Frida

Frida

O προσωπικός θρίαμβος της Salma Hayek! Είδος: Δραματική κομεντί Σκηνοθεσία: Julie Taymor Πρωταγωνιστούν: Salma Hayek, Alfred Molina, Valeria Golino, Ashley Judd Mía Maestro, Antonio Banderas, Geoffrey Rush, Edward Norton Διάρκεια: 118 Λεπτά Αναμενόμενη Κυκλοφορία: Διανομή: Επίσημο site: http://www.fridamovie.com Βασισμένη στο βιβλίο του Hayden Herrera, η Julie Taymor αναβιώνει τη ζωή και το έργο της διάσημης Μεξικανής ζωγράφου Frida Kahlo, που υποδύεται σε μια από τις καλύτερες στιγμές της καριέρας της η Salma Hayek. Η Julie Taymor, νεαρή κινηματογραφίστρια με μικρές τηλεοπτικές παραγωγές στο ενεργητικό της (κι ένα ναυάγιο με τον τίτλο «Τίτος), δίνει εδώ τον καλύτερο της εαυτό και αποτυπώνει στη μεγάλη οθόνη το μεγαλείο της Μεξικανής ζωγράφου που σημάδεψε με την ταραχώδη ζωή της μια ολόκληρη εποχή. Η ταινία της θα σας αποκαλύψει μια γυναίκα με εξαίρετο μαγνητισμό και αυθεντικότητα, μια γυναίκα που ξεχώρισε για το έμφυτο ζωγραφικό της ταλέντο αλλά και για το θάρρος και το πάθος της για τη ζωή. Η Salma Hayek, σε μια από τις πιο ώριμες ερμηνείες της καριέρας της, μετουσιώνεται σε μια Frida που δονείται από ζωντάνια και ενθουσιασμό. Και πόσο μεγάλη ευθύνη είναι αυτή, να αναλαμβάνει κανείς να υποδυθεί έναν μύθο της σύγχρονης τέχνης, αλλά και πόση μεγάλη ανταμοιβή για τον καλλιτέχνη, όταν καταφέρνει να υψώσει τον εαυτό του μπροστά στο μεγαλείο μιας τέτοιας προσωπικότητας! Η Frida προκάλεσε στον ενθουσιασμό και την συγκίνηση, όπου και αν προβλήθηκε. Ήταν το προσωπικό στοίχημα της μεξικανής πρωταγωνίστριας που έκανε και την παραγωγή αυτής της ταινίας και παράλληλα, ο μεγάλος προσωπικός της θρίαμβος. Η ανταμοιβή της φιλόδοξης ηθοποιού ήταν έξι υποψηφιότητες στα φετινά Oscars, από όπου έφυγε τελικά με δύο βραβεία (Καλύτερης μουσικής και μακιγιάζ), μία Χρυσή σφαίρα, ένα βραβείο από την Βρετανική Ένωση Κριτικών και ένα τιμητικό βραβείο για τη σκηνοθέτη Julie Taymor στο Φεστιβάλ της Βενετίας. Ας σημειώσουμε εδώ, πως αν και υποψήφια στην κατηγορία Α Γυναικείου Ρόλου για Οσκαρ, Χρυσή Σφαίρα και Βραβείο Ενώσεως Ηθοποιών (Screen Actors Guild award), η Salma Hayek είχε την ατυχία να πέσει φέτος μπροστά στον τυφώνα «Chicago» που σάρωσε όλα τα βραβεία και σε μια χρονιά εξαιρετικών γυναικείων ερμηνειών από τις συνυποψήφιες της Renee Zellweger, Nicole Kidman και Julianne Moore. Ο Elliot Goldenthal, από την άλλη, αναμετρήθηκε στα φετινά Oscars με τον Philip Glass και την εξαιρετική μουσική του “The hours” και βγήκε πανάξιος νικητής. Το μουσικό θέμα της Frida, καθώς και το Burn it blue, το τελευταίο κομμάτι του soundrack της ταινίας που ερμηνεύουν μαγικά οι Caetano Veloso και Lila Downs, απεικονίζουν κι αυτά, με τον δικό τους τρόπο, την κουλτούρα και το πνεύμα του Μεξικό των αρχών του προηγούμενου αιώνα. Ο Alfred Molina, γνωστός από το επίσης οσκαρικό “Chocolat” και υποψήφιος φέτος για Βραβείο της Ενώσεως Βρετανών Κριτικών, δίνει τον καλύτερο του εαυτό στο

ρόλο του ζωγράφου Diego Rivera, ενός από τους μεγαλύτερους έρωτες της Frida, τον οποίο γνώρισε και παντρεύτηκε σε νεαρή ηλικία. Η Frida έζησε τα παιδικά της χρόνια στο Μεξικό, κατά τη διάρκεια της επανάστασης. Λίγο πριν την ενηλικίωση της έγινε θύμα ενός τραγικού αυτοκινητιστικού δυστυχήματος που την άφησε ανίκανη να τεκνοποιήσει και τις προκάλεσε σοβαρά προβλήματα υγείας. Σε μια ταραγμένη πολιτικά εποχή, η Frida γνωρίζει και ερωτεύεται με πάθος τον γνωστό ζωγράφο Diego Rivera. Άνθρωπος φιλόδοξος, διψάει να εκφραστεί και να ξεχωρίσει μέσα από την τέχνη και στα 22 της χρόνια παντρεύεται τον 42χρονο Rivera για να ενταχθεί στον κύκλο των καλλιτεχνών της εποχής. Η προσωπικότητα, η ζωή της και η τραγωδία της άσχημης της φυσικής κατάστασης, αποτυπώνονται στα έργα της και ασκούν έντονη επιρροή σε γνωστές προσωπικότητες της εποχής, όπως ο Pablo Picasso και ο Sergei Eisenstein. Η θυελλώδης σχέση της με τον Rivera, ο χωρισμός της, οι παράλληλες ερωτικές της σχέσεις και η ενεργή συμμετοχή της στο κομμουνιστικό κόμμα συνθέτουν μια ευφυής, διορατική, αν θέλετε, ματιά στα πολιτικά γεγονότα και την κοινωνία εκείνης της εποχής που έσφυζε από ενέργεια και επαναστατική διάθεση. Μια γυναίκα και η στάση της μπροστά στον κόσμο, μέσα στην απομόνωση της ψυχής της και τα όρια που η ίδια έθεσε στα συναισθήματα και τις αντιδράσεις τις. Η Frida δεν ζωγράφιζε, αλλά απεικόνιζε την ζωή όπως την έβλεπε. Κι εδώ κρύβεται η σκηνοθετική ευφυΐα της δαιμόνιας Julie Taymor που δεν επιτρέπει στα τεχνάσματα της εικόνας να ξεχωρίσουν από την πραγματική ζωή της ηρωίδας, ακριβώς όπως η ίδια η Frida δεν ξεχώριζε στο έργο της την τέχνη από την πραγματικότητα.