A Rah An
This document was uploaded by user and they confirmed that they have the permission to share it. If you are author or own the copyright of this book, please report to us by using this DMCA report form. Report DMCA
Overview
Download & View A Rah An as PDF for free.
More details
- Words: 13,070
- Pages: 64
1
နေမာတႆ ဘဂ၀ေတာ Aရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ
Aံ့ဖြယ္ၿပည့္စုံ Aရဟံဂုဏ္
Aရွင္သဒၶေမၼာဒယ(က်ဳိက္လတ္-ရုံးေဒါင့္) Aရ-ဟံ၊ ၊ ကိေလသာတုိ႔မွ ေ၀းကြာေတာ္မူ၍ ၀ါသနာႏွင့္တကြ ပယ္သတ္ေတာ္မူေသာ
ၿမတ္္စာြ ဘုရား။
Aရ-ဟံ၊ ၊ ကိေလသာတည္းဟူေသာ ရန္သူတုိ႔ကုိ သတ္ၿဖတ္ေတာ္မူ၍ ရူပကာယေတာ္၏ တင့္တယ္ေတာ္ မူေသာ ၿမတ္စြာဘုရား။ Aရ-ဟံ၊ ၊ သံသရာတည္းဟူေသာ Aကန္႔ေထာက္ဆံတုိ႔ကုိ ခ်ဳိးဖ်က္ေတာ္မူေသာ ၿမတ္စာြ ဘုရား၊ Aရဟံ၊ ၊ လူမင္း နတ္မင္း ၿဗဟၼာမင္းတုိ႔၏ ပူေဇာ္Aထူးကုိ ခံေတာ္မူထုိက္ေသာ ၿမတ္စာြ ဘုရား။ A-ရဟံ၊ ၊ ဆိတ္ကြယ္ရာ၌ မေကာင္းမွဳကုိ ၿပဳေတာ္မမူေသာ္ ၿမတ္စာြ ဘုရား။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားၾကီးAား ဘုရားတပည့္ေတာ္ ရုိေသၿမတ္နဳိးလက္Aုံမုိး၍ ရွိခုိးပူေဇာ္ ဖူးေမွ်ာ္မန္ေလွ်ာ့ ကန္ေတာ့ပါ၏ Aရွင္ဘုရား။ Aရဟံဂုဏ္ေတာ္သည္
ဂုဏ္ေတာ္(၉)ပါးတုိ႔တြင္
ပထမဆုံးဂုဏ္ေတာ္ၿဖစ္သလုိ
ၿမန္မာဗုဒၶဘာသာ
၀င္ေတြႏွင့္လည္း Aလြန္ရင္းႏွီးေသာ ဂုဏ္ေတာ္ၿဖစ္၏။ တုိက္တာ Aေဆာက္AUီးေတြ ေဆာက္လုပ္ေသာ Aခါမွာလည္း Aရဟံဆုိသည့္ ဂုဏ္ေတာ္ကုိ နဖူးစီး စာတမ္းAၿဖစ္ ဂုဏ္ယူ၀င့္ၾကြားစြာထုိးလွ်က္ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶသာသနာ၏ ခံတပ္ၾကီးသဖြယ္ ေရးသားပူေဇာ္ၾကတာကုိလည္း မ်ားစြာေတြ႔ၿမင္ဘူး၏။ ပထမၿမန္မာနဳိင္ငံေတာ္ကုိ
ကမၻာေၿမၿပင္ေပၚတြင္
ပီပီၿပင္ၿပင္
ေဖၚထုတ္ေပးခဲ့ေသာ
လူသားၿမတ္
Aေနာ္ရထာဘုရင္ၾကီး၏ Aထူးၾကည္ညဳိေလးစား ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္ေသာ ဆရာသခင္ Aရွင္ၿမတ္မွာလဲ Aရွင္ဓမၼဒႆီ(ခ) ရွင္Aရဟံမေထရ္ၿမတ္ၿဖစ္၏။ တပည့္ေကာင္းတစ္ေယာက္ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားလာၿပီဆုိရင္ ေနာက္ကယ ြ ္တြင္ ဆရာေကာင္းကေတာ့ ကိန္းေသရွိမွာၿဖစ္၏။ ဆရာေကာင္းမရွိဘဲ တပည့္ေကာင္းတစ္ေယာက္ ထြန္းေပၚလာဘုိ႔ Aလြန္ခဲရင္းလွ၏။ ဘုိးစU္ေဘာင္ဆက္
ကုိးကြယ္လာသည့္
မွားယြင္းေနသည့္
Aရည္းၾကီး၀ါဒဆုိးႏွင့္
နတ္ကုိးကြယ္မွဳေတြကုိ
ရပ္စဲေစ၍ စစ္မွန္ေသာ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶသာသနာကုုိ ပုဂံၿပည္တြင္ ထြန္းလင္းေတာက္ပေAာင္ ေဆာင္ရက ြ ္ နဳိင္ေသာ ဘုရင္Aေနာ္ရထာ၏ ေနာက္ကြယ္တြင္ ဆရာေကာင္း ရွင္Aရဟံၿမတ္ ရွိေန၏။ ၿမန္မာၿပည္ သာသနာ ပထမဆုံးေရာက္လာတာကေတာ့ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား လက္ထက္ေတာ္Aခါက သတၱာဟခုႏွစ္လီ စံေတာ္မူစU္ လင္းလြန္းပင္ရင္း၌ တဖုႆႏွင့္ ဘလႅိက ညီေနာင္ ဆံေတာ္ရွစ္ဆူ ပူေဇာ္ရန္ ခ်ီးၿမွင့္ေတာ္မူ၍ ထုိဆံေတာ္ရွစ္ဆူႏွင့္ ေရႊတိဂုံ ေစတီေတာ္ၿမတ္ကုိ Aစဆုံးကုိးကြယ္သည္က စခဲ့တာေတြ႔ရ၏။ ၿမတ္စြာဘုရား ပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူၿပီး ႏွစ္ေပါင္းသုံးရာေက်ာ္ Aေသာကမင္းၾကီး လက္ထက္မွာလည္း ၉တုိင္း ၉-ဌာန၊ သာသနာၿပဳလႊတ္ခန္းမွာ သု၀ဏၰဘူမိ သထုံAရပ္ကုိ Aရွင္ေသာနႏွင့္Aရွင္Uတၱရ ရဟႏၲာမေထရ္
ၾကီးမ်ား
ၾကြေတာ္မူလာၿပီး
သာသနာၿပဳခဲ့တာ
2 ကုိလည္း
ဒုတိယAၾကိမ္ေတြ႔ၿမင္ရ၏။
ရွင္Aရဟံမေထရ္
ၿမတ္သည္ Aရွင္ေသာန Aရွင္Uတၱရတုိ႔ Aဆက္Aႏြယ္တပည့္တစ္ပါးၿဖစ္၏။ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္းတစ္ေထာင္ေက်ာ္က ၿမန္မာၿပည္ေၿမပုံသည္ ဟိုတကြက္ ဒီတကြက္ Aုပ္ခ်ဳပ္ေနပုံ ရပါသည္၊ Aေနာ္ရထာဘုရင္လက္ထက္ေရာက္မွ ၿမန္မာၿပည္သည္ တစုတစည္းတည္း စုစည္းမိလာၿပီး ကမၻာ ေၿမၿပင္တြင္ ၿမန္မာ့ေၿမပုံ ထင္ထင္ရွားရွား ေပၚထြက္လာၿခင္း ၿဖစ္၏။ ၿမန္မာေၿမပုံကုိ ထင္ရွားစြာ ေဖာ္ထုတ္နဳိင္ေသာ Aေနာ္ရထာဘုရင္သည္ ဆရာေကာင္း ရွင္Aရဟံ မေထရ္ ၿမတ္ကုိ ဖူးေမွ်ာ္ၾကည္ညုိ ပူေဇာ္ခြင့္ရရွိ၍သာ ၀ါဒဆုိး ႏြံထမ ဲ ွ ရုံးထြက္နဳိင္ၿပီး ဆရာေကာင္း ရွင္Aရဟံ မေထရ္ ၿမတ္၏ ဆုံးမၾသ၀ါဒႏွင့္Aညီ ေဆာင္ရြက္နဳိင္ခ့ေ ဲ သာေၾကာင့္ ယေန႔ၿမန္မာေတြ ဂုဏ္ယူစာြ လက္မ ေထာင္ၿပီး ၀င့္ၾကြားနဳိင္သည့္
ၿမန္မာယU္ေက်းမွဳႏွင့္
ၿပည့္စုံသည့္
ပုဂံၿပည္၏
ဗုဒၶသာသနာကုိ
Aံ့ၾသဘနန္း
ေတြ႔ၿမင္ရၿခင္းၿဖစ္၏။ ရွင္Aရဟံမေထရ္ ပုဂံၿပည္ကုိ သာသနာၿပဳခရီး ေရာက္မလာခဲ့ေသာ္ Aေနာ္ရထာဘုရင္လဲ ၀ါဒဆုိးထဲမွ ရုံးထြက္နဳိင္မည္ မဟုတ္သလုိ ပုဂံၿပည္ၾကီးလည္း ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶသာသနာ ထြန္းကားရာေဒသတခု ၿဖစ္လာ လိမ့္မည္မဟုတ္ပါ၊
ပုဂံၿပည္သူၿပည္သားေတြ
ဗုဒၶ
ဘာသာ၀င္ေတြ
မၿဖစ္ဘူးဆုိရင္
ယေန႔ၿမန္မာၿပည္သူ
ၿပည္သားေတြလည္း ဘယ္ဘာသာ၀င္ေတြ ၿဖစ္ေနမလဲဆုိတာ ခန္႔မွန္းလုိ႔ရနဳိင္မည္မဟုတ္ေပ။ ၿမန္မာၿပည္သူၿပည္သားေတြ စစ္မွန္ေသာ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာကုိ ကုိးကြယ္ခြင့္ ရၿခင္းသည္ ဘုရင္ Aေနာ္ရထာ၏ ေက်းဇူးေတြပါသလုိ Aေနာ္ရထာဘုရင္၏ ဆရာသခင္ ရွင္Aရဟံ မေထရ္ၿမတ္၏ ေက်းဇူး ေတြက ပုိမ်ားသည္ဟု ထင္ပါသည္။ ပထမၿမန္မာနဳိင္ငံကုိ ကမၻာေၿမပုံေပၚတြင္ ထင္ထင္ရွားရွား ေပၚလြင္ေAာင္ စတင္ေဆာင္ရြက္နဳိင္သူမင္း၏ ကုိးကြယ္မူပုိင္းမွာ လမ္းမွန္ေရာက္ေAာင္ ဆုံးမၾသ၀ါဒ ေေပးနဳိင္ေသာ မင္းဆရာ ၿဖစ္ေတာ္မူေသာ ရွင္Aရဟံ မေထရ္ၿမတ္ကုိလည္း ၿမန္မာၿပည္သားေတြ Aထူးသတိရ ပူေဇာ္သင့္၏။ ၿမန္မာၿပည္သူ
Aမ်ားစု၏
ကုိးကြယ္မွဳAစသည္
ရွင္Aရဟံမေထရ္ၿမတ္ႏွင့္စတင္
ခဲ့သည္ဟု
ေၿပာဆုိလွ်င္ မွားမည္မထင္ေပ၊ ၿမန္မာၿပည္၏ Aစသည္ Aရဟံၿဖင့္ပင္ စခဲ့သည္ဟု ဆုိလုိၿခင္းၿဖစ္သည္။ Aရဟံ
ဂုဏ္ေတာ္သည္
ၿမန္မာၿပည္သူ
ၿပည္သားေတြႏွင့္
Aင္မတန္ရင္းႏွီးေသာ
ဂုဏ္ေတာ္
တစ္ပုဒ္ၿဖစ္၏၊ ၿမန္မာေတြ၏ႏွစ္လုံးသား၀ယ္ Aရဟံဂုဏ္ေတာ္ကုိ လွဳိက္လွဳိက္လလ ွဲ ွဲ ရြတ္ဆုိၿပီး ပုတီးစိတ္၍ ေသာ္လည္းေကာင္း ၿမတ္္ဗုဒၶ၏ ေရွ႔ေတာ္တြင္ ရုိေသစြာထုိင္၍ ဗုဒၶါႏုႆတိ ဘာ၀နာပြားမ်ားတာကုိလည္း မ်ားစြာေတြ႔ရ၏၊ Aရဟံဂုဏ္ေတာ္ထူးကုိလည္း ရည္စူးလုိ႔ ႏွလုံးသြင္းပါရင္ Aႏၲရာယ္ေတြရွင္း ေဘးရန္ကင္းစင္ ဆိုၿပီး ဂီတသီခ်င္းေတြၿဖင့္ ရြတ္ဆုိပူေဇာ္တာေတြကုိလည္း ေတြ႔ၿမင္ရ၏။ ၿမန္မာေတြႏွင့္
Aလြန္ရင္းႏွီးေသာ
ဤဂုဏ္ေတာ္ကို
ၿမန္မာေတြ
Aဓိပၸါယ္သိၿပီး
Aရသာရွိရွိ
ခံစားၾကည္ညဳိတတ္ေAာင္ ဘုန္းၾကီးနားလည္သမွ် ေရးသားတင္ၿပၿခင္းၿဖစ္၏။ Aရဟံဂုဏ္ေတာ္သည္ ေရွးကဆုိခ့သ ဲ ည့္Aတုိင္း Aနက္ငါးမ်ဳိးၿဖင့္ ပူေဇာ္ခြင့္ရမွာ ၿဖစ္၏၊ AစU္Aတုိင္း တစ္ပုဒ္ခ်င္းစီ ေရးသားပူေဇာ္ၿပီး ၾကည္ညဳိၾကရေAာင္၊ Aရ-ဟံ၊ ၊ ကိေလသာတုိ႔မွ ေ၀းကြာေတာ္မူ၍ ၀ါသနာႏွင့္တကြ ပယ္သတ္ေတာ္မူေသာ ၿမတ္စာြ ဘုရား။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္ ကိေလသာတုိ႔မွ ေ၀းကြာေတာ္မူ၏ဟု ေရွးတ၀ါက်ၿဖင့္ ဆုိထားၿခင္းၿဖစ္၏၊ ကိေလသာတုိ႔မွ ဘယ္လုိေ၀းကြာေတာ္မူသလဲ ကိေလသာဆိုတာ ဘာေတြလဲဆုိတာ သိရွိရန္Aေရးၾကီး၏။ စိတ္ကုိပူပန္ေစတတ္ ထုိကိေလသာသည္ (၁၀) ပါး ရွိ၏၊
ညစ္ႏြမး္ေစတတ္ေသာေၾကာင့္
ကိေလသာဟု
ေခၚဆုိပါသည္။
3 (၁) ေလာဘ- လုိခ်င္တတ္မက္ၿခင္း၊ (၂) ေဒါသ- စိတ္ဆုိးAမ်က္ထြက္ၿခင္း၊ (၃) ေမာဟ- ေတြေ၀မိန္းေမာၿခင္း၊ (၄) မာန- ေထာင္လႊားေမာက္မာၿခင္း၊ (၅) ဒိဌိ- Aယူမွားၿခင္း၊ (၆) ၀ိစိကိစၧာ-ယုံမွားသံသရၿဖစ္ၿခင္း၊ (ရ) ထိန-ထုံထုိင္းၿခင္း၊ (၈) Uဒၶစၥ-ၿပန္႔လႊင့္ၿခင္း၊ (၉) Aဟိရိက- ဒုစရုိက္မွ မရွက္ၿခင္း၊ (၁၀) Aေနာတၱပၸ- ဒုစရုိက္မွ မေၾကာက္ၿခင္း၊
ေလာဘ၊ ကိေလသာမွ ေ၀ မၿူ ခင္း ေ၀းကြာေတာ္မူ (၁) လုိၿခင္းတတ္မက္ၿခင္း ေလာဘကိေလသာသည္ ၀တၳဳကာမႏွင့္ကိေလသာကာမ ဟူ၍ ႏွစ္မ်ဳိးရွိပါ၏၊ ၀တၳဳကာမ ဆုိသည္မွာ၊ တတ္မက္စရာေကာင္းေသာ ဂုဏ္ထူးဂုဏ္သိန္ စည္းစိမ္Uစၥာ တန္ခုိးAာဏာမ်ား၊ ပတ္၀န္းက်င္မွ ၀ုိင္း၀န္း၍ ေလးစားၿခင္း ခံရမွဳမ်ား၊ ထင္ေပၚေက်ာ္ေစာမွဳမ်ားၿဖစ္၏။ ကိေလသာကာမဆုိသည္မွာ
Aမ်ဳိးသားမ်ားမွ
Aမ်ိဳးသမီးမ်ားAေပၚတပ္မက္ၿခင္း၊
Aမ်ဳိးသမီးမ်ားမွ
Aမ်ဳိးသားမ်ားAေပၚတပ္မက္ၿခင္း၊ တပ္မက္စရာမ်ားAေပၚ တပ္မက္ၿခင္း ၿဖစ္၏၊။ ဤေလာဘကိေလသာသည္
ကိေလသာဆယ္ပါးတြင္
(၁၀)ပါးတုိ႔၏ ေခါင္းေဆာင္ၾကီးလည္း ၿဖစ္၏၊
ပထမဆုံးကိေလသာၿဖစ္သလုိ၊
ကိေလသာ
ထုိေခါင္းေဆာင္ၾကီးၿဖစ္သည့္ လုိခ်င္တတ္မက္ၿခင္းေလာဘ
ကိေလသာကုိ သာမန္လူသားေတြ ရုံးထြက္နဳိင္ေAာင္ ၾကိဳးစားဖုိ႔ Aင္မတန္ခယ ဲ U္းလွ၏။ စီးပြားUစၥာေတြကလည္း ဆြဲေဆာင္ထား၏။ ဇနီးခင္ပန ြ ္းေတြကလည္း ဆြဲေဆာင္ ထား၏၊ သားေတြ သမီး ေတြကလည္း ဆြဲေဆာင္ထား၏၊ ေဆြမ်ဳိးမိတ္ေဆြ ဇာတိေၿမ ေတြကလည္း ဆြဲေဆာင္ထား၏၊ သာမန္ပုဂၢဳိလ္မ်ား ဆြဲေဆာင္Aားေကာင္းလွေသာ လုိၿခင္ တတ္မက္ၿခင္း ေလာဘကိေလသာမွ ရုံးထြက္နဳိင္ဘုိ႔ မလြယ္ကူလွပါ။ ပါရမီဓာတ္ခံ ရင့္က်က္ေနေသာ ပုဂၢဳိလ္ထူးမ်ားသာလွ်င္ လုိခ်င္တတ္မက္ၿခင္း ေလာဘ ၿဖစ္လာေသာ Aခါ ေလာဘAလုိသုိ႔မလုိက္မိေAာင္ ေလာဘ၏ ဆြဲေဆာင္မွဳမ်ားမွ ရုံးထြက္ နဳိင္မွာၿဖစ္၏၊ ထုိဆဲြေဆာင္မွဳ
Aားေကာင္းေသာ
ေလာဘကိေလသာမွ
ရုံးထြက္နဳိင္ၿခင္းမွာလည္း
မိမိတုိ႔
ဘယ္လုပ္ငန္းကုိ လုပ္လုပ္၊ ထုိလုပ္ငန္းမွ ရရွိမည့္ Aက်ဳိးကုိ မေမွ်ာ္ကုိးပဲ မိမိတာ၀န္Aရ မိမိလုပ္ငန္းကုိ ေလာကAတြက္ လုပ္ေပးၿခင္းဟု မိမိစိတ္ကုိ ၿမင့္ၿမတ္သည့္ စိတ္ ထားရမည္ၿဖစ္၏။ မိမိAက်ဳိးစီးပြားကုိ
ပဓာနမထားဘဲ
ၿမင့္ၿမတ္သည့္စိတ္ၿဖင့္
ေလာက
Aတြက္ပါ
ေဆာင္ရက ြ ္
နဳိင္ေသာေၾကာင့္ လုိၿခင္တတ္မက္ၿခင္း ေလာဘကိေလသာသည္ မိမိထံသုိ႔ ၀င္လာနိဳင္သည္ မဟုတ္ပါ။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား Aေလာင္းေတာ္ဘ၀ ပါရမီ ၿဖည့္စU္Aခါက ပထမဆုံးၿဖစ္ေတာ္မူေသာ သုေမဓာ ဘ၀သည္ ေလာဘကိေလသာမွ ရုံးထြက္နဳိင္ေAာင္ ၾကိဳဳးစားေဆာင္ရက ြ ္ပုံကုိ ၾကည္ညဳိၾကရေAာင္။ သုေမဓာတုိ႔ မိသားစုသည္ ၿဗဟၼဏဘာသာ၀င္မ်ားၿဖစ္၏၊ သုေမဓာတုိ႔ မိသားစု၀င္ Aားလုံး Aမရ၀တီ ၿပည္တြင္ ေနထုိင္ၾက၏၊ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀ေသာ မိ္သားစုမ်ားၿဖစ္၏၊ မိဘႏွစ္ပါးလည္း သုေမဓာဆုိသည္ သား ေကာင္းတစ္ေယာက္သာ ဖြားၿမင္ထားၿခင္းၿဖစ္၏၊ ဉာဏ္ရည္ထက္ၿမက္လွေသာ သုေမဓာသည္ ေလာကီ ဆုိင္ရာ
4 ပညာရပ္ေတြကုိလည္း ဘြဲ႔ထူး ဂုဏ္ထူးေတြ Aလီလီန႔ဲ တစ္ဖက္ကမ္းခတ္ တတ္ေၿမာက္ခ့၏ ဲ ၊ သူတုိ႔ ေခတ္ ပညာ ရပ္မ်ားသည္ သုေမဓာAတြက္ ပုေရာဟိတ္ဘ႔ခ ဲြ ံေလာက္ေAာင္ တတ္ေသာ Aတတ္ပညာ မ်ား ၿဖစ္၏။ ပညာရပ္မ်ားကုိ Aၿပီးတုိင္ သင္ယူၿပီးဆုံးခ်ိန္မွ ေက်းဇူးရွင္ မိဘႏွစ္ပါး ကြယ္လန ြ ္Aနိစၥ ေရာက္ခ့၏ ဲ ။ Aေမြစား AေမြခံAၿဖစ္ သူတစ္ေယာက္တည္းသာ ရွိေသာေၾကာင့္ Aေမြထိမ္း ဘ႑ာစုိးမွ ရွိရွိသမွ် Aေမြ ပစၥည္းမ်ားကုုိ Aေမြဆက္ခံသူ သုေမဓာAား စာရင္း ဇယားAၿပည့္ Aစုံၿဖင့္ လႊဲAပ္၏။ သုေမဓာသည္ မိဘႏွစ္ပါးလက္ထက္ၿဖစ္ေပၚလာေသာ Aေမြပစၥည္းမ်ားကုိလဲ ရရွိလုိက္၏၊ မိဘႏွစ္ပါး၏ ဘုိးေဘးစU္ဆက္
ထားရွိခဲ့ေသာ
Aေမြပစၥည္းမ်ားကုိလည္း
ရရွိလုိက္၏၊
သုေမဓာပုိင္
ပစၥည္းမ်ားသည္
ကုေဋကုဋာခ်ီ၍ မ်ားလွပါ၏၊ သုေမဓာတသက္ ဘယ္လုိမွ သုံးစားလုိ႔မကုန္နဳိင္ေAာင္ စီးပြားUစၥာမ်ား ၿဖစ္၏။ Aမ်ဳိးဇာတ္Aားၿဖင့္ ၾကည့္ရင္လည္း သူ႔ေခတ္သူ႔Aခါမွာေတာ့ ၿဗဟၼဏ ဘာသာ၀င္သည္ Aၿမတ္ဆုံးဟု ဆုိထားေသာေၾကာင့္ Aမ်ဳိးဇာတ္Aားၿဖင့္လည္း ၿမတ္၏၊ စီးပြားUစၥာAားၿဖင့္ ၾကည့္ရင္လည္း ကုေဋကုဋာခ်ီ၍ သုံးမကုန္ေAာင္ စီးပြားUစၥာေတြ နဲ႔လည္း ၿပည့္စုံ၏၊ ပညာေရးAေနနဲ႔ ၾကည့္ၿပန္ရင္လည္း ဘြ႔ထ ဲ ူးဂုဏ္ထူး Aလီလီနဲ႔
ထူးခွၽြန္စြာ
ၾကည့္ၿပန္ရင္လည္း
တတ္ေၿမာက္ထားေသာ
ရွင္ဘုရင္ထံ
ပညာရွင္
တစ္ေယာက္ၿဖစ္၏၊
သြားေရာက္ခစားAမူေတာ္ထမ္းလွ်င္
ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားမူေတြ
ပုေရာဟိတ္ဘ႔ဲြ
ရေလာက္ေAာင္
Aရည္Aခ်င္းေတြႏွင့္ၿပည့္စုံေနေသာ သုေမဓာၿဖစ္၏။ ေလာကီလူ႕႔ေဘာင္မွာေနရင္ေတာ့ သုေမဓာAတြက္ Aရာရာဟာ Aဆင့္သင့္ၿဖစ္ ေန၏၊ Aိမ္ေထာင္ ၿပဳမည္ဆုိရင္လည္း သုေမဓာကုိ လက္ကမ္း၍ ၾကိဳဆုိေနေသာ Aမ်ီဳးသမီးမ်ား ၀ုိင္း၀ုိင္းလည္ေနမွာ ေသခ်ာ၏။ သုေမဓာကား Aားလုံးထက္ထူးၿခားေသာ ပုဂၢဳိလ္ဆုိေတာ့ AေတြးAၿမင္ေတြကလည္း ထူးၿခားလွ၏၊ ေလာကကုိ
တကယ္တန္းၾကီးပြားတုိးတက္ေAာင္ေဆာင္ရက ြ ္မည္
ေဆာင္ရြက္နဳိင္မည္မဟုတ္။
မိမိပိုင္ဆုိင္ေသာ
ဆုိပါက
စီးပြားUစၥာေတြၿဖင့္လည္း
မိမိ
Aမ်ဳိးဇာတ္ၿဖင့္လည္း
ေဆာင္ရက ြ ္နဳိင္မည္မဟုတ္။
မိမိတတ္ထားေသာ Aတတ္ပညာေတြၿဖင့္လည္းေဆာင္ရက ြ ္နဳိင္ မည္ မဟုတ္။ မိမိ၏ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားမႈ ၿဖင့္လည္း ေဆာင္ရြက္နဳိင္မည္ မဟုတ္။ ဤသည္ကား သုေမဓာ၏ ကုိယ္ပုိင္AေတြးAေခၚမ်ား ၿဖစ္၏။ လူ႔ဘ၀၏ ကုိယ္စိတ္ႏွစ္ပါး ၿငိမ္းခ်မ္းမွဳကုိ မ်ဳိးဆက္ေတြ စီးပြားUစၥာေတြ Aတတ္ပညာေတြ ထင္ေပၚ ေက်ာ္ၾကားမွဳေတြက မေပးနဳိင္ဘဲ စုိးရိမ္မွဳေတြ ငုိေၾကြးမွဳေတြ ၀မ္းနည္းမွဳေတြ ပူပန္ေတြကုိသာ ေပးနဳိင္တာကုိ ေလာကတြင္
ၾကည့္တတ္သူေတြ
ၿမင္ေနရသလုိ
ထူးၿခားထက္ၿမက္သည့္
သုေမဓာကေတာ့
ကြက္ကက ြ ္
ကြင္းကြင္း ၿမင္ေနသူပါ။ Uစၥာပစၥည္း
ၾကြယ္၀ၿပန္ေတာ့လည္း
ဓနမာနက
AလုိAေလ်ာက္
ေရာက္လာၿပန္၏။
ဘြ႔ထ ဲ ူး
ဂုဏ္ထူးေတြ ရရွိလာၿပန္ေတာ့လည္း ပညာမာနက AလုိAေလ်ာက္ၿဖစ္ေပၚလာၿပန္၏။ Aမ်ဳိးဇာတ္ၿမတ္ေတာ့ လည္း Aမ်ဳိးဇာတ္စြဲ၍ မန္မာန ၿဖစ္လာတတ္ပါ၏။ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကား လာေတာ့လည္း ဘ၀င္ၿမင့္ခ်င္သည့္ မန္မာနကလည္း AလုိAေလ်ာက္ေရာက္လာတာကုိ ေတြ႔ရ၏။ သုေမဓာသည္ ေလာကၾကီးကုိ ပူေလာင္မူေတြ မၿဖစ္ေစပဲ တေလာကလုံး ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာေစခ်င္၏။ တေလာကလုံး
ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာေAာင္
လုပ္ေပးခ်င္၏။
တေလာကလုံး
ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာဘုိ႔Aတြက္
တကယ္Aားကုိးေလာက္ေသာ Aရာ၀တၳဳကား မိမိ၏ ၿဖဴစင္ၿမင့္ၿမတ္ေသာ ကုိယ္က်င့္သိကၡာသာလွ်င္ ၿဖစ္၏။ ကုိယ္က်င့္သိကၡာဆုိသည့္ Aက်င့္ၿမတ္္ကုိ က်င့္ရာ၌ ဆြဲေဆာင္မွဳေတြ Aၿပည့္A၀ ရွိေသာ တဏွာ ေလာဘကုိ သတ္နဳိင္မွ ၿဖစ္၏။ တဏွာေလာဘကုိ သတ္နဳိင္မွ ေလာကၾကီးသည္ သာယာလာမည္ၿဖစ္၏။ ၿငိမ္းခ်မ္း၍ ေAးခ်မ္းလာမည္ ၿဖစ္၏။ သုေမဓာတစ္ေယာက္ တဏွာေလာဘကုိ သတ္နဳိင္ရန္ၾကီဳးစားပါေတာ့၏။
5 သုေမဓာသည္ သူပုိင္ပစၥည္း္Uစၥာမ်ားကုိ Aမရ၀တီ မင္းၾကီးထံ သြားေရာက္၍ သူပုိင္ပစၥည္း မ်ား Aားလုံုးကုိ Aပ္ႏွင္း၏။ သုေမဓာသည္ ေလာကAက်ဳိးကုိ သယ္ပုိးရန္ သႏၷိ႒ာန္ခ်ထားၿပီး ၿဖစ္၏။ ေလာက Aက်ဳိးကုိ သယ္ပုိးလုိသူတုိင္း မိမိAက်ဳိးကုိ စႊန္႔လႊတ္ရမွာ ၿဖစ္ေသာေၾကာင့္သုေမဓာသည္ သူပုိင္ပစၥည္းမ်ာကုိ Aမရ၀တီ မင္းၾကီးထံ Aပ္ႏွံ၍ စြန္႔လႊတ္ရန္ ၾကီဳးစားၿခင္းၿဖစ္၏။ သုေမဓာသည္ သူ၏ ကုေဋကုဋာခ်ီေသာ စည္းစိမ္Uစၥာမ်ားကုိ ေလာကAတြက္ Aက်ဳိးရွိေAာင္ Aသုံးခ်လုိ၏၊
ထုိစည္းစိမ္Uစၥာမ်ားကုိ
Aသုံးခ်နဳိင္သူမွာ
Aမရ၀တီ
မင္းၾကီးသာၿဖစ္၏။
ထုိ႔ေၾကာင့္သူ၏
စညး္စိမ္Uစၥာမ်ားကုိ ေလာကAတြက္ Aသုံးခ်နဳိင္ရန္ မင္းၾကီးAားAပ္ႏွံၿခင္းၿဖစ္၏။ သုေမဓာသည္ မိမိပုိင္ စညး္စိမ္Uစၥာမ်ားကုိ မိမိကုိယ္တုိင္ သဟတၳိကဒါန ေၿမာက္ေAာင္ လွဴဒါန္းလုိပါက လွဴဒါန္းနဳိင္ပါ၏။ သုိ႔ေသာ္ ထုိေခတ္ ထုိနဳိင္ငံ၏ Uပေဒႏွင့္ ၿငိစန ြ ္းမွာစုိးေသာေၾကာင့္ မိမိပုိင္ပစၥည္းမ်ားကုိ မိမိကုိယ္တုိင္မလွဴဘဲ Aမရ၀တိီမင္းၾကီးAား Aပ္ႏွံၿခင္းၿဖစ္၏။ သုေမဓာက Aပ္ေသာ္လည္း Aမရ၀တီမင္းၾကီးမွ လက္မခံပါ၊ သုေမဓာ၏ Aလုိဆႏၵ Aတုိင္း ေဆာင္ ရြက္နဳိင္ရန္ သုေမဓာAား ၿပန္လည္Aပ္ႏွံ၏၊ သုေမဓာသည္ သူ၏ စည္းစိမ္ Uစၥာမ်ားကုိ Aမရ၀တီီၿပည္သူ ၿပည္သားမ်ားAား သင့္ေလ်ာ္သလုိ ခြဲေ၀လွဴဒါန္းေလ၏၊ ထို႔ေနာက္ ေတာထြက္၍ ရေသ့ရဟန္း ၿပဳေလ၏။ ၿမတ္စြာဘုရားရွင္ ကုိယ္ေတာ္ၿမတ္ၾကီးသည္ Aေလာင္းေတာ္ သုေမဓာ ဘ၀ထဲကုိက ၀တၳဳကာမဟု ဆုိသည့္္ စီးပြားUစၥာေတြမွလည္း ရုံးထြက္နုဳိင္၏၊ ရာထူးAာဏာေတြမွလည္း ရုံးထြက္နဳိင္၏၊ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကား မႈေတြမွလည္း ရုံးထြက္နုဳိင္၏၊ ကိေလသာ ကာမၿဖစ္သည့္ Aိမ္ရာတည္ေထာင္ ကာမေဘာင္မွလည္း ရုံးထြက္ နဳိင္၏၊ ေလာဘကိေလသာကုိ Aေလာင္း ေတာ္ဘ၀တည္းက ေ၀းေတာ္မူေAာင္ ေဆာင္ရြက္နဳိင္တာကုိ ေတြ႔ၿမင္ရပါ၏။ လက္ထက္ေတာ္Aခါမွာလည္း
သိဒၶတၳမင္းသားဘ၀မွာ
နိမိတ္ၾကီးေလးပါး
ၿမင္သည့္
Aတြက္
၀တၳဳကာမဟုဆုိသည့္ စည္းစိမ္Uစၥာေတြကုိလည္း မငဲ့မတြယ္ စြန္႔လႊတ္နဳိင္၏၊ ရရွိလာမည့္ စၾကၤာ၀ေတးမင္း၏ ရာထူးAာဏာေတြကုိေတာင္ မငဲ့မတြယ္ စြန္႔လႊတ္နဳိင္ခ့၏ ဲ ။ ကိေလသာကာမၿဖစ္သည့္ Aေခ်ာAလွၿဖစ္ေတာ္မူေသာ ယေသာ္ဓယာေဒ၀ီ မိဖုရားကုိလည္း AၿပီးAပုိင္ စြန္႔လႊတ္ကာ ေတာထြက္ခဲ့၏၊ မဇ်ၥိမပဋိပဒါ ဟူေသာ မဂၢင္Aက်င့္ ၿမတ္ၿဖင့္ ေလာဘကိေလသာကုိ ရွင္ေတာ္ ၿမတ္ဘုရားသည္ ဘယ္ေတာ့မွ ၿပန္မလာနဳိင္ေသာ Aေ၀းမ်ဳိးႏွင့္ ေ၀းေတာ္မူေAာင္ ေဆာင္ရက ြ ္ နဳိင္ခ့ပ ဲ ါ၏။
ေဒါသ ကိေလသာမွ ေ၀ ေ၀းကြာေတာ္မူၿခင္း (၂) ခက္ထန္ၾကမ္းထမ္းေသာ ေဒါသသည္ တေလာကလုံးကုိ ခ်စ္နဳိင္သည့္ Aေဒါသ ဆုိသည့္ ေမတၱာတရားေတြကုိ ထာ၀ရ မက်င့္နဳိင္ေသာ ပုဂၢဳိလ္ေတြ၏ သႏၲာန္မွာသာလွ်င္ ေတြ႔ရွိနဳိင္၏၊ ေလာကၾကီး ဖရုိဖရဲ ၿပဳိကြဲမသြားရေAာင္ ေလာကလူ႔ေဘာင္ကုိ ေမတၱာဓာတ္ၿဖင့္ ခုိင္မာေAာင္ ဖြ႔စ ဲ ည္းတည္ေထာင္သင့္၏။ ေမတၱာ၏
တရားကုိယ္မွာ
Aေဒါသၿဖစ္၏၊
ေလာကၾကီးကုိ
Aေဒါသတည္းဟူေသာ
ေမတၱာၿဖင့္
တည္ေဆာက္ထားလွ်င္ ေလာကၾကီးသည္ ခုိင္မာ၏၊ သိပ္သည္းက်စ္လစ္၏၊ ၿငိမ္းခ်မ္း၏၊ သာယာေပ်ာ္ရႊင္ဖယ ြ ္ ေကာင္းေသာ လူ႔ေဘာင္သစ္ကုိ ေလာကလူသားတုိင္း ခံစားရမွာၿဖစ္၏။ လူ႔ဘ၀ကုိ ရရွိလာသည့္ လူသားတုိင္း မိမိႏွင့္မိမိပတ္၀န္းက်င္ ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာေရး Aတြက္ တစ္Uီးကုိ တစ္Uီး ခ်စ္ခင္ၿခင္းေမတၱာတရားေတြ ထားနဳိင္ရမွာ ၿဖစ္၏၊ ခ်စ္ခင္ၿခင္း ေမတၱာတရား ထားနဳိင္မွဳ Aားေကာင္း ေလေလ ေလာကၾကီး ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာမွဳ မ်ားေလေလ ၿဖစ္၏၊ ေလာကၾကီး ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာမွဳ မ်ားေလေလ
6 ေလာကၾကီးတြင္ လူၿဖစ္ရက်ဳိးနပ္ေလေလ ၿဖစ္၏၊ ဒါမွမဟုတ္ ေလာကလူ႔ေဘာင္ကုိ ခက္ထန္ၾကမ္းထန္းၿခင္း ေဒါသၿဖင့္ဖြဲ႔စည္းတည္ေဆာက္ထားလွ်င္ ေလာကလူ႔ေဘာင္သည္ သိပ္သည္းက်စ္လစ္မွဳ မရွိ၊ စည္းလုံးမွဳမရွိ၊ ဖရုိဖရဲ ၿပဳိကြဲ၏၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကင္းမဲ့၍ ေနရာတုိင္းမွာ ဆူပက ြ ္ေန၏၊ ေလာကၾကီး ဆူပက ြ ္ေလေလ လူၿဖစ္ရၿခင္း ရွူံးေလေလ ၿဖစ္၏၊ ကမၻာေၿမၿပင္ေပၚတြင္
ေဒါသၿဖင့္တည္ေဆာက္ထားၾကေသာ
နဳိင္ငံမ်ားစြာတုိ႔သည္
ေနရာတုိင္းမွာ
ဆူပြက္ ေန၍ သတ္ၾကၿဖတ္ၾက Aကုသုိလ္ေတြ ဗလပြႏွင့္ လူ႔ဘ၀ကုိ Aရွဳံးၾကီး ရွုဳံးေလေသာ လူသားမ်ားစြာ တုိ႔ကုိ ကမၻာ့သတင္း မီဒီယာေလာကတြင္ ေန႔စU္ေန႔တုိင္း ေတြ႔ၿမင္ေနရ၏။ ကမၻာေပၚရွိ လူသားမွန္သမွ် မည္သူမဆုိ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာေနခ်င္ၾက၏၊ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ေနခ်င္ ၾကလုိ႔လည္း ကုလသမဂၢလုိ Aဖြဲ႔ၾကီးေတြ ဖြဲ႔စည္းၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းမွဳ ရေAာင္ ၾကီဳးစားေဆာင္ရက ြ ္ ေနတာကုိလည္း ေတြ႔ၿမင္ရ၏။ ေလာကကုိၿငိမ္းခ်မ္းေရး တည္ေဆာက္ေနေသာ ပုဂၢဳိလ္တုိ႔သည္ ထာ၀ရၿငိမ္းခ်မ္းေရး တည္ေဆာက္ ေနေသာ ပုဂၢဳိလ္မ်ားရွိသလုိ ယာယီၿငိမ္းခ်မ္းေရးၿဖင့္ တည္ေဆာက္ေနေသာ ပုဂၢိဳလ္ေတြလည္း ရွိပါ၏၊ ထာ၀ရ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသည္ ေမတၱာလမ္းၿဖစ္၍ ယာယီၿငိမ္းခ်မ္းလမ္း သည္ ေဒါသလမ္းၿဖစ္၏။ ထာ၀ရ
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး
လမ္းၿဖစ္ေသာ
ေမတၱာလမ္းၿဖင့္
ၿငိမ္းခ်မ္းမွဳကုိ
ရယူရာ၌
Aခ်ိန္ၾကာ၏၊
စိတ္ရွည္ဇြဲသန္ သည္းညီီးခံ၊ ဆုိသည့္Aတုိင္း Aခ်ိန္ကုိေတာ့ သည္းခံေစာင့္ဆုိင္းဘုိ႔ လုိပါသည္၊ ေစာင့္ရတာ ၾကာသလုိ ရရွိသည့္Aက်ဳိးေက်းဇူးကလည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုိေတာ့ ေစာင့္ရက်ဳိး နပ္မွာၿဖစ္၏၊ ယခုဘ၀မွာလည္း ၿငိမ္းခ်မ္း၍ ေAးခ်မ္းသလုိ သံသရာAက်ဳိးေက်းဇူးကလည္း Aလြန္ခိုင္မာေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာ ဘ၀ပုိင္ရွင္မ်ား ၿဖစ္လာၾကမွာ ၿဖစ္၏၊ ေလာကၾကီးကုိ ထာ၀ရ ၿငိမ္းခ်မ္းေစခ်င္ေသာ ပုဂၢဳိလ္ေတြ ေလာကၾကီး ကုိ တကယ္ ခ်စ္တတ္ဖုိ႔သာ လုိပါ၏။ ေလာကၾကီးကုိ တကယ္ခ်စ္ရုိးမွန္လွ်င္ မိမိခ်စ္ရေသာ ေလာကၾကီးAတြက္ မိမိဘ၀ကုိ Aနစ္နာခံဖုိ႔ဆုိတာ ဘာမွ ၀န္ေလးေနမည္ မဟုတ္ပါ။ မိမိခ်စ္ရေသာ ေလာကမွ မိမိAတြက္ ဘာမွေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ မထားဘဲ ေလာကAက်ဳီး စီးပြားAတြက္သာ ေလာကၿငိမ္းခ်မ္းမွဳAတြက္သာ
ၿမင့္ၿမတ္သည့္စိတ္
ထားနဳိင္ၾကမည္ဆုိရင္
မိမိခ်စ္ေသာ
ေလာကAတြက္
Aနစ္နာခံၿခင္း၌လည္း ေကာင္းၿမတ္ေသာ Aရသာကုိ ခံစားဘူး ၾကမယ္ဆုိရင္ လူသားတုိင္း ေလာကၾကီးကုိ သာယာလွပ၍ ထာ၀ရၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုိ တည္ေဆာက္ဖန္တီးနဳိင္မွာၿဖစ္၏။ ဒါမွမဟုတ္ ေလာကAတြက္ ထာ၀ရ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနည္းကုိ Aသုံးမၿပဳဘဲ Aခ်ိန္ၾကာသည္ကုိ မေစာင့္ ဆုိင္းနဳိင္ေသာ ပုဂၢဳိလ္တုိ႔သည္ ယာယီၿငိမး္ခ်မ္းေရး နည္းၿဖစ္ေသာ ၿဖတ္လမ္းနည္းၿဖစ္သည့္ ခက္ထန္ၾကမ္းေသာ ေဒါသနည္းကုိ ေရြးခ်ယ္ကာ တခါတည္း မလွွန္ နုဳိင္ေAာင္ ရက္စက္မွဳ သရဖူေဆာင္းကာ ၾကမ္းၾကမ္းထမ္းထမ္း ကုိင္တြယ္၍ လက္နက္Aားကိုး လူAင္Aားကုိး၍ Aဓမၼနည္းၿဖင့္ ယာယီၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုိ ရယူၾက၏။ ေဒါသလမ္းကုိလုိက္လွ်င္ Aၿမဳံၿငိမ္းခ်မ္းမွဳသာၿဖစ္၏၊
Aခ်ိန္တုိတုိႏွင့္
ထုိAၿမဳံၿငိမ္းခ်မ္းမွဳမွ
ၿငိမး္ခ်မ္းမွဳကုိ ဆူပက ြ ္ၿခင္းသည္
ရသည္ကားမွန္၏။ Aေနွးႏွင့္
ထုိၿငိမ္းခ်မ္းမွဳသည္
Aၿမန္ၿဖစ္လာဘုိ႔ေသခ်ာ၏၊
Aဓမၼၿဖတ္လမ္းနည္းၿဖင့္ ရယူထားေသာ ၿငမ္းခ်မ္းမွဳမွန္သမွ် ဘယ္ေနရာမဆုိ ဟုိေနရာက ထဆူပြက္လုိက္ ဒီေနရာက ထဆူပြက္လုိက္ၿဖင့္ ကမၻာေၿမၿပင္ တြင္ ထင္ရွားစြာေတြ႔ေနရ၏။ ေလာကၿငိမး္ခ်မ္းမွဳကုိ
Aခ်ိန္ခ်ိန္တုိတုိႏွင့္
ရယူသူမ်ားသည္
ယခုဘ၀မွာလည္း
Aၿမဲတန္း
စုိးရိမ္ေၾကာင့္ၾကေနရ၏၊ သံသရာ၏ ဟုိဘက္ပုိင္းမွာလည္း မိမိရယူပုိင္ဆုိင္ ထားသည္ ့ Aဓမၼၿဖတ္လမ္း ေဒါသ ၏ Aက်ဳိးဆက္ကုိလည္း မုခ်မေသြ ခံစားရAုံးမွာၿဖစ္၏။
7 တေလာကလုံးကုိ ရန္သူမိတ္ေဆြမခဲပ ြ ဲ ခ်စ္နဳိင္သည့္Aေဒါသ ဆုိသည့္ ေမတၱာ ဓာတ္ၿဖင့္ ထာ၀ရ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုိ တည္ေဆာက္နဳိ္င္မွသာလွ်င္ လူၿဖစ္ရက်ဳိးနပ္မွာ ၿဖစ္၏။ ၿမတ္စြာဘုရား
Aေလာင္းေတာ္
သု၀ဏၰသာမဘ၀ကုိ
ၾကည္ညဳိၾကည့္ရေAာင္၊
Aေလာင္းေတာ္
သု၀ဏၰသာမသည္ သိၾကားမင္း၏ ကူညီတုိက္တန ြ ္းခ်က္Aရ ဖခင္ဒုကူလ ႏွင့္ မိခင္ ပါရိကာတုိ႔မွ ေမြးဖြား လာသည့္ သားထူးတစ္ေယာက္ၿဖစ္၏၊ သု၀ဏၰသာမသည္ ေတာတြင္းတိရိစၧာန္တုိ႔ Aလယ္၌ ၾကီးၿပင္းရသူ ၿဖစ္၏။ သု၀ဏၰသာမ၏ Aေဖၚမ်ားသည္ ေၾကာက္စရာေကာင္းေသာ က်ားမ်ား၊ ၿခေသၤ့မ်ား၊ က်ားသစ္မ်ား၊ ပါသလုိ လူကုိ ေၾကာက္တတ္ေသာ သမင္မ်ား၊ ကိႏၷရာ မ်ားလည္း ပါ၀င္တာေတြ႔ရ၏။ သု၀ဏၰသာမသည္
တိရိစၧာန္Aားလုံးကုိ
ခ်စ္သလုိ
သု၀ဏၰသာမကုိလည္း
တိရိစၧာန္
Aားလုံးက
ခ်စ္ခင္တာေတြ႔ရ၏၊ ေတာတြင္းသားေလး သု၀ဏၰသာမ၏ တေလာကလုံးကုိ ရန္သူမိတ္ေဆြမခဲြဘဲ ခ်စ္နဳိင္သည့္ ေမတၱာဓာတ္Aင္Aားသည္ ေတာတြင္း တိရိစၧာန္ေတြ၏ ႏွလုံးသား၌ ေမတၱာဓာတ္္ေတြ ၿပန္႔ႏွံ႔ လႊမ္းၿခဳံၿပီး ကိန္း ၀ပ္တည္ရွိေနေသာေၾကာင့္ သု၀ဏၰသာမ ႏွင့္ ေတာတြင္းတိရိစၧာန္မ်ား ရင္းႏွီးခင္မင္စာြ ခ်စ္ေနနဳိင္ၿခင္း ၿဖစ္၏။ သု၀ဏၰသာမ ကေလးဘ၀ Aရြယ္၌ မိဘမ်ား သစ္သီးၾကီးငယ္ကုိ ေတာတြင္း၌ သြားေရာက္ရွာေဖြစU္ ေက်ာင္းသခၤန္း၌ ထားခဲ့ေသာ သု၀ဏၰသာမကုိ ကိႏၷရာမ်ားက ဂႏၶမာေတာင္မွ လာ၍ ေရခ်ဳိးေပးၾက၏၊ နံ႔သာလိမ္ေပးၾက၏၊ ဤမွ်ေလာက္Aထိ သူတုိ႔သည္ သု၀ဏၰသာမကုိ ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးၾက၏။ Aႏၲရာယ္ၾကီးမားသည့္ တိရိစၧာန္ေတြလည္း သု၀ဏၰသာမႏွင့္ ေတြ႔ရင္ ယU္ေက်း သိမ္ေမြ႔ေနတာ ေတြ႔ရသလုိ လူကုိAလြန္ေၾကာက္တတ္ေသာ သမင္၊ ဒရယ္၊ ေၿခငယ္၊ စုိင္၊ ဆတ္ႏွင့္ကိႏၷရာ၊ ကိႏၷရီမ်ားမွလည္း သု၀ဏၰသာမကုိ မေၾကာက္မရြံ႔ ၀ုိင္း၀န္း
ကူညီတာ ေတြ႔ရ၏။ သု၀ဏၰသာမ၏ ေမတၱာဓာတ္Aင္Aားသည္
မည္မွ် ေလာက္ၾကီးမားသည္ကုိ မွန္းဆ၍ သိရွိနဳိင္၏။ တစ္ခုေသာေန႔တြင္ မိဘႏွစ္ပါး ေတာထဲ၌ သစ္သီးရွာၿပီး ၿပန္လာၾကရာ ေက်ာင္းသခၤန္းႏွင့္ မနီးမေ၀း Aေရာက္တြင္ မုိးသည္းထန္စြာ ရြာသြန္းသၿဖင့္ သစ္ပင္ၾကီး တစ္ပင္၏ ေAာက္၌ရွိေသာ ေတာင္ပုိ႔ေပၚသုိ႔ တက္ေရာက္၍ မုိးခုိၾက၏၊ သူတုိ႔ကုိယ္မွ ေခၽြးႏွင့္ ေရာေသာ ေရသည္ စီးၾကလာ၍ ေတာင္ပုိ႔Aတြင္းရွိ ေၿမြေဟာက္၏ ႏွာေခါင္းA၀တြင္းသုိ႔ ၀င္၏၊ ေၿမြေဟာက္သည္ Aမ်က္ေဒါသထြက္၍ Aဆိပ္ႏွင့္ေရာေသာ ေလကုိမွဳတ္ထုတ္ေလ ေသာAခါ မိဘႏွစ္ပါး၏ မ်က္စိမ်ားသည္ ေၿမြဆိပ္သင့္၍ ကြယ္ၾကေလ၏။ မ်က္စိAလင္းေရာင္ကြယ္သြားေသာ မိဘႏွစ္ပါးသည္ ငုိေၾကြးၾက၏၊ ထုိက့သ ဲ ုိ႔ ငုိေၾကြးၿခင္းမွာ သူတို႔ Aတြက္ စုိးရိမ္လုိ႔ ငုိေၾကြးၾကၿခင္း မဟုတ္ပါ၊ သားငယ္သု၀ဏၰသာမ Aတြက္စုိးရိမ္ပူေဆြး၍ ငုိေၾကြးၾကၿခင္း ၿဖစ္၏။ သု၀ဏၰသာမသည္ Aခ်ိန္တန္လုိ႔ ၿပန္ေရာက္မလာေသာ မိဘႏွစ္ပါးကုိ ေတာထဲ၌ တေၾကာ္ေၾကာ္ေAာ္ေခၚ ကာ လုိက္ရွာေတာ့၏၊ တစ္ေနရာAေရာက္တြင္ မိဘႏွစ္ပါး၏ ငုိသံၾကားရသၿဖင့္ သြားၾကည့္ရာ မိဘႏွစ္ပါးလုံး မ်က္စိကြယ္ေနတာ ေတြ႔ရ၏၊ ေက်းဇူးရွင္ မိဘႏွစ္ပါးကုိ ေက်ာင္းသခၤန္းသုိ႔ တြဲေခၚလာ၍ ေနရာခ်ထား ေပးၿပီး မိဘႏွစ္ပါးAတြက္ စၾကၤံ ေလွ်ာက္ရန္ႏွင့္ က်င္ၾကီးက်င္ငယ္ စြန္႔ရန္Aတြက္ ၾကီဳးတန္းမ်ားကုိ စီစU္ၿပဳလုပ္ေပး၏ မိဘမ်ားမ်က္စိကြယ္မည္ဆုိတာ
ၾကဳိတင္သိရွိေသာ
သိၾကားမင္းမွ
သု၀ဏၰသာမကုိ
မိဘႏွစ္ပါးကုိ
ေကၽြးေမြး ၿပဳစုေစာင့္ေရွာက္ဖုိ႔Aတြက္ စီစU္ေပးခဲ့ၿခင္း ၿဖစ္၏၊ သု၀ဏၰသာမ သည္ ေက်းဇူးရွင္ မိဘႏွစ္ပါး Aတြက္ ေတာထဲသုိ႔ သြားေရာက္၍ သစ္သီးမ်ားရွာေဖြေသာAခါ ကိႏၷရာမ်ားက လုိက္၍ သစ္သီးမ်ားခူးေပး ၾက၏၊ ေရခပ္ရန္ ေရဆိပ္သုိ႔ ဆင္းေသာAခါ သမင္မ်ားကလုိက္၍ ေရခပ္ေပးၾက၏၊ တစ္ခုေသာ တစ္ေန႔တြင္ သမင္မ်ားၿဖင့္ေရခပ္သြားစU္
ေတာကစားထြက္လာေသာ
ဗာရာဏသီဘုရင္
ပီဠိယကၡမင္းၾကီးသည္
သု၀ဏၰသာမကုိ သားသမင္မ်ား Aလယ္၌ Aံ့ၾသဘြယ္ေတြ႔ရေသာAခါ မ်ားစြာAံ့Aားသင့္သာြ း၏၊ လူေလာ
8 နတ္ေလာ ခြဲၿခား၍ မင္းၾကီးမသိသၿဖင့္၊ Aဆိပ္လူးမွ်ားၿဖင့္ ပစ္ၿပီးမွ ေမးမည္ ဟု ၾကံစည္၍ ေလးၿဖင့္ပစ္လုိက္၏၊ Aဆိပ္လူးမွ်ားမွန္၍ သု၀ဏၰသာမလဲၾကသြား၏၊ သားသမင္တုိ႔လည္း လန္႔ၿပီး ထြက္ေၿပးၾကကုန္၏။ သု၀ဏၰသာမသည္
ငုိေၾကြး၏၊
သု၀ဏၰသာမငုိေၾကြးၿခင္းသည္
သူ႔Aတြက္ငုိေၾကြးၿခင္း
မဟုတ္ပါ၊
သူမရွိေတာ့လွ်င္ သူ႔ေက်းဇူးရွင္ မ်က္မၿမင္ မိဘႏွစ္ပါး ဒုကၡေရာက္ေတာ့မည္ကုိ စုိးရိမ္ၿပီး ငုိေၾကြးၿခင္းၿဖစ္၏။ သု၀ဏၰသာမသည္ သူ႔ကုိ Aဆိပ္လူးၿမွားၿဖင့္ ၿပစ္သူကုိလည္း ေဒါသဟူသမွ် ၿမဴမွဳန္မွ် ထြက္ေပၚ လာၿခင္းမရွိပါ မိဘႏွစ္ပါးကုိသာ သတိရ တမ္းတၿပီး ေၿပာဆုိေနမိ၏၊ ပီဠိယကၡမင္းၾကီးသည္ လူသားစင္စစ္မွန္း လည္း သိသြား၏၊ မ်က္မၿမင္မိဘႏွစ္ပါးကုိ ၿပဳစုလုပ္ေကၽြးေနေသာ သူေတာ္စU္ ေယာကၤ်ားၿမတ္Aၿဖစ္ သိရ ေလေသာ Aခါ မင္းၾကီးသည္ သု၀ဏၰသာမကုိ AႏူးAညြတ္ ေတာင္းပန္ေလ၏။ Aဆိပ္မွ်ားဒဏ္ရာၿဖင့္
ေမ့ေမ်ာခါနီးၿဖစ္ေနေသာ
သု၀ဏၰသာမကုိယ္စား
မ်က္မၿမင္မိဘႏွစ္ပါးAား
Aသက္ထက္ဆုံးၿပဳစုလုပ္ေကၽြးပါမည္ဟု ကတိေပးေလ၏၊ သုူ၀ဏၰသာမ ညႊန္ၿပသည့္လမ္းAတုိင္း သြားေလရာ ဖခင္ ဒုကူလထံေရာက္ေလ၏။ မင္းၾကီးသည္ ဖခင္ ဒုကူုလAား မိမိသည္ ဗာရာဏသီဘုရင္ ၿဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ ေတာကစားထြက္လာရင္း
သားသမင္တုိ႔
Aလယ္တြင္
ေတြ႔ရွိရေသာ
သု၀ဏၰသာမကုိ
မွ်ားၿဖင့္
ပစ္သတ္မိေၾကာင္း ေတာင္းပန္စကား ေၿပာဆုိ၍ သု၀ဏၰသာမ ကုိယ္စား မ်က္မၿမင္ မိဘ ႏွစ္ပါးကုိ တသက္လုံး ၿပဳစုလုပ္ေကၽြးပါမည္ဟု ကတိစကား ေၿပာၾကား၏။ မိခင္ ပါရိကါသည္ ၾကိဳးတန္းကုိင္၍ ဖခင္ ဒုကုလထံ ေရာက္လာေသာAခါ ဒုကူလမွ မင္းၾကီးAား Aမ်က္မထြက္ရန္ သတိေပးစကားေၿပာၾကားၿပီး၊ သားလိမၼာ သု၀ဏၰသာမ၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးေတြေၿပာဆုိကာ ငုိေၾကြးၾက၏၊
ပီဠိယကၡမင္းၾကီးကုိ
စိတ္မဆုိးသည့္Aၿပင္
စားစရာ
ေသာက္စရာၿဖင့္
ေကၽြးေမြးEည့္ခံတာ
ေတြ႔ရေတာ့ ပီဠိယကၡမင္းၾကီးသည္ ဤမိသားစုAေပၚ တAံ့တၾသၿဖစ္ေနမိ၏။ သားၿဖစ္သူ သု၀ဏၰသာမကလည္း မိမိကုိ Aဆိပ္မွ်ားၿဖင့္ ၿပစ္ေသာသူAား စိတ္ဆုိးၿခင္း AမူAရာ လုံး၀မေတြ႔ရ၊ မိဘႏွစ္ပါးကလည္း မိမိတုိ႔သားကုိ Aဆိပ္မွ်ားၿဖင့္ ပစ္သတ္လာေသာသူဟူ၍ စိတ္ဆုိးၿခင္း ေဒါသAရိပ္Aေရာင္ လုံး၀မေတြ႔ရသည့္Aၿပင္ Aစား Aေသာက္ၿဖင့္ ေကၽြးေမြးEည့္ခံေနေသး၏။ ဤသူေတာ္ေကာင္းမိသားစုထံမွာ ေဒါသဆုိသည့္ ခက္ထန္ၾကမ္းတမ္းေသာစိတ္သည္ ရွိမွ ရွိပါေလစ၊ ဤသူေတာ္ေကာင္း မိသားစုကုိ မိမ္ိၿပစ္မွားမိေလၿခင္းဟု ပီဠိယကၡမင္းၾကီးသည္ ေနာက္တေတြ Aလီလီရကာ၊ ဤမိသားစုကုိ မ်ားစြာကရုဏာ သက္မိေလ၏၊ မိမိ၏ မင္းဘ၀ ကုိ စြန္႔လႊတ္၍ ဤမိသားစု ႏွင့္ ေနထုိင္ရန္ ဆုံးၿဖတ္လုိက္၏။ ပီဠိယကၡမင္းၾကီးသည္ ဒုကူလႏွင့္ပါရိကာ မ်က္မၿမင္မိဘႏွစ္ပါးAား သားသု၀ဏၰသာမထံ ေခၚေဆာင္ သြား၏၊ မိဘႏွစ္ပါးသည္ သု၀ဏၰသာမထံေရာက္ေသာAခါ ဖခင္ဒုကူလသည္ သားၿဖစ္သူ၏ Uီးေခါင္းကုိ မိမိ ေပါင္ေပၚတင္၍၄င္း၊ မိခင္ပါရိကါသည္ သားၿဖစ္သူ၏ ေၿခတုိ႔ကုိ မိမိေပါင္ေပၚတင္၍၄င္း၊ မ်က္မၿမင္မိဘႏွစ္ပါးကုိ ၿပဳစုလုပ္ေၾကြးေနေသာ သားၿဖစ္သူ၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးေတြကုိ ခ်ီးမြမ္းေၿပာဆုိ၍ ငုိေၾကြးၾက၏။ သားၿဖစ္သူကုိ ဖက္ၿပီးငိုေၾကြးမွ သားၿဖစ္သူ၏ ကုိယ္ေငြ႔ရွိေသးေၾကာင္း သိရွိရၿပီး သားၿဖစ္သူ မေသေသးဘဲ ေမ့ေၿမာေနၿခင္းၿဖစ္တယ္ဆုိတာ သိရွိကာ သားၿဖစ္သူကုိ မိမိတုိ႔ဘ၀ တေလ်ာက္ ၿပဳလုပ္ခ့ေ ဲ သာ မွန္ကန္ေသာ Aေၾကာင္းAရာေတြကုိ ေၿပာဆုိ၍ မိခင္ပါရိကါ သစၥာဆုိ၏၊ သားသု၀ဏၰသာမ လွဳပ္ရွားလာတာ ေတြ႔ရ၏။ ဖခင္ဒုကုလ သစၥာဆုိေသာAခါ သားသု၀ဏၰသာမ ပုိၿပီးလွဳပ္ရွားလာတာေတြ႔ရၿပန္၏၊ ဘ၀ေဟာင္းက မိခင္ေတာ္ခဲ့ဘူးေသာ ဗဟုသုႏၵရီ နတ္သမီး လာေရာက္၍ သစၥာၿပဳေသာAခါ သားသု၀ဏၰသာမ ဒဏ္ရာAရွင္း
9 ေၿပာက္၍ က်န္းမာပကတိ ထထုိင္တာေတြ႔ရ၏၊ မိဘႏွစ္ပါးလည္း မ်က္စိႏွစ္ကြင္း Aလင္းရကာ ေပ်ာ္ရႊင္ဘယ ြ ္ မိသားစု ဘ၀ကုိ ရရွိသြားၾက၏။ ၿမတ္စြာဘုရားAေလာင္းေတာ္ ပါရမီၿဖည့္စU္ သု၀ဏၰသာမ ဘ၀မွာလည္း မိမိကုိ မွ်ား Aဆိပ္ၿဖင့္ ပစ္သတ္ေသာ ပီဠိယကၡမင္းၾကီးကုိ ေဒါသဟူသမွ် ၿမဴမွဳန္မွ် မသန္းဘဲ၊ ေဒါသကိေလသာမွ ေ၀းကြာေတာ္ မူေAာင္ ေဆာင္ရြက္နဳိင္ခဲ့သလုိ၊ လက္ထက္ေတာ္Aခါမွာလည္း Aေရွ႔၊ Aေနာက္၊ ေတာင္၊ ေၿမာက္ စစ္တပ္ေပါင္း မ်ားစြာ လက္နက္ ေပါင္းမ်ားစြာႏွင့္
တုိက္ခုိက္လာေသာ
မာနတ္မင္းၾကီးႏွင့္
Aေပါင္းပါ
မ်ားကုိလည္း၊ ေလးသေခ်ၤႏွင့္ကမၻာ
တစ္သိန္း ၿဖည့္က်င့္ခဲ့ေသာ ပါရမီေတာ္ ေတြကုိ Aာရုံၿပဳ၍ ေမတၱာဓာတ္Aၿပည့္A၀ၿဖင့္ ဤေၿမၾကီးသည္ သက္ေသAရ သိရွိပါသည္ဟု လက္ညဳိး ေတာ္ၿဖင့္ မဟာပထ၀ီေၿမၾကီးကုိ ညြန္လုိက္ေသာAခါ၊ သက္မဲ့ၿဖစ္ေသာ
မဟာပထ၀ီေၿမၾကီးသည္
AသိAမွတ္ၿပဳသိAေနၿဖင့္
ေတာ္လဲ
တုံဟီး၍
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား၏ လွဳပ္ခါလုိက္ေသာေၾကာင့္
ေက်းဇူးေတာ္Aနႏၱ မာနတ္မင္း၏
ေတြကုိ
မ်ားစြာေသာ
စစ္တပ္ၾကီး ဖရုိဖရဲ ၿပဳိကြဲ၍ ေဆာက္တည္ရာမရ ထြက္ေၿပး ၾကေလ၏။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား၏
ေမတၱာတည္းဟူေသာ
Aေဒါသ၏
Aစြမ္းသတၱိေၾကာင့္
ေဒါသဟူေသာ
ကိေလသာတုိ႔သည္ ၀င္ေရာက္နဳိင္စြမး္မရွိဘဲ၊ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားႏွင့္ ေဒါသကိေလသာတုို႔သည္ ဘယ္ေတာ့မွ မေရာက္နဳိင္ေသာ Aေ၀းမ်ဳိးႏွင့္ ေ၀းေတာ္မူပါေပ၏။
ေမာဟ ကိေလသာမွ ေ၀ ေ၀းကြာေတာ္မူၿခင္း (၃) ေတြေ၀ၿခင္း ေမာဟသည္ မသိၿခင္း၊ ေဖာက္ၿပန္စာြ သိၿခင္း၊ မွားယြင္းစြာသိၿခင္း ၿဖစ္ပါသည္၊ မသိၿခင္း ေမာဟသည္ မိမိမွ Aကုသုိလ္ေတြ လုပ္ေနပါလွ်က္ Aကုသုိလ္ လုပ္ေနမွန္း မသိၿခင္းႏွင့္ မိမိကုသိုလ္ေတြ လုပ္ေနပါလွ်က္ ကုသုိလ္ေတြလုပ္ေနမွန္း မသိၿခင္းဟု ဆုိပါသည္။ ေဖာက္ၿပန္စြာ သိၿခင္း ေမာဟသည္ မိမိမွ Aကုသုိလ္ေတြ လုပ္ေနပါလွ်က္ ကုသုိလ္ေတြ လုပ္ေနသည္ ဟု ေဖာက္ၿပန္စြာ သိၿခင္းသေဘာႏွင့္ မိမိမွ ကုသုိလ္ေတြ လုပ္ေန ပါလ်က္ Aကုသုိလ္ေတြ လုပ္ေနသည္ဟု ေဖာက္ၿပန္စြာသိၿခင္း သေဘာၿဖစ္၏။ မွားယြင္းစြာသိၿခင္း
ေမာဟသည္
မိမိတုိ႔ေနထုိင္ရာ
ေလာကၾကီးတြင္
ကုသုိလ္
Aကုသုိလ္ဟု
ပုံေသသတ္မွတ္မထားဘဲ မိမိ၏လုပ္ငန္းကိစၥမွန္သမွ် ေဆာင္ရက ြ ္လုိ႔ ေAာင္ၿမင္ရင္ ကုသုိလ္ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ မိမိ၏လုပ္ငန္းကိစၥမွန္သမွ် မေAာင္ၿမင္ရင္ Aကုသုိလ္ဟူ၍လည္းေကာင္း မွားယြင္းစြာ သိၿခင္းသေဘာၿဖစ္၏။ ေမာဟ၏
ဆန္႔က်င္ဘက္သည္
Aေမာဟ
ၿဖစ္၏၊
Aေမာဟ
ဟူေသာ
ပညာသည္
သိၿခင္း၊
မေဖာက္မၿပန္သိၿခင္း၊ မွန္မွန္ကန္ကန္ သိၿခင္း ၿဖစ္၏။ သိၿခင္း Aေမာဟ ဟုဆုိAပ္ေသာ ပညာသည္ မိမိAကုသုိလ္ေတြလုပ္ေနလွ်င္လည္း ငါAကုသုိလ္ Aမွဳေတြလုပ္ေနမိပါလားဟု ႏွစ္လုံးမသာယာမွဳၿဖင့္ သိေန၏၊ မိမိကုသုိလ္ေတြ လုပ္ေနလွ်င္လည္း ငါကုသုိလ္ ေကာင္းမွဳေတြ လုပ္ေနပါလားဟု ၀မ္းေၿမာက္ေသာစိတ္ၿဖင့္ သိေန၏။ မေဖာက္မၿပန္သိၿခင္း Aေမာဟ ဟုဆုိAပ္ေသာ ပညာသည္ မိမိ Aကုသုိလ္ေတြ လုပ္ေနပါလွ်က္ ကုသုိလ္ေတြ လုပ္ေနသည္ဟု ေဖာက္ၿပန္စာြ သိမူမၿဖစ္ဘဲ၊ ငါ Aကုသုိလ္ေတြ လုပ္ေနပါလားဟု မေဖာက္မၿပန္ သိၿခင္းသေဘာၿဖစ္၏၊ မိမိကုသုိလ္ေတြ လုပ္ေနပါလွ်က္ Aကုသုိလ္ေတြ လုပ္ေနသည္ဟု ေဖာက္ၿပန္စာြ သိမွဳမၿဖစ္္ဘဲ ငါကုသုိလ္ေတြ လုပ္ေနပါလားဟု မေဖာက္မၿပန္ သိၿခင္းသေဘာၿဖစ္၏။
10 မွန္မွန္ကန္ကန္ သိၿခင္း Aေမာဟ ဟုဆုိAပ္ေသာပညာသည္ မိမိ၏လုပ္ငန္းေAာင္ ၿမင္လွ်င္ ကုသုိ္လ္၊ မိမိ၏လုပ္ငန္း မေAာင္ၿမင္လွ်င္ Aကုသုိလ္ဟု မွားယြင္းစြာသိၿခင္းမၿဖစ္ဘဲ မိမိလုပ္ေသာလုပ္ငန္းမွန္သမွ်မွာ Aၿပစ္ကင္း၍
ေကာင္းမွဳလုပ္ငန္းမွန္သမွ်သည္
ကုသုိလ္ဟူ၍
လည္းေကာင္း၊
Aၿပစ္ႏွင့္တကြၿဖစ္ေသာ
မေကာင္းမွဳမွန္သမွ်သည္ Aကုသိုလ္ဟူ၍ လည္းေကာင္း မွန္မွန္ကန္ကန္ သိၿခင္းသေဘာၿဖစ္၏။ Aေမာဟဟူေသာ
ပညာသည္
AၾကားAၿမင္ရွိၿခင္း
သုတမယပညာ၊
ထုိးထြင္း၍
သိရွိၿခင္း
စိႏၱာမယပညာႏွင့္ ကုိယ္က်င့္သိကၡာကုိ ခုိင္ခုိင္မာမာ တည္ေဆာက္နဳိင္ေသာ ဘာ၀နာမယပညာ မ်ားၿဖစ္၏။ ေလာကAက်ဳိးကုိ ေဆာင္ရြက္ေနေသာ၊ ေလာကAတြက္ ဘ၀ေၿပာက္ေနေသာ၊ သူေတာ္စU္မ်ား၏ သႏၱာန္တြင္
AၾကားAၿမင္
ဗဟုသုတေတြႏွင့္
ထုံမႊမ္းေနတာ
ေတြ႔ရသလုိ
ထုိးထြင္း၍
သိတတ္မွဳ၊
သႏၱာန္
တြင္လည္း
ပြားမ်ားလာေAာင္ Aားထုတ္တတ္မွဳႏွင့္လည္း ၿပည့္စုံေနတာကုိ ေတြ႔ရ၏။ သူေတာ္စU္ဟု
သတ္မွတ္ထားေသာ
ကမၻာAရပ္ရပ္ရွိ
ပုဂၢဳိလ္ထူးမ်ား၏
ဤတရားမ်ားကုိ ထင္ရွားစြာေတြ႔ရတတ္ပါ၏၊ ၿမတ္စာြ ဘုရား Aေလာင္းေတာ္
ဘ၀က Aေမာဟဟူေသာ
ပညာကုိ ေပၚလြင္ထင္ရွားေAာင္ က်င့္ေတာ္မူခ့ေ ဲ သာ ၀ိဓူရ ဇာတ္ေတာ္ကုိ ၾကည္ညုိၾကည့္ရေAာင္၊ ကုရုတုိင္း Iႏၵပတၱနဂိုရ္ၿပည္တြင္ ေကာေရဗ်မင္း Aုပ္ခ်ဳပ္စU္Aခါက ၿဖစ္္၏၊ ေကာေရဗ် မင္းၾကီး၏ Aမတ္ၾကီးမွာ ဘုရားေလာင္းပညာရွိ ၀ိဓူရသုခမိန္ Aမတ္ၾကီးၿဖစ္၏၊ ပညာAရာမွာ Aလြန္ေက်ာ္ၾကားလွ်က္ ဇမၺဴဒိပ္တခြင္ရွိ တိုင္းၿပည္Aႏွံ႔ ၿပန္႔ႏွံ႔လွ်က္ရွိ၏။ Uပုဒ္ေန႔တစ္္ေန႔တြင္ ေကာေရဗ်မင္းၾကီးႏွင့္Aတူ ယခင္ဘ၀က သူငယ္ခ်င္းမ်ား ၿဖစ္ၾကေသာ သိၾကားမင္း၊ ဂဠဳန္မင္း၊ နဂါးမင္းတုိ႔သည္ မိမိတုိ႔ တုိင္းနဳိင္ငံ Aသီးသီးမွ ထြက္ခါြ ေတာ္္မူ၍ လူ႔ၿပည္ရွိေကာေရဗ် မင္းၾကီး၏ Uယ်ာU္ ေတာ္၌ Uပုသ္သီတင္း တည္ေဆာက္ၾက၏၊ ေန႔Aခါ၌ မင္းေလးပါးတုိ႔သည္ Uပုသ္သီလကုိ မက်ဳိး မေပါက္ ရေAာင္ စင္စင္ၾကယ္ၾကယ္ ပြားမ်ားAားထုတ္၍ မိမိတုိ႔ႏွစ္သက္ရာ ေနရာAသီးသီး၌ ေနထုိင္ၾက၏။ ညခ်မ္းAခ်ိန္Aခါေရာက္ေသာAခါ မင္းေလးပါးတုိ႔သည္ မိမိတုိ႔ေနရာAသီးသီးမွ ထြက္ခါြ ၍ မဂၤလာ ကန္ေတာ္၌ ေတြ႔ဆုံကါ မိမိတုိ႔တည္ေဆာက္ခ့ေ ဲ သာ Uပုသ္သီလ Aေၾကာင္း ေဆြးေႏြးၾက၏၊ မင္းေလးပါး တုိ႔သည္ ပုထုဇU္မ်ားၿဖစ္သၿဖင့္ ပုထုဇU္တုိ႔၏ သဘာ၀Aတုိင္း Aရာရာတုိင္း Aသာရလုိၾက၏၊ သူသီလက ၿမတ္သည္ ငါ့သီလက ၿမတ္သည္ဟု Aခ်င္းခ်င္း ၿပိဳင္ၾက၏။ နဂါးမင္းကလည္း သူ႔သီလသည္ သာမညသီလမဟုတ္၊ ဂဠဳန္မင္း၏ Aႏၲရာယ္ကုိ လ်စ္လ်ဴရွဳၿပီး ေစာင့္ထိမ္း ေသာသီလၿဖစ္တယ္၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ Uပုသ္ေဆာက္တည္သူ Aားလုုံးထက္ သူ႔သီလက ပုိၿမတ္ပါသည္ဟု ဆုိလာ၏၊ ဂဠဳန္မင္းကလည္း သူ႔သီလသည္ သာမညသီလ မဟုတ္၊ မိမိAစာ ဂဠဳန္မင္းကုိေတြ႔ေနပါလ်က္ မစားဘဲ Aငတ္ ခံၿပီး
ေစာင့္ထိမ္းရေသာေၾကာင့္
Uပုသ္ေဆာက္တည္သူ
Aားလုံးထက္
သူသီလက
ပုိၿမတ္
ပါသည္ဟု
ဆုိလာၿပန္၏။ သိၾကားမင္းကလည္း
သူ႔သီလသည္
သာမညသီလမဟုတ္၊
နတ္တုိ႔၏
ကာမဂုဏ္စည္းစိမ္ကုိ
စြန္႔လႊတ္ၿပီး ေဆာက္တည္ရေသာ သီလၿဖစ္ေသာေၾကာင့္ Uပုသ္ေဆာက္တည္သူ Aားလုံးထက္ သူ႔သီလက ပုိၿမတ္ပါသည္ဟု
ဆုိလာၿပန္၏၊
ေကာေရဗ်
မင္းၾကီးကလည္း
သူ႔သီလသည္
သာမညသီလမဟုတ္
လူမင္းစည္းစိမ္ေတြကုိ လ်စ္လ်ဴရွဳၿပီး ေဆာက္တည္ရေသာ သီလၿဖစ္ေသာေၾကာင့္ Uပုသ္ေဆာက္တည္သူ Aားလုံးထက္ သူ႔သီလက ပုိၿမတ္္ပါသည္ဟု ဆုိလာၿပန္၏။
11 မင္းေလးပါးသည္ ပုထုဇU္မ်ားၿဖစ္ေသာေၾကာင့္ Aမွန္တရားကုိ မသိရွိနဳိင္ဘဲ မိမိတို႔ ၿမင္ေသာဘက္မွ သူသာသည္ ကုိယ္သာသည္ဟု Aၿပဳိင္ ၿငင္းခုံေနၾကၿခင္း ၿဖစ္ပါ၏၊ မင္းေလးပါးတုိ႔သည္ မိမိတုိ႔၏ ၿပႆနာကုိ ၀ိဓူရပညာရွိ သုခမိန္၏ AဆုံးAၿဖတ္ကုိ နာခံရန္ သေဘာတူၾက၏။ ၀ိဓူရ ပညာရွိ သုခမိန္သည္ Aႏၲရာယ္ၾကီးမားလွေသာ မင္းေလးပါး၏ ၿပႆနာနွင့္ ၾကဳံေတြ႔ရပါ၏၊ တစ္Uီးတစ္ေယက္ကုိ Aနဳိင္ေပးလုိက္လွ်င္ က်န္ပုဂၢဳိလ္ေတြ၏ ၿငိဳၿငင္မွဳႏွင့္ မလြမ ဲ ေသြ ၾကဳံေတြ႔ရမွာၿဖစ္၏၊ နဂါးမ်ားသည္ နဂါးတုိ႔၏ မ်က္ေစာင္း Aေၾကာင္းမေရြး ဟူေသာ စကားပုံAတုိင္း Aမ်က္မာန္ၾကီးလွ၏။ Aရွိန္ၿပင္းစြာၿဖင့္ ပင္လယ္ၿပင္ကုိ Aေတာင္ၿဖင့္ရုိက္ခဲြ၍ သားေကာင္ကုိ ခ်ီသုတ္ နဳိင္ေသာ ဂဠဳန္မင္း၏ Aႏၱရာယ္ကလည္း ေရွာ့တြက္လုိ႔မရပါ၊ သိၾကားမင္း၏ ၀ရဇိန္ လက္နက္ကုိ ေရွာ့တက ြ ္လုိ႔မရသလုိ ေကာေရဗ် မင္း၏ ပေဒသရာဇ္ စနစ္၏ Aႏၱရာယ္ ကလည္း ေသးလွမည္ မဟုတ္ေပ။ Aႏၱရာယ္ၾကီးလွေသာ ၾကည္ညဳိဖြယ္ေကာင္းလွ၏၊
မင္းေလးပါး၏
ၿပႆနာကုိ
Aသင္မင္းAေပါင္းတို႔
ပညာရွိ
ေလာကတြင္
၀ိဓူရသုခမိန္
သစၥာဟူေသာ
ဆုံးၿဖတ္ Aမွန္
ပုံကား
တရားသည္
Aရည္Aခ်င္းေပၚမွာ မူတည္ၿပီး ဆုံးၿဖတ္လုိ႔ရပါ၏၊ AေရAတြက္ေပၚ မူတည္၍ ဆုံးၿဖတ္လုိ႔မရပါ။ ေလာကတြင္
AေရAတြက္ကုိ
မူတည္၍
ယွU္ၿပိဳင္ၾကေသာ
ပုဂၢဳိလ္တုိ႔သည္
မည္သည့္
Aခါမွ်
ယွU္ၿပဳိင္လုိ႔ ဆုံးနဳိင္မည္မဟုတ္ပါ၊ Aရည္Aခ်င္းကုိမူတည္ၿပီး ယွU္ၿပဳိင္မွသာလွ်င္ Aရွဳံး Aနဳိင္ သေရ ဆုိသည့္ Aေၿဖမွန္ထြက္ေပၚလာနဳိင္၏။ နဂါးမင္းေၿပာဆုိေသာ
စကားတုိ႔တြင္
ဂဠဳန္မင္း၏ရန္ကုိ
Aမွဳမထားဘဲ
ဆုိသည့္
စကားသည္
AေရAတြက္ စကားၿဖစ္၏၊ မက်ဳိးမေပါက္ ေဆာက္တည္ေသာ သီလသာလွ်င္ Aရည္Aခ်င္းၿဖစ္၏။ ဂဠဳန္မင္းေၿပာဆုိေသာ
စကားတုိ႔တြင္
မိမိAစာကုိေတြ႔ပါလွ်က္
မစားဘဲဆုိသည့္
စကားသည္
AေရAတြက္ စကားၿဖစ္၏၊ မေၿပာက္မၾကား ေဆာက္တည္ေသာ သီလသာလွ်င္ Aရည္Aခ်င္းၿဖစ္၏၊ သိၾကားမင္းေၿပာဆုိေသာ စကားတုိ႔တြင္ နတ္တုိ႔၏ကာမဂုဏ္စညး္စိမ္ကုိ စြန္႔လႊတ္ နဳိင္ၿခင္း ဆုိသည့္စကား သည္
AေရAတြက္
စကားၿဖစ္၏၊
စင္စင္ၾကယ္ၾကယ္
ေဆာက္တည္
နဳိင္ေသာ
သီလသည္
စြနလ ္႔ ႊတ္နဳိင္ၿခင္း
ဆုိသည့္
စကားသည္
Aရည္Aခ်င္းၿဖစ္၏။ ေကာေရဗ်မင္း
ေၿပာဆုိေသာ
လူမင္းစည္းစိမ္တုိ႔ကုိ
AေရAတြက္စကားၿဖစ္၏၊ လုံၿခဳံေAာင္ ေစာင့္ထိမ္းနဳိင္ေသာ သီလသည္ Aရည္ Aခ်င္းၿဖစ္၏။ Aသင္မင္းတို႔သည္ AေရAတြက္ စကားေတြႏွင့္ ယွU္ၿပဳိင္ေနၾကမယ္ဆုိရင္ သူနဳိင္ ကုိ္ယ္နဳိင္ Aၿပဳိင္ ၾကဲေန၍ ဘယ္ေတာ့မွ ၿပီးဆုံးနဳိင္မည္ မဟုတ္ပါ၊ Aရည္Aခ်င္းၿဖစ္ေသာ သီလကုိၾကည့္ေသာAခါ မင္းAားလုံး သည္ သီလကုိ မက်ဳိးမေပါက္ မေၿပာက္မၾကား စင္စင္ၾကယ္ၾကယ္ လုံၿခဳံေAာင္ ထိမ္းနဳိင္ေသာေၾကာင့္ Aားလုံး ထပ္တူ ထပ္မွ်ၿမတ္ၾကပါ၏ ဟု ဆုံးၿဖတ္ေပးလုိက္၏၊ မင္းေလးပါးလည္း Aားလုံးေက်နပ္ ႏွစ္သက္ၾက၏။ ၀ိဓူရ ပညာရွိသုခမိန္၏ ဆုံးၿဖတ္ေသာတရားကုိ Aလြန္ႏွစ္သက္ေက်နပ္ၾကေသာ မင္းေလးပါးတုိ႔သည္ ၀ိဓူရသုခမိန္Aား သိၾကားမင္းမွ ဘြဲ႔ၿဖဴပုဆုိးၿဖင့္ပူေဇာ္၏၊ ဂဠဳန္မင္းမွ ေရႊပန္းကုံးၿဖင့္ ပူေဇာ္၏၊ နဂါးမင္းမွ ပတၱၿမား ၿဖင့္ ပူေဇာ္၏၊ ေကာေရဗ် မင္းမွ ဆင္၊ ၿမင္းစေသာ ရတနာမ်ားၿဖင့္ပူေဇာ္ၾကေလ၏၊ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား၏ Aေလာင္းေတာ္ဘ၀က ဆုံးၿဖတ္ ခဲ့ေသာ Aေမာဟ ဟူေသာပညာသည္ ၾကည္ညုိဖယ ြ ္ေကာင္းလွ၏။ ၀ိဓူရ ပညာရွိသုခမိန္၏ AဆုံးAၿဖတ္ကုိ ခံယူၿပီးေသာAခါ AသီးAသီး ကုိယ့္တုိင္းၿပည္သုိ႔ၿပန္ၾက၏၊ နဂါးမင္း နဂါးၿပည္ေရာက္ေသာAခါ သူ၏မိဖုရားၾကီး ၀ိမလေဒ၀ီမွ နဂါးမင္းၾကီးလယ္တြင္ဆင္ၿမန္းထားေသာ
12 ပတၱၿမားကုိ မေတြ႔ရသၿဖင့္ ေမးၿမန္းေလ၏၊ နဂါးမင္းၾကီးသည္ လူ႔ၿပည္တြင္ သူေတြ႔ရွိခ့ရ ဲ ေသာ ပညာရွိ၀ိဓူရ သုခမိန္၏ တရားဆုံးၿဖတ္ပုံကုိ ၾကည္ညဳိလန ြ ္းလုိ႔ ပတၱၿမားရတနာကုိ ၿဖဳတ္လွဴခဲ့ေၾကာင္း Aေၾကာင္းစုံ ရွင္းၿပ၏။ နဂါးမင္းေၿပာၿပေသာ လူ႔ၿပည္မွ ပညာရွိ ၀ိဓူရ သုခမိန္ကုိ ၀ိမလေဒ၀ီ နဂါးမိဖုရားၾကီး ၾကည္ညဳိလွ၏၊ ၀ိဓူရပညာရွိ၏
တရားကုိနာခ်င္လွ၏၊
သူတုိ႔ေခတ္ယU္ေက်းမွဳAရ
Aမ်ဳးိသမီးေတြသည္
Aမ်ဳိးသား
တစ္ေယာက္၏ တရားကုိနာယူဘုိ႔ တရား၀င္ ထုတ္ေဖာ္ေၿပာခြင့္မရွိေပ၊ ၀ိမလေဒ၀ီ မိဖုရားၾကီးသည္ ၀ိဓူရ သုခမိန္၏ တရားကုိနာယူဘုိ႔ Aတြက္ AၾကံAဖန္ ပရိယာယ္ဆင္ရေတာ့၏။ ၀ိမလေဒ၀ီ နဂါးမိဖုရားၾကီးသည္ ေနာက္တေန႔ကစၿပီး AစားAေသာက္ေတြ မစားဘဲ ေနမေကာင္း ဘူးဟု ေၿပာဆုိကာ တုိက္ခန္းတြင္း၌ Aိပ္ေနေတာ့၏၊ AေၿခြAရံ နဂါးမငယ္မ်ားAား မိမိေနမေကာင္းေၾကာင္း ေၿပာထား၏၊ Aက်ဳးိAၿမတ္ကုိ ရရွိခံစားခ်င္လွ်င္ေတာ့ ထုိက္သင့္ေသာ ေပးဆပ္မွဳၿဖင့္ Aနာခံရမွာၿဖစ္၏။ နဂါးမင္းၾကီး လာေမးၿမန္းေသာAခါ ၀ိမလေဒ၀ီမွ ၀ိဓူရ၏ ႏွလုံးသားကုိ တရားသၿဖင့္ရမွ မိမိၿဖစ္ေနေသာ ေရာဂါ ခ်င္ခ်င္း ေၿပာက္၍ ေနေကာင္းမွာၿဖစ္ေၾကာင္း နဂါးမင္းၾကီးAား ေၿပာၾကားေလ၏၊ ႏွလုံးသားကုိ တရားသၿဖင့္ရၿခင္းဆုိသည္မွာ ပညာရွိ ၀ိဓူရ သုခမိန္မွ သူ၏ႏွစ္လုံးသားကုိ ကုိယ္တုိင္ေပး၍ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဒါမွ မဟုတ္ ၀ိဓူရ သုခမိန္ သူ႔ဘာသာသူ ေသဆုံး၍ေသာ္လညး္ေကာင္း သူ၏ႏွစ္လုံးသားသည္ ပံ့သူကူၿဖစ္မွ တရား သၿဖင့္ ရၿခင္းဟု ဆုိလုိၿခင္းၿဖစ္ပါသည္။ မိဘုရားၾကီး၀ိမလေဒ၀ီ ၿပန္လည္က်န္းမာေရးAတြက္ ပညာရွိ ၀ိဓူရ သုခမိန္၏ ႏွလုံးသားကုိ တရားသၿဖင့္ ရရွိေရးAတြက္ နဂါးမင္းၾကီးAၾကံထုတ္ရေလေတာ့၏၊ ေနာက္ဆုံးေတာ့ နဂါးမင္းသည္ သမီးေတာ္ Iရႏၶတီ Aား AကူAညီေတာင္းရေလေတာ့၏၊ သမီးေတာ္ Iရႏၶတီ သည္ ဖခင္၏ ေပးAပ္ေသာ တာ၀န္ကုိ ထမ္း ေဆာင္ ရန္Aတြက္ ထြက္ခြါလာ၍ ဟိမ၀ႏၱာရွိ ကာဠာဂိရိေတာင္ထိပ္၌ ပန္းေမြ႔ရာခင္း၍ သီခ်င္းဆုိၿပီး ကေလ၏။ သူဆုိေသာ
သီခ်င္း၏
သူႏွင့္လက္ထပ္ခြင့္ၿပဳမည္ဟု
Aဓိပၸါယ္ကေတာ့ သီဆုိေနၿခင္းၿဖစ္၏၊
၀ိဓူရ
ႏွစ္လုံးသားကုိ
ကာဠာဂိရိ
တရားသၿဖင့္ယူေပးနဳိင္သူကုိ
ေတာင္ထိပ္၌
ဘီလူးAစည္းAေ၀းရွိ၏၊
ထုိAစည္း Aေ၀းသုိ႔ ေ၀ႆ၀ဏ္ နတ္မင္းၾကီး၏ တူၿဖစ္ေသာ ဘီလူးစစ္သူၾကီး ပုဏၰက တက္ေရာက္ဖုိ႔လာစU္ ပန္းေမြ႔ရာေပၚတြင္ သီခ်င္းဆုိ၍ ကေနေသာ Iရႏၶတီ Aလွရွင္ေလးကုိေတြ႔ေလ၏။Iရႏၶတီ သီဆုိေနသည့္ သီခ်င္း၏ Aဓိပၸါယ္ကုိလည္း နားလည္၏၊ Iရႏၶတီ ကတာကလည္း လွပါဘိ၊ ရုပ္ရည္ကလည္း ေၿပာစရာ မရွိေလာက္ေAာင္ ေခ်ာပါဘိ၊ Iရႏၶတီ Aလွကန ြ ္ယက္တြင္ ရုံးမထြက္နဳိင္ေAာင္ မိေနေလေတာ့၏၊ ပုဏၰကႏွင့္ Iရႏၶတီတုိ႔သည္ ေရွးဘ၀ ေရစက္ကလည္း ရွိခ့ေ ဲ သာေၾကာင့္ ေလာကၾကီးတြင္ ရွိေသာ Aရာမွန္သမွ်သည္ ပုဏၰကAတြက္
Iရႏၶတီခ်ညး္
ၿဖစ္ေနေတာ့၏၊
၀ိဓူရ၏
ႏွစ္လုံးသားကုိ
တရားသၿဖင့္
ယူေပးမည္ဟု
IရႏၶတီAား ေၿပာေလ၏။ Iရႏၶတီသည္ ပုဏၰကကုိ ဖခင္ထံေခၚေဆာင္သာြ း၍ ခမည္းေတာ္ႏွင့္မယ္ေတာ္ တုိ႔သည္ ၀ိဓူရ၏ ႏွစ္လုံးသားကုိ တရားသၿဖင့္ယူေဆာင္ေပးနုဳိင္ရင္ သမီးေတာ္ Iရႏၶတီႏွင့္ လက္ထပ္ေပးမည္ဟု ေၿပာေလ၏၊ ပုဏၰကသည္ ၀ိဓူရသုခမိ္န္Aေၾကာင္းကုိ နဂါးမင္းထံမွ ေမးၿမန္းစုံစမ္း၍ Iႏၵပတၱနဂုိရ္ၿပည္သုိ႔ ထြက္လာခဲ့၏။ Iႏၵပတၱနဂုိရ္ ၿပည္၏ ေကာရဗ်ဘုရင္သည္ ေၾကြAန္ကစားၿခင္း၌ ၀ါသနာထံုလွ၏၊ ကစားတုိင္းလည္း မိမိကုိယ္ေစာင့္ေနေသာ နတ္သမီးမွ ေစာင့္ေရွာက္သၿဖင့္ Aနဳိင္ရတာခ်ည္းၿဖစ္၏၊ ပုဏၰကသည္ ေကာရဗ် ဘုရင္၏ Aန္ကစားထုံၿခင္းကုိ သေဘာေပါက္ကာ ေကာရဗ်ဘုရင္ႏွင့္ေၾကြAန္ကစားၿပဳိင္၍ ေလာင္းေက်းAၿဖစ္ ၀ိဓူရ ပညာရွိသုခမိန္ကုိ Aရယူၿခင္းသည္ Aေကာင္းဆုံးနည္းလမ္းၿဖစ္၏၊ တရားသၿဖင့္ ရယူၿခင္းလည္းၿဖစ္၏၊ ဤAၾကံၿဖင့္ ပုဏၰက ေရာက္လာခဲ့၏။
13 မိမိAၾကံAစည္Aတုိင္းေဆာင္ရြက္ရန္ ပုဏၰကသည္ Aလြန္လွပေသာ လုလင္ တစ္ေယာက္Aသြင္ ဖန္တီး၍ ေ၀ပုလႅေတာင္မွ၊ လုိတရ မေနာဟရပတၱၿမားႏွင့္ ေကာင္းကင္ၿပန္နဳိင္ေသာ မေနာမယသိဒၶိၿမင္းတုိ႔ကုိ စီးနင္း၍ ေကာေရဗ်မင္း Aုပ္ခ်ဳပ္သည့္ Iႏၵပတၱနဂုိရ္ ၿပည္သုိ႔လာခဲ့၏။ Aလြန္လွပေသာ Aရွင္မင္းၾကီးႏွင့္
ကစၥည္းလုလင္
Aမည္ခံ
Aန္ကစားၿပဳိင္ခ်င္ပါေၾကာင္း
ပုဏၰကသည္
ေလွ်ာက္ထားေလ၏၊
ေကာရဗ်ဘုရင္ထံ
သြားေရာက္၍
Aန္ကစားတုိင္း
မိမိသာနဳိင္၍
ၿပဳိင္ဘက္ေပ်ာက္ေနေသာ ေကာရဗ်ဘုရင္သည္ ၿပဳိင္ဘက္ Aသစ္ေတြ႔၍ ၀မး္ေၿမာက္၀မ္းသာ လက္ခံ၏။ ကစၥည္းလုလင္ Aေယာင္ေဆာင္ ပုဏၰကသည္ မိမိမွာ ေလာင္းေၾကးAၿဖစ္ လုိတရ မေနာဟရ ပတၱၿမား နွင့္ ေကာင္းကင္ၿပန္နဳိင္ေသာ မေနာမယ သိဒၶိၿမင္းတို႔ ပါလာေလ၏၊ မေနာဟရပတၱၿမား ႏွင့္ မေနာမယသိဒၶိ ၿမင္းတုိ႔၏ Aစြမး္သတၱိတုိ႔ကုိၿပသလွ်က္ ေလာင္းေၾကး Aၿဖစ္ ထပ္ေလ၏။ ေကာရဗ်မင္းၾကီးလည္း မ်ားစြာေက်နပ္ေလ၏၊ ေကာရဗ်ဘုရင္လည္း မိိမ္ိဘက္မွ ေလာင္းေၾကးAၿဖစ္ မင္းၾကီး၊
မင္းၾကီး၏မိဘုရားႏွင့္
ထီးနန္းမွလြဲ၍
က်န္ေသာပစၥည္းမ်ားကို
ေလာင္းေၾကးAၿဖစ္
ေတာင္းယူ
နဳိင္ပါသည္ဟု ေၿပာဆုိလုိက္၏၊ ေကာရဗ်မင္းႏွင့္ကစၥည္းလုလင္ တုိ႔ ေၾကြAန္ကစားၾကရာ ေကာရဗ်မင္း ေၾကြAန္ကစားတုိင္း Aနဳိင္ရေAာင္ ေဆာင္ရက ြ ္ေပးေနေသာကုိယ္ေစာင့္နတ္သမီးကုိ ပုဏၰက Aေယာင္ ေဆာင္ ထားေသာ ကစၥည္း လုလင္မွ ၿခိိမ္းေၿခာက္၍ ႏွင္ထုတ္လုိက္၏။ မိမိတန္ခုိးၿဖင့္ ေၾကြAန္ကစားပြဲတုိင္းနဳိင္ေAာင္ကစား၏၊ ေကာရဗ်မင္းၾကီး ပြတ ဲ ုိင္းရွဳံး၏၊ Aနဳိင္ရသူ ကစၥည္းလုလင္သည္ ေလာင္းေၾကးAၿဖစ္ ၀ိဓူရပညာရွိသုခမိန္ကုိ ေတာင္းေလ၏၊ ၀ိဓူရ ပညာရွိ Aမတ္သည္ ေလာင္းေၾကးAၿဖစ္
မပါ၀င္ေၾကာင္း
ေကာရဗ်မင္း
ၿငင္းဆုိပါေသး၏၊
၀ိဓူရ
ပညာရွိAမတ္ထံေရာက္ၿပီး
AဆုံးAၿဖတ္ကုိခံယူမွ ေလာင္းေၾကး Aၿဖစ္ ၀ိဓူရလည္း ပါ၀င္ေၾကာင္း ဆုံးၿဖတ္ေပးလုိက္၏။ ေကာရဗ်မင္းၾကီးသည္ ၀ိဓူရ ပညာရွိAမတ္ကုိ ကစၥည္းလုလင္Aား ေလာင္းေၾကး Aၿဖစ္ ေပးလုိက္ရ၏၊ ၀ိဓူရပညာရွိAမတ္သည္ ကစၥည္းလုလင္Aား (၃)ရက္ခန္႔ေစာင့္ဆုိင္း ေပးဖုိ႔ ေမတၱာရပ္ခံ၏၊ ကစၥည္းလုလင္ Aားလည္း လုိေလေသးမရွိ ၿပဳစုေၾကြးေမြးEည့္ခံ၏၊ မိမိ မိသားစုႏွင့္ မင္းႏွင့္ၿပည္သူေတြကုိလည္း တသက္ပတ္ လုံး လုိက္နာရမည့္ ဆုံးမၾသ၀ါဒေတြေပးကါ (၃) ရက္ၿပည့္ေသာေန႔တြင္ ကစၥည္းလုလင္ေနာက္လုိက္ရန္္ ၿပင္ဆင္ေတာ့၏။ ကစၥည္းလုလင္သည္ ၀ိဓူရ၏ႏွလုံးသားကုိ တရားသၿဖင့္ရမွ ၿဖစ္မွာဆုိေတာ့ ကုိယ္တုိင္ သတ္လုိ႔ေတာ့ မၿဖစ္ပါ၊ သူAလုိAေလွ်ာက္ေသရန္ၾကံရေတာ့၏၊ ကစၥည္းလုလင္ Aေယာင္ေဆာင္ထားေသာ ဘီလူးသည္ Iရႏၶတီ တည္းဟူေသာ ရာဂဘီလူးပါစြဲကပ္ ေနေသာေၾကာင့္၊ ႏွစ္ထပ္ကြမ္း ဘီလူးရွင္ ပုဏၰကသည္ ၀ိဓူရ ပညာရွိ Aမတ္Aား သူ၏ေကာင္းကင္ၿပန္သာြ းမည့္ မေနာမယသိဒၶိၿမင္းAၿမီးကုိ စြလ ဲ ုိက္ရန္ ေၿပာေလေတာ့၏၊ ၀ိဓူရ ပညာရွိသုခမိန္လည္း မိမိ၏A၀တ္Aစားေတြ မကၽြတ္ရန္ Aဓိဌာန္၍ ပုဏၰကAေပၚ ေမတၱာပုိ႔လွ်က္ ေခၚေဆာင္ရာသုိ႔လုိက္ရေလေတာ့၏။ ရာဂဘီလူး၀င္ပူးေနေသာ ေတာင္ၾကား
မ်ား၌လညး္ေကာင္း၊
ပုဏၰကဘီလူး၏
Aၾကံဆုိးကေတာ့
သစ္ပင္ထူထပ္ရာ
သစ္ပင္ၾကဳိ
ဟိမ၀ႏၱာေတာင္၏ သစ္ပင္ၾကားမ်ား၌
ေတာင္ၾကဳိ
လည္းေကာင္း၊
၀ိဓူရသုခမိန္Aား ေတာင္သစ္ပင္တုိ႔ႏွင့္ Aလုိလုိတုိက္မိၿပီး ေသရန္ ၿမင္းကုိ တAားကုန္ Aၿပင္းႏွင္ေလ၏၊ ၀ိဓူရ သုခမိန္၏ ပုဏၰက Aေပၚထားရွိေသာ ေမတၱာေၾကာင့္ ဘာႏွင့္မွ မတုိက္မိဘဲ ခ်မ္းသာပကတိရွိ၏၊ ပုဏၰက ကေတာ့
၀ိဓူရ
ေသၿပီAထင္ႏွင့္
လွည့္ၾကည့္ေသာAခါ
၀ိဓူရမေသေသးေၾကာင္းေတြ႔ရလုိ႔
ေကာင္းကင္
14 ေလAဟုန္ႏွင့္ ေလသင္တုန္းသုိ႔ ၿမင္းကုိေမာင္းၿပန္၏၊ ၿပန္လွည့္ၾကည့္ေသာAခါ ၀ိဓူရ မေသသည့္Aတြက္ ပုဏၰက Aမ်က္ေဒါသ ပုိထြက္လာ၏။ ၀ိဓူရ သုခမိန္ကုိ ပုဏၰကသည္ ကာဠာဂိရိေတာင္ထိပ္သုိ႔ ေခၚေဆာင္၍၊ Aလြန္ေၾကာက္မက္ဖြယ္ ေကာင္းေသာ
ဘီလူးAသြင္၊
ၿခေသၤ့Aသြင္၊
ဆင္Aသြင္၊
ေၿမြAသြင္
တုိ႔ၿဖင့္
Aမ်ဳိးမ်ဳိးဖန္ဆင္း၍
၀ိဓူရေၾကာက္လန္႔ၿပီး Aလုိလုိေသရန္ ေၿခာက္လွန္႔ၿပန္၏၊ ပုဏၰက Aေပၚထားရွိေသာ ၀ိဓူရေမတၱာေၾကာင့္ ဘာမွမၿဖစ္ပါ၊
ေလၿပင္း
ၾကယ္ေလာင္စြာ
တုိက္၍လည္းေကာင္း၊
ၿပဳ၍လည္းေကာင္း၊
ထိပ္လန္႔ၿပီး
ေတာင္ကုိသိမ့္သိမ့္တုံေAာင္လွဳပ္၍လည္းေကာင္း၊ ေသေAာင္
ၾကီဳးစားၿပန္၏၊
၀ိဓူရ၏
Aသံ
ေမတၱာေၾကာင့္
ဘာမွမၿဖစ္ပါ၊ ပုဏၰက ေဒါသေတြ တဆင့္တုိးလာၿပန္၏။ ေဒါသစိတ္ေတြ မြန္ထူေနေသာ ပုဏၰကသည္ ၀ိဓူရ၏ ႏွလုံးသားကုိ တရားသၿဖင့္ ရရွိမွဆုိတာကုိ ေမ့ေလွ်ာ့ၿပီး ၀ိဓူရသုခမိန္၏ ေၿခကုိကုိင္၍ ပထမAၾကိမ္ (၁၅) ယူဇနာ၊ ဒုတိယAၾကိမ္(၃၀)
ယူဇနာ၊
တတိယAၾကိမ္(၆၀) ယူဇနာတုိင္ေAာင္ ပစ္လႊင့္ေလ၏၊ ေမတၱာဓာတ္ေတြ Aၿပည့္A၀ေၾကာင့္ ၀ိဓူရသုခမိန္ ဘာမွမၿဖစ္ပါ၊ ၀ိဓူရ သုခမိန္သည္ ပုဏၰက တစ္ေယာက္ မိမိကုိ မေသေသေAာင္ သတ္ေနသည္ဆုိတာကုိ သေဘာေပါက္ၿပီး ဘာေၾကာင့္ မိမိကုိ ေသေAာင္သတ္လုိသနည္းဟု ေမးၿမန္းေလ၏။ ပုဏၰကသည္ Aက်ဳိးAေၾကာင္း စုံလင္ေAာင္ ရွင္းၿပ၏၊ ၀ိဓူရသုခမိန္သည္ ပုဏၰကAား ပုဏၰကရယ္ ငါ၏ ႏွစ္လုံးသားကုိ လုိခ်င္ရင္ ေစာေစာက ေၿပာေရာေပါ့၊ ငါ့ကုိ မေသ ေသေAာင္ သတ္စရာ မလုိပါဘူး၊ ငါေပးမွာ ေပါ့ ဒါေပမဲ့ ငါမေသမွီ ေဟာမည့္ တရား တပုဒ္ကုိ နားၾကားၿပီးရင္ ငါ့ႏွစ္လုံးသားကုိ မင္း တရား သၿဖင့္ရေAာင္ မင္းၾကဳိက္သလုိ လုပ္ေပေတာ့ဟု ေၿပာလုိက္ေသာAခါ ပုဏၰကသည္ လြယ္လြယ္ေလးႏွင့္ ရမည့္ ကိစၥကုိ ပင္ပင္ ပန္းပန္း ခက္ခက္ခဲခဲ လုပ္ခဲ့မိသည့္Aတြက္ ငါမွားေလၿခင္းဟု ေနာင္တေတြ Aလီလီရေန၏။ ၀ိဓူရသုခမိန္သည္ ၀ိမလေဒ၀ီမိဖုရားၾကီး မိမိႏွစ္လုံးသားကုိ တရားသၿဖင့္ ရယူခ်င္လုိေသာ ဆႏၵသည္ မိမိထံမွ
တရားကုိနားၾကားၿခင္း
ၿဖစ္တယ္ဆုိတာ
သိေန၏၊
မိမိ၏
ပညာစြမ္းၿဖင့္
မိမိAသက္ေဘးမွ
လြတ္ေAာင္လည္းေကာင္း၊ ပုဏၰကႏွင့္Iရႏၶတီ တုိ႔ ေရစက္ ဆံုရေAာင္လည္းေကာင္း၊ ၀ိမလေဒ၀ီမိဖုရားၾကီး တရားနာနဳိင္ရန္လည္းေကာင္း ပုဏၰကAား သာဓုနရ-လူေကာင္းတရားကုိ ေဟာၾကားေလ၏။ Aေမာင္ ပုဏၰက သာဓုနရ-လူေကာင္းတရားဆုိသည္မွာ ၁- မိမိAေပၚ ေက်းဇူးၿပဳထားခဲဘူးေသာ သူတစ္ပါး၏ေက်းဇူးကုိ ၿပန္လည္တုံ႔ၿပန္ၿပီး ေက်းဇူးဆပ္ရမည္၊ ၂- ေက်းဇူးမဆပ္နဳိင္ေသးလွ်င္ စိတ္ၿဖင့္ပင္ မၿပစ္မွားရပါ၊ စိတ္ၿဖင့္ ၿပစ္မွားမိေသာ္ စုိၿပီးသားလက္ကုိ ေၿခာက္ေAာင္ ၿပဳရာေရာက္၏၊ ၃- ကုိယ္ၿဖင့္ ကာယကံေၿမာက္ လြန္က်ဴးမိပါက မိတ္ေဆြေကာင္းကုိ ၿပစ္မွားသူၿဖစ္၏၊ မိမိ၏ေက်းဇူးရွင္ သည္ သက္မဲ့ပင္ၿဖစ္ပေစ မၿပစ္မွားရပါ၊ ၄- Aမ်ဳိးသမီးတုိ႔၏ Aလုိဆုိးသုိ႔လည္း မလုိက္ရပါ၊ ဤတရားေလးပါးသည္ ေလာကတြင္ ေနထုိင္သူမွန္သမွ် ေစာင့္ထိန္းရမွာၿဖစ္၏၊ ဤတရားေလးပါး ေစာင့္ထိ္န္းနဳိင္ေသာ ပုဂၢဳိလ္ေတြသာလွ်င္ သာဓုနရ-လူေကာင္းဟု ေခၚဆုိ နဳိင္ပါသည္၊ ပုဏၰကသည္
သာဓုနရ-
လူေကာင္းတရားေလးပါးကုိ
နာၾကားရေသာAခါ
မ်ားစြာ
ထိတ္လန္႔
တုံလွဳပ္မိသြား၏၊ ၀ိဓူရ သုခမိန္၏ Aိမ္၌ သုံးရက္တုိင္တုိင္ လုိလုိေသးမရွိေAာင္ ၿပဳစု ေစာင့္ေရွာက္ခ့သ ဲ ည့္ ေက်းဇူးသည္ သူ႔Aေပၚတြင္ ထင္ရွိေန၏၊ ၀ိဓူရသုခမိန္သည္ သူ၏ ရန္သူလည္း မဟုတ္၊ Iရႏၶတီေၾကာင့္သာ ယခုလုိကိစၥမ်ဳိး ၿဖစ္ေပၚလာရၿခင္းၿဖစ္သည္။
သာဓုနရ-တရားေတာ္Aရဆုိလွ်င္ လူဆုိးလူညစ္ၿဖစ္မွာေတာ့
15 သူသည္ လူေကာင္းမဟုတ္ေတာ့၊၊
ေသခ်ာ၏၊ မိမိAေပၚ
ေက်းဇူးရွိခ့ဘ ဲ ူးေသာ
လူေကာင္း
၀ိဓူရ
သုခမိန္ကုိ
မဟုတ္လွ်င္ သူၿပစ္မွားမိ၏၊
စုိၿပီးသားလက္ကုိေၿခာက္ေAာင္ သူလုပ္ခ့ၿဲ ခင္းၿဖစ္၏၊ Aေဆြ ခင္ပန ြ ္းေကာင္းကုိ ၿပစ္မွားသူလည္း ၿဖစ္ေန၏၊ မိန္းမတုိ႔၏ Aလုိဆုိးသုိ႔ လုိက္သူလည္း ၿဖစ္ေန၏။ သာဓုနရ-တရားေတာ္ကုိ နာၾကားရေသာ ပုဏၰကသည္ လူေကာင္းၿဖစ္ခ်င္သည့္ Aတြက္ ၀ိဓူရ သုခမိန္ ကုိ ၿပစ္မွားမိတာေတြ ၀န္ခ်ေတာင္းပန္ၿပီး၊ Iႏၵပတၱနဂုိရ္ၿပည္သုိ႔ ၿပန္လည္ပုိ႔ေဆာင္ေပးမည္ဟု ေၿပာၾကား ေလ၏၊ ၀ိဓူရသုခမိန္မွ နဂါးၿပည္သုိ႔သာ ပုိ႔ရန္ေၿပာၾကား၏၊ ၀ိဓူရ သုခမိန္၏ ဆႏၵAတုိင္း နဂါးၿပည္သုိ႔ ပုိ႔ေပး၏။ နဂါးၿပည္တြင္ ၀ိဓူရသုခမိန္သည္ နဂါးမင္းၾကီးႏွင့္ ၀ိမလေဒ၀ီမိဖုရားၾကီးAား ခႏၱီႏွင့္ ေမတၱာAေၿခခံ ေသာ တရားေတာ္မ်ားေဟာၾကားေပးသည့္Aတြက္ နဂါးမင္းၾကီးလည္း ႏွစ္သက္၏္၊ ၀ိမလေဒ၀ီမိဖုရားၾကီးလည္း Aလုိဆႏၵၿပည့္၀၏၊ ပုဏၰက၏ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ကုိ ႏွစ္သက္သည့္Aတြက္ သမီးေတာ္္Iရႏၶတီႏွင့္ လက္ထပ္ ထိန္းၿမားေပးလုိက္၏၊
ပုဏၰကသည္
Iရႏၶတီ
ကုိရေသာAခါ
မ်ားစြာ၀မ္းေၿမာက္၍
၀ိဓူရ
သုခမိန္Aား
ေက်းဇူးဆပ္ေသာAားၿဖင့္ မေနာဟရ ပတၱၿမားၿဖင့္ပူေဇာ္ေလ၏၊ ၀ိဓူရ သုခမိန္ကုိ Iႏၵပတၱၿပည္သုိ႔ ၿပန္ပုိ႔ေပး၏။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္
Aေလာင္းေတာ္ဘ၀တည္းက
Aေမာဟ
ဆုိသည့္ပညာၿဖင့္
Aလြန္
Aႏၱရာယ္ၾကီးေသာ သိၾကားမင္း၊ နဂါးမင္း၊ ဂဠဳန္မင္း၊ ေကာရဗ်မင္းတုိ႔၏ ၿပႆနာကုိ ေၿပလည္ေAာင္ ေၿဖရွင္း ေပးခဲ့ပါ၏၊ Aမုန္ရစ္ေနေသာ ပုဏၰကလုိႏွစ္ထပ္ကြမ္းဘီလူးဆုိး ကုိလည္း Aေမာဟ ဟု ဆုိAပ္ေသာပညာၿဖင့္ ေၿဖရွင္းေပးခဲ့နဳိင္ေသာေၾကာင့္၊ ေမာဟ ဟူေသာကိေလသာၿဖင့္ Aလြန္ေ၀းေတာ္မူခ့ပ ဲ ါ၏။ လက္ထက္ေတာ္Aခါလည္း ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္ မဇၥ်ိမပဋိပဒါ မဂၢင္တရားၿမတ္ Aက်င့္ၿမတ္၌ သမၼာဒိဌိပညာၿဖင့္ သဗၺညဳတဉာဏ္ေတာ္ကုိ ရရွိေတာ္မူေသာေၾကာင့္ ေမာဟ ကိေလသာႏွင့္ဘယ္ေတာ့မွ မလာၿခင္းမ်ဳိးႏွင့္ ေ၀းကြာေတာ္မူပါေပ၏။
မာနကိေလသာမွ ေ၀ ေ၀းကြားေတာ္မူၿခင္း (၄)
မာန
ကိေလသာဟူသည္
မာနဆုိသည္မွာ
Aရင္းစစ္လုိက္ေတာ့
တဏွာေလာဘ
ႏွင့္ပင္
ဆက္စပ္ေနတာ ေတြ႔ရ၏၊ တဏွာေလာဘေၾကာင့္ ရရွိလာသည့္ ဘ၀ေတြ ဓနေတြသည္ သူတုိ႔ခ်ည္းသာ လာၾကသည္ မဟုတ္ပါ၊ Aေပါင္းAေဖာ္ေတြႏွင့္လာၾကၿခင္း ၿဖစ္၏၊ ပစၥည္းUစၥာေတြ ရရွိၿပန္လွ်င္လည္း ပစၥည္းက သူခ်ည္းမေန ေထာင္လႊားတတ္သည့္ မာနတရားကုိ ေခၚလာၿပန္၏၊ Aတတ္ပညာဆုိသည့္ ဘြဲ႔ထူးဂုဏ္ထူးေတြ ရလာၿပန္လွ်င္လည္း Aတတ္ပညာက သူ႔ခ်ည္းမေန ေထာင္လႊားေမာက္မာသည့္ မာနတရားကုိ ေခၚလာၿပန္၏။ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားလာၿပန္လွ်င္လည္း
ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားမွဳက
သူ႔ခ်ည္းမေန
ဘ၀င္ၿမင့္ခ်င္ေသာ
မာနတရားကုိ ေခၚလာၿပန္၏၊ ရုပ္ရည္ လွပၿပန္လွ်င္လည္း ရုပ္ရည္လွပမွဳက သူ႔ခ်ည္းမေန Aလွဘ၀င္ ၿမင့္္ခ်င္သည့္ မာနတရားကုိ ေခၚလာၿပန္၏။ လူ႔ဘ၀ကုိ
ေရာက္ရွိေနေသာ
လူသားေတြမွန္သမွ်
ခ်မ္းသာလွ်င္လည္း
ခ်မ္းသာသည့္Aေလ်ာက္
မာနေထာင္လႊားတာ ေတြ႔ရသလုိ၊ ဆင္းရဲလွ်င္လည္း ဆင္းရဲသည့္ Aေလ်ာက္ ပစၥည္းမဲ့ မာနတရားက ရွိေနတာ ေတြ႔ရၿပန္၏၊ သူတပါးေတြ Aထင္ၾကီးေစခ်င္သည့္ မာနတရားကုိ လူသားတုိင္းမွာေတြ႔ရ၏။
16 လူ႔ဘ၀ကုိ ေရာက္ရွိလာသည့္ မည္သည့္လူသားတုိင္းမဆုိ လုပ္ငန္းမ်ားကုိ လုပ္ရာ၌လည္းေကာင္း၊ ပညာသင္ၾကားရာ၌လည္းေကာင္း၊ က်င့္ၾကံAားထုတ္ရာ၌ လည္းေကာင္း၊ထူးခၽြန္စာြ ေAာင္ၿမင္လာသည့္ႏွင့္ Aမွ် မိမိပတ္လည္တြင္ ပရိသတ္မ်ား ၀ုိင္း၀ုိင္းလည္လာတတ္ပါ၏၊ မိမိေAာင္ၿမင္မွဳမ်ားကုိ
ၾကည္ညဳိေလးစား၍
လဘ္လာဘမ်ားၿဖင့္လည္း
ပူေဇာ္ၾကတာေတြ႔ရ၏၊
ရွိခုိးUီးတုိက္သူမ်ားႏွင့္လည္း ၿပည့္ေနတာေတြ႔ရ၏၊ ဘာေၿပာေၿပာ မွန္ပါသည္ ဟုတ္ပါသည္ဟု ေထာက္ခံ ေပးမည့္
သူေတြကလည္း
မ်ားလွပါဘိ၊
ဤနယ္တစ္ခြင္တြင္
ထူးၿခားစြာေပၚထြက္လာေသာ
ပါရမီရွင္ဟု
၀ုိင္း၀န္းေၿမွာက္ပင့္ၾက၏၊ ကယ္တင္ရွင္ဟူ၍ လည္း၀ုိင္း၀န္းခ်ီးမြန္းၾက၏၊ ဤသုိ႔ေၿပာဆုိ ခ်ီးမြမ္းၾကေသာ Aရာမ်ားသည္ Aခ်ီးမြမ္းခံ လူသားAတြက္ Aလြန္ႏွစ္သက္စရာ ေကာင္းေသာ
မာနတရားမ်ားၿဖစ္၏၊
ဤပုဂၢဳိလ္မ်ဳိးသည္
မာန၏
ဤတရားမ်ားကုိ
သားေကာင္ဘ၀ကုိ
မက္ေမာတြယ္တာ
ေရာက္မွာေသခ်ာ၏၊
မာန၏
ႏွစ္သက္ေနမည္ဆုိလွ်င္ သားေကာင္
ၿဖစ္ေနသမွ်
ၿမင့္ၿမတ္သည့္Aက်င့္ကုိ ဘယ္လူသားမွ က်င့္နဳိင္မည္မဟုတ္ေပ။ မိမိတုိ႔၏
ေရွးေရွးဘ၀ေတြက
ေထာင္လႊာြ းၿခင္းမာန
ကင္းခဲ့လုိ႔သာ
ယခုဘ၀မွာ
Aမ်ဳိးAားၿဖင့္
ၿမင့္ၿမတ္ေသာ သူေတာ္ေကာင္းမ်ုိးမွာၿဖစ္ရတယ္၊ ေရွးဘ၀က Aလွဴဒါနေတြ လွဴဒါန္းခဲ့လုိ႔သာလွ်င္ ယခုဘ၀မွာ Uစၥာဓနေတြ ၾကြယ္၀လာတယ္၊ ေရွးဘ၀က ပညာဒါနေတြ ၿပဳလုပ္ခ့လ ဲ ုိ႔သာလွ်င္ ယခုဘ၀မွာ ပညာေတြၿဖင့္ ၿပည့္စုံလာတယ္၊ ေရွးဘ၀က Aမ်က္ေဒါသ နဲၿပီး ေက်ာင္းကန္ဘုရားေတြမွာ သန္႔ရွင္းေရး လုပ္၍ ပန္း၊ ေရခ်မ္း၊ ဆီမီး၊ ေတြလွဴခဲ့ေသာ ေၾကာင့္သာလွ်င္ ယခုဘ၀မွာ ရုပ္ရည္Aဆင္း လွပၿခင္းၿဖစ္တယ္။ ယခင္ဘ၀က မာနတရားေတြကင္းခဲ့လုိ႔ ယခုဘ၀မွာ Aမ်ဳိးၿမတ္ၿခင္း၊ Uစၥာေပါၿခင္း၊ ပညာတတ္ၿခင္း၊ Aဆင္းလွပၿခင္း၊ Aက်ဳိးတရားေတြ ရရွိၿခင္းျဖစ္၏၊ ယခုဘ၀မွာ ေထာင္လႊားတတ္သည့္ မာနတရားဆုိးကုိ လက္ကုိင္ထားသည့္
ပုဂၢဳိလ္ေတြမွန္သမွ်
ေနာင္ဘ၀တြင္
Aမ်ဳိးၿမတ္ၿခင္း၊
Uစၥာေပါၿခင္း၊ ပညာတတ္ၿခင္း၊
Aဆင္းလွပၿခင္း Aက်ဳိးေတြကုိ ဘယ္ေတာ့မွ ရရွိလာလိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ။ ၿမတ္စြာဘုရား Aေလာင္းေတာ္ဘ၀က ေသာဏ နႏၵ ဇာတ္ေတာ္ကုိ ၾကည္ညဳိၾကည့္ရေAာင္၊ ေရွးAခါတုန္းက ၿဗဟၼ၀ၯန ၿမဳိ႔ေတာ္တြင္ မေနာဇမင္း Aုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္ေနေသာ Aခါက ၿဖစ္၏၊ ၿဗဟၼ ၀ၯန ၿမဳိ႔ေတာ္တြင္ ကုေဋ ( ၈၀ ) ၾကြယ္၀ေသာ သူေဌးၾကီး ဇနီးေမာင္ႏွံတုိ႔ ေနထုိင္ၾက၏၊ သူတုိ႔ဇနီးေမာင္ႏွံ၏ သားဆု ေတာင္းသည့္Aတြက္ Aေလာင္းေတာ္ ပဋိသေႏၶေန၍ ေမြးဖြားလာၿခင္းၿဖစ္၏၊
Aေလာင္းေတာ္၏
နာမည္ ကုိ ေသာဏ သတိုးသားဟု Aမည္ေပး၍ ေနာက္တစ္ေယာက္ေမြးဖြားလာေသာ သားငယ္ကုိ နႏၵဟု Aမည္ေပးေလ၏၊
ညီAကုိ
ႏွစ္ေယာက္လုံး
Aရြယ္ေရာက္ေသာAခါ
တကၠသုိလ္ေတြမွ
ထူးခၽြန္ေသာ
ဘြဲ႔ထူးေတြ ရရွိခဲ့၏။ ေသာဏႏွင့္နႏၵ ညီAကုိႏွစ္ေယာက္သည္ ေရွးဘ၀က ေထာင္လႊားၿခင္း မာန တရားေတြကင္းခဲ့လုိ႔၊ ယခုဘ၀မွာ Aမ်ဳိးၿမတ္သည့္ ၿဗဟၼဏမ်ဳိးမွာ ၿဖစ္လာ၏၊ ေရွးဘ၀က Aလွဴဒါနေတြ ၿပဳလုပ္လွဴဒါန္းခဲ့လုိ႔ ယခုဘ၀တြင္ ကုေဋ ( ၈၀ ) ၾကြယ္၀ေသာ ၿဖစ္လာ၏၊
ပညာဒါနေတြ
သူေဌးၾကီး ဇနီးေမာင္ႏွံ၏ ရင္ႏွစ္သည္းခ်ာ သားရတနာမ်ား
ၿပဳလုပ္ဆည္းပူးခဲ့သည့္Aတြက္
ယခုဘ၀တြင္
ပေရာဟိတ္ဘ႔ခ ဲြ ံေလာက္ေAာင္
ထူးခၽြန္စြာ တတ္ေၿမာက္ခဲ့ေသာ ပညာရွင္မ်ား ၿဖစ္လာ၏၊ Aမ်က္ေဒါသေတြ ကင္း၍ ကုသုိလ္ေကာင္းမွဳ ေတြ ၿပဳလုပ္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ယခုဘ၀တြင္ လူတကာေငးၾကည့္ရေAာင္ ရုပ္ရည္Aဆင္း လွပခဲ့၏၊
17 သူေဌးၾကီး ဇနီးေမာင္ႏွံသည္ မိမိတုိ႔၏ Aရြယ္ေရာက္၍ ပညာႏွင့္ၿပည့္စုံေနေသာ သားၾကီးေသာဏAား မိမိတုိ႔၏ မ်ဳိးဆက္ၿပန္႔ပြားေရးAတြက္ Aိမ္ေထာင္ၿပဳရန္ တုိက္တန ြ ္းေလ၏၊ Aမ်ဳိးၿမတ္ ပညာတတ္ Uစၥာေပါ ရုပ္ေခ်ာလွေသာ ေသာဏ သတုိးသားကုိ လက္ကမ္းၾကိဳဆုိေနေသာ မိန္းမပ်ဳိေတြကလည္း ပတ္လည္၀ုိင္းေန၏။ မိမိဘ၀တြင္ ဇာတိမာနေတြ၊ ဓနမာနေတြ၊ Aလွမာနေတြ၊ ပညာမာနေတြ ကလည္း Aၿပည့္၊ မိမိ၏ေAာင္ၿမင္မွဳ မ်ားကုိ ေလးစား၍ ပူေဇာ္ခ်င္သူမ်ားကလည္း မ်ားလွပါဘိ၊ ဘာေၿပာေၿပာမွန္ပါသည္ဟု ေထာက္ခံ ေပးၿခင္ သည့္ သူေတြ၊ ဒီနယ္တခြင္မွာေတာ့ ကယ္တင္ရွင္ ပါလုိ႔
၀ုိင္း၀န္းေၿမွာက္ပင့္ေပးမည့္ သူေတြကလည္း Aၿပည့္
ႏွင့္ဆုိေတာ့ ေသာဏ သတုိးသားAတြက္ ဘ၀င္ၿမင့္စရာ မာနၾကီးစရာေတြကေတာ့ ပတ္ခ်ာလည္ ၀ုိင္းေန၏။ ေသာဏ သတုိးသားသည္ မိမိဘ၀Aတြက္ Aၿပန္Aလွန္ စU္းစားေလ၏၊ မိမိရရွိထားသည့္ ေAာင္ၿမင္ မွဳေတြႏွင့္ မာန္ရစ္ေနမယ္ဆုိရင္ေတာ့ မိမိဘ၀Aတြက္ ယခုဘ၀ႏွင့္ ေနာင္ဘ၀ပါ Aထိနာလိမ့္မည္ ဆုိတာ သေဘာေပါက္ၿပီး ေက်းဇူးရွင္မိဘႏွစ္ပါး တုိက္တန ြ ္းေသာ Aိမ္ေထာင္ၿပဳဖုိ႔ AစီAစU္ကုိ ၿငင္းပယ္ရေတာ့၏။ Aေဖတုိ႔Aေမတုိ႔ သား Aိမ္ေထာင္ၿပဳဘုိ႔ AစီAစU္မရွိပါ၊ Aေဖတုိ႔Aေမတုိ႔ Aသက္ထင္ရွားရွိေန သမွ်ကာလပတ္လုံး မိဘႏွစ္ပါးကုိၿပဳစုလုပ္ေၾကြးမွာပါ၊ မိဘႏွစ္ပါး မရွိေတာ့သည့္Aခ်ိန္တြင္ သား ရေသ့ရဟန္း ၿပဳမွာပါဟု ေၿပာၾကားေလ၏၊ သားၾကီးေသာဏကုိ တုိက္တန ြ ္းလုိ႔ မရေသာAခါ သားငယ္နႏၵကုိ Aိမ္ေထာင္ ၿပဳဘုိ႔ရန္ တုိက္တြန္းၿပန္၏၊ သားငယ္ နႏၵလည္း AကုိၾကီးေသာဏAတုိင္း ေၿပာဆုိကာ ၿငင္းပယ္ၿပန္၏။ မိဘႏွစ္ပါးလည္း သားႏွစ္ေယာက္လုံး Aိမ္ေထာင္ၿပဳခုိင္းလုိ႔ မရသည့္Aတြက္ Aေဖတုိ႔ Aေမတုိ႔မရွိ လွ်င္ ရေသ့ရဟန္း ၿပဳမယ္ဆုိေတာ့ မထူးေတာ့ပါဘူး သားတုိ႔ရယ္ ယခုပင္ မိသားစု Aားလုံး ရေသ့ရဟန္းၿပဳၾက ပါစုိ႔ဟု ေၿပာဆုိၿပီး ရွိသမွ် ပစၥည္းေတြကုိ စြန္႔က်ဲ ေပးကမ္း လွဴဒါန္းလွ်က္ မိသားစုAားလုံး ရေသ့ရဟန္းၿပဳ၍ ေတာထြက္ခဲ့ေလ၏။ ဤမိသားစုသည္ ၾကည္ညဳိဖြယ္ေကာင္းလွ၏၊ မိမိတုိ႔၏ ဇာတိမာန္၊ ဓနမာန္၊ Aလွမာန္၊ ပညာမာန္တုိ႔ကုိ ခ၀ါခ်လွ်က္ သူေတာ္စU္တုိ႔၏ ၿမင့္ၿမတ္ေသာAက်င့္ကုိ က်င့္နဳိင္ၿခင္းသည္ ခ်ီးက်ဳးဂုဏ္ယူဖယ ြ ္ေကာင္းလွ၏၊ သာမန္လူသားေတြAတြက္ စU္းစားဖုိ႔ေတာင္ မလြယ္ကူ လွပါ။ ေတာထဲတြင္ ညီAကုိႏွစ္ေယာက္တုိ႔သည္ မိဘမ်ားAားလုိေလေသးမရွိ ၿပဳစု လုပ္ေၾကြး၏၊ ေတာထဲမွ သစ္သီးမ်ားရွာေဖြ၍ Aတူတူေကၽြးေမြးၾက၏၊ Aခ်ိန္ၾကာလာေတာ့ Aကုိၾကီး ေသာဏသည္ Aသက္ၾကီး လာေသာ မိဘႏွစ္ပါး Aသက္ရွည္ရန္ ေတာနက္ ထဲသုိ႔သာြ း၍ ခ်ဳိၿမိန္ေကာင္းၿမတ္၍ Aာဟာရ ၿဖစ္ေသာ သစ္သီးၾကီးငယ္မ်ားကုိ မိဘမ်ား Aတြက္ ရွာေဖြခူးေလ၏။ ညီငယ္နႏၵကား နီးစပ္ရာမွ ေတာ္စြ ေလ်ာ္စြ Aသီးမ်ားကုိခူး၍ မိဘႏွစ္ပါး မ်ားမ်ား စားေစခ်င္သည့္ ဆႏၵၿဖင့္ Aကုိၾကီးေသာဏ မေရာက္ခင္ မိဘႏွစ္ပါးကုိ ေကၽြးေမြး၏၊ Aကုိၾကီး ေသာဏ ၿပန္လာေသာAခါ မိဘႏွစ္ပါး မစားနုဳိင္ေတာ့ေပ၊ Aကုိၾကီး ေသာဏသည္ ညီငယ္ နႏၵAား ဆုံးမစကားေၿပာ၏။ ညီငယ္နႏၵ မိဘႏွစ္ပါးသည္ Aသက္ၾကီးလာၿပီ၊ ေကာင္းမြန္ Aာဟာရၿဖစ္မည့္ AစာAာဟာရေတြ ေကၽြးေမြးမွသာလွ်င္ Aသက္ရွည္မွာ ၿဖစ္သည့္Aတြက္ ေတာ္စြ ေလွ်ာ္စြ
Aသီးေတြ ခူးၿပီး ေကၽြးမထားပါႏွင့္
Aကုိၾကီးလာမွ Aတူတူ ေကၽြးရေAာင္ဟု ေစာင့္ခုိ္င္း ေလ၏၊ ညီငယ္ နႏၵသည္ ပထမေတာ့ လုိက္နာ၏၊ ၾကာလာေတာ့ မလုိက္နာေတာ့ဘဲ ယခင္ Aတုိင္း ေကၽြးေမြး၏။ Aကုိၾကီးေသာဏသည္ ညီငယ္နႏၵAား ညီငယ္နႏၵ မင္း ဒီမွာရွိေနလွ်င္ မိဘမ်ား Aသက္တုိလိမ့္မည္ မိသားစု တစ္စုလုံးသည္ Aကုိၾကီး၏တာ၀န္ၿဖစ္သည္၊ Aကုိၾကီး ဆုံးမေသာစကားကုိ နားမေထာင္သည့္ Aတြက္ မင္း ဒီေနရာမွ ထြက္ခြါသြားပါဟု ႏွင္ထုတ္ေလသည္၊ နႏၵရေသ့သည္ မိဘႏွစ္ပါးႏွင့္ AကုိၾကီးAား
ရွိခုိး၍
ထြက္ခြါလာပါတယ္၊
မိမိေနေသာ
18 ေက်ာင္းသခၤန္းAတြင္းသုိ႔၀င္၍
ကသုိဏ္း၀န္းကုိ
ၾကည့္ရွဳ
Aားထုတ္ေသာ Aခါ Aဲဒီေန႔မွာဘဲ AဘိညU္ငါးပါးႏွင့္ သမာပတ္ရွစ္ပါးကုိရရွိသာြ းပါ၏။ နႏၵရေသ့သည္ ဟိမ၀ႏၱာမွ ထြက္ခါြ လာၿပီး မေနာဇ Aမွဳးရွိေသာ မင္းေပါင္း (၁၀၁ ) ပါးAား ႏွစ္ေပါင္း (၇) ႏွစ္ၾကာေAာင္ မိမိ၏ စ်န္AဘိညာU္ တန္ခုိးေတြၿဖင့္ စည္းရုံးသည့္ Aတြက္ နႏၵရေသ့သည္ မင္းေပါင္း (၁၀၁ )ပါး ကုိးကြယ္ေသာ မင္းဆရာ ရေသ့ၿဖစ္လာ၏။ မင္းAေပါင္းတုိ႔သည္ မိမိတုိ႔၏ ေက်းဇူးရွင္မင္းဆရာၿဖစ္ေသာ နႏၵရေသ့Aား လုိAပ္ေသာAကုူAညီ ေတာင္းခံပါရန္ ေလွ်ာက္ထားေလ၏၊ တၿခားAကူAညီေတာ့ မလုိဘူး၊ ငါ့မွာ မိဘႏွစ္ပါးကုိ လုပ္ေၾကြးခြင့္မရတာ (၇)ႏွစ္ ရွိေနၿပီ မိဘႏွစ္ပါးကုိ လုပ္ေကၽြးခြင့္ ရရန္ ကူညီေစခ်င္ပါ၏၊ ဆရာနႏၵရေသ့ ၿဖစ္ေစခ်င္သလုိ ၿဖစ္ေစရပါ မယ္၊ ဆရာနႏၵရေသ့ Uီးေဆာင္ၿပီး (၁၀၁) ပါးေသာမင္းေတြႏွင့္ (၁၀၁)ခုေသာ စစ္တပ္ေတြခ်ီ၍ Aကုိေသာဏ ရေသ့ ထံ သြားေရာက္ေတာင္းဆုိေပးပါမည္ဟု ေၿပာၾကားေလ၏။ မင္းဆရာဟူေသာမာန္ၿဖင့္ နႏၵရေသ့Uီးေဆာင္၍ ရာဇမာန္ရစ္ေနေသာ မင္းေပါင္း (၁၀၁) ပါးတုိ႔သည္ မိမိတုိ႔ထံတြင္ရွိေနေသာ မာန္မာနမ်ားၿဖင့္ ရာဇAရွိန္A၀ါကုိ သုံးလွ်င္ ဘာမဆုိၿဖစ္ရမည္ဟု သေဘာၿဖင့္(၁၀၁) ပါးေသာ စစ္တပ္ေတြခ်ီကာ ဟိမ၀ႏၱာေတာင္သုိ႔ ထြက္ခါြ လာၾက၏။ ဟိမ၀ႏၱာေတာင္တြင္ သီတင္းသုံးေနေသာ Aကုိၾကီး ေသာဏ ရေသ့သည္ မိမိ၏
ဒိဗၺစကၡဳ
AဘိညာU္ၿဖင့္ ဒီAေၾကာင္းေတြကုိ သိၿမင္ေန၏၊ မိမိကုိၿပစ္မွားရင္ သတၱ၀ါေတြ Aပါယ္ ငရဲက်မည့္ေဘးမွ ကာကြယ္ရန္ မိမိတန္ခုိးကုိ ၿပသည့္Aေနၿဖင့္ ခ်ီတက္လာေသာ လမ္းေၾကာင္းေပၚမွ စ်န္AဘိညာU္တန္ခုိးၿဖင့္ Aေနာ၀တတ္Aုိင္မွ ေသာက္ေရတုိ႔ကုိ ခပ္ယူ ေနတာကုိ ညီငယ္နႏၵႏွင့္ မင္းAေပါင္းကုိၿမင္ေစ၏။ ေသာဏရေသ့၏ တန္ခုိးေတာ္ေတြ ေတြ႔လုိက္ရေတာ့ မင္းAေပါင္းသည္ Aေတာ္ေလး ထိတ္လန္႔ သြား၏၊ မင္းAေပါင္းသည္ မိမိတို႔ပရိသတ္မ်ားကုိ ေတာင္ေခ်တြင္ ထားခဲ့ၿပီး မင္းAေပါင္းၿခံရံကာ နႏၵရေသ့ကုိ ေခၚေဆာင္၍ မိဘႏွစ္ပါးႏွင့္ AကုိၾကီးေသာဏAား ကန္ေတာ့ရန္ ေက်ာင္းသခၤန ၤ ္းေပၚသုိ႔ တက္လာၾက၏။ မင္းAေပါင္းသည္ ရေသ့တုိ႔Aား ရွိခုိးၿပီး၍ Aကုိၾကီးေသာဏရေသ့Aား နဳတ္ဆက္စကား ေၿပာၾကား ပါတယ္၊ Aကၽြနဳပ္တုိ႔က Aၿခားကိစၥႏွင့္လာသည္မဟုတ္ပါ၊ နႏၵရေသ့၏ ပရိသတ္Aေနႏွင့္ ေသာဏ ရေသ့ကုိ ကန္ေတာ့ရန္ လာၿခင္းၿဖစ္ပါတယ္ဟု နႏၵရေသ့၏ ပရိသတ္ၿဖစ္ေၾကာင္း ေၿပာၾကားေလ၏။ ညီငယ္နႏၵရေသ့ထလာၿပီး မိဘႏွစ္ပါးႏွင့္Aကုိၾကီးေသာဏတုိ႔Aား ရွိခုိး၍၊ Aကုိၾကီး ေသာဏAား Aကုိၾကီးေသာဏ
AေဖAေမကုိ
လုပ္ေကၽြးလုိ႔ရသည့္ကုသုိလ္ကုိ
မိဘႏွစ္ပါးကုိ ၿပဳစုလုပ္ေၾကြးၿခင္းကုိ ဘုရားAစရွိေသာ
ကၽြန္ေတာ္
Aလြန္လုိခ်င္ပါသည္၊
သူေတာ္္ေကာင္းေတြ ခ်ီးမြမ္းၾကပါတယ္။
ေက်းဇူးရွင္ မိဘႏွစ္ပါးAား ၿပဳစုလုပ္ေကၽြးခြင့္ကုိ ကၽြန္ေတာ္Aား ေပးသနားေတာ္မူပါ၊ Aကုိၾကီးေသာဏ (၇)ႏွစ္ၾကာေAာင္လုပ္ေၾကြးခဲ့သည့္Aတြက္
ေက်နပ္ေတာ္မူ၍
ညီငယ္Aား
မိဘႏွစ္ပါးAား
တဖန္ၿပဳစု
လုပ္ေၾကြးခြင့္ ေပးေသာAားၿဖင့္ ညီငယ္Aား နတ္ရာြ ေလာကကုိ ေပးသနားေတာ္မူပါဟု ေတာင္းပန္စကား ေၿပာၾကား၏၊ ညီငယ္နႏၵ၏ (၁၀၁)ပါးေသာ မင္းပရိသတ္တုိ႔လည္း ေထာက္ခံစကားေၿပာၾကားေလ၏။ Aကုိၾကီးေသာဏသည္ ညီငယ္နႏၵ၏ ပရိသတ္မင္းAေပါင္းAား က်ဳပ္ေၿပာဆုိမည့္ စကားကုိလည္း နားေထာင္ၾကပါUီး၊ မိိမိတုိ႔မ်ဳိးရုိးAစU္Aလာကုိ ေစာင့္ထိမ္းေသာ ပုဂၢဳိလ္ေတြသည္ မိမိတုိ႔ထက္ Aသက္ဂုဏ္ သိကၡာၾကီးသူေတြ၏ Aေပၚမွာ မရုိမေသ မေလး မစား ၿပဳလုပ္ရင္ Aပါယ္ငရဲသုိ႔ေရာက္ရပါတယ္။ မိမိတုိ႔ထက္ Aသက္ဂုဏ္သိကၡာၾကီးသူေတြ၏ Aေပၚ၌ ရုိေသေလးစားၿပီး ကုိယ္က်င့္သိကၡာ ၿပည့္စုံေသာ ပုဂၢဳိလ္ေတြမွာေတာ့ ေကာင္းေသာဘုံဘ၀ကုိ ေရာက္ရပါတယ္၊ ညီငယ္နႏၵသည္ Aသက္ၾကီးလာ ေသာ မိဘ
19 ႏွစ္ပါး၏ Aသက္ရွည္ေရးAတြက္ Aာဟာရၿပည့္၀သည့္ AသီးAႏွံေတြခူးမေကၽြးဘဲ ေတာ္စြ၊ေလ်ာ္စြ Aသီး Aႏွံေတြ ခူးေကၽြးလုိ႔ ဆုံးမသည့္Aခါ မနာခံသည့္Aတြက္ မိဘႏွစ္ပါးကုိ ၿပဳစုလုပ္ေကၽြးခြင့္ တားၿမစ္ခ့ၿဲ ခင္းၿဖစ္ ၏။မိဘႏွစ္ပါးႏွင့္
ညီ
ညီမ
ေဆြမ်ဳိးAားလုံးသည္
Aကုိၾကီးၿဖစ္သည့္
သားၾကီး၏
တာ၀န္သာၿဖစ္တယ္၊
ယခုလည္း Aကၽြနဳပ္ေက်းဇူးရွင္ မိဘႏွစ္ပါးကုိ ၾကီဳးစားၿပီး လုပ္ေကၽြး ေနပါတယ္ဟု ေၿပာၾကားလုိက္ေသာAခါ မင္းAေပါင္းသည္ ေသာဏရေသ့ေၿပာတာ ပုိသဘာ၀ၾက၍ မွန္ကန္လွပါေပတယ္ဟု ေၿပာဆုိကာ ေသာဏ ရေသ့Aား ေထာက္ခံမွဳ Aၿပည့္A၀ ေပးေလ၏။ ညီငယ္နႏၵ (၇)ႏွစ္ စည္းရုံးလာေသာ မင္းAေပါင္းသည္၊ Aကုိၾကီးေသာဏ၏ ဘက္ေတာ္သားမ်ား ၿဖစ္သြား၏၊ ညီငယ္နႏၵသည္ မ်က္ႏွာငယ္ၿဖင့္ Aကုိၾကီးေၿပာေသာစကား ေတြသည္မွန္ပါ၏၊ တကယ္လုိ႔ ညီငယ္သည္ မိဘႏွစ္ပါးကုိ ၿပဳစုလုပ္ေကၽြးခြင့္ မရလွ်င္ Aကုိၾကီး AဖAရာ ဆုိသည့္Aတုိင္း Aကုိၾကီး ကုိသာလွ်င္
ၿပဳစုလုပ္ေကၽြးပရေစဟု
ခြင့္ေတာင္းေလ၏။မင္းဆရာဟူေသာ
မာန္မာနေတြ
က်သြားေသာ
ညီငယ္နႏၵAား Aကုိၾကီး ေသာဏသည္ ကရုဏာ သက္စာြ ၿဖင့္ ညီငယ္၏Aၿပစ္ေတြကုိ Aကုိၾကီးသီးခံပါတယ္၊ ယခင္ကလုိဘဲ မိဘႏွစ္ပါးကုိ ၿပဳစုလုပ္ေကၽြး ၾကတာေပါ့၊ ဒီတခါေတာ့ မိဘႏွစ္ပါးကုိ ညီငယ္က တစ္ေယာက္ Aစ္ကုိၾကီးကတစ္ေယာက္ ၿပဳစုလုပ္ေၾကြး ရေAာင္ဟု ေၿပာဆုိၿပီး မိဘႏွစ္ပါးကုိ လက္Aုပ္ခ်ီကေတာ့လွ်က္ ညီငယ္နႏၵ၏ ၿပဳစုမွဳကုိ ဘယ္သူခံယူမလဲဟု ေမးေလ၏။ ဒီစကားကုိ ၾကားေတာ့ မိခင္ၾကီးသည္ သားငယ္ႏွင့္ခဲြခါြ ရသည္မွာ ( ၇ )ႏွစ္ၾကာၿပီ ၿဖစ္သည့္Aတြက္ သားၾကီး
ေသာဏAား ေတာင္းပန္စကားဆုိၿပီး သားငယ္နႏၵထံကုိ သြားပါတယ္၊ ပရိသတ္Aလယ္မွာဘဲ
သားငယ္ေခါင္းကုိ Aၾကိမ္ၾကိမ္နမ္း၍ Aလြမ္းေၿပေစ၏။ ေသာဏရေသ့သည္
မိခင္ၾကီး၏
AလုိAတုိင္းၿဖစ္ပါေစဟုု
ခြင့္ၿပဳၿပီး
ညီငယ္နႏၵAား
နႏၵ
Aမိႏွင့္Aဖတုိ႔တြင္ Aမိသည္ပုိၿပီး ေက်းဇူးၾကီးမား၏၊ ေက်းဇူးၾကီးမားေသာ မိခင္ကုိ ရရွိသာြ းသည့္Aတြက္ မင္းေသေသခ်ာခ်ာ ၿပဳစုလုပ္ေၾကြးပါ၊ ယခင္ကလုိ Aက်င့္မ်ဳိး မက်င့္ ပါႏွင့္ဟု ဆုံးမၾသ၀ါဒေပးၿပီး ညီငယ္နႏၵႏွင့္ မင္းပရိသတ္Aား မိခင္၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးေတြကုိ ေဟာၾကားေလ၏။ Aမိဆုိတာ သားသမီးေတြ Aေပၚမွာ ႏူးညံ့သည့္စိတ္ထားတတ္၏၊ သားသမီးတုိ႔ကုိ သနားေစာင့္ေရွာက္တတ္၏၊ သားသမီးေတြ၏ မွီခုိAားထားရာလည္းၿဖစ္၏၊ ငယ္စU္ဘ၀ကပင္ သားသမီးေတြAား ႏုိ႔ခ်ဳိတုိက္ေကၽြးေမြးၿမဴခဲ့၏၊ မိဘကုိ ၿပန္လည္ၿပဳစု လုပ္ေကၽြးေသာ သားသမီးတုိ႔၏ နတ္ၿပည္ေရာက္ေၾကာင္းလည္း ၿဖစ္၏၊ သားသမီးေတြ ေဘးရန္ကင္းေAာင္လည္း ေစာင့္ေရွာက္တတ္၏၊ မိဘလုပ္ေၾကြးေသာသားေကာင္းသမီးေကာင္းေတြကုိလည္းကုသုိလ္Aေမြေပးတတ္၏ Aမိကုိ စိတ္ႏွလုံးေကာင္းရွိသူဟူ၍လည္း ဆုိရ၏၊ Aမိကုိ သားသမီးကုိ ၿဖစ္ေစတတ္သူ၊ သားသမီးကုိ ေမြးဖြားေပးတတ္သူ ဟူ၍လည္း ဆုိရ၏၊ Aမိသည္ သားသမီးကုိ ႏွစ္သက္ေစတတ္သူ၊ ေခ်ာ့တတ္သူ ဟူ၍လည္း ဆုိရ၏၊ Aမိကုိ ေကၽြးေမြးတတ္သူဟူ၍လည္း ဆုိရ၏၊ Aမိသည္ မိဘတုိ႔၏ Uစၥာေတြကုိ သားသမီးေတြရရွိရန္ ေစာင့္ေရွာက္တတ္၏၊ သားသမီးေတြ လိမၼာေစရန္ သင္ေပးရသည့္Aတြက္ Aမိသည္ ပင္ပန္းရ၏၊ Aမိသည္ Aခ်ိန္တန္လုိ႔ Aိမ္ၿပန္မလာေသာ သားသမီးဆုိးေတြကုိလည္း မ်က္ရည္စက္လက္ၿဖင့္
20 ေစာင့္ေမွ်ာ္တတ္၏၊ မိဘဆုိတာ ၿဗဟၼာၾကီးေတြႏွင့္လည္းတူပါ၏၊ မိဘဆုိတာ သားသမီးေတြ၏ လက္Uီးဆရာလည္း ၿဖစ္၏၊ သားသမီးေတြ၏ ပူေဇာ္Aထူးကုိ ခံယူထုိက္ေသာ သူသည္ မိဘႏွစ္ပါးပင္ၿဖစ္၏။ Aဲဒီလုိ ခဲခဲယU္းယU္း ေမြးၿမဴလာသည့္ မိဘေတြကုိ ၿပန္လည္ၿပဳစု မလုပ္ေၾကြးရင္ ငရဲသုိ႔ေရာက္ရာ၏၊ မိဘႏွစ္ပါးကုိ တာ၀န္ေက်ေAာင္ မၿပဳစု မလုပ္ေၾကြးေသာ သားသမီးမ်ားသည္ စီးပြားUစၥာပ်က္ၿပီး၊ ဆင္းရဲၿခင္း သုိ႔လည္း ေရာက္တတ္၏၊ မိဘႏွစ္ပါးကုိ တာ၀န္ေက်ေAာင္ ၿပဳစုလုပ္ေကၽြးေသာ သားေကာင္းသမီး ေကာင္း မ်ားသည္ ယခုဘ၀ မွာလည္း ႏွစ္သက္ရႊင္လန္း၀မ္းေၿမာက္၍ ေနာင္ဘ၀မွာလည္း ႏွစ္သက္ရႊင္လန္း ၀မ္းေၿမာက္ ရ၏၊မိဘႏွစ္ပါးကုိ ေပးသင့္တာေတြေပးရမည္၊ မိဘႏွစ္ပါးကုိ သာယာခ်မ္းေၿမ့ဖယ ြ ္ေသာ ခ်စ္ဖယ ြ ္ေကာင္းသည့္ စကားၿဖင့္
ေၿပာဆုိရမည္၊
မိဘတုိ႔ကိစၥမွန္သမွ်ကုိ
ေလးစားၿပီး ရွိခိုးကန္ေတာ့ရမည္၊
ေဆာင္ရက ြ ္ေပးရမည္၊
မိဘႏွစ္ပါးကုိ
Aၿမဲတန္းရုိေသ
ဤသဂၤဟေလးပါးသည္ ေလာကလူသားေတြကုိ ေစာင့္ေရွာက္တတ္ေသာ
ေၾကာင့္ လူသားတုိင္း လုိက္နာသင့္ေသာ တရားထူးၿဖစ္၏၊ ဤသဂၤဟေလးပါးတရားမရွိလွ်င္ မိဘႏွင့္သားသမီးမ်ား Aၾကားတြင္ ၿမတ္နဳိးမွဳ ပူေဇာ္မွဳေတြ ရွိလာ နဳိင္စရာ Aေၾကာင္းမရွိပါ၊ ဤသဂၤဟ တရားေတြကုိ လုိက္နာက်င့္က်ံေသာ ပုဂၢဳိလ္ေတြသာလွ်င္ ၿမင့္ၿမတ္ေသာ လူသားေတြၿဖစ္လာၿပီး သူေတာ္ေကာင္းေတြ၏ ခ်ီးမြမ္းမွဳကုိ ခံယူရမွာၿဖစ္၏၊ေသာဏရေသ့သည္ ဓမၼေဒသနာ မ်ား
ေဟာၾကားလုိက္ေသာAခါ
မင္းနွင့္တကြ
Aားလုံးၾကည္ညဳိၾက၏၊
မင္းႏွင့္တကြ
ပရိသတ္Aားလုံး
တရားႏွင့္Aညီ က်င့္က်ံေနထုိင္သည့္ Aတြက္ ဘ၀နိဂုံးခ်ဳပ္ေသာAခါ Aားလုံးနတ္ၿပည္သုိ႔ေရာက္ရ၏။ Aေလာင္းေတာ္ေသာဏ ရေသ့သည္ မိမိကုိယ္တုိင္မာနကိေလသာမွ ေ၀းကြာေAာင္ ေဆာင္ရြက္ နဳိင္သလုိ မာနတံခြန္ထူလာေသာ နႏၵႏွင့္မင္းပရိသတ္Aေပါင္း၏ မာနေတြကုိလည္း ခ၀ါခ်ကာ ေဆာင္ရက ြ ္ ေပးနဳိင္၏၊ လက္ထက္ေတာ္Aခါကလည္း သိဒၶတၳ မင္းသားဘ၀တြင္ ဇာတိမာန္၊ ဓနမာန္၊ Aလွမာန္၊ ပညာမာန္၊ တုိ႔ကုိ မငဲ့မတြယ္ စြန္႔ပစ္ေတာ္ မူ၍ မဇၥ်ိမပဋိပဒါ Aက်င့္ၿမတ္ၿဖင့္ သဗၺညဳတဉာဏ္ရွင္ ၿဖစ္ေတာ္မူေသာေၾကာင့္ မာနကိေလသာကုိ ဘယ္ေတာ့မွ မလာၿခင္းမ်ဳိးႏွင့္ေ၀းကြာေတာ္မူပါေပ၏။
ဒိ႒ိကေလသာမွ ိေလသာမွ ေ၀ ေ၀းကြာေတာ္မူၿခင္း မွားမွားယြင္းယြင္းသိၿမင္တတ္ေသာ မဟုတ္တာကုိ
ဟုတ္တယ္လုိ႔ယူတတ္၏၊
ဒိ႒ိကိေလသာဆုိသည္မွာ ဟုတ္တာကုိ
မရွိတာကုိ
မဟုတ္လုိ႔လည္း
ရွိတယ္လုိ႔
ယူတတ္၏၊
ယူတတ္၏၊
ငါ့Aယူသာမွန္၏၊
တၿခားAယူေတြ မွား၏လုိ႔လည္း စြပ္စြဲေၿပာဆုိတတ္၏။ လူသားေတြ၏
ခႏၶာကုိယ္တြင္
Aတၱဆုိသည့္
၀ိညာU္ေကာင္ေလးရွိေနသည္ဟု
မရိွဘဲ
ရွိတယ္လုိ႔ယူဆတာဟာ မရွိတာကုိ ရိွတယ္လုိ႔ ယူဆတတ္သည့္ဒိ႒ိၿဖစ္၏၊ ကုသုိလ္ကံ Aကုသုိလ္ကံ မရွိ၊ ေကာင္က်ဳိး မေကာင္းက်ဳိး မရွိ၊ နိဗၺာန္မရွိ၊ ေနာင္ဘ၀မရွိဟု ရွိတာကုိ မရွိဟု ယူဆတတ္ေသာဒိ႒ိၿဖစ္၏။ သတၱ၀ါေတြကုိ သတ္ၿပီးယစ္ပူေဇာ္တာေတြ၊ ကိေလသာစင္ၾကယ္ရန္ ေAးသည့္Aခါ ၿမစ္ထဲဆင္းၿပီး ေရစိမ္တာေတြ၊ ပူသည့္Aခါမီးလွဳံတာေတြ၊ ႏြားလုိက်င့္တာေတြ၊ ေခြးလုိ က်င့္တာေတြသည္ မဟုတ္တာကုိ ဟုတ္တယ္လုိ႔
ယူဆတတ္သည့္
ဒိ႒ိၿဖစ္၏၊
ဒါန
သိီလ
ဘာ၀နာသည္
နိဗၺာန္သုိ႔ေရာက္ေစတတ္ေသာ
Aက်င့္ေကာင္းမဟုတ္ဘူးလုိ႔ သိၿမင္ ေနၿခင္းသည္ ဟုတ္တာကုိ မဟုတ္ဟု ယူဆတတ္သည့္ ဒိ႒ိၿဖစ္၏။
21 ေလာကတြင္ရွိၾကသည့္ လူသားေတြမွန္သမွ်သည္ မိမိခ်စ္သူႏွင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ မိမိ မိသားစု ႏွင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊
ယခုဘ၀မွာလည္း
Aတူူေနခ်င္၏၊
ေနာင္ဘ၀
ဆက္တုိင္းဆက္တုိင္းမွာလည္း
Aတူတကြ ေနထုိင္ခ်င္ၾက၏၊ ငွက္ၿဖစ္လွ်င္ေတာင္ တကုိင္းထဲ နားရပါလုိ၏ဟု ဆုေတာင္းသံေတြၾကားသလုိ နိဗၺာန္၀င္ေရာက္ရင္လည္း Aတူတူၿဖစ္ရပါလုိ၏ လုိ႔ ဆုေတာင္းသံေတြႏွင့္ သႆတဒိ႒ိAုပ္စုေတြရွိသလုိ၊ လူ႔ဘ၀တြင္ လုပ္ခ်င္တာေတြလုပ္ ေနခ်င္သလုိေနၿပီး၊ ေနာက္ဘ၀ဆိုတာ ရွိတာမဟုတ္ဘူး၊ နိဗၺာန္မရွိဘူး၊ ငရဲမရွိဘူးဟု ထင္ရာ စုိင္းေနေသာ Uေစၧဒဒိ႒ိ Aုပ္စုေတြလည္းရွိ၏။ သႆတဒိ႒ိႏွင့္Uေစၧဒဒိ႒ိေတြသည္
Aတၱ၀ါဒ
ေတြသာၿဖစ္၏၊
Aတၱစဲြေတြ
မၿပဳတ္
သမွ်ေတာ့
ၿဖစ္ၿခင္း
ပ်က္ၿခင္း
ၿမတ္စြာဘုရားေဟာၾကားသည့္ Aနတၱကုိ နားလည္လိမ့္မည္ မဟုတ္။ Aနတၱ၀ါဒသည္
နိဗၺာန္မွတပါး
ေလာကတြင္
ရွိရွိသမွ်Aရာ၀တၳဳမ်ားသည္
သေဘာသာၿဖစ္၏ဟု မွန္မွန္ကန္ကန္ ၿမင္တတ္ေသာ Aသိဉာဏ္ရွိလာမည္ဆုိရင္ ၿဖစ္ၿခင္းကုိ ၿမင္သည့္Aတြက္ Uေစၧဒ ဒိ႒ိကြာသလုိ၊ ပ်က္ၿခင္းကုိ ၿမင္သည့္Aတြက္ သႆတဒိ႒ိ ကြာပါ၏၊ ၿဖစ္ၿခင္း ပ်က္ၿခင္း ႏွစ္ခုလုံး ၿမင္လွ်င္ေတာ့ သကၠာယဒိ႒ိကြာ၍ AတၱAစြဲ ၿပဳတ္ကာ AနတၱAလင္းေရာင္ကုိ ေတြ႔ၿမင္ခံစားရမွာၿဖစ္၏။ ၿမတ္စြာဘုရား၏ Aေလာင္းေတာ္ဘ၀ နာရဒ ဇာတ္ေတာ္္ကုိ ၾကည္ညဳိၾကည့္ရေAာင္ ေရွးAခါက ၀ိေဒဟရာဇ္တုိင္း မိတၳိလာၿပည္တြင္ Aဂၤတိမင္းၾကီး မင္းက်င့္တရား ၁၀-ပါးႏွင့္Aညီ တုိင္းၿပည္Aုပ္ခ်ဳပ္ေနေသာ Aခ်ိန္ၿဖစ္ပါ၏၊ တန္ေဆာင္မုန္းလ၏ လၿပည့္ေန႔ လ၀န္းၾကီးေပၚ ထြက္လာသည့္ Aခ်ိန္တြင္Aဂၤတိဘုရင္ၾကီးသည္ ယခုလုိ လမင္းၾကီးထိန္ထိန္ လင္းေနသည့္ သာယာလွပသည့္ ညခ်မ္း Aခ်ိန္မွာ ဘာလုပ္ရင္ ေကာင္းမလဲလုိ႔ Aမတ္ၾကီးေတြႏွင့္ တုိင္ပင္ေန၏။ Aမတ္္ၾကီးသုံးေယာက္သည္ တစ္ေယာက္က စစ္တုိက္ရန္တုိက္တန ြ ္း၏၊ တစ္ေယာက္က ကာမဂုဏ္ ခံစားရန္ တုိက္တြန္း၏၊ တစ္ေယာက္က ပညာရွိ ဗဟုသုတ ၾကြယ္၀ေသာ ရေသ့ရဟန္းမ်ားထံ တရားနာယူ ေဆြးေနြးရန္ တုိက္တြန္း၏၊ ေနာက္ဆုံးAမတ္၏ Aၾကံၿပဳခ်က္ကုိ မင္းၾကီးသေဘာတူ လက္ခံ၏။ Aလာတ
စစ္သူၾကီးမွ
သူကုိးကြယ္ေသာ
ဂုဏတကၠတန ြ ္းထံ
ဆည္းကပ္ခစား၍
တရားနာယူရန္
Aၾကံေပး၏၊ Aဂၤတိမင္းၾကီး Aလာတ စစ္သူၾကီး၏ Aၾကံေပးခ်က္ကုိ လက္ခံကာ ဂုဏ တကၠတန ြ ္းထံ ဆည္းကပ္ၿပီး ေမးခြန္းမ်ားေမး၏။ Aရွင္ဂုဏ
လူသားတုိ႔သည္
မိဘတုိ႔၌
ဘယ္က့သ ဲ ုိ႔
က်င့္ရမည္နည္း၊
ဆရာ၌လည္းေကာင္း၊
သားမယားတုိ႔၌လည္းေကာင္း၊ Aသက္Aရြယ္ၾကီးသူူတို႔၌ လည္းေကာင္း၊ ရဟန္းပုဏၰားတုိ႔၌လညး္ေကာင္း၊ မူးမတ္ဗုိလ္ပါတုိ႔၌လည္းေကာင္း၊ ၿမဳိ႔ရြာ ဇနပုဒ္တုိ႔၏ ၿပည္ထဲေရးရာ၌လည္းေကာင္း Aဘယ္သုိ႔က်င့္ရမည္နည္း၊ Aဘယ္Aက်င့္သည္ နတ္ၿပည္ေရာက္၍၊ Aဘယ္Aက်င့္သည္ ငရဲေရာက္ပါသနည္းဟု ေမးၿမန္းေလ၏။ ဂုဏ တကၠတြန္းသည္ Aဂၤတိမင္းၾကီး၏ ေမးခြန္းေတြကုိ မေၿဖဆုိဘဲ သူ၏၀ါဒကုိသာ ေဟာၾကားေလ၏၊ မင္းၾကီးေလာကတြင္ ကုသိုလ္ Aကုသုိလ္ Aက်ဳိးဆုိတာ မရွိပါဘူး၊ Aေဖ Aေမ ဆုိတာလည္း မရွိပါဘူး၊ ဆရာဆုိတာလည္း ၿပည့္သည့္ေန႔မွာ
မရွိ၊
လူသားေတြAားလုံး
Aားလုံးစင္ၾကယ္ၾကရမွာပါ၊
တန္းတူ
ညီမွ်သာ
Aလွဴေပးတယ္္
ဆုိတာ
ၿဖစ္တယ္၊
ကမၻာၾကီး
လူမုိက္ေတြ၏
၈၄-ကမၻာ
Aလုပ္သာၿဖစ္၏၊
လူမုိက္ေတြက ေပးလွဴတာကုိ လူလိမၼာပညာရွိေတြက ခံယူစားေသာက္ၿခင္းၿဖစ္တယ္ဟု ေဟာၾကားေလ၏။ ဂုဏတကၠတြန္း၏ တရားစကား Aဆုံးမွာ ေရွးတဘ၀ Aေၾကာင္းကုိ ၿမင္နဳိင္ေသာ Aလာတ စစ္သူၾကီးမွ ေထာက္ခံစကားေၿပာဆုိလာ၏၊
ဆရာၾကီးဂုဏ ကၽြန္ဳပ္သည္ ေရွးဘ၀က
ဗာရာဏသီၿမဳိ႔တြင္ ပိဂၤလဆုိသည့္
သားသတ္သမားၿဖစ္ခဲ့၏၊ ႏြားေတြ၊ ကၽြဲေတြ၊ ၀က္ေတြ၊ ဆိတ္ေတြကုိ Aမ်ားၾကီးသတ္ခ့၏ ဲ ၊ Aဲဒီ သားသတ္သမား
22 ဘ၀က ကြယ္လြန္ေသာ Aခါ ယခု ခ်မ္းသာၾကြယ္၀ေသာ စစ္သူၾကီးမ်ဳိးမွာ ၿဖစ္ရပါတယ္၊ ဒီAေၾကာင္းကုိ ေထာက္ထားေသာAားၿဖင့္ Aကုသုိလ္ကံ၏ Aက်ဳိးမရွိဘူးဆုိတာ မွန္ပါတယ္ ဆရာၾကီးဟု ေထာက္ခံေလ၏။ (တဘ၀ကုိသာ ၿမင္နဳိင္သည့္ Aလာတစစ္သူၾကီးသည္၊ ကႆပ ဘုရားရွင္ လက္ထက္က ေစတီယင္ၿပင္မွာ ပန္းပူေဇာ္ဖူးသည့္ ကုသုိလ္ကံက လာAက်ဳိးေပးသည့္ Aတြက္ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀သည့္ စစ္သူၾကီးမ်ဳိးမွာ လာၿဖစ္ရတာ ၿဖစ္၏၊ သားသတ္သမား ဘ၀ Aကုသို္လ္ကံေတြကလည္း ေနာင္ဘ၀မ်ားတြင္ Aက်ဳိးေပးၿပီး ငရဲသုိ႔ လားရမည္ဆုိတာ Aလာတစစ္သူၾကီး မသိရွာပါ) Aလာတစစ္သူၾကီး၏ စကားAဆုံးမွာ ေရွး တဘ၀ကုိ ၿမင္နဳိင္ေသာ ဗီဇက ကၽြန္မွ ငုိယုိၿပီး ေၿပာဆုိလာ ၿပန္တယ္၊ ဆရာၾကီး ဂုဏ ကၽြန္ဳပ္သည္ ေရွးဘ၀က သာေကတၿမဳိ႔တြင္ ဘာ၀ ဆုိသည့္ သူေဌးၾကီးၿဖစ္ခ့ဲ၏၊ ဒါန သီလ Aစရွိေသာ ကုသုိလ္ေကာင္းမွဳေတြကုိ ေန႔စU္ေန႔တုိင္း ၿပလုပ္ခ့၏ ဲ ၊ မေကာင္းမွဳ Aကုသုိလ္ကုိ မလုပ္ခ့ပ ဲ ါ၊ Aဲဒိ ဘ၀က ကြယ္လြန္ေသာ Aခါ ယခု မိထိလာၿမဳိ႔မွာ Aလြန္ဆင္းရဲသည့္ Aုိးထိမ္းသည္ ကၽြန္မ၏သား ဗီဇက ၿဖစ္လာရ၏၊ ဤAေၾကာင္းကုိ ေထာက္ထားေသာAားၿဖင့္ ကုသုိလ္ကံ Aက်ဳိးမရွိဆုိတာ မွန္ပါတယ္ ဆရာၾကီး၊ ( တဘ၀ကုိသာ ၿမင္နဳိင္သည့္ ဗီဇက ကၽြန္သည္၊ ကႆပ ဘုရားရွင္၏ တပည့္ရဟန္း တစ္ပါးကုိ ကၽြန္မ၏
သားလားဟု
ယုတ္ညံ့ေသာ
စကားကုိ
ေၿပာဆုိမိသည့္
Aကုသုိလ္၀စီကံက
လာAက်ုိး
ေပးသည့္Aတြက္ Aလြန္ဆင္းရဲေသာ Aုိးထိမ္းသည္ ကၽြန္မ၏သား လာၿဖစ္ရတာပါ၊ ဘာ၀ သူေဌးဘ၀က ၿပဳလုပ္ဆည္းပူးခဲ့သည့္ ကုသုိလ္ကံေတြက Aက်ဳိးေပးဖုိ႔ ေစာင့္ေနတယ္ဆုိတာ ဗီဇက ကၽြန္ မသိရွာပါ) ေဟာသည့္ဆရာကလည္း ေဟာ၊ ေထာက္ခံသူေတြကလည္း ေထာက္ခံဆုိေတာ့ Aဂၤတိဘုရင္ၾကီး မ်က္စိလည္ကာ
ဂုဏတကၠတြန္းၾကီး၏
Aယူ၀ါဒေတြကုိ
ႏွစ္သက္သေဘာ
ၾကၿပီး
လက္ခလ ံ ုိက္၏၊
ဂုဏတကၠတြန္း၏ Aယူ၀ါဒေတြကုိ သေဘာၾကသည့္ Aတြက္ Aဂၤတိ ဘုရင္ၾကီးသည္ ဂုဏတကၠတြန္းကုိပင္ ၀ပ္မခ်ေတာ့ပဲ နန္းေတာ္သုိ႔ ၿမန္ၿမန္ ၿပန္လာခဲ့ေလ၏။ နန္းေတာ္သုိ႔ၿပန္ေရာက္ေသာAခါ
Aဂၤတိဘုရင္ၾကီးသည္
တုိင္းၿပည္ေရးရာ
Aၿဖာၿဖာကုိ
Aမတ္ၾကီးေတြAား စီရင္ဆုံးၿဖတ္ရန္ လႊဲAပ္ၿပီး၊ ၿမဳိ႔တြင္းရွိ Aလွဴမ႑ပ္ ေတြကုိလည္း ဖ်က္ဆီးခုိင္းလုိက္၏၊ Aဂၤတိဘုရင္ၾကီးသည္
ေလာကီAာရုံ
ကာမဂုဏ္ေတြကုိ
Aၿပည့္A၀
ခံစားေလ၏။
တုိင္းၿပည္Aတြင္းရွိ
မိန္းမမွန္သမွ် Aပ်ဳိ တခုလပ္ လင္ရွိမယားပါ မက်န္ မိမိAလုိရွိလွ်င္ Aားလုံးကုိ သိမ္းပုိက္ေတာ္မူ၏၊ မင္းသည္ မင္းက်င့္တရား ခ်ဳိ႔ယြင္းလာေသာ Aခါ တတုိင္းၿပည္လုံး Aုပ္Aုပ္က်က္က်က္ ၿဖစ္လာ၏၊ Aဂၤတိ ဘုရင္၏ သမီးေတာ္ ရူစာမင္းသမီး ၾကားေတာ္မူေသာAခါ ဖခင္Aတြက္ ရတက္မေAး ၿဖစ္ရ၏၊ မိမိ
Aခစား၀င္မည့္ရက္ကုိ
ေစာင့္ဆုိင္းရင္းသာ
ေနခဲ့ရ၏၊
လၿပည့္
ေန႔တုိင္း
ေကာင္းမွဳကုသုိလ္
ၿပဳလုပ္ရန္Aတြက္ ဖခမည္းေတာ္ထံမွ Aဖိတ္ေန႔တုိင္း Aခစား၀င္ၿပီး လွဴဒါန္းရန္Aတြက္ ေငြေပးေနၾကၿဖစ္၏။ Aဖိတ္ေန႔ေရာက္ေသာAခါ ဖခမည္းေတာ္ထံ Aခစား၀င္ေလ၏၊ ဖခမည္းေတာ္ႏွင့္ ၀မ္းေၿမာက္ဘယ ြ ္ ႏွဳတ္ခြန္းဆက္စကားမ်ား ေၿပာဆုိၿပီး ခမည္းေတာ္ နက္ၿဖန္ခါ Uပုသ္ေန႔ ၿဖစ္ပါတယ္၊ သမီးေတာ္ Uပုသ္ေစာင့္ရင္း လွဴဒါန္းလုိ႔ရေAာင္ သမီးေတာ္ကုိ ေပးေနက် ေငြတစ္ေထာင္ကုိ ေပးသနားေတာ္မူပါဟု ေလွ်ာက္ထားေလ၏။ ဂုဏ တကၠတြန္း၀ါဒကုိ လုိက္နာက်င့္သုံးေနေသာ Aဂၤတိဘုရင္သည္ သမီးေတာ္Aား သမီးေတာ္ ထမင္းAငတ္ခံၿပီး Uပုသ္မေစာင့္ပါနဲ့ လူမုိက္ေတြ၏ Aလုပ္ၿဖစ္သည့္ Aလွဴေငြကုိလည္း မေပးလွဴပါနဲ႔၊ Uပုသ္ ေစာင့္ရင္ ကုိယ္ပင္ပန္း၍ လွဴဒါန္းရင္ ပုိက္ဆံကုန္ရုံသာ ရွိတယ္လုိ႔ ခမည္းေတာ္ ကုိးကြယ္သည့္ ဂုဏတကၠ တြန္းၾကီးက ေဟာထားတယ္ သမီးေတာ္၊ ေလာကီAာရုံ ကာမဂုဏ္ေတြ ခံစား၍ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ေနပါဟု လူမုိက္ႏွင့္ေပါင္းမိလုိ႔ လူမုိက္ ၿဖစ္ေန၍ လူမုိက္တုိ႔၏ Aက်င့္တရားကုိ သမီးေတာ္Aား ေဟာၿပေလ၏။
ဖခမည္းေတာ္၏
စကားေတြကုိ
23 ၾကားရေတာ့ ရူစာမင္းသမီး
Aံ့ၾသတုန္လွဳပ္သာြ း၏၊
Aင္မတန္
ကုိယ္က်င့္တရားႏွင့္ၿပည့္စုံေသာ ဖခမည္းေတာ္သည္ မၾကာခင္မွ ေတြ႔ရသည့္ ဂုဏ တကၠတန ြ ္း၏ Aယူ၀ါဒ ေတြကုိ သက္၀င္ယုံၾကည္ေနတာ ေတြ႔ရ၏၊ သမီးတစ္ေယက္ Aေနႏွင့္ ၀မ္းနဲမဆုံး ၿဖစ္မိ၏။ ရူစာမင္းသမီးသည္
မိမိ
ခမည္းေတာ္Aား၊
ဖခမည္းေတာ္
မရွိတာကုိ
Aရွိထင္၊
မဟုတ္တာကုိ
Aဟုတ္ထင္၊ မမွန္တာကုိ Aမွန္ထင္ေနေသာ လူမုိက္စကားနားေထာင္ေနရင္ ဖခမည္းေတာ္ မွားပါလိမ့္မယ္လုိ႔ Aေၾကာင္းမ်ဳိးစုံၿပၿပီး ရွင္းၿပ၏၊ မိမိ၏ Aတိတ္ခုႏွစ္ဘ၀ Aနာဂတ္ ခုႏွစ္ဘ၀ကုိ ၿမင္ေၾကာင္းကုိ ရွင္းၿပၿပီး ေၿပာဆုိေသာ္လည္း မိစၧာ၀ါဒAယူ ခုိင္ၿမဲေနေသာ ခမည္းေတာ္သည္ လက္မခံေတာ့ပါ၊ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ရူစာမင္းသမီးသည္ ခမည္းေတာ္၏ မိစၧာAယူကုိ ေၿဖရွင္းေပးရန္ သစၥာAဓိ႒ာန္ၿပဳေလ၏။ ထုိAခါ Aေလာင္းေတာ္သည္ နာရဒ Aမည္ၿဖင့္ ၿဗဟၼာ့ၿပည္တြင္ ၿဖစ္ေန၏၊ Aေလာင္းေတာ္သည္ ေလာက ေကာင္းက်ဳိးကုိ Aလုိရွိသည့္Aတြက္၊ ေလာကကုိ ၾကည့္ေတာ္မူေသာAခါ ရူစာမင္းသမီးသည္ ကုိယ္က်င့္သိကၡာပ်က္စီး၍ မိစၧာAယူကုိ က်င့္သုံးေနေသာ ဖခမည္းေတာ္ကုိ မွန္ကန္ေသာ ဓမၼလမ္္းေၾကာင္း ေပၚသုိ႔ ၿပန္ေရာက္ရန္Aတြက္ ေလာကတြင္ ေစာင့္ေနၾကေသာ ရဟန္း၊ ပုဏၰား၊ နတ္္မင္း၊ ၿဗဟၼာမင္းမ်ား ဤေနရာဌာနသုိ႔ ၾကြေတာ္မူ၍ ခမည္းေတာ္ မိစၧာAယူမွ လြတ္၍ ၿပည္သူAားလုံး ခ်မ္းသာေAာင္ ေဆာင္ရက ြ ္ ေပးပါဟု သစၥာAဓိ႒ာန္ၿပဳေနတာကုိ သိရွိေလ၏၊ Aေလာင္းေတာ္
နာရဒ
ၿဗဟၼာသည္
ၾကည္ညဳိဖယ ြ ္ရာ
ရေသ့Aသြင္ေဆာင္၍
တေလာကလုံးကုိ
ထြန္းလင္းေတာက္ပေစလွ်က္ လူ႔ၿပည္သုိ႔ ဆင္းလာကာ၊ Aဂၤတိဘုရင္၏ နန္းၿပာႆဒ္သ၀ ုိ႔ င္ၿပီး ေကာင္းကင္၌ ရပ္တည္ေလ၏၊ နာရဒ ရွင္ရေသ့ကုိ ၿမင္လွ်င္ ရူစားမင္းသမီးသည္ လက္Aုပ္ခ်ီမုိး ရွိခုိးကန္ေတာ့ေလ၏။ Aဂၤတိမင္းၾကီးသည္ နာရဒ ရေသ့၏ Aရွိန္A၀ါကုိၿမင္လွ်င္ မိမိေနေသာ ေနရာတြင္ မေန၀န္႔ေတာ့ဘဲ ေAာက္သုိ႔ဆင္း၍ ေနလွ်က္
Aရွင္ရေသ့
တေလာကလုံးကုိ
ထြန္းလင္းေစလွ်က္
Aဘယ္Aရပ္မွလာ၍
Aဘယ္သုိ႔ေသာ Aမ်ဳိးAႏြယ္ ၿဖစ္ပါသနည္းဟု ေမးေလ၏။ တမလြန္ေလာက မရွိဟု Aယူရွိေနေသာ မင္းၾကီးAား၊ မင္းၾကီး ငါသည္ ခပ္သိမ္းေသာ ေလာကကုိ ထြန္းလင္းေစလွ်က္ နတ္ၿပည္မွ ဆင္းသက္လာပါ၏၊ ငါ့Aမည္သည္ ကႆပ ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ နာရဒ ဟူ၍လည္းေကာင္း ေခၚဆုိ၏၊ တမလြန္ေလာက ရွိေၾကာင္းကုိ သိေစလုိ၍ ေၿဖၾကားလုိက္၏။ Aရွင္ရေသ့ Aရွင္ရေသ့သည္ တန္ခုိးေတာ္Aားၿဖင့္ ေကာင္းကင္၌ သြားနဳိင္ တည္နဳိင္ၿခင္းသည္ Aံ့ၾသဖြယ္ေကာင္း၏၊ Aဘယ္သုိ႔ေသာ Aေၾကာင္းေၾကာင့္ ဤတန္ခုိးေတာ္ေတြကုိ ရရွိပါသနည္း..? မင္းၾကီး ငါသည္ ေရွးတမလြန္ဘ၀က ဂတိသစၥာကုိလည္းေကာင္း၊ မွန္ကန္ေသာ တရားကုိေသာ္ လည္းေကာင္း၊ Iေၿႏၵ ေစာင့္စည္းၿခင္းကုိလည္းေကာင္း၊ ေပးကမ္းစြန္႔ၾကဲၿခင္းကုိ လည္းေကာင္း၊ ဤတရား ေလးပါးကုိ ၿပဳလုပ္ဘူးေသာ ကုသုိလ္ေၾကာင့္ ဤသုိ႔ေသာ တန္ခုိးကုိ ရရွိ၍၊ ငါသည္ စိတ္ၿဖင့္ Aလုိရွိတုိင္း စြမ္းနဳိင္၏ဟု ကုသို္လ္၏ Aက်ုဳိးရွိေၾကာင္းကုိ သိေစလုိ၍ ဆုိၿခင္းၿဖစ္၏။ နာရဒ ရွင္ရေသ့ သင္သည္ ကုသိုလ္၏ Aက်ုိးရွိေၾကာင္းကုိ Aံ့ၾသဖြယ္ေကာင္းေAာင္ ေၿပာၾကား၏၊ Aကယ္၍ ေကာင္းမွဳကုသုိလ္၏ Aက်ဳိး တကယ္ရွိသည္ၿဖစ္Aံ့ ငါ့Aားထင္ရွားေAာင္ ၿပပါ့လား….? မင္းၾကီးသင္၏ ယုံမွားၿခင္း Aယူသည္ သင္ထံတြင္ မ်ားစြာရွိေန၏၊ သင္၏ ယုံမွားေသာAယူကုိ ငါ့Aားေမးၿမန္းနဳိင္၏၊ ငါသည္ သင္၏ ယုံမွားၿခင္း Aယူ၀ါဒကုိ Aက်ဳိး Aေၾကာင္း ခုိင္လုံစာြ ရွင္းၿပ၍ သင့္ထံတြင္ ရွိေနေသာ Aယူ၀ါဒ မွားကုိ ေၿဖဖ်က္နဳိင္ပါသည္ဟု ေၿပာၾကားေလ၏။
နာရဒ
Aရွင္ရေသ့၊
24 Aေၿပာစကားေၾကာင့္
သင္၏
သင္Aား
ငါေမးပါ၏၊
ေလာကတြင္
နတ္ၿပည္လည္းရွိ၏၊ AမိAဖလည္း ရွိ၏၊ ပစၥဳပၸန္ေလာက၊ တမလြန္ေလာကလည္းရွိ၏ ဟူ၍ လူတုိ႔ဆုိၾကပါ၏၊ ထုိစကားသည္ Aမွန္စကားၿဖစ္ပါသလား..? မင္းၾကီး နတ္ေလာကသည္လည္းေကာင္း Aေဖ Aေမသည္လည္းေကာင္း၊ ပစၥဳပၸန္ တမလြန္ေလာက သည္လည္းေကာင္း ရွိပါ၏၊ လူတုိ႔သည္ ကာမဂုဏ္တုိ႔၌ တတ္မက္ၿခင္း ေတြေ၀မိန္းေမာၿခင္းေၾကာင့္ တမလြန္ ေလာကကုိ မသိမၿမင္နုဳိင္ၿခင္း ၿဖစ္ပါသည္။ နာရဒ ရွင္ရေသ့၊ တကယ္လုိ႔ တမလြန္ေလာက ရွိတယ္လုိ႔ သင္လက္ခံလွ်င္ Aသင္ရေသ့သည္ ကၽြန္ဳပ္Aား ေငြငါးရာ ေခ်းငွားပါလား သင္ရေသ့ကုိ တမလြန္ေလာက ေရာက္လွ်င္ Aတုိးၿဖင့္ ေငြတစ္ေထာင္ ၿပန္ဆပ္ပါမည္ဟု ပ်က္ရယ္စကား ေၿပာၾကားေလ၏။ မင္းၾကီး သင္သည္ သီလရွိ၍ သူ႔ေက်းဇူးကုိသိတတ္ေသာ သူေတာ္ေကာင္းၿဖစ္လွ်င္၊ သင့္Aား ေငြငါးရာ ေခ်းငွားဖုိ႔ ငါ၀န္မေလးပါ၊ ယခုေတာ့ သင္သည္ ၾကမ္းၾကဳတ္ယုတ္မာ၍ မိစၧာAယူရွိေသာေၾကာင့္ တမလြန္ငရဲသုိ႔ မုခ်ေရာက္မည္ၿဖစ္၏၊ ငရဲသုိ႔ေရာက္ေနေသာ သင့္ကုိ ငါဘယ္လုိ Aေၾကြးလာေတာင္းမည္နည္း..? မင္းၾကီး သင္သည္ မိစၧာAယူ တန္းလန္းၾကီးၿဖင့္ ယခုဘ၀ ကြယ္လန ြ ္ခ့ေ ဲ သာ္ က်ီး၊ လင္းတ၊ သိန္း၊ စြန္၊ ေခြးတုိ႔ ေသြးစိမ္းရဲရဲၿဖင့္ ကုိက္ခဲ စားေသာက္ခံရေသာ ငရဲသုိ႔ ေရာက္ေနမည္ၿဖစ္၍ သင္ေခ်းငွါးမည္ၿဖစ္ေသာ ငါ၏ Aေၾကြးကုိ ငါဘယ္ကဲ့သုိ႔ လာေတာင္းလုိ႔ ရမည္နည္း…? မင္းၾကီး သင္သည္ မိစၧာAယူစဲြ၍ ဘ၀နိဂုံးခ်ဳပ္သြားလွ်င္ လ ေန မရွိေသာ ေမွာင္မုိက္၍ Aုတ္Aုတ္ က်က္က်က္ Aလြန္ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းေသာငရဲ၌ ခံစားေနရမည္ၿဖစ္၍ ငါထံမွ သင္ေခ်းငွားမည္္ၿဖစ္ေသာ Aေၾကြးကုိ ဘယ္ကဲ့သုိ႔ လာေတာင္းလုိ႔ ရမည္နည္း…? မင္းၾကီး ဤလူ႔ၿပည္၌လည္း မေကာင္းေသာAက်င့္ရွိေသာသူ၊ ပ်င္းေသာသူ၊ Aလြန္ၾကမ္းၾကဳတ္္ ယုတ္မာ ပက္စက္ေသာသူ၊ ဤလုိ လူမုိက္၊ လူပ်င္းေတြကုိ ေငြေခ်းငွားလွ်င္ ဘယ္ေတာ့မွ ၿပန္ရလိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ။ မင္းၾကီး
လူ႔ၿပည္လူ႔ေလာက၌
ပညာAေၿမာ္Aၿမင္ရွိေသာသူ၊
ရုိးသားေၿဖာင့္မတ္၍
သီလရွိေသာသူ၊
သူတပါး၏
ေငြေခ်းငွါးမွသာလွ်င္
Aရင္းႏွင့္Aတုိးေငြကုိ
ထၾကြလုံးလႏွင့္
ေက်းဇူးကုိသိတတ္္ေသာသူ၊
မွန္မွန္ကန္ကန္
ၿပန္ရမည္ၿဖစ္၏၊
ၿပည့္စုံေသာသူ၊
ဤလုိပုဂၢဳိလ္မ်ဳိးေတြကုိ ဤပုဂၢဳိလ္မ်ဳိးေတြကုိသာ
ေငြရွင္ေတြမွ ေငြလုိAပ္လွ်င္ လာေခ်းပါဟု ဖိတ္ေခၚတတ္၏။ Aဂၤတိမင္းၾကီးသည္ နာရဒ ရေသ့Aား ၿပန္ေၿပာစရာ စကားမရွိသည့္Aတြက္ ဆိတ္ဆိတ္ေနတာ ေတြ႔ရ၏၊ ရူစာမင္းသမီးႏွင့္ မူးၾကီးမတ္ရာ ၿပည္သူၿပည္သားAေပါင္းလည္း တန္ခုိးၾကီးေသာ နတ္မင္းၾကီးသည္ မင္းၾကီး၏ မိစၧာAယူကုိ ေခ်ခၽြတ္နဳိင္သူ ၿဖစ္လိမ့္မည္ဟု ၀မ္းေၿမာက္၀မ္းသာ ၿဖစ္ၾက၏။ နာရဒ ၿဗဟၼာမင္း၏ ငရဲေတြရွိေၾကာင္း Aမ်ဳိးမ်ုိဳး ေၿပာဆုိ၍ တရားေဟာၾကား လိုက္ေသာAခါ၊Aဂၤတိ ဘုရင္သည္ ထိတ္လန္႔တုန္လွဳပ္သြား၏၊ မိမိၿပဳခဲ့ေသာ Aကုသုိလ္ေတြAတြက္ ေနာင္တေတြ Aလီလီ ရကာ၊ ဆရာရေသ့ Aကၽြနဳပ္Aၿပစ္ေတြ ေၿပေပ်ာက္၍ သုဂတိဘ၀ ေရာက္ေၾကာင္း
တရားေကာင္းကုိ ညႊန္ၿပေတာ္
မူပါဟု ေတာင္းပန္ေလွ်ာက္ထား၏။ မင္းၾကီး သင္သည္ ယေန႔မွစ၍ မတရားေသာAက်င့္ကုိ မက်င့္ႏွင့္၊ တရားေသာAက်င့္ကုိသာ က်င့္ပါ၊ ေရွးမင္းေတြ က်င့္ခဲ့ေသာ မင္းက်င့္တရားႏွင့္Aညီ တုိင္းသူ ၿပည္သားေတြကုိ ေစာင့္ေရွာက္ပါ၊ စား၀တ္ေနေရး က်န္းမာေရး မၿပည့္စုံေသာ ပုဂၢဳိလ္ေတြကုိ ၿပည့္စုံေAာင္ ဖန္တီးေပးပါ၊ ေက်းဇူးရွိခ့ဘ ဲ ူးေသာ ပုဂၢဳိလ္ေတြကုိ
25 ေက်းဇူးၿပန္ဆပ္ၿခင္းသည္ ေရွးသူေတာ္ေကာင္းေတြ၏ Aက်င့္ေကာင္းေတြၿဖစ္တယ္၊ သင္လုိက္နာေဆာင္ရက ြ ္ ေသာ Aားၿဖင့္ သင့္ေပၚတင္ရွိေနေသာ Aကုသုိလ္ေၾကြးေတြကုိ ေခ်ဖ်က္ပါ။ မင္းၾကီး သင္သည္ ယေန႔မွစ၍ မိမိAက်ဳိးစီးပြားကုိ ဖ်က္စီးတတ္ေသာ လူမုိက္ေတြကုိ မေပါင္းပါႏွင့္၊ သင္ လူမုိက္ေတြႏွင့္ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံလွ်င္ Aပါယ္ငရဲ ေရာက္လိမ့္မည္၊ မိမိ Aက်ဳိးစီးပြားကုိ လုိလားေသာ Aေဆြခင္ပြန္းေကာင္းေတြႏွင့္သာ
ေပါင္းသင္းပါ၊
Aေဆြခင္ပန ြ ္း
ေကာင္းေတြသာလွ်င္
ယခုဘ၀Aက်ဳိး
ေနာင္ဘ၀Aက်ဳိးကုိ ခ်မ္းသာေAာင္ ေဆာင္ရက ြ ္ေပးပါလိမ္မည္ ဟု ဆုံးမစကား ေၿပာၾကားၿပီး ရူစာမင္းသမီး ႏွင့္တကြ ပရိသတ္ Aေပါင္းကုိ ဆုံးမၾသ၀ါဒေပး၍ ၿဗဟၼၿပည္သုိ႔ ၿပန္သာြ းေလ၏။ ၿမတ္စြာဘုရား Aေလာင္းေတာ္သည္ Aေလာင္းေတာ္ဘ၀တြင္ မိမိႏွင့္တကြ ေလာကသားေတြ၏ Aယူမွားေနေသာ ဒိ႒ိ၀ါဒ ဆုိးေတြမွ ေ၀းကြာေAာင္ ေဆာင္ရက ြ ္ ေပးနဳိင္သလို၊ လက္ထက္ေတာ္ Aခါမွာလဲ ေမွာင္မုိက္ေနေသာ ေဆာင္ရြက္ေပးနဳိင္
Aတၱေလာကၾကီးထဲ၌ ေသာေၾကာင့္
ဒိ႒ိ
Aနတၱဆုိသည့္
တည္းဟူေသာ
ဆီမီးေရာင္ကုိ
ကိေလသာကုိ
ထိန္ထိန္ၿငီးေAာင္
ဘယ္ေတာ့မွ
မလာၿခင္းမ်ဳိးႏွင့္
ေ၀းကြာေတာ္ မူပါေပ၏။
၀ိစိကိစၧာကိေလသာတုိ႔မွ ေ၀ ေ၀းကြာေတာ္မူၿခင္း (၆)
ယုံမွားၿခင္း
၀ိစိကိစၧာ
ဆုိသည္မွာ
ရတနာသုံးတန္၊
ကံ၊
ကံ၏Aက်ဳိးကုိ
ယုံခ်င္သလုိလုိ
မယုံခ်င္သလုိလုိ ၿဖစ္ေန၍ သံသယ ပြားေနေသာစိတ္Aား ၀ိစိကိစၧာဟု ေခၚဆုိၿခင္းၿဖစ္၏။ လူသား၏ သႏၱာန္မွာ ကိစၥတစ္ခု လုပ္ေနရင္လည္း ဟုတ္မွဟုတ္ပါ့မလား၊ ခရီးသြားေနရင္လည္း လမ္းမွန္မွ မွန္ပါ့မလား၊ စာေပ၏ သေဘာထားကုိေလ့လာေသာ Aခါမွာလညး္ မွန္မွမွန္ရ့လ ဲ ားဟု ယံုမွားၿခင္း သံသယမ်ဳိးၿဖစ္တတ္၏၊ Aဲဒီလို ယံုမွားမွဳ သံသယမ်ဳိးသည္ ၀ိစိကိစၧာသေဘာမ်ဳိးေတာ့ သက္ေရာက္ပါ၏၊ ၀ိစိကိစၧာ စစ္စစ္မဟုတ္ဘဲ စU္းစားၾကံစည္တတ္သည့္ Aသိဉာဏ္ႏွင့္ ၀ိတက္သေဘာမ်ဳိးသာၿဖစ္၏။ ၀ိစိကိစၧာသည္ ပုဂၢဳိလ္တေယာက္ေယာက္၏ သႏၱာန္ထတ ဲ ြင္ ၿဖစ္ေပၚေနေသာ ကုသုိလ္တရားေတြကုိ ဟန္တ ႔ ားပိတ္စုိ႔တားၿမစ္တတ္တဲ့
နီ၀ရဏ
တရားေတြၿဖစ္ေနသည့္
Aတြက္
ဘုရား၊
တရား၊
သံဃာႏွင့္
သိကၡာပုဒ္ေတြ၊ ခႏၶာ Aာယတန ဓာတ္ သစၥာႏွင့္ ပဋိစၥသမုပၸာဒ္ တရားေတြမွာ ယံုမွားၿခင္း ၿဖစ္ေနသည့္ စိတ္ကုိသာ ၀ိစိကစၧာဟု ေခၚဆုိၿခင္း ၿဖစ္၏။ ယုံမွားၿခင္း
၀ိစိကိစၧာသည္
Aၿဖစ္ခံရသည့္
မည္္သ႔ူကုိမဆုိ၊
သံသယစိတ္ေတြ
တႏုံ႔ႏုံ႔ႏွင့္
Aကုသုိလ္တရားေတြပြားၿပီး Aက်ဳိးမဲ့ကုိ ၿဖစ္ေစတတ္သလုိ၊ ယုံၾကည္မွဳ လြန္ကလ ဲ ွ်င္လည္း ေၾကာက္စရာ ေကာင္းပါ၏၊ Aသိဉာဏ္ရွိေသာ လူသားတုိင္းသည္ Aကန္းယုံ Aရမ္းယုံ ၿဖစ္ၿခင္တာၿဖစ္ဆုိၿပီး ဇြတ္မိွတ္ ယုံၾကည္ေသာ Aက်င့္မ်ဳိးကုိေတာ့ ကမၻာေပၚရွိ Aသိဉာဏ္ရွိေသာ လူသားတုိင္း ဆင္ၿခင္သင့္၏။ မိမိႏွင့္ ပတ္၀န္းက်င္ကုိ ထိခုိက္မွဳေတြ ၿဖစ္ေစတတ္တ့ဲ ကုိးကြယ္ယုံၾကည္မွုဳမ်ဳိးေတြ၊ မိမိေကာင္းစား ေရးကုိ
ရည္ရြယ္၍
ကုိယ္ခ်င္းစာစိတ္ကင္းမဲ့ၿပီး
သက္ရွိေတြကုိ
သတ္ၿဖတ္၍
ပူေဇာ္ပသၿခင္း
ဆုိသည့္
ယုံၾကည္မွဳေတြသည္ လြန္ကဲေသာ ယုံၾကည္မွဳေတြၿဖစ္၏။ လူသားေတြAတြက္
လြန္ကဲေသာယုံၾကည္မွဳသည္
ဆုးိက်ဳိးေတြနွင့္ေတြ႔ၾကဳံရ၍
ယခုဘ၀Aက်ဳိး
ေနာင္ဘ၀Aက်ဳးိ မေကာင္းသလုိ၊ သံသယပြားသည့္ ယုံမွားၿခင္းသည္လည္း မေကာင္းပါ၊ မိိမိဘ၀ Aတြက္ ယုံၾကည္စိတ္ခ်ရေသာ ယုံၾကည္မွဳမ်ဳိးကုိသာလွ်င္ Aသိဉာဏ္ႏွင့္ယွU္ၿပီး မွန္မွန္ကန္ကန္ ဆုံးၿဖတ္သင့္၏။
26 မိမိဘယ္Aလုပ္ကုိဘဲ လုပ္လုပ္ ဘယ္လုိဘၾဲ ကံၾကံ မိမိ၏ရုိးသားေၿဖာင့္မတ္ၿခင္း ဆုိသည္ ကုိယ္က်င့္ သိကၡာသီလကုိ Aေၿခခံထားရမည္ၿဖစ္၏။ ကုိယ္က်င့္သိကၡာသီလကုိ စံထားၿပီး လုပ္နဳိင္ေသာ ပုဂၢဳိလ္ေတြ၏ သႏၱာန္မွာလွ်င္ တည္ၾကည္ၿခင္း သမာဓိတရားေတြ ၿဖစ္ေပၚလာၿပီး မိမိဘ၀Aတြက္ စိတ္ခ်ရေသာ ယုၾကည္မွဳကုိ မွန္မွန္ကန္ကန္ ဆုံးၿဖတ္နဳိင္ေသာ ပညာတရားကုိ ရွာေဖြနဳိင္မွာၿဖစ္၏။ Aကန္းယုံ Aရမ္းယုံ ဇြတ္ယုံတတ္ေသာ Aစြန္းေရာက္ လူသားေတြႏွင့္ ယုံမွားၿခင္းမ်ားစြာ သံသယပြား ေနေသာ ကုိယ္က်ဳိးရွာ လူသားေတြသည္ Aေမွာင္လမး္တြင္ စမ္းတ၀ါး၀ါး ေလွ်ာက္ေနရေသာ ပုဂၢဳိလ္ေတြၿဖစ္၏။ စိတ္ခ်ရေသာ ယုံၾကည္ခ်က္ၿဖင့္ Aမ်ားAက်ဳိးကုိ ေဆာင္ရက ြ ္ေနေသာ ပုဂၢဳိလ္ေတြသာလွ်င္ Aလင္းေရာင္ ေAာက္တြင္ ေလွ်ာက္လွမ္းေနေသာ ပုဂၢဳိလ္ေတြၿဖစ္၏။ Aေမွာင္ဖုံးေသာပုဂၢဳိလ္ေတြ Aမ်ားဆုံးရွိေသာ ဤကမၻာေၿမၿပင္၏ ဘယ္ေနရာတြင္မဆုိ ၿငိမ္းခ်မ္းမွဳကင္း ေပ်ာက္၍ ဆူပြက္မွဳေတြ မ်ားစြာၿဖင့္ စိတ္မေကာင္းဖြယ္ရာ ၿမင္ကြင္းစုံကုိ ေန႔စU္ေန႔တုိင္း ၿမင္ေတြ႔ေနရ၏၊ ၿငိမ္း ခ်မ္း၍ သာယာ၀ေၿပာေသာ လူ႔ေဘာင္ၾကီးတည္ေဆာက္ခ်င္ရင္ေတာ့ လူသားေတြAၿမင္မွန္ရဖုိ႔ လုိAပ္လွ၏၊ ယုံၾကည္မွဳၿဖင့္
ေAာင္ၿမင္မွဳ
ရရွိသာြ းေသာ
Aေလာင္းေတာ္
Aလီန
သတၱဳမင္းသားကုိ
ၾကည္ညဳိရေAာင္၊ ေရွးAခါက ကပိလတုိင္း UတၱရပUၥာလၿမဳိ႔ေတာ္တြင္ ဇယဒိသ မင္းၾကီး တုိင္းၿပည္Aုပ္ခ်ဳပ္စU္ Aခါက ၿဖစ္ပါ၏၊ မင္းၾကီးသည္ Aရြယ္ေရာက္၍ ပညာစုံေနေသာ Aလီနသတၱဳ မင္းသားAား၊ Aိမ္ေရွ႔ UပရာဇာAၿဖစ္ Aပ္ႏွင္းထား၏။တခုေသာေန႔တြင္ တကၠသုိလ္ၿပည္မွ နႏၵပုဏၰားသည္ ဇယဒိသ မင္းၾကီးထံ ဂါထာေလးပုဒ္ ေဟာၾကားရန္ ေရာက္လာ၏၊ မင္းၾကီး ေတာကစားထြက္ခါနီးမွ ေရာက္လာ သၿဖင့္၊ နာၾကားဖုိ႔Aခ်ိန္မရေတာ့ဘဲ ေတာကစားရာမွ ၿပန္လာခ်ိန္တြင္ နာၾကားမည္ဟု ေၿပာဆုိကာ နႏၵပုဏၰားAား Eည့္၀တ္ၿပဳထားရန္ မွာၾကားၿပီး ဇယဒိသ မင္းၾကီးသည္ မူးမတ္ဗုိလ္ပါမ်ားႏွင့္Aတူ ေတာကစားထြက္ေလ၏။ မင္းၾကီးႏွင့္Aဖြဲ႔သည္ သားေကာင္ကုိေတြ႔၍ လုိက္ၾကရာ မင္းၾကီးေဘးမွ လြတ္ထက ြ ္သာြ း၏၊ ေရႊသမင္ ဘယ္ကထြက္ မင္းၾကီးတာကထြက္ ၿဖစ္သာြ းသၿဖင့္ မင္းၾကီးသည္ ရွက္ရွက္ၿဖင့္ သားေကာင္ကုိလုိက္ရာ ေတာနက္ထဲ
ေရာက္သြားသၿဖင့္
မိမိAဖြ႔သ ဲ ားေတြႏွင့္
Aဆက္Aသြယ္ၿပတ္သာြ း၏၊
သားေကာင္ေတာ့
ရလုုိက္ပါ၏၊ ပင္ပန္းတာႏွင့္ ပေညာင္ပင္ေAာက္တြင္ Aနားယူေနရာ၊ ဘီလူးသည္ ဇယဒိသမင္းၾကီးႏွင့္ သားေကာင္ပါဖမ္းလုိက္၏။ ဇယဒိသမင္းၾကီးသည္
ဘီးလူးAား
Aသင္ဘီလူး
ကၽြနဳပ္သည္
တုိင္းၿပည္၌
နႏၵပုဏၰားထံ
တရားနာယူရန္ ကတိစကားရွိသၿဖင့္ ယခုမစားေသးဘဲ တုိင္းၿပည္သုိ႔ ၿပန္ခြင့္ၿပဳၿပီးေနာက္ ၿပန္လာမွစားရန္ ဘီလူးAား ေမတၱာရပ္ခံေလ၏။ Aစာမစားရသည္မွာ ခုႏွစ္ရက္ရွိၿပီၿဖစ္ေသာ ဘီလူးသည္ ယခုပင္စားလုိ၏၊ ဘီလူးႏွင့္မင္းၾကီးသည္
ေရွးေရစက္
Aေၾကာင္းေတြရွိသၿဖင့္
ခြင့္ေတာင္းေသာ
မင္းၾကီး၏
စကားကုိ
ယုံၾကည္ကာ ဘီလူးသည္ မင္းၾကီးAား ၿပန္ခြင့္ေပးလုိက္၏။ ဇယဒိသမင္းၾကီးသည္ တုိင္းၿပည္သုိ႔ၿပန္ေရာက္ေသာAခါ နႏၵပုဏၰားထံမွ ဂါထာေလးပုဒ္ကုိ နာယူ၏၊ မင္းၾကီးသည္ တရားဂါထာေလးပုဒ္ကုိ သေဘာၾကသၿဖင့္ ေငြေလးေထာင္ပူေဇာ္ၿပီး နႏၵပုဏၰားကုိ တကၠသုိလ္သုိ႔ ၿပန္ပုိ႔လုိက္၏၊ မင္းတုိ႔မည္သည္ ကတိသစၥာတည္ရမည္ၿဖစ္၏၊ မိမိဘီလူး Aေပၚေပးခဲ့ေသာ ကတိသစၥာကုိ ဘယ္လုိမွ ဖ်က္လုိမၿဖစ္ပါ၊ ကပိလတုိင္း UတၱရပUၥာလၿမဳိ႔၌ ကတိသစၥာပ်က္ေသာ မင္းတပါးရွိခ့ဲသည္ဟု သမုိင္း Aမဲစက္ၾကီးကုိ မိမိဘယ္ေတာ့မွ Aၿဖစ္ခံမည္ မဟုတ္ေပ၊ မိမိAသက္ႏွင့္လၿဲ ပီး ကတိသစၥာတည္ရမည္ၿဖစ္၏။
ဇယဒိသမင္းၾကီးသည္
27 မိမိေဆာင္ရက ြ ္ဖယ ြ ္ရာ
ႏွင့္မူးမတ္ဗုိလ္ပါတုိ႔Aား ေခၚယူၿပီး မိမိေတာတြင္း၌
ကိစၥမ်ားၿပီးသၿဖင့္
သားေတာ္
Aိမ္ေရွ့မင္းသား
ၾကဳံေတြ႔ခ့ရ ဲ ေသာ Aၿဖစ္Aပ်က္ကုိ ေၿပာၿပၿပီး မိမိသည္
ဘီလူးAစားခံရန္ ၿပန္သြားရမည္ၿဖစ္၍ သားေတာ္ Aလီနသတၱဳ Aိမ္ေရွ့မင္းသားAား နန္းAပ္ေလ၏။ Aလီနသတၱဳ Aိမ္ေရွ႔မင္းသားသည္ ခမည္းေတာ္Aပ္လာေသာ ထီးနန္းကုိ လက္မခံဘဲ၊ ခမည္းေတာ္ မင္းၾကီး၏ကုိုယ္စား သားေတာ္Aား သြားေရာက္၍ ဘီလူး Aစားခံခြင့္ ၿပဳပါရန္ ခြင့္ေတာင္းေလွ်ာက္ထားေလ၏။ ဇယဒိသမင္းၾကီးသည္ သားေတာ္Aား ခ်စ္သား ဖခမည္းေတာ္သည္ Aသက္Aရြယ္Aားၿဖင့္လည္း ၾကီးလွၿပီ ဖခမည္းေတာ္ မရွိလုိ႔ တုိင္းၿပည္Aတြက္ ဘာမွ ၿဖစ္လာမည္မဟုတ္ ထီးနန္းဆက္ခံရန္ သားေတာ္ ရွိေနသည့္Aတြက္ ၿဖစ္၏၊ သားေတာ္မရွိလွ်င္ ထီးနန္္းဆက္ၿပတ္မည့္Aတြက္ ဖခမည္းေတာ္တုိ႔ တုိင္းၿပည္ၾကီး ကစU့္ကလ်ားၿဖစ္သြားနဳိင္၏၊ သားေတာ္၏ ခြင့္ေတာင္းမွဳကုိ တားၿမစ္ေလ၏။ Aလီသတၱဳ
Aိမ္ေရွ႔မင္းသားလည္း
ဖခမည္းေတာ္
ခြင့္မၿပဳလွ်င္
သားေတာ္လည္း
ထီးနန္းကုိ
လက္မခံဘူးဟု Aက်ပ္ကုိင္သည့္Aတြက္ ေနာက္ဆုံးေတာ့ သားေတာ္Aား ခြင့္ၿပဳလုိက္၏၊ ဖခင္ကုိယ္စား ဘီလူးAစားခံ သြားမည့္သားကုိ ဘယ္မိဘမွ ေက်ေက်နပ္နပ္ ခြင့္ၿပဳနဳိင္လိမ့္မည္မဟုတ္ေပ၊ ခမည္းေတာ္ မင္းၾကီးလည္း သားေတာ္Aက်ပ္ကုိင္လုိ႔သာ ခြင့္ၿပဳရေသာ္လည္း ေယာက်ၤားတန္မ့ဲ မ်က္ရည္ေတြ ယိုစီးၿပီး ၀မး္နဲ ေၾကကြဲမွဳ မ်ားစြာႏွင့္ ေသာကေ၀ဒနာကုိ ရင္၀ယ္ပုိက္ကာ ခြင့္ၿပဳ့ရၿခင္းၿဖစ္၏။ မယ္ေတာ္မိဖုရားၾကီးလည္း သားေတာ္Aတြက္ ေသာကၿဖစ္ကာ မူးေမ့လဲသာြ း၏၊ ႏွမေတာ္ေတြလည္း ငုိေၾကြးၾက၏၊ Aိမ္ေရွ႔မင္း၏ မိဖုရားလည္း လူးလိမ့္ငုိေၾကြး၏၊ တုိင္းသူၿပည္သားေတြလည္း ငိုေၾကြးၾက၏ မင္းသား ဘီလူးလာရင္ ၀ုိင္းတုိက္မည္၊ မသြားပါႏွင့္လုိ႔ ဘယ္သူမွ မတားၿမစ္ၾကပါ၊ ဖခင္ကုိယ္စား ဘီလူးပုိင္ ပစၥည္းၿဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ သူတပါးပုိင္ပစၥည္းကုိ Aဓမၼယူၿခင္းသည္ သူေတာ္ေကာင္းမွန္သမွ် ၿပဳလိမ့္ မည္ မဟုတ္ေပ၊ Aလီနသတၱဳမင္းသားေလးသာ ေဘးကင္းစြာ ၿပန္ေရာက္လာပါေစလုိ႔ ေမတၱာပုိ႔ ဆုေတာင္း ၾက၏။ Aမွန္ေတာ့ ဇယဒိသ မင္းၾကီလည္း ေသရမွာ မေၾကာက္လုိ႔မဟုတ္၊
သားေတာ္ Aလီိနသတၱဳ
မင္းသားလည္း ေသရမွာ မေၾကာက္လုိ႔မဟုတ္၊ ေသရမွာေတာ့ လူသားတုိင္း ေၾကာက္ပါ၏၊ ဇယဒိသမင္းၾကီးႏွင့္ သားေတာ္
Aလီနသတၱဳမင္းသားသည္
ေသရမွာထက္
မိမိတုိ႔ကုိ္ယ္က်င့္သိကၡာပ်က္စီး
သြားမွာကုိ
ပုိၿပီးေၾကာက္၏၊ ေသၿခင္းသည္ တစ္ဘ၀သာ ဒုကၡ ၿဖစ္၍ ကတိသစၥာပ်က္၍ ကုိယ္က်င့္သိကၡာ ပ်က္စီးၿခင္းသည္ ဘ၀မ်ားစြာ ခံစားရမွာၿဖစ္၏။ Aလီနသတၱဳမင္းသားေလးသည္ ဖခမည္းေတာ္၏ ခြင့္ၿပဳခ်က္Aရ ဘီလူးထံ Aစားခံဘုိ႔ သြားရန္ ၿပင္ဆင္၏၊
မင္းသားေလးသည္ ဘာလက္နက္ပစၥည္း ယူသာြ းလွ်င္ ေကာင္းမလဲလုိ႔ စU္းစားေသာAခါ
မိမိတတ္ထားေသာ A႒ာရသ ၁၈-ရပ္ပညာမ်ားသည္ တကယ့္ဒုကၡႏွင့္ၾကဳံေတြ႔လာလွ်င္ Aားကုိးေလာက္ေသာ Aရာမ်ားမဟုတ္ပါ၊ ေလး ၿမား သံလွ်က္ Aစရွိေသာ လက္နက္ပစၥည္းမ်ားသည္လည္း တကယ့္Aႏၱရာယ္ႏွင့္ ၾကဳံေတြ႔ လာလွ်င္ Aားကုိးရေလာက္ေသာ Aရာမ်ား မဟုတ္ပါ။ မိမိAတြက္ယုံမွားမွဳ
၀ိစိကိစၧာ
ဆုိသည့္
သံသယစိတ္ေတြမၿဖစ္ဘဲ၊
တကယ့္ယုံၾကည္
စိတ္ခ်
Aားကုိးထုိက္ေသာတရားကား မိမိ၏ ၿဖဴစင္ၿခင္း ကုိယ္က်င့္သိကၡာသာ ၿဖစ္၏၊ ငါသည္ ဖခင္၏ ကုိယ္စား ဘီလူးပုိင္ ပစၥည္းၿဖစ္၏၊ ဘီလူးပုိင္ ပစၥည္းၿဖစ္ေသာငါသည္ ဘီလူးAား ဘယ္လုိနည္းႏွင့္မွ် ခုခံတုိက္ခံရန္မလုိ၊ Aကယ္၍ တုိက္ခုိက္ခဲ့လွ်င္ ငါ၏ ၿဖဴစင္ေသာ ကုိယ္က်င့္သိကၡာတရားမ်ား ပ်က္္စီးမွာ ၿဖစ္၏။
28 ငါ၏ ၿဖဴစင္ေသာ ကုိယ္က်င့္သိကၡာတရားမ်ားကုိေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ Aပ်က္Aစီးမခံနဳိင္၊ ဘီလူးပုိင္ပစၥည္း ၿဖစ္ေသာ ငါသည္ ဘီလူးထံသြား၍ Aစားခံၿခင္းသည္သာလွ်င္ Aေကာင္းဆုံးၿဖစ္၏ဟု မိ္မိ၏ကုိယ္က်င့္ သိကၡာ ၿဖဴစင္ၿခင္းဆုိသည့္ ယုံၾကည္စိတ္ခ်ရေသာ လက္နက္ကုိသာလွ်င္ ယူေဆာင္လွ်က္ ဘီလူးထံ ထြက္ခါြ လာ၏။ ေတာထဲတြင္ရွိေသာ ဘီလူးသည္ ခုႏွစ္ရက္ေလာက္ Aစာမစားရသည့္Aတြက္ ယေန႔ရက္ခ်ိန္းၿပည့္၍ ၿပန္လာမည့္ ဇယဒိသမင္းၾကီးAား ေစာင့္ေမွ်ာ္လွ်က္ရွိပါ၏၊ ဘီလူး၏ စုိးရိမ္စိတ္ကေတာ့ ေလာကတြင္ရွိေသာ လူမင္းေတြသည္
ကတိသစၥာတည္ေသာ
မင္းေတြရွိသလုိ၊
ကတိသစၥာမတည္ေသာ
မင္းေတြကလည္း
ေပၚမ်ားလွပါဘိ၊
မင္းၾကီးသည္ ကတိသစၥာ မတည္ဘဲ တပ္ေတြခ်ီလာၿပီး တုိက္ခုိက္ခ့ေ ဲ သာ္ မိမိAႏၱရာယ္
ကင္းေAာင္လညး္ ၾကဳိတင္စီစU္ထားလွ်က္ ပေညာင္ပင္ေပၚတက္၍ လာလမ္းကုိ ေမွ်ာ္ၾကည့္ေန၏။ လူသားစားခ်င္သည့္ ဆႏၵၿဖင့္ သြားေရ တမ်ားမ်ားၿဖစ္လွ်က္ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနေသာ ဘီလူးၾကီးသည္ လာ လမ္းတြင္ လူသားတစ္ေယာက္ထဲ လာတာေတြ႔မွ စိတ္ေAးသြား၏၊ ဤလူသားကုိ ၿမင္လုိက္သည့္ Aခ်ိန္ က စၿပီး မိမိသႏၱာန္တြင္ ထူးထူးၿခားၿခား ၿဖစ္ေပၚလာတာကေတာ့ လူသားစားခ်င္သည့္ ဆႏၵ ေပ်ာက္သာြ းၿခင္းၿဖစ္၏။ ေလာကတြင္ ပြင့္ၾကေသာ ပန္းတုိ႔၏ ရန႔ံဟူသမွ်သည္ ေလညာသုိ႔မတက္၊ ေလေAာက္သုိ႔သာ သက္ ေလ၏၊ ယုံၾကည္စိတ္ခ်ရေသာ ကုိယ္က်င့္သိကၡာတရားၿဖစ္ေသာ သီလရန႔ံသည္သာလွ်င္ ေလေAာက္ ေလညာ Aထက္ဘ၀ဂ္တုိင္ေAာင္တက္ပါ၏၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ ရန႔ံဟူသမွ်တုိ႔တြင္ သီလရန႔ံသည္သာ Aၿမတ္ဆုံးၿဖစ္၏။ Aလီနသတၱဳ မင္းသားေလး၏ ယုံၾကည္စိတ္ခ်Aားကုိးရသည့္ ရုိးသားေၿဖာင့္မတ္ေသာ ကုိယ္က်င့္ သိကၡာ တရားတည္းဟူေသာ သီလ ၿမားက ဘီလူးၾကီး၏ ႏွစ္လုံးသားကုိ တုိက္ရုိက္ ထိမွန္သာြ းသည့္Aတြက္ ဘီလူးၾကီးသည္ Aသားစားခ်င္သည့္စိတ္ ေပ်ာက္ကယ ြ ္သာြ ၿခင္း ၿဖစ္၏။ Aသားစားခ်င္စိတ္ ေပ်ာက္သြားေသာ ဘီလူးၾကီးသည္ ပေညာင္ပင္ေAာက္ကုိ ဆင္းလွ်က္ လာလမ္းကုိ ေက်ာေပးကာ
ထုိင္ေန၏၊
Aလီနသတၱဳမင္းသားေလးသည္
ဘီလူးထံသုိ႔ေရာက္ေသာAခါ
ဘီလူးၾကီး
Aကၽြနဳပ္သည္ သင္ဖမ္းဆီးခဲ့ေသာ ဇယဒိသ မင္းၾကီး၏ သားေတာ္ၿဖစ္၏၊ ဖခင္ကုိယ္စား မိဘေက်းဇူးကုိ ဆပ္ခ်င္သည့္Aတြက္
လာေရာက္
Aစားခံခ်င္းၿဖစ္၏၊
Aရွင္စားခ်င္ပါသလား၊
Aေသစားခ်င္ရင္
Aသင္ဘီလူးၾကီး
သစ္ပင္ေပၚတက္ၿပီး
ခုံခ်ေပးပါမည္၊
Aေသစားခ်င္သလား၊ Aရွင္စားခ်င္ရင္လည္း
Aသင္ဘီလူးၾကီး သေဘာဘဲ ၾကဳိက္သလုိစားနဳိင္ပါသည္ဟု ရဲရတ ဲ င္းတင္း မေၾကာက္မရြံ႔ ေၿပာၾကားေလ၏။ နဂုိထဲက Aသားစားခ်င္စိတ္ေပ်ာက္ေနေသာ ဘီလူးၾကီးသည္ မိဘေက်းဇူးကုိ ဆပ္ခ်င္သည့္Aတြက္ လာAစားခံေသာ ေၿပာၿပန္လွ်င္လည္း
သားထူးကုိ
ေတြ႔လုိက္ရေတာ့
ဘီလူးသိကၡာက်မွာ
စုိးရိမ္၏၊
ပုိတန ြ ္႔သာြ း၏၊ ဒီကေလးကုိ
စU္းစားလွ်က္ မင္းAသားကုိ ကင္စားဘုိ႔ ထင္းမရွိဘူး
မင္းကုိ
ငါမစားခ်င္ဘူး
Uပါယ္တံမ်U္ၿဖင့္
ေတာထဲမွာ သြားရွာပါAုံးဟု
ၿပန္ေတာ့ဟု
ၿပန္ေAာင္လုပ္မွဘဟ ဲ ု ၿပန္ေၿပးေစခ်င္သည့္
ရည္ရြယ္ခ်က္ၿဖင့္ မင္းသားေလးAား ထင္းရွာလႊတ္လုိက္ၿခင္းၿဖစ္၏။ တကယ္လုိ႔ Aလီနသတၱဳမင္းသားေလးသည္ ဘီလူးၾကီး၏ ခြင့္ၿပဳခ်က္မရဘဲ ထြက္ေၿပးခ်င္သည့စ ္ ိတ္ၿဖစ္ ေပၚလာသည္ႏွင့္တၿပဳိင္နက္၊ ဘီလူးၾကီးသည္လည္း လူသားစားခ်င္စိတ္ ၿပန္ေပၚလာမွာၿဖစ္၏၊ ဘီလူးၾကီးလည္း ဤAေၾကာင္းကုိမသိရွာပါ၊ မိမိစားခ်င္စိတ္မရွိတာႏွင့္ၿပန္ေၿပးနုဳိင္ေAာင္ တမင္ဖန္တီး ေပးထားၿခင္းၿဖစ္၏။ Aလီနသတၱဳမင္းသားေလးသည္ ၿပန္ေၿပးေစခ်င္လုိ႔ ခုိင္းေသာ္လည္း
ေတာထဲမွ
ထင္းရွာေဖြၿပီး
ဘီလူးထံပုိ႔လာ၏၊
ဘီလူးၾကီးမွ
မင္းသားေလးမွ ၿပန္လာ၏၊ ဒီတခါ ေတာထဲတြင္ ရနဳိင္ခဲေသာ Aရာကုိ
ရွာခုိင္းမွ ခက္ခဲလွ်င္ စိတ္ပ်က္ၿပီး ၿပန္ေၿပးေAာင္ မီးရွာခဲ့ပါAုံးဟု ခုိင္းၿပန္၏၊ Aလီနသတၱဳမင္းသားေလးသည္ မိမိတတ္ေသာ Aတတ္္ပညာၿဖင့္ မီးကုိရေAာင္ၿပဳလုပ္ကာ ဘီလူးၾကီးထံ သြားပုိ႔ၿပန္၏။
29 ဘီလူးၾကီးသည္ မိမိကၿပန္ေစခ်င္လုိ႔ ခက္ခဲေသာAရာကုိ ရွာခုိင္း၏၊ မင္းသားေလးသည္ ရေAာင္ရွာၿပီး လာပုိ႔ၿပန္၏၊
ေနာက္ဆုံးေတာ့
ဘီလူးၾကီးသည္
မိမိ
ဘီလူးသိကၡာ
Aက်ခံကာ
မင္းသားေလး
မင္းကုိ
ငါမစားေတာ့ဘူး၊ မင္းၿပန္ေတာ့ဟု ၿပန္ခုိင္းေလေတာ့၏။ Aလီနသတၱဳမင္းသားေလးသည္
ဘီလူး၏စိတ္ဓာတ္ကုိသိလာ၏၊
ဤဘီလူးသည္
ဘီလူးAစစ္
မဟုတ္ဘဲ လူမွၿဖစ္သြားေသာ ဘီလူးၿဖစ္တယ္ဆုိတာ သိလုိက္ၿပီး ဘီလူးၾကီးAား ငါးပါးသီလAေၿခခံေသာ တရားမ်ားကုိ ေဟာၾကားရာ၊ ဘီလူးၾကီးလည္း Aကၽြတ္ တရားရသြား၏၊ မင္းသားေလးသည္ မိမိတုိ႔တုိင္းၿပည္သုိ႔ လုိက္ေနရန္ ေခၚေသာAခါ ယU္ေက်းသိမ္ေမြ႔လာေသာ ဘီလူးၾကီးသည္ မိမိAၿပစ္ေတြမ်ားသည့္Aတြက္ တုိင္းၿပည္သုိ႔ မလုိက္လုိေၾကာင္း ေတာထဲတြင္ သီတင္းသုံးေသာ ဒိဗၺစကၡဳ AဘိညာU္ရ ရေသ့ထံတြင္သာ ရေသ့၀တ္မည္ဟု ေၿပာဆုိၿပီး ရေသ့ထံသုိ႔ Aတူတူသာြ းၾက၏။ ဒိဗၺစကၡဳ
AဘိညာU္ရ
ရေသ့သည္
မင္းသားေလးႏွင့္
ဘီလူးလာေသာAခါ
ႏူတ္ခန ြ ္းဆက္စကား
ဆုိလာ၏၊ မင္းတုိ႔တူAရီးႏွစ္ေယာက္ ဘယ္ကေနလာၾကသနည္းဟု ေမးၿမန္းေလ၏၊ မင္းသားေလးႏွင့္ဘီလူး သည္ Aံ့ၾသသြား၏၊ မိမိတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ တူAရီးေတာ္ေၾကာင္းကုိ Aရွင္ရေသ့ ရွင္းၿပပါရန္ ေလွ်ာက္ထားေလ၏။ မင္းသားေလး သင္၏ ခမည္းေတာ္ ဇယဒိသမင္းၾကီး၏ ခမည္းေတာ္ မယ္ေတာ္တုိ႔သည္္ သားေတာ္ ေတြဖြားၿမင္တုိင္း ဘီလူးမ ႏွစ္ၾကိမ္တုိင္တုိင္ လာေရာက္ စားသြား၏၊ တတိယAၾကိမ္သားဖြားေသာAခါ Aေစာင့္မ်ား
ထူထပ္စြာခ်ထားသည့္ၾကားမွ
ဘီလူးမသည္
သားငယ္ကုိစားရန္လုယူသာြ း၏၊
Aေစာင့္ေတြ
၀ုိင္းလုိက္တာႏွင့္ ကေလးငယ္ကုိ မစားၿဖစ္ေသးဘဲ ပုန္ေAာင္းေနရာ ဘီလူးမ၏ ရင္ခြင္ထတ ဲ ြင္ ေပြ႔ထားေသာ ကေလးငယ္သည္ ဗုိက္စာသည့္Aတြက္ ဘီလူးမ၏ ႏုိ႔ကုိ Aေမ့ႏုိ႔Aထင္ၿဖင့္စုိ႕ေလ၏။ ဘီလူးမလည္း မိခင္စိတ္ေပၚလာကာ ကေလးငယ္ကုိ မစားေတာ့ဘဲ သားAၿဖစ္ေမြးလာ၍ ယခုသင္ႏွင့္Aတူ ပါလာေသာသူသည္ သင့္Aေဖ၏ေနာင္ေတာ္ၿဖစ္၏၊သင့္ခမည္းေတာ္သည္ ေနာက္မွေမြးဖြားလာေသာ ညီေတာ္ ၿဖစ္တယ္ဟု Aရွင္ရေသ့ရွင္းၿပမွ မိမိUီးရီးေတာ္Aား တုိင္းၿပည္သုိ႔လုိက္ရန္ Aတင္းေခၚေလ၏၊ Aကၽြတ္တရား ရသြားေသာ ဘီလူးၾကီးသည္ တုိင္းၿပည္သုိ႔လုိက္ရန္ ၿငင္းဆန္၍ ရေသ့၀တ္ကာ ေတာထဲမွာပင္ ေနေတာ့ ၏။ Aလီနသတၱဳမင္းသားေလးသည္
တေယာက္တည္း
တုိင္းၿပည္သုိ႔လာခဲ့၏၊
မ်က္ရည္
ယိုစီး၍
ငုိေၾကြးေနၾကေသာ ခမည္းေတာ္ မယ္ေတာ္ ႏွမေတာ္ႏွင့္ မိမိ မိဖုရား တုိ႔ကုိလည္းေကာင္း၊ တုိင္းသူၿပည္သား တုိ႔Aားလည္းေကာင္း ၀မ္းေၿမာက္၀မ္းသာ ၿဖစ္ၾက ကုန္၏။ ေတာထဲတြင္
ေတြၾကဳံခဲ့ရေသာ
ဇာတ္ေၾကာင္းကုိေၿပာၿပေသာAခါ၊
ဇယဒိသ
မင္းၾကီးသည္
မိမိေနာင္ေတာ္Aား နန္းၿပန္တင္မည္ဟု မင္းေၿမာက္တန္ဆာေတြယူကါ ရေသ့၀တ္သာြ းေသာ မိမိေနာင္ေတာ္ Aား သြားပင့္ေလ၏၊ ေနာင္ေတာ္သည္ မင္းAၿဖစ္ကို လက္မခံေတာ့ ညီေတာ္သာ မင္းAၿဖစ္ ေဆာင္ရြက္ပါဟု တုိက္တြန္း၍ ရေသ့၀တ္ၿဖင့္ပင္ သက္ဆုံးတုိင္ေနသြား၏၊ Aလီနသတၱဳမင္းသားေလး ဘီလူးရန္မွ လြတ္ေၿမာက္လာၿခင္းသည္ မိမိ၏ ကုိယ္က်င့္သိကၡာ သီလ တရားကုိ ယုံမွားမွဳ ၀ိစိကိစၥာ မၿဖစ္ဘဲ ယုံၾကည္စာြ ေဆာင္ရက ြ ္နဳိင္ေသာေၾကာင့္ ဘီလူးAႏၱရာယ္မွကင္းေ၀းၿပီး၊ ဘီလူးၾကီးကုိ Aကၽြတ္တရား ရေAာင္ တရားေဟာနဳိင္ခ့၏ ဲ ။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္
Aေလာင္းေတာ္ဘ၀မွာပင္
၀ိစိကိစၧာကိေလသာမွ
ေ၀းကြာေAာင္
ေဆာင္ရြက္နဳိင္ခဲ့သလုိ၊ လက္ထက္ေတာ္Aခါမွာလည္း Aစြန္းႏွစ္ပါးမွ လြတ္ေသာ မဇၥ်ိမပဋိပဒါ Aက်င့္ၿမတ္ကုိ လည္း
ယုံမွားၿခင္း
၀ိစိကစၧာပယ္ေဖ်က္၍၊
ယုံၾကည္စာြ
က်င့္ခ့ေ ဲ သာေၾကာင့္သာလွ်င္
သဗၺညဳတ
30 ေရႊဉာဏ္ေတာ္ကုိ ရရွိ၍ ၀ိစိကိစၧာကိေလသာတုိ႔ကို ဘယ္ေတာ့မွ မလာၿခင္းမ်ဳိးႏွင့္ ေ၀းကြာေတာ္မူေAာင္ ေဆာင္ရြက္နဳိင္ခဲ့၏။
ထိန ကိေလသာတုိ႔မွ ေ၀ ေ၀းကြာေတာ္မူၿခင္း (၇) ထုံထုိင္းၿခင္း ထိန ကိေလသာဆုိသည္မွာ စိတ္ရႊင္လန္းမွဳမရွိဘဲ ေလးလံထုိင္းမွဳိင္းၿခင္း သေဘာ ၿဖစ္၏၊ ထိနသည္ တက္ၾကြမွဳကင္းၿပီး ဆုတ္နစ္တတ္သည့္ သေဘာလည္းရွိ၏၊ ထိနသည္ သူ၏ယွU္ဘက္ စိတ္ဓာတ္ကုိလည္း ထက္ထက္သန္သန္ မရွိေစဘဲ ညံံ့ဖ်င္းေနေAာင္ ဖိႏွိပ္ဟန္တ ့႔ ားတတ္၏၊ ထုံထုိင္းၿခင္း ထိနစိတ္သည္ လူသားေတြ၏ သႏၱာန္တြင္ Aိ္ပ္ေပ်ာ္ခါနီး ႏုိးခါနီး Aခ်ိန္ေတြမွာလည္း ၿဖစ္တတ္၏၊ တရားနာေသာAခါ စာဖတ္ေသာAခါ ငုိက္မ်ည္းၿခင္းထိန ၿဖစ္တတ္၏၊ ခႏၶာကုိုယ္ ပင္ပင္ပန္းပန္း ၿဖစ္ေသာAခါမ်ဳိးမွာလည္း ၿဖစ္တတ္၏၊ ရဟႏၱာပုဂၢဳိလ္ေတြမွာေတာ့ ခႏၶာကုိယ္ ပင္ပန္းသည့္Aခါမွာသာလွ်င္ ၿဖစ္တတ္၍၊ ပုုထုဇU္ႏွင့္ ေသကၡပုဂၢဳိလ္ေတြ၏ သႏၱာန္မွာေတာ့ Aားလုံး ထုိက္သလုိ Aခ်ိန္မေရႊး ၿဖစ္တတ္၏။ ၀ီရိယသည္
တက္တက္ၾကြၾကြႏွင့္
ရဲရင့္ၿခင္းသေဘာရွိ၏၊
Aကုသုိလ္တရားတုိ႔၌
ရဲရင့္ၿခင္းကုိ
မုိက္မဲၿခင္းဟု ေခၚဆုိ၍၊ ကုသုိလ္တရားတုိ႔၌ ရဲရင့္ၿခင္းကိုသာလွ်င္ သတၱိရွိၿခင္းဟု ေခၚပါသည္။ ကမၻာေပၚရွိလူသားေတြသည္ တုိက္ရဲ ခုိက္ရဲ သတ္ရဲ ၿဖတ္ရဲ တာေတြကုိ ရဲရင့္သည္ သတၱိရွိသည္ဟု ဆုိၾက၏၊
တကယ္ေတာ့
Aကုသုိလ္တရားႏွင့္ယွU္ၿပီး
ရဲရင့္တာေတြ
ၿဖစ္ေသာေၾကာင့္
သတၱိရွိၿခင္းဟု
ေခၚဆုိလုိ႔မရပါ၊ ဉာဏ္မဲ့စိတ္ၿဖင့္ ေဆာင္ရြက္သည့္Aတြက္ မုိက္မၿဲ ခင္းသာၿဖစ္၏။ မိမိပုိင္ စီးပြားUစၥာေတြၿဖင့္ ေလာကေကာင္းက်ဳိးကုိ ေဆာင္ရက ြ ္ေနေသာပုဂၢဳိလ္ေတြ၊ မိမိတတ္ထားေသာ Aတတ္ပညာၿဖင့္ ေလာကေကာင္းက်ဳိးကုိ ေဆာင္ရက ြ ္ေနေသာ ပုဂၢဳိလ္ေတြ၊ မိိမိ၏ကာယAားၿဖင့္ လူသား Aက်ဳိးၿပဳ လုပ္ငန္းေတြကုိ ေဆာင္ရြက္ေနေသာ ပုဂၢဳိလ္ေတြြသာလွ်င္ ကုသုိလတ ္ ရား၌ ရဲရင့္တာၿဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဉာဏ္ရွိစိတ္ၿဖင့္ ေဆာင္ရြက္ၿခင္း ၿဖစ္သည့္Aတြက္၊ သတိၱရွိၿခင္း၊ ရဲရင့္ၿခင္းဟု ေခၚဆုိရ၏။ Aေလာင္းေတာ္ မဟာဇနက မင္းသားဘ၀ကုိ ၾကည္ညဳိၾကည့္ရေAာင္ ေရွးAခါက ၀ိေဒဟရာဇ္တုိင္း၊ မိထိလာၿပည္တြင္ မဟာဇနကမင္းၾကီး စုိးစံေတာ္မူ၏။ မဟာဇနက မင္းၾကီးတြင္ သားေတာ္ႏွစ္ပါးထြန္းကားလာ၏၊ သားၾကီး၏နာမည္သည္ Aရိ႒ဇနကၿဖစ္၍ သားငယ္၏နာမည္မွာ ေပါလဇနကၿဖစ္၏၊
သားၾကီးAရိ႒ဇနကကုိ
Aိမ္ေရွ႔မင္းရာထူးေပးေတာ္မူ၍
သားငယ္ေပါလဇနကကုိ
စစ္ေသနာပတိရာထူးေပးလွ်က္ တုိင္းၿပည္ကုိ မင္းက်င့္တရား ၁၀-ပါးႏွင့္Aညီ Aုပ္ခ်ဳပ္ခ့၏ ဲ ။ မဟာဇနကမင္းၾကီး လြန္ေတာ္မူေသာAခါ ေနာင္ေတာ္Aရိ႒ဇနကသည္ ဘုရင္ၿဖစ္လာၿပီး ညီေတာ္ ေပါလဇနကသည္ Aိမ္ေရွ႔မင္းၿဖစ္လာ၏၊ ေနာင္ေတာ္ ညီေတာ္ႏွစ္ပါး တုိင္းၿပည္ကုိ AညီAညြတ္Aုပ္ခ်ဳပ္ ေနေသာ
Aခ်ိန္ၿဖစ္၏၊
တေန႔ေသာAခ်ိန္တြင္
ညီေတာ္
Aိမ္ေရွ႔မင္းသားႏွင့္
Aမတ္တေယာက္သည္
