Arabi

‫ربنا‪...‬‬ ‫پروردگارا‬ ‫« ربنا آتنا فی الدنیا حسنه و فی الخره حسنه »‬ ‫پروردگارا در دنیا و اخرت به ما نیکی بده‪.‬‬ ‫« ربنا اغفرلنا و لخواننا الذین سبقونا بالیمان ول ولتجعل فی قلوبنا غل للذین آمنو‪،‬ربنا انک رووف رحیم »‬ ‫پروردگارا ما و برادرانمان را که پیش از ما ایمان اورده اند بیامرز و کینه کسانی را که ایمان آورده اند در دل‬ ‫ما جای نده‪ .‬پروردگارا براستی که تو مشفق و مهربان هستی‪.‬‬ ‫«اللهم اجعل الیقین فی قلبی و النور فی بصری و النصیحه فی صدری و ذکرک با للیل و نهار علی لسانی و‬ ‫اجعل غنای فی نفسی و رقبتی فیما عندک برحمتک یا ارحم الراحمین»‬ ‫خدایا در دلم یقین و در دیده ام نور و در سینه ام اندرز و بر زبانم شب و روز یادت را قرار ده و بی نیازی‬ ‫مرا در خودم و میل مرا در انچه نزد توست قرار ده ‪ ،‬به مهربانیت ای مهربان ترین مهربانان‪.‬‬ ‫ص ‪568‬‬ ‫انت عطر الیاسمین‬ ‫تو عطر یاسمینی‬ ‫من اله العالمین‬ ‫ایها النور المبین‬ ‫از خدای جهانیان‬ ‫ای نور اشکار‬ ‫فی ضمیر الصالحین‬ ‫و الصراط المستقیم‬ ‫در وجود صالحان‬ ‫و راه مستقیم‬ ‫فی قلوب العاشقین‬ ‫انت مصباح الیقین‬ ‫تو در دل های عاشقان چراغ یقین هستی‪.‬‬ ‫انت عطر الیاسمین‬ ‫انت نبض فی القلوب‬ ‫تو بوی خوش گل یاسی‬ ‫تو تپش دلهایی‬ ‫لک یا ابن المرسلین‬ ‫کلما زاد الحنین‬ ‫ای فرزند پیامبر! هر گاه آه و ناله به خاطر تو فزونی یابد ‪.‬‬ ‫یا ولی المومنین‬ ‫باسمک الحلو هتفنا‬ ‫با نام شیرین تو فریاد بر آوریم ای ولی مومنان‬ ‫و انتظرناک سنین‬ ‫قد حملنا فیک دوما‬ ‫و سالها در انتظار تو بسر می بریم‬ ‫پیوسته بخاطر تو صبر کردیم‬ ‫بعد جور الظالمین‬ ‫تمل الرض بعدل‬ ‫زمین را پس از ستم ظالمان پر از عدل می سازی‬ ‫دمعه الفرح‬ ‫اشک خوشحالی‬ ‫فی المسجد در مسجد‬ ‫فی الیوم من الیام سمع احد الصحابه کلم الرسول الکرم (ص) و هو ینصح المرسلین و یشجعهم علی الصدقه‪.‬‬ ‫روزی از روزها یکی از صحابه سخن رسول اکرم (ص) را شنید که مسلمانان را نصیحت می کند و انها را‬ ‫تشویق به صدقه می نماید‪.‬‬ ‫فی البیت در خانه‬ ‫لما رجع الصحابی الی کوخه الصغیر و شاهد فیه حصیره المندرس و جرته الخزفیه حزن کثیرا علی انه لیقدر‬ ‫اعطا الصدقه‪.‬‬ ‫وقتی ان صحابی به خانه محقر خود برگشت و حصیر کهنه و کوزه سفالی خود را دید بسیار اندوهگین شد از‬ ‫اینکه نمی تواند صدقه دهد‪.‬‬ ‫بعد الصله پس از نماز‬ ‫رفع یدیه الی السماء و دموعه جاریه من عینه‪:‬‬ ‫دستهایش را بطرف آسمان بلند کرد در حالی که اشک از دیدگانش جاری بود‪.‬‬ ‫اللهم انک تعلم انی ل املک ما اتصدق به فی سبیلک و لکنی یا رب رضیت عن کل من شتمنی و ظلمنی فاطلب‬ ‫منک ان تجعل رضای صدقه فی سبیلک‪.‬‬ ‫خداوندا تو می دانی که من چیزی ندارم که در راه تو صدقه دهم ولی پروردگارا من از هر کسی که مرا ناسزا‬ ‫گفته و بر من ستم روا داشته است راضی گشتم (در گذشتم) پس از تو می خواهم که رضایت مرا (گذشت)‬ ‫صدقه راه خود گردانی‪.‬‬

