City Uncovered 49

#49 CITY UNCOVERED // ΑΝΟΧΥΡΩΤΗ ΠΟΛΗ 19 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2009 http://cityuncovered.blogspot.com

Κάνε το βήμα! παγκόσμια πορεία ειρήνης & μηβίας / LGBT blog

Το «θείο βρέφος» στα δικαστήρια... συνέντευξη Γιάννη Καλαβριανού LGBT athens guide

editorial

Η

ζωή του Χάρβει Μίλκ είναι από τα καλύτερα έργα - ντοκουμέντα της ιστορίας μας ως LGBT κίνημα. Σε αυτό το τεύχος έχουμε κριτική για το έργο στη σελίδα του κινηματογράφου και σας προτρέπω να πάτε να το δείτε. Δεν κάνει κάθε χρόνο τόσο σημαντικές παραγωγές το Χόλυγουντ. Επίσης υπάρχει χρόνος, αν ακόμα δεν πήγατε να δείτε το Baby Love. Τον Ιανουάριο το σινεμά μας τιμά ιδιαίτερα. Σας προτείνω επίσης να διαβάσετε τη συνέντευξη του Γιάννη Καλαβριανού στον Κωστή Μπίτσιο για την εξέγερση μιας φανατισμένης μερίδας πιστών, που οδήγησε στη μήνυση του θιάσου και του διευθυντή του θεάτρου του Νέου Κόσμου περί προσβολής των θείων. Ο λόγος για το έργο «Εγώ είμαι το θείο βρέφος», που ανέβηκε πέρσι, του οποίου η δίκη έγινε αυτές τις μέρες. Εξακολουθεί να γελά ο κόσμος με την τριτοκοσμική Ελλάδα. Ευτυχώς υπάρχει ένα, θέλω να πιστεύω, μεγάλο κομμάτι της χώρας, που κάνει σημαντικές προσπάθειες μέσα από την τέχνη, τον πολιτισμό και τον ακτιβισμό, για να μας βγάλει από το μεσαίωνα. Αποστολή μας θα είναι πάντα να το στηρίζουμε και να το αναδεικνύουμε, γιατί συνήθως δεν βρίσκει αντίστοιχο χώρο έκφρασης στα ΜΜΕ. Η εφημερίδα αποκτά εκπομπή στο διαδικτιακό Mindradio. Κάθε Τετάρτη αργά το απόγευμα, ξεκινώντας από αυτή την εβδομάδα, μπορείτε να συντονιστείτε μαζί μας μέσω της ιστοσελίδας www.mindradio.gr και να βγάλουμε στον «αέρα» πληροφορίες, προτάσεις και θέματα που επιθυμείτε. Να σας μεταφέρω τη θλίψη όλων των φίλων για τον πρόωρο αποχαιρετισμό ενός μέλους της οικογένειας των εθελοντών εθελοντριών του Athens Pride, του Κωνσταντίνου Καρανάσιου, γνωστού και ως DJ Muscle K. O Κωνσταντίνος βοήθησε στην περσινή διοργάνωση του Athens Pride, όπου έκλεισε και το μουσικό πρόγραμμα στην κεντρική εκδήλωση. Συνεργαζόταν δε και για τη φετινή διεξαγωγή. Ήταν πάντα φίλος και πάντα πρόθυμος για βοήθεια. Εκφράζουμε τα βαθιά μας συλλυπητήρια. Αδιαμφισβήτητα ένα από τα μεγαλύτερα γεγονότα του έτους θα είναι η Παγκόσμια Πορεία. Μια μικρή πρώτη γεύση για αυτή την τόσο σημαντική σε μέγεθος, έκταση και αναπαράσταση απόπειρα θα βρείτε εδώ αλλά και στην ιστοσελίδα www. kosmosxorispolemous.gr. Άμεσο θα είναι και το κάλεσμα για τη δημιουργία ενός LGBT blog μέσα στην πορεία, που θα αναλάβει να προωθήσει μια ατζέντα με θεματικές που μας απασχολούν, τη στιγμή που όλα τα ΜΜΕ θα έχουν την προσοχή τους στραμμένη σε αυτό το μεγάλο event. Πρόκειται για μια μάλλον ιστορική πρωτοβουλία, την οποία θα ακολουθήσουμε από πολύ κοντά για να καταγγείλουμε τη βία σε κάθε της μορφή και να αναδείξουμε τις διακρίσεις εις βάρος μας. Ειδικά μετά τα πρόσφατα γεγονότα στη χώρα μας, το απόστημα ειρήνης που «έσπασε» στη Γάζα αλλά και τον αυξανόμενο φόβο μιας πυρηνικής επίθεσης, είναι πιο επίκαιρη από ποτέ.

Μαριανέλλα Κλώκα

Ιανουάριος 2009 ΑΝΟΧΥΡΩΤΗ ΠΟΛΗ // CITY UNCOVERED #49 Σύνταξη: Μαριανέλλα Κλώκα Art direction: Κατερίνα Ζουράρη Κείμενα σε αυτό το τεύχος: Ειρήνη Πετροπούλου, Ιωάννα Μόδη, blog lastnightidreamtthatsomebodylovedme, Κωνσταντίνος Ματσούκας, Κωστής Μπίτσιος, Andrea Gilbert, Δημήτρης Νίκου, Παντελής Ανδριανός. Φωτογραφίες: City Uncovered Διόρθωση κειμένων: Νίκη Σταυρίδη Εκτύπωση: Βιβλιοσυνεργατική α.ε.

pride 03

όταν πέφτουν τα ταμπού ΓΡΑΦΕΙ Η ΕΙΡΗΝΗ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ

Είναι πολύ θετικό να βλέπεις να πέφτουν σιγά–σιγά τα ταμπού, ιδιαίτερα όταν κάποιος παγκόσμιας εμβέλειας οργανισμός αποφασίζει να σε συνυπολογίσει σε επίπεδο ανθρωπίνων δικαιωμάτων...

Π

ράγματι, στις 18 Δεκεμβρίου 2008 και λίγο πριν την εκπνοή του χρόνου, η τελευταία συνδιάσκεψη του Ο.Η.Ε. είχε βασικό θέμα τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ με το σκεπτικό πως πρέπει να συνυπολογίζονται μέσα στα ευρύτερα ανθρώπινα δικαιώματα. Όπως θετικό είναι που η συγκεκριμένη πρόταση, η οποία οδήγησε σε ανάλογη διακήρυξη, τέθηκε στο τραπέζι από την Γαλλία με την ευρύτερη υποστήριξη των χωρών της Ευρώπης και της Λατινικής Αμερικής, όχι όμως των Η.Π.Α., της Ρωσίας, της Κίνας, της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας και του Συμβουλίου των Ισλαμικών Χωρών, που με την σαθρή δικαιολογία πως «με αυτόν τον τρόπο γίνεται προσπάθεια νομιμοποίησης της παιδοφιλίας και άλλων αξιοθρήνητων πράξεων» προσπάθησαν να σταθούν για πολλοστή φορά τροχοπέδη στην απόδοση ίσων και ανθρώπινων δικαιωμάτων στα ΛΟΑΤ πρόσωπα. Τελικά, η διακήρυξη υπερψηφίστηκε από 66 χώρες και μπορεί να μην έχει δεσμευτικό χαρακτήρα για τα μέλη του παγκόσμιου οργανισμού, είναι όμως ένα θετικό βήμα προς τα εμπρός. Όχι πως μια τέτοια διακήρυξη μπορεί να αποτελέσει θέμα προβληματισμού για την απάνθρωπη συμπεριφορά που αντιμετωπίζουν χιλιάδες ΛΟΑΤ σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Ούτε πρόκειται να σταματήσει τον κάθε ιμάμη από το να νομοθετεί κατά των λεσβιών και γκέι ή τον κάθε θρησκευτικό ηγέτη και εκπρόσωπο της Εκκλησίας από το να ανακατεύεται σε θέματα κρατικών υποθέσεων, αλλά ούτε και θα εμποδίσει τις δυνάμεις της αστυνομίας από το να ασκούν τρομοκρατία. Η ισότητα και η ισονομία, όπως και τα ανθρώπινα δικαιώματα, θα εξακολουθούν να είναι όνειρο άπιαστο σε κάποιες χώρες εφόσον η «εξουσία» εξακολουθεί να δημιουργεί αποδιοπομπαίους τράγους με στόχο τον κοινωνικό έλεγχο

και την φίμωση κάθε διαφορετικής φωνής με εφαρμογή μέτρων καταστολής. Για κάποιες χώρες του κόσμου τα ανθρώπινα δικαιώματα θεωρούνται ακόμα είδος πολυτέλειας, πόσο μάλλον τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ. Στις χώρες αυτές (και δεν είναι καθόλου τυχαίο που η θέση της γυναίκας είναι από κατώτερη μέχρι ανύπαρκτη στην κοινωνία τους), η ομοφυλοφιλία εξακολουθεί μέχρι σήμερα να θεωρείται ποινικό αδίκημα με συνεπακόλουθο την ολέθρια αντιμετώπιση της κάθε διαφορετικής σεξουαλικότητας. Αυτό μπορεί σε εμάς να φαντάζει σαν βαρβαρότητα, αποτελεί όμως μια καθημερινή πραγματικότητα που αναγκάζει ανθρώπους να εγκαταλείψουν την χώρα τους σε αναζήτηση ασύλου σε άλλη και ενός καλύτερου αύριο. Λογικό είναι να ξυπνάει μέσα σου το αίσθημα της αυτοσυντήρησης και της ελευθερίας στην έκφραση του πλέον άδολου συναισθήματος, αυτού του έρωτα και της αγάπης σε άτομα του ίδιου μ’ εσένα φύλου. Μέσα στις 66 χώρες που συνυπογράψανε την διακήρυξη του Ο.Η.Ε. ήταν και (καλά μαντέψατε) η Ελλάδα, στην οποία επίσημα δεν γίνεται η παραμικρή καταπάτηση δικαιωμάτων αν και στη ζούλα όλο και κάτι «ξεφεύγει» της κρατικής προσοχής. Θα μου πείτε, τώρα, πως δεν έχει καμία σχέση με την Αίγυπτο, για παράδειγμα, όπου η Κυβέρνηση χρησιμοποιεί τα κατεπείγοντα ένδικα μέσα, που έχουν θεσπιστεί για περιπτώσεις τρομοκρατίας και εθνικής ασφάλειας, για να καταδικάσει ομοφυλόφιλους και κάθε διαφωνούντα χωρίς την παραμικρή ευαισθησία. Ποια η διαφορά, όμως, όταν μας σέρνουν στα δικαστήρια γιατί ζητήσαμε το αυτονόητο ή γιατί γράψαμε κάτι στον τύπο; Εδώ είναι η απορία!

