Ahmed Hamdi Tanpinar - Two Poems

TANPINAR, AHMED HAMDI SHIP THAT IS ASLEEP AT THE PIER Ship that is asleep at the pier Do you remember the ocean, The rough waves, the seaweed And the roaring of the seas? Let infinity call us At the morning hour one day. Let the ship raise its anchor at once, Let a beautiful journey start. Like the weathered sails We would be alone with the ocean, In the coolness of the dawn We would go to sleep. Ship that is asleep at the pier Do you remember the ocean, Those who left and never came back, And the ones who are waiting in vain? Ahmet Hamdi Tanpinar, Bűtűn Şiirleri, Dergah Yayinlari, 1976, page 37

RIHTIMDA UYUYAN GEMİ Rıhtumda uyuyan gemi Hatırladın mı engini, Sert dalgaları, yosunu, Suların uğultusunu... N'olur bir sabah saati Çağırsa bizi sonsuzluk, Birden demir alsa gemi Başlasa giizel yolculuk. Yırtılan yelkenler gibi

Enginle baş başa kalsak Ve bir şafak serinliği İçinde uykuya dalsak. Rıhtimda uyuyan gemi Hatırladın mı engini Gidip de gelmiyenleri Beyhude bekliyenleri...

EVERYTHING IS JUST RIGHT Everything is just right: the cypress tree by the pool, Far away a water wheel moans at every turn; Objects seem to be reflected from an enchanted sleep Climbing vines and insect whirrings surround the house. Everything is just right: the table, the jug and the glass. In the light filtering through the branches Time glances like a magic gazelle, Silence is falling on the ground leaf by leaf. I know you are asleep in the shade That is deep and cool like a seaside cave; Your eyelashes are tightly closed in a world of joy, A smile on your face in this laden afternoon. Perhaps these freshly opened roses are your dreams; This tender light on top of the branches, This eternal love song in the cooing of the pigeons… Since our life’s dream has passed into things. Everything is just right; far away a water wheel Moans at every turn like a tormented soul; It may be remembering something of our adventure… Dry autumn leaves are strewn in the wind. Ahmet Hamdi Tanpinar, Bűtűn Şiirleri, Dergah Yayinlari, 1976, page 38

HER ŞEY YERLI YERINDE Her şey yerli yerinde; havuz başında servi Bir dolap gicirdiyor uzaklarda durmadan, Eşya aksetmiş gibi tılsımlı bir uykudan, Sarmaşiklar ve böcek sesleri sarmiş evi. Her şey yerli yerinde; masa, sürahi, bardak, Serpilen aydınlıkta dalların arasından Bűlyülenmiş bir ceylân gibi bakıyor zaman, Sessizlik dökülüyor bir yerde yaprak yaprak.

Biliyorum gölgede senin uyuduğunu Bir deniz mağarası kadar kuytu ve serin Hazların âleminde yumulmuş kirpiklerin Yüzünde bir tebessüm bu ağır ögle sonu. Belki.rüyâlarındır bu tâze açmış güller, Bu yumuşak aydınlık dalların tepesinde, Bitmeyen aşk türküsü kumruların sesinde, Rüyâsı ömrümüzün çünkü eşyaya siner. Her şey yerli yerinde bir dolap uzaklarda Azapta bir ruh gibi gıcırdıyor durmadan, Bir şeyler hatırlıyor belki maceramizdan Kuru güz yaprakları uçuşuyor rüzgârda.