‫فی الصباح در صبح‬ ‫خاطب الرسول (ص) المسلمین و قال‪ :‬پیامبر (ص)مسلمانان را خطاب کرد و فرمود ‪:‬‬ ‫لقد اخبرنی جبرئیل بان احدکم قد تصدق بعرضه و قد قبل ال صدقته و بشره بالرضوان‪.‬‬ ‫جبرئیل به من خبر داده است که یکی از شما ابرویش را صدقه داده است و خداوند صدقه او را پذیرفته و به‬ ‫وی بهشت را بشارت داده است‪.‬‬ ‫سمع الصحابی قول الرسول (ص) فدمعت عیناه‪ ...‬انها دمعه فرح هذه المره!‬ ‫صحابی گفتار پیامبر «ص» را شنید‪ .‬اشک چشمانش را فرا گرفت ‪ ...‬این بار آن اشک خوشحالی است‪.‬‬ ‫اجب عن السئله التالیه‪:‬‬ ‫به سوالهای زیر پاسخ دهید‪:‬‬ ‫‪ -1‬متی نهتف باسم المام المنتظر؟‬ ‫کلما زاد الحنین له‪.‬‬ ‫‪-2‬ماذا یفعل المام عند ظهوره؟‬ ‫یمل الرض بعدل بعد جور الظالمین‪.‬‬ ‫‪-3‬لماذا حزن الصحابی لما رجع الی کوخه؟‬ ‫لنه ما کان یقدر اعطاء الصدقه‪.‬‬ ‫‪-4‬بماذا اخبر جبرئیل الرسول(ص)؟‬ ‫اخبره بان احد الصحابه قد تصدق بعرضه و قد قبل ال صدقته و بشره بالرضوان‪.‬‬ ‫ص ‪576‬‬ ‫ل فرق بین غنی و فقیر‬ ‫هیج فرقی بین دارا و ندار نیست‬ ‫سلم رجل فقیر علی احد الصحابه فی الطریق‪ ،‬فرد الصحابی السلم ببروده‪.‬‬ ‫مردی نادار به یکی از صحابه سلم کرد و صحابی سلم او را با سردی جواب داد‪.‬‬ ‫بعد مده سلم رجل غنی علی ذلک الصحابی فنهض الصحابی من مکانه و رد السلم علیه بحراره و صافحه با‬ ‫احترام و رجب به‪...‬‬ ‫بعد از مدتی مردی دارا به آن صحابی سلم کرد صحابی از جای خود برخاست و سلم او را به گرمی جواب‬ ‫داد و از روی احترام با وی دست داد و به او خوش امد گفت‪...‬‬ ‫لما وصل الخبر الی رسول ال(ص) تاسف و قال ‪:‬‬ ‫وقتی خبر به رسول خدا(ص) رسید افسوس خورد و گفت‪:‬‬ ‫«من لقی فقیرا مسلما فسلم علیه خلف سلمه علی الغنیا لقی ال عزوجل یوم القیامه و هو علیه غضبان»‬ ‫«هر کس ناداری مسلمان ببیند و بر او سلمی دهد که غیر ازسلم وی بر ثروتمندان باشد خداوند عزوجل را‬ ‫روز قیامت دیدار کند در حالی که او بر وی خشمناک است‪».‬‬ ‫الرجل المحسن‬ ‫مرد نیکوکار‬ ‫احدث رجل محسن مسجدا‪ ،‬فساله بهلول عن سبب بناء المسجد‪.‬‬ ‫مردی نیکوکار مسجدی ساخت‪ ،‬بهلول از او درباره انگیزه ساخت مسجد سوال کرد‪.‬‬ ‫فقال الرجل‪ :‬احدثته لکتساب الثواب‪ .‬مرد گفت‪ :‬آن را برای کسب ثواب ساختم‪.‬‬ ‫قصد بهلول اختبار الرجل و مقدار اخلصه فی العمل‪ ،‬فکتب فی لیله علی جدار المسجد‪:‬‬ ‫« قد احدث هذا المکان المقدس الرجل المحسن بهلول»‪.‬‬ ‫بهلول خواست این مرد و مقدار اخلص او را در کار امتحان کند ‪ .‬لذا شبی روی دیوار مسجد نوشت ‪ :‬این‬ ‫مکان مقدس را مرد نیکوکار بهلول ساخته است ‪.