AစU္မေၿပၿဖစ္ကာ Aမတ္သည္ မေၾကနပ္သည္ၿဖစ္၍ ေနာင္ေတာ္Aား ကုန္းတုိက္စကား ေၿပာၾကား၏၊ Aရွင္မင္းၾကီး Aိမ္ေရွ့မင္း ေပါလဇနကသည္ Aရွင္မင္းၾကီး၏ Aာဏာကုိ သိမ္းယူရန္ Aေကာက္ ၾကံေနပါ၏ ဟု ေလွ်ာက္ထားေလ၏၊ ေနာင္ေတာ္ Aရ႒ဇနကမင္းၾကီးလည္း ပထမAၾကိမ္ ေၿပာစU္က မယုံၾကည္ပါ၊
ဤAမတ္သည္
မင္းၾကီးႏွင့္ေတြ႔တုိင္း
ေၿပာၾကားေနသည့္Aတြက္
ၾကာေတာ့
ဇေ၀ဇ၀ါ
ၿဖစ္လာကာ ညီေတာ္ ေပါလဇနကAား မယုံသကၤာၿဖစ္လာၿပီး ဖမ္းဆီး၍ ေထာင္သြင္း Aက်U္းခ်ထား၏၊ ညီေတာ္ Aိမ္ေရွ့မင္းသားသည္ ေနာင္ေတာ္Aေပၚ Aလြန္သစၥာရွိသူၿဖစ္၏၊ သစၥာမဲ့ေသာAမတ္၏ ကုန္းတုိက္စကားAတုိင္း
ညီေတာ္သည္
သစၥာမဲ့သူမဟုတ္ေပ၊
ေနာင္ေတာ္Aေပၚ
Aကုိၾကီးလုိတမ်ဳိး
31 Aေဖလုိတမ်ဳိး သေဘာထားသူၿဖစ္၏၊ ဘာမဟုတ္သည့္ Aမတ္၏ကုန္းတုိက္စကားကုိ ယုံၾကည္ၿပီး ညီေတာ္ကုိ ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားၿခင္းကုိ ညီေတာ္စိတ္မေကာင္းၿဖစ္မိ၏။ တုိင္းၿပည္Aုပ္ခ်ဳပ္ မင္းလုပ္သူ Aရည္Aခ်င္း မၿပည့္၀လွ်င္ တုိင္းၿပည္၏ Aႏၱရာယ္ကုိ လက္ရပ္ ေခၚေနသလုိၿဖစ္ေန၏၊ တုိင္းၿပည္ဆူပြက္၍ မၿငိမ္မသက္ ၿဖစ္ရၿခင္းသည္လည္း Aုပ္ခ်ဳပ္သူမင္း၏ Aေၿမာ္Aၿမင္ ဉာဏ္ပညာနဲပါးေသာေၾကာင့္သာလွ်င္ၿဖစ္၏၊ တုိင္းၿပည္ ၿငိမး္ခ်မ္းၿပီး သာယာ၀ေၿပာဘုိ႕Aတြက္ Aရည္Aခ်င္း ၿပည့္၀ေသာ မင္းေကာင္းမင္းၿမတ္ ရရွိေရးသည္ လူသားတုိင္း နဳိင္ငံတုိင္းAတြက္ Aေရးၾကီးလွ၏။ ေထာင္သြင္းAက်U္းခ်ခံေနရ၍ ကုိးကြယ္ရာကုိရွာ၏၊
ကုိးကြယ္ရာမဲ့ေနေသာ
မိမိAုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ေသာ
ညီေတာ္Aိမ္ေရွ့မင္းသားသည္၊
ရဲမက္မ်ားသည္လည္း
ေနာင္ေတာ္မင္းၾကီး၏
မိမိAတြက္ Aာဏာကုိ
လြန္ဆန္နဳိင္မည္ မဟုတ္ေပ ရဲမက္မ်ားကုိလည္း Aားကုိးလုိ႔မမည္မဟုတ္ပါ၊ ယခုAခ်ိန္သည္ သစၥာတရားမွ တပါး ကုိးကြယ္ရာမရွိၿပီ၊ ဤသုိ႔ဆင္ၿခင္၍ ညီေတာ္ Aိမ္ေရွ့မင္းသည္ သစၥာဆုိေလ၏။ Aကၽြန္ဳပ္သည္ ေနာင္ေတာ္Aေပၚသစၥာမဲ့ၿပီး ရန္သူစစ္စစ္ၿဖစ္ခ့လ ဲ ွ်င္၊ ဤAေႏွာင္Aဖြ႔ဲ Aားလုံးတို႔သည္ မပြင့္မလြတ္ေစသတည္း၊
ေနာင္ေတာ္ကုိ
သစၥာရွိ၍
ရန္သူစစ္စစ္မဟုတ္ခ့လ ဲ ွ်င္
ဤAေႏွာင္Aဖြ႔ဲAားလုံးမွ
ယခုခဏခ်င္း ပြင့္လြတ္ပါေစသတည္းဟု သစၥာၿပဳလုိက္ရာ သစၥာတရားက စကားေၿပာေလၿပီ၊ မွန္ကန္ေသာ သစၥာတရား၏ Aာႏုေဘာ္ ေၾကာင့္ Aိ္မ္ေရွ့မင္းသားသည္ Aေႏွာင္Aဖြ႔A ဲ ားလုံးမွ လြတ္ေၿမာက္သာြ းေလ၏။ ညီေတာ္ Aိမ္ေရွ့မင္းသားသည္ တုိင္းၿပည္၏ဇနပုဒ္သုိ႔ ထြက္ခါြ ၍ လူသူလက္နက္ စုေဆာင္းေလ၏၊ Aိမ္ေရွ့မင္း၏ ရုိးသားေၿဖာင့္မတ္ေသာစိတ္ႏွင့္ Aရည္Aခ်င္းၿပည့္၀မွဳေၾကာင့္ မၾကာမီခင္မွာပင္ Aင္Aားမ်ား စြာကုိ ရရွိေလ၏၊ Aိမ္ေရွ့မင္းသားသည္ မိမိစစ္သည္မ်ားကုိ စစ္ရည္၀ေAာင္ ေလ့က်င့္ၿပီးေသာAခါ မိထိလာ ၿပည္သုိ႔ ခ်ီတက္လာ၍ မိထိလာၿပည္ကုိ ၀ုိင္း၀န္းပိတ္ဆုိ႔ထားကာ ေနာင္ေတာ္မင္းၾကီးထံ ရာဇသံေပးေလ၏။ ေနာင္ေတာ္မင္းၾကီး ညီေတာ္သည္ Aိမ္ေရွ႔မင္းသားဘ၀ၿဖင့္ေနခဲ့စU္က ေနာင္ေတာ္Aား ကံသုံးပါးၿဖင့္ ၿပစ္မွားၿခင္းလုံး၀မရွိခဲ့ပါ၊ ယခုေတာ့ ညီေတာ္သည္ ရန္သူမလုပ္ ေစခ်င္ပါဘဲလွ်က္ ေနာင္ေတာ္က လုပ္ေစ လုိေသာ ေၾကာင့္ ရန္သူလုပ္ရပါေတာ့မည္၊ ထီးနန္းကုိ Aပ္မလား၊ စစ္တုိက္မလားဟု Aေၾကာင္းၾကားေလ၏။ Aရိ႒ဇနက မင္းၾကီးသည္ ညီေတာ္ေပါလဇနက၏ ရာဇသံကုိ ၾကားေသာAခါ Aမ်က္ေဒါသထြက္၍ ညီေတာ္ေပါလဇနကထံ စစ္ထုိးမည္ဟု Aေၾကာင္းၿပန္လုိက္၏၊ ဘုရားAေလာင္းကုိ ကုိယ္၀န္ေဆာင္္ထားေသာ မိမိ၏မိဖုရားၾကီးAား စစ္သတင္းနားေထာင္၍ သတိ၀ီရိယႏွင့္ေနရန္ မွာၾကားၿပီး စစ္တုိက္ထက ြ ္ေလ၏။ ညီေတာင္ ေနာင္ေတာ္ႏွစ္ပါး စစ္ထုိးၾကရာ ေနာင္ေတာ္Aရိ႒ဇနကမင္းၾကီး စစ္ပဲ၌ ြ က်ဆုံးေလ၏၊ စစ္ပြဲသတင္းကုိ
မၿပတ္နားေထာင္ေနေသာ
မိဖုရားၾကီးသည္
Aရိ႒ဇနက
မင္းၾကီး
က်ဆုံးေၾကာင္း
သတင္းၾကားရလွ်င္၊ နန္းစU္ရတနာမ်ားကုိ နဳိင္သေလာက္ယူ၍ ကာလစမၸာနဂုိရ္ၿပည္သုိ႔ထက ြ ္ခါြ ခဲ့ေလ၏။ ကာလစမၸာနဂုိရ္ၿပည္သုိ႔ ကုိယ္၀န္Aရင့္Aမာႏွင့္ေရာက္လာေသာ မိဖုရားၾကီးAား ဒိသာပါေမာကၡ ဆရာ ၾကီးသည္ မိမိ၏ႏွမငယ္ကဲ့သုိ႔ ေစာင့္ေရွာက္ထား၏၊ မိဖုရားၾကီးသည္ ကာလစမၸာနဂုိရ္ၿပည္၌ သားေတာ္ကုိဖာြ း ၿမင္ေလ၏၊ သားေတာ္၏ နာမည္ကုိ မဟာဇနကဟု ဘုိးေတာ္၏ နာမည္Aတုိင္းမွည့္ထားေလ၏။ Aဖမဲ့သားေလး မဟာဇနကသည္ ပတ္၀တ္းက်င္မွ Aေဖမရွိေသာသားဟု ၀ုိင္း၀န္းေၿပာလာမွ မိခင္Aား Aၾကပ္ကုိင္၍ ေမးေလ၏၊ သားေတာ္ေလး သားေတာ္သည္ သာမန္ပုဂၢဳိလ္မဟုတ္၊ မိိထိလာၿပည့္ရွင္ Aရိ႒ဇနက မင္းၾကီး၏ သားေတာ္ၿဖစ္တယ္၊ သား ခမည္းေတာ္၏ နဳိင္ငံကုိ ညီေတာ္ေပါလဇနကမင္းမွ လုယူထားၿခင္း ျဖစ္တယ္ဟု မိခင္ေၿပာၿပမွ သိရေတာ့၏။
မဟာဇနကမင္းသားသည္
မင္းသားတုိ႔
32 တတ္ေၿမာက္Aပ္ေသာ
A႒ာရသ
ပညာရပ္မ်ားကုိ
တတ္ေၿမာက္ေAာင္ သင္ယူ၍ မိိမိဖခမည္းေတာ္၏ ထီးနန္းကုိ ၿပန္ရေAာင္ယူ မည္ဟု သႏၷိ႒ာန္ခ်ထား၏၊ မယ္ေတာ္မိဖုရားၾကီးAား သူ၏ဆုံးၿဖတ္ခ်က္ကုိေၿပာၿပေသာAခါ မယ္ေတာ္မွ သားေတာ္Aတြက္ လုိAပ္သည့္ ကိစၥမ်ားတြင္ Aသုံးၿပဳရန္ နန္းစU္ရတနာမ်ားကုိ ေပးေလ၏။ မယ္ေတာ္မိဖုရား စီးပြားUစၥာမ်ားရွာေဖြ၍ သေဘၤာသား
ေပးAပ္လာသည့္နန္းစU္ရတနာမ်ားကုိ မိထိလာၿပည္ကုိ
ခုႏွစ္ရာတုိ႔ႏွင့္Aတူ
ၿပန္ယူရန္
မယူဘဲ
မိမိလုံလ၀ီရိယ
စိတ္Aာထက္သန္သၿဖင့္
သု၀ဏၰဘူမိAရပ္သုိ႔
ကုန္ကူးသြားေလ၏။
ၿဖင့္သာ
မဟာဇနကမင္းသားသည္ ခုႏွစ္ရက္ေၿမာက္ေသာေန႔၌
ပင္လယ္ၿပင္၌ ေလၿပင္းမုန္တုိင္းၾကေရာက္၍ လွဳိင္းမ်ားထန္လာၿပီး သေဘၤာေရ၀င္၍ နစ္ၿမဳစ္လာ၏၊ ကယ္ပါယူပါ တစာစာႏွင့္ ေAာ္ဟစ္ငုိေၾကြးေနၾက၏၊ ၀ီရိယရွိေသာ မဟာဇနက မင္းသားသည္ သေဘၤာမနစ္ခင္ မိမိပုဆုိးကုိ ဆီဆြတ္၍
ၿမဲၿမန္စြာ၀တ္ၿပီး
ေထာပတ္ႏွင့္သၾကားကုိ
A၀စား၍ နစ္လာေသာ
သေဘၤာ၏
လင္းယU္္
တုိင္ေပၚသုိ႔တက္ကာ မိထိလာၿပည္ဘက္သုိ႔ Uီးတည္၍ ငါးလိပ္ရန္မွ ေ၀းနဳိင္သမွ်ေ၀းေAာင္ ခုန္ခ်ေလ၏။ ၀ီရိယ Aားကုိးမွဳ မရွိေသာ သေဘၤာသားခုႏွစ္ရာတုိ႔သည္ ငါးလိပ္စာၿဖစ္၍ ေသဆုံးကုန္၏၊ မဟာဇနက မင္းသားသည္ ကမ္းမၿမင္ လမ္းမၿမင္ ပင္လယ္ၿပင္၌ ခုႏွစ္ရက္ တုိင္တုိင္ မေလွ်ာေသာဇြၿဲ ဖင့္ ကူးခတ္ေလ၏၊ ပင္လယ္ၿပင္၌ ကူးခတ္္ေနစU္Aတြင္း မင္းသားသည္ Uပုသ္သီလကုိလည္း ေစာင့္ထိမ္းေလ၏။ မဟာဇနက မင္းသားသည္ မိမိေသရမည္ဟူေသာ စုိးရိမ္စိတ္ကုိ ပယ္ေဖ်ာက္၍၊ ေယက်ၤားတံခန ြ ္ လူရည္ခၽြန္ကား
ေကာင္းကင္တမြတ္
ၾကယ္ကုိဆြတ္လည္း
မလြတ္ရစတမ္း
တည္းဟူေသာ
ရဲရင့္ေသာ
စိတ္ကုိသာ ေမြးၿမဴၿပီးကူးခတ္ေလ၏၊ စုိးရိမ္ၿခင္းသည္ Aကုသုိလ္ၿဖစ္၍ ရဲရင့္ၿခင္းသည္ ကုသုိလ္စိတ္ၿဖစ္၏၊ Aကုုသုိလ္သည္ မေကာင္းက်ဳိးေပး၍ ကုသုိလ္သည္ေကာင္းက်ဳိးေပးမွာၿဖစ္၏။ သမုဒၵရာေစာင့္ မဏိေမခလာ နတ္သမီးသည္ ကမ္းမၿမင္ လမ္းမၿမင္ ပင္လယ္သမုဒၵရာၿပင္၌ ခုႏွစ္ရက္ တုိင္တုိင္ ကူးခတ္္ေနေသာ Aေလာင္းေတာ္ မဟာဇနကမင္းသားAား ေမးၿမန္းေလ၏။ Aသင္လူသား ကမ္းမၿမင္ေသာ ဤပင္လယ္ၿပင္၌ ဘာေၾကာင့္ Aပင္ပန္းခံ၍ ကူးေနပါသနည္း..? နတ္သမီး
ငါသည္
လူတုိ႔၏
တာ၀န္ႏွင့္
၀ီရိယ၏
Aာနိသင္ကုိ
ဆင္ၿခင္၍
ကမ္းမၿမင္ေသာ
ဤပင္လယ္ၿပင္၌ Aပင္ပန္းခံ၍ ကူးခတ္ေနၿခင္းၿဖစ္၏။ Aသင္လူသား ကမ္းမၿမင္ေသာ ပင္လယ္ၿပင္၌ Aသင္ လူ႔၀တၱရားႏွင့္၀ီရိယ Aက်ဳးိကုိ ေမွ်ာ္ကုိး၍ ကူး ေသာ္ လည္း ေသၿခင္းAက်ဳိးသာ ၿဖစ္နဳိင္၏၊ ေသၿခင္းAက်ဳိးသည္ ေကာင္းၿမတ္ေသာ သေဘာရွိပါသေလာ-? နတ္သမီး မိမိ၏ ရည္ရြယ္ခ်က္Aတုိင္း ၿဖစ္နဳိင္ဘုိ႔ Aေၾကာင္းမရွိ၊ ကံၾကမၼာ Aတုိင္း ၿဖစ္လုိရာ ၿဖစ္ေစေတာ့ဟူ၍
လည္စင္းၿပီး
Aေသခံလွ်င္
လူဖ်င္းလူညံ့တုိ႔၏
ေသၿခင္းမ်ဳးိသာ
ၿဖစ္၏၊
ငါသည္
လူဖ်င္းလူညံ့တုိ႔၏ ေသၿခင္းမ်ဳိးႏွင့္ ေသရမွာကုိ မ်ားစြာရွက္ပါ၏ ေသတာေတာင္ နာမည္ Aပ်က္မခံနဳိင္ပါ။ နတ္သမီး
ကမ္းမၿမင္ေသာ
ပင္လယ္ၿပင္တြင္
ကူးခတ္ရင္း
ဇြလ ဲ ု႔ံလ၀ီရိယ
မေလွ်ာ့ဘဲ
ဂုဏ္ရွိရွိ
ၿမင့္ၿမတ္ေသာ ေသၿခင္းမ်ဳိးႏွင့္သာ ငါေသလုိ၏။ နတ္သမီး သင္ၾကည့္ပါေလ၊ ဇြဲ လုံ႔လ မရွိေသာ သေဘၤာသား ခုႏွစ္ရာသည္ ငါးလိပ္စား၍ ေသၾကကုန္ၿပီ၊ ဇြလ ဲ ုံ႔လ၀ီရိယ ရွိေသာ ငါသည္သာ Aသက္ရွင္လွ်က္ရိွ၏၊ နတ္သမီး သင္လုိေခ်ာေမာလွပသည့္ နတ္ေဒ၀ါတစ္Uီးကုိလည္း Aနီးကပ္ေတြ႔ၿမင္ရ၏၊ ဤသည္မွာ ငါ၏ ဇြဲလုံ႔လ ၀ီရိယ၏ လက္ေတြ႔Aက်ဳိးတရားေတြၿဖစ္၏၊ ငါသည္ Aလုပ္၏ ဆႏၵလန ြ ္Aက်ဳိးကုိ မေမွ်ာ္ကုိးပဲ ဆႏၵတြင္း Aလုပ္ကုိသာ ၿပီးစီးေAာင္ စြမ္းAားရွိသေလာက္ Aားထုတ္ေနၿခင္းၿဖစ္၏။
Aသင္လူသား
သင္၏မြန္ၿမတ္ေသာ
33 စိတ္ထားကုိ
Aလြန္ႏွစ္သက္ပါ၏၊
သင္Aဘယ္Aရပ္သုိ႔
သြားလုိသနည္း ကၽြန္ဳပ္ပုိ႔ေပးပါမည္ဟု ေၿပာၾကားေလ၏၊ နတ္သမီး Aကၽြန္ဳပ္ကုိ မိထိလာၿပည္သုိ ပုိ႔ေပးရန္ေၿပာၾကားေလ၏၊ နတ္သမီးသည္ မဟာဇနက မင္းသားကုိ ေရထဲမွဆယ္ယူ၍ မိထိလာၿပည္သုိ႔ ေခၚေဆာင္ေလ၏၊ ပင္လယ္ၿပင္ တြင္ ခုႏွစ္ရက္ၾကာေAာင္ ကူးခတ္္ရသည့္Aတြက္ Aလြန္ပင္ပန္းေသာေၾကာင့္ နတ္သမီး၏ ရင္ခြင္တြင္ Aိပ္ေပ်ာ္သာြ း၏၊ နတ္သမီးသည္ မင္းသားကုိ မိထိလာၿပည္၏ သရက္Uယ်ာU္ Aတြင္းရွိ မဂၤလာ ေက်ာက္ဖ်ာေပၚ၌ တင္ထားေလ၏။ မိထိလာၿပည္တြင္ ထုိေန႔သည္ ေပါလဇနကမင္းၾကီး နတ္ရာြ စံၿပီး ခုႏွစ္ရက္ေၿမာက္ေသာေန႔ၿဖစ္၏၊ မင္းၾကီး တြင္သားေတာ္ မထြန္းကားဘဲ၊ သီလ၀တီAမည္ရွိေသာ သမီးေတာ္တေယာက္သာထြန္းကားေလ၏၊ သီလ၀တီ မင္းသမီးသည္ နာမည္ႏွင့္လုိက္ေAာင္ပင္ ကုိယ္က်င့္သီလၿပည့္စုံ၍ ဉာဏ္ပညာႏွင့္ၿပည့္စုံေသာ မင္းသမီးၿဖစ္၏။ သူုတို႔ေခတ္ ယU္ေက်းမွဳ Aရ သမီးေတာ္ကုိ နန္းတင္ရန္ မၿဖစ္နဳိင္သၿဖင့္ သမီးေတာ္ကုိ သိမ္းပုိက္ၿပီး မိထိလာၿပည္ ထီးနန္းကုိ စုုိးစံမည့္ မင္းေလာင္းကုိ ရွာေနေသာ Aခ်ိန္ၿဖစ္၏။မိထိလာၿပည္တြင္ ထင္ရွားေသာ စစ္သူၾကီး၊ ေရႊတိုက္၀န္၊ သူေဌးၾကီး၊ ထီးေတာ္မုိး၊ သန္လွ်က္ေတာ္စဲြ၊ တုိ႔ကုိ မင္းေလာင္းAၿဖစ္လွ်ာထား၍ မင္းသမီး ဆႏၵရွိမရွိကုိ သိေစလုိ၍ တေယာက္ၿပီး တေယာက္ လြတ္ပါေသာ္လည္း ပညာရွိေသာ မင္းသမီး၏ ေယာက်ၤားေကာင္း
တေယာက္တြင္
ရွိသင့္ရွိထုိက္ေသာ
Aရည္Aခ်င္းမ်ားကုိ
စစ္ေဆးေသာAခါ၊
ထုိေယာက်ၤားမ်ားသည္ မင္းသမီး သေဘာၾကရင္ ၿပီးေရာဆုိၿပီး မင္းသမီးခုိင္းတာ Aကုန္လုပ္သည့္Aတြက္ Aရည္Aေသြးညံ့ေသာ ဤလုိေယာက်ၤားမ်ိးေတြႏွင့္ ထီးနန္းသည္ မထုိ္က္တန္ဟု ၿငင္းပယ္ေတာ္မူ၏။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ထုိေခတ္မင္းေလာင္းရွာနည္းAရ ဖုႆရထားကုိလႊတ္၍ ရွာေလရာ ဖုႆရထားသည္ သရက္Uယ်ာU္ရွိ မဂၤလာေက်ာက္ၿဖာသို႔ Uီးတည္၍ ဆုိက္ေလ၏။ ေက်ာက္ၿဖာေပၚတြင္ Aိ္ပ္ေမာက်ေနေသာ မဟာဇနကမင္းသားAား ပုေရာဟိတ္ ပုဏၰားမ်ားသည္ လကၡဏာ ေပါင္းစုံကုိၾကည့္ေသာAခါ ဘုန္းကံၾကီးမား ေသာ ေယာက်ၤား တေယာက္ဟု သိရသသည့္Aတြက္၊ ခရုသင္းေတြ မွဳတ္ၿပီး ႏႈိးးေတာ္မူ၍ Aက်ဳိးAေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားကာ မင္းေၿမာက္၍ နန္းေတာ္သုိ႔ ပင့္ေဆာင္ေလ၏။ သီလ၀တ္ီမင္းသမီးလည္း ဖုႆရထားၿဖင့္ ဆုိက္ေရာက္လာေသာ မင္းေလာင္းAား ေရွးယခင္တုိင္း စမ္းသပ္ၿပန္၏၊ Aစမး္သပ္ခံနဳိ္င္ေသာ ပညာရွိ ေယာက်ၤားၿဖစ္သည့္Aတြက္ ဤလုိပုဂၢဳိလ္မ်ဳိးမွ ထီးနန္းႏွင့္ ထုိက္တန္တာဆုိၿပီး ႏွစ္သက္ေတာ္မူ၏၊ မူးၾကီးမတ္ရာတုိ႔က ေပါလဇနကမင္းၾကီးမွာၾကားခဲ့ေသာ မင္းေလာင္း၏ Aရည္Aခ်င္းစစ္ စကားမ်ားကုိ တင္ေလွ်ာက္ၾက၏၊ မဟာဇနကမင္းသားလည္း နတ္ရာြ စံ မင္းၾကီးမွာထားသည့္ ဗုိလ္ေၿခတစ္ေထာင္ တင္ရသည့္ ေလးကုိလည္း တေယာက္တည္းတင္ၿပနဳိင္၏၊ နတ္ရြာစံမင္းၾကီး၏ လွ်ဳိ႔၀ွက္ေသာ ၿပႆနာ ေမးခြန္းမ်ားၿဖစ္ေသာ ပလႅင္ေတာ္၏ ေခါင္းရင္းကုိလည္း ေၿပာၿပနုဳိင္၏၊ မဟာဇနကမင္းၾကီး ၿမဳတ္ထာေသာ ေရႊAုိး ၃၁-လုံးကုိလည္း ေဖၚထုတ္နဳိင္၏၊ မဟာဇနကမင္းသားသည္ နတ္ရာြ စံမင္းၾကီး မွာၾကားခ်က္မ်ားကို Aားလုံးေၿဖရွင္းနဳိင္သၿဖင့္ သီလ၀တီမင္းသမီးကို မိဖုရားၾကီးAရာ ထားေတာ္မူ၍ မိထိလာၿပည္ကုိ စုိးစံေတာ္မူ၏။ ကာလစမၸနဂုိရ္ၿပည္၌ရွိေသာ ေက်းဇူးရွင္ ဒိသာပါေမာကၡ ဆရာၾကီးႏွင့္ မယ္ေတာ္ မိဖုရားၾကီးတုိ႔ကုိ မိထိလာၿပည္သုိ႔
ေခၚေဆာင္ေတာ္မူ၍
ဆရာ့ေက်းဇူး
မိဘေက်းဇူးကုိ
နားလည္ေသာ
တပည့္ေကာင္း၊
သားေကာင္းတေယာက္ၿဖစ္ေAာင္ ၿပဳစုေစာင့္ေရွာက္ေတာ္ မူ၏။ မဟာဇနကမင္းၾကီးသည္ မိထိလာၿမဳိ႔တြင္း၌ Aလွဴဇရပ္မ်ားေဆာက္လုပ္၍ ေန႔စU္ ေပးကမ္းစြန္႔ၾကဲၿခင္း Aလွဴဒါနကုိ ၿပဳလုပ္ေလ၏၊ နတ္္ရြာစံ မင္းၾကီးကဲ့သုိ႔ပင္ ပေစၥကဗုဒၶါ Aရွင္ၿမတ္တုိ႔Aား နန္ေတာ္သုိ႔ပင့္ေဆာင္၍
ေန႔စU္
ဆြမ္းလုပ္ေၾကြး၏၊
34 ေတြကုိလည္း
တုိင္းသူၿပည္သား
မိမိ၏
ရင္၀ယ္သားပမာ
သေဘာထား၍
မင္းက်င့္တရား ၁၀-ပါးႏွင့္Aညီ Aုပ္ခ်ဳပ္ေတာ္မူ၏၊ မင္းၾကီးႏွင့္ မိဖုရားတုိ႔တြင္ သားရတနာတပါး ထြန္းကား၍ သားေတာ္ကုိဒီဃာ၀ု Aမည္ေပးေတာ္မူ၍ သားေတာ္
Aရြယ္ေရာက္လာေသာAခါ
မိထိလာၿပည္ကုိ
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ
Aိမ္ေရွ႔မင္းရာထူးေပးေတာ္မူ၏၊
Aုပ္ခ်ဳပ္ၿပီးေနာက္၊
သားေတာ္Aား
မဟာဇနကမင္းၾကီးသည္
နန္းAပ္၍
ရေသ့ရဟန္းၿပဳကာ
ေတာထြက္ေတာ္မူ၏၊ နတ္ရြာစံေသာAခါ ၿဗဟၼာၿပည္သုိ႔ ေရာက္ေတာ္မူ၏။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္ Aေလာင္းေတာ္ မဟာဇနကမင္းဘ၀တြင္ လုံ႔လ ၀ီရိယႏွင့္ ၿပည့္စုံေAာင္ ေဆာင္ရြက္၍ ထိနကိေလသာမွ ေ၀းကြာေတာ္မူေAာင္ ေဆာင္ရက ြ ္နဳိင္သလုိ၊ လက္ထက္ေတာ္Aခါမွာလည္း သိဒၶတၳမင္းသားဘ၀တြင္
သူAုိ၊ သူနာ၊ သူေသ၊ ရဟန္း နိမိတ္ၾကီးေလးပါးကုိ ၿမင္ေတာ္မူ၍ ေတာထြက္ၿပီး
တရားဘာ၀နာမ်ား ပြားမ်ားစU္ကာလ မွာလည္း မဇၥ်ိမပဋိပဒါ Aက်င့္ၿမတ္ၿဖင့္ ထိန ကိေလသာကုိ ဘယ္ေတာ့မွ မလာၿခင္းမ်ဳိးႏွင့္
ေ၀းကြာေတာ္မူေAာင္
ေဆာင္ရက ြ ္ေတာ္မူနဳိင္ေသာေၾကာင့္လည္း
သဗၺညဳတ
ဘုရားရွင္
ၿဖစ္ေတာ္မူ၏။
Uဒၶစၥကိေလသာမွ ေ၀ ေ၀းကြာေတာ္မူၿခင္း (၈) ၿပန္႔လြင့္ၿခင္း Uဒၶစၥကိေလသာသည္ စိတ္၏ၿပန္႔လြင့္ၿခင္း၊ Aထက္သုိ႔လြင့္ တက္ၿခင္း၊ မၿငိမ္မသက္ ၿဖစ္ၿခင္းသေဘာရွိ၏၊ လူသားေတြ၏ သႏၱာန္မွာ Uဒၶစၥ-ၿပန္႔လြင္ၿခင္းစိတ္ ၿဖစ္ေပၚလာၿပီဆုိရင္ Aာရုံ တစ္ခုAေပၚ မွာ ၿငိိမ္သက္စြာထားလုိ႔မရပါဘူး၊ မိမိစိတ္သည္ မိမိေရာက္ဘူးေသာေနရာ မိမိေနခဲ့ဘူးေသာ ေနရာေတြတြင္ ဟုိေရာက္လုိက္ ဒီေရာက္လုိက္ၿဖင့္ ဗ်ာမ်ားေနတတ္၏၊ ၿမစ္ေရၿပင္ကုိ ေလတုိက္ေသာ Aခါ ေရၿပင္သည္ မၿငိမ္ မသက္ၿဖစ္တတ္ပါ၏၊ မိမိစိတ္သည္ Uဒၶစၥၿဖစ္လာေသာAခါ ၿမစ္ေရၿပင္ ေလတုိက္လုိ႔ မၿငိမ္သက္သလုိ မိမိ စိတ္ကုိ လည္း Aာရုံတစ္ခုတည္းမွာ စုစည္းလုိ႔မရေတာ့ဘဲ မၿငိမ္မသက္ လွဳပ္ရွားၿပန္႔လင ြ ့္ၿခင္းသေဘာၿဖစ္၏။ Uဒၶစၥဆုိသည့္ ၿပန္႔လြင့္ေသာစိတ္ ၿဖစ္ေပၚေနေသာ လူသားတေယက္၏ သႏၱာန္တြင္ မိမိတကုိယ္လုံး လည္း မၿငိမ္သက္ေနသည့္Aတြက္ လူေလ လူလြင့္ လူ႔ေဘာ္ေက်ာ့ လူဖ်င္း လူA ၿဖစ္တတ္၏၊ ဘယ္Aလုပ္ဘဲ လုပ္လုပ္ ဂဏွာမၿငိမ္ပါ၊ စိတ္ကလည္း ခုတမ်ဳိး ေနာင္တမ်ဳိး ၿဖစ္တတ္သလုိ၊ လူကလည္း ဟုိေရာက္လုိက္ ဒီေရာက္လုိက္ၿဖင့္ ဗ်ာမ်ားကာ Aလုပ္မ်ားၿပီး Aရာမေရာက္ေသာ Aၿမင္ရွဳပ္သည့္ လူရွဳပ္လူေပြေတြသာ ၿဖစ္၏။ Uဒၶစၥ တရား၏ ဆန္႔က်င္ဘက္ တရားသည္ Eကဂၢတာဟု ေခၚဆုိေသာ တည္ၾကည္ၿခင္း သမာဓိ တရားၿဖစ္၏၊ Uဒၶစၥၿဖင့္ စိတ္ၿပန္႔လြင့္ေနေသာ၊ စိတ္ ဟုိေရာက္ဒီေရာက္ေနေသာ
လူသားေတြ၏သႏၱာန္မွာ
Eကဂၢတာဆုိသည့္ တည္ၾကည္သည့္ သမာဓိၿဖစ္ေAာင္၊ ၿပန္႔လြင့္ေနေသာ မိမိစိတ္ကုိ မိမိAာရုံမွာ တည္တည္ ၿငိမ္ၿငိမ္ က်ုဳိးစားၿပီး မွတ္နဳိင္မယ္၊ ထိမ္းထားနဳိင္မယ္၊ ေဆာင္ရက ြ ္နဳိင္မယ္ဆုိရင္ေတာ့၊ တည္ၾကည္မွဳ သမာဓိဟာ Aသင္လူသား၏ သႏၱာန္တြင္ ထင္ထင္ရွားရွား ၿဖစ္ေပၚလာၿပီး Uဒၶစၥတရားကုိ ဖယ္ရွားနဳိင္မွာ ၿဖစ္၏။ တည္ၾကည္မွဳ
သမာဓိတရားေၾကာင့္
ဆုံးၿဖတ္ခ်က္ခုိင္မာေAာင္
ေဆာင္ရက ြ ္နဳိင္ေသာ
ေတမိယ
ဇာတ္ေတာ္ကုိ ၾကည္ညဳိၾကည့္ရေAာင္၊ ကာသိတုိင္း ဗာရာဏသီၿပည္္တြင္ ကာသိကရာဇ္မင္းၾကီးႏွင့္ စႏၵာေဒ၀ီ မိဖုရားၾကီးတုိ႔ စုိးစံေတာ္မူခ်ိန္က ၿဖစ္ပါ၏၊
မင္းၾကီးႏွင့္မိဖုရားၾကီးႏွစ္ပါးလုံး
တရားႏွင့္Aညီ
က်င့္ၾကံေနထုိင္
သူမ်ား
က်င့္ၾကံေနထုိင္ပါေသာ္လည္း သူတုိ႔တြင္ သားသမီးရတနာ တေယာက္မွ မထြန္းကားေခ်။
ၿဖစ္ၾက၏၊
ထုိသုိ႔
35 ဗာရာဏသီၿပည္၏ ထီးနန္းကုိဆက္ခံမည့္ မင္းေလာင္းမေမြးဖြားလာသည့္Aတြက္ မင္းဆက္ၿပတ္မည့္ Aေရးႏွင့္ဗာရာဏသီတုိင္းၿပည္ၾကဳံေတြ႔ေနရေသာ
Aခ်ိန္ၿဖစ္၏၊
ထုိေခတ္
ယU္ေက်းမွဳAရ
သားသမီး
မထြန္းကားၿခင္းသည္ မင္း၌တာ၀န္ရွိသည့္Aတြက္ တုိင္းသူ ၿပည္သားေတြသည္ နန္းယင္ၿပင္တြင္ စုရုံး၍ သားရတနာထြန္းကားေAာင္ ေဆာင္ရြက္ရန္ မင္းၾကီးAား ဟစ္ေၾကြးေလွ်ာက္ထား ဆႏၵၿပၾက၏။ ဗာရာဏသီမင္းၾကီးသည္ တုိင္းသူၿပည္သားေတြ၏ ဆႏၵAတုိုင္း သားရတနာ ထြန္းကားရန္Aတြက္ စႏၵာေဒ၀ီ မိဖုရားၾကီးႏွင့္Aတူ ရွစ္ပါးသီလေဆာက္တည္၍ သစၥာAဓိ႒ာန္ၿပဳၾက၏။ ရွစ္ပါးသီလေဆာက္တည္၍ သားဆုရရွိေAာင္ ေတာင္းဆုိေနေသာ စႏၵာေဒ၀ီ မိဖုရားၾကီး၏ သစၥာ Aာႏုေဘာ္ေၾကာင့္ စႏၵာေဒ၀ီ မိဖုရားၾကီး သားရတနာ ရရွိရန္ သိၾကားမင္းသည္ တာ၀န္Aရ လုံ႔လစုိက္၍ စီစU္ရေတာ့၏။ ထုိစU္Aခါက Aေလာင္းေတာ္ နတ္သားသည္ တာ၀တိ ံသာ နတ္ၿပည္၌ စုေတခါနီး Aခ်ိန္ၿဖစ္ေလ၏၊ Aေလာင္းေတာ္ နတ္သားကုိ စႏၵာေဒ၀ီမိဖုရားၾကီး၏ ၀မ္းၾကာတုိက္၌ ပဋိသေႏၶယူရန္ သိၾကားမင္း တုိ္က္တန ြ ္း ၿခင္းၿဖစ္၏၊ နတ္သားငါးရာတုိ႔Aားလည္း Aေလာင္းေတာ္နတ္သား၏ AေၿခြAရံ Aလုိ႔ငါွ Aမတ္မ်ား၏Aိမ္၌ ပဋိသေႏၶယူရန္ သိၾကားမင္းတုိက္တြန္းေလ၏။Aေလာင္းေတာ္ နတ္သားႏွင့္ဖာြ းဖက္ေတာ္မ်ားသည္၊ ဖြားၿမင္ ခ်ိန္ေရာက္လုိ႔ ေမြးဖြားလာေသာေန႔တြင္ ဗာရာဏသီတၿပည္လုံးတြင္ မုိးရြာသြန္းေလ၏၊ မင္းေလာင္း ဖြားၿမင္ ေသာေၾကာင့္ မင္းႏွင့္တကြ ၿပည္သူ ၿပည္သားေတြ ၀မ္းေၿမာက္၀မ္းသာ ေပ်ာ္ၿမဴးၾက၏။ ဗာရာဏသီ ၿပည္သူၿပည္သားမ်ားကုိ မုိးေရႏွင့္တကြ ၀မ္းေၿမာက္ႏွစ္သက္ၿခင္း ပီတိေရတုိ႔ၿဖင့္ ဆြတ္ဖ်န္း ခုိက္၌ Aေလာင္းေတာ္မင္းသား ဖြားၿမင္လာေသာေၾကာင့္ မင္းၾကီးသည္ မိမိသားေတာ္၏ နာမည္ကုိ ေတမိယ ဟု နာမည္ေပးေလ၏၊ ေတမိယ Aဓိပၸါယ္မွာ ဆြတ္ဖ်န္းၿခင္းၿဖစ္၏။ Aေလာင္းေတာ္မင္းသားေလး တလသားAရြယ္တြင္ တုုိင္းၿပည္Aုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္ ရၿခင္း၏္ ထိတ္လန္႔ တုံလွဳပ္ သံေ၀ဂ ရဖြယ္Aေၾကာင္းတခုကို မ်က္၀ါးထင္ထင္ ၾကံဳေတြ႔ ရေလ၏၊ ထုိေန႔ကား ေတမိယ မင္းသား သည္ ဖခမည္းေတာ္၏ ရင္ခြင္၌ စံေတာ္မူေန ခုိ္က္ၿဖစ္၏။ မင္းၾကီးသည္ သားေတာ္ကုိ ရင္၀ယ္ပုိက္လွ်က္ ရာဇပလႅင္ေပၚတြင္ စံေတာ္မူေနခုိက္ Aခ်ိန္တြင္ မင္းမူထမ္းမ်ားသည္ ခုိးသူေလးေယာက္ကုိ မင္းၾကီး၏ ေရွ႔သုိ႔ေခၚေဆာင္လာၾက၏၊ မင္းၾကီးသည္ တိုင္းၿပည္၏ တည္ဆဲUပေဒAတုိ္င္း Aဂတိတရားမလုိက္ဘဲ ခုိးသူေလးေယာက္ တုိ႔တြင္ ခုိးသူတေယာက္ကုိ Aၿပစ္Aား ေလွ်ာ္စြာ ေသဒဏ္ခ်မွတ္၏၊ က်န္ခုိးသူေတြကိုလည္း Aၿပစ္Aားေလွ်ာ္စာြ စီရင္ခ်က္ခ်ေလ၏။ Aေလာင္းေတာ္ေတမိယမင္းသားေလးသည္
ဖခမည္းေတာ္၏
ရင္ခြင္တြင္းမွေန၍
Aၿပစ္ေတြကုိ ေတြးမိၿပီး မ်ားစြာသံေ၀ဂ ၿဖစ္ေလ၏၊ ေတမိယမင္းသား ေလးသည္
မင္းလုပ္ရၿခင္း၏
တလသားAရြယ္မွာပင္
Aတိတ္ဘ၀မ်ားကုိ ၿပန္လည္ေAာင္းေမ့နုဳိင္ေသာ ဇာတိႆရ ဉာဏ္ကုိ ရရွိသူၿဖစ္၏၊ မင္းသားေလးသည္ ဒုတိယဘ၀က တာ၀တိ ံသာတြင္ နတ္သားၿဖစ္ခ့ဲတာကုိလည္း ၿပန္လည္Aမွတ္ရ၏၊ တတိယဘ၀က ဤဗာရာ ဏသီၿပည္တြင္ မင္းလုပ္ခဲ့၍ ငရဲ၌ ဆင္းရဲစြာခံစားခဲ့ရတာကုိလည္း ၿပန္လည္Aမွတ္ရေန၏။ ေတမိယမင္းသားေလးသည္ မိမိ၏Aတိတ္ဘ၀ Aေတြ႔Aၾကဳံေတြကို ဆင္ၿခင္ၿပီး မင္းလုပ္ရမွာကို ထိတ္လန္႔တုန္လွဳပ္ေန၏၊ မင္းဘ၀သည္ ၿပည္သူၿပည္သားမ်ား ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ေနနဳိင္ဖုိ႔Aတြက္ လူဆုိး သူခုိး သူပုန္ ဓားၿပမ်ားကုိ တုိက္ခုိက္ႏွိမ္နင္းဖမ္းဆီး၍ ေထာင္သြင္း Aက်U္းခ် သတ္ၿဖတ္္ရ၏။ ၿပည္သူၿပည္သားမ်ား ၿငိမ္းခ်မ္းစြာေနနဳိင္ေAာင္ ေဆာင္ရက ြ ္ေပးရသည့္Aတြက္ မင္းေကာင္း မင္းၿမတ္ တပါးဟု ေခၚဆုိနဳိင္ပါ၏၊ ၿပည္သူၿပည္သားေတြမွ ေပးAပ္လာမည့္ ရဲရင့္သည္ သတၱိရွိသည္ တိုက္ရည္ခုိက္ရည္ ၿပည့္၀သည္ဆုိသည့္ ခ်ီးမြမ္းစကားေတြသည္ ယခုဘ၀ Aက်ဳိးကုိသာ ၾကည့္တတ္ေသာ မင္းေတြAတြက္ေတာ့
ဂုဏ္ယူစရာေတြ
ဘ၀င္ၿမင့္စရာေတြ
36 ယခုဘ၀မွာ
ၿဖစ္၏။
ၿပည္သူေတြ၏
ခ်ီးမြမ္းသံသည္
သာယာဖြယ္
ေကာင္းသလုိ၊ ၿပည္သူတုိ႔၏ ရွဳပ္ခ်ဒဏ္ႏွင့္ရင္ဆုိင္ၾကဳံေတြ႔ေနရေသာ မင္းေတြမွာလည္း မင္း၏Aာဏာကုိ ထိပါးလာမည့္
ပုဂၢဳိလ္ေတြ
ေပၚလာမလားဆုိၿပီး
စုိးရိမ္စိတ္ေတြမ်ားစြာႏွင့္
ေသာကကုိရင္၀ယ္္ပုိက္လွ်က္
သနားစရာေကာင္းေသာ မင္းေတြလည္း ေလာကတြင္ မ်ားလွပါ၏။ ေတမိယမင္းသားေလးသည္ ဗာရာဏသီၿပည္၌ မင္းမလုပ္ရန္ ဆုံးၿဖတ္ခ်က္ခ်ေလ၏၊ ထုိဆုံးၿဖတ္ခ်က္ ကုိ ဘယ္လုိAေကာင္Aထည္ ေဖၚရမလည္းဆုိတာ စU္းစားလုိ႔မရနဳိင္ေAာင္ ၿဖစ္ေန၏၊ ထုိေခတ္UပေဒAရ မင္း၏သားေတာ္သည္ မလြဲမေသြ မင္းလုပ္ရမွာၿဖစ္၏၊ ဘယ္လုိမွ ၿငင္းဆန္လုိ႔ရမည္မဟုတ္ေပ၊ Aရြယ္Aားၿဖင့္ တလသာရွိေသးသည့္Aတြက္ မွန္မွန္ကန္ကန္ ဆုံးၿဖတ္နဳိင္သည့္ ပညာမရွိေသးပါ။ ေတမိယမင္းသား၏ စိတ္Aၾကံကုိသိေတာ္မူ၍ မယ္ေတာ္ၿဖစ္ခ့ဘ ဲ ူးေသာ ထီးခ်က္ေစာင့္နတ္သမီးမွ ေတမိယ မင္းသားေလးAား ခ်စ္သားAကယ္၍မင္းမၿဖစ္လုိလွ်င္သင္၏Aစြမ္းကုိမၿပပါႏွင့္၊ တည္ၾကည္ေသာစိတ္ၿဖင့္ ဆုံး ၿဖတ္ ခ်က္ခုိင္မာေAာင္ ခ်မွတ္၍ နားမထုိင္းေသာ္လည္း နားထုိင္းသကဲ့သုိ႔၊ ႏူတ္မAေသာ္လည္း ႏူတ္A သကဲ့သုိ႔၊ မဆြံ႔ေသာ္လည္း ဆြံ႔သကဲ့သုိ႔၊
ေနထုိင္က်င့္ၾကံသာြ းမယ္ဆုိရင္ သင့္Aလုိ ၿပည့္ပါလိမ့္မည္ဟူ၍
Aၾကံေပးေလ၏။ Aသြင္သ႑ာန္Aားၿဖင့္ ေတမိယ မင္းသားေလးသည္ တလသားAရြယ္ ၿဖစ္ေသာ္လည္း၊ Aနွစ္သာရAားၿဖင့္မူ
ေတမိယမင္းသားေလး၏
ခႏၶာသည္
Aသေခ်ၤေပါင္းမ်ားစြာ
ၿဖည့္ဆည္းခဲ့ေသာ
ပါရမီကုသုိလ္တုိ႔၏ စြမ္းရည္သတၱိေၾကာင့္ ထီးခ်က္ေစာင့္ နတ္သမီးႏွင့္ Aခ်င္္းခ်င္း စကားေၿပာနဳိင္ၿခင္းၿဖစ္၏။ ေတမိယ မင္းသားေလးသည္ နတ္သမီး၏ Aၾကံေပးခ်က္ကုိ Aလြန္ႏွစ္သက္ေလ၏၊ မိမိAဓိ႒ာန္ ေAာင္ၿမင္ေရးAတြက္
မိမိစိတ္ေတြသည္
ဂဏွာမၿငိမ္ၿပန္႔လြင္ေနလုိ႔မၿဖစ္ပါ၊
တည္ၾကည္ေသာစိတ္ၿဖင့္
ဆုံးၿဖတ္ခ်က္ခုိင္မာေAာင္ ခ်မွတ္နဳိင္မွသာလွ်င္ မိမိရည္မွန္းခ်က္ ေAာင္ၿမင္မည္ ၿဖစ္သည့္Aတြက္ နတ္သမီး Aၾကံေပးသည့္Aတိုင္း ေနထုိင္ က်င့္ၾကံသာြ းရန္ ဆုံးၿဖတ္ခ်က္ ခ်လုိက္ေတာ့၏။ ေတမိယမင္းသားေလးသည္
နတ္သမီးAၾကံေပးသည့္Aတုိင္း
ေၿပာလွ်င္လည္း
မသိသလုိ
ဆြံ႔Aသကဲ့သုိ႔ေန၏၊ ေခၚရင္လည္း မၾကားသလို နားထုိင္းသကဲ့သုိ႔ ေန၏၊ ေမးလွ်င္လည္း မေၿပာတတ္သလုိ ႏူတ္Aသကဲ့သုိ႔ေန၏၊
ႏုိ႔စာလွ်င္လည္း
ပက္လက္ထားလွ်င္လည္း
မငုိဘဲ
Aထိမ္းေတာ္မ်ား
ထားသည့္Aတုိင္းသာ
ေန၏၊
ႏုိ႔တုိက္မွသာ
မင္းသားေလး
ေမွာက္ထားလွ်င္လည္း
ႏုိ႔စုိ႔၏၊
ေမွာက္ထားသည့္
Aတုိင္းသာေန၏၊ နဲနဲေလးမွ် မေရြ႔႕၊ မလွဳပ္ေနသည့္Aတြက္ Aထိမ္းေတာ္မ်ား ခမည္းေတာ္ႏွင့္ မယ္ေတာ္တုိ႔ကုိ ထုိAေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားရေတာ့၏။ ခမည္းေတာ္ႏွင့္မယ္ေတာ္တုိ႔သည္ သားေတာ္ေလး ေတမိယAေၾကာင္း ၾကားရေသာAခါ မ်ားစြာ ေသာက
ေရာက္ေလ၏၊
မယ္ေတာ္
ခမည္းေတာ္တုိ႔၏
ေမွ်ာ္လက္ခ်က္ေရာင္ၿခည္ကား
ေရာက္လာၿပီးမွ
ေပ်ာက္ေတာ့မလုိၿဖစ္ေန၏၊ တုိင္းသူၿပည္သားေတြလည္း ေတမိယ မင္းသားေလးAေၾကာင္း ၾကားေသာAခါ ႏွလုံးစိတ္၀မ္း ညဳိးႏြမ္းၾကကုန္၏၊ Aားလုံး၏ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေရာင္ၿခည္သည္ ေပ်ာက္ကယ ြ ္ေတာ့မလုိၿဖစ္ေန၏။ ေတမိယမင္းသားေလး
ေမြးဖြားခ်န္Aခါမွာလည္း
ပုေရာဟိတ္ပညာရွင္ေပါင္းမ်ားစြာမွ
မင္းသားေလး၏
တုိင္းၿပည္တြင္
လကၡဏာ
မ်ားသည္
ထင္ရွား
ေက်ာ္ၾကားေသာ
ေယာက်ၤားၿမတ္
Aာဇာနည္
ဘုန္းရွင္ကံရွင္ မင္းေကာင္း မင္းၿမတ္ ၿဖစ္လိမ့္မည္ဟု ေဟာၾကားခဲ့ေလ၏။ ခမည္းေတာ္မင္းၾကီးသည္ တုိင္းၿပည္၏ ပုေရာဟိတ္ပုဏၰားမ်ားကုိ တဖန္ၿပန္လည္ ဖိတ္ေခၚ၍၊ ေၿခလက္ Aစရွိသည့္ လကၡဏာမ်ား ဇာတာမ်ားကုိ ၿပန္လည္ စစ္ေဆးေသာ Aခါမွာလည္း၊ ပုေရာဟတ္ပုဏၰားတုိ႔သည္
37 မိမိတုိ႔၏ ပညာကုိ သံသယ ၿဖစ္စရာမေတြ႔ မင္းသားေလးသည္ လကၡဏာေပါင္းႏွင့္ၿပည့္စုံေသာ ေယာကၤ်ားၿမတ္ Aာဇာနည္သာ ၿဖစ္သည္ဟု တညီတညြတ္တည္း ဆုံးၿဖတ္ၾက၏။ လက္ေတြ႔မ်က္ၿမင္မွာေတာ့ မင္းသားေလးသည္ ဆြံ႔ A နားမၾကား ၿဖစ္ေနတာေတြ႔ရ၏၊ ေတမိယ မင္းသားေလး၏
တည္ၾကည္ေသာ
ယုံၾကည္ခ်က္ၿဖင့္
ဆုံးၿဖတ္္ခ်က္ခုိင္မာ
ေသာေၾကာင့္
ပုေရာဟိတ္
ပညာရွင္ၾကီးမ်ား မ်ားစြာUီးေႏွာက္ေၿခာက္ရပါ၏၊ ပုေရာဟိတ္ ပညာရွင္ၾကီးမ်ားသည္ မိမိတုိ႔ပညာကုိ ယုံၾကည္ၿပီး မင္းသားေလး Aေပၚ ယံုမွားသံသယ ရွိသည့္Aတြက္ စုံစမ္းစစ္ေဆးရန္ စီစU္ေတာ့သည္။ တႏွစ္သားAရြယ္တြင္ မင္းသားေလး စာေလာင္လွ်င္ ငုိမလားဟူေသာ ရည္ရယ ြ ္ ခ်က္ၿဖင့္ တေနကုန္ ႏုိ႔မတုိက္ဘဲထားကာ
စမ္းသပ္ၾက၏၊
မင္းသားေလးသည္
ႏုိ႔စာေသာ္လည္း
မငိုပါ၊
မင္းသားေလး၏
တည္ၾကည္ေသာ ယုံၾကည္ခ်က္ႏွင့္ ခုိုင္မာေသာ ဆုံးၿဖတ္ခ်က္ကား Aံ့ၾသဘြယ္ေကာင္းလွ၏၊( တႏွစ္ပတ္လုံး Aၾကိမ္မ်ားစြာ စမ္းၿခင္းၿဖစ္၏) ႏွစ္ႏွစ္သားAရြယ္တြင္ ေတမိယမင္းသားေလးကုိ ဖြားဖက္ေတာ္ငါးရာႏွင့္Aတူ ထား၏၊ သူတုိ႔Aနီးတြင္ ကေလးေတြႏွစ္သက္ေသာ မုံ႔ခဲဖြယ္ Aမ်ိဳးစုံထား၍ ေတမိယမင္းသားေလးကုိ စမ္းသပ္ၿပန္၏၊ ဖြားဖက္ေတာ္ ငါးရာေသာ
Aမတ္သားတုိ႔သည္
သူ႔ထက္ငါ
UီးေAာင္ယူစားၾက၏၊
ေတမိယမင္းသားေလးကေတာ့
ဘယ္ေနရာမွ မေရြ႔ဘဲ ထားသည့္ Aတုိင္းသာေန၏၊ ခြန္႔ေပးလွ်င္စား၏၊ မခြန္႔ေပးလွ်င္ မစား၊ ငုိလည္း မငုိ ရယ္လည္းမရယ္၊ လွဳပ္လည္းမလွဳပ္၊ သူ၏တည္ၾကည္ေသာ ယုံၾကည္ခ်က္ႏွင့္ခုိင္မာေသာ ဆုံးၿဖတ္ခ်က္ကား ၾကည္ညဳိဖြယ္ေကာင္းလွ၏။ သုံးႏွစ္သား Aရြယ္တြင္ ကေလးေတြ ႏွစ္သက္ေသာ သစ္သီးမ်ဳိးစုံၿဖင့္လည္းေကာင္း၊ ေလးႏွစ္သား Aရြယ္တြင္
ကေလးAၾကဳိက္
ကစားစရာၿဖင့္လည္းေကာင္း၊
Aစားမက္ေသာ
ငါးႏွစ္သားAရြယ္တြင္
ထမင္းေဘာဇU္ Aာဟာရၿဖင့္လည္းေကာင္း၊ စမ္းသပ္ၾကၿပန္၏၊ ေတမိယမင္းသားေလးသည္ ယခင္Aတုိင္းပင္၊ မတုံမလွဳပ္ ရပ္တည္နဳိင္ေသာေၾကာင့္ စမ္းသပ္ေသာပုဂၢဳိလ္မ်ား လက္ေလွ်ာ့ရၿပန္၏။ ေၿခာက္ႏွစ္သား Aရြယ္တြင္ ကေလးကစားစရာ သစ္ခက္တန ဲ န္းကုိ ေဆာ္လုပ္ၿပီးလွ်င္ တဲနန္းထဲတြင္ ေတမိယမင္းသားေလးႏွင့္ ဖြားဖက္ေတာ္ငါးရာထား၍ ကစားေစ၏၊ Aားလုံး ေပ်ာ္ရႊင္စာြ ကစားေနစU္ တဲနန္းကုိ မီးတုိက္ေလ၏၊ တဲနန္းကုိ မီးေလာင္ေသာAခါ ေတမိယ မင္းသားေလးမွတပါး ဖြားဖက္ေတာ္မ်ား ေၾကာက္လန္႔ တၾကားေAာ္ဟစ္၍ ထြက္ေၿပးၾက၏၊ ေတမိယမင္းသားေလးကား မတုံမလွဳပ္ ထားသည့္Aတုိင္းသာ ေနေလ၏၊ မိီးၿဖင့္စမ္းသပ္ ေသာ္လည္း မေAာင္ၿမင္သည့္Aတြက္ လက္ေလွ်ာ့ရၿပန္၏။ ခုႏွစ္ႏွစ္သားAရြယ္တြင္ ေၾကာက္ဖယ ြ ္ေကာင္းေသာ ဆင္ၾကီးၿဖင့္လည္းေကာင္း၊ ရွစ္ႏွစ္သားAရြယ္တြင္ ထိတ္လန္႔ဖြယ္ေကာင္းေသာ ေမြၾကီးၿဖင့္လည္းေကာင္း၊ ေတမိယ မင္းသားေလး ေရွ့တြင္ တည္ေစ၍ ေၾကာက္ လန္႔ၿပီး Aသံမ်ားထြက္လာေလမလားဟူေသာ ရည္ရယ ြ ္ခ်က္ၿဖင့္ စမး္သပ္ေသာ္လည္း ေAာင္ၿမင္မွဳ မရပါ။ မင္းမွဳထမ္းေတြ Aခက္ၾကဳံေနသလုိ၊ ပုေရာဟိတ္ေတြလည္း Uီေႏွာက္ေၿခာက္ရေလ၏၊ မင္းသား၏ ၾကံAင္လကၡဏာသေဘာAရ
မင္းသားသည္ ဆြ႔ံAနားထုိင္းဖုိ႔ လုံး၀မၿဖစ္နဳိင္ေပ၊ ၿဖစ္ၿခင္းၿဖစ္ ကာသိကရာဇ္
မင္းသာ ၿဖစ္နဳိင္၏၊ ယခုေတာ့ ဆြံ႔ A နားထုိင္းေနသည့္Aတြက္ ပုေရာဟိတ္မ်ားသည္ သူတုိ႔၏ Aတတ္ပညာ ႏွင့္ က်မ္းဂန္မ်ားAေပၚ သံသယရွိ၍ မၿဖစ္၊ ေတမိယ မင္းသားAေပၚ၌သာ သံသယရွိသည္ၿဖစ္၍ တၿခား နည္းလမ္း ၿဖင့္ စမ္းသပ္ရန္ စီစU္ၾကၿပန္၏။ မင္းသားေလး
ကုိးႏွစ္သား
Aရြယ္Aေရာက္တြင္
ကေခ်သည္မ်ား
ေပ်ာ္ရႊင္ဖယ ြ ္ၿဖစ္လာေAာင္
စမ္းသပ္ၾကၿပန္၏၊ ထုိစမး္သပ္ခ်က္လည္း မေAာင္ၿမင္ဘဲ Aခ်ည္းႏွီးသာ ၿဖစ္ရၿပန္၏။
ဆယ္ႏွစ္သား
Aရြယ္တြင္
AမူAရာၿဖင့္လည္းေကာင္း၊
38 ေၾကာက္လန္႔ဖယ ြ ္
ဆယ့္တႏွစ္Aရြယ္တြင္
ပါးကြက္သား၏ ရုတ္တရက္
သံလွ်က္ၿဖင့္ခုတ္သတ္
Aလန့္တၾကား
မည့္
ခရုသင္းမွုဳတ္သၿဖင့္
လည္းေကာင္း၊ ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္Aရြယ္တြင္ ရုတ္တရက္ Aလန္႔တၾကား စည္တီး၍လည္းေကာင္း၊ ဆယ္သုံးႏွစ္သား Aရြယ္တြင္ ေတမိယမင္းသားကုိ Aေမွာင္ခန္းထဲ တြင္ ထား၍ ရုတ္တရက္ မီးAလင္းေရာင္ ေပး၍လည္း ေကာင္း၊ Aမ်ဳိးမ်ဳိးစမး္သပ္ေသာ္လည္း ဘာမွမထူးၿခားဘဲ ေရွးနည္းAတုိင္းသာ လက္ေလွ်ာ့ရၿပန္၏။ ဆယ့္ေလးႏွစ္သား Aရြယ္တြင္ တကုိယ္လုံးကုိ တင္လဲရည္ၿဖင့္ သုတ္လိမ္းၿပီး၊ ယင္၊ ပုရြက္ဆိတ္စသည္ၿဖင့္ Aခ်ဳိၾကိဳက္ေသာ သတၱ၀ါေတြကုိ ကုိက္ခဲေစ၍လည္းေကာင္း၊ ဆယ့္ငါးႏွစ္သားAရြယ္တြင္ မင္းသားAား က်င္ ၾကီး က်င္ငယ္ သုတ္ေပးၿခင္း မၿပဳဘဲ က်င္ၾကီး က်င္ငယ္ Aလိမ္းလိမ္းထား၍လည္းေကာင္း၊ ဆယ္ေၿခာက္ ႏွစ္သား Aရြယ္တြင္ မင္းသားAား သလြန္ေပၚတင္၍ သလြန္ေAာက္မွ မီးဖုိထားၿပီး ပူ၍ Aသံထက ြ ္လာမလား Aထင္ၿဖင့္ စမ္းသပ္ၿပန္၏၊ မင္းသားေလးကား မတုံမလွဳပ္ၿမင္ရသည့္Aတြက္ လက္ေလွ်ာ့ရၿပန္၏။ Aရြယ္ေရာက္၍ လူပ်ဳိၿဖစ္လာေသာ ဆယ့္ခုႏွစ္သားAရြယ္တြင္ Aေခ်ာAလွ ကေခ်သည္မေလး မ်ားAား ေရြးခ်ယ္၍ မင္းသားေလးAား ကာမဂုဏ္ၿဖင့္ ၿဖားေယာင္း ၿမဴစြယ္နဳိင္လွ်င္ Aိမ္ေရွ႔မိဖုရားAရား ေပးမည္ဟု
မက္လုံးေပးကာ
စမ္းသပ္ေသာ္လည္း
မင္းသားေလး၏
တည္ၾကည္ေသာ
ယုံၾကည္ခ်က္ၿဖင့္
ဆုံးၿဖတ္ခ်က္ ခုိင္မာသည့္Aတြက္ Aလြန္Aားေကာင္းေသာ ကာမဂုဏ္ၿဖင့္ စြဲေဆာင္ေသာ္လည္း မေAာင္ ၿမင္ဘဲ လုံးလုံး လက္ေလွ်ာ့၍ Aရွဳံးေပးကာ လက္ေၿမွာက္လုိက္ရေတာ့၏။ တည္ၾကည္ေသာ ယုံၾကည္ခ်က္ၿဖင့္ ဆုံးၿဖတ္ခ်က္ ခုိင္မာေသာ Aေလာင္းေတာ္ ေတမိယမင္းသားေလးAား တဆယ့္ခုႏွစ္ႏွစ္တုိင္တုိင္ တဆယ့္ခုႏွစ္မ်ဳိးေသာနည္းတုိ႔ၿဖင့္ စမ္းသပ္ၾကပါေသာ္လည္း ထိပ္လန္႔တုံလွဳပ္ေAာင္ လည္းေကာင္း၊ ကုိယ္လက္လွဳပ္ရွားလာေAာင္္လည္းေကာင္း၊ Aသံထက ြ ္လာေAာင္ လည္းေကာင္း၊ စကား ေၿပာလာေAာင္ လည္းေကာင္း၊ Iေၿႏၵပ်က္လာေAာင္လည္းေကာင္း၊ ဘယ္လုိနည္းႏွင့္မွ် စမ္းသပ္လုိ႔မရေပ။ ပုေရာဟိတ္ပညာရွင္မ်ားသည္
ေတမိယမင္းသားေလး၏
Aေၾကာင္းစုံကုိ
ခမည္းေတာ္
မင္းၾကီးAား
တင္ၿပေလွ်ာက္ထားၾကေသာAခါ ခမည္းေတာ္မင္းၾကီးသည္ သားေတာ္Aတြက္ မ်ားစြာေၾကကြဲ ၀မ္းနဲရ၏၊ ဤသားေတာ္သည္ ႏွယ္ႏွယ္ရရ ရရွိလာေသာ သားေတာ္မဟုတ္ သိၾကားထံမွ ဆုပန္၍ ရရွိထားေသာ သားေတာ္ၿဖစ္၏၊ မိမိရင္ခြင္တြင္ ရင္ေငြ႔လွဳံ၍ ၾကီးၿပင္းလာေသာ သားေတာ္ၿဖစ္၏။ ယခုေတာ့ သားေတာ္သည္ မလွဳပ္မယွက္နဳိင္ေAာင္ ဆြံေနသူၿဖစ္ေခ်၏၊ Aသံထက ြ ္မလာေAာင္ Aသူ ၿဖစ္ေခ်၏၊ ဘာသံမွ မၾကားနဳိင္ေAာင္ နားထုိင္းသူ ၿဖစ္ေခ်၏၊ မင္းၾကီးသည္ မိမိ၏ သားေတာ္ကုိ ရင္နင့္ေAာင္ ခ်စ္လွ၏၊
မိမိရင္နင့္ေAာင္
ခ်စ္လွပါေသာ္လည္း
သားေတာ္ႏွင့္ပတ္သက္၍
ထုိေခတ္ဗာရာဏသီၿပည္၏
စည္းကမ္း UပေဒAတုိင္း လုိက္နာရုံမွတပါး Aၿခားေရြးခ်ယ္ရန္ နည္းလမ္းမရွိေတာ့ပါ။ မင္းၾကီးသည္
မိမိ၏Aလြန္းခ်စ္လွစာြ ေသာ
သားေတာ္ကုိ
ဘယ္က့သ ဲ ုိ႔
ေဆာင္ရက ြ ္သင့္သနည္းဟု
မူးၾကီးမတ္ရာေတြႏွင့္ ပုေရာဟိတ္မ်ားကုိ ေမးၿမန္းေသာAခါ၊ ပညာရွင္တုိ႔သည္ Aသင္မင္းၾကီး ဤမင္းသား သည္ က်က္သေရမဲ့သူၿဖစ္၏၊ ဤမင္းသား Aသက္ရွင္လွ်က္ နန္းတြင္း၌ရွိေနပါက မင္းၾကီးႏွင့္မိဖုရားၾကီး တုိ႔Aတြက္ Aႏၱရာယ္ရွိနဳိင္၏၊ မင္းၾကီး၌ Aားကုိးရမည့္ သားေတာ္မရွိဘူး Aထင္ၿဖင့္ ခုိးသားဓားၿပေတြ ထၾကြေသာင္းက်န္းၿပီး
တုိင္းၿပည္Aတြက္
Aႏၱရာယ္ရွိနဳိင္၏၊
ေတမိယ
မင္းသားကုိ
သုႆာန္ထုတ္ၿပီး
ေၿမၿမဳတ္၍ သတ္သင့္ပါသည္ဟု မင္းၾကီးAား တင္ေလွ်ာက္ၾက၏၊ မင္းၾကီးလည္း သေဘာာတူလုိက္၏၊
39 မယ္ေတာ္ၿဖစ္ေသာ စႏၵေဒ၀ီ မိဖုရားၾကီးသည္ ဤAေၾကာင္းကုိၾကားေသာAခါ မင္းၾကီးထံ Aခစား ၀င္ေလ၏၊ သားေတာ္ေတမိယကုိ ဖြားၿမင္ေသာAခါက မင္းၾကီးသည္ မိဖုရားၾကီးAား ဆုတဆု ေတာင္းခြင့္ ျပဳထား၏၊ မိဖုရားၾကီးသည္ ထုိဆုကုိ ယခုမင္းၾကီးထံမွ ေတာင္းေလ၏။ မင္းၾကီး သားေတာ္ေမြးဖြားစU္Aခါက ဆုတဆုေတာင္းဖို႔ ကတိေပးထားတာကုိ မွတ္မိမည္ထင္ပါ၏၊ ယခင္ေပးထားေသာ ေတာင္းဆုကို ယခုေတာင္းပါ၏၊ သားေတာ္Aား ထီးနန္းလႊဲေပးရန္ ေတာင္းဆိုေလ၏၊ မင္းၾကီးကလည္း မိမိသားေတာ္ကုိ ဆုေပးၿခင္ပါ၏၊ ေပး၍ကား ဘယ္လုိမွ မၿဖစ္နဳိင္၊ မင္းက်င့္တရားႏွင့္Aညီ Aုပ္ခ်ဳပ္ေနေသာ မင္းဟူသမွ်သည္ မိမိတုိင္းသူၿပည္သားAားလုံးကုိ မိမိ၏ရင္ႏွစ္သည္းခ်ာ သားAရင္းသဖြယ္ ထားနဳိင္ရမည္ ၿဖစ္၏။ ေတမိယ မင္းသားၾကည့္ၿပန္ေတာ့လည္း မိမိသားၿဖစ္ေန၏၊ တုိင္းသူၿပည္သားေတြလည္း မိမိ၏ သားသမီးမ်ား ၿဖစ္ၾက၏၊ တုိင္းသူၿပည္သား တည္းဟူေသာ သားသမီးမ်ားAတြက္ မိိမိ၏သားေတာ္ ေတမိယကုိ စေတးရ ေပေတာ့မည္၊ မင္းၾကီးသည္ မိမိေပးထားေသာ ကတိAတုိင္း မိဖုရားၾကီးေတာင္းဆုိေန ေသာ သားေတာ္Aား ထီးနန္းလႊဲAပ္ေပးဖုိ႔ ကတိကုိ ခုႏွစ္ရက္သာ ခြင့္ၿပဳလုိက္၏။ ခမည္းေတာ္မင္းၾကီးႏွင့္
မယ္ေတာ္မိဖုရားၾကီးတုိ႔သည္
သားေတာ္
ေတမိယAား
ဖြားဖက္ေတာ္
ငါးရာၿခံရံေစလွ်က္ ဘိသိက္သြန္း၍ မင္းေၿမွာက္ေလ၏၊ မယ္ေတာ္မိဖုရား ၾကီးသည္ သားေတာ္ေတမိယAား သလြန္ထက္၌ေလ်ာင္းေစလ်က္
ေၿခာက္ညU့္ပတ္လုံး
မAိပ္စက္
သားေတာ္Aား
Aမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ
သနားဖြယ္စကားမ်ားကုိေၿပာဆို၍၊ သားေတာ္က မိမိAား တစုံတရာ ၿပန္ေၿပာႏုိးၿဖင့္ ေမွ်ာ္ကုိးလွ်က္ ၾကည့္ေန၏၊ မိဖုရားၾကီးသည္ ရုိးရုိးေၿပာရာမွ စကားၿပန္မရေသာAခါ မ်က္ရည္ယုိစီး ငုိၾကီးခ်က္မၿဖင့္ ေၿပာၿပန္၏၊ သုိ႔ရာတြင္ သားေတာ္ ေတမိယ မင္းထံမွ ဘာတုံ႔ၿပန္မွဳမွ မရပါေခ်။ ေတမိယမင္းသားသည္ မယ္ေတာ္မိဖုရားၾကီး၏ ေၿခာက္ရက္တုိင္တုိင္ မ်က္ရည္ယိုစီး ငုိၾကီးခ်က္မၿဖင့္ ၀မ္းနည္းပူေဆြး ေသာကေရာက္ေနေသာ မိခင္ၾကီးAား မိမိရင္ထတ ဲ ြင္လည္း မခ်ိတင္ကဲ ၿဖစ္ရပါ၏၊ မိမိ၏ တည္ၾကည္ေသာ
ယုံၾကည္ခ်က္ၿဖင့္
ခုိင္မာေသာ
ဆုံးၿဖတ္္ခ်က္ကုိ
ဖယ္ရွားၿပီး
ေသာကေရာက္ေနေသာ
မိခင္ၾကီးကုိ စကားေၿပာခ်င္သည့္စိတ္ေတြ Aလီလီေပၚေပါက္လာ၏၊ သုိ႔ေသာ္လည္း မိမိ၏ တည္ၾကည္ခုိင္မာ ေသာ ဆုံးၿဖတ္ခ်က္သည္ ဆယ့္ခုႏွစ္ တုိင္တုိင္ ေစာင့္ထိမ္းလာခဲ့ၿပီးပါမွ၊ ပန္းတုိင္ေရာက္ခါနီးကာမွ၊ Aပ်က္ခံလုိ႔ မၿဖစ္ေပဟု စိတ္ထဲတြင္ ၾကိတ္မွိတ္ကာ ေၿပာခ်င္ပါလွ်က္ မေၿပာဆုိဘဲ ေနရပါေတာ့၏။ ခုႏွစ္ရက္ၿပည့္ေသာေန႔တြင္
မင္းၾကီးသည္
သုနႏၵာရထားထိမ္းAားေခၚဆုိ၍၊
သားေတာ္ေတမိယ
မင္းသားAား ရထားေပၚတင္၍ သုႆာန္သုိ႔ထုတ္ ေၿမၿမဳတ္သတ္ေစဟု Aမိန္႔ခ်မွတ္ရေလေတာ့၏၊ မိမိ၏ သားေတာ္ကုိ
ေသမိန္႔ခ်မွတ္ရေသာ
မယ္ေတာ္မိဖုရားၾကီးလည္း
ခမည္းေတာ္၏
သားေတာ္ကုိ
ခံစားခ်က္ကား
ဖက္တယ ြ ္၍
ရင္ထတ ဲ ြင္
ငုိၾကီးခ်က္မၿဖင့္
မခ်ိေAာင္နာလွ၏၊
ဘယ္လုိပင္ေၿပာေသာ္လည္း
သားေတာ္ထံမွ ဘာတုံ႔ၿပန္ခ်က္မွ မရရွိဘဲ မတုံမလွဳပ္သာေတြ႔ရ၏။ ေတမိယမင္းသာေလးသည္ မိမိ၏တည္ၾကည္ေသာယုံၾကည္ခ်က္ၿဖင့္ ခုိင္မာေသာ ဆုံးၿဖတ္ခ်က္ကား ေAာင္ၿမင္ေတာ့မည္ဟု
ေက်နပ္ေနမိ၏၊
မိမိ၏ေက်နပ္သည့္
ပီတိAမူAရာ
မ်ားကုိ
မ်က္ႏွာေပၚတြင္
ေပၚမလာေAာင္ ထိမ္းခ်ဳပ္ထားနဳိင္ၿခင္းသည္ Aံ့ၾသဖြယ္ ေကာင္းလွ၏။ သုနႏၵာရထားထိမ္းသည္ ေတမိယမင္းသားေလးAား မင္း၀တ္တန္ဆာၿဖင့္ပင္ ရထားေပၚသုိ႔တင္ေလ၏၊ ခမည္းေတာ္မင္းၾကီးသည္
ေယာက်ၤားတန္မ့ဲ
တUီးတည္း
သားေတာ္ကုိၾကည့္ၿပီး
မ်က္ရည္ၿဖဳိင္ၿဖဳိင္က်ရ၏၊
မယ္ေတာ္မိဖုရားၾကီးသည္ မိမိ၏ တUီးတည္းေသာ သားခ်စ္Aတြက္ ရင္ထဲတြင္ မခ်ိေAာင္နာ၍ မိမိကုိယ္ကုိ မထိမ္း နဳိင္ေတာ့ဘဲ နန္းရင္ၿပင္တြင္ လူးလိမ့္ငုိေကၽြး၍ ေမ့ေမ်ာသြားေလ၏။
40 ရထားထိမ္းသုနႏၵာသည္ ၿမဳိ႔၏Aေရွ႔ဘက္ သုံးယူဇနာေ၀းေသာ ေတာAုပ္ဆီသုိ႔ ရထားကုိ ေမာင္းသြား ေလ၏၊
ေတာAုပ္သုိ႔ေရာက္ေသာAခါ
ရထားထိမ္းသုနႏၵာသည္
ေတမိယ
မင္းသား၏
ကုိယ္၌၀တ္ဆင္
ထားေသာ မင္း၀တ္တန္ဆာတုိ႔ကုိ ခၽြတ္ေလ၏၊ ထုိ႔ေနာက္ ေတမိယမင္းသားAား ၿမဳပ္ႏွံရန္ တြင္းတူးေလ၏။ ေတမိယမင္းသားသည္ မိမိဆႏၵေတြၿပည့္၀ၿပီၿဖစ္၍ မ်ားစြာ၀မး္သာ၏၊ ဆယ့္ခုႏွစ္ႏွစ္ တုိင္တုိင္ မလွဳပ္ မရွားေနခဲ့ေသာ မိမိခႏၶာကုိယ္ကုိ ၿပန္လည္လွဳပ္ရွားေစ၏၊ ဘုန္းကံရွင္ ၿဖစ္ေသာေၾကာင့္ မိမိခႏၶာကုိယ္ ပကတိ Aတုိင္းလွဳပ္ရွားနဳိင္၏၊ သူက ႔ ုိသတ္္ဖုိ႔ တြင္းတူးေနေသာ သုနႏၵာရထားထိမ္းထံ သြား၍ စကားေၿပာေလ၏။ သုနႏၵာရထားထိမ္းသည္ ေတာထဲတြင္ မိမိ၏ကိစၥAၿမန္ၿပီးရန္Aတြက္ ၿမန္ၿမန္ဆန္ဆန္ တြင္းတူးေန၏၊ ေတမိယမင္းသား လာေမးတာကုိ တြင္းတူးရင္း ေမာ့မၾကည့္ဘဲ စကားေၿပာေန၏။ သုနႏၵာ ရထားထိမ္း ဘာAတြက္ တြင္းတူးေနပါသလဲ………? `
ရထားေပၚမွာရွိေသာ ဆြံAနားထုိင္းေနေသာ မင္းသားကုိ ၿမဳတ္သတ္မလုိ႔ တူးေနတာပါ၊ ရထားေပၚတြင္ သင္ေၿပာေသာ မင္းသား မေတြ႔ပါလား…..? ထုိAခါမွ သုနႏၵာရထားထိမ္း မိမိရထားကုိၿပန္ၾကည့္မိ၏။ မိိမိတင္ေခၚလာေသာ မင္းသားကုိမေတြ႔ရွိဘဲ
မိမိကုိစကားလာေၿပာေနေသာ
သူကုိၾကည့္မွ
မိမိတုိ႔မင္းသားၿဖစ္ေနတာကို
ေတြ႔ရွိ၍
မ်ားစြာ၀မ္းသာ၍
Aံ့ၾသတံုလွဳပ္မိသြားေလ၏။ ေတမိိယမင္းသားေလးမွ သုနႏၵာရထားထိမ္း သင္ႏွင့္စကားေၿပာေနေသာ ေတမိယ မင္းသားကုိ ဆြံ႔ A နားထုိင္းေနသည္ဟု ေၿပာဆုိနဳိင္မလား….? မေၿပာဆုိနုိဳင္ပါ Aရွင္မင္းသား၊ ေတမိယမင္းသားကုိ သုႆာန္ထုတ္ ေၿမၿမဳတ္သတ္Aုံးမွာလား…? မသတ္၀ံ့ပါ
Aရွင္မင္းသား၊
သုနႏၵာရထားထိမ္းကုိ
ခြင့္လႊတ္ပါ
Aရွင္မင္းသား၊
မင္းမွဳထမ္းသည္
တာ၀န္Aရ ေဆာင္ရြက္ရၿခင္းၿဖစ္တယ္ဆုိတာ နားလည္ေပးပါ Aရွင္မင္းသား။ မိမိသည္ မင္းမလုပ္ခ်င္၍သာ တစ္ဆယ့္ခုႏွစ္ႏွစ္တုိင္တုိင္ မဆြံ႔ဘႏ ဲ ွင့္ ဆြံ႔ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ခ့ဲ၏၊ မAဘဲႏွင့္ Aခ်င္ေယာင္ေဆာင္ခဲ့၏၊ နားမထုိင္းပါဘဲႏွင့္ နားထုိင္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ခ့၏ ဲ ။ ယခု
မိမိAလုိဆႏၵၿပည့္၀သည့္Aတြက္
ဤေတာမွာပင္
ရေသ့
ရဟန္း
၀တ္၍
ေနေတာ့မည္၊
သင္တုိင္းၿပည္ကုိ ၿပန္၍ ခမည္းေတာ္ မယ္ေတာ္တုိ႔ကုိ Aေၾကာင္းစုံ ေၿပာၿပ ေလွ်ာက္တင္ပါဟု မိန္႔ၾကားေလ၏။ ရထားထိန္းၿပန္ေသာAခါ ေတမိယမင္းသားသည္ မိမိဘုန္းကံေၾကာင့္ ၿဖစ္ေပၚလာေသာ သကၤန္း ပရိကၡရာတုိ႔ကုိ ၀တ္ဆင္၍ ရေသ့ရဟန္း ၀တ္ေလ၏။ သုနႏၵာရထားထိန္း ၿပန္လာလွ်င္ Aမဂၤလာ သတင္း ၾကားရမည္ Aထင္ႏွင့္ Aက်ဳိးAေၾကာင္းကုိ သိၿခင္သည့္ ဆႏၵၿဖင့္ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနေသာ ခမညး္ေတာ္ မယ္ေတာ္ႏွင့္ တုိင္းသူၿပည္သားတုိ႔သည္ ရထားကုိ Aတင္းေမာင္းကာ ၿပန္လာေသာ ရထားထိန္းAား ရင္ေမာစြာေစာင့္ေမွ်ာ္ရင္း ၾကည့္ေနမိ၏။ ရထားထိန္းသည္
နန္းေတာ္ေရာက္တယ္ဆုိရင္ဘဲ
မင္းၾကီးႏွင့္မိဖုရားၾကီးAား
ေတမိယေလး
စကားေၿပာဆုိၿပီၿဖစ္ေၾကာင္း Aေၾကာင္းစုံ ေလွ်ာက္တင္ေသာAခါ ခမည္းေတာ္မယ္ေတာ္ႏွင့္ တတုိင္းၿပည္လုံး ၀မး္သာၾကည္ႏူးေသာ မ်က္ရည္ယုိစီးကာ ေတမိယ မင္းသားထံ သြားဘုိ႔ၿပင္ဆင္ၾက၏။ ခမည္းေတာ္ႏွင့္မယ္ေတာ္တုိ႔သည္
ဗုိလ္ပါAေပါင္း
ၿခံရံလာ၍
သားေတာ္ထံလာ၍
နန္းေတာ္သို႔
ၿပန္လုိက္ၿပီး မင္းၿပဳရန္ တုိက္တြန္းစကားေၿပာၾကား၏၊ ေတမိယမင္းသားသည္ ေလာကီAာရုံ ကာမဂုဏ္ေတြ၏ Aၿပစ္ႏွင့္ ရဟန္းၿပဳၿခင္း၏ Aက်ဳိးတရားမ်ားကုိ ေဟာၾကားေလ၏။
ေတမိယမင္းသားကုိ
Aေၾကာင္းၿပဳ၍
41 ခမည္းေတာ္ႏွင့္တကြ
ဗိုလ္ပါAေပါင္းသည္
လည္းေကာင္း၊
ခုႏွစ္ၿပည္ေထာင္မင္းတုိ႔သည္လည္းေကာင္း၊ ေတမိယ မင္းသားထံတြင္ ရေသ့ ရဟနု္းၿပဳၾကေလ၏။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္ ယုံၾကည္ခ်က္ၿဖင့္
Aေလာင္းေတာ္ေတမိယ
ဆုံးၿဖတ္္ခ်က္ခုိင္မာေAာင္
မင္းသားဘ၀တြင္
ေဆာင္ရက ြ ္နဳိင္သည့္
Aတြက္
မိမိ၏တည္ၾကည္ေသာ
ၿပန္႔လြင့္ၿခင္း
ကိေလသာမွ
ယုံၾကည္ခ်က္ၿဖင့္
ဆုံးၿဖတ္ခ်က္
ေ၀းကြာေAာင္ ေဆာင္ရြက္နဳိင္ခဲ့သလုိ လက္ထက္ေတာ္၌
သိဒၶတၳမင္းသားဘ၀တြင္
တည္ၾကည္ေသာ
ခုိင္မာေAာင္ ေဆာင္ရြက္၍ ေလာကီAာရုံ ကာမဂုဏ္တုိ႔မွ ရုန္းထြက္ကာ မဇၥ်ိမပဋိပဒါ Aက်င့္ၿမတ္ၿဖင့္ Uဒၵစၥကိေလသာတုိ႔မွ ေ၀းကြာေAာင္ ေဆာင္ရက ြ ္ နဳိင္ေသာေၾကာင့္ သဗၺညဳတေရႊဉာဏ္ရွင္ ၿဖစ္ေတာ္မူလာ၏။
Aဟိရိက ကိေလသာတုိ႔မွ ေ၀ ေ၀းကြာေတာ္မူၿခင္း (၉) Aဟိရိက ကိေလသာဆုိသည္မွာ မေကာင္းမွဳဒုစရုိက္Aမွဳေတြကို ၿပဳလုပ္က်ဳးလြန္ရမွာကုိ မရွက္ၿခင္း သေဘာၿဖစ္၏၊ မေကာင္းမွဳ ဒုစရုိက္ကုိ ၿဖဴစင္ ၿမင့္ၿမတ္ေသာ သူေတာ္စင္ေတြ Aလြန္စက္ဆုပ္ရံရ ြ ွာတတ္၏၊ ဒုစရုိက္မွဳကုိ လြန္က်ဴးေသာ ပုဂၢဳိလ္ေတြလည္း ပညာရွိတုိ႔ Aလယ္တြင္ Aလြန္ရွက္စရာ ေကာင္းလွ၏။ ၀က္ဆုိသည့္ သတၱ၀ါေတြသည္ ရြံရွာဖြယ္ Aတိၿဖစ္ေသာ မစင္ဗက ြ ္Aုိင္ထတ ဲ ြင္ မရြံရွာ မစက္ဆုတ္ဘဲ လူးကာလိွမ့္ကာ စားေသာက္ကာ Aိပ္၍ ေပ်ာ္ရႊင္စာြ ေနသလုိ Aဟိရိက Aရွက္မရွိၿခင္း ကိန္းေနေသာ ပုဂၢဳိလ္ေတြ၏
သႏၱာန္မွာလည္း
ဒုစရုိက္မွဳေတြ
ဗလပြႏွင့္
ဒုစရုိက္ေလာကထဲတြင္
ေပ်ာ္ရႊင္ႏွစ္သက္စာြ
ေနထုိင္တာကုိလည္း ေတြ႔ၿမင္ရပါ၏။ Aိပ္စား ေပ်ာ္ပါးတာကုိသာ နားလည္ေသာ လူတိရိစၧာန္ေတြၿဖစ္၏။ မိမိတုိ႔မေကာင္းမွဳ လုပ္တာကုိဘဲ ဂုဏ္ရွိသလုိလုိ Aထင္ၿဖစ္၊ မရွက္မေၾကာက္ လူလယ္ေခါင္တြင္ ေၿပာဆုိေနတာကုိလည္း
ေတြ႔ရ၏။
ဂုဏ္မဟုတ္တာကုိ
ဂုဏ္ထင္ေနေသာ
လူမုိက္ေတြသည္
ကုိယ့္ေပါင္
ကုိယ္လွန္ေထာင္းေနမွန္းလည္း မသိ၊ ကုိယ့္ကုိကု္ိယ္ Aရွက္ခြဲေနမွန္းလည္း မသိရွာသည္ Aေမွာင္ဖုံးလႊမ္း ေနေသာ Aမုိက္သားေကာင္ေတြသာ ၿဖစ္၏။ Aကုသုိလ္ မွန္သမွ်ကုိ ၿပဳလုပ္က်ဳးလြန္သူေတြသည္ ရွက္စရာခ်ည္းၿဖစ္၏။ ေဒါသၿဖစ္၍ စိတ္ဆုိးလာၿပီး ေAာ္ေဟာက္ေငါက္ငန္း ၾကမ္းထန္းစြာေၿပာဆုိတတ္သည္ပုဂၢဳိလ္ေတြ မိမိကုိယ္ကုိ မိမိစိတ္ၾကီး၀င္ကာ ဘ၀င္ ၿမင့္၍ သူတပါးကုိ Aဖက္မတန္သလုိ Aထင္ၿဖင့္ ေထာင္လႊားတက္ၾကြသည့္ မာနတရား လက္ကုိင္ထားေသာ ပုဂၢဳိလ္ေတြ ကုိယ့္ထက္သာ မနာလုိစိတ္ၿဖင့္ မေကာင္းၿပစ္တင္ ကဲ့ရ့ခ ဲ ်င္ေသာ ပုဂၢဳိလ္ေတြ ဤလုိ Aဆုိး တရားေတြ လက္ကုိင္ထားေသာ ပုဂၢဳိလ္ေတြကုိလည္း Aဟိရိက Aရွက္တရား ကင္းမဲ့သူေတြဟဆ ု ုိၾက၏။ Aဟိရိက တရား၏ ဆန္႔က်င္ဘက္ကား ဟိရိ တရားၿဖစ္၏၊ မေကာင္းမွဳ ဒုစရုိက္ကုိ ၿပဳလုပ္ရမွာကုိ ရွက္တတ္ၿခင္းသေဘာၿဖစ္၏၊ ရွက္ၿခင္းသည္လည္း Aမ်ဳိးဇာတ္Aားၿဖင့္ ရွက္ၿခင္း၊ Aရြယ္Aားၿဖင့္ရွက္ၿခင္း၊ ရဲရင့္သည့္ဂုဏ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ရွက္ၿခင္း၊ ပညာဗဟုသုတ ဂုဏ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ရွက္တတ္ၿခင္းဟူ၍ Aခ်က္ ေလးခ်က္ႏွင့္Aညီ ရွက္ရမည္ၿဖစ္၏။ Aမ်ဳိးဇာတ္Aားၿဖင့္
ရွက္ၿခင္းဆုိသည္မွာ
ငါတုိ႔သည္
Aမ်ဳိးဇာတ္Aားၿဖင့္
ၿမင့္ၿမတ္သည့္Aတြက္
မေကာင္းမွဳ ဒုစရုိက္ေတြကုိ မၿပဳလုပ္သင့္ဘူး၊ မေကာင္းမဳွဒုစရုိက္ က်ဳးလြန္တယ္ဆုိတာ Aမ်ဳိးဇာတ္ည့ံသူေတြ၏ Aက်င့္သာၿဖစ္တယ္၏ဟု မိမိ၏ Aမ်ဳးိဇာတ္ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ရွက္တတ္ရမည္ၿဖစ္၏။ Aရြယ္Aားၿဖင့္
ရွက္ၿခင္းဆုိသည္မွာ
ငါတုိ႔သည္
Aသက္Aရြယ္
Aရြယ္Aားၿဖင့္
ၾကီးရင့္လာၿပီ၊
မေကာင္းမွဳ ဒုစရိုက္ေတြကုိ မၿပဳလုပ္သင့္ေတာ့ဘူး။ မေကာင္းမွဳ ဒုစရုိက္ Aက်င့္ဆုိးေတြကို က်ဳးလြန္တယ္
42 ဆုိတာ Aသက္ငယ္ငယ္ မလိမ္မာမုိး မလိမ္မာAရြယ္ လူမုိက္ေတြ၏ Aက်င့္သာၿဖစ္တယ္ဟု Aရြယ္ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ရွက္ရမည္ၿဖစ္၏။ ရဲရင့္သည္ဂုဏ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ Aမ်ဳိးၿဖစ္သည့္Aတြက္
မေကာင္းမွဳ
ရွက္ၿခင္းဆုိသည္မွာ
ငါတုိ႔Aမ်ဳိးသည္
ဒုစရုိက္Aက်င့္ဆုိးေတြကုိ
ရဲရင့္
ၿဖတ္လတ္ေသာ
မၿပဳလုပ္သင့္ေတာ့ဘူး၊
မေကာင္းမွဳ
ဒုစရုိက္Aက်င့္ဆုိးေတြ က်ဳးလြန္တယ္ဆုိတာ လူႏုံ လူA လူထုိင္း လူဖ်င္းေတြ၏ Aလုပ္သာၿဖစ္တယ္ဟု မိမိ၏ ရဲရင့္သည္ဂုဏ္ႏွင့္ပတ္ၿပီး ရွက္တတ္ရမည္ၿဖစ္၏။ ပညာဗဟုသုတဂုဏ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ႀကြယ္၀သူေတြၿဖစ္သည့္Aတြက္
ရွက္ၿခင္းဆုိသည္မွာ
မေကာင္းမွဳ
ဒုစရုိက္Aက်င့္ဆုိးေတြကုိ
ငါတုိ႔သည္
ပညာဗဟုသုတ
မၿပဳလုပ္သင့္ဘူး၊
မေကာင္းမွဳ
ဒုစရုိက္Aက်င့္ဆုိးေတြ က်ဳးလြန္တယ္ဆုိတာ ပညာဗဟုသုတမဲ့ လူတန္းစားေတြ၏ Aက်င့္သာၿဖစ္တယ္ဟု မိမိ၏ပညာဗဟုသုတဂုဏ္ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ရွက္တတ္ရမည္ၿဖစ္၏။ ဟိရိဆုိသည့္ ရွက္ၿခင္းတရားရွိသူေတြ၏ သႏၱာန္မွာသာလွ်င္ Aဟိရိက Aရွက္မဲ့ၿခင္းမွ ကင္းမည္ၿဖစ္၏။
Aေနာတၱပၸ ကိေလသာတုိ႔မွ ေ၀ ေ၀းကြာေတာ္မူၿခင္း Aေနာတၱပၸ ကိေလသာဆုိသည္မွာ၊ မေကာင္းမွဳ ဒုစရုိက္Aက်င့္ဆုိးေတြကုိ က်ဳးလြန္ရမွာကုိ မထိပ္လန္္႔ မေၾကာက္ရြံ႔ၿခင္းသေဘာၿဖစ္၏၊
ၿမင့္ၿမတ္ေသာ
သူေတာ္စU္ပုဂၢဳိလ္ေတြ၏
သႏၱာန္မွာေတာ့
မေကာင္း
မွဳ
ဒုစရုိက္Aက်င့္ဆုိးေတြ က်ဳးလြန္ရမွာကုိ ထိပ္လန္႔တုံလွဳပ္ေၾကာက္ရံ႔၍ ြ ေ၀းေ၀းကသာ ေရွာင္တတ္၏။ မေကာင္းမွဳ ဒုစရုိက္ၿဖင့္ ေပ်ာ္ေမြ႔ေနေသာ လူသားေတြ၏ သႏၱာန္မွာေတာ့ ဘယ္သူေသေသ၊ ငေတမာ ရင္ ၿပီးေရာဆုိၿပီး မ်က္စိမွိတ္၍ ဇြတ္မုိက္ေနေသာ ပုဂၢဳိလ္ေတြ ရွိသလုိ္ ယခုဘ၀စံၿပီး ေနာက္ဘ၀ ခံမည္ဟု မထူး ဇာတ္ခင္းေနေသာပုဂၢဳိလ္ေတြလည္း မ်ားလွပါဘိ၊ ရခဲလွေသာ လူ႔ဘ၀ကုိ Aရွံဳးခံၿပီး ယခုဘ၀တြင္ ၿဖစ္ေပၚလာ မည့္ေဘးႏွင့္ ေနာင္ဘ၀တြင္ ခံစားရမည့္ ေဘးဒုကၡေတြကို မေၾကာက္လန္႔တတ္ေသာ လူမိုက္ေတြၿဖစ္၏။ Aေနာတၱပၸ၏ က်ဳးလြန္ရမွာကုိ
ဆန္႔က်င္ဘက္သည္
ၾသတၱပၸၿဖစ္၏၊
ေၾကာက္ရြံထိတ္လန္႔ၿခင္းသေဘာၿဖစ္၏၊
ၿပန္စြပ္စြဲမည့္ေဘး၊
သူတပါး
စြပ္စြဲမည့္ေဘး၊
ၾသတၱပၸသည္
ေၾကာက္ရံၿြ ခင္းေဘး
Aၿပစ္ဒဏ္ခံရမည့္ေဘး၊
မေကာင္းမွဳ
ဒုစရုိက္ေတြ
ဟူသည္
မိမိကုိယ္ကုိ
တမလြန္မေကာင္းေသာဘ၀ကုိ
ေရာက္မည့္ေဘး၊ ဤေလးပါးႏွင့္ Aညီ ေၾကာက္ရမည္ၿဖစ္၏။ မိမိကုိယ္ကုိ ၿပန္စြပ္စြဲသည့္ Aတၱာႏု၀ါဒ ေဘးဆုိသည္မွာ မေကာင္းမွဳကုိ ၿပဳလုပ္က်ဳးလြန္မိခ့ၿဲ ပီဆုိရင္ ပတ္၀န္းက်င္မွ ငါ့ကုိ လူၾကီးလူေကာင္း သူေတာ္ေကာင္းဟု ထင္ေနၾကတာ၊ ငါ့Aေၾကာင္းကုိ ငါသာAသိဆုံး ၿဖစ္တယ္၊ ငါသည္ သူတုိ႔ထင္သလုိ လူၾကီးလူေကာင္း သူေတာ္ေကာင္းမဟုတ္ပါဘူး၊ မေကာင္းမွဳ ဒုစရုိက္ေတြ လူမသိေAာင္ ခုိးေၾကာင္ခုိး၀ွက္လုပ္ေနေသာ Aေယာင္ေဆာင္ သူယုတ္မာသာၿဖစ္တယ္ဟု မိမိကုိယ္ကုိ မိမိ ၿပန္လည္စြပ္စြဲၿခင္း၊ မိမိကုိယ္ကုိ Aၾကည္ညဳိပ်က္ၿခင္းေဘးႏွင့္ ၾကဳံေတြ႔ရမွာကုိ ထိပ္လန္႔ ေၾကာက္ရံ႔ရ ြ မွာၿဖစ္၏။ သူတပါးစြပ္စြဲၿခင္း ပရာႏု၀ါဒေဘးဆုိသည္မွာ၊ Aကုသုိလ္ ဒုစရုိက္Aက်င့္ဆုိးေတြကို လြန္က်ုဳးေနေသာ လူသတ္သမား၊ သူခုိး၊ ၾကာကူလီ၊ လူလိမ္၊ Aရက္သမား၊ ဖဲသမား၊ လူယုတ္မာတေယာက္ပဟ ဲ ု လူတကာ၏ Aစြပ္စြဲခံရၿခင္း၊
Aထင္ေသး
Aၿမင္ေသး
မေလးစားသည့္
AမူAရာေတြႏွင့္
Aၾကည့္ခံရၿခင္းေဘးႏွင့္
ၾကဳံေတြရမွာကုိ ထိတ္လန္႔ ေၾကာက္ရြံ႔ရမွာၿဖစ္၏။ ၿပစ္ဒဏ္ခံရၿခင္း
ဒ႑ေဘးဆုိသည္မွာ၊
Aကုသုိလ္ဒုစရုိက္မွဳေတြ
ၿပဳလုပ္မိခ့လ ဲ ွ်င္
ယခုဘ၀မွာ
သူတပါးကုိ သတ္မိခဲ့ေသာ္ မိမိကုိလည္း Aတုံ႔Aလွည့္ Aေနၿဖင့္ ၿပန္သတ္ခံရပါလိမ့္မည္၊ သူတပါးပစၥည္း
43 Aဓမၼခုိးယူမိေသာ္ Aရုိ္က္ခံရၿခင္း ေထာင္ဒဏ္ Aၿပစ္ေပးခံရၿခင္းမ်ား ေတြ႔ၾကဳံရမည္ၿဖစ္ပါ၏၊ သူတပါးမယား ၿပစ္မွားၾကဴးလြန္မိခဲ့ေသာ္
တုံၿပန္လာမည့္
Aၿပစ္ဒဏ္ကုိ
ခံစားရမည္ၿဖစ္ပါ၏၊
ဤကဲ့သုိ႔ေသာ
တုံ႔ၿပန္မွဳေဘးေတြႏွင့္ ၾကံဳေတြ႔ရမွာကုိ ထိတ္လန္႔ေၾကာက္ရံ႔ရ ြ မွာၿဖစ္၏။ မေကာင္းေသာဘ၀ကုိ ေရာက္ရွိၿခင္း ဒုဂၢတိေဘးဆုိသည္မွာ ယခုဘ၀တြင္ မေကာင္းမွဳ ဒုစရုိက္ေတြ ၿပဳခဲ့မိသည့္Aတြက္၊ ေနာင္ဘ၀တြင္ ငရဲ တိရိစၧာန္ ၿပိတၱာ Aသူရကာယ္ Aပါယ္ေလးဘုံတြင္ ခံစားရမည္ ၿဖစ္ပါ၏၊ ထုိAပါယ္ေလးပါးေဘးႏွင့္ ၾကဳံေတြ႔ရမွာကုိ ထိပ္လန္႔ေၾကာက္ရ႔ရ ံြ မွာၿဖစ္၏။ Aကုသုိလ္ ဒုစရုိက္ကုိ မရွက္မေၾကာက္ က်ဳးလြန္ရဲေသာ လူလယ္ လူနတ္ လူ႔မလုိင္ခဲ လူပါးေတြမွာ ေရွးေဘးသုံးပါးကုိ
လြတ္ေAာင္ေရွာင္နဳိင္ေပမဲ့
ေနာင္ဘ၀
သံသရာတြင္
ခံစားရမည့္
Aပါယ္ဒုဂၢတိ
ေလးပါးကေတာ့ မလြဲမေသြ ခံစားရမွာၿဖစ္ပါ၏၊ မေကာင္းမွဳ ဒုစရုိက္မွန္သမွ် တကယ္ပဲ ထိပ္လန္႔ေၾကာက္ရ႔ံဘ ြ ုိ႔ ေကာင္းပါ၏၊ ပုိးဖလံမ်ဳိး မီးပုံတုိး ဆုိသည့္Aတုိင္း Aေနာတၱပၸ ကိန္းေနေသာ ေလာကီလူသားေတြလည္း ယခုဘ၀စံ ေနာင္ဘ၀ ခံမည့္ သနားစရာ သတၱ၀ါေတြက Aမ်ားစုAၿဖစ္ေတြ႔ၿမင္ေနရ၏။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား Aေလာင္းေတာ္ဘ၀ Aဟိရိက Aေနာတၱပၸ ကိေလသာတုိ႔မွ ေ၀းကြာေတာ္မူပုံ ေဒ၀ဓမၼ ဇာတ္ကုိ ၾကည္ညဳိၾကည့္ရေAာင္၊ ေရွးAခါက ကာသိတုိင္း ဗာရာဏသီၿပည္တြင္ ၿဗဟၼဒတ္မင္းသည္ မင္းက်င့္တရားႏွင့္Aညီ Aုပ္ခ်ဳပ္ ေနစU္ Aခါကၿဖစ္၏၊ Aေလာင္းေတာ္သည္ ၿဗဟၼဒတ္မင္း မိဖုရားၾကီး၀မ္းၾကာတုိက္၌ ပဋိသေႏၶ ေနေတာ္မူ၍ ဖြားၿမင္လာခဲ့၏။ နာမည္ကုိေတာ့ မဟိ ံသကုမာရဟု နာမည္ေပးထားေလ၏၊ မိဖုရားၾကီးသည္ ေနာက္တစ္ခါ သားေတာ္ တေယာက္ကုိ ဖြားၿမင္ၿပန္၏၊ ထုိသား၏နာမည္ကုိေတာ့ စႏၵကုမာရဟု နာမည္ေပးေလ၏၊ မိဖုရားၾကီးသည္ ဒုတိယသားကုိ ဖြားၿမင္ၿပီး မၾကာခင္မွာပင္ နတ္ရာြ စံ ကံကုန္သာြ းရွာ၏၊ မိဖုရားၾကီး နတ္ရြာစံသြားေသာAခါ ဘုရင္ၾကီးသည္ မိဖုရားတေယာက္ ေၿမာက္ေလ၏၊ ထုိမိဖုရားမွလည္း သားေတာ္ တေယာက္ဖြားၿမင္လာ၏၊ ထုိသားေတာ္၏ နာမည္ကုိေတာ့ သူရိယကုမာရဟု နာမည္ေပးထားေလ၏၊ သူရိယ မင္းသားေလး ဖြားၿမင္စ Aရြယ္တြင္ ဘုရင္ၾကီးသည္ မိဖုရားႏွင့္ သားေတာ္ကုိခ်စ္တာေၾကာင့္ ဆုတခု ေတာင္း ခြင့္ေပးေလ၏၊ မိဖုရားငယ္သည္ လုိAပ္ေသာ Aခ်ိန္မွ ေတာင္းမည္ဟု ကတိစကား တစ္ခုၿဖင့္ ေနလာခဲ့ၾက၏၊ သားေတာ္ေတြ Aရြယ္ေရာက္လာေသာ Aခ်ိန္တြင္ မိဖုရားငယ္သည္ ဘုရင္ၾကီးAား Aရွင္မင္းၾကီး သားငယ္ဖြားစU္က ဆုတစ္ခုေတာင္းခြင့္ေပးထားတာ သတိရပါေသးလား၊ မိဖုရားငယ္ သတိရပါတယ္၊ Aရွင္ မင္းၾကီး
ေပးခဲ့ေသာဆုကုိ
ယခုေတာင္းပါ၏၊
သားငယ္
သူရိယကုမာရကုိ
Aိမ္ေရွ႔မင္းရာထူးေပးရန္
ေတာင္းဆုိေလ၏။ ရွင္ဘုရင္ၾကီးမွာ မိဖုရားငယ္ ဒီဆုကုိေတာ့မေတာင္းပါႏွင့္၊ ငါ၏သားၾကီးႏွစ္ေယာက္ရွိပါ လွ်က္ႏွင့္ သားငယ္ကုိ ေက်ာ္ၿပီး Aိမ္ေရွ႔မင္းရာထူးေပးရမွာ မသင့္ေတာ္ပါဘူး၊ တုိင္းသူ ၿပည္သားေတြ၏ ကဲ့ရဲ့ရွဳပ္ခ်ၿခင္းေဘးႏွင့္ ၾကံဳေတြ႔နဳိင္ပါတယ္၊ တၿခားဆုကုိဘဲ ေတာင္းပါဟု ေၿပာေလ၏။ မိဖုရားငယ္သည္ ရွင္ဘုရင္ၾကီးAား Aရွင္မင္းၾကီး မင္းဆုိတာကတိသစၥာ တည္ရပါတယ္၊ Aရွင္မင္းၾကီး ေပးထားသည့္ ကတိAတုိင္းေတာင္းဆုိၿခင္းၿဖစ္ပါတယ္ဟု ဘုရင္ၾကီးAား ကတိသစၥာႏွင့္ကုိင္ေပါက္၍ ေၿပာဆုိ ေသာAခါ ရွင္ဘုရင္ၾကီးသည္ ဘာမွမတတ္နဳိင္ဘဲ မိဖုရားငယ္ေတာင္းဆုိေသာဆုကုိ ေပးရေတာ့မွာၿဖစ္၏။ ရွင္ဘုရင္ၾကီးသည္ သားၾကီးႏွစ္ေယာက္ႏွင့္သီးၿခားေတြ႔ဆုံၿပီး ခ်စ္သားတုိ႔ ကိစၥတခုေတာ့ ေပၚေပါက္ လာၿပီ၊ သင္တုိ႔ညီ သူရိယကုမာရ ေမြးဖြားစU္Aခါက မိဖုရားငယ္Aား ဆုတခုေတာင္းခြင့္ေပးထား၏၊ ယခုမွ ဤဆုကုိ မိဖုရားငယ္ကေတာင္းဆုိလာ၏၊ သူရိယ ကုမာရကုိ Aိမ္ေရွ႔မင္းရာထူးေပးရန္ၿဖစ္၏။
44 ဖခမည္းေတာ္သည္ တၿခားဆုေတာင္းရန္ တားၿမစ္ပါ၏၊ မိဖုရားငယ္သည္ ကတိသစၥာ ႏွင့္ Aၾကပ္ ကုိင္ေတာင္းဆုိေသာေၾကာင့္ ဖခမည္းေတာ္ Aခက္ၾကဳံေန၏၊ ငါ့သားၾကီးတုိ႔ ဖခမည္းေတာ္Aား နားလည္ ေပးပါရန္ေၿပာၾကားလွ်က္ သူရိယကုမာရကုိ Aိမ္ေရွ႔မင္း ရာထူးေပးလုိက္ရင္ မိဖုရားငယ္သည္ သား ေတာ္တုိ႔၏ Aသက္Aႏၱရာယ္ကုိ ၿခိမ္းေၿခာက္လာ နဳိင္သည့္Aတြက္ သားေတာ္တုိ႔သည္ ဤတုိင္းၿပည္တင ြ ္ မေနဘဲ သင့္ေတာ္သည့္ေနရာတြင္ ေနထုိင္ၿပီး ဖခမည္းေတာ္လန ြ ္ေတာ္မူေသာAခါ တုိင္းၿပည္ကုိ ၿပန္လည္ Aုပ္ ခ်ဳပ္နဳိင္ရန္ က်ဳိးစားပါဟု ရွင္ဘုရင္ၾကီးသည္ သားေတာ္ႏွစ္ပါးAား ၀မ္းနည္းေၾကကြစ ဲ ာြ ၿဖင့္ ေၿပာၾကားေလ၏။ သားေတာ္ၾကီးႏွစ္ပါးမွလည္း ဖခမည္းေတာ္၏ ခံစားခ်က္ကုိ နားလည္သေဘာေပါက္၍ ဖခမည္းေတာ္ Aား မင္းဆုိတာ ကတိသစၥာတည္မွ မင္းေကာင္းမင္းၿမတ္လုိ႔ သူေတာ္ေကာင္းေတြ ခ်ီးမြမး္ၾကမွာ ဖခမည္းေတာ္ ၏ Aခက္Aခဲကုိ သားေတာ္တုိ႔နားလည္ ပါတယ္၊ ဖခမည္းေတာ္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ကုိလည္း သားေတာ္တုိ႔ သေဘာၾကပါတယ္၊ သားေတာ္တို႔Aတြက္ ဘာမွမပူပါႏွင့္ သားေတာ္တုိ႔ႏွစ္ပါးသည္ မင္းသားတုိ႔တတ္သင့္ေသာ ပညာေတြႏွင့္လည္း ၿပည့္စုံေနၿပီ ၿဖစ္သည့္Aတြက္ ကုိယ့္Aားကုိကုိး က်ဳိးစားနဳိင္ပါသည္ဟု ဖခမည္းေတာ္Aား ႏွစ္သိမ့္စကားၿဖင့္ ေလွ်ာက္ထား၏။ ဖခမည္းေတာ္သည္ သားေတာ္ၾကီးႏွစ္ပါးAား ရတနာUစၥာမ်ားကုိေပးလုိက္၏၊ သားေတာ္ၾကီး ႏွစ္ပါးသည္ မိမိတုိ႔AသုံးAေဆာင္မ်ားကုိ ထုပ္ပုိး၍ နန္းေတာ္ေပၚမွ ဆင္းလာေလ၏၊ သူရိယ
မင္းသားငယ္သည္
Aကိုၾကီးႏွစ္ပါး
နန္းယင္ၿပင္တြင္ ကစား ေနေသာ
Aထုပ္Aပိုးေတြႏွင့္ဆင္းလာတာကုိေတြ႔ေတာ့
Aကုိၾကီး
တုိ႔ဘယ္သြား မလုိ႔လဲဟု ေမးေလ၏၊ ညီငယ္ ဖခမည္းေတာ္မွ ေတာAရပ္သုိ႔ သြားေနရန္ ေၿပာသည့္Aတြက္ ဆင္းလာၿခင္း ၿဖစ္တယ္။ Aကုိၾကီးတုိ႔ေခၚမယ္္ဆုိရင္ ညီငယ္လည္းလိုက္ခ်င္တယ္၊ ဖခမည္းေတာ္၏ ခြင့္ၿပဳခ်က္ ရမွ ေခၚလုိ႔ရမွာ ဖခမည္းေတာ္ထံ ခြင့္ေတာင္းေပါ့၊ Aကုိၾကီးတုိ႔ခဏေစာင့္ပါ၊ ညီငယ္ ဖခမည္းေတာ္ထံ ခြင့္သြားပန္လုိက္Aုံးမယ္ ဆုိၿပီး နန္းေတာ္ေပၚတက္သာြ း၏၊ သူရိယ ကုမာရသည္ သူ႔ေၾကာင့္Aကိုၾကီးႏွစ္Uီး ထြက္ခြါလာၿခင္းၿဖစ္တယ္ ဆုိတာ မသိရွာပါ သူ၏ မိခင္သည္ သားAတြက္စီစU္ေနၿခင္းၿဖစ္၏။ ညီAကုိသုံးေယာက္သည္
Aလြန္ခ်စ္ခင္ၾက၏၊
ခမည္းေတာ္မင္းၾကီးလညး္
သူရိယမင္းသား
ခြင့္လာပန္ေသာAခါ ၾကည္ၾကည္ၿဖဴၿဖဴဘဲ ခြင့္ၿပဳလုိက္၏၊ သူရိယ မင္းသားငယ္သည္ Aထုပ္Aပုိးၿပင္ၿပီး Aကုိၾကီးတုိ႔ႏွင့္Aတူ လုိက္ေလ၏၊ မဟိ ံသကုမာရ မင္းသား Uီးေဆာင္၍ ေတာသို႔ထက ြ ္ခါြ လာၾက၏။ နန္းေတာ္တြင္ေမြးဖြား၍ ၾကဳံေတြ႔ရေလ၏၊
ၾကီးၿပင္းလာၾကေသာ
ေတာထဲတြင္
မင္းသားတုိ႔သည္
ၾကာမ်ဳိးငါးပါးႏွင့္ၿပည့္စုံေသာ
သာယာ
ခရီးလမ္း၏
ပင္ပန္းမွဳေတြႏွင့္
လွပေသာ
ေရကန္ၾကီးAနီး၊
Aရိပ္ေကာင္းေသာ သစ္ပင္ၾကီး တပင္ေAာက္တြင္ ညီAကို သုံးေယာက္Aနားယူၾက၏။ Aကုိၾကီး မဟိ ံသကုမာရသည္ ညီေထြးသူရယမင္းသားAား၊ ညီေထြးမင္းကငယ္ေတာ့ ပုိပင္ပန္းတယ္ Aပန္းေၿပေAာင္ ဟုိလွပေသာ ေရကန္ၾကီးတြင္ ေရခ်ဳးိ၍ Aကုိၾကီးတို႔Aတြက္ ၾကာရြက္ၿဖင့္ ေရခပ္ခ့ပ ဲ ါဟု ခုိင္းေလ၏၊ ညီေထြးသူရိယမင္းသားသည္ ပင္ပန္းတာႏွင့္ ေရခ်ဳိးခ်င္သည္ ဆႏၵၿဖစ္္ေနတာ Aေတာ္ၿဖစ္သာြ း၏၊ Aားရ၀မ္းသာစြာၿဖင့္ ေရကန္ကုိ သြားေလ၏။ ထုိေရကန္သည္ Aႏၱရာယ္ရွိသည္ ဆုိတာကုိ မင္းသားတုိ႔ မသိပါ၊ ေ၀ႆ၀န္ နတ္မင္းၾကီး၏ ခြင့္ၿပဳ ခ်က္ၿဖင့္ ဘီလူးၾကီးတစ္ေကာင္ Aပုိင္စားရထားေသာ ေရကန္ၿဖစ္၏၊ ေရကန္ထဲ ဆင္းလာသူကုိ ဘီလူးၾကီး ဖမ္းခြင့္ရွိ၏၊ ဖမ္းဆီးခံရသူကုိ ေဒ၀ဓမၼ တရားနားလည္လားဟု ေမးရမည္၊ ေဒ၀ဓမၼတရားနားလည္သူကုိ စားခြင့္ မရွိ၊
ေဒ၀ဓမၼတရား
ေစာင့္ေနၿခင္း ၿဖစ္၏။
နားမလည္သူကုိမွ
စားခြင့္ရွိေလသည္၊
ဤသုိ႔ေသာ
စည္းကမး္ခ်က္ၿဖင့္
ဘီလူးၾကီး
45 ငယ္ရြယ္ေသာ သူရိယကုမာရသည္ ေရေတြ႔တာႏွင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ၿမဴးတူး၍ ေရကန္တြင္းသုိ႔ ဆင္းေလ၏၊ ေရကန္ထဲေရာက္သည္ဆိုရင္ဘဲ ဘီလူးၾကီးမွ ဖမ္းဆီးေလ၏၊ ေဒ၀ဓမၼတရားကုိ နားလည္လားဟု ေမးေသာAခါ သူရိယကုမာရသည္ မသိဘဲႏွင့္ ေဒ၀ဓမၼသည္ ေနႏွင့္လဟု ထင္ရာကုိေၿပာေလ၏၊ ဘီလူးၾကီးစားခြင့္ရရွိသာြ းၿပီး ၿဖစ္သည့္Aတြက္ သူရိယကုမာရကုိ ဖမ္းဆီးထားလုိက္၏။ မဟိ ံသကုမာရသည္ ညီေထြး သူရိယကုမာရ ေရခ်ဳိးသြားတာ ၾကာသည့္Aတြက္ ညီလတ္
စႏၵကုမာရကုိ
ေရကန္ထဲဆင္းသည့္ ေမးေသာAခါ
ထပ္လြတ္ၿပန္၏၊
တၿပဳိင္နက္
စႏၵကုမာရသည္
စႏၵကုမာရလည္း
ဘီလူးၾကီးမွ မသိဘႏ ဲ ွင့္
ေမာပန္းတာႏွင့္
ဖမ္းဆီးေလ၏၊
ေဒ၀ဓမၼသည္
စိတ္ပူလာၿပီး
ေရကန္ထသ ဲ ုိ႔ဆင္းေလ၏၊
ေဒ၀ဓမၼတရားကုို
Aရပ္ေလးမ်က္ႏွာဟု
နားလည္သလားဟု ထင္ရာကုိေၿပာေလ၏၊
ဘီလူးၾကီးစားခြင့္ ရရွိၿပန္သည့္Aတြက္ စႏၵကုမာရကုိ ဖမ္းဆီးထားလုိက္ၿပန္၏။ မဟိ ံသကုမာရသည္ ညီေထြးလည္းမလာ၊ ညီလတ္လည္း ၿပန္မလာေသာေၾကာင့္ စိတ္ပူလာၿပီး မိမိ ကုိယ္တုိင္ သံလွ်က္ကုိင္၍ ေရကန္သုိ႔လုိက္ေလ၏၊ Aသိဉာဏ္ရွိေသာ မဟိ ံသကုမာရသည္ ေရကန္ေဘာင္ကုိ လုိက္၍ၾကည့္ေသာAခါ
ညီငယ္ႏွစ္ေယာက္ဆင္းသည့္
ေၿခရာသာေတြ႔ရၿပီး
ၿပန္တက္လာေသာ
ေၿခရာ