λεξικο 04

Γκλόρια Ευανχελίνα Ανζαλντούα

pride

artists for athens pride

ΓΡΑΦΕΙ Η ΙΩΑΝΝΑ ΜΟΔΗ

Ζώντας μέσα σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία, μπαινοβγαίνουμε διαρκώς μέσα στους κόσμους οι μεν των δε. Ζούμε ο ένας μέσα στις τσέπες του άλλου, η μια μέσα στις τσέπες της άλλης, καταλαμβάνουμε τους χώρους η μια της άλλης, ζούμε σε πολύ μικρή απόσταση και έχουμε οικειότητα οι μεν με τους δε, στα σπίτια μας, στο σχολείο, στη δουλειά. Έχουμε βουβή συμφωνία – εμείς και εκείνοι, λευκοί και έγχρωμοι, στρέιτ και γκέι-λεσβίες-κουήαρ, Χριστιανοί κι Εβραίοι, ο εαυτός μας και ο Άλλος, καταπιεστές και καταπιεζόμενοι. Όλοι ανεξαίρετα βρισκόμαστε στη θέση και του από μέσα και του απ’ έξω ταυτόχρονα... ... Η ισπανική λέξη «nosotras» σημαίνει «εμείς». Όταν μιλώ θεωρητικά για τους από μέσα και τους απ’ έξω (insider/outsider), γράφω αυτή τη λέξη με μια μπάρα στη μέση ανάμεσα στο nos (εμείς) και το otras (άλλες). Σήμερα ο διαχωρισμός μεταξύ της πλειοψηφίας του «εμείς» και του «άλλοι» είναι ακόμα άθικτος. Αυτή η χώρα δεν θέλει να αναγνωρίσει τους τοίχους της ή τα όριά της, τα μέρη που απαγορεύονται σε κάποιους ανθρώπους ή που οι ίδιοι σταματούν τους εαυτούς τους από το να τα περάσουν, τις γραμμές τις οποίες δεν επιτρέπεται να διασχίσουν… Αλλά το μέλλον ανήκει σ’ εκείνους κι εκείνες που καλλιεργούν την πολιτισμική ευαισθησία στις διαφορές και που χρησιμοποιούν αυτές τις δεξιότητες για να φτιάξουν μια υβριδική συνείδηση που υπερβαίνει τη νοοτροπία του «εμείς» ενάντια στους «άλλους» και που θα μας οδηγήσει στην θέση nosotras γεφυρώνοντας τα άκρα από τις πολιτισμικές μας πραγματικότητες. Gloria Evangelina Anzaldúa Συγγραφέας, ποιήτρια, ακαδημαϊκή, ακτιβίστρια, λατινοαμερικάνα, λεσβία, φεμινίστρια. Γεννήθηκε το 1942 στο Ρίο Γκράντε του Τέξας και πέθανε το 2004 στη Σάντα Κρουζ της Καλιφόρνιας. Ήταν μεξικανοαμερικάνα έκτης γενιάς η οποία παρ’ όλο τον ρατσισμό και τον σεξισμό που έζησε μέσα στην αμερικάνικη κοινωνία κατάφερε να αποκτήσει πανεπιστημιακή μόρφωση. Στην αρχή δούλεψε μερικά χρόνια στην εκπαίδευση, μετά πήρε μάστερ στη συγκριτική φιλολογία από το Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Όστιν (Austin) και το 1977 πήγε στην Καλιφόρνια όπου έζησε από κει και πέρα γράφοντας, κάνοντας διαλέξεις και διδάσκοντας κατά περιόδους στα πανεπιστήμια του Σαν Φρανσίσκο, της Καλιφόρνια, της Σάντα Κρουζ, της Φλόριντα και αλλού. Μία από τις πρώτες ανοιχτά λεσβίες λατινοαμερικάνες συγγραφείς είχε δυναμικό ρόλο στον επαναορισμό της λατινοαμερικάνικης, λεσβιακής και κουήαρ ταυτότητας. Σαν συν-επιμελήτρια τριών ανθολογιών γυναικών συγγραφέων από διάφορες εθνότητες στη Βόρεια Αμερική έπαιξε σημαντικό ρόλο στο να συμπεριληφθεί ο λόγος των έγχρωμων γυναικών στο φεμινιστικό κίνημα. Συνέβαλλε στον ορισμό του φεμινισμού, στη μελέτη της ισπανόφωνης αμερικάνικης κουλτούρας και στην κουήαρ (γκέι, λεσβιακή, τρανς) θεωρία. Είναι πολύ γνωστή για το έργο που επιμελήθηκε μαζί με την Cherrie Moraga με τίτλο «This Bridge Called My Back: Writings by Radical Women of Color» (1981) (ελλ. Αυτή η γέφυρα που ονομάζεται ράχη μου: Κείμενα από έγχρωμες ριζοσπάστριες). Στο βιβλίο αυτό συμπεριλαμβάνεται και δικό της αυτοβιογραφικό κείμενο. Έγραψε αυτοβιογραφικές αφηγήσεις, διηγήματα, θεωρητικά κείμενα, βιβλία για παιδιά, ποίηση. Στα έργα της συνύφανε τα αγγλικά με τα ισπανικά σαν μια ενιαία γλώσσα, πράγμα που πηγάζει από τη συνοριακή θέση της (borderline position) στην κοινωνία, που είναι και η θέση των πολλαπλών ταυτοτήτων. Για τα βιβλία της τής απονεμήθηκαν πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων το Lesbian Rights Award, το Sappho Award of Distinction και το Lambda Lesbian Small Book Press Award. Ενώ η φυλή (race) συνήθως χωρίζει τους ανθρώπους, η Ανζαλντούα καλούσε ανθρώπους από διαφορετικές φυλές να κοιτάξουν κατάματα τους φόβους τους για να προχωρήσουν ένα βήμα μπροστά προς έναν κόσμο που θα έχει λιγότερο μίσος και θα είναι πιο λειτουργικός. Ένα σημαντικό άρθρο της με τίτλο “La Conciencia de la Mestiza: Toward a New Consciousness” (ελλ. Η συνείδηση της Mestiza: πηγαίνοντας προς μια νέα συνειδητοποίηση /τίτλος μισός στα ισπανικά και μισός στα αγγλικά) διαβάζεται ως βασικό κείμενο στα τμήματα γυναικείων σπουδών των πανεπιστημίων. Σ’ αυτό υποστηρίζει ότι ο φυλετικός σεπαρατισμός δεν προχωράει τον αγώνα ενάντια στην καταπίεση, αντίθετα συμβάλλει στη συντήρηση του φυλετικού διαχωρισμού. Πολλά από τα κείμενα της Ανζαλντούα αμφισβητούν το status quo των κινημάτων στα οποία συμμετείχε και η ίδια. Παρ’ όλο που το κύριο θέμα της ήταν οι πολιτισμικές ταυτότητες, αποστρεφόταν τις ταμπέλες και ξέφευγε από οποιοδήποτε ‘συρτάρι’ προσπαθούσαν άλλοι να τη βάλουν. Ένα δείγμα της ανεξαρτησίας του πνεύματός της ήταν η επιμονή της να δηλώνει αμφιφυλόφιλη και οι δυνατές φιλίες που είχε με γκέι άντρες και διαφυλικούς (trans) ανθρώπους. Η Ανζαλντούα είχε βαθιά σχέση με την πνευματικότητα. Ήταν αφοσιωμένη στην Παναγία της Γουαδελούπης και στις θεότητες Nahuatl/Toltec. Είχε κληρονομήσει τον πολιτισμό της μεξικάνας γιαγιάς της που ήταν παραδοσιακή θεραπεύτρια. Στα τελευταία έργα της ανέπτυξε την ιδέα του πνευματικού ακτιβισμού και περιέγραψε πώς οι σημερινοί άνθρωποι που δραστηριοποιούνται στα κοινωνικά θέματα μπορούν να συνδυάσουν την πνευματικότητα με την πολιτική με στόχο να επιτευχθεί μια επαναστατική αλλαγή. Πέθανε στο σπίτι της στη Σάντα Κρουζ, από επιπλοκές του διαβήτη, ενώ είχε σχεδόν ολοκληρώσει τη διδακτορική διατριβή της για το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας και πριν προλάβει να εκδώσει, όπως σχεδίαζε, ένα βιβλίο με ποιήματα και ένα με διηγήματά της. [Πηγή: AnaLouise Keating and Randy Connor στο http://gloria.chicanas.com/keatingobit.html / wikipedia διαδικτυακή εγκυκλοπαίδεια]

Έκθεση – Σιωπηλή Δημοπρασία υπέρ του Athens Pride Επιμέλεια: Andrea Gilbert 7 Φεβρουαρίου – 21 Φεβρουαρίου

Η

γκαλερί The Breeder με μεγάλη χαρά σάς προσκαλεί στην ειδική έκθεση και σιωπηλή δημοπρασία έργων σύγχρονης ελληνικής τέχνης, τα έσοδα της οποίας θα πάνε εξ ολοκλήρου στην υποστήριξη του Athens Pride. Οι 18 καλλιτέχνες οι οποίοι δώρισαν αφιλοκερδώς σημαντικά έργα, χαρακτηριστικά της δουλειάς τους, ανήκουν στους πιο καταξιωμένους/ ες της σημερινής εικαστικής σκηνής. Έχουν τύχει διεθνούς αναγνώρισης με ατομικές εκθέσεις και συμμετοχές στις μεγαλύτερες εικαστικές διοργανώσεις, όπως οι Μπιενάλε της Βενετίας, της Αλεξάνδρειας, της Κωνσταντινούπολης, του Λίμερικ, κ.α., ενώ πολλά έργα τους κοσμούν μόνιμα δημόσιους χώρους στην Αθήνα και το εξωτερικό. To Φεστιβάλ Υπερηφάνειας Αθήνας «Athens Pride» είναι μια αστική μη κερδοσκοπική εταιρία, η οποία ιδρύθηκε το 2006 μετά την επιτυχημένη διεξαγωγή της πρώτης εκδήλωσής της, στις 25 Ιουνίου 2005. Η φετινή 5η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στις 13 Ιουνίου στην Πλατεία Κλαυθμώνος, με παρέλαση στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας. Το Athens Pride, με διάφορες εκδηλώσεις (συζητήσεις, εκθέσεις, κλπ.) κατά την διάρκεια του χρόνου, προβάλλει την ύπαρξη και προωθεί την αποδοχή των γκέι, λεσβιών, αμφί και τρανσεξουαλικών (LGBT) ατόμων, καταπολεμά τη διάκριση και τη σιωπή και διεκδικεί τα δικαιώματά τους. Παρόλο που βασίζεται στην εθελοντική εργασία και την αφιλοκερδή προσφορά υπηρεσιών, το λειτουργικό κόστος αυξάνεται συνεχώς σε άμεση αναλογία με την προσέλευση του κόσμου και τις προσδοκίες όλων μας. Τα έξοδα καλύπτονται αποκλειστικά από χορηγίες και δωρεές. Η έκθεση-δημοπρασία Artists for Athens Pride, η πρώτη του είδους της, προσφέρει σε φιλότεχνους και συλλέκτες τη μοναδική ευκαιρία να αποκτήσουν ποιοτικά έργα ζωγραφικής, γλυπτικής, σχέδιου και φωτογραφίας σε εξαιρετικές τιμές, και συγχρόνως να υποστηρίξουν το έργο του Athens Pride.

Έργα προσέφεραν οι καλλιτέχνες:

Νίκος Αλεξίου, Ανδρέας Αγγελιδάκης, Κωστής Βελώνης, Αλέξανδρος Γεωργίου, Μαρία Ζερβού, Λίνα Θεοδώρου, Πάνος Κοκκινιάς, Άννα Λάσκαρη, Ανδρέας Λυμπεράτος, Ντιάννα Μαγκανιά, Ειρήνη Μίγα, Ηλίας Παπαηλιάκης, Άγγελος Πλέσσας, Βασιλεία Στυλιανίδου, Σωκράτης Σωκράτους, Μαρκ Χατζηπατέρας, Αντωνάκης Χριστοδούλου, Ελένη Χριστοδούλου. Τους ευχαριστούμε θερμότατα! H έναρξη της δημοπρασίας θα γίνει το Σάββατο 7 Φεβρουαρίου, στις18.00, στην γκαλερί. Η είσοδος είναι €10, δωρεά στο Φεστιβάλ Υπερηφάνειας Αθήνας «Athens Pride». Η δημοπρασία κλείνει την ίδια μέρα στις 22.00

Λίγα λόγια για την επιμελήτρια:

Η Andrea Gilbert κατάγεται από τη Νέα Υόρκη, είναι κριτικός τέχνης και επιμελήτρια εκθέσεων˙ ζει και εργάζεται στην Αθήνα από το 1989. Έχει επιμεληθεί μεγάλες διεθνείς ομαδικές εκθέσεις (SKIN, Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ, Magic, vamiali’s γκαλερί) και πολλές ατομικές. Στα πλαίσια του Athens Pride 2008 οργάνωσε την έκθεση LGBT αρχειακού περιεχομένου, «Ιστορία μου, αμαρτία μου...», στο Spilioti Projects. Κείμενά της δημοσιεύονται τακτικά σε καταλόγους, στον ξένο τύπο και στη μόνιμη στήλη της στη δεκαπενθήμερη εφημερίδα «City Uncovered». Παράλληλα, δραστηριοποιείται ενεργά στο χώρο του LGBT ακτιβισμού, είναι υπεύθυνη για θέματα αντισημιτισμού στο Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι και έχει εμφανιστεί ως αρχική πολιτικώς ενάγουσα σε αρκετές δίκες περί αντισημιτισμού, όπως η πρόσφατη ιστορική δίκη Πλεύρη. Συμμετέχει στη διοργάνωση του Athens Pride από την έναρξη του το 2005.