‬‬ ‫فی الصباح لما انتشر الخبر ذهب الناس الی بهلول لتهنئته علی عمله الحسن ‪.‬‬ ‫صبح وقتی این خبر انتشار یافت و مردم پیش بهلول رفتند تا به وی بخاطر کار خویش تبریک گویند ‪.‬‬ ‫سمع الرجل المحسن هذا الخبر فغضب شدیدا و ذهب الی بهلول و شتمه و قال له ‪ :‬أیها المکار لقد ضیعت‬ ‫أموالی و جعلت نفسک شهیرا بین الناس ‪.‬‬

‫مرد نیکو این خبر را شنید و بسیار خشمگین شد و پیش بهلول رفت و به او دشنام دادو گفت ‪ :‬ای حیله گر تو‬ ‫اموال من را تباه کردی و خودت را میان مردم معروف گردانیدی ‪.‬‬ ‫فذهب الی المسجد یسرعه و حذف اسم بهلول و کتب اسمه بدله و عندئذ شعر بالراحه !! و لما شاهد بهلول هذا‬ ‫العمل ابتسم و قال ‪:‬‬ ‫سپس به سرعت سوی مسجد رفت و نام بهلول را حذف کرد و اسم خود را بجای آن نوشت و در این هنگام‬ ‫احساس راحتی نمود !! وقتی بهلول این کار را دید لبخندی زد و گفت ‪:‬‬ ‫« انما یتقبل ال من المتقین » ‪ « .‬خداوند فقط از پرهیزکاران قبول می کند » ‪.‬‬ ‫خیر معین !‬ ‫بهترین یاور‬ ‫من کان قریبا من ربه‬ ‫هر کس به پروردگارش نزدیک باشد ‪.‬‬ ‫الرحمة تسکن في قلبه‬ ‫و مهر در دلش جای گیرد ‪.‬‬ ‫و أتی بالمال علی حبه‬ ‫و مال خود را با وجود دوست داشتن آن عطا کند ‪.‬‬ ‫فال یبارک في کسبه‬ ‫خداوند به کسب او برکت دهد ‪.‬‬ ‫من کان صدیق المسکین‬ ‫هر کس دوست بینوا باشد ‪.‬‬ ‫و مغیث الخوة في الدین‬ ‫و فریاد رس برادران دینی گردد ‪.‬‬ ‫فال له خیر معین‬ ‫خداوند بهترین یاور اوست ‪.‬‬ ‫یجزیه و یصفح عن ذنبه‬ ‫او را پا داش دهد و از گناهش بگذرد ‪.‬‬ ‫المومن صاحب أفضال‬ ‫مومن دارای فضیلت هاست ‪.‬‬ ‫یعطی بیمین و شمال‬ ‫از هر سو عطا می کند ( با دست راست و چپ )‬ ‫و یجیب السائل في الحال‬ ‫و مستمند را بی درنگ پاسخ می دهد ‪.‬‬ ‫و یخفف عنه من کربه‬ ‫و از سختی او بکاهد ‪.‬‬ ‫البر دلیل العرفان‬ ‫نیکی دلیل آگاهی است ‪.‬‬ ‫و زکاتک شرط الیمان‬ ‫و زکات تو شرط ایمان است ‪.‬‬ ‫و ال ولي الحسان‬ ‫و خداون صاحب احسان است ‪.‬‬ ‫المحسن یطمع في قربه‬ ‫و احسان گر سخت جوار او خواهد ‪.‬‬ ‫معجزة النبیاء‬ ‫معجزه پیامبران‬ ‫سألوا المام الرضا ( ع) ‪:‬‬ ‫از امام رضا ( ع ) پرسیدند ‪:‬‬ ‫لماذا جعل ال معجزة موسی ( ع ) إبطال السحر و معجزة عیسی ( ع ) شفاء المرضی و معجزة محمد ( ص )‬ ‫القرآن ؟‬