မေတြ႔သည့္Aတြက္ ဤေရကန္သည္ Aႏၱရာယ္ ရွိေသာေရကန္ၿဖစ္သည္ဟု သေဘာေပါက္ကာ သံလွ်က္ကုိ က်စ္က်စ္ပါေAာင္ ကုိင္၍ သတိၾကီးစြာၿဖင့္ ေရကန္ေဘာင္ေပၚတြင္ လွည့္လည္ေန၏။ ဘီလူးၾကီးသည္ လူသားသုံးေယာက္လုံးကုိ ဖမ္းဆီးၿပီးမွ စားရန္ရည္ရယ ြ ္ခ်က္ၿဖင့္ ေနာက္တစ္ေယာက္ ေရကန္ထဲဆင္းမလားဟု ေစာင့္ဆုိင္းေနၿခင္းၿဖစ္၏၊ က်န္ေသာ လူသားသည္ေရကန္ထဲ ဆင္းမည့္ပုံ မေတြ႔ ၿမင္ေသာ Aခါ၊ ဘီလူးၾကီးသည္ ေတာထဲသုိ႔သာြ း၍ လူေယာင္ဖန္ဆီးၿပီးထြက္လာကာ မဟိ ံသကုမာရ မင္းသား ကုိ မိတ္ေဆြ ခရီးေ၀းမွလာတာ ပင္ပန္းမွာေပါ့ AေမာေၿပေAာင္ ေရခ်ဳိးပါလားဟု ေရကန္ထဲဆင္းေAာင္ တုုိက္တြန္း စကားေၿပာၾကားေလ၏။ မဟိ ံသကုမာရမင္းသားသည္ ဘီလူးနားကပ္သာြ း၍ Aမွတ္တမဲ့ လွ်င္ၿမန္စာြ ၿဖင့္ ဘီလူး၏ Uီးေခါင္း ဆံပင္တုိ႔ကုိဆြဲ၍ သံလွ်က္ၿဖင့္ လည္ပင္းကုိခ်ိန္ရြယ္ကာ ငါ့ညီေတြ ဖမ္းထားတာ မင္းလားဟု ခ်ိန္းေၿခာက္၍ ေမးေလ၏၊ ဘီလူးၾကီးမွလည္း Aမွန္Aတုိင္း ေၿပာေလ၏၊ သင့္ညီေတြ ငါဖမ္းထားပါ၏၊ ဘီလူးၾကီး သင္ Aဘယ္ေၾကာင့္ ငါ့ညီေတြကုိ ဖမ္းဆီးထားတာလဲ၊ဤေရကန္သည္ ေ၀ႆ၀န္နတ္မင္းၾကီးထံမွ ငါAပုိင္စား ရထားေသာေရကန္ၿဖစ္၏၊ ဤေရကန္သုိ႔ ဆင္းလာေသာ ပုဂၢဳိလ္မွန္သမွ် ငါဖမ္းဆီးခြင့္ရွိ၏၊ ေဒ၀ဓမၼတရားကုိ နားမလည္လွ်င္ ငါစားခြင့္ရွိ၏၊ သင္ညီႏွစ္ ေယာက္သည္ ေရကန္ထလ ဲ ဲဆင္း၏၊ ေဒ၀ဓမၼတရား ကုိလည္း နားမလည္ေသာေၾကာင့္ ငါစားခြင့္ရွိသည္ဟု ေၿပာၾကားေလ၏။ ဘီလူးၾကီး ငါ့မိဘလက္ထက္က
သင္သည္
ေဒ၀ဓမၼတရားကုိ
ေဒ၀ဓမၼတရား
တကယ္နာၾကားခ်င္သလား၊
ေၿပာၾကားခဲ့ဘူးတယ္၊
ယခုေတာ့
နားၾကားခ်င္ပါတယ္၊
ေဒ၀ဓမၼတရားကုိ
သိရုံသိၿပီး
နားမလည္ဘူးၿဖစ္ေနတယ္၊ ဒီလုိဆုိ သင့္ကုိ ငါ ေဒ၀ဓမၼတရား ေဟာၾကားမယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီAတုိင္းေတာ့ မေဟာၾကားနဳိင္ဘူး၊
ငါပင္ပန္းလာသည့္Aတြက္
ၾကာရုိးၾကာစြယ္ခူးေကၽြးရမယ္၊
ငါ
ငါ့Aားေရခ်ဳိးေပးရမယ္၊
တရားေဟာဖုိ႔ေနရာလည္း
နံံ႔သာရည္ေတြ
ၿပင္ေပးရမယ္လုိ႔
လူးေပးရမယ္၊
ေတာင္းဆုိေသာAခါ
ဘီလူးၾကီးသည္ Aားလုံး ေဆာင္ရြက္ေပး၏၊ ေရကန္ေပၚတြင္ တရားေဟာဖုိ႔ ေနရာၿပင္ေပး၏၊မဟိ ံသကုမာရက တရားေဟာမည့္ေနရာတြင္ထုိင္ၿပီး တရားနာပုဂၢဳိလ္ ဘီလူးၾကီးကေတာ့ ေAာက္တြင္ ရိုရုိေသေသထုိင္၏။ ဘီလူးၾကီး
ေလာကတြင္ေနၾကေသာ
လူသားေတြ
ေစာင့္ထိမ္းAပ္ေသာ
ေဒ၀ဓမၼ
တရားသည္
ေလးပါးရွိ၏၊ ဟိရီ၊ ၾသတၱပၸ၊ သုကၠဓမၼ၊ သေႏၲာသ၊ ၿဖစ္ပါသည္၊ ဟိရီ တရားသည္ မေကာင္းမွဳ ဒုစရုိက္ကုိ
ၿပဳလုပ္ရမွာကုိ
46 ရွက္ၿခင္းသည္လည္း
ရွက္တတ္ၿခင္းသေဘာၿဖစ္၏၊
Aမ်ဳိးဇာတ္Aားၿဖင့္
ရွက္ၿခင္း၊
Aရြယ္Aားၿဖင့္ ရွက္ၿခင္း၊ ရဲရင့္သည့္ ဂုဏ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ရွက္ၿခင္း၊ ပညာဗဟုသုတ ဂုဏ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ရွက္တတ္ၿခင္းဟူ၍ Aခ်က္ေလးခ်က္ႏွင့္Aညီ ရွက္တတ္ရမည္။ Aမ်ဳးိဇာတ္Aားၿဖင့္
ရွက္ၿခင္းဆုိသည္မွာ
ငါတုိ႔သည္
Aမ်ဳးိဇာတ္Aားၿဖင့္
ၿမင့္ၿမတ္သည့္Aတြက္၊
မေကာင္းေသာ ဒုစရုိက္ေတြကုိ မၿပဳလုပ္သင့္ဘူး၊ မေကာင္းမွဳ ဒုစရုိက္ က်ဳးလြန္တယ္ဆုိတာ Aမ်ဳိးဇာတ္ ည့ံသူေတြ၏ Aက်င့္သာၿဖစ္တယ္ဟု မိမိ၏ Aမ်ဳိးဇာတ္ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ရွက္တတ္ရမည္ၿဖစ္၏။ Aရြယ္Aားၿဖင့္
ရွက္ၿခင္းဆုိသည္မွာ
ငါတုိ႔သည္
Aသက္Aရြယ္Aရြယ္Aားၿဖင့္
ၾကီးရင့္လာၿပီ၊
မေကာင္းမွဳ ဒုစရုိက္ေတြကုိ မၿပဳလုပ္သင့္ေတာ့ဘူး၊ မေကာင္းမွဳဒုစရုိက္ Aက်င့္ဆုိးေတြကုိ က်ဳးလြန္တယ္ ဆုိတာ Aသက္ငယ္ငယ္ မလိမ္မာမုိး မလိမ္မာAရြယ္ လူမုိက္ေတြ၏ Aက်င့္သာၿဖစ္တယ္ဟု Aရြယ္ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ရွက္ရမည္ၿဖစ္၏။ ရဲရင့္သည့္ဂုဏ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ Aမ်ဳိးၿဖစ္သည့္Aတြက္
ရွက္ၿခင္းဆိုသည္မွာ
မေကာင္းမွဳဒုစရုိက္Aက်င့္ဆုိးေတြကုိ
ငါတုိ႔Aမ်ဳးိသည္ မၿပဳလုပ္
ရဲရင့္
သင့္ဘူး၊
ၿဖတ္လတ္ေသာ
မေကာင္းမွဳ
ဒုစရုိက္
Aက်င့္ဆုိးေတြ က်ဳးလြန္တယ္ဆုိတာ လူႏုံ လူA လူထုိင္း လူဖ်င္းေတြ၏ Aလုပ္သာၿဖစ္တယ္ဟု မိမိ၏ ရဲရင့္သည့္ ဂုဏ္ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ရွက္တတ္ရမည္ ၿဖစ္၏။ ပညာဗဟုသုတဂုဏ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ရွက္ၿခင္းဆုိသည္မွာ ငါတုိ႔သည္ ပညာဗဟုသုတ ၾကြယ္၀သူေတြ ၿဖစ္သည့္Aတြက္ မေကာင္းမွဳ ဒုစရိုက္Aက်င့္ဆုိးေတြကုိ မၿပဳလုပ္သင့္ဘူး၊ မေကာင္းမွဳ ဒုစရုိက္ Aက်င့္ဆုိးေတြ က်ဳးလြန္တယ္ဆုိတာ ပညာဗဟုသုတမဲ့ လူတန္းစားေတြ၏ Aက်င့္သာၿဖစ္တယ္ဟု မိမိ၏ ပညာဗဟုသုတ ဂုဏ္ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ရွက္တတ္္ရမည္ျဖစ္၏။ ဘီလူးၾကီး လြန္က်ဳးရမွာကုိ
ေၾကာက္ၿခင္း
ၾသတၱပၸ
ေၾကာက္ရြံထိတ္လန္႔ၿခင္း
ၿပန္စြပ္စြဲသည့္ေဘး၊
သူတပါးစြပ္စြဲမည့္ေဘး၊
တရားဆုိသည္မွာ သေဘာၿဖစ္၏၊
ၾသတၲပၸသည္
မေကာင္းမွဳ
ဒုစရုိက္ေတြ
ေၾကာက္ရံြၿခင္းေဘးဟုူသည္
မိမိကုိယ္ကုိ
Aၿပစ္ဒဏ္ခံရမည့္ေဘး၊
တမလြန္မေကာင္းေသာဘ၀ကုိ
ေရာက္မည့္ေဘး၊ ဤေလးပါးႏွင့္ Aညီေၾကာက္ရမည္ၿဖစ္၏။ မိမိကုိယ္ကုိ ၿပန္စြပ္စြဲသည့္ Aတၱာႏု၀ါဒေဘးဆုိသည္မွာ မေကာင္းမွဳကုိ ၿပဳလုပ္ၿပီး ၿပဳလုပ္က်ဳးလြန္မိခ့ၿဲ ပီ ဆုိရင္ ပတ္၀န္းက်င္မွ ငါ့ကုိ လူၾကီးလူေကာင္း သူေတာ္ေကာင္းဟု ထင္ေနၾကတာ၊ ငါ့Aေၾကာင္းကုိ ငါသာ Aသိဆုံး ၿဖစ္တယ္၊ ငါသည္ သူတုိ႔ထင္သလုိ လူၾကီး လူေကာင္း သူေတာ္ေကာင္းမဟုတ္ပါဘူး၊ မေကာင္းမွဳ ဒုစရုိက္ေတြ လူမသိေAာင္ ခုိးေၾကာင္ ခုိး၀ွက္လုပ္ေနေသာ Aေယာင္ေဆာင္ သူယုတ္မာသာၿဖစ္တယ္ဟု မိမိ္ကုိယ္ကုိ မိမိ ၿပန္လည္ စြပ္စြဲၿခင္း မိမိကုိယ္ကုိ Aၾကည္ညဳိပ်က္ၿခင္းေဘးႏွင့္ ၾကဳံေတြ႔ရမွာကုိ ထိတ္လန္႔ ေၾကာက္ရြံ႔ ရမွာၿဖစ္၏။ သူတပါးစြပ္စြဲၿခင္း ပရာႏု၀ါဒေဘးဆုိသည္မွာ Aကုသုိလ္ ဒုစရုိက္ Aက်င့္ဆုိးေတြကုိ က်ဳးလြန္ေနေသာ လူသတ္သမား လူခုိးၾကာကူလီ လူလိမ္ Aရက္သမား ဖဲသမား လူယုတ္မာ တေယာက္ပဟ ဲ ု လူတကာ၏ Aစြပ္စြဲခံရၿခင္း Aထင္ေသး Aၿမင္ေသး မေလးစားသည့္ Aမူ Aရာေတြႏွင့္ Aၾကည့္ခံရၿခင္းေဘးႏွင့္ ၾကဳံေတြ႔ရမွာကုိ ထိပ္လန္႔ေၾကာက္ရြံရမွာၿဖစ္၏။ ၿပစ္ဒဏ္ခံရၿခင္း ဒ႑ေဘးဆုိသည္မွာ Aကုသုိလ္ ဒုစရုိက္မွဳေတြ ၿပဳလုပ္မိခ့ပ ဲ ါလွ်င္၊ ယခုဘ၀မွာ သူတပါးကုိ သတ္မိခဲ့ေသာ္ မိမိကုိလည္း Aတုံ႔Aလွည့္ Aေနၿဖင့္ ၿပန္သတ္ခံရပါလိမ့္မည္၊ သူတပါးပစၥည္း Aဓမၼ ခုိးယူမိေသာ္ Aရုိက္ခံရၿခင္း၊ ေထာင္ဒဏ္ Aၿပစ္ေပးခံရၿခင္းမ်ား ေတြ႔ၾကဳံရမည္ၿဖစ္ပါ၏၊ သူတပါး
47 သားမယား ၿပစ္မွားၾကဴးလြန္မိခဲ့ေသာ္ တုံ႔ၿပန္လာမည့္ Aၿပစ္ဒဏ္ကုိ ခံစားရမည္ ၿဖစ္ပါ၏၊ ဤကဲ့သုိ႔ေသာ တုန္႔ၿပန္မွဳ ေဘးေတြႏွင့္ ၾကဳံေတြ႔ရမွာကုိ ထိတ္လန္႔ေၾကာက္ရံ႔ရ ြ မွာၿဖစ္၏။ မေကာင္းေသာဘ၀ကို ေရာက္ရွိၿခင္း ဒုဂၢတိေဘးဆုိသည္မွာ၊ ယခုဘ၀တြင္ မေကာင္းမွဳ ဒုစရုိက္ေတြ ၿပဳခဲ့မိသည့္Aတြက္ ေနာင္ဘ၀တြင္ ငရဲ တိရိစၧာန္ ၿပိတၱာ Aသူရကာယ္ Aပါယ္ေလးဘုံတြင္ ခံစားရမည္ ၿဖစ္ပါ၏၊ ထုိAပါယ္ေလးပါးေဘးႏွင့္ ၾကဳံေတြ႔ရမွာကုိ ထိတ္လန္႔ေၾကာက္ရံ႔ြရမွာ ၿဖစ္၏၊ ဘီလူးၾကီး ဤေဘး ေလးပါးႏွင့္Aညီ ေၾကာက္ရမည္ၿဖစ္၏။ ဘီလူးၾကီး ၿဖဴစင္ၿခင္း သုကၠဓမၼတရားသည္ ရွက္တတ္ၿခင္း ဟိရိႏွင့္ ေၾကာက္တတ္ၿခင္း ၾသတၱပၸ တရား ႏွစ္ပါးကုိ ေစာင့္ထိမ္းနဳိင္ေသာ ပုဂၢဳိလ္တုိ႔ သႏၱာန္တြင္ ၿဖဴစင္ၿမင့္ၿမတ္ေသာ စိတ္သည္ Aလုိလုိၿဖစ္ေပၚလာ၏။ ဘီလူးၾကီး ၿငိမ္းေAးၿခင္း သေႏၱာသတရားဟူသည္၊ ရွက္ေၾကာက္ၿခင္းႏွင့္ၿပည့္စုံလုိ႔ ၿဖဴစင္ၿမင့္ၿမတ္ေသာ ပုဂၢဳိလ္တုိ႔သႏၱာန္တြင္
ၿငိမ္းခ်မ္းၿခင္း
သေဘာလကၡဏာေတြ
ထင္ရွားစြာ
ၿမင္ေတြ႔ရမည္ၿဖစ္၏၊
ဘ၀ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုိ Aလုိရွိေသာ ဘယ္ပုဂၢဳိလ္မဆုိ ေဒ၀ဓမၼတရားကုိ လုိက္နာရမည္ၿဖစ္၏ဟု ေဟာၾကား ေလေသာAခါ ဘီလူးၾကီးသည္ ေဒ၀ဓမၼတရားကုိ Aလြန္သေဘာၾကေလ၏။ မဟိ ံသကုမာရမင္းသား သင္ေဟာၾကားေသာ တရားကုိ Aလြန္ၾကည္ညဳိပါ၍ သင့္Aား ဓမၼပူဇာAၿဖစ္ ညီတစ္ေယာက္Aား ၿပန္ေပးပါမည္၊ သင္ဘယ္သူကုိ ေတာင္းဆုိမလဲ ေတာင္းဆုိပါဟု Aခြင့္ေပးေလသည္၊ မဟိ ံသကုမာရမင္းသားသည္ ညီAရင္း စႏၵကုမာရ မင္းသားကုိ မေတာင္းဆုိဘဲ AေဖတူAေမကြဲ ညီေထြး
သူရိယကုမာရ
မင္းသားငယ္ကုိသာ
ေတာင္းဆုိေလ၏။
သူရိယမင္းသားကုိ
ေတာင္းဆုိကာမွ
ဘီလူးၾကီးသည္ မဟိ ံသကုမာရမင္းသားကုိ ၿပႆနာ တင္လာၿပန္၏၊ Aသင္မင္းသား သင္သည္ ေဒ၀ဓမၼ တရားကုိ နားလည္ရုံသာ နာလည္ၿပီး ကုိယ္တုိင္လုိက္နာ က်င့္သုံး ၿခင္းမရွိဟု Aၿပစ္တင္စကား ေၿပာလာၿပန္၏၊ ေလာကဓမၼAရဆုိရင္ေတာ့ AေဖတူAေမတူ ညီAရင္းကုိ ေတာင္းသင့္တယ္၊ ယခုေတာ့ Aေဖတူ Aေမကြဲ ညီကုိ ေတာင္းၿခင္းသည္ သင္ေဟာေသာ တရားႏွင့္ မညီဟု ဆုိလာ၏။ ဘီလူးၾကီး ငါတုိ႔ ဤေတာထဲသုိ႔ ထြက္လာရၿခင္းသည္ ညီေထြး သူရိယမင္းသားငယ္ေၾကာင့္ၿဖစ္၏ဟု Aေၾကာင္းစုံရွင္းၿပၿပီေတာ့ စႏၵကုမာရကုိ
တကယ္လုိ႔
ေတာင္းဆုိလုိက္ရင္
Aေဖတူ
Aေမကြဲ
ညီေထြးကုိ
တုိင္းသူၿပည္သားေတြက
မေတာင္းဘဲ
သူတုိ႔ညီAကုိေပါင္းၿပီး
ညီရင္းၿဖစ္သည့္ သူရိယကုမာရကုိ
ဘီလူးစားေကၽြးလုိက္တယ္ ဟု ေၿပာဆုိလာမည့္ေဘးရန္ကုိ ၾကဳိတင္ေရွာင္ရွားသည့္Aေနၿဖင့္ သူရိယကုမာရ မင္းသားငယ္ကုိ ေတာင္းဆုိရၿခင္းၿဖစ္တယ္ဟု
ေနာက္တၾကိမ္တရားေဟာမွ ဘီလူးၾကီးသည္ ဓမၼပူဇာAၿဖစ္
က်န္ ညီတေယာက္ကုိလွဴေလ၏။ မဟိ ံသကုမာရမင္းသားသည္ ဘီလူးၾကီးAား၊ Aသင္ဘီလူး သင္သည္ ေရွးဘ၀က မေကာင္းမွဳေတြ ၿပဳလုပ္ခဲ့လုိ႔ ယခုဘ၀တြင္ သူတပါးAသက္ကုိ သတ္စားေနရေသာ ဘီလူးဘ၀ေရာက္ေန၏၊ ယခုဘ၀မွာလည္း ဤမေကာင္းမွဳေတြ ဆက္က်ဳးလြန္ေနမယ္ဆုိရင္ သင္သည္ Aပါယ္ငရဲ ေရာက္ဖုိ႔သာရွိေတာ့သည္၊ ယခုAခါက စၿပီး မေကာင္းမွဳေတြ မၿပဳလုပ္ဘဲ ေကာင္းမွဳေတြသာ လုပ္ပါဟု တရားေဟာေသာAခါ ဘီလူးၾကီးသည္ ထိတ္လန္႔ တုန္လွဳပ္သံေ၀ဂ ရ၍ ငါးပါးသီလ လုံေAာင္ ေစာင့္ထိမ္းပါမည္ဟု ကတိၿပဳေလသည္။ (Aလြန္ဆုိးေသာ
ဘီလူးၾကီးေတာ့
ငါးပါးသီလကုိ
Aားလုံး ဘီလူးေလာက္ေတာ့ ဆုိးမည္မထင္ပါ)
လုံေAာင္ေစာင့္ထိမ္းသြားနဳိင္၏၊
စာရွဳသူေတြ
ဘီလူးၾကီးသည္ တာ၀န္ယူလွ်က္
48 Aသင္မင္းသားတုိ႔
ေတာထဲတြင္
ဆယ့္သုံးႏွစ္တုိင္တုိင္
ေပ်ာ္သမွ်ေနပါ
မင္းသားသုံးေယာက္ကုိ
ေတာထဲတြင္
ၿပဳစုလုပ္ေကၽြးပါမည္
ဟု
ၿပဳစုေစာင့္ေရွာက္ေလ၏၊
ခမည္းေတာ္ နတ္ရြာစံမွ မင္းသားသုံးေယာက္သည္ ဘီလူးၾကီးကုိပါ ေခၚေဆာင္၍ တုိင္းၿပည္သုိ႔ၿပန္လာ၏၊ မဟိ ံသ ကုမာရသည္ ဘုရင္Aၿဖစ္ Aုပ္ခ်ဳပ္၍ စႏၵကုမာရ ကုိ Aိမ္ေရွ႔Aရာေပးၿပီး၊ သူရိယကုမာရသည္ စစ္သူၾကီးရာထူးၿဖင့္ ညီကုိသုံးေယာက္ တုိင္းၿပည္ကုိ ညီညီညတ ြ ္ညတ ြ ္ ဖြံၿဖဳိးေAာင္ Aုပ္ခ်ဳပ္နဳိင္ခ့ေ ဲ လသည္၊ ဘီလူးၾကီးကုိလည္း
နတ္ကြန္းၾကီးတည္ေဆာက္ကာ
လူေတြ၏
စားUီးစားဖ်ားမ်ားၿဖင့္
ပူေဇာ္ပသမွဳကုိ
ခံယူေစၿခင္းၿဖင့္ ေတာထဲတြင္ ၿပဳစုခဲ့ေသာ ေက်းဇူးကုိ Aတုံ႔Aလွည့္ ၿပန္လည္ေပးဆပ္ေလ၏။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္ Aေလာင္းေတာ္မဟိ ံသကုမာရမင္းသားဘ၀တြင္ Aဟိရိက၊ Aေနာတၱပၸ၊ ကိေလသာတုိ႔မွ ေ၀းကြာေAာင္ ေဆာင္ရြက္နဳိင္သလုိ လက္ထက္ေတာ္Aခါမွာလည္း Aဟိရိက၊ Aေနာတၱပၸ ကိေလသာႏွစ္ပါးမွ
ဘယ္ေတာ့မွ
မလာၿခင္းမ်ဳိးႏွင့္
ေ၀းကြာေAာင္
ေဆာင္ရက ြ ္နဳိင္ေသာေၾကာင့္လည္း
သဗၺညဳတ ေရႊဉာဏ္ေတာ္ကုိ Aတုမရွိ ရရွိေတာ္မူၿခင္းၿဖစ္၏။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္ ကိေလသာတုိ႔မွ ေ၀းကြာေတာ္မူေAာင္ ေဆာင္ရြက္နဳိင္သလုိ ကိေလသာကုိ ၀ါသနာႏွင့္တကြ
ပယ္သတ္ေတာ္မူနဳိင္တာကုိလည္း
ၾကည္ညိဳဖြယ္ဖူးၿမင္ရ၏၊
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား၏
တပည့္သာ၀က ရဟႏၱာမေထရ္ Aရွင္ၿမတ္မ်ားသည္ ရဟႏၱာAရွင္ၿမတ္ေတြ ၿဖစ္ေသာ္လည္း ကိေလသာကုိ ၀ါသနာႏွင့္တကြ မပယ္သတ္နဳိင္တာကုိ ေတြ႔ရ၏။ Aရွင္ပိလိႏၵ၀စၧ ရဟႏၱာ Aရွင္ၿမတ္္ၾကီးသည္ ေရွးAခါက ၿမင့္ၿမတ္သည့္Aမ်ိဳးၿဖစ္ေသာ ၿဗဟၼဏမ်ဳးိ၌ ဘ၀ငါးရာတုိင္တုိင္ ၿဖစ္ခဲ့သည့္Aတြက္ ဘ၀ငါးရာတုိင္တုိင္ သူယုတ္ သူယုတ္ဟု ေခၚေ၀ၚေၿပာဆုိခ့ေ ဲ သာ Aထုံ၀ါသနာသည္ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားထံေတာ္တြင္ ရဟန္းၿပဳ၍ ရဟႏၱာၿဖစ္သည့္တုိင္ေAာင္ မစြန္႔နဳိင္တာကုိ ေတြ႔ၿမင္ရသည့္ Aရွင္ၿမတ္၏ ဇာတ္လမ္းက ထင္ရွားလွ၏။ တခါေတာ့ ပိတ္ခ်င္းသီးေတြ
Aရွင္ပိလိႏၵ၀စၧ
မေထရ္ၿမတ္ၾကီးသည္
ေတာင္းႏွင့္Aၿပည့္ၿဖင့္
လွည္းေပၚတင္ၿပီး
လမ္းခရီးတခုတြင္
ေမာင္းလာ၏၊
လူတေယာက္သည္
Aရွင္ၿမတ္ၾကီး
Aနားေရာက္
ေတာ္မူေသာAခါ Aရွင္ၿမတ္ၾကီးသည္ သူ႔၀သီAတုိင္း ေဟ့ သူယုတ္ ဘာေတြလက ဲ ြ ေမးေလေတာ့၏။ Aရွင္ၿမတ္ၾကီး Aေၾကာင္း မသိ၍ Aေခၚခံရေသာ ဒကါသည္လည္း စိတ္ဆုိးၿပီး Aရွင္ၿမတ္ၾကီးကုိ Aရြဲ႔တုိက္ သူ႔Aလုိက္ကန္႔လန႔္ေၿပာမွဘဲဟု၊ ၾကြက္ေခ်းေတြပါဘုရားဟု ေၿပာလုိက္၏၊ ေAး-ၾကြက္ေခ်းဆိုေတာ့ လည္း ၾကြက္ေခ်းေပါ့ကြယ္ဟု Aမိန္႔ရွိေတာ္မူလုိက္၏၊ Aရွင္ၿမတ္ၾကီးလြန္သာြ းေသာAခါ မိမိေတာင္းထဲရွိ ပိတ္ခ်င္းသီးမ်ားကုိ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ Aားလုံးၾကြက္ေခ်းေတြၿဖစ္ကုန္၏၊ လွည္းေပၚၾကည့္ေသာ Aခါမွာလည္း ပိတ္ခ်င္းသီးAားလုံး ၾကြက္ေခ်းေတြၿဖစ္ေနတာကုိေတြ႔ၿမင္ရ၏။ Aရွင္ၿမတ္ၾကီး Aေၾကာင္းကုိ နားလည္ေသာ လူတစ္ေယာက္၏ Aၾကံေပးခ်က္Aရ Aရွင္ၿမတ္ၾကီး၏ ေရွ့မွပင္ ဤလွည္းကုိ ၿပန္ေမာင္းေစ၏၊ Aရွင္ၿမတ္ၾကီးသည္ ယခင္Aတုိင္းပင္ ေမးၿပန္၏၊ ေဟ့ သူယုတ္ ဘာေတြလဲ၊ ဒီတခါေတာ့ Aရွင္ၿမတ္္ၾကီးကုိ Aရြ႔ဲမတုိက္ရဲေတာ့ပါ၊ Aရွင္ဘုရား ပိတ္ခ်င္းသီးေတြပါဘုရားဟု ေလွ်ာက္ေလ၏၊
ပိတ္ခ်င္းသီး
ဆုိလည္း
ပိတ္ခ်င္းသီးေပါ့ကာြ ဟု၊
Aရွင္ၿမတ္ၾကီး
ၿပန္လည္
Aမိန့္ရွိမွ
ၾကြက္ေခ်းေတြသည္ Aားလုံးပိတ္ခ်င္းသီး ၿပန္ၿဖစ္ကုန္၏။ Aရက္ထဲ့ထားေသာ Aုိးထဲမွ Aရက္ေတြသန ြ ္လုိ္က္ေသာAခါ၊ Aုိးထဲတြင္ Aရက္ကုန္သာြ းေသာ္လည္း ထုိAုိးသည္ Aရက္န႔ံ မေပ်ာက္ၿပယ္သလုိ ရဟႏၱာမေထရ္ ၿမတ္ၾကီးေတြလည္း ကိေလသာ ကုန္ေသာ္လည္း Aထုံဓေလ့ ၀ါသနာAေငြ႔မွာ မပယ္ေဖ်ာက္နဳိင္ဘဲ က်န္ရစ္ခ့၏ ဲ ။
49 ပေစၥကဗုဒၶါ Aရွင္ၿမတ္မ်ားလည္း ထုိ႔Aတူပင္ ၀ါသနာဓေလ့ကုိ မပယ္ေဖ်ာက္နဳိင္ပါ၊ ၿမတ္စာြ ဘုရားရွင္ ကုိယ္ေတာ္ၿမတ္ၾကီးကေတာ့ ရဟႏၱာေတြ ပေစၥကဗုဒၶါ Aရွင္ၿမတ္ေတြ မပယ္သတ္နဳင္သည့္ ၀ါသနာဓေလ့ ဆုိ သည့္ ကိေလသာAေငြ႔Aသက္ကုိပါ ပယ္သတ္နဳိင္သည့္Aတြက္ ေလာကတြင္ Aတုမရွိၾကည္ညဳိ ထုိက္ပါ၏။ ၾကည္ညဳိသည့္စိတ္Aၿပည့္ၿဖင့္ Aရဟံ-ကိေလသာတုိ႔မွ ေ၀းကြာေတာ္မူ၍ ၀ါသနာႏွင့္တကြပယ္သတ္ ေတာ္မူေသာ ၿမတ္စြာဘုရားဟု မိမိဆုိသည့္ ဘုရားရွိခုိးကုိ Aဓိပၸါယ္ ရွိရွိ ရွိခုိးတတ္ေAာင္ နားလည္သမွ် ၾကဳီးစားၿပီး ေရးသားတင္ၿပလုိက္ရ၏။ ၂။
Aရ-ဟံ-
ကိေလသာတည္းဟူေသာ
ရန္သူတုိ႔ကုိ
သတ္္ၿဖတ္ေတာ္မူ၍
ရူပကာယေတာ္၏
တင့္တယ္ေတာ္မူေသာ ၿမတ္စြာဘုရား၊ ကိေလသာဆုိသည္မွာ ယခင္ဆုိခ့ၿဲ ပီးေသာ ကိေလသာ ၁၀-ပါးပင္ၿဖစ္ပါ၏၊ ထုိုကိေလသာကုိ ရန္သူ Aၿဖစ္ တင္စားေခၚေ၀ၚထားၿပီး ရန္သူကုိ သတ္ၿဖတ္နဳိင္ေသာ ဓားလက္နက္ကုိ Aရဟတၱမဂ္ၿဖင့္ တင္စားေခၚ ဆုိထားၿခင္းၿဖစ္၏၊ မိမိရန္သူကုိ ဓားလက္နက္ၿဖင့္ သတ္ၿဖတ္မွ ေAာင္ၿမင္မွဳရသလုိ ကိေလသာတည္းဟူေသာ ရန္သူကုိလည္း Aရဟတၱမဂ္တည္းဟူေသာ ဓားလက္နက္ၿဖင့္ သတ္ၿဖတ္နဳိင္မွ ေAာင္ၿမင္မွာၿဖစ္၏။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္ ဓားသံလွ်က္ၿဖင့္
ကိေလသာတည္းဟူေသာရန္သူကုိ
ပုိင္ပုိင္နဳိင္နဳိင္ၿဖတ္ေတာ္မူၿပီးၿပီၿဖစ္၍၊
Aရဟတၱမဂ္တည္း
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား၏
ဟူေသာ
ရူပကာယေတာ္တြင္
ေလာဘေရာင္ လည္းမရွိ၊ ေဒါသေရာင္လည္းမရွိ၊ ေမာဟေရာင္လည္းမရွိ၊ ကိေလသာဟူသမွ် ဘာကိေလသာ ေရာင္မွ မရွိေတာ့သၿဖင့္ Aလြန္တင့္တယ္ သပၸါယ္ေတာ္မူ ပါေပ၏၊ ကိေလသာကင္း သန္႔ရွင္းၾကည္လင္ေသာ ေၾကာင့္ ေရႊAဆင္းကဲ့သုိ႔ ၀ါ၀င္းေသာ Aဆင္းႏွင့္ၿပည့္စုံပါေပ၏။ ယခုေခတ္စကားႏွင့္
ေၿပာရမယ္ဆုိရင္
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားေလာက္
ေခ်ာသည့္ပုဂၢဳိလ္
ေလာက
တခြင္တြင္ ရွိမည္မထင္ပါ၊ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား ဘယ္ေလာက္ေခ် ဘယ္ေလာက္လွ သည္ဆုိတာ ေပၚလြင္သည့္ မာဂ႑ီဇာတ္လမ္းကုိ ၾကည္ညဳိၾကည့္မည္ဆုိရင္ ထင္ရွားစြာ ေတြ႔ၿမင္ရပါလိမ့္မည္။ ၿမတ္စြာဘုရား သာ၀တၳိၿပည္ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္မွ ေကာသမၺီၿပည္ သူေဌးၾကီး သုံးUီးၿဖစ္ေသာ ေဃာသကသူေဌး၊ ကုကၠဳဋသူေဌး၊ ပါ၀ါရိကသူေဌး တုိ႔၏ ပင့္ေလွ်ာက္ေတာ္ မူသၿဖင့္ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္ ရဟန္းAေပါင္းၿခရံေတာ္မူလွ်က္ ေကာသမၺီခရီးစU္သုိ႔ ၾကြလာစU္Aခါက ၿဖစ္၏။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္ ေကာသမၺီၿပည္ခရီးသုိ႔ သြားေနစU္ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား၏ ဉာဏ္ေတာ္၌ မာဂ႑ီပုဏၰားၾကီး
ဇနီးေမာင္ႏွံ၏
Aရဟတၱဖုိလ္ရေၾကာင္း
ရန္ၿငဳိးဖြဲ႔မည္ကုိ၄င္း
ၿမင္ေတာ္မူသည့္Aတြက္
Uပနိႆယႏွင့္
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္
သမီးမာဂ႑ီက
မိမိတပါးတည္း
မိမိAေပၚ
မာဂ႑ီမိသားစု
ေနထုိင္ရာ ကုရုတုိင္း ကမၼာသနိဂုံး သုိ႔ၾကြေတာ္မူလာ၏။ မာဂ႑ီပုဏၰားၾကီးတုိ႔ မိသားစုသည္ Aေဖလည္း မာဂ႑ီ၊ Aေမလည္း မာဂ႑ီ၊ သမီးလည္းမာဂ႑ီ၊ နာမည္တူမိသားစုၿဖစ္၏၊ သမီးမာဂ႑ီသည္ ကုုရုတုိင္းတခြင္တြင္ Aလွဘုရင္မေလးၿဖစ္၏၊ သမီးမာဂ႑ီ၏ Aလွေၾကာင့္
တမိသားစုလုံးကုိ
သိသူမ်ားလွ၏၊
မိခင္
ဖခင္တုိ႔သည္
သမီး၏
Aလွကုိ
မာန္တက္ၿပီး
လာစပ္သူမွန္သမွ်ကုိ တူသလား တန္သလားဟု ေၿပာလႊတ္သည့္ Aၾကိမ္ေပါင္းကလည္း မနည္းေတာ့ပါ။ ကုရုတုိင္းတခြင္မွာေတာ့ မာဂ႑ီမိသားစုသည္
ၿဗဟၼဏ
သမီးAလွေၾကာင့္ဘ၀င္ၿမင့္ေနေသာ ဘာသာကုိ
ကုိးကြယ္၍
ဗုဒၶAေၾကာင္းကုိ မသိသလုိ ဘုရားရွင္ကုိလည္း သိေတာ္မမူေပ။
မိသားစုဟု
ဗုဒၶဘာသာကုိ
လူသိပုိမ်ားၿခင္းၿဖစ္၏၊
ကုိးကြယ္သူမ်ား
မဟုတ္ပါ၊
50 မာဂ႑ီပုဏၰားၾကီးသည္ ၿဗဟၼဏဘာသာ၀င္တုိ႔ထုံးတမ္းAစU္AလာAတုိင္း တညU့္လုံး ရြာၿပင္ထြက္၍ ယဇ္မီးပူေဇာ္၏၊
နံနက္ေစာေစာမွ
ကမၼာသဒမၼရြာသုိ႔တြင္းသုိ႔
ရြာတြင္းသုိ႔ၿပန္၀င္လာ၏၊
ဆြမ္းခံ
၀င္ေတာ္မူခ်ိန္ႏွင့္၊
ၿမတ္္စာြ ဘုရားရွင္ မာဂ႑ီပုဏၰားၾကီး
ကုိယ္ေတာ္ၿမတ္ၾကီးလည္း ရြာၿပင္မွ
ၿပန္လာခ်ိန္ႏွင့္
တုိက္ဆုိင္ေနေAာင္ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား ဖန္တည္းထားၿခင္းၿဖစ္၏။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္ မာဂ႑ီပုဏၰားၾကီး Aရွင္ၿမတ္ကုိၿမင္ရန္ၿပေတာ္မူ၏၊ မာဂ႑ီပုဏၰားၾကီးသည္ ၿမတ္စြာဘုရားကိုၿမင္ေတာ္မူေသာAခါ
ဘုရားမွန္းမသိဘဲ
ဟိုAေရွ့က
လာေနေသာ
Aမ်ဳးိသားသည္
Aလြန္ေခ်ာေမာပါလားဟု ရွင္ေတာ္ၿမတ္၏ Aလွကို သေဘာၾက၍ ၾကည့္ရွဳေန၏။ သူ႔သမီး၏
Aလွကုိသာ
Aထင္ၾကီးၿပီး
တၿခားသူေတြ၏Aလွကုိ
Aထင္မၾကီးေသာ
မာဂ႑ီပုဏၰားၾကီးသည္ ယခုေတာ့ ရွင္ေတာ္ၿမတ္္ဘုရားကုိ ၿမင္ေတာ္မူမွ ေငးၾကည့္ရသည့္ ဘ၀မ်ဳိးေရာက္ေန၏၊ ဒီလုိ Aလြန္လွသည့္ Aမ်ိီဳးသားႏွင့္မွ ငါ့သမီး Aလွဘုရင္မေလးႏွင့္ လုိက္ဖက္ညီမွာ၊ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ လက္္ဆက္ေပးလုိက္ရင္ ေနႏွင့္လ ေရႊႏွင့္ၿမပမာ လိုက္ဖက္ညီေသာ ဇနီးေမာင္ႏွံၿဖစ္နဳိင္သည္ဟု စU္းစားမိကာ ၿမတ္စြာဘုရားကုိ သမက္ေလာင္းဖမ္းရန္ က်ဳိးစားေလေတာ့၏။ ကုရုတုိင္း
တခြင္တြင္
ဘယ္သူလာစပ္စပ္
သေဘာမတူၿငင္းပယ္ခ့ေ ဲ သာ
မာဂ႑ီပုဏၰားၾကီးသည္
ယခုေတာ့ သူကုိယ္တုိင္ သေဘာၾကေနေသာ သမက္ေလာင္းကုိ ေတြ႔ရွိေနၿပီၿဖစ္၏၊ သမီးတုိ႔၏ Aိမ္ေထာင္ ကိစၥသည္ လူေလာကတြင္ မိခင္တုိ႔၏ တာ၀န္သာ Aမ်ားဆုံးၿဖစ္၏၊ ယခုေတာ့ ဖခင္ၿဖစ္သည့္ မာဂ႑ီပုဏၰား ၾကီးသည္ ၿမတ္စြာဘုရား၏ Aလွကုိ ၿမင္မွ သူကုိယ္တုိင္ သေဘာၾကၿပီး ၿမတ္စာြ ဘုရားထံသာြ းေလ၏။ Aေမာင္ ခဏေနပါAုံး ငါေတြ႔ဘူးေသာ Aမ်ဳးိသားေတြထတ ဲ ြင္ သင့္ေလာက္ လွသည့္လူ ေလာကတြင္ မေတြ႔ဘူးပါ၊ ငါ့မွာလည္း သင္လုိေခ်ာေမာလွပသည့္ သမီး တေယာက္ရွိပါသည္၊ သင္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္သည္ Aလြန္တြဲဖက္ညီလွ၏၊ ငါ့သမီးကုိ သင့္Aလုပ္AေၾကြးAၿဖစ္ သင္လက္ခံေတာ္မူပါဟု ေၿပာၾကားေသာAခါ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား သည္ ဆိတ္ဆိတ္ေနေတာ္မူ၏။ ၿမတ္စြာဘုရားဘယ္ေလာက္လွသလည္းဆုိတာ
စာရွဳသူမ်ား
မွန္းဆ၍
ၾကည္ညဳိ
နဳိင္ပါ၏၊
မာဂ႑ီပုဏၰားၾကီးသည္ သူသမီး၏ Aလွကို Aလြန္Aထင္ၾကီးေလ၏၊ သူသမီး၏ Aလွသည္ ေလာကတြင္ Aႏွဳိင္းမဲ့ Aလွၿဖစ္သည္ဟု သတ္မွတ္ထား၏၊ ယခုေတာ့ ၿမတ္စာြ ဘုရား၏ Aလွကိုၿမင္မွ သမီးAလွမာန္ ၀င့္ေနေသာ မာဂ႑ီပုဏၰားၾကီးသည္ Aလွမာန ခ၀ါခ်ကာ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားထံ ခ်U္းကပ္ၿခင္းၿဖစ္၏။ မာဂ႑ီပုဏၰားၾကီးသည္ သူ႔သမီးႏွင့္လက္ထပ္ရန္ ကမ္းလွမး္ပါက မည္သူကမွ် ၿငင္းဆန္လိမ့္မည္ မဟုတ္ ဟု ထင္ေန၏၊ ထုိAထင္သည္ ပုဏၰားၾကီး၏ မွားယြင္းေသာ Aထင္သာၿဖစ္၏၊ ထုိမွားယြင္းေသာ Aထင္ကုိ Aေၾကာင္းၿပဳ၍ မာဂ႑ီပုဏၰားၾကီးသည္ သူ႔သမီးAေပၚ၌ ၾကီးမားေသာ သံေယာဇU္ၿဖင့္ တြယ္တာ ေနၿခင္း ၿျဖစ္ ၏။ထုိAၿမင္ႏွင့္ ထုိသံေယာဇU္ကုိၿဖတ္ေတာက္နဳိင္မွ ပုဏၰားၾကီးဇနီးေမာင္ႏွံ တရားထူး ရမယ္ဆုိတာ ရွင္ေတာ္္ ၿမတ္ဘုရားသိေတာ္မူ၏၊။ သတၱ၀ါေတြကုိ ခ်မ္းသာေစရန္ ရည္သန္၍ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား သီးခံၿခင္း ၿဖစ္၏။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားကို
ဤေနရာတြင္
ေခတၱေစာင့္ပါUီးဟု
ေၿပာဆုိၿပီး
မာဂ႑ီပုဏၰားၾကီးသည္
သမီးႏွင့္ဇနီးကုိေခၚေဆာင္ရန္ ရြာထဲသုိ႔၀င္လာကာ ဇနီးၿဖစ္သူAား သမီးႏွင့္သင့္ေတာ္ေသာ Aမ်ဳိးသားကုိ ေတြ႔လာသည္၊
သမီးကုိAလွၿပင္၍
ထုိAမ်ဳိးသားထံ
သြားရန္
ၿမန္ၿမန္လုပ္ခုိင္းေလ၏။သမီးAလွၿဖင့္
ဘ၀င္ၿမင့္ေနေသာ မာဂ႑ီမိသားစု ယခုသမီးႏွင့္သင့္ေတာ္သူကုိ ကုိယ္တုိင္ေတြ႔လာၿပီ ဆုသ ိ ည့္သတင္းသည္ တရြာလုံးသို႔ၿပန္႔ႏွံ႔သြား၏၊ ဤလုိ တုိးတုိုးတိတ္တိတ္သတင္းကား လူသားေတြ Aလြန္ ႏွစ္သက္တာ ေတြ႔ၿမင္ရ၏၊ စိတ္၀င္စားသည့္Aတုိင္း လူေတြက တေစ့တေစာင္းၾကည့္ရန္ ရြာၿပင္ ထြက္လာၾက၏၊။
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္
51 မာဂ႑ီဇနီးေမာင္ႏွံ၏
Aရဟတၱဖုိလ္ရေၾကာင္း
သိေတာ္မူ၍
ၾကြေတာ္
မူလာၿခင္းၿဖစ္သည့္Aတြက္ လူစုံေAာင္ေစာင့္ဆုိင္း၍၊ မာဂ႑ီပုဏၰားၾကီးေၿပာသမွ်ကုိ သီးခံ၍ ဆိတ္ဆိတ္ ေနၿခင္းၿဖစ္၏၊ မာဂ႑ီပုဏၰားၾကီး ရြာထဲ၀င္သာြ းမွ ရွင္ေတာ္ ၿမတ္ဘုရားသည္ Aဓိ႒ာန္ကာ ေၿခေတာ္ရာခ်ထား၍ ဆြမ္းခံၾကြေတာ္မူ၏။ မာဂ႑ီပုဏၰားၾကီး၏ သမီးႏွင့္ဇနီး Aလွၿပင္ၿပီးေသာAခါ သူတို႔မိသားစု ရြာၿပင္သုိ႔ ထြက္လာၾက၏၊ သူတုိ႔လာခ်ိန္တြင္ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား ဆြမ္းခံၾကြေနတာႏွင့္ မေတြ႔ရွိေတာ့ပါ၊ မာဂ႑ီပုဏၰားၾကီးသည္ ဇနီးႏွင့္ သမီးAား ဆူေလ၏၊ မင္းတုိ႔Aလွၿပင္တာၾကာလုိ႔ ယခုငါ့သမက္ေလာင္းႏွင့္လၿဲြ ပီဟု ဆူပူၾကိမ္းေမာင္းေလ၏။ မာဂ႑ီပုေဏၰးမၾကီးမွ ရွင့္သမက္ေလာင္းႏွင့္ဘယ္နားမွာေတြ႔ဆုံခ့သ ဲ လဲဟု ေမးၿမန္းေသာAခါ ဒီေနရာ မွာ ေတြြ႔ဆုံခဲ့သည္ဟု လက္ညဳိးညြန္ၿပေလ၏၊ ထုိညႊန္ၿပေသာ ေနရာတြင္ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား ခ်ထားခဲ့ေသာ ေၿခေတာ္ရာကုိ ေတြ႔ၾကေလ၏။ ပုေဏၰးမၾကီးသည္ ပုဏၰားၾကီးထက္ ေ၀ဒပညာပုိတတ္၏၊ ပုေဏၰးမၾကီးသည္ ၿမတ္စာြ ဘုရားေၿခေတာ္ရာ ကုိၾကည့္ၿပီး၊ ပုဏၰားၾကီး ဒီေၿခရာသည္ သင့္သမက္ေလာင္းေၿခရာဆုိလွ်င္ သင္မွားလိမ့္မည္၊ ဤေၿခရာသည္ ကိေလသာကင္းသူေတြ၏ ေၿခရာသာၿဖစ္သည္ဟု ပုေဏၰးမၾကီးတုိက္ရုိက္ေၿပာေလ၏။ ပုေဏၰးမၾကီးေၿပာေသာစကားကုိ
ပုဏၰားၾကီးသည္
ေခါင္းမာစြာ
လက္မခံဘဲ
မင္းဘယ္ေလာက္
နားလည္လုိ႔လည္းဟု ဆူပူေငါက္ငန္း၍ ပညာAရာမွာ မိမိထက္သာသည္ဟု ပုဏၰားၾကီးလက္မခံပါ၊ Aမ်ဳးိသမီး ဟူသည္ Aရာရာမွာ Aမ်ဳးိသားထက္ ပုိနိမ့္က်သည္ဟု သတ္မွတ္ခံယူထားသူၿဖစ္၏၊ ေ၀ဒက်မး္၏ လကၡဏာ က႑၌လည္း ပုေဏၰးမၾကီးသည္ မိမိေလာက္မတတ္ဟု ထင္္ကာ ပုေဏၰးမၾကီးကုိ ၾကိမ္းေမာင္းၿခင္းၿဖစ္၏။ ေရွးေခတ္Aမ်ိဳးသားေတြ၏ Aမ်ဳိးသမီးေတြAေပၚ မွားယြင္းေသာ Aၿမင္တစ္ခုၿဖစ္၏၊ Aမ်ဳိးသမီးမ်ား Aေပၚ Aမ်ဳိးသားေတြ၏ ေမြးရာပါ Aနဳိင္ယူၿခင္ေသာ Aခြင့္Aေရးတခုၿဖစ္၏၊ တကယ္ေတာ့ ပုေဏၰးမၾကီးသည္ ပုဏၰားၾကီးထက္ ပညာသင္ယူမွဳနဲေသာ္လည္း ေမြးရာပါ ဗီဇဉာဏ္သည္ ပုဏၰားၾကီးထက္ သာလြန္ေသာေၾကာင့္ ၿမတ္စြာဘုရား၏ ေၿခေတာ္ရာကုိ မွန္မွန္ကန္ကန္ ဆုံးၿဖတ္နဳိင္ၿခင္းၿဖစ္၏။ ပုဏၰားၾကီးတို႔
ဇနီးေမာင္ႏွံ
ၿငင္းခုံေနၾကစU္မွာပင္
ၿမတ္စာြ ဘုရား
ဆြမ္းခံၿပန္ၾကြေတာ္မူလာ၏၊
ၿမတ္စြာဘုရား ၾကြလာတာကုိၿမင္မွ ပုဏၰားၾကီးသည္ Aားရ၀မ္းသာၿဖင့္ ပုေဏၰးမၾကီးႏွင့္သမီးAား ရွင္ေတာ္ ၿမတ္ဘုရားကုိ
ညြန္ၿပ၍ သမီးAတြက္ ငါေတြခ့ဲေသာ Aမ်ဳိးသားကား ဤAမ်ဳိးသားၿဖစ္သည္ဟု ေၿပာၿပီး
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားထံ သြားေလ၏။ Aေမာင္ငါသည္ သင့္ကုိ Aေစာၾကီးကပင္ ရွာေဖြခ့၏ ဲ ၊ ဤေလာကတြင္ရွိေသာ Aမ်ဳိးသမီးမ်ားတြင္ ငါ့သမီးေလာက္ လွေသာAမ်ဳးိသမီး ရွာေတြနဳိင္မည္ မဟုတ္ေပ၊ Aမ်ဳိးသားမ်ားတြင္ သင့္ေလာက္ ေခ်ာေမာ လွပေသာ Aမ်ဳိးသား ဤေလာကတြင္ ရွိမယ္မထင္ပါ၊ သင္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္သည္ ေရွ့သာြ းေနာက္လုိက္ Aလြန္ လုိက္ဖက္လွပါ၏၊
သင့္ကုိ
လုပ္ေကၽြးရန္
ငါးသမီးAားေပးလုိ၏၊
သင္လက္ခံပါဟု
မိသားစုေရွ့တြင္
ယုံၾကည္လန ြ ္းလွ၏၊
သူ၏ကမ္းလွမ္းခ်က္ကုိ
ေၿပာၾကားေလ၏။ ပုဏၰားၾကီးသည္ ၿငင္းဆန္မွာ
မဟုတ္ဘူး
သူသမီး၏
Aလွကုိ
Aထင္ၿဖင့္
ယုံယုံၾကည္ၾကည္
ၿမတ္စာြ ဘုရားကုိ
ၿမတ္စြာဘုရားAေနၿဖင့္လည္း လက္ခံလိမ့္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ထားပုံ ရပါသည္။
ဘယ္သူမဆုိ
ကမး္လွမ္းၿခင္းၿဖစ္ပါ၏၊
52 ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္ ပုဏၰားၾကီးAား ပုဏၰားၾကီး Aလြန္လွေသာ မာနတ္မင္း၏ သမီးကညာသုံးUီး ငါဘုရားကုိ
လမ္းလွမ္းလာစU္Aခါကလည္း
တတ္မက္မွဳမရွိသၿဖင့္
ၿငင္းပယ္ခ့၏ ဲ ၊
ယခု
သင့္သမီး၏
Aလွဆိုသည္မွာလည္း ေသာကေတြ လြမး္ၿခဳံေနေသာ ေသာကေတြ ၀ုိင္းAုံေနေသာ AေပၚယံAလွသာၿဖစ္၏။ Aတြင္းမွာေတာ့ က်င္ၾကီး က်င္ငယ္ ၿပည္ ခၽြဲ သလိ္ပ္ ႏွပ္ ေသြး စသည္တုိ႔ၿဖင့္ ၿပည့္လွ်မး္ေနေသာ Aလြန္စက္ဆုပ္ ရြံရွာဖြယ္ေကာင္းေသာ Aပုပ္ေကာင္ကုိ ရုပ္ေဆာင္ေနေသာ Aလွသာၿဖစ္တယ္၊ Aေပၚယံ သကာဖုံး၍
Aတြင္း၌
လွဳိက္ပုတ္ေနေသာ
ဤAပုတ္ေကာင္ကုိ
ငါယူဘုိ႔ေနေနသာသာ
ေၿခႏွင့္ေတာင္
တုိ႔ခ်င္သည့္ဆႏၵမရွိပါဘူးဟု ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားမွ ပစ္ပစ္ခါခါေၿပာဆုိ၍ ၿငင္းဆန္လုိက္၏။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္ ေ၀ေနယ်သတၱ၀ါေတြ နစ္နာေစလုိေသာ ဆႏၵၿဖင့္ ေၿပာဆုိၿခင္း မဟုတ္ပါ၊ Aက်ဳိးလုိလား၍သာ မိန္႔ေတာ္မူၿခင္းၿဖစ္ပါ၏၊ မာဂ႑ီပုဏၰားၾကီး ဇနီးေမာင္ႏွံသည္ သမီးAလွကုိ ယုံၾကည္လန ြ ္း ၿပီး ဖက္တြယ္ေနမယ္ဆုိရင္ တရားထူူးရနဳိင္မွာ မဟုတ္သည့္Aတြက္ ဤကဲ့သုိ႔ေသာစကားကုိ သုံးရၿခငး္ၿဖစ္၏။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားေၿပာလုုိက္ေသာ
စကားလုံးမ်ားသည္
မာဂ႑ီမိသားစု
သုံးေယာက္လုံး၏
ႏွလုံးသားကုိေတာ့ တုိက္ရုိက္သြားမွန္ေလ၏၊ မွန္ပုံၿခင္း မတူပါ၊ သမားေကာင္းတုိ႔မည္သည္ ခြစ ဲ ိတ္ေသာAခါ လူနာ၏ခႏၶာကုိယ္တြင္ မလုိAပ္ေသာ Aရာမွန္သမွ်ကုိ ခြစ ဲ ိတ္လွီးထုတ္ၿပစ္မွ လူနာခ်မ္းသာရမွာၿဖစ္၏၊ လူနာကုိ နာေစၿခင္ေသာဆႏၵ လုံး၀မရွိပါ။ ကိေလသာေရာဂါကုိ
Aထူးကုေပးေနေသာ
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားလည္း
Aလွမာန္တက္ၿပီး
ကိေလသာထူေၿပာေနသည့္ သမီးၿဖစ္သူ မာဂ႑ီတည္းဟူေသာ ကိေလသာရွင္ကုိ လွီးၿဖတ္ထုတ္ၿပစ္ေတာ္မူ၍ မာဂ႑ီဇနီးေမာင္ႏွံ ခ်မ္းသာမူရရွိ၍ တရားထူးရရန္ ဤကဲ့သုိ႔ေသာ စကားလုံးမ်ားၿဖင့္ ေဟာၾကားရၿခင္းၿဖစ္၏။ သမီးမာဂ႑ီသည္ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား ပစ္ပစ္ခါခါ ေၿပာၾကားေသာ စကားလုံးမ်ားကုိ သံေ၀ဂမထင္ဘဲ Aၿပစ္ၿမင္ကာ ရွင္ေတာ္ၿမတ္္ဘုရားAား ရွင္ၾကီးေဂါတမ ငါ့ကုိမယူၿခင္ မယူဘူးလုိ႔ ေၿပာရင္ၿပီးပါလ်က္ႏွင့္ ယခုေတာ့ လူပုံAလယ္တြင္ Aေပၚယံသာလွၿပီး Aတြင္းမွာ က်င္ၾကီး က်င္ငယ္Aၿပည့္ၿဖင့္ လွဳိက္ပုတ္ေနေသာ Aပုပ္ေကာင္ကုိ ေၿခႏွင့္ေတာင္ မတုိ႔ခ်င္သည့္ ဆႏၵမရွိပါဘူးဟု ရက္ရက္စက္စက္ ေၿပာရက္သည္ဟု စိတ္ဆုိး၍ ငါေကာင္းစားလွ်င္ တေန႔သိမယ္ဟု ရန္္ၿငိဳးဖြ႔က ဲ ာ ထြက္ခါြ သြားေလ၏။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္ မာဂ႑ီမိသားစု သုံးUီးလုံးAေပၚ၌ ကရုဏာ Aၿပည့္ရွိပါ၏၊ မာဂ႑ီAဖုိးၾကီး Aဖြားၾကီး
ဇနီးေမာင္ႏွံ၏
Aရဟတၱမဂ္ရေၾကာင္း
Uပနိႆယကုိ
ၿမင္ေတာ္မူ၍သာ၊
သမီးမာဂ႑ီAေပၚ
ပစ္ပစ္ခါခါ ေၿပာဆုိၿခင္းၿဖစ္ပါ၏၊ သမီးမာဂ႑ီAေပၚ နစ္နာေစလုိေသာ ဆႏၵၿဖင့္ ေဟာၾကားၿခင္းမဟုတ္ပါ။ မာဂ႑ီAဖုိးၾကီး
Aဖြားၾကီး
ဇနီးေမာင္ႏွံ၏
သႏၱာန္မွာေတာ့
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား
ပစ္ပစ္ခါခါ
ေၿပာေသာစကားလုံးေတြကုိ Aၿပစ္မၿမင္ဘဲ သံေ၀ဂထင္ကာ လူသားေတြ၏ ခႏၶာကုိယ္ဆုိတာ Aေပၚယံ Aေရၿပားေပၚမွာတင္ ၾကည့္ရွဳလုိ႔တင့္တယ္ၿပီး AေရၿပားေAာက္ Aတြင္းမွာေတာ့၊ ေသြး ၿပည္ ႏွပ္ က်င္ၾကီး က်င္ငယ္ Aစရွိသၿဖင့္ ပုိးမ်ဳိးရွစ္ဆယ္ က်င္လည္ က်က္စားေနေသာ Aပုတ္ေကာင္ၾကီးပါလားဟု ခႏၶာကုိ၏ Aၿပစ္ေတြကုိ မွန္မွန္ကန္ကန္ ၿမင္ၿပီး Aလွေၾကာင့္ ဘ၀Aၿမင္မွန္ ရရွိသာြ းၿခင္းၿဖစ္၏။ ၿမတ္စြာဘုရားသည္ သံေ၀ဂဉာဏ္ထင္လာေသာ မာဂ႑ီပုဏၰားၾကီး ဇနီးေမာင္ႏွံAား ေလာကီAာရုံ ကာမဂုဏ္တုိ႔၏
Aၿပစ္ကုိလည္း
Aက်ဳိးတရားကုိလည္း
ေဟာၾကားေတာ္မူ၏၊
ေဟာၾကားေတာ္မူ၏၊
ေလာကီဘုံတြင္
ေလာကီAာရုံ ကာမဂုဏ္ေတြႏွင့္ ဘယ္လုိမွ ကင္းလုိ႔ရမည္မဟုတ္ပါ။
ကာမဂုဏ္မွ ေနထုိင္ၾကေသာ
ထြက္ေၿမာက္ေၾကာင္း လူသားမွန္သမွ်သည္
53 လွလွပပေလးေတြၿမင္ရင္လည္း ၾကည့္ၿဖစ္မွာၿဖစ္၏၊ သာသာယာယာ Aသံေလးေတြ ၾကားရင္လည္း နားေထာင္ၿဖစ္မွာၿဖစ္၏၊ ေမြးရန႔ံထုံၾကဳိင္လာလွ်င္လည္း နမ္းရွဳမိမွာၿဖစ္၏၊
Aရသာရွိရွိ စားဖြယ္မ်ား ေတြ႔ရင္
လည္း လွ်ာၿဖင့္ စားၿဖစ္မွာၿဖစ္၏၊ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႔ဖယ ြ ္ Aေတြ႔Aထိႏွင့္ ၾကဳံေတြ႔ရရင္လည္း ေတြ႔ထိမိမွာ ၿဖစ္၏။ ၿမင္စရာ ဤတရားမ်ားကုိ
ၾကားစရာ
နမ္းစရာ
ေလာကီဘုံတြင္
စားစရာ
ထိေတြ႔စရာ
ေရာက္လာေသာ
ေလာကီAာရုံကာမဂုဏ္မ်ား
လူသားမွန္သမွ်
မလြမ ဲ ေသြ
ၿဖစ္ပါ၏၊
ၾကဳံေတြ႔ရမွာၿဖစ္၏၊
ဘယ္သူေတြ လြတ္ကင္းေAာင္ ေရွာင္လြဲလုိ႔ရမည္ မဟုတ္ပါ။ ေလာကီ Aာရုံကာမဂုဏ္တုိ႔ကုိ လူသားမွန္သမွ် ေရွာင္လလ ဲြ ုိ႔ မရေသာ္လည္း ေရွာင္လတ ဲြ တ္ေသာ Aက်င့္ထူးေတာ့ရွိသည္၊
ထုိေရွာင္လြဲတတ္ေသာ
Aက်င့္ထူးကား
ေလာကီAာရုံ
ကာမဂုဏ္တုိ႔၌
မတတ္မက္ၿခင္း Aက်င့္ထူးၿဖစ္၏၊ ထုိမတတ္မက္တတ္ေသာ Aက်င့္ကုိသာ ေစာင့္ထိမ္းရမည္ၿဖစ္၏။ ေလာကီAာရုံ ကာမဂုဏ္ေတာမွာ ေနရေသာ္လည္း ကာမဂုဏ္တုိ႔၌ မတတ္မက္ၿခင္းကုိ ရႊံ႔ညႊန္ေတာ၌ ေပါက္ေသာ
ပဒုမၼာၾကာ
Uပမာၿဖင့္
နဳိင္းယွU္ရမည္ၿဖစ္၏၊
ရႊံညႊန္ေတာ၌ေပါက္ေသာ
ပဒုမၼာၾကာသည္
ရြ႔ံညြန္ေတာ၌ ေပါက္ပါလွ်က္ ရႊ႔ြံညြန္ႏွင့္ရႊံ႔ညန ြ ္ န႔ံကင္းၿပီး လွလွပပ ငြားငြားစြင့္စြင့္ ေရေပၚသုိ႔ ေပၚထြက္လာသလုိ၊ ထုိAနည္းAတူ ေလာကီAာရုံ ကာမဂုဏ္ေတာတြင္ ေနထုိင္ၾကေသာ လူသားေတြလည္း ေလာကီ Aာရုုံကာမဂုဏ္ေတြႏွင့္ ကင္း၍မၿဖစ္ေသာ္လည္း ေလာကီAာရုံ ကာမဂုဏ္တုိ႔ကုိ တက္မက္ၿခင္းမွကင္းေAာင္ ကာမဂုဏ္Aနံ့ ကာမဂုဏ္ Aေငြ႔Aသက္တုိ႔မွ လြတ္ကင္းေAာင္ က်င့္နဳိင္ရမည္ၿဖစ္၏။ ရွင္ေတာ္္ၿမတ္ဘုရားသည္ မာဂ႑ီပုဏၰားဇနီးေမာင္ႏွံ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား
မာဂ႑ီပုဏၰားၾကီး
ဘုရားကုိ
ဇနီးေမာင္ႏွံAား
ဘုရားမွန္းလည္း
ေဟာေတာ္မူေသာ
တရားကုိလည္း
ေဟာၾကားေတာ္မူ
သိလာၾက၏၊
ေလးေလး
နက္နက္
ေသာAခါ
ဘုရားမွန္းသိလာေတာ့ ခံယူနာၾကားတတ္္လာ၏၊
တရားကုိတရားမွန္းသိၿပီး တရားပဲြ ၿပီးဆုံးေသာAခါ မာဂ႑ီပုဏၰားၾကီးဇနီးေမာင္ႏွံ Aနာဂါမ္တည္သာြ းေလ၏။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္
Aလွကုိၿမတ္နဳိးတြယ္တာေနေသာ
မာဂ႑ီပုဏၰားၾကီး
ဇနီးေမာင္ႏွံAား
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား၏ Aလွၿဖင့္ပင္ ဆြဲေဆာင္၍၊ Aလွမာန္ုကို ခ၀ါခ်ေစလွ်က္ ဘ၀၏ ထာ၀ရ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာ Aလွပုိင္ရွင္မ်ားၿဖစ္္ေAာင္ သမီးမာဂ႑ီ၏ ရန္ၿငိဳးဖြ႔ဲမူကုိ ခံယူကာ မာဂ႑ီပုဏၰားၾကီး ဇနီးေမာင္ႏွံAား ေခ်ခၽြတ္ ေတာ္မူၿခင္း ၿဖစ္ပါ၏၊ မာဂ႑ီဇနီးေမာင္ႏွံ Aနာဂါမ္ၿဖစ္သာြ းေသာAခါ မိမိတုိ႔၀တၱရားAရ သမီးမာဂ႑ီကုိ ဖေထြးမာဂ႑ီထံ Aပ္ႏွံ၏၊ ဖေထြးမာဂ႑ီလည္း မိမိ၏ သမီးAရင္းကဲ့သုိ႔ ေစာင့္ေရွာက္ ေလ၏။ မာဂ႑ီပုဏၰားၾကီးတုိ႔ ရဟန္းၿပဳၾက၏၊
ဇနီးေမာင္ႏွံ
ရဟန္းၿပဳၿပီးေသာAခါ
ႏွစ္Uီးလုံးပင္
Aိမ္ယာတည္ေထာင္
ရဟန္းတရားကုိ
လူ႔ေဘာင္ကုိ
ဆက္လက္Aားထုတ္ၾက၏၊
စြန္႔ခါြ ၍
မၾကာၿမင့္မွီ
ကာလAတြင္းမွာပင္ Aရဟတၱဖုိလ္ကုိ မ်က္ေမွာက္ၿပဳၿပီး ရဟႏၱာၿဖစ္သာြ းၾက၏၊ မာဂ႑ီပုဏၰားၾကီး ဇနီးေမာင္ႏွံ သံသရာမွ AၿပီးAပုိင္ လြတ္ေၿမာက္၍ ေAးခ်မ္းၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေသာ ဘ၀ပုိင္ရွင္မ်ား ၿဖစ္ေတာ္မူပါ၏။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား ၿပည့္စုံေနတာကုိ
ရူပကာယေတာ္၏
Aေၾကာင္းၿပဳၿပီးေတာ့
ကိေလသာတည္းဟူေသာ
ရန္သူတုိ႔ကုိ
တင့္တယ္
မာဂ႑ီပုဏၰားၾကီး
သပၸါယ္ ဇနီးေမာင္ႏွံ
သတ္ၿဖတ္ေတာ္မူ၍
ၾကည္ညဳိဘယ ြ ္
ဂုဏ္Aေပါင္းႏွုင့္
တရားထူးရသြားသလုိ၊
ရူပကါယေတာ္၏
Aရဟံ-
တင့္တယ္ေတာ္မူေသာ
ၿမတ္စြာဘုရားဟု Aရဟံဂုဏ္ေတာ္ကုိ ရြတ္ဆုိၿပီး ၿမတ္ဘုရားကုိ ပူေဇာ္သူတုိင္း တရားထူးမရရင္ေတာင္မွ ေလးေလးနက္နက္ Aရသာရွိရွိ Aဓိပၸါယ္သိသိၿဖင့္ ရြတ္ဆုိပူေဇာ္တတ္ေAာင္ ေရးသားပူေဇာ္လုိက္ပါ၏။ Aရ-ဟံ- သံသရာတည္းဟူေသာ Aကန္႔ေထာက္ဆံတုိ႔ကုိ ခ်ဳိးဖ်က္ေတာ္မူေသာ ၿမတ္စာြ ဘုရား၊
54 ဤဂုဏ္ေတာ္သည္လည္း
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား၏
Aရဟတၱမဂ္ၿဖင့္
ကိေလသာတုိ႔ကုိ
ပယ္သတ္နဳိင္မွဳေၾကာင့္ ရေတာ္မူေသာဂုဏ္ေတာ္ပင္ၿဖစ္၏၊ သံသရာတည္းဟူေသာ Aကန္႔ေထာက္ဆံတုိ႔ကုိ ဖ်က္ဆီးခ်ဳိးဖ်က္ၿခင္းဟူသည္မွာ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္Aရ လူသား၏ဘ၀ကုိ စက္၀ုိင္းAေနၿဖင့္ ၾကည့္ရွဳရန္ၿဖစ္၏။ လူသား၏ ဘ၀သံသရာစက္သည္ မၿပတ္လည္ေနေသာ လွည္းဘီးUပမာႏွင့္တူ၏၊ လွည္းဘီး၏ Aကန္႔ ေထာက္ဆံမ်ား စုိက္ထားရာေနရာကုိ ပုံေတာင္းခ်က္မဟုေခၚပါသည္၊ ထုိပုံေတာင္းခ်က္မသည္ မသိမွဳ A၀ိဇၨာ၊ တြယ္တာမွဳ တဏွာႏွင့္တူ၏၊ ထုိပုံေတာင္းခ်က္မကုိ
စုိက္ထားေသာ Aကန္႔ေထာက္ဆံမ်ားသည္ ကုသုိလ္
Aကုသုိ္လ္ ေစတနာ သခၤါရဆုိသည့္ သံေယာဇU္တရားေတြႏွင့္တူ၏၊ Aကန္႔ေထာက္ဆံတို႔ထိပ္တြင္ တပ္ဆင္ ထား ေသာ Aကြပ္ Aကူ ဘီး၀ုိင္းၾကီးသည္ ဇာတိ ဇရာ မရဏ ေမြးဖြားၿခင္း Aုိနာၿခင္း ေသၿခင္းႏွင့္တူ၏။ ဤလွည္းဘီးၾကီးကုိ Aမဲဆီသုတ္ထားေသာ လွည္း၀င္ရုိးတံတြင္ စြတ္ၿပီးလည္ရမွာ ၿဖစ္၏၊ ဤနယ္ဆီ သုတ္လိမ္းထာေသာ လွည္း၀င္ရုိးတံသည္ ကိေလသကုိယိုစီးတတ္၍ လူသားေတြကုိ ေလာဘရည္ ဒိ႒ိရည္ ေမာဟရည္မ်ားကုိ ပက္ဖ်န္းလွ်က္ ယစ္မူးေAာင္း ရူးေAာင္ ၿပဳလုပ္တတ္ေသာ Aာသ၀တရားႏွင့္တူ၏၊ လွည္း၀င္ရုိးAထက္၌ တပ္ဆင္ထားေသာ လွည္းAိမ္သည္ လူ႔ဘ၀ နတ္ဘ၀ ၿဗဟၼဘ၀ဟူေသာ ဘ၀သုံးပါး ႏွင့္တူ၏။
လွည္းAိမ္တည္းဟူေသာ လူနတ္ၿဗဟၼာ သတၱ၀ါ ေ၀ေနယ်ေတြသည္ ကိေလသာ ပက္ဖ်န္း၍
ယစ္မူးေAာင္ၿပဳလုပ္တတ္ေသာ Aာသ၀သမုဒယ လွည္း၀င္ရုိးတံ၌ မသိမွဳ တြယ္တာမွဳေတြၿဖင့္ A၀ိဇၨာ တဏွာ Aမည္ရေသာ ပုံေတာင္းခ်က္မ Aလယ္ဘုကုိ စြတ္လွ်က္၊ ထုိပုံေတာင္းခ်က္မမွ တဆင့္ ကုသုိလ္ Aကုသုိလ္ ေစတနာသခၤါရ သံေယာဇU္တရားေတြႏွင့္တူေသာ Aကန္႔ေထာက္ဆံတုိ႔ကုိ စုိက္ထူကာ ေမြးဖြားၿခင္း Aုိၿခင္း နာၿခင္း ေသၿခင္း၊ ဇာတိ ဇရာ ဗ်ာဓိ မရဏ တရားႏွင့္ တူေသာ Aကြပ္Aကူ
လွည္းဘီး၀ုိင္းၾကီးကုိ တပ္ဆင္ၿပီး ေမာင္းႏွင္လုိက္ရင္ ဘ၀သုံးပါးပုိင္ရွင္မ်ားသည္
မၿပတ္ခ်ာခ်ာ လည္ပါေတာ့၏၊ ေမြးဖြားလုိက္ Aုိလုိက္ နာလိုိက္ ေသလုိက္၊ ေနာက္တဖန္ ေမြးဖြားလိုက္ Aုိလုိက္ နာလုိက္ ေသလုိက္ၿဖင့္ ဘ၀သံသရာ မၿပတ္ၿဖစ္ေနၿခင္းကုိပင္ သံသရာလည္ေနသည္ ဟု ဆုိပါသည္။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္ ေဗာဓိမ႑ိဳင္၌ ၀ီရိယႏွင့္တူေသာ ေၿခတုိ႔ၿဖင့္ သီလတည္းဟူေသာ ေၿမၿပင္၌ ရပ္တည္လွ်က္
သဒၶါဟူေသာ
ထုိသံသရာစက္၏ ေနာက္တဖန္
လက္ေတာ္ၿဖင့္
Aကန္႔ေထာက္ဆံတုိ႔ကုိ
ေမြးဖြားၿခင္း
Aုိၿခင္း
ကံကုန္ေAာင္
ၿပဳနဳိင္ေသာ
ခ်ဳိးဖ်က္ေတာ္မူနဳိင္ေသာေၾကာင့္၊
နာၿခင္း
ေသၿခင္း
ဆုိသည့္
ဉာဏ္ေပါက္ဆိန္ကုိ
ကုိင္၍
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္
သံသရာကုိ
လည္ေစတတ္ေသာ
တရားမ်ားၿဖစ္ေပၚလာရန္ Aေၾကာင္းမရိွေတာ့ပါ၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားကုိ သံသရာတည္းဟူေသာ Aကန္႔ေထာက္ဆံတုိ႔ကုိ ခ်ဳိးဖ်က္ေတာ္မူေသာ ၿမတ္္စြာဘုရားဟု ရွိခုိးပူေဇာ္ ဖူးေမွ်ာ္ကန္ေတာ့ ရမည္ၿဖစ္ပါသည္။ Aရဟံ- လူမင္း နတ္မင္း ၿဗဟၼာမင္းတုိ႔၏ ပူေဇာ္Aထူးကုိ ခံေတာ္မူထုိက္ေသာ ၿမတ္စာြ ဘုရား၊ ရွင္ေတာ္ ၿမတ္ဘုရားကုိ လူ႔ၿပည္က လူမင္းေတြကလည္း ပူေဇာ္ထုိက္သည္၊ နတ္ၿပည္က နတ္မင္းၿဖစ္သည္႔ သိၾကားမင္း ၾကီးကလည္း
ပူေဇာ္ထုိက္သည္၊
ၿဗဟၼၿပည္က
ၿဗဟၼမင္းၾကီးကလည္း
ပူေဇာ္ထုိက္သည္ဟု
ဆုိလုိၿခင္း
ၿဖစ္ပါသည္။ လက္ထက္ေတာ္Aခါတုန္းက ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားကုိ လူမင္းေတြ လူသူေဌးၾကီးေတြ ပူေဇာ္ၾကတာ ေတြလည္း Aတုိင္းထက္Aလြန္ Aၿပဳိင္Aဆုိင္ လွဴဒါန္းပူေဇာ္ၾကတာကုိလည္း Aံ့ၾသဘြယ္ေကာင္းေလာက္ ေAာင္ မ်ားၿပားလွပါ၏၊ ရာဇၿဂဳိလ္ၿပည့္ရွင္ ဗိမၺိသာရမင္းၾကီးသည္ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားကုိ လွပဆန္းၾကယ္ Aံ့ၾသဘြယ္ေကာင္းေသာ နတ္ၿပည္မွ နႏၵ၀န္ Uယ်ာU္ၿဖင့္ပင္ Aနဳိင္းခံရေသာ Uယ်ာU္ေတာ္ၾကီးထဲတြင္ ခန္းနား
ထယ္၀ါလွေသာ
ေ၀ဠဳ၀န္
ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးကုိ
55 ကုေဋေပါင္းမ်ားစြာAကုန္ခံ
ေဆာက္လုပ္၍
လွဴဒါန္း
ပူေဇာ္ခဲ့ပါ၏။ လက္ထက္ေတာ္Aခါက
ေကာသလတုိင္းတြင္
ေကာသလဘုရင္ႏွင့္
တုိင္းသူ
ၿပည္သားေတြ
ၿမတ္စြာဘုရားကုိ Aၿပဳိင္ပူေဇာ္ၾကတာလည္း ၾကည္ညဳိဖယ ြ ္ေကာင္း၏၊ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္ ေဒသစာရီ လွည္လည္ေတာ္မူၿပီး၍
သာ၀တၳိၿပည္မြန္
ေဇတ၀န္ေရႊေက်ာင္းေတာ္သုိ႔
ေနာက္ပါ
ရဟန္းငါးရာႏွင့္Aတူ
ၿပန္ၾကြလာသည့္Aခ်ိန္ၿဖစ္၏၊ ေကာသလဘုရင္ႏွင့္ တုိင္းသူၿပည္သားေတြ ၀မး္ေၿမာက္ေနေသာAခ်ိန္ၿဖစ္၏။ ပေသနဒီ ေကာသလဘုရင္သည္ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္သုိ႔ၿပန္ၾကြလာေသာ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားAား သြားေရာက္ဖူေမွ်ာ္၍ ၿမတ္စြာဘုရားႏွင့္တကြ ေနာက္ပါရဟန္းေတာ္ ငါးရာAား ေနာက္တေန႔၌ Aာဂႏၱဳက Aလွဴဆြမ္းကပ္ရန္ပင့္ေလ၏၊
ခရီးေရာက္စ
သံဃာေတာ္
မ်ားကုိ
လွဴAပ္ေသာAလွဴကုိ
ၾကီးၾကယ္စာြ
ၿပဳလုပ္စီရင္၍ ငါ၏Aလွဴကုိ လာၾကည့္ၾကဟု သာ၀တၳိၿပည္သူၿပည္သားေတြကုိ ဖိတ္ေခၚေလ၏။ သာ၀တၳိၿပည္သူၿပည္သားေတြလည္း ေကာသလဘုရင္ ကပ္လွဴေသာ ဆြမ္းေကၽြးပြဲကုိ လာေရာက္ ၾကည့္ရွဳ ဖူးေမွ်ာ္၍ ဘုရင္ၾကီး၏Aလွဴကုိ Aားက်မခံလွဴရန္ သာ၀တၳိၿပည္သူ ၿပည္သားေတြ တုိင္ပင္ၿပီး၊ ေနာက္ တေန႔၌ ၿမတ္စြာဘုရားႏွင့္တကြ ေနာက္ပါသံဃာငါးရာကုိ ပင့္ဖိတ္ၿပီး ေကာသလ ဘုရင္ထက္ပုိၿပီးသာေAာင္ စီရင္၍ Aရွင္မင္းၾကီးလဲ ကၽြနဳပ္တုိ႔ Aလွဴကုိ ၾကြေရာက္ရွဳစားေတာ္မူပါဟု ဖိတ္မံၾကေလသည္။ ေကာသလဘုရင္သည္ သာ၀တၳိၿပည္သူ ၿပည္သားေတြ၏ Aလွဴကုိၿမင္ရ၍ ဤသာ၀တၳိ ၿပည္သူ ၿပည္ သားေတြ၏ Aလွဴဒါနသည္ ငါလွဴေသာ Aလွဴဒါနထက္ သာလြန္ေန၏၊ သူတုိ႔ထက္သာလြန္ေAာင္ ငါထပ္လွဴ Uီးမည္ဟုၾကံစည္၍၊ ၿမတ္စြာဘုရားရွင္ႏွင့္ ေနာက္ပါသံဃာငါးရာAား ထပ္ပင့္ၿပီး သာ၀တၳိၿပည္သူ ၿပည္သားေတြ Aလွဴဒါနထက္ ပုိၿပီးသာေAာင္ စီရင္၍ သာ၀တၳိၿပည္သူၿပည္သားေတြကုိ ထပ္မံဖိတ္ၾကား၍ လွဴၿပန္၏။ သာ၀တၳိၿပည္သူ ၿပည္သားေတြသည္ ဘုရင္ၾကီးထက္ သာေAာင္ စီရင္၍ ဘုရင္ၾကီးကို ထပ္မံဖိတ္မံ၍ လွဴဒါန္းၿပန္၏၊ ဘုရင္ႏွင့္ၿပည္သူၿပည္သားေတြ Aၿပဳိင္လွဴေနတာ ေနာက္လွဴေသာသူက Aသာရခ်ည္းသာ ၿဖစ္၏၊ ေၿခာက္ၾကိမ္ေၿမာက္ေရာက္လာ၏။ သာ၀တၳိၿပည္သူၿပည္သားေတြ Aလွည့္ေရာက္ေသာAခါ ၿပည္သူၿပည္သားေတြသည္ ဘုရင္ၾကီးထက္ ပုိၿပီးသာေAာင္ ၾကံစည္၍ Aလွဴဒါန၌ ဘယ္Aလွဴပစၥည္းေတာ့မပါဟု ေၿပာဆုိလုိ႔မရေAာင္ စီစU္၍ Aလွဴ ၀တၳဳမ်ားကုိ လွဴဒါန္းၾကၿပန္၏၊ ေၿခာက္ၾကိမ္ေၿမာက္ ၿပည္သူၿပည္သားေတြ Aလွဴၾကည့္ၿပီး ဘုရင္ၾကီး Aရွဳံးေပး ရေတာ့မည့္ AေၿခAေနသုိ႔ ေရာက္လာ၏။ ငါသည္ ဤၿပည္သူၿပည္သားေတြ၏ Aလွဴထက္သာလြန္ေAာင္မလွဴနဳိင္ရင္ ငါ့Aတြက္ Aသက္ရွင္ၿခင္း ၿဖင့္ ဘာAက်ဳိးရွိေတာ့Aံ့နည္းဟုၾကံစည္လွ်က္ သလြန္ေညာင္ေစာင္းေပၚ၌ ေလ်ာင္ေတာ္မူ၏၊ ထုိAခါ မလိႅကာ မိ္ဖုရားၾကီးသည္
မင္းၾကီးထံ
ခစား၍
Aရွင္မင္းၾကီး
Aဘယ့္ေၾကာင့္
မ်က္ႏွာေတာ္မသာယာ၍
ေလ်ာင္းေတာ္မူသနည္းဟု ေမးၿမန္းေလ၏၊ မိဖုရားၾကီး ယခုသာ၀တၳိ ၿမိဳ႔သူၿမိဳ႔သားေတြႏွင့္ Aၿပဳိင္လွဴေနတာ Aလွဴသည္ သူတုိ႔က ငါ့ထက္သာ ေနလို႔ ငါစိတ္ညစ္ေနသည့္Aတြက္ ေလ်ာင္းေတာ္မူေနၿခင္းၿဖစ္တယ္ဟု စိတ္ပ်က္စကား မိန္႔ၾကားေလ၏။ Aရွင္မင္းၾကီးက စိတ္ထားေတာ္ၿငိဳး၍ မေနပါႏွင့္ Aရွင္မင္းၾကီး ေလာကတြင္ ေရေၿမကုိ Aစုိးရေသာ ၿပည့္ရွင္မင္းၿမတ္ကုိ
ၿပည္သူၿပည္သားေတြ
Aလွဴမွ
ရွဳံးေစသည္ဟု
ၿမင္ဘူးၾကားဘူးပါသေလာ၊
ဘုရားကၽြန္ေတာ္မသည္ Aရွင္မင္းၾကီး၏ Aလွဴဒါနကုိ တုိင္းသူၿပည္သားေတြ Aလွဴထက္သာေAာင္ စီစU္ၿပီး လွဴဒါန္းရန္ Aစည္AစU္ကုိ ေလွ်ာက္ထားေလ၏။
56 Aရွင္မင္းၾကီး သလကလ်ာဏီ န႔ံသာၿပင္ခ်ပ္တုိ႔ၿဖင့္ ရဟန္းငါးရာတုိ႔Aတြက္ ေရႊနန္းေတာ္ ေၿမA၀န္း Aလွဴမ႑ပ္ကုိ ဆန္းၾကယ္စြာ ၿပဳစီရင္၍ ေဆာက္ေတာ္မူပါ၊ က်န္ေသာ လူပရိသတ္တုိ႔သည္ ေရႊနန္းေတာ္ ေၿမA၀န္း Aလွဴမ႑ပ္၏ ၿပင္ပတြင္ ေနထုိင္ရန္ ေနရာစီစU္ေပေတာ္မူပါ။ ထီးၿဖဴေတာ္ငါးရာတုိ႔ကုိ ႏွာေမာင္းၿဖင့္ေပြ႔ပုိက္ေစလွ်က္
ၿပဳလုပ္စီရင္၍
ထုိထီးၿဖဴေတာ္ငါးရာတုိ႔ကို
သံဃာေတာ္Aရွင္ၿမတ္
ဆင္ေတာ္ငါးရာတုိ႔သည္
ငါးရာတုိ႔Aထက္၌
သံဃာေတာ္တပါးလွ်င္
ဆင္တစီးႏွဳံးၿဖင့္ ထီးေတာ္မုိးေတာ္မူ၍ ရပ္တည္ၾကရန္ၿဖစ္ပါသည္။ ေရႊေလွ ရွစ္စင္း ဆယ္စင္း တုိ႔ကုိ ၿပဳလုပ္ေစ၍ ထုိေရႊေလွမ်ားကုိ မ႑ပ္၏Aလယ္၌ ထားေတာ္မူကာ န႔ံသာရည္
ထည့္ရန္ၿဖစ္ၾကပါလိမ့္မည္၊
ရဟန္းေတာ္
ႏွစ္ပါး
ႏွစ္ပါးတို႔၏
AၾကားAၾကား၌
မင္းသမီး
တေယာက္တေယာက္ထုိင္ေနကာ န႔ံသာတုိ႕ကုိ ၾကိတ္ၾက ေသြးၾကပါလိမ့္မည္။ မင္းသမီး
တေယာက္
တေယာက္သည္
ရပ္၀န္းကုိ
စြက ဲ ုိင္၍
ရဟန္းေတာ္
ႏွစ္ပါး
ႏွစ္ပါးတုိ႔ကုိ
မၿပတ္မလပ္ ရပ္ခတ္ေစလွ်က္ တည္ေနၾကပါလိမ့္မည္၊ က်န္ေသာမင္းသမီးတုိ႔သည္ ၾကိတ္ၿပီး ေသြးၿပီးကုန္ေသာ န႔ံသာရည္တုိ႔ကုိ ယူေဆာင္၍ ေရႊေလွ တုိ႔၌ ထည့္ၾကပါလိမ့္မည္။ Aခ်ဳိ႔ကုန္ေသာ
မင္းသမီးတုိ႔သည္
ၾကာစည္းၾကာပန္းတုိ႔ကုိ
ကုိင္ယူ၍
ေရႊေလွတို႔၌
ထည့္ထား
Aပ္ကုန္ေသာ န႔ံသာရည္တုိ႔ကုိ ေမြေနွာက္ေစ၍ ေမြးၾကိဳင္ေသာ ရနံ႔တုိ႔ကုိ ၾကဳိင္သင္းေစမွာၿဖစ္၏။ Aရွင္မင္းၾကီး ၿပည္သူၿပည္သားေတြသည္ မင္းသမီးလည္းမရွိ ထီးၿဖဴလည္းမရွိ ဆင္ေတာ္ငါးရာလည္း မရွိေသာေၾကာင့္
Aရွင္မင္းၾကီးAလွဴထက္
သာေAာင္ၿပဳနဳိင္မည္
မဟုတ္ေသာေၾကာင့္
Aရွင္မင္းၾကီး၏
Aလွဴကုိ ၿပည္သူၿပည္သားေတြ Aရွဳံးေပးရပါလိမ့္မည္ ေလွ်ာက္တင္ေလ၏။ မိဖုရားၾကီး သင့္Aၾကံသည္ Aလြန္ေကာင္းလွ၏၊ သင္သည္ငါ့Aား Aလြန္ေကာင္းေသာ Aၾကံေတာ္ကုိ ေပးသည့္Aတြက္ Aထူေက်းဇူးတင္ပါသည္၊ ေကာသလ မင္းၾကီးသည္ မိလိႅကာ မိဖုရားၾကီး ေပးေတာ္မူသည့္ AၾကံAတုိင္း ၿပဳလုပ္ေဆာင္ရြက္ရန္ စီစU္ေတာ့၏။ မိလႅိကာ မိဖုရားၾကီး၏ AစီAစU္Aတုိင္း ၿပဳလုပ္ေဆာင္ရက ြ ္ေသာAခါ ရဟန္ေတာ္ တပါးAတြက္ ထီးေတာ္မုိးဆင္တေကာင္လုိေနၿပန္၏၊
ရွင္ဘုရင္ၾကီးသည္
မိဖုရားၾကီးAား
ဆင္တေကာင္လုိေနေၾကာင္း
မိန္႔ၾကား၍ Aဘယ္ကဲ့သို႔ ၿပဳလုပ္ရမည္နည္းဟု ေမးၿမန္း၏။ Aရွင္မင္းၾကီး Aရွင္မင္းၾကီးတြင္ ဆင္ေတာ္ငါးရာ မရွိဘူးလားဟု ေလွ်ာက္တင္ေသာAခါ မိဖုရားၾကီး ဆင္တုိ႔သည္ ၿပည့္စုံေAာင္ရွိပါ၏၊ သုိ႔ေသာ္ ၾကြင္းက်န္ေသာ ဆင္တုိ႔သည္ ဆင္လိမၼာေတြ မဟုတ္ဘဲ ယU္ေက်း ေAာင္ မဆုံးမရေသးေသာ ၾကမ္းတမ္းေသာ ဆင္ေတြၿဖစ္တယ္၊ ထုိဆင္ေတြသည္ ရဟန္းေတာ္ေတြၿမင္လွ်င္ ေ၀ရမၻေလကဲသုိ႔ Aလြန္ၾကမ္းတမ္းကုန္၏၊ ဘယ္က့သ ဲ ိ႔ု စီစU္လွ်င္ေကာင္းမလဲ မိဖုရားၾကီး…? Aရွင္မင္းၾကီး ဤဆင္ဆုိးကုိ
ဤဆင္ဆုိးတေကာင္ထားရမည့္ေနရာကုိ
ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးမ
Aရွင္Aဂုၤလိမာလမေထရ္ကုိ ထီးေတာ္မုိးရန္သင့္ေတာ္
သိိပါၿပီ၊
Aရွင္မင္းၾကီး
ပါသည္ဟု ေလွ်ာက္ထားေလ၏၊
ေကာသလဘုရင္ၾကီးသည္ မလႅိကာမိဖုရားၾကီး၏ AစီAစU္ Aတုိင္း ေဆာင္ရက ြ ္ေတာ္မူ၏။ ဆြမ္းဒါနAလွဴပြဲေန႔တြင္ Aရွင္Aဂုလ ၤ ိမာလမေထရ္ကုိ ထီးေတာ္မုိးေနေသာ ဆင္ဆုိး ဆင္ၾကမး္ကုိ Aလွဴပြဲလာ
သ၀တၳိၿပည္သူၿပည္သားေတြ
တAံ့တၾသၿဖစ္ၾက၏၊
Aၿမီးကုိ
သုိရင္း
ေပါင္ၾကား၌ထား၍
ႏွစ္ဘက္ေသာနားတုိ႔ကုိ ခ်ၿပီးေသာ္ မ်က္စိတုိ႔ကုိမွိတ္ၿပီးလွ်င္ ၿငိမ္သက္စာြ ရပ္တည္ေနတာကုိ ေတြ႔ရေလ၏၊ ဤကဲ့သို႔ေသာ ဆင္ဆုိးဆင္ၾကမ္းေတာင္မွ ယU္သိမ္ေမြ႔ေသာ AမူAရာေတြၿမင္ရ၏ဟု လူေတြ Aံ့ၾသဘနန္း ၀ုိ္င္းၾကည့္ၾကေလ၏။
ေကသလဘုရင္ၾကီးသည္ ၿပဳစုလုပ္ေကၽြးၿပီးေသာ
57 ၿမတ္စာြ ဘုရားAမွဳးရွိေသာ
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားကုိ
ရွိခုိးၿပီး၍
သံဃာေတာ္
ဘုန္းေတာ္
Aရွင္ၿမတ္
Aေပါင္းAား
ၾကီးေတာ္မူေသာ
ၿမတ္စြာဘုရား
ဘုရားတပည့္ေတာ္၏ Aလွဴမ႑ပ္၌ ရဟန္းေတာ္တုိ႔Aား Aပ္စပ္ေသာ ကပၸိယဘ႑ာ၊ ရဟန္းေတာ္တုိ႔Aား မAပ္စပ္ေသာ
Aကပၸိယဘ႑ာ
ႏွစ္မ်ဳိးလုံးကုိပင္
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားႏွင့္တကြ
သံဃာေတာ္Aရွင္ၿမတ္
Aေပါင္းAား လွဴဒါန္္းပါ၏ Aရွင္ဘုရားဟု ေလွ်ာက္ထားေလ၏။ ထုိAသဒိသ
Aလွဴၾကီး၌
တေန႔တည္းၿဖင့္ပင္
လွဴဒါန္းAပ္ေသာ
လွဴဘြယ္၀တၳဳ
Aစုစုတုိ႔၏
တန္ဘုိးသည္ တစ္ဆယ့္ေလးကုေဋ တန္ဘုိးရွိေလသည္ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား Aတြက္ လွဴဒါန္းAပ္ေသာ ထီးၿဖဴ၊
ပလႅင္ေတာ္၊
သပိတ္ေခ်၊
ေၿခေဆးAင္းပ်U္၊
ဤေလးမ်ဳးိ
တုိ႔ကား
AဖုိးAနဂၣထုိက္တန္ကုန္၏၊
ေနာက္တဖန္ ဤသုိ႔ေသာ Aလွဴ၀တ္တုိ႔ကုိ ၿပဳလုပ္စီမံ၍ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားAား လွဴဒါန္းၿခင္းငွါ မစြမ္းနဳိင္၊ ထုိကဲ့သုိ႔
လွဴဒါန္းAပ္ေသာ
ေကာသလ
ဘုရင္ၾကီး၏
Aလွဴေတာ္ကုိ
Aသဒိသဒါန
Aတုမရွိေသာ
Aလွဴေတာ္ၾကီးဟု သာသနာသမုိင္းတြင္ မွတ္တမ္းတင္ခ့ပ ဲ ါ၏။ AထူးAားၿဖင့္ ထုိAသဒိသဒါန Aလွဴမ်ဳးိသည္ ဘုရားတစ္ဆူပြင့္လွ်င္ တၾကိမ္သာ လွဴဒါန္းခြင့္ရရွိသည့္ Aလြန္ထူးၿခားေသာ Aလွဴၿဖစ္ပါ၏၊
ဘုရားရွင္တုိင္းAား တၾကိမ္ တၾကိမ္သာ ၿပဳလုပ္ပူေဇာ္ခြင့္ရရွိေသာ
ဤAသဒိသဒါနAလွဴမ်ားကုိလည္း ပညာရွင္ Aမ်ဳိးေတြသာ စီမံခန္႔ခဲြ ေဆာင္ရက ြ ္နဳိင္ပါ၏။ ပေသနဒီ ေကာသလဘုရင္ၾကီးမွာ ကာဠAမတ္ႏွင့္ ဇုဏွAမတ္ဟူ၍
မင္းတုိင္ပင္ Aမတ္္ၾကီးႏွစ္Uီး
တုိ႔ရွိၾက၏၊ ထုိAမတ္ႏွစ္Uီးတုိ႔တြင္ ကာဠAမတ္သည္ ဤသုိ႔ ဆင္ၿခင္စU္းစား၏၊ ေကာသလဘုရင္သည္ တေန႔တည္းၿဖင့္ တဆယ့္ေလးကုေဋကုန္ေAာင္ လွဴဒါန္းၿခင္းသည္ တုိင္းၿပည္၏ ဘ႑ာေတြ ဆုတ္ယုတ္ၿခင္း ဆုံးရွဳံးၿခင္းသည္
ၿဖစ္ခဲ့ေလၿပီတကား၊
ေက်ာင္းသုိ႔ၿပန္သြားၿပီးလွ်င္
ဤရဟန္းေတာ္ေတြသည္
ေလ်ာင္းလွ်က္
စင္းစင္းၾကီး
မင္းၾကီး၏
Aိပ္ၾကေတာ့မည္၊
Aလွဴကုိ မင္းၾကီး၏
သုံးေဆာင္၍ နန္းေတာ္သည္
ပ်က္စီးၿခင္းသုိ႔ ေရာက္ၿပီဟု ၾကံစီစU္းစားေလ၏။ ဇုဏွ Aမတ္ကေတာ့ ဤသုိ႔ဆင္ၿခင္စU္းစားေလ၏၊
ၿပည့္ရွင္မင္းၿမတ္သည္ ဘယ္သူမွ မလွဴဒါန္းနဳိင္
ေသာ Aလွဴမ်ဳိးကုိ ၾကီးၾကယ္ခမ္းနားစြား စီရင္၍ လွဴဒါန္းAပ္ၿပီ၊ ဤကဲ့သုိ႔ေသာ Aလွဴမ်ဳိးကုိ ၿပည့္ရွင္ မင္းေတြ သာ ေဆာင္ရြက္နဳိင္၏၊ မင္းမဟုတ္ေသာ ပုဂၢဳိလ္ေတြ လွဴဒါန္းဖုိ႔ ဘယ္လုိနည္းႏွင့္မွ် မၿဖစ္နဳိင္ပါ၊ ခပ္သိမ္းေသာ ေ၀ေနယ်တုိ႔Aား Aလွဴ၏ Aဖုိ႔ဘာဂAမွ်ကုိ မေပးေ၀ေသာ Aလွဴရွင္သည္မရိွ၊ ငါသည္ မင္းၾကီး၏ Aလြန္မန ြ ္ ၿမတ္ေသာ Aသဒိသ Aလွဴဒါနၾကီးကုိ ၀မး္ေၿမာက္၀မး္သာ သာဓုAႏုေမာဒနာ ေခၚဆုိပါ၏ဟု သာဓုေခၚေလ၏။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္ ဆြမ္းကိစၥၿပီးဆုံးေသာAခါ၌ ပေသနဒီေကာသလ မင္းၾကီးသည္ ဆြမ္းAႏု ေမာဒနာ တရားနာယူရန္ ေရစက္ခြက္ယူ၍ ၿပင္ဆင္ေလသည္၊ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား ၾကံစီေတာ္မူသည္မွာ ဤေကာသလမင္းၾကီးသည္
ၾကီးစြာေသာ
Aဟုန္ကုိ
ၿဖစ္ေစ၍
Aဟုန္ၿပင္းစြာ
စီးလာေသာေရကဲ့သုိ႔
မ်ားၿမတ္္ေသာAလွဴဒါနကုိ ေပးလွဴAပ္ေလၿပီ၊ တုိင္းသူၿပည္သား Aေပါင္း၏ သႏၱာန္၌ မင္းၾကီး၏ Aလွဴကုိ ၀မး္ေၿမာက္၀မး္သာ စိတ္ရႊင္လန္း မွဳ ၿဖစ္သေလာ၊ မၿဖစ္သေလာဟု ဆင္ၿခင္သးုံ သပ္ေတာ္မူေသာAခါ၊ Aမတ္ႏွစ္Uီးတုိ႔၏ လုိက္ေလ်ာညီေထြရွိေသာ
စိတ္ၿဖစ္ပုံကုိ
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား
Aႏုေမာဒနာတရားကုိ
သိေတာ္မူ၏၊
Aက်ယ္Aားၿဖင့္
ၿပည့္ရွင္မင္း၏
ေဟာၾကားခဲ့ေသာ္
Aလွဴဒါနႏွင့္ ကာဠAမတ္၏
Uီးေခါင္းသည္ ခုႏွစ္စိတ္ကြဲေပလိမ့္မည္၊ ဇုဏွAမတ္ကား ေသာတာပတၱိဖုိလ္၌ တည္ေပလိမ့္မည္။ ကာဠAမတ္ကုိ ငဲ့ေတာ္မူ၍ ရွင္ေတာ္ၿမတ္္ဘုရားသည္ ေကာသလဘုရင္ၾကီး၏ ၾကီးစြာေသာ Aသဒိသ Aလွဴၾကီး၌ ေလးပါဒမွ်သာရွိသည့္ ဂါထာတစ္ပုဒ္ကုိ ေဟာေတာ္မူ၍ ေက်ာင္းေတာ္သုိ႔ ၿပန္ၾကြေတာ္မူ၏။
58 ေက်ာင္းေတာ္သုိ႔ ၿပန္ေရာက္ေတာ္မူေသာAခါ ရဟန္းတုိ႔သည္ Aရွင္Aဂုလ ၤ ိမာလ မေထရ္ကုိ ငါ့ရွင္ သင္သည္ ထီးေတာ္မုိးေနေသာ ဆင္ဆုိးကုိ ၿမင္ရေသာAခါ မေၾကာက္ဘူးလားဟု ေမးၾက၏၊ Aရွင္Aဂုလ ၤ ိ မာလ မေထရ္မွ ငါ့ရွင္တုိ႔ ငါမေၾကာက္ပါဟု ေၿဖၾကားလတ္ေသာ္ ရဟန္းတုိ႔သည္ ၿမတ္စာြ ဘုရားAား ဘုန္းေတာ္ ၾကီးေတာ္မူေသာ ၿမတ္စြာဘုရား Aဂၤုလိမာလ မေထရ္သည္ Aရဟတၱဖုိလ္စကားကုိ ေၿပာၾကားေၿဖဆုိသည္ဟု ေလွ်ာက္ထားၾက၏။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္ ခ်စ္သားတို႔ Aဂၤုလိမာလသည္ တကယ္ပင္ မေၾကာက္ရံ႔ေ ြ ခ်၊ Aဂုလ ၤ ိမာလ မေထရ္ေၿပာေသာ စကားသည္ Aမွန္ပင္ၿဖစ္၏၊ ခ်စ္သားတုိ႔… မေၾကာက္မရြံ႔မတုံလွဳပ္သည္ၿဖစ္၍ Uသဘႏွင့္ တူေသာ ၿမင့္ၿမတ္ေသာ လုံးလ၀ီရိယႏွင့္ ၿပည့္စုံ၍ သီလကၡႏၶစေသာ ဂုဏ္ေက်းဇူးကုိ ေလ့က်က္ၿပီးေသာ၊ တဏွာကင္း၍ ကိေလသာ Aညစ္Aေၾကးကုိ မဂ္ေရစင္ၿဖင့္ ေဆးေၾကာၿပီးေသာ၊ သစၥာေလးပါးတရားကုိ သိၿမင္ၿပီး၍ Aာသေ၀ါ ကုန္ခန္းရဟႏၱာပုဂၢဳိလ္ကုိ ငါဘုရားသည္ မေကာင္းမွဳမွ Aပၿပဳၿပီးေသာ ၿဗဟၼဏဟူ၍ ေဟာၾကားၿခင္းၿဖစ္၏။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္ ပေသနဒီေကာသလမင္းၾကီး၏ AသဒိသဒါနAလွဴေတာ္၌ ေလးပါဒမွ် တရား တပုဒ္သာ
ေဟာၾကားခဲ့သၿဖင့္
ဘုရင္ၾကီးသည္
ႏွစ္လုံးမသာယာမွဳေတြ
ၿဖစ္ေပၚေန၏၊
သာ၀တၱိၿပည္သူ
ၿပည္သားတုိ႔၏ ေရွ့ေမွာက္၌ လွဴဒါန္းAပ္ေသာ ငါ့Aား Aလွဴၾကီးႏွင့္ထုိက္တန္ေသာ Aႏုေမာဒနာတရား မေဟာၾကားဘဲ ဂါထာေလး တပုဒ္မွ်သာ ေဟာၾကားၿပီး ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား ၿပန္ၾကြေတာ္မူခ့ေ ဲ လၿပီ။ ငါသည္ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားAား သင့္ေလွ်ာ္ေလ်ာက္ပတ္ေသာ Aလွဴဒါနကုိ မၿပဳမူ၍၊ မသင့္ေလ်ာ္ ေသာ Aလွဴဒါနကုိ ၿပဳမိသည္ၿဖစ္လိမ့္မည္၊ Aပ္စပ္ေသာ လွဴဘြယ္ပစၥည္းမ်ားကုိ မေပးလွဴမူ၍၊ မAပ္စပ္ေသာ လွဴဘြယ္ပစၥည္းမ်ားကုိ ေပးလွဴမိသည္ၿဖစ္လိမ့္မည္၊ ရွင္ေတာ္ ၿမတ္ဘုရားသည္ ငါ့Aား Aမ်က္ထက ြ ္ၿခင္း မၿဖစ္နဳိင္ရာ၊ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား Aမ်က္မထြက္ခ့ေ ဲ သာ္ ငါ၏ Aသဒိသဒါန Aလွဴေတာ္ၾကီးႏွင့္ ထုိက္တန္ေသာ Aႏုေမာဒနာ တရား ေဟာၾကားသင့္ေပသည္ဟု ႏွစ္လုံးမသာယာစြာၿဖင့္ ေက်ာင္းေတာ္သို႔ လုိက္သာြ းေလ၏။ ပေသနဒီေကာသလဘုရင္ၾကီးသည္
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားAား
ရုိေသစြာရွိခုိးၿပီးလွ်င္
ဘုန္းေတာ္ၾကီး
ေတာ္မူေသာ ၿမတ္စြာဘုရား ဘုရားတပည့္ေတာ္သည္ လွဴAပ္သည္ႏွင့္ စပ္ေသာAလွဴဒါနကုိ မလွဴAပ္ သေလာ၊ သုိ႔တည္းမဟုတ္ ဒါနAားေလ်ာ္ေသာ Aပ္ေသာ လွဴဘြယ္ပစၥည္းကုိ မလွဴမုူ၍၊ မAပ္ေသာ လွဴဘြယ္ ပစၥည္းကုိ လွဴမိပါသေလာဟု ေလွ်ာက္ထားေလ၏။ ဒကာေတာ္မင္းၾကီး ဤကဲ့သုိ႔ေလွ်ာက္ထားၿခင္းသည္ Aဘယ့္ေၾကာင့္နည္းဟု ေမးေတာ္မူ၏၊ ဘုန္းေတာ္ ၾကီးေသာ ၿမတ္ေသာဘုရား ဘုရားတပည့္ေတာ္၏ Aတုမရွိေသာ AသဒိသAလွဴေတာ္ၾကီးႏွင့္ ထုိက္တန္ေသာ Aႏုေမာဒနာ တရားေတာ္ကုိ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား ခ်ီးၿမွင့္ေတာ္မမူၿခင္းေၾကာင့္ ၿဖစ္ပါသည္ဘုရား။ ဒကာေတာ္မင္းၿမတ္
ဒကာေတာ္မင္းၿမတ္သည္
သင့္ေလ်ာ္ေလ်ာက္ပတ္သည္သာ
ၿဖစ္ေသာ
Aလွဴဒါနကုိ လွဴAပ္ၿပီ၊ သင္လွဴေသာ Aလွဴဒါနသည္ Aသဒိသဒါန Aလွဴၾကီး မည္ပါ၏၊ ဤAသဒိသ ဒါန Aလွဴၾကီးကုိ တဆူတဆူေသာ ဘုရားရွင္Aား တၾကိမ္ တၾကိမ္သာ လွဴဒါန္းနဳိင္၏၊ ေနာက္တၾကိမ္ လွဴဒါန္းရန္ ၿဖစ္နဳိင္မည္မဟုတ္ပါဟု မိန္႔ၾကားေတာ္မူေလ၏။ ေကာသလမင္းၾကီးသည္
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားကုိ
ဘုန္းေတာ္ၾကီးေတာ္မူေသာ
ၿမတ္စာြ ဘုရား
ဘုရားတပည့္ေတာ္၏ Aလွဴေတာ္သည္ ထုိသုိ႔ၾကီးၾကယ္ပါလွ်က္ႏွင့္ ရွင္ေတာ္ၿမတ္္ဘုရားသည္ Aဘယ့္ေၾကာင့္ တပည့္ေတာ္Aလွဴႏွင့္ ထုိက္တန္ေသာ Aႏုေမာဒနာတရား မေဟာၾကားပါသနည္းဟု ေလွ်ာက္ထားၿပန္၏။
59 ဒကာေတာ္မင္းၿမတ္ သင္၏တရားနာပရိသတ္သည္ မစင္ၾကယ္သည္၏ Aၿဖစ္ေၾကာင့္ ေဟာေတာ္ မမူေၾကာင္း
မိန္႔ေတာ္မူ၏၊
ေလွ်ာက္ထားေတာ္မူ၏၊
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား
ထုိAခါ
တရားနာပရိသတ္၏
ၿမတ္စာြ ဘုရားသည္
မင္းၾကီးAား
Aၿပစ္သည္
Aဘယ္ပါနည္းဟု
ဒကါေတာ္မင္းၿမတ္္၏
Aမတ္ႏွစ္Uီး
စိတ္Aၾကံစည္ ၿဖစ္ပုံကုိ ၿပန္လည္မိန္႔ၾကားေတာ္မူ၍ ကာဠAမတ္ကုိ ငဲ့ေတာ္မူၿပီး Aႏုေမာဒနာ တရား Aၾကယ္မေဟာၾကားေသာ Aၿဖစ္ကုိ မိန္႔ၾကာေတာ္မူ၏။ ပေသနဒီေကာသလဘုရင္သည္
ကာဠ
သင္
ဤကဲ့သုိ႔
ၾကံစည္Aပ္သည္
မွန္သေလာဟု
ေမးၿမန္းေသာAခါ ကာဠAမတ္သည္ ဟုတ္မွန္ေၾကာင္း ၀န္ခံေလ၏၊ မင္းၾကီးသည္ ကာဠ သင့္Uစၥာကုိ ငါသည္ တၿပားတခ်ပ္မွ် မယူမူ၍ ငါ၏သားမယားႏွင့္တကြ ငါ့၌ထင္းရွားရွိေသာ စီးပြားUစၥာကုိ ေပးလွဴရာ၌ Aသင့္Aား Aဘယ္ကဲ့သုိ႔ေသာ ႏွိပ္စက္ၿခင္း ရွိသနည္း၊ Aမတ္ၾကီး ကာဠ သင္သာြ းေလေလာ့၊ သင့္Aားငါခ်ီးေၿမွာက္ ထားေသာ Uစၥာေတြကုိ ယူေဆာင္၍ တုိင္းၿပည္မွ ထြက္သာြ းေလာ့ဟု တုိင္းၿပည္မွ ႏွင္ထုတ္ေလ၏။ မင္းတုိင္ပင္
Aမတ္ၾကီး
ဇုဏွကုိ
ေခၚ၍
Aမတ္ၾကီးဇုဏွ
Aမတ္ၾကီး
ဤကဲ့သုိ႔
ၾကံစည္သည္
ဟုတ္မွန္ပါသေလာ ဟုေမးေသာAခါ မွန္ပါသည္ Aရွင္မင္းၾကီးဟု ေလွ်ာက္ထားေလ၏၊ မင္းၾကီးသည္ သာဓု သုံးၾကိမ္ေခၚဆုိ၍ Uီးေလးဇုဏွ ေကာင္းၿမတ္လွပါေပ၏ ကၽြန္ဳပ္သည္ Uီးေလးကုိ ၾကည္ညဳိပါ၏၊ Uီးေလးသည္ ကၽြႏ္ုပ္၏ AေၿခြAရံ Aလုပ္Aေကၽြး ပစၥည္းUစၥာမ်ားကုိ ယူ၍ ကၽြႏု္ဳပ္လွဴေသာ နည္းAတုိင္းပင္ ခုႏွစ္ရက္ ပတ္လုံး Aလွဴဒါနကုိ ေပးလွဴေလေတာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူၿပီးလွ်င္ ခုႏွစ္ရက္ပတ္လုံး မင္းAၿဖစ္ကုိ Aပ္ႏွင္းေလ၏။ မင္းၾကီးသည္ Aက်င့္စရုိက္ကုိ
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားကုိ
ၾကည့္ရွဳေတာ္မူပါဘုရား
ဘုန္းေတာ္ၾကီေတာ္မူေသာ
တပည့္ေတာ္၏
ၿမတ္စာြ ဘုရား…..