blogoland

ακτιβισμος 05

στα περίχωρα των ερωτωγενών περιοχών του κορμιού σου

Παγκόσμια Πορεία ειρήνης και μηβίας

ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ «LASTNIGHTIDREAMTTHATSOMEBODYLOVEDME»*

ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ «WWW.KOSMOSXORISPOLEMOUS.GR»

Ονειρεύτηκα τώρα ότι έχω έρθει κι εγώ μαζί σου στην Ελλάδα κι έχουμε βγει για να δούμε την παράσταση στο θέατρο που έχεις επιλέξει… Αγκαλιαζόμαστε και κρύβουμε τα τσιπς κάτω από το μπουφάν για μην ακούγεται το κρατς-κρατς… Με το πέρασμα του χρόνου αρχίζω να χαϊδεύω το στομάχι σου με το ένα χέρι, γιατί το άλλο μου το κρατάς εσύ…

Φ

εύγουμε ευχαριστημένοι ή δυσαρεστημένοι, δεν έχει σημασία… Καθώς η νύχτα προχωρά, πλησιάζει η στιγμή που πρέπει να πληρώσεις και να πληρώσω τον φόρο που αναλογεί στην αγάπη μας… Πάντα υπερβολικός, αφήνω το μυαλό μου να μολυνθεί από σκέψεις που είχαν γεννηθεί όση ώρα ήμασταν στο θέατρο… Αρχίζω ν’ αφήνω μηνύματα στους ώμους σου… Μηνύματα χαλάρωσης και τρυφερότητας… Στέλνω κι άλλα μηνύματα στη σπονδυλική σου στήλη και στο πίσω μέρος του λαιμού σου… Σκύβεις το κεφάλι σου μπροστά αφήνοντάς με να σε φιλήσω στον αυχένα… Η αναπνοή μου γίνεται βαθιά και η καρδιά μου συναγωνίζεται σε ταχύτητα τους δρομείς μεγάλων αποστάσεων… Αργά, γλιστρώ τα χέρια μου στην πλάτη σου και γύρω από το κορμί σου… Στηρίζεις τα χέρια σου στα πόδια μου και με χλευάζεις… Πραγματοποιώ επιθέσεις στα περίχωρα των ερωτογενών ζωνών του κορμιού σου… Το μόνο πράγμα στο μυαλό μου είναι το σεξ… η σκέψη αυτή εμβαθύνει στη ψυχή μου, στο κορμί μου… Οι αντίχειρές σου τρέχοντας πειράζουν τα μπούτια μου… Τοποθετώ τα χέρια μου πάνω στα δικά σου και μετρώ παρουσίες και απουσίες στα δάχτυλά σου…Με τραβάς πάνω σου… Ακουμπάς στον ώμο μου το μεγαλύτερο μέρος του κεφαλιού σου… Σου επιτρέπω να με δαγκώσεις σκληρά στο πλάι του λαιμού μου… έτσι κι αλλιώς θα φορέσω ζιβάγκο την μέρα που ξημερώνει… Τα χέρια σου κινούνται αργά και ήπια μέχρι το πρώτο κουμπί του τζιν μου… Το ξεκουμπώνεις και ξεκινάς ν’ ανοίγεις το φερμουάρ… Γλιστράς το χέρι σου παιχνιδιάρικα μεταξύ του σλιπ και του τζιν μου… Συσπάς τα δάχτυλα σου, τόσο ελαφριά, κατεβάζοντας τα ρούχα μου… Σηκώνω το κεφάλι μου και φιλώ τα υγρά, ευγενικά χείλια σου… Ραμφίζω το μέτωπο σου καθώς εξετάζουμε ο ένας τα μάτια του άλλου… Προσθέτω τη μικρότερη δυνατή πίεση στα ακροδάχτυλά μου και σε φιλώ… πάλι… Η αναπνοή μου γίνεται βαριά, κι εσύ με σπρώχνεις όλο και περισσότερο… Κρατώντας το φιλί, ασκώ πίεση στο μπόξερ σου και σου το βγάζω, χαϊδεύοντας το δέρμα σου… Αντιτίθεται η γλώσσα σου στα χείλια μου, εμποδίζοντάς την να μπει μέσα στο στόμα μου… Με ικετεύεις… Περιμένεις την πρόσκληση… Ανοίγω το στόμα μου και οι γλώσσες μας συναντιούνται όπως πάντα… ρομαντικά και ήσυχα…Τιναζόμαστε από την αδρεναλίνη… Καθώς τα πράγματα ηρεμούν, κάθομαι πάνω σου… Αφαιρώ το πουκάμισο σου και αρχίζω να καρφώνω τα δάχτυλα μου στο στήθος σου… Η θερμότητα του κορμιού σου απορροφάται από τη δική μου… Γονατίζεις στο καναπέ έχοντας εμένα πάνω σου… Στηρίζομαι στα πόδια σου… Γλιστράς τα χέρια σου κάτω από την μπλούζα μου και μου την βγάζεις υποχρεώνοντάς με να σηκώσω τα χέρια μου ψηλά… Η μπλούζα μου απογειώνεται και χάνεται στα σύννεφα του σκοταδιού… Τα χείλια σου ανυπομονούν να με αγγίξουν… Με ξαπλώνεις ανάσκελα και έρχεσαι από πάνω μου… Πιανόμαστε από τα χέρια και κοιτάζουμε ο ένας τον άλλο… Μου προτρέπεις να ακουμπήσεις τους αγκώνες σου στο στήθος μου καθώς δαγκώνεις τα χείλια μου και αρχίζεις να κινείσαι χαμηλά… χαμηλά… ολοένα και πιο χαμηλά… Τρέχεις το νύχι σου κατά μήκος του πούτσου μου και συνεχίζεις μέχρι να φτάσεις στο τέλος… Αφήνω το χέρι μου να στηριχτεί στην πλάτη σου… Χρησιμοποιώ το χέρι μου για να σε φέρω κοντά μου… Καρφώνω τα δάχτυλά μου στην πλάτη σου… Αφήνω ίχνη φιλιών γύρω και μέσα στα αυτιά σου… Σε κοιτάζω και με κοιτάζεις… Ευθυγραμμίζουμε τα κορμιά μας… Με προσκαλείς να έρθω μέσα σου… Παίρνω την πρόσκληση και ξαφνικά ο κόσμος σου γίνεται δικός μου… ο κόσμος γίνεται ένα ουράνιο τόξο, χρωματιστό… φωτεινότερο από ποτέ… έως ότου… ξυπνώ. Δεν είναι όνειρο, αλλά εφιάλτης να βρίσκεσαι μακριά μου… Τα όνειρα μ’ αφήνουν με ευτυχισμένες σκέψεις όταν ξέρω ότι βρίσκεσαι δίπλα μου… όταν συχνάζεις στο ίδιο μ’ εμένα κρεβάτι… Να ξέρεις ότι όσο λείπεις στην Ελλάδα, όλα τα όνειρά μου θα είναι εφιάλτες και θα γίνουν ξανά όνειρα και πραγματικότητα μαζί με την επιστροφή σου… * Το κείμενο «Τρεις ευτυχισμένοι άνδρες», που αναδημοσιεύσαμε στο προηγούμενο τεύχος από το μπλογκ Απέναντι Πεζοδρόμιο, είχε πρωτοδημοσιευτεί σε αυτό το μπλογκ.

Τ

ο 2009 ίσως περάσει στην ιστορία σαν το έτος που ο πλανήτης «βάδισε» χωρίς καμία διάκριση για να δηλώσει με αυτόν τον τρόπο τον αποτροπιασμό του στη βία που τυφλά σκοτώνει εκατοντάδες ανθρώπους ημερισίως και στο στρατιωτικό και πυρηνικό εφοπλισμό όλο και περισσότερων χωρών που εγκυμονεί τον μέγιστο κίνδυνο για την ανθρωπότητα: μια πυρηνική έκρηξη. Η παγκόσμια οργάνωση «Κόσμος χωρίς πολέμους» έβαλε ένα στοίχημα: μια παγκόσμια πορεία χιλιάδων ανθρώπων για την ειρήνη και τη μηβία, που θα ξεκινήσει από το Ουέλινγκτον της Νέας Ζηλανδίας, στις 02 Οκτωβρίου και θα ολοκληρωθεί στα βουνά των Άνδεων μεταξύ Χιλής και Αργεντινής, στις 02 Ιανουαρίου του 2010. Η Πορεία, χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς, θα διασχίσει 6 ήπειρους, 90 χώρες, 160.000 χιλιόμετρα, 160 σύνορα και στις χώρες από όπου θα περάσει θα διοργανωθούν συναντήσεις, φεστιβάλ, εκδηλώσεις, συνεντεύξεις τύπου, ημερίδες και workshops και όσες επί μέρους πρωτοβουλίες θελήσει να διοργανώσει η επιτροπή της κάθε χώρας. Στην Ελλάδα θα μεταφερθούμε με λεωφορεία από την Αθήνα μέχρι την Πάτρα, μετά θα επιβιβαστούμε σε πλοίο και από την Ανκόνα θα συνεχίσουμε προς το Μιλάνο. Αυτό θα γίνει στα μέσα Νοεμβρίου. Στο Μιλάνο θα συναντήσουμε την Παγκόσμια Πορεία, θα συμμετέχουμε στα δρώμενα της ιταλικής πόλης και όσοι/ες το επιθυμούν θα συνεχίσουν την Πορεία μέχρι τον επόμενο μεγάλο σταθμό. Το πλήρες πρόγραμμα της Πορείας μπορείτε να το βρείτε στο ιστολόγιο.

Lgbt blog

Ο σχεδιασμός και η διοργάνωση εκδηλώσεων ενός επί μέρους ελληνικού LGBT blog θα ξεκινήσει μέσα στον Φεβρουάριο. Οργανώσεις, συλλογικότητες και μεμονωμένα άτομα θα κληθούν να μοιραστούν ιδέες, οργανωτικές ικανότητες και φαντασία με στόχο μια πολύ δυναμική παρουσία τόσο πριν αλλά και κατά τη διάρκεια της Πορείας. Ας κάνουμε, λοιπόν, το βήμα. Ένα ιστορικό ραντεβού μας περιμένει!

συνεντευξη 06

γελώ με την ενανθρώπιση ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΛΑΒΡΙΑΝΟΥ ΣΤΟΝ ΚΩΣΤΗ ΜΠΙΤΣΙΟ

«… ο Διάβολος είναι η πίστη χωρίς χαμόγελο, η αλήθεια που δεν αμφισβητείται ποτέ…Ίσως καθήκον όποιου αγαπάει τους ανθρώπους να είναι να τους κάνει να γελούν με την αλήθεια…» από το βιβλίο «Το όνομα του ρόδου», Ουμπέρτο Έκο

Στις 14 Ιανουαρίου δικάστηκαν για προσβολή των Θείων και της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας οι συντελεστές της παράστασης «Εγώ είμαι το Θείο Βρέφος» (εταιρεία θεάτρου Sforaris), μαζί με τον καλλιτεχνικό διευθυντή του Θεάτρου του Νέου Κόσμου που τους φιλοξένησε (Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος). Συγκατηγορούμενοι και συνεντευξιαζόμενοι εδώ είναι οι Γιάννης Καλαβριανός (συγγραφέας και σκηνοθέτης του έργου) και Αναστασία Μποζοπούλου (ηθοποιός και μέλος της ομάδας Sforaris). Uncovered City: Ποιος σας μήνυσε; Γιάννης Καλαβριανός: Δύο ιδιώτες. Ζήτησαν να κατέβει άμεσα η παράσταση και να τιμωρηθούν παραδειγματικά όσοι εμπλέκονται σε αυτήν, έτσι ώστε να μην επαναληφθεί το ίδιο φαινόμενο στο μέλλον.