‫چرا خداوند معجزه موسی ( ع ) ررا باطل کردن سحر و معجزه عیسی ( ع ) را شفای بیماران و معجزه‬ ‫حضرت محمد ( ص ) را را قرآن قرار داد ؟‬ ‫فقال ( ع ) ‪:‬‬ ‫حضرت فرمود ‪:‬‬ ‫عندما بعث ال موسی ( ع ) کان للسحر منزلة عظیمة عند الناس فأبطل سحرهم بهذه الممعجزة ‪.‬‬ ‫وقتی خداوند موسی ( ع ) را مبعوث کرد سحر پیش مردم جایگاه والیی داشت لذا سحر آنها را با این معجزه‬ ‫باطل ساخت ‪.‬‬ ‫و عندما بعث عیسی ( ع ) کان للطب دور کبیر بین الناس بسبب شیوع المراض المختلفة فأظهر معجزته بشفاء‬ ‫المرضی و إحیاء الموتی ‪.‬‬ ‫و وقتی عیسی ( ع ) را مبعوث کرد به خاطر شایع شدن بیماریهای مختلف طبابت نقش زیادی میان مردم‬ ‫داشت لذا با شفای بیماران و زنده کردن مردگان معجزه خود را آشکار کرد ‪.‬‬ ‫و بعث محمدا ( ص ) فی وقت کان للبیان و الفصاحة اهتمام بالغ بین الناس فأنزل ال القرآن فأظهر عجزهم عن‬ ‫التیان بمثله ‪.‬‬ ‫و حضرت محمد ( ص ) را زمانی مبعوث کرد که سخن و فصاحت از توجه زیادی میان مردم برخوردار بود‬ ‫لذا خداوند قرآن را نازل کرد و ناتوانی آنها ر ا از آوردن مانند آن آشکار ساخت ‪.‬‬ ‫یا إلهی‬ ‫یا مجیب الدعوات‬ ‫یا إلهی یا إلهی‬ ‫معبودا ‪ ،‬معبودا – ای پاسخگوی خواسته ها‬ ‫إجعل الیوم سعیدا و کثیر البرکات‬ ‫و فمی بالبسمات‬ ‫و امل الصدر انشراحا‬ ‫سینه ام را فراخی بخش و دهانم را پر خنده ساز ‪.‬‬ ‫فی أداء الواجبات‬ ‫یا إلهی أنت عونی‬ ‫خدایا تو یاری دهنده ی من در انجام تکالیف هستی ‪.‬‬ ‫بالعلوم النافعات‬ ‫نور العقل و قلبی‬ ‫خرد و جانم را با دانش سودمند نورانی کن ‪.‬‬ ‫و نصیبي في الحیاة‬ ‫و اجعل التوفیق حظي‬ ‫و در زندگی موفقیت را بهره و نصیب من گردان ‪.‬‬ ‫الدیب الملتزم‬ ‫ادیب متعهد‬ ‫ذات یوم قال المتوکل العباسي لوزیره ‪ :‬روزی متوکل عباسی به وزیرش گفت ‪:‬‬‫أرید معلما حاذقا لتربیة أولدي و تعلیمهم فما رأیک ؟‬‫معلمی ماهر برای تربیت و تعلیم فرزندانم می خواهم ؛ نظرت چیست ؟‬ ‫ ل أعرف أفضل و أعلم من إبن السکیت ‪.‬‬‫فاضل تر و عالم تر از ابن سکیت نمی شناسم ‪.‬‬ ‫ طیب ‪ ،‬طیب ‪ ،‬إذن أحضره لتعلیم أولدي ‪.‬‬‫بسیار خوب ‪ ،‬بسیار خوب ‪ ،‬پس او را برای آموزش فرزندانم حاضر کن ‪.‬‬ ‫ حضر إبن السکیت لتربیة أبناء المتوکل و تعلیمهم ‪.‬‬‫ابن سکیت برای تعلیم و تربیت پسران متوکل حاضر شد ‪.‬‬ ‫ في یوم عندما کان إبن السکیت جالسا عند المتوکل دخل علیهما و لداه ‪.‬‬‫یک روز وقتی ابن سکیت نزد متوکل نشسته بود دو فرزندش پیش آنها آمدند ‪.‬‬ ‫ هل ولداي أحب إلیک او أولد علي ؟‬‫آیا فرزندان من پیش تو محبوبتر ند هستند یا فرزندان علی ؟‬ ‫ غضب ابن السکیت من کلم المتوکل و قال بجرأة ‪:‬‬‫ابن سکیت از سخن متوکل بهب خشم آمد و با شجاعت گفت ‪:‬‬ ‫ و ال ‪ ،‬ان قنبرا مولی علی بن ابی طالب لحب الي من هذین و أبیهما ‪.‬‬‫به خدا سوگند ‪ ،‬قنبر غلم علی بن ابی طالب پیش من از این دو پدرشان محبوب تر است ‪.‬‬ ‫‪ -‬غضب الخلیفة شدیدا و أمر الجلدین بقطع لسان هذا العالم الشجاع ‪ .‬و فاز بلقاء ربه ‪.‬‬

‫خلیف بسیار خشمگین شد و به جلدها دستور داد ‪ :‬زبان این عالم شجاع را ببرند ‪ .‬او او توفیق دیدار‬ ‫پروردگارش را پیدا کرد ‪.‬‬