လွဴAပ္ေသာ
လူမုိက္၏
Aလွဴဒါန၌
၀မး္မေၿမာက္နဳိင္ပဲ
Aလွဴဒါနကုိ
မႏွစ္သက္နဳိင္ၾက
ထိပါးပုတ္ခတ္မွဳကုိ ေပးေသာသူၿဖစ္ေခ်၏ဟု ေလွ်ာက္ထားေလ၏။ ဒကာေတာ္မင္းၾကီး
ဟုတ္မွန္ေပ၏၊
ကဲ့ရဲ့ရွုဳတ္ခ်ၾကေသာေၾကာင့္
လူမုိက္တုိ႔သည္
Aပါယ္ငရဲသုိ႔
သူတပါး၏
ေနာက္ဆုံးလားေရာက္ရကုန္၏၊
ပညာရိွသူေတာ္ေကာင္း
တုိ႔သည္ကား သူတပါးတုိ႔၏ Aလွဴဒါနကုိ ႏွစ္သက္၀မ္းေၿမာက္ၿပီး Aႏုေမာဒနာ ကုသုိလ္တရား ပြားမ်ားၾက၍ နတ္ရြာသုဂတိသုိ႔ ေရာက္ၾကရေလ၏ဟု တရားေဒသနာကုိ ေဟာၾကားေလ၏။ ေဒသနာေတာ္၏
Aဆုံး၌
ဇုဏွAမတ္သည္
ေသာတာပတၱိဖုိလ္၌
တည္ေလ၏၊
တရားနာေသာ
ပရိသတ္Aေပါင္းလည္း ဤတရားၿဖင့္ မ်ားစြာေက်းဇူးမ်ားေလ၏၊ ဇုဏွ Aမတ္လည္း ေသာတာပန္ၿဖစ္ၿပီးလွ်င္ မင္းၾကီးခ်ီးေၿမွာက္ေသာ မင္းစည္းစိမ္ကုိ ခံယူကာ ခုႏွစ္ရက္ပတ္လုံး မင္းၾကီးေပးလွဴAပ္ေသာ နည္းAတုိင္းပင္ ၾကီးစြာေသာ Aလွဴဒါနကုိ ၿပဳလုပ္လွဴဒါန္းေလ၏။
လက္ထက္ေတာ္Aခါက ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားကုိ သူေဌးၾကီးမ်ားပူေဇာ္ပုံ Aနာထပိဏ္သူေဌးၾကီးသည္ ရာဇၿဂဳိလ္ၿပည္တြင္
သူေဌးကေတာ္ၾကီး
သာ၀တၳိၿပည္တြင္ သိရီသုမန၏
ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားေသာ Aကုိေတာ္
၀ိသာလ
သူေဌးၾကီးၿဖစ္၏၊ သူေဌးတUီးရွိေလ၏၊
Aနာထပိဏ္သည္ ေယာက္ဖေတာ္ႏွင့္ရင္းႏွီးေသာ Aေဆြခင္ပန ြ ္းေတြ ၿဖစ္၏၊ Aနာထပိဏ္ ရာဇၿဂဳိလ္လာလွ်င္ ေယာက္ဖသူေဌးသည္ Aထူးဂရုတစုိက္ ၿပဳစု၍ ၀မ္းပမး္တသာ ၾကီဳဆုိတတ္၏။ ယခုတေခါက္ Aနာထပိဏ္ ရာဇၿဂဳိလ္လာေသာAခါ ေယာက္ဖေတာ္ကုိ Aေၾကာင္းၾကားေသာ္လည္း လာေရာက္ၾကီဳဆုိတာမေတြ႔ရ၊ Aိမ္ေရာက္ၿပန္ေတာ့လည္း ေယာက္ဖေတာ္သည္ မီးဖုိေခ်ာင္တြင္ စီမံခန႔္ခက ဲြ ာ Aလုပ္ရွဳပ္ေနတာ ေတြ႔ၿမင္ရ၏၊ Aေတာ္ထူးၿခားတာဘဲဟု Aနာထပိဏ္ထင္၏၊ ေယာက္ဖေတာ္သည္ သူAား
60 Aင္မတန္ေလးစားေသာသူၿဖစ္၏၊ ယခုေတာ့ သူ႔ကုိလည္း မၾကဳိဆုိနဳိင္၊ စကားမေၿပာနဳိင္ေAာင္ Aလုပ္မ်ား ေနတာ ေတြ႔ရေတာ့ Aနာထပိဏ္ မေနနဳိင္ေတာ့ဘဲ ေမးရေတာ့၏၊ မိတ္ေဆြ ၀ိသာလ သင့္Aိမ္လာတာ ဒီတစ္ေခါက္ Aေတာ္ထူးၿခားေနပါ၏၊ ဘယ္လုိ ပုဂၢဳိလ္ထူးမ်ား လာမွာမုိ႔ Aလုပ္ရွဳပ္ေနပါသလည္းဟု ေမးေလ၏၊ မိတ္ေဆြ Aနာထပိဏ္ ဒီတခါ မၾကိဳဆုိမိတာ ခြင့္ၿပဳပါ၊ နက္ၿဖန္ ၿမတ္စြာဘုရားႏွင့္သံဃာေတာ္ Aရွင္ၿမတ္တုိ႔Aား ဆြမး္ကပ္လွဴမည္ၿဖစ္၍ ၿပည့္စုံေAာင္ စီစU္ေနၿခင္း ၿဖစ္ပါသည္။Aနာထပိဏ္သည္ ဘုရားဆုိသည့္Aသံကုိ ပထမဆုံးၾကားၿခင္းၿဖစ္၏၊ ဘုရားဆုိသည့္ Aသံကုိ ၾကားရ သည့္ႏွင့္တၿပဳိင္နက္ ဖရဏာပီတိ ဂြမ္းဆီထိသကဲ့သုိ႔ တကုိယ္လုံး ဖိန္႔ဖိန္႔တုန္ေAာင္ ၀မး္ေၿမာက္ မွဳေတြ ၿဖစ္ေပၚလာ၏၊ ႏွစ္ၾကိမ္သုံးၾကိမ္ ေသခ်ာေAာင္ ၿပန္ေမး၏၊ ၾကားရေလတုိင္း ၀မ္းသာမွဳေတြ ၿဖစ္ေပၚလာ၏။ Aခ်ိန္မရွိတာႏွင့္ ညAိပ္လုိက္ရ၏၊ ၿမတ္စာြ ဘုရားကုိ Aာရုံၿပဳၿပီး Aိပ္ေလ၏၊ တေရးႏုိးေတာ့ Aိပ္မေပ်ာ္ ေတာ့ဘဲ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားထံ ညတြင္းၿခင္းပင္ Aေရာက္သာြ းကာ ဖူးေမွ်ာ္ေလေတာ့၏၊ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား ဖူေမွ်ာ္ၿပီး ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား ေဟာၾကားေသာ တရားေတာ္Aဆုံးတြင္ ေသာတာပတၱိဖုိလ္တည္ေလ၏။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား နက္ၿဖန္Aလုိ႔ငွါ သံဃာေတာ္ၿမတ္္Aေပါင္းႏွင့္ တပည့္ေတာ္၏ ဆြမး္ကုိ လက္ခံေတာ္ မူပါဘုရားဟု ေလွ်ာက္ထား၍ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား လက္ခံေတာ္မူသၿဖင့္ ရာဇၿဂဳိလ္သူေဌး၏ Aိမ္သုိ႔ၿပန္ လာ၏၊ ေနာက္တစ္ေန႔နံနက္၌ ၿမတ္စြာဘုရားရွင္ႏွင့္ သံဃာေတာ္Aရွင္ၿမတ္မ်ားကုိ ဆြမး္ကပ္ၿပီးေသာAခါ ဘုန္းေတာ္ ၾကီးေတာ္မူေသာ ၿမတ္စြာဘုရား ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္ ရဟန္းသံဃာေတာ္Aေပါင္းႏွင့္တကြ တပည့္ ေတာ္ မ်ား၏ သာ၀တၳိAရပ္၌ ၀ါဆုိသီတင္းသုံးေတာ္မူရန္ လက္ခံေတာ္မူပါဘုရားဟု ေလွ်ာက္ထားေလ၏၊ ဒကာေတာ္ Aနာထပိဏ္သူေဌး ဘုရားရွင္တုိ႔မည္သည္ ဆိတ္ၿငိမ္ေသာ Aရပ္ကုိ ႏွစ္သက္ေတာ္မူ၏ဟု မိန္႔ၾကားေတာ္ မူေလ၏၊ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေတာ္မူေသာ ၿမတ္စာြ ဘုရား ဘုရားတပည့္ေတာ္သိပါၿပီဟု ေလွ်ာက္ထား ေလ၏။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္ Aနာထပိဏ္သူေဌးၾကီးကုိ တရားေဟာ၍ ေက်ာင္းေတာ္သုိ႔ ၿပန္ၾကြေတာ္မူ၏၊ Aနာထပိဏ္သူေဌးၾကီးသည္ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္း Aလြန္ေပါမ်ား၍ ၾသဇာ Aရွိန္A၀ါ Aလြန္ရွိေသာသူၿဖစ္၏၊ Aနာထပိဏ္သူေဌးသည္ ရာဇၿဂဳိလ္မွ သာ၀တၳိၿပည္တုိင္ေAာင္ ေလးဆယ့္ငါးယူဇနာေ၀းေသာ Aၿပန္ခရီးတြင္ တယူဇနာ တရြာ ေရာက္တုိင္း ေရာက္တုိင္း ရြာသူရာြ သား မိတ္ေဆြမ်ားကုိ ဖိတ္ေခၚေလ၏။ Aေမာင္တုိ႔ ေလာကၾကီး၌ ၿမတ္စာြ ဘုရားသခင္ ပြင့္ထန ြ ္းေတာ္မူလာၿပီ၊ ၿမတ္စာြ ဘုရား သခင္သည္ ငါ၏ပင့္ဖိတ္ခ်က္Aရ ဤလမ္းAတုိင္း ၾကြေတာ္မူလာလိမ့္မည္၊ ၿမတ္စာြ ဘုရားရွင္ ယာယီသီတင္းသုံးရန္Aတြက္ Aေမာင္တုိ႔သည္ Uယ်ာU္ႏွင့္တကြ ရြာႏွင့္မနီးမေ၀း ဆိတ္ၿငိမ္ရာ Aရပ္တြင္ တရြာတေက်ာင္း ေဆာက္လုပ္ ပူေဇာ္ရန္ Aနာထပိဏ္သူေဌးသည္ ေငြAသၿပာတသိန္း မတည္လွဴဒါန္း၍ ႏုိးေဆာ္တုိက္တန ြ ္းေလ၏။ Aနာထပိဏ္သူေဌးၾကီးသည္
ရာဇၿဂဳိလ္ၿပည္ႏွင့္
သာ၀တၳိၿပည္Aၾကား
ေလးဆယ့္ငါးယူဇနာ
ေ၀းကြာေသာ ခရီး၀ယ္ တယူဇနာ တယူဇနာ စံေက်ာင္း တေဆာင္ တေဆာင္ တည္ေဆာက္၍ သာ၀တၳိၿပည္သုိ႔ ဆုိက္ေရာက္လာေလ၏၊ သာ၀တၳိၿမဳိ႔ ၀န္းက်င္၌ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား မိန္႔ေတာ္မူသည့္ ဆိတ္ၿငိမ္ေသာ Aရပ္ကုိ ရွာေဖြရာ ေဇတ၀န္မင္းသား၏ Uယ်ာU္ကုိေတြ႔ေလ၏။ ေဇတမင္းသား၏ Uယ်U္သည္ ၿမဳိ႔ႏွင့္မေ၀းလြန္းၿခင္း၊ ၿမဳိ႔ႏွင့္လည္း မနီးလြန္းၿခင္း၊ သြာလမ္းလာလမ္း ႏွင့္ၿပည့္စုံၿခင္း၊ လူတုိင္း လူတုိင္း သြားဘုိ႔ လြယ္ကူၿခင္း၊ ၿမဳိ႔သံ လူသံ ရြာသံတုိ႔မွ တိတ္ဆိတ္ၿခင္း၊ ဤAဂၤါငါးတန္ ႏွင့္ၿပည့္စုံေသာAရပ္သည္ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား မိန္႔ေတာ္မူခ်က္ႏွင့္ Aညီၿဖစ္သည္ဆုိတာသိရွိလုိ႔ Uယ်ာU္ ၀ယ္ယူရန္ ေဇတမင္းသားထံသုိ႔ သြားေလ၏။
မင္းသား
61 သီတင္းသုံးရန္
ၿမတ္စြာဘုရား
ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းလုိပါ၍
Aသင္မင္းသား၏ Uယ်ာU္ေတာ္ကုိ Aကၽြႏုပ္Aား တန္ဖုိးၿဖတ္၍ ေရာင္းေစခ်င္ပါသည္ဟု ေမတၱာရပ္ခံ၍ A၀ယ္စကားေၿပာၾကားေလ၏၊ ေဇတမင္းသားသည္ Aသၿပာၿခင္း Aစြန္းထိေAာင္ခင္းမွ
ေရာင္းနဳိင္မည္ဟု
ေၿပာခဲ့ၿခင္းေၾကာင့္ပင္ ေဇတUယ်ာU္ကုိ Aသၿပာ Aၿပည့္ခင္း၍ ၀ယ္ၿဖစ္ခ့၏ ဲ ။ Aနာထပိဏ္သူေဌးၾကီးသည္
Uယ်ာU္ေတာ္Aတြက္
ေငြ-၁၈
ကုေဋ
ကုန္ၾက၍
Uယ်ာU္ေတာ္ႏွင့္
လုိက္ဖက္ညီေAာင္ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားႏွင့္ တပည့္သံဃာမ်ား ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ သီတင္းသုံးနိဳင္ရန္ လုိလုိေသး မရွိရေAာင္
ေက်ာင္းေဆာင္မ်ား
ေဆာက္လုပ္လွဴေသာ
ကုန္ၾကေငြသည္
၁၈
ကုေဋ
ကုန္ၾကပါ၏၊
ေက်ာင္းလႊတ္ပူေဇာ္ပြဲ ကုိလည္း ေငြ-၁၈-ကုေဋ ကုန္ၾကခံ၍၊ စုစုေပါင္း ၅၈-ကုေဋေသာ ေငြAသၿပာတုိ႔ကုိ စြန္႔လြတ္လူဒါန္း၍ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားကုိ လွဴဒါန္းပူေဇာ္ခ့ပ ဲ ါ၏၊
၀ိသာခါ သူေဌးမၾကီး ပူေဇာ္ပုံ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား ၀ိသာခါသည္
သာ၀တၳိၿပည္
ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္သုိ႔
ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္ၾကီး၌ တရားနာသြားေသာAခါ
သီတင္းသုံးစU္
Aခါကၿဖစ္၏၊
ေက်ာင္းေပါက္၀တြင္
မဟလႅတာ
တန္ဆာကုိခၽြတ္၍ မိမိ၏ Aလုပ္Aေကၽြး ကၽြန္မကုိ Aပ္ႏွံထား၏၊ တရားနာၿပီးေသာAခါ သံဃာေတာ္မ်ား ပစၥည္းေလးပါး လိုAပ္တာမ်ားကုိ လွဴဒါန္းရန္ ေက်ာင္းစU္လွည့္လည္္ၾကည့္ရွဳ၏။ ေက်ာင္းAေပါက္၀သုိ႔ ေရာက္ေသာAခါ မဟလႅတာတန္ဆာကုိ ၀တ္ဆင္လုိ၍ မိမိAလုပ္Aေကၽြး ကၽြန္မထံမွ မဟလႅတာ တန္ဆာကုိ ၿပန္ေတာင္း၏၊ ကၽြန္မသည္ Aရွင္မ ေမ့က်န္ရစ္ခ့သ ဲ ည္ဟု ဆုိေလ၏၊ ၀ိသာခါသည္
တရားနာပရိသတ္မ်ား
ေမ့က်န္ခ့ေ ဲ သာ
ပစၥည္းမ်ားကုိ
Aရွင္Aာနႏၵာသည္
သိမ္းထား
တတ္သည္ဆိုတာသိေန၍၊ မိမိၾကည္ညဳိေသာAရွင္ လက္ၿဖင့္ထိၿပီးလွ်င္ မ၀တ္သင့္ေတာ့ဟု ယူဆ၍၊ ကၽြန္မAား
Aရွင္Aာနႏၵာ
သိမ္းဆည္းထားလွ်င္ လွဴၿပီးၿပီဟု သေဘာထား၍ မယူဘၿဲ ပန္လာရန္ မွာၾကားလုိက္၏၊ ကၽြန္မေရာက္ေသာAခါ Aရွင္Aာနႏၵာသိမ္းထားၿပီးၿဖစ္သၿဖင့္ မယူဘဲ ၿပန္လာခဲ့၏။ ၀ိသာခါသည္ ရဟန္းေတာ္ေတြ မဟလႅတာ တန္ဆာကုိ ထိမ္းသိမ္းရမွာ၀န္ေလးလွ၏၊ ဤမဟလႅတာ တန္ဆာကုိ
ေရာင္းခ်၍
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားႏွင့္
ရဟန္္းေတာ္တုိ႔Aား
Aပ္စပ္ေသာကပၸိယဘ႑ာကုိ
လွဴဒါန္းၿခင္းသည္သာလွ်င္ ေကာင္းၿမတ္ေပလိမ့္မည္ဟု ၾကံစည္လွ်က္ မဟလႅတာ တန္ဆာကုိ ၿပန္ယူခုိင္းၿပီး တန္ဘုိးၿဖတ္ေစ၍ လုိက္လံ ေရာင္းခ်ေလ၏၊ ၀တ္ဆင္နဳိင္သူ မရွိ၍ ၀ယ္မည့္သူလည္း မရွိပါ။ ၀ိသာခါသည္ နားလည္သူတုိ႔ တန္ဘုိးၿဖတ္ထားသည့္Aတုိင္း ကုိးကုေဋ တသိန္း တန္ဘုိးရွိေသာ မဟလႅတာတန္ဆာကုိ မိမိကုိယ္တုိင္ ၿပန္၀ယ္ၿပီး ဤေငြတုိ႔ကုိ ေက်ာင္းေတာ္သုိ႔ယူေဆာင္၍၊ ဘုန္းေတာ္ ၾကီးေတာ္မူေသာ ၿမတ္စြာဘုရား တပည့္ေတာ္မသည္ တရားနာၿပီး မဟလႅတာတန္ဆာ ေမ့က်န္ခ့ပ ဲ ါ၍ Aရွင္ Aာနႏၵာ မေထရ္ၿမတ္ လက္ၿဖင့္သုံးသပ္ ၿပီးေသာ ဤမဟလႅတာ တန္ဆာကုိ တပည့္ေတာ္မ မ၀တ္သင့္ေတာ့ဟု ဆုံးၿဖတ္ၿပီး ရဟန္းေတာ္တုိ႔Aား Aပ္စပ္ေသာဘ႑ာAၿဖစ္ Aသုံးၿပဳရန္ ေရာင္းခ်ခဲ့ပါသည္ဘုရား။ ဤမဟလႅတာတန္ဆာ ေရာင္းခ်၍ရေသာ ကုိးကုေဋတသိန္းေသာ ေငြAသၿပာကုိ Aဘယ္က့သ ဲ ုိ႔ေသာ Aပ္စပ္ေသာပစၥည္းမ်ားၿဖင့္ လွဴဒါန္းရမည္နည္းဘုရားဟု ေလွ်ာက္ထား ေလ၏။
62 ၀ိသာခါ ဒါယိကါမ သင္သည္ သာ၀တၳိၿမဳိ႔၏Aေရွ႔ဘက္၌ သံဃာေတာ္Aေပါင္း သီတင္းသုံးရန္ ေက်ာင္း ေဆာက္လုပ္ၿခင္းငွါသင့္ေတာ္ေပ၏ဟု ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား မိန္႔ၾကားေတာ္မူ၏။ ၀ိသာခါသည္ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ ဘုရား သင့္ေတာ္ေကာင္းၿမတ္လွပါေပသည္ဘုရားဟု ႏွစ္သက္ရႊင္လန္းစြာ ေလွ်ာက္ထား၍ ၿပန္လာ၏။ ကုိးကုေဋေသာ
ေငြAသၿပာတုိ႔ၿဖင့္
ေၿမၾကီးကုိ
၀ယ္ယူေတာ္မူ၍ ကုိးကုေဋေသာ
Aသၿပာတုိ႔ၿဖင့္
ဘုံႏွစ္ဆင့္ရွိေသာ ၿပသာဒ္ေက်ာင္းေဆာင္ၾကီးကုိ ေဆာက္လုပ္ၾကေလ၏။ ေAာက္ထပ္ဘုံAဆင့္၌ တုိက္ခန္း ငါးရာ၊ Aထက္ထပ္ဘုံAဆင့္၌ တုိက္ခန္းငါးရာ ဤသုို႔ တုိက္ခန္းတစ္ေထာင္တုိ႔ၿဖင့္ တန္ဆာဆင္Aပ္ေသာ ၿပသာဒ္ေက်ာင္းေတာ္ၾကီး ၿဖစ္ေပၚလာ၏၊ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးကုိ ၀ုိင္းရံ၍ ကမၼ႒ာန္းစီးၿဖန္းရန္ ေက်ာင္းေဆာင္ ငါးရာ၊ ၿပာသာဒ္ငယ္ငါးရာ၊ တန္ေဆာင္းဇရပ္ငါးရာတုိ႔ကုိလည္း ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးႏွင့္ တင့္တယ္ပဏာရေAာင္ ေဆာက္လုပ္ေတာ္မူ၏။ ၀ိသာခါေက်ာင္းAမၾကီးသည္ ေလးလတုိင္တုိင္
ကုိးကုေဋကုန္ေသာ
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားႏွင့္
ပူေဇာ္မွဳကုိၿပဳေလသည္၊
Aငယ္ဆုံးရဟန္း
သံဃာေတာ္
Aသၿပာတုိ႔ၿဖင့္
Aရွင္ၿမတ္တုိ႔Aား
ေတာင္မွ
ေက်ာင္းလႊတ္ပူေဇာ္ပဲြကုိ
ၾကီးၾကယ္ခန္းနားစြာ
Aဘုိးတသိန္းထုိက္ေသာ
စီစU္၍
လွဴဘြယ္သကၤန္းကုိ
Aလွဳခံရရွိေတာ္မူ၏၊ ဤကဲ့သုိ႔ ၾကီးၾကယ္ၿမင့္ၿမတ္ေသာ ပူေဇာ္မွဳၿဖင့္ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားAား ပူေဇာ္ပါ၏။
သိၾကားမင္းၾကီးႏွင့္ ၿဗဟၼာမင္းၾကီးတုိ႔ပူေဇာ္ပုံ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္ သာ၀တၳိၿပည္ က႑က သရက္ပင္Aနီး ေရမီးAစုံစံု တန္ခုိးၿပာဋိဟာကုိ ၿပေတာ္မူၿပီး၍
လြန္ေလၿပီးေသာဘုရားရွင္တုိ႔သည္
တန္ခုိးၿပာဋိဟာ
ၿပေတာ္မူၿပီးလွ်င္
Aဘယ္Aရပ္၌
၀ါဆုိေတာ္မူသနည္းဟု ဆင္ၿခင္ေသာAခါ တာ၀တိ ံသာ နတ္ၿပည္သုိ႔ ၾကြေတာ္မူ၍ မယ္ေတာ္နတ္သားAား Aဘိဓမၼာပိဋကကုိ ေဟာေတာ္မူ၏ဟု ဆင္ၿခင္မိသၿဖင့္ တာ၀တိ ံသာနတ္ၿပည္သုိ႔ ၾကြေတာ္မူ၏။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္
သိၾကားမင္း၏
ပ႑ဳကမၺလာေက်ာက္ဖ်ာေနရာ၌
နတ္ပရိသတ္တုိ႔Aလယ္၌
မယ္ေတာ္နတ္သားကုိ
၀ါကပ္ေတာ္မူ၏၊ Aေၾကာင္းၿပဳ၍
၀ါတြင္းသုံးလပတ္လုံး Aဘိဓမၼာပိဋကတ္တရားေတာ္ကုိ ေဟာၾကားေတာ္မူ၏၊ ထုိAဘိဓမၼာေဒသနာေတာ္ကုိ ေဟာၾကားလုိ႔ ၿပီးဆုံးခ်ိန္၌ ကုေဋရွစ္ေသာင္းေသာ နတ္တုိ႔သည္ သစၥာေလးပါးကုိ ထုိးထြင္း၍ သိၾကကုန္၏၊ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား၏ မယ္ေတာ္နတ္သားလည္း ေသာတာပတၱိဖုိလ္၌ တည္ေတာ္မူ၏။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္
၀ါကၽြတ္ေတာ္မူေသာAခါ
နတ္တုိ႔၏မင္းၿဖစ္ေသာ
သိၾကားမင္းAား
ဒကါေတာ္ သိၾကားမင္း ငါဘုရား လူ႔ၿပည္သုိ႔ၿပန္ၾကြေတာ္မူရန္ Aခ်ိန္Aခါ ေရာက္ၿပီၿဖစ္ေၾကာင္း မိန္႔ၾကားေလ၏။ သိၾကားမင္းသည္ ေရႊေရာင္ၿဖင့္ ဖိတ္ဖိတ္ေတာက္ေသာ ေရႊေစာင္းတန္းေလွခါး၊ ပတၱၿမားေရာင္ၿဖင့္ ဖိတ္ဖိတ္ေတာက္ေနေသာ ေငြေစာင္းတန္းေလွခါးတုိ႔ကုိ
ပတၱၿမားေစာင္းတန္းေလွခါး၊ ဖန္ဆင္းေတာ္မူေလ၏။
ေငြေရာင္ဖိတ္ဖိတ္
ေစာင္းတန္း၏
Aေၿခတုိ႔သည္
ေတာက္ေနေသာ သကၤႆနဂုိရ္ၿပည္
ၿမဳိ႔တံခါး၌ တည္ၾကကုန္၏၊ ေစာင္းတန္းထိပ္သည္ ၿမင့္မုိရ္ေတာင္Uီး၌ တည္ေလ၏။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္ ၿမင့္မုိရ္ေတာင္ထိပ္၌ ရပ္ေတာ္မူ၍ နတ္ၿပည္မွလူၿပည္သုိ႔ ၾကြေတာ္မူခါနီး၌ ေရမီးAစုံစုံ တန္ခုိးၿပာဋိဟာကုိ ၿပဳေတာ္မူ၍ Aထက္ၿဗဟၼာၿပည္ ေAာက္ A၀ီစိငရဲတုိင္ေAာင္ Aပိတ္Aပင္ AတားAဆိးAတားမရွိ ဟင္းလင္းပြင့္ၿပီး တၿပင္တည္းသာလွ်င္ ၿဖစ္ကုန္၏၊ နတ္ၿဗဟၼာတုိ႔ကလည္း လူတုိ႔ကုိ ၿမင္ၾက၍ လူတုိ႔ကလည္း နတ္ၿဗဟၼာတုိ႕ကုိ ၿမင္ၾကရေလ၏။
63 ေရာင္ၿခည္ေတာ္ ေၿခာက္သယ ြ ္တုိ႕ကုိ
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္ ၾကည္ညဳိဖြယ္ႏွင့္
ၿပည့္စုံေတာ္မူေသာေၾကာင့္
ေ၀ေနယ်တုိင္း
လႊတ္ေတာ္မူ၍
ဘုရားAၿဖစ္ကုိ
Aတုမရွိ
ေတာင္းတေတာ္မူ၏၊
Aလယ္ေကာင္ ပတၱၿမားေစာင္းတန္းၿဖင့္ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား ၾကြေတာ္မူ၏။ လကၤ်ာဘက္ ေရႊေစာင္းတန္းတြင္ နတ္မ်ားၿခံရံ ဆင္းသက္၍လည္းေကာင္း၊ လက္၀ဲဘက္ ေငြေစာင္း တန္းတြင္ ၿဗဟၼာၾကီးမ်ား ၿခံရံဆင္းသက္၍လည္းေကာင္း၊ ပUၥသီခ နတ္သားသည္ ေဗဠဳ၀နတ္ေစာင္းတီး၍ လည္းေကာင္း၊ သုယာမ နတ္မင္းသည္ စာမရီသားၿမီးယပ္ကုိ ခပ္၍လည္းေကာင္း၊ သႏၱတိနတ္သားသည္ ပတၱၿမားယပ္၀န္းကုိ
တလႊဲလႊဲခတ္၍လည္းေကာင္း
သိၾကားမင္းသည္
၀ိဇယုတၱရခရုသင္းကုိမွဳတ္လွ်က္
ပူေဇာ္လုိက္ပါၾကေလသည္။ လက္၀ဲဘက္ေငြေစာင္းတန္းမွ မဟာၿဗဟၼာၾကီးသည္ ၿဗဟၼာ့ထီးၿဖဴေတာ္ၾကီးကုိ ေဆာင္းမုိးပူေဇာ္ကာ လုိက္ပါလာေလ၏၊ ထုိ႔Aတူ စၾကာ၀ဠာတုိက္Aတြင္းရွိၾကကုန္ေသာ နတ္ၿဗဟၼာAေပါင္းတုိ႔သည္ မိမိတုိ႔၏ ပူေဇာ္ဖြယ္Aသီးသီးၿဖင့္
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားAား
ပူေဇာ္၍
လိုက္ပါလာၾက၏၊
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္
သကၤႆၿမဳိ႔တခါး၀၌ ရပ္ေတာ္မူေလ၏၊ လူ႔ၿပည္တြင္ရွိၾကေသာ
သုံးဆယ္ေၿခာက္ယူဇနာ
Aဘိဓမၼာတရားေဟာၾကားထားၿပီး ရွိခုိးပူေဇာ္ၾက၏။
ၿပန္ၾကြေတာ္မူလာေသာ
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္
ေရမီးAစုံစုံ
A၀န္းရွိေသာ ရွင္ေတာ္
ပရိသတ္ ၿမတ္ဘုရားကုိ
တန္ခုိးၿပာဋိဟာကုိၿပေတာ္မူ၍
Aေပါင္းလည္း လက္Aုပ္ခ်ီမုိး Aႏုေမာဒနာ
တရားေတာ္ကုိ ေဟာၾကားေလ၏၊ ဤကဲ့သုိ႔ နတ္မင္း ၿဗဟၼာမင္းတုိ႔ ပူေဇာ္Aထူးကုိ ခံေတာ္မူခပ ့ဲ ါ၏။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား ပရိနိဗၺာန္ၿပဳၿပီး ႏွစ္ေပါင္းသုံးရာခန္႔မွာလည္း Aေသာကရာဇာ ဘုရင္ၾကီးသည္ ေရတြင္း ေရကန္ ေက်ာင္းေစတီတုိ႔ကုိ ဓမၼကၡႏၶာရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ကုိ ရည္မွန္း၍ ကုိးဆယ့္ေၿခာက္ကုေဋ Aကုန္Aက်ခံကာ ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ တူးေဖၚ ေဆာက္လုပ္တည္ထားကုိးကြယ္ၿပီး၊ ပရိနိဗၺာန္ၿပဳေတာ္ မူေသာ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားAား ရည္မွန္း၍ ပူေဇာ္ခ့ဲပါ၏။ ၿမန္မာၿပည္ရွိမင္းAဆက္ဆက္္ႏွင့္ၿမန္မာၿပည္သူၿပည္သားေတြ၏ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား ကုိ ပူေဇာ္မူသည္ လည္း တန္ဘုိးAားၿဖင့္ တြက္ခ်က္ၾကည့္မယ္ဆုိရင္၊ Aေသာကမင္းၾကီး ပူေဇာ္မွဳထက္ မသာရင္ေတာင္မွ တန္းတူAဆင့္မ်ဳိးေတာ့ရွိနဳိင္ပါ၏၊
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားကုိ
ၿမန္မာၿပည္သူၿပည္သားေတြ၏
ပူေဇာ္မွဳသည္
တန္ဘုိးမၿဖတ္နဳိင္ေAာင္ ၾကီးၾကယ္လြန္းလွ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္
Aရဟံ-လူမင္း
နတ္မင္း
ၿဗဟၼာမင္း
တုိ႔၏
ပူေဇာ္Aထူးကုိ
ခံေတာ္မူထုိက္ေသာ
ၿမတ္စြာဘုရားဟု Aဓိပါၸယ္သိသိ Aရသာရွိရွိ ရွိခုိးပူေဇာ္ရမွာၿဖစ္၏။ A-ရဟံ- ဆိတ္ကြယ္ရာ၌ မေကာင္းမွဳကုိ ၿပဳေတာ္မမူေသာ ၿမတ္စာြ ဘုရား၊ ေလာကတြင္ လူေကာင္းသူေကာင္း Aမည္ခံထားေသာ ပုဂၢဳိလ္Aခ်ဳိ႔တုိ႔သည္ လူေရွ႔သူေရွ႔မွာေတာ့ မိမိ၏ရရွိထားေသာ ဂုဏ္Aသီးသီးကုိ ေစာင့္ထိန္းသည့္Aတြက္ မဟုတ္တာကုိ မလုပ္ရဲသလုိ လူကြယ္သူကယ ြ ္ Aခ်ိန္မွာေတာ့ ထင္ရာဆုိင္းၿပီး လုပ္ခ်င္တာေတြ လုပ္ေနေသာပုဂၢဳိလ္ေတြလည္း ေလာကတြင္ ရွိတတ္၏။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္္ဘုရားသည္ ဆိတ္ကယ ြ ္ရာမွာပင္ မေကာင္းမွဳကုိ ၿပဳေတာ္မမူေပ၊ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား မေကာင္းမွဳေတြကုိ ကုိယ္ႏွင့္ မေကာင္းတာလုပ္သလား၊ ႏွဳတ္ႏွင့္မေကာင္းတာေၿပာသလား စိတ္ႏွင့္မေကာင္း တာၾကံသလားဟု မာနတ္ၾကီးသည္ ခုႏွစ္တုိင္တုိင္ ဆီလုိAေပါက္ရွာၿပီး Aၿပစ္ကုိလုိက္ၾကည့္ေသာ္လည္း မေတြ႔ၿမင္ရသည့္Aတြက္ မာနတ္ၾကီးသည္ ငါသည္ဘုရားရွင္ကုိ ခုႏွစ္တုိင္တုိင္ ေခ်ရာခ်င္းကပ္ ထပ္ခ်ပ္မကြာ
64 လုိက္ခဲ့ေသာ္လည္း ၾကီးမားေသာ သတိပုိင္ရွင္ ၿဖစ္ေတာ္မူေသာ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားAား Aၿပစ္တစုံတရာ ရွာမေတြ႔ခဲ့ပါဟု မာနတ္ၾကီး ညီးတြားခဲ့ရ၏။ မာနတ္ၾကီးသည္
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားကုိ
ႏွစ္တရာတုိင္တုိင္
Aၿပစ္ရွာေစAုံးေတာ့
ကိေလသာကင္းစင္ေနေသာ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား၏သႏၱာန္မွာ ဘယ္ေသာAခါမွ ရွာေဖြလုိ႔ ေတြ႔ရွိနဳိင္မည္ မဟုတ္ပါ၊
မာနတ္ၾကီးကုိယ္တုိင္
ၿပဳေတာ္မမူေသာ
ၿမတ္စြာဘုရားဟု
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားကုိ
A-ရဟံ
ခ်ီးက်ဳးပူေဇာ္ရၿခင္းၿဖစ္၏၊
ဆိတ္ကယ ြ ္ရာ၌
စာရွဳသူမ်ားလည္း
မေကာင္းမွဳကုိ
Aရဟံ
ဂုဏ္ေတာ္
Aနက္ငါးမ်ဳိးကုိ Aဓိပၸါယ္သိသိ Aရသာရွိရွိၿဖင့္ ရွိခုိးပူေဇာ္နဳိင္၍ ကုသုိလ္ထူးမ်ား ရရွိနဳိင္ပါေစ။ ေရွးဆရာမ်ား
ေရးထားေသာ
စာေပမ်ားကုိ
ေလ့လာဖတ္္ရွဳ၍
မိမိနားလည္သမွ်သာ
ၾကည္ညဳိပူေဇာ္လုိက္ပါသည္။ Aရွင္သဒၶေမၼာဒယ (က်ဳိက္လတ္-ရုံးေဒါင့္)
နေမာတႆ ဘဂ၀ေတာ Aရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ
Aံ့ဖြယ္ၿပည့္စုံ Aရဟံဂုဏ္
Aရွင္သဒၶေမၼာဒယ(က်ဳိက္လတ္-ရုံးေဒါင့္) Aရ-ဟံ၊ ၊ ကိေလသာတုိ႔မွ ေ၀းကြာေတာ္မူ၍ ၀ါသနာႏွင့္တကြ ပယ္သတ္ေတာ္မူေသာ
ၿမတ္္စာြ ဘုရား။
Aရ-ဟံ၊ ၊ ကိေလသာတည္းဟူေသာ ရန္သူတုိ႔ကုိ သတ္ၿဖတ္ေတာ္မူ၍ ရူပကာယေတာ္၏ တင့္တယ္ေတာ္ မူေသာ ၿမတ္စြာဘုရား။ Aရ-ဟံ၊ ၊ သံသရာတည္းဟူေသာ Aကန္႔ေထာက္ဆံတုိ႔ကုိ ခ်ဳိးဖ်က္ေတာ္မူေသာ ၿမတ္စာြ ဘုရား၊ Aရဟံ၊ ၊ လူမင္း နတ္မင္း ၿဗဟၼာမင္းတုိ႔၏ ပူေဇာ္Aထူးကုိ ခံေတာ္မူထုိက္ေသာ ၿမတ္စာြ ဘုရား။ A-ရဟံ၊ ၊ ဆိတ္ကြယ္ရာ၌ မေကာင္းမွဳကုိ ၿပဳေတာ္မမူေသာ္ ၿမတ္စာြ ဘုရား။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားၾကီးAား ဘုရားတပည့္ေတာ္ ရုိေသၿမတ္နဳိးလက္Aုံမုိး၍ ရွိခုိးပူေဇာ္ ဖူးေမွ်ာ္မန္ေလွ်ာ့ ကန္ေတာ့ပါ၏ Aရွင္ဘုရား။ Aရဟံဂုဏ္ေတာ္သည္
ဂုဏ္ေတာ္(၉)ပါးတုိ႔တြင္
ပထမဆုံးဂုဏ္ေတာ္ၿဖစ္သလုိ
ၿမန္မာဗုဒၶဘာသာ
၀င္ေတြႏွင့္လည္း Aလြန္ရင္းႏွီးေသာ ဂုဏ္ေတာ္ၿဖစ္၏။ တုိက္တာ Aေဆာက္AUီးေတြ ေဆာက္လုပ္ေသာ Aခါမွာလည္း Aရဟံဆုိသည့္ ဂုဏ္ေတာ္ကုိ နဖူးစီး စာတမ္းAၿဖစ္ ဂုဏ္ယူ၀င့္ၾကြားစြာထုိးလွ်က္ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶသာသနာ၏ ခံတပ္ၾကီးသဖြယ္ ေရးသားပူေဇာ္ၾကတာကုိလည္း မ်ားစြာေတြ႔ၿမင္ဘူး၏။ ပထမၿမန္မာနဳိင္ငံေတာ္ကုိ
ကမၻာေၿမၿပင္ေပၚတြင္
ပီပီၿပင္ၿပင္
ေဖၚထုတ္ေပးခဲ့ေသာ
လူသားၿမတ္
Aေနာ္ရထာဘုရင္ၾကီး၏ Aထူးၾကည္ညဳိေလးစား ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္ေသာ ဆရာသခင္ Aရွင္ၿမတ္မွာလဲ Aရွင္ဓမၼဒႆီ(ခ) ရွင္Aရဟံမေထရ္ၿမတ္ၿဖစ္၏။ တပည့္ေကာင္းတစ္ေယာက္ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားလာၿပီဆုိရင္ ေနာက္ကယ ြ ္တြင္ ဆရာေကာင္းကေတာ့ ကိန္းေသရွိမွာၿဖစ္၏။ ဆရာေကာင္းမရွိဘဲ တပည့္ေကာင္းတစ္ေယာက္ ထြန္းေပၚလာဘုိ႔ Aလြန္ခဲရင္းလွ၏။ ဘုိးစU္ေဘာင္ဆက္
ကုိးကြယ္လာသည့္
မွားယြင္းေနသည့္
Aရည္းၾကီး၀ါဒဆုိးႏွင့္
နတ္ကုိးကြယ္မွဳေတြကုိ
ရပ္စဲေစ၍ စစ္မွန္ေသာ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶသာသနာကုုိ ပုဂံၿပည္တြင္ ထြန္းလင္းေတာက္ပေAာင္ ေဆာင္ရက ြ ္ နဳိင္ေသာ ဘုရင္Aေနာ္ရထာ၏ ေနာက္ကြယ္တြင္ ဆရာေကာင္း ရွင္Aရဟံၿမတ္ ရွိေန၏။ ၿမန္မာၿပည္ သာသနာ ပထမဆုံးေရာက္လာတာကေတာ့ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား လက္ထက္ေတာ္Aခါက သတၱာဟခုႏွစ္လီ စံေတာ္မူစU္ လင္းလြန္းပင္ရင္း၌ တဖုႆႏွင့္ ဘလႅိက ညီေနာင္ ဆံေတာ္ရွစ္ဆူ ပူေဇာ္ရန္ ခ်ီးၿမွင့္ေတာ္မူ၍ ထုိဆံေတာ္ရွစ္ဆူႏွင့္ ေရႊတိဂုံ ေစတီေတာ္ၿမတ္ကုိ Aစဆုံးကုိးကြယ္သည္က စခဲ့တာေတြ႔ရ၏။ ၿမတ္စြာဘုရား ပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူၿပီး ႏွစ္ေပါင္းသုံးရာေက်ာ္ Aေသာကမင္းၾကီး လက္ထက္မွာလည္း ၉တုိင္း ၉-ဌာန၊ သာသနာၿပဳလႊတ္ခန္းမွာ သု၀ဏၰဘူမိ သထုံAရပ္ကုိ Aရွင္ေသာနႏွင့္Aရွင္Uတၱရ ရဟႏၲာမေထရ္
ၾကီးမ်ား
ၾကြေတာ္မူလာၿပီး
သာသနာၿပဳခဲ့တာ
2 ကုိလည္း
ဒုတိယAၾကိမ္ေတြ႔ၿမင္ရ၏။
ရွင္Aရဟံမေထရ္
ၿမတ္သည္ Aရွင္ေသာန Aရွင္Uတၱရတုိ႔ Aဆက္Aႏြယ္တပည့္တစ္ပါးၿဖစ္၏။ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္းတစ္ေထာင္ေက်ာ္က ၿမန္မာၿပည္ေၿမပုံသည္ ဟိုတကြက္ ဒီတကြက္ Aုပ္ခ်ဳပ္ေနပုံ ရပါသည္၊ Aေနာ္ရထာဘုရင္လက္ထက္ေရာက္မွ ၿမန္မာၿပည္သည္ တစုတစည္းတည္း စုစည္းမိလာၿပီး ကမၻာ ေၿမၿပင္တြင္ ၿမန္မာ့ေၿမပုံ ထင္ထင္ရွားရွား ေပၚထြက္လာၿခင္း ၿဖစ္၏။ ၿမန္မာေၿမပုံကုိ ထင္ရွားစြာ ေဖာ္ထုတ္နဳိင္ေသာ Aေနာ္ရထာဘုရင္သည္ ဆရာေကာင္း ရွင္Aရဟံ မေထရ္ ၿမတ္ကုိ ဖူးေမွ်ာ္ၾကည္ညုိ ပူေဇာ္ခြင့္ရရွိ၍သာ ၀ါဒဆုိး ႏြံထမ ဲ ွ ရုံးထြက္နဳိင္ၿပီး ဆရာေကာင္း ရွင္Aရဟံ မေထရ္ ၿမတ္၏ ဆုံးမၾသ၀ါဒႏွင့္Aညီ ေဆာင္ရြက္နဳိင္ခ့ေ ဲ သာေၾကာင့္ ယေန႔ၿမန္မာေတြ ဂုဏ္ယူစာြ လက္မ ေထာင္ၿပီး ၀င့္ၾကြားနဳိင္သည့္
ၿမန္မာယU္ေက်းမွဳႏွင့္
ၿပည့္စုံသည့္
ပုဂံၿပည္၏
ဗုဒၶသာသနာကုိ
Aံ့ၾသဘနန္း
ေတြ႔ၿမင္ရၿခင္းၿဖစ္၏။ ရွင္Aရဟံမေထရ္ ပုဂံၿပည္ကုိ သာသနာၿပဳခရီး ေရာက္မလာခဲ့ေသာ္ Aေနာ္ရထာဘုရင္လဲ ၀ါဒဆုိးထဲမွ ရုံးထြက္နဳိင္မည္ မဟုတ္သလုိ ပုဂံၿပည္ၾကီးလည္း ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶသာသနာ ထြန္းကားရာေဒသတခု ၿဖစ္လာ လိမ့္မည္မဟုတ္ပါ၊
ပုဂံၿပည္သူၿပည္သားေတြ
ဗုဒၶ
ဘာသာ၀င္ေတြ
မၿဖစ္ဘူးဆုိရင္
ယေန႔ၿမန္မာၿပည္သူ
ၿပည္သားေတြလည္း ဘယ္ဘာသာ၀င္ေတြ ၿဖစ္ေနမလဲဆုိတာ ခန္႔မွန္းလုိ႔ရနဳိင္မည္မဟုတ္ေပ။ ၿမန္မာၿပည္သူၿပည္သားေတြ စစ္မွန္ေသာ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာကုိ ကုိးကြယ္ခြင့္ ရၿခင္းသည္ ဘုရင္ Aေနာ္ရထာ၏ ေက်းဇူးေတြပါသလုိ Aေနာ္ရထာဘုရင္၏ ဆရာသခင္ ရွင္Aရဟံ မေထရ္ၿမတ္၏ ေက်းဇူး ေတြက ပုိမ်ားသည္ဟု ထင္ပါသည္။ ပထမၿမန္မာနဳိင္ငံကုိ ကမၻာေၿမပုံေပၚတြင္ ထင္ထင္ရွားရွား ေပၚလြင္ေAာင္ စတင္ေဆာင္ရြက္နဳိင္သူမင္း၏ ကုိးကြယ္မူပုိင္းမွာ လမ္းမွန္ေရာက္ေAာင္ ဆုံးမၾသ၀ါဒ ေေပးနဳိင္ေသာ မင္းဆရာ ၿဖစ္ေတာ္မူေသာ ရွင္Aရဟံ မေထရ္ၿမတ္ကုိလည္း ၿမန္မာၿပည္သားေတြ Aထူးသတိရ ပူေဇာ္သင့္၏။ ၿမန္မာၿပည္သူ
Aမ်ားစု၏
ကုိးကြယ္မွဳAစသည္
ရွင္Aရဟံမေထရ္ၿမတ္ႏွင့္စတင္
ခဲ့သည္ဟု
ေၿပာဆုိလွ်င္ မွားမည္မထင္ေပ၊ ၿမန္မာၿပည္၏ Aစသည္ Aရဟံၿဖင့္ပင္ စခဲ့သည္ဟု ဆုိလုိၿခင္းၿဖစ္သည္။ Aရဟံ
ဂုဏ္ေတာ္သည္
ၿမန္မာၿပည္သူ
ၿပည္သားေတြႏွင့္
Aင္မတန္ရင္းႏွီးေသာ
ဂုဏ္ေတာ္
တစ္ပုဒ္ၿဖစ္၏၊ ၿမန္မာေတြ၏ႏွစ္လုံးသား၀ယ္ Aရဟံဂုဏ္ေတာ္ကုိ လွဳိက္လွဳိက္လလ ွဲ ွဲ ရြတ္ဆုိၿပီး ပုတီးစိတ္၍ ေသာ္လည္းေကာင္း ၿမတ္္ဗုဒၶ၏ ေရွ႔ေတာ္တြင္ ရုိေသစြာထုိင္၍ ဗုဒၶါႏုႆတိ ဘာ၀နာပြားမ်ားတာကုိလည္း မ်ားစြာေတြ႔ရ၏၊ Aရဟံဂုဏ္ေတာ္ထူးကုိလည္း ရည္စူးလုိ႔ ႏွလုံးသြင္းပါရင္ Aႏၲရာယ္ေတြရွင္း ေဘးရန္ကင္းစင္ ဆိုၿပီး ဂီတသီခ်င္းေတြၿဖင့္ ရြတ္ဆုိပူေဇာ္တာေတြကုိလည္း ေတြ႔ၿမင္ရ၏။ ၿမန္မာေတြႏွင့္
Aလြန္ရင္းႏွီးေသာ
ဤဂုဏ္ေတာ္ကို
ၿမန္မာေတြ
Aဓိပၸါယ္သိၿပီး
Aရသာရွိရွိ
ခံစားၾကည္ညဳိတတ္ေAာင္ ဘုန္းၾကီးနားလည္သမွ် ေရးသားတင္ၿပၿခင္းၿဖစ္၏။ Aရဟံဂုဏ္ေတာ္သည္ ေရွးကဆုိခ့သ ဲ ည့္Aတုိင္း Aနက္ငါးမ်ဳိးၿဖင့္ ပူေဇာ္ခြင့္ရမွာ ၿဖစ္၏၊ AစU္Aတုိင္း တစ္ပုဒ္ခ်င္းစီ ေရးသားပူေဇာ္ၿပီး ၾကည္ညဳိၾကရေAာင္၊ Aရ-ဟံ၊ ၊ ကိေလသာတုိ႔မွ ေ၀းကြာေတာ္မူ၍ ၀ါသနာႏွင့္တကြ ပယ္သတ္ေတာ္မူေသာ ၿမတ္စာြ ဘုရား။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္ ကိေလသာတုိ႔မွ ေ၀းကြာေတာ္မူ၏ဟု ေရွးတ၀ါက်ၿဖင့္ ဆုိထားၿခင္းၿဖစ္၏၊ ကိေလသာတုိ႔မွ ဘယ္လုိေ၀းကြာေတာ္မူသလဲ ကိေလသာဆိုတာ ဘာေတြလဲဆုိတာ သိရွိရန္Aေရးၾကီး၏။ စိတ္ကုိပူပန္ေစတတ္ ထုိကိေလသာသည္ (၁၀) ပါး ရွိ၏၊
ညစ္ႏြမး္ေစတတ္ေသာေၾကာင့္
ကိေလသာဟု
ေခၚဆုိပါသည္။
3 (၁) ေလာဘ- လုိခ်င္တတ္မက္ၿခင္း၊ (၂) ေဒါသ- စိတ္ဆုိးAမ်က္ထြက္ၿခင္း၊ (၃) ေမာဟ- ေတြေ၀မိန္းေမာၿခင္း၊ (၄) မာန- ေထာင္လႊားေမာက္မာၿခင္း၊ (၅) ဒိဌိ- Aယူမွားၿခင္း၊ (၆) ၀ိစိကိစၧာ-ယုံမွားသံသရၿဖစ္ၿခင္း၊ (ရ) ထိန-ထုံထုိင္းၿခင္း၊ (၈) Uဒၶစၥ-ၿပန္႔လႊင့္ၿခင္း၊ (၉) Aဟိရိက- ဒုစရုိက္မွ မရွက္ၿခင္း၊ (၁၀) Aေနာတၱပၸ- ဒုစရုိက္မွ မေၾကာက္ၿခင္း၊
ေလာဘ၊ ကိေလသာမွ ေ၀ မၿူ ခင္း ေ၀းကြာေတာ္မူ (၁) လုိၿခင္းတတ္မက္ၿခင္း ေလာဘကိေလသာသည္ ၀တၳဳကာမႏွင့္ကိေလသာကာမ ဟူ၍ ႏွစ္မ်ဳိးရွိပါ၏၊ ၀တၳဳကာမ ဆုိသည္မွာ၊ တတ္မက္စရာေကာင္းေသာ ဂုဏ္ထူးဂုဏ္သိန္ စည္းစိမ္Uစၥာ တန္ခုိးAာဏာမ်ား၊ ပတ္၀န္းက်င္မွ ၀ုိင္း၀န္း၍ ေလးစားၿခင္း ခံရမွဳမ်ား၊ ထင္ေပၚေက်ာ္ေစာမွဳမ်ားၿဖစ္၏။ ကိေလသာကာမဆုိသည္မွာ
Aမ်ဳိးသားမ်ားမွ
Aမ်ိဳးသမီးမ်ားAေပၚတပ္မက္ၿခင္း၊
Aမ်ဳိးသမီးမ်ားမွ
Aမ်ဳိးသားမ်ားAေပၚတပ္မက္ၿခင္း၊ တပ္မက္စရာမ်ားAေပၚ တပ္မက္ၿခင္း ၿဖစ္၏၊။ ဤေလာဘကိေလသာသည္
ကိေလသာဆယ္ပါးတြင္
(၁၀)ပါးတုိ႔၏ ေခါင္းေဆာင္ၾကီးလည္း ၿဖစ္၏၊
ပထမဆုံးကိေလသာၿဖစ္သလုိ၊
ကိေလသာ
ထုိေခါင္းေဆာင္ၾကီးၿဖစ္သည့္ လုိခ်င္တတ္မက္ၿခင္းေလာဘ
ကိေလသာကုိ သာမန္လူသားေတြ ရုံးထြက္နဳိင္ေAာင္ ၾကိဳးစားဖုိ႔ Aင္မတန္ခယ ဲ U္းလွ၏။ စီးပြားUစၥာေတြကလည္း ဆြဲေဆာင္ထား၏။ ဇနီးခင္ပန ြ ္းေတြကလည္း ဆြဲေဆာင္ ထား၏၊ သားေတြ သမီး ေတြကလည္း ဆြဲေဆာင္ထား၏၊ ေဆြမ်ဳိးမိတ္ေဆြ ဇာတိေၿမ ေတြကလည္း ဆြဲေဆာင္ထား၏၊ သာမန္ပုဂၢဳိလ္မ်ား ဆြဲေဆာင္Aားေကာင္းလွေသာ လုိၿခင္ တတ္မက္ၿခင္း ေလာဘကိေလသာမွ ရုံးထြက္နဳိင္ဘုိ႔ မလြယ္ကူလွပါ။ ပါရမီဓာတ္ခံ ရင့္က်က္ေနေသာ ပုဂၢဳိလ္ထူးမ်ားသာလွ်င္ လုိခ်င္တတ္မက္ၿခင္း ေလာဘ ၿဖစ္လာေသာ Aခါ ေလာဘAလုိသုိ႔မလုိက္မိေAာင္ ေလာဘ၏ ဆြဲေဆာင္မွဳမ်ားမွ ရုံးထြက္ နဳိင္မွာၿဖစ္၏၊ ထုိဆဲြေဆာင္မွဳ
Aားေကာင္းေသာ
ေလာဘကိေလသာမွ
ရုံးထြက္နဳိင္ၿခင္းမွာလည္း
မိမိတုိ႔
ဘယ္လုပ္ငန္းကုိ လုပ္လုပ္၊ ထုိလုပ္ငန္းမွ ရရွိမည့္ Aက်ဳိးကုိ မေမွ်ာ္ကုိးပဲ မိမိတာ၀န္Aရ မိမိလုပ္ငန္းကုိ ေလာကAတြက္ လုပ္ေပးၿခင္းဟု မိမိစိတ္ကုိ ၿမင့္ၿမတ္သည့္ စိတ္ ထားရမည္ၿဖစ္၏။ မိမိAက်ဳိးစီးပြားကုိ
ပဓာနမထားဘဲ
ၿမင့္ၿမတ္သည့္စိတ္ၿဖင့္
ေလာက
Aတြက္ပါ
ေဆာင္ရက ြ ္
နဳိင္ေသာေၾကာင့္ လုိၿခင္တတ္မက္ၿခင္း ေလာဘကိေလသာသည္ မိမိထံသုိ႔ ၀င္လာနိဳင္သည္ မဟုတ္ပါ။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား Aေလာင္းေတာ္ဘ၀ ပါရမီ ၿဖည့္စU္Aခါက ပထမဆုံးၿဖစ္ေတာ္မူေသာ သုေမဓာ ဘ၀သည္ ေလာဘကိေလသာမွ ရုံးထြက္နဳိင္ေAာင္ ၾကိဳဳးစားေဆာင္ရက ြ ္ပုံကုိ ၾကည္ညဳိၾကရေAာင္။ သုေမဓာတုိ႔ မိသားစုသည္ ၿဗဟၼဏဘာသာ၀င္မ်ားၿဖစ္၏၊ သုေမဓာတုိ႔ မိသားစု၀င္ Aားလုံး Aမရ၀တီ ၿပည္တြင္ ေနထုိင္ၾက၏၊ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀ေသာ မိ္သားစုမ်ားၿဖစ္၏၊ မိဘႏွစ္ပါးလည္း သုေမဓာဆုိသည္ သား ေကာင္းတစ္ေယာက္သာ ဖြားၿမင္ထားၿခင္းၿဖစ္၏၊ ဉာဏ္ရည္ထက္ၿမက္လွေသာ သုေမဓာသည္ ေလာကီ ဆုိင္ရာ
4 ပညာရပ္ေတြကုိလည္း ဘြဲ႔ထူး ဂုဏ္ထူးေတြ Aလီလီန႔ဲ တစ္ဖက္ကမ္းခတ္ တတ္ေၿမာက္ခ့၏ ဲ ၊ သူတုိ႔ ေခတ္ ပညာ ရပ္မ်ားသည္ သုေမဓာAတြက္ ပုေရာဟိတ္ဘ႔ခ ဲြ ံေလာက္ေAာင္ တတ္ေသာ Aတတ္ပညာ မ်ား ၿဖစ္၏။ ပညာရပ္မ်ားကုိ Aၿပီးတုိင္ သင္ယူၿပီးဆုံးခ်ိန္မွ ေက်းဇူးရွင္ မိဘႏွစ္ပါး ကြယ္လန ြ ္Aနိစၥ ေရာက္ခ့၏ ဲ ။ Aေမြစား AေမြခံAၿဖစ္ သူတစ္ေယာက္တည္းသာ ရွိေသာေၾကာင့္ Aေမြထိမ္း ဘ႑ာစုိးမွ ရွိရွိသမွ် Aေမြ ပစၥည္းမ်ားကုုိ Aေမြဆက္ခံသူ သုေမဓာAား စာရင္း ဇယားAၿပည့္ Aစုံၿဖင့္ လႊဲAပ္၏။ သုေမဓာသည္ မိဘႏွစ္ပါးလက္ထက္ၿဖစ္ေပၚလာေသာ Aေမြပစၥည္းမ်ားကုိလဲ ရရွိလုိက္၏၊ မိဘႏွစ္ပါး၏ ဘုိးေဘးစU္ဆက္
ထားရွိခဲ့ေသာ
Aေမြပစၥည္းမ်ားကုိလည္း
ရရွိလုိက္၏၊
သုေမဓာပုိင္
ပစၥည္းမ်ားသည္
ကုေဋကုဋာခ်ီ၍ မ်ားလွပါ၏၊ သုေမဓာတသက္ ဘယ္လုိမွ သုံးစားလုိ႔မကုန္နဳိင္ေAာင္ စီးပြားUစၥာမ်ား ၿဖစ္၏။ Aမ်ဳိးဇာတ္Aားၿဖင့္ ၾကည့္ရင္လည္း သူ႔ေခတ္သူ႔Aခါမွာေတာ့ ၿဗဟၼဏ ဘာသာ၀င္သည္ Aၿမတ္ဆုံးဟု ဆုိထားေသာေၾကာင့္ Aမ်ဳိးဇာတ္Aားၿဖင့္လည္း ၿမတ္၏၊ စီးပြားUစၥာAားၿဖင့္ ၾကည့္ရင္လည္း ကုေဋကုဋာခ်ီ၍ သုံးမကုန္ေAာင္ စီးပြားUစၥာေတြ နဲ႔လည္း ၿပည့္စုံ၏၊ ပညာေရးAေနနဲ႔ ၾကည့္ၿပန္ရင္လည္း ဘြ႔ထ ဲ ူးဂုဏ္ထူး Aလီလီနဲ႔
ထူးခွၽြန္စြာ
ၾကည့္ၿပန္ရင္လည္း
တတ္ေၿမာက္ထားေသာ
ရွင္ဘုရင္ထံ
ပညာရွင္
တစ္ေယာက္ၿဖစ္၏၊
သြားေရာက္ခစားAမူေတာ္ထမ္းလွ်င္
ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားမူေတြ
ပုေရာဟိတ္ဘ႔ဲြ
ရေလာက္ေAာင္
Aရည္Aခ်င္းေတြႏွင့္ၿပည့္စုံေနေသာ သုေမဓာၿဖစ္၏။ ေလာကီလူ႕႔ေဘာင္မွာေနရင္ေတာ့ သုေမဓာAတြက္ Aရာရာဟာ Aဆင့္သင့္ၿဖစ္ ေန၏၊ Aိမ္ေထာင္ ၿပဳမည္ဆုိရင္လည္း သုေမဓာကုိ လက္ကမ္း၍ ၾကိဳဆုိေနေသာ Aမ်ီဳးသမီးမ်ား ၀ုိင္း၀ုိင္းလည္ေနမွာ ေသခ်ာ၏။ သုေမဓာကား Aားလုံးထက္ထူးၿခားေသာ ပုဂၢဳိလ္ဆုိေတာ့ AေတြးAၿမင္ေတြကလည္း ထူးၿခားလွ၏၊ ေလာကကုိ
တကယ္တန္းၾကီးပြားတုိးတက္ေAာင္ေဆာင္ရက ြ ္မည္
ေဆာင္ရြက္နဳိင္မည္မဟုတ္။
မိမိပိုင္ဆုိင္ေသာ
ဆုိပါက
စီးပြားUစၥာေတြၿဖင့္လည္း
မိမိ
Aမ်ဳိးဇာတ္ၿဖင့္လည္း
ေဆာင္ရက ြ ္နဳိင္မည္မဟုတ္။
မိမိတတ္ထားေသာ Aတတ္ပညာေတြၿဖင့္လည္းေဆာင္ရက ြ ္နဳိင္ မည္ မဟုတ္။ မိမိ၏ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားမႈ ၿဖင့္လည္း ေဆာင္ရြက္နဳိင္မည္ မဟုတ္။ ဤသည္ကား သုေမဓာ၏ ကုိယ္ပုိင္AေတြးAေခၚမ်ား ၿဖစ္၏။ လူ႔ဘ၀၏ ကုိယ္စိတ္ႏွစ္ပါး ၿငိမ္းခ်မ္းမွဳကုိ မ်ဳိးဆက္ေတြ စီးပြားUစၥာေတြ Aတတ္ပညာေတြ ထင္ေပၚ ေက်ာ္ၾကားမွဳေတြက မေပးနဳိင္ဘဲ စုိးရိမ္မွဳေတြ ငုိေၾကြးမွဳေတြ ၀မ္းနည္းမွဳေတြ ပူပန္ေတြကုိသာ ေပးနဳိင္တာကုိ ေလာကတြင္
ၾကည့္တတ္သူေတြ
ၿမင္ေနရသလုိ
ထူးၿခားထက္ၿမက္သည့္
သုေမဓာကေတာ့
ကြက္ကက ြ ္
ကြင္းကြင္း ၿမင္ေနသူပါ။ Uစၥာပစၥည္း
ၾကြယ္၀ၿပန္ေတာ့လည္း
ဓနမာနက
AလုိAေလ်ာက္
ေရာက္လာၿပန္၏။
ဘြ႔ထ ဲ ူး
ဂုဏ္ထူးေတြ ရရွိလာၿပန္ေတာ့လည္း ပညာမာနက AလုိAေလ်ာက္ၿဖစ္ေပၚလာၿပန္၏။ Aမ်ဳိးဇာတ္ၿမတ္ေတာ့ လည္း Aမ်ဳိးဇာတ္စြဲ၍ မန္မာန ၿဖစ္လာတတ္ပါ၏။ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကား လာေတာ့လည္း ဘ၀င္ၿမင့္ခ်င္သည့္ မန္မာနကလည္း AလုိAေလ်ာက္ေရာက္လာတာကုိ ေတြ႔ရ၏။ သုေမဓာသည္ ေလာကၾကီးကုိ ပူေလာင္မူေတြ မၿဖစ္ေစပဲ တေလာကလုံး ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာေစခ်င္၏။ တေလာကလုံး
ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာေAာင္
လုပ္ေပးခ်င္၏။
တေလာကလုံး
ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာဘုိ႔Aတြက္
တကယ္Aားကုိးေလာက္ေသာ Aရာ၀တၳဳကား မိမိ၏ ၿဖဴစင္ၿမင့္ၿမတ္ေသာ ကုိယ္က်င့္သိကၡာသာလွ်င္ ၿဖစ္၏။ ကုိယ္က်င့္သိကၡာဆုိသည့္ Aက်င့္ၿမတ္္ကုိ က်င့္ရာ၌ ဆြဲေဆာင္မွဳေတြ Aၿပည့္A၀ ရွိေသာ တဏွာ ေလာဘကုိ သတ္နဳိင္မွ ၿဖစ္၏။ တဏွာေလာဘကုိ သတ္နဳိင္မွ ေလာကၾကီးသည္ သာယာလာမည္ၿဖစ္၏။ ၿငိမ္းခ်မ္း၍ ေAးခ်မ္းလာမည္ ၿဖစ္၏။ သုေမဓာတစ္ေယာက္ တဏွာေလာဘကုိ သတ္နဳိင္ရန္ၾကီဳးစားပါေတာ့၏။
5 သုေမဓာသည္ သူပုိင္ပစၥည္း္Uစၥာမ်ားကုိ Aမရ၀တီ မင္းၾကီးထံ သြားေရာက္၍ သူပုိင္ပစၥည္း မ်ား Aားလုံုးကုိ Aပ္ႏွင္း၏။ သုေမဓာသည္ ေလာကAက်ဳိးကုိ သယ္ပုိးရန္ သႏၷိ႒ာန္ခ်ထားၿပီး ၿဖစ္၏။ ေလာက Aက်ဳိးကုိ သယ္ပုိးလုိသူတုိင္း မိမိAက်ဳိးကုိ စႊန္႔လႊတ္ရမွာ ၿဖစ္ေသာေၾကာင့္သုေမဓာသည္ သူပုိင္ပစၥည္းမ်ာကုိ Aမရ၀တီ မင္းၾကီးထံ Aပ္ႏွံ၍ စြန္႔လႊတ္ရန္ ၾကီဳးစားၿခင္းၿဖစ္၏။ သုေမဓာသည္ သူ၏ ကုေဋကုဋာခ်ီေသာ စည္းစိမ္Uစၥာမ်ားကုိ ေလာကAတြက္ Aက်ဳိးရွိေAာင္ Aသုံးခ်လုိ၏၊
ထုိစည္းစိမ္Uစၥာမ်ားကုိ
Aသုံးခ်နဳိင္သူမွာ
Aမရ၀တီ
မင္းၾကီးသာၿဖစ္၏။
ထုိ႔ေၾကာင့္သူ၏
စညး္စိမ္Uစၥာမ်ားကုိ ေလာကAတြက္ Aသုံးခ်နဳိင္ရန္ မင္းၾကီးAားAပ္ႏွံၿခင္းၿဖစ္၏။ သုေမဓာသည္ မိမိပုိင္ စညး္စိမ္Uစၥာမ်ားကုိ မိမိကုိယ္တုိင္ သဟတၳိကဒါန ေၿမာက္ေAာင္ လွဴဒါန္းလုိပါက လွဴဒါန္းနဳိင္ပါ၏။ သုိ႔ေသာ္ ထုိေခတ္ ထုိနဳိင္ငံ၏ Uပေဒႏွင့္ ၿငိစန ြ ္းမွာစုိးေသာေၾကာင့္ မိမိပုိင္ပစၥည္းမ်ားကုိ မိမိကုိယ္တုိင္မလွဴဘဲ Aမရ၀တိီမင္းၾကီးAား Aပ္ႏွံၿခင္းၿဖစ္၏။ သုေမဓာက Aပ္ေသာ္လည္း Aမရ၀တီမင္းၾကီးမွ လက္မခံပါ၊ သုေမဓာ၏ Aလုိဆႏၵ Aတုိင္း ေဆာင္ ရြက္နဳိင္ရန္ သုေမဓာAား ၿပန္လည္Aပ္ႏွံ၏၊ သုေမဓာသည္ သူ၏ စည္းစိမ္ Uစၥာမ်ားကုိ Aမရ၀တီီၿပည္သူ ၿပည္သားမ်ားAား သင့္ေလ်ာ္သလုိ ခြဲေ၀လွဴဒါန္းေလ၏၊ ထို႔ေနာက္ ေတာထြက္၍ ရေသ့ရဟန္း ၿပဳေလ၏။ ၿမတ္စြာဘုရားရွင္ ကုိယ္ေတာ္ၿမတ္ၾကီးသည္ Aေလာင္းေတာ္ သုေမဓာ ဘ၀ထဲကုိက ၀တၳဳကာမဟု ဆုိသည့္္ စီးပြားUစၥာေတြမွလည္း ရုံးထြက္နုဳိင္၏၊ ရာထူးAာဏာေတြမွလည္း ရုံးထြက္နဳိင္၏၊ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကား မႈေတြမွလည္း ရုံးထြက္နုဳိင္၏၊ ကိေလသာ ကာမၿဖစ္သည့္ Aိမ္ရာတည္ေထာင္ ကာမေဘာင္မွလည္း ရုံးထြက္ နဳိင္၏၊ ေလာဘကိေလသာကုိ Aေလာင္း ေတာ္ဘ၀တည္းက ေ၀းေတာ္မူေAာင္ ေဆာင္ရြက္နဳိင္တာကုိ ေတြ႔ၿမင္ရပါ၏။ လက္ထက္ေတာ္Aခါမွာလည္း
သိဒၶတၳမင္းသားဘ၀မွာ
နိမိတ္ၾကီးေလးပါး
ၿမင္သည့္
Aတြက္
၀တၳဳကာမဟုဆုိသည့္ စည္းစိမ္Uစၥာေတြကုိလည္း မငဲ့မတြယ္ စြန္႔လႊတ္နဳိင္၏၊ ရရွိလာမည့္ စၾကၤာ၀ေတးမင္း၏ ရာထူးAာဏာေတြကုိေတာင္ မငဲ့မတြယ္ စြန္႔လႊတ္နဳိင္ခ့၏ ဲ ။ ကိေလသာကာမၿဖစ္သည့္ Aေခ်ာAလွၿဖစ္ေတာ္မူေသာ ယေသာ္ဓယာေဒ၀ီ မိဖုရားကုိလည္း AၿပီးAပုိင္ စြန္႔လႊတ္ကာ ေတာထြက္ခဲ့၏၊ မဇ်ၥိမပဋိပဒါ ဟူေသာ မဂၢင္Aက်င့္ ၿမတ္ၿဖင့္ ေလာဘကိေလသာကုိ ရွင္ေတာ္ ၿမတ္ဘုရားသည္ ဘယ္ေတာ့မွ ၿပန္မလာနဳိင္ေသာ Aေ၀းမ်ဳိးႏွင့္ ေ၀းေတာ္မူေAာင္ ေဆာင္ရက ြ ္ နဳိင္ခ့ပ ဲ ါ၏။
ေဒါသ ကိေလသာမွ ေ၀ ေ၀းကြာေတာ္မူၿခင္း (၂) ခက္ထန္ၾကမ္းထမ္းေသာ ေဒါသသည္ တေလာကလုံးကုိ ခ်စ္နဳိင္သည့္ Aေဒါသ ဆုိသည့္ ေမတၱာတရားေတြကုိ ထာ၀ရ မက်င့္နဳိင္ေသာ ပုဂၢဳိလ္ေတြ၏ သႏၲာန္မွာသာလွ်င္ ေတြ႔ရွိနဳိင္၏၊ ေလာကၾကီး ဖရုိဖရဲ ၿပဳိကြဲမသြားရေAာင္ ေလာကလူ႔ေဘာင္ကုိ ေမတၱာဓာတ္ၿဖင့္ ခုိင္မာေAာင္ ဖြ႔စ ဲ ည္းတည္ေထာင္သင့္၏။ ေမတၱာ၏
တရားကုိယ္မွာ
Aေဒါသၿဖစ္၏၊
ေလာကၾကီးကုိ
Aေဒါသတည္းဟူေသာ
ေမတၱာၿဖင့္
တည္ေဆာက္ထားလွ်င္ ေလာကၾကီးသည္ ခုိင္မာ၏၊ သိပ္သည္းက်စ္လစ္၏၊ ၿငိမ္းခ်မ္း၏၊ သာယာေပ်ာ္ရႊင္ဖယ ြ ္ ေကာင္းေသာ လူ႔ေဘာင္သစ္ကုိ ေလာကလူသားတုိင္း ခံစားရမွာၿဖစ္၏။ လူ႔ဘ၀ကုိ ရရွိလာသည့္ လူသားတုိင္း မိမိႏွင့္မိမိပတ္၀န္းက်င္ ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာေရး Aတြက္ တစ္Uီးကုိ တစ္Uီး ခ်စ္ခင္ၿခင္းေမတၱာတရားေတြ ထားနဳိင္ရမွာ ၿဖစ္၏၊ ခ်စ္ခင္ၿခင္း ေမတၱာတရား ထားနဳိင္မွဳ Aားေကာင္း ေလေလ ေလာကၾကီး ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာမွဳ မ်ားေလေလ ၿဖစ္၏၊ ေလာကၾကီး ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာမွဳ မ်ားေလေလ
6 ေလာကၾကီးတြင္ လူၿဖစ္ရက်ဳိးနပ္ေလေလ ၿဖစ္၏၊ ဒါမွမဟုတ္ ေလာကလူ႔ေဘာင္ကုိ ခက္ထန္ၾကမ္းထန္းၿခင္း ေဒါသၿဖင့္ဖြဲ႔စည္းတည္ေဆာက္ထားလွ်င္ ေလာကလူ႔ေဘာင္သည္ သိပ္သည္းက်စ္လစ္မွဳ မရွိ၊ စည္းလုံးမွဳမရွိ၊ ဖရုိဖရဲ ၿပဳိကြဲ၏၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကင္းမဲ့၍ ေနရာတုိင္းမွာ ဆူပက ြ ္ေန၏၊ ေလာကၾကီး ဆူပက ြ ္ေလေလ လူၿဖစ္ရၿခင္း ရွူံးေလေလ ၿဖစ္၏၊ ကမၻာေၿမၿပင္ေပၚတြင္
ေဒါသၿဖင့္တည္ေဆာက္ထားၾကေသာ
နဳိင္ငံမ်ားစြာတုိ႔သည္
ေနရာတုိင္းမွာ
ဆူပြက္ ေန၍ သတ္ၾကၿဖတ္ၾက Aကုသုိလ္ေတြ ဗလပြႏွင့္ လူ႔ဘ၀ကုိ Aရွဳံးၾကီး ရွုဳံးေလေသာ လူသားမ်ားစြာ တုိ႔ကုိ ကမၻာ့သတင္း မီဒီယာေလာကတြင္ ေန႔စU္ေန႔တုိင္း ေတြ႔ၿမင္ေနရ၏။ ကမၻာေပၚရွိ လူသားမွန္သမွ် မည္သူမဆုိ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာေနခ်င္ၾက၏၊ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ေနခ်င္ ၾကလုိ႔လည္း ကုလသမဂၢလုိ Aဖြဲ႔ၾကီးေတြ ဖြဲ႔စည္းၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းမွဳ ရေAာင္ ၾကီဳးစားေဆာင္ရက ြ ္ ေနတာကုိလည္း ေတြ႔ၿမင္ရ၏။ ေလာကကုိၿငိမ္းခ်မ္းေရး တည္ေဆာက္ေနေသာ ပုဂၢဳိလ္တုိ႔သည္ ထာ၀ရၿငိမ္းခ်မ္းေရး တည္ေဆာက္ ေနေသာ ပုဂၢဳိလ္မ်ားရွိသလုိ ယာယီၿငိမ္းခ်မ္းေရးၿဖင့္ တည္ေဆာက္ေနေသာ ပုဂၢိဳလ္ေတြလည္း ရွိပါ၏၊ ထာ၀ရ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသည္ ေမတၱာလမ္းၿဖစ္၍ ယာယီၿငိမ္းခ်မ္းလမ္း သည္ ေဒါသလမ္းၿဖစ္၏။ ထာ၀ရ
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး
လမ္းၿဖစ္ေသာ
ေမတၱာလမ္းၿဖင့္
ၿငိမ္းခ်မ္းမွဳကုိ
ရယူရာ၌
Aခ်ိန္ၾကာ၏၊
စိတ္ရွည္ဇြဲသန္ သည္းညီီးခံ၊ ဆုိသည့္Aတုိင္း Aခ်ိန္ကုိေတာ့ သည္းခံေစာင့္ဆုိင္းဘုိ႔ လုိပါသည္၊ ေစာင့္ရတာ ၾကာသလုိ ရရွိသည့္Aက်ဳိးေက်းဇူးကလည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုိေတာ့ ေစာင့္ရက်ဳိး နပ္မွာၿဖစ္၏၊ ယခုဘ၀မွာလည္း ၿငိမ္းခ်မ္း၍ ေAးခ်မ္းသလုိ သံသရာAက်ဳိးေက်းဇူးကလည္း Aလြန္ခိုင္မာေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာ ဘ၀ပုိင္ရွင္မ်ား ၿဖစ္လာၾကမွာ ၿဖစ္၏၊ ေလာကၾကီးကုိ ထာ၀ရ ၿငိမ္းခ်မ္းေစခ်င္ေသာ ပုဂၢဳိလ္ေတြ ေလာကၾကီး ကုိ တကယ္ ခ်စ္တတ္ဖုိ႔သာ လုိပါ၏။ ေလာကၾကီးကုိ တကယ္ခ်စ္ရုိးမွန္လွ်င္ မိမိခ်စ္ရေသာ ေလာကၾကီးAတြက္ မိမိဘ၀ကုိ Aနစ္နာခံဖုိ႔ဆုိတာ ဘာမွ ၀န္ေလးေနမည္ မဟုတ္ပါ။ မိမိခ်စ္ရေသာ ေလာကမွ မိမိAတြက္ ဘာမွေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ မထားဘဲ ေလာကAက်ဳီး စီးပြားAတြက္သာ ေလာကၿငိမ္းခ်မ္းမွဳAတြက္သာ
ၿမင့္ၿမတ္သည့္စိတ္
ထားနဳိင္ၾကမည္ဆုိရင္
မိမိခ်စ္ေသာ
ေလာကAတြက္
Aနစ္နာခံၿခင္း၌လည္း ေကာင္းၿမတ္ေသာ Aရသာကုိ ခံစားဘူး ၾကမယ္ဆုိရင္ လူသားတုိင္း ေလာကၾကီးကုိ သာယာလွပ၍ ထာ၀ရၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုိ တည္ေဆာက္ဖန္တီးနဳိင္မွာၿဖစ္၏။ ဒါမွမဟုတ္ ေလာကAတြက္ ထာ၀ရ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနည္းကုိ Aသုံးမၿပဳဘဲ Aခ်ိန္ၾကာသည္ကုိ မေစာင့္ ဆုိင္းနဳိင္ေသာ ပုဂၢဳိလ္တုိ႔သည္ ယာယီၿငိမး္ခ်မ္းေရး နည္းၿဖစ္ေသာ ၿဖတ္လမ္းနည္းၿဖစ္သည့္ ခက္ထန္ၾကမ္းေသာ ေဒါသနည္းကုိ ေရြးခ်ယ္ကာ တခါတည္း မလွွန္ နုဳိင္ေAာင္ ရက္စက္မွဳ သရဖူေဆာင္းကာ ၾကမ္းၾကမ္းထမ္းထမ္း ကုိင္တြယ္၍ လက္နက္Aားကိုး လူAင္Aားကုိး၍ Aဓမၼနည္းၿဖင့္ ယာယီၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုိ ရယူၾက၏။ ေဒါသလမ္းကုိလုိက္လွ်င္ Aၿမဳံၿငိမ္းခ်မ္းမွဳသာၿဖစ္၏၊
Aခ်ိန္တုိတုိႏွင့္
ထုိAၿမဳံၿငိမ္းခ်မ္းမွဳမွ
ၿငိမး္ခ်မ္းမွဳကုိ ဆူပက ြ ္ၿခင္းသည္
ရသည္ကားမွန္၏။ Aေနွးႏွင့္
ထုိၿငိမ္းခ်မ္းမွဳသည္
Aၿမန္ၿဖစ္လာဘုိ႔ေသခ်ာ၏၊
Aဓမၼၿဖတ္လမ္းနည္းၿဖင့္ ရယူထားေသာ ၿငမ္းခ်မ္းမွဳမွန္သမွ် ဘယ္ေနရာမဆုိ ဟုိေနရာက ထဆူပြက္လုိက္ ဒီေနရာက ထဆူပြက္လုိက္ၿဖင့္ ကမၻာေၿမၿပင္ တြင္ ထင္ရွားစြာေတြ႔ေနရ၏။ ေလာကၿငိမး္ခ်မ္းမွဳကုိ
Aခ်ိန္ခ်ိန္တုိတုိႏွင့္
ရယူသူမ်ားသည္
ယခုဘ၀မွာလည္း
Aၿမဲတန္း
စုိးရိမ္ေၾကာင့္ၾကေနရ၏၊ သံသရာ၏ ဟုိဘက္ပုိင္းမွာလည္း မိမိရယူပုိင္ဆုိင္ ထားသည္ ့ Aဓမၼၿဖတ္လမ္း ေဒါသ ၏ Aက်ဳိးဆက္ကုိလည္း မုခ်မေသြ ခံစားရAုံးမွာၿဖစ္၏။
7 တေလာကလုံးကုိ ရန္သူမိတ္ေဆြမခဲပ ြ ဲ ခ်စ္နဳိင္သည့္Aေဒါသ ဆုိသည့္ ေမတၱာ ဓာတ္ၿဖင့္ ထာ၀ရ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုိ တည္ေဆာက္နဳိ္င္မွသာလွ်င္ လူၿဖစ္ရက်ဳိးနပ္မွာ ၿဖစ္၏။ ၿမတ္စြာဘုရား
Aေလာင္းေတာ္
သု၀ဏၰသာမဘ၀ကုိ
ၾကည္ညဳိၾကည့္ရေAာင္၊
Aေလာင္းေတာ္
သု၀ဏၰသာမသည္ သိၾကားမင္း၏ ကူညီတုိက္တန ြ ္းခ်က္Aရ ဖခင္ဒုကူလ ႏွင့္ မိခင္ ပါရိကာတုိ႔မွ ေမြးဖြား လာသည့္ သားထူးတစ္ေယာက္ၿဖစ္၏၊ သု၀ဏၰသာမသည္ ေတာတြင္းတိရိစၧာန္တုိ႔ Aလယ္၌ ၾကီးၿပင္းရသူ ၿဖစ္၏။ သု၀ဏၰသာမ၏ Aေဖၚမ်ားသည္ ေၾကာက္စရာေကာင္းေသာ က်ားမ်ား၊ ၿခေသၤ့မ်ား၊ က်ားသစ္မ်ား၊ ပါသလုိ လူကုိ ေၾကာက္တတ္ေသာ သမင္မ်ား၊ ကိႏၷရာ မ်ားလည္း ပါ၀င္တာေတြ႔ရ၏။ သု၀ဏၰသာမသည္
တိရိစၧာန္Aားလုံးကုိ
ခ်စ္သလုိ
သု၀ဏၰသာမကုိလည္း
တိရိစၧာန္
Aားလုံးက
ခ်စ္ခင္တာေတြ႔ရ၏၊ ေတာတြင္းသားေလး သု၀ဏၰသာမ၏ တေလာကလုံးကုိ ရန္သူမိတ္ေဆြမခဲြဘဲ ခ်စ္နဳိင္သည့္ ေမတၱာဓာတ္Aင္Aားသည္ ေတာတြင္း တိရိစၧာန္ေတြ၏ ႏွလုံးသား၌ ေမတၱာဓာတ္္ေတြ ၿပန္႔ႏွံ႔ လႊမ္းၿခဳံၿပီး ကိန္း ၀ပ္တည္ရွိေနေသာေၾကာင့္ သု၀ဏၰသာမ ႏွင့္ ေတာတြင္းတိရိစၧာန္မ်ား ရင္းႏွီးခင္မင္စာြ ခ်စ္ေနနဳိင္ၿခင္း ၿဖစ္၏။ သု၀ဏၰသာမ ကေလးဘ၀ Aရြယ္၌ မိဘမ်ား သစ္သီးၾကီးငယ္ကုိ ေတာတြင္း၌ သြားေရာက္ရွာေဖြစU္ ေက်ာင္းသခၤန္း၌ ထားခဲ့ေသာ သု၀ဏၰသာမကုိ ကိႏၷရာမ်ားက ဂႏၶမာေတာင္မွ လာ၍ ေရခ်ဳိးေပးၾက၏၊ နံ႔သာလိမ္ေပးၾက၏၊ ဤမွ်ေလာက္Aထိ သူတုိ႔သည္ သု၀ဏၰသာမကုိ ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးၾက၏။ Aႏၲရာယ္ၾကီးမားသည့္ တိရိစၧာန္ေတြလည္း သု၀ဏၰသာမႏွင့္ ေတြ႔ရင္ ယU္ေက်း သိမ္ေမြ႔ေနတာ ေတြ႔ရသလုိ လူကုိAလြန္ေၾကာက္တတ္ေသာ သမင္၊ ဒရယ္၊ ေၿခငယ္၊ စုိင္၊ ဆတ္ႏွင့္ကိႏၷရာ၊ ကိႏၷရီမ်ားမွလည္း သု၀ဏၰသာမကုိ မေၾကာက္မရြံ႔ ၀ုိင္း၀န္း
ကူညီတာ ေတြ႔ရ၏။ သု၀ဏၰသာမ၏ ေမတၱာဓာတ္Aင္Aားသည္
မည္မွ် ေလာက္ၾကီးမားသည္ကုိ မွန္းဆ၍ သိရွိနဳိင္၏။ တစ္ခုေသာေန႔တြင္ မိဘႏွစ္ပါး ေတာထဲ၌ သစ္သီးရွာၿပီး ၿပန္လာၾကရာ ေက်ာင္းသခၤန္းႏွင့္ မနီးမေ၀း Aေရာက္တြင္ မုိးသည္းထန္စြာ ရြာသြန္းသၿဖင့္ သစ္ပင္ၾကီး တစ္ပင္၏ ေAာက္၌ရွိေသာ ေတာင္ပုိ႔ေပၚသုိ႔ တက္ေရာက္၍ မုိးခုိၾက၏၊ သူတုိ႔ကုိယ္မွ ေခၽြးႏွင့္ ေရာေသာ ေရသည္ စီးၾကလာ၍ ေတာင္ပုိ႔Aတြင္းရွိ ေၿမြေဟာက္၏ ႏွာေခါင္းA၀တြင္းသုိ႔ ၀င္၏၊ ေၿမြေဟာက္သည္ Aမ်က္ေဒါသထြက္၍ Aဆိပ္ႏွင့္ေရာေသာ ေလကုိမွဳတ္ထုတ္ေလ ေသာAခါ မိဘႏွစ္ပါး၏ မ်က္စိမ်ားသည္ ေၿမြဆိပ္သင့္၍ ကြယ္ၾကေလ၏။ မ်က္စိAလင္းေရာင္ကြယ္သြားေသာ မိဘႏွစ္ပါးသည္ ငုိေၾကြးၾက၏၊ ထုိက့သ ဲ ုိ႔ ငုိေၾကြးၿခင္းမွာ သူတို႔ Aတြက္ စုိးရိမ္လုိ႔ ငုိေၾကြးၾကၿခင္း မဟုတ္ပါ၊ သားငယ္သု၀ဏၰသာမ Aတြက္စုိးရိမ္ပူေဆြး၍ ငုိေၾကြးၾကၿခင္း ၿဖစ္၏။ သု၀ဏၰသာမသည္ Aခ်ိန္တန္လုိ႔ ၿပန္ေရာက္မလာေသာ မိဘႏွစ္ပါးကုိ ေတာထဲ၌ တေၾကာ္ေၾကာ္ေAာ္ေခၚ ကာ လုိက္ရွာေတာ့၏၊ တစ္ေနရာAေရာက္တြင္ မိဘႏွစ္ပါး၏ ငုိသံၾကားရသၿဖင့္ သြားၾကည့္ရာ မိဘႏွစ္ပါးလုံး မ်က္စိကြယ္ေနတာ ေတြ႔ရ၏၊ ေက်းဇူးရွင္ မိဘႏွစ္ပါးကုိ ေက်ာင္းသခၤန္းသုိ႔ တြဲေခၚလာ၍ ေနရာခ်ထား ေပးၿပီး မိဘႏွစ္ပါးAတြက္ စၾကၤံ ေလွ်ာက္ရန္ႏွင့္ က်င္ၾကီးက်င္ငယ္ စြန္႔ရန္Aတြက္ ၾကီဳးတန္းမ်ားကုိ စီစU္ၿပဳလုပ္ေပး၏ မိဘမ်ားမ်က္စိကြယ္မည္ဆုိတာ
ၾကဳိတင္သိရွိေသာ
သိၾကားမင္းမွ
သု၀ဏၰသာမကုိ
မိဘႏွစ္ပါးကုိ
ေကၽြးေမြး ၿပဳစုေစာင့္ေရွာက္ဖုိ႔Aတြက္ စီစU္ေပးခဲ့ၿခင္း ၿဖစ္၏၊ သု၀ဏၰသာမ သည္ ေက်းဇူးရွင္ မိဘႏွစ္ပါး Aတြက္ ေတာထဲသုိ႔ သြားေရာက္၍ သစ္သီးမ်ားရွာေဖြေသာAခါ ကိႏၷရာမ်ားက လုိက္၍ သစ္သီးမ်ားခူးေပး ၾက၏၊ ေရခပ္ရန္ ေရဆိပ္သုိ႔ ဆင္းေသာAခါ သမင္မ်ားကလုိက္၍ ေရခပ္ေပးၾက၏၊ တစ္ခုေသာ တစ္ေန႔တြင္ သမင္မ်ားၿဖင့္ေရခပ္သြားစU္
ေတာကစားထြက္လာေသာ
ဗာရာဏသီဘုရင္
ပီဠိယကၡမင္းၾကီးသည္
သု၀ဏၰသာမကုိ သားသမင္မ်ား Aလယ္၌ Aံ့ၾသဘြယ္ေတြ႔ရေသာAခါ မ်ားစြာAံ့Aားသင့္သာြ း၏၊ လူေလာ
8 နတ္ေလာ ခြဲၿခား၍ မင္းၾကီးမသိသၿဖင့္၊ Aဆိပ္လူးမွ်ားၿဖင့္ ပစ္ၿပီးမွ ေမးမည္ ဟု ၾကံစည္၍ ေလးၿဖင့္ပစ္လုိက္၏၊ Aဆိပ္လူးမွ်ားမွန္၍ သု၀ဏၰသာမလဲၾကသြား၏၊ သားသမင္တုိ႔လည္း လန္႔ၿပီး ထြက္ေၿပးၾကကုန္၏။ သု၀ဏၰသာမသည္
ငုိေၾကြး၏၊
သု၀ဏၰသာမငုိေၾကြးၿခင္းသည္
သူ႔Aတြက္ငုိေၾကြးၿခင္း
မဟုတ္ပါ၊
သူမရွိေတာ့လွ်င္ သူ႔ေက်းဇူးရွင္ မ်က္မၿမင္ မိဘႏွစ္ပါး ဒုကၡေရာက္ေတာ့မည္ကုိ စုိးရိမ္ၿပီး ငုိေၾကြးၿခင္းၿဖစ္၏။ သု၀ဏၰသာမသည္ သူ႔ကုိ Aဆိပ္လူးၿမွားၿဖင့္ ၿပစ္သူကုိလည္း ေဒါသဟူသမွ် ၿမဴမွဳန္မွ် ထြက္ေပၚ လာၿခင္းမရွိပါ မိဘႏွစ္ပါးကုိသာ သတိရ တမ္းတၿပီး ေၿပာဆုိေနမိ၏၊ ပီဠိယကၡမင္းၾကီးသည္ လူသားစင္စစ္မွန္း လည္း သိသြား၏၊ မ်က္မၿမင္မိဘႏွစ္ပါးကုိ ၿပဳစုလုပ္ေကၽြးေနေသာ သူေတာ္စU္ ေယာကၤ်ားၿမတ္Aၿဖစ္ သိရ ေလေသာ Aခါ မင္းၾကီးသည္ သု၀ဏၰသာမကုိ AႏူးAညြတ္ ေတာင္းပန္ေလ၏။ Aဆိပ္မွ်ားဒဏ္ရာၿဖင့္
ေမ့ေမ်ာခါနီးၿဖစ္ေနေသာ
သု၀ဏၰသာမကုိယ္စား
မ်က္မၿမင္မိဘႏွစ္ပါးAား
Aသက္ထက္ဆုံးၿပဳစုလုပ္ေကၽြးပါမည္ဟု ကတိေပးေလ၏၊ သုူ၀ဏၰသာမ ညႊန္ၿပသည့္လမ္းAတုိင္း သြားေလရာ ဖခင္ ဒုကူလထံေရာက္ေလ၏။ မင္းၾကီးသည္ ဖခင္ ဒုကူုလAား မိမိသည္ ဗာရာဏသီဘုရင္ ၿဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ ေတာကစားထြက္လာရင္း
သားသမင္တုိ႔
Aလယ္တြင္
ေတြ႔ရွိရေသာ
သု၀ဏၰသာမကုိ
မွ်ားၿဖင့္
ပစ္သတ္မိေၾကာင္း ေတာင္းပန္စကား ေၿပာဆုိ၍ သု၀ဏၰသာမ ကုိယ္စား မ်က္မၿမင္ မိဘ ႏွစ္ပါးကုိ တသက္လုံး ၿပဳစုလုပ္ေကၽြးပါမည္ဟု ကတိစကား ေၿပာၾကား၏။ မိခင္ ပါရိကါသည္ ၾကိဳးတန္းကုိင္၍ ဖခင္ ဒုကုလထံ ေရာက္လာေသာAခါ ဒုကူလမွ မင္းၾကီးAား Aမ်က္မထြက္ရန္ သတိေပးစကားေၿပာၾကားၿပီး၊ သားလိမၼာ သု၀ဏၰသာမ၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးေတြေၿပာဆုိကာ ငုိေၾကြးၾက၏၊
ပီဠိယကၡမင္းၾကီးကုိ
စိတ္မဆုိးသည့္Aၿပင္
စားစရာ
ေသာက္စရာၿဖင့္
ေကၽြးေမြးEည့္ခံတာ
ေတြ႔ရေတာ့ ပီဠိယကၡမင္းၾကီးသည္ ဤမိသားစုAေပၚ တAံ့တၾသၿဖစ္ေနမိ၏။ သားၿဖစ္သူ သု၀ဏၰသာမကလည္း မိမိကုိ Aဆိပ္မွ်ားၿဖင့္ ၿပစ္ေသာသူAား စိတ္ဆုိးၿခင္း AမူAရာ လုံး၀မေတြ႔ရ၊ မိဘႏွစ္ပါးကလည္း မိမိတုိ႔သားကုိ Aဆိပ္မွ်ားၿဖင့္ ပစ္သတ္လာေသာသူဟူ၍ စိတ္ဆုိးၿခင္း ေဒါသAရိပ္Aေရာင္ လုံး၀မေတြ႔ရသည့္Aၿပင္ Aစား Aေသာက္ၿဖင့္ ေကၽြးေမြးEည့္ခံေနေသး၏။ ဤသူေတာ္ေကာင္းမိသားစုထံမွာ ေဒါသဆုိသည့္ ခက္ထန္ၾကမ္းတမ္းေသာစိတ္သည္ ရွိမွ ရွိပါေလစ၊ ဤသူေတာ္ေကာင္း မိသားစုကုိ မိမ္ိၿပစ္မွားမိေလၿခင္းဟု ပီဠိယကၡမင္းၾကီးသည္ ေနာက္တေတြ Aလီလီရကာ၊ ဤမိသားစုကုိ မ်ားစြာကရုဏာ သက္မိေလ၏၊ မိမိ၏ မင္းဘ၀ ကုိ စြန္႔လႊတ္၍ ဤမိသားစု ႏွင့္ ေနထုိင္ရန္ ဆုံးၿဖတ္လုိက္၏။ ပီဠိယကၡမင္းၾကီးသည္ ဒုကူလႏွင့္ပါရိကာ မ်က္မၿမင္မိဘႏွစ္ပါးAား သားသု၀ဏၰသာမထံ ေခၚေဆာင္ သြား၏၊ မိဘႏွစ္ပါးသည္ သု၀ဏၰသာမထံေရာက္ေသာAခါ ဖခင္ဒုကူလသည္ သားၿဖစ္သူ၏ Uီးေခါင္းကုိ မိမိ ေပါင္ေပၚတင္၍၄င္း၊ မိခင္ပါရိကါသည္ သားၿဖစ္သူ၏ ေၿခတုိ႔ကုိ မိမိေပါင္ေပၚတင္၍၄င္း၊ မ်က္မၿမင္မိဘႏွစ္ပါးကုိ ၿပဳစုလုပ္ေၾကြးေနေသာ သားၿဖစ္သူ၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးေတြကုိ ခ်ီးမြမ္းေၿပာဆုိ၍ ငုိေၾကြးၾက၏။ သားၿဖစ္သူကုိ ဖက္ၿပီးငိုေၾကြးမွ သားၿဖစ္သူ၏ ကုိယ္ေငြ႔ရွိေသးေၾကာင္း သိရွိရၿပီး သားၿဖစ္သူ မေသေသးဘဲ ေမ့ေၿမာေနၿခင္းၿဖစ္တယ္ဆုိတာ သိရွိကာ သားၿဖစ္သူကုိ မိမိတုိ႔ဘ၀ တေလ်ာက္ ၿပဳလုပ္ခ့ေ ဲ သာ မွန္ကန္ေသာ Aေၾကာင္းAရာေတြကုိ ေၿပာဆုိ၍ မိခင္ပါရိကါ သစၥာဆုိ၏၊ သားသု၀ဏၰသာမ လွဳပ္ရွားလာတာ ေတြ႔ရ၏။ ဖခင္ဒုကုလ သစၥာဆုိေသာAခါ သားသု၀ဏၰသာမ ပုိၿပီးလွဳပ္ရွားလာတာေတြ႔ရၿပန္၏၊ ဘ၀ေဟာင္းက မိခင္ေတာ္ခဲ့ဘူးေသာ ဗဟုသုႏၵရီ နတ္သမီး လာေရာက္၍ သစၥာၿပဳေသာAခါ သားသု၀ဏၰသာမ ဒဏ္ရာAရွင္း