U.C.: Πιστεύετε ότι η συγκεκριμένη κίνηση ισοδυναμεί με απόπειρα λογοκρισίας;

Γ.Κ.: Σαφέστατα! Από την στιγμή που κάποιος θεωρεί ότι προσβάλλεται από κάτι και

απαιτεί να μην το δει και κανείς άλλος, προφανώς προσπαθεί να λογοκρίνει την οποιαδήποτε μορφή έκφρασης. Το θέατρο είναι μία διαδικασία ενεργή. Ο άλλος ντύνεται, πλένεται, πληρώνει και πηγαίνει. Όποιος θέλει έρχεται. Πώς μπορείς να ζητήσεις να μην πάει κάποιος, επειδή εσύ θεωρείς ότι προσβλήθηκες; Αναστασία Μποζοπούλου: Ρωτούσα τον Γιάννη (Καλαβριανό) τις προάλλες αν μπορούσε να διανοηθεί ότι θα δημιουργούνταν τέτοιο θέμα. Για μας ήταν μεγάλη έκπληξη. Αναφέρομαι στην περίοδο που είχαν αρχίσει να έρχονται στο θέατρο (του Νέου Κόσμου) κάποιες επιστολές που έλεγαν «Προσβάλλετε τα θεία!» και «Ντροπή σας!» από ανθρώπους που δεν ξέρω αν είχαν δει την παράσταση, αλλά και από ανθρώπους που είχαν ακούσει μόνο τον τίτλο. Επιστολές που ήταν μέχρι και αστείες. Μία μέρα πήγαμε στο θέατρο και βλέπουμε από έξω κάτι θεούσες. Διαδήλωση, χαμός. Δεν το πίστευα! Ήταν Φεβρουάριος (2006) και είχαν μαζευτεί μαυροφορεμένες κυρίες με αυτούς τους κότσους στα μαλλιά. Μετά από μισή ώρα είχαν συγκεντρωθεί περίπου εκατό άτομα με πλακάτ και μεγαλεπήβολα συνθήματα και όλο αυτό εξελίχθηκε σε ένα βίαιο περιστατικό. Δεν άφηναν τους θεατές που είχαν έρθει να μπουν στο θέατρο και τους έκαναν και κήρυγμα: «Ξέρετε τι είναι αυτό που πάτε να δείτε; Δεν ντρέπεστε;». Ήρθαν και κάποια κανάλια. Εμείς βαμμένοι, έτοιμοι, αλλά δεν ξεκινούσε η παράσταση. Τελικά έγινε η παράσταση και μάλιστα ήταν παρών και ο καλλιτεχνικός διευθυντής κ. Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος (:συγκατηγορούμενος!). Προσκαλέσαμε και τους διαμαρτυρόμενους και φυσικά δεν ήρθε κάποιος από αυτούς. Την άλλη μέρα είμαστε σε κάτι «μεσημεριανά». Πιστέψαμε ότι εκεί θα σταματούσε όλο αυτό. Μετά μας ήρθε η κλήση για απολογία.

U.C.: Οι δύο μηνύτριες έχουν δει την παράσταση; Γ.Κ.-Α.Μ.: Όχι!!! U.C.: Γιάννη, είχες πρόθεση να προσβάλλεις κάποιον όταν έγραφες το έργο; Γ.Κ.: Καμμία! U.C.: Οι γονείς σας τι είπαν; γνωρίζω ότι η Μαρία Κοσκινά (ηθοποιός και συγκατηγορούμενη) έχει στην οικογένειά της πατέρα θεολόγο και δύο παππούδες Μητροπολίτες! Γ.Κ.: Μόλις έμαθαν για την μήνυση έπεσαν από τα σύννεφα. Το έργο δεν είναι ένα μανι-

φέστο αθεΐας. Είναι μία κωμωδία. Δεν έχει να κάνει με την θρησκεία. Έχει να κάνει με την θέληση ενός παιδιού να κάνει κάτι πολύ σημαντικό, και αποφασίζει να γίνει θεός. Προσπαθεί να αντιγράψει τον Χριστό. Αποτυγχάνει: δεν μπορεί να κάνει θαύματα, δεν μπορεί να διδάξει, δεν μπορεί να βρει μαθητές. Το έργο ασχολείται με την ακλόνητη πίστη του ανθρώπου ότι μπορεί να κάνει σπουδαία πράγματα. Το συγκεκριμένο παιδί θέλησε να κάνει το σπουδαιότερο: να γίνει θεός.

U.C.: Από το μυαλό σας είχε περάσει ποτέ ότι μπορεί να αντιμετωπίσετε τέτοιες αντιδράσεις; Γ.Κ.: Ποτέ, ποτέ, ποτέ! Και αυτό γιατί το έργο δεν έχει να κάνει με την πίστη ή με την επί-

σημη Εκκλησία. Όσοι αντέδρασαν, είδαν απλά την αφίσα και φαντάστηκαν πράγματα. Α.Μ.: Και μόνο ο τίτλος θεωρήθηκε προκλητικός. Γ.Κ.: Εγώ κάποια στιγμή (με την δεύτερη ειδικότητά μου του γιατρού) είχα στο ψυχιατρείο έναν ασθενή ο οποίος πίστευε ότι έχει μία αποστολή: να σώσει την ανθρωπότητα από την υπερκατανάλωση νερού, και για αυτό επί έξι μήνες δεν πλενόταν. Κάποιοι άνθρωποι -και αυτό μόνο με όρους της κλινικής ψυχιατρικής μπορείς να το εξηγήσεις- έχουν στο μυαλό τους μία αίσθηση αποστολής. Κάποιοι πιστεύουν ότι θα σώσουν την Εκκλησία από πάσης φύσεως εχθρούς. Είναι αυτόκλητοι υπερασπιστές του Χριστού, λες και εμείς είμαστε οι Δαίμονες. Οπότε δεν μπορώ να ψάχνω εγώ τα κίνητρα της κάθε ψυχιατρικής περίπτωσης. Ένας άνθρωπος ο οποίος παίρνει μία εικόνα και την φέρνει στο κεφάλι ενός θεατή, ο οποίος θέλει να δει μία παράσταση, είναι κλινική περίπτωση. Α.Μ.: Όταν του δίνεις και ψυχιατρικές προεκτάσεις, του δίνεις ένα άλλοθι. Έτσι; Γ.Κ.: Μα αν δεν τον ονομάσω άρρωστο, θα πρέπει να συνδιαλαγώ μαζί του κανονικά. Πώς να συνδιαλαγώ με μία που έφερε στο κεφάλι ενός θεατή μία εικόνα; δηλ. με το πλακάτ να χτυπάς έναν άνθρωπο επειδή θέλησε να δει μία παράσταση;! Δεν τους δίνω άλλοθι. Απλά καταλαβαίνεις ότι σε αυτήν την χώρα έχει χαθεί κάθε μέτρο. Μπορεί ο οποιοσδήποτε φανατικός να δημιουργήσει πρόβλημα. Όταν ξαφνικά η Εκκλησία έχει πουλήσει όλα τα χωράφια των αγροτών επάνω στην Βιστωνίδα, όταν διαβάζω ότι μία συγκεκριμένη μονή στο Άγιο Όρος πήρε 4,5 εκατ. ευρώ από την κυβέρνηση, για να προωθήσει τα ερευνητικά προγράμματα για την αντιμετώπιση του καρκίνου(!), και φίλοι μου γιατροί δεν έχουν πληρωθεί τις εφημερίες από πέρυσι, δεν μπορώ εγώ να συζητήσω κανονικά! Η Εκκλησία που κατέχει την μισή Ελλάδα, συζητά το αν εγώ θα βγάλω λεφτά από το δευτερότριτο σε ένα θέατρο!

U.C.: Συνεχίζετε κανονικά στα σχέδιά σας ως ομάδα; Γ.Κ.: Εμείς συνεχίζουμε κανονικά. Την επόμενη χρονιά, όταν προσπαθήσαμε να ανε-

βάσουμε για 2η χρονιά την παράσταση, πολλά θέατρα αρνήθηκαν να μας φιλοξενήσουν, υπό τον φόβο νέων επεισοδίων. Γι’ αυτό και κάναμε την παράσταση στο Club 22. Φέτος είμαστε στο Θέατρο του Ήλιου (Φρυνίχου 10, Πλάκα), και παρουσιάζουμε το νέο έργο μου, τις «Πρακτόρισσες», κάθε Δευτέρα και Τρίτη. Πρόκειται για μία παρωδία των χολιγουντιανών action movies. Ελπίζω να μην έρθει η KGB ή το FBI και «ζητήσουν τα ρέστα». Ή η Αντζελίνα Τζολί, ισχυριζόμενη ότι την κοροϊδεύουμε ή «Οι Άγγελοι του Τσάρλι» (γέλια). Θέλω να πω ότι είναι προς τιμήν του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου που δεν σκέφτηκε στιγμή να κάνει πίσω, αν και αυτό για το θέατρό του θα μπορούσε να είναι πλήγμα.

U.C.: Προσεφέρθη ο Σταμάτης Κραουνάκης να παρουσιαστεί ως μάρτυρας υπεράσπισης; Γ.Κ.: Βέβαια. Όλοι οι άνθρωποι που είδαν την παράσταση γνωρίζουν πολύ καλά τι

πραγματεύεται. Η αντίδραση δεν είναι εκ μέρους της επίσημης Εκκλησίας. Είναι κάποια οργάνωση, από αυτούς μάλλον τους ζηλωτές της πίστης, παραθρησκευτική. Δεν μας μήνυσε η επίσημη Εκκλησία.

U.C.: Ποια η γνώμη σας για την δικαστική κίνηση του Σεραφείμ Θεσσαλονίκης κατά του Λύο Καλοβυρνά και της «Σύνθεσης»; Γ.Κ.: Δεν μπορείς να απαντάς σε έναν διαταραγμένο άνθρωπο με τόση οργή γιατί χά-

νεις το δίκιο σου. Και το λέω εγώ που συνέχεια αυτό παθαίνω. Νομίζω θα αρκούσε να έγραφε τις δηλώσεις του και να απαντούσε λέξη προς λέξη. Οπότε θα μπορούσε να τον μηνύσει εκείνος πρώτος και να ζητήσει αποζημίωση. Δεν μπορείς να τους απαντάς χρησιμοποιώντας τον τρόπο τους. Ίσως θα έπρεπε να είναι με λιγότερη οργή, για να φανεί ολοκάθαρα πως μιλάμε για άλλους πλανήτες: από την μία η λογική και η προοδευτικότητα και από την άλλη η οπισθοδρόμηση και το μίσος.

Υ.Γ.: τον Μάρτιο του ‘06 (περιοδικό «AFTERSHAVE»), αλλά και τον Απρίλιο του ‘07 («UNCOVERED CITY») βαθμολόγησα την παράσταση με πέντε αστεράκια (*****).

«Όταν ξαφνικά η Εκκλησία έχει πουλήσει όλα τα χωράφια των αγροτών επάνω στην Βιστωνίδα, όταν διαβάζω ότι μία συγκεκριμένη μονή στο Άγιο Όρος πήρε 4,5 εκατ. ευρώ από την κυβέρνηση για να προωθήσει τα ερευνητικά προγράμματα για την αντιμετώπιση του καρκίνου(!), και φίλοι μου γιατροί δεν έχουν πληρωθεί τις εφημερίες από πέρυσι, δεν μπορώ εγώ να συζητήσω κανονικά. Η Εκκλησία που κατέχει τη μισή Ελλάδα, συζητά το αν εγώ θα βγάλω λεφτά από το δευτερότριτο σε ένα θέατρο!»

Η εφημερίδα διανέμεται δωρεάν σε ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ, ΗΣΑΠ και σε άλλα 100 σημεία της Αθήνας. Διανέμεται επίσης σε: Θεσσαλονίκη//Λάρισα //Πάτρα//Βόλο Σέριφο//Σύρο//Λέσβο//Μύκονο

Γιάννης Καλαβριανός

εικαστικα 08

ακούραστη εξερευνήτρια

Μπία Ντάβου: Αναδρομική στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης ΓΡΑΦΕΙ Η ANDREA GILBERT

Η

Μπία Ντάβου (1932-1996) υπήρξε δημιουργικά δραστήρια για μια τριακονταετία περίπου, ξεκινώντας από το 1960, και κυρίως τις δεκαετίες ‘70 και ’80, μέχρι τον αρκετά πρόωρο θάνατό της. Η εικαστική συμβολή της στη μοντέρνα ελληνική τέχνη είναι αναμφισβήτητα αξιόλογη λόγω της ποιότητας του έργου της. Επίσης, αξίζει να θυμηθούμε το γεγονός ότι δημιουργούσε ακατάπαυστα σε μια εποχή όχι ιδιαίτερα φιλόξενη για τις γυναίκες καλλιτέχνες, εκείνη όμως κατάφερε να κερδίσει την αναγνώριση και το σεβασμό των συναδέλφων της, των κριτικών και του κοινού με αξιόλογες εκθέσεις, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Στην αρχή της καριέρας της, συμβάδιζε εννοιολογικά με πολλούς καλλιτέχνες του εξωτερικού στην αναζήτηση μιας αφαιρετικής αλλά προσωπικής γλώσσας, βασισμένης σ’ ένα σύστημα επαναλαμβανόμενων μονάδων. Βρήκε αυτό που έψαχνε στη σειριακή δομή και την ακολουθία Φιμπονάτσι, των οποίων ερεύνησε όλες τις πτυχές με αφοσίωση που έφτανε στα όρια της εμμονής, και σε ποικίλα υλικά. Επιπλέον, ανακάλυψε εικαστικό ενδιαφέρον και λυρική ποιότητα στη δομική ακολουθία των motherboards. Στα χέρια της, όμως, αυτή η ψυχρή μεθοδολογία απέκτησε τους ρυθμούς της μουσικής και της ποίησης, σαν να εμπεριείχε μαγικές ιδιότητες. Σε συνέντευξή της, η ίδια επισήμανε ότι «αυτή η έρευνα με ενδιέφερε τελείως μαγικά, μυθικά, δίχως να έχω σχέση με τα μαθηματικά, και πιθανόν γι’ αυτό δεν κατάλαβα τίποτε σχεδόν από τα διαγράμματα, την προετοιμασία

δηλαδή της σκέψης η οποία προηγείται του προγραμματισμού ενός υπολογιστή». Η ποιητική διάσταση του έργου της Ντάβου απέκτησε επική μορφή με την προσαρμογή στίχων από την Οδύσσεια του Ομήρου. Από ’κει και έπειτα, η πρακτική της βρήκε ελεύθερη έκφραση καθώς ακολουθούσε την περιπέτεια του κειμένου. Την δεκαετία του ’80, οι δυσδιάστατοι χειρόγραφοι ομηρικοί στίχοι και οι τριγωνικοί σχηματισμοί που προέκυψαν μέσω το σύστημα Φιμπονάτσι μεταμορφώθηκαν σε περιβαλλοντικές εγκαταστάσεις, αποτελούμενες από ιστία που ξεδιπλώνονταν και δέσποζαν στο χώρο. Εδώ εφάρμοσε με τον πλέον προσωπικό τρόπο τις έννοιες του ταξιδιού, του νόστου και του θανάτου, όπως απαντώνται στον Όμηρο. Όλα αυτά, όμως, απέκτησαν τραγική διάσταση με την εκδήλωση της επώδυνης ασθένειας, και δεν μπορεί κανείς να μην τα δει μόνο από μια ζοφερή οπτική. Η Ντάβου προσπάθησε να εξορκίσει το πόνο που βίωνε στη μνημειακή εγκατάσταση Επιτάφιος (1990). Το ταξίδι εδώ δεν είναι πια ηθελημένη επιλογή, ένα ξεκίνημα γεμάτο προσδοκίες ή μια ποθητή επιστροφή, όπως εκφραζόταν στα ιστία, αλλά η παθητική τελειωτική μεταφορά, με σκάφος το φορείο, από την ζωή προς το θάνατο. Ταυτόχρονα με την αναδρομική της Μπίας Ντάβου, παρουσιάζεται η ατομική έκθεση, CLOSE YOUR EYES, του καλλιτεχνικού ντουέτου Young-Hae Chang Heavy Industries. Το ζευγάρι ζει και εργάζεται στη Σεούλ και το έργο τους αναγνωρίζεται διεθνώς ως από τα πλέον εξέχοντα παραδείγματα της net art.

Επιτάφιος. Εγκατάσταση, μικτή τεχνική, 1990 Μέχρι 01/03/2009 ΕΜΣΤ, Κτίριο Ωδείου Αθηνών, Βασ. Γεωργίου Β 17-19 & Ρηγίλλης ΤΡ-ΚΥΡ 11.00-19.00, ΠΕ 11.00-22.00 Ξεναγήσεις για το κοινό κάθε Πέμπτη 19.00 και Κυριακή 12.00

Ιστία. Ύφασμα, 1981-1982

cine/dvd 09 ΓΡΑΦΕΙ Ο ΚΩΣΤΗΣ ΜΠΙΤΣΙΟΣ

Milk****

7 XΡΟΝΙΑ

micraasia

O

τίτλος της ταινίας του Γκας Βαν Σαντ («Το δικό μου Αϊντάχο») αναφέρεται στον Χάρβεϊ Μιλκ τον πρώτο ανοιχτά γκέι εκλεγμένο σε ύπατο αξίωμα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Μιλκ ξεκίνησε την ακτιβιστική δράση μετά τα 40 του. Εξελέγη δημοτικός σύμβουλος των Δημοκρατικών το 1977 για έντεκα μήνες, αφού υιοθέτησε ένα πιο συντηρητικό λουκ, θυμίζοντας λίγο την τακτική του Γρηγόρη Βαλλιανάτου, που εμφανίζεται συνήθως στην τηλεόραση με κοστούμια. Δολοφονήθηκε μαζί με τον Δήμαρχο του Σαν Φρανσίσκο Τζορτζ Μόσκοουν από τον πολιτικό του αντίπαλο Νταν Ουάιτ. Η δολοφονία του Μιλκ τον κατέστησε με έναν τρόπο μάρτυρα των δικαιωμάτων των γκέι. Παρότρυνε τους γκέι «να βγουν από την ντουλάπα» και να αγωνιστούν εναντίον των διακρίσεων. Ο σεναριογράφος Ντάστιν Λανς Μπλανκ επέλεξε το σενάριο να τοποθετηθεί στην τελευταία πενταετία της ζωής του Μιλκ. Το αρχειακό υλικό που ντύνει τα πλάνα συμβάλλει στην κατανόηση της εποχής. Η Αμερική ζούσε προ 30ετίας αυτά που ζούμε σήμερα στην Ελλάδα! κόντρες με την αστυνομία, την Εκκλησία και τους οπισθοδρομικούς πολιτικούς. Από τότε οι γκέι ακτιβιστές πολεμούσαν κατά των διακρίσεων στον εργασιακό χώρο λόγω των σεξουαλικών προτιμήσεων, κάτι που πρόσφατα κατοχυρώθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο Σον Πεν υποδύεται τον Μιλκ, δίνοντας ρεσιτάλ ερμηνείας. Ο Τζος Μπρόλιν, στον ρόλο του δολοφόνου φέρει όλη την ανασφάλεια του ήρωά του, ο Τζέιμς Φράνκο, είναι πανέμορφος στον ρόλο του συντρόφου του Μιλκ, ενώ ο Εμίλ Χιρς («Into the Wild»), είναι αγνώριστος στον ρόλο του ακτιβιστή «Κλιβ Τζόουνς». Προσέξτε τον Ντιέγκο Λούνα στον ρόλο του «Τζακ». Στο σάουντρακ κυριαρχεί η όπερα «Τόσκα», η Τζούντι Γκάρλαντ, αλλά και ο τραγουδιστής της ντίσκο Συλβέστερ. Κάποια στιγμή ακούγεται και το γκόσπελ τραγούδι «Jesus loves me», που πρωτάκουσα στον «Σωματοφύλακα».

ΣABBATO 17/01/09 THE ANNIVERSARY PARTY doors open @22:00

Κάθε Παρασκευή WORLD MUSIC AND PERFORMANCES

Trivia: Η φωτογραφία ανήκει στον ελληνικής καταγωγής Χάρη Σαββίδη, συνεργάτη του σκηνοθέτη από τα παλιά.

Κάθε Σάββατο NEW YORK HOUSE WORLD MUSIC BEAT (after midnight)

ANOIKTA ΤΕΤΑΡΤΗ - ΣΑΒΒΑΤΟ AΠΟ TIS 9MM.

shrek - the Halls**

Τ

ο χριστουγεννιάτικο δέντρο, δεν θα είναι το μοναδικό πράσινο πράγμα αυτές τις γιορτές… Ο Σρεκ είναι πάλι εδώ και αυτή τη φορά προσπαθεί να μπει στο πνεύμα των Χριστουγέννων! Μια απολαυστική γιορτινή ταινία διάρκειας 30 λεπτών, με δώρο απίστευτο bonus υλικό που περιλαμβάνει: καραόκε με χριστουγεννιάτικα τραγούδια, παιχνίδι με Μπισκο-βουτήματα, ένα promo videogame και ένα Jukebox με τραγούδια από ταινίες της Dreamworks!

Αριστούργημα*****, Πολύ καλό****, Καλό***, Ενδιαφέρον**, Μέτριο*, Κακό

micraasia έρχεται από το παρελθόν και σε πάει στο μέλλον... Λ. Κωνσταντινουπόλεως 70 1ος όροφος , 11854 Αθήνα,

θεατρο/tv 10

απο το στομα του λυκου

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΚΩΣΤΗΣ ΜΠΙΤΣΙΟΣ

ΓΡΑΦΕΙ O ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΤΣΟΥΚΑΣ

ασταμάτητες*****

Και όμως... Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία Συγγραφέας: Άρνε Σουντελίν Εκδόσεις: Μελάνι IΜετάφραση Άννα Παπαφίγκου

Μ

όλις τελείωσε η παράσταση είπα ότι θέλω να την ξαναδώ. Πραγματική κωμωδία. Γελάς από την πρώτη στιγμή ως την τελευταία. Η ομάδα Sforaris είναι γνώριμή μας από το «Εγώ είμαι το θείο βρέφος 1+2» και τα μέλη της ξεχωρίζουν και σε άλλες παραγωγές (: η Μαρία Κοσκινά λ.χ. εντάχθηκε φέτος στο δυναμικό της «Σπείρα-Σπείρα» και ο Χρήστος Θεοδωρίδης συμμετέχει στο «Ρέκβιεμ» του Επί Κολωνώ). Το έργο του Καλαβριανού παρωδεί τις περιπέτειες τύπου «Τζέιμς Μποντ» και «Επικίνδυνες Αποστολές». Ο συγγραφέας φαίνεται να περιλαμβάνει πολλές «αγάπες» του στο κείμενο. Μνήμες κινηματογραφικές, μουσικές ή τηλεοπτικές. Οι «Πρακτόρισσες» είναι τρεις κοπέλες διαφορετικές μεταξύ τους, που θυμίζουν κάτι από τους «Άγγελους του Τσάρλι» με ολίγη από Αντζελίνα Τζολί του «Tomb Raider» και Ντάριλ Χάνα των «Kill Bill». Η τελευταία τους αποστολή είναι να ξεσκεπάσουν την δαιμόνια δολοφόνο «Λουκρητία». Η αιμοσταγής «Λουκρητία» έχει απαγάγει τον εφευρέτη ενός επικίνδυνου μικρο-οργανισμού, ο κάτοχος του οποίου μπορεί να κυριεύσει τον κόσμο. Οι υποψίες πέφτουν σε ένα σχιζοφρενές θηλυκό. Είναι αυτή η πραγματική «Λουκρητία» όμως; θα καταφέρουν τα κορίτσια να φέρουν εις πέρας την αποστολή τους γλιτώνοντας από τις παγίδες του «Τιμοτέι», ο οποίος αποτελεί όργανο μίας μυστήριας μέγαιρας; Από εκεί και πέρα εξελίσσεται μία θεότρελη φάρσα, σκηνοθετημένη έξυπνα από τον Καλαβριανό σε μεγαλύτερη σκηνή από αυτήν του «Θείου Βρέφους», επιτρέποντας στην ομάδα να ξεδιπλώσει όλη την ενέργειά της. Η δουλειά στην μουσική της Άννας Λάκη συνδέει πετυχημένα τις εναλλασσόμενες σκηνές, ενώ οι χορογραφίες και η μουσική επιμέλεια του Χρήστου Θεοδωρίδη προσφέρουν τις απαραίτητες «ανάσες». «PRAKTORISSES» ΚΩΜΩΔΙΑ του Γιάννη Καλαβριανού ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ (Φρυνίχου 10, Πλάκα, στάση Μετρό Ακρόπολη, τηλ.: 210-3231591). Παραστάσεις: Δευτέρα και Τρίτη στις 21:15. Τιμές εισιτηρίων: 16€ (φοιτητικό 12€). Διάρκεια: 100’ λεπτά (με διάλειμμα).

Tv Κρα!

Στον Πάνο Μεταξόπουλο, ο οποίος δηλώνει ότι στον χορό υπάρχουν και άντρες. (SuperStar, Star, Δ. 5/01/09, 15:25 μ.μ.). Κρίμα στους Ex Animo του «Νοσφεράτου Διδόντικους» που συνεργάζονται φέτος μαζί του. Στην νιουσκάστερ του Star Ελένη Τσαγκά, που δηλώνει την ίδια μέρα (12:45) στο «Πολύ Μπλα Μπλα» (Alter) ότι η «Πολυκατοικία» πρέπει να προβάλλεται πιο αργά, για να μην το βλέπουν παιδιά, αφού «δεν είναι φυσιολογικό και δεν είναι καθημερινό».

Εντυπώσεις

Ant: Ο παρουσιαστής Σάκης Ρουβάς κομπιάζει από την πρώτη λέξη που θα πει. Δεν αυτοσχεδιάζει, αλλά ίσως τελικά αυτό να μην είναι κακό. Το «κυρίες και κύριοι» το έχει κάνει ψωμοτύρι. Άσε το αμερικάνικο άξεντ στα ελληνικά! ΤV5, 19/12: Το κανάλι φιλοξενεί την Μούσχουρη και το βράδυ προβάλει ταινία με την Φιλίνη!!! ALPHA, (31/12, «Πρωϊνός Καφές»), η Ελένη εξηγεί στον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο, ο οποίος έχει πατημένη μύτη, μεγάλο σαγόνι και μικρά χείλη, ότι δεν της αρέσει ο πρωταγωνιστής του «Twilight», επειδή έχει: «πατημένη μύτη, μεγάλο σαγόνι και μικρά χείλη». Ο εμβρόντητος Θοδωρής ψελλίζει: «Όχι…ωραίος είναι.». ΜΕGA, Το ενδιαφέρον στο «Μια τρύπα στο νερό» είναι οι εφαρμοστές φόρμες των παικτών… Star: Κυριακή (17:45) «Αναζητώντας την Αλήθεια». Σάββατο (17:45) «Pushing Daisies». ΕΤ-1 19.01, 21.00, «ΜΑΖΙ ΠΟΤΕ». Κοινωνικό δράμα, 2004. Σκηνοθεσία-Σενάριο: Φατίχ Ακίν.

Αριστούργημα*****, Πολύ καλό****, Καλό***, Ενδιαφέρον**, Μέτριο*, Κακό

«Δεν ξέρω πώς ένιωσε όταν μπήκε στο διαμέρισμα, όταν αντίκρισε τα έπιπλα που βρίσκονταν στο κοινό τους σπίτι και που τώρα ήταν αποκλειστικά δικά της. Καταλαβαίνω τι εννοούσε όταν έλεγε ότι τα πράγματα θα ήταν πιο απλά αν είχε πεθάνει εκείνος. Αναρωτιέμαι πόσο καιρό της έλεγε ψέματα προκειμένου να την κρατήσει μακριά από την πραγματικότητα που την περίμενε. Τις μέρες εκείνη πρέπει να τα κατάφερνε, δύσκολα ήταν τα βράδια με τις βασανιστικές σκέψεις που την κρατούσαν ξύπνια τις νύχτες. Έτσι άρχισε να παίρνει υπνωτικά χάπια. Αυτά την έκαναν δυστυχισμένη, την μπέρδευαν και για το περιβάλλον της ήταν ανυπόφορη. Δεν ξέρω πόσο καιρό έμεινε στο διαμέρισμά της προτού αντιληφθεί αυτό που επρόκειτο να συμβεί. Ίσως να το ήξερε από την αρχή. Τώρα βίωνε σκηνές τρόμου. Έξω ήταν καλοκαίρι. Κι εκείνη ούτε στο μπαλκόνι δεν τολμούσε να βγει. Έβλεπε τις οικογένειες με τα μικρά παιδιά να ετοιμάζονται για διακοπές. Και πίσω από τις μπαλκονόπορτες υπήρχε μόνο ο δικός της κόσμος. Δεν ήταν πια χρήσιμη σε κανέναν. Μάλλον ούτε στον εαυτό της.» Έτσι μιλά για την μητέρα του ο γιος της, ο Σουηδός Άρνε Σουντελίν, δέκα χρόνια μετά την αυτοκτονία της, επιχειρώντας να συνθέσει αναμνήσεις, εικασίες και μαρτυρίες σε ένα βιβλίο «απαγορευμένο» μέχρι σήμερα στον ίδιο, για τον λόγο ότι μπορεί να πλήγωνε τους επιζώντες της οικογένειας ακόμα χειρότερα από τα ίδια τα γεγονότα. Η εικόνα που ανασυνθέτει ο συγγραφέας, προσπαθώντας να προσδιορίσει την μητέρα του σε όλες της τις ανθρώπινες διαστάσεις, είναι οπωσδήποτε αντιφατική: εξουσιάζει την οικογένειά της όντας απρόσιτη, μετακομίζει σε άλλο δωμάτιο της συζυγικής εστίας προκειμένου «να διερευνήσει πώς είναι να ζει κανείς μόνος του. Κι αυτό το τόλμησε όσο εκείνος ήταν ακόμα παρών.» Η ίδια ωστόσο γυναίκα καταρρέει αφότου ο σύζυγος της ανακοινώνει ότι θέλει να χωρίσουν και αφήνει το πεδίο ελεύθερο στο προσωπικό της σκοτάδι. Αλλού διακρίνεται για την υπέρμετρη χαρά της για ζωή, το θάρρος της, για την τρυφερότητα που αποκτά όταν ανησυχεί. «Η ανησυχία της δίνει νόημα.» Αυτήν, όμως την ίδια γυναίκα είναι «αδύνατον να τη συλλάβει κανείς σε μια αυθόρμητη πόζα… Καμιά φορά μου περνάει από το μυαλό η σκέψη ότι μάλλον ήταν συνέχεια σφιγμένη. Ότι η έκφραση που είχε στις φωτογραφίες υπήρχε πάντα στο πρόσωπό της, ότι μόνο εγώ φαντάζομαι πως είχε μια άλλη έκφραση όταν δεν κοίταζε το φακό.». Η συνολική εντύπωση μέσα από το σχεδόν φλεγματικό αλλά δυσβάσταχτο κείμενο είναι, μάλλον, μιας ψυχικής παρουσίας που ‘αναβοσβήνει’ μέσα στον χρόνο, καθώς αντλεί προοδευτικά όλο και μικρότερη χαρά από επιτεύγματα όπως το επάγγελμά της ή η μητρική της ιδιότητα. Εξαρχής τίθεται σε αμφισβήτηση η ικανότητά της να είναι συναισθηματικά υπόλογη μέσα στις σχέσεις της: «Όταν παιδί, βρισκόμουν μόνος στο ίδιο δωμάτιο μαζί της, ένιωθα εγκαταλελειμμένος.» Το αντίκτυπο στην παιδική ηλικία του γιου είναι η σταθερή αίσθηση αποτυχίας στο να σώσει την γεννήτορά του από την θλίψη της. Πανταχού παρόν ρεφραίν μέσα στον αποσπασματικό λόγο του κειμένου η ερώτηση του αν οι μνήμες του γιου θα είχαν την ίδια αυτή συνισταμένη εάν η μητέρα δεν είχε αυτοκτονήσει: «Ίσως οι μαύρες μνήμες να μην με κυρίευαν τόσο έντονα, τότε θα θυμόμουν κι άλλα γεγονότα, ίσως να θυμόμουν μ’ ένα άλλο τρόπο το ποια ήταν.» Όπως όμως έχουν τα πράγματα, η αυτοχειρία της επισκιάζει όλες τις μνήμες, μεγεθύνοντας κάθε παλιό τραύμα και αναχαιτίζοντας την γιατρειά του. Σε αυτήν την οδυνηρή ανακεφαλαίωση, ο συγγραφέας εξαναγκάζεται να εισχωρήσει εκ νέου στην σχέση των γονιών του, όπως και στον εσωτερικό κόσμο του καθένα ξεχωριστά, προκειμένου, να διευθετήσει την παρατεταμένη εκκρεμότητα που του κληροδοτήθηκε. Αυτό που καταφέρνει είναι σημαντικό έστω κι αν το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει για την μητέρα του δεν είναι παρά ότι «Αντιπροσωπεύει ό,τι αδυνατώ να συλλάβω.» Ένα βιβλίο καθηλωτικό και διαυγές μέσα στην μελαγχολία του. Επιπλέον, μια μαρτυρία για την δύναμη της λογοτεχνίας να συμβιβάζει αγεφύρωτες αντιφάσεις χωρίς να τις επιλύει, αλλά στεγάζοντάς τις μέσα στο πλαίσιο μιας συγκροτημένης διήγησης.

G&L guide 12 for Coffee

to Drink

Blue Train Konstantinoupoleos 84, Gazi TEL: 2103460667

Big Bar Falesias 12, Votanikos TEL: 6946282845 www.bigbarathens.gr

Fantaseed Triptolemou 8, Gazi

city of athens

Mirovolos (Metaxourgeio station / use red metro line) Giatrakou 12, Metaxourgeio TEL: 2105228806 Gazi area use blue metro line: Keramikos station



Mayo Persefonis 33, Gazi TEL: 2103423066 Onar Estin Ellasidon 2 & Pireos, Gazi

Taxidi Bar Zagreos 23 & Konstantinoupoleos 46, Gazi Micraasia Lounge Konstantinoupoleos 70, Gazi TEL: 6945465449

Higgs (Omonia station / use red metro line) Eupolidos 4, Pl. Kotzia,

El Cielo (taratsa) summer Konstantinoupoleos 84, Gazi TEL: 2103460667 Gazi area use blue metro line: Keramikos station

to Eat Mamaca’s Persefonis 41, Gazi TEL: 2103464984

Koukles Zan Moreas 32, Singrou, Koukaki TEL: 2109248989

Kanela Konstantinoupoleos 70, Gazi TEL: 2103476320

Polychromo Lembesi 12, Makrigianni TEL: 2109241574

Prosopa Konstantinoupoleos 84, Gazi TEL: 2103413433 Gazi area use blue metro line: Keramikos station

Trap S. Donda 10 & Singrou 35, Koukaki TEL: 2109222248 Granazi bar Lempesi 20 & Kallirois avenue TEL: 2109244185 www.granazi.gr

Sappho Megalou Alexandrou 35, Metaxourgeio TEL: 2105236447 Myrovolos Giatrakou 12, Metaxourgeio TEL: 2105228806 Metaxurgio use red metro line: Metaxurgio station

Makrigiani use red metro line: Metaxurgio station



to Chat Cafe 4U Ipokratous 44, Exarchia TEL: 2103611981 www.cafe4u.gr Enidrio Singrou 13, Makrigianni www.enydrio.gr TEL: 2109212396

www.lesbian.gr

top greek lesbian site

www.gayathens.gr greek gay site

www.gaygreece.gr greek gay site



Pieros Trikorfon 10 & Alitsis, Victoria Sq. Sammis Filis 34, Victoria Sq. TEL: 2108822134 Test Me Pipinou 64, Victoria Sq. TEL: 2108226029 Fantastico Aristotelous 37, Victoria sq. TEL: 2108819720 Viktoria use green metro line: Viktoria station

City Uncovered the queer newspaper

Zaimi 45 / Exarhia / Athens 0030 2103830784 0030 6942913972 cityuncovered.blogspot.com

to Dance

Sex shops

Fou Club Keleou 8, Gazi TEL: 210 3466 800

Erotica Center Kapodistriou 44, Vathis Sq., Athens TEL: 2105230804

Kazarma Konstantinoupoleos 84, Gazi TEL: 210 3460 667

Lotus DVD P.O Box 28025, 11402, Gizi TEL: 8011175276 www.lotusdvd.gr

Noiz Konstantinoupoleos 70, Gazi TEL: 210 3424 771 S-Cape Megalou Alexandrou 139, Gazi TEL: 210 3411 003

Extreme Agiou Konstantinou 57, Omonia TEL: 2105240300 - 2105243666 www.sexhouse.gr

Sodade Triptolemou 10, Gazi TEL: 210 3468 657

Pink Visual Liosion 68, Stathmos Larisis TEL: 6972277963 www.pinkvisual.gr

Moe Keleou 1-5, Gazi

Videoplanet Stadiou 61, Athens (Center)

Gazi area use blue metro line: Keramikos station Lamda Club Lembesi 15 & Singrou TEL: 210 9224 202 www.lamdaclub.gr Makrigiani area use red metro line: Akropoli station

Videorama Em. Benaki 1, Athens (Center) Silverstar Klisthenous 7, Omonia TEL: 2105225311 X-Pleasure Lazaraki 4 & Papandreou, Glifada TEL: 2108980195 www.xpleasure.eu Hotline Panepistimiou 64, Athens (Center) TEL: 2103820660

to Cruise Limanakia, Limni Vouliagmenis Bus No. E22 from Sina str. & Panepistimiou Ribas Bus No. E22 from Sina str. & Panepistimiou Orfeos Str. Votanikos Agias Annis Votanikos Pedion Areos, Areos Park, Alexandras Av. Zappion Park, Center, Sintagma

Emporio Video Socratus 39, 1st floor TEL: 6946282840 Patision 24, 1st floor TEL: 6946282841 Filis 100, Victoria TEL: 6946282844 Kifisou 100 eisodos KTEL TEL: 6946282842 Fc_uk Keleou 3 TEL: 2103474852 fcukhouse.blogspot.com

Vassilissis Olgas Av. National Gardens, Center

To relax

Amalias Av. (toilets)

Alexander sauna Meg. Alexandrou 134 & Iera Odos, Gazi - Athens TEL: 2106980282 / 6936959134 www.alexandersauna.gr

Leather shop Rubber Rise-Rubber Productions Spiridonos Trikoupi 22, Exarchia

www.gayworld.gr greek gay site

Flex Gym Visis & Poliklitu 6, Monastiraki TEL: 2103210539

Colorful Planet

lgbt publications & bookstore

www.avmag.gr

greek gay site of Antivirus mag

www.10percent.gr greek gay online magazine

Antoniadu 6 / Pedion Areos /Athens 0030 2108826600 www.colorfulplanet.com

gay and lesbian guide for Athens

soon available in free distribution

υγεια 14 ΓΡΑΦΕΙ Ο ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ

επιδημιολογικά στοιχεία Το ΚΕΕΛΠΝΟ ανακοίνωσε πριν από λίγες ημέρες το επιδημιολογικό δελτίο για το έτος 2008 όπου περιλαμβάνονται όλα τα στοιχεία για το HIV/AIDS, από τον Ιούλιο του 1998 έως και τον Οκτώβριο του 2008.

Όσον αφορά τον HIV:

Το 2008 λοιπόν δηλώθηκαν 547 νέα περιστατικά εν των οποίων 458 ήταν άνδρες και 89 γυναίκες. Από τις περιπτώσεις που δηλώθηκαν για πρώτη φορά ως HIV+ το 2008 55 άτομα είχαν ήδη εμφανίσει η ανέπτυξαν κλινικά aids εντός του 2008. Το 36% των περιστατικών έχουν δηλωθεί ως «ακαθόριστα» σε σχέση με τον τρόπο μετάδοσης, το 43% ήταν άνδρες που είχαν σεξουαλικές επαφές με άλλους άνδρες και το 18.8% ήταν ετεροφυλόφιλοι άνδρες και γυναίκες. Σε μια περίπτωση δηλώθηκε η μετάγγιση μολυσμένου αίματος (στην αλλοδαπή) ως τρόπος μετάδοσης. Η πλειονότητα των περιστατικών αφορά άτομα ηλικίας 25-44 ετών. Το μεγαλύτερο ποσοστό των ανδρών αφορά άτομα ηλικίας 30-34 χρονών κατά τη δήλωση ενώ στις γυναίκες η προεξάρχουσα ηλικιακή ομάδα ήταν αυτή των 25-29 ετών. Ο συνολικός αριθμός των HIV οροθετικών (συμπεριλαμβανομένων των περιπτώσεων AIDS που δηλώθηκαν στην Ελλάδα μέχρι την 31η Οκτωβρίου 2008 ανέρχεται σε 9.229. Από αυτά τα 7.409(80,3%) ήταν άνδρες τα 1.772(19.2%) γυναίκες, ενώ για ένα μικρό ποσοστό το φύλο δεν δηλώθηκε. Διαχρονικά η τάση της επιδημίας από την αρχή της μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του 1990 ήταν αυξητική και στους άνδρες και στις γυναίκες. Όμως από το 2000 μέχρι και το 2002 ο αριθμός των δηλουμένων νέων μολύνσεων μειώθηκε. Το 2003 και το 2004, παρουσιάστηκε μια μικρή αύξηση σε σχέση με το 2002, το 2005 παρατηρήθηκε σημαντική αύξηση σε σχέση με τα προηγούμενα έτη, ενώ το 2006 ο αριθμός των δηλωθέντων περιστατικών ήταν ανεπαίσθητα υψηλότερος του 2005. Ο αριθμός των νέων μολύνσεων που δηλώθηκαν ανά εκατομμύριο πληθυσμού το 2007 είναι μικρότερος συγκριτικά με τα έτη 2005 και 2006. Για το 2008 δεν έχει ολοκληρωθεί η συλλογή των δεδομένων αλλά ο αριθμός των περιστατικών υπερβαίνει ήδη αυτόν του 2007. Λαμβάνοντας υπόψη την μηνιαία κατανομή των δηλώσεων, εκτιμάται ότι ο αριθμός των νέων μολύνσεων που θα δηλωθούν τελικά το 2008, θα κυμανθεί ενδεχομένως ακόμη και σε υψηλότερα επίπεδα σε σχέση με την περίοδο 2005-2006. Η σεξουαλική επαφή αποτελεί τον κυριότερο τρόπο μετάδοσης του HIV. Συγκεκριμένα το 46.1% των περιπτώσεων HIV λοίμωξης ήταν άνδρες που δηλώθηκαν ότι μολύνθηκαν μέσω της σεξουαλικής επαφής με άλλους άνδρες ενώ το 22,9% ήταν άνδρες και γυναίκες που ανέφεραν ότι μολύνθηκαν μέσω της ετεροφυλοφιλικής σεξουαλικής επαφής. Η κατηγορία μετάδοσης παραμένει αδιευκρίνιστη σε ποσοστό 23,3%. Στη συγκεκριμένη κατηγορία περιλαμβάνονται άτομα για τα οποία δεν έχει δηλωθεί η κατηγορία μετάδοσης. Οι εκατοστιαίες αναλογίες ως προς τον τρόπο μόλυνσης δείχνουν μια αξιοσημείωτη αύξηση μετά το 2005 για τους άνδρες που έχουν σεξουαλική επαφή με άλλους άνδρες. Σε σύνολο 2.118 ατόμων μου έχουν μολυνθεί μέσω της ετεροφυλοφιλικής σεξουαλικής επαφής το 35,2% ήταν άτομα που έζησαν ή προέρχονται από χώρες στις οποίες η ετεροφυλοφιλική μετάδοση είναι συχνή, το 18,7% είχαν σεξουαλική επαφή με HIV οροθετικά άτομα των οποίων η πηγή μόλυνσης είναι ακαθόριστη και το 30.9% ήταν περιστατικά για τα οποία υπήρχε ισχυρή ένδειξη ετεροφυλοφιλικής μετάδοσης. Τρεις περιπτώσεις κάθετης μετάδοσης του HIV (δυο σε παιδιά προερχόμενα από την αλλοδαπή και μια σε παιδί ελληνικής εθνικότητας) δηλώθηκαν το 2008 (Οκτώβριο). Ο αριθμός των HIV οροθετικών παιδιών (ηλικίας <13 ετών κατά δήλωση) παραμένει χαμηλός στη χώρα μας και ανέρχεται σε 80 περιπτώσεις εκ των οποίων τα 49 είναι αγόρια και τα 30 είναι κορίτσια. Το 71,3% έχουν μολυνθεί από τη μητέρα τους, ενώ το 15% ήταν πολυμεταγγιζόμενα παιδιά.

Όσον αφορά το AIDS.

Το 2008 (μέχρι την 31η Οκτωβρίου) διαγνώστηκαν 73 νέες περιπτώσεις AIDS, εκ των οποίων 64 (87,7%) ήταν άνδρες και 9 (12,3%) γυναίκες. Από τις περιπτώσεις αυτές οι 55 δηλώθηκαν επίσης ως HIV+ μέσα στο 2008. Το 41,1% των νέων περιπτώσεων AIDS ήταν άνδρες που είχαν σεξουαλικές επαφές με άλλους άνδρες, ενώ στο 42,5% των περιπτώσεων η μετάδοση είχε γίνει πιθανότατα μέσω της ετεροφυλοφιλικής σεξουαλικής επαφής. Η πλειονότητα των νέων περιπτώσεων αφορά ηλικίες μεγαλύτερες των 40 ετών κατά τη διάγνωση. Ο συνολικός αριθμός των περιπτώσεων AIDS που δηλώθηκαν στην Ελλάδα μέχρι την 31η Οκτωβρίου 2008, ανέρχεται σε 2.928, εκ των οποίων, 2.477 ήταν άνδρες και 451 ήταν γυναίκες. Η απότομη αύξηση που παρατηρείται τα έτη 1993-96 οφείλεται κατά ένα μεγάλο μέρος στον αυξημένο αριθμό κρουσμάτων λόγω της επέκτασης των κριτηρίων για τη διάγνωση της νόσου. Αντίθετα η μεγάλη μείωση στις επιπτώσεις του AIDS που παρατηρείται από το 1997 μέχρι το 2001 μπορεί να αποδοθεί στις νέες αντιρετροϊκές αγωγές. Ο αριθμός των νέων περιπτώσεων AIDS τα τελευταία έτη παραμένει χαμηλός. Ο κυριότερος τρόπος μετάδοσης του HIV σε άτομα που έχουν εμφανίσει AIDS παραμένει η σεξουαλική επαφή μεταξύ ανδρών (55.7%) και ακολουθεί η ετεροφυλοφιλική (για άνδρες και γυναίκες) σεξουαλική επαφή (24.5%). Ο υψηλότερος αριθμός περιπτώσεων AIDS κατά το χρόνο διάγνωσης παρατηρείται στις ηλικιακές ομάδες μεταξύ 30 και 49 ετών, με επίκεντρο την ηλικιακή ομάδα 30-34 ετών. Οι τρεις συχνότερα εμφανιζόμενες ενδεικτικές νόσοι κατά τη διάγνωση των ασθενών με AIDS ήταν το σύνδρομο απίσχνανσης (26.03%), η πνευμονία από Pneumonocystis carinii (24,7%) και η πνευμονική φυματίωση (12.3%). Στα παιδιά, η συχνότερη ενδεικτική νόσος είναι η λοίμωξη από κυταρομεγαλοιό, η HIV εγκεφαλοπάθεια και η πνευμονία από Pneumonocystis carinii. Τονίζεται ότι τα ποσοστά αυτά αναφέρονται στο σύνολο των περιστατικών από την αρχή της επιδημίας μέχρι σήμερα.Ο συνολικός αριθμός των περιπτώσεων AIDS σε παιδιά παραμένει χαμηλός στην Ελλάδα. Σε σύνολο 36 παιδιών με aids, το 63.9% έχουν μολυνθεί από την μητέρα τους. Ο αριθμός των θανάτων με AIDS που δηλώθηκαν το 2008 ανέρχεται σε 21 άτομα. Η σημαντική μείωση στον αριθμό των θανάτων, η οποία ξεκίνησε το 1997, οφείλεται στην εισαγωγή των νέων θεραπειών, οι οποίες καθυστερούν σημαντικά την εξέλιξη της νόσου. Αυτά είναι τα στοιχεία που αφορούν την ελληνική πραγματικότητα. Στην έκθεση της επιδημιολογίας του ΚΕΕΛΠΝΟ, αναφέρονται και ευρωπαϊκά δεδομένα, τεχνικές παρατηρήσεις και συλλογή και διαχείριση αυτών των δεδομένων.

Περισσότερες πληροφορίες με πίνακες και διαγράμματα παρουσιάζονται στο site του ΚΕΕΛΠΝΟ, www.keel.org.gr

μουσικη

εξοδος 11

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΝΙΚΟΥ

MUSIC BLAH BLOG

Δ

εν μας το έκανε τελικά το χατίρι ο καιρός και παρά το μπόλικο κρύο, δεν έριξε ούτε μια νιφάδα χιόνι (για μέσα στην Αθήνα μιλάω), ενώ υπήρχαν οι «κατάλληλες προϋποθέσεις» - για να θυμηθώ και ένα παλιό σουξέ. Και δεν φτάνει αυτό, είχαμε και τα πάσης φύσεως εορταστικά στην τηλεόραση να ...κρυώνουν ακόμα περισσότερο την διάθεσή μας. Πάντως, το καλύτερο αντίδοτο ήταν και φέτος τα εορταστικά των «μικρών» καναλιών, που αν μη τι άλλο, προσέφεραν μεγάλες δόσεις αυθεντικού κιτς και ακόμα μεγαλύτερες δόσεις ανεπιτήδευτου γέλιου σε όσους τα παρακολούθησαν. Γράφοντας αυτά τώρα, βλέπω από τη βεράντα μου έναν υπέροχο ήλιο, οπότε το ένστικτό μου, μου επιβάλλει να σας πάρω από το χέρι και να βγούμε έξω, αγνοώντας την όποια ψύχρα. Κλείστε την τηλεόραση και πάμε.

καθιερωμένες προτάσεις LGBT @ Ταξίδι bar, Ζαγρέως 23 & Κωνσταντινουπόλεως 46, Γκάζι

Κάθε Πέμπτη ζωντανό πρόγραμμα με τη Λιάνα και τη Σοφία σε εύστοχες ενορχηστρώσεις και με καλές φωνές που μας κρατούν συντροφιά από τον Ηρώνδα μέχρι σήμερα.

@ Kazarma club, Κωνσταντινουπόλεως 84, Γκάζι

Κάθε Παρασκευή ζωντανό Karaoke show με τον Κώστα Κούντο, γι’ αυτούς που θέλουν να νιώσουν σταρ έστω και για ένα τραγούδι!

@ Μεζεδοπωλείο Σαπφώ, Μεγ. Αλεξάνδρου 35, Μεταξουργείο, 2105236447

17/1, Guru Bar – Jazz Upstairs, Dr VODKATINI (Έναρξη 23:00, Είσοδος 12€)

Κάθε Παρασκευή ζωντανό ελληνικό πρόγραμμα. Καθημερινά εκλεκτοί μεζέδες για όσες ξέρουν από την καντίνα της Ερεσού και για όσες θέλουν να μάθουν.

22/1, Gagarin 205, MONIKA (Έναρξη 22:00, Είσοδος 15€)

@ Almaz, Τριπτολέμου 12, Γκάζι, τηλ 2103474763

22 & 23/1, Ιανός, ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ Μ. ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ – ΝΟΤΗΣ ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ, ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΜΟΥΤΣΑΤΣΟΥ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΑΡΓΑΡΗΣ (Έναρξη 21:00, Είσοδος με ποτό 20€) 28/1, Ιανός, ΣΟΝΙΑ ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ (Έναρξη 21:00, Είσοδος με ποτό 20€)

Τα καθιερωμένα live της Κυριακής – που συνεχίζονται και φέτος με πολύ μεγάλη επιτυχία - ανεβάζουν τους τόνους από νωρίς και κρατούν δυνατά μέχρι αργά το βράδυ.

άλλα LGBT ραντεβού @ Higgs cafe bar, Απέλλου 2, πλατεία Κοτζιά

Τα αριστουργήματα του 20ου αιώνα

Ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος σας καλεί στο καφέ Higgs για κρασί και ελαφρύ φαγητό την Παρασκευή 16 Ιανουαρίου, μετά τις 19.00

@ Kazarma club, Κωνσταντινουπόλεως 84, Γκάζι

Στις 16 Ιανουαρίου για δεύτερη φορά ένα διαφορετικό πάρτυ με ξένη μόνο μουσική από τους Mario.K και Kappa Nee αλλά και σόου από τους Gazan’s. Ένα πάρτυ με τη μουσική που αγαπάμε και με μια παρέα που αποφασίσαμε να διασκεδάσει μαζί σας.

@ Fou club, Κελεού 8 και Ιερά Οδό, Γκάζι

Το γενέθλιο πάρτυ του Πωλ Σοφιανού την Παρασκευή 30 Ιανουαρίου με τη συμμετοχή του βραζιλιάνου χορευτή του «So U Think U Can Dance» THIAGO SOAERES DA SILVA θα παρουσιάσει ζωντανά δύο εκπληκτικές χορογραφίες σε κατάλευκη ατμόσφαιρα. Ο Πωλ στα decks του club με ευρωπαϊκή dance σκηνή, αξέχαστες new wave επιτυχίες των 90s αλλά και γνωστά soundtracks ταινιών!

@ Micraasia, Κωνσταντινουπόλεως 70, 1ος όροφος, Γκάζι Μια πολύ σημαντική συλλογή που συγκεντρώνει τις σημαντικότερες μουσικές συνθέσεις του αιώνα που πέρασε, κυκλοφόρησε λίγο πριν το τέλος του 2008 η EMI. Η συλλογή, που τιτλοφορείται «20th-century Masterpieces - 100 Years of Classical Music», αποτελείται από 16 cd, στα οποία ανθολογούνται οι σπουδαιότεροι συνθέτες συμφωνικής μουσικής από τις αρχές του 20ού αιώνα, μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του ’90. Συνθέσεις των Rachmaninov, Debussy, Prokofiev, Stravinsky, Orff, Shostakovich, Gershwin, Messiaen, Rodrigo και πολλών άλλων κλασικών και σύγχρονων συνθετών, ταξινομημένες σε χρονολογική σειρά, μας ταξιδεύουν στην ιστορία της νεότερης συμφωνικής μουσικής, δίνοντας παράλληλα την ευκαιρία στον ακροατή να ακούσει ιστορικές ηχογραφήσεις από τον τεράστιο κατάλογο της EMI Classics, που πέρασαν εκ νέου από επεξεργασία για την μουσική αυτή «κιβωτό». Στο link που σας δίνω, μπορείτε να δείτε αναλυτικά τη λίστα των έργων, αλλά και να ακούσετε ένα απόσπασμα από το καθένα.

Αντίστροφη μέτρηση για τα Grammy Την Κυριακή 8 Φεβρουαρίου θα απονεμηθούν στο Λος Άντζελες τα σημαντικότερα τη τάξει μουσικά βραβεία του κόσμου, τα βραβεία Grammy. Τα «Όσκαρ» της μουσικής, όπως πολλοί τα αποκαλούν, που πέρυσι έκλεισαν μισό αιώνα ζωής, αναμένεται φέτος να είναι από τα πιο πολυποίκιλα των τελευταίων ετών, με διαφορετικά είδη μουσικής να διαγωνίζονται για τις σημαντικότερες κατηγορίες. Οι υποψηφιότητες ανακοινώθηκαν στις 3 Δεκεμβρίου, σε ένα ειδικό show, για πρώτη φορά σε ζώνη υψηλής τηλεθέασης, με πολλούς καλεσμένους και εκπλήξεις. Τις περισσότερες υποψηφιότητες συγκεντρώνει ο Lil Wayne με 8 και ακολουθούν οι Coldplay με 7, oι Jay-Z, Ne-Yo και Kanye West με 6, ενώ από τα υπόλοιπα ονόματα, σε 4 κατηγορίες είναι υποψήφιοι οι Radiohead και σε 3 οι Eagles και η Adele. Όπως κάθε χρόνο, η μετάδοση των βραβείων Grammy, αποτελεί εκτός από μουσικό και σπουδαίο τηλεοπτικό γεγονός, με την χρήση της τελευταίας λέξης της τεχνολογίας τηλεοπτικής μετάδοσης σε εικόνα και ήχο. Δείτε αναλυτικά όλες τις υποψηφιότητες στην ιστοσελίδα των βραβείων Grammy.

Μεγάλο πάρτυ με θέμα τη Μικρασία στο πιο εναλλακτικό στέκι του Γκαζιού. Αν είστε φαν της αυθεντικής οριεντάλ μουσικής, ο Δημήτρης Αποστολόπουλος σας περιμένει για φαγητό και ποτό, το Σάββατο 31 Ιανουαρίου,

εκθέσεις // παραστάσεις @ Ιλεάνα Τούντα, Αρματολών & Κλεφτών 48, 210 6439466

Την Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2009 στις 19.30 εγκαινιάζεται στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Ιλεάνα Τούντα η τέταρτη ατομική έκθεση του Κώστα Μπασάνου με τίτλο Nowhere/ Πουθενά. Η έκθεση θα διαρκέσει ως τις 21 Φεβρουαρίου.

@ Booze blackspace, Κολοκοτρώνη 57, τηλ 2103240944

Οι σπουδαστές της σχολής «Ορνεράκης» και η θεατρική ομάδα «pro-vlima» συναντήθηκαν και δημιούργησαν ένα comic-οδραμα. Με αφορμή τη συνάντηση, κομιστές και ηθοποιοί αλληλοεμπνέονται και εκθέτουν τη δουλειά τους στους τοίχους και τη σκηνή του Booze Cooperativa. Ώρες – Μέρες λειτουργίας έκθεσης: 15.00 – 23.00 καθημερινά. Είσοδος ελεύθερη

@ Θέατρο Χώρα, Αμοργού 18-20, Αθήνα

«Τα πικρά δάκρυα της Πέτρα Φον Καντ», ανεβαίνουν στο θέατρο με την υποστήριξη του ελληνικού γυναικείου τμήματος της Διεθνούς Αμνηστείας. Οι παραστάσεις ξεκίνησαν και θα ολοκληρωθούν στις 18 Φεβρουαρίου. Η παράσταση ανεβαίνει κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.00 και την Παρασκευή στις 00.00

θεσσαλονίκη @ AlmaKalma, Θεσσαλονίκη, Μιτσάγγα Ελένη, 6936 501 119

LINKS www.jr.com/product/classical/pc/_1050186/ www.grammy.com

Το Εργαστήριο Έρευνας Παραστατικών Τεχνών AlmaKalma για τη θεατρική περίοδο 2008-’09 παρουσιάζει τη performance “Εκπνοή-και-Τίποτα” . Την πρεμιέρα στη Θεσσαλονίκη- στις 15/01 και ώρα 21:00- θα ακολουθήσει ανοιχτή συζήτηση με αφορμή τη παράσταση με τον συγγραφέα-ποιητή Δημήτρη Δημητριάδη.

creative: Nikos Tsamboukos