Dr Lun Swe's Script
This document was uploaded by user and they confirmed that they have the permission to share it. If you are author or own the copyright of this book, please report to us by using this DMCA report form. Report DMCA
Overview
Download & View Dr Lun Swe's Script as PDF for free.
More details
- Words: 4,173
- Pages: 27
ျဖစ္မ်ဳိးစံုလင္ ျမန္ျပည္တခြင္ (ျပဇာတ္ - Aစ/Aဆံုး) ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြ Aခန္း(၁) (လမ္းမေပၚမွာ ကားေတြ သြားလာေနသံေတြ၊ ဟြန္းတီးသံေတြ ဆူညံေန။ လူAျပည့္Aသိပ္ တင္လာတဲ့ ဘတ္စ္ကားတစီးေပၚမွာ ခရီးသည္ေတြရဲ႕ စကားေျပာသံေတြ ၾကားေနရ။) Aမ်ဳိးသမီးႏွစ္Uီး ေျပာဆိုေနသံ ။
။ ‘ဒီေန႔ ဘာထြက္သြားလဲဟဲ့’ ‘သိပါဘူး၊ ကားဂိတ္ ထြက္မလာခင္ေလးတင္
ဟိုေကာင္မ မိတင္ၾကည္ ေAာ္ေျပာေနတာေတာ့ ၅၇၈ တဲ့ေဟ့၊ ဘိုးေတာ္ေပးတဲ့ဟာေတာ့ ကြၿဲ ပီလို႔ ၾကားလိုက္တာပဲ၊ ဘာေတြ ကြဲကုန္လဲ မသိပါဘူးဟယ္၊ ဟင္း ဟင္း’ ‘သူထိုးတဲ့နံပါတ္ မေပါက္လို႔ေနမွာေပါ့ဟဲ့’ ‘မေပါက္တာ Aေရးမႀကီးဘူး၊ ညက် သူ႔ေယာက်္ား ျပန္လာရင္ လင္မယား ထသတ္ၾကလို႔ ခုႏွစ္Aိမ္ၾကားရွစ္Aိမ္ၾကား နားညည္းUီးမွာ ျမင္ေယာင္ေသး’။ လူငယ္ႏွစ္Uီး ေျပာေနသံ ။
။ ‘ညကပြဲကြာ ဖာဂူဆန္ လိုင္းAပ္ထုတ္ပံုက Aူေၾကာင္ၾကားပဲ၊ စမစ္ကို
ကြင္းလယ္Aဖ်က္ ထည့္ေဆာ့တယ္တဲ့၊ Aလကား ႐ြိဳင္းကိန္း ေျခဖ်ားေတာင္မမီဘူး၊ ႐ႈံးတာေတာင္ နည္းေသး’ ‘ရႈံးတာေတာင္နည္းေသးမလုပ္နဲ႔ ကိုယ့္လူ၊ ဖာဂူဆန္ေၾကာင့္ ဒီေန႔ ေဘးAိမ္ကလာေပးတဲ့ သာကူAက်န္ပဲ ေသာက္ခဲ့ရတယ္၊ Aိတ္ကပ္ထဲ လံုး၀ခါလီပဲ၊ ဟား ဟား’။ (ထိုစU္ Aသက္(၂၅)ႏွစ္ခန္႔A႐ြယ္ ဘတ္စ္ကားစပယ္ယာ လူငယ္ရဲ႕ Aသံျပဲႀကီး နန္းစေတာ့ပ္ ထြက္ေပၚလာ။ ခရီးသည္ေတြရဲ႕Aသံေတြ ေခတၱၿငိမ္သက္သြား။) စပယ္ယာ ။
။ (ေျဖးေျဖးမွန္မွန္ ခပ္ေနာက္ေနာက္ ေလသံနဲ႔ေျပာ) ‘ကဲ … ကဲ … မွတ္တုိင္က တက္လာတဲ့လူ
Aားလံုးေပါင္း ၁၂ Uီးရွိတယ္ေနာ္၊ Aေႂကြေလးေတြ ကိုယ္Aသိနဲ႔ကိုယ္ ကမ္းထားၾကပါ။ လက္တို႔ေတာင္းရင္ ရွက္ဖို႔ေကာင္းလိမ့္မယ္ေနာ္။ ဟုတ္ပီ၊ တေယာက္ရပီ၊ ႏွစ္ေယာက္ရပီ၊ သံုးေယာက္ရၿပီ၊ ဟိုAထဲက Aစိမ္းနဲ႔Aစ္မ ကမ္းလိုက္ပါ၊ ဟုတ္ပီ၊ ငါးရာတန္ေပးထားတာက ဟို Aက်ႌAနီကြက္နဲ႔ Aကိုေနာ္၊ ဟုတ္ပီ၊ ဆက္လွမ္းထားပါ၊ ကဲ … ကဲ … Aထဲကို တိုးထားၾကပါ၊ ဟိုနားက Aန္တီႀကီး ေဘးကိုကပ္ရပ္ေပးပါ၊ Aေပါက္၀မွာခ်ည္း ပိတ္မေနၾကပါနဲ႔၊ A၀မွာ ပိတ္ဆို႔ေနတာ ဘယ္သူ႔Aတြက္မွ မေကာင္းပါဘူး၊ A၀မွာ ဆက္ၿပီး ပိတ္ဆို႔ေနမယ္ ဆုိရင္ေတာ့ ဂ်င္မခါနာကိုပဲ Aေရးေပၚ ေမာင္းရပါလိမ့္မယ္၊ တိုးထားပါ၊ ဟုတ္ပီ၊ ဟုတ္ပီ၊ ဟာ ဒီကူပြန္ႀကီးက ဘယ္သူေပးတာလဲ၊ ဒီေန႔ေတာ့ ကူပြန္ေတြနဲ႔ပဲ ညားေနပါလား ဆရာေရ႕’ (ထုိစU္ Aသက္(၄၀)၀န္းက်င္ခန္႔ ၀န္ထမ္း၀တ္စံု၀တ္ Aမ်ဳိးသမီးဆီမွ ခပ္ျပတ္ျပတ္Aသံ ထြက္ေပၚလာ) Aမ်ဳိးသမီး ။
။ ငါေပးတာဟဲ့၊ ဘာျဖစ္လို႔လဲ။
စပယ္ယာ ။
။ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး ခင္ဗ်ာ၊ ဒီကေန႔ ကူပြန္ေတြနဲ႔ခ်ည္း ညားေနလို႔ ေမးမိတာပါ၊ စိတ္မရွိပါနဲ႔ ခင္ဗ်ာ။
ကဲ … ကဲ … ကူပြန္ေပးမယ့္သူမ်ား ရွိပါေသးလားခင္ဗ်ာ။
Aမ်ဳိးသမီး ။
။ ဟဲ့ Aေကာင္၊ ေယာက်္ားတန္မဲ့ ေစာင္းေျပာမေနနဲ႔၊ ၀န္ထမ္းေတြ ကူပြန္မေပးေစခ်င္ရင္ နင္တို႔
Aစိုးရကို သြားေျပာ။ စပယ္ယာ ။
။ က်ေနာ္တို႔ Aစိုးရလည္း Aစ္မတို႔ Aစိုးရပါပဲခင္ဗ်ာ၊ တမိုးတည္းေAာက္မွာ
ဒုကၡေရာက္ေနၾကသူ Aခ်င္းခ်င္း မသိလို႔ ေမးမိတာ စိတ္မဆိုးပါနဲ႔ခင္ဗ်ာ။ Aမ်ဳိးသမီး ။
။ ေသာက္ေကာင္၊ လူပါး၀လို႔၊ ကားနံပါတ္ မွတ္ၿပီးေတာ့ကို တိုင္မယ္။
စပယ္ယာ ။
။ Aဲဒီလိုေတာ့ မရက္စက္ပါနဲ႔ခင္ဗ်ာ၊ က်ေနာ္က လူပ်ဳိလူလြတ္ မဟုတ္လို႔ပါ၊ ေနာက္က ရထား
တြႀဲ ကီးAတြက္ နပ္မွန္ေAာင္ ခုတ္ေမာင္းေနရသူမို႔ စာနာပါခင္ဗ်ာ။ Aမ်ဳိးသမီး ။
။ ေA … မတိုင္ေစခ်င္ရင္ နင့္ပါးစပ္ပိတ္ထား။ ေတာ္ေတာ္ လွ်ာရွည္တယ္။
စပယ္ယာ ။
။ ဟုတ္က့၊ဲ Aစ္မကို မေျပာေတာ့ပါဘူး၊ က်န္တဲ့ခရီးသည္ေတြကိုေတာ့ ေျပာခြင့္ျပဳပါခင္ဗ်ာ၊ ကဲ ကဲ
က်န္တဲ့လူေတြ ရွိေသးရင္ ကမ္းေပးပါ၊ ကူပြန္ (Aဲေလ …) Aေႂကြေလးေတြ မစပါ။ (ထိုစU္ လူလတ္ပိုင္းAရြယ္ Aမ်ဳိးသားတစ္Uီးထံမွ ေAာ္ေျပာသံထြက္ေပၚလာ) Aမ်ဳိးသား ။
။ ေဟ့ ကားဆရာ၊ ေရွ႕မွတ္တိုင္ ပါတယ္၊ ငါးရာတန္ Aမ္းUီး။
စပယ္ယာ ။
။ Aကို ဘယ္မွတ္တိုင္က တက္တာလဲခင္ဗ်ာ၊ ငါးရာတန္ေပးထားတာ ဟိုAနီကြက္နဲ႔ Aကိုလို႔
မွတ္တယ္။ Aမ်ဳိးသား ။
။ ေဟ့ေကာင္၊ ငါးရာတန္က သူတေယာက္တည္းရွိတာ မဟုတ္ဘူးကြ၊ ႐ူးခ်င္ေယာင္
ေဆာင္မေနနဲ႔၊ ကားစထြက္ကတည္းက ငါေပးထားတာ၊ ငါ့ကို ဘာေကာင္ထင္လို႔လဲ၊ ၾကံ႕ခိုင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးကို သြားေမးၾကည့္၊ ထင္ႀကီးတဲ့ တႀကီးထဲရွိတယ္။ စပယ္ယာ ။
။ ဟုတ္က့၊ဲ ဘာေကာင္မွ မထင္ပါဘူးခင္ဗ်ာ၊ ထင္ႀကီးကိုလည္း မသိပါရေစနဲ႔၊ က်ေနာ္တို႔က
Aမ်ားနဲ႔ ဆက္ဆံရတာမို႔ မွားရင္လည္း ခြင့္လႊတ္ပါ၊ ဟုတ္ရင္လည္း Aမ္းေပးပါ့မယ္။ Aမ်ဳိးသား ။
။ မင္းတို႔ေကာင္ေတြ ဒီလိုခ်ည္းပဲ၊ Aကုန္လံုး ဖမ္းခ်ဳပ္ပစ္မွ မွတ္မယ္။
စပယ္ယာ ။
။ Aမ္းေနၿပီပဲ Aကိုရယ္၊ မဖမ္းပါနဲ႔ေတာ့၊ ေဟာဒီမွာ ေလးရာ့ရွစ္ဆယ္ေနာ္၊ ေသခ်ာစစ္ၾကည့္Uီး၊
မွတ္တိုင္ပါတယ္ ဆရာေရ႕၊ ငါးရာတန္Aကိုႀကီး ဆင္းမယ္။ (မွတ္တိုင္မွာ ကားထိုးရပ္သံ) Aမ်ဳိးသား ။
။ မင္းတို႔ေကာင္ေတြ ေတြ႔Uီးမယ္ (ႀကိမ္းေမာင္းသံနဲ႔ ကားေပၚမွဆင္းသြား)
စပယ္ယာ ။
။ ေမာင္း ဆရာေရ႕၊ တေယာက္ေတာ့ Aေၾကာင္႐ိုက္တာ ခံလိုက္ရၿပီ။
ဒ႐ိုက္ဘာ ။
။ ေခြးမသား၊ မင္းကိုက နေမာ္နမဲ့နဲ႔ ေလရွည္ေနတာကိုး၊ တက္လာတဲ့ လူေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ
မွတ္မထားဘူး၊ ေတာက္။ (ကားေမာင္းထြက္သြားသံ) စပယ္ယာ ။ ။ မွတ္တာပဲ ဆရာေရ႕၊ ၾကံ႕ဖြံ႔နဲ႔ ၿခိမ္းေျခာက္ေတာ့ က်ေနာ္လည္း ရုတ္တရက္ Aငိုက္မိသြားၿပီး ခံလိုက္ရတာ။ ဒ႐ိုက္ဘာ ။
။ ေAး … ရဲေတြ ညႇစ္တာကတမ်ဳိး၊ မင္း Aူတာက တမ်ဳိးနဲ႔ ဂိတ္လည္းသိမ္းေရာ ဘာမွကို က်န္မွာ
မဟုတ္ဘူး။ (ထိုစU္ ၀န္ထမ္းAမ်ဳိးသမီးရဲ႕ တီးတိုးေရ႐ြတ္သံ ထြက္ေပၚလာ) Aမ်ဳိးသမီး ။ ။ ေကာင္းတယ္၊ ခံရတာေတာင္ နည္းေသးတယ္၊ ကိုယ့္Aလုပ္ ကိုယ္မလုပ္ဘဲ လွ်ာရွည္ေနတာကိုး၊ မ်ားမ်ားခံရမွ ေAးမယ္။ စပယ္ယာ ။ ။ ကဲ ကဲ မွတ္တိုင္က တက္လာတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြAတြက္ ထိုင္ခံုေလးေတြ ဖယ္ေပးၾကပါ၊ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြပီပီ Aလိုက္တသိ ဖယ္ေပးၾကပါ၊ ဟိုးေရွ႕က သံဃာေတာ္ခံုမွာ ထိုင္ေနတဲ့ Aစ္မႀကီးခင္ဗ်ာ၊ က်ေနာ္ ေမတၱာရပ္ခံေနတာပါ၊ ခဏဖယ္ေပးပါ ခင္ဗ်ာ၊ ကုသိုလ္ရပါတယ္။ (Aမ်ဳိးသမီး ထိုင္ရာမွထေပးၿပီး စပယ္ယာကိုေျပာ) Aမ်ဳိးသမီး ။
။ ဟဲ့ … ဒီေလာက္ေတာင္ Aသံျပဲႀကီးနဲ႔ ေAာ္ေနရလား၊ ဖယ္ေပးမွာပါ၊ Aိပ္ငိုက္ေနလို႔
မသိလိုက္လုိ႔ပါဟဲ့၊ တကထဲ Aသံက ျပဲကိုျပဲတယ္။ စပယ္ယာ ။ ။ ေက်းဇူးတင္္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ၊ Aစ္မ မၾကားဘူးထင္လို႔ ေျပာမိတာပါ၊ စိတ္မရွိပါနဲ႔၊ ကဲ … ကဲ … ပိုက္ဆံ ျပန္မAမ္းရေသးတဲ့သူရွိရင္ ေတာင္းထားေနာ္၊ ေနာက္က်မွ ၾကံ႕ဖြံ႕ကတို႔ ဘာတို႔ မလုပ္ၾကပါနဲ႔၊ က်ေနာ္တို႔က Aားလံုးကို ေၾကာက္ေနရသူပါ၊ မရွိလို႔ လုပ္စားေနၾကသူAခ်င္းခ်င္း မႏွိပ္စက္ၾကပါနဲ႔ ခင္ဗ်ာ၊ ေရာ့ ဟိုကAနီကြက္နဲ႔ Aကိုႀကီး ျပန္Aမ္းေငြ လက္ခေ ံ ပးပါ၊ (ထိုစU္ စလင္းဘက္လြယ္ၿပီး ေတာက္ေတာက္ေျပာင္ေျပာင္ ၀တ္စားထားတဲ့ Aမ်ဳိးသမီးတUီးထံမွ စကားေျပာသံ ထြက္ေပၚလာ) Aမ်ဳိးသမီး ။
။ ဟဲ့ Aေကာင္ စကားေျပာတာ လူၾကည့္ေျပာဟဲ့၊ နင္က မရွိလို႔ လုပ္စားေပမယ့္ ငါက မရွိလို႔
ဘတ္စ္ကားစီးတာ မဟုတ္ဘူး၊ Aိမ္ကကား ၀ပ္ေရွာ့ထိုးထားလို႔ဟဲ့၊ သိရဲ႕လား။
(ခရီးသည္တခ်ဳိ႕ရဲ႕ ရယ္သံခပ္Aုပ္Aုပ္ ထြက္ေပၚလာ) စပယ္ယာ ။ ။ ဟုတ္က့၊ဲ Aစ္မAိမ္ကကား ၀ပ္ေရွာ့ထိုးထားမွန္း မသိလို႔ပါ Aစ္မရယ္၊ လြန္တာရွိ ၀ႏၱာမိပါ၊ (စပယ္ယာတUီးတည္း ရယ္ျပဳံးျပဳံးAသံနဲ႔ ေAာ္ေျပာ) ဟာ … ဒီေန႔ေတာ့ ျပႆနာေတြနဲ႔ခ်ည္း တိုးေနပါလားေဟ့။ Aမ်ဳိးသမီး ။
။ တိုးမွာေပါ့၊ ပါးစပ္ေပါက္မွ မပိတ္ဘဲ။
စပယ္ယာ ။ ။ ဒီAေပါက္ေလးနဲ႔ပဲ လုပ္စားေနရတာမို႔ ဒါေလးတခုေတာ့ ခြင့္လႊတ္ေစခ်င္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ၊ Aေပါက္ပိတ္ရင္ Aိမ္ကကေလးေတြ ေမွာက္Aိပ္ေနရမွာမို႔ပါ။ ဗိုက္ျပႆနာေၾကာင့္ပါ ခင္ဗ်ာ၊ ဗိုက္ျပႆနာေၾကာင့္ပါ။ ကဲ ကဲ ေနာက္တက္ ခရီးသည္ေတြ လွမ္းထားေပးပါ၊ ဟုတ္ပီ တေယာက္၊ ဟုတ္ပီ ႏွစ္ေယာက္၊ ေရာ့ ငါး ဆယ္တန္ ေပးထားတဲ့ညီမ ႏွစ္ဆယ္ယူထားပါ၊ တဆယ္ ထပ္Aမ္းေပးပါမယ္၊ Aေႂကြမရွိေသးလို႔ပါ။ ကဲ … ကဲ … ဆက္လွမ္းထားပါ၊ ဆက္လွမ္းထားေပးပါ။ (ငါးဆယ္တန္ေပးတဲ့ Aမ်ဳိးသမီးထံမွ တUီးတည္း ေျပာဆိုေနသံ ထြက္ေပၚလာ) Aမ်ဳိးသမီး ။
။ သူတို႔စပယ္ယာေတြ ဒီလိုခ်ည္းပဲ၊ Aေမ့ခံၿပီး ေနာက္က်ရင္ Aမ္းတာလည္း မဟုတ္ဘူး။ ဒီလို
နည္းနဲ႔ ဆံုးေပါင္းမ်ားၿပီ။ စပယ္ယာ ။ ။ Aဲဒီလိုေတာ့ မၾကားတၾကား မေျပာပါနဲ႔ခင္ဗ်ာ၊ မေက်နပ္ရင္ ညီမကို ႏွစ္ဆယ္တန္ ေပးပါမယ္၊ က်ေနာ့္ကို တဆယ္ျပန္Aမ္းေပးပါ၊ ေရာ့။ Aမ်ဳိးသမီး ။
။ Aေႂကြမရွိလို႔ နင့္ကို ငါးဆယ္တန္ ေပးတာေပါ့ဟဲ့၊ ရွိမွေတာ့ Aလုပ္႐ႈပ္ေတာင္ ခံမေနဘူး။
စပယ္ယာ ။ ။ ဒီလိုဆိုလည္း ျမန္မာလူမ်ဳိးAခ်င္းခ်င္း ေခတၱသည္းခံပါ ညီမ၊ ဗဟိုဘဏ္ကို တေထာင္တန္ေတြ ခ်ည္းမ႐ိုက္ဘဲ Aေႂကြေလးေတြလည္း မ်ားမ်ား႐ိုက္ထုတ္ဖို႔ Aေၾကာင္းၾကားေပးပါမယ္။ (ထိုစU္ Aမ်ဳိးသားတUီးထံမွ Aသံထြက္ေပၚလာၿပီး တဆယ္တန္ႏွစ္႐က ြ ္ လွမ္းေပး) Aမ်ဳိးသား ။
။ ေဟ့ စပယ္ယာ၊ ေရာ့ ေရာ့ ကားခ။
စပယ္ယာ ။ ။ ဟာ … ဆယ္တန္Aေႂကြေပးတာ ေက်းဇူးကမၻာပဲ Aကိုေရ၊ ကဲ … ကဲ … ခုနက တဆယ္Aမ္းရမယ့္ ညီမ၊ ရၿပီ ရၿပီ၊ ေရာ့ ေရာ့ ဗဟိုဘဏ္က Aေႂကြပို႔လိုက္ပါၿပီ ခင္ဗ်ာ။ (ခရီးသည္ေတြထံမွ ရယ္သံတခ်ဳိ႕ထြက္ေပၚလာ) စပယ္ယာ ။
။ ကဲ ကဲ မွတ္တုိင္ပါရင္ ႀကိဳေျပာထားၾကေနာ္၊ ေက်ာ္သြားမွ က်ေနာ္မ်ားကို ေခၚမစား
(Uီးေႏွာက္စားျခင္းကို ဆိုလိုသည္) ပါနဲ႔၊ ေျပာရလြန္းလို႔လည္း Aသံေတြလည္း ၀င္ေနပါၿပီ။ (ထိုစU္ ခရီးသည္Aမ်ဳိးသားတUီးရဲ႕ Aစြမ္းကုန္ေAာ္ဟစ္သံ ထြက္ေပၚလာ)
Aမ်ဳိးသား ။
။ ဟိုးထား … ဟုိးထား … ကားရပ္ေပးပါ … ကားရပ္ေပးပါ။
စပယ္ယာ ။
။ သိပ္မေAာ္နဲ႔ဗ်ဳိ႕၊ နားမေလးဘူး၊ ၾကားတယ္၊ ၾကားတယ္၊ မွတ္တိုင္ေရာက္ရင္ ရပ္ေပးမယ္။
Aမ်ဳိးသား ။
။ ဟိုးထား … ဟိုးထား … Aခုရပ္ … Aခုရပ္။
စပယ္ယာ ။
။ ဘာလို႔ ဒီေလာက္ေတာင္ ေAာ္ေနရတာလဲ၊ ရပ္ေပးပါမယ္လို႔ ဆိုေန။
Aမ်ဳိးသား ။
။ ဒီမွာ က်ေနာ့္Aိတ္ Aခြဲခံရလို႔ဗ်၊ ေငြေတြ ပါသြားၿပီ၊ လုပ္ၾကပါUီး၊ ရဲစခန္းကို Aျမန္ေမာင္းေပးပါ။
စပယ္ယာ ။
။ ဟာဗ်ာ ဒုကၡပါပဲ၊ Aေရးထဲမွာ Aရာေပၚျပန္ၿပီ၊ ဟိုး … ဆရာေရ၊ ရပ္ ရပ္။
(ဘရိတ္ဆၿဲြ ပီး ကားထိုးရပ္သံ … ကြၽီ … ကြၽီ) စပယ္ယာ ။
။ ကဲ ကဲ ဘယ္မွာလဲ ျပစမ္း ျပစမ္း။
Aမ်ဳိးသား ။
။ ဒီမွာ ဒီမွာ Aခြဲရာႀကီး မေတြ႔ဘူးလား။
စပယ္ယာ ။
။ (ဒ႐ိုက္ဘာဆီ လွမ္းေAာ္ေျပာသံ) ဟာ … ဟုတ္တယ္ ဆရာေရ၊ ခြဲရာႀကီး နည္းတာမဟုတ္ဘူး၊
ကေလးေမြးလို႔ေတာင္ ရတယ္။ (ခရီးသည္ေတြထံမွ ရယ္သံAခ်ဳိ႕ ထြက္ေပၚလာ) ဒ႐ိုက္ဘာ ။
။ ကဲ … ဒါဆိုလည္း နီးရာရဲစခန္းကို ေမာင္းမယ္၊ ခရီးသည္ေတြ တေယာက္မွ မဆင္းခုိုင္းနဲ႔ေတာ့၊
တံခါးပိတ္ထားလိုက္။ ( ‘ဂ်ိန္း’ ၊ ကားတံခါး ေဆာင့္ပိတ္သံ) စပယ္ယာ ။
။ ကဲ … ခရီးသည္မ်ား Aားလံုးခင္ဗ်ာ၊ ရဲစခန္းကို ေမာင္းရမွာမို႔ AခုAခ်ိန္ကစၿပီး ဘယ္သူမွ
ကားေပၚက ဆင္းလို႔မရေတာ့ပါဘူး၊ ေမာင္း ဆရာေရ႕။ (ကားေမာင္းထြက္သံ၊ ခရီးသည္မ်ားထံမွ ညည္းတြားသံမ်ား ပြစိပြစိ ထြက္ေပၚလာ) Aမ်ဳိးသမီးAသံ ။
။ ဒုကၡပါပဲ၊ ေနာက္က်ရတဲ့ Aေရးထဲ ခါးပိုက္ႏႈိက္က တေမွာင့္။
Aမ်ဳိးသားAသံ ။
။ ေတာက္၊ ဒီညေတာ့ ေဘာလံုးပြဲ ေနာက္က်ပါၿပီ၊ Aာဆင္နယ္နဲ႔ ခ်ယ္ဆီး ဘယ္Aခ်ိန္လဲ။
Aမ်ဳိးသားAသံ ။
။ ၇ နာရီခြဲလို႔ ဂ်ာနယ္ထဲမွာ ေရးထားတာပဲ။
Aမ်ဳိးသမီးAသံမ်ား ။
။ ‘ခါးပိုက္ႏႈိက္လုပ္တာနဲ႔ Aိမ္ကေယာက်္ားေတာ့ စိတ္ပူေတာ့့မွာပဲ၊ Aေရးထဲ
ဟန္းဖုန္းကလည္း ေမ့က်န္ေနခဲ့တယ္’၊ ‘၇ နာရီ ကိုရီးယားကားေတာ့ လြတ္ပါပီ၊ ဒီေန႔မွ ဇာတ္လမ္းကလည္း ေကာင္းပါ့’၊ ‘ဒုကၡပါပဲ၊ ေစ်းမီေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး၊ ေျခေလးေခ်ာင္းသား ေရွာင္ထားတာ ၾကက္သားဆိုင္ ပိတသ ္ ြားရင္ ဒုကၡ’။ (ထိုစU္ Aသက္(၅၀)ခန္႔ Aမ်ဳိးသမီးႀကီးတUီးရဲ႕ Aသံထြက္ေပၚလာ) Aမ်ဳိးသမီးႀကီး ။ စပယ္ယာ ။
။ ဟဲ့ စပယ္ယာေလး၊ Aန္တီတို႔ Aေရွ႕ကလူေတြ ဆင္းလို႔ မရဘူးလားကြဲ႔။
။ ဟာ … ဆင္းလို႔မရဘူး Aန္တီ၊ ဆင္းလို႔မရဘူး၊ ဆင္းတဲ့လူ တရားခံ ျဖစ္သာြ းလိမ့္မယ္၊
သည္းခံပါ Aန္တီ၊ သည္းခံပါ။ Aမ်ဳိးသမီးႀကီး ။ စပယ္ယာ ။
။ ဟဲ့ ငါ့႐ုပ္လား ခါးပိုက္ႏႈိက္႐ုပ္၊ စကားကို ၾကည့္ေျပာပါကြဲ႕၊ မင္းကလည္း …။
။ မဆိုလိုပါဘူး Aန္တီ၊ AခုAေျခAေနမွေတာ့ ဆင္းလို႔မရေတာ့ဘူးလို႔ ေျပာတဲ့သေဘာပါ။
(ရဲစခန္း၀င္းထဲ ကားထိုးရပ္သံ) စပယ္ယာ ။
။ ကဲ … Aားလံုးပဲ ခဏေနၾကပါUီး၊ စခန္းမွဴးကို Aေၾကာင္းၾကားလိုက္ပါUီးမယ္။ Aခြဲခံရတဲ့ Aကို
က်ေနာ္နဲ႔ လိုက္ခဲ့ပါ။ (ကားေပၚမွ ခရီးသည္မ်ား ပြစိပြစိ ဆက္လက္ညည္းညဴေနၾက) Aမ်ဳိးသားAသံ ။
။ ဒီလူကလည္း ကိုယ္ပစၥည္းကိုယ္ ေသခ်ာမၾကည့္ဘဲ ဘာေတြေငးေနလဲ မသိပါဘူး၊
Aူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔။ Aမ်ဳိးသမီးAသံ ။
။ ဟုတ္ပါ့ေတာ္ ေတာက တက္လာတာလား မသိပါဘူး၊ သူေၾကာင့္ Aကုန္ဒုကၡျဖစ္ကုန္ၿပီ။
Aမ်ဳိးသားAသံ ။
။ ဒီေန႔ ခ်ဲထြက္တဲ့ေန႔ဆိုေတာ့ ခ်ဲေပါက္လို႔ ထုတ္လာတဲ့ ပိုက္ဆံေတြလား မသိပါဘူး။
ခရီးသည္မ်ားရယ္သံ ။
။ ၀ါး ဟား ဟား။
(၁၀မိနစ္ခန္႔Aၾကာမွ ရဲႏွစ္ေယာက္၊ စပယ္ယာနဲ႔ Aခြဲခံရသူတိ႔ုျပန္ထြက္လာ၊ ကားတံခါး၀မွာလာရပ္) စပယ္ယာ ။
။ ကဲ ကားေပၚက ခရီးသည္ေတြAားလံုး တစ္ေယာက္စီဆင္းၿပီး ကိုယ့္Aိတ္ကိုယ္ ဖြင့္ျပၾကပါ၊
ဆင္းၾကပါ၊ ဆင္းၾကပါ၊ Aစစ္ခံၿပီးတဲ့လူေတြ ဟုိဘက္Aျခမ္းမွာ သြားေစာင့္ေနၾကပါ။ (တေယာက္ၿပီးတေယာက္ Aိတ္ေတြဖြင့္ျပၿပီး Aစစ္ခံ၊ ရဲနဲ႔ ခရီးသည္ေတြရဲ႕Aျပန္Aလွန္ ေမးျမန္းေျပာဆိုသံမ်ား)
ရဲ ။
။ ကဲ Aိတ္ဖြင့္၊ ဟုတ္ၿပီ တေယာက္၊ ဟုတ္ၿပီ ေနာက္တေယာက္၊ ဟုတ္ၿပီ ေနာက္ … Aဲ … Aန္တီ
ဒီေမြးညႇပ္က ဘာAတြက္ ထည့္လာတာလဲ။ Aမ်ဳိးသမီးႀကီးတUီး ။ ။ ဟဲ့ ေမြးညႇပ္ပဲ Aေမြးႏႈတ္မလို႔ ထည့္လာတာေပါ့ကြဲ႔၊ ဘာAတြက္ ထည့္ရUီးမွာလဲ၊ ဒုကၡပါပဲ။ ခရီးသည္မ်ား ။ စပယ္ယာ ။
။ ‘၀ါး ဟား ဟား’
။ ကဲ ဟုတ္ၿပီ ေနာက္တေယာက္၊ တန္းစီထားၾကပါ၊ ျမန္သာြ းေAာင္လို႔ပါ၊ Aိမ္က ဇနီး
သားမယားေတြ ေမွ်ာ္ေနေလာက္ပါၿပီ၊ ဟုတ္က့ဲ တန္းစီပါ၊ ဟုတ္က့။ဲ ရဲ ။
။ ေဟ့လူ ဒီမွာ ေဘာင္းဘီAိတ္ကပ္ထဲက စူးစူး စူးစူးနဲ႔ ဘာေတြလဲ။
Aမ်ဳိးသားတUီး ။ ရဲ ။
။ ဟိုမေနနဲ႔၊ ထုတ္ ထုတ္ ဘာေတြလဲ။
Aမ်ဳိးသားတUီး ။ ရဲ ။
။ ဟို … ဟို …။
။ ဟိုဟာေတြပါ။
။ ဘာေတြလဲ ျပ ျပ၊ ေAာ္ ကြန္ဒံုးေတြပဲ၊ Aခြံေထာင့္က စူးေနတာကိုး၊ ခင္ဗ်ားကလည္း ျမန္ျမန္ေျပာလိုက္
ၿပီးေနတဲ့Uစၥာဗ်ာ။ ခရီးသည္မ်ား ။
။ ‘၀ါး ဟား ဟား’
စပယ္ယာ ။ ။ ကဲ ဘယ္သူက်န္ေသးလဲ၊ ျမန္ျမန္လုပ္ၾကပါ၊ ကူညီၾကပါ၊ ဟုတ္က့။ဲ ရဲ ။
။ ကဲ လူကုန္ၿပီ၊ တရားခံမေတြ႕ဘူး၊ Aဲဒီေတာ့ Aႏႈိက္ခံရတဲ့ Aကို၊ စခန္းမွာ ခဏေနခဲ့၊ တိုင္ခ်က္ဖြင့္ၿပီး
ေမးစရာရွိတာ ေမးရမယ္။ စပယ္ယာ ။
။ ကဲ … ခရီးသည္Aားလံုးပဲ ကားေပၚ ျပန္တက္ႏိုင္ၾကပါၿပီ၊ ျမန္ျမန္ေလး တက္ၾကပါ၊
Aခ်ိန္မရွိလို႔ပါ။ Aမ်ဳိးသမီးတUီး ။
။ ျမန္ျမန္ဆင္းဆိုေတာ့လည္း သူပဲ၊ ျမန္ျမန္တက္ဆိုေတာ့လည္း သူပဲ၊ လူေတြကို
စက္႐ုပ္ေတြမ်ား မွတ္ေနသလားမသိဘူး၊ တေနကုန္ ပင္ပန္းရတဲ့Aထဲ၊ တကထဲ။ စပယ္ယာ ။
။ ကဲ Aားလံုးလူစံုၿပီေနာ္၊ ေမာင္းထားမယ္ ဆရာေရ႕။
(ကားစက္ႏႈိးၿပီး ေမာင္းထြက္သံ)
Aခန္း(၂)
(ေလွကားမွ ေျခနင္းတက္လာသံ) ေဒၚျမေမ ။
။ ဟယ္ သမီး၊ ဒီေန႔ ေက်ာင္းကျပန္လာတာ မိုးခ်ဳပ္လွခ်ည္လား၊ ၆နာရီေတာင္ ခြဲေတာ့မယ္။
သီသီေမ ။
။ ဟူး၊ ဟုတ္တယ္ ေမေမေရ၊ ေျပာကို မေျပာခ်င္ေတာပါ့ဘူး၊ ဒုကၡေတြက ေပါင္းစံုေနတာပဲ၊
ဒီ၀ဋ္ေတြက ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ ကြၽတ္ပါေတာ့မလဲ မသိဘူး။ ေဒၚျမေမ ။
။ ဘာမ်ားျဖစ္လာလို႔လဲ သမီးရဲ႕။
သီသီေမ ။
။ ေAာ္ ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး ေမေမရယ္၊ ရတဲ့လခနဲ႔ ေန႔တဓူ၀ ၀ဋ္ဒုကၡခံေနရတဲ့ Aျဖစ္ေတြကို
ေတြးမိလို႔ပါ။ ေဒၚျမေမ ။
။ ဒီေန႔ ေက်ာင္းကAျပန္မွာ ဘာေတြျဖစ္ခဲ့လို႔လဲ သမီးရဲ႕။
သီသီေမ ။
။ သမီးကေတာ့ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး Aေမရဲ႕၊ ျဖစ္တဲ့ဒုကၡက ဘယ္ဟာရွိရUီးမလဲ၊ ဘတ္စ္ကားဒုကၡေပါ့။
ေဒၚျမေမ ။
။ ကားေပၚမွာ ဘာဒုကၡေတြ ေတြ႕ခဲ့လို႔လဲကြဲ႕၊ ေျပာျပစမ္းပါUီး။
သီသီေမ ။
။ ဒီလို ေမေမေရ႕၊ ကားေပၚ စတက္ကတည္းက ကူပြန္ေပးစီးတဲ့ ၀န္ထမ္းAမ်ဳိးသမီးကို
စပယ္ယာက ရိသဲ့သဲ့ေျပာလို႔ စကားမ်ားတာကတမ်ဳိး၊ လူတေယာက္က ကားစပယ္ယာကို ၾကံ့ဖြံ႔လို႔ Aေၾကာင္႐ိုက္ ၿခိမ္းေျခာက္ၿပီး ငါးရာတန္တကယ္မေပးဘဲ ျပန္Aမ္းခိုင္းတာကတမ်ဳိး၊ ဘုန္းႀကီး ကားေပၚႂကြလာတာကို သိသိႀကီးနဲ႔ ေပထုိင္ေနလို႔ စပယ္ယာက ထိုင္ခံုဖယ္ေပးဖို႔ ေျပာတာကို ျပန္ရန္ေတြ႔တဲ့ Aမ်ဳိးသမီးကတမ်ဳိး၊ ငါးဆယ္တန္ေပးတာကို ႏွစ္ဆယ္ျပန္Aမ္းၿပီး တဆယ္က်န္ေနေသးလို႔ စကားမ်ားတာကတမ်ဳိး၊ ဒီၾကားထဲ လူတေယာက္ Aိတ္ခြဲခံရလို႔ ကားတစီးလံုး ရဲစခန္းကို ေမာင္းသြားၿပီး Aစစ္ခံရတာက တဖံု Aို … စံုလို႔ပါပဲ ေမေမရယ္။ ေဒၚျမေမ ။
။ ေAာ္ ဒီဒုကၡေတြကေတာ့ သမီးတေယာက္တည္း ခံစားေနရတာ မဟုတ္ပါဘူး သမီးရယ္။
ေမေမတို႔ ျမန္မာျပည္က လူAမ်ားစုႀကီး ေန႔တဓူ၀ ခံစားေနရတဲ့ ဒုကၡေတြပါ၊ ဒုကၡေတြ ခံစားရလြန္းဖန္မ်ားတဲ့Aခါက်ေတာ့ လူေတြလည္း တေယာက္နဲ႔တေယာက္ သည္းညည္းခံတဲ့စိတ္ေတြ ေလ်ာ့ပါးလာတဲ့ သေဘာေနမွာေပါ့၊ ေခတ္စနစ္ မေကာင္းေသးေတာ့လည္း ဒီလုပ ိ ဲ ေAာင့္Aည္း သည္းခံၾကရUီးမွာေပါ့၊ သန္းေခါင္ယံဆိုတာ Aျမဲမရွိပါဘူး သမီးရယ္။ ညU့္နက္ၿပီးရင္ ေရာင္နီဆိုတာ ေပၚလာစျမဲပါ၊ သဘာ၀တရားႀကီးကို ဘယ္သူမွ လြန္ဆန္လို႔ မရပါဘူး၊ ကဲ ကဲ သမီးလည္း ေခြၽးေတြသံေတြနဲ႔ ေမာလာေရာေပါ့၊ ခဏနားၿပီး ေရမိုးခ်ဳိးလိုက္Uီး။ ၿပီးရင္ လမ္းထိပ္က Uီးစိန္ေ႐ႊရဲ႕သမီးေလးကိုလည္း စာသြားျပေပးရUီးမွာ မဟုတ္လားကြဲ႔။ သီသီေမ ။
။ ေAာ္ ဒါနဲ႔ ညီမေလး ရီရီေကာ ဘယ္သြားလဲ ေမေမ။
ေဒၚျမေမ ။
။ သမီးျပန္မလာခင္ေလးတင္ သူ႔သူငယ္ခ်င္း သီတာတို႔Aုပ္စု လာေခၚသြားလို႔ ဟစ္ေဟာ့ဆိုလား၊
ဘာဆိုလား စတိတ္ရႈိး ၾကည့္ဖို႔ဆိုၿပီး ပါသြားေလရဲ႕။ သီသီေမ ။
။ ေမေမေနာ္ ရီရီ႕ကို Aငယ္ဆံုးဆိုၿပီး Aရမ္းလည္း Aလိုမလိုက္နဲ႔Uီး၊ ေခတ္ႀကီးက
ေကာင္းတာမဟုတ္ဘူး။ ဟိုနားဗံုးကြဲ၊ ဒီနားဗံုးကြဲနဲ႔၊ Aႏၱရာယ္မ်ားမွမ်ားပဲ။ ေဒၚျမေမ ။
။ ေAးပါဟဲ့၊ ေမေမလည္း Aလိုမလိုက္ပါဘူး၊ Aခုဟာက သီတာတို႔နဲ႔မို႔ စိတ္ခ်ရလို႔
ထည့္လို္က္တာပါသမီးရဲ႕။ ၈နာရီေလာက္ ပြဲၿပီးရင္ျပန္လာမယ္လို႔ ေျပာသြားပါတယ္။ သီသီေမ ။
။ ဒါနဲ႔ ေမာင္ေလး ေAာင္ေAာင္ တေယာက္ေကာ။
ေဒၚျမေမ ။
။ ရွိပါ့ေတာ္၊ Aိမ္ခန္းထဲမွာ၊ ဒီေန႔ ေဘာလံုးပြဲေတြ မရွိလို႔ပဲလားေတာ့ မသိဘူး၊ ၿငိမ္ကုတ္ေနေလရဲ႕၊
ညည္းAကိုႀကီးကေတာ့ မနက္ Aိမ္ကထြက္သြားကတည္းက ဒီညေန သူတို႔မဂၢဇင္း စာေပစိစစ္ေရး႐ံုး Aစည္းAေ၀းက်ရင္ ျပင္ရဆင္ရမွာမို႔ Aိမ္ျပန္ေနာက္က်မယ္လို႔ ေျပာသြားတာပဲ။ သီသီေမ ။
။ ဒါဆို သမီးလည္း ေရခ်ဳိးA၀တ္Aစားလဲၿပီး စာသြားျပဖို႔ ျပင္ဆင္လိုက္Uီးမယ္ ေမေမ။
ေဒၚျမေမ ။
။ ေAး ေAး သမီး။
Aခန္း(၃) (လမ္းေပၚမွာ Aသံခ်ဲ႕စက္နဲ႔ လိုက္လံေဆာ္ၾသသံ ၾကားေနရ) Aသံခ်ဲ႕စက္ ။
။ Aမွတ္ (၈) ရပ္ကြက္Aတြင္းမွာ ေနထိုင္ၾကတဲ့ လုပ္သားျပည္သူAေပါင္းတို႔ခင္ဗ်ား၊ မိမိတို႔ရဲ႕
ေနAိမ္မ်ားAတြင္းမွာ Eည့္သည္မ်ား တည္းခိုေနထိုင္ေနပါက ရပ္ကြက္ေAးခ်မ္းသာယာေရးနဲ႔ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးေကာင္စီ႐ံုးသို႔ Eည့္စာရင္း လာေရာက္တိုင္ၾကားၾကပါရန္ ႀကိဳတင္သတိေပး ႏႈိးေဆာ္Aပ္ပါတယ္။ Eည့္စာရင္း လာေရာက္ တိုင္ၾကားျခင္း မရွိသည္ကို စစ္ေဆးေတြ႕ရွိပါက တည္ဆဲUပေဒAရ ျပင္းထန္စြာ AေရးယူAျပစ္ေပးျခင္းကို ခံရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သတိေပးေၾကညာAပ္ပါတယ္။ Aုပ္ခ်ဳပ္ေရးAဖြဲ႕၊ Aမွတ္(၈)ရပ္ကြက္ ေAးခ်မ္းသာယာေရးနဲ႔ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးေကာင္စီ႐ံုး။ ေဒၚျမေမ ။
။ သားေရ၊ ေAာင္ေAာင္ Aေပၚထပ္မွာ ဘာေတြလုပ္ေနလဲ၊ ေAာက္ကို ဆင္းခဲ့Uီးေဟ့။
ေAာင္ေAာင္ ။
။ လာမယ္ ေမေမ၊ ဒီမွာေဘာလံုးဂ်ာနယ္ေတြ ဖတ္ေနလို႔။
(Aသံခ်ဲ႕စက္မွ ေAာ္ေနသံကို တိုးတိုးဆက္ၾကားေနရ) ေAာင္ေAာင္ ။
။ လာၿပီေမေမ၊ သား ဘာလုပ္ေပးရမလဲ ေျပာ။
ေဒၚျမေမ ။
။ ဟိုမွာ Aသံခ်ဲ႕စက္နဲ႔ ေAာ္ေနတာ မၾကားဘူးလားသားရဲ႕၊ Eည့္စာရင္း သြားတိုင္လိုက္Uီး၊
ေတာ္ၾကာ ညU့္နက္သန္းေခါင္ Eည့္စာရင္းလာစစ္လို႔ တAိမ္လံုး Aခ်ဳပ္ထဲသြားေနရUီးမယ္၊ ကိုယ္က Aိမ္ငွားေနတာဆိုေတာ့ ကိုယ္ဘက္က Aျပစ္မျဖစ္ေAာင္ေနမွ။ ေခတ္ႀကီးက ေကာင္းတာမဟုတ္ဘူး၊ Aလကားေနရင္း တရားခံရွာခ်င္ေနတာ။ ေAာင္ေAာင္ ။
။ Aမႀကီးသီ ျပန္လာၿပီမဟုတ္လား ေမေမရဲ႕။ Aမႀကီးကိုပဲ သြားတိုင္ခိုင္းလိုက္ပါ ေမေမရာ …
ေနာ္။ သားက ခဏေန ေဘာလံုးပြဲြသြားၾကည့္ဖို႔ ရွိေနလို႔ပါ။ သီသီေမ ။
။ ဟဲ့ ေကာင္ေလး၊ ငါ့ကို ဘာေတြ ခြၽန္တြန္းလုပ္ေနတာလဲ၊ ငါက ခဏေန က်ဴရွင္သြားျပရမွာဟဲ့။
နင္ပဲ သြားတိုင္လိုက္ပါဟယ္၊ လိမာၼ ပါတယ္ ေAာင္ေAာင္ရယ္ … ေနာ္။ ေဒၚျမေမ ။
။ ကဲပါ သားရယ္ သားပဲသြားတိုင္လိုက္ပါ၊ မင္းAမႀကီးက ခုနကမွ ေက်ာင္းကျပန္လာတာ၊ သူ႔ခမ်ာ
ပင္ပန္းေရာေပါ့။ ခဏေန က်ဴရွင္လည္း သြားျပရUီးမွာဆိုေတာ့ Aခ်ိန္ဘယ္ရေတာ့မလဲ၊ သားပဲ သြားလိုက္ပါကြယ္၊ ေရာ့ ေရာ့ Eည့္စာရင္းတိုင္ခ ငါးရာယူသြားUီး။ Aရင္တခါ တိုင္ထားတဲ့စာ႐ြက္က တလျပည့္ၿပီဆုိေတာ့ Aသစ္လဲဖို႔ ငါးရာထပ္ေပးရလိမ့္မယ္ ထင္တယ္။ ေAာင္ေAာင္ ။
။ ဟင္း Aမႀကီးတို႔ကေနာ္၊ သူတို႔စိတ္နဲ႔ မေတြ႔ရင္က်ေတာ့ ေAာင့္ကို ဘာAလုပ္မွမလုပ္တဲ့
လယ္ယာျပန္စားေရးလို႔ေျပာတယ္။ ဒါမ်ဳိးက်ရင္ေတာ့ ေခ်ာ့ခိုင္းၿပီ၊ မသိတာက်လို႔၊ ေပးေပး ေမေမ ေတာ္ၾကာ သား ေဘာလံုးပြဲမမီဘဲ ေနUီးမယ္။ သီသီေမ ။
။ ေAာ္ ေAာင္ေAာင္ရယ္၊ လယ္ယာျပန္စားေရးဆိုတာက ငါ့ေမာင္ကိုခ်စ္လို႔ Aမႀကီးတို႔က
ခ်စ္စႏိုးေခၚတာပါဟဲ့၊ နာမည္သာဆိုးတာ လူဘယ္ေလာက္သက္သာတယ္မွတ္လဲ၊ ဟဲ ဟဲ။ ေAာင္ေAာင္ ။
။ Aင္းပါ၊ Aင္းပါ၊ ေျပာထားUီး ေျပာထားUီး၊ ညျပန္လာမွ Aမႀကီးနဲ႔ေတြ႔မယ္၊ ကဲ ေမေမ သား
Eည့္စာရင္း သြားတိုင္လိုက္Uီးမယ္၊ ေတာ္ၾကာ သားသြားမတိုင္ေပးရင္ ဟိုေကာင္ေတြ Eည့္စာရင္း၀င္စစ္လို႔ Aမ ႀကီးသီတို႔ ရီရီတို႔ျခင္ေထာင္ေတြ ညနက္သန္းေခါင္ လွန္ၾကည့္ခံေနရမွာစိုးတယ္ ေမေမေရ႕၊ ဟား ဟား ဟား။ သီသီေမ ။
။ ၾကည့္ၾကည့္၊ ေမေမ့သားကေတာ့ စကားေလးနဲ႔ကို နည္းနည္းAႏိုင္ယူလိုက္ရမွ၊ မလြယ္ဘူး။
ေဒၚျမေမ ။
။ ေAာ္ သမီးရယ္ ေAာင္ေAာင္က Aလုပ္သာ ထြက္မလုပ္ေသးတာပါကြဲ႔၊
Aိမ္မႈကိစၥ၀ိစၥေတြမွာေတာ့ Aားကိုးရပါတယ္။ သီသီေမ ။
။ ၾကည့္ ေမေမကလည္း ေမေမ့သားကိုထိေတာ့ မခံႏိုင္ျဖစ္ေနၿပီ။ သမီးက ေမေမ့သားကို စတာပါ
ေမေမရဲ႕။ သမီးကလည္း ကိုယ္ေAာက္ကေမာင္ေတြ ညီမေတြကို ငယ္ငယ္႐ယ ြ ္႐ြယ္ ေက်ာင္းမၿပီးေသးဘဲနဲ႔ Aလုပ္မလုပ္ခုိင္းေစခ်င္ပါဘူး။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ သမီးကပဲ ရွာေကြၽးခ်င္တာပါ။ Aဲဒါေၾကာင့္မိုလည္း Aနားမေနဘဲ Aခုလို ၀ိုင္းက်ဴရွင္ေတြ ထြက္ျပေနတာေပါ့ ေမေမရဲ႕။ ေဒၚျမေမ ။
။ သာဓုပါ သမီးရယ္၊ ကဲ Aဆင္သင့္ျဖစ္ရင္ သမီးသြားေတာ့ေလ၊ ျပန္လာမွ ေမာင္ႏွမတေတြ
ထမင္း လက္ဆံုစားၾကေပါ့။
သီသီေမ ။
။ ဟုတ္က့ဲ ေမေမ၊ သမီးသြားေတာ့မယ္၊ Aကိုႀကီး ေစာေရာက္ေနရင္လည္း သမီးကို
ထမင္းစားေစာင့္Uီးလို႔ ေျပာထားေပးUီး ေမေမ။ ေAာင္ေAာင္နဲ႔ ရီရီ႕ကိုေတာ့ သူတို႔ျပန္ေရာက္လာရင္ ေမေမနဲ႔ပဲ Aတူတူ စားခိုင္းထားလိုက္ေတာ့။ သမီးျပန္လာတဲ့Aထိ ေစာင့္ခိုင္းထားရင္ ႏွစ္ေယာက္စလံုး ဂ်ီတြန္ေနလိမ့္မယ္။ ေဒၚျမေမ ။
။ ေAးပါသမီးရယ္ စိတ္ခ်ပါ၊ ကဲ ကဲ သြားေတာ့ သြားေတာ့ ေနာက္က်ေနၿပီ။
သီသီေမ ။
။ ဟုတ္က့ဲ ေမေမ၊ သမီးသြားၿပီေနာ္။
Aခန္း(၄) (စည္ဘီယာဆိုင္Aတြင္း စကားေျပာသံမ်ား၊ ဖန္ခြက္သံ ဇြန္းခက္ရင္း ထိခတ္သံမ်ားနဲ႔ ဆူညံေန၊ ဆိုင္ထဲရွိ တယ္လီေဗးရွင္းမွာ ၿဂိဳလ္တုစေလာင္းမွ ဖမ္းယူထားတဲ့ ESPN လိုင္းမွပရီးမီးယားလိဂ္ ေဘာလံုးပြဲမစမီ ထုတ္လႊင့္သံမ်ား ၾကားေနရ) ေAာင္ေAာင္ ။ သူရ ။
။ ေဟ့ေကာင္ေတြ ေရာက္ေနၾကတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာၿပီလား။
။ ဟာ ေAာင္ေAာင္၊ ငါတို႔က မင္းလာမွလာပါ့Uီးမလားလို႔ကြာ။
ေAာင္ေAာင္ ။
။ ေစာေစာထြက္လာမလို႔ပဲ သူရေရ၊ လာခါနီးမွ ရ၀တ႐ံုးက Eည့္စာရင္းတိုင္ဖို႔ ရပ္ကြက္ထဲ
လိုက္ေAာ္ေနလို႔ Eည့္စာရင္းေျပးတိုင္ေနရတာနဲ႔ ေနာက္က်ေနတာကြ၊ Aာဆင္နယ္ - ခ်ယ္ဆီးပြဲပဲ မလာလို႔ ဘယ္ျဖစ္ပါ့မလဲ။ ဒါေပမယ့္ ငါ့မားသားႀကီး စိတ္ခ်မ္းသာေAာင္လည္း လုပ္ေပးရေသးတယ္ကြ။ ဒါမွ Aိမ္က ေခ်ာေခ်ာခ်ဴခ်ဴ ထြက္လို႔ေကာင္းမွာ။ မ်ဳိးေဇာ္ ။
။ ကဲ ကဲ Aေမာေျပ တခြက္တဖလားေလာက္ ေမာ့လိုက္Uီး ေAာင္ေAာင္။
ေAာင္ေAာင္ ။
။ ေတာ္ၿပီေတာ္ၿပီ Aခြၽန္နဲ႔ မ မနဲ႔ မ်ဳိးေဇာ္၊ ေဘာလံုးပြဲပဲ ေAးေAးေဆးေဆး ၾကည့္ပါရေစ၊
ေတာ္ၾကာ Aိမျ္ ပန္လို႔ Aနံ႔ထြက္ေနရင္ မားသားႀကီးနဲ႔ ငါ့စစၥတာေတြ ၀ိုင္းေကာလို႔ နားပူမွာနဲ႔ မကာမိဘူးကြ။ သူရ ။
။ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား ျဖစ္ေနၿပီပဲ ဒါေလာက္ေတာ့ နည္းနည္းပါးပါး ရွိမွာေပါ့လို႔ ေျပာလိုက္ေပါ့ကြာ၊
မင္းကလဲ။ ေAာင္ေAာင္ ။
။ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားျဖစ္လို႔ ခက္ေနတာပါ့ကြ၊ Aရက္တို႔ ခါဘိတို႔ မာရွီတို႔ ရာဘားတို႔
ၿငိၿပီး ဘ၀ပ်က္သြားတဲ့ ေဘာ္ဒါေတြAေၾကာင္း သူတို႔ကၾကားဖူးေနေတာ့ ငါ့ကိုAိမ္က လံုး၀Aလြတ္ေပးတာ မဟုတ္ဘူးေဟ့၊ ေနာက္ၿပီး Aိမ္မွာကေယာက်ၤားသားဆိုလို႔ Aစ္ကိုႀကီးနဲ႔ ငါပဲရွိတာ၊ ဖားသားႀကီး Aထဲေရာက္ေနတဲ့ Aခ်ိန္ဆိုတာ့ AစစAရာရာ သတိထားေနရတယ္ ကိုယ့္လူ။ မ်ဳိးေဇာ္ ။
။ ဒါနဲ႔ မင္းဖားသားႀကီးက ဘယ္ေတာ့လြတ္မွာလဲ၊ မနီးေသးဘူးလား။
ေAာင္ေAာင္ ။
။ ေသာက္႐ူးေတြAေၾကာင္း မင္းလည္းသိသားနဲ႔။ ဖမ္းတုန္းကလည္း မယ္မယ္ရရ
Aေၾကာင္းျပခ်က္မရွိဘဲ ပုဒ္မ (၅) ညတပ္ၿပီး လာဖမ္းသြားတယ္။ ၿပီးေတာ့ တရား႐ံုးေတာင္မထုတ္ဘဲ စစ္ေၾကာေရးစခန္းမွာပဲ Aက်U္းနည္းနဲ႔စစ္ၿပီး ေထာင္ (၇) ႏွစ္ခ်ပစ္တာဆိုေတာ့ သူတို႔စိတ္႐ူးေပါက္လို႔ ျပန္လႊတ္ေပးမွပဲ လြတ္ၿပီလို႔ေျပာရမွာေပါ့၊ လြတ္ရက္ေစ့ၿပီး မလႊတ္ဘဲထားတဲ႔ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ ေထာင္ထဲမွာ တပံုႀကီးပဲUစၥာ။ ေတာ္ေတာ္ယုတ္မာတဲ့ ေကာင္ေတြပါကြာ။ သူရ ။
။ ေဟ့ေကာင္ေတြ တုိးတိုးလုပ္ၾကကြ၊ ဆိုင္ထဲမွာ ေထာက္ေတြ ေပါကေပါနဲ႔၊ ေတာ္ၾကာေန
ေဘာလံုးပြဲလာၾကည့္ရင္း ဂိြေနUီးမယ္။ မ်ဳိးေဇာ္ ။
။ ေဟ့ေကာင္ သူရ၊ မင္းကလည္း နာမည္က သူရမို႔လို႔ပဲ၊ ေၾကာက္တတ္လိုက္တာက လြန္ေရာ၊
မင္းလိုေကာင္မ်ဳိးေတြနဲ႔ေတာ့ ငါတို႔ျမန္မာျပည္ႀကီး ဒီမိုကေရစီရလိမ့္Uီးမယ္ Aားႀကီး၊ ဟား ဟား ဟား။ သူရ ။
။ ေဟ့ေကာင္ မ်ဳိးေဇာ္၊ မင္းက Aခ်င္းခ်င္း ဘလုိင္းႀကီး မခြပ္ပါနဲ႔ကြာ၊ ငါက ေစတနာနဲ႔
သတိေပးတာပါကြ၊ မင္းတုိ႔ငါတို႔က စိတ္ဓာတ္ခ်င္းတူလို႔ တြဲျဖစ္ေနၾကတဲ့ သူေတြပဲUစၥာ၊ ငါေျပာတဲ့သေဘာက ဘာမွထိထိ ေရာက္ေရာက္မလုပ္ရဘဲ Aလကားေနရင္း မင္းတုိ႔ႏွစ္ေကာင္ Aာေခ်ာင္မႈနဲ႔ Aထဲေရာက္သြားမွာ စိုးလုိ႔ေဟ့။ ေAာင္ေAာင္ ။
။ ကဲ ကဲ ေတာ္ၾကပါေတာ့ကြာ၊ ဘာမဟုတ္တာေလးနဲ႔ စကားမ်ားမေနၾကပါနဲ႔၊
ေဘာလံုးပြဲAေၾကာင္း ေတာ့ပစ္ေျပာင္းရေAာင္။ သူရ ။
။ ေAး Aဲဒါ Aေကာင္းဆံုးပဲ။
(ဘီယာဆိုင္ထဲတြင္ ေဘာလံုးပြဲAေၾကာင္းေဆြးေႏြးေနၾကသံမ်ားနဲ႔ စားပြဲ၀ိုင္းAသီးသီးမွာဆူညံေန) ေဆြးေႏြးသံမ်ား ။
။ ‘ဒီေန႔ပြဲ ဘယ္လိုေပါက္လဲ’
‘ခ်ယ္ဆီးကြင္းဆိုေတာ့ သေရAရႈံးတဲ့’ ‘ဒါဆို Aာဆင္နယ္ကပဲ ထိုင္မယ္’ ‘ၾကည့္လည္းလုပ္ေနာ္ ခ်ယ္ဆီးကေျခစြာေနတာ၊ ေတာ္ၾကာ ေမာ္ရင္ဟုိရဲ႕ တိုက္ကြက္ေAာက္ Aာဆင္နယ္ျပား ျပားေမွာက္ေနUီးမယ္’ ‘ေမွာက္ကာမွ ေမွာက္ပဲ၊ ေမာ္ရင္ဟုိ ေလလံုးထြားေနတာကို Aျမင္ကပ္လို႔ Aာဆင္နယ္ကေန တမင္ထိုင္မွာ’ ‘ေမာ္ရင္ဟိုက ေလလံုးထြားေပမယ့္ Aေျပာနဲ႔Aလုပ္ တထပ္တည္း က်ေနတာပဲUစၥာ’ ‘ေAးပါ ၾကည့္ထား၊ Aာဆင္၀င္းဂါးနဲ႔ေတြ႔မွ ေမာ္ရင္ဟို ေလလံုးမထြားႏိုင္ဘဲ ပါးစပ္Aေဟာင္းသား ျဖစ္သြားလိမ့္မယ္၊ Aြန္နရီ၊ ဗန္ပါစီနဲ႔ ဘားကင့္ သံုးေယာက္တြဲတိုက္စစ္ကို ခ်ယ္ဆီးေနာက္တန္း ေတာင့္ခံႏိုင္မွာတဲ့လား’
‘Aိုး … ဖာရားရား၊ တယ္ရီ၊ ကာဗယ္ဟိုနဲ႔ ဒယ္ေဟာ္ႏိုတို႔ ခံစစ္Aတြဲက ဒီေလာက္ေကာင္းတာ၊ ဂိုးသမားပီတာ ဆက္ခ်္ကလည္း လံုမွလံု၊ ပရီးမီးယားလိဂ္မွာ ဂိုးေပးရAနည္းဆံုး ခံစစ္Aတြဲပဲ၊ ေဖာက္ဖို႔ မလြယ္ဘူးေနာ္’ ‘ေAးပါ၊ ၾကည့္ထားပါ၊ ပြဲၿပီးေတာ့မွ ဟာ … ခ်ယ္ဆီးေနာက္တန္းက ဒီေန႔ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ မေျပာနဲ႔’ ·
·
·
‘ဒီေန႔ စီးရီးေA ဘာပြဲေတြရွိလဲ’ ‘Aင္တာနဲ႔ လာဇီယိုလို႔ ေျပာတယ္’ ‘Aင္တာကလည္းကြာ မန္စီနီကိုင္မွ သေရပြဲေတြနဲ႔ ခ်ည္းတုိးေနေတာ့တာပဲ၊ နည္းျပလဲပစ္ဖို႔ ေကာင္းၿပီ’ ‘မင္းပဲသြားၿပီး နည္းျပေပးလုိက္ပါကြာ ဟား ဟား ဟား’ ……………………………… ‘လာလီဂါမွာေတာ့ ဘာကာAေျခAေန Aေကာင္းဆံုးပဲ၊ ေရာ္နယ္ဒင္ဟိုကစားတာ ေရလည္လွတယ္၊ ေဘာလံုးကစားတာ Aဲသလုိ Aႏုပညာလည္း ပါUီးမွေပါ့ကြ၊ ႏို႔မို႔ဆို ၾကည့္ရတဲ့ပရိသတ္က ပ်င္းလို႔ ေသေတာ့မယ္’ ‘ေတာ္ပါေတာ့ ကိုAႏုပညာသမားႀကီးရယ္၊ ႐ႈံးေတာ့မွ Aလွျပေနတာကိုး ႐ံႈးမွာေပါ့လုိ႔ ေျပာUီးမယ္၊ Aဓိကက ေလာင္းေၾကးႏိုင္ဖို႔ပါပဲဗ်ာ မဟုတ္ဖူးလား … ဟား ဟား ဟား’ ‘ဒါ … ပဲ၊ ဒါ … ပဲ’ ‘ေတာ္ၿပီ ေတာ္ၿပီ မင္းတို႔လို Aႏုပညာမရွိတဲ႔ ေကာင္ေတြနဲ႔ စကားေျပာရတာ ေလကုန္တယ္ မေျပာေတာ့ဘူး’ ……………………………… ‘ဒါနဲ႔ ေဘာလက္ကို ဖာဂူဆန္က ေခၚမလို႔ဆို’ ‘ဂေလဇာညီAကိုေတြ ဒီေလာက္ ကပ္ေစးႏွဲေနတာကြာ ၀ယ္ဖို႔ပိုက္ဆံ ဘယ္လိုလုပ္ေပးမွာလဲ’ ‘မပူနဲ႔မပူနဲ႔ ငါ သိန္းသံုးရာေပါက္ရင္ ဖာဂူဆန္ကို ထုတ္ေခ်းလိုက္မယ္ ဟား ဟား’ ‘တကယ္က ေဘာလက္ကို ရီးရဲလ္က ေခၚရမွာကြ၊ ရီးရဲလ္Aလယ္တန္းမွာ Aဖုိးႀကီးေတြပဲ ရွိေတာ့တဲ့Uစၥာ၊ ဇီးဒန္းကလည္း Aိုေနၿပီ’
‘ေဟ့ေကာင္ Aဲလုိမေျပာနဲ႔ ျပင္သစ္Aသင္း ကမၻာ႔ဖလားေျခစစ္ပြဲေAာင္တာ ဇီဒန္း၀င္ကယ္လို႔ဆိုတာ မင္းေမ့ေနၿပီလား’ (ဆိုင္ရွင္တ႐ုုပ္ရဲ႕ ခပ္ေနာက္ေနာက္ ေျပာဆိုသံႀကီး ထြက္ေပၚလာ) ဆိုင္ရွင္ ။
။ ကဲ ဆရာတို႔ေရ ဖာဂူဆန္ေတြ ေမာ္ရင္ဟုိေတြ ဇီဒန္းေတြခ်ည္း လုပ္မေနၾကပါနဲ႔၊
ျမန္မာေဘာလံုးAသင္းAေၾကာင္းလည္း Aေရးတယူ ေဖးကူလို႔ ေဆြးေႏြးၾကပါUီး၊ ေတာ္ၾကာ ျမန္မာ့Aားကစား ကမၻာကို မလႊမ္းႏိုင္ဘဲ ေနပါUီးမယ္။ ဆရာသမားတို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာေဘာလံုးAသင္းကို က်ေနာ္ မ်က္ႏွာဘယ္လိုျပရမလဲ မသိေAာင္ ျဖစ္ရတယ္။ တကယ္ေျပာတာေနာ္၊ Aဟုတ္ေျပာတာ မဟုတ္ဘူး။ ဟဲ ဟဲ ဟဲ။ ပရိသတ္Aသံ ။ ဆိုင္ရွင္ ။
။ ကိုမ်ဳိးခ်စ္ႀကီးေရ မ်က္ႏွာပူရင္ ေစာင္နဲ႔ Aုပ္ထားပါဗ်ဳိ႕။
။ ေနာက္တာဗ်ဳိ႕ ေနာက္တာ ေနာက္တာ၊ ကဲ ကဲ Aေရးႀကီးတာက စည္ဘီယာ မွာထားၾကဖို႔ပဲ၊
ေဘာလံုးပြဲ လာခါနီးၿပီေနာ္၊ ျမန္ျမန္မွာထားၾက၊ ေတာ္ၾကာ စည္ဘီယာေတြ ေAးကုန္လိမ့္မယ္။ ပရိသတ္Aသံ ။ ဆိုင္ရွင္ ။
။ ေဟ့ နံပါတ္ ၃မွာ ၀မ္းဂ်ား၊ ဟိုး ေနာက္၀ိုင္းက Aကို၊ ဘာAလိုရွိလို႔လဲ။
ပရိသတ္Aသံ ။ ဆိုင္ရွင္ ။
။ Aလကားတိုက္မလို႔ ေAာ္ေနတာလားဗ်ဳိ႕။ ေဟာဒီကို တဂ်ားေပးပါ။
။ ၾကက္ကြၽတ္ေၾကာ္ တပြဲ၊ ကန္စြန္းပလိန္း တပြ၊ဲ ျမန္ျမန္လုပ္ပါဗ်ဳိ႕။
။ လာမယ္Aကို ခဏေစာင့္၊ Aသံထက္ျမန္တဲ့ ေလယာU္ေတာင္ က်ေနာ့္ဆိုင္ေလာက္ မျမန္ဘူး။
စိတ္ခ်မ္းသာသြားေစရမယ္။ ခဏေလး ခဏေလး။ ပရိသတ္Aသံ ။ ဆိုင္ရွင္ ။
။ ေဟ့ ဒီ၀ုိင္းကို ဂရင္း႐ိဳြ င္ရယ္ ၀ီစကီတလံုး၊ ေဆာ္ဒါနဲ႔ ေရခဲပါ တခါတည္းယူခဲ့ေဟ့။
။ ေဟ့ေကာင္ေတြ၊ ၾကားလား ၀ီစကီတလံုး ျမန္ျမန္လုပ္၊ မင္းတို႔ ေႏွးေကြးေနတာနဲ႔ ငါ့ဆိုင္နာမည္
ပ်က္မယ္၊ ရမယ္ Aကိုေရ၊ ရမယ္။ ပရိသတ္Aသံ ။ ဆိုင္ရွင္ ။
။ ဘယ္ဟာလဲ Aကို၊ ဘာလဲ။
ပရိသတ္Aသံ ။ ဆုိင္ရွင္ ။
။ Aကိုေရ ဟိုဟာေကာ ရလားဗ်ဳိ႕။
။ ဒါဗ်ဳိ႕ ဒါ ဒါ။
။ ဟား ဟား Aဲဒါကေတာ့ ကိုယ္ေဒါသနဲ႔ ကို္ယ္ပဗ ဲ ်ဳိ႕၊ က်ေနာ္မ်ဳိး မတတ္ႏိုင္ဘူး။
ပရိသတ္မ်ားAသံ (သံၿပိဳင္) ။
။ ၀ါး ဟား ဟား။
ေAာင္ေAာင္ ။
။ ဒီစည္ဘီယာဆိုင္မွာ လာၾကည့္တာ ပိတ္ကားႀကီးႀကီးနဲ႔ ၾကည့္ရလို႔သာကြာ။ ေတာ္ေတာ္
နားညည္းတာပဲ သူရရာ။ သူရ ။
။ Aဲဒီလို တေယာက္တေပါက္ ေAာ္ဟစ္ေနတာကိုက Aရသာတမ်ဳိးေပါ့ကြာ၊ ငါတို႔ျမန္မာေတြ
စိတ္လိုလက္ရ ေAာ္လို႔ ဆဲလို႔ရတာဆိုလို႔ ေဘာလံုးပြဲပဲ ရွိတာကို၊ တျခားေနရာမွာ သြားေAာ္ရင္ Aခ်ဳပ္ထဲ တန္းေနမွာေပါ့ ေAာင္ေAာင္ရ၊ ဟား ဟား။ မ်ဳိးေဇာ္ ။
။ ဒါေတာင္ ဒီဆုိင္ရွင္က ေထာက္လွမ္းေရးကို ဆက္ေၾကးေပးထားလို႔ Aခုလို တရား၀င္ျပလို႔ရတာ။
ႏို႔မို႔ဆိုရင္ ဆြဲေစ့တာၾကာလွေပါ့။ ဆိုင္ရွင္ ။
။ ကဲ … ေဘာလံုးပြဲစၿပီမို႔ Aားလံုးပဲ စည္ဘီယာေAးေAးေလး ေမာ့ၿပီး ၿငိမ္ၿငိမ္သက္သက္
Aားေပးၾကဖို႔ က်ေနာ္မ်ဳိး ေမတၱာရပ္ခံAပ္ပါတယ္ခင္ဗ်ား။ ပရိသတ္မ်ား ။
။ ေဟး … (သံၿပိဳင္ေAာ္သံႀကီးထြက္ေပၚလာ)
(တီဗီမွ ေဘာလံုးပြဲ ထုတ္လႊင့္သံၾကားရ)
Aခန္း(၅) (Aိမ္ေရွ႕မွာ ကားထိုးဆိုက္သံ ၾကားရ) ရီရီေမ ။ ေဒၚျမေမ ။
။ ေမေမေရ၊ ေမေမ၊ သမီးတို႔ ျပန္လာၿပီ၊ ဒီမွာ သီတာတို႔က ေမေမ့ကို ႏႈတ္ဆက္မလို႔တဲ႔။ ။ ေAး ေAး သမီးတို႔ေရ Aန္တီ Aိမ္ေနာက္ထဲ ေရာက္ေနလို႔ကြဲ႕၊ ဘယ္လိုလဲ၊ ပြဲေကာ
ၾကည့္လို႔ေကာင္းၾကရဲ႕လား။ သီတာ ။
။ စတိတ္ရႈိးကေတာ့ Aရမ္းေကာင္းပဲ Aန္တီ၊ ဒါေပမယ့္ ဟုိတေလာေလးကဘဲ
ဗံုးေတြဘာေတြကြဲထားေတာ့ ၾကည့္ရတာ ရင္တထိတ္ထိတ္ပဲ၊ ေဟာ့ဒီမွာ Aန္တီ့သမီးကို ေဘးမသီရန္မခဘဲ Aိမ္ျပန္ပို႔ခဲ့ၿပီေနာ္။ ေဒၚျမေမ ။ သီတာ ။ ေဒၚျမေမ ။
။ ေက်းဇူးပါပဲကြယ္။ ။ မမသီကိုလည္း သမီးတို႔ ႏႈတ္ဆက္တဲ့Aေၾကာင္း ေျပာေပးပါUီးAန္တီ။ ။ ေAး ေAး က်ဴရွင္သြားျပတယ္ကြဲ႔၊ ျပန္လာရင္ ေျပာျပလိုက္ပါမယ္ကြယ္၊ ကဲ ကဲ သမီးတို႔
မိုးခ်ဳပ္ေနၿပီ၊ ကားလည္း ေျဖးေျဖးေမာင္းၾကUီးေနာ္။ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ။
။ ကဲ သြားမယ္ေနာ္ Aန္တီ၊ ေဟ့ ရီရီ ဂုိုးမယ္ေဟ့။
ရီရီေမ ။
။ ေဟ့ေကာင္ေတြ ေကာင္းေကာင္းလည္း သြားၾကUီးေနာ္၊ ေတာ္ၾကာ စပ႐ိုက္စ္ခ်က္ခ္နဲ႔ မိေနလို႔
ငါးပါးေမွာက္ေနUီးမယ္။ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ။
။ Aိုးေက၊ တာ့တာ၊ ဘိုင့္ဘိုင့္၊ ခ်ဲရီးယို။
(ကားေမာင္းထြက္သြားသံ)
Aခန္း(၆) ရီရီေမ ။
။ ေမေမ၊ ဟိုမွာ ကိုေAာင္ျပန္လာၿပီ၊ ကိုေAာင္ ဘီယာေသာက္လာလား သမီး မသိမသာ
ခ်က္ခ္လိုက္Uီးမယ္။ ေဒၚျမေမ ။ ရီရီေမ ။
။ ဟုိတခါ ဆူထားၿပီးၿပီပဲ သမီးရယ္၊ ေသာက္လာမယ္ မထင္ပါဘူး။ ။ Aသာေလးေန ေမေမ၊ သမီး ကိုေAာင့္ကို ကပ္ၿပီး Aစ္လိုက္မယ္။
(ေလွကားမွ ေျပးတက္လာသံ) ေAာင္ေAာင္ ။ ရီရီေမ ။
။ ဟာ ကိုေAာင့္လက္ထဲက ဘာဂ်ာနယ္လဲ၊ ေပးေပး ရီရီဖတ္Uီးမယ္။
ေAာင္ေAာင္ ။ ရီရီေမ ။
။ ေAာ္ ရီရီေတာင္ ျပန္ေရာက္ေနၿပီကိုး။
။ ေဘာလံုးဂ်ာနယ္ႀကီးပါဟာ၊ နင္က ေဘာလံုးAေၾကာင္း ဘာသိလို႔ ဖတ္ခ်င္ရတာလဲ။
။ Aို Aထင္မေသးပါနဲ႔ေနာ္၊ ရီရီတို႔လည္း ဘက္ခမ္းတို႔၊ ခရစၥတီယာႏို ေရာ္နယ္လ္ဒိုတို႔၊
မိုက္ကယ္Aို၀င္တို႔၊ ရာAူးလ္တို႔ကို သိပါတယ္ေနာ္၊ ေခ်ာမွေခ်ာပဲ။ ေAာင္ေAာင္ ။ ရီရီေမ ။
။ ေပးပါ ကိုေAာင္ရယ္၊ ခဏေလးပါ၊ ရီရီလည္း ဖတ္ခ်င္လို႔ပါ။
ေAာင္ေAာင္ ။ ရီရီေမ ။
။ A႐ူးမ၊ နင္တို႔လို ဘုမသိဘမသိေတြေၾကာင့္ ေဘာလံုးရဲ႕ Aႏွစ္သာရပ်က္တာ။
။ ဟဲ့ ဟဲ့ Aရမ္းမဆြဲပါနဲ႔ဟ၊ ေျဖးေျဖးယူပါ၊ ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ၊ ျပဲကုန္ေတာ့မွာပဲ။
။ ေဟး ဒါမွ တို႔ ကိုေAာင္ကြ။
ေAာင္ေAာင္ ။
။ ေဟ့ A႐ူးလိုလို Aေပါလိုလို ေလွ်ာက္ေAာ္မေနနဲ႔၊ ရပ္ကြက္က တမ်ဳိးထင္ေနမယ္၊ ေမေမ
သား ထမင္းစားေတာ့မယ္ ဗိုက္ဆာၿပီ။
ရီရီေမ ။
။ Aမေလး Aမေလး၊ ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ၊ ထမင္းပဲ ေျဖးေျဖးစားလည္း ရပါတယ္ကိုေAာင္ရယ္၊
ထမင္းစားပြဲ ထြက္ေျပးမွာ က်ေနတာပဲ၊ တကထဲ။ ေAာင္ေAာင္ ။
။ ဟိတ္ နင့္ဘာသာ ေျဖးေျဖးစားခ်င္းစား၊ ငါကေတာ့ ဗိုက္ဆာၿပီ၊ AစာAိမ္ေရာဂါ
Aျဖစ္မခံႏိုင္ဘူး၊ ၀ါးေတာ့မယ္။ ရီရီေမ ။
။ Aံမယ္ ကိုေAာင္ေနာ္၊ ရီရီမသိရင္ ခက္မယ္၊ ဘာလဲ ကိုေAာင္ ဘီယာေသာက္ၿပီး
ဗုိက္ေခ်ာင္လာၿပီ မဟုတ္လား၊ သိတယ္ေနာ သိတယ္။ ေAာင္ေAာင္ ။
။ ေAာ္ A႐ူးမ၊ ငါ့နားကပ္ၿပီး ေဘာလံုးဂ်ာနယ္လာလုတာ Aေကာင္းေAာက္ေမ့လို႔၊ ဒင္းက
လက္စသပ္ေတာ့ ငါ့ဘီယာေသာက္မေသာက္ ႐ူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး လာစံုစမ္းတာကိုး။ ရီရီေမ ။
။ Aိုးမလံု Aံုပြင့္မျဖစ္ပါနဲ႔ ကိုေAာင္ရယ္၊ ရီရီက ေဘာလံုးဂ်ာနယ္ တကယ္ဖတ္ခ်င္လို႔ လာလုတာပါ၊
Aခု ကိုေAာင္ေျပာမွပဲ ဘီယာေသာက္လာတယ္ဆိုတာ သိရေတာ့တယ္၊ ဟဲ ဟဲ ေပၚၿပီ ေပၚၿပီ။ ေAာင္ေAာင္ ။
။ ေAး ေပၚမေပၚသိခ်င္ရင္ နင္နဲ႔ငါ ေလာင္းေၾကးထပ္မလား၊ ငါ့ဆီက Aနံ႔ရရင္ နင္ႀကိဳက္တာ
၀ယ္ေကြၽးမယ္၊ Aနံ႔မရရင္ ငါ့ကိုျပန္၀ယ္ေကြၽးမလား၊ ဘယ္ႏွယ့္လဲ ေလာင္းမလား။ ရီရီေမ ။
။ ႏိုး ႏိုး ႏိုး၊ ရီရီတို႔က Aေလာင္းAစား၀ါသနာ မပါေရးခ်မပါ၊ စတိတ္ရွိဳး ၾကည့္တာပဲ ၀ါသနာပါတယ္။
စိုင္းစိုင္းတို႔၊ ထြန္းထြန္း (Aိတ္ဇမ္းပလက္ဇ္) တို႔ ဒီေန႔ဆိုသြားတာ ေကာင္းမွေကာင္းပဲ။ ေAာင္ေAာင္ ။
။ ေAး ေကာင္းပါ ေကာင္းပါ၊ ေတာ္ၾကာ Aံုးကနဲ ထေပါက္ေတာ့မွ Aေကာင္းလြန္ၿပီး
ေရေ၀းကို ေဂ်ာင္းေနရမယ္။ ေဒၚျမေမ ။
။ ကဲ ကဲ ေတာ္ၾကပါေတာ့ကြယ္၊ ဒီႏွစ္ေယာက္ေတြ႕တာနဲ႔ ရန္ပြဲက ၿပီးကိုမၿပီးႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ တကထဲ
နားေတာ္ေတာ္ၿငီးေနၿပီ။ ထမင္းစားၾကမယ္၊ လာၾက လာၾက။ ေAာင္ေAာင္ ။ ရီရီေမ ။
။ မဟုတ္ပါဘူး ေမေမရယ္၊ သားလည္း ဘီယာေသာက္မလာဘဲနဲ႔ လာစြပ္စြဲေနလို႔ပါ။
။ ကိုေAာင္ကလည္း ဒါေလးေျပာတာ စိတ္ဆိုးစရာလား၊ ရီရီက ကိုယ့္AကိုAတြက္
စိုးရိမ္လုိ႔ေျပာတဲ့ဟာကို၊ ဟင္းေနာ္ ေစတနာကို ေစာ္ကားရင္ ေAာ္ငိုလိုက္မွာ ၊ ဒါပဲ။ ေAာင္ေAာင္ ။ ေဒၚျမေမ ။
။ ေAာင္မယ္၊ က်က္သေရမရွိ ေAာ္ငိုခ်င္ေသးတယ္၊ ငို ငို လိပ္ေခါင္းထြက္ေAာင္ငို။
။ ကဲပါကြယ္၊ သားေသာက္မလာဘူးဆိုတာ ေမေမသိပါတယ္၊ ရီရီကလည္း သူ႔AကိုAတြက္
စိုးရိမ္လို႔ ေျပာတာေနမွာေပါ့ သားရဲ႕။ လာ လာ ေမေမတို႔သံုးေယာက္ စားႏွင့္ၾကမယ္။ မင္းAကိုႀကီးနဲ႔ Aမႀကီးတို႔ႏွစ္ေယာက္ ျပန္လာမွ Aတူစားၾကလိမ့္မယ္။ ရီရီေမ ။
။ ဟဲ ဟဲ ဟဲ၊ ေမေမေျပာတာ ၾကားတယ္ေနာ္၊ ေစတနာကို သေဘာေပါက္။
ေAာင္ေAာင္ ။ ရီရီေမ ။
။ A႐ူးမ၊ လွ်ာမရွည္နဲ႔၊ ငါ ထ႐ိုက္လိုက္မယ္။
။ (Aလန္႔တၾကား ေAာ္လိုက္သံ) Aမေလး ေမေမေရ လုပ္ပါUီး။
ေဒၚျမေမ ။
။ ကဲ ကဲ စားၾကေတာ့ကြယ္၊ ေတာ္ၾကေတာ့။
ေAာင္ေAာင္ ။
။ ေမေမရယ္၊ Aိမ္ကလူေတြကို စိတ္ညစ္ေAာင္ သားဘယ္ေတာ့မွ မလုပ္ပါဘူး၊ Aခုဟာ
ရီရီက သားကို မယုံသကၤာလာလုပ္လို႔ ေဒါကန္တာပါ၊ ဟိုတခါ ေမေမတို႔ ေျပာထားကတည္းက သား သေဘာေပါက္ပါတယ္။ Aေဖမရွိတဲ့ Aခ်ိန္မို႔ သားတို႔ AေနAထိုင္ ပိုဂ႐ုစိုက္ရမယ္ဆုိတာလည္း သိပါတယ္။ သားကို စိတ္ခ်ပါ။ ေဒၚျမေမ ။
။ ေAး ေAး သာဓုပါ သားရယ္။ စားၾက စားၾက၊ ဒီေန႔ မင္းတို႔Aေဖ ႀကိဳက္တတ္တဲ့
ၾကက္ေဂြးေတာက္႐ြက္ဟင္းခ်ဳိပါ Aေမခ်က္ထားတယ္။ ေAာင္ေAာင္ ။ ရီရီေမ ။
။ ရီရီ႕ကိုေခၚတာလား၊ လာၿပီ လာၿပီ၊ ေဟး ဒါမွ တို႔ကိုေAာင္ကြ၊ လိမၼာတယ္ေဟ့။
ေAာင္ေAာင္ ။ ရီရီေမ ။
။ ဟုတ္က့ဲ ေမေမ၊ ေဟ့ ေဟ့ လာ စားၾကမယ္။
။ A႐ူးမ၊ ငါထုထဲ့လိုက္ရ။
။ ဟား ဟား ဟား။
Aခန္း(ရ) (႐ုပ္ျမင္သံၾကားမွ Aဆိုေတာ္တင္တင္ျမရဲ႕သီခ်င္းသံၾကားရ) တီဗြီ ။
။ ႏိုင္ငံေတာ္ၿပိဳကြဲမယ့္ … AေျခAေနကို တို႔လက္မခံႏိုင္ပါ … ျပည္ေထာင္စုမၿပိဳကြဲေရး …
တိုင္းရင္းသားစည္းလံုးညီၫတ ြ ္မႈ မၿပိဳကြဲေရးသည္ … Aခ်ဳပ္AျခာAာဏာ … တည္္တံ့ခိုင္ျမဲေရးဟာ … တပ္မေတာ္ရဲ႕ Aဓိကတာ၀န္ပါ … ဒီတာ၀န္ကို ေက်ေက်ပြန္ပြန္ …….. ေAာင္ေAာင္ ။ ရီရီေမ ။
။ ဟဲ့ ရီရီ တီဗက ီြ ို ပိတ္ထားစမ္းဟာ၊ ဘာေတြလာေနမွန္း မသိဘူး၊ Aာ႐ံုေႏွာက္တယ္။
။ ဟာကြာ ကိုေAာင္ကလဲ၊ ကိုးရီးယားကား လာခါနီးလို႔ ဖြင့္ထားတာကြ၊ ျပႆနာရွာတယ္ကြာ၊
ဘာမွန္းလဲ မသိဘူး။ ေAာင္ေAာင္ ။
။ ျပႆနာရွာတာ မဟုတ္ဘူးေဟ့၊ AဲဒီAသံေတြ ေန႔တိုင္းၾကားေနရတာ နားကေလာၿပီး
စိတ္ဆင္းရဲလြန္းလို႔ပါဟ A႐ူးမရ။
ရီရီ ။
။ ေAးပါကြာ၊ ရီရီလည္း AဲဒီAသံေတြကို နားေထာင္ခ်င္လို႔ မဟုတ္ပါဘူး၊ ကိုးရီးယားကား
ဇာတ္လမ္းAစပိုင္းေလးကို လြတ္သြားမွာ စိုးလို႔ပါကြ၊ ခဏေလး သည္းခံပါ ကိုေAာင္ရာ၊ ပလိစ္ ပလိစ္။ ေAာင္ေAာင္ ။
။ မပလိစ္နဲ႔၊ ဇာတ္ကားလာမွဖြင့္၊ နားၿငီးတယ္၊ သတင္းကတမ်ဳိး သီခ်င္းကတမ်ဳိးနဲ႔
ေန႔တိုင္းႏွိပ္စက္ေနတာ၊ ဟုတ္တာလည္း မဟုတ္ဘူး၊ သူတို႔ကို ဘယ္သူမွလည္း AားAားယားယား ၿဖိဳခြဲေနတာမဟုတ္ဘူး၊ သူတို႔ဘာသာ သူတို႔ပဲ ခြဲေနတဲ့Uစၥာ။ ရီရီ ။
။ ကိုေAာင္ကလည္းကြာ၊ Aဲဒီလုိ Aာဏာရွင္ဆန္လြန္းတာေတာ့ ဘယ္ေကာင္းမလဲ၊ ဇာတ္လမ္းက
Aရမ္းေကာင္းေနလို႔ပါကြာ၊ ေနာ္ ေနာ္။ ေAာင္ေAာင္ ။
။ ေကာင္းမေနနဲ႔၊ ခဏေနက်ရင္ ငါလည္း MRTV က လႊင့္မယ့္ Aင္တာနဲ႔လာဇီယို
ပြဲၾကည့္ရUီးမွာ၊ နင့္ကိုးရီးယားကားက ေဘာလံုးပြဲေလာက္ Aေရးႀကီးတာမဟုတ္ဘူး။ ရီရီ ။
။ ေမေမေရ၊ ဒီမွာ ကိုေAာင့္ကို ေျပာပါUီး၊ ရီရီ႕ကို လာၿပီးဗိုလ္က်ေနတယ္၊ ကိုေAာင္ေနာ္ ရီရီ
ငိုလုိက္ေတာ့မယ္ကြာ။ (ထိုစU္ မီးပ်က္သြားၿပီး ရပ္ကြက္ထဲမွ Aသံေတြ ၿပိဳင္တူထြက္ေပၚလာ) Aသံမ်ား ။
။ ေဟး … (သံၿပိဳင္ေAာ္သံ)၊ မီးပ်က္သြားၿပီေဟ့။ Aု Aီး Aား (သံေသးသံေညႇာင္မ်ားျဖင့္
ေAာ္သံ)။ ေAာင္ေAာင္ ။
။ ေဟး ေကာင္းလိုက္တာ၊ မီးပ်က္သြားၿပီေဟ့၊ ကိုးရီးယားက မၾကည့္ရေတာ့ဘူး၊ ေဟာဒီမွာ
ေကာင္မေလးတေယာက္ သနားပါတယ္ဗ်ဳိ႕။ ရီရီ ။
။ ကိုေAာင္ေနာ္၊ ေတာ္ေတာ္စိတ္ပုတ္၊ ဘာမွန္းလည္းမသိဘူး၊ မီးကလည္းကြာ ကိုးရီးယားကား
လာေတာ့မယ္ဆို ပ်က္ၿပီ၊ ဘယ္Aခ်ိန္မွ ျပန္လာမလဲမသိဘူး၊ တကယ္ပဲ။ ေAာင္ေAာင္ ။
။ ဟား ဟား ဟား၊ သူဘာသာ မီးပ်က္တာ၊ ငါနဲ႔ဘာဆုိင္လဲ၊ ဒီAစိုးရလက္ထက္မွာ
မီးမပ်က္ဘူးဆိုတဲ့ေန႔ ဘယ္ေန႔ရွိလို႔လဲ၊ ေျပာစမ္းပါUီး၊ မေက်နပ္ရင္ ဘယ္Aခ်ိန္ မီးျပန္လာမလဲ လွ်ပ္စစ္႐ံုးကို ဖံုးဆက္ၾကည့္ေဟ့၊ ဟုတ္က့ဲ ခြဲတမ္းနဲ႔ Aလွည့္က်ေပးေနရလို႔ က်ေနာ္မ်ဳိးတို႔လည္း မေလွ်ာက္တတ္ပါဘူးလို႔ပဲ ျပန္ေျဖလိမ့္မယ္၊ ဟား ဟား ဟား။ သီသီေမ ။
။ ဟဲ့ မီးပ်က္ေနပါတယ္ဆုိမွ ဖေယာင္းတိုင္မထြန္းဘဲ တဟီးဟီး တဟားဟားနဲ႔၊
ဘယ္လိုျဖစ္ေနၾကတာလဲ။ ရီရီေမ ။
။ ဟာ မႀကီးသီ ျပန္လာၿပီေဟ့၊ မႀကီးသီ သိလား ဒီေန႔စတိတ္႐ွဴိးေလ Aရမ္းေကာင္းတာပဲ၊
စိုင္းစိုင္းေလ ေခ်ာမွေခ်ာ။
သီသီေမ ။
။ ဟဲ့ ဖယ္စမ္းပါUီး၊ စိုင္းစိုင္းေခ်ာတာ ငါကဘာလုပ္ရမွာလဲ၊ မီးပ်က္ေနရတဲ့Aထဲ၊ သူကတမ်ဳိး၊
ဖေယာင္းတိုင္ေလး ဘာေလး ရွာထြန္းၾကစမ္းပါUီး၊ ေမေမေကာ၊ Aေပၚထပ္မွာလား၊ Aကိုႀကီးေကာ ျပန္ေရာက္ၿပီလား ေAာင္ေAာင္။ ေAာင္ေAာင္ ။
။ နန္းစေတာ့ပ္ပါလား မႀကီးသီရယ္၊ နားပါUီး၊ ေျဖးေျဖးေပါ့ ေျပာျပမွာေပါ့၊ မႀကီးသီ
ပူေနတာနဲ႔ပဲ ဖေယာင္းတိုင္ေတာင္ ရွာလို႔မေတြ႕ေတာ့ဘူး၊ ေဟ့ ရီရီ ေျပာျပလုိက္စမ္း၊ ဒီမွာ ငါ ပါးစပ္မလႈပ္Aားေသးဘူး၊ Aေမွာင္ထဲမွာ ဖေယာင္းတိုင္ေထာက္လွမ္းေရး လုပ္ေနရလုိ႔ေဟ့။ ရီရီေမ ။
။ Aေမက Aေပၚထပ္မွာ ဘုရားရွိခိုးေနတယ္၊ Aကိုႀကီးကေတာ့ ျပန္မလာေသးဘူး မႀကီးသီရဲ႕။
ေAာင္ေAာင္ ။ သီသီေမ ။ ရီရီေမ ။
။ ေျပာျပလိုက္စမ္း ရီရီ၊ ေျပာျပလုိက္စမ္း၊ ဟဲ ဟဲ။
။ ေAာင္ေAာင္ေနာ္၊ စာသင္လို႔ ေမာလာရတဲ့Aထဲ၊ ႐ႊတ္ေနာက္ေနာက္ လုပ္မေနနဲ႔။ ။ ေAးေလ၊ ကိုေAာင္ကလည္း မႀကီးသီကို ေနာက္စရာက်ေနတာပဲ။
ေAာင္ေAာင္ ။
။ ေနာက္တာ မဟုတ္ပါဘူးဟာ၊ ကိုယ့္Aမႀကီးကို ခ်စ္လို႔စတာပါ၊ Aေရးထဲ
ခြၽန္တြန္း၀င္လုပ္ေနျပန္ၿပီ၊ ေတြ႕ၿပီေဟ့ ေဟာဒီမွာ ဖေယာင္းတိုင္၊ တေန႔တေန႔လည္း ဖေယာင္းတုိင္ဖိုးနဲ႔ မြဲေတာ့မွာပဲ။ သီသီေမ ။
။ ေAာင္ေAာင္၊ ေပးေပး ဒီကိုတတိုင္ေပး၊ ၿပီးရင္ Aေပၚထပ္ဘုရားစင္ေပၚ
Aရင္သြားထြန္းလုိက္Uီး၊ ေမေမ ခလုတတ ္ ိုက္လဲမွာ စိုးလို႔။ ေAာင္ေAာင္ ။ သီသီေမ ။
။ ေခြးေကာင္ေလး၊ သြား သြား။
ေAာင္ေAာင္ ။ ရီရီေမ ။
။ ဟုတ္က့ပ ဲ ါခင္ဗ်ာ၊ က်ေနာ္မ်ဳိး သြားထြန္းရန္ Aသင့္ျဖစ္ေၾကာင္းပါခင္ဗ်။
။ ဟား ဟား ဟား။
။ မီးပ်က္တာကိုမ်ား သူမို႔လုိ႔ ရယ္Aားေသးတယ္၊ ဒီမွာျဖင့္ ကိုးရီးယားကား မၾကည့္ရလို႔
စိတ္ညစ္ရတဲ့Aထဲ။ ေAာင္ေAာင္ ။
။ ဟဲ့ မရီလုိ႔ ထိုင္ငိုေနရမွာလား၊ မီးက ေန႔တိုင္းပ်က္ေနတဲ့ဟာကို၊ Aမေလး
နင့္ကိုေျပာရတာနဲ႔ ေလွကားမွာ ခလုတ္တိုက္လဲေတာ့မွာပဲ။ ရီရီေမ ။
။ ဟား ဟား ဟား၊ ေကာင္းလိုက္တာ Aဲဒါရယ္ခ်င္Uီး။
(ထိုစU္ Aိမ္ေရွ႕မွာ ကားထိုးရပ္သံ ၾကားရၿပီး ဟြန္းတီးသံၾကားရ)
ဟြန္းသံ ။ ရီရီေမ ။
။ ပြမ္ ပြမ္ ။ ။ ဟာ Aကိုႀကီး ျပန္လာၿပီေဟ့၊ Aကိုႀကီးလက္ထဲက ဘာေတြလဲ၊ ေပးေပး ရီရီ႕ကိုေပး။
ေမာင္ေမာင္ ။
။ ေAး ဒါ Aိမ္ကလူေတြ စားဖို႔ဆိုၿပီး UီးေလးAုန္းက ပါဆယ္၀ယ္ထည့္ေပးလုိက္တာ။
ေနာက္က်ေနလို႔ ကားပါငွားေပးလိုက္တာ၊ ေခါက္ဆြဲေက်ာ္ေတြကြ၊ ေကာင္းေကာင္းလည္း ယူသြားUီး၊ မီးပ်က္ေနတယ္မဟုတ္လား၊ ခလုတ္တိုက္ၿပီး ေမွာက္ကုန္Uီးမယ္။ သီသီေမ ။
။ ဒါဆို Aကိုႀကီးက စားၿပီးၿပီေပါ့ ဟုတ္လား၊ သီသီကျဖင့္ Aကိုႀကီးနဲ႔ Aတူတူစားဖို႔
ဗိုက္Aဆာခံၿပီး ေစာင့္ေနတဲ့Uစၥာ။ ေမာင္ေမာင္ ။
။ မစားရေသးပါဘူး သီသီရဲ႕၊ ငါ့ညီမနဲ႔ပဲ Aတူတူစားမွာပါ၊ ေမေမနဲ႔ ေAာင္ေAာင္တို႔
ရီရီတို႔ေကာ စားၿပီးၾကၿပီလား။ သီသီေမ ။
။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လား ဒီAခ်ိန္ထိေနမွာ၊ ေမေမနဲ႔Aတူတူ စားၿပီးေနၿပီ၊ ဒါဆို Aကိုႀကီးက
စားေတာ့ မစားေသးေပမယ့္ ေသာက္ေတာ့ ေသာက္လာတယ္ေပါ့ ဟုတ္လား။ ေမာင္ေမာင္ ။
။ မေသာက္ပါဘူးကြာ၊ UီးေလးAုန္းတို႔နဲ႔ ဆိုင္ထိုင္ရင္း ဘီယာတခြက္ေလာက္ပါပဲ။
မဂၢဇင္းစာAုပ္ ဒီေန႔႐ံုးAစည္းAေ၀းက်လို႔ ျပင္ရဆင္ရမယ့္Aေၾကာင္းေတြ ထုိင္ၿပီးတိုင္ပင္ေနတာနဲ႔ ၾကာေနတာပါ၊ ကဲ ကဲ စားၾကမယ္၊ ထမင္းပြဲျပင္လုိက္ေတာ့ သီသီ။ ေဒၚျမေမ ။
။ ေAာ္ သားႀကီးေတာင္ ျပန္ေရာက္ေနၿပီကိုး၊ ကဲ ကဲ ထမင္းAရင္စားလိုက္Uီး၊ Aခ်ိန္ေတာင္
ေတာ္ေတာ္လင့္ေနၿပီ။ ေမာင္ေမာင္ ။
။ ဟုတ္က့ဲ ေမေမ၊ ထမင္းစားဖို႔ သီသီသြားျပင္ေနပါတယ္၊ ေမေမေကာ ဘုရားရွိခိုးၿပီးၿပီနဲ႔
တူတယ္။ ေဒၚျမေမ ။
။ ေAး Aခုပၿဲ ပီးတယ္ သားရဲ႕၊ သားတို႔မဂၢဇင္းေကာ ဒီေန႔စာေပစိစစ္ေရး႐ံုး
Aစည္းAေ၀းက်ရဲ႕လား။ ေမာင္ေမာင္ ။
။ ဟုတ္က့ဲ Aစည္းAေ၀းက်ပါတယ္ ေမေမ၊ Aဲဒါ ျပင္ဆင္ဖို႔ကိစၥေတြ ပတ္ဘလစ္ရွာ
UီးေလးAုန္းနဲ႔ တိုင္ပင္ေနတာနဲ႔ ေနာက္က်ေနတာပါ။ သီသီေမ ။
။ ကိုႀကီးေရ၊ စားလို႔ရၿပီ။
ေဒၚျမေမ ။
။ ကဲ ကဲ သားႀကီး သြားစားလိုက္Uီး၊ ေမေမပါ လာခဲ့မယ္။
သီသီေမ ။
။ ကဲ ကိုႀကီး ထိုင္၊ စားၾကမယ္၊ ေမေမ ေခါက္ဆြဲေၾကာ္ စားUီးေလ၊ ကိုႀကီးတို႔ ပတ္ဘလစ္ရွာ
UီးေလးAုန္း ၀ယ္ေပးလိုက္တာတဲ့။
ေဒၚျမေမ ။ ရီရီေမ ။
။ စား စား၊ ေမေမက ေတာ္ၾကာေန Aိပ္ရာ၀င္ေတာ့မွာ၊ သမီးတို႔ပဲ စားၾက။ ။ ရီရီလည္း စားUီးမယ္၊ ဗိုက္ျပန္ဆာလာၿပီ။
ေAာင္ေAာင္ ။ ရီရီေမ ။
။ မေျပာခ်င္လည္း မေျပာနဲ႔၊ တို႔ကေတာ့ စားၿပီပဲ။
သီသီေမ ။ ရီရီေမ ။
။ Aငတ္မ၊ သူက Aျမဲေရွ႕ဆံုးက၊ ငါမေျပာလုိုက္ခ်င္ဘူး။
။ ဟဲ့ ဟဲ့ ရီရီ Aကိုႀကီးပန္းကန္ထဲ Aရင္ထည့္ေပးၿပီး Uီးခ်လိုက္Uီးေလ။ ။ ဟုိး ဟုိး ေဆာရီးေနာ္ Aကိုႀကီး၊ ကန္ေတာ့ ကန္ေတာ့။
ေAာင္ေAာင္ ။ ေမာင္ေမာင္ ။
။ ဘာ Aခုမွ ကန္ေတာ့ ကန္ေတာ့လ၊ဲ Aျမဲတမ္း ပ်ာယာခတ္ေနတာပဲ။ ။ ကဲပါ ေAာင္ေAာင္ရာ၊ ညီမေလး ဗိုက္ဆာေနလို႔ ေနမွာေပါ့၊ ေAာင္ေAာင္လည္း ဆာရင္
၀င္စားUီးေလ။ ေAာင္ေAာင္ ။
။ ေတာ္ၿပီ၊ ေAာင္ေAာင္ ဗိုက္တင္းေနၿပီ၊ ေဘာလံုးပြဲက ျပန္ေရာက္ကတည္းက
ေရလည္ဆြဲပစ္လုိက္ၿပီးၿပီ ကိုႀကီးရ။ ရီရီေမ ။
။ သိလား ကိုႀကီး၊ ဒီေန႔ေလ ရီရီ သီတာတို႔နဲ႔ စတိတ္႐ႈိးသြားၾကည့္တာ ေကာင္းမွေကာင္းပဲ၊
စုိင္းစိုင္းတို႔၊ ထြန္းထြန္း(Aိတ္ဇမ္းပလက္ဇ္) တို႔ ဆိုသြားတာ ေရလည္မိုက္တယ္၊ Aဲဒါ သူတုိ႔နဲ႔ Aင္တာဗ်ဴးေတြ ကိုႀကီးတို႔မဂၢဇင္းမွာ ထည့္Uီးေနာ္။ ေAာင္ေAာင္ ။ ေမာင္ေမာင္ ။
။ ေAး နင္က ဒါပဲ Aိမ္ရွိလူကုန္ေလွ်ာက္ေျပာေန၊ ငါ့နားထဲမွာ Aပ္ေၾကာင္းထပ္ေနၿပီ။ ။ ေျပာပါေစ ေAာင္ေAာင္ရာ၊ ဒါ ဒီမိုကေရစီေပါ့ကြ၊ မဟုတ္ဖူးလား။
ေAာင္ေAာင္ ။
။ သူ႔ဒီမိုကေရစီက တAိမ္လံုးမေနရဘူး၊ နားေတာ္ေတာ္ၿငီးေနၿပီ၊ ဒီေလာက္ ဗံုးေတြ
တAံုးAံုးကြဲေနတာ မမွတ္ေသးဘူး၊ စတိိတ္႐ႈိးၾကည့္ေနရင္း ဗံုးထေပါက္မွ စိုင္းစိုင္းတို႔၊ ထြန္းထြန္း (Aိတ္ဇမ္းပလက္ဇ္) တို႔ ဘယ္ေရာက္ကုန္မွန္းမသိ ျဖစ္ကုန္မယ္။ ရီရီေမ ။
။ ကုိေAာင္လည္း ေဘာလံုးပြဲၾကည့္တာပဲ မဟုတ္ဘူးလားလို႔၊ သူမ်ားကိုပဲ Aျပစ္လုိက္ေျပာေနတယ္။
ေဒၚျမေမ ။
။ ကဲ ကဲ ေတာ္ၾကပါေတာ့၊ နင္တို႔ Aကိုႀကီးနဲ႔ Aမႀကီးတို႔ ေAးေAးေဆးေဆး စားၾကပါေစUီး၊
တခ်ိန္လံုးပဲ စကားမ်ားေနၾကတယ္၊ နားကိုေတာက္ေနၿပီ။ ေမာင္ေမာင္ ။
။ ေAာ္ ဒါနဲ႔ေမေမ၊ ဒီAပတ္ ေဖေဖ့ကို ေထာင္၀င္စာေတြ႔ဖို႔ သားပဲ သြားေပးရမလား။
ေဒၚျမေမ ။
။ သား မဂၢဇင္းကိစၥနဲ႔ Aလုပ္႐ႈပ္ေနရင္လည္း ေနပါ၊ ေမေမ ေAာင္ေAာင္ကိုေခၚၿပီး မင္းAေဖကို
သြားေတြ႕လိုက္မွာေပါ့။ ေမာင္ေမာင္ ။ ေဒၚျမေမ ။
။ မႏၱေလးAထိဆိုေတာ့ ခရီးကေ၀းေတာ့ ေမေမ ပင္ပန္းမွာစိုးလုိ႔ပါ။ ။ ရပါတယ္သားရယ္၊ ေမေမလည္း ခဏခဏသြားဖူးေနေတာ့ က်င့္သားရေနပါၿပီ၊
မင္းAေဖကိုလည္း မေတြ႔ရတာၾကာလို႔ ေမေမ ေAာင္ေAာင္နဲ႔ပဲ သြားလုိက္ပါမယ္။ ရီရီေမ ။
။ ရီရီေကာ လုိက္လို႔မရဘူးလား ေမေမ။
ေAာင္ေAာင္ ။ ရီရီေမ ။
။ ဟဲ့ နင္က ေပ်ာ္ပြဲစားခရီးမ်ား ေAာက္ေမ့ေနလို႔လား၊ AားAားယားယား။
။ Aိုး ရီရီလည္း ေဖေဖ့ကို ေတြ႔ခ်င္တာေပါ့လို႔ ၊ ေဖေဖနဲ႔ မေတြ႕ရတာ ၾကာလွၿပီ၊ ဟီး Aီး Aီး (ငိုသံ)။
ေမာင္ေမာင္ ။
။ ဒီလုိ ညီမေလးရဲ႕၊ ရပ္ေ၀းကို သြားရမွာဆိုေတာ့ ေမေမ့ကို ကူေဖာ္ေလာင္ဖက္ရေAာင္
ေAာင္ေAာင္လုိက္သြားမွ ျဖစ္မွာေပါ့၊ ညီမေလး Aေဖ့ကို ေတြ႕ခ်င္ရင္ Aကိုႀကီးသြားတဲ့Aေခါက္မွ လိုက္ခဲ့၊ AဲဒီAခါက်မွ မႏၱေလးက Aကိုႀကီးမိတ္ေဆြ စားေရးဆရာAိမ္မွာတည္းၿပီး Aေဖ့ကို သြားေတြ႕မယ္၊ ဟုတ္ၿပီလား၊ မငိုနဲ႔ေတာ့၊ တိတ္တိတ္။ သီသီေမ ။
။ သီသီ ေက်ာင္းက ခြင့္ယူလို႔ရရင္လည္း ေကာင္းသား၊ သီသီ လုိက္သြားခ်င္တယ္၊ ဒါေပမယ့္
ေက်ာင္းထက္Aေရးႀကီးေနတာက က်ဴရွင္၊ ပို္က္ဆံေပးတယ္ထားဆိုၿပီးေတာ့ ကေလးမိဘေတြက Aထက္စီးဆန္ခ်င္တယ္၊ ရက္ပ်က္ရင္ သိပ္ႀကိဳက္ခ်င္ပံုမရဘူး၊ Aိမ္ရဲ႕ ၀င္ေငြထြက္ေငြ ကာမိေAာင္သာ ျပေနရတာ၊ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ ျပကိုမျပခ်င္ဘူး။ ေမာင္ေမာင္ ။
။ ဒါကေတာ့ သီသီရယ္၊ ေခတ္AေျခAေနက ျပဌာန္းေနတဲ့Uစၥာပဲကို၊ ကိုယ္တေယာက္ထဲ
ျပေနရတာမွ မဟုတ္တာ၊ ေက်ာင္းဆရာ ဆရာမေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား က်ဴရွင္ျပေနၾကရတာပဲ၊ မျပရင္ ဘယ္လုိလုပ္စားမလဲ၊ ဗိုက္ေမွာက္ေနရမွာေပါ့၊ လစာနဲ႔မွ စားလုိ႔မေလာက္တဲ့ဟာကို။ ေဒၚျမေမ ။
။ ေမေမနဲ႔ ေAာင္ေAာင္နဲ႔ပဲ သြားလိုက္ပါမယ္၊ သမီးႀကီးက Aလုပ္ကိုပဲ ဂ႐ုစိုက္ပါကြယ္၊ ေခတ္က
မေကာင္းေသးေတာ့လည္း ဒီလုိပဲေပါ့၊ မလုပ္ခ်င္တာလည္း ေAာင့္Aီးၿပီး လုပ္ေနရUီးမွာပဲေပါ့၊ Aဓိကက ကိုယ့္ေစတနာမွန္ဖို႔ လိုတာပဲ သမီးရဲ႕။ ေမာင္ေမာင္ ။
။ Aဲဒါဆို ေAာင္ေAာင္ Aိုင္စီAာစီ႐ံုးကို တရက္သြားၿပီး ေထာင္၀င္စာေတြ႔ဖို႔ကိစၥAတြက္
စရိတ္သြားထုတ္ထားလိုက္Uီး။ ေAာင္ေAာင္ ။
။ ဟုတ္က့ဲ ကုိႀကီး။
ေဒၚျမေမ ။
။ ေတာ္ပါေသးရဲ႕၊ Aိုင္စီ ဘာ … AဲဒီAဖြဲ႔ ကယ္ေပလုိ႔သာ၊ ႏို႔မို႔ဆို ဒီေလာက္Aေ၀းႀကီးသြားၿပီး
မင္းတုိ႔Aေဖကို ေထာင္၀င္စာ ပံုမွန္ေတြ႔ဖို႔ လြယ္မွာမဟုတ္ဘူး။ စရိတ္စကေတြက ႀကီးပါေပ့သနဲ႔။ ေတာ္ပါေသးရဲ႕ တည္းစရာခိုစရာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြလည္း ေပါေပလုိ႔။ ေမာင္ေမာင္ ။ ေဒၚျမေမ ။
။ သားမိတ္ေဆြ စာေရးဆရာAိမ္မွာပဲ သြားတည္းပါလား ေမေမရဲ႕၊ Aားနာစရာမွ မလိုတဲ့Uစၥာ။ ။ ေနပါေစကြယ္၊ ေခတ္ႀကီးက AစစAရာရာ က်ပ္တည္းပါဘိနဲ႔၊ ကိုယ့္Aတြက္နဲ႔ သူမ်ားေတြ
၀န္ပိုေနပါ့မယ္၊ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ တည္းရတာပဲ လြတ္လပ္ပါတယ္။ ေAာင္ေAာင္ ။
။ ဒါနဲ႔ Aကိုႀကီး၊ ဒီေန႔ထြက္တဲ့ Aႏွစ္ဂ်ာနယ္ထဲမွာ ကိုကိုညစ္က်ယ္ဆုိသူက ျပည္ပမီဒီယာ
သမားေတြကို ဗလာခ်ီႏွိပ္ကြပ္ၿပီး ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီးကို ေပၚတင္ဖားထားပါလားဗ်။ ေမာင္ေမာင္ ။
။ ေAး ဟုတ္တယ္၊ ဒီေန႔ေတာင္ စာေပစိစစ္ေရး႐ံုး ကန္တင္းမွာထိုင္ရင္း AဲဒီAေၾကာင္း
ေျပာျဖစ္ၾကေသးတယ္။ Aဲဒါတင္ဘယ္ကမလဲ သီAိုရီမဂၢဇင္းမွာလည္း ၀န္းႀကီးကို သံေယာင္လုိက္ၿပီး သူက သူ႔နာမည္Aရင္းနဲ႔ မီဒယ ီ ာကို မီဒီယာနဲ႔တုန္႔ျပန္ၾကဆိုတဲ့ ေဆာင္းပါးကိုေရးၿပီး AႀကီးAက်ယ္ကို ဖားထားေသးတာ။ ဖုိးကာလာနဲ႔ကို သားသားနားနား ဖားထားတာကြ။ ေခတ္သစ္ေဖာ္လံဖားေတြေပါ့ကြာ။ ေAာင္ေAာင္ ။
။ Aကိုႀကီးတို႔ စာေပေလာကမွာလည္း နAဖကို ဖားတဲ့သူေတြ တေန႔တျခား မ်ားလာၿပီနဲ႔
တူတယ္ေနာ္။ ေမာင္ေမာင္ ။
။ မမ်ားပါဘူးကြာ၊ ေနာက္တိုးဆိုလို႔ Aဲဒီစုန္းျပဴးရယ္၊ မ်ဳိးခ်စ္မီဒီယာသမားတUီးဆုိၿပီး
နာမည္မေဖာ္ဘဲ ေရးေနတာရယ္ပါကြ၊ မ်ဳိးခ်စ္မီဒီယာသမားတUီးဆိုတာ ေလးေယာက္စုေရးတာလုိ႔ ၾကားတယ္၊ Aဲဒီေလးေယာက္Aုပ္စုထဲမွာလည္း Aဲဒီစုန္းျပဴးပါတယ္လုိ႔ေျပာေနၾကတယ္။ ေAာင္ေAာင္ ။
။ သူတို႔ရဲ႕ Aင္ေဖာ္မာစကား၀ိုင္းကိုေရာ Aကိုႀကီးတုိ႔ စာေပေလာကသားေတြ
မသြားၾကဘူးလား၊ မုန္႔ေကြၽးတယ္ဆို။ ေမာင္ေမာင္ ။
။ Aဲဒါက Aဲဒီစုန္းျပဴးနဲ႔ AေသြးတူAေမြးတူ လူတစုထိုင္ၾကတဲ့ စကား၀ိုင္းကြ၊
စာေပေလာကသားေတြရ႕ဲ သတင္းေတြကို ေထာက္လွမ္းေရးနဲ႔ ၀န္ႀကီးဆီပို႔ၿပီး ဖားဖို႔၀ိုင္းဖြဲ႕တာေနမွာေပါ့၊ စာေပသမား ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက သူ႔Aေၾကာင္း သိေနၾကတဲ့Uစၥာ၊ ဘယ္ကလာ သြားၾကမွာလဲ။ ေAာင္ေAာင္ ။ ေမာင္ေမာင္ ။
။ ေၾကာက္စရာပဲေနာ္၊ စာေပမာဖီးယားဂိုဏ္းနဲ႔ တူေနၿပီ။ ဟား ဟား။ ။ ဒီမွာ ေAာင္ေAာင္ရ၊ Aကိုႀကီးေျပာျပမယ္၊ Aလိုေတာ္ရိဆိုတာ ေခတ္တိုင္းမွာရွိတာပဲ၊
ပံုသ႑ာန္ပဲ ကြာခ်င္ကြာမယ္၊ Aဂၤလိပ္ေခတ္မွာလည္း ရွိတာပဲ၊ ဂ်ပန္ေခတ္မွာလည္း ရွိတာပဲ၊ Aခု နAဖေခတ္မွာလည္း ရွိတာပဲေပါ့၊ Aတူတူပါပဲ။ Aလိုေတာ္ရိဆိုတာ Aဓိကကေတာ့ ျပည္သူလူထုကို ဖိႏိွပ္Aုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ မင္းAစိုးရေတြကို ဖားတဲ့ေကာင္ေတြေပါ့။ ေနာက္ေတာ့လည္း သူ႔တရားသူစီရင္သြားတာပါပဲ။
သီသီေမ ။
။ ကဲ ကဲ Aကိုႀကီး စားUီး စားUီး၊ Aကိုႀကီးတို႔ ေျပာေနတာကို နားေထာင္ရင္းနဲ႔ သီသီေတာင္
စားလို႔ၿပီးၿပီ။ ေမေမနဲ႔ ရီရီလည္း Aိပ္ခ်င္လုိ႔ထင္တယ္၊ Aေပၚတက္သြားၾကၿပီ။ ေမာင္ေမာင္ ။ သီသီေမ ။
။ ေAာ္ ေAး ေဆာရီးကြာ၊ ထမင္းစားရင္းတန္းလန္း ေAာင္ေAာင္နဲ႔ ေလမိသြားတယ္။ ။ စားပါကိုႀကီးရဲ႕၊ ေျဖးေျဖးစား၊ ပန္းကန္ေဆးဖို႔ သီသီေစာင့္ေနမယ္။
ေAာင္ေAာင္ ။ ေမာင္ေမာင္ ။
။ ဒါနဲ႔Aကိုႀကီး၊ ဒီလမဂၢဇင္းေကာ စာေပစိစစ္ေရး႐ံုးက ျဖတ္တာေတာက္တာ နည္းရဲ႕လား။ ။ ဘယ္ကလာ နည္းရမလဲ၊ ကဗ်ာသံုးပုဒ္၊ ကာတြန္းႏွစ္ပုဒ္၊ ေဆာင္းပါးတပုဒ္၊ ၀တၳဳတပုဒ္
ျဖဳတ္ရမွာ၊ က်န္တဲ့AေသးAဖြဲေတြ ျပင္ရျဖဳတ္ရမွာလည္း Aမ်ားႀကီးပဲ၊ လတုိင္းဆိုေတာ့လည္း ႐ိုးေနပါၿပီကြာ။ Aဲဒါ ႐ံုးကAျပန္မွာ ဘယ္လိုျပင္ၾက ျဖဳတ္ၾကရင္ေကာင္းမလဲလို႔ UီးေလးAုန္းနဲ႔ တိုင္ပင္ေနတာကြ။ ေAာင္ေAာင္ ။ ေမာင္ေမာင္ ။
။ ဒီေခတ္ႀကီးမွာ Aယ္ဒီတာလုပ္ရတာလည္း ၀ဋ္ဒုကၡ တယ္ႀကီးတာပဲေနာ္။ ။ Aဲဒါေၾကာင့္မို႔လည္း ဒုကၡမမ်ားခ်င္တဲ့ Aေခ်ာင္သမားေတြက နAဖနဲ႔
ေပါင္းကုန္ၾကတာေပါ့ကြ၊ ဟား … ဟား … ဟား၊ ကဲ ကဲ ငါ့ညီမေရ၊ Aကိုႀကီး စားလုိ႔ၿပီးၿပီေဟ့။ သီသီေမ ။
။ ေပး ေပး Aကိုႀကီး သီသီတခါတည္း ေဆးလုိက္မယ္။
(ထိုစU္ Aိမ္ေရွ႕မွ ေAာ္ေခၚသံၾကားရ) ေAာ္သံ ။
။ Aိမ္ရွင္တို႔ Aိမ္ရင ွ ္တို႔ Eည့္စာရင္းစစ္မယ္၊ တခါးဖြင့္ပါ။ ဗ်ဳိ႕ Aိမ္ရွင္တို႔၊ Eည့္စာရင္းစစ္မယ္၊
တခါးဖြင့္ပါ။ ေမာင္ေမာင္ ။
။ ေဟ့ ေAာင္ေAာင္၊ Eည့္စာရင္းတဲ့၊ Aိမ္ေရွ႕မွာ စစ္သားေတြေကာ၊ ရဲေတြေကာ၊
မီးသတ္ေတြေကာ၊ ရ၀တ႐ံုးက လူႀကီးေတြေကာ Aမ်ားႀကီးပဲ ရပ္ၿပီးေAာ္ေနတယ္၊ Eည့္စာရင္း တုိင္ေကာတုိင္ထားရဲ႕လား။ ေAာင္ေAာင္ ။
။ တိုင္ထားပါတယ္ Aကိုႀကီးရ၊ ေန ေန ေAာင္ေAာင္ တံခါးသြားဖြင့္ေပးလုိက္မယ္။
Eည့္စာရင္းစစ္သံ ။
။ (Aသံျပတ္ျပတ္ ခပ္မာမာေလသံနဲ႔ေျပာ) ကဲ Eည့္စာရင္းစစ္မယ္၊ Eည့္စာရင္းစာ႐ြက္ရယ္၊
မွတ္ပံုတင္ရယ္၊ သန္းေခါင္စာရင္းရယ္ျပပါ၊ Aိမ္သားAားလံုး ခဏလာပါ၊ ဒီAိမ္မွာ Aိမ္ငွားေနတာေနာ္၊ ဟုတ္လား။ ေမာင္ေမာင္ ။
။ ဟုတ္ပါတယ္။
Eည့္စာရင္းစစ္သံ ။
။ ကဲ Aိမ္ငွားဆိုေတာ့ Eည့္စာရင္းစာ႐ြက္Aရင္ျပပါ၊ ဟုတ္ၿပီ Uီးဘေမာင္ ဘယ္သူလဲ။
ေမာင္ေမာင္ ။
။ Uီးဘေမာင္ဆိုတာ က်ေနာ့္Aေဖပါ။ Aိမ္မွာမရွိပါဘူး။ မႏၱေလးမွာပါ။
Eည့္စာရင္းစစ္သံ ။ ေမာင္ေမာင္ ။
။ သြားတာ ဘယ္ႏွစ္ရက္ၾကာၿပီလဲ။
။ ေလးႏွစ္ရွိပါၿပီ။
Eည့္စာရင္းစစ္သံ ။ ေမာင္ေမာင္ ။
။ ဟ ဒီေလာက္Aၾကာႀကီး ဘာသြားလုပ္တာလဲ၊ ၀န္ထမ္းလား။
။ မဟုတ္ပါဘူး၊ မႏၱေလးေထာင္မွာပါ။
Eည့္စာရင္းစစ္သံ ။ ေမာင္ေမာင္ ။
။ ဘာAမႈနဲ႔ က်တာလဲ။
။ ပုဒ္မ ၅ ညနဲ႔ပါ။ ႏုိင္ငံေရးမႈပါ။
Eည့္စာရင္းစစ္သံ ။
။ ပုဒ္မ ၅ညတဲ့ေဟ့၊ ေသခ်ာမွတ္၊ ဒါ ႏုိင္ငံေရးမႈ၊ ျပႆနာတက္မယ္။ ဟုတ္ၿပီ
ေနာက္တေယာက္ ေဒၚျမေမကေရာ။ ေဒၚျမေမ ။
။ က်မပါ။
Eည့္စာရင္းစစ္သံ ။ ေမာင္ေမာင္ ။
။ က်ေနာ္ပါ။
Eည့္စာရင္းစစ္သံ ။ သီသီေမ ။
။ ဟုတ္ၿပီ ေနာက္တေယာက္ မသီသီေမ။
။ ဒီမွာပါ။
Eည့္စာရင္းစစ္သံ ။ ေAာင္ေAာင္ ။ Eည့္စာရင္းစစ္သံ ။ ရီရီေမ ။
။ ဟုတ္ၿပီ၊ ေနာက္တေယာက္ ေမာင္ေမာင္ဆိုတာကေရာ။
။ ဟုတ္ၿပီ ေနာက္တေယာက္ ေမာင္ေAာင္Aာင္ကေရာ ဘယ္သူလ။ဲ ။ က်ေနာ္ပါ။ ။ ဟုတ္ၿပီ ေနာက္ဆံုးတေယာက္ မရီရီေမ။
။ ဒီမွာ။
Eည့္စာရင္းစစ္သံ ။
။ ဟုတ္ၿပီ၊ ရၿပီ၊ ေဟ့၊ Uီးဘေမာင္ကို ေသခ်ာမွတ္ေနာ္၊ ျပႆနာတက္မယ္၊ ကဲ
ေနာက္တAိမ္ စစ္မယ္။ (Eည့္စာရင္း စစ္မယ္ဗ်ဳိ႕၊ Aိမ္ရွင္တို႔၊ Eည့္စာရင္းစစ္မယ္၊ ေဒါက္ ေဒါက္ ေဒါက္)
ေAာင္ေAာင္ ။ ရီရီေမ ။
။ ကဲ ေAာင္ေAာင္ Eည့္စာရင္းတုိင္ထားေပးလုိ႔ ကံေကာင္းတယ္မွတ္၊ ဟဲ ဟဲ၊၊
။ AဲဒီE ည့္စာရင္းကလည္းကြာ Aိပ္ေကာင္းၿပီဆို လာၿပီ။ ေတာ္ေတာ္ဒုကၡေပးတယ္။
ေAာင္ေAာင္ ။
။ Aမယ္ ဒီဒုကၡကေတာ္ေသးတယ္မွတ္၊ Aခ်ဳပ္ထဲသြားရမွ လက္ေညာင္းေAာင္
ျခင္႐ိုက္ေနရတာနဲ႔ Aိပ္ရမွာေတာင္ မဟုတ္ဘူး၊ ဟား ဟား ။ ေဒၚျမေမ ။ ေမာင္ေမာင္ ။
။ ကဲ ကဲ Aားလံုး Aိပ္ၾကေတာ့၊ ဆယ့္ႏွစ္နာရီမတ္တင္း ရွိေနၿပီ။ ။ ဟုတ္က့ေ ဲ မေမ၊ သား မဂၢဇင္းကိစၥ နည္းနည္းလုပ္လုိက္Uီးမယ္၊ ေမေမတို႔ Aိပ္ႏွင့္ၾကေတာ့၊
ၿပီးရင္ သားလည္းAိပ္မယ္။ ေဒၚျမေမ ။ ေမာင္ေမာင္ ။
။ ေAး ေAး၊ သိပ္ညU့္မနက္ေစနဲ႔ေနာ္ သား။ ။ ဟုတ္က့ဲ ေမေမ။
( ‘Aိမ္ရွင္တို႔ Eည့္စာရင္းစစ္မယ္ဗ်ဳိ႕ Eည့္စာရင္းစစ္မယ္ တခါးဖြင့္ပါ ေဒါက္ ေဒါက္ ေဒါက္’ ဆိုတဲ့ Aသံေတြ ဆက္ၾကားေနရ။ Fade Out) (ၿပီးပါၿပီ) ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြ (ဟစ္တိုင္Aင္တာနက္စာမ်က္ႏွာတြင္ Aပိုင္း (၃) ပိုင္းခြဲ၍ ေဖာ္ျပခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါသည္)
။ ‘ဒီေန႔ ဘာထြက္သြားလဲဟဲ့’ ‘သိပါဘူး၊ ကားဂိတ္ ထြက္မလာခင္ေလးတင္
ဟိုေကာင္မ မိတင္ၾကည္ ေAာ္ေျပာေနတာေတာ့ ၅၇၈ တဲ့ေဟ့၊ ဘိုးေတာ္ေပးတဲ့ဟာေတာ့ ကြၿဲ ပီလို႔ ၾကားလိုက္တာပဲ၊ ဘာေတြ ကြဲကုန္လဲ မသိပါဘူးဟယ္၊ ဟင္း ဟင္း’ ‘သူထိုးတဲ့နံပါတ္ မေပါက္လို႔ေနမွာေပါ့ဟဲ့’ ‘မေပါက္တာ Aေရးမႀကီးဘူး၊ ညက် သူ႔ေယာက်္ား ျပန္လာရင္ လင္မယား ထသတ္ၾကလို႔ ခုႏွစ္Aိမ္ၾကားရွစ္Aိမ္ၾကား နားညည္းUီးမွာ ျမင္ေယာင္ေသး’။ လူငယ္ႏွစ္Uီး ေျပာေနသံ ။
။ ‘ညကပြဲကြာ ဖာဂူဆန္ လိုင္းAပ္ထုတ္ပံုက Aူေၾကာင္ၾကားပဲ၊ စမစ္ကို
ကြင္းလယ္Aဖ်က္ ထည့္ေဆာ့တယ္တဲ့၊ Aလကား ႐ြိဳင္းကိန္း ေျခဖ်ားေတာင္မမီဘူး၊ ႐ႈံးတာေတာင္ နည္းေသး’ ‘ရႈံးတာေတာင္နည္းေသးမလုပ္နဲ႔ ကိုယ့္လူ၊ ဖာဂူဆန္ေၾကာင့္ ဒီေန႔ ေဘးAိမ္ကလာေပးတဲ့ သာကူAက်န္ပဲ ေသာက္ခဲ့ရတယ္၊ Aိတ္ကပ္ထဲ လံုး၀ခါလီပဲ၊ ဟား ဟား’။ (ထိုစU္ Aသက္(၂၅)ႏွစ္ခန္႔A႐ြယ္ ဘတ္စ္ကားစပယ္ယာ လူငယ္ရဲ႕ Aသံျပဲႀကီး နန္းစေတာ့ပ္ ထြက္ေပၚလာ။ ခရီးသည္ေတြရဲ႕Aသံေတြ ေခတၱၿငိမ္သက္သြား။) စပယ္ယာ ။
။ (ေျဖးေျဖးမွန္မွန္ ခပ္ေနာက္ေနာက္ ေလသံနဲ႔ေျပာ) ‘ကဲ … ကဲ … မွတ္တုိင္က တက္လာတဲ့လူ
Aားလံုးေပါင္း ၁၂ Uီးရွိတယ္ေနာ္၊ Aေႂကြေလးေတြ ကိုယ္Aသိနဲ႔ကိုယ္ ကမ္းထားၾကပါ။ လက္တို႔ေတာင္းရင္ ရွက္ဖို႔ေကာင္းလိမ့္မယ္ေနာ္။ ဟုတ္ပီ၊ တေယာက္ရပီ၊ ႏွစ္ေယာက္ရပီ၊ သံုးေယာက္ရၿပီ၊ ဟိုAထဲက Aစိမ္းနဲ႔Aစ္မ ကမ္းလိုက္ပါ၊ ဟုတ္ပီ၊ ငါးရာတန္ေပးထားတာက ဟို Aက်ႌAနီကြက္နဲ႔ Aကိုေနာ္၊ ဟုတ္ပီ၊ ဆက္လွမ္းထားပါ၊ ကဲ … ကဲ … Aထဲကို တိုးထားၾကပါ၊ ဟိုနားက Aန္တီႀကီး ေဘးကိုကပ္ရပ္ေပးပါ၊ Aေပါက္၀မွာခ်ည္း ပိတ္မေနၾကပါနဲ႔၊ A၀မွာ ပိတ္ဆို႔ေနတာ ဘယ္သူ႔Aတြက္မွ မေကာင္းပါဘူး၊ A၀မွာ ဆက္ၿပီး ပိတ္ဆို႔ေနမယ္ ဆုိရင္ေတာ့ ဂ်င္မခါနာကိုပဲ Aေရးေပၚ ေမာင္းရပါလိမ့္မယ္၊ တိုးထားပါ၊ ဟုတ္ပီ၊ ဟုတ္ပီ၊ ဟာ ဒီကူပြန္ႀကီးက ဘယ္သူေပးတာလဲ၊ ဒီေန႔ေတာ့ ကူပြန္ေတြနဲ႔ပဲ ညားေနပါလား ဆရာေရ႕’ (ထုိစU္ Aသက္(၄၀)၀န္းက်င္ခန္႔ ၀န္ထမ္း၀တ္စံု၀တ္ Aမ်ဳိးသမီးဆီမွ ခပ္ျပတ္ျပတ္Aသံ ထြက္ေပၚလာ) Aမ်ဳိးသမီး ။
။ ငါေပးတာဟဲ့၊ ဘာျဖစ္လို႔လဲ။
စပယ္ယာ ။
။ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး ခင္ဗ်ာ၊ ဒီကေန႔ ကူပြန္ေတြနဲ႔ခ်ည္း ညားေနလို႔ ေမးမိတာပါ၊ စိတ္မရွိပါနဲ႔ ခင္ဗ်ာ။
ကဲ … ကဲ … ကူပြန္ေပးမယ့္သူမ်ား ရွိပါေသးလားခင္ဗ်ာ။
Aမ်ဳိးသမီး ။
။ ဟဲ့ Aေကာင္၊ ေယာက်္ားတန္မဲ့ ေစာင္းေျပာမေနနဲ႔၊ ၀န္ထမ္းေတြ ကူပြန္မေပးေစခ်င္ရင္ နင္တို႔
Aစိုးရကို သြားေျပာ။ စပယ္ယာ ။
။ က်ေနာ္တို႔ Aစိုးရလည္း Aစ္မတို႔ Aစိုးရပါပဲခင္ဗ်ာ၊ တမိုးတည္းေAာက္မွာ
ဒုကၡေရာက္ေနၾကသူ Aခ်င္းခ်င္း မသိလို႔ ေမးမိတာ စိတ္မဆိုးပါနဲ႔ခင္ဗ်ာ။ Aမ်ဳိးသမီး ။
။ ေသာက္ေကာင္၊ လူပါး၀လို႔၊ ကားနံပါတ္ မွတ္ၿပီးေတာ့ကို တိုင္မယ္။
စပယ္ယာ ။
။ Aဲဒီလိုေတာ့ မရက္စက္ပါနဲ႔ခင္ဗ်ာ၊ က်ေနာ္က လူပ်ဳိလူလြတ္ မဟုတ္လို႔ပါ၊ ေနာက္က ရထား
တြႀဲ ကီးAတြက္ နပ္မွန္ေAာင္ ခုတ္ေမာင္းေနရသူမို႔ စာနာပါခင္ဗ်ာ။ Aမ်ဳိးသမီး ။
။ ေA … မတိုင္ေစခ်င္ရင္ နင့္ပါးစပ္ပိတ္ထား။ ေတာ္ေတာ္ လွ်ာရွည္တယ္။
စပယ္ယာ ။
။ ဟုတ္က့၊ဲ Aစ္မကို မေျပာေတာ့ပါဘူး၊ က်န္တဲ့ခရီးသည္ေတြကိုေတာ့ ေျပာခြင့္ျပဳပါခင္ဗ်ာ၊ ကဲ ကဲ
က်န္တဲ့လူေတြ ရွိေသးရင္ ကမ္းေပးပါ၊ ကူပြန္ (Aဲေလ …) Aေႂကြေလးေတြ မစပါ။ (ထိုစU္ လူလတ္ပိုင္းAရြယ္ Aမ်ဳိးသားတစ္Uီးထံမွ ေAာ္ေျပာသံထြက္ေပၚလာ) Aမ်ဳိးသား ။
။ ေဟ့ ကားဆရာ၊ ေရွ႕မွတ္တိုင္ ပါတယ္၊ ငါးရာတန္ Aမ္းUီး။
စပယ္ယာ ။
။ Aကို ဘယ္မွတ္တိုင္က တက္တာလဲခင္ဗ်ာ၊ ငါးရာတန္ေပးထားတာ ဟိုAနီကြက္နဲ႔ Aကိုလို႔
မွတ္တယ္။ Aမ်ဳိးသား ။
။ ေဟ့ေကာင္၊ ငါးရာတန္က သူတေယာက္တည္းရွိတာ မဟုတ္ဘူးကြ၊ ႐ူးခ်င္ေယာင္
ေဆာင္မေနနဲ႔၊ ကားစထြက္ကတည္းက ငါေပးထားတာ၊ ငါ့ကို ဘာေကာင္ထင္လို႔လဲ၊ ၾကံ႕ခိုင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးကို သြားေမးၾကည့္၊ ထင္ႀကီးတဲ့ တႀကီးထဲရွိတယ္။ စပယ္ယာ ။
။ ဟုတ္က့၊ဲ ဘာေကာင္မွ မထင္ပါဘူးခင္ဗ်ာ၊ ထင္ႀကီးကိုလည္း မသိပါရေစနဲ႔၊ က်ေနာ္တို႔က
Aမ်ားနဲ႔ ဆက္ဆံရတာမို႔ မွားရင္လည္း ခြင့္လႊတ္ပါ၊ ဟုတ္ရင္လည္း Aမ္းေပးပါ့မယ္။ Aမ်ဳိးသား ။
။ မင္းတို႔ေကာင္ေတြ ဒီလိုခ်ည္းပဲ၊ Aကုန္လံုး ဖမ္းခ်ဳပ္ပစ္မွ မွတ္မယ္။
စပယ္ယာ ။
။ Aမ္းေနၿပီပဲ Aကိုရယ္၊ မဖမ္းပါနဲ႔ေတာ့၊ ေဟာဒီမွာ ေလးရာ့ရွစ္ဆယ္ေနာ္၊ ေသခ်ာစစ္ၾကည့္Uီး၊
မွတ္တိုင္ပါတယ္ ဆရာေရ႕၊ ငါးရာတန္Aကိုႀကီး ဆင္းမယ္။ (မွတ္တိုင္မွာ ကားထိုးရပ္သံ) Aမ်ဳိးသား ။
။ မင္းတို႔ေကာင္ေတြ ေတြ႔Uီးမယ္ (ႀကိမ္းေမာင္းသံနဲ႔ ကားေပၚမွဆင္းသြား)
စပယ္ယာ ။
။ ေမာင္း ဆရာေရ႕၊ တေယာက္ေတာ့ Aေၾကာင္႐ိုက္တာ ခံလိုက္ရၿပီ။
ဒ႐ိုက္ဘာ ။
။ ေခြးမသား၊ မင္းကိုက နေမာ္နမဲ့နဲ႔ ေလရွည္ေနတာကိုး၊ တက္လာတဲ့ လူေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ
မွတ္မထားဘူး၊ ေတာက္။ (ကားေမာင္းထြက္သြားသံ) စပယ္ယာ ။ ။ မွတ္တာပဲ ဆရာေရ႕၊ ၾကံ႕ဖြံ႔နဲ႔ ၿခိမ္းေျခာက္ေတာ့ က်ေနာ္လည္း ရုတ္တရက္ Aငိုက္မိသြားၿပီး ခံလိုက္ရတာ။ ဒ႐ိုက္ဘာ ။
။ ေAး … ရဲေတြ ညႇစ္တာကတမ်ဳိး၊ မင္း Aူတာက တမ်ဳိးနဲ႔ ဂိတ္လည္းသိမ္းေရာ ဘာမွကို က်န္မွာ
မဟုတ္ဘူး။ (ထိုစU္ ၀န္ထမ္းAမ်ဳိးသမီးရဲ႕ တီးတိုးေရ႐ြတ္သံ ထြက္ေပၚလာ) Aမ်ဳိးသမီး ။ ။ ေကာင္းတယ္၊ ခံရတာေတာင္ နည္းေသးတယ္၊ ကိုယ့္Aလုပ္ ကိုယ္မလုပ္ဘဲ လွ်ာရွည္ေနတာကိုး၊ မ်ားမ်ားခံရမွ ေAးမယ္။ စပယ္ယာ ။ ။ ကဲ ကဲ မွတ္တိုင္က တက္လာတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြAတြက္ ထိုင္ခံုေလးေတြ ဖယ္ေပးၾကပါ၊ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြပီပီ Aလိုက္တသိ ဖယ္ေပးၾကပါ၊ ဟိုးေရွ႕က သံဃာေတာ္ခံုမွာ ထိုင္ေနတဲ့ Aစ္မႀကီးခင္ဗ်ာ၊ က်ေနာ္ ေမတၱာရပ္ခံေနတာပါ၊ ခဏဖယ္ေပးပါ ခင္ဗ်ာ၊ ကုသိုလ္ရပါတယ္။ (Aမ်ဳိးသမီး ထိုင္ရာမွထေပးၿပီး စပယ္ယာကိုေျပာ) Aမ်ဳိးသမီး ။
။ ဟဲ့ … ဒီေလာက္ေတာင္ Aသံျပဲႀကီးနဲ႔ ေAာ္ေနရလား၊ ဖယ္ေပးမွာပါ၊ Aိပ္ငိုက္ေနလို႔
မသိလိုက္လုိ႔ပါဟဲ့၊ တကထဲ Aသံက ျပဲကိုျပဲတယ္။ စပယ္ယာ ။ ။ ေက်းဇူးတင္္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ၊ Aစ္မ မၾကားဘူးထင္လို႔ ေျပာမိတာပါ၊ စိတ္မရွိပါနဲ႔၊ ကဲ … ကဲ … ပိုက္ဆံ ျပန္မAမ္းရေသးတဲ့သူရွိရင္ ေတာင္းထားေနာ္၊ ေနာက္က်မွ ၾကံ႕ဖြံ႕ကတို႔ ဘာတို႔ မလုပ္ၾကပါနဲ႔၊ က်ေနာ္တို႔က Aားလံုးကို ေၾကာက္ေနရသူပါ၊ မရွိလို႔ လုပ္စားေနၾကသူAခ်င္းခ်င္း မႏွိပ္စက္ၾကပါနဲ႔ ခင္ဗ်ာ၊ ေရာ့ ဟိုကAနီကြက္နဲ႔ Aကိုႀကီး ျပန္Aမ္းေငြ လက္ခေ ံ ပးပါ၊ (ထိုစU္ စလင္းဘက္လြယ္ၿပီး ေတာက္ေတာက္ေျပာင္ေျပာင္ ၀တ္စားထားတဲ့ Aမ်ဳိးသမီးတUီးထံမွ စကားေျပာသံ ထြက္ေပၚလာ) Aမ်ဳိးသမီး ။
။ ဟဲ့ Aေကာင္ စကားေျပာတာ လူၾကည့္ေျပာဟဲ့၊ နင္က မရွိလို႔ လုပ္စားေပမယ့္ ငါက မရွိလို႔
ဘတ္စ္ကားစီးတာ မဟုတ္ဘူး၊ Aိမ္ကကား ၀ပ္ေရွာ့ထိုးထားလို႔ဟဲ့၊ သိရဲ႕လား။
(ခရီးသည္တခ်ဳိ႕ရဲ႕ ရယ္သံခပ္Aုပ္Aုပ္ ထြက္ေပၚလာ) စပယ္ယာ ။ ။ ဟုတ္က့၊ဲ Aစ္မAိမ္ကကား ၀ပ္ေရွာ့ထိုးထားမွန္း မသိလို႔ပါ Aစ္မရယ္၊ လြန္တာရွိ ၀ႏၱာမိပါ၊ (စပယ္ယာတUီးတည္း ရယ္ျပဳံးျပဳံးAသံနဲ႔ ေAာ္ေျပာ) ဟာ … ဒီေန႔ေတာ့ ျပႆနာေတြနဲ႔ခ်ည္း တိုးေနပါလားေဟ့။ Aမ်ဳိးသမီး ။
။ တိုးမွာေပါ့၊ ပါးစပ္ေပါက္မွ မပိတ္ဘဲ။
စပယ္ယာ ။ ။ ဒီAေပါက္ေလးနဲ႔ပဲ လုပ္စားေနရတာမို႔ ဒါေလးတခုေတာ့ ခြင့္လႊတ္ေစခ်င္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ၊ Aေပါက္ပိတ္ရင္ Aိမ္ကကေလးေတြ ေမွာက္Aိပ္ေနရမွာမို႔ပါ။ ဗိုက္ျပႆနာေၾကာင့္ပါ ခင္ဗ်ာ၊ ဗိုက္ျပႆနာေၾကာင့္ပါ။ ကဲ ကဲ ေနာက္တက္ ခရီးသည္ေတြ လွမ္းထားေပးပါ၊ ဟုတ္ပီ တေယာက္၊ ဟုတ္ပီ ႏွစ္ေယာက္၊ ေရာ့ ငါး ဆယ္တန္ ေပးထားတဲ့ညီမ ႏွစ္ဆယ္ယူထားပါ၊ တဆယ္ ထပ္Aမ္းေပးပါမယ္၊ Aေႂကြမရွိေသးလို႔ပါ။ ကဲ … ကဲ … ဆက္လွမ္းထားပါ၊ ဆက္လွမ္းထားေပးပါ။ (ငါးဆယ္တန္ေပးတဲ့ Aမ်ဳိးသမီးထံမွ တUီးတည္း ေျပာဆိုေနသံ ထြက္ေပၚလာ) Aမ်ဳိးသမီး ။
။ သူတို႔စပယ္ယာေတြ ဒီလိုခ်ည္းပဲ၊ Aေမ့ခံၿပီး ေနာက္က်ရင္ Aမ္းတာလည္း မဟုတ္ဘူး။ ဒီလို
နည္းနဲ႔ ဆံုးေပါင္းမ်ားၿပီ။ စပယ္ယာ ။ ။ Aဲဒီလိုေတာ့ မၾကားတၾကား မေျပာပါနဲ႔ခင္ဗ်ာ၊ မေက်နပ္ရင္ ညီမကို ႏွစ္ဆယ္တန္ ေပးပါမယ္၊ က်ေနာ့္ကို တဆယ္ျပန္Aမ္းေပးပါ၊ ေရာ့။ Aမ်ဳိးသမီး ။
။ Aေႂကြမရွိလို႔ နင့္ကို ငါးဆယ္တန္ ေပးတာေပါ့ဟဲ့၊ ရွိမွေတာ့ Aလုပ္႐ႈပ္ေတာင္ ခံမေနဘူး။
စပယ္ယာ ။ ။ ဒီလိုဆိုလည္း ျမန္မာလူမ်ဳိးAခ်င္းခ်င္း ေခတၱသည္းခံပါ ညီမ၊ ဗဟိုဘဏ္ကို တေထာင္တန္ေတြ ခ်ည္းမ႐ိုက္ဘဲ Aေႂကြေလးေတြလည္း မ်ားမ်ား႐ိုက္ထုတ္ဖို႔ Aေၾကာင္းၾကားေပးပါမယ္။ (ထိုစU္ Aမ်ဳိးသားတUီးထံမွ Aသံထြက္ေပၚလာၿပီး တဆယ္တန္ႏွစ္႐က ြ ္ လွမ္းေပး) Aမ်ဳိးသား ။
။ ေဟ့ စပယ္ယာ၊ ေရာ့ ေရာ့ ကားခ။
စပယ္ယာ ။ ။ ဟာ … ဆယ္တန္Aေႂကြေပးတာ ေက်းဇူးကမၻာပဲ Aကိုေရ၊ ကဲ … ကဲ … ခုနက တဆယ္Aမ္းရမယ့္ ညီမ၊ ရၿပီ ရၿပီ၊ ေရာ့ ေရာ့ ဗဟိုဘဏ္က Aေႂကြပို႔လိုက္ပါၿပီ ခင္ဗ်ာ။ (ခရီးသည္ေတြထံမွ ရယ္သံတခ်ဳိ႕ထြက္ေပၚလာ) စပယ္ယာ ။
။ ကဲ ကဲ မွတ္တုိင္ပါရင္ ႀကိဳေျပာထားၾကေနာ္၊ ေက်ာ္သြားမွ က်ေနာ္မ်ားကို ေခၚမစား
(Uီးေႏွာက္စားျခင္းကို ဆိုလိုသည္) ပါနဲ႔၊ ေျပာရလြန္းလို႔လည္း Aသံေတြလည္း ၀င္ေနပါၿပီ။ (ထိုစU္ ခရီးသည္Aမ်ဳိးသားတUီးရဲ႕ Aစြမ္းကုန္ေAာ္ဟစ္သံ ထြက္ေပၚလာ)
Aမ်ဳိးသား ။
။ ဟိုးထား … ဟုိးထား … ကားရပ္ေပးပါ … ကားရပ္ေပးပါ။
စပယ္ယာ ။
။ သိပ္မေAာ္နဲ႔ဗ်ဳိ႕၊ နားမေလးဘူး၊ ၾကားတယ္၊ ၾကားတယ္၊ မွတ္တိုင္ေရာက္ရင္ ရပ္ေပးမယ္။
Aမ်ဳိးသား ။
။ ဟိုးထား … ဟိုးထား … Aခုရပ္ … Aခုရပ္။
စပယ္ယာ ။
။ ဘာလို႔ ဒီေလာက္ေတာင္ ေAာ္ေနရတာလဲ၊ ရပ္ေပးပါမယ္လို႔ ဆိုေန။
Aမ်ဳိးသား ။
။ ဒီမွာ က်ေနာ့္Aိတ္ Aခြဲခံရလို႔ဗ်၊ ေငြေတြ ပါသြားၿပီ၊ လုပ္ၾကပါUီး၊ ရဲစခန္းကို Aျမန္ေမာင္းေပးပါ။
စပယ္ယာ ။
။ ဟာဗ်ာ ဒုကၡပါပဲ၊ Aေရးထဲမွာ Aရာေပၚျပန္ၿပီ၊ ဟိုး … ဆရာေရ၊ ရပ္ ရပ္။
(ဘရိတ္ဆၿဲြ ပီး ကားထိုးရပ္သံ … ကြၽီ … ကြၽီ) စပယ္ယာ ။
။ ကဲ ကဲ ဘယ္မွာလဲ ျပစမ္း ျပစမ္း။
Aမ်ဳိးသား ။
။ ဒီမွာ ဒီမွာ Aခြဲရာႀကီး မေတြ႔ဘူးလား။
စပယ္ယာ ။
။ (ဒ႐ိုက္ဘာဆီ လွမ္းေAာ္ေျပာသံ) ဟာ … ဟုတ္တယ္ ဆရာေရ၊ ခြဲရာႀကီး နည္းတာမဟုတ္ဘူး၊
ကေလးေမြးလို႔ေတာင္ ရတယ္။ (ခရီးသည္ေတြထံမွ ရယ္သံAခ်ဳိ႕ ထြက္ေပၚလာ) ဒ႐ိုက္ဘာ ။
။ ကဲ … ဒါဆိုလည္း နီးရာရဲစခန္းကို ေမာင္းမယ္၊ ခရီးသည္ေတြ တေယာက္မွ မဆင္းခုိုင္းနဲ႔ေတာ့၊
တံခါးပိတ္ထားလိုက္။ ( ‘ဂ်ိန္း’ ၊ ကားတံခါး ေဆာင့္ပိတ္သံ) စပယ္ယာ ။
။ ကဲ … ခရီးသည္မ်ား Aားလံုးခင္ဗ်ာ၊ ရဲစခန္းကို ေမာင္းရမွာမို႔ AခုAခ်ိန္ကစၿပီး ဘယ္သူမွ
ကားေပၚက ဆင္းလို႔မရေတာ့ပါဘူး၊ ေမာင္း ဆရာေရ႕။ (ကားေမာင္းထြက္သံ၊ ခရီးသည္မ်ားထံမွ ညည္းတြားသံမ်ား ပြစိပြစိ ထြက္ေပၚလာ) Aမ်ဳိးသမီးAသံ ။
။ ဒုကၡပါပဲ၊ ေနာက္က်ရတဲ့ Aေရးထဲ ခါးပိုက္ႏႈိက္က တေမွာင့္။
Aမ်ဳိးသားAသံ ။
။ ေတာက္၊ ဒီညေတာ့ ေဘာလံုးပြဲ ေနာက္က်ပါၿပီ၊ Aာဆင္နယ္နဲ႔ ခ်ယ္ဆီး ဘယ္Aခ်ိန္လဲ။
Aမ်ဳိးသားAသံ ။
။ ၇ နာရီခြဲလို႔ ဂ်ာနယ္ထဲမွာ ေရးထားတာပဲ။
Aမ်ဳိးသမီးAသံမ်ား ။
။ ‘ခါးပိုက္ႏႈိက္လုပ္တာနဲ႔ Aိမ္ကေယာက်္ားေတာ့ စိတ္ပူေတာ့့မွာပဲ၊ Aေရးထဲ
ဟန္းဖုန္းကလည္း ေမ့က်န္ေနခဲ့တယ္’၊ ‘၇ နာရီ ကိုရီးယားကားေတာ့ လြတ္ပါပီ၊ ဒီေန႔မွ ဇာတ္လမ္းကလည္း ေကာင္းပါ့’၊ ‘ဒုကၡပါပဲ၊ ေစ်းမီေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး၊ ေျခေလးေခ်ာင္းသား ေရွာင္ထားတာ ၾကက္သားဆိုင္ ပိတသ ္ ြားရင္ ဒုကၡ’။ (ထိုစU္ Aသက္(၅၀)ခန္႔ Aမ်ဳိးသမီးႀကီးတUီးရဲ႕ Aသံထြက္ေပၚလာ) Aမ်ဳိးသမီးႀကီး ။ စပယ္ယာ ။
။ ဟဲ့ စပယ္ယာေလး၊ Aန္တီတို႔ Aေရွ႕ကလူေတြ ဆင္းလို႔ မရဘူးလားကြဲ႔။
။ ဟာ … ဆင္းလို႔မရဘူး Aန္တီ၊ ဆင္းလို႔မရဘူး၊ ဆင္းတဲ့လူ တရားခံ ျဖစ္သာြ းလိမ့္မယ္၊
သည္းခံပါ Aန္တီ၊ သည္းခံပါ။ Aမ်ဳိးသမီးႀကီး ။ စပယ္ယာ ။
။ ဟဲ့ ငါ့႐ုပ္လား ခါးပိုက္ႏႈိက္႐ုပ္၊ စကားကို ၾကည့္ေျပာပါကြဲ႕၊ မင္းကလည္း …။
။ မဆိုလိုပါဘူး Aန္တီ၊ AခုAေျခAေနမွေတာ့ ဆင္းလို႔မရေတာ့ဘူးလို႔ ေျပာတဲ့သေဘာပါ။
(ရဲစခန္း၀င္းထဲ ကားထိုးရပ္သံ) စပယ္ယာ ။
။ ကဲ … Aားလံုးပဲ ခဏေနၾကပါUီး၊ စခန္းမွဴးကို Aေၾကာင္းၾကားလိုက္ပါUီးမယ္။ Aခြဲခံရတဲ့ Aကို
က်ေနာ္နဲ႔ လိုက္ခဲ့ပါ။ (ကားေပၚမွ ခရီးသည္မ်ား ပြစိပြစိ ဆက္လက္ညည္းညဴေနၾက) Aမ်ဳိးသားAသံ ။
။ ဒီလူကလည္း ကိုယ္ပစၥည္းကိုယ္ ေသခ်ာမၾကည့္ဘဲ ဘာေတြေငးေနလဲ မသိပါဘူး၊
Aူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔။ Aမ်ဳိးသမီးAသံ ။
။ ဟုတ္ပါ့ေတာ္ ေတာက တက္လာတာလား မသိပါဘူး၊ သူေၾကာင့္ Aကုန္ဒုကၡျဖစ္ကုန္ၿပီ။
Aမ်ဳိးသားAသံ ။
။ ဒီေန႔ ခ်ဲထြက္တဲ့ေန႔ဆိုေတာ့ ခ်ဲေပါက္လို႔ ထုတ္လာတဲ့ ပိုက္ဆံေတြလား မသိပါဘူး။
ခရီးသည္မ်ားရယ္သံ ။
။ ၀ါး ဟား ဟား။
(၁၀မိနစ္ခန္႔Aၾကာမွ ရဲႏွစ္ေယာက္၊ စပယ္ယာနဲ႔ Aခြဲခံရသူတိ႔ုျပန္ထြက္လာ၊ ကားတံခါး၀မွာလာရပ္) စပယ္ယာ ။
။ ကဲ ကားေပၚက ခရီးသည္ေတြAားလံုး တစ္ေယာက္စီဆင္းၿပီး ကိုယ့္Aိတ္ကိုယ္ ဖြင့္ျပၾကပါ၊
ဆင္းၾကပါ၊ ဆင္းၾကပါ၊ Aစစ္ခံၿပီးတဲ့လူေတြ ဟုိဘက္Aျခမ္းမွာ သြားေစာင့္ေနၾကပါ။ (တေယာက္ၿပီးတေယာက္ Aိတ္ေတြဖြင့္ျပၿပီး Aစစ္ခံ၊ ရဲနဲ႔ ခရီးသည္ေတြရဲ႕Aျပန္Aလွန္ ေမးျမန္းေျပာဆိုသံမ်ား)
ရဲ ။
။ ကဲ Aိတ္ဖြင့္၊ ဟုတ္ၿပီ တေယာက္၊ ဟုတ္ၿပီ ေနာက္တေယာက္၊ ဟုတ္ၿပီ ေနာက္ … Aဲ … Aန္တီ
ဒီေမြးညႇပ္က ဘာAတြက္ ထည့္လာတာလဲ။ Aမ်ဳိးသမီးႀကီးတUီး ။ ။ ဟဲ့ ေမြးညႇပ္ပဲ Aေမြးႏႈတ္မလို႔ ထည့္လာတာေပါ့ကြဲ႔၊ ဘာAတြက္ ထည့္ရUီးမွာလဲ၊ ဒုကၡပါပဲ။ ခရီးသည္မ်ား ။ စပယ္ယာ ။
။ ‘၀ါး ဟား ဟား’
။ ကဲ ဟုတ္ၿပီ ေနာက္တေယာက္၊ တန္းစီထားၾကပါ၊ ျမန္သာြ းေAာင္လို႔ပါ၊ Aိမ္က ဇနီး
သားမယားေတြ ေမွ်ာ္ေနေလာက္ပါၿပီ၊ ဟုတ္က့ဲ တန္းစီပါ၊ ဟုတ္က့။ဲ ရဲ ။
။ ေဟ့လူ ဒီမွာ ေဘာင္းဘီAိတ္ကပ္ထဲက စူးစူး စူးစူးနဲ႔ ဘာေတြလဲ။
Aမ်ဳိးသားတUီး ။ ရဲ ။
။ ဟိုမေနနဲ႔၊ ထုတ္ ထုတ္ ဘာေတြလဲ။
Aမ်ဳိးသားတUီး ။ ရဲ ။
။ ဟို … ဟို …။
။ ဟိုဟာေတြပါ။
။ ဘာေတြလဲ ျပ ျပ၊ ေAာ္ ကြန္ဒံုးေတြပဲ၊ Aခြံေထာင့္က စူးေနတာကိုး၊ ခင္ဗ်ားကလည္း ျမန္ျမန္ေျပာလိုက္
ၿပီးေနတဲ့Uစၥာဗ်ာ။ ခရီးသည္မ်ား ။
။ ‘၀ါး ဟား ဟား’
စပယ္ယာ ။ ။ ကဲ ဘယ္သူက်န္ေသးလဲ၊ ျမန္ျမန္လုပ္ၾကပါ၊ ကူညီၾကပါ၊ ဟုတ္က့။ဲ ရဲ ။
။ ကဲ လူကုန္ၿပီ၊ တရားခံမေတြ႕ဘူး၊ Aဲဒီေတာ့ Aႏႈိက္ခံရတဲ့ Aကို၊ စခန္းမွာ ခဏေနခဲ့၊ တိုင္ခ်က္ဖြင့္ၿပီး
ေမးစရာရွိတာ ေမးရမယ္။ စပယ္ယာ ။
။ ကဲ … ခရီးသည္Aားလံုးပဲ ကားေပၚ ျပန္တက္ႏိုင္ၾကပါၿပီ၊ ျမန္ျမန္ေလး တက္ၾကပါ၊
Aခ်ိန္မရွိလို႔ပါ။ Aမ်ဳိးသမီးတUီး ။
။ ျမန္ျမန္ဆင္းဆိုေတာ့လည္း သူပဲ၊ ျမန္ျမန္တက္ဆိုေတာ့လည္း သူပဲ၊ လူေတြကို
စက္႐ုပ္ေတြမ်ား မွတ္ေနသလားမသိဘူး၊ တေနကုန္ ပင္ပန္းရတဲ့Aထဲ၊ တကထဲ။ စပယ္ယာ ။
။ ကဲ Aားလံုးလူစံုၿပီေနာ္၊ ေမာင္းထားမယ္ ဆရာေရ႕။
(ကားစက္ႏႈိးၿပီး ေမာင္းထြက္သံ)
Aခန္း(၂)
(ေလွကားမွ ေျခနင္းတက္လာသံ) ေဒၚျမေမ ။
။ ဟယ္ သမီး၊ ဒီေန႔ ေက်ာင္းကျပန္လာတာ မိုးခ်ဳပ္လွခ်ည္လား၊ ၆နာရီေတာင္ ခြဲေတာ့မယ္။
သီသီေမ ။
။ ဟူး၊ ဟုတ္တယ္ ေမေမေရ၊ ေျပာကို မေျပာခ်င္ေတာပါ့ဘူး၊ ဒုကၡေတြက ေပါင္းစံုေနတာပဲ၊
ဒီ၀ဋ္ေတြက ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ ကြၽတ္ပါေတာ့မလဲ မသိဘူး။ ေဒၚျမေမ ။
။ ဘာမ်ားျဖစ္လာလို႔လဲ သမီးရဲ႕။
သီသီေမ ။
။ ေAာ္ ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး ေမေမရယ္၊ ရတဲ့လခနဲ႔ ေန႔တဓူ၀ ၀ဋ္ဒုကၡခံေနရတဲ့ Aျဖစ္ေတြကို
ေတြးမိလို႔ပါ။ ေဒၚျမေမ ။
။ ဒီေန႔ ေက်ာင္းကAျပန္မွာ ဘာေတြျဖစ္ခဲ့လို႔လဲ သမီးရဲ႕။
သီသီေမ ။
။ သမီးကေတာ့ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး Aေမရဲ႕၊ ျဖစ္တဲ့ဒုကၡက ဘယ္ဟာရွိရUီးမလဲ၊ ဘတ္စ္ကားဒုကၡေပါ့။
ေဒၚျမေမ ။
။ ကားေပၚမွာ ဘာဒုကၡေတြ ေတြ႕ခဲ့လို႔လဲကြဲ႕၊ ေျပာျပစမ္းပါUီး။
သီသီေမ ။
။ ဒီလို ေမေမေရ႕၊ ကားေပၚ စတက္ကတည္းက ကူပြန္ေပးစီးတဲ့ ၀န္ထမ္းAမ်ဳိးသမီးကို
စပယ္ယာက ရိသဲ့သဲ့ေျပာလို႔ စကားမ်ားတာကတမ်ဳိး၊ လူတေယာက္က ကားစပယ္ယာကို ၾကံ့ဖြံ႔လို႔ Aေၾကာင္႐ိုက္ ၿခိမ္းေျခာက္ၿပီး ငါးရာတန္တကယ္မေပးဘဲ ျပန္Aမ္းခိုင္းတာကတမ်ဳိး၊ ဘုန္းႀကီး ကားေပၚႂကြလာတာကို သိသိႀကီးနဲ႔ ေပထုိင္ေနလို႔ စပယ္ယာက ထိုင္ခံုဖယ္ေပးဖို႔ ေျပာတာကို ျပန္ရန္ေတြ႔တဲ့ Aမ်ဳိးသမီးကတမ်ဳိး၊ ငါးဆယ္တန္ေပးတာကို ႏွစ္ဆယ္ျပန္Aမ္းၿပီး တဆယ္က်န္ေနေသးလို႔ စကားမ်ားတာကတမ်ဳိး၊ ဒီၾကားထဲ လူတေယာက္ Aိတ္ခြဲခံရလို႔ ကားတစီးလံုး ရဲစခန္းကို ေမာင္းသြားၿပီး Aစစ္ခံရတာက တဖံု Aို … စံုလို႔ပါပဲ ေမေမရယ္။ ေဒၚျမေမ ။
။ ေAာ္ ဒီဒုကၡေတြကေတာ့ သမီးတေယာက္တည္း ခံစားေနရတာ မဟုတ္ပါဘူး သမီးရယ္။
ေမေမတို႔ ျမန္မာျပည္က လူAမ်ားစုႀကီး ေန႔တဓူ၀ ခံစားေနရတဲ့ ဒုကၡေတြပါ၊ ဒုကၡေတြ ခံစားရလြန္းဖန္မ်ားတဲ့Aခါက်ေတာ့ လူေတြလည္း တေယာက္နဲ႔တေယာက္ သည္းညည္းခံတဲ့စိတ္ေတြ ေလ်ာ့ပါးလာတဲ့ သေဘာေနမွာေပါ့၊ ေခတ္စနစ္ မေကာင္းေသးေတာ့လည္း ဒီလုပ ိ ဲ ေAာင့္Aည္း သည္းခံၾကရUီးမွာေပါ့၊ သန္းေခါင္ယံဆိုတာ Aျမဲမရွိပါဘူး သမီးရယ္။ ညU့္နက္ၿပီးရင္ ေရာင္နီဆိုတာ ေပၚလာစျမဲပါ၊ သဘာ၀တရားႀကီးကို ဘယ္သူမွ လြန္ဆန္လို႔ မရပါဘူး၊ ကဲ ကဲ သမီးလည္း ေခြၽးေတြသံေတြနဲ႔ ေမာလာေရာေပါ့၊ ခဏနားၿပီး ေရမိုးခ်ဳိးလိုက္Uီး။ ၿပီးရင္ လမ္းထိပ္က Uီးစိန္ေ႐ႊရဲ႕သမီးေလးကိုလည္း စာသြားျပေပးရUီးမွာ မဟုတ္လားကြဲ႔။ သီသီေမ ။
။ ေAာ္ ဒါနဲ႔ ညီမေလး ရီရီေကာ ဘယ္သြားလဲ ေမေမ။
ေဒၚျမေမ ။
။ သမီးျပန္မလာခင္ေလးတင္ သူ႔သူငယ္ခ်င္း သီတာတို႔Aုပ္စု လာေခၚသြားလို႔ ဟစ္ေဟာ့ဆိုလား၊
ဘာဆိုလား စတိတ္ရႈိး ၾကည့္ဖို႔ဆိုၿပီး ပါသြားေလရဲ႕။ သီသီေမ ။
။ ေမေမေနာ္ ရီရီ႕ကို Aငယ္ဆံုးဆိုၿပီး Aရမ္းလည္း Aလိုမလိုက္နဲ႔Uီး၊ ေခတ္ႀကီးက
ေကာင္းတာမဟုတ္ဘူး။ ဟိုနားဗံုးကြဲ၊ ဒီနားဗံုးကြဲနဲ႔၊ Aႏၱရာယ္မ်ားမွမ်ားပဲ။ ေဒၚျမေမ ။
။ ေAးပါဟဲ့၊ ေမေမလည္း Aလိုမလိုက္ပါဘူး၊ Aခုဟာက သီတာတို႔နဲ႔မို႔ စိတ္ခ်ရလို႔
ထည့္လို္က္တာပါသမီးရဲ႕။ ၈နာရီေလာက္ ပြဲၿပီးရင္ျပန္လာမယ္လို႔ ေျပာသြားပါတယ္။ သီသီေမ ။
။ ဒါနဲ႔ ေမာင္ေလး ေAာင္ေAာင္ တေယာက္ေကာ။
ေဒၚျမေမ ။
။ ရွိပါ့ေတာ္၊ Aိမ္ခန္းထဲမွာ၊ ဒီေန႔ ေဘာလံုးပြဲေတြ မရွိလို႔ပဲလားေတာ့ မသိဘူး၊ ၿငိမ္ကုတ္ေနေလရဲ႕၊
ညည္းAကိုႀကီးကေတာ့ မနက္ Aိမ္ကထြက္သြားကတည္းက ဒီညေန သူတို႔မဂၢဇင္း စာေပစိစစ္ေရး႐ံုး Aစည္းAေ၀းက်ရင္ ျပင္ရဆင္ရမွာမို႔ Aိမ္ျပန္ေနာက္က်မယ္လို႔ ေျပာသြားတာပဲ။ သီသီေမ ။
။ ဒါဆို သမီးလည္း ေရခ်ဳိးA၀တ္Aစားလဲၿပီး စာသြားျပဖို႔ ျပင္ဆင္လိုက္Uီးမယ္ ေမေမ။
ေဒၚျမေမ ။
။ ေAး ေAး သမီး။
Aခန္း(၃) (လမ္းေပၚမွာ Aသံခ်ဲ႕စက္နဲ႔ လိုက္လံေဆာ္ၾသသံ ၾကားေနရ) Aသံခ်ဲ႕စက္ ။
။ Aမွတ္ (၈) ရပ္ကြက္Aတြင္းမွာ ေနထိုင္ၾကတဲ့ လုပ္သားျပည္သူAေပါင္းတို႔ခင္ဗ်ား၊ မိမိတို႔ရဲ႕
ေနAိမ္မ်ားAတြင္းမွာ Eည့္သည္မ်ား တည္းခိုေနထိုင္ေနပါက ရပ္ကြက္ေAးခ်မ္းသာယာေရးနဲ႔ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးေကာင္စီ႐ံုးသို႔ Eည့္စာရင္း လာေရာက္တိုင္ၾကားၾကပါရန္ ႀကိဳတင္သတိေပး ႏႈိးေဆာ္Aပ္ပါတယ္။ Eည့္စာရင္း လာေရာက္ တိုင္ၾကားျခင္း မရွိသည္ကို စစ္ေဆးေတြ႕ရွိပါက တည္ဆဲUပေဒAရ ျပင္းထန္စြာ AေရးယူAျပစ္ေပးျခင္းကို ခံရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သတိေပးေၾကညာAပ္ပါတယ္။ Aုပ္ခ်ဳပ္ေရးAဖြဲ႕၊ Aမွတ္(၈)ရပ္ကြက္ ေAးခ်မ္းသာယာေရးနဲ႔ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးေကာင္စီ႐ံုး။ ေဒၚျမေမ ။
။ သားေရ၊ ေAာင္ေAာင္ Aေပၚထပ္မွာ ဘာေတြလုပ္ေနလဲ၊ ေAာက္ကို ဆင္းခဲ့Uီးေဟ့။
ေAာင္ေAာင္ ။
။ လာမယ္ ေမေမ၊ ဒီမွာေဘာလံုးဂ်ာနယ္ေတြ ဖတ္ေနလို႔။
(Aသံခ်ဲ႕စက္မွ ေAာ္ေနသံကို တိုးတိုးဆက္ၾကားေနရ) ေAာင္ေAာင္ ။
။ လာၿပီေမေမ၊ သား ဘာလုပ္ေပးရမလဲ ေျပာ။
ေဒၚျမေမ ။
။ ဟိုမွာ Aသံခ်ဲ႕စက္နဲ႔ ေAာ္ေနတာ မၾကားဘူးလားသားရဲ႕၊ Eည့္စာရင္း သြားတိုင္လိုက္Uီး၊
ေတာ္ၾကာ ညU့္နက္သန္းေခါင္ Eည့္စာရင္းလာစစ္လို႔ တAိမ္လံုး Aခ်ဳပ္ထဲသြားေနရUီးမယ္၊ ကိုယ္က Aိမ္ငွားေနတာဆိုေတာ့ ကိုယ္ဘက္က Aျပစ္မျဖစ္ေAာင္ေနမွ။ ေခတ္ႀကီးက ေကာင္းတာမဟုတ္ဘူး၊ Aလကားေနရင္း တရားခံရွာခ်င္ေနတာ။ ေAာင္ေAာင္ ။
။ Aမႀကီးသီ ျပန္လာၿပီမဟုတ္လား ေမေမရဲ႕။ Aမႀကီးကိုပဲ သြားတိုင္ခိုင္းလိုက္ပါ ေမေမရာ …
ေနာ္။ သားက ခဏေန ေဘာလံုးပြဲြသြားၾကည့္ဖို႔ ရွိေနလို႔ပါ။ သီသီေမ ။
။ ဟဲ့ ေကာင္ေလး၊ ငါ့ကို ဘာေတြ ခြၽန္တြန္းလုပ္ေနတာလဲ၊ ငါက ခဏေန က်ဴရွင္သြားျပရမွာဟဲ့။
နင္ပဲ သြားတိုင္လိုက္ပါဟယ္၊ လိမာၼ ပါတယ္ ေAာင္ေAာင္ရယ္ … ေနာ္။ ေဒၚျမေမ ။
။ ကဲပါ သားရယ္ သားပဲသြားတိုင္လိုက္ပါ၊ မင္းAမႀကီးက ခုနကမွ ေက်ာင္းကျပန္လာတာ၊ သူ႔ခမ်ာ
ပင္ပန္းေရာေပါ့။ ခဏေန က်ဴရွင္လည္း သြားျပရUီးမွာဆိုေတာ့ Aခ်ိန္ဘယ္ရေတာ့မလဲ၊ သားပဲ သြားလိုက္ပါကြယ္၊ ေရာ့ ေရာ့ Eည့္စာရင္းတိုင္ခ ငါးရာယူသြားUီး။ Aရင္တခါ တိုင္ထားတဲ့စာ႐ြက္က တလျပည့္ၿပီဆုိေတာ့ Aသစ္လဲဖို႔ ငါးရာထပ္ေပးရလိမ့္မယ္ ထင္တယ္။ ေAာင္ေAာင္ ။
။ ဟင္း Aမႀကီးတို႔ကေနာ္၊ သူတို႔စိတ္နဲ႔ မေတြ႔ရင္က်ေတာ့ ေAာင့္ကို ဘာAလုပ္မွမလုပ္တဲ့
လယ္ယာျပန္စားေရးလို႔ေျပာတယ္။ ဒါမ်ဳိးက်ရင္ေတာ့ ေခ်ာ့ခိုင္းၿပီ၊ မသိတာက်လို႔၊ ေပးေပး ေမေမ ေတာ္ၾကာ သား ေဘာလံုးပြဲမမီဘဲ ေနUီးမယ္။ သီသီေမ ။
။ ေAာ္ ေAာင္ေAာင္ရယ္၊ လယ္ယာျပန္စားေရးဆိုတာက ငါ့ေမာင္ကိုခ်စ္လို႔ Aမႀကီးတို႔က
ခ်စ္စႏိုးေခၚတာပါဟဲ့၊ နာမည္သာဆိုးတာ လူဘယ္ေလာက္သက္သာတယ္မွတ္လဲ၊ ဟဲ ဟဲ။ ေAာင္ေAာင္ ။
။ Aင္းပါ၊ Aင္းပါ၊ ေျပာထားUီး ေျပာထားUီး၊ ညျပန္လာမွ Aမႀကီးနဲ႔ေတြ႔မယ္၊ ကဲ ေမေမ သား
Eည့္စာရင္း သြားတိုင္လိုက္Uီးမယ္၊ ေတာ္ၾကာ သားသြားမတိုင္ေပးရင္ ဟိုေကာင္ေတြ Eည့္စာရင္း၀င္စစ္လို႔ Aမ ႀကီးသီတို႔ ရီရီတို႔ျခင္ေထာင္ေတြ ညနက္သန္းေခါင္ လွန္ၾကည့္ခံေနရမွာစိုးတယ္ ေမေမေရ႕၊ ဟား ဟား ဟား။ သီသီေမ ။
။ ၾကည့္ၾကည့္၊ ေမေမ့သားကေတာ့ စကားေလးနဲ႔ကို နည္းနည္းAႏိုင္ယူလိုက္ရမွ၊ မလြယ္ဘူး။
ေဒၚျမေမ ။
။ ေAာ္ သမီးရယ္ ေAာင္ေAာင္က Aလုပ္သာ ထြက္မလုပ္ေသးတာပါကြဲ႔၊
Aိမ္မႈကိစၥ၀ိစၥေတြမွာေတာ့ Aားကိုးရပါတယ္။ သီသီေမ ။
။ ၾကည့္ ေမေမကလည္း ေမေမ့သားကိုထိေတာ့ မခံႏိုင္ျဖစ္ေနၿပီ။ သမီးက ေမေမ့သားကို စတာပါ
ေမေမရဲ႕။ သမီးကလည္း ကိုယ္ေAာက္ကေမာင္ေတြ ညီမေတြကို ငယ္ငယ္႐ယ ြ ္႐ြယ္ ေက်ာင္းမၿပီးေသးဘဲနဲ႔ Aလုပ္မလုပ္ခုိင္းေစခ်င္ပါဘူး။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ သမီးကပဲ ရွာေကြၽးခ်င္တာပါ။ Aဲဒါေၾကာင့္မိုလည္း Aနားမေနဘဲ Aခုလို ၀ိုင္းက်ဴရွင္ေတြ ထြက္ျပေနတာေပါ့ ေမေမရဲ႕။ ေဒၚျမေမ ။
။ သာဓုပါ သမီးရယ္၊ ကဲ Aဆင္သင့္ျဖစ္ရင္ သမီးသြားေတာ့ေလ၊ ျပန္လာမွ ေမာင္ႏွမတေတြ
ထမင္း လက္ဆံုစားၾကေပါ့။
သီသီေမ ။
။ ဟုတ္က့ဲ ေမေမ၊ သမီးသြားေတာ့မယ္၊ Aကိုႀကီး ေစာေရာက္ေနရင္လည္း သမီးကို
ထမင္းစားေစာင့္Uီးလို႔ ေျပာထားေပးUီး ေမေမ။ ေAာင္ေAာင္နဲ႔ ရီရီ႕ကိုေတာ့ သူတို႔ျပန္ေရာက္လာရင္ ေမေမနဲ႔ပဲ Aတူတူ စားခိုင္းထားလိုက္ေတာ့။ သမီးျပန္လာတဲ့Aထိ ေစာင့္ခိုင္းထားရင္ ႏွစ္ေယာက္စလံုး ဂ်ီတြန္ေနလိမ့္မယ္။ ေဒၚျမေမ ။
။ ေAးပါသမီးရယ္ စိတ္ခ်ပါ၊ ကဲ ကဲ သြားေတာ့ သြားေတာ့ ေနာက္က်ေနၿပီ။
သီသီေမ ။
။ ဟုတ္က့ဲ ေမေမ၊ သမီးသြားၿပီေနာ္။
Aခန္း(၄) (စည္ဘီယာဆိုင္Aတြင္း စကားေျပာသံမ်ား၊ ဖန္ခြက္သံ ဇြန္းခက္ရင္း ထိခတ္သံမ်ားနဲ႔ ဆူညံေန၊ ဆိုင္ထဲရွိ တယ္လီေဗးရွင္းမွာ ၿဂိဳလ္တုစေလာင္းမွ ဖမ္းယူထားတဲ့ ESPN လိုင္းမွပရီးမီးယားလိဂ္ ေဘာလံုးပြဲမစမီ ထုတ္လႊင့္သံမ်ား ၾကားေနရ) ေAာင္ေAာင္ ။ သူရ ။
။ ေဟ့ေကာင္ေတြ ေရာက္ေနၾကတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာၿပီလား။
။ ဟာ ေAာင္ေAာင္၊ ငါတို႔က မင္းလာမွလာပါ့Uီးမလားလို႔ကြာ။
ေAာင္ေAာင္ ။
။ ေစာေစာထြက္လာမလို႔ပဲ သူရေရ၊ လာခါနီးမွ ရ၀တ႐ံုးက Eည့္စာရင္းတိုင္ဖို႔ ရပ္ကြက္ထဲ
လိုက္ေAာ္ေနလို႔ Eည့္စာရင္းေျပးတိုင္ေနရတာနဲ႔ ေနာက္က်ေနတာကြ၊ Aာဆင္နယ္ - ခ်ယ္ဆီးပြဲပဲ မလာလို႔ ဘယ္ျဖစ္ပါ့မလဲ။ ဒါေပမယ့္ ငါ့မားသားႀကီး စိတ္ခ်မ္းသာေAာင္လည္း လုပ္ေပးရေသးတယ္ကြ။ ဒါမွ Aိမ္က ေခ်ာေခ်ာခ်ဴခ်ဴ ထြက္လို႔ေကာင္းမွာ။ မ်ဳိးေဇာ္ ။
။ ကဲ ကဲ Aေမာေျပ တခြက္တဖလားေလာက္ ေမာ့လိုက္Uီး ေAာင္ေAာင္။
ေAာင္ေAာင္ ။
။ ေတာ္ၿပီေတာ္ၿပီ Aခြၽန္နဲ႔ မ မနဲ႔ မ်ဳိးေဇာ္၊ ေဘာလံုးပြဲပဲ ေAးေAးေဆးေဆး ၾကည့္ပါရေစ၊
ေတာ္ၾကာ Aိမျ္ ပန္လို႔ Aနံ႔ထြက္ေနရင္ မားသားႀကီးနဲ႔ ငါ့စစၥတာေတြ ၀ိုင္းေကာလို႔ နားပူမွာနဲ႔ မကာမိဘူးကြ။ သူရ ။
။ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား ျဖစ္ေနၿပီပဲ ဒါေလာက္ေတာ့ နည္းနည္းပါးပါး ရွိမွာေပါ့လို႔ ေျပာလိုက္ေပါ့ကြာ၊
မင္းကလဲ။ ေAာင္ေAာင္ ။
။ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားျဖစ္လို႔ ခက္ေနတာပါ့ကြ၊ Aရက္တို႔ ခါဘိတို႔ မာရွီတို႔ ရာဘားတို႔
ၿငိၿပီး ဘ၀ပ်က္သြားတဲ့ ေဘာ္ဒါေတြAေၾကာင္း သူတို႔ကၾကားဖူးေနေတာ့ ငါ့ကိုAိမ္က လံုး၀Aလြတ္ေပးတာ မဟုတ္ဘူးေဟ့၊ ေနာက္ၿပီး Aိမ္မွာကေယာက်ၤားသားဆိုလို႔ Aစ္ကိုႀကီးနဲ႔ ငါပဲရွိတာ၊ ဖားသားႀကီး Aထဲေရာက္ေနတဲ့ Aခ်ိန္ဆိုတာ့ AစစAရာရာ သတိထားေနရတယ္ ကိုယ့္လူ။ မ်ဳိးေဇာ္ ။
။ ဒါနဲ႔ မင္းဖားသားႀကီးက ဘယ္ေတာ့လြတ္မွာလဲ၊ မနီးေသးဘူးလား။
ေAာင္ေAာင္ ။
။ ေသာက္႐ူးေတြAေၾကာင္း မင္းလည္းသိသားနဲ႔။ ဖမ္းတုန္းကလည္း မယ္မယ္ရရ
Aေၾကာင္းျပခ်က္မရွိဘဲ ပုဒ္မ (၅) ညတပ္ၿပီး လာဖမ္းသြားတယ္။ ၿပီးေတာ့ တရား႐ံုးေတာင္မထုတ္ဘဲ စစ္ေၾကာေရးစခန္းမွာပဲ Aက်U္းနည္းနဲ႔စစ္ၿပီး ေထာင္ (၇) ႏွစ္ခ်ပစ္တာဆိုေတာ့ သူတို႔စိတ္႐ူးေပါက္လို႔ ျပန္လႊတ္ေပးမွပဲ လြတ္ၿပီလို႔ေျပာရမွာေပါ့၊ လြတ္ရက္ေစ့ၿပီး မလႊတ္ဘဲထားတဲ႔ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ ေထာင္ထဲမွာ တပံုႀကီးပဲUစၥာ။ ေတာ္ေတာ္ယုတ္မာတဲ့ ေကာင္ေတြပါကြာ။ သူရ ။
။ ေဟ့ေကာင္ေတြ တုိးတိုးလုပ္ၾကကြ၊ ဆိုင္ထဲမွာ ေထာက္ေတြ ေပါကေပါနဲ႔၊ ေတာ္ၾကာေန
ေဘာလံုးပြဲလာၾကည့္ရင္း ဂိြေနUီးမယ္။ မ်ဳိးေဇာ္ ။
။ ေဟ့ေကာင္ သူရ၊ မင္းကလည္း နာမည္က သူရမို႔လို႔ပဲ၊ ေၾကာက္တတ္လိုက္တာက လြန္ေရာ၊
မင္းလိုေကာင္မ်ဳိးေတြနဲ႔ေတာ့ ငါတို႔ျမန္မာျပည္ႀကီး ဒီမိုကေရစီရလိမ့္Uီးမယ္ Aားႀကီး၊ ဟား ဟား ဟား။ သူရ ။
။ ေဟ့ေကာင္ မ်ဳိးေဇာ္၊ မင္းက Aခ်င္းခ်င္း ဘလုိင္းႀကီး မခြပ္ပါနဲ႔ကြာ၊ ငါက ေစတနာနဲ႔
သတိေပးတာပါကြ၊ မင္းတုိ႔ငါတို႔က စိတ္ဓာတ္ခ်င္းတူလို႔ တြဲျဖစ္ေနၾကတဲ့ သူေတြပဲUစၥာ၊ ငါေျပာတဲ့သေဘာက ဘာမွထိထိ ေရာက္ေရာက္မလုပ္ရဘဲ Aလကားေနရင္း မင္းတုိ႔ႏွစ္ေကာင္ Aာေခ်ာင္မႈနဲ႔ Aထဲေရာက္သြားမွာ စိုးလုိ႔ေဟ့။ ေAာင္ေAာင္ ။
။ ကဲ ကဲ ေတာ္ၾကပါေတာ့ကြာ၊ ဘာမဟုတ္တာေလးနဲ႔ စကားမ်ားမေနၾကပါနဲ႔၊
ေဘာလံုးပြဲAေၾကာင္း ေတာ့ပစ္ေျပာင္းရေAာင္။ သူရ ။
။ ေAး Aဲဒါ Aေကာင္းဆံုးပဲ။
(ဘီယာဆိုင္ထဲတြင္ ေဘာလံုးပြဲAေၾကာင္းေဆြးေႏြးေနၾကသံမ်ားနဲ႔ စားပြဲ၀ိုင္းAသီးသီးမွာဆူညံေန) ေဆြးေႏြးသံမ်ား ။
။ ‘ဒီေန႔ပြဲ ဘယ္လိုေပါက္လဲ’
‘ခ်ယ္ဆီးကြင္းဆိုေတာ့ သေရAရႈံးတဲ့’ ‘ဒါဆို Aာဆင္နယ္ကပဲ ထိုင္မယ္’ ‘ၾကည့္လည္းလုပ္ေနာ္ ခ်ယ္ဆီးကေျခစြာေနတာ၊ ေတာ္ၾကာ ေမာ္ရင္ဟုိရဲ႕ တိုက္ကြက္ေAာက္ Aာဆင္နယ္ျပား ျပားေမွာက္ေနUီးမယ္’ ‘ေမွာက္ကာမွ ေမွာက္ပဲ၊ ေမာ္ရင္ဟုိ ေလလံုးထြားေနတာကို Aျမင္ကပ္လို႔ Aာဆင္နယ္ကေန တမင္ထိုင္မွာ’ ‘ေမာ္ရင္ဟိုက ေလလံုးထြားေပမယ့္ Aေျပာနဲ႔Aလုပ္ တထပ္တည္း က်ေနတာပဲUစၥာ’ ‘ေAးပါ ၾကည့္ထား၊ Aာဆင္၀င္းဂါးနဲ႔ေတြ႔မွ ေမာ္ရင္ဟို ေလလံုးမထြားႏိုင္ဘဲ ပါးစပ္Aေဟာင္းသား ျဖစ္သြားလိမ့္မယ္၊ Aြန္နရီ၊ ဗန္ပါစီနဲ႔ ဘားကင့္ သံုးေယာက္တြဲတိုက္စစ္ကို ခ်ယ္ဆီးေနာက္တန္း ေတာင့္ခံႏိုင္မွာတဲ့လား’
‘Aိုး … ဖာရားရား၊ တယ္ရီ၊ ကာဗယ္ဟိုနဲ႔ ဒယ္ေဟာ္ႏိုတို႔ ခံစစ္Aတြဲက ဒီေလာက္ေကာင္းတာ၊ ဂိုးသမားပီတာ ဆက္ခ်္ကလည္း လံုမွလံု၊ ပရီးမီးယားလိဂ္မွာ ဂိုးေပးရAနည္းဆံုး ခံစစ္Aတြဲပဲ၊ ေဖာက္ဖို႔ မလြယ္ဘူးေနာ္’ ‘ေAးပါ၊ ၾကည့္ထားပါ၊ ပြဲၿပီးေတာ့မွ ဟာ … ခ်ယ္ဆီးေနာက္တန္းက ဒီေန႔ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ မေျပာနဲ႔’ ·
·
·
‘ဒီေန႔ စီးရီးေA ဘာပြဲေတြရွိလဲ’ ‘Aင္တာနဲ႔ လာဇီယိုလို႔ ေျပာတယ္’ ‘Aင္တာကလည္းကြာ မန္စီနီကိုင္မွ သေရပြဲေတြနဲ႔ ခ်ည္းတုိးေနေတာ့တာပဲ၊ နည္းျပလဲပစ္ဖို႔ ေကာင္းၿပီ’ ‘မင္းပဲသြားၿပီး နည္းျပေပးလုိက္ပါကြာ ဟား ဟား ဟား’ ……………………………… ‘လာလီဂါမွာေတာ့ ဘာကာAေျခAေန Aေကာင္းဆံုးပဲ၊ ေရာ္နယ္ဒင္ဟိုကစားတာ ေရလည္လွတယ္၊ ေဘာလံုးကစားတာ Aဲသလုိ Aႏုပညာလည္း ပါUီးမွေပါ့ကြ၊ ႏို႔မို႔ဆို ၾကည့္ရတဲ့ပရိသတ္က ပ်င္းလို႔ ေသေတာ့မယ္’ ‘ေတာ္ပါေတာ့ ကိုAႏုပညာသမားႀကီးရယ္၊ ႐ႈံးေတာ့မွ Aလွျပေနတာကိုး ႐ံႈးမွာေပါ့လုိ႔ ေျပာUီးမယ္၊ Aဓိကက ေလာင္းေၾကးႏိုင္ဖို႔ပါပဲဗ်ာ မဟုတ္ဖူးလား … ဟား ဟား ဟား’ ‘ဒါ … ပဲ၊ ဒါ … ပဲ’ ‘ေတာ္ၿပီ ေတာ္ၿပီ မင္းတို႔လို Aႏုပညာမရွိတဲ႔ ေကာင္ေတြနဲ႔ စကားေျပာရတာ ေလကုန္တယ္ မေျပာေတာ့ဘူး’ ……………………………… ‘ဒါနဲ႔ ေဘာလက္ကို ဖာဂူဆန္က ေခၚမလို႔ဆို’ ‘ဂေလဇာညီAကိုေတြ ဒီေလာက္ ကပ္ေစးႏွဲေနတာကြာ ၀ယ္ဖို႔ပိုက္ဆံ ဘယ္လိုလုပ္ေပးမွာလဲ’ ‘မပူနဲ႔မပူနဲ႔ ငါ သိန္းသံုးရာေပါက္ရင္ ဖာဂူဆန္ကို ထုတ္ေခ်းလိုက္မယ္ ဟား ဟား’ ‘တကယ္က ေဘာလက္ကို ရီးရဲလ္က ေခၚရမွာကြ၊ ရီးရဲလ္Aလယ္တန္းမွာ Aဖုိးႀကီးေတြပဲ ရွိေတာ့တဲ့Uစၥာ၊ ဇီးဒန္းကလည္း Aိုေနၿပီ’
‘ေဟ့ေကာင္ Aဲလုိမေျပာနဲ႔ ျပင္သစ္Aသင္း ကမၻာ႔ဖလားေျခစစ္ပြဲေAာင္တာ ဇီဒန္း၀င္ကယ္လို႔ဆိုတာ မင္းေမ့ေနၿပီလား’ (ဆိုင္ရွင္တ႐ုုပ္ရဲ႕ ခပ္ေနာက္ေနာက္ ေျပာဆိုသံႀကီး ထြက္ေပၚလာ) ဆိုင္ရွင္ ။
။ ကဲ ဆရာတို႔ေရ ဖာဂူဆန္ေတြ ေမာ္ရင္ဟုိေတြ ဇီဒန္းေတြခ်ည္း လုပ္မေနၾကပါနဲ႔၊
ျမန္မာေဘာလံုးAသင္းAေၾကာင္းလည္း Aေရးတယူ ေဖးကူလို႔ ေဆြးေႏြးၾကပါUီး၊ ေတာ္ၾကာ ျမန္မာ့Aားကစား ကမၻာကို မလႊမ္းႏိုင္ဘဲ ေနပါUီးမယ္။ ဆရာသမားတို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာေဘာလံုးAသင္းကို က်ေနာ္ မ်က္ႏွာဘယ္လိုျပရမလဲ မသိေAာင္ ျဖစ္ရတယ္။ တကယ္ေျပာတာေနာ္၊ Aဟုတ္ေျပာတာ မဟုတ္ဘူး။ ဟဲ ဟဲ ဟဲ။ ပရိသတ္Aသံ ။ ဆိုင္ရွင္ ။
။ ကိုမ်ဳိးခ်စ္ႀကီးေရ မ်က္ႏွာပူရင္ ေစာင္နဲ႔ Aုပ္ထားပါဗ်ဳိ႕။
။ ေနာက္တာဗ်ဳိ႕ ေနာက္တာ ေနာက္တာ၊ ကဲ ကဲ Aေရးႀကီးတာက စည္ဘီယာ မွာထားၾကဖို႔ပဲ၊
ေဘာလံုးပြဲ လာခါနီးၿပီေနာ္၊ ျမန္ျမန္မွာထားၾက၊ ေတာ္ၾကာ စည္ဘီယာေတြ ေAးကုန္လိမ့္မယ္။ ပရိသတ္Aသံ ။ ဆိုင္ရွင္ ။
။ ေဟ့ နံပါတ္ ၃မွာ ၀မ္းဂ်ား၊ ဟိုး ေနာက္၀ိုင္းက Aကို၊ ဘာAလိုရွိလို႔လဲ။
ပရိသတ္Aသံ ။ ဆိုင္ရွင္ ။
။ Aလကားတိုက္မလို႔ ေAာ္ေနတာလားဗ်ဳိ႕။ ေဟာဒီကို တဂ်ားေပးပါ။
။ ၾကက္ကြၽတ္ေၾကာ္ တပြဲ၊ ကန္စြန္းပလိန္း တပြ၊ဲ ျမန္ျမန္လုပ္ပါဗ်ဳိ႕။
။ လာမယ္Aကို ခဏေစာင့္၊ Aသံထက္ျမန္တဲ့ ေလယာU္ေတာင္ က်ေနာ့္ဆိုင္ေလာက္ မျမန္ဘူး။
စိတ္ခ်မ္းသာသြားေစရမယ္။ ခဏေလး ခဏေလး။ ပရိသတ္Aသံ ။ ဆိုင္ရွင္ ။
။ ေဟ့ ဒီ၀ုိင္းကို ဂရင္း႐ိဳြ င္ရယ္ ၀ီစကီတလံုး၊ ေဆာ္ဒါနဲ႔ ေရခဲပါ တခါတည္းယူခဲ့ေဟ့။
။ ေဟ့ေကာင္ေတြ၊ ၾကားလား ၀ီစကီတလံုး ျမန္ျမန္လုပ္၊ မင္းတို႔ ေႏွးေကြးေနတာနဲ႔ ငါ့ဆိုင္နာမည္
ပ်က္မယ္၊ ရမယ္ Aကိုေရ၊ ရမယ္။ ပရိသတ္Aသံ ။ ဆိုင္ရွင္ ။
။ ဘယ္ဟာလဲ Aကို၊ ဘာလဲ။
ပရိသတ္Aသံ ။ ဆုိင္ရွင္ ။
။ Aကိုေရ ဟိုဟာေကာ ရလားဗ်ဳိ႕။
။ ဒါဗ်ဳိ႕ ဒါ ဒါ။
။ ဟား ဟား Aဲဒါကေတာ့ ကိုယ္ေဒါသနဲ႔ ကို္ယ္ပဗ ဲ ်ဳိ႕၊ က်ေနာ္မ်ဳိး မတတ္ႏိုင္ဘူး။
ပရိသတ္မ်ားAသံ (သံၿပိဳင္) ။
။ ၀ါး ဟား ဟား။
ေAာင္ေAာင္ ။
။ ဒီစည္ဘီယာဆိုင္မွာ လာၾကည့္တာ ပိတ္ကားႀကီးႀကီးနဲ႔ ၾကည့္ရလို႔သာကြာ။ ေတာ္ေတာ္
နားညည္းတာပဲ သူရရာ။ သူရ ။
။ Aဲဒီလို တေယာက္တေပါက္ ေAာ္ဟစ္ေနတာကိုက Aရသာတမ်ဳိးေပါ့ကြာ၊ ငါတို႔ျမန္မာေတြ
စိတ္လိုလက္ရ ေAာ္လို႔ ဆဲလို႔ရတာဆိုလို႔ ေဘာလံုးပြဲပဲ ရွိတာကို၊ တျခားေနရာမွာ သြားေAာ္ရင္ Aခ်ဳပ္ထဲ တန္းေနမွာေပါ့ ေAာင္ေAာင္ရ၊ ဟား ဟား။ မ်ဳိးေဇာ္ ။
။ ဒါေတာင္ ဒီဆုိင္ရွင္က ေထာက္လွမ္းေရးကို ဆက္ေၾကးေပးထားလို႔ Aခုလို တရား၀င္ျပလို႔ရတာ။
ႏို႔မို႔ဆိုရင္ ဆြဲေစ့တာၾကာလွေပါ့။ ဆိုင္ရွင္ ။
။ ကဲ … ေဘာလံုးပြဲစၿပီမို႔ Aားလံုးပဲ စည္ဘီယာေAးေAးေလး ေမာ့ၿပီး ၿငိမ္ၿငိမ္သက္သက္
Aားေပးၾကဖို႔ က်ေနာ္မ်ဳိး ေမတၱာရပ္ခံAပ္ပါတယ္ခင္ဗ်ား။ ပရိသတ္မ်ား ။
။ ေဟး … (သံၿပိဳင္ေAာ္သံႀကီးထြက္ေပၚလာ)
(တီဗီမွ ေဘာလံုးပြဲ ထုတ္လႊင့္သံၾကားရ)
Aခန္း(၅) (Aိမ္ေရွ႕မွာ ကားထိုးဆိုက္သံ ၾကားရ) ရီရီေမ ။ ေဒၚျမေမ ။
။ ေမေမေရ၊ ေမေမ၊ သမီးတို႔ ျပန္လာၿပီ၊ ဒီမွာ သီတာတို႔က ေမေမ့ကို ႏႈတ္ဆက္မလို႔တဲ႔။ ။ ေAး ေAး သမီးတို႔ေရ Aန္တီ Aိမ္ေနာက္ထဲ ေရာက္ေနလို႔ကြဲ႕၊ ဘယ္လိုလဲ၊ ပြဲေကာ
ၾကည့္လို႔ေကာင္းၾကရဲ႕လား။ သီတာ ။
။ စတိတ္ရႈိးကေတာ့ Aရမ္းေကာင္းပဲ Aန္တီ၊ ဒါေပမယ့္ ဟုိတေလာေလးကဘဲ
ဗံုးေတြဘာေတြကြဲထားေတာ့ ၾကည့္ရတာ ရင္တထိတ္ထိတ္ပဲ၊ ေဟာ့ဒီမွာ Aန္တီ့သမီးကို ေဘးမသီရန္မခဘဲ Aိမ္ျပန္ပို႔ခဲ့ၿပီေနာ္။ ေဒၚျမေမ ။ သီတာ ။ ေဒၚျမေမ ။
။ ေက်းဇူးပါပဲကြယ္။ ။ မမသီကိုလည္း သမီးတို႔ ႏႈတ္ဆက္တဲ့Aေၾကာင္း ေျပာေပးပါUီးAန္တီ။ ။ ေAး ေAး က်ဴရွင္သြားျပတယ္ကြဲ႔၊ ျပန္လာရင္ ေျပာျပလိုက္ပါမယ္ကြယ္၊ ကဲ ကဲ သမီးတို႔
မိုးခ်ဳပ္ေနၿပီ၊ ကားလည္း ေျဖးေျဖးေမာင္းၾကUီးေနာ္။ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ။
။ ကဲ သြားမယ္ေနာ္ Aန္တီ၊ ေဟ့ ရီရီ ဂုိုးမယ္ေဟ့။
ရီရီေမ ။
။ ေဟ့ေကာင္ေတြ ေကာင္းေကာင္းလည္း သြားၾကUီးေနာ္၊ ေတာ္ၾကာ စပ႐ိုက္စ္ခ်က္ခ္နဲ႔ မိေနလို႔
ငါးပါးေမွာက္ေနUီးမယ္။ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ။
။ Aိုးေက၊ တာ့တာ၊ ဘိုင့္ဘိုင့္၊ ခ်ဲရီးယို။
(ကားေမာင္းထြက္သြားသံ)
Aခန္း(၆) ရီရီေမ ။
။ ေမေမ၊ ဟိုမွာ ကိုေAာင္ျပန္လာၿပီ၊ ကိုေAာင္ ဘီယာေသာက္လာလား သမီး မသိမသာ
ခ်က္ခ္လိုက္Uီးမယ္။ ေဒၚျမေမ ။ ရီရီေမ ။
။ ဟုိတခါ ဆူထားၿပီးၿပီပဲ သမီးရယ္၊ ေသာက္လာမယ္ မထင္ပါဘူး။ ။ Aသာေလးေန ေမေမ၊ သမီး ကိုေAာင့္ကို ကပ္ၿပီး Aစ္လိုက္မယ္။
(ေလွကားမွ ေျပးတက္လာသံ) ေAာင္ေAာင္ ။ ရီရီေမ ။
။ ဟာ ကိုေAာင့္လက္ထဲက ဘာဂ်ာနယ္လဲ၊ ေပးေပး ရီရီဖတ္Uီးမယ္။
ေAာင္ေAာင္ ။ ရီရီေမ ။
။ ေAာ္ ရီရီေတာင္ ျပန္ေရာက္ေနၿပီကိုး။
။ ေဘာလံုးဂ်ာနယ္ႀကီးပါဟာ၊ နင္က ေဘာလံုးAေၾကာင္း ဘာသိလို႔ ဖတ္ခ်င္ရတာလဲ။
။ Aို Aထင္မေသးပါနဲ႔ေနာ္၊ ရီရီတို႔လည္း ဘက္ခမ္းတို႔၊ ခရစၥတီယာႏို ေရာ္နယ္လ္ဒိုတို႔၊
မိုက္ကယ္Aို၀င္တို႔၊ ရာAူးလ္တို႔ကို သိပါတယ္ေနာ္၊ ေခ်ာမွေခ်ာပဲ။ ေAာင္ေAာင္ ။ ရီရီေမ ။
။ ေပးပါ ကိုေAာင္ရယ္၊ ခဏေလးပါ၊ ရီရီလည္း ဖတ္ခ်င္လို႔ပါ။
ေAာင္ေAာင္ ။ ရီရီေမ ။
။ A႐ူးမ၊ နင္တို႔လို ဘုမသိဘမသိေတြေၾကာင့္ ေဘာလံုးရဲ႕ Aႏွစ္သာရပ်က္တာ။
။ ဟဲ့ ဟဲ့ Aရမ္းမဆြဲပါနဲ႔ဟ၊ ေျဖးေျဖးယူပါ၊ ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ၊ ျပဲကုန္ေတာ့မွာပဲ။
။ ေဟး ဒါမွ တို႔ ကိုေAာင္ကြ။
ေAာင္ေAာင္ ။
။ ေဟ့ A႐ူးလိုလို Aေပါလိုလို ေလွ်ာက္ေAာ္မေနနဲ႔၊ ရပ္ကြက္က တမ်ဳိးထင္ေနမယ္၊ ေမေမ
သား ထမင္းစားေတာ့မယ္ ဗိုက္ဆာၿပီ။
ရီရီေမ ။
။ Aမေလး Aမေလး၊ ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ၊ ထမင္းပဲ ေျဖးေျဖးစားလည္း ရပါတယ္ကိုေAာင္ရယ္၊
ထမင္းစားပြဲ ထြက္ေျပးမွာ က်ေနတာပဲ၊ တကထဲ။ ေAာင္ေAာင္ ။
။ ဟိတ္ နင့္ဘာသာ ေျဖးေျဖးစားခ်င္းစား၊ ငါကေတာ့ ဗိုက္ဆာၿပီ၊ AစာAိမ္ေရာဂါ
Aျဖစ္မခံႏိုင္ဘူး၊ ၀ါးေတာ့မယ္။ ရီရီေမ ။
။ Aံမယ္ ကိုေAာင္ေနာ္၊ ရီရီမသိရင္ ခက္မယ္၊ ဘာလဲ ကိုေAာင္ ဘီယာေသာက္ၿပီး
ဗုိက္ေခ်ာင္လာၿပီ မဟုတ္လား၊ သိတယ္ေနာ သိတယ္။ ေAာင္ေAာင္ ။
။ ေAာ္ A႐ူးမ၊ ငါ့နားကပ္ၿပီး ေဘာလံုးဂ်ာနယ္လာလုတာ Aေကာင္းေAာက္ေမ့လို႔၊ ဒင္းက
လက္စသပ္ေတာ့ ငါ့ဘီယာေသာက္မေသာက္ ႐ူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး လာစံုစမ္းတာကိုး။ ရီရီေမ ။
။ Aိုးမလံု Aံုပြင့္မျဖစ္ပါနဲ႔ ကိုေAာင္ရယ္၊ ရီရီက ေဘာလံုးဂ်ာနယ္ တကယ္ဖတ္ခ်င္လို႔ လာလုတာပါ၊
Aခု ကိုေAာင္ေျပာမွပဲ ဘီယာေသာက္လာတယ္ဆိုတာ သိရေတာ့တယ္၊ ဟဲ ဟဲ ေပၚၿပီ ေပၚၿပီ။ ေAာင္ေAာင္ ။
။ ေAး ေပၚမေပၚသိခ်င္ရင္ နင္နဲ႔ငါ ေလာင္းေၾကးထပ္မလား၊ ငါ့ဆီက Aနံ႔ရရင္ နင္ႀကိဳက္တာ
၀ယ္ေကြၽးမယ္၊ Aနံ႔မရရင္ ငါ့ကိုျပန္၀ယ္ေကြၽးမလား၊ ဘယ္ႏွယ့္လဲ ေလာင္းမလား။ ရီရီေမ ။
။ ႏိုး ႏိုး ႏိုး၊ ရီရီတို႔က Aေလာင္းAစား၀ါသနာ မပါေရးခ်မပါ၊ စတိတ္ရွိဳး ၾကည့္တာပဲ ၀ါသနာပါတယ္။
စိုင္းစိုင္းတို႔၊ ထြန္းထြန္း (Aိတ္ဇမ္းပလက္ဇ္) တို႔ ဒီေန႔ဆိုသြားတာ ေကာင္းမွေကာင္းပဲ။ ေAာင္ေAာင္ ။
။ ေAး ေကာင္းပါ ေကာင္းပါ၊ ေတာ္ၾကာ Aံုးကနဲ ထေပါက္ေတာ့မွ Aေကာင္းလြန္ၿပီး
ေရေ၀းကို ေဂ်ာင္းေနရမယ္။ ေဒၚျမေမ ။
။ ကဲ ကဲ ေတာ္ၾကပါေတာ့ကြယ္၊ ဒီႏွစ္ေယာက္ေတြ႕တာနဲ႔ ရန္ပြဲက ၿပီးကိုမၿပီးႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ တကထဲ
နားေတာ္ေတာ္ၿငီးေနၿပီ။ ထမင္းစားၾကမယ္၊ လာၾက လာၾက။ ေAာင္ေAာင္ ။ ရီရီေမ ။
။ မဟုတ္ပါဘူး ေမေမရယ္၊ သားလည္း ဘီယာေသာက္မလာဘဲနဲ႔ လာစြပ္စြဲေနလို႔ပါ။
။ ကိုေAာင္ကလည္း ဒါေလးေျပာတာ စိတ္ဆိုးစရာလား၊ ရီရီက ကိုယ့္AကိုAတြက္
စိုးရိမ္လုိ႔ေျပာတဲ့ဟာကို၊ ဟင္းေနာ္ ေစတနာကို ေစာ္ကားရင္ ေAာ္ငိုလိုက္မွာ ၊ ဒါပဲ။ ေAာင္ေAာင္ ။ ေဒၚျမေမ ။
။ ေAာင္မယ္၊ က်က္သေရမရွိ ေAာ္ငိုခ်င္ေသးတယ္၊ ငို ငို လိပ္ေခါင္းထြက္ေAာင္ငို။
။ ကဲပါကြယ္၊ သားေသာက္မလာဘူးဆိုတာ ေမေမသိပါတယ္၊ ရီရီကလည္း သူ႔AကိုAတြက္
စိုးရိမ္လို႔ ေျပာတာေနမွာေပါ့ သားရဲ႕။ လာ လာ ေမေမတို႔သံုးေယာက္ စားႏွင့္ၾကမယ္။ မင္းAကိုႀကီးနဲ႔ Aမႀကီးတို႔ႏွစ္ေယာက္ ျပန္လာမွ Aတူစားၾကလိမ့္မယ္။ ရီရီေမ ။
။ ဟဲ ဟဲ ဟဲ၊ ေမေမေျပာတာ ၾကားတယ္ေနာ္၊ ေစတနာကို သေဘာေပါက္။
ေAာင္ေAာင္ ။ ရီရီေမ ။
။ A႐ူးမ၊ လွ်ာမရွည္နဲ႔၊ ငါ ထ႐ိုက္လိုက္မယ္။
။ (Aလန္႔တၾကား ေAာ္လိုက္သံ) Aမေလး ေမေမေရ လုပ္ပါUီး။
ေဒၚျမေမ ။
။ ကဲ ကဲ စားၾကေတာ့ကြယ္၊ ေတာ္ၾကေတာ့။
ေAာင္ေAာင္ ။
။ ေမေမရယ္၊ Aိမ္ကလူေတြကို စိတ္ညစ္ေAာင္ သားဘယ္ေတာ့မွ မလုပ္ပါဘူး၊ Aခုဟာ
ရီရီက သားကို မယုံသကၤာလာလုပ္လို႔ ေဒါကန္တာပါ၊ ဟိုတခါ ေမေမတို႔ ေျပာထားကတည္းက သား သေဘာေပါက္ပါတယ္။ Aေဖမရွိတဲ့ Aခ်ိန္မို႔ သားတို႔ AေနAထိုင္ ပိုဂ႐ုစိုက္ရမယ္ဆုိတာလည္း သိပါတယ္။ သားကို စိတ္ခ်ပါ။ ေဒၚျမေမ ။
။ ေAး ေAး သာဓုပါ သားရယ္။ စားၾက စားၾက၊ ဒီေန႔ မင္းတို႔Aေဖ ႀကိဳက္တတ္တဲ့
ၾကက္ေဂြးေတာက္႐ြက္ဟင္းခ်ဳိပါ Aေမခ်က္ထားတယ္။ ေAာင္ေAာင္ ။ ရီရီေမ ။
။ ရီရီ႕ကိုေခၚတာလား၊ လာၿပီ လာၿပီ၊ ေဟး ဒါမွ တို႔ကိုေAာင္ကြ၊ လိမၼာတယ္ေဟ့။
ေAာင္ေAာင္ ။ ရီရီေမ ။
။ ဟုတ္က့ဲ ေမေမ၊ ေဟ့ ေဟ့ လာ စားၾကမယ္။
။ A႐ူးမ၊ ငါထုထဲ့လိုက္ရ။
။ ဟား ဟား ဟား။
Aခန္း(ရ) (႐ုပ္ျမင္သံၾကားမွ Aဆိုေတာ္တင္တင္ျမရဲ႕သီခ်င္းသံၾကားရ) တီဗြီ ။
။ ႏိုင္ငံေတာ္ၿပိဳကြဲမယ့္ … AေျခAေနကို တို႔လက္မခံႏိုင္ပါ … ျပည္ေထာင္စုမၿပိဳကြဲေရး …
တိုင္းရင္းသားစည္းလံုးညီၫတ ြ ္မႈ မၿပိဳကြဲေရးသည္ … Aခ်ဳပ္AျခာAာဏာ … တည္္တံ့ခိုင္ျမဲေရးဟာ … တပ္မေတာ္ရဲ႕ Aဓိကတာ၀န္ပါ … ဒီတာ၀န္ကို ေက်ေက်ပြန္ပြန္ …….. ေAာင္ေAာင္ ။ ရီရီေမ ။
။ ဟဲ့ ရီရီ တီဗက ီြ ို ပိတ္ထားစမ္းဟာ၊ ဘာေတြလာေနမွန္း မသိဘူး၊ Aာ႐ံုေႏွာက္တယ္။
။ ဟာကြာ ကိုေAာင္ကလဲ၊ ကိုးရီးယားကား လာခါနီးလို႔ ဖြင့္ထားတာကြ၊ ျပႆနာရွာတယ္ကြာ၊
ဘာမွန္းလဲ မသိဘူး။ ေAာင္ေAာင္ ။
။ ျပႆနာရွာတာ မဟုတ္ဘူးေဟ့၊ AဲဒီAသံေတြ ေန႔တိုင္းၾကားေနရတာ နားကေလာၿပီး
စိတ္ဆင္းရဲလြန္းလို႔ပါဟ A႐ူးမရ။
ရီရီ ။
။ ေAးပါကြာ၊ ရီရီလည္း AဲဒီAသံေတြကို နားေထာင္ခ်င္လို႔ မဟုတ္ပါဘူး၊ ကိုးရီးယားကား
ဇာတ္လမ္းAစပိုင္းေလးကို လြတ္သြားမွာ စိုးလို႔ပါကြ၊ ခဏေလး သည္းခံပါ ကိုေAာင္ရာ၊ ပလိစ္ ပလိစ္။ ေAာင္ေAာင္ ။
။ မပလိစ္နဲ႔၊ ဇာတ္ကားလာမွဖြင့္၊ နားၿငီးတယ္၊ သတင္းကတမ်ဳိး သီခ်င္းကတမ်ဳိးနဲ႔
ေန႔တိုင္းႏွိပ္စက္ေနတာ၊ ဟုတ္တာလည္း မဟုတ္ဘူး၊ သူတို႔ကို ဘယ္သူမွလည္း AားAားယားယား ၿဖိဳခြဲေနတာမဟုတ္ဘူး၊ သူတို႔ဘာသာ သူတို႔ပဲ ခြဲေနတဲ့Uစၥာ။ ရီရီ ။
။ ကိုေAာင္ကလည္းကြာ၊ Aဲဒီလုိ Aာဏာရွင္ဆန္လြန္းတာေတာ့ ဘယ္ေကာင္းမလဲ၊ ဇာတ္လမ္းက
Aရမ္းေကာင္းေနလို႔ပါကြာ၊ ေနာ္ ေနာ္။ ေAာင္ေAာင္ ။
။ ေကာင္းမေနနဲ႔၊ ခဏေနက်ရင္ ငါလည္း MRTV က လႊင့္မယ့္ Aင္တာနဲ႔လာဇီယို
ပြဲၾကည့္ရUီးမွာ၊ နင့္ကိုးရီးယားကားက ေဘာလံုးပြဲေလာက္ Aေရးႀကီးတာမဟုတ္ဘူး။ ရီရီ ။
။ ေမေမေရ၊ ဒီမွာ ကိုေAာင့္ကို ေျပာပါUီး၊ ရီရီ႕ကို လာၿပီးဗိုလ္က်ေနတယ္၊ ကိုေAာင္ေနာ္ ရီရီ
ငိုလုိက္ေတာ့မယ္ကြာ။ (ထိုစU္ မီးပ်က္သြားၿပီး ရပ္ကြက္ထဲမွ Aသံေတြ ၿပိဳင္တူထြက္ေပၚလာ) Aသံမ်ား ။
။ ေဟး … (သံၿပိဳင္ေAာ္သံ)၊ မီးပ်က္သြားၿပီေဟ့။ Aု Aီး Aား (သံေသးသံေညႇာင္မ်ားျဖင့္
ေAာ္သံ)။ ေAာင္ေAာင္ ။
။ ေဟး ေကာင္းလိုက္တာ၊ မီးပ်က္သြားၿပီေဟ့၊ ကိုးရီးယားက မၾကည့္ရေတာ့ဘူး၊ ေဟာဒီမွာ
ေကာင္မေလးတေယာက္ သနားပါတယ္ဗ်ဳိ႕။ ရီရီ ။
။ ကိုေAာင္ေနာ္၊ ေတာ္ေတာ္စိတ္ပုတ္၊ ဘာမွန္းလည္းမသိဘူး၊ မီးကလည္းကြာ ကိုးရီးယားကား
လာေတာ့မယ္ဆို ပ်က္ၿပီ၊ ဘယ္Aခ်ိန္မွ ျပန္လာမလဲမသိဘူး၊ တကယ္ပဲ။ ေAာင္ေAာင္ ။
။ ဟား ဟား ဟား၊ သူဘာသာ မီးပ်က္တာ၊ ငါနဲ႔ဘာဆုိင္လဲ၊ ဒီAစိုးရလက္ထက္မွာ
မီးမပ်က္ဘူးဆိုတဲ့ေန႔ ဘယ္ေန႔ရွိလို႔လဲ၊ ေျပာစမ္းပါUီး၊ မေက်နပ္ရင္ ဘယ္Aခ်ိန္ မီးျပန္လာမလဲ လွ်ပ္စစ္႐ံုးကို ဖံုးဆက္ၾကည့္ေဟ့၊ ဟုတ္က့ဲ ခြဲတမ္းနဲ႔ Aလွည့္က်ေပးေနရလို႔ က်ေနာ္မ်ဳိးတို႔လည္း မေလွ်ာက္တတ္ပါဘူးလို႔ပဲ ျပန္ေျဖလိမ့္မယ္၊ ဟား ဟား ဟား။ သီသီေမ ။
။ ဟဲ့ မီးပ်က္ေနပါတယ္ဆုိမွ ဖေယာင္းတိုင္မထြန္းဘဲ တဟီးဟီး တဟားဟားနဲ႔၊
ဘယ္လိုျဖစ္ေနၾကတာလဲ။ ရီရီေမ ။
။ ဟာ မႀကီးသီ ျပန္လာၿပီေဟ့၊ မႀကီးသီ သိလား ဒီေန႔စတိတ္႐ွဴိးေလ Aရမ္းေကာင္းတာပဲ၊
စိုင္းစိုင္းေလ ေခ်ာမွေခ်ာ။
သီသီေမ ။
။ ဟဲ့ ဖယ္စမ္းပါUီး၊ စိုင္းစိုင္းေခ်ာတာ ငါကဘာလုပ္ရမွာလဲ၊ မီးပ်က္ေနရတဲ့Aထဲ၊ သူကတမ်ဳိး၊
ဖေယာင္းတိုင္ေလး ဘာေလး ရွာထြန္းၾကစမ္းပါUီး၊ ေမေမေကာ၊ Aေပၚထပ္မွာလား၊ Aကိုႀကီးေကာ ျပန္ေရာက္ၿပီလား ေAာင္ေAာင္။ ေAာင္ေAာင္ ။
။ နန္းစေတာ့ပ္ပါလား မႀကီးသီရယ္၊ နားပါUီး၊ ေျဖးေျဖးေပါ့ ေျပာျပမွာေပါ့၊ မႀကီးသီ
ပူေနတာနဲ႔ပဲ ဖေယာင္းတိုင္ေတာင္ ရွာလို႔မေတြ႕ေတာ့ဘူး၊ ေဟ့ ရီရီ ေျပာျပလုိက္စမ္း၊ ဒီမွာ ငါ ပါးစပ္မလႈပ္Aားေသးဘူး၊ Aေမွာင္ထဲမွာ ဖေယာင္းတိုင္ေထာက္လွမ္းေရး လုပ္ေနရလုိ႔ေဟ့။ ရီရီေမ ။
။ Aေမက Aေပၚထပ္မွာ ဘုရားရွိခိုးေနတယ္၊ Aကိုႀကီးကေတာ့ ျပန္မလာေသးဘူး မႀကီးသီရဲ႕။
ေAာင္ေAာင္ ။ သီသီေမ ။ ရီရီေမ ။
။ ေျပာျပလိုက္စမ္း ရီရီ၊ ေျပာျပလုိက္စမ္း၊ ဟဲ ဟဲ။
။ ေAာင္ေAာင္ေနာ္၊ စာသင္လို႔ ေမာလာရတဲ့Aထဲ၊ ႐ႊတ္ေနာက္ေနာက္ လုပ္မေနနဲ႔။ ။ ေAးေလ၊ ကိုေAာင္ကလည္း မႀကီးသီကို ေနာက္စရာက်ေနတာပဲ။
ေAာင္ေAာင္ ။
။ ေနာက္တာ မဟုတ္ပါဘူးဟာ၊ ကိုယ့္Aမႀကီးကို ခ်စ္လို႔စတာပါ၊ Aေရးထဲ
ခြၽန္တြန္း၀င္လုပ္ေနျပန္ၿပီ၊ ေတြ႕ၿပီေဟ့ ေဟာဒီမွာ ဖေယာင္းတိုင္၊ တေန႔တေန႔လည္း ဖေယာင္းတုိင္ဖိုးနဲ႔ မြဲေတာ့မွာပဲ။ သီသီေမ ။
။ ေAာင္ေAာင္၊ ေပးေပး ဒီကိုတတိုင္ေပး၊ ၿပီးရင္ Aေပၚထပ္ဘုရားစင္ေပၚ
Aရင္သြားထြန္းလုိက္Uီး၊ ေမေမ ခလုတတ ္ ိုက္လဲမွာ စိုးလို႔။ ေAာင္ေAာင္ ။ သီသီေမ ။
။ ေခြးေကာင္ေလး၊ သြား သြား။
ေAာင္ေAာင္ ။ ရီရီေမ ။
။ ဟုတ္က့ပ ဲ ါခင္ဗ်ာ၊ က်ေနာ္မ်ဳိး သြားထြန္းရန္ Aသင့္ျဖစ္ေၾကာင္းပါခင္ဗ်။
။ ဟား ဟား ဟား။
။ မီးပ်က္တာကိုမ်ား သူမို႔လုိ႔ ရယ္Aားေသးတယ္၊ ဒီမွာျဖင့္ ကိုးရီးယားကား မၾကည့္ရလို႔
စိတ္ညစ္ရတဲ့Aထဲ။ ေAာင္ေAာင္ ။
။ ဟဲ့ မရီလုိ႔ ထိုင္ငိုေနရမွာလား၊ မီးက ေန႔တိုင္းပ်က္ေနတဲ့ဟာကို၊ Aမေလး
နင့္ကိုေျပာရတာနဲ႔ ေလွကားမွာ ခလုတ္တိုက္လဲေတာ့မွာပဲ။ ရီရီေမ ။
။ ဟား ဟား ဟား၊ ေကာင္းလိုက္တာ Aဲဒါရယ္ခ်င္Uီး။
(ထိုစU္ Aိမ္ေရွ႕မွာ ကားထိုးရပ္သံ ၾကားရၿပီး ဟြန္းတီးသံၾကားရ)
ဟြန္းသံ ။ ရီရီေမ ။
။ ပြမ္ ပြမ္ ။ ။ ဟာ Aကိုႀကီး ျပန္လာၿပီေဟ့၊ Aကိုႀကီးလက္ထဲက ဘာေတြလဲ၊ ေပးေပး ရီရီ႕ကိုေပး။
ေမာင္ေမာင္ ။
။ ေAး ဒါ Aိမ္ကလူေတြ စားဖို႔ဆိုၿပီး UီးေလးAုန္းက ပါဆယ္၀ယ္ထည့္ေပးလုိက္တာ။
ေနာက္က်ေနလို႔ ကားပါငွားေပးလိုက္တာ၊ ေခါက္ဆြဲေက်ာ္ေတြကြ၊ ေကာင္းေကာင္းလည္း ယူသြားUီး၊ မီးပ်က္ေနတယ္မဟုတ္လား၊ ခလုတ္တိုက္ၿပီး ေမွာက္ကုန္Uီးမယ္။ သီသီေမ ။
။ ဒါဆို Aကိုႀကီးက စားၿပီးၿပီေပါ့ ဟုတ္လား၊ သီသီကျဖင့္ Aကိုႀကီးနဲ႔ Aတူတူစားဖို႔
ဗိုက္Aဆာခံၿပီး ေစာင့္ေနတဲ့Uစၥာ။ ေမာင္ေမာင္ ။
။ မစားရေသးပါဘူး သီသီရဲ႕၊ ငါ့ညီမနဲ႔ပဲ Aတူတူစားမွာပါ၊ ေမေမနဲ႔ ေAာင္ေAာင္တို႔
ရီရီတို႔ေကာ စားၿပီးၾကၿပီလား။ သီသီေမ ။
။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လား ဒီAခ်ိန္ထိေနမွာ၊ ေမေမနဲ႔Aတူတူ စားၿပီးေနၿပီ၊ ဒါဆို Aကိုႀကီးက
စားေတာ့ မစားေသးေပမယ့္ ေသာက္ေတာ့ ေသာက္လာတယ္ေပါ့ ဟုတ္လား။ ေမာင္ေမာင္ ။
။ မေသာက္ပါဘူးကြာ၊ UီးေလးAုန္းတို႔နဲ႔ ဆိုင္ထိုင္ရင္း ဘီယာတခြက္ေလာက္ပါပဲ။
မဂၢဇင္းစာAုပ္ ဒီေန႔႐ံုးAစည္းAေ၀းက်လို႔ ျပင္ရဆင္ရမယ့္Aေၾကာင္းေတြ ထုိင္ၿပီးတိုင္ပင္ေနတာနဲ႔ ၾကာေနတာပါ၊ ကဲ ကဲ စားၾကမယ္၊ ထမင္းပြဲျပင္လုိက္ေတာ့ သီသီ။ ေဒၚျမေမ ။
။ ေAာ္ သားႀကီးေတာင္ ျပန္ေရာက္ေနၿပီကိုး၊ ကဲ ကဲ ထမင္းAရင္စားလိုက္Uီး၊ Aခ်ိန္ေတာင္
ေတာ္ေတာ္လင့္ေနၿပီ။ ေမာင္ေမာင္ ။
။ ဟုတ္က့ဲ ေမေမ၊ ထမင္းစားဖို႔ သီသီသြားျပင္ေနပါတယ္၊ ေမေမေကာ ဘုရားရွိခိုးၿပီးၿပီနဲ႔
တူတယ္။ ေဒၚျမေမ ။
။ ေAး Aခုပၿဲ ပီးတယ္ သားရဲ႕၊ သားတို႔မဂၢဇင္းေကာ ဒီေန႔စာေပစိစစ္ေရး႐ံုး
Aစည္းAေ၀းက်ရဲ႕လား။ ေမာင္ေမာင္ ။
။ ဟုတ္က့ဲ Aစည္းAေ၀းက်ပါတယ္ ေမေမ၊ Aဲဒါ ျပင္ဆင္ဖို႔ကိစၥေတြ ပတ္ဘလစ္ရွာ
UီးေလးAုန္းနဲ႔ တိုင္ပင္ေနတာနဲ႔ ေနာက္က်ေနတာပါ။ သီသီေမ ။
။ ကိုႀကီးေရ၊ စားလို႔ရၿပီ။
ေဒၚျမေမ ။
။ ကဲ ကဲ သားႀကီး သြားစားလိုက္Uီး၊ ေမေမပါ လာခဲ့မယ္။
သီသီေမ ။
။ ကဲ ကိုႀကီး ထိုင္၊ စားၾကမယ္၊ ေမေမ ေခါက္ဆြဲေၾကာ္ စားUီးေလ၊ ကိုႀကီးတို႔ ပတ္ဘလစ္ရွာ
UီးေလးAုန္း ၀ယ္ေပးလိုက္တာတဲ့။
ေဒၚျမေမ ။ ရီရီေမ ။
။ စား စား၊ ေမေမက ေတာ္ၾကာေန Aိပ္ရာ၀င္ေတာ့မွာ၊ သမီးတို႔ပဲ စားၾက။ ။ ရီရီလည္း စားUီးမယ္၊ ဗိုက္ျပန္ဆာလာၿပီ။
ေAာင္ေAာင္ ။ ရီရီေမ ။
။ မေျပာခ်င္လည္း မေျပာနဲ႔၊ တို႔ကေတာ့ စားၿပီပဲ။
သီသီေမ ။ ရီရီေမ ။
။ Aငတ္မ၊ သူက Aျမဲေရွ႕ဆံုးက၊ ငါမေျပာလုိုက္ခ်င္ဘူး။
။ ဟဲ့ ဟဲ့ ရီရီ Aကိုႀကီးပန္းကန္ထဲ Aရင္ထည့္ေပးၿပီး Uီးခ်လိုက္Uီးေလ။ ။ ဟုိး ဟုိး ေဆာရီးေနာ္ Aကိုႀကီး၊ ကန္ေတာ့ ကန္ေတာ့။
ေAာင္ေAာင္ ။ ေမာင္ေမာင္ ။
။ ဘာ Aခုမွ ကန္ေတာ့ ကန္ေတာ့လ၊ဲ Aျမဲတမ္း ပ်ာယာခတ္ေနတာပဲ။ ။ ကဲပါ ေAာင္ေAာင္ရာ၊ ညီမေလး ဗိုက္ဆာေနလို႔ ေနမွာေပါ့၊ ေAာင္ေAာင္လည္း ဆာရင္
၀င္စားUီးေလ။ ေAာင္ေAာင္ ။
။ ေတာ္ၿပီ၊ ေAာင္ေAာင္ ဗိုက္တင္းေနၿပီ၊ ေဘာလံုးပြဲက ျပန္ေရာက္ကတည္းက
ေရလည္ဆြဲပစ္လုိက္ၿပီးၿပီ ကိုႀကီးရ။ ရီရီေမ ။
။ သိလား ကိုႀကီး၊ ဒီေန႔ေလ ရီရီ သီတာတို႔နဲ႔ စတိတ္႐ႈိးသြားၾကည့္တာ ေကာင္းမွေကာင္းပဲ၊
စုိင္းစိုင္းတို႔၊ ထြန္းထြန္း(Aိတ္ဇမ္းပလက္ဇ္) တို႔ ဆိုသြားတာ ေရလည္မိုက္တယ္၊ Aဲဒါ သူတုိ႔နဲ႔ Aင္တာဗ်ဴးေတြ ကိုႀကီးတို႔မဂၢဇင္းမွာ ထည့္Uီးေနာ္။ ေAာင္ေAာင္ ။ ေမာင္ေမာင္ ။
။ ေAး နင္က ဒါပဲ Aိမ္ရွိလူကုန္ေလွ်ာက္ေျပာေန၊ ငါ့နားထဲမွာ Aပ္ေၾကာင္းထပ္ေနၿပီ။ ။ ေျပာပါေစ ေAာင္ေAာင္ရာ၊ ဒါ ဒီမိုကေရစီေပါ့ကြ၊ မဟုတ္ဖူးလား။
ေAာင္ေAာင္ ။
။ သူ႔ဒီမိုကေရစီက တAိမ္လံုးမေနရဘူး၊ နားေတာ္ေတာ္ၿငီးေနၿပီ၊ ဒီေလာက္ ဗံုးေတြ
တAံုးAံုးကြဲေနတာ မမွတ္ေသးဘူး၊ စတိိတ္႐ႈိးၾကည့္ေနရင္း ဗံုးထေပါက္မွ စိုင္းစိုင္းတို႔၊ ထြန္းထြန္း (Aိတ္ဇမ္းပလက္ဇ္) တို႔ ဘယ္ေရာက္ကုန္မွန္းမသိ ျဖစ္ကုန္မယ္။ ရီရီေမ ။
။ ကုိေAာင္လည္း ေဘာလံုးပြဲၾကည့္တာပဲ မဟုတ္ဘူးလားလို႔၊ သူမ်ားကိုပဲ Aျပစ္လုိက္ေျပာေနတယ္။
ေဒၚျမေမ ။
။ ကဲ ကဲ ေတာ္ၾကပါေတာ့၊ နင္တို႔ Aကိုႀကီးနဲ႔ Aမႀကီးတို႔ ေAးေAးေဆးေဆး စားၾကပါေစUီး၊
တခ်ိန္လံုးပဲ စကားမ်ားေနၾကတယ္၊ နားကိုေတာက္ေနၿပီ။ ေမာင္ေမာင္ ။
။ ေAာ္ ဒါနဲ႔ေမေမ၊ ဒီAပတ္ ေဖေဖ့ကို ေထာင္၀င္စာေတြ႔ဖို႔ သားပဲ သြားေပးရမလား။
ေဒၚျမေမ ။
။ သား မဂၢဇင္းကိစၥနဲ႔ Aလုပ္႐ႈပ္ေနရင္လည္း ေနပါ၊ ေမေမ ေAာင္ေAာင္ကိုေခၚၿပီး မင္းAေဖကို
သြားေတြ႕လိုက္မွာေပါ့။ ေမာင္ေမာင္ ။ ေဒၚျမေမ ။
။ မႏၱေလးAထိဆိုေတာ့ ခရီးကေ၀းေတာ့ ေမေမ ပင္ပန္းမွာစိုးလုိ႔ပါ။ ။ ရပါတယ္သားရယ္၊ ေမေမလည္း ခဏခဏသြားဖူးေနေတာ့ က်င့္သားရေနပါၿပီ၊
မင္းAေဖကိုလည္း မေတြ႔ရတာၾကာလို႔ ေမေမ ေAာင္ေAာင္နဲ႔ပဲ သြားလုိက္ပါမယ္။ ရီရီေမ ။
။ ရီရီေကာ လုိက္လို႔မရဘူးလား ေမေမ။
ေAာင္ေAာင္ ။ ရီရီေမ ။
။ ဟဲ့ နင္က ေပ်ာ္ပြဲစားခရီးမ်ား ေAာက္ေမ့ေနလို႔လား၊ AားAားယားယား။
။ Aိုး ရီရီလည္း ေဖေဖ့ကို ေတြ႔ခ်င္တာေပါ့လို႔ ၊ ေဖေဖနဲ႔ မေတြ႕ရတာ ၾကာလွၿပီ၊ ဟီး Aီး Aီး (ငိုသံ)။
ေမာင္ေမာင္ ။
။ ဒီလုိ ညီမေလးရဲ႕၊ ရပ္ေ၀းကို သြားရမွာဆိုေတာ့ ေမေမ့ကို ကူေဖာ္ေလာင္ဖက္ရေAာင္
ေAာင္ေAာင္လုိက္သြားမွ ျဖစ္မွာေပါ့၊ ညီမေလး Aေဖ့ကို ေတြ႕ခ်င္ရင္ Aကိုႀကီးသြားတဲ့Aေခါက္မွ လိုက္ခဲ့၊ AဲဒီAခါက်မွ မႏၱေလးက Aကိုႀကီးမိတ္ေဆြ စားေရးဆရာAိမ္မွာတည္းၿပီး Aေဖ့ကို သြားေတြ႕မယ္၊ ဟုတ္ၿပီလား၊ မငိုနဲ႔ေတာ့၊ တိတ္တိတ္။ သီသီေမ ။
။ သီသီ ေက်ာင္းက ခြင့္ယူလို႔ရရင္လည္း ေကာင္းသား၊ သီသီ လုိက္သြားခ်င္တယ္၊ ဒါေပမယ့္
ေက်ာင္းထက္Aေရးႀကီးေနတာက က်ဴရွင္၊ ပို္က္ဆံေပးတယ္ထားဆိုၿပီးေတာ့ ကေလးမိဘေတြက Aထက္စီးဆန္ခ်င္တယ္၊ ရက္ပ်က္ရင္ သိပ္ႀကိဳက္ခ်င္ပံုမရဘူး၊ Aိမ္ရဲ႕ ၀င္ေငြထြက္ေငြ ကာမိေAာင္သာ ျပေနရတာ၊ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ ျပကိုမျပခ်င္ဘူး။ ေမာင္ေမာင္ ။
။ ဒါကေတာ့ သီသီရယ္၊ ေခတ္AေျခAေနက ျပဌာန္းေနတဲ့Uစၥာပဲကို၊ ကိုယ္တေယာက္ထဲ
ျပေနရတာမွ မဟုတ္တာ၊ ေက်ာင္းဆရာ ဆရာမေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား က်ဴရွင္ျပေနၾကရတာပဲ၊ မျပရင္ ဘယ္လုိလုပ္စားမလဲ၊ ဗိုက္ေမွာက္ေနရမွာေပါ့၊ လစာနဲ႔မွ စားလုိ႔မေလာက္တဲ့ဟာကို။ ေဒၚျမေမ ။
။ ေမေမနဲ႔ ေAာင္ေAာင္နဲ႔ပဲ သြားလိုက္ပါမယ္၊ သမီးႀကီးက Aလုပ္ကိုပဲ ဂ႐ုစိုက္ပါကြယ္၊ ေခတ္က
မေကာင္းေသးေတာ့လည္း ဒီလုိပဲေပါ့၊ မလုပ္ခ်င္တာလည္း ေAာင့္Aီးၿပီး လုပ္ေနရUီးမွာပဲေပါ့၊ Aဓိကက ကိုယ့္ေစတနာမွန္ဖို႔ လိုတာပဲ သမီးရဲ႕။ ေမာင္ေမာင္ ။
။ Aဲဒါဆို ေAာင္ေAာင္ Aိုင္စီAာစီ႐ံုးကို တရက္သြားၿပီး ေထာင္၀င္စာေတြ႔ဖို႔ကိစၥAတြက္
စရိတ္သြားထုတ္ထားလိုက္Uီး။ ေAာင္ေAာင္ ။
။ ဟုတ္က့ဲ ကုိႀကီး။
ေဒၚျမေမ ။
။ ေတာ္ပါေသးရဲ႕၊ Aိုင္စီ ဘာ … AဲဒီAဖြဲ႔ ကယ္ေပလုိ႔သာ၊ ႏို႔မို႔ဆို ဒီေလာက္Aေ၀းႀကီးသြားၿပီး
မင္းတုိ႔Aေဖကို ေထာင္၀င္စာ ပံုမွန္ေတြ႔ဖို႔ လြယ္မွာမဟုတ္ဘူး။ စရိတ္စကေတြက ႀကီးပါေပ့သနဲ႔။ ေတာ္ပါေသးရဲ႕ တည္းစရာခိုစရာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြလည္း ေပါေပလုိ႔။ ေမာင္ေမာင္ ။ ေဒၚျမေမ ။
။ သားမိတ္ေဆြ စာေရးဆရာAိမ္မွာပဲ သြားတည္းပါလား ေမေမရဲ႕၊ Aားနာစရာမွ မလိုတဲ့Uစၥာ။ ။ ေနပါေစကြယ္၊ ေခတ္ႀကီးက AစစAရာရာ က်ပ္တည္းပါဘိနဲ႔၊ ကိုယ့္Aတြက္နဲ႔ သူမ်ားေတြ
၀န္ပိုေနပါ့မယ္၊ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ တည္းရတာပဲ လြတ္လပ္ပါတယ္။ ေAာင္ေAာင္ ။
။ ဒါနဲ႔ Aကိုႀကီး၊ ဒီေန႔ထြက္တဲ့ Aႏွစ္ဂ်ာနယ္ထဲမွာ ကိုကိုညစ္က်ယ္ဆုိသူက ျပည္ပမီဒီယာ
သမားေတြကို ဗလာခ်ီႏွိပ္ကြပ္ၿပီး ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီးကို ေပၚတင္ဖားထားပါလားဗ်။ ေမာင္ေမာင္ ။
။ ေAး ဟုတ္တယ္၊ ဒီေန႔ေတာင္ စာေပစိစစ္ေရး႐ံုး ကန္တင္းမွာထိုင္ရင္း AဲဒီAေၾကာင္း
ေျပာျဖစ္ၾကေသးတယ္။ Aဲဒါတင္ဘယ္ကမလဲ သီAိုရီမဂၢဇင္းမွာလည္း ၀န္းႀကီးကို သံေယာင္လုိက္ၿပီး သူက သူ႔နာမည္Aရင္းနဲ႔ မီဒယ ီ ာကို မီဒီယာနဲ႔တုန္႔ျပန္ၾကဆိုတဲ့ ေဆာင္းပါးကိုေရးၿပီး AႀကီးAက်ယ္ကို ဖားထားေသးတာ။ ဖုိးကာလာနဲ႔ကို သားသားနားနား ဖားထားတာကြ။ ေခတ္သစ္ေဖာ္လံဖားေတြေပါ့ကြာ။ ေAာင္ေAာင္ ။
။ Aကိုႀကီးတို႔ စာေပေလာကမွာလည္း နAဖကို ဖားတဲ့သူေတြ တေန႔တျခား မ်ားလာၿပီနဲ႔
တူတယ္ေနာ္။ ေမာင္ေမာင္ ။
။ မမ်ားပါဘူးကြာ၊ ေနာက္တိုးဆိုလို႔ Aဲဒီစုန္းျပဴးရယ္၊ မ်ဳိးခ်စ္မီဒီယာသမားတUီးဆုိၿပီး
နာမည္မေဖာ္ဘဲ ေရးေနတာရယ္ပါကြ၊ မ်ဳိးခ်စ္မီဒီယာသမားတUီးဆိုတာ ေလးေယာက္စုေရးတာလုိ႔ ၾကားတယ္၊ Aဲဒီေလးေယာက္Aုပ္စုထဲမွာလည္း Aဲဒီစုန္းျပဴးပါတယ္လုိ႔ေျပာေနၾကတယ္။ ေAာင္ေAာင္ ။
။ သူတို႔ရဲ႕ Aင္ေဖာ္မာစကား၀ိုင္းကိုေရာ Aကိုႀကီးတုိ႔ စာေပေလာကသားေတြ
မသြားၾကဘူးလား၊ မုန္႔ေကြၽးတယ္ဆို။ ေမာင္ေမာင္ ။
။ Aဲဒါက Aဲဒီစုန္းျပဴးနဲ႔ AေသြးတူAေမြးတူ လူတစုထိုင္ၾကတဲ့ စကား၀ိုင္းကြ၊
စာေပေလာကသားေတြရ႕ဲ သတင္းေတြကို ေထာက္လွမ္းေရးနဲ႔ ၀န္ႀကီးဆီပို႔ၿပီး ဖားဖို႔၀ိုင္းဖြဲ႕တာေနမွာေပါ့၊ စာေပသမား ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက သူ႔Aေၾကာင္း သိေနၾကတဲ့Uစၥာ၊ ဘယ္ကလာ သြားၾကမွာလဲ။ ေAာင္ေAာင္ ။ ေမာင္ေမာင္ ။
။ ေၾကာက္စရာပဲေနာ္၊ စာေပမာဖီးယားဂိုဏ္းနဲ႔ တူေနၿပီ။ ဟား ဟား။ ။ ဒီမွာ ေAာင္ေAာင္ရ၊ Aကိုႀကီးေျပာျပမယ္၊ Aလိုေတာ္ရိဆိုတာ ေခတ္တိုင္းမွာရွိတာပဲ၊
ပံုသ႑ာန္ပဲ ကြာခ်င္ကြာမယ္၊ Aဂၤလိပ္ေခတ္မွာလည္း ရွိတာပဲ၊ ဂ်ပန္ေခတ္မွာလည္း ရွိတာပဲ၊ Aခု နAဖေခတ္မွာလည္း ရွိတာပဲေပါ့၊ Aတူတူပါပဲ။ Aလိုေတာ္ရိဆိုတာ Aဓိကကေတာ့ ျပည္သူလူထုကို ဖိႏိွပ္Aုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ မင္းAစိုးရေတြကို ဖားတဲ့ေကာင္ေတြေပါ့။ ေနာက္ေတာ့လည္း သူ႔တရားသူစီရင္သြားတာပါပဲ။
သီသီေမ ။
။ ကဲ ကဲ Aကိုႀကီး စားUီး စားUီး၊ Aကိုႀကီးတို႔ ေျပာေနတာကို နားေထာင္ရင္းနဲ႔ သီသီေတာင္
စားလို႔ၿပီးၿပီ။ ေမေမနဲ႔ ရီရီလည္း Aိပ္ခ်င္လုိ႔ထင္တယ္၊ Aေပၚတက္သြားၾကၿပီ။ ေမာင္ေမာင္ ။ သီသီေမ ။
။ ေAာ္ ေAး ေဆာရီးကြာ၊ ထမင္းစားရင္းတန္းလန္း ေAာင္ေAာင္နဲ႔ ေလမိသြားတယ္။ ။ စားပါကိုႀကီးရဲ႕၊ ေျဖးေျဖးစား၊ ပန္းကန္ေဆးဖို႔ သီသီေစာင့္ေနမယ္။
ေAာင္ေAာင္ ။ ေမာင္ေမာင္ ။
။ ဒါနဲ႔Aကိုႀကီး၊ ဒီလမဂၢဇင္းေကာ စာေပစိစစ္ေရး႐ံုးက ျဖတ္တာေတာက္တာ နည္းရဲ႕လား။ ။ ဘယ္ကလာ နည္းရမလဲ၊ ကဗ်ာသံုးပုဒ္၊ ကာတြန္းႏွစ္ပုဒ္၊ ေဆာင္းပါးတပုဒ္၊ ၀တၳဳတပုဒ္
ျဖဳတ္ရမွာ၊ က်န္တဲ့AေသးAဖြဲေတြ ျပင္ရျဖဳတ္ရမွာလည္း Aမ်ားႀကီးပဲ၊ လတုိင္းဆိုေတာ့လည္း ႐ိုးေနပါၿပီကြာ။ Aဲဒါ ႐ံုးကAျပန္မွာ ဘယ္လိုျပင္ၾက ျဖဳတ္ၾကရင္ေကာင္းမလဲလို႔ UီးေလးAုန္းနဲ႔ တိုင္ပင္ေနတာကြ။ ေAာင္ေAာင္ ။ ေမာင္ေမာင္ ။
။ ဒီေခတ္ႀကီးမွာ Aယ္ဒီတာလုပ္ရတာလည္း ၀ဋ္ဒုကၡ တယ္ႀကီးတာပဲေနာ္။ ။ Aဲဒါေၾကာင့္မို႔လည္း ဒုကၡမမ်ားခ်င္တဲ့ Aေခ်ာင္သမားေတြက နAဖနဲ႔
ေပါင္းကုန္ၾကတာေပါ့ကြ၊ ဟား … ဟား … ဟား၊ ကဲ ကဲ ငါ့ညီမေရ၊ Aကိုႀကီး စားလုိ႔ၿပီးၿပီေဟ့။ သီသီေမ ။
။ ေပး ေပး Aကိုႀကီး သီသီတခါတည္း ေဆးလုိက္မယ္။
(ထိုစU္ Aိမ္ေရွ႕မွ ေAာ္ေခၚသံၾကားရ) ေAာ္သံ ။
။ Aိမ္ရွင္တို႔ Aိမ္ရင ွ ္တို႔ Eည့္စာရင္းစစ္မယ္၊ တခါးဖြင့္ပါ။ ဗ်ဳိ႕ Aိမ္ရွင္တို႔၊ Eည့္စာရင္းစစ္မယ္၊
တခါးဖြင့္ပါ။ ေမာင္ေမာင္ ။
။ ေဟ့ ေAာင္ေAာင္၊ Eည့္စာရင္းတဲ့၊ Aိမ္ေရွ႕မွာ စစ္သားေတြေကာ၊ ရဲေတြေကာ၊
မီးသတ္ေတြေကာ၊ ရ၀တ႐ံုးက လူႀကီးေတြေကာ Aမ်ားႀကီးပဲ ရပ္ၿပီးေAာ္ေနတယ္၊ Eည့္စာရင္း တုိင္ေကာတုိင္ထားရဲ႕လား။ ေAာင္ေAာင္ ။
။ တိုင္ထားပါတယ္ Aကိုႀကီးရ၊ ေန ေန ေAာင္ေAာင္ တံခါးသြားဖြင့္ေပးလုိက္မယ္။
Eည့္စာရင္းစစ္သံ ။
။ (Aသံျပတ္ျပတ္ ခပ္မာမာေလသံနဲ႔ေျပာ) ကဲ Eည့္စာရင္းစစ္မယ္၊ Eည့္စာရင္းစာ႐ြက္ရယ္၊
မွတ္ပံုတင္ရယ္၊ သန္းေခါင္စာရင္းရယ္ျပပါ၊ Aိမ္သားAားလံုး ခဏလာပါ၊ ဒီAိမ္မွာ Aိမ္ငွားေနတာေနာ္၊ ဟုတ္လား။ ေမာင္ေမာင္ ။
။ ဟုတ္ပါတယ္။
Eည့္စာရင္းစစ္သံ ။
။ ကဲ Aိမ္ငွားဆိုေတာ့ Eည့္စာရင္းစာ႐ြက္Aရင္ျပပါ၊ ဟုတ္ၿပီ Uီးဘေမာင္ ဘယ္သူလဲ။
ေမာင္ေမာင္ ။
။ Uီးဘေမာင္ဆိုတာ က်ေနာ့္Aေဖပါ။ Aိမ္မွာမရွိပါဘူး။ မႏၱေလးမွာပါ။
Eည့္စာရင္းစစ္သံ ။ ေမာင္ေမာင္ ။
။ သြားတာ ဘယ္ႏွစ္ရက္ၾကာၿပီလဲ။
။ ေလးႏွစ္ရွိပါၿပီ။
Eည့္စာရင္းစစ္သံ ။ ေမာင္ေမာင္ ။
။ ဟ ဒီေလာက္Aၾကာႀကီး ဘာသြားလုပ္တာလဲ၊ ၀န္ထမ္းလား။
။ မဟုတ္ပါဘူး၊ မႏၱေလးေထာင္မွာပါ။
Eည့္စာရင္းစစ္သံ ။ ေမာင္ေမာင္ ။
။ ဘာAမႈနဲ႔ က်တာလဲ။
။ ပုဒ္မ ၅ ညနဲ႔ပါ။ ႏုိင္ငံေရးမႈပါ။
Eည့္စာရင္းစစ္သံ ။
။ ပုဒ္မ ၅ညတဲ့ေဟ့၊ ေသခ်ာမွတ္၊ ဒါ ႏုိင္ငံေရးမႈ၊ ျပႆနာတက္မယ္။ ဟုတ္ၿပီ
ေနာက္တေယာက္ ေဒၚျမေမကေရာ။ ေဒၚျမေမ ။
။ က်မပါ။
Eည့္စာရင္းစစ္သံ ။ ေမာင္ေမာင္ ။
။ က်ေနာ္ပါ။
Eည့္စာရင္းစစ္သံ ။ သီသီေမ ။
။ ဟုတ္ၿပီ ေနာက္တေယာက္ မသီသီေမ။
။ ဒီမွာပါ။
Eည့္စာရင္းစစ္သံ ။ ေAာင္ေAာင္ ။ Eည့္စာရင္းစစ္သံ ။ ရီရီေမ ။
။ ဟုတ္ၿပီ၊ ေနာက္တေယာက္ ေမာင္ေမာင္ဆိုတာကေရာ။
။ ဟုတ္ၿပီ ေနာက္တေယာက္ ေမာင္ေAာင္Aာင္ကေရာ ဘယ္သူလ။ဲ ။ က်ေနာ္ပါ။ ။ ဟုတ္ၿပီ ေနာက္ဆံုးတေယာက္ မရီရီေမ။
။ ဒီမွာ။
Eည့္စာရင္းစစ္သံ ။
။ ဟုတ္ၿပီ၊ ရၿပီ၊ ေဟ့၊ Uီးဘေမာင္ကို ေသခ်ာမွတ္ေနာ္၊ ျပႆနာတက္မယ္၊ ကဲ
ေနာက္တAိမ္ စစ္မယ္။ (Eည့္စာရင္း စစ္မယ္ဗ်ဳိ႕၊ Aိမ္ရွင္တို႔၊ Eည့္စာရင္းစစ္မယ္၊ ေဒါက္ ေဒါက္ ေဒါက္)
ေAာင္ေAာင္ ။ ရီရီေမ ။
။ ကဲ ေAာင္ေAာင္ Eည့္စာရင္းတုိင္ထားေပးလုိ႔ ကံေကာင္းတယ္မွတ္၊ ဟဲ ဟဲ၊၊
။ AဲဒီE ည့္စာရင္းကလည္းကြာ Aိပ္ေကာင္းၿပီဆို လာၿပီ။ ေတာ္ေတာ္ဒုကၡေပးတယ္။
ေAာင္ေAာင္ ။
။ Aမယ္ ဒီဒုကၡကေတာ္ေသးတယ္မွတ္၊ Aခ်ဳပ္ထဲသြားရမွ လက္ေညာင္းေAာင္
ျခင္႐ိုက္ေနရတာနဲ႔ Aိပ္ရမွာေတာင္ မဟုတ္ဘူး၊ ဟား ဟား ။ ေဒၚျမေမ ။ ေမာင္ေမာင္ ။
။ ကဲ ကဲ Aားလံုး Aိပ္ၾကေတာ့၊ ဆယ့္ႏွစ္နာရီမတ္တင္း ရွိေနၿပီ။ ။ ဟုတ္က့ေ ဲ မေမ၊ သား မဂၢဇင္းကိစၥ နည္းနည္းလုပ္လုိက္Uီးမယ္၊ ေမေမတို႔ Aိပ္ႏွင့္ၾကေတာ့၊
ၿပီးရင္ သားလည္းAိပ္မယ္။ ေဒၚျမေမ ။ ေမာင္ေမာင္ ။
။ ေAး ေAး၊ သိပ္ညU့္မနက္ေစနဲ႔ေနာ္ သား။ ။ ဟုတ္က့ဲ ေမေမ။
( ‘Aိမ္ရွင္တို႔ Eည့္စာရင္းစစ္မယ္ဗ်ဳိ႕ Eည့္စာရင္းစစ္မယ္ တခါးဖြင့္ပါ ေဒါက္ ေဒါက္ ေဒါက္’ ဆိုတဲ့ Aသံေတြ ဆက္ၾကားေနရ။ Fade Out) (ၿပီးပါၿပီ) ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြ (ဟစ္တိုင္Aင္တာနက္စာမ်က္ႏွာတြင္ Aပိုင္း (၃) ပိုင္းခြဲ၍ ေဖာ္ျပခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါသည္)
Related Documents
Dr Lun Swe's Script
November 2019 13
Dr Lun Swe's Travelogue
June 2020 4
Dr Lun Swe - Khitpyaing Articles Vol (1)
May 2020 2
Dr Lun Swe - Khitpyaing Articles Vol (3)
May 2020 2
Lun Mtk.docx
April 2020 12