9 ေၿပာက္၍ က်န္းမာပကတိ ထထုိင္တာေတြ႔ရ၏၊ မိဘႏွစ္ပါးလည္း မ်က္စိႏွစ္ကြင္း Aလင္းရကာ ေပ်ာ္ရႊင္ဘယ ြ ္ မိသားစု ဘ၀ကုိ ရရွိသြားၾက၏။ ၿမတ္စြာဘုရားAေလာင္းေတာ္ ပါရမီၿဖည့္စU္ သု၀ဏၰသာမ ဘ၀မွာလည္း မိမိကုိ မွ်ား Aဆိပ္ၿဖင့္ ပစ္သတ္ေသာ ပီဠိယကၡမင္းၾကီးကုိ ေဒါသဟူသမွ် ၿမဴမွဳန္မွ် မသန္းဘဲ၊ ေဒါသကိေလသာမွ ေ၀းကြာေတာ္ မူေAာင္ ေဆာင္ရြက္နဳိင္ခဲ့သလုိ၊ လက္ထက္ေတာ္Aခါမွာလည္း Aေရွ႔၊ Aေနာက္၊ ေတာင္၊ ေၿမာက္ စစ္တပ္ေပါင္း မ်ားစြာ လက္နက္ ေပါင္းမ်ားစြာႏွင့္
တုိက္ခုိက္လာေသာ
မာနတ္မင္းၾကီးႏွင့္
Aေပါင္းပါ
မ်ားကုိလည္း၊ ေလးသေခ်ၤႏွင့္ကမၻာ
တစ္သိန္း ၿဖည့္က်င့္ခဲ့ေသာ ပါရမီေတာ္ ေတြကုိ Aာရုံၿပဳ၍ ေမတၱာဓာတ္Aၿပည့္A၀ၿဖင့္ ဤေၿမၾကီးသည္ သက္ေသAရ သိရွိပါသည္ဟု လက္ညဳိး ေတာ္ၿဖင့္ မဟာပထ၀ီေၿမၾကီးကုိ ညြန္လုိက္ေသာAခါ၊ သက္မဲ့ၿဖစ္ေသာ
မဟာပထ၀ီေၿမၾကီးသည္
AသိAမွတ္ၿပဳသိAေနၿဖင့္
ေတာ္လဲ
တုံဟီး၍
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား၏ လွဳပ္ခါလုိက္ေသာေၾကာင့္
ေက်းဇူးေတာ္Aနႏၱ မာနတ္မင္း၏
ေတြကုိ
မ်ားစြာေသာ
စစ္တပ္ၾကီး ဖရုိဖရဲ ၿပဳိကြဲ၍ ေဆာက္တည္ရာမရ ထြက္ေၿပး ၾကေလ၏။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား၏
ေမတၱာတည္းဟူေသာ
Aေဒါသ၏
Aစြမ္းသတၱိေၾကာင့္
ေဒါသဟူေသာ
ကိေလသာတုိ႔သည္ ၀င္ေရာက္နဳိင္စြမး္မရွိဘဲ၊ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားႏွင့္ ေဒါသကိေလသာတုို႔သည္ ဘယ္ေတာ့မွ မေရာက္နဳိင္ေသာ Aေ၀းမ်ဳိးႏွင့္ ေ၀းေတာ္မူပါေပ၏။
ေမာဟ ကိေလသာမွ ေ၀ ေ၀းကြာေတာ္မူၿခင္း (၃) ေတြေ၀ၿခင္း ေမာဟသည္ မသိၿခင္း၊ ေဖာက္ၿပန္စာြ သိၿခင္း၊ မွားယြင္းစြာသိၿခင္း ၿဖစ္ပါသည္၊ မသိၿခင္း ေမာဟသည္ မိမိမွ Aကုသုိလ္ေတြ လုပ္ေနပါလွ်က္ Aကုသုိလ္ လုပ္ေနမွန္း မသိၿခင္းႏွင့္ မိမိကုသိုလ္ေတြ လုပ္ေနပါလွ်က္ ကုသုိလ္ေတြလုပ္ေနမွန္း မသိၿခင္းဟု ဆုိပါသည္။ ေဖာက္ၿပန္စြာ သိၿခင္း ေမာဟသည္ မိမိမွ Aကုသုိလ္ေတြ လုပ္ေနပါလွ်က္ ကုသုိလ္ေတြ လုပ္ေနသည္ ဟု ေဖာက္ၿပန္စြာ သိၿခင္းသေဘာႏွင့္ မိမိမွ ကုသုိလ္ေတြ လုပ္ေန ပါလ်က္ Aကုသုိလ္ေတြ လုပ္ေနသည္ဟု ေဖာက္ၿပန္စြာသိၿခင္း သေဘာၿဖစ္၏။ မွားယြင္းစြာသိၿခင္း
ေမာဟသည္
မိမိတုိ႔ေနထုိင္ရာ
ေလာကၾကီးတြင္
ကုသုိလ္
Aကုသုိလ္ဟု
ပုံေသသတ္မွတ္မထားဘဲ မိမိ၏လုပ္ငန္းကိစၥမွန္သမွ် ေဆာင္ရက ြ ္လုိ႔ ေAာင္ၿမင္ရင္ ကုသုိလ္ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ မိမိ၏လုပ္ငန္းကိစၥမွန္သမွ် မေAာင္ၿမင္ရင္ Aကုသုိလ္ဟူ၍လည္းေကာင္း မွားယြင္းစြာ သိၿခင္းသေဘာၿဖစ္၏။ ေမာဟ၏
ဆန္႔က်င္ဘက္သည္
Aေမာဟ
ၿဖစ္၏၊
Aေမာဟ
ဟူေသာ
ပညာသည္
သိၿခင္း၊
မေဖာက္မၿပန္သိၿခင္း၊ မွန္မွန္ကန္ကန္ သိၿခင္း ၿဖစ္၏။ သိၿခင္း Aေမာဟ ဟုဆုိAပ္ေသာ ပညာသည္ မိမိAကုသုိလ္ေတြလုပ္ေနလွ်င္လည္း ငါAကုသုိလ္ Aမွဳေတြလုပ္ေနမိပါလားဟု ႏွစ္လုံးမသာယာမွဳၿဖင့္ သိေန၏၊ မိမိကုသုိလ္ေတြ လုပ္ေနလွ်င္လည္း ငါကုသုိလ္ ေကာင္းမွဳေတြ လုပ္ေနပါလားဟု ၀မ္းေၿမာက္ေသာစိတ္ၿဖင့္ သိေန၏။ မေဖာက္မၿပန္သိၿခင္း Aေမာဟ ဟုဆုိAပ္ေသာ ပညာသည္ မိမိ Aကုသုိလ္ေတြ လုပ္ေနပါလွ်က္ ကုသုိလ္ေတြ လုပ္ေနသည္ဟု ေဖာက္ၿပန္စာြ သိမူမၿဖစ္ဘဲ၊ ငါ Aကုသုိလ္ေတြ လုပ္ေနပါလားဟု မေဖာက္မၿပန္ သိၿခင္းသေဘာၿဖစ္၏၊ မိမိကုသုိလ္ေတြ လုပ္ေနပါလွ်က္ Aကုသုိလ္ေတြ လုပ္ေနသည္ဟု ေဖာက္ၿပန္စာြ သိမွဳမၿဖစ္္ဘဲ ငါကုသုိလ္ေတြ လုပ္ေနပါလားဟု မေဖာက္မၿပန္ သိၿခင္းသေဘာၿဖစ္၏။
10 မွန္မွန္ကန္ကန္ သိၿခင္း Aေမာဟ ဟုဆုိAပ္ေသာပညာသည္ မိမိ၏လုပ္ငန္းေAာင္ ၿမင္လွ်င္ ကုသုိ္လ္၊ မိမိ၏လုပ္ငန္း မေAာင္ၿမင္လွ်င္ Aကုသုိလ္ဟု မွားယြင္းစြာသိၿခင္းမၿဖစ္ဘဲ မိမိလုပ္ေသာလုပ္ငန္းမွန္သမွ်မွာ Aၿပစ္ကင္း၍
ေကာင္းမွဳလုပ္ငန္းမွန္သမွ်သည္
ကုသုိလ္ဟူ၍
လည္းေကာင္း၊
Aၿပစ္ႏွင့္တကြၿဖစ္ေသာ
မေကာင္းမွဳမွန္သမွ်သည္ Aကုသိုလ္ဟူ၍ လည္းေကာင္း မွန္မွန္ကန္ကန္ သိၿခင္းသေဘာၿဖစ္၏။ Aေမာဟဟူေသာ
ပညာသည္
AၾကားAၿမင္ရွိၿခင္း
သုတမယပညာ၊
ထုိးထြင္း၍
သိရွိၿခင္း
စိႏၱာမယပညာႏွင့္ ကုိယ္က်င့္သိကၡာကုိ ခုိင္ခုိင္မာမာ တည္ေဆာက္နဳိင္ေသာ ဘာ၀နာမယပညာ မ်ားၿဖစ္၏။ ေလာကAက်ဳိးကုိ ေဆာင္ရြက္ေနေသာ၊ ေလာကAတြက္ ဘ၀ေၿပာက္ေနေသာ၊ သူေတာ္စU္မ်ား၏ သႏၱာန္တြင္
AၾကားAၿမင္
ဗဟုသုတေတြႏွင့္
ထုံမႊမ္းေနတာ
ေတြ႔ရသလုိ
ထုိးထြင္း၍
သိတတ္မွဳ၊
သႏၱာန္
တြင္လည္း
ပြားမ်ားလာေAာင္ Aားထုတ္တတ္မွဳႏွင့္လည္း ၿပည့္စုံေနတာကုိ ေတြ႔ရ၏။ သူေတာ္စU္ဟု
သတ္မွတ္ထားေသာ
ကမၻာAရပ္ရပ္ရွိ
ပုဂၢဳိလ္ထူးမ်ား၏
ဤတရားမ်ားကုိ ထင္ရွားစြာေတြ႔ရတတ္ပါ၏၊ ၿမတ္စာြ ဘုရား Aေလာင္းေတာ္
ဘ၀က Aေမာဟဟူေသာ
ပညာကုိ ေပၚလြင္ထင္ရွားေAာင္ က်င့္ေတာ္မူခ့ေ ဲ သာ ၀ိဓူရ ဇာတ္ေတာ္ကုိ ၾကည္ညုိၾကည့္ရေAာင္၊ ကုရုတုိင္း Iႏၵပတၱနဂိုရ္ၿပည္တြင္ ေကာေရဗ်မင္း Aုပ္ခ်ဳပ္စU္Aခါက ၿဖစ္္၏၊ ေကာေရဗ် မင္းၾကီး၏ Aမတ္ၾကီးမွာ ဘုရားေလာင္းပညာရွိ ၀ိဓူရသုခမိန္ Aမတ္ၾကီးၿဖစ္၏၊ ပညာAရာမွာ Aလြန္ေက်ာ္ၾကားလွ်က္ ဇမၺဴဒိပ္တခြင္ရွိ တိုင္းၿပည္Aႏွံ႔ ၿပန္႔ႏွံ႔လွ်က္ရွိ၏။ Uပုဒ္ေန႔တစ္္ေန႔တြင္ ေကာေရဗ်မင္းၾကီးႏွင့္Aတူ ယခင္ဘ၀က သူငယ္ခ်င္းမ်ား ၿဖစ္ၾကေသာ သိၾကားမင္း၊ ဂဠဳန္မင္း၊ နဂါးမင္းတုိ႔သည္ မိမိတုိ႔ တုိင္းနဳိင္ငံ Aသီးသီးမွ ထြက္ခါြ ေတာ္္မူ၍ လူ႔ၿပည္ရွိေကာေရဗ် မင္းၾကီး၏ Uယ်ာU္ ေတာ္၌ Uပုသ္သီတင္း တည္ေဆာက္ၾက၏၊ ေန႔Aခါ၌ မင္းေလးပါးတုိ႔သည္ Uပုသ္သီလကုိ မက်ဳိး မေပါက္ ရေAာင္ စင္စင္ၾကယ္ၾကယ္ ပြားမ်ားAားထုတ္၍ မိမိတုိ႔ႏွစ္သက္ရာ ေနရာAသီးသီး၌ ေနထုိင္ၾက၏။ ညခ်မ္းAခ်ိန္Aခါေရာက္ေသာAခါ မင္းေလးပါးတုိ႔သည္ မိမိတုိ႔ေနရာAသီးသီးမွ ထြက္ခါြ ၍ မဂၤလာ ကန္ေတာ္၌ ေတြ႔ဆုံကါ မိမိတုိ႔တည္ေဆာက္ခ့ေ ဲ သာ Uပုသ္သီလ Aေၾကာင္း ေဆြးေႏြးၾက၏၊ မင္းေလးပါး တုိ႔သည္ ပုထုဇU္မ်ားၿဖစ္သၿဖင့္ ပုထုဇU္တုိ႔၏ သဘာ၀Aတုိင္း Aရာရာတုိင္း Aသာရလုိၾက၏၊ သူသီလက ၿမတ္သည္ ငါ့သီလက ၿမတ္သည္ဟု Aခ်င္းခ်င္း ၿပိဳင္ၾက၏။ နဂါးမင္းကလည္း သူ႔သီလသည္ သာမညသီလမဟုတ္၊ ဂဠဳန္မင္း၏ Aႏၲရာယ္ကုိ လ်စ္လ်ဴရွဳၿပီး ေစာင့္ထိမ္း ေသာသီလၿဖစ္တယ္၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ Uပုသ္ေဆာက္တည္သူ Aားလုုံးထက္ သူ႔သီလက ပုိၿမတ္ပါသည္ဟု ဆုိလာ၏၊ ဂဠဳန္မင္းကလည္း သူ႔သီလသည္ သာမညသီလ မဟုတ္၊ မိမိAစာ ဂဠဳန္မင္းကုိေတြ႔ေနပါလ်က္ မစားဘဲ Aငတ္ ခံၿပီး
ေစာင့္ထိမ္းရေသာေၾကာင့္
Uပုသ္ေဆာက္တည္သူ
Aားလုံးထက္
သူသီလက
ပုိၿမတ္
ပါသည္ဟု
ဆုိလာၿပန္၏။ သိၾကားမင္းကလည္း
သူ႔သီလသည္
သာမညသီလမဟုတ္၊
နတ္တုိ႔၏
ကာမဂုဏ္စည္းစိမ္ကုိ
စြန္႔လႊတ္ၿပီး ေဆာက္တည္ရေသာ သီလၿဖစ္ေသာေၾကာင့္ Uပုသ္ေဆာက္တည္သူ Aားလုံးထက္ သူ႔သီလက ပုိၿမတ္ပါသည္ဟု
ဆုိလာၿပန္၏၊
ေကာေရဗ်
မင္းၾကီးကလည္း
သူ႔သီလသည္
သာမညသီလမဟုတ္
လူမင္းစည္းစိမ္ေတြကုိ လ်စ္လ်ဴရွဳၿပီး ေဆာက္တည္ရေသာ သီလၿဖစ္ေသာေၾကာင့္ Uပုသ္ေဆာက္တည္သူ Aားလုံးထက္ သူ႔သီလက ပုိၿမတ္္ပါသည္ဟု ဆုိလာၿပန္၏။
11 မင္းေလးပါးသည္ ပုထုဇU္မ်ားၿဖစ္ေသာေၾကာင့္ Aမွန္တရားကုိ မသိရွိနဳိင္ဘဲ မိမိတို႔ ၿမင္ေသာဘက္မွ သူသာသည္ ကုိယ္သာသည္ဟု Aၿပဳိင္ ၿငင္းခုံေနၾကၿခင္း ၿဖစ္ပါ၏၊ မင္းေလးပါးတုိ႔သည္ မိမိတုိ႔၏ ၿပႆနာကုိ ၀ိဓူရပညာရွိ သုခမိန္၏ AဆုံးAၿဖတ္ကုိ နာခံရန္ သေဘာတူၾက၏။ ၀ိဓူရ ပညာရွိ သုခမိန္သည္ Aႏၲရာယ္ၾကီးမားလွေသာ မင္းေလးပါး၏ ၿပႆနာနွင့္ ၾကဳံေတြ႔ရပါ၏၊ တစ္Uီးတစ္ေယက္ကုိ Aနဳိင္ေပးလုိက္လွ်င္ က်န္ပုဂၢဳိလ္ေတြ၏ ၿငိဳၿငင္မွဳႏွင့္ မလြမ ဲ ေသြ ၾကဳံေတြ႔ရမွာၿဖစ္၏၊ နဂါးမ်ားသည္ နဂါးတုိ႔၏ မ်က္ေစာင္း Aေၾကာင္းမေရြး ဟူေသာ စကားပုံAတုိင္း Aမ်က္မာန္ၾကီးလွ၏။ Aရွိန္ၿပင္းစြာၿဖင့္ ပင္လယ္ၿပင္ကုိ Aေတာင္ၿဖင့္ရုိက္ခဲြ၍ သားေကာင္ကုိ ခ်ီသုတ္ နဳိင္ေသာ ဂဠဳန္မင္း၏ Aႏၱရာယ္ကလည္း ေရွာ့တြက္လုိ႔မရပါ၊ သိၾကားမင္း၏ ၀ရဇိန္ လက္နက္ကုိ ေရွာ့တက ြ ္လုိ႔မရသလုိ ေကာေရဗ် မင္း၏ ပေဒသရာဇ္ စနစ္၏ Aႏၱရာယ္ ကလည္း ေသးလွမည္ မဟုတ္ေပ။ Aႏၱရာယ္ၾကီးလွေသာ ၾကည္ညဳိဖြယ္ေကာင္းလွ၏၊
မင္းေလးပါး၏
ၿပႆနာကုိ
Aသင္မင္းAေပါင္းတို႔
ပညာရွိ
ေလာကတြင္
၀ိဓူရသုခမိန္
သစၥာဟူေသာ
ဆုံးၿဖတ္ Aမွန္
ပုံကား
တရားသည္
Aရည္Aခ်င္းေပၚမွာ မူတည္ၿပီး ဆုံးၿဖတ္လုိ႔ရပါ၏၊ AေရAတြက္ေပၚ မူတည္၍ ဆုံးၿဖတ္လုိ႔မရပါ။ ေလာကတြင္
AေရAတြက္ကုိ
မူတည္၍
ယွU္ၿပိဳင္ၾကေသာ
ပုဂၢဳိလ္တုိ႔သည္
မည္သည့္
Aခါမွ်
ယွU္ၿပဳိင္လုိ႔ ဆုံးနဳိင္မည္မဟုတ္ပါ၊ Aရည္Aခ်င္းကုိမူတည္ၿပီး ယွU္ၿပဳိင္မွသာလွ်င္ Aရွဳံး Aနဳိင္ သေရ ဆုိသည့္ Aေၿဖမွန္ထြက္ေပၚလာနဳိင္၏။ နဂါးမင္းေၿပာဆုိေသာ
စကားတုိ႔တြင္
ဂဠဳန္မင္း၏ရန္ကုိ
Aမွဳမထားဘဲ
ဆုိသည့္
စကားသည္
AေရAတြက္ စကားၿဖစ္၏၊ မက်ဳိးမေပါက္ ေဆာက္တည္ေသာ သီလသာလွ်င္ Aရည္Aခ်င္းၿဖစ္၏။ ဂဠဳန္မင္းေၿပာဆုိေသာ
စကားတုိ႔တြင္
မိမိAစာကုိေတြ႔ပါလွ်က္
မစားဘဲဆုိသည့္
စကားသည္
AေရAတြက္ စကားၿဖစ္၏၊ မေၿပာက္မၾကား ေဆာက္တည္ေသာ သီလသာလွ်င္ Aရည္Aခ်င္းၿဖစ္၏၊ သိၾကားမင္းေၿပာဆုိေသာ စကားတုိ႔တြင္ နတ္တုိ႔၏ကာမဂုဏ္စညး္စိမ္ကုိ စြန္႔လႊတ္ နဳိင္ၿခင္း ဆုိသည့္စကား သည္
AေရAတြက္
စကားၿဖစ္၏၊
စင္စင္ၾကယ္ၾကယ္
ေဆာက္တည္
နဳိင္ေသာ
သီလသည္
စြနလ ္႔ ႊတ္နဳိင္ၿခင္း
ဆုိသည့္
စကားသည္
Aရည္Aခ်င္းၿဖစ္၏။ ေကာေရဗ်မင္း
ေၿပာဆုိေသာ
လူမင္းစည္းစိမ္တုိ႔ကုိ
AေရAတြက္စကားၿဖစ္၏၊ လုံၿခဳံေAာင္ ေစာင့္ထိမ္းနဳိင္ေသာ သီလသည္ Aရည္ Aခ်င္းၿဖစ္၏။ Aသင္မင္းတို႔သည္ AေရAတြက္ စကားေတြႏွင့္ ယွU္ၿပဳိင္ေနၾကမယ္ဆုိရင္ သူနဳိင္ ကုိ္ယ္နဳိင္ Aၿပဳိင္ ၾကဲေန၍ ဘယ္ေတာ့မွ ၿပီးဆုံးနဳိင္မည္ မဟုတ္ပါ၊ Aရည္Aခ်င္းၿဖစ္ေသာ သီလကုိၾကည့္ေသာAခါ မင္းAားလုံး သည္ သီလကုိ မက်ဳိးမေပါက္ မေၿပာက္မၾကား စင္စင္ၾကယ္ၾကယ္ လုံၿခဳံေAာင္ ထိမ္းနဳိင္ေသာေၾကာင့္ Aားလုံး ထပ္တူ ထပ္မွ်ၿမတ္ၾကပါ၏ ဟု ဆုံးၿဖတ္ေပးလုိက္၏၊ မင္းေလးပါးလည္း Aားလုံးေက်နပ္ ႏွစ္သက္ၾက၏။ ၀ိဓူရ ပညာရွိသုခမိန္၏ ဆုံးၿဖတ္ေသာတရားကုိ Aလြန္ႏွစ္သက္ေက်နပ္ၾကေသာ မင္းေလးပါးတုိ႔သည္ ၀ိဓူရသုခမိန္Aား သိၾကားမင္းမွ ဘြဲ႔ၿဖဴပုဆုိးၿဖင့္ပူေဇာ္၏၊ ဂဠဳန္မင္းမွ ေရႊပန္းကုံးၿဖင့္ ပူေဇာ္၏၊ နဂါးမင္းမွ ပတၱၿမား ၿဖင့္ ပူေဇာ္၏၊ ေကာေရဗ် မင္းမွ ဆင္၊ ၿမင္းစေသာ ရတနာမ်ားၿဖင့္ပူေဇာ္ၾကေလ၏၊ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား၏ Aေလာင္းေတာ္ဘ၀က ဆုံးၿဖတ္ ခဲ့ေသာ Aေမာဟ ဟူေသာပညာသည္ ၾကည္ညုိဖယ ြ ္ေကာင္းလွ၏။ ၀ိဓူရ ပညာရွိသုခမိန္၏ AဆုံးAၿဖတ္ကုိ ခံယူၿပီးေသာAခါ AသီးAသီး ကုိယ့္တုိင္းၿပည္သုိ႔ၿပန္ၾက၏၊ နဂါးမင္း နဂါးၿပည္ေရာက္ေသာAခါ သူ၏မိဖုရားၾကီး ၀ိမလေဒ၀ီမွ နဂါးမင္းၾကီးလယ္တြင္ဆင္ၿမန္းထားေသာ
12 ပတၱၿမားကုိ မေတြ႔ရသၿဖင့္ ေမးၿမန္းေလ၏၊ နဂါးမင္းၾကီးသည္ လူ႔ၿပည္တြင္ သူေတြ႔ရွိခ့ရ ဲ ေသာ ပညာရွိ၀ိဓူရ သုခမိန္၏ တရားဆုံးၿဖတ္ပုံကုိ ၾကည္ညဳိလန ြ ္းလုိ႔ ပတၱၿမားရတနာကုိ ၿဖဳတ္လွဴခဲ့ေၾကာင္း Aေၾကာင္းစုံ ရွင္းၿပ၏။ နဂါးမင္းေၿပာၿပေသာ လူ႔ၿပည္မွ ပညာရွိ ၀ိဓူရ သုခမိန္ကုိ ၀ိမလေဒ၀ီ နဂါးမိဖုရားၾကီး ၾကည္ညဳိလွ၏၊ ၀ိဓူရပညာရွိ၏
တရားကုိနာခ်င္လွ၏၊
သူတုိ႔ေခတ္ယU္ေက်းမွဳAရ
Aမ်ဳးိသမီးေတြသည္
Aမ်ဳိးသား
တစ္ေယာက္၏ တရားကုိနာယူဘုိ႔ တရား၀င္ ထုတ္ေဖာ္ေၿပာခြင့္မရွိေပ၊ ၀ိမလေဒ၀ီ မိဖုရားၾကီးသည္ ၀ိဓူရ သုခမိန္၏ တရားကုိနာယူဘုိ႔ Aတြက္ AၾကံAဖန္ ပရိယာယ္ဆင္ရေတာ့၏။ ၀ိမလေဒ၀ီ နဂါးမိဖုရားၾကီးသည္ ေနာက္တေန႔ကစၿပီး AစားAေသာက္ေတြ မစားဘဲ ေနမေကာင္း ဘူးဟု ေၿပာဆုိကာ တုိက္ခန္းတြင္း၌ Aိပ္ေနေတာ့၏၊ AေၿခြAရံ နဂါးမငယ္မ်ားAား မိမိေနမေကာင္းေၾကာင္း ေၿပာထား၏၊ Aက်ဳးိAၿမတ္ကုိ ရရွိခံစားခ်င္လွ်င္ေတာ့ ထုိက္သင့္ေသာ ေပးဆပ္မွဳၿဖင့္ Aနာခံရမွာၿဖစ္၏။ နဂါးမင္းၾကီး လာေမးၿမန္းေသာAခါ ၀ိမလေဒ၀ီမွ ၀ိဓူရ၏ ႏွလုံးသားကုိ တရားသၿဖင့္ရမွ မိမိၿဖစ္ေနေသာ ေရာဂါ ခ်င္ခ်င္း ေၿပာက္၍ ေနေကာင္းမွာၿဖစ္ေၾကာင္း နဂါးမင္းၾကီးAား ေၿပာၾကားေလ၏၊ ႏွလုံးသားကုိ တရားသၿဖင့္ရၿခင္းဆုိသည္မွာ ပညာရွိ ၀ိဓူရ သုခမိန္မွ သူ၏ႏွစ္လုံးသားကုိ ကုိယ္တုိင္ေပး၍ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဒါမွ မဟုတ္ ၀ိဓူရ သုခမိန္ သူ႔ဘာသာသူ ေသဆုံး၍ေသာ္လညး္ေကာင္း သူ၏ႏွစ္လုံးသားသည္ ပံ့သူကူၿဖစ္မွ တရား သၿဖင့္ ရၿခင္းဟု ဆုိလုိၿခင္းၿဖစ္ပါသည္။ မိဘုရားၾကီး၀ိမလေဒ၀ီ ၿပန္လည္က်န္းမာေရးAတြက္ ပညာရွိ ၀ိဓူရ သုခမိန္၏ ႏွလုံးသားကုိ တရားသၿဖင့္ ရရွိေရးAတြက္ နဂါးမင္းၾကီးAၾကံထုတ္ရေလေတာ့၏၊ ေနာက္ဆုံးေတာ့ နဂါးမင္းသည္ သမီးေတာ္ Iရႏၶတီ Aား AကူAညီေတာင္းရေလေတာ့၏၊ သမီးေတာ္ Iရႏၶတီ သည္ ဖခင္၏ ေပးAပ္ေသာ တာ၀န္ကုိ ထမ္း ေဆာင္ ရန္Aတြက္ ထြက္ခြါလာ၍ ဟိမ၀ႏၱာရွိ ကာဠာဂိရိေတာင္ထိပ္၌ ပန္းေမြ႔ရာခင္း၍ သီခ်င္းဆုိၿပီး ကေလ၏။ သူဆုိေသာ
သီခ်င္း၏
သူႏွင့္လက္ထပ္ခြင့္ၿပဳမည္ဟု
Aဓိပၸါယ္ကေတာ့ သီဆုိေနၿခင္းၿဖစ္၏၊
၀ိဓူရ
ႏွစ္လုံးသားကုိ
ကာဠာဂိရိ
တရားသၿဖင့္ယူေပးနဳိင္သူကုိ
ေတာင္ထိပ္၌
ဘီလူးAစည္းAေ၀းရွိ၏၊
ထုိAစည္း Aေ၀းသုိ႔ ေ၀ႆ၀ဏ္ နတ္မင္းၾကီး၏ တူၿဖစ္ေသာ ဘီလူးစစ္သူၾကီး ပုဏၰက တက္ေရာက္ဖုိ႔လာစU္ ပန္းေမြ႔ရာေပၚတြင္ သီခ်င္းဆုိ၍ ကေနေသာ Iရႏၶတီ Aလွရွင္ေလးကုိေတြ႔ေလ၏။Iရႏၶတီ သီဆုိေနသည့္ သီခ်င္း၏ Aဓိပၸါယ္ကုိလည္း နားလည္၏၊ Iရႏၶတီ ကတာကလည္း လွပါဘိ၊ ရုပ္ရည္ကလည္း ေၿပာစရာ မရွိေလာက္ေAာင္ ေခ်ာပါဘိ၊ Iရႏၶတီ Aလွကန ြ ္ယက္တြင္ ရုံးမထြက္နဳိင္ေAာင္ မိေနေလေတာ့၏၊ ပုဏၰကႏွင့္ Iရႏၶတီတုိ႔သည္ ေရွးဘ၀ ေရစက္ကလည္း ရွိခ့ေ ဲ သာေၾကာင့္ ေလာကၾကီးတြင္ ရွိေသာ Aရာမွန္သမွ်သည္ ပုဏၰကAတြက္
Iရႏၶတီခ်ညး္
ၿဖစ္ေနေတာ့၏၊
၀ိဓူရ၏
ႏွစ္လုံးသားကုိ
တရားသၿဖင့္
ယူေပးမည္ဟု
IရႏၶတီAား ေၿပာေလ၏။ Iရႏၶတီသည္ ပုဏၰကကုိ ဖခင္ထံေခၚေဆာင္သာြ း၍ ခမည္းေတာ္ႏွင့္မယ္ေတာ္ တုိ႔သည္ ၀ိဓူရ၏ ႏွစ္လုံးသားကုိ တရားသၿဖင့္ယူေဆာင္ေပးနုဳိင္ရင္ သမီးေတာ္ Iရႏၶတီႏွင့္ လက္ထပ္ေပးမည္ဟု ေၿပာေလ၏၊ ပုဏၰကသည္ ၀ိဓူရသုခမိ္န္Aေၾကာင္းကုိ နဂါးမင္းထံမွ ေမးၿမန္းစုံစမ္း၍ Iႏၵပတၱနဂုိရ္ၿပည္သုိ႔ ထြက္လာခဲ့၏။ Iႏၵပတၱနဂုိရ္ ၿပည္၏ ေကာရဗ်ဘုရင္သည္ ေၾကြAန္ကစားၿခင္း၌ ၀ါသနာထံုလွ၏၊ ကစားတုိင္းလည္း မိမိကုိယ္ေစာင့္ေနေသာ နတ္သမီးမွ ေစာင့္ေရွာက္သၿဖင့္ Aနဳိင္ရတာခ်ည္းၿဖစ္၏၊ ပုဏၰကသည္ ေကာရဗ် ဘုရင္၏ Aန္ကစားထုံၿခင္းကုိ သေဘာေပါက္ကာ ေကာရဗ်ဘုရင္ႏွင့္ေၾကြAန္ကစားၿပဳိင္၍ ေလာင္းေက်းAၿဖစ္ ၀ိဓူရ ပညာရွိသုခမိန္ကုိ Aရယူၿခင္းသည္ Aေကာင္းဆုံးနည္းလမ္းၿဖစ္၏၊ တရားသၿဖင့္ ရယူၿခင္းလည္းၿဖစ္၏၊ ဤAၾကံၿဖင့္ ပုဏၰက ေရာက္လာခဲ့၏။
13 မိမိAၾကံAစည္Aတုိင္းေဆာင္ရြက္ရန္ ပုဏၰကသည္ Aလြန္လွပေသာ လုလင္ တစ္ေယာက္Aသြင္ ဖန္တီး၍ ေ၀ပုလႅေတာင္မွ၊ လုိတရ မေနာဟရပတၱၿမားႏွင့္ ေကာင္းကင္ၿပန္နဳိင္ေသာ မေနာမယသိဒၶိၿမင္းတုိ႔ကုိ စီးနင္း၍ ေကာေရဗ်မင္း Aုပ္ခ်ဳပ္သည့္ Iႏၵပတၱနဂုိရ္ ၿပည္သုိ႔လာခဲ့၏။ Aလြန္လွပေသာ Aရွင္မင္းၾကီးႏွင့္
ကစၥည္းလုလင္
Aမည္ခံ
Aန္ကစားၿပဳိင္ခ်င္ပါေၾကာင္း
ပုဏၰကသည္
ေလွ်ာက္ထားေလ၏၊
ေကာရဗ်ဘုရင္ထံ
သြားေရာက္၍
Aန္ကစားတုိင္း
မိမိသာနဳိင္၍
ၿပဳိင္ဘက္ေပ်ာက္ေနေသာ ေကာရဗ်ဘုရင္သည္ ၿပဳိင္ဘက္ Aသစ္ေတြ႔၍ ၀မး္ေၿမာက္၀မ္းသာ လက္ခံ၏။ ကစၥည္းလုလင္ Aေယာင္ေဆာင္ ပုဏၰကသည္ မိမိမွာ ေလာင္းေၾကးAၿဖစ္ လုိတရ မေနာဟရ ပတၱၿမား နွင့္ ေကာင္းကင္ၿပန္နဳိင္ေသာ မေနာမယ သိဒၶိၿမင္းတို႔ ပါလာေလ၏၊ မေနာဟရပတၱၿမား ႏွင့္ မေနာမယသိဒၶိ ၿမင္းတုိ႔၏ Aစြမး္သတၱိတုိ႔ကုိၿပသလွ်က္ ေလာင္းေၾကး Aၿဖစ္ ထပ္ေလ၏။ ေကာရဗ်မင္းၾကီးလည္း မ်ားစြာေက်နပ္ေလ၏၊ ေကာရဗ်ဘုရင္လည္း မိိမ္ိဘက္မွ ေလာင္းေၾကးAၿဖစ္ မင္းၾကီး၊
မင္းၾကီး၏မိဘုရားႏွင့္
ထီးနန္းမွလြဲ၍
က်န္ေသာပစၥည္းမ်ားကို
ေလာင္းေၾကးAၿဖစ္
ေတာင္းယူ
နဳိင္ပါသည္ဟု ေၿပာဆုိလုိက္၏၊ ေကာရဗ်မင္းႏွင့္ကစၥည္းလုလင္ တုိ႔ ေၾကြAန္ကစားၾကရာ ေကာရဗ်မင္း ေၾကြAန္ကစားတုိင္း Aနဳိင္ရေAာင္ ေဆာင္ရက ြ ္ေပးေနေသာကုိယ္ေစာင့္နတ္သမီးကုိ ပုဏၰက Aေယာင္ ေဆာင္ ထားေသာ ကစၥည္း လုလင္မွ ၿခိိမ္းေၿခာက္၍ ႏွင္ထုတ္လုိက္၏။ မိမိတန္ခုိးၿဖင့္ ေၾကြAန္ကစားပြဲတုိင္းနဳိင္ေAာင္ကစား၏၊ ေကာရဗ်မင္းၾကီး ပြတ ဲ ုိင္းရွဳံး၏၊ Aနဳိင္ရသူ ကစၥည္းလုလင္သည္ ေလာင္းေၾကးAၿဖစ္ ၀ိဓူရပညာရွိသုခမိန္ကုိ ေတာင္းေလ၏၊ ၀ိဓူရ ပညာရွိ Aမတ္သည္ ေလာင္းေၾကးAၿဖစ္
မပါ၀င္ေၾကာင္း
ေကာရဗ်မင္း
ၿငင္းဆုိပါေသး၏၊
၀ိဓူရ
ပညာရွိAမတ္ထံေရာက္ၿပီး
AဆုံးAၿဖတ္ကုိခံယူမွ ေလာင္းေၾကး Aၿဖစ္ ၀ိဓူရလည္း ပါ၀င္ေၾကာင္း ဆုံးၿဖတ္ေပးလုိက္၏။ ေကာရဗ်မင္းၾကီးသည္ ၀ိဓူရ ပညာရွိAမတ္ကုိ ကစၥည္းလုလင္Aား ေလာင္းေၾကး Aၿဖစ္ ေပးလုိက္ရ၏၊ ၀ိဓူရပညာရွိAမတ္သည္ ကစၥည္းလုလင္Aား (၃)ရက္ခန္႔ေစာင့္ဆုိင္း ေပးဖုိ႔ ေမတၱာရပ္ခံ၏၊ ကစၥည္းလုလင္ Aားလည္း လုိေလေသးမရွိ ၿပဳစုေၾကြးေမြးEည့္ခံ၏၊ မိမိ မိသားစုႏွင့္ မင္းႏွင့္ၿပည္သူေတြကုိလည္း တသက္ပတ္ လုံး လုိက္နာရမည့္ ဆုံးမၾသ၀ါဒေတြေပးကါ (၃) ရက္ၿပည့္ေသာေန႔တြင္ ကစၥည္းလုလင္ေနာက္လုိက္ရန္္ ၿပင္ဆင္ေတာ့၏။ ကစၥည္းလုလင္သည္ ၀ိဓူရ၏ႏွလုံးသားကုိ တရားသၿဖင့္ရမွ ၿဖစ္မွာဆုိေတာ့ ကုိယ္တုိင္ သတ္လုိ႔ေတာ့ မၿဖစ္ပါ၊ သူAလုိAေလွ်ာက္ေသရန္ၾကံရေတာ့၏၊ ကစၥည္းလုလင္ Aေယာင္ေဆာင္ထားေသာ ဘီလူးသည္ Iရႏၶတီ တည္းဟူေသာ ရာဂဘီလူးပါစြဲကပ္ ေနေသာေၾကာင့္၊ ႏွစ္ထပ္ကြမ္း ဘီလူးရွင္ ပုဏၰကသည္ ၀ိဓူရ ပညာရွိ Aမတ္Aား သူ၏ေကာင္းကင္ၿပန္သာြ းမည့္ မေနာမယသိဒၶိၿမင္းAၿမီးကုိ စြလ ဲ ုိက္ရန္ ေၿပာေလေတာ့၏၊ ၀ိဓူရ ပညာရွိသုခမိန္လည္း မိမိ၏A၀တ္Aစားေတြ မကၽြတ္ရန္ Aဓိဌာန္၍ ပုဏၰကAေပၚ ေမတၱာပုိ႔လွ်က္ ေခၚေဆာင္ရာသုိ႔လုိက္ရေလေတာ့၏။ ရာဂဘီလူး၀င္ပူးေနေသာ ေတာင္ၾကား
မ်ား၌လညး္ေကာင္း၊
ပုဏၰကဘီလူး၏
Aၾကံဆုိးကေတာ့
သစ္ပင္ထူထပ္ရာ
သစ္ပင္ၾကဳိ
ဟိမ၀ႏၱာေတာင္၏ သစ္ပင္ၾကားမ်ား၌
ေတာင္ၾကဳိ
လည္းေကာင္း၊
၀ိဓူရသုခမိန္Aား ေတာင္သစ္ပင္တုိ႔ႏွင့္ Aလုိလုိတုိက္မိၿပီး ေသရန္ ၿမင္းကုိ တAားကုန္ Aၿပင္းႏွင္ေလ၏၊ ၀ိဓူရ သုခမိန္၏ ပုဏၰက Aေပၚထားရွိေသာ ေမတၱာေၾကာင့္ ဘာႏွင့္မွ မတုိက္မိဘဲ ခ်မ္းသာပကတိရွိ၏၊ ပုဏၰက ကေတာ့
၀ိဓူရ
ေသၿပီAထင္ႏွင့္
လွည့္ၾကည့္ေသာAခါ
၀ိဓူရမေသေသးေၾကာင္းေတြ႔ရလုိ႔
ေကာင္းကင္
14 ေလAဟုန္ႏွင့္ ေလသင္တုန္းသုိ႔ ၿမင္းကုိေမာင္းၿပန္၏၊ ၿပန္လွည့္ၾကည့္ေသာAခါ ၀ိဓူရ မေသသည့္Aတြက္ ပုဏၰက Aမ်က္ေဒါသ ပုိထြက္လာ၏။ ၀ိဓူရ သုခမိန္ကုိ ပုဏၰကသည္ ကာဠာဂိရိေတာင္ထိပ္သုိ႔ ေခၚေဆာင္၍၊ Aလြန္ေၾကာက္မက္ဖြယ္ ေကာင္းေသာ
ဘီလူးAသြင္၊
ၿခေသၤ့Aသြင္၊
ဆင္Aသြင္၊
ေၿမြAသြင္
တုိ႔ၿဖင့္
Aမ်ဳိးမ်ဳိးဖန္ဆင္း၍
၀ိဓူရေၾကာက္လန္႔ၿပီး Aလုိလုိေသရန္ ေၿခာက္လွန္႔ၿပန္၏၊ ပုဏၰက Aေပၚထားရွိေသာ ၀ိဓူရေမတၱာေၾကာင့္ ဘာမွမၿဖစ္ပါ၊
ေလၿပင္း
ၾကယ္ေလာင္စြာ
တုိက္၍လည္းေကာင္း၊
ၿပဳ၍လည္းေကာင္း၊
ထိပ္လန္႔ၿပီး
ေတာင္ကုိသိမ့္သိမ့္တုံေAာင္လွဳပ္၍လည္းေကာင္း၊ ေသေAာင္
ၾကီဳးစားၿပန္၏၊
၀ိဓူရ၏
Aသံ
ေမတၱာေၾကာင့္
ဘာမွမၿဖစ္ပါ၊ ပုဏၰက ေဒါသေတြ တဆင့္တုိးလာၿပန္၏။ ေဒါသစိတ္ေတြ မြန္ထူေနေသာ ပုဏၰကသည္ ၀ိဓူရ၏ ႏွလုံးသားကုိ တရားသၿဖင့္ ရရွိမွဆုိတာကုိ ေမ့ေလွ်ာ့ၿပီး ၀ိဓူရသုခမိန္၏ ေၿခကုိကုိင္၍ ပထမAၾကိမ္ (၁၅) ယူဇနာ၊ ဒုတိယAၾကိမ္(၃၀)
ယူဇနာ၊
တတိယAၾကိမ္(၆၀) ယူဇနာတုိင္ေAာင္ ပစ္လႊင့္ေလ၏၊ ေမတၱာဓာတ္ေတြ Aၿပည့္A၀ေၾကာင့္ ၀ိဓူရသုခမိန္ ဘာမွမၿဖစ္ပါ၊ ၀ိဓူရ သုခမိန္သည္ ပုဏၰက တစ္ေယာက္ မိမိကုိ မေသေသေAာင္ သတ္ေနသည္ဆုိတာကုိ သေဘာေပါက္ၿပီး ဘာေၾကာင့္ မိမိကုိ ေသေAာင္သတ္လုိသနည္းဟု ေမးၿမန္းေလ၏။ ပုဏၰကသည္ Aက်ဳိးAေၾကာင္း စုံလင္ေAာင္ ရွင္းၿပ၏၊ ၀ိဓူရသုခမိန္သည္ ပုဏၰကAား ပုဏၰကရယ္ ငါ၏ ႏွစ္လုံးသားကုိ လုိခ်င္ရင္ ေစာေစာက ေၿပာေရာေပါ့၊ ငါ့ကုိ မေသ ေသေAာင္ သတ္စရာ မလုိပါဘူး၊ ငါေပးမွာ ေပါ့ ဒါေပမဲ့ ငါမေသမွီ ေဟာမည့္ တရား တပုဒ္ကုိ နားၾကားၿပီးရင္ ငါ့ႏွစ္လုံးသားကုိ မင္း တရား သၿဖင့္ရေAာင္ မင္းၾကဳိက္သလုိ လုပ္ေပေတာ့ဟု ေၿပာလုိက္ေသာAခါ ပုဏၰကသည္ လြယ္လြယ္ေလးႏွင့္ ရမည့္ ကိစၥကုိ ပင္ပင္ ပန္းပန္း ခက္ခက္ခဲခဲ လုပ္ခဲ့မိသည့္Aတြက္ ငါမွားေလၿခင္းဟု ေနာင္တေတြ Aလီလီရေန၏။ ၀ိဓူရသုခမိန္သည္ ၀ိမလေဒ၀ီမိဖုရားၾကီး မိမိႏွစ္လုံးသားကုိ တရားသၿဖင့္ ရယူခ်င္လုိေသာ ဆႏၵသည္ မိမိထံမွ
တရားကုိနားၾကားၿခင္း
ၿဖစ္တယ္ဆုိတာ
သိေန၏၊
မိမိ၏
ပညာစြမ္းၿဖင့္
မိမိAသက္ေဘးမွ
လြတ္ေAာင္လည္းေကာင္း၊ ပုဏၰကႏွင့္Iရႏၶတီ တုိ႔ ေရစက္ ဆံုရေAာင္လည္းေကာင္း၊ ၀ိမလေဒ၀ီမိဖုရားၾကီး တရားနာနဳိင္ရန္လည္းေကာင္း ပုဏၰကAား သာဓုနရ-လူေကာင္းတရားကုိ ေဟာၾကားေလ၏။ Aေမာင္ ပုဏၰက သာဓုနရ-လူေကာင္းတရားဆုိသည္မွာ ၁- မိမိAေပၚ ေက်းဇူးၿပဳထားခဲဘူးေသာ သူတစ္ပါး၏ေက်းဇူးကုိ ၿပန္လည္တုံ႔ၿပန္ၿပီး ေက်းဇူးဆပ္ရမည္၊ ၂- ေက်းဇူးမဆပ္နဳိင္ေသးလွ်င္ စိတ္ၿဖင့္ပင္ မၿပစ္မွားရပါ၊ စိတ္ၿဖင့္ ၿပစ္မွားမိေသာ္ စုိၿပီးသားလက္ကုိ ေၿခာက္ေAာင္ ၿပဳရာေရာက္၏၊ ၃- ကုိယ္ၿဖင့္ ကာယကံေၿမာက္ လြန္က်ဴးမိပါက မိတ္ေဆြေကာင္းကုိ ၿပစ္မွားသူၿဖစ္၏၊ မိမိ၏ေက်းဇူးရွင္ သည္ သက္မဲ့ပင္ၿဖစ္ပေစ မၿပစ္မွားရပါ၊ ၄- Aမ်ဳိးသမီးတုိ႔၏ Aလုိဆုိးသုိ႔လည္း မလုိက္ရပါ၊ ဤတရားေလးပါးသည္ ေလာကတြင္ ေနထုိင္သူမွန္သမွ် ေစာင့္ထိန္းရမွာၿဖစ္၏၊ ဤတရားေလးပါး ေစာင့္ထိ္န္းနဳိင္ေသာ ပုဂၢဳိလ္ေတြသာလွ်င္ သာဓုနရ-လူေကာင္းဟု ေခၚဆုိ နဳိင္ပါသည္၊ ပုဏၰကသည္
သာဓုနရ-
လူေကာင္းတရားေလးပါးကုိ
နာၾကားရေသာAခါ
မ်ားစြာ
ထိတ္လန္႔
တုံလွဳပ္မိသြား၏၊ ၀ိဓူရ သုခမိန္၏ Aိမ္၌ သုံးရက္တုိင္တုိင္ လုိလုိေသးမရွိေAာင္ ၿပဳစု ေစာင့္ေရွာက္ခ့သ ဲ ည့္ ေက်းဇူးသည္ သူ႔Aေပၚတြင္ ထင္ရွိေန၏၊ ၀ိဓူရသုခမိန္သည္ သူ၏ ရန္သူလည္း မဟုတ္၊ Iရႏၶတီေၾကာင့္သာ ယခုလုိကိစၥမ်ဳိး ၿဖစ္ေပၚလာရၿခင္းၿဖစ္သည္။
သာဓုနရ-တရားေတာ္Aရဆုိလွ်င္ လူဆုိးလူညစ္ၿဖစ္မွာေတာ့
15 သူသည္ လူေကာင္းမဟုတ္ေတာ့၊၊
ေသခ်ာ၏၊ မိမိAေပၚ
ေက်းဇူးရွိခ့ဘ ဲ ူးေသာ
လူေကာင္း
၀ိဓူရ
သုခမိန္ကုိ
မဟုတ္လွ်င္ သူၿပစ္မွားမိ၏၊
စုိၿပီးသားလက္ကုိေၿခာက္ေAာင္ သူလုပ္ခ့ၿဲ ခင္းၿဖစ္၏၊ Aေဆြ ခင္ပန ြ ္းေကာင္းကုိ ၿပစ္မွားသူလည္း ၿဖစ္ေန၏၊ မိန္းမတုိ႔၏ Aလုိဆုိးသုိ႔ လုိက္သူလည္း ၿဖစ္ေန၏။ သာဓုနရ-တရားေတာ္ကုိ နာၾကားရေသာ ပုဏၰကသည္ လူေကာင္းၿဖစ္ခ်င္သည့္ Aတြက္ ၀ိဓူရ သုခမိန္ ကုိ ၿပစ္မွားမိတာေတြ ၀န္ခ်ေတာင္းပန္ၿပီး၊ Iႏၵပတၱနဂုိရ္ၿပည္သုိ႔ ၿပန္လည္ပုိ႔ေဆာင္ေပးမည္ဟု ေၿပာၾကား ေလ၏၊ ၀ိဓူရသုခမိန္မွ နဂါးၿပည္သုိ႔သာ ပုိ႔ရန္ေၿပာၾကား၏၊ ၀ိဓူရ သုခမိန္၏ ဆႏၵAတုိင္း နဂါးၿပည္သုိ႔ ပုိ႔ေပး၏။ နဂါးၿပည္တြင္ ၀ိဓူရသုခမိန္သည္ နဂါးမင္းၾကီးႏွင့္ ၀ိမလေဒ၀ီမိဖုရားၾကီးAား ခႏၱီႏွင့္ ေမတၱာAေၿခခံ ေသာ တရားေတာ္မ်ားေဟာၾကားေပးသည့္Aတြက္ နဂါးမင္းၾကီးလည္း ႏွစ္သက္၏္၊ ၀ိမလေဒ၀ီမိဖုရားၾကီးလည္း Aလုိဆႏၵၿပည့္၀၏၊ ပုဏၰက၏ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ကုိ ႏွစ္သက္သည့္Aတြက္ သမီးေတာ္္Iရႏၶတီႏွင့္ လက္ထပ္ ထိန္းၿမားေပးလုိက္၏၊
ပုဏၰကသည္
Iရႏၶတီ
ကုိရေသာAခါ
မ်ားစြာ၀မ္းေၿမာက္၍
၀ိဓူရ
သုခမိန္Aား
ေက်းဇူးဆပ္ေသာAားၿဖင့္ မေနာဟရ ပတၱၿမားၿဖင့္ပူေဇာ္ေလ၏၊ ၀ိဓူရ သုခမိန္ကုိ Iႏၵပတၱၿပည္သုိ႔ ၿပန္ပုိ႔ေပး၏။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္
Aေလာင္းေတာ္ဘ၀တည္းက
Aေမာဟ
ဆုိသည့္ပညာၿဖင့္
Aလြန္
Aႏၱရာယ္ၾကီးေသာ သိၾကားမင္း၊ နဂါးမင္း၊ ဂဠဳန္မင္း၊ ေကာရဗ်မင္းတုိ႔၏ ၿပႆနာကုိ ေၿပလည္ေAာင္ ေၿဖရွင္း ေပးခဲ့ပါ၏၊ Aမုန္ရစ္ေနေသာ ပုဏၰကလုိႏွစ္ထပ္ကြမ္းဘီလူးဆုိး ကုိလည္း Aေမာဟ ဟု ဆုိAပ္ေသာပညာၿဖင့္ ေၿဖရွင္းေပးခဲ့နဳိင္ေသာေၾကာင့္၊ ေမာဟ ဟူေသာကိေလသာၿဖင့္ Aလြန္ေ၀းေတာ္မူခ့ပ ဲ ါ၏။ လက္ထက္ေတာ္Aခါလည္း ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္ မဇၥ်ိမပဋိပဒါ မဂၢင္တရားၿမတ္ Aက်င့္ၿမတ္၌ သမၼာဒိဌိပညာၿဖင့္ သဗၺညဳတဉာဏ္ေတာ္ကုိ ရရွိေတာ္မူေသာေၾကာင့္ ေမာဟ ကိေလသာႏွင့္ဘယ္ေတာ့မွ မလာၿခင္းမ်ဳိးႏွင့္ ေ၀းကြာေတာ္မူပါေပ၏။
မာနကိေလသာမွ ေ၀ ေ၀းကြားေတာ္မူၿခင္း (၄)
မာန
ကိေလသာဟူသည္
မာနဆုိသည္မွာ
Aရင္းစစ္လုိက္ေတာ့
တဏွာေလာဘ
ႏွင့္ပင္
ဆက္စပ္ေနတာ ေတြ႔ရ၏၊ တဏွာေလာဘေၾကာင့္ ရရွိလာသည့္ ဘ၀ေတြ ဓနေတြသည္ သူတုိ႔ခ်ည္းသာ လာၾကသည္ မဟုတ္ပါ၊ Aေပါင္းAေဖာ္ေတြႏွင့္လာၾကၿခင္း ၿဖစ္၏၊ ပစၥည္းUစၥာေတြ ရရွိၿပန္လွ်င္လည္း ပစၥည္းက သူခ်ည္းမေန ေထာင္လႊားတတ္သည့္ မာနတရားကုိ ေခၚလာၿပန္၏၊ Aတတ္ပညာဆုိသည့္ ဘြဲ႔ထူးဂုဏ္ထူးေတြ ရလာၿပန္လွ်င္လည္း Aတတ္ပညာက သူ႔ခ်ည္းမေန ေထာင္လႊားေမာက္မာသည့္ မာနတရားကုိ ေခၚလာၿပန္၏။ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားလာၿပန္လွ်င္လည္း
ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားမွဳက
သူ႔ခ်ည္းမေန
ဘ၀င္ၿမင့္ခ်င္ေသာ
မာနတရားကုိ ေခၚလာၿပန္၏၊ ရုပ္ရည္ လွပၿပန္လွ်င္လည္း ရုပ္ရည္လွပမွဳက သူ႔ခ်ည္းမေန Aလွဘ၀င္ ၿမင့္္ခ်င္သည့္ မာနတရားကုိ ေခၚလာၿပန္၏။ လူ႔ဘ၀ကုိ
ေရာက္ရွိေနေသာ
လူသားေတြမွန္သမွ်
ခ်မ္းသာလွ်င္လည္း
ခ်မ္းသာသည့္Aေလ်ာက္
မာနေထာင္လႊားတာ ေတြ႔ရသလုိ၊ ဆင္းရဲလွ်င္လည္း ဆင္းရဲသည့္ Aေလ်ာက္ ပစၥည္းမဲ့ မာနတရားက ရွိေနတာ ေတြ႔ရၿပန္၏၊ သူတပါးေတြ Aထင္ၾကီးေစခ်င္သည့္ မာနတရားကုိ လူသားတုိင္းမွာေတြ႔ရ၏။
16 လူ႔ဘ၀ကုိ ေရာက္ရွိလာသည့္ မည္သည့္လူသားတုိင္းမဆုိ လုပ္ငန္းမ်ားကုိ လုပ္ရာ၌လည္းေကာင္း၊ ပညာသင္ၾကားရာ၌လည္းေကာင္း၊ က်င့္ၾကံAားထုတ္ရာ၌ လည္းေကာင္း၊ထူးခၽြန္စာြ ေAာင္ၿမင္လာသည့္ႏွင့္ Aမွ် မိမိပတ္လည္တြင္ ပရိသတ္မ်ား ၀ုိင္း၀ုိင္းလည္လာတတ္ပါ၏၊ မိမိေAာင္ၿမင္မွဳမ်ားကုိ
ၾကည္ညဳိေလးစား၍
လဘ္လာဘမ်ားၿဖင့္လည္း
ပူေဇာ္ၾကတာေတြ႔ရ၏၊
ရွိခုိးUီးတုိက္သူမ်ားႏွင့္လည္း ၿပည့္ေနတာေတြ႔ရ၏၊ ဘာေၿပာေၿပာ မွန္ပါသည္ ဟုတ္ပါသည္ဟု ေထာက္ခံ ေပးမည့္
သူေတြကလည္း
မ်ားလွပါဘိ၊
ဤနယ္တစ္ခြင္တြင္
ထူးၿခားစြာေပၚထြက္လာေသာ
ပါရမီရွင္ဟု
၀ုိင္း၀န္းေၿမွာက္ပင့္ၾက၏၊ ကယ္တင္ရွင္ဟူ၍ လည္း၀ုိင္း၀န္းခ်ီးမြန္းၾက၏၊ ဤသုိ႔ေၿပာဆုိ ခ်ီးမြမ္းၾကေသာ Aရာမ်ားသည္ Aခ်ီးမြမ္းခံ လူသားAတြက္ Aလြန္ႏွစ္သက္စရာ ေကာင္းေသာ
မာနတရားမ်ားၿဖစ္၏၊
ဤပုဂၢဳိလ္မ်ဳိးသည္
မာန၏
ဤတရားမ်ားကုိ
သားေကာင္ဘ၀ကုိ
မက္ေမာတြယ္တာ
ေရာက္မွာေသခ်ာ၏၊
မာန၏
ႏွစ္သက္ေနမည္ဆုိလွ်င္ သားေကာင္
ၿဖစ္ေနသမွ်
ၿမင့္ၿမတ္သည့္Aက်င့္ကုိ ဘယ္လူသားမွ က်င့္နဳိင္မည္မဟုတ္ေပ။ မိမိတုိ႔၏
ေရွးေရွးဘ၀ေတြက
ေထာင္လႊာြ းၿခင္းမာန
ကင္းခဲ့လုိ႔သာ
ယခုဘ၀မွာ
Aမ်ဳိးAားၿဖင့္
ၿမင့္ၿမတ္ေသာ သူေတာ္ေကာင္းမ်ုိးမွာၿဖစ္ရတယ္၊ ေရွးဘ၀က Aလွဴဒါနေတြ လွဴဒါန္းခဲ့လုိ႔သာလွ်င္ ယခုဘ၀မွာ Uစၥာဓနေတြ ၾကြယ္၀လာတယ္၊ ေရွးဘ၀က ပညာဒါနေတြ ၿပဳလုပ္ခ့လ ဲ ုိ႔သာလွ်င္ ယခုဘ၀မွာ ပညာေတြၿဖင့္ ၿပည့္စုံလာတယ္၊ ေရွးဘ၀က Aမ်က္ေဒါသ နဲၿပီး ေက်ာင္းကန္ဘုရားေတြမွာ သန္႔ရွင္းေရး လုပ္၍ ပန္း၊ ေရခ်မ္း၊ ဆီမီး၊ ေတြလွဴခဲ့ေသာ ေၾကာင့္သာလွ်င္ ယခုဘ၀မွာ ရုပ္ရည္Aဆင္း လွပၿခင္းၿဖစ္တယ္။ ယခင္ဘ၀က မာနတရားေတြကင္းခဲ့လုိ႔ ယခုဘ၀မွာ Aမ်ဳိးၿမတ္ၿခင္း၊ Uစၥာေပါၿခင္း၊ ပညာတတ္ၿခင္း၊ Aဆင္းလွပၿခင္း၊ Aက်ဳိးတရားေတြ ရရွိၿခင္းျဖစ္၏၊ ယခုဘ၀မွာ ေထာင္လႊားတတ္သည့္ မာနတရားဆုိးကုိ လက္ကုိင္ထားသည့္
ပုဂၢဳိလ္ေတြမွန္သမွ်
ေနာင္ဘ၀တြင္
Aမ်ဳိးၿမတ္ၿခင္း၊
Uစၥာေပါၿခင္း၊ ပညာတတ္ၿခင္း၊
Aဆင္းလွပၿခင္း Aက်ဳိးေတြကုိ ဘယ္ေတာ့မွ ရရွိလာလိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ။ ၿမတ္စြာဘုရား Aေလာင္းေတာ္ဘ၀က ေသာဏ နႏၵ ဇာတ္ေတာ္ကုိ ၾကည္ညဳိၾကည့္ရေAာင္၊ ေရွးAခါတုန္းက ၿဗဟၼ၀ၯန ၿမဳိ႔ေတာ္တြင္ မေနာဇမင္း Aုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္ေနေသာ Aခါက ၿဖစ္၏၊ ၿဗဟၼ ၀ၯန ၿမဳိ႔ေတာ္တြင္ ကုေဋ ( ၈၀ ) ၾကြယ္၀ေသာ သူေဌးၾကီး ဇနီးေမာင္ႏွံတုိ႔ ေနထုိင္ၾက၏၊ သူတုိ႔ဇနီးေမာင္ႏွံ၏ သားဆု ေတာင္းသည့္Aတြက္ Aေလာင္းေတာ္ ပဋိသေႏၶေန၍ ေမြးဖြားလာၿခင္းၿဖစ္၏၊
Aေလာင္းေတာ္၏
နာမည္ ကုိ ေသာဏ သတိုးသားဟု Aမည္ေပး၍ ေနာက္တစ္ေယာက္ေမြးဖြားလာေသာ သားငယ္ကုိ နႏၵဟု Aမည္ေပးေလ၏၊
ညီAကုိ
ႏွစ္ေယာက္လုံး
Aရြယ္ေရာက္ေသာAခါ
တကၠသုိလ္ေတြမွ
ထူးခၽြန္ေသာ
ဘြဲ႔ထူးေတြ ရရွိခဲ့၏။ ေသာဏႏွင့္နႏၵ ညီAကုိႏွစ္ေယာက္သည္ ေရွးဘ၀က ေထာင္လႊားၿခင္း မာန တရားေတြကင္းခဲ့လုိ႔၊ ယခုဘ၀မွာ Aမ်ဳိးၿမတ္သည့္ ၿဗဟၼဏမ်ဳိးမွာ ၿဖစ္လာ၏၊ ေရွးဘ၀က Aလွဴဒါနေတြ ၿပဳလုပ္လွဴဒါန္းခဲ့လုိ႔ ယခုဘ၀တြင္ ကုေဋ ( ၈၀ ) ၾကြယ္၀ေသာ ၿဖစ္လာ၏၊
ပညာဒါနေတြ
သူေဌးၾကီး ဇနီးေမာင္ႏွံ၏ ရင္ႏွစ္သည္းခ်ာ သားရတနာမ်ား
ၿပဳလုပ္ဆည္းပူးခဲ့သည့္Aတြက္
ယခုဘ၀တြင္
ပေရာဟိတ္ဘ႔ခ ဲြ ံေလာက္ေAာင္
ထူးခၽြန္စြာ တတ္ေၿမာက္ခဲ့ေသာ ပညာရွင္မ်ား ၿဖစ္လာ၏၊ Aမ်က္ေဒါသေတြ ကင္း၍ ကုသုိလ္ေကာင္းမွဳ ေတြ ၿပဳလုပ္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ယခုဘ၀တြင္ လူတကာေငးၾကည့္ရေAာင္ ရုပ္ရည္Aဆင္း လွပခဲ့၏၊
17 သူေဌးၾကီး ဇနီးေမာင္ႏွံသည္ မိမိတုိ႔၏ Aရြယ္ေရာက္၍ ပညာႏွင့္ၿပည့္စုံေနေသာ သားၾကီးေသာဏAား မိမိတုိ႔၏ မ်ဳိးဆက္ၿပန္႔ပြားေရးAတြက္ Aိမ္ေထာင္ၿပဳရန္ တုိက္တန ြ ္းေလ၏၊ Aမ်ဳိးၿမတ္ ပညာတတ္ Uစၥာေပါ ရုပ္ေခ်ာလွေသာ ေသာဏ သတုိးသားကုိ လက္ကမ္းၾကိဳဆုိေနေသာ မိန္းမပ်ဳိေတြကလည္း ပတ္လည္၀ုိင္းေန၏။ မိမိဘ၀တြင္ ဇာတိမာနေတြ၊ ဓနမာနေတြ၊ Aလွမာနေတြ၊ ပညာမာနေတြ ကလည္း Aၿပည့္၊ မိမိ၏ေAာင္ၿမင္မွဳ မ်ားကုိ ေလးစား၍ ပူေဇာ္ခ်င္သူမ်ားကလည္း မ်ားလွပါဘိ၊ ဘာေၿပာေၿပာမွန္ပါသည္ဟု ေထာက္ခံ ေပးၿခင္ သည့္ သူေတြ၊ ဒီနယ္တခြင္မွာေတာ့ ကယ္တင္ရွင္ ပါလုိ႔
၀ုိင္း၀န္းေၿမွာက္ပင့္ေပးမည့္ သူေတြကလည္း Aၿပည့္
ႏွင့္ဆုိေတာ့ ေသာဏ သတုိးသားAတြက္ ဘ၀င္ၿမင့္စရာ မာနၾကီးစရာေတြကေတာ့ ပတ္ခ်ာလည္ ၀ုိင္းေန၏။ ေသာဏ သတုိးသားသည္ မိမိဘ၀Aတြက္ Aၿပန္Aလွန္ စU္းစားေလ၏၊ မိမိရရွိထားသည့္ ေAာင္ၿမင္ မွဳေတြႏွင့္ မာန္ရစ္ေနမယ္ဆုိရင္ေတာ့ မိမိဘ၀Aတြက္ ယခုဘ၀ႏွင့္ ေနာင္ဘ၀ပါ Aထိနာလိမ့္မည္ ဆုိတာ သေဘာေပါက္ၿပီး ေက်းဇူးရွင္မိဘႏွစ္ပါး တုိက္တန ြ ္းေသာ Aိမ္ေထာင္ၿပဳဖုိ႔ AစီAစU္ကုိ ၿငင္းပယ္ရေတာ့၏။ Aေဖတုိ႔Aေမတုိ႔ သား Aိမ္ေထာင္ၿပဳဘုိ႔ AစီAစU္မရွိပါ၊ Aေဖတုိ႔Aေမတုိ႔ Aသက္ထင္ရွားရွိေန သမွ်ကာလပတ္လုံး မိဘႏွစ္ပါးကုိၿပဳစုလုပ္ေၾကြးမွာပါ၊ မိဘႏွစ္ပါး မရွိေတာ့သည့္Aခ်ိန္တြင္ သား ရေသ့ရဟန္း ၿပဳမွာပါဟု ေၿပာၾကားေလ၏၊ သားၾကီးေသာဏကုိ တုိက္တန ြ ္းလုိ႔ မရေသာAခါ သားငယ္နႏၵကုိ Aိမ္ေထာင္ ၿပဳဘုိ႔ရန္ တုိက္တြန္းၿပန္၏၊ သားငယ္ နႏၵလည္း AကုိၾကီးေသာဏAတုိင္း ေၿပာဆုိကာ ၿငင္းပယ္ၿပန္၏။ မိဘႏွစ္ပါးလည္း သားႏွစ္ေယာက္လုံး Aိမ္ေထာင္ၿပဳခုိင္းလုိ႔ မရသည့္Aတြက္ Aေဖတုိ႔ Aေမတုိ႔မရွိ လွ်င္ ရေသ့ရဟန္း ၿပဳမယ္ဆုိေတာ့ မထူးေတာ့ပါဘူး သားတုိ႔ရယ္ ယခုပင္ မိသားစု Aားလုံး ရေသ့ရဟန္းၿပဳၾက ပါစုိ႔ဟု ေၿပာဆုိၿပီး ရွိသမွ် ပစၥည္းေတြကုိ စြန္႔က်ဲ ေပးကမ္း လွဴဒါန္းလွ်က္ မိသားစုAားလုံး ရေသ့ရဟန္းၿပဳ၍ ေတာထြက္ခဲ့ေလ၏။ ဤမိသားစုသည္ ၾကည္ညဳိဖြယ္ေကာင္းလွ၏၊ မိမိတုိ႔၏ ဇာတိမာန္၊ ဓနမာန္၊ Aလွမာန္၊ ပညာမာန္တုိ႔ကုိ ခ၀ါခ်လွ်က္ သူေတာ္စU္တုိ႔၏ ၿမင့္ၿမတ္ေသာAက်င့္ကုိ က်င့္နဳိင္ၿခင္းသည္ ခ်ီးက်ဳးဂုဏ္ယူဖယ ြ ္ေကာင္းလွ၏၊ သာမန္လူသားေတြAတြက္ စU္းစားဖုိ႔ေတာင္ မလြယ္ကူ လွပါ။ ေတာထဲတြင္ ညီAကုိႏွစ္ေယာက္တုိ႔သည္ မိဘမ်ားAားလုိေလေသးမရွိ ၿပဳစု လုပ္ေၾကြး၏၊ ေတာထဲမွ သစ္သီးမ်ားရွာေဖြ၍ Aတူတူေကၽြးေမြးၾက၏၊ Aခ်ိန္ၾကာလာေတာ့ Aကုိၾကီး ေသာဏသည္ Aသက္ၾကီး လာေသာ မိဘႏွစ္ပါး Aသက္ရွည္ရန္ ေတာနက္ ထဲသုိ႔သာြ း၍ ခ်ဳိၿမိန္ေကာင္းၿမတ္၍ Aာဟာရ ၿဖစ္ေသာ သစ္သီးၾကီးငယ္မ်ားကုိ မိဘမ်ား Aတြက္ ရွာေဖြခူးေလ၏။ ညီငယ္နႏၵကား နီးစပ္ရာမွ ေတာ္စြ ေလ်ာ္စြ Aသီးမ်ားကုိခူး၍ မိဘႏွစ္ပါး မ်ားမ်ား စားေစခ်င္သည့္ ဆႏၵၿဖင့္ Aကုိၾကီးေသာဏ မေရာက္ခင္ မိဘႏွစ္ပါးကုိ ေကၽြးေမြး၏၊ Aကုိၾကီး ေသာဏ ၿပန္လာေသာAခါ မိဘႏွစ္ပါး မစားနုဳိင္ေတာ့ေပ၊ Aကုိၾကီး ေသာဏသည္ ညီငယ္ နႏၵAား ဆုံးမစကားေၿပာ၏။ ညီငယ္နႏၵ မိဘႏွစ္ပါးသည္ Aသက္ၾကီးလာၿပီ၊ ေကာင္းမြန္ Aာဟာရၿဖစ္မည့္ AစာAာဟာရေတြ ေကၽြးေမြးမွသာလွ်င္ Aသက္ရွည္မွာ ၿဖစ္သည့္Aတြက္ ေတာ္စြ ေလွ်ာ္စြ
Aသီးေတြ ခူးၿပီး ေကၽြးမထားပါႏွင့္
Aကုိၾကီးလာမွ Aတူတူ ေကၽြးရေAာင္ဟု ေစာင့္ခုိ္င္း ေလ၏၊ ညီငယ္ နႏၵသည္ ပထမေတာ့ လုိက္နာ၏၊ ၾကာလာေတာ့ မလုိက္နာေတာ့ဘဲ ယခင္ Aတုိင္း ေကၽြးေမြး၏။ Aကုိၾကီးေသာဏသည္ ညီငယ္နႏၵAား ညီငယ္နႏၵ မင္း ဒီမွာရွိေနလွ်င္ မိဘမ်ား Aသက္တုိလိမ့္မည္ မိသားစု တစ္စုလုံးသည္ Aကုိၾကီး၏တာ၀န္ၿဖစ္သည္၊ Aကုိၾကီး ဆုံးမေသာစကားကုိ နားမေထာင္သည့္ Aတြက္ မင္း ဒီေနရာမွ ထြက္ခြါသြားပါဟု ႏွင္ထုတ္ေလသည္၊ နႏၵရေသ့သည္ မိဘႏွစ္ပါးႏွင့္ AကုိၾကီးAား
ရွိခုိး၍
ထြက္ခြါလာပါတယ္၊
မိမိေနေသာ
18 ေက်ာင္းသခၤန္းAတြင္းသုိ႔၀င္၍
ကသုိဏ္း၀န္းကုိ
ၾကည့္ရွဳ
Aားထုတ္ေသာ Aခါ Aဲဒီေန႔မွာဘဲ AဘိညU္ငါးပါးႏွင့္ သမာပတ္ရွစ္ပါးကုိရရွိသာြ းပါ၏။ နႏၵရေသ့သည္ ဟိမ၀ႏၱာမွ ထြက္ခါြ လာၿပီး မေနာဇ Aမွဳးရွိေသာ မင္းေပါင္း (၁၀၁ ) ပါးAား ႏွစ္ေပါင္း (၇) ႏွစ္ၾကာေAာင္ မိမိ၏ စ်န္AဘိညာU္ တန္ခုိးေတြၿဖင့္ စည္းရုံးသည့္ Aတြက္ နႏၵရေသ့သည္ မင္းေပါင္း (၁၀၁ )ပါး ကုိးကြယ္ေသာ မင္းဆရာ ရေသ့ၿဖစ္လာ၏။ မင္းAေပါင္းတုိ႔သည္ မိမိတုိ႔၏ ေက်းဇူးရွင္မင္းဆရာၿဖစ္ေသာ နႏၵရေသ့Aား လုိAပ္ေသာAကုူAညီ ေတာင္းခံပါရန္ ေလွ်ာက္ထားေလ၏၊ တၿခားAကူAညီေတာ့ မလုိဘူး၊ ငါ့မွာ မိဘႏွစ္ပါးကုိ လုပ္ေၾကြးခြင့္မရတာ (၇)ႏွစ္ ရွိေနၿပီ မိဘႏွစ္ပါးကုိ လုပ္ေကၽြးခြင့္ ရရန္ ကူညီေစခ်င္ပါ၏၊ ဆရာနႏၵရေသ့ ၿဖစ္ေစခ်င္သလုိ ၿဖစ္ေစရပါ မယ္၊ ဆရာနႏၵရေသ့ Uီးေဆာင္ၿပီး (၁၀၁) ပါးေသာမင္းေတြႏွင့္ (၁၀၁)ခုေသာ စစ္တပ္ေတြခ်ီ၍ Aကုိေသာဏ ရေသ့ ထံ သြားေရာက္ေတာင္းဆုိေပးပါမည္ဟု ေၿပာၾကားေလ၏။ မင္းဆရာဟူေသာမာန္ၿဖင့္ နႏၵရေသ့Uီးေဆာင္၍ ရာဇမာန္ရစ္ေနေသာ မင္းေပါင္း (၁၀၁) ပါးတုိ႔သည္ မိမိတုိ႔ထံတြင္ရွိေနေသာ မာန္မာနမ်ားၿဖင့္ ရာဇAရွိန္A၀ါကုိ သုံးလွ်င္ ဘာမဆုိၿဖစ္ရမည္ဟု သေဘာၿဖင့္(၁၀၁) ပါးေသာ စစ္တပ္ေတြခ်ီကာ ဟိမ၀ႏၱာေတာင္သုိ႔ ထြက္ခါြ လာၾက၏။ ဟိမ၀ႏၱာေတာင္တြင္ သီတင္းသုံးေနေသာ Aကုိၾကီး ေသာဏ ရေသ့သည္ မိမိ၏
ဒိဗၺစကၡဳ
AဘိညာU္ၿဖင့္ ဒီAေၾကာင္းေတြကုိ သိၿမင္ေန၏၊ မိမိကုိၿပစ္မွားရင္ သတၱ၀ါေတြ Aပါယ္ ငရဲက်မည့္ေဘးမွ ကာကြယ္ရန္ မိမိတန္ခုိးကုိ ၿပသည့္Aေနၿဖင့္ ခ်ီတက္လာေသာ လမ္းေၾကာင္းေပၚမွ စ်န္AဘိညာU္တန္ခုိးၿဖင့္ Aေနာ၀တတ္Aုိင္မွ ေသာက္ေရတုိ႔ကုိ ခပ္ယူ ေနတာကုိ ညီငယ္နႏၵႏွင့္ မင္းAေပါင္းကုိၿမင္ေစ၏။ ေသာဏရေသ့၏ တန္ခုိးေတာ္ေတြ ေတြ႔လုိက္ရေတာ့ မင္းAေပါင္းသည္ Aေတာ္ေလး ထိတ္လန္႔ သြား၏၊ မင္းAေပါင္းသည္ မိမိတို႔ပရိသတ္မ်ားကုိ ေတာင္ေခ်တြင္ ထားခဲ့ၿပီး မင္းAေပါင္းၿခံရံကာ နႏၵရေသ့ကုိ ေခၚေဆာင္၍ မိဘႏွစ္ပါးႏွင့္ AကုိၾကီးေသာဏAား ကန္ေတာ့ရန္ ေက်ာင္းသခၤန ၤ ္းေပၚသုိ႔ တက္လာၾက၏။ မင္းAေပါင္းသည္ ရေသ့တုိ႔Aား ရွိခုိးၿပီး၍ Aကုိၾကီးေသာဏရေသ့Aား နဳတ္ဆက္စကား ေၿပာၾကား ပါတယ္၊ Aကၽြနဳပ္တုိ႔က Aၿခားကိစၥႏွင့္လာသည္မဟုတ္ပါ၊ နႏၵရေသ့၏ ပရိသတ္Aေနႏွင့္ ေသာဏ ရေသ့ကုိ ကန္ေတာ့ရန္ လာၿခင္းၿဖစ္ပါတယ္ဟု နႏၵရေသ့၏ ပရိသတ္ၿဖစ္ေၾကာင္း ေၿပာၾကားေလ၏။ ညီငယ္နႏၵရေသ့ထလာၿပီး မိဘႏွစ္ပါးႏွင့္Aကုိၾကီးေသာဏတုိ႔Aား ရွိခုိး၍၊ Aကုိၾကီး ေသာဏAား Aကုိၾကီးေသာဏ
AေဖAေမကုိ
လုပ္ေကၽြးလုိ႔ရသည့္ကုသုိလ္ကုိ
မိဘႏွစ္ပါးကုိ ၿပဳစုလုပ္ေၾကြးၿခင္းကုိ ဘုရားAစရွိေသာ
ကၽြန္ေတာ္
Aလြန္လုိခ်င္ပါသည္၊
သူေတာ္္ေကာင္းေတြ ခ်ီးမြမ္းၾကပါတယ္။
ေက်းဇူးရွင္ မိဘႏွစ္ပါးAား ၿပဳစုလုပ္ေကၽြးခြင့္ကုိ ကၽြန္ေတာ္Aား ေပးသနားေတာ္မူပါ၊ Aကုိၾကီးေသာဏ (၇)ႏွစ္ၾကာေAာင္လုပ္ေၾကြးခဲ့သည့္Aတြက္
ေက်နပ္ေတာ္မူ၍
ညီငယ္Aား
မိဘႏွစ္ပါးAား
တဖန္ၿပဳစု
လုပ္ေၾကြးခြင့္ ေပးေသာAားၿဖင့္ ညီငယ္Aား နတ္ရာြ ေလာကကုိ ေပးသနားေတာ္မူပါဟု ေတာင္းပန္စကား ေၿပာၾကား၏၊ ညီငယ္နႏၵ၏ (၁၀၁)ပါးေသာ မင္းပရိသတ္တုိ႔လည္း ေထာက္ခံစကားေၿပာၾကားေလ၏။ Aကုိၾကီးေသာဏသည္ ညီငယ္နႏၵ၏ ပရိသတ္မင္းAေပါင္းAား က်ဳပ္ေၿပာဆုိမည့္ စကားကုိလည္း နားေထာင္ၾကပါUီး၊ မိိမိတုိ႔မ်ဳိးရုိးAစU္Aလာကုိ ေစာင့္ထိမ္းေသာ ပုဂၢဳိလ္ေတြသည္ မိမိတုိ႔ထက္ Aသက္ဂုဏ္ သိကၡာၾကီးသူေတြ၏ Aေပၚမွာ မရုိမေသ မေလး မစား ၿပဳလုပ္ရင္ Aပါယ္ငရဲသုိ႔ေရာက္ရပါတယ္။ မိမိတုိ႔ထက္ Aသက္ဂုဏ္သိကၡာၾကီးသူေတြ၏ Aေပၚ၌ ရုိေသေလးစားၿပီး ကုိယ္က်င့္သိကၡာ ၿပည့္စုံေသာ ပုဂၢဳိလ္ေတြမွာေတာ့ ေကာင္းေသာဘုံဘ၀ကုိ ေရာက္ရပါတယ္၊ ညီငယ္နႏၵသည္ Aသက္ၾကီးလာ ေသာ မိဘ
19 ႏွစ္ပါး၏ Aသက္ရွည္ေရးAတြက္ Aာဟာရၿပည့္၀သည့္ AသီးAႏွံေတြခူးမေကၽြးဘဲ ေတာ္စြ၊ေလ်ာ္စြ Aသီး Aႏွံေတြ ခူးေကၽြးလုိ႔ ဆုံးမသည့္Aခါ မနာခံသည့္Aတြက္ မိဘႏွစ္ပါးကုိ ၿပဳစုလုပ္ေကၽြးခြင့္ တားၿမစ္ခ့ၿဲ ခင္းၿဖစ္ ၏။မိဘႏွစ္ပါးႏွင့္
ညီ
ညီမ
ေဆြမ်ဳိးAားလုံးသည္
Aကုိၾကီးၿဖစ္သည့္
သားၾကီး၏
တာ၀န္သာၿဖစ္တယ္၊
ယခုလည္း Aကၽြနဳပ္ေက်းဇူးရွင္ မိဘႏွစ္ပါးကုိ ၾကီဳးစားၿပီး လုပ္ေကၽြး ေနပါတယ္ဟု ေၿပာၾကားလုိက္ေသာAခါ မင္းAေပါင္းသည္ ေသာဏရေသ့ေၿပာတာ ပုိသဘာ၀ၾက၍ မွန္ကန္လွပါေပတယ္ဟု ေၿပာဆုိကာ ေသာဏ ရေသ့Aား ေထာက္ခံမွဳ Aၿပည့္A၀ ေပးေလ၏။ ညီငယ္နႏၵ (၇)ႏွစ္ စည္းရုံးလာေသာ မင္းAေပါင္းသည္၊ Aကုိၾကီးေသာဏ၏ ဘက္ေတာ္သားမ်ား ၿဖစ္သြား၏၊ ညီငယ္နႏၵသည္ မ်က္ႏွာငယ္ၿဖင့္ Aကုိၾကီးေၿပာေသာစကား ေတြသည္မွန္ပါ၏၊ တကယ္လုိ႔ ညီငယ္သည္ မိဘႏွစ္ပါးကုိ ၿပဳစုလုပ္ေကၽြးခြင့္ မရလွ်င္ Aကုိၾကီး AဖAရာ ဆုိသည့္Aတုိင္း Aကုိၾကီး ကုိသာလွ်င္
ၿပဳစုလုပ္ေကၽြးပရေစဟု
ခြင့္ေတာင္းေလ၏။မင္းဆရာဟူေသာ
မာန္မာနေတြ
က်သြားေသာ
ညီငယ္နႏၵAား Aကုိၾကီး ေသာဏသည္ ကရုဏာ သက္စာြ ၿဖင့္ ညီငယ္၏Aၿပစ္ေတြကုိ Aကုိၾကီးသီးခံပါတယ္၊ ယခင္ကလုိဘဲ မိဘႏွစ္ပါးကုိ ၿပဳစုလုပ္ေကၽြး ၾကတာေပါ့၊ ဒီတခါေတာ့ မိဘႏွစ္ပါးကုိ ညီငယ္က တစ္ေယာက္ Aစ္ကုိၾကီးကတစ္ေယာက္ ၿပဳစုလုပ္ေၾကြး ရေAာင္ဟု ေၿပာဆုိၿပီး မိဘႏွစ္ပါးကုိ လက္Aုပ္ခ်ီကေတာ့လွ်က္ ညီငယ္နႏၵ၏ ၿပဳစုမွဳကုိ ဘယ္သူခံယူမလဲဟု ေမးေလ၏။ ဒီစကားကုိ ၾကားေတာ့ မိခင္ၾကီးသည္ သားငယ္ႏွင့္ခဲြခါြ ရသည္မွာ ( ၇ )ႏွစ္ၾကာၿပီ ၿဖစ္သည့္Aတြက္ သားၾကီး
ေသာဏAား ေတာင္းပန္စကားဆုိၿပီး သားငယ္နႏၵထံကုိ သြားပါတယ္၊ ပရိသတ္Aလယ္မွာဘဲ
သားငယ္ေခါင္းကုိ Aၾကိမ္ၾကိမ္နမ္း၍ Aလြမ္းေၿပေစ၏။ ေသာဏရေသ့သည္
မိခင္ၾကီး၏
AလုိAတုိင္းၿဖစ္ပါေစဟုု
ခြင့္ၿပဳၿပီး
ညီငယ္နႏၵAား
နႏၵ
Aမိႏွင့္Aဖတုိ႔တြင္ Aမိသည္ပုိၿပီး ေက်းဇူးၾကီးမား၏၊ ေက်းဇူးၾကီးမားေသာ မိခင္ကုိ ရရွိသာြ းသည့္Aတြက္ မင္းေသေသခ်ာခ်ာ ၿပဳစုလုပ္ေၾကြးပါ၊ ယခင္ကလုိ Aက်င့္မ်ဳိး မက်င့္ ပါႏွင့္ဟု ဆုံးမၾသ၀ါဒေပးၿပီး ညီငယ္နႏၵႏွင့္ မင္းပရိသတ္Aား မိခင္၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးေတြကုိ ေဟာၾကားေလ၏။ Aမိဆုိတာ သားသမီးေတြ Aေပၚမွာ ႏူးညံ့သည့္စိတ္ထားတတ္၏၊ သားသမီးတုိ႔ကုိ သနားေစာင့္ေရွာက္တတ္၏၊ သားသမီးေတြ၏ မွီခုိAားထားရာလည္းၿဖစ္၏၊ ငယ္စU္ဘ၀ကပင္ သားသမီးေတြAား ႏုိ႔ခ်ဳိတုိက္ေကၽြးေမြးၿမဴခဲ့၏၊ မိဘကုိ ၿပန္လည္ၿပဳစု လုပ္ေကၽြးေသာ သားသမီးတုိ႔၏ နတ္ၿပည္ေရာက္ေၾကာင္းလည္း ၿဖစ္၏၊ သားသမီးေတြ ေဘးရန္ကင္းေAာင္လည္း ေစာင့္ေရွာက္တတ္၏၊ မိဘလုပ္ေၾကြးေသာသားေကာင္းသမီးေကာင္းေတြကုိလည္းကုသုိလ္Aေမြေပးတတ္၏ Aမိကုိ စိတ္ႏွလုံးေကာင္းရွိသူဟူ၍လည္း ဆုိရ၏၊ Aမိကုိ သားသမီးကုိ ၿဖစ္ေစတတ္သူ၊ သားသမီးကုိ ေမြးဖြားေပးတတ္သူ ဟူ၍လည္း ဆုိရ၏၊ Aမိသည္ သားသမီးကုိ ႏွစ္သက္ေစတတ္သူ၊ ေခ်ာ့တတ္သူ ဟူ၍လည္း ဆုိရ၏၊ Aမိကုိ ေကၽြးေမြးတတ္သူဟူ၍လည္း ဆုိရ၏၊ Aမိသည္ မိဘတုိ႔၏ Uစၥာေတြကုိ သားသမီးေတြရရွိရန္ ေစာင့္ေရွာက္တတ္၏၊ သားသမီးေတြ လိမၼာေစရန္ သင္ေပးရသည့္Aတြက္ Aမိသည္ ပင္ပန္းရ၏၊ Aမိသည္ Aခ်ိန္တန္လုိ႔ Aိမ္ၿပန္မလာေသာ သားသမီးဆုိးေတြကုိလည္း မ်က္ရည္စက္လက္ၿဖင့္
20 ေစာင့္ေမွ်ာ္တတ္၏၊ မိဘဆုိတာ ၿဗဟၼာၾကီးေတြႏွင့္လည္းတူပါ၏၊ မိဘဆုိတာ သားသမီးေတြ၏ လက္Uီးဆရာလည္း ၿဖစ္၏၊ သားသမီးေတြ၏ ပူေဇာ္Aထူးကုိ ခံယူထုိက္ေသာ သူသည္ မိဘႏွစ္ပါးပင္ၿဖစ္၏။ Aဲဒီလုိ ခဲခဲယU္းယU္း ေမြးၿမဴလာသည့္ မိဘေတြကုိ ၿပန္လည္ၿပဳစု မလုပ္ေၾကြးရင္ ငရဲသုိ႔ေရာက္ရာ၏၊ မိဘႏွစ္ပါးကုိ တာ၀န္ေက်ေAာင္ မၿပဳစု မလုပ္ေၾကြးေသာ သားသမီးမ်ားသည္ စီးပြားUစၥာပ်က္ၿပီး၊ ဆင္းရဲၿခင္း သုိ႔လည္း ေရာက္တတ္၏၊ မိဘႏွစ္ပါးကုိ တာ၀န္ေက်ေAာင္ ၿပဳစုလုပ္ေကၽြးေသာ သားေကာင္းသမီး ေကာင္း မ်ားသည္ ယခုဘ၀ မွာလည္း ႏွစ္သက္ရႊင္လန္း၀မ္းေၿမာက္၍ ေနာင္ဘ၀မွာလည္း ႏွစ္သက္ရႊင္လန္း ၀မ္းေၿမာက္ ရ၏၊မိဘႏွစ္ပါးကုိ ေပးသင့္တာေတြေပးရမည္၊ မိဘႏွစ္ပါးကုိ သာယာခ်မ္းေၿမ့ဖယ ြ ္ေသာ ခ်စ္ဖယ ြ ္ေကာင္းသည့္ စကားၿဖင့္
ေၿပာဆုိရမည္၊
မိဘတုိ႔ကိစၥမွန္သမွ်ကုိ
ေလးစားၿပီး ရွိခိုးကန္ေတာ့ရမည္၊
ေဆာင္ရက ြ ္ေပးရမည္၊
မိဘႏွစ္ပါးကုိ
Aၿမဲတန္းရုိေသ
ဤသဂၤဟေလးပါးသည္ ေလာကလူသားေတြကုိ ေစာင့္ေရွာက္တတ္ေသာ
ေၾကာင့္ လူသားတုိင္း လုိက္နာသင့္ေသာ တရားထူးၿဖစ္၏၊ ဤသဂၤဟေလးပါးတရားမရွိလွ်င္ မိဘႏွင့္သားသမီးမ်ား Aၾကားတြင္ ၿမတ္နဳိးမွဳ ပူေဇာ္မွဳေတြ ရွိလာ နဳိင္စရာ Aေၾကာင္းမရွိပါ၊ ဤသဂၤဟ တရားေတြကုိ လုိက္နာက်င့္က်ံေသာ ပုဂၢဳိလ္ေတြသာလွ်င္ ၿမင့္ၿမတ္ေသာ လူသားေတြၿဖစ္လာၿပီး သူေတာ္ေကာင္းေတြ၏ ခ်ီးမြမ္းမွဳကုိ ခံယူရမွာၿဖစ္၏၊ေသာဏရေသ့သည္ ဓမၼေဒသနာ မ်ား
ေဟာၾကားလုိက္ေသာAခါ
မင္းနွင့္တကြ
Aားလုံးၾကည္ညဳိၾက၏၊
မင္းႏွင့္တကြ
ပရိသတ္Aားလုံး
တရားႏွင့္Aညီ က်င့္က်ံေနထုိင္သည့္ Aတြက္ ဘ၀နိဂုံးခ်ဳပ္ေသာAခါ Aားလုံးနတ္ၿပည္သုိ႔ေရာက္ရ၏။ Aေလာင္းေတာ္ေသာဏ ရေသ့သည္ မိမိကုိယ္တုိင္မာနကိေလသာမွ ေ၀းကြာေAာင္ ေဆာင္ရြက္ နဳိင္သလုိ မာနတံခြန္ထူလာေသာ နႏၵႏွင့္မင္းပရိသတ္Aေပါင္း၏ မာနေတြကုိလည္း ခ၀ါခ်ကာ ေဆာင္ရက ြ ္ ေပးနဳိင္၏၊ လက္ထက္ေတာ္Aခါကလည္း သိဒၶတၳ မင္းသားဘ၀တြင္ ဇာတိမာန္၊ ဓနမာန္၊ Aလွမာန္၊ ပညာမာန္၊ တုိ႔ကုိ မငဲ့မတြယ္ စြန္႔ပစ္ေတာ္ မူ၍ မဇၥ်ိမပဋိပဒါ Aက်င့္ၿမတ္ၿဖင့္ သဗၺညဳတဉာဏ္ရွင္ ၿဖစ္ေတာ္မူေသာေၾကာင့္ မာနကိေလသာကုိ ဘယ္ေတာ့မွ မလာၿခင္းမ်ဳိးႏွင့္ေ၀းကြာေတာ္မူပါေပ၏။
ဒိ႒ိကေလသာမွ ိေလသာမွ ေ၀ ေ၀းကြာေတာ္မူၿခင္း မွားမွားယြင္းယြင္းသိၿမင္တတ္ေသာ မဟုတ္တာကုိ
ဟုတ္တယ္လုိ႔ယူတတ္၏၊
ဒိ႒ိကိေလသာဆုိသည္မွာ ဟုတ္တာကုိ
မရွိတာကုိ
မဟုတ္လုိ႔လည္း
ရွိတယ္လုိ႔
ယူတတ္၏၊
ယူတတ္၏၊
ငါ့Aယူသာမွန္၏၊
တၿခားAယူေတြ မွား၏လုိ႔လည္း စြပ္စြဲေၿပာဆုိတတ္၏။ လူသားေတြ၏
ခႏၶာကုိယ္တြင္
Aတၱဆုိသည့္
၀ိညာU္ေကာင္ေလးရွိေနသည္ဟု
မရိွဘဲ
ရွိတယ္လုိ႔ယူဆတာဟာ မရွိတာကုိ ရိွတယ္လုိ႔ ယူဆတတ္သည့္ဒိ႒ိၿဖစ္၏၊ ကုသုိလ္ကံ Aကုသုိလ္ကံ မရွိ၊ ေကာင္က်ဳိး မေကာင္းက်ဳိး မရွိ၊ နိဗၺာန္မရွိ၊ ေနာင္ဘ၀မရွိဟု ရွိတာကုိ မရွိဟု ယူဆတတ္ေသာဒိ႒ိၿဖစ္၏။ သတၱ၀ါေတြကုိ သတ္ၿပီးယစ္ပူေဇာ္တာေတြ၊ ကိေလသာစင္ၾကယ္ရန္ ေAးသည့္Aခါ ၿမစ္ထဲဆင္းၿပီး ေရစိမ္တာေတြ၊ ပူသည့္Aခါမီးလွဳံတာေတြ၊ ႏြားလုိက်င့္တာေတြ၊ ေခြးလုိ က်င့္တာေတြသည္ မဟုတ္တာကုိ ဟုတ္တယ္လုိ႔
ယူဆတတ္သည့္
ဒိ႒ိၿဖစ္၏၊
ဒါန
သိီလ
ဘာ၀နာသည္
နိဗၺာန္သုိ႔ေရာက္ေစတတ္ေသာ
Aက်င့္ေကာင္းမဟုတ္ဘူးလုိ႔ သိၿမင္ ေနၿခင္းသည္ ဟုတ္တာကုိ မဟုတ္ဟု ယူဆတတ္သည့္ ဒိ႒ိၿဖစ္၏။
21 ေလာကတြင္ရွိၾကသည့္ လူသားေတြမွန္သမွ်သည္ မိမိခ်စ္သူႏွင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ မိမိ မိသားစု ႏွင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊
ယခုဘ၀မွာလည္း
Aတူူေနခ်င္၏၊
ေနာင္ဘ၀
ဆက္တုိင္းဆက္တုိင္းမွာလည္း
Aတူတကြ ေနထုိင္ခ်င္ၾက၏၊ ငွက္ၿဖစ္လွ်င္ေတာင္ တကုိင္းထဲ နားရပါလုိ၏ဟု ဆုေတာင္းသံေတြၾကားသလုိ နိဗၺာန္၀င္ေရာက္ရင္လည္း Aတူတူၿဖစ္ရပါလုိ၏ လုိ႔ ဆုေတာင္းသံေတြႏွင့္ သႆတဒိ႒ိAုပ္စုေတြရွိသလုိ၊ လူ႔ဘ၀တြင္ လုပ္ခ်င္တာေတြလုပ္ ေနခ်င္သလုိေနၿပီး၊ ေနာက္ဘ၀ဆိုတာ ရွိတာမဟုတ္ဘူး၊ နိဗၺာန္မရွိဘူး၊ ငရဲမရွိဘူးဟု ထင္ရာ စုိင္းေနေသာ Uေစၧဒဒိ႒ိ Aုပ္စုေတြလည္းရွိ၏။ သႆတဒိ႒ိႏွင့္Uေစၧဒဒိ႒ိေတြသည္
Aတၱ၀ါဒ
ေတြသာၿဖစ္၏၊
Aတၱစဲြေတြ
မၿပဳတ္
သမွ်ေတာ့
ၿဖစ္ၿခင္း
ပ်က္ၿခင္း
ၿမတ္စြာဘုရားေဟာၾကားသည့္ Aနတၱကုိ နားလည္လိမ့္မည္ မဟုတ္။ Aနတၱ၀ါဒသည္
နိဗၺာန္မွတပါး
ေလာကတြင္
ရွိရွိသမွ်Aရာ၀တၳဳမ်ားသည္
သေဘာသာၿဖစ္၏ဟု မွန္မွန္ကန္ကန္ ၿမင္တတ္ေသာ Aသိဉာဏ္ရွိလာမည္ဆုိရင္ ၿဖစ္ၿခင္းကုိ ၿမင္သည့္Aတြက္ Uေစၧဒ ဒိ႒ိကြာသလုိ၊ ပ်က္ၿခင္းကုိ ၿမင္သည့္Aတြက္ သႆတဒိ႒ိ ကြာပါ၏၊ ၿဖစ္ၿခင္း ပ်က္ၿခင္း ႏွစ္ခုလုံး ၿမင္လွ်င္ေတာ့ သကၠာယဒိ႒ိကြာ၍ AတၱAစြဲ ၿပဳတ္ကာ AနတၱAလင္းေရာင္ကုိ ေတြ႔ၿမင္ခံစားရမွာၿဖစ္၏။ ၿမတ္စြာဘုရား၏ Aေလာင္းေတာ္ဘ၀ နာရဒ ဇာတ္ေတာ္္ကုိ ၾကည္ညဳိၾကည့္ရေAာင္ ေရွးAခါက ၀ိေဒဟရာဇ္တုိင္း မိတၳိလာၿပည္တြင္ Aဂၤတိမင္းၾကီး မင္းက်င့္တရား ၁၀-ပါးႏွင့္Aညီ တုိင္းၿပည္Aုပ္ခ်ဳပ္ေနေသာ Aခ်ိန္ၿဖစ္ပါ၏၊ တန္ေဆာင္မုန္းလ၏ လၿပည့္ေန႔ လ၀န္းၾကီးေပၚ ထြက္လာသည့္ Aခ်ိန္တြင္Aဂၤတိဘုရင္ၾကီးသည္ ယခုလုိ လမင္းၾကီးထိန္ထိန္ လင္းေနသည့္ သာယာလွပသည့္ ညခ်မ္း Aခ်ိန္မွာ ဘာလုပ္ရင္ ေကာင္းမလဲလုိ႔ Aမတ္ၾကီးေတြႏွင့္ တုိင္ပင္ေန၏။ Aမတ္္ၾကီးသုံးေယာက္သည္ တစ္ေယာက္က စစ္တုိက္ရန္တုိက္တန ြ ္း၏၊ တစ္ေယာက္က ကာမဂုဏ္ ခံစားရန္ တုိက္တြန္း၏၊ တစ္ေယာက္က ပညာရွိ ဗဟုသုတ ၾကြယ္၀ေသာ ရေသ့ရဟန္းမ်ားထံ တရားနာယူ ေဆြးေနြးရန္ တုိက္တြန္း၏၊ ေနာက္ဆုံးAမတ္၏ Aၾကံၿပဳခ်က္ကုိ မင္းၾကီးသေဘာတူ လက္ခံ၏။ Aလာတ
စစ္သူၾကီးမွ
သူကုိးကြယ္ေသာ
ဂုဏတကၠတန ြ ္းထံ
ဆည္းကပ္ခစား၍
တရားနာယူရန္
Aၾကံေပး၏၊ Aဂၤတိမင္းၾကီး Aလာတ စစ္သူၾကီး၏ Aၾကံေပးခ်က္ကုိ လက္ခံကာ ဂုဏ တကၠတန ြ ္းထံ ဆည္းကပ္ၿပီး ေမးခြန္းမ်ားေမး၏။ Aရွင္ဂုဏ
လူသားတုိ႔သည္
မိဘတုိ႔၌
ဘယ္က့သ ဲ ုိ႔
က်င့္ရမည္နည္း၊
ဆရာ၌လည္းေကာင္း၊
သားမယားတုိ႔၌လည္းေကာင္း၊ Aသက္Aရြယ္ၾကီးသူူတို႔၌ လည္းေကာင္း၊ ရဟန္းပုဏၰားတုိ႔၌လညး္ေကာင္း၊ မူးမတ္ဗုိလ္ပါတုိ႔၌လည္းေကာင္း၊ ၿမဳိ႔ရြာ ဇနပုဒ္တုိ႔၏ ၿပည္ထဲေရးရာ၌လည္းေကာင္း Aဘယ္သုိ႔က်င့္ရမည္နည္း၊ Aဘယ္Aက်င့္သည္ နတ္ၿပည္ေရာက္၍၊ Aဘယ္Aက်င့္သည္ ငရဲေရာက္ပါသနည္းဟု ေမးၿမန္းေလ၏။ ဂုဏ တကၠတြန္းသည္ Aဂၤတိမင္းၾကီး၏ ေမးခြန္းေတြကုိ မေၿဖဆုိဘဲ သူ၏၀ါဒကုိသာ ေဟာၾကားေလ၏၊ မင္းၾကီးေလာကတြင္ ကုသိုလ္ Aကုသုိလ္ Aက်ဳိးဆုိတာ မရွိပါဘူး၊ Aေဖ Aေမ ဆုိတာလည္း မရွိပါဘူး၊ ဆရာဆုိတာလည္း ၿပည့္သည့္ေန႔မွာ
မရွိ၊
လူသားေတြAားလုံး
Aားလုံးစင္ၾကယ္ၾကရမွာပါ၊
တန္းတူ
ညီမွ်သာ
Aလွဴေပးတယ္္
ဆုိတာ
ၿဖစ္တယ္၊
ကမၻာၾကီး
လူမုိက္ေတြ၏
၈၄-ကမၻာ
Aလုပ္သာၿဖစ္၏၊
လူမုိက္ေတြက ေပးလွဴတာကုိ လူလိမၼာပညာရွိေတြက ခံယူစားေသာက္ၿခင္းၿဖစ္တယ္ဟု ေဟာၾကားေလ၏။ ဂုဏတကၠတြန္း၏ တရားစကား Aဆုံးမွာ ေရွးတဘ၀ Aေၾကာင္းကုိ ၿမင္နဳိင္ေသာ Aလာတ စစ္သူၾကီးမွ ေထာက္ခံစကားေၿပာဆုိလာ၏၊
ဆရာၾကီးဂုဏ ကၽြန္ဳပ္သည္ ေရွးဘ၀က
ဗာရာဏသီၿမဳိ႔တြင္ ပိဂၤလဆုိသည့္
သားသတ္သမားၿဖစ္ခဲ့၏၊ ႏြားေတြ၊ ကၽြဲေတြ၊ ၀က္ေတြ၊ ဆိတ္ေတြကုိ Aမ်ားၾကီးသတ္ခ့၏ ဲ ၊ Aဲဒီ သားသတ္သမား
22 ဘ၀က ကြယ္လြန္ေသာ Aခါ ယခု ခ်မ္းသာၾကြယ္၀ေသာ စစ္သူၾကီးမ်ဳိးမွာ ၿဖစ္ရပါတယ္၊ ဒီAေၾကာင္းကုိ ေထာက္ထားေသာAားၿဖင့္ Aကုသုိလ္ကံ၏ Aက်ဳိးမရွိဘူးဆုိတာ မွန္ပါတယ္ ဆရာၾကီးဟု ေထာက္ခံေလ၏။ (တဘ၀ကုိသာ ၿမင္နဳိင္သည့္ Aလာတစစ္သူၾကီးသည္၊ ကႆပ ဘုရားရွင္ လက္ထက္က ေစတီယင္ၿပင္မွာ ပန္းပူေဇာ္ဖူးသည့္ ကုသုိလ္ကံက လာAက်ဳိးေပးသည့္ Aတြက္ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀သည့္ စစ္သူၾကီးမ်ဳိးမွာ လာၿဖစ္ရတာ ၿဖစ္၏၊ သားသတ္သမား ဘ၀ Aကုသို္လ္ကံေတြကလည္း ေနာင္ဘ၀မ်ားတြင္ Aက်ဳိးေပးၿပီး ငရဲသုိ႔ လားရမည္ဆုိတာ Aလာတစစ္သူၾကီး မသိရွာပါ) Aလာတစစ္သူၾကီး၏ စကားAဆုံးမွာ ေရွး တဘ၀ကုိ ၿမင္နဳိင္ေသာ ဗီဇက ကၽြန္မွ ငုိယုိၿပီး ေၿပာဆုိလာ ၿပန္တယ္၊ ဆရာၾကီး ဂုဏ ကၽြန္ဳပ္သည္ ေရွးဘ၀က သာေကတၿမဳိ႔တြင္ ဘာ၀ ဆုိသည့္ သူေဌးၾကီးၿဖစ္ခ့ဲ၏၊ ဒါန သီလ Aစရွိေသာ ကုသုိလ္ေကာင္းမွဳေတြကုိ ေန႔စU္ေန႔တုိင္း ၿပလုပ္ခ့၏ ဲ ၊ မေကာင္းမွဳ Aကုသုိလ္ကုိ မလုပ္ခ့ပ ဲ ါ၊ Aဲဒိ ဘ၀က ကြယ္လြန္ေသာ Aခါ ယခု မိထိလာၿမဳိ႔မွာ Aလြန္ဆင္းရဲသည့္ Aုိးထိမ္းသည္ ကၽြန္မ၏သား ဗီဇက ၿဖစ္လာရ၏၊ ဤAေၾကာင္းကုိ ေထာက္ထားေသာAားၿဖင့္ ကုသုိလ္ကံ Aက်ဳိးမရွိဆုိတာ မွန္ပါတယ္ ဆရာၾကီး၊ ( တဘ၀ကုိသာ ၿမင္နဳိင္သည့္ ဗီဇက ကၽြန္သည္၊ ကႆပ ဘုရားရွင္၏ တပည့္ရဟန္း တစ္ပါးကုိ ကၽြန္မ၏
သားလားဟု
ယုတ္ညံ့ေသာ
စကားကုိ
ေၿပာဆုိမိသည့္
Aကုသုိလ္၀စီကံက
လာAက်ုိး
ေပးသည့္Aတြက္ Aလြန္ဆင္းရဲေသာ Aုိးထိမ္းသည္ ကၽြန္မ၏သား လာၿဖစ္ရတာပါ၊ ဘာ၀ သူေဌးဘ၀က ၿပဳလုပ္ဆည္းပူးခဲ့သည့္ ကုသုိလ္ကံေတြက Aက်ဳိးေပးဖုိ႔ ေစာင့္ေနတယ္ဆုိတာ ဗီဇက ကၽြန္ မသိရွာပါ) ေဟာသည့္ဆရာကလည္း ေဟာ၊ ေထာက္ခံသူေတြကလည္း ေထာက္ခံဆုိေတာ့ Aဂၤတိဘုရင္ၾကီး မ်က္စိလည္ကာ
ဂုဏတကၠတြန္းၾကီး၏
Aယူ၀ါဒေတြကုိ
ႏွစ္သက္သေဘာ
ၾကၿပီး
လက္ခလ ံ ုိက္၏၊
ဂုဏတကၠတြန္း၏ Aယူ၀ါဒေတြကုိ သေဘာၾကသည့္ Aတြက္ Aဂၤတိ ဘုရင္ၾကီးသည္ ဂုဏတကၠတြန္းကုိပင္ ၀ပ္မခ်ေတာ့ပဲ နန္းေတာ္သုိ႔ ၿမန္ၿမန္ ၿပန္လာခဲ့ေလ၏။ နန္းေတာ္သုိ႔ၿပန္ေရာက္ေသာAခါ
Aဂၤတိဘုရင္ၾကီးသည္
တုိင္းၿပည္ေရးရာ
Aၿဖာၿဖာကုိ
Aမတ္ၾကီးေတြAား စီရင္ဆုံးၿဖတ္ရန္ လႊဲAပ္ၿပီး၊ ၿမဳိ႔တြင္းရွိ Aလွဴမ႑ပ္ ေတြကုိလည္း ဖ်က္ဆီးခုိင္းလုိက္၏၊ Aဂၤတိဘုရင္ၾကီးသည္
ေလာကီAာရုံ
ကာမဂုဏ္ေတြကုိ
Aၿပည့္A၀
ခံစားေလ၏။
တုိင္းၿပည္Aတြင္းရွိ
မိန္းမမွန္သမွ် Aပ်ဳိ တခုလပ္ လင္ရွိမယားပါ မက်န္ မိမိAလုိရွိလွ်င္ Aားလုံးကုိ သိမ္းပုိက္ေတာ္မူ၏၊ မင္းသည္ မင္းက်င့္တရား ခ်ဳိ႔ယြင္းလာေသာ Aခါ တတုိင္းၿပည္လုံး Aုပ္Aုပ္က်က္က်က္ ၿဖစ္လာ၏၊ Aဂၤတိ ဘုရင္၏ သမီးေတာ္ ရူစာမင္းသမီး ၾကားေတာ္မူေသာAခါ ဖခင္Aတြက္ ရတက္မေAး ၿဖစ္ရ၏၊ မိမိ
Aခစား၀င္မည့္ရက္ကုိ
ေစာင့္ဆုိင္းရင္းသာ
ေနခဲ့ရ၏၊
လၿပည့္
ေန႔တုိင္း
ေကာင္းမွဳကုသုိလ္
ၿပဳလုပ္ရန္Aတြက္ ဖခမည္းေတာ္ထံမွ Aဖိတ္ေန႔တုိင္း Aခစား၀င္ၿပီး လွဴဒါန္းရန္Aတြက္ ေငြေပးေနၾကၿဖစ္၏။ Aဖိတ္ေန႔ေရာက္ေသာAခါ ဖခမည္းေတာ္ထံ Aခစား၀င္ေလ၏၊ ဖခမည္းေတာ္ႏွင့္ ၀မ္းေၿမာက္ဘယ ြ ္ ႏွဳတ္ခြန္းဆက္စကားမ်ား ေၿပာဆုိၿပီး ခမည္းေတာ္ နက္ၿဖန္ခါ Uပုသ္ေန႔ ၿဖစ္ပါတယ္၊ သမီးေတာ္ Uပုသ္ေစာင့္ရင္း လွဴဒါန္းလုိ႔ရေAာင္ သမီးေတာ္ကုိ ေပးေနက် ေငြတစ္ေထာင္ကုိ ေပးသနားေတာ္မူပါဟု ေလွ်ာက္ထားေလ၏။ ဂုဏ တကၠတြန္း၀ါဒကုိ လုိက္နာက်င့္သုံးေနေသာ Aဂၤတိဘုရင္သည္ သမီးေတာ္Aား သမီးေတာ္ ထမင္းAငတ္ခံၿပီး Uပုသ္မေစာင့္ပါနဲ့ လူမုိက္ေတြ၏ Aလုပ္ၿဖစ္သည့္ Aလွဴေငြကုိလည္း မေပးလွဴပါနဲ႔၊ Uပုသ္ ေစာင့္ရင္ ကုိယ္ပင္ပန္း၍ လွဴဒါန္းရင္ ပုိက္ဆံကုန္ရုံသာ ရွိတယ္လုိ႔ ခမည္းေတာ္ ကုိးကြယ္သည့္ ဂုဏတကၠ တြန္းၾကီးက ေဟာထားတယ္ သမီးေတာ္၊ ေလာကီAာရုံ ကာမဂုဏ္ေတြ ခံစား၍ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ေနပါဟု လူမုိက္ႏွင့္ေပါင္းမိလုိ႔ လူမုိက္ ၿဖစ္ေန၍ လူမုိက္တုိ႔၏ Aက်င့္တရားကုိ သမီးေတာ္Aား ေဟာၿပေလ၏။
ဖခမည္းေတာ္၏
စကားေတြကုိ
23 ၾကားရေတာ့ ရူစာမင္းသမီး
Aံ့ၾသတုန္လွဳပ္သာြ း၏၊
Aင္မတန္
ကုိယ္က်င့္တရားႏွင့္ၿပည့္စုံေသာ ဖခမည္းေတာ္သည္ မၾကာခင္မွ ေတြ႔ရသည့္ ဂုဏ တကၠတန ြ ္း၏ Aယူ၀ါဒ ေတြကုိ သက္၀င္ယုံၾကည္ေနတာ ေတြ႔ရ၏၊ သမီးတစ္ေယက္ Aေနႏွင့္ ၀မ္းနဲမဆုံး ၿဖစ္မိ၏။ ရူစာမင္းသမီးသည္
မိမိ
ခမည္းေတာ္Aား၊
ဖခမည္းေတာ္
မရွိတာကုိ
Aရွိထင္၊
မဟုတ္တာကုိ
Aဟုတ္ထင္၊ မမွန္တာကုိ Aမွန္ထင္ေနေသာ လူမုိက္စကားနားေထာင္ေနရင္ ဖခမည္းေတာ္ မွားပါလိမ့္မယ္လုိ႔ Aေၾကာင္းမ်ဳိးစုံၿပၿပီး ရွင္းၿပ၏၊ မိမိ၏ Aတိတ္ခုႏွစ္ဘ၀ Aနာဂတ္ ခုႏွစ္ဘ၀ကုိ ၿမင္ေၾကာင္းကုိ ရွင္းၿပၿပီး ေၿပာဆုိေသာ္လည္း မိစၧာ၀ါဒAယူ ခုိင္ၿမဲေနေသာ ခမည္းေတာ္သည္ လက္မခံေတာ့ပါ၊ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ရူစာမင္းသမီးသည္ ခမည္းေတာ္၏ မိစၧာAယူကုိ ေၿဖရွင္းေပးရန္ သစၥာAဓိ႒ာန္ၿပဳေလ၏။ ထုိAခါ Aေလာင္းေတာ္သည္ နာရဒ Aမည္ၿဖင့္ ၿဗဟၼာ့ၿပည္တြင္ ၿဖစ္ေန၏၊ Aေလာင္းေတာ္သည္ ေလာက ေကာင္းက်ဳိးကုိ Aလုိရွိသည့္Aတြက္၊ ေလာကကုိ ၾကည့္ေတာ္မူေသာAခါ ရူစာမင္းသမီးသည္ ကုိယ္က်င့္သိကၡာပ်က္စီး၍ မိစၧာAယူကုိ က်င့္သုံးေနေသာ ဖခမည္းေတာ္ကုိ မွန္ကန္ေသာ ဓမၼလမ္္းေၾကာင္း ေပၚသုိ႔ ၿပန္ေရာက္ရန္Aတြက္ ေလာကတြင္ ေစာင့္ေနၾကေသာ ရဟန္း၊ ပုဏၰား၊ နတ္္မင္း၊ ၿဗဟၼာမင္းမ်ား ဤေနရာဌာနသုိ႔ ၾကြေတာ္မူ၍ ခမည္းေတာ္ မိစၧာAယူမွ လြတ္၍ ၿပည္သူAားလုံး ခ်မ္းသာေAာင္ ေဆာင္ရက ြ ္ ေပးပါဟု သစၥာAဓိ႒ာန္ၿပဳေနတာကုိ သိရွိေလ၏၊ Aေလာင္းေတာ္
နာရဒ
ၿဗဟၼာသည္
ၾကည္ညဳိဖယ ြ ္ရာ
ရေသ့Aသြင္ေဆာင္၍
တေလာကလုံးကုိ
ထြန္းလင္းေတာက္ပေစလွ်က္ လူ႔ၿပည္သုိ႔ ဆင္းလာကာ၊ Aဂၤတိဘုရင္၏ နန္းၿပာႆဒ္သ၀ ုိ႔ င္ၿပီး ေကာင္းကင္၌ ရပ္တည္ေလ၏၊ နာရဒ ရွင္ရေသ့ကုိ ၿမင္လွ်င္ ရူစားမင္းသမီးသည္ လက္Aုပ္ခ်ီမုိး ရွိခုိးကန္ေတာ့ေလ၏။ Aဂၤတိမင္းၾကီးသည္ နာရဒ ရေသ့၏ Aရွိန္A၀ါကုိၿမင္လွ်င္ မိမိေနေသာ ေနရာတြင္ မေန၀န္႔ေတာ့ဘဲ ေAာက္သုိ႔ဆင္း၍ ေနလွ်က္
Aရွင္ရေသ့
တေလာကလုံးကုိ
ထြန္းလင္းေစလွ်က္
Aဘယ္Aရပ္မွလာ၍
Aဘယ္သုိ႔ေသာ Aမ်ဳိးAႏြယ္ ၿဖစ္ပါသနည္းဟု ေမးေလ၏။ တမလြန္ေလာက မရွိဟု Aယူရွိေနေသာ မင္းၾကီးAား၊ မင္းၾကီး ငါသည္ ခပ္သိမ္းေသာ ေလာကကုိ ထြန္းလင္းေစလွ်က္ နတ္ၿပည္မွ ဆင္းသက္လာပါ၏၊ ငါ့Aမည္သည္ ကႆပ ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ နာရဒ ဟူ၍လည္းေကာင္း ေခၚဆုိ၏၊ တမလြန္ေလာက ရွိေၾကာင္းကုိ သိေစလုိ၍ ေၿဖၾကားလုိက္၏။ Aရွင္ရေသ့ Aရွင္ရေသ့သည္ တန္ခုိးေတာ္Aားၿဖင့္ ေကာင္းကင္၌ သြားနဳိင္ တည္နဳိင္ၿခင္းသည္ Aံ့ၾသဖြယ္ေကာင္း၏၊ Aဘယ္သုိ႔ေသာ Aေၾကာင္းေၾကာင့္ ဤတန္ခုိးေတာ္ေတြကုိ ရရွိပါသနည္း..? မင္းၾကီး ငါသည္ ေရွးတမလြန္ဘ၀က ဂတိသစၥာကုိလည္းေကာင္း၊ မွန္ကန္ေသာ တရားကုိေသာ္ လည္းေကာင္း၊ Iေၿႏၵ ေစာင့္စည္းၿခင္းကုိလည္းေကာင္း၊ ေပးကမ္းစြန္႔ၾကဲၿခင္းကုိ လည္းေကာင္း၊ ဤတရား ေလးပါးကုိ ၿပဳလုပ္ဘူးေသာ ကုသုိလ္ေၾကာင့္ ဤသုိ႔ေသာ တန္ခုိးကုိ ရရွိ၍၊ ငါသည္ စိတ္ၿဖင့္ Aလုိရွိတုိင္း စြမ္းနဳိင္၏ဟု ကုသို္လ္၏ Aက်ုဳိးရွိေၾကာင္းကုိ သိေစလုိ၍ ဆုိၿခင္းၿဖစ္၏။ နာရဒ ရွင္ရေသ့ သင္သည္ ကုသိုလ္၏ Aက်ုိးရွိေၾကာင္းကုိ Aံ့ၾသဖြယ္ေကာင္းေAာင္ ေၿပာၾကား၏၊ Aကယ္၍ ေကာင္းမွဳကုသုိလ္၏ Aက်ဳိး တကယ္ရွိသည္ၿဖစ္Aံ့ ငါ့Aားထင္ရွားေAာင္ ၿပပါ့လား….? မင္းၾကီးသင္၏ ယုံမွားၿခင္း Aယူသည္ သင္ထံတြင္ မ်ားစြာရွိေန၏၊ သင္၏ ယုံမွားေသာAယူကုိ ငါ့Aားေမးၿမန္းနဳိင္၏၊ ငါသည္ သင္၏ ယုံမွားၿခင္း Aယူ၀ါဒကုိ Aက်ဳိး Aေၾကာင္း ခုိင္လုံစာြ ရွင္းၿပ၍ သင့္ထံတြင္ ရွိေနေသာ Aယူ၀ါဒ မွားကုိ ေၿဖဖ်က္နဳိင္ပါသည္ဟု ေၿပာၾကားေလ၏။
နာရဒ
Aရွင္ရေသ့၊
24 Aေၿပာစကားေၾကာင့္
သင္၏
သင္Aား
ငါေမးပါ၏၊
ေလာကတြင္
နတ္ၿပည္လည္းရွိ၏၊ AမိAဖလည္း ရွိ၏၊ ပစၥဳပၸန္ေလာက၊ တမလြန္ေလာကလည္းရွိ၏ ဟူ၍ လူတုိ႔ဆုိၾကပါ၏၊ ထုိစကားသည္ Aမွန္စကားၿဖစ္ပါသလား..? မင္းၾကီး နတ္ေလာကသည္လည္းေကာင္း Aေဖ Aေမသည္လည္းေကာင္း၊ ပစၥဳပၸန္ တမလြန္ေလာက သည္လည္းေကာင္း ရွိပါ၏၊ လူတုိ႔သည္ ကာမဂုဏ္တုိ႔၌ တတ္မက္ၿခင္း ေတြေ၀မိန္းေမာၿခင္းေၾကာင့္ တမလြန္ ေလာကကုိ မသိမၿမင္နုဳိင္ၿခင္း ၿဖစ္ပါသည္။ နာရဒ ရွင္ရေသ့၊ တကယ္လုိ႔ တမလြန္ေလာက ရွိတယ္လုိ႔ သင္လက္ခံလွ်င္ Aသင္ရေသ့သည္ ကၽြန္ဳပ္Aား ေငြငါးရာ ေခ်းငွားပါလား သင္ရေသ့ကုိ တမလြန္ေလာက ေရာက္လွ်င္ Aတုိးၿဖင့္ ေငြတစ္ေထာင္ ၿပန္ဆပ္ပါမည္ဟု ပ်က္ရယ္စကား ေၿပာၾကားေလ၏။ မင္းၾကီး သင္သည္ သီလရွိ၍ သူ႔ေက်းဇူးကုိသိတတ္ေသာ သူေတာ္ေကာင္းၿဖစ္လွ်င္၊ သင့္Aား ေငြငါးရာ ေခ်းငွားဖုိ႔ ငါ၀န္မေလးပါ၊ ယခုေတာ့ သင္သည္ ၾကမ္းၾကဳတ္ယုတ္မာ၍ မိစၧာAယူရွိေသာေၾကာင့္ တမလြန္ငရဲသုိ႔ မုခ်ေရာက္မည္ၿဖစ္၏၊ ငရဲသုိ႔ေရာက္ေနေသာ သင့္ကုိ ငါဘယ္လုိ Aေၾကြးလာေတာင္းမည္နည္း..? မင္းၾကီး သင္သည္ မိစၧာAယူ တန္းလန္းၾကီးၿဖင့္ ယခုဘ၀ ကြယ္လန ြ ္ခ့ေ ဲ သာ္ က်ီး၊ လင္းတ၊ သိန္း၊ စြန္၊ ေခြးတုိ႔ ေသြးစိမ္းရဲရဲၿဖင့္ ကုိက္ခဲ စားေသာက္ခံရေသာ ငရဲသုိ႔ ေရာက္ေနမည္ၿဖစ္၍ သင္ေခ်းငွါးမည္ၿဖစ္ေသာ ငါ၏ Aေၾကြးကုိ ငါဘယ္ကဲ့သုိ႔ လာေတာင္းလုိ႔ ရမည္နည္း…? မင္းၾကီး သင္သည္ မိစၧာAယူစဲြ၍ ဘ၀နိဂုံးခ်ဳပ္သြားလွ်င္ လ ေန မရွိေသာ ေမွာင္မုိက္၍ Aုတ္Aုတ္ က်က္က်က္ Aလြန္ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းေသာငရဲ၌ ခံစားေနရမည္ၿဖစ္၍ ငါထံမွ သင္ေခ်းငွားမည္္ၿဖစ္ေသာ Aေၾကြးကုိ ဘယ္ကဲ့သုိ႔ လာေတာင္းလုိ႔ ရမည္နည္း…? မင္းၾကီး ဤလူ႔ၿပည္၌လည္း မေကာင္းေသာAက်င့္ရွိေသာသူ၊ ပ်င္းေသာသူ၊ Aလြန္ၾကမ္းၾကဳတ္္ ယုတ္မာ ပက္စက္ေသာသူ၊ ဤလုိ လူမုိက္၊ လူပ်င္းေတြကုိ ေငြေခ်းငွားလွ်င္ ဘယ္ေတာ့မွ ၿပန္ရလိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ။ မင္းၾကီး
လူ႔ၿပည္လူ႔ေလာက၌
ပညာAေၿမာ္Aၿမင္ရွိေသာသူ၊
ရုိးသားေၿဖာင့္မတ္၍
သီလရွိေသာသူ၊
သူတပါး၏
ေငြေခ်းငွါးမွသာလွ်င္
Aရင္းႏွင့္Aတုိးေငြကုိ
ထၾကြလုံးလႏွင့္
ေက်းဇူးကုိသိတတ္္ေသာသူ၊
မွန္မွန္ကန္ကန္
ၿပန္ရမည္ၿဖစ္၏၊
ၿပည့္စုံေသာသူ၊
ဤလုိပုဂၢဳိလ္မ်ဳိးေတြကုိ ဤပုဂၢဳိလ္မ်ဳိးေတြကုိသာ
ေငြရွင္ေတြမွ ေငြလုိAပ္လွ်င္ လာေခ်းပါဟု ဖိတ္ေခၚတတ္၏။ Aဂၤတိမင္းၾကီးသည္ နာရဒ ရေသ့Aား ၿပန္ေၿပာစရာ စကားမရွိသည့္Aတြက္ ဆိတ္ဆိတ္ေနတာ ေတြ႔ရ၏၊ ရူစာမင္းသမီးႏွင့္ မူးၾကီးမတ္ရာ ၿပည္သူၿပည္သားAေပါင္းလည္း တန္ခုိးၾကီးေသာ နတ္မင္းၾကီးသည္ မင္းၾကီး၏ မိစၧာAယူကုိ ေခ်ခၽြတ္နဳိင္သူ ၿဖစ္လိမ့္မည္ဟု ၀မ္းေၿမာက္၀မ္းသာ ၿဖစ္ၾက၏။ နာရဒ ၿဗဟၼာမင္း၏ ငရဲေတြရွိေၾကာင္း Aမ်ဳိးမ်ုိဳး ေၿပာဆုိ၍ တရားေဟာၾကား လိုက္ေသာAခါ၊Aဂၤတိ ဘုရင္သည္ ထိတ္လန္႔တုန္လွဳပ္သြား၏၊ မိမိၿပဳခဲ့ေသာ Aကုသုိလ္ေတြAတြက္ ေနာင္တေတြ Aလီလီ ရကာ၊ ဆရာရေသ့ Aကၽြနဳပ္Aၿပစ္ေတြ ေၿပေပ်ာက္၍ သုဂတိဘ၀ ေရာက္ေၾကာင္း
တရားေကာင္းကုိ ညႊန္ၿပေတာ္
မူပါဟု ေတာင္းပန္ေလွ်ာက္ထား၏။ မင္းၾကီး သင္သည္ ယေန႔မွစ၍ မတရားေသာAက်င့္ကုိ မက်င့္ႏွင့္၊ တရားေသာAက်င့္ကုိသာ က်င့္ပါ၊ ေရွးမင္းေတြ က်င့္ခဲ့ေသာ မင္းက်င့္တရားႏွင့္Aညီ တုိင္းသူ ၿပည္သားေတြကုိ ေစာင့္ေရွာက္ပါ၊ စား၀တ္ေနေရး က်န္းမာေရး မၿပည့္စုံေသာ ပုဂၢဳိလ္ေတြကုိ ၿပည့္စုံေAာင္ ဖန္တီးေပးပါ၊ ေက်းဇူးရွိခ့ဘ ဲ ူးေသာ ပုဂၢဳိလ္ေတြကုိ
25 ေက်းဇူးၿပန္ဆပ္ၿခင္းသည္ ေရွးသူေတာ္ေကာင္းေတြ၏ Aက်င့္ေကာင္းေတြၿဖစ္တယ္၊ သင္လုိက္နာေဆာင္ရက ြ ္ ေသာ Aားၿဖင့္ သင့္ေပၚတင္ရွိေနေသာ Aကုသုိလ္ေၾကြးေတြကုိ ေခ်ဖ်က္ပါ။ မင္းၾကီး သင္သည္ ယေန႔မွစ၍ မိမိAက်ဳိးစီးပြားကုိ ဖ်က္စီးတတ္ေသာ လူမုိက္ေတြကုိ မေပါင္းပါႏွင့္၊ သင္ လူမုိက္ေတြႏွင့္ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံလွ်င္ Aပါယ္ငရဲ ေရာက္လိမ့္မည္၊ မိမိ Aက်ဳိးစီးပြားကုိ လုိလားေသာ Aေဆြခင္ပြန္းေကာင္းေတြႏွင့္သာ
ေပါင္းသင္းပါ၊
Aေဆြခင္ပန ြ ္း
ေကာင္းေတြသာလွ်င္
ယခုဘ၀Aက်ဳိး
ေနာင္ဘ၀Aက်ဳိးကုိ ခ်မ္းသာေAာင္ ေဆာင္ရက ြ ္ေပးပါလိမ္မည္ ဟု ဆုံးမစကား ေၿပာၾကားၿပီး ရူစာမင္းသမီး ႏွင့္တကြ ပရိသတ္ Aေပါင္းကုိ ဆုံးမၾသ၀ါဒေပး၍ ၿဗဟၼၿပည္သုိ႔ ၿပန္သာြ းေလ၏။ ၿမတ္စြာဘုရား Aေလာင္းေတာ္သည္ Aေလာင္းေတာ္ဘ၀တြင္ မိမိႏွင့္တကြ ေလာကသားေတြ၏ Aယူမွားေနေသာ ဒိ႒ိ၀ါဒ ဆုိးေတြမွ ေ၀းကြာေAာင္ ေဆာင္ရက ြ ္ ေပးနဳိင္သလို၊ လက္ထက္ေတာ္ Aခါမွာလဲ ေမွာင္မုိက္ေနေသာ ေဆာင္ရြက္ေပးနဳိင္
Aတၱေလာကၾကီးထဲ၌ ေသာေၾကာင့္
ဒိ႒ိ
Aနတၱဆုိသည့္
တည္းဟူေသာ
ဆီမီးေရာင္ကုိ
ကိေလသာကုိ
ထိန္ထိန္ၿငီးေAာင္
ဘယ္ေတာ့မွ
မလာၿခင္းမ်ဳိးႏွင့္
ေ၀းကြာေတာ္ မူပါေပ၏။
၀ိစိကိစၧာကိေလသာတုိ႔မွ ေ၀ ေ၀းကြာေတာ္မူၿခင္း (၆)
ယုံမွားၿခင္း
၀ိစိကိစၧာ
ဆုိသည္မွာ
ရတနာသုံးတန္၊
ကံ၊
ကံ၏Aက်ဳိးကုိ
ယုံခ်င္သလုိလုိ
မယုံခ်င္သလုိလုိ ၿဖစ္ေန၍ သံသယ ပြားေနေသာစိတ္Aား ၀ိစိကိစၧာဟု ေခၚဆုိၿခင္းၿဖစ္၏။ လူသား၏ သႏၱာန္မွာ ကိစၥတစ္ခု လုပ္ေနရင္လည္း ဟုတ္မွဟုတ္ပါ့မလား၊ ခရီးသြားေနရင္လည္း လမ္းမွန္မွ မွန္ပါ့မလား၊ စာေပ၏ သေဘာထားကုိေလ့လာေသာ Aခါမွာလညး္ မွန္မွမွန္ရ့လ ဲ ားဟု ယံုမွားၿခင္း သံသယမ်ဳိးၿဖစ္တတ္၏၊ Aဲဒီလို ယံုမွားမွဳ သံသယမ်ဳိးသည္ ၀ိစိကိစၧာသေဘာမ်ဳိးေတာ့ သက္ေရာက္ပါ၏၊ ၀ိစိကိစၧာ စစ္စစ္မဟုတ္ဘဲ စU္းစားၾကံစည္တတ္သည့္ Aသိဉာဏ္ႏွင့္ ၀ိတက္သေဘာမ်ဳိးသာၿဖစ္၏။ ၀ိစိကိစၧာသည္ ပုဂၢဳိလ္တေယာက္ေယာက္၏ သႏၱာန္ထတ ဲ ြင္ ၿဖစ္ေပၚေနေသာ ကုသုိလ္တရားေတြကုိ ဟန္တ ႔ ားပိတ္စုိ႔တားၿမစ္တတ္တဲ့
နီ၀ရဏ
တရားေတြၿဖစ္ေနသည့္
Aတြက္
ဘုရား၊
တရား၊
သံဃာႏွင့္
သိကၡာပုဒ္ေတြ၊ ခႏၶာ Aာယတန ဓာတ္ သစၥာႏွင့္ ပဋိစၥသမုပၸာဒ္ တရားေတြမွာ ယံုမွားၿခင္း ၿဖစ္ေနသည့္ စိတ္ကုိသာ ၀ိစိကစၧာဟု ေခၚဆုိၿခင္း ၿဖစ္၏။ ယုံမွားၿခင္း
၀ိစိကိစၧာသည္
Aၿဖစ္ခံရသည့္
မည္္သ႔ူကုိမဆုိ၊
သံသယစိတ္ေတြ
တႏုံ႔ႏုံ႔ႏွင့္
Aကုသုိလ္တရားေတြပြားၿပီး Aက်ဳိးမဲ့ကုိ ၿဖစ္ေစတတ္သလုိ၊ ယုံၾကည္မွဳ လြန္ကလ ဲ ွ်င္လည္း ေၾကာက္စရာ ေကာင္းပါ၏၊ Aသိဉာဏ္ရွိေသာ လူသားတုိင္းသည္ Aကန္းယုံ Aရမ္းယုံ ၿဖစ္ၿခင္တာၿဖစ္ဆုိၿပီး ဇြတ္မိွတ္ ယုံၾကည္ေသာ Aက်င့္မ်ဳိးကုိေတာ့ ကမၻာေပၚရွိ Aသိဉာဏ္ရွိေသာ လူသားတုိင္း ဆင္ၿခင္သင့္၏။ မိမိႏွင့္ ပတ္၀န္းက်င္ကုိ ထိခုိက္မွဳေတြ ၿဖစ္ေစတတ္တ့ဲ ကုိးကြယ္ယုံၾကည္မွုဳမ်ဳိးေတြ၊ မိမိေကာင္းစား ေရးကုိ
ရည္ရြယ္၍
ကုိယ္ခ်င္းစာစိတ္ကင္းမဲ့ၿပီး
သက္ရွိေတြကုိ
သတ္ၿဖတ္၍
ပူေဇာ္ပသၿခင္း
ဆုိသည့္
ယုံၾကည္မွဳေတြသည္ လြန္ကဲေသာ ယုံၾကည္မွဳေတြၿဖစ္၏။ လူသားေတြAတြက္
လြန္ကဲေသာယုံၾကည္မွဳသည္
ဆုးိက်ဳိးေတြနွင့္ေတြ႔ၾကဳံရ၍
ယခုဘ၀Aက်ဳိး
ေနာင္ဘ၀Aက်ဳးိ မေကာင္းသလုိ၊ သံသယပြားသည့္ ယုံမွားၿခင္းသည္လည္း မေကာင္းပါ၊ မိိမိဘ၀ Aတြက္ ယုံၾကည္စိတ္ခ်ရေသာ ယုံၾကည္မွဳမ်ဳိးကုိသာလွ်င္ Aသိဉာဏ္ႏွင့္ယွU္ၿပီး မွန္မွန္ကန္ကန္ ဆုံးၿဖတ္သင့္၏။
26 မိမိဘယ္Aလုပ္ကုိဘဲ လုပ္လုပ္ ဘယ္လုိဘၾဲ ကံၾကံ မိမိ၏ရုိးသားေၿဖာင့္မတ္ၿခင္း ဆုိသည္ ကုိယ္က်င့္ သိကၡာသီလကုိ Aေၿခခံထားရမည္ၿဖစ္၏။ ကုိယ္က်င့္သိကၡာသီလကုိ စံထားၿပီး လုပ္နဳိင္ေသာ ပုဂၢဳိလ္ေတြ၏ သႏၱာန္မွာလွ်င္ တည္ၾကည္ၿခင္း သမာဓိတရားေတြ ၿဖစ္ေပၚလာၿပီး မိမိဘ၀Aတြက္ စိတ္ခ်ရေသာ ယုၾကည္မွဳကုိ မွန္မွန္ကန္ကန္ ဆုံးၿဖတ္နဳိင္ေသာ ပညာတရားကုိ ရွာေဖြနဳိင္မွာၿဖစ္၏။ Aကန္းယုံ Aရမ္းယုံ ဇြတ္ယုံတတ္ေသာ Aစြန္းေရာက္ လူသားေတြႏွင့္ ယုံမွားၿခင္းမ်ားစြာ သံသယပြား ေနေသာ ကုိယ္က်ဳိးရွာ လူသားေတြသည္ Aေမွာင္လမး္တြင္ စမ္းတ၀ါး၀ါး ေလွ်ာက္ေနရေသာ ပုဂၢဳိလ္ေတြၿဖစ္၏။ စိတ္ခ်ရေသာ ယုံၾကည္ခ်က္ၿဖင့္ Aမ်ားAက်ဳိးကုိ ေဆာင္ရက ြ ္ေနေသာ ပုဂၢဳိလ္ေတြသာလွ်င္ Aလင္းေရာင္ ေAာက္တြင္ ေလွ်ာက္လွမ္းေနေသာ ပုဂၢဳိလ္ေတြၿဖစ္၏။ Aေမွာင္ဖုံးေသာပုဂၢဳိလ္ေတြ Aမ်ားဆုံးရွိေသာ ဤကမၻာေၿမၿပင္၏ ဘယ္ေနရာတြင္မဆုိ ၿငိမ္းခ်မ္းမွဳကင္း ေပ်ာက္၍ ဆူပြက္မွဳေတြ မ်ားစြာၿဖင့္ စိတ္မေကာင္းဖြယ္ရာ ၿမင္ကြင္းစုံကုိ ေန႔စU္ေန႔တုိင္း ၿမင္ေတြ႔ေနရ၏၊ ၿငိမ္း ခ်မ္း၍ သာယာ၀ေၿပာေသာ လူ႔ေဘာင္ၾကီးတည္ေဆာက္ခ်င္ရင္ေတာ့ လူသားေတြAၿမင္မွန္ရဖုိ႔ လုိAပ္လွ၏၊ ယုံၾကည္မွဳၿဖင့္
ေAာင္ၿမင္မွဳ
ရရွိသာြ းေသာ
Aေလာင္းေတာ္
Aလီန
သတၱဳမင္းသားကုိ
ၾကည္ညဳိရေAာင္၊ ေရွးAခါက ကပိလတုိင္း UတၱရပUၥာလၿမဳိ႔ေတာ္တြင္ ဇယဒိသ မင္းၾကီး တုိင္းၿပည္Aုပ္ခ်ဳပ္စU္ Aခါက ၿဖစ္ပါ၏၊ မင္းၾကီးသည္ Aရြယ္ေရာက္၍ ပညာစုံေနေသာ Aလီနသတၱဳ မင္းသားAား၊ Aိမ္ေရွ႔ UပရာဇာAၿဖစ္ Aပ္ႏွင္းထား၏။တခုေသာေန႔တြင္ တကၠသုိလ္ၿပည္မွ နႏၵပုဏၰားသည္ ဇယဒိသ မင္းၾကီးထံ ဂါထာေလးပုဒ္ ေဟာၾကားရန္ ေရာက္လာ၏၊ မင္းၾကီး ေတာကစားထြက္ခါနီးမွ ေရာက္လာ သၿဖင့္၊ နာၾကားဖုိ႔Aခ်ိန္မရေတာ့ဘဲ ေတာကစားရာမွ ၿပန္လာခ်ိန္တြင္ နာၾကားမည္ဟု ေၿပာဆုိကာ နႏၵပုဏၰားAား Eည့္၀တ္ၿပဳထားရန္ မွာၾကားၿပီး ဇယဒိသ မင္းၾကီးသည္ မူးမတ္ဗုိလ္ပါမ်ားႏွင့္Aတူ ေတာကစားထြက္ေလ၏။ မင္းၾကီးႏွင့္Aဖြဲ႔သည္ သားေကာင္ကုိေတြ႔၍ လုိက္ၾကရာ မင္းၾကီးေဘးမွ လြတ္ထက ြ ္သာြ း၏၊ ေရႊသမင္ ဘယ္ကထြက္ မင္းၾကီးတာကထြက္ ၿဖစ္သာြ းသၿဖင့္ မင္းၾကီးသည္ ရွက္ရွက္ၿဖင့္ သားေကာင္ကုိလုိက္ရာ ေတာနက္ထဲ
ေရာက္သြားသၿဖင့္
မိမိAဖြ႔သ ဲ ားေတြႏွင့္
Aဆက္Aသြယ္ၿပတ္သာြ း၏၊
သားေကာင္ေတာ့
ရလုုိက္ပါ၏၊ ပင္ပန္းတာႏွင့္ ပေညာင္ပင္ေAာက္တြင္ Aနားယူေနရာ၊ ဘီလူးသည္ ဇယဒိသမင္းၾကီးႏွင့္ သားေကာင္ပါဖမ္းလုိက္၏။ ဇယဒိသမင္းၾကီးသည္
ဘီးလူးAား
Aသင္ဘီလူး
ကၽြနဳပ္သည္
တုိင္းၿပည္၌
နႏၵပုဏၰားထံ
တရားနာယူရန္ ကတိစကားရွိသၿဖင့္ ယခုမစားေသးဘဲ တုိင္းၿပည္သုိ႔ ၿပန္ခြင့္ၿပဳၿပီးေနာက္ ၿပန္လာမွစားရန္ ဘီလူးAား ေမတၱာရပ္ခံေလ၏။ Aစာမစားရသည္မွာ ခုႏွစ္ရက္ရွိၿပီၿဖစ္ေသာ ဘီလူးသည္ ယခုပင္စားလုိ၏၊ ဘီလူးႏွင့္မင္းၾကီးသည္
ေရွးေရစက္
Aေၾကာင္းေတြရွိသၿဖင့္
ခြင့္ေတာင္းေသာ
မင္းၾကီး၏
စကားကုိ
ယုံၾကည္ကာ ဘီလူးသည္ မင္းၾကီးAား ၿပန္ခြင့္ေပးလုိက္၏။ ဇယဒိသမင္းၾကီးသည္ တုိင္းၿပည္သုိ႔ၿပန္ေရာက္ေသာAခါ နႏၵပုဏၰားထံမွ ဂါထာေလးပုဒ္ကုိ နာယူ၏၊ မင္းၾကီးသည္ တရားဂါထာေလးပုဒ္ကုိ သေဘာၾကသၿဖင့္ ေငြေလးေထာင္ပူေဇာ္ၿပီး နႏၵပုဏၰားကုိ တကၠသုိလ္သုိ႔ ၿပန္ပုိ႔လုိက္၏၊ မင္းတုိ႔မည္သည္ ကတိသစၥာတည္ရမည္ၿဖစ္၏၊ မိမိဘီလူး Aေပၚေပးခဲ့ေသာ ကတိသစၥာကုိ ဘယ္လုိမွ ဖ်က္လုိမၿဖစ္ပါ၊ ကပိလတုိင္း UတၱရပUၥာလၿမဳိ႔၌ ကတိသစၥာပ်က္ေသာ မင္းတပါးရွိခ့ဲသည္ဟု သမုိင္း Aမဲစက္ၾကီးကုိ မိမိဘယ္ေတာ့မွ Aၿဖစ္ခံမည္ မဟုတ္ေပ၊ မိမိAသက္ႏွင့္လၿဲ ပီး ကတိသစၥာတည္ရမည္ၿဖစ္၏။
ဇယဒိသမင္းၾကီးသည္
27 မိမိေဆာင္ရက ြ ္ဖယ ြ ္ရာ
ႏွင့္မူးမတ္ဗုိလ္ပါတုိ႔Aား ေခၚယူၿပီး မိမိေတာတြင္း၌
ကိစၥမ်ားၿပီးသၿဖင့္
သားေတာ္
Aိမ္ေရွ့မင္းသား
ၾကဳံေတြ႔ခ့ရ ဲ ေသာ Aၿဖစ္Aပ်က္ကုိ ေၿပာၿပၿပီး မိမိသည္
ဘီလူးAစားခံရန္ ၿပန္သြားရမည္ၿဖစ္၍ သားေတာ္ Aလီနသတၱဳ Aိမ္ေရွ့မင္းသားAား နန္းAပ္ေလ၏။ Aလီနသတၱဳ Aိမ္ေရွ႔မင္းသားသည္ ခမည္းေတာ္Aပ္လာေသာ ထီးနန္းကုိ လက္မခံဘဲ၊ ခမည္းေတာ္ မင္းၾကီး၏ကုိုယ္စား သားေတာ္Aား သြားေရာက္၍ ဘီလူး Aစားခံခြင့္ ၿပဳပါရန္ ခြင့္ေတာင္းေလွ်ာက္ထားေလ၏။ ဇယဒိသမင္းၾကီးသည္ သားေတာ္Aား ခ်စ္သား ဖခမည္းေတာ္သည္ Aသက္Aရြယ္Aားၿဖင့္လည္း ၾကီးလွၿပီ ဖခမည္းေတာ္ မရွိလုိ႔ တုိင္းၿပည္Aတြက္ ဘာမွ ၿဖစ္လာမည္မဟုတ္ ထီးနန္းဆက္ခံရန္ သားေတာ္ ရွိေနသည့္Aတြက္ ၿဖစ္၏၊ သားေတာ္မရွိလွ်င္ ထီးနန္္းဆက္ၿပတ္မည့္Aတြက္ ဖခမည္းေတာ္တုိ႔ တုိင္းၿပည္ၾကီး ကစU့္ကလ်ားၿဖစ္သြားနဳိင္၏၊ သားေတာ္၏ ခြင့္ေတာင္းမွဳကုိ တားၿမစ္ေလ၏။ Aလီသတၱဳ
Aိမ္ေရွ႔မင္းသားလည္း
ဖခမည္းေတာ္
ခြင့္မၿပဳလွ်င္
သားေတာ္လည္း
ထီးနန္းကုိ
လက္မခံဘူးဟု Aက်ပ္ကုိင္သည့္Aတြက္ ေနာက္ဆုံးေတာ့ သားေတာ္Aား ခြင့္ၿပဳလုိက္၏၊ ဖခင္ကုိယ္စား ဘီလူးAစားခံ သြားမည့္သားကုိ ဘယ္မိဘမွ ေက်ေက်နပ္နပ္ ခြင့္ၿပဳနဳိင္လိမ့္မည္မဟုတ္ေပ၊ ခမည္းေတာ္ မင္းၾကီးလည္း သားေတာ္Aက်ပ္ကုိင္လုိ႔သာ ခြင့္ၿပဳရေသာ္လည္း ေယာက်ၤားတန္မ့ဲ မ်က္ရည္ေတြ ယိုစီးၿပီး ၀မး္နဲ ေၾကကြဲမွဳ မ်ားစြာႏွင့္ ေသာကေ၀ဒနာကုိ ရင္၀ယ္ပုိက္ကာ ခြင့္ၿပဳ့ရၿခင္းၿဖစ္၏။ မယ္ေတာ္မိဖုရားၾကီးလည္း သားေတာ္Aတြက္ ေသာကၿဖစ္ကာ မူးေမ့လဲသာြ း၏၊ ႏွမေတာ္ေတြလည္း ငုိေၾကြးၾက၏၊ Aိမ္ေရွ႔မင္း၏ မိဖုရားလည္း လူးလိမ့္ငုိေၾကြး၏၊ တုိင္းသူၿပည္သားေတြလည္း ငိုေၾကြးၾက၏ မင္းသား ဘီလူးလာရင္ ၀ုိင္းတုိက္မည္၊ မသြားပါႏွင့္လုိ႔ ဘယ္သူမွ မတားၿမစ္ၾကပါ၊ ဖခင္ကုိယ္စား ဘီလူးပုိင္ ပစၥည္းၿဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ သူတပါးပုိင္ပစၥည္းကုိ Aဓမၼယူၿခင္းသည္ သူေတာ္ေကာင္းမွန္သမွ် ၿပဳလိမ့္ မည္ မဟုတ္ေပ၊ Aလီနသတၱဳမင္းသားေလးသာ ေဘးကင္းစြာ ၿပန္ေရာက္လာပါေစလုိ႔ ေမတၱာပုိ႔ ဆုေတာင္း ၾက၏။ Aမွန္ေတာ့ ဇယဒိသ မင္းၾကီလည္း ေသရမွာ မေၾကာက္လုိ႔မဟုတ္၊
သားေတာ္ Aလီိနသတၱဳ
မင္းသားလည္း ေသရမွာ မေၾကာက္လုိ႔မဟုတ္၊ ေသရမွာေတာ့ လူသားတုိင္း ေၾကာက္ပါ၏၊ ဇယဒိသမင္းၾကီးႏွင့္ သားေတာ္
Aလီနသတၱဳမင္းသားသည္
ေသရမွာထက္
မိမိတုိ႔ကုိ္ယ္က်င့္သိကၡာပ်က္စီး
သြားမွာကုိ
ပုိၿပီးေၾကာက္၏၊ ေသၿခင္းသည္ တစ္ဘ၀သာ ဒုကၡ ၿဖစ္၍ ကတိသစၥာပ်က္၍ ကုိယ္က်င့္သိကၡာ ပ်က္စီးၿခင္းသည္ ဘ၀မ်ားစြာ ခံစားရမွာၿဖစ္၏။ Aလီနသတၱဳမင္းသားေလးသည္ ဖခမည္းေတာ္၏ ခြင့္ၿပဳခ်က္Aရ ဘီလူးထံ Aစားခံဘုိ႔ သြားရန္ ၿပင္ဆင္၏၊
မင္းသားေလးသည္ ဘာလက္နက္ပစၥည္း ယူသာြ းလွ်င္ ေကာင္းမလဲလုိ႔ စU္းစားေသာAခါ
မိမိတတ္ထားေသာ A႒ာရသ ၁၈-ရပ္ပညာမ်ားသည္ တကယ့္ဒုကၡႏွင့္ၾကဳံေတြ႔လာလွ်င္ Aားကုိးေလာက္ေသာ Aရာမ်ားမဟုတ္ပါ၊ ေလး ၿမား သံလွ်က္ Aစရွိေသာ လက္နက္ပစၥည္းမ်ားသည္လည္း တကယ့္Aႏၱရာယ္ႏွင့္ ၾကဳံေတြ႔ လာလွ်င္ Aားကုိးရေလာက္ေသာ Aရာမ်ား မဟုတ္ပါ။ မိမိAတြက္ယုံမွားမွဳ
၀ိစိကိစၧာ
ဆုိသည့္
သံသယစိတ္ေတြမၿဖစ္ဘဲ၊
တကယ့္ယုံၾကည္
စိတ္ခ်
Aားကုိးထုိက္ေသာတရားကား မိမိ၏ ၿဖဴစင္ၿခင္း ကုိယ္က်င့္သိကၡာသာ ၿဖစ္၏၊ ငါသည္ ဖခင္၏ ကုိယ္စား ဘီလူးပုိင္ ပစၥည္းၿဖစ္၏၊ ဘီလူးပုိင္ ပစၥည္းၿဖစ္ေသာငါသည္ ဘီလူးAား ဘယ္လုိနည္းႏွင့္မွ် ခုခံတုိက္ခံရန္မလုိ၊ Aကယ္၍ တုိက္ခုိက္ခဲ့လွ်င္ ငါ၏ ၿဖဴစင္ေသာ ကုိယ္က်င့္သိကၡာတရားမ်ား ပ်က္္စီးမွာ ၿဖစ္၏။
28 ငါ၏ ၿဖဴစင္ေသာ ကုိယ္က်င့္သိကၡာတရားမ်ားကုိေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ Aပ်က္Aစီးမခံနဳိင္၊ ဘီလူးပုိင္ပစၥည္း ၿဖစ္ေသာ ငါသည္ ဘီလူးထံသြား၍ Aစားခံၿခင္းသည္သာလွ်င္ Aေကာင္းဆုံးၿဖစ္၏ဟု မိ္မိ၏ကုိယ္က်င့္ သိကၡာ ၿဖဴစင္ၿခင္းဆုိသည့္ ယုံၾကည္စိတ္ခ်ရေသာ လက္နက္ကုိသာလွ်င္ ယူေဆာင္လွ်က္ ဘီလူးထံ ထြက္ခါြ လာ၏။ ေတာထဲတြင္ရွိေသာ ဘီလူးသည္ ခုႏွစ္ရက္ေလာက္ Aစာမစားရသည့္Aတြက္ ယေန႔ရက္ခ်ိန္းၿပည့္၍ ၿပန္လာမည့္ ဇယဒိသမင္းၾကီးAား ေစာင့္ေမွ်ာ္လွ်က္ရွိပါ၏၊ ဘီလူး၏ စုိးရိမ္စိတ္ကေတာ့ ေလာကတြင္ရွိေသာ လူမင္းေတြသည္
ကတိသစၥာတည္ေသာ
မင္းေတြရွိသလုိ၊
ကတိသစၥာမတည္ေသာ
မင္းေတြကလည္း
ေပၚမ်ားလွပါဘိ၊
မင္းၾကီးသည္ ကတိသစၥာ မတည္ဘဲ တပ္ေတြခ်ီလာၿပီး တုိက္ခုိက္ခ့ေ ဲ သာ္ မိမိAႏၱရာယ္
ကင္းေAာင္လညး္ ၾကဳိတင္စီစU္ထားလွ်က္ ပေညာင္ပင္ေပၚတက္၍ လာလမ္းကုိ ေမွ်ာ္ၾကည့္ေန၏။ လူသားစားခ်င္သည့္ ဆႏၵၿဖင့္ သြားေရ တမ်ားမ်ားၿဖစ္လွ်က္ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနေသာ ဘီလူးၾကီးသည္ လာ လမ္းတြင္ လူသားတစ္ေယာက္ထဲ လာတာေတြ႔မွ စိတ္ေAးသြား၏၊ ဤလူသားကုိ ၿမင္လုိက္သည့္ Aခ်ိန္ က စၿပီး မိမိသႏၱာန္တြင္ ထူးထူးၿခားၿခား ၿဖစ္ေပၚလာတာကေတာ့ လူသားစားခ်င္သည့္ ဆႏၵ ေပ်ာက္သာြ းၿခင္းၿဖစ္၏။ ေလာကတြင္ ပြင့္ၾကေသာ ပန္းတုိ႔၏ ရန႔ံဟူသမွ်သည္ ေလညာသုိ႔မတက္၊ ေလေAာက္သုိ႔သာ သက္ ေလ၏၊ ယုံၾကည္စိတ္ခ်ရေသာ ကုိယ္က်င့္သိကၡာတရားၿဖစ္ေသာ သီလရန႔ံသည္သာလွ်င္ ေလေAာက္ ေလညာ Aထက္ဘ၀ဂ္တုိင္ေAာင္တက္ပါ၏၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ ရန႔ံဟူသမွ်တုိ႔တြင္ သီလရန႔ံသည္သာ Aၿမတ္ဆုံးၿဖစ္၏။ Aလီနသတၱဳ မင္းသားေလး၏ ယုံၾကည္စိတ္ခ်Aားကုိးရသည့္ ရုိးသားေၿဖာင့္မတ္ေသာ ကုိယ္က်င့္ သိကၡာ တရားတည္းဟူေသာ သီလ ၿမားက ဘီလူးၾကီး၏ ႏွစ္လုံးသားကုိ တုိက္ရုိက္ ထိမွန္သာြ းသည့္Aတြက္ ဘီလူးၾကီးသည္ Aသားစားခ်င္သည့္စိတ္ ေပ်ာက္ကယ ြ ္သာြ ၿခင္း ၿဖစ္၏။ Aသားစားခ်င္စိတ္ ေပ်ာက္သြားေသာ ဘီလူးၾကီးသည္ ပေညာင္ပင္ေAာက္ကုိ ဆင္းလွ်က္ လာလမ္းကုိ ေက်ာေပးကာ
ထုိင္ေန၏၊
Aလီနသတၱဳမင္းသားေလးသည္
ဘီလူးထံသုိ႔ေရာက္ေသာAခါ
ဘီလူးၾကီး
Aကၽြနဳပ္သည္ သင္ဖမ္းဆီးခဲ့ေသာ ဇယဒိသ မင္းၾကီး၏ သားေတာ္ၿဖစ္၏၊ ဖခင္ကုိယ္စား မိဘေက်းဇူးကုိ ဆပ္ခ်င္သည့္Aတြက္
လာေရာက္
Aစားခံခ်င္းၿဖစ္၏၊
Aရွင္စားခ်င္ပါသလား၊
Aေသစားခ်င္ရင္
Aသင္ဘီလူးၾကီး
သစ္ပင္ေပၚတက္ၿပီး
ခုံခ်ေပးပါမည္၊
Aေသစားခ်င္သလား၊ Aရွင္စားခ်င္ရင္လည္း
Aသင္ဘီလူးၾကီး သေဘာဘဲ ၾကဳိက္သလုိစားနဳိင္ပါသည္ဟု ရဲရတ ဲ င္းတင္း မေၾကာက္မရြံ႔ ေၿပာၾကားေလ၏။ နဂုိထဲက Aသားစားခ်င္စိတ္ေပ်ာက္ေနေသာ ဘီလူးၾကီးသည္ မိဘေက်းဇူးကုိ ဆပ္ခ်င္သည့္Aတြက္ လာAစားခံေသာ ေၿပာၿပန္လွ်င္လည္း
သားထူးကုိ
ေတြ႔လုိက္ရေတာ့
ဘီလူးသိကၡာက်မွာ
စုိးရိမ္၏၊
ပုိတန ြ ္႔သာြ း၏၊ ဒီကေလးကုိ
စU္းစားလွ်က္ မင္းAသားကုိ ကင္စားဘုိ႔ ထင္းမရွိဘူး
မင္းကုိ
ငါမစားခ်င္ဘူး
Uပါယ္တံမ်U္ၿဖင့္
ေတာထဲမွာ သြားရွာပါAုံးဟု
ၿပန္ေတာ့ဟု
ၿပန္ေAာင္လုပ္မွဘဟ ဲ ု ၿပန္ေၿပးေစခ်င္သည့္
ရည္ရြယ္ခ်က္ၿဖင့္ မင္းသားေလးAား ထင္းရွာလႊတ္လုိက္ၿခင္းၿဖစ္၏။ တကယ္လုိ႔ Aလီနသတၱဳမင္းသားေလးသည္ ဘီလူးၾကီး၏ ခြင့္ၿပဳခ်က္မရဘဲ ထြက္ေၿပးခ်င္သည့စ ္ ိတ္ၿဖစ္ ေပၚလာသည္ႏွင့္တၿပဳိင္နက္၊ ဘီလူးၾကီးသည္လည္း လူသားစားခ်င္စိတ္ ၿပန္ေပၚလာမွာၿဖစ္၏၊ ဘီလူးၾကီးလည္း ဤAေၾကာင္းကုိမသိရွာပါ၊ မိမိစားခ်င္စိတ္မရွိတာႏွင့္ၿပန္ေၿပးနုဳိင္ေAာင္ တမင္ဖန္တီး ေပးထားၿခင္းၿဖစ္၏။ Aလီနသတၱဳမင္းသားေလးသည္ ၿပန္ေၿပးေစခ်င္လုိ႔ ခုိင္းေသာ္လည္း
ေတာထဲမွ
ထင္းရွာေဖြၿပီး
ဘီလူးထံပုိ႔လာ၏၊
ဘီလူးၾကီးမွ
မင္းသားေလးမွ ၿပန္လာ၏၊ ဒီတခါ ေတာထဲတြင္ ရနဳိင္ခဲေသာ Aရာကုိ
ရွာခုိင္းမွ ခက္ခဲလွ်င္ စိတ္ပ်က္ၿပီး ၿပန္ေၿပးေAာင္ မီးရွာခဲ့ပါAုံးဟု ခုိင္းၿပန္၏၊ Aလီနသတၱဳမင္းသားေလးသည္ မိမိတတ္ေသာ Aတတ္္ပညာၿဖင့္ မီးကုိရေAာင္ၿပဳလုပ္ကာ ဘီလူးၾကီးထံ သြားပုိ႔ၿပန္၏။
29 ဘီလူးၾကီးသည္ မိမိကၿပန္ေစခ်င္လုိ႔ ခက္ခဲေသာAရာကုိ ရွာခုိင္း၏၊ မင္းသားေလးသည္ ရေAာင္ရွာၿပီး လာပုိ႔ၿပန္၏၊
ေနာက္ဆုံးေတာ့
ဘီလူးၾကီးသည္
မိမိ
ဘီလူးသိကၡာ
Aက်ခံကာ
မင္းသားေလး
မင္းကုိ
ငါမစားေတာ့ဘူး၊ မင္းၿပန္ေတာ့ဟု ၿပန္ခုိင္းေလေတာ့၏။ Aလီနသတၱဳမင္းသားေလးသည္
ဘီလူး၏စိတ္ဓာတ္ကုိသိလာ၏၊
ဤဘီလူးသည္
ဘီလူးAစစ္
မဟုတ္ဘဲ လူမွၿဖစ္သြားေသာ ဘီလူးၿဖစ္တယ္ဆုိတာ သိလုိက္ၿပီး ဘီလူးၾကီးAား ငါးပါးသီလAေၿခခံေသာ တရားမ်ားကုိ ေဟာၾကားရာ၊ ဘီလူးၾကီးလည္း Aကၽြတ္ တရားရသြား၏၊ မင္းသားေလးသည္ မိမိတုိ႔တုိင္းၿပည္သုိ႔ လုိက္ေနရန္ ေခၚေသာAခါ ယU္ေက်းသိမ္ေမြ႔လာေသာ ဘီလူးၾကီးသည္ မိမိAၿပစ္ေတြမ်ားသည့္Aတြက္ တုိင္းၿပည္သုိ႔ မလုိက္လုိေၾကာင္း ေတာထဲတြင္ သီတင္းသုံးေသာ ဒိဗၺစကၡဳ AဘိညာU္ရ ရေသ့ထံတြင္သာ ရေသ့၀တ္မည္ဟု ေၿပာဆုိၿပီး ရေသ့ထံသုိ႔ Aတူတူသာြ းၾက၏။ ဒိဗၺစကၡဳ
AဘိညာU္ရ
ရေသ့သည္
မင္းသားေလးႏွင့္
ဘီလူးလာေသာAခါ
ႏူတ္ခန ြ ္းဆက္စကား
ဆုိလာ၏၊ မင္းတုိ႔တူAရီးႏွစ္ေယာက္ ဘယ္ကေနလာၾကသနည္းဟု ေမးၿမန္းေလ၏၊ မင္းသားေလးႏွင့္ဘီလူး သည္ Aံ့ၾသသြား၏၊ မိမိတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ တူAရီးေတာ္ေၾကာင္းကုိ Aရွင္ရေသ့ ရွင္းၿပပါရန္ ေလွ်ာက္ထားေလ၏။ မင္းသားေလး သင္၏ ခမည္းေတာ္ ဇယဒိသမင္းၾကီး၏ ခမည္းေတာ္ မယ္ေတာ္တုိ႔သည္္ သားေတာ္ ေတြဖြားၿမင္တုိင္း ဘီလူးမ ႏွစ္ၾကိမ္တုိင္တုိင္ လာေရာက္ စားသြား၏၊ တတိယAၾကိမ္သားဖြားေသာAခါ Aေစာင့္မ်ား
ထူထပ္စြာခ်ထားသည့္ၾကားမွ
ဘီလူးမသည္
သားငယ္ကုိစားရန္လုယူသာြ း၏၊
Aေစာင့္ေတြ
၀ုိင္းလုိက္တာႏွင့္ ကေလးငယ္ကုိ မစားၿဖစ္ေသးဘဲ ပုန္ေAာင္းေနရာ ဘီလူးမ၏ ရင္ခြင္ထတ ဲ ြင္ ေပြ႔ထားေသာ ကေလးငယ္သည္ ဗုိက္စာသည့္Aတြက္ ဘီလူးမ၏ ႏုိ႔ကုိ Aေမ့ႏုိ႔Aထင္ၿဖင့္စုိ႕ေလ၏။ ဘီလူးမလည္း မိခင္စိတ္ေပၚလာကာ ကေလးငယ္ကုိ မစားေတာ့ဘဲ သားAၿဖစ္ေမြးလာ၍ ယခုသင္ႏွင့္Aတူ ပါလာေသာသူသည္ သင့္Aေဖ၏ေနာင္ေတာ္ၿဖစ္၏၊သင့္ခမည္းေတာ္သည္ ေနာက္မွေမြးဖြားလာေသာ ညီေတာ္ ၿဖစ္တယ္ဟု Aရွင္ရေသ့ရွင္းၿပမွ မိမိUီးရီးေတာ္Aား တုိင္းၿပည္သုိ႔လုိက္ရန္ Aတင္းေခၚေလ၏၊ Aကၽြတ္တရား ရသြားေသာ ဘီလူးၾကီးသည္ တုိင္းၿပည္သုိ႔လုိက္ရန္ ၿငင္းဆန္၍ ရေသ့၀တ္ကာ ေတာထဲမွာပင္ ေနေတာ့ ၏။ Aလီနသတၱဳမင္းသားေလးသည္
တေယာက္တည္း
တုိင္းၿပည္သုိ႔လာခဲ့၏၊
မ်က္ရည္
ယိုစီး၍
ငုိေၾကြးေနၾကေသာ ခမည္းေတာ္ မယ္ေတာ္ ႏွမေတာ္ႏွင့္ မိမိ မိဖုရား တုိ႔ကုိလည္းေကာင္း၊ တုိင္းသူၿပည္သား တုိ႔Aားလည္းေကာင္း ၀မ္းေၿမာက္၀မ္းသာ ၿဖစ္ၾက ကုန္၏။ ေတာထဲတြင္
ေတြၾကဳံခဲ့ရေသာ
ဇာတ္ေၾကာင္းကုိေၿပာၿပေသာAခါ၊
ဇယဒိသ
မင္းၾကီးသည္
မိမိေနာင္ေတာ္Aား နန္းၿပန္တင္မည္ဟု မင္းေၿမာက္တန္ဆာေတြယူကါ ရေသ့၀တ္သာြ းေသာ မိမိေနာင္ေတာ္ Aား သြားပင့္ေလ၏၊ ေနာင္ေတာ္သည္ မင္းAၿဖစ္ကို လက္မခံေတာ့ ညီေတာ္သာ မင္းAၿဖစ္ ေဆာင္ရြက္ပါဟု တုိက္တြန္း၍ ရေသ့၀တ္ၿဖင့္ပင္ သက္ဆုံးတုိင္ေနသြား၏၊ Aလီနသတၱဳမင္းသားေလး ဘီလူးရန္မွ လြတ္ေၿမာက္လာၿခင္းသည္ မိမိ၏ ကုိယ္က်င့္သိကၡာ သီလ တရားကုိ ယုံမွားမွဳ ၀ိစိကိစၥာ မၿဖစ္ဘဲ ယုံၾကည္စာြ ေဆာင္ရက ြ ္နဳိင္ေသာေၾကာင့္ ဘီလူးAႏၱရာယ္မွကင္းေ၀းၿပီး၊ ဘီလူးၾကီးကုိ Aကၽြတ္တရား ရေAာင္ တရားေဟာနဳိင္ခ့၏ ဲ ။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္
Aေလာင္းေတာ္ဘ၀မွာပင္
၀ိစိကိစၧာကိေလသာမွ
ေ၀းကြာေAာင္
ေဆာင္ရြက္နဳိင္ခဲ့သလုိ၊ လက္ထက္ေတာ္Aခါမွာလည္း Aစြန္းႏွစ္ပါးမွ လြတ္ေသာ မဇၥ်ိမပဋိပဒါ Aက်င့္ၿမတ္ကုိ လည္း
ယုံမွားၿခင္း
၀ိစိကစၧာပယ္ေဖ်က္၍၊
ယုံၾကည္စာြ
က်င့္ခ့ေ ဲ သာေၾကာင့္သာလွ်င္
သဗၺညဳတ
30 ေရႊဉာဏ္ေတာ္ကုိ ရရွိ၍ ၀ိစိကိစၧာကိေလသာတုိ႔ကို ဘယ္ေတာ့မွ မလာၿခင္းမ်ဳိးႏွင့္ ေ၀းကြာေတာ္မူေAာင္ ေဆာင္ရြက္နဳိင္ခဲ့၏။
ထိန ကိေလသာတုိ႔မွ ေ၀ ေ၀းကြာေတာ္မူၿခင္း (၇) ထုံထုိင္းၿခင္း ထိန ကိေလသာဆုိသည္မွာ စိတ္ရႊင္လန္းမွဳမရွိဘဲ ေလးလံထုိင္းမွဳိင္းၿခင္း သေဘာ ၿဖစ္၏၊ ထိနသည္ တက္ၾကြမွဳကင္းၿပီး ဆုတ္နစ္တတ္သည့္ သေဘာလည္းရွိ၏၊ ထိနသည္ သူ၏ယွU္ဘက္ စိတ္ဓာတ္ကုိလည္း ထက္ထက္သန္သန္ မရွိေစဘဲ ညံံ့ဖ်င္းေနေAာင္ ဖိႏွိပ္ဟန္တ ့႔ ားတတ္၏၊ ထုံထုိင္းၿခင္း ထိနစိတ္သည္ လူသားေတြ၏ သႏၱာန္တြင္ Aိ္ပ္ေပ်ာ္ခါနီး ႏုိးခါနီး Aခ်ိန္ေတြမွာလည္း ၿဖစ္တတ္၏၊ တရားနာေသာAခါ စာဖတ္ေသာAခါ ငုိက္မ်ည္းၿခင္းထိန ၿဖစ္တတ္၏၊ ခႏၶာကုိုယ္ ပင္ပင္ပန္းပန္း ၿဖစ္ေသာAခါမ်ဳိးမွာလည္း ၿဖစ္တတ္၏၊ ရဟႏၱာပုဂၢဳိလ္ေတြမွာေတာ့ ခႏၶာကုိယ္ ပင္ပန္းသည့္Aခါမွာသာလွ်င္ ၿဖစ္တတ္၍၊ ပုုထုဇU္ႏွင့္ ေသကၡပုဂၢဳိလ္ေတြ၏ သႏၱာန္မွာေတာ့ Aားလုံး ထုိက္သလုိ Aခ်ိန္မေရႊး ၿဖစ္တတ္၏။ ၀ီရိယသည္
တက္တက္ၾကြၾကြႏွင့္
ရဲရင့္ၿခင္းသေဘာရွိ၏၊
Aကုသုိလ္တရားတုိ႔၌
ရဲရင့္ၿခင္းကုိ
မုိက္မဲၿခင္းဟု ေခၚဆုိ၍၊ ကုသုိလ္တရားတုိ႔၌ ရဲရင့္ၿခင္းကိုသာလွ်င္ သတၱိရွိၿခင္းဟု ေခၚပါသည္။ ကမၻာေပၚရွိလူသားေတြသည္ တုိက္ရဲ ခုိက္ရဲ သတ္ရဲ ၿဖတ္ရဲ တာေတြကုိ ရဲရင့္သည္ သတၱိရွိသည္ဟု ဆုိၾက၏၊
တကယ္ေတာ့
Aကုသုိလ္တရားႏွင့္ယွU္ၿပီး
ရဲရင့္တာေတြ
ၿဖစ္ေသာေၾကာင့္
သတၱိရွိၿခင္းဟု
ေခၚဆုိလုိ႔မရပါ၊ ဉာဏ္မဲ့စိတ္ၿဖင့္ ေဆာင္ရြက္သည့္Aတြက္ မုိက္မၿဲ ခင္းသာၿဖစ္၏။ မိမိပုိင္ စီးပြားUစၥာေတြၿဖင့္ ေလာကေကာင္းက်ဳိးကုိ ေဆာင္ရက ြ ္ေနေသာပုဂၢဳိလ္ေတြ၊ မိမိတတ္ထားေသာ Aတတ္ပညာၿဖင့္ ေလာကေကာင္းက်ဳိးကုိ ေဆာင္ရက ြ ္ေနေသာ ပုဂၢဳိလ္ေတြ၊ မိိမိ၏ကာယAားၿဖင့္ လူသား Aက်ဳိးၿပဳ လုပ္ငန္းေတြကုိ ေဆာင္ရြက္ေနေသာ ပုဂၢဳိလ္ေတြြသာလွ်င္ ကုသုိလတ ္ ရား၌ ရဲရင့္တာၿဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဉာဏ္ရွိစိတ္ၿဖင့္ ေဆာင္ရြက္ၿခင္း ၿဖစ္သည့္Aတြက္၊ သတိၱရွိၿခင္း၊ ရဲရင့္ၿခင္းဟု ေခၚဆုိရ၏။ Aေလာင္းေတာ္ မဟာဇနက မင္းသားဘ၀ကုိ ၾကည္ညဳိၾကည့္ရေAာင္ ေရွးAခါက ၀ိေဒဟရာဇ္တုိင္း၊ မိထိလာၿပည္တြင္ မဟာဇနကမင္းၾကီး စုိးစံေတာ္မူ၏။ မဟာဇနက မင္းၾကီးတြင္ သားေတာ္ႏွစ္ပါးထြန္းကားလာ၏၊ သားၾကီး၏နာမည္သည္ Aရိ႒ဇနကၿဖစ္၍ သားငယ္၏နာမည္မွာ ေပါလဇနကၿဖစ္၏၊
သားၾကီးAရိ႒ဇနကကုိ
Aိမ္ေရွ႔မင္းရာထူးေပးေတာ္မူ၍
သားငယ္ေပါလဇနကကုိ
စစ္ေသနာပတိရာထူးေပးလွ်က္ တုိင္းၿပည္ကုိ မင္းက်င့္တရား ၁၀-ပါးႏွင့္Aညီ Aုပ္ခ်ဳပ္ခ့၏ ဲ ။ မဟာဇနကမင္းၾကီး လြန္ေတာ္မူေသာAခါ ေနာင္ေတာ္Aရိ႒ဇနကသည္ ဘုရင္ၿဖစ္လာၿပီး ညီေတာ္ ေပါလဇနကသည္ Aိမ္ေရွ႔မင္းၿဖစ္လာ၏၊ ေနာင္ေတာ္ ညီေတာ္ႏွစ္ပါး တုိင္းၿပည္ကုိ AညီAညြတ္Aုပ္ခ်ဳပ္ ေနေသာ
Aခ်ိန္ၿဖစ္၏၊
တေန႔ေသာAခ်ိန္တြင္
ညီေတာ္
Aိမ္ေရွ႔မင္းသားႏွင့္
Aမတ္တေယာက္သည္
AစU္မေၿပၿဖစ္ကာ Aမတ္သည္ မေၾကနပ္သည္ၿဖစ္၍ ေနာင္ေတာ္Aား ကုန္းတုိက္စကား ေၿပာၾကား၏၊ Aရွင္မင္းၾကီး Aိမ္ေရွ့မင္း ေပါလဇနကသည္ Aရွင္မင္းၾကီး၏ Aာဏာကုိ သိမ္းယူရန္ Aေကာက္ ၾကံေနပါ၏ ဟု ေလွ်ာက္ထားေလ၏၊ ေနာင္ေတာ္ Aရ႒ဇနကမင္းၾကီးလည္း ပထမAၾကိမ္ ေၿပာစU္က မယုံၾကည္ပါ၊
ဤAမတ္သည္
မင္းၾကီးႏွင့္ေတြ႔တုိင္း
ေၿပာၾကားေနသည့္Aတြက္
ၾကာေတာ့
ဇေ၀ဇ၀ါ
ၿဖစ္လာကာ ညီေတာ္ ေပါလဇနကAား မယုံသကၤာၿဖစ္လာၿပီး ဖမ္းဆီး၍ ေထာင္သြင္း Aက်U္းခ်ထား၏၊ ညီေတာ္ Aိမ္ေရွ့မင္းသားသည္ ေနာင္ေတာ္Aေပၚ Aလြန္သစၥာရွိသူၿဖစ္၏၊ သစၥာမဲ့ေသာAမတ္၏ ကုန္းတုိက္စကားAတုိင္း
ညီေတာ္သည္
သစၥာမဲ့သူမဟုတ္ေပ၊
ေနာင္ေတာ္Aေပၚ
Aကုိၾကီးလုိတမ်ဳိး
31 Aေဖလုိတမ်ဳိး သေဘာထားသူၿဖစ္၏၊ ဘာမဟုတ္သည့္ Aမတ္၏ကုန္းတုိက္စကားကုိ ယုံၾကည္ၿပီး ညီေတာ္ကုိ ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားၿခင္းကုိ ညီေတာ္စိတ္မေကာင္းၿဖစ္မိ၏။ တုိင္းၿပည္Aုပ္ခ်ဳပ္ မင္းလုပ္သူ Aရည္Aခ်င္း မၿပည့္၀လွ်င္ တုိင္းၿပည္၏ Aႏၱရာယ္ကုိ လက္ရပ္ ေခၚေနသလုိၿဖစ္ေန၏၊ တုိင္းၿပည္ဆူပြက္၍ မၿငိမ္မသက္ ၿဖစ္ရၿခင္းသည္လည္း Aုပ္ခ်ဳပ္သူမင္း၏ Aေၿမာ္Aၿမင္ ဉာဏ္ပညာနဲပါးေသာေၾကာင့္သာလွ်င္ၿဖစ္၏၊ တုိင္းၿပည္ ၿငိမး္ခ်မ္းၿပီး သာယာ၀ေၿပာဘုိ႕Aတြက္ Aရည္Aခ်င္း ၿပည့္၀ေသာ မင္းေကာင္းမင္းၿမတ္ ရရွိေရးသည္ လူသားတုိင္း နဳိင္ငံတုိင္းAတြက္ Aေရးၾကီးလွ၏။ ေထာင္သြင္းAက်U္းခ်ခံေနရ၍ ကုိးကြယ္ရာကုိရွာ၏၊
ကုိးကြယ္ရာမဲ့ေနေသာ
မိမိAုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ေသာ
ညီေတာ္Aိမ္ေရွ့မင္းသားသည္၊
ရဲမက္မ်ားသည္လည္း
ေနာင္ေတာ္မင္းၾကီး၏
မိမိAတြက္ Aာဏာကုိ
လြန္ဆန္နဳိင္မည္ မဟုတ္ေပ ရဲမက္မ်ားကုိလည္း Aားကုိးလုိ႔မမည္မဟုတ္ပါ၊ ယခုAခ်ိန္သည္ သစၥာတရားမွ တပါး ကုိးကြယ္ရာမရွိၿပီ၊ ဤသုိ႔ဆင္ၿခင္၍ ညီေတာ္ Aိမ္ေရွ့မင္းသည္ သစၥာဆုိေလ၏။ Aကၽြန္ဳပ္သည္ ေနာင္ေတာ္Aေပၚသစၥာမဲ့ၿပီး ရန္သူစစ္စစ္ၿဖစ္ခ့လ ဲ ွ်င္၊ ဤAေႏွာင္Aဖြ႔ဲ Aားလုံးတို႔သည္ မပြင့္မလြတ္ေစသတည္း၊
ေနာင္ေတာ္ကုိ
သစၥာရွိ၍
ရန္သူစစ္စစ္မဟုတ္ခ့လ ဲ ွ်င္
ဤAေႏွာင္Aဖြ႔ဲAားလုံးမွ
ယခုခဏခ်င္း ပြင့္လြတ္ပါေစသတည္းဟု သစၥာၿပဳလုိက္ရာ သစၥာတရားက စကားေၿပာေလၿပီ၊ မွန္ကန္ေသာ သစၥာတရား၏ Aာႏုေဘာ္ ေၾကာင့္ Aိ္မ္ေရွ့မင္းသားသည္ Aေႏွာင္Aဖြ႔A ဲ ားလုံးမွ လြတ္ေၿမာက္သာြ းေလ၏။ ညီေတာ္ Aိမ္ေရွ့မင္းသားသည္ တုိင္းၿပည္၏ဇနပုဒ္သုိ႔ ထြက္ခါြ ၍ လူသူလက္နက္ စုေဆာင္းေလ၏၊ Aိမ္ေရွ့မင္း၏ ရုိးသားေၿဖာင့္မတ္ေသာစိတ္ႏွင့္ Aရည္Aခ်င္းၿပည့္၀မွဳေၾကာင့္ မၾကာမီခင္မွာပင္ Aင္Aားမ်ား စြာကုိ ရရွိေလ၏၊ Aိမ္ေရွ့မင္းသားသည္ မိမိစစ္သည္မ်ားကုိ စစ္ရည္၀ေAာင္ ေလ့က်င့္ၿပီးေသာAခါ မိထိလာ ၿပည္သုိ႔ ခ်ီတက္လာ၍ မိထိလာၿပည္ကုိ ၀ုိင္း၀န္းပိတ္ဆုိ႔ထားကာ ေနာင္ေတာ္မင္းၾကီးထံ ရာဇသံေပးေလ၏။ ေနာင္ေတာ္မင္းၾကီး ညီေတာ္သည္ Aိမ္ေရွ႔မင္းသားဘ၀ၿဖင့္ေနခဲ့စU္က ေနာင္ေတာ္Aား ကံသုံးပါးၿဖင့္ ၿပစ္မွားၿခင္းလုံး၀မရွိခဲ့ပါ၊ ယခုေတာ့ ညီေတာ္သည္ ရန္သူမလုပ္ ေစခ်င္ပါဘဲလွ်က္ ေနာင္ေတာ္က လုပ္ေစ လုိေသာ ေၾကာင့္ ရန္သူလုပ္ရပါေတာ့မည္၊ ထီးနန္းကုိ Aပ္မလား၊ စစ္တုိက္မလားဟု Aေၾကာင္းၾကားေလ၏။ Aရိ႒ဇနက မင္းၾကီးသည္ ညီေတာ္ေပါလဇနက၏ ရာဇသံကုိ ၾကားေသာAခါ Aမ်က္ေဒါသထြက္၍ ညီေတာ္ေပါလဇနကထံ စစ္ထုိးမည္ဟု Aေၾကာင္းၿပန္လုိက္၏၊ ဘုရားAေလာင္းကုိ ကုိယ္၀န္ေဆာင္္ထားေသာ မိမိ၏မိဖုရားၾကီးAား စစ္သတင္းနားေထာင္၍ သတိ၀ီရိယႏွင့္ေနရန္ မွာၾကားၿပီး စစ္တုိက္ထက ြ ္ေလ၏။ ညီေတာင္ ေနာင္ေတာ္ႏွစ္ပါး စစ္ထုိးၾကရာ ေနာင္ေတာ္Aရိ႒ဇနကမင္းၾကီး စစ္ပဲ၌ ြ က်ဆုံးေလ၏၊ စစ္ပြဲသတင္းကုိ
မၿပတ္နားေထာင္ေနေသာ
မိဖုရားၾကီးသည္
Aရိ႒ဇနက
မင္းၾကီး
က်ဆုံးေၾကာင္း
သတင္းၾကားရလွ်င္၊ နန္းစU္ရတနာမ်ားကုိ နဳိင္သေလာက္ယူ၍ ကာလစမၸာနဂုိရ္ၿပည္သုိ႔ထက ြ ္ခါြ ခဲ့ေလ၏။ ကာလစမၸာနဂုိရ္ၿပည္သုိ႔ ကုိယ္၀န္Aရင့္Aမာႏွင့္ေရာက္လာေသာ မိဖုရားၾကီးAား ဒိသာပါေမာကၡ ဆရာ ၾကီးသည္ မိမိ၏ႏွမငယ္ကဲ့သုိ႔ ေစာင့္ေရွာက္ထား၏၊ မိဖုရားၾကီးသည္ ကာလစမၸာနဂုိရ္ၿပည္၌ သားေတာ္ကုိဖာြ း ၿမင္ေလ၏၊ သားေတာ္၏ နာမည္ကုိ မဟာဇနကဟု ဘုိးေတာ္၏ နာမည္Aတုိင္းမွည့္ထားေလ၏။ Aဖမဲ့သားေလး မဟာဇနကသည္ ပတ္၀တ္းက်င္မွ Aေဖမရွိေသာသားဟု ၀ုိင္း၀န္းေၿပာလာမွ မိခင္Aား Aၾကပ္ကုိင္၍ ေမးေလ၏၊ သားေတာ္ေလး သားေတာ္သည္ သာမန္ပုဂၢဳိလ္မဟုတ္၊ မိိထိလာၿပည့္ရွင္ Aရိ႒ဇနက မင္းၾကီး၏ သားေတာ္ၿဖစ္တယ္၊ သား ခမည္းေတာ္၏ နဳိင္ငံကုိ ညီေတာ္ေပါလဇနကမင္းမွ လုယူထားၿခင္း ျဖစ္တယ္ဟု မိခင္ေၿပာၿပမွ သိရေတာ့၏။
မဟာဇနကမင္းသားသည္
မင္းသားတုိ႔
32 တတ္ေၿမာက္Aပ္ေသာ
A႒ာရသ
ပညာရပ္မ်ားကုိ
တတ္ေၿမာက္ေAာင္ သင္ယူ၍ မိိမိဖခမည္းေတာ္၏ ထီးနန္းကုိ ၿပန္ရေAာင္ယူ မည္ဟု သႏၷိ႒ာန္ခ်ထား၏၊ မယ္ေတာ္မိဖုရားၾကီးAား သူ၏ဆုံးၿဖတ္ခ်က္ကုိေၿပာၿပေသာAခါ မယ္ေတာ္မွ သားေတာ္Aတြက္ လုိAပ္သည့္ ကိစၥမ်ားတြင္ Aသုံးၿပဳရန္ နန္းစU္ရတနာမ်ားကုိ ေပးေလ၏။ မယ္ေတာ္မိဖုရား စီးပြားUစၥာမ်ားရွာေဖြ၍ သေဘၤာသား
ေပးAပ္လာသည့္နန္းစU္ရတနာမ်ားကုိ မိထိလာၿပည္ကုိ
ခုႏွစ္ရာတုိ႔ႏွင့္Aတူ
ၿပန္ယူရန္
မယူဘဲ
မိမိလုံလ၀ီရိယ
စိတ္Aာထက္သန္သၿဖင့္
သု၀ဏၰဘူမိAရပ္သုိ႔
ကုန္ကူးသြားေလ၏။
ၿဖင့္သာ
မဟာဇနကမင္းသားသည္ ခုႏွစ္ရက္ေၿမာက္ေသာေန႔၌
ပင္လယ္ၿပင္၌ ေလၿပင္းမုန္တုိင္းၾကေရာက္၍ လွဳိင္းမ်ားထန္လာၿပီး သေဘၤာေရ၀င္၍ နစ္ၿမဳစ္လာ၏၊ ကယ္ပါယူပါ တစာစာႏွင့္ ေAာ္ဟစ္ငုိေၾကြးေနၾက၏၊ ၀ီရိယရွိေသာ မဟာဇနက မင္းသားသည္ သေဘၤာမနစ္ခင္ မိမိပုဆုိးကုိ ဆီဆြတ္၍
ၿမဲၿမန္စြာ၀တ္ၿပီး
ေထာပတ္ႏွင့္သၾကားကုိ
A၀စား၍ နစ္လာေသာ
သေဘၤာ၏
လင္းယU္္
တုိင္ေပၚသုိ႔တက္ကာ မိထိလာၿပည္ဘက္သုိ႔ Uီးတည္၍ ငါးလိပ္ရန္မွ ေ၀းနဳိင္သမွ်ေ၀းေAာင္ ခုန္ခ်ေလ၏။ ၀ီရိယ Aားကုိးမွဳ မရွိေသာ သေဘၤာသားခုႏွစ္ရာတုိ႔သည္ ငါးလိပ္စာၿဖစ္၍ ေသဆုံးကုန္၏၊ မဟာဇနက မင္းသားသည္ ကမ္းမၿမင္ လမ္းမၿမင္ ပင္လယ္ၿပင္၌ ခုႏွစ္ရက္ တုိင္တုိင္ မေလွ်ာေသာဇြၿဲ ဖင့္ ကူးခတ္ေလ၏၊ ပင္လယ္ၿပင္၌ ကူးခတ္္ေနစU္Aတြင္း မင္းသားသည္ Uပုသ္သီလကုိလည္း ေစာင့္ထိမ္းေလ၏။ မဟာဇနက မင္းသားသည္ မိမိေသရမည္ဟူေသာ စုိးရိမ္စိတ္ကုိ ပယ္ေဖ်ာက္၍၊ ေယက်ၤားတံခန ြ ္ လူရည္ခၽြန္ကား
ေကာင္းကင္တမြတ္
ၾကယ္ကုိဆြတ္လည္း
မလြတ္ရစတမ္း
တည္းဟူေသာ
ရဲရင့္ေသာ
စိတ္ကုိသာ ေမြးၿမဴၿပီးကူးခတ္ေလ၏၊ စုိးရိမ္ၿခင္းသည္ Aကုသုိလ္ၿဖစ္၍ ရဲရင့္ၿခင္းသည္ ကုသုိလ္စိတ္ၿဖစ္၏၊ Aကုုသုိလ္သည္ မေကာင္းက်ဳိးေပး၍ ကုသုိလ္သည္ေကာင္းက်ဳိးေပးမွာၿဖစ္၏။ သမုဒၵရာေစာင့္ မဏိေမခလာ နတ္သမီးသည္ ကမ္းမၿမင္ လမ္းမၿမင္ ပင္လယ္သမုဒၵရာၿပင္၌ ခုႏွစ္ရက္ တုိင္တုိင္ ကူးခတ္္ေနေသာ Aေလာင္းေတာ္ မဟာဇနကမင္းသားAား ေမးၿမန္းေလ၏။ Aသင္လူသား ကမ္းမၿမင္ေသာ ဤပင္လယ္ၿပင္၌ ဘာေၾကာင့္ Aပင္ပန္းခံ၍ ကူးေနပါသနည္း..? နတ္သမီး
ငါသည္
လူတုိ႔၏
တာ၀န္ႏွင့္
၀ီရိယ၏
Aာနိသင္ကုိ
ဆင္ၿခင္၍
ကမ္းမၿမင္ေသာ
ဤပင္လယ္ၿပင္၌ Aပင္ပန္းခံ၍ ကူးခတ္ေနၿခင္းၿဖစ္၏။ Aသင္လူသား ကမ္းမၿမင္ေသာ ပင္လယ္ၿပင္၌ Aသင္ လူ႔၀တၱရားႏွင့္၀ီရိယ Aက်ဳးိကုိ ေမွ်ာ္ကုိး၍ ကူး ေသာ္ လည္း ေသၿခင္းAက်ဳိးသာ ၿဖစ္နဳိင္၏၊ ေသၿခင္းAက်ဳိးသည္ ေကာင္းၿမတ္ေသာ သေဘာရွိပါသေလာ-? နတ္သမီး မိမိ၏ ရည္ရြယ္ခ်က္Aတုိင္း ၿဖစ္နဳိင္ဘုိ႔ Aေၾကာင္းမရွိ၊ ကံၾကမၼာ Aတုိင္း ၿဖစ္လုိရာ ၿဖစ္ေစေတာ့ဟူ၍
လည္စင္းၿပီး
Aေသခံလွ်င္
လူဖ်င္းလူညံ့တုိ႔၏
ေသၿခင္းမ်ဳးိသာ
ၿဖစ္၏၊
ငါသည္
လူဖ်င္းလူညံ့တုိ႔၏ ေသၿခင္းမ်ဳိးႏွင့္ ေသရမွာကုိ မ်ားစြာရွက္ပါ၏ ေသတာေတာင္ နာမည္ Aပ်က္မခံနဳိင္ပါ။ နတ္သမီး
ကမ္းမၿမင္ေသာ
ပင္လယ္ၿပင္တြင္
ကူးခတ္ရင္း
ဇြလ ဲ ု႔ံလ၀ီရိယ
မေလွ်ာ့ဘဲ
ဂုဏ္ရွိရွိ
ၿမင့္ၿမတ္ေသာ ေသၿခင္းမ်ဳိးႏွင့္သာ ငါေသလုိ၏။ နတ္သမီး သင္ၾကည့္ပါေလ၊ ဇြဲ လုံ႔လ မရွိေသာ သေဘၤာသား ခုႏွစ္ရာသည္ ငါးလိပ္စား၍ ေသၾကကုန္ၿပီ၊ ဇြလ ဲ ုံ႔လ၀ီရိယ ရွိေသာ ငါသည္သာ Aသက္ရွင္လွ်က္ရိွ၏၊ နတ္သမီး သင္လုိေခ်ာေမာလွပသည့္ နတ္ေဒ၀ါတစ္Uီးကုိလည္း Aနီးကပ္ေတြ႔ၿမင္ရ၏၊ ဤသည္မွာ ငါ၏ ဇြဲလုံ႔လ ၀ီရိယ၏ လက္ေတြ႔Aက်ဳိးတရားေတြၿဖစ္၏၊ ငါသည္ Aလုပ္၏ ဆႏၵလန ြ ္Aက်ဳိးကုိ မေမွ်ာ္ကုိးပဲ ဆႏၵတြင္း Aလုပ္ကုိသာ ၿပီးစီးေAာင္ စြမ္းAားရွိသေလာက္ Aားထုတ္ေနၿခင္းၿဖစ္၏။
Aသင္လူသား
သင္၏မြန္ၿမတ္ေသာ
33 စိတ္ထားကုိ
Aလြန္ႏွစ္သက္ပါ၏၊
သင္Aဘယ္Aရပ္သုိ႔
သြားလုိသနည္း ကၽြန္ဳပ္ပုိ႔ေပးပါမည္ဟု ေၿပာၾကားေလ၏၊ နတ္သမီး Aကၽြန္ဳပ္ကုိ မိထိလာၿပည္သုိ ပုိ႔ေပးရန္ေၿပာၾကားေလ၏၊ နတ္သမီးသည္ မဟာဇနက မင္းသားကုိ ေရထဲမွဆယ္ယူ၍ မိထိလာၿပည္သုိ႔ ေခၚေဆာင္ေလ၏၊ ပင္လယ္ၿပင္ တြင္ ခုႏွစ္ရက္ၾကာေAာင္ ကူးခတ္္ရသည့္Aတြက္ Aလြန္ပင္ပန္းေသာေၾကာင့္ နတ္သမီး၏ ရင္ခြင္တြင္ Aိပ္ေပ်ာ္သာြ း၏၊ နတ္သမီးသည္ မင္းသားကုိ မိထိလာၿပည္၏ သရက္Uယ်ာU္ Aတြင္းရွိ မဂၤလာ ေက်ာက္ဖ်ာေပၚ၌ တင္ထားေလ၏။ မိထိလာၿပည္တြင္ ထုိေန႔သည္ ေပါလဇနကမင္းၾကီး နတ္ရာြ စံၿပီး ခုႏွစ္ရက္ေၿမာက္ေသာေန႔ၿဖစ္၏၊ မင္းၾကီး တြင္သားေတာ္ မထြန္းကားဘဲ၊ သီလ၀တီAမည္ရွိေသာ သမီးေတာ္တေယာက္သာထြန္းကားေလ၏၊ သီလ၀တီ မင္းသမီးသည္ နာမည္ႏွင့္လုိက္ေAာင္ပင္ ကုိယ္က်င့္သီလၿပည့္စုံ၍ ဉာဏ္ပညာႏွင့္ၿပည့္စုံေသာ မင္းသမီးၿဖစ္၏။ သူုတို႔ေခတ္ ယU္ေက်းမွဳ Aရ သမီးေတာ္ကုိ နန္းတင္ရန္ မၿဖစ္နဳိင္သၿဖင့္ သမီးေတာ္ကုိ သိမ္းပုိက္ၿပီး မိထိလာၿပည္ ထီးနန္းကုိ စုုိးစံမည့္ မင္းေလာင္းကုိ ရွာေနေသာ Aခ်ိန္ၿဖစ္၏။မိထိလာၿပည္တြင္ ထင္ရွားေသာ စစ္သူၾကီး၊ ေရႊတိုက္၀န္၊ သူေဌးၾကီး၊ ထီးေတာ္မုိး၊ သန္လွ်က္ေတာ္စဲြ၊ တုိ႔ကုိ မင္းေလာင္းAၿဖစ္လွ်ာထား၍ မင္းသမီး ဆႏၵရွိမရွိကုိ သိေစလုိ၍ တေယာက္ၿပီး တေယာက္ လြတ္ပါေသာ္လည္း ပညာရွိေသာ မင္းသမီး၏ ေယာက်ၤားေကာင္း
တေယာက္တြင္
ရွိသင့္ရွိထုိက္ေသာ
Aရည္Aခ်င္းမ်ားကုိ
စစ္ေဆးေသာAခါ၊
ထုိေယာက်ၤားမ်ားသည္ မင္းသမီး သေဘာၾကရင္ ၿပီးေရာဆုိၿပီး မင္းသမီးခုိင္းတာ Aကုန္လုပ္သည့္Aတြက္ Aရည္Aေသြးညံ့ေသာ ဤလုိေယာက်ၤားမ်ိးေတြႏွင့္ ထီးနန္းသည္ မထုိ္က္တန္ဟု ၿငင္းပယ္ေတာ္မူ၏။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ထုိေခတ္မင္းေလာင္းရွာနည္းAရ ဖုႆရထားကုိလႊတ္၍ ရွာေလရာ ဖုႆရထားသည္ သရက္Uယ်ာU္ရွိ မဂၤလာေက်ာက္ၿဖာသို႔ Uီးတည္၍ ဆုိက္ေလ၏။ ေက်ာက္ၿဖာေပၚတြင္ Aိ္ပ္ေမာက်ေနေသာ မဟာဇနကမင္းသားAား ပုေရာဟိတ္ ပုဏၰားမ်ားသည္ လကၡဏာ ေပါင္းစုံကုိၾကည့္ေသာAခါ ဘုန္းကံၾကီးမား ေသာ ေယာက်ၤား တေယာက္ဟု သိရသသည့္Aတြက္၊ ခရုသင္းေတြ မွဳတ္ၿပီး ႏႈိးးေတာ္မူ၍ Aက်ဳိးAေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားကာ မင္းေၿမာက္၍ နန္းေတာ္သုိ႔ ပင့္ေဆာင္ေလ၏။ သီလ၀တ္ီမင္းသမီးလည္း ဖုႆရထားၿဖင့္ ဆုိက္ေရာက္လာေသာ မင္းေလာင္းAား ေရွးယခင္တုိင္း စမ္းသပ္ၿပန္၏၊ Aစမး္သပ္ခံနဳိ္င္ေသာ ပညာရွိ ေယာက်ၤားၿဖစ္သည့္Aတြက္ ဤလုိပုဂၢဳိလ္မ်ဳိးမွ ထီးနန္းႏွင့္ ထုိက္တန္တာဆုိၿပီး ႏွစ္သက္ေတာ္မူ၏၊ မူးၾကီးမတ္ရာတုိ႔က ေပါလဇနကမင္းၾကီးမွာၾကားခဲ့ေသာ မင္းေလာင္း၏ Aရည္Aခ်င္းစစ္ စကားမ်ားကုိ တင္ေလွ်ာက္ၾက၏၊ မဟာဇနကမင္းသားလည္း နတ္ရာြ စံ မင္းၾကီးမွာထားသည့္ ဗုိလ္ေၿခတစ္ေထာင္ တင္ရသည့္ ေလးကုိလည္း တေယာက္တည္းတင္ၿပနဳိင္၏၊ နတ္ရြာစံမင္းၾကီး၏ လွ်ဳိ႔၀ွက္ေသာ ၿပႆနာ ေမးခြန္းမ်ားၿဖစ္ေသာ ပလႅင္ေတာ္၏ ေခါင္းရင္းကုိလည္း ေၿပာၿပနုဳိင္၏၊ မဟာဇနကမင္းၾကီး ၿမဳတ္ထာေသာ ေရႊAုိး ၃၁-လုံးကုိလည္း ေဖၚထုတ္နဳိင္၏၊ မဟာဇနကမင္းသားသည္ နတ္ရာြ စံမင္းၾကီး မွာၾကားခ်က္မ်ားကို Aားလုံးေၿဖရွင္းနဳိင္သၿဖင့္ သီလ၀တီမင္းသမီးကို မိဖုရားၾကီးAရာ ထားေတာ္မူ၍ မိထိလာၿပည္ကုိ စုိးစံေတာ္မူ၏။ ကာလစမၸနဂုိရ္ၿပည္၌ရွိေသာ ေက်းဇူးရွင္ ဒိသာပါေမာကၡ ဆရာၾကီးႏွင့္ မယ္ေတာ္ မိဖုရားၾကီးတုိ႔ကုိ မိထိလာၿပည္သုိ႔
ေခၚေဆာင္ေတာ္မူ၍
ဆရာ့ေက်းဇူး
မိဘေက်းဇူးကုိ
နားလည္ေသာ
တပည့္ေကာင္း၊
သားေကာင္းတေယာက္ၿဖစ္ေAာင္ ၿပဳစုေစာင့္ေရွာက္ေတာ္ မူ၏။ မဟာဇနကမင္းၾကီးသည္ မိထိလာၿမဳိ႔တြင္း၌ Aလွဴဇရပ္မ်ားေဆာက္လုပ္၍ ေန႔စU္ ေပးကမ္းစြန္႔ၾကဲၿခင္း Aလွဴဒါနကုိ ၿပဳလုပ္ေလ၏၊ နတ္္ရြာစံ မင္းၾကီးကဲ့သုိ႔ပင္ ပေစၥကဗုဒၶါ Aရွင္ၿမတ္တုိ႔Aား နန္ေတာ္သုိ႔ပင့္ေဆာင္၍
ေန႔စU္
ဆြမ္းလုပ္ေၾကြး၏၊
34 ေတြကုိလည္း
တုိင္းသူၿပည္သား
မိမိ၏
ရင္၀ယ္သားပမာ
သေဘာထား၍
မင္းက်င့္တရား ၁၀-ပါးႏွင့္Aညီ Aုပ္ခ်ဳပ္ေတာ္မူ၏၊ မင္းၾကီးႏွင့္ မိဖုရားတုိ႔တြင္ သားရတနာတပါး ထြန္းကား၍ သားေတာ္ကုိဒီဃာ၀ု Aမည္ေပးေတာ္မူ၍ သားေတာ္
Aရြယ္ေရာက္လာေသာAခါ
မိထိလာၿပည္ကုိ
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ
Aိမ္ေရွ႔မင္းရာထူးေပးေတာ္မူ၏၊
Aုပ္ခ်ဳပ္ၿပီးေနာက္၊
သားေတာ္Aား
မဟာဇနကမင္းၾကီးသည္
နန္းAပ္၍
ရေသ့ရဟန္းၿပဳကာ
ေတာထြက္ေတာ္မူ၏၊ နတ္ရြာစံေသာAခါ ၿဗဟၼာၿပည္သုိ႔ ေရာက္ေတာ္မူ၏။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္ Aေလာင္းေတာ္ မဟာဇနကမင္းဘ၀တြင္ လုံ႔လ ၀ီရိယႏွင့္ ၿပည့္စုံေAာင္ ေဆာင္ရြက္၍ ထိနကိေလသာမွ ေ၀းကြာေတာ္မူေAာင္ ေဆာင္ရက ြ ္နဳိင္သလုိ၊ လက္ထက္ေတာ္Aခါမွာလည္း သိဒၶတၳမင္းသားဘ၀တြင္
သူAုိ၊ သူနာ၊ သူေသ၊ ရဟန္း နိမိတ္ၾကီးေလးပါးကုိ ၿမင္ေတာ္မူ၍ ေတာထြက္ၿပီး
တရားဘာ၀နာမ်ား ပြားမ်ားစU္ကာလ မွာလည္း မဇၥ်ိမပဋိပဒါ Aက်င့္ၿမတ္ၿဖင့္ ထိန ကိေလသာကုိ ဘယ္ေတာ့မွ မလာၿခင္းမ်ဳိးႏွင့္
ေ၀းကြာေတာ္မူေAာင္
ေဆာင္ရက ြ ္ေတာ္မူနဳိင္ေသာေၾကာင့္လည္း
သဗၺညဳတ
ဘုရားရွင္
ၿဖစ္ေတာ္မူ၏။
Uဒၶစၥကိေလသာမွ ေ၀ ေ၀းကြာေတာ္မူၿခင္း (၈) ၿပန္႔လြင့္ၿခင္း Uဒၶစၥကိေလသာသည္ စိတ္၏ၿပန္႔လြင့္ၿခင္း၊ Aထက္သုိ႔လြင့္ တက္ၿခင္း၊ မၿငိမ္မသက္ ၿဖစ္ၿခင္းသေဘာရွိ၏၊ လူသားေတြ၏ သႏၱာန္မွာ Uဒၶစၥ-ၿပန္႔လြင္ၿခင္းစိတ္ ၿဖစ္ေပၚလာၿပီဆုိရင္ Aာရုံ တစ္ခုAေပၚ မွာ ၿငိိမ္သက္စြာထားလုိ႔မရပါဘူး၊ မိမိစိတ္သည္ မိမိေရာက္ဘူးေသာေနရာ မိမိေနခဲ့ဘူးေသာ ေနရာေတြတြင္ ဟုိေရာက္လုိက္ ဒီေရာက္လုိက္ၿဖင့္ ဗ်ာမ်ားေနတတ္၏၊ ၿမစ္ေရၿပင္ကုိ ေလတုိက္ေသာ Aခါ ေရၿပင္သည္ မၿငိမ္ မသက္ၿဖစ္တတ္ပါ၏၊ မိမိစိတ္သည္ Uဒၶစၥၿဖစ္လာေသာAခါ ၿမစ္ေရၿပင္ ေလတုိက္လုိ႔ မၿငိမ္သက္သလုိ မိမိ စိတ္ကုိ လည္း Aာရုံတစ္ခုတည္းမွာ စုစည္းလုိ႔မရေတာ့ဘဲ မၿငိမ္မသက္ လွဳပ္ရွားၿပန္႔လင ြ ့္ၿခင္းသေဘာၿဖစ္၏။ Uဒၶစၥဆုိသည့္ ၿပန္႔လြင့္ေသာစိတ္ ၿဖစ္ေပၚေနေသာ လူသားတေယက္၏ သႏၱာန္တြင္ မိမိတကုိယ္လုံး လည္း မၿငိမ္သက္ေနသည့္Aတြက္ လူေလ လူလြင့္ လူ႔ေဘာ္ေက်ာ့ လူဖ်င္း လူA ၿဖစ္တတ္၏၊ ဘယ္Aလုပ္ဘဲ လုပ္လုပ္ ဂဏွာမၿငိမ္ပါ၊ စိတ္ကလည္း ခုတမ်ဳိး ေနာင္တမ်ဳိး ၿဖစ္တတ္သလုိ၊ လူကလည္း ဟုိေရာက္လုိက္ ဒီေရာက္လုိက္ၿဖင့္ ဗ်ာမ်ားကာ Aလုပ္မ်ားၿပီး Aရာမေရာက္ေသာ Aၿမင္ရွဳပ္သည့္ လူရွဳပ္လူေပြေတြသာ ၿဖစ္၏။ Uဒၶစၥ တရား၏ ဆန္႔က်င္ဘက္ တရားသည္ Eကဂၢတာဟု ေခၚဆုိေသာ တည္ၾကည္ၿခင္း သမာဓိ တရားၿဖစ္၏၊ Uဒၶစၥၿဖင့္ စိတ္ၿပန္႔လြင့္ေနေသာ၊ စိတ္ ဟုိေရာက္ဒီေရာက္ေနေသာ
လူသားေတြ၏သႏၱာန္မွာ
Eကဂၢတာဆုိသည့္ တည္ၾကည္သည့္ သမာဓိၿဖစ္ေAာင္၊ ၿပန္႔လြင့္ေနေသာ မိမိစိတ္ကုိ မိမိAာရုံမွာ တည္တည္ ၿငိမ္ၿငိမ္ က်ုဳိးစားၿပီး မွတ္နဳိင္မယ္၊ ထိမ္းထားနဳိင္မယ္၊ ေဆာင္ရက ြ ္နဳိင္မယ္ဆုိရင္ေတာ့၊ တည္ၾကည္မွဳ သမာဓိဟာ Aသင္လူသား၏ သႏၱာန္တြင္ ထင္ထင္ရွားရွား ၿဖစ္ေပၚလာၿပီး Uဒၶစၥတရားကုိ ဖယ္ရွားနဳိင္မွာ ၿဖစ္၏။ တည္ၾကည္မွဳ
သမာဓိတရားေၾကာင့္
ဆုံးၿဖတ္ခ်က္ခုိင္မာေAာင္
ေဆာင္ရက ြ ္နဳိင္ေသာ
ေတမိယ
ဇာတ္ေတာ္ကုိ ၾကည္ညဳိၾကည့္ရေAာင္၊ ကာသိတုိင္း ဗာရာဏသီၿပည္္တြင္ ကာသိကရာဇ္မင္းၾကီးႏွင့္ စႏၵာေဒ၀ီ မိဖုရားၾကီးတုိ႔ စုိးစံေတာ္မူခ်ိန္က ၿဖစ္ပါ၏၊
မင္းၾကီးႏွင့္မိဖုရားၾကီးႏွစ္ပါးလုံး
တရားႏွင့္Aညီ
က်င့္ၾကံေနထုိင္
သူမ်ား
က်င့္ၾကံေနထုိင္ပါေသာ္လည္း သူတုိ႔တြင္ သားသမီးရတနာ တေယာက္မွ မထြန္းကားေခ်။
ၿဖစ္ၾက၏၊
ထုိသုိ႔
35 ဗာရာဏသီၿပည္၏ ထီးနန္းကုိဆက္ခံမည့္ မင္းေလာင္းမေမြးဖြားလာသည့္Aတြက္ မင္းဆက္ၿပတ္မည့္ Aေရးႏွင့္ဗာရာဏသီတုိင္းၿပည္ၾကဳံေတြ႔ေနရေသာ
Aခ်ိန္ၿဖစ္၏၊
ထုိေခတ္
ယU္ေက်းမွဳAရ
သားသမီး
မထြန္းကားၿခင္းသည္ မင္း၌တာ၀န္ရွိသည့္Aတြက္ တုိင္းသူ ၿပည္သားေတြသည္ နန္းယင္ၿပင္တြင္ စုရုံး၍ သားရတနာထြန္းကားေAာင္ ေဆာင္ရြက္ရန္ မင္းၾကီးAား ဟစ္ေၾကြးေလွ်ာက္ထား ဆႏၵၿပၾက၏။ ဗာရာဏသီမင္းၾကီးသည္ တုိင္းသူၿပည္သားေတြ၏ ဆႏၵAတုိုင္း သားရတနာ ထြန္းကားရန္Aတြက္ စႏၵာေဒ၀ီ မိဖုရားၾကီးႏွင့္Aတူ ရွစ္ပါးသီလေဆာက္တည္၍ သစၥာAဓိ႒ာန္ၿပဳၾက၏။ ရွစ္ပါးသီလေဆာက္တည္၍ သားဆုရရွိေAာင္ ေတာင္းဆုိေနေသာ စႏၵာေဒ၀ီ မိဖုရားၾကီး၏ သစၥာ Aာႏုေဘာ္ေၾကာင့္ စႏၵာေဒ၀ီ မိဖုရားၾကီး သားရတနာ ရရွိရန္ သိၾကားမင္းသည္ တာ၀န္Aရ လုံ႔လစုိက္၍ စီစU္ရေတာ့၏။ ထုိစU္Aခါက Aေလာင္းေတာ္ နတ္သားသည္ တာ၀တိ ံသာ နတ္ၿပည္၌ စုေတခါနီး Aခ်ိန္ၿဖစ္ေလ၏၊ Aေလာင္းေတာ္ နတ္သားကုိ စႏၵာေဒ၀ီမိဖုရားၾကီး၏ ၀မ္းၾကာတုိက္၌ ပဋိသေႏၶယူရန္ သိၾကားမင္း တုိ္က္တန ြ ္း ၿခင္းၿဖစ္၏၊ နတ္သားငါးရာတုိ႔Aားလည္း Aေလာင္းေတာ္နတ္သား၏ AေၿခြAရံ Aလုိ႔ငါွ Aမတ္မ်ား၏Aိမ္၌ ပဋိသေႏၶယူရန္ သိၾကားမင္းတုိက္တြန္းေလ၏။Aေလာင္းေတာ္ နတ္သားႏွင့္ဖာြ းဖက္ေတာ္မ်ားသည္၊ ဖြားၿမင္ ခ်ိန္ေရာက္လုိ႔ ေမြးဖြားလာေသာေန႔တြင္ ဗာရာဏသီတၿပည္လုံးတြင္ မုိးရြာသြန္းေလ၏၊ မင္းေလာင္း ဖြားၿမင္ ေသာေၾကာင့္ မင္းႏွင့္တကြ ၿပည္သူ ၿပည္သားေတြ ၀မ္းေၿမာက္၀မ္းသာ ေပ်ာ္ၿမဴးၾက၏။ ဗာရာဏသီ ၿပည္သူၿပည္သားမ်ားကုိ မုိးေရႏွင့္တကြ ၀မ္းေၿမာက္ႏွစ္သက္ၿခင္း ပီတိေရတုိ႔ၿဖင့္ ဆြတ္ဖ်န္း ခုိက္၌ Aေလာင္းေတာ္မင္းသား ဖြားၿမင္လာေသာေၾကာင့္ မင္းၾကီးသည္ မိမိသားေတာ္၏ နာမည္ကုိ ေတမိယ ဟု နာမည္ေပးေလ၏၊ ေတမိယ Aဓိပၸါယ္မွာ ဆြတ္ဖ်န္းၿခင္းၿဖစ္၏။ Aေလာင္းေတာ္မင္းသားေလး တလသားAရြယ္တြင္ တုုိင္းၿပည္Aုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္ ရၿခင္း၏္ ထိတ္လန္႔ တုံလွဳပ္ သံေ၀ဂ ရဖြယ္Aေၾကာင္းတခုကို မ်က္၀ါးထင္ထင္ ၾကံဳေတြ႔ ရေလ၏၊ ထုိေန႔ကား ေတမိယ မင္းသား သည္ ဖခမည္းေတာ္၏ ရင္ခြင္၌ စံေတာ္မူေန ခုိ္က္ၿဖစ္၏။ မင္းၾကီးသည္ သားေတာ္ကုိ ရင္၀ယ္ပုိက္လွ်က္ ရာဇပလႅင္ေပၚတြင္ စံေတာ္မူေနခုိက္ Aခ်ိန္တြင္ မင္းမူထမ္းမ်ားသည္ ခုိးသူေလးေယာက္ကုိ မင္းၾကီး၏ ေရွ႔သုိ႔ေခၚေဆာင္လာၾက၏၊ မင္းၾကီးသည္ တိုင္းၿပည္၏ တည္ဆဲUပေဒAတုိ္င္း Aဂတိတရားမလုိက္ဘဲ ခုိးသူေလးေယာက္ တုိ႔တြင္ ခုိးသူတေယာက္ကုိ Aၿပစ္Aား ေလွ်ာ္စြာ ေသဒဏ္ခ်မွတ္၏၊ က်န္ခုိးသူေတြကိုလည္း Aၿပစ္Aားေလွ်ာ္စာြ စီရင္ခ်က္ခ်ေလ၏။ Aေလာင္းေတာ္ေတမိယမင္းသားေလးသည္
ဖခမည္းေတာ္၏
ရင္ခြင္တြင္းမွေန၍
Aၿပစ္ေတြကုိ ေတြးမိၿပီး မ်ားစြာသံေ၀ဂ ၿဖစ္ေလ၏၊ ေတမိယမင္းသား ေလးသည္
မင္းလုပ္ရၿခင္း၏
တလသားAရြယ္မွာပင္
Aတိတ္ဘ၀မ်ားကုိ ၿပန္လည္ေAာင္းေမ့နုဳိင္ေသာ ဇာတိႆရ ဉာဏ္ကုိ ရရွိသူၿဖစ္၏၊ မင္းသားေလးသည္ ဒုတိယဘ၀က တာ၀တိ ံသာတြင္ နတ္သားၿဖစ္ခ့ဲတာကုိလည္း ၿပန္လည္Aမွတ္ရ၏၊ တတိယဘ၀က ဤဗာရာ ဏသီၿပည္တြင္ မင္းလုပ္ခဲ့၍ ငရဲ၌ ဆင္းရဲစြာခံစားခဲ့ရတာကုိလည္း ၿပန္လည္Aမွတ္ရေန၏။ ေတမိယမင္းသားေလးသည္ မိမိ၏Aတိတ္ဘ၀ Aေတြ႔Aၾကဳံေတြကို ဆင္ၿခင္ၿပီး မင္းလုပ္ရမွာကို ထိတ္လန္႔တုန္လွဳပ္ေန၏၊ မင္းဘ၀သည္ ၿပည္သူၿပည္သားမ်ား ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ေနနဳိင္ဖုိ႔Aတြက္ လူဆုိး သူခုိး သူပုန္ ဓားၿပမ်ားကုိ တုိက္ခုိက္ႏွိမ္နင္းဖမ္းဆီး၍ ေထာင္သြင္း Aက်U္းခ် သတ္ၿဖတ္္ရ၏။ ၿပည္သူၿပည္သားမ်ား ၿငိမ္းခ်မ္းစြာေနနဳိင္ေAာင္ ေဆာင္ရက ြ ္ေပးရသည့္Aတြက္ မင္းေကာင္း မင္းၿမတ္ တပါးဟု ေခၚဆုိနဳိင္ပါ၏၊ ၿပည္သူၿပည္သားေတြမွ ေပးAပ္လာမည့္ ရဲရင့္သည္ သတၱိရွိသည္ တိုက္ရည္ခုိက္ရည္ ၿပည့္၀သည္ဆုိသည့္ ခ်ီးမြမ္းစကားေတြသည္ ယခုဘ၀ Aက်ဳိးကုိသာ ၾကည့္တတ္ေသာ မင္းေတြAတြက္ေတာ့
ဂုဏ္ယူစရာေတြ
ဘ၀င္ၿမင့္စရာေတြ
36 ယခုဘ၀မွာ
ၿဖစ္၏။
ၿပည္သူေတြ၏
ခ်ီးမြမ္းသံသည္
သာယာဖြယ္
ေကာင္းသလုိ၊ ၿပည္သူတုိ႔၏ ရွဳပ္ခ်ဒဏ္ႏွင့္ရင္ဆုိင္ၾကဳံေတြ႔ေနရေသာ မင္းေတြမွာလည္း မင္း၏Aာဏာကုိ ထိပါးလာမည့္
ပုဂၢဳိလ္ေတြ
ေပၚလာမလားဆုိၿပီး
စုိးရိမ္စိတ္ေတြမ်ားစြာႏွင့္
ေသာကကုိရင္၀ယ္္ပုိက္လွ်က္
သနားစရာေကာင္းေသာ မင္းေတြလည္း ေလာကတြင္ မ်ားလွပါ၏။ ေတမိယမင္းသားေလးသည္ ဗာရာဏသီၿပည္၌ မင္းမလုပ္ရန္ ဆုံးၿဖတ္ခ်က္ခ်ေလ၏၊ ထုိဆုံးၿဖတ္ခ်က္ ကုိ ဘယ္လုိAေကာင္Aထည္ ေဖၚရမလည္းဆုိတာ စU္းစားလုိ႔မရနဳိင္ေAာင္ ၿဖစ္ေန၏၊ ထုိေခတ္UပေဒAရ မင္း၏သားေတာ္သည္ မလြဲမေသြ မင္းလုပ္ရမွာၿဖစ္၏၊ ဘယ္လုိမွ ၿငင္းဆန္လုိ႔ရမည္မဟုတ္ေပ၊ Aရြယ္Aားၿဖင့္ တလသာရွိေသးသည့္Aတြက္ မွန္မွန္ကန္ကန္ ဆုံးၿဖတ္နဳိင္သည့္ ပညာမရွိေသးပါ။ ေတမိယမင္းသား၏ စိတ္Aၾကံကုိသိေတာ္မူ၍ မယ္ေတာ္ၿဖစ္ခ့ဘ ဲ ူးေသာ ထီးခ်က္ေစာင့္နတ္သမီးမွ ေတမိယ မင္းသားေလးAား ခ်စ္သားAကယ္၍မင္းမၿဖစ္လုိလွ်င္သင္၏Aစြမ္းကုိမၿပပါႏွင့္၊ တည္ၾကည္ေသာစိတ္ၿဖင့္ ဆုံး ၿဖတ္ ခ်က္ခုိင္မာေAာင္ ခ်မွတ္၍ နားမထုိင္းေသာ္လည္း နားထုိင္းသကဲ့သုိ႔၊ ႏူတ္မAေသာ္လည္း ႏူတ္A သကဲ့သုိ႔၊ မဆြံ႔ေသာ္လည္း ဆြံ႔သကဲ့သုိ႔၊
ေနထုိင္က်င့္ၾကံသာြ းမယ္ဆုိရင္ သင့္Aလုိ ၿပည့္ပါလိမ့္မည္ဟူ၍
Aၾကံေပးေလ၏။ Aသြင္သ႑ာန္Aားၿဖင့္ ေတမိယ မင္းသားေလးသည္ တလသားAရြယ္ ၿဖစ္ေသာ္လည္း၊ Aနွစ္သာရAားၿဖင့္မူ
ေတမိယမင္းသားေလး၏
ခႏၶာသည္
Aသေခ်ၤေပါင္းမ်ားစြာ
ၿဖည့္ဆည္းခဲ့ေသာ
ပါရမီကုသုိလ္တုိ႔၏ စြမ္းရည္သတၱိေၾကာင့္ ထီးခ်က္ေစာင့္ နတ္သမီးႏွင့္ Aခ်င္္းခ်င္း စကားေၿပာနဳိင္ၿခင္းၿဖစ္၏။ ေတမိယ မင္းသားေလးသည္ နတ္သမီး၏ Aၾကံေပးခ်က္ကုိ Aလြန္ႏွစ္သက္ေလ၏၊ မိမိAဓိ႒ာန္ ေAာင္ၿမင္ေရးAတြက္
မိမိစိတ္ေတြသည္
ဂဏွာမၿငိမ္ၿပန္႔လြင္ေနလုိ႔မၿဖစ္ပါ၊
တည္ၾကည္ေသာစိတ္ၿဖင့္
ဆုံးၿဖတ္ခ်က္ခုိင္မာေAာင္ ခ်မွတ္နဳိင္မွသာလွ်င္ မိမိရည္မွန္းခ်က္ ေAာင္ၿမင္မည္ ၿဖစ္သည့္Aတြက္ နတ္သမီး Aၾကံေပးသည့္Aတိုင္း ေနထုိင္ က်င့္ၾကံသာြ းရန္ ဆုံးၿဖတ္ခ်က္ ခ်လုိက္ေတာ့၏။ ေတမိယမင္းသားေလးသည္
နတ္သမီးAၾကံေပးသည့္Aတုိင္း
ေၿပာလွ်င္လည္း
မသိသလုိ
ဆြံ႔Aသကဲ့သုိ႔ေန၏၊ ေခၚရင္လည္း မၾကားသလို နားထုိင္းသကဲ့သုိ႔ ေန၏၊ ေမးလွ်င္လည္း မေၿပာတတ္သလုိ ႏူတ္Aသကဲ့သုိ႔ေန၏၊
ႏုိ႔စာလွ်င္လည္း
ပက္လက္ထားလွ်င္လည္း
မငုိဘဲ
Aထိမ္းေတာ္မ်ား
ထားသည့္Aတုိင္းသာ
ေန၏၊
ႏုိ႔တုိက္မွသာ
မင္းသားေလး
ေမွာက္ထားလွ်င္လည္း
ႏုိ႔စုိ႔၏၊
ေမွာက္ထားသည့္
Aတုိင္းသာေန၏၊ နဲနဲေလးမွ် မေရြ႔႕၊ မလွဳပ္ေနသည့္Aတြက္ Aထိမ္းေတာ္မ်ား ခမည္းေတာ္ႏွင့္ မယ္ေတာ္တုိ႔ကုိ ထုိAေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားရေတာ့၏။ ခမည္းေတာ္ႏွင့္မယ္ေတာ္တုိ႔သည္ သားေတာ္ေလး ေတမိယAေၾကာင္း ၾကားရေသာAခါ မ်ားစြာ ေသာက
ေရာက္ေလ၏၊
မယ္ေတာ္
ခမည္းေတာ္တုိ႔၏
ေမွ်ာ္လက္ခ်က္ေရာင္ၿခည္ကား
ေရာက္လာၿပီးမွ
ေပ်ာက္ေတာ့မလုိၿဖစ္ေန၏၊ တုိင္းသူၿပည္သားေတြလည္း ေတမိယ မင္းသားေလးAေၾကာင္း ၾကားေသာAခါ ႏွလုံးစိတ္၀မ္း ညဳိးႏြမ္းၾကကုန္၏၊ Aားလုံး၏ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေရာင္ၿခည္သည္ ေပ်ာက္ကယ ြ ္ေတာ့မလုိၿဖစ္ေန၏။ ေတမိယမင္းသားေလး
ေမြးဖြားခ်န္Aခါမွာလည္း
ပုေရာဟိတ္ပညာရွင္ေပါင္းမ်ားစြာမွ
မင္းသားေလး၏
တုိင္းၿပည္တြင္
လကၡဏာ
မ်ားသည္
ထင္ရွား
ေက်ာ္ၾကားေသာ
ေယာက်ၤားၿမတ္
Aာဇာနည္
ဘုန္းရွင္ကံရွင္ မင္းေကာင္း မင္းၿမတ္ ၿဖစ္လိမ့္မည္ဟု ေဟာၾကားခဲ့ေလ၏။ ခမည္းေတာ္မင္းၾကီးသည္ တုိင္းၿပည္၏ ပုေရာဟိတ္ပုဏၰားမ်ားကုိ တဖန္ၿပန္လည္ ဖိတ္ေခၚ၍၊ ေၿခလက္ Aစရွိသည့္ လကၡဏာမ်ား ဇာတာမ်ားကုိ ၿပန္လည္ စစ္ေဆးေသာ Aခါမွာလည္း၊ ပုေရာဟတ္ပုဏၰားတုိ႔သည္
37 မိမိတုိ႔၏ ပညာကုိ သံသယ ၿဖစ္စရာမေတြ႔ မင္းသားေလးသည္ လကၡဏာေပါင္းႏွင့္ၿပည့္စုံေသာ ေယာကၤ်ားၿမတ္ Aာဇာနည္သာ ၿဖစ္သည္ဟု တညီတညြတ္တည္း ဆုံးၿဖတ္ၾက၏။ လက္ေတြ႔မ်က္ၿမင္မွာေတာ့ မင္းသားေလးသည္ ဆြံ႔ A နားမၾကား ၿဖစ္ေနတာေတြ႔ရ၏၊ ေတမိယ မင္းသားေလး၏
တည္ၾကည္ေသာ
ယုံၾကည္ခ်က္ၿဖင့္
ဆုံးၿဖတ္္ခ်က္ခုိင္မာ
ေသာေၾကာင့္
ပုေရာဟိတ္
ပညာရွင္ၾကီးမ်ား မ်ားစြာUီးေႏွာက္ေၿခာက္ရပါ၏၊ ပုေရာဟိတ္ ပညာရွင္ၾကီးမ်ားသည္ မိမိတုိ႔ပညာကုိ ယုံၾကည္ၿပီး မင္းသားေလး Aေပၚ ယံုမွားသံသယ ရွိသည့္Aတြက္ စုံစမ္းစစ္ေဆးရန္ စီစU္ေတာ့သည္။ တႏွစ္သားAရြယ္တြင္ မင္းသားေလး စာေလာင္လွ်င္ ငုိမလားဟူေသာ ရည္ရယ ြ ္ ခ်က္ၿဖင့္ တေနကုန္ ႏုိ႔မတုိက္ဘဲထားကာ
စမ္းသပ္ၾက၏၊
မင္းသားေလးသည္
ႏုိ႔စာေသာ္လည္း
မငိုပါ၊
မင္းသားေလး၏
တည္ၾကည္ေသာ ယုံၾကည္ခ်က္ႏွင့္ ခုိုင္မာေသာ ဆုံးၿဖတ္ခ်က္ကား Aံ့ၾသဘြယ္ေကာင္းလွ၏၊( တႏွစ္ပတ္လုံး Aၾကိမ္မ်ားစြာ စမ္းၿခင္းၿဖစ္၏) ႏွစ္ႏွစ္သားAရြယ္တြင္ ေတမိယမင္းသားေလးကုိ ဖြားဖက္ေတာ္ငါးရာႏွင့္Aတူ ထား၏၊ သူတုိ႔Aနီးတြင္ ကေလးေတြႏွစ္သက္ေသာ မုံ႔ခဲဖြယ္ Aမ်ိဳးစုံထား၍ ေတမိယမင္းသားေလးကုိ စမ္းသပ္ၿပန္၏၊ ဖြားဖက္ေတာ္ ငါးရာေသာ
Aမတ္သားတုိ႔သည္
သူ႔ထက္ငါ
UီးေAာင္ယူစားၾက၏၊
ေတမိယမင္းသားေလးကေတာ့
ဘယ္ေနရာမွ မေရြ႔ဘဲ ထားသည့္ Aတုိင္းသာေန၏၊ ခြန္႔ေပးလွ်င္စား၏၊ မခြန္႔ေပးလွ်င္ မစား၊ ငုိလည္း မငုိ ရယ္လည္းမရယ္၊ လွဳပ္လည္းမလွဳပ္၊ သူ၏တည္ၾကည္ေသာ ယုံၾကည္ခ်က္ႏွင့္ခုိင္မာေသာ ဆုံးၿဖတ္ခ်က္ကား ၾကည္ညဳိဖြယ္ေကာင္းလွ၏။ သုံးႏွစ္သား Aရြယ္တြင္ ကေလးေတြ ႏွစ္သက္ေသာ သစ္သီးမ်ဳိးစုံၿဖင့္လည္းေကာင္း၊ ေလးႏွစ္သား Aရြယ္တြင္
ကေလးAၾကဳိက္
ကစားစရာၿဖင့္လည္းေကာင္း၊
Aစားမက္ေသာ
ငါးႏွစ္သားAရြယ္တြင္
ထမင္းေဘာဇU္ Aာဟာရၿဖင့္လည္းေကာင္း၊ စမ္းသပ္ၾကၿပန္၏၊ ေတမိယမင္းသားေလးသည္ ယခင္Aတုိင္းပင္၊ မတုံမလွဳပ္ ရပ္တည္နဳိင္ေသာေၾကာင့္ စမ္းသပ္ေသာပုဂၢဳိလ္မ်ား လက္ေလွ်ာ့ရၿပန္၏။ ေၿခာက္ႏွစ္သား Aရြယ္တြင္ ကေလးကစားစရာ သစ္ခက္တန ဲ န္းကုိ ေဆာ္လုပ္ၿပီးလွ်င္ တဲနန္းထဲတြင္ ေတမိယမင္းသားေလးႏွင့္ ဖြားဖက္ေတာ္ငါးရာထား၍ ကစားေစ၏၊ Aားလုံး ေပ်ာ္ရႊင္စာြ ကစားေနစU္ တဲနန္းကုိ မီးတုိက္ေလ၏၊ တဲနန္းကုိ မီးေလာင္ေသာAခါ ေတမိယ မင္းသားေလးမွတပါး ဖြားဖက္ေတာ္မ်ား ေၾကာက္လန္႔ တၾကားေAာ္ဟစ္၍ ထြက္ေၿပးၾက၏၊ ေတမိယမင္းသားေလးကား မတုံမလွဳပ္ ထားသည့္Aတုိင္းသာ ေနေလ၏၊ မိီးၿဖင့္စမ္းသပ္ ေသာ္လည္း မေAာင္ၿမင္သည့္Aတြက္ လက္ေလွ်ာ့ရၿပန္၏။ ခုႏွစ္ႏွစ္သားAရြယ္တြင္ ေၾကာက္ဖယ ြ ္ေကာင္းေသာ ဆင္ၾကီးၿဖင့္လည္းေကာင္း၊ ရွစ္ႏွစ္သားAရြယ္တြင္ ထိတ္လန္႔ဖြယ္ေကာင္းေသာ ေမြၾကီးၿဖင့္လည္းေကာင္း၊ ေတမိယ မင္းသားေလး ေရွ့တြင္ တည္ေစ၍ ေၾကာက္ လန္႔ၿပီး Aသံမ်ားထြက္လာေလမလားဟူေသာ ရည္ရယ ြ ္ခ်က္ၿဖင့္ စမး္သပ္ေသာ္လည္း ေAာင္ၿမင္မွဳ မရပါ။ မင္းမွဳထမ္းေတြ Aခက္ၾကဳံေနသလုိ၊ ပုေရာဟိတ္ေတြလည္း Uီေႏွာက္ေၿခာက္ရေလ၏၊ မင္းသား၏ ၾကံAင္လကၡဏာသေဘာAရ
မင္းသားသည္ ဆြ႔ံAနားထုိင္းဖုိ႔ လုံး၀မၿဖစ္နဳိင္ေပ၊ ၿဖစ္ၿခင္းၿဖစ္ ကာသိကရာဇ္
မင္းသာ ၿဖစ္နဳိင္၏၊ ယခုေတာ့ ဆြံ႔ A နားထုိင္းေနသည့္Aတြက္ ပုေရာဟိတ္မ်ားသည္ သူတုိ႔၏ Aတတ္ပညာ ႏွင့္ က်မ္းဂန္မ်ားAေပၚ သံသယရွိ၍ မၿဖစ္၊ ေတမိယ မင္းသားAေပၚ၌သာ သံသယရွိသည္ၿဖစ္၍ တၿခား နည္းလမ္း ၿဖင့္ စမ္းသပ္ရန္ စီစU္ၾကၿပန္၏။ မင္းသားေလး
ကုိးႏွစ္သား
Aရြယ္Aေရာက္တြင္
ကေခ်သည္မ်ား
ေပ်ာ္ရႊင္ဖယ ြ ္ၿဖစ္လာေAာင္
စမ္းသပ္ၾကၿပန္၏၊ ထုိစမး္သပ္ခ်က္လည္း မေAာင္ၿမင္ဘဲ Aခ်ည္းႏွီးသာ ၿဖစ္ရၿပန္၏။
ဆယ္ႏွစ္သား
Aရြယ္တြင္
AမူAရာၿဖင့္လည္းေကာင္း၊
38 ေၾကာက္လန္႔ဖယ ြ ္
ဆယ့္တႏွစ္Aရြယ္တြင္
ပါးကြက္သား၏ ရုတ္တရက္
သံလွ်က္ၿဖင့္ခုတ္သတ္
Aလန့္တၾကား
မည့္
ခရုသင္းမွုဳတ္သၿဖင့္
လည္းေကာင္း၊ ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္Aရြယ္တြင္ ရုတ္တရက္ Aလန္႔တၾကား စည္တီး၍လည္းေကာင္း၊ ဆယ္သုံးႏွစ္သား Aရြယ္တြင္ ေတမိယမင္းသားကုိ Aေမွာင္ခန္းထဲ တြင္ ထား၍ ရုတ္တရက္ မီးAလင္းေရာင္ ေပး၍လည္း ေကာင္း၊ Aမ်ဳိးမ်ဳိးစမး္သပ္ေသာ္လည္း ဘာမွမထူးၿခားဘဲ ေရွးနည္းAတုိင္းသာ လက္ေလွ်ာ့ရၿပန္၏။ ဆယ့္ေလးႏွစ္သား Aရြယ္တြင္ တကုိယ္လုံးကုိ တင္လဲရည္ၿဖင့္ သုတ္လိမ္းၿပီး၊ ယင္၊ ပုရြက္ဆိတ္စသည္ၿဖင့္ Aခ်ဳိၾကိဳက္ေသာ သတၱ၀ါေတြကုိ ကုိက္ခဲေစ၍လည္းေကာင္း၊ ဆယ့္ငါးႏွစ္သားAရြယ္တြင္ မင္းသားAား က်င္ ၾကီး က်င္ငယ္ သုတ္ေပးၿခင္း မၿပဳဘဲ က်င္ၾကီး က်င္ငယ္ Aလိမ္းလိမ္းထား၍လည္းေကာင္း၊ ဆယ္ေၿခာက္ ႏွစ္သား Aရြယ္တြင္ မင္းသားAား သလြန္ေပၚတင္၍ သလြန္ေAာက္မွ မီးဖုိထားၿပီး ပူ၍ Aသံထက ြ ္လာမလား Aထင္ၿဖင့္ စမ္းသပ္ၿပန္၏၊ မင္းသားေလးကား မတုံမလွဳပ္ၿမင္ရသည့္Aတြက္ လက္ေလွ်ာ့ရၿပန္၏။ Aရြယ္ေရာက္၍ လူပ်ဳိၿဖစ္လာေသာ ဆယ့္ခုႏွစ္သားAရြယ္တြင္ Aေခ်ာAလွ ကေခ်သည္မေလး မ်ားAား ေရြးခ်ယ္၍ မင္းသားေလးAား ကာမဂုဏ္ၿဖင့္ ၿဖားေယာင္း ၿမဴစြယ္နဳိင္လွ်င္ Aိမ္ေရွ႔မိဖုရားAရား ေပးမည္ဟု
မက္လုံးေပးကာ
စမ္းသပ္ေသာ္လည္း
မင္းသားေလး၏
တည္ၾကည္ေသာ
ယုံၾကည္ခ်က္ၿဖင့္
ဆုံးၿဖတ္ခ်က္ ခုိင္မာသည့္Aတြက္ Aလြန္Aားေကာင္းေသာ ကာမဂုဏ္ၿဖင့္ စြဲေဆာင္ေသာ္လည္း မေAာင္ ၿမင္ဘဲ လုံးလုံး လက္ေလွ်ာ့၍ Aရွဳံးေပးကာ လက္ေၿမွာက္လုိက္ရေတာ့၏။ တည္ၾကည္ေသာ ယုံၾကည္ခ်က္ၿဖင့္ ဆုံးၿဖတ္ခ်က္ ခုိင္မာေသာ Aေလာင္းေတာ္ ေတမိယမင္းသားေလးAား တဆယ့္ခုႏွစ္ႏွစ္တုိင္တုိင္ တဆယ့္ခုႏွစ္မ်ဳိးေသာနည္းတုိ႔ၿဖင့္ စမ္းသပ္ၾကပါေသာ္လည္း ထိပ္လန္႔တုံလွဳပ္ေAာင္ လည္းေကာင္း၊ ကုိယ္လက္လွဳပ္ရွားလာေAာင္္လည္းေကာင္း၊ Aသံထက ြ ္လာေAာင္ လည္းေကာင္း၊ စကား ေၿပာလာေAာင္ လည္းေကာင္း၊ Iေၿႏၵပ်က္လာေAာင္လည္းေကာင္း၊ ဘယ္လုိနည္းႏွင့္မွ် စမ္းသပ္လုိ႔မရေပ။ ပုေရာဟိတ္ပညာရွင္မ်ားသည္
ေတမိယမင္းသားေလး၏
Aေၾကာင္းစုံကုိ
ခမည္းေတာ္
မင္းၾကီးAား
တင္ၿပေလွ်ာက္ထားၾကေသာAခါ ခမည္းေတာ္မင္းၾကီးသည္ သားေတာ္Aတြက္ မ်ားစြာေၾကကြဲ ၀မ္းနဲရ၏၊ ဤသားေတာ္သည္ ႏွယ္ႏွယ္ရရ ရရွိလာေသာ သားေတာ္မဟုတ္ သိၾကားထံမွ ဆုပန္၍ ရရွိထားေသာ သားေတာ္ၿဖစ္၏၊ မိမိရင္ခြင္တြင္ ရင္ေငြ႔လွဳံ၍ ၾကီးၿပင္းလာေသာ သားေတာ္ၿဖစ္၏။ ယခုေတာ့ သားေတာ္သည္ မလွဳပ္မယွက္နဳိင္ေAာင္ ဆြံေနသူၿဖစ္ေခ်၏၊ Aသံထက ြ ္မလာေAာင္ Aသူ ၿဖစ္ေခ်၏၊ ဘာသံမွ မၾကားနဳိင္ေAာင္ နားထုိင္းသူ ၿဖစ္ေခ်၏၊ မင္းၾကီးသည္ မိမိ၏ သားေတာ္ကုိ ရင္နင့္ေAာင္ ခ်စ္လွ၏၊
မိမိရင္နင့္ေAာင္
ခ်စ္လွပါေသာ္လည္း
သားေတာ္ႏွင့္ပတ္သက္၍
ထုိေခတ္ဗာရာဏသီၿပည္၏
စည္းကမ္း UပေဒAတုိင္း လုိက္နာရုံမွတပါး Aၿခားေရြးခ်ယ္ရန္ နည္းလမ္းမရွိေတာ့ပါ။ မင္းၾကီးသည္
မိမိ၏Aလြန္းခ်စ္လွစာြ ေသာ
သားေတာ္ကုိ
ဘယ္က့သ ဲ ုိ႔
ေဆာင္ရက ြ ္သင့္သနည္းဟု
မူးၾကီးမတ္ရာေတြႏွင့္ ပုေရာဟိတ္မ်ားကုိ ေမးၿမန္းေသာAခါ၊ ပညာရွင္တုိ႔သည္ Aသင္မင္းၾကီး ဤမင္းသား သည္ က်က္သေရမဲ့သူၿဖစ္၏၊ ဤမင္းသား Aသက္ရွင္လွ်က္ နန္းတြင္း၌ရွိေနပါက မင္းၾကီးႏွင့္မိဖုရားၾကီး တုိ႔Aတြက္ Aႏၱရာယ္ရွိနဳိင္၏၊ မင္းၾကီး၌ Aားကုိးရမည့္ သားေတာ္မရွိဘူး Aထင္ၿဖင့္ ခုိးသားဓားၿပေတြ ထၾကြေသာင္းက်န္းၿပီး
တုိင္းၿပည္Aတြက္
Aႏၱရာယ္ရွိနဳိင္၏၊
ေတမိယ
မင္းသားကုိ
သုႆာန္ထုတ္ၿပီး
ေၿမၿမဳတ္၍ သတ္သင့္ပါသည္ဟု မင္းၾကီးAား တင္ေလွ်ာက္ၾက၏၊ မင္းၾကီးလည္း သေဘာာတူလုိက္၏၊
39 မယ္ေတာ္ၿဖစ္ေသာ စႏၵေဒ၀ီ မိဖုရားၾကီးသည္ ဤAေၾကာင္းကုိၾကားေသာAခါ မင္းၾကီးထံ Aခစား ၀င္ေလ၏၊ သားေတာ္ေတမိယကုိ ဖြားၿမင္ေသာAခါက မင္းၾကီးသည္ မိဖုရားၾကီးAား ဆုတဆု ေတာင္းခြင့္ ျပဳထား၏၊ မိဖုရားၾကီးသည္ ထုိဆုကုိ ယခုမင္းၾကီးထံမွ ေတာင္းေလ၏။ မင္းၾကီး သားေတာ္ေမြးဖြားစU္Aခါက ဆုတဆုေတာင္းဖို႔ ကတိေပးထားတာကုိ မွတ္မိမည္ထင္ပါ၏၊ ယခင္ေပးထားေသာ ေတာင္းဆုကို ယခုေတာင္းပါ၏၊ သားေတာ္Aား ထီးနန္းလႊဲေပးရန္ ေတာင္းဆိုေလ၏၊ မင္းၾကီးကလည္း မိမိသားေတာ္ကုိ ဆုေပးၿခင္ပါ၏၊ ေပး၍ကား ဘယ္လုိမွ မၿဖစ္နဳိင္၊ မင္းက်င့္တရားႏွင့္Aညီ Aုပ္ခ်ဳပ္ေနေသာ မင္းဟူသမွ်သည္ မိမိတုိင္းသူၿပည္သားAားလုံးကုိ မိမိ၏ရင္ႏွစ္သည္းခ်ာ သားAရင္းသဖြယ္ ထားနဳိင္ရမည္ ၿဖစ္၏။ ေတမိယ မင္းသားၾကည့္ၿပန္ေတာ့လည္း မိမိသားၿဖစ္ေန၏၊ တုိင္းသူၿပည္သားေတြလည္း မိမိ၏ သားသမီးမ်ား ၿဖစ္ၾက၏၊ တုိင္းသူၿပည္သား တည္းဟူေသာ သားသမီးမ်ားAတြက္ မိိမိ၏သားေတာ္ ေတမိယကုိ စေတးရ ေပေတာ့မည္၊ မင္းၾကီးသည္ မိမိေပးထားေသာ ကတိAတုိင္း မိဖုရားၾကီးေတာင္းဆုိေန ေသာ သားေတာ္Aား ထီးနန္းလႊဲAပ္ေပးဖုိ႔ ကတိကုိ ခုႏွစ္ရက္သာ ခြင့္ၿပဳလုိက္၏။ ခမည္းေတာ္မင္းၾကီးႏွင့္
မယ္ေတာ္မိဖုရားၾကီးတုိ႔သည္
သားေတာ္
ေတမိယAား
ဖြားဖက္ေတာ္
ငါးရာၿခံရံေစလွ်က္ ဘိသိက္သြန္း၍ မင္းေၿမွာက္ေလ၏၊ မယ္ေတာ္မိဖုရား ၾကီးသည္ သားေတာ္ေတမိယAား သလြန္ထက္၌ေလ်ာင္းေစလ်က္
ေၿခာက္ညU့္ပတ္လုံး
မAိပ္စက္
သားေတာ္Aား
Aမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ
သနားဖြယ္စကားမ်ားကုိေၿပာဆို၍၊ သားေတာ္က မိမိAား တစုံတရာ ၿပန္ေၿပာႏုိးၿဖင့္ ေမွ်ာ္ကုိးလွ်က္ ၾကည့္ေန၏၊ မိဖုရားၾကီးသည္ ရုိးရုိးေၿပာရာမွ စကားၿပန္မရေသာAခါ မ်က္ရည္ယုိစီး ငုိၾကီးခ်က္မၿဖင့္ ေၿပာၿပန္၏၊ သုိ႔ရာတြင္ သားေတာ္ ေတမိယ မင္းထံမွ ဘာတုံ႔ၿပန္မွဳမွ မရပါေခ်။ ေတမိယမင္းသားသည္ မယ္ေတာ္မိဖုရားၾကီး၏ ေၿခာက္ရက္တုိင္တုိင္ မ်က္ရည္ယိုစီး ငုိၾကီးခ်က္မၿဖင့္ ၀မ္းနည္းပူေဆြး ေသာကေရာက္ေနေသာ မိခင္ၾကီးAား မိမိရင္ထတ ဲ ြင္လည္း မခ်ိတင္ကဲ ၿဖစ္ရပါ၏၊ မိမိ၏ တည္ၾကည္ေသာ
ယုံၾကည္ခ်က္ၿဖင့္
ခုိင္မာေသာ
ဆုံးၿဖတ္္ခ်က္ကုိ
ဖယ္ရွားၿပီး
ေသာကေရာက္ေနေသာ
မိခင္ၾကီးကုိ စကားေၿပာခ်င္သည့္စိတ္ေတြ Aလီလီေပၚေပါက္လာ၏၊ သုိ႔ေသာ္လည္း မိမိ၏ တည္ၾကည္ခုိင္မာ ေသာ ဆုံးၿဖတ္ခ်က္သည္ ဆယ့္ခုႏွစ္ တုိင္တုိင္ ေစာင့္ထိမ္းလာခဲ့ၿပီးပါမွ၊ ပန္းတုိင္ေရာက္ခါနီးကာမွ၊ Aပ်က္ခံလုိ႔ မၿဖစ္ေပဟု စိတ္ထဲတြင္ ၾကိတ္မွိတ္ကာ ေၿပာခ်င္ပါလွ်က္ မေၿပာဆုိဘဲ ေနရပါေတာ့၏။ ခုႏွစ္ရက္ၿပည့္ေသာေန႔တြင္
မင္းၾကီးသည္
သုနႏၵာရထားထိမ္းAားေခၚဆုိ၍၊
သားေတာ္ေတမိယ
မင္းသားAား ရထားေပၚတင္၍ သုႆာန္သုိ႔ထုတ္ ေၿမၿမဳတ္သတ္ေစဟု Aမိန္႔ခ်မွတ္ရေလေတာ့၏၊ မိမိ၏ သားေတာ္ကုိ
ေသမိန္႔ခ်မွတ္ရေသာ
မယ္ေတာ္မိဖုရားၾကီးလည္း
ခမည္းေတာ္၏
သားေတာ္ကုိ
ခံစားခ်က္ကား
ဖက္တယ ြ ္၍
ရင္ထတ ဲ ြင္
ငုိၾကီးခ်က္မၿဖင့္
မခ်ိေAာင္နာလွ၏၊
ဘယ္လုိပင္ေၿပာေသာ္လည္း
သားေတာ္ထံမွ ဘာတုံ႔ၿပန္ခ်က္မွ မရရွိဘဲ မတုံမလွဳပ္သာေတြ႔ရ၏။ ေတမိယမင္းသာေလးသည္ မိမိ၏တည္ၾကည္ေသာယုံၾကည္ခ်က္ၿဖင့္ ခုိင္မာေသာ ဆုံးၿဖတ္ခ်က္ကား ေAာင္ၿမင္ေတာ့မည္ဟု
ေက်နပ္ေနမိ၏၊
မိမိ၏ေက်နပ္သည့္
ပီတိAမူAရာ
မ်ားကုိ
မ်က္ႏွာေပၚတြင္
ေပၚမလာေAာင္ ထိမ္းခ်ဳပ္ထားနဳိင္ၿခင္းသည္ Aံ့ၾသဖြယ္ ေကာင္းလွ၏။ သုနႏၵာရထားထိမ္းသည္ ေတမိယမင္းသားေလးAား မင္း၀တ္တန္ဆာၿဖင့္ပင္ ရထားေပၚသုိ႔တင္ေလ၏၊ ခမည္းေတာ္မင္းၾကီးသည္
ေယာက်ၤားတန္မ့ဲ
တUီးတည္း
သားေတာ္ကုိၾကည့္ၿပီး
မ်က္ရည္ၿဖဳိင္ၿဖဳိင္က်ရ၏၊
မယ္ေတာ္မိဖုရားၾကီးသည္ မိမိ၏ တUီးတည္းေသာ သားခ်စ္Aတြက္ ရင္ထဲတြင္ မခ်ိေAာင္နာ၍ မိမိကုိယ္ကုိ မထိမ္း နဳိင္ေတာ့ဘဲ နန္းရင္ၿပင္တြင္ လူးလိမ့္ငုိေကၽြး၍ ေမ့ေမ်ာသြားေလ၏။
40 ရထားထိမ္းသုနႏၵာသည္ ၿမဳိ႔၏Aေရွ႔ဘက္ သုံးယူဇနာေ၀းေသာ ေတာAုပ္ဆီသုိ႔ ရထားကုိ ေမာင္းသြား ေလ၏၊
ေတာAုပ္သုိ႔ေရာက္ေသာAခါ
ရထားထိမ္းသုနႏၵာသည္
ေတမိယ
မင္းသား၏
ကုိယ္၌၀တ္ဆင္
ထားေသာ မင္း၀တ္တန္ဆာတုိ႔ကုိ ခၽြတ္ေလ၏၊ ထုိ႔ေနာက္ ေတမိယမင္းသားAား ၿမဳပ္ႏွံရန္ တြင္းတူးေလ၏။ ေတမိယမင္းသားသည္ မိမိဆႏၵေတြၿပည့္၀ၿပီၿဖစ္၍ မ်ားစြာ၀မး္သာ၏၊ ဆယ့္ခုႏွစ္ႏွစ္ တုိင္တုိင္ မလွဳပ္ မရွားေနခဲ့ေသာ မိမိခႏၶာကုိယ္ကုိ ၿပန္လည္လွဳပ္ရွားေစ၏၊ ဘုန္းကံရွင္ ၿဖစ္ေသာေၾကာင့္ မိမိခႏၶာကုိယ္ ပကတိ Aတုိင္းလွဳပ္ရွားနဳိင္၏၊ သူက ႔ ုိသတ္္ဖုိ႔ တြင္းတူးေနေသာ သုနႏၵာရထားထိမ္းထံ သြား၍ စကားေၿပာေလ၏။ သုနႏၵာရထားထိမ္းသည္ ေတာထဲတြင္ မိမိ၏ကိစၥAၿမန္ၿပီးရန္Aတြက္ ၿမန္ၿမန္ဆန္ဆန္ တြင္းတူးေန၏၊ ေတမိယမင္းသား လာေမးတာကုိ တြင္းတူးရင္း ေမာ့မၾကည့္ဘဲ စကားေၿပာေန၏။ သုနႏၵာ ရထားထိမ္း ဘာAတြက္ တြင္းတူးေနပါသလဲ………? `
ရထားေပၚမွာရွိေသာ ဆြံAနားထုိင္းေနေသာ မင္းသားကုိ ၿမဳတ္သတ္မလုိ႔ တူးေနတာပါ၊ ရထားေပၚတြင္ သင္ေၿပာေသာ မင္းသား မေတြ႔ပါလား…..? ထုိAခါမွ သုနႏၵာရထားထိမ္း မိမိရထားကုိၿပန္ၾကည့္မိ၏။ မိိမိတင္ေခၚလာေသာ မင္းသားကုိမေတြ႔ရွိဘဲ
မိမိကုိစကားလာေၿပာေနေသာ
သူကုိၾကည့္မွ
မိမိတုိ႔မင္းသားၿဖစ္ေနတာကို
ေတြ႔ရွိ၍
မ်ားစြာ၀မ္းသာ၍
Aံ့ၾသတံုလွဳပ္မိသြားေလ၏။ ေတမိိယမင္းသားေလးမွ သုနႏၵာရထားထိမ္း သင္ႏွင့္စကားေၿပာေနေသာ ေတမိယ မင္းသားကုိ ဆြံ႔ A နားထုိင္းေနသည္ဟု ေၿပာဆုိနဳိင္မလား….? မေၿပာဆုိနုိဳင္ပါ Aရွင္မင္းသား၊ ေတမိယမင္းသားကုိ သုႆာန္ထုတ္ ေၿမၿမဳတ္သတ္Aုံးမွာလား…? မသတ္၀ံ့ပါ
Aရွင္မင္းသား၊
သုနႏၵာရထားထိမ္းကုိ
ခြင့္လႊတ္ပါ
Aရွင္မင္းသား၊
မင္းမွဳထမ္းသည္
တာ၀န္Aရ ေဆာင္ရြက္ရၿခင္းၿဖစ္တယ္ဆုိတာ နားလည္ေပးပါ Aရွင္မင္းသား။ မိမိသည္ မင္းမလုပ္ခ်င္၍သာ တစ္ဆယ့္ခုႏွစ္ႏွစ္တုိင္တုိင္ မဆြံ႔ဘႏ ဲ ွင့္ ဆြံ႔ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ခ့ဲ၏၊ မAဘဲႏွင့္ Aခ်င္ေယာင္ေဆာင္ခဲ့၏၊ နားမထုိင္းပါဘဲႏွင့္ နားထုိင္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ခ့၏ ဲ ။ ယခု
မိမိAလုိဆႏၵၿပည့္၀သည့္Aတြက္
ဤေတာမွာပင္
ရေသ့
ရဟန္း
၀တ္၍
ေနေတာ့မည္၊
သင္တုိင္းၿပည္ကုိ ၿပန္၍ ခမည္းေတာ္ မယ္ေတာ္တုိ႔ကုိ Aေၾကာင္းစုံ ေၿပာၿပ ေလွ်ာက္တင္ပါဟု မိန္႔ၾကားေလ၏။ ရထားထိန္းၿပန္ေသာAခါ ေတမိယမင္းသားသည္ မိမိဘုန္းကံေၾကာင့္ ၿဖစ္ေပၚလာေသာ သကၤန္း ပရိကၡရာတုိ႔ကုိ ၀တ္ဆင္၍ ရေသ့ရဟန္း ၀တ္ေလ၏။ သုနႏၵာရထားထိန္း ၿပန္လာလွ်င္ Aမဂၤလာ သတင္း ၾကားရမည္ Aထင္ႏွင့္ Aက်ဳိးAေၾကာင္းကုိ သိၿခင္သည့္ ဆႏၵၿဖင့္ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနေသာ ခမညး္ေတာ္ မယ္ေတာ္ႏွင့္ တုိင္းသူၿပည္သားတုိ႔သည္ ရထားကုိ Aတင္းေမာင္းကာ ၿပန္လာေသာ ရထားထိန္းAား ရင္ေမာစြာေစာင့္ေမွ်ာ္ရင္း ၾကည့္ေနမိ၏။ ရထားထိန္းသည္
နန္းေတာ္ေရာက္တယ္ဆုိရင္ဘဲ
မင္းၾကီးႏွင့္မိဖုရားၾကီးAား
ေတမိယေလး
စကားေၿပာဆုိၿပီၿဖစ္ေၾကာင္း Aေၾကာင္းစုံ ေလွ်ာက္တင္ေသာAခါ ခမည္းေတာ္မယ္ေတာ္ႏွင့္ တတုိင္းၿပည္လုံး ၀မး္သာၾကည္ႏူးေသာ မ်က္ရည္ယုိစီးကာ ေတမိယ မင္းသားထံ သြားဘုိ႔ၿပင္ဆင္ၾက၏။ ခမည္းေတာ္ႏွင့္မယ္ေတာ္တုိ႔သည္
ဗုိလ္ပါAေပါင္း
ၿခံရံလာ၍
သားေတာ္ထံလာ၍
နန္းေတာ္သို႔
ၿပန္လုိက္ၿပီး မင္းၿပဳရန္ တုိက္တြန္းစကားေၿပာၾကား၏၊ ေတမိယမင္းသားသည္ ေလာကီAာရုံ ကာမဂုဏ္ေတြ၏ Aၿပစ္ႏွင့္ ရဟန္းၿပဳၿခင္း၏ Aက်ဳိးတရားမ်ားကုိ ေဟာၾကားေလ၏။
ေတမိယမင္းသားကုိ
Aေၾကာင္းၿပဳ၍
41 ခမည္းေတာ္ႏွင့္တကြ
ဗိုလ္ပါAေပါင္းသည္
လည္းေကာင္း၊
ခုႏွစ္ၿပည္ေထာင္မင္းတုိ႔သည္လည္းေကာင္း၊ ေတမိယ မင္းသားထံတြင္ ရေသ့ ရဟနု္းၿပဳၾကေလ၏။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္ ယုံၾကည္ခ်က္ၿဖင့္
Aေလာင္းေတာ္ေတမိယ
ဆုံးၿဖတ္္ခ်က္ခုိင္မာေAာင္
မင္းသားဘ၀တြင္
ေဆာင္ရက ြ ္နဳိင္သည့္
Aတြက္
မိမိ၏တည္ၾကည္ေသာ
ၿပန္႔လြင့္ၿခင္း
ကိေလသာမွ
ယုံၾကည္ခ်က္ၿဖင့္
ဆုံးၿဖတ္ခ်က္
ေ၀းကြာေAာင္ ေဆာင္ရြက္နဳိင္ခဲ့သလုိ လက္ထက္ေတာ္၌
သိဒၶတၳမင္းသားဘ၀တြင္
တည္ၾကည္ေသာ
ခုိင္မာေAာင္ ေဆာင္ရြက္၍ ေလာကီAာရုံ ကာမဂုဏ္တုိ႔မွ ရုန္းထြက္ကာ မဇၥ်ိမပဋိပဒါ Aက်င့္ၿမတ္ၿဖင့္ Uဒၵစၥကိေလသာတုိ႔မွ ေ၀းကြာေAာင္ ေဆာင္ရက ြ ္ နဳိင္ေသာေၾကာင့္ သဗၺညဳတေရႊဉာဏ္ရွင္ ၿဖစ္ေတာ္မူလာ၏။
Aဟိရိက ကိေလသာတုိ႔မွ ေ၀ ေ၀းကြာေတာ္မူၿခင္း (၉) Aဟိရိက ကိေလသာဆုိသည္မွာ မေကာင္းမွဳဒုစရုိက္Aမွဳေတြကို ၿပဳလုပ္က်ဳးလြန္ရမွာကုိ မရွက္ၿခင္း သေဘာၿဖစ္၏၊ မေကာင္းမွဳ ဒုစရုိက္ကုိ ၿဖဴစင္ ၿမင့္ၿမတ္ေသာ သူေတာ္စင္ေတြ Aလြန္စက္ဆုပ္ရံရ ြ ွာတတ္၏၊ ဒုစရုိက္မွဳကုိ လြန္က်ဴးေသာ ပုဂၢဳိလ္ေတြလည္း ပညာရွိတုိ႔ Aလယ္တြင္ Aလြန္ရွက္စရာ ေကာင္းလွ၏။ ၀က္ဆုိသည့္ သတၱ၀ါေတြသည္ ရြံရွာဖြယ္ Aတိၿဖစ္ေသာ မစင္ဗက ြ ္Aုိင္ထတ ဲ ြင္ မရြံရွာ မစက္ဆုတ္ဘဲ လူးကာလိွမ့္ကာ စားေသာက္ကာ Aိပ္၍ ေပ်ာ္ရႊင္စာြ ေနသလုိ Aဟိရိက Aရွက္မရွိၿခင္း ကိန္းေနေသာ ပုဂၢဳိလ္ေတြ၏
သႏၱာန္မွာလည္း
ဒုစရုိက္မွဳေတြ
ဗလပြႏွင့္
ဒုစရုိက္ေလာကထဲတြင္
ေပ်ာ္ရႊင္ႏွစ္သက္စာြ
ေနထုိင္တာကုိလည္း ေတြ႔ၿမင္ရပါ၏။ Aိပ္စား ေပ်ာ္ပါးတာကုိသာ နားလည္ေသာ လူတိရိစၧာန္ေတြၿဖစ္၏။ မိမိတုိ႔မေကာင္းမွဳ လုပ္တာကုိဘဲ ဂုဏ္ရွိသလုိလုိ Aထင္ၿဖစ္၊ မရွက္မေၾကာက္ လူလယ္ေခါင္တြင္ ေၿပာဆုိေနတာကုိလည္း
ေတြ႔ရ၏။
ဂုဏ္မဟုတ္တာကုိ
ဂုဏ္ထင္ေနေသာ
လူမုိက္ေတြသည္
ကုိယ့္ေပါင္
ကုိယ္လွန္ေထာင္းေနမွန္းလည္း မသိ၊ ကုိယ့္ကုိကု္ိယ္ Aရွက္ခြဲေနမွန္းလည္း မသိရွာသည္ Aေမွာင္ဖုံးလႊမ္း ေနေသာ Aမုိက္သားေကာင္ေတြသာ ၿဖစ္၏။ Aကုသုိလ္ မွန္သမွ်ကုိ ၿပဳလုပ္က်ဳးလြန္သူေတြသည္ ရွက္စရာခ်ည္းၿဖစ္၏။ ေဒါသၿဖစ္၍ စိတ္ဆုိးလာၿပီး ေAာ္ေဟာက္ေငါက္ငန္း ၾကမ္းထန္းစြာေၿပာဆုိတတ္သည္ပုဂၢဳိလ္ေတြ မိမိကုိယ္ကုိ မိမိစိတ္ၾကီး၀င္ကာ ဘ၀င္ ၿမင့္၍ သူတပါးကုိ Aဖက္မတန္သလုိ Aထင္ၿဖင့္ ေထာင္လႊားတက္ၾကြသည့္ မာနတရား လက္ကုိင္ထားေသာ ပုဂၢဳိလ္ေတြ ကုိယ့္ထက္သာ မနာလုိစိတ္ၿဖင့္ မေကာင္းၿပစ္တင္ ကဲ့ရ့ခ ဲ ်င္ေသာ ပုဂၢဳိလ္ေတြ ဤလုိ Aဆုိး တရားေတြ လက္ကုိင္ထားေသာ ပုဂၢဳိလ္ေတြကုိလည္း Aဟိရိက Aရွက္တရား ကင္းမဲ့သူေတြဟဆ ု ုိၾက၏။ Aဟိရိက တရား၏ ဆန္႔က်င္ဘက္ကား ဟိရိ တရားၿဖစ္၏၊ မေကာင္းမွဳ ဒုစရုိက္ကုိ ၿပဳလုပ္ရမွာကုိ ရွက္တတ္ၿခင္းသေဘာၿဖစ္၏၊ ရွက္ၿခင္းသည္လည္း Aမ်ဳိးဇာတ္Aားၿဖင့္ ရွက္ၿခင္း၊ Aရြယ္Aားၿဖင့္ရွက္ၿခင္း၊ ရဲရင့္သည့္ဂုဏ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ရွက္ၿခင္း၊ ပညာဗဟုသုတ ဂုဏ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ရွက္တတ္ၿခင္းဟူ၍ Aခ်က္ ေလးခ်က္ႏွင့္Aညီ ရွက္ရမည္ၿဖစ္၏။ Aမ်ဳိးဇာတ္Aားၿဖင့္
ရွက္ၿခင္းဆုိသည္မွာ
ငါတုိ႔သည္
Aမ်ဳိးဇာတ္Aားၿဖင့္
ၿမင့္ၿမတ္သည့္Aတြက္
မေကာင္းမွဳ ဒုစရုိက္ေတြကုိ မၿပဳလုပ္သင့္ဘူး၊ မေကာင္းမဳွဒုစရုိက္ က်ဳးလြန္တယ္ဆုိတာ Aမ်ဳိးဇာတ္ည့ံသူေတြ၏ Aက်င့္သာၿဖစ္တယ္၏ဟု မိမိ၏ Aမ်ဳးိဇာတ္ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ရွက္တတ္ရမည္ၿဖစ္၏။ Aရြယ္Aားၿဖင့္
ရွက္ၿခင္းဆုိသည္မွာ
ငါတုိ႔သည္
Aသက္Aရြယ္
Aရြယ္Aားၿဖင့္
ၾကီးရင့္လာၿပီ၊
မေကာင္းမွဳ ဒုစရိုက္ေတြကုိ မၿပဳလုပ္သင့္ေတာ့ဘူး။ မေကာင္းမွဳ ဒုစရုိက္ Aက်င့္ဆုိးေတြကို က်ဳးလြန္တယ္
42 ဆုိတာ Aသက္ငယ္ငယ္ မလိမ္မာမုိး မလိမ္မာAရြယ္ လူမုိက္ေတြ၏ Aက်င့္သာၿဖစ္တယ္ဟု Aရြယ္ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ရွက္ရမည္ၿဖစ္၏။ ရဲရင့္သည္ဂုဏ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ Aမ်ဳိးၿဖစ္သည့္Aတြက္
မေကာင္းမွဳ
ရွက္ၿခင္းဆုိသည္မွာ
ငါတုိ႔Aမ်ဳိးသည္
ဒုစရုိက္Aက်င့္ဆုိးေတြကုိ
ရဲရင့္
ၿဖတ္လတ္ေသာ
မၿပဳလုပ္သင့္ေတာ့ဘူး၊
မေကာင္းမွဳ
ဒုစရုိက္Aက်င့္ဆုိးေတြ က်ဳးလြန္တယ္ဆုိတာ လူႏုံ လူA လူထုိင္း လူဖ်င္းေတြ၏ Aလုပ္သာၿဖစ္တယ္ဟု မိမိ၏ ရဲရင့္သည္ဂုဏ္ႏွင့္ပတ္ၿပီး ရွက္တတ္ရမည္ၿဖစ္၏။ ပညာဗဟုသုတဂုဏ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ႀကြယ္၀သူေတြၿဖစ္သည့္Aတြက္
ရွက္ၿခင္းဆုိသည္မွာ
မေကာင္းမွဳ
ဒုစရုိက္Aက်င့္ဆုိးေတြကုိ
ငါတုိ႔သည္
ပညာဗဟုသုတ
မၿပဳလုပ္သင့္ဘူး၊
မေကာင္းမွဳ
ဒုစရုိက္Aက်င့္ဆုိးေတြ က်ဳးလြန္တယ္ဆုိတာ ပညာဗဟုသုတမဲ့ လူတန္းစားေတြ၏ Aက်င့္သာၿဖစ္တယ္ဟု မိမိ၏ပညာဗဟုသုတဂုဏ္ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ရွက္တတ္ရမည္ၿဖစ္၏။ ဟိရိဆုိသည့္ ရွက္ၿခင္းတရားရွိသူေတြ၏ သႏၱာန္မွာသာလွ်င္ Aဟိရိက Aရွက္မဲ့ၿခင္းမွ ကင္းမည္ၿဖစ္၏။
Aေနာတၱပၸ ကိေလသာတုိ႔မွ ေ၀ ေ၀းကြာေတာ္မူၿခင္း Aေနာတၱပၸ ကိေလသာဆုိသည္မွာ၊ မေကာင္းမွဳ ဒုစရုိက္Aက်င့္ဆုိးေတြကုိ က်ဳးလြန္ရမွာကုိ မထိပ္လန္္႔ မေၾကာက္ရြံ႔ၿခင္းသေဘာၿဖစ္၏၊
ၿမင့္ၿမတ္ေသာ
သူေတာ္စU္ပုဂၢဳိလ္ေတြ၏
သႏၱာန္မွာေတာ့
မေကာင္း
မွဳ
ဒုစရုိက္Aက်င့္ဆုိးေတြ က်ဳးလြန္ရမွာကုိ ထိပ္လန္႔တုံလွဳပ္ေၾကာက္ရံ႔၍ ြ ေ၀းေ၀းကသာ ေရွာင္တတ္၏။ မေကာင္းမွဳ ဒုစရုိက္ၿဖင့္ ေပ်ာ္ေမြ႔ေနေသာ လူသားေတြ၏ သႏၱာန္မွာေတာ့ ဘယ္သူေသေသ၊ ငေတမာ ရင္ ၿပီးေရာဆုိၿပီး မ်က္စိမွိတ္၍ ဇြတ္မုိက္ေနေသာ ပုဂၢဳိလ္ေတြ ရွိသလုိ္ ယခုဘ၀စံၿပီး ေနာက္ဘ၀ ခံမည္ဟု မထူး ဇာတ္ခင္းေနေသာပုဂၢဳိလ္ေတြလည္း မ်ားလွပါဘိ၊ ရခဲလွေသာ လူ႔ဘ၀ကုိ Aရွံဳးခံၿပီး ယခုဘ၀တြင္ ၿဖစ္ေပၚလာ မည့္ေဘးႏွင့္ ေနာင္ဘ၀တြင္ ခံစားရမည့္ ေဘးဒုကၡေတြကို မေၾကာက္လန္႔တတ္ေသာ လူမိုက္ေတြၿဖစ္၏။ Aေနာတၱပၸ၏ က်ဳးလြန္ရမွာကုိ
ဆန္႔က်င္ဘက္သည္
ၾသတၱပၸၿဖစ္၏၊
ေၾကာက္ရြံထိတ္လန္႔ၿခင္းသေဘာၿဖစ္၏၊
ၿပန္စြပ္စြဲမည့္ေဘး၊
သူတပါး
စြပ္စြဲမည့္ေဘး၊
ၾသတၱပၸသည္
ေၾကာက္ရံၿြ ခင္းေဘး
Aၿပစ္ဒဏ္ခံရမည့္ေဘး၊
မေကာင္းမွဳ
ဒုစရုိက္ေတြ
ဟူသည္
မိမိကုိယ္ကုိ
တမလြန္မေကာင္းေသာဘ၀ကုိ
ေရာက္မည့္ေဘး၊ ဤေလးပါးႏွင့္ Aညီ ေၾကာက္ရမည္ၿဖစ္၏။ မိမိကုိယ္ကုိ ၿပန္စြပ္စြဲသည့္ Aတၱာႏု၀ါဒ ေဘးဆုိသည္မွာ မေကာင္းမွဳကုိ ၿပဳလုပ္က်ဳးလြန္မိခ့ၿဲ ပီဆုိရင္ ပတ္၀န္းက်င္မွ ငါ့ကုိ လူၾကီးလူေကာင္း သူေတာ္ေကာင္းဟု ထင္ေနၾကတာ၊ ငါ့Aေၾကာင္းကုိ ငါသာAသိဆုံး ၿဖစ္တယ္၊ ငါသည္ သူတုိ႔ထင္သလုိ လူၾကီးလူေကာင္း သူေတာ္ေကာင္းမဟုတ္ပါဘူး၊ မေကာင္းမွဳ ဒုစရုိက္ေတြ လူမသိေAာင္ ခုိးေၾကာင္ခုိး၀ွက္လုပ္ေနေသာ Aေယာင္ေဆာင္ သူယုတ္မာသာၿဖစ္တယ္ဟု မိမိကုိယ္ကုိ မိမိ ၿပန္လည္စြပ္စြဲၿခင္း၊ မိမိကုိယ္ကုိ Aၾကည္ညဳိပ်က္ၿခင္းေဘးႏွင့္ ၾကဳံေတြ႔ရမွာကုိ ထိပ္လန္႔ ေၾကာက္ရံ႔ရ ြ မွာၿဖစ္၏။ သူတပါးစြပ္စြဲၿခင္း ပရာႏု၀ါဒေဘးဆုိသည္မွာ၊ Aကုသုိလ္ ဒုစရုိက္Aက်င့္ဆုိးေတြကို လြန္က်ုဳးေနေသာ လူသတ္သမား၊ သူခုိး၊ ၾကာကူလီ၊ လူလိမ္၊ Aရက္သမား၊ ဖဲသမား၊ လူယုတ္မာတေယာက္ပဟ ဲ ု လူတကာ၏ Aစြပ္စြဲခံရၿခင္း၊
Aထင္ေသး
Aၿမင္ေသး
မေလးစားသည့္
AမူAရာေတြႏွင့္
Aၾကည့္ခံရၿခင္းေဘးႏွင့္
ၾကဳံေတြရမွာကုိ ထိတ္လန္႔ ေၾကာက္ရြံ႔ရမွာၿဖစ္၏။ ၿပစ္ဒဏ္ခံရၿခင္း
ဒ႑ေဘးဆုိသည္မွာ၊
Aကုသုိလ္ဒုစရုိက္မွဳေတြ
ၿပဳလုပ္မိခ့လ ဲ ွ်င္
ယခုဘ၀မွာ
သူတပါးကုိ သတ္မိခဲ့ေသာ္ မိမိကုိလည္း Aတုံ႔Aလွည့္ Aေနၿဖင့္ ၿပန္သတ္ခံရပါလိမ့္မည္၊ သူတပါးပစၥည္း
43 Aဓမၼခုိးယူမိေသာ္ Aရုိ္က္ခံရၿခင္း ေထာင္ဒဏ္ Aၿပစ္ေပးခံရၿခင္းမ်ား ေတြ႔ၾကဳံရမည္ၿဖစ္ပါ၏၊ သူတပါးမယား ၿပစ္မွားၾကဴးလြန္မိခဲ့ေသာ္
တုံၿပန္လာမည့္
Aၿပစ္ဒဏ္ကုိ
ခံစားရမည္ၿဖစ္ပါ၏၊
ဤကဲ့သုိ႔ေသာ
တုံ႔ၿပန္မွဳေဘးေတြႏွင့္ ၾကံဳေတြ႔ရမွာကုိ ထိတ္လန္႔ေၾကာက္ရံ႔ရ ြ မွာၿဖစ္၏။ မေကာင္းေသာဘ၀ကုိ ေရာက္ရွိၿခင္း ဒုဂၢတိေဘးဆုိသည္မွာ ယခုဘ၀တြင္ မေကာင္းမွဳ ဒုစရုိက္ေတြ ၿပဳခဲ့မိသည့္Aတြက္၊ ေနာင္ဘ၀တြင္ ငရဲ တိရိစၧာန္ ၿပိတၱာ Aသူရကာယ္ Aပါယ္ေလးဘုံတြင္ ခံစားရမည္ ၿဖစ္ပါ၏၊ ထုိAပါယ္ေလးပါးေဘးႏွင့္ ၾကဳံေတြ႔ရမွာကုိ ထိပ္လန္႔ေၾကာက္ရ႔ရ ံြ မွာၿဖစ္၏။ Aကုသုိလ္ ဒုစရုိက္ကုိ မရွက္မေၾကာက္ က်ဳးလြန္ရဲေသာ လူလယ္ လူနတ္ လူ႔မလုိင္ခဲ လူပါးေတြမွာ ေရွးေဘးသုံးပါးကုိ
လြတ္ေAာင္ေရွာင္နဳိင္ေပမဲ့
ေနာင္ဘ၀
သံသရာတြင္
ခံစားရမည့္
Aပါယ္ဒုဂၢတိ
ေလးပါးကေတာ့ မလြဲမေသြ ခံစားရမွာၿဖစ္ပါ၏၊ မေကာင္းမွဳ ဒုစရုိက္မွန္သမွ် တကယ္ပဲ ထိပ္လန္႔ေၾကာက္ရ႔ံဘ ြ ုိ႔ ေကာင္းပါ၏၊ ပုိးဖလံမ်ဳိး မီးပုံတုိး ဆုိသည့္Aတုိင္း Aေနာတၱပၸ ကိန္းေနေသာ ေလာကီလူသားေတြလည္း ယခုဘ၀စံ ေနာင္ဘ၀ ခံမည့္ သနားစရာ သတၱ၀ါေတြက Aမ်ားစုAၿဖစ္ေတြ႔ၿမင္ေနရ၏။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား Aေလာင္းေတာ္ဘ၀ Aဟိရိက Aေနာတၱပၸ ကိေလသာတုိ႔မွ ေ၀းကြာေတာ္မူပုံ ေဒ၀ဓမၼ ဇာတ္ကုိ ၾကည္ညဳိၾကည့္ရေAာင္၊ ေရွးAခါက ကာသိတုိင္း ဗာရာဏသီၿပည္တြင္ ၿဗဟၼဒတ္မင္းသည္ မင္းက်င့္တရားႏွင့္Aညီ Aုပ္ခ်ဳပ္ ေနစU္ Aခါကၿဖစ္၏၊ Aေလာင္းေတာ္သည္ ၿဗဟၼဒတ္မင္း မိဖုရားၾကီး၀မ္းၾကာတုိက္၌ ပဋိသေႏၶ ေနေတာ္မူ၍ ဖြားၿမင္လာခဲ့၏။ နာမည္ကုိေတာ့ မဟိ ံသကုမာရဟု နာမည္ေပးထားေလ၏၊ မိဖုရားၾကီးသည္ ေနာက္တစ္ခါ သားေတာ္ တေယာက္ကုိ ဖြားၿမင္ၿပန္၏၊ ထုိသား၏နာမည္ကုိေတာ့ စႏၵကုမာရဟု နာမည္ေပးေလ၏၊ မိဖုရားၾကီးသည္ ဒုတိယသားကုိ ဖြားၿမင္ၿပီး မၾကာခင္မွာပင္ နတ္ရာြ စံ ကံကုန္သာြ းရွာ၏၊ မိဖုရားၾကီး နတ္ရြာစံသြားေသာAခါ ဘုရင္ၾကီးသည္ မိဖုရားတေယာက္ ေၿမာက္ေလ၏၊ ထုိမိဖုရားမွလည္း သားေတာ္ တေယာက္ဖြားၿမင္လာ၏၊ ထုိသားေတာ္၏ နာမည္ကုိေတာ့ သူရိယကုမာရဟု နာမည္ေပးထားေလ၏၊ သူရိယ မင္းသားေလး ဖြားၿမင္စ Aရြယ္တြင္ ဘုရင္ၾကီးသည္ မိဖုရားႏွင့္ သားေတာ္ကုိခ်စ္တာေၾကာင့္ ဆုတခု ေတာင္း ခြင့္ေပးေလ၏၊ မိဖုရားငယ္သည္ လုိAပ္ေသာ Aခ်ိန္မွ ေတာင္းမည္ဟု ကတိစကား တစ္ခုၿဖင့္ ေနလာခဲ့ၾက၏၊ သားေတာ္ေတြ Aရြယ္ေရာက္လာေသာ Aခ်ိန္တြင္ မိဖုရားငယ္သည္ ဘုရင္ၾကီးAား Aရွင္မင္းၾကီး သားငယ္ဖြားစU္က ဆုတစ္ခုေတာင္းခြင့္ေပးထားတာ သတိရပါေသးလား၊ မိဖုရားငယ္ သတိရပါတယ္၊ Aရွင္ မင္းၾကီး
ေပးခဲ့ေသာဆုကုိ
ယခုေတာင္းပါ၏၊
သားငယ္
သူရိယကုမာရကုိ
Aိမ္ေရွ႔မင္းရာထူးေပးရန္
ေတာင္းဆုိေလ၏။ ရွင္ဘုရင္ၾကီးမွာ မိဖုရားငယ္ ဒီဆုကုိေတာ့မေတာင္းပါႏွင့္၊ ငါ၏သားၾကီးႏွစ္ေယာက္ရွိပါ လွ်က္ႏွင့္ သားငယ္ကုိ ေက်ာ္ၿပီး Aိမ္ေရွ႔မင္းရာထူးေပးရမွာ မသင့္ေတာ္ပါဘူး၊ တုိင္းသူ ၿပည္သားေတြ၏ ကဲ့ရဲ့ရွဳပ္ခ်ၿခင္းေဘးႏွင့္ ၾကံဳေတြ႔နဳိင္ပါတယ္၊ တၿခားဆုကုိဘဲ ေတာင္းပါဟု ေၿပာေလ၏။ မိဖုရားငယ္သည္ ရွင္ဘုရင္ၾကီးAား Aရွင္မင္းၾကီး မင္းဆုိတာကတိသစၥာ တည္ရပါတယ္၊ Aရွင္မင္းၾကီး ေပးထားသည့္ ကတိAတုိင္းေတာင္းဆုိၿခင္းၿဖစ္ပါတယ္ဟု ဘုရင္ၾကီးAား ကတိသစၥာႏွင့္ကုိင္ေပါက္၍ ေၿပာဆုိ ေသာAခါ ရွင္ဘုရင္ၾကီးသည္ ဘာမွမတတ္နဳိင္ဘဲ မိဖုရားငယ္ေတာင္းဆုိေသာဆုကုိ ေပးရေတာ့မွာၿဖစ္၏။ ရွင္ဘုရင္ၾကီးသည္ သားၾကီးႏွစ္ေယာက္ႏွင့္သီးၿခားေတြ႔ဆုံၿပီး ခ်စ္သားတုိ႔ ကိစၥတခုေတာ့ ေပၚေပါက္ လာၿပီ၊ သင္တုိ႔ညီ သူရိယကုမာရ ေမြးဖြားစU္Aခါက မိဖုရားငယ္Aား ဆုတခုေတာင္းခြင့္ေပးထား၏၊ ယခုမွ ဤဆုကုိ မိဖုရားငယ္ကေတာင္းဆုိလာ၏၊ သူရိယ ကုမာရကုိ Aိမ္ေရွ႔မင္းရာထူးေပးရန္ၿဖစ္၏။
44 ဖခမည္းေတာ္သည္ တၿခားဆုေတာင္းရန္ တားၿမစ္ပါ၏၊ မိဖုရားငယ္သည္ ကတိသစၥာ ႏွင့္ Aၾကပ္ ကုိင္ေတာင္းဆုိေသာေၾကာင့္ ဖခမည္းေတာ္ Aခက္ၾကဳံေန၏၊ ငါ့သားၾကီးတုိ႔ ဖခမည္းေတာ္Aား နားလည္ ေပးပါရန္ေၿပာၾကားလွ်က္ သူရိယကုမာရကုိ Aိမ္ေရွ႔မင္း ရာထူးေပးလုိက္ရင္ မိဖုရားငယ္သည္ သား ေတာ္တုိ႔၏ Aသက္Aႏၱရာယ္ကုိ ၿခိမ္းေၿခာက္လာ နဳိင္သည့္Aတြက္ သားေတာ္တုိ႔သည္ ဤတုိင္းၿပည္တင ြ ္ မေနဘဲ သင့္ေတာ္သည့္ေနရာတြင္ ေနထုိင္ၿပီး ဖခမည္းေတာ္လန ြ ္ေတာ္မူေသာAခါ တုိင္းၿပည္ကုိ ၿပန္လည္ Aုပ္ ခ်ဳပ္နဳိင္ရန္ က်ဳိးစားပါဟု ရွင္ဘုရင္ၾကီးသည္ သားေတာ္ႏွစ္ပါးAား ၀မ္းနည္းေၾကကြစ ဲ ာြ ၿဖင့္ ေၿပာၾကားေလ၏။ သားေတာ္ၾကီးႏွစ္ပါးမွလည္း ဖခမည္းေတာ္၏ ခံစားခ်က္ကုိ နားလည္သေဘာေပါက္၍ ဖခမည္းေတာ္ Aား မင္းဆုိတာ ကတိသစၥာတည္မွ မင္းေကာင္းမင္းၿမတ္လုိ႔ သူေတာ္ေကာင္းေတြ ခ်ီးမြမး္ၾကမွာ ဖခမည္းေတာ္ ၏ Aခက္Aခဲကုိ သားေတာ္တုိ႔နားလည္ ပါတယ္၊ ဖခမည္းေတာ္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ကုိလည္း သားေတာ္တုိ႔ သေဘာၾကပါတယ္၊ သားေတာ္တို႔Aတြက္ ဘာမွမပူပါႏွင့္ သားေတာ္တုိ႔ႏွစ္ပါးသည္ မင္းသားတုိ႔တတ္သင့္ေသာ ပညာေတြႏွင့္လည္း ၿပည့္စုံေနၿပီ ၿဖစ္သည့္Aတြက္ ကုိယ့္Aားကုိကုိး က်ဳိးစားနဳိင္ပါသည္ဟု ဖခမည္းေတာ္Aား ႏွစ္သိမ့္စကားၿဖင့္ ေလွ်ာက္ထား၏။ ဖခမည္းေတာ္သည္ သားေတာ္ၾကီးႏွစ္ပါးAား ရတနာUစၥာမ်ားကုိေပးလုိက္၏၊ သားေတာ္ၾကီး ႏွစ္ပါးသည္ မိမိတုိ႔AသုံးAေဆာင္မ်ားကုိ ထုပ္ပုိး၍ နန္းေတာ္ေပၚမွ ဆင္းလာေလ၏၊ သူရိယ
မင္းသားငယ္သည္
Aကိုၾကီးႏွစ္ပါး
နန္းယင္ၿပင္တြင္ ကစား ေနေသာ
Aထုပ္Aပိုးေတြႏွင့္ဆင္းလာတာကုိေတြ႔ေတာ့
Aကုိၾကီး
တုိ႔ဘယ္သြား မလုိ႔လဲဟု ေမးေလ၏၊ ညီငယ္ ဖခမည္းေတာ္မွ ေတာAရပ္သုိ႔ သြားေနရန္ ေၿပာသည့္Aတြက္ ဆင္းလာၿခင္း ၿဖစ္တယ္။ Aကုိၾကီးတုိ႔ေခၚမယ္္ဆုိရင္ ညီငယ္လည္းလိုက္ခ်င္တယ္၊ ဖခမည္းေတာ္၏ ခြင့္ၿပဳခ်က္ ရမွ ေခၚလုိ႔ရမွာ ဖခမည္းေတာ္ထံ ခြင့္ေတာင္းေပါ့၊ Aကုိၾကီးတုိ႔ခဏေစာင့္ပါ၊ ညီငယ္ ဖခမည္းေတာ္ထံ ခြင့္သြားပန္လုိက္Aုံးမယ္ ဆုိၿပီး နန္းေတာ္ေပၚတက္သာြ း၏၊ သူရိယ ကုမာရသည္ သူ႔ေၾကာင့္Aကိုၾကီးႏွစ္Uီး ထြက္ခြါလာၿခင္းၿဖစ္တယ္ ဆုိတာ မသိရွာပါ သူ၏ မိခင္သည္ သားAတြက္စီစU္ေနၿခင္းၿဖစ္၏။ ညီAကုိသုံးေယာက္သည္
Aလြန္ခ်စ္ခင္ၾက၏၊
ခမည္းေတာ္မင္းၾကီးလညး္
သူရိယမင္းသား
ခြင့္လာပန္ေသာAခါ ၾကည္ၾကည္ၿဖဴၿဖဴဘဲ ခြင့္ၿပဳလုိက္၏၊ သူရိယ မင္းသားငယ္သည္ Aထုပ္Aပုိးၿပင္ၿပီး Aကုိၾကီးတုိ႔ႏွင့္Aတူ လုိက္ေလ၏၊ မဟိ ံသကုမာရ မင္းသား Uီးေဆာင္၍ ေတာသို႔ထက ြ ္ခါြ လာၾက၏။ နန္းေတာ္တြင္ေမြးဖြား၍ ၾကဳံေတြ႔ရေလ၏၊
ၾကီးၿပင္းလာၾကေသာ
ေတာထဲတြင္
မင္းသားတုိ႔သည္
ၾကာမ်ဳိးငါးပါးႏွင့္ၿပည့္စုံေသာ
သာယာ
ခရီးလမ္း၏
ပင္ပန္းမွဳေတြႏွင့္
လွပေသာ
ေရကန္ၾကီးAနီး၊
Aရိပ္ေကာင္းေသာ သစ္ပင္ၾကီး တပင္ေAာက္တြင္ ညီAကို သုံးေယာက္Aနားယူၾက၏။ Aကုိၾကီး မဟိ ံသကုမာရသည္ ညီေထြးသူရယမင္းသားAား၊ ညီေထြးမင္းကငယ္ေတာ့ ပုိပင္ပန္းတယ္ Aပန္းေၿပေAာင္ ဟုိလွပေသာ ေရကန္ၾကီးတြင္ ေရခ်ဳးိ၍ Aကုိၾကီးတို႔Aတြက္ ၾကာရြက္ၿဖင့္ ေရခပ္ခ့ပ ဲ ါဟု ခုိင္းေလ၏၊ ညီေထြးသူရိယမင္းသားသည္ ပင္ပန္းတာႏွင့္ ေရခ်ဳိးခ်င္သည္ ဆႏၵၿဖစ္္ေနတာ Aေတာ္ၿဖစ္သာြ း၏၊ Aားရ၀မ္းသာစြာၿဖင့္ ေရကန္ကုိ သြားေလ၏။ ထုိေရကန္သည္ Aႏၱရာယ္ရွိသည္ ဆုိတာကုိ မင္းသားတုိ႔ မသိပါ၊ ေ၀ႆ၀န္ နတ္မင္းၾကီး၏ ခြင့္ၿပဳ ခ်က္ၿဖင့္ ဘီလူးၾကီးတစ္ေကာင္ Aပုိင္စားရထားေသာ ေရကန္ၿဖစ္၏၊ ေရကန္ထဲ ဆင္းလာသူကုိ ဘီလူးၾကီး ဖမ္းခြင့္ရွိ၏၊ ဖမ္းဆီးခံရသူကုိ ေဒ၀ဓမၼ တရားနားလည္လားဟု ေမးရမည္၊ ေဒ၀ဓမၼတရားနားလည္သူကုိ စားခြင့္ မရွိ၊
ေဒ၀ဓမၼတရား
ေစာင့္ေနၿခင္း ၿဖစ္၏။
နားမလည္သူကုိမွ
စားခြင့္ရွိေလသည္၊
ဤသုိ႔ေသာ
စည္းကမး္ခ်က္ၿဖင့္
ဘီလူးၾကီး
45 ငယ္ရြယ္ေသာ သူရိယကုမာရသည္ ေရေတြ႔တာႏွင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ၿမဴးတူး၍ ေရကန္တြင္းသုိ႔ ဆင္းေလ၏၊ ေရကန္ထဲေရာက္သည္ဆိုရင္ဘဲ ဘီလူးၾကီးမွ ဖမ္းဆီးေလ၏၊ ေဒ၀ဓမၼတရားကုိ နားလည္လားဟု ေမးေသာAခါ သူရိယကုမာရသည္ မသိဘဲႏွင့္ ေဒ၀ဓမၼသည္ ေနႏွင့္လဟု ထင္ရာကုိေၿပာေလ၏၊ ဘီလူးၾကီးစားခြင့္ရရွိသာြ းၿပီး ၿဖစ္သည့္Aတြက္ သူရိယကုမာရကုိ ဖမ္းဆီးထားလုိက္၏။ မဟိ ံသကုမာရသည္ ညီေထြး သူရိယကုမာရ ေရခ်ဳိးသြားတာ ၾကာသည့္Aတြက္ ညီလတ္
စႏၵကုမာရကုိ
ေရကန္ထဲဆင္းသည့္ ေမးေသာAခါ
ထပ္လြတ္ၿပန္၏၊
တၿပဳိင္နက္
စႏၵကုမာရသည္
စႏၵကုမာရလည္း
ဘီလူးၾကီးမွ မသိဘႏ ဲ ွင့္
ေမာပန္းတာႏွင့္
ဖမ္းဆီးေလ၏၊
ေဒ၀ဓမၼသည္
စိတ္ပူလာၿပီး
ေရကန္ထသ ဲ ုိ႔ဆင္းေလ၏၊
ေဒ၀ဓမၼတရားကုို
Aရပ္ေလးမ်က္ႏွာဟု
နားလည္သလားဟု ထင္ရာကုိေၿပာေလ၏၊
ဘီလူးၾကီးစားခြင့္ ရရွိၿပန္သည့္Aတြက္ စႏၵကုမာရကုိ ဖမ္းဆီးထားလုိက္ၿပန္၏။ မဟိ ံသကုမာရသည္ ညီေထြးလည္းမလာ၊ ညီလတ္လည္း ၿပန္မလာေသာေၾကာင့္ စိတ္ပူလာၿပီး မိမိ ကုိယ္တုိင္ သံလွ်က္ကုိင္၍ ေရကန္သုိ႔လုိက္ေလ၏၊ Aသိဉာဏ္ရွိေသာ မဟိ ံသကုမာရသည္ ေရကန္ေဘာင္ကုိ လုိက္၍ၾကည့္ေသာAခါ
ညီငယ္ႏွစ္ေယာက္ဆင္းသည့္
ေၿခရာသာေတြ႔ရၿပီး
ၿပန္တက္လာေသာ
ေၿခရာ
မေတြ႔သည့္Aတြက္ ဤေရကန္သည္ Aႏၱရာယ္ ရွိေသာေရကန္ၿဖစ္သည္ဟု သေဘာေပါက္ကာ သံလွ်က္ကုိ က်စ္က်စ္ပါေAာင္ ကုိင္၍ သတိၾကီးစြာၿဖင့္ ေရကန္ေဘာင္ေပၚတြင္ လွည့္လည္ေန၏။ ဘီလူးၾကီးသည္ လူသားသုံးေယာက္လုံးကုိ ဖမ္းဆီးၿပီးမွ စားရန္ရည္ရယ ြ ္ခ်က္ၿဖင့္ ေနာက္တစ္ေယာက္ ေရကန္ထဲဆင္းမလားဟု ေစာင့္ဆုိင္းေနၿခင္းၿဖစ္၏၊ က်န္ေသာ လူသားသည္ေရကန္ထဲ ဆင္းမည့္ပုံ မေတြ႔ ၿမင္ေသာ Aခါ၊ ဘီလူးၾကီးသည္ ေတာထဲသုိ႔သာြ း၍ လူေယာင္ဖန္ဆီးၿပီးထြက္လာကာ မဟိ ံသကုမာရ မင္းသား ကုိ မိတ္ေဆြ ခရီးေ၀းမွလာတာ ပင္ပန္းမွာေပါ့ AေမာေၿပေAာင္ ေရခ်ဳိးပါလားဟု ေရကန္ထဲဆင္းေAာင္ တုုိက္တြန္း စကားေၿပာၾကားေလ၏။ မဟိ ံသကုမာရမင္းသားသည္ ဘီလူးနားကပ္သာြ း၍ Aမွတ္တမဲ့ လွ်င္ၿမန္စာြ ၿဖင့္ ဘီလူး၏ Uီးေခါင္း ဆံပင္တုိ႔ကုိဆြဲ၍ သံလွ်က္ၿဖင့္ လည္ပင္းကုိခ်ိန္ရြယ္ကာ ငါ့ညီေတြ ဖမ္းထားတာ မင္းလားဟု ခ်ိန္းေၿခာက္၍ ေမးေလ၏၊ ဘီလူးၾကီးမွလည္း Aမွန္Aတုိင္း ေၿပာေလ၏၊ သင့္ညီေတြ ငါဖမ္းထားပါ၏၊ ဘီလူးၾကီး သင္ Aဘယ္ေၾကာင့္ ငါ့ညီေတြကုိ ဖမ္းဆီးထားတာလဲ၊ဤေရကန္သည္ ေ၀ႆ၀န္နတ္မင္းၾကီးထံမွ ငါAပုိင္စား ရထားေသာေရကန္ၿဖစ္၏၊ ဤေရကန္သုိ႔ ဆင္းလာေသာ ပုဂၢဳိလ္မွန္သမွ် ငါဖမ္းဆီးခြင့္ရွိ၏၊ ေဒ၀ဓမၼတရားကုိ နားမလည္လွ်င္ ငါစားခြင့္ရွိ၏၊ သင္ညီႏွစ္ ေယာက္သည္ ေရကန္ထလ ဲ ဲဆင္း၏၊ ေဒ၀ဓမၼတရား ကုိလည္း နားမလည္ေသာေၾကာင့္ ငါစားခြင့္ရွိသည္ဟု ေၿပာၾကားေလ၏။ ဘီလူးၾကီး ငါ့မိဘလက္ထက္က
သင္သည္
ေဒ၀ဓမၼတရားကုိ
ေဒ၀ဓမၼတရား
တကယ္နာၾကားခ်င္သလား၊
ေၿပာၾကားခဲ့ဘူးတယ္၊
ယခုေတာ့
နားၾကားခ်င္ပါတယ္၊
ေဒ၀ဓမၼတရားကုိ
သိရုံသိၿပီး
နားမလည္ဘူးၿဖစ္ေနတယ္၊ ဒီလုိဆုိ သင့္ကုိ ငါ ေဒ၀ဓမၼတရား ေဟာၾကားမယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီAတုိင္းေတာ့ မေဟာၾကားနဳိင္ဘူး၊
ငါပင္ပန္းလာသည့္Aတြက္
ၾကာရုိးၾကာစြယ္ခူးေကၽြးရမယ္၊
ငါ
ငါ့Aားေရခ်ဳိးေပးရမယ္၊
တရားေဟာဖုိ႔ေနရာလည္း
နံံ႔သာရည္ေတြ
ၿပင္ေပးရမယ္လုိ႔
လူးေပးရမယ္၊
ေတာင္းဆုိေသာAခါ
ဘီလူးၾကီးသည္ Aားလုံး ေဆာင္ရြက္ေပး၏၊ ေရကန္ေပၚတြင္ တရားေဟာဖုိ႔ ေနရာၿပင္ေပး၏၊မဟိ ံသကုမာရက တရားေဟာမည့္ေနရာတြင္ထုိင္ၿပီး တရားနာပုဂၢဳိလ္ ဘီလူးၾကီးကေတာ့ ေAာက္တြင္ ရိုရုိေသေသထုိင္၏။ ဘီလူးၾကီး
ေလာကတြင္ေနၾကေသာ
လူသားေတြ
ေစာင့္ထိမ္းAပ္ေသာ
ေဒ၀ဓမၼ
တရားသည္
ေလးပါးရွိ၏၊ ဟိရီ၊ ၾသတၱပၸ၊ သုကၠဓမၼ၊ သေႏၲာသ၊ ၿဖစ္ပါသည္၊ ဟိရီ တရားသည္ မေကာင္းမွဳ ဒုစရုိက္ကုိ
ၿပဳလုပ္ရမွာကုိ
46 ရွက္ၿခင္းသည္လည္း
ရွက္တတ္ၿခင္းသေဘာၿဖစ္၏၊
Aမ်ဳိးဇာတ္Aားၿဖင့္
ရွက္ၿခင္း၊
Aရြယ္Aားၿဖင့္ ရွက္ၿခင္း၊ ရဲရင့္သည့္ ဂုဏ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ရွက္ၿခင္း၊ ပညာဗဟုသုတ ဂုဏ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ရွက္တတ္ၿခင္းဟူ၍ Aခ်က္ေလးခ်က္ႏွင့္Aညီ ရွက္တတ္ရမည္။ Aမ်ဳးိဇာတ္Aားၿဖင့္
ရွက္ၿခင္းဆုိသည္မွာ
ငါတုိ႔သည္
Aမ်ဳးိဇာတ္Aားၿဖင့္
ၿမင့္ၿမတ္သည့္Aတြက္၊
မေကာင္းေသာ ဒုစရုိက္ေတြကုိ မၿပဳလုပ္သင့္ဘူး၊ မေကာင္းမွဳ ဒုစရုိက္ က်ဳးလြန္တယ္ဆုိတာ Aမ်ဳိးဇာတ္ ည့ံသူေတြ၏ Aက်င့္သာၿဖစ္တယ္ဟု မိမိ၏ Aမ်ဳိးဇာတ္ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ရွက္တတ္ရမည္ၿဖစ္၏။ Aရြယ္Aားၿဖင့္
ရွက္ၿခင္းဆုိသည္မွာ
ငါတုိ႔သည္
Aသက္Aရြယ္Aရြယ္Aားၿဖင့္
ၾကီးရင့္လာၿပီ၊
မေကာင္းမွဳ ဒုစရုိက္ေတြကုိ မၿပဳလုပ္သင့္ေတာ့ဘူး၊ မေကာင္းမွဳဒုစရုိက္ Aက်င့္ဆုိးေတြကုိ က်ဳးလြန္တယ္ ဆုိတာ Aသက္ငယ္ငယ္ မလိမ္မာမုိး မလိမ္မာAရြယ္ လူမုိက္ေတြ၏ Aက်င့္သာၿဖစ္တယ္ဟု Aရြယ္ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ရွက္ရမည္ၿဖစ္၏။ ရဲရင့္သည့္ဂုဏ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ Aမ်ဳိးၿဖစ္သည့္Aတြက္
ရွက္ၿခင္းဆိုသည္မွာ
မေကာင္းမွဳဒုစရုိက္Aက်င့္ဆုိးေတြကုိ
ငါတုိ႔Aမ်ဳးိသည္ မၿပဳလုပ္
ရဲရင့္
သင့္ဘူး၊
ၿဖတ္လတ္ေသာ
မေကာင္းမွဳ
ဒုစရုိက္
Aက်င့္ဆုိးေတြ က်ဳးလြန္တယ္ဆုိတာ လူႏုံ လူA လူထုိင္း လူဖ်င္းေတြ၏ Aလုပ္သာၿဖစ္တယ္ဟု မိမိ၏ ရဲရင့္သည့္ ဂုဏ္ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ရွက္တတ္ရမည္ ၿဖစ္၏။ ပညာဗဟုသုတဂုဏ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ရွက္ၿခင္းဆုိသည္မွာ ငါတုိ႔သည္ ပညာဗဟုသုတ ၾကြယ္၀သူေတြ ၿဖစ္သည့္Aတြက္ မေကာင္းမွဳ ဒုစရိုက္Aက်င့္ဆုိးေတြကုိ မၿပဳလုပ္သင့္ဘူး၊ မေကာင္းမွဳ ဒုစရုိက္ Aက်င့္ဆုိးေတြ က်ဳးလြန္တယ္ဆုိတာ ပညာဗဟုသုတမဲ့ လူတန္းစားေတြ၏ Aက်င့္သာၿဖစ္တယ္ဟု မိမိ၏ ပညာဗဟုသုတ ဂုဏ္ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ရွက္တတ္္ရမည္ျဖစ္၏။ ဘီလူးၾကီး လြန္က်ဳးရမွာကုိ
ေၾကာက္ၿခင္း
ၾသတၱပၸ
ေၾကာက္ရြံထိတ္လန္႔ၿခင္း
ၿပန္စြပ္စြဲသည့္ေဘး၊
သူတပါးစြပ္စြဲမည့္ေဘး၊
တရားဆုိသည္မွာ သေဘာၿဖစ္၏၊
ၾသတၲပၸသည္
မေကာင္းမွဳ
ဒုစရုိက္ေတြ
ေၾကာက္ရံြၿခင္းေဘးဟုူသည္
မိမိကုိယ္ကုိ
Aၿပစ္ဒဏ္ခံရမည့္ေဘး၊
တမလြန္မေကာင္းေသာဘ၀ကုိ
ေရာက္မည့္ေဘး၊ ဤေလးပါးႏွင့္ Aညီေၾကာက္ရမည္ၿဖစ္၏။ မိမိကုိယ္ကုိ ၿပန္စြပ္စြဲသည့္ Aတၱာႏု၀ါဒေဘးဆုိသည္မွာ မေကာင္းမွဳကုိ ၿပဳလုပ္ၿပီး ၿပဳလုပ္က်ဳးလြန္မိခ့ၿဲ ပီ ဆုိရင္ ပတ္၀န္းက်င္မွ ငါ့ကုိ လူၾကီးလူေကာင္း သူေတာ္ေကာင္းဟု ထင္ေနၾကတာ၊ ငါ့Aေၾကာင္းကုိ ငါသာ Aသိဆုံး ၿဖစ္တယ္၊ ငါသည္ သူတုိ႔ထင္သလုိ လူၾကီး လူေကာင္း သူေတာ္ေကာင္းမဟုတ္ပါဘူး၊ မေကာင္းမွဳ ဒုစရုိက္ေတြ လူမသိေAာင္ ခုိးေၾကာင္ ခုိး၀ွက္လုပ္ေနေသာ Aေယာင္ေဆာင္ သူယုတ္မာသာၿဖစ္တယ္ဟု မိမိ္ကုိယ္ကုိ မိမိ ၿပန္လည္ စြပ္စြဲၿခင္း မိမိကုိယ္ကုိ Aၾကည္ညဳိပ်က္ၿခင္းေဘးႏွင့္ ၾကဳံေတြ႔ရမွာကုိ ထိတ္လန္႔ ေၾကာက္ရြံ႔ ရမွာၿဖစ္၏။ သူတပါးစြပ္စြဲၿခင္း ပရာႏု၀ါဒေဘးဆုိသည္မွာ Aကုသုိလ္ ဒုစရုိက္ Aက်င့္ဆုိးေတြကုိ က်ဳးလြန္ေနေသာ လူသတ္သမား လူခုိးၾကာကူလီ လူလိမ္ Aရက္သမား ဖဲသမား လူယုတ္မာ တေယာက္ပဟ ဲ ု လူတကာ၏ Aစြပ္စြဲခံရၿခင္း Aထင္ေသး Aၿမင္ေသး မေလးစားသည့္ Aမူ Aရာေတြႏွင့္ Aၾကည့္ခံရၿခင္းေဘးႏွင့္ ၾကဳံေတြ႔ရမွာကုိ ထိပ္လန္႔ေၾကာက္ရြံရမွာၿဖစ္၏။ ၿပစ္ဒဏ္ခံရၿခင္း ဒ႑ေဘးဆုိသည္မွာ Aကုသုိလ္ ဒုစရုိက္မွဳေတြ ၿပဳလုပ္မိခ့ပ ဲ ါလွ်င္၊ ယခုဘ၀မွာ သူတပါးကုိ သတ္မိခဲ့ေသာ္ မိမိကုိလည္း Aတုံ႔Aလွည့္ Aေနၿဖင့္ ၿပန္သတ္ခံရပါလိမ့္မည္၊ သူတပါးပစၥည္း Aဓမၼ ခုိးယူမိေသာ္ Aရုိက္ခံရၿခင္း၊ ေထာင္ဒဏ္ Aၿပစ္ေပးခံရၿခင္းမ်ား ေတြ႔ၾကဳံရမည္ၿဖစ္ပါ၏၊ သူတပါး
47 သားမယား ၿပစ္မွားၾကဴးလြန္မိခဲ့ေသာ္ တုံ႔ၿပန္လာမည့္ Aၿပစ္ဒဏ္ကုိ ခံစားရမည္ ၿဖစ္ပါ၏၊ ဤကဲ့သုိ႔ေသာ တုန္႔ၿပန္မွဳ ေဘးေတြႏွင့္ ၾကဳံေတြ႔ရမွာကုိ ထိတ္လန္႔ေၾကာက္ရံ႔ရ ြ မွာၿဖစ္၏။ မေကာင္းေသာဘ၀ကို ေရာက္ရွိၿခင္း ဒုဂၢတိေဘးဆုိသည္မွာ၊ ယခုဘ၀တြင္ မေကာင္းမွဳ ဒုစရုိက္ေတြ ၿပဳခဲ့မိသည့္Aတြက္ ေနာင္ဘ၀တြင္ ငရဲ တိရိစၧာန္ ၿပိတၱာ Aသူရကာယ္ Aပါယ္ေလးဘုံတြင္ ခံစားရမည္ ၿဖစ္ပါ၏၊ ထုိAပါယ္ေလးပါးေဘးႏွင့္ ၾကဳံေတြ႔ရမွာကုိ ထိတ္လန္႔ေၾကာက္ရံ႔ြရမွာ ၿဖစ္၏၊ ဘီလူးၾကီး ဤေဘး ေလးပါးႏွင့္Aညီ ေၾကာက္ရမည္ၿဖစ္၏။ ဘီလူးၾကီး ၿဖဴစင္ၿခင္း သုကၠဓမၼတရားသည္ ရွက္တတ္ၿခင္း ဟိရိႏွင့္ ေၾကာက္တတ္ၿခင္း ၾသတၱပၸ တရား ႏွစ္ပါးကုိ ေစာင့္ထိမ္းနဳိင္ေသာ ပုဂၢဳိလ္တုိ႔ သႏၱာန္တြင္ ၿဖဴစင္ၿမင့္ၿမတ္ေသာ စိတ္သည္ Aလုိလုိၿဖစ္ေပၚလာ၏။ ဘီလူးၾကီး ၿငိမ္းေAးၿခင္း သေႏၱာသတရားဟူသည္၊ ရွက္ေၾကာက္ၿခင္းႏွင့္ၿပည့္စုံလုိ႔ ၿဖဴစင္ၿမင့္ၿမတ္ေသာ ပုဂၢဳိလ္တုိ႔သႏၱာန္တြင္
ၿငိမ္းခ်မ္းၿခင္း
သေဘာလကၡဏာေတြ
ထင္ရွားစြာ
ၿမင္ေတြ႔ရမည္ၿဖစ္၏၊
ဘ၀ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုိ Aလုိရွိေသာ ဘယ္ပုဂၢဳိလ္မဆုိ ေဒ၀ဓမၼတရားကုိ လုိက္နာရမည္ၿဖစ္၏ဟု ေဟာၾကား ေလေသာAခါ ဘီလူးၾကီးသည္ ေဒ၀ဓမၼတရားကုိ Aလြန္သေဘာၾကေလ၏။ မဟိ ံသကုမာရမင္းသား သင္ေဟာၾကားေသာ တရားကုိ Aလြန္ၾကည္ညဳိပါ၍ သင့္Aား ဓမၼပူဇာAၿဖစ္ ညီတစ္ေယာက္Aား ၿပန္ေပးပါမည္၊ သင္ဘယ္သူကုိ ေတာင္းဆုိမလဲ ေတာင္းဆုိပါဟု Aခြင့္ေပးေလသည္၊ မဟိ ံသကုမာရမင္းသားသည္ ညီAရင္း စႏၵကုမာရ မင္းသားကုိ မေတာင္းဆုိဘဲ AေဖတူAေမကြဲ ညီေထြး
သူရိယကုမာရ
မင္းသားငယ္ကုိသာ
ေတာင္းဆုိေလ၏။
သူရိယမင္းသားကုိ
ေတာင္းဆုိကာမွ
ဘီလူးၾကီးသည္ မဟိ ံသကုမာရမင္းသားကုိ ၿပႆနာ တင္လာၿပန္၏၊ Aသင္မင္းသား သင္သည္ ေဒ၀ဓမၼ တရားကုိ နားလည္ရုံသာ နာလည္ၿပီး ကုိယ္တုိင္လုိက္နာ က်င့္သုံး ၿခင္းမရွိဟု Aၿပစ္တင္စကား ေၿပာလာၿပန္၏၊ ေလာကဓမၼAရဆုိရင္ေတာ့ AေဖတူAေမတူ ညီAရင္းကုိ ေတာင္းသင့္တယ္၊ ယခုေတာ့ Aေဖတူ Aေမကြဲ ညီကုိ ေတာင္းၿခင္းသည္ သင္ေဟာေသာ တရားႏွင့္ မညီဟု ဆုိလာ၏။ ဘီလူးၾကီး ငါတုိ႔ ဤေတာထဲသုိ႔ ထြက္လာရၿခင္းသည္ ညီေထြး သူရိယမင္းသားငယ္ေၾကာင့္ၿဖစ္၏ဟု Aေၾကာင္းစုံရွင္းၿပၿပီေတာ့ စႏၵကုမာရကုိ
တကယ္လုိ႔
ေတာင္းဆုိလုိက္ရင္
Aေဖတူ
Aေမကြဲ
ညီေထြးကုိ
တုိင္းသူၿပည္သားေတြက
မေတာင္းဘဲ
သူတုိ႔ညီAကုိေပါင္းၿပီး
ညီရင္းၿဖစ္သည့္ သူရိယကုမာရကုိ
ဘီလူးစားေကၽြးလုိက္တယ္ ဟု ေၿပာဆုိလာမည့္ေဘးရန္ကုိ ၾကဳိတင္ေရွာင္ရွားသည့္Aေနၿဖင့္ သူရိယကုမာရ မင္းသားငယ္ကုိ ေတာင္းဆုိရၿခင္းၿဖစ္တယ္ဟု
ေနာက္တၾကိမ္တရားေဟာမွ ဘီလူးၾကီးသည္ ဓမၼပူဇာAၿဖစ္
က်န္ ညီတေယာက္ကုိလွဴေလ၏။ မဟိ ံသကုမာရမင္းသားသည္ ဘီလူးၾကီးAား၊ Aသင္ဘီလူး သင္သည္ ေရွးဘ၀က မေကာင္းမွဳေတြ ၿပဳလုပ္ခဲ့လုိ႔ ယခုဘ၀တြင္ သူတပါးAသက္ကုိ သတ္စားေနရေသာ ဘီလူးဘ၀ေရာက္ေန၏၊ ယခုဘ၀မွာလည္း ဤမေကာင္းမွဳေတြ ဆက္က်ဳးလြန္ေနမယ္ဆုိရင္ သင္သည္ Aပါယ္ငရဲ ေရာက္ဖုိ႔သာရွိေတာ့သည္၊ ယခုAခါက စၿပီး မေကာင္းမွဳေတြ မၿပဳလုပ္ဘဲ ေကာင္းမွဳေတြသာ လုပ္ပါဟု တရားေဟာေသာAခါ ဘီလူးၾကီးသည္ ထိတ္လန္႔ တုန္လွဳပ္သံေ၀ဂ ရ၍ ငါးပါးသီလ လုံေAာင္ ေစာင့္ထိမ္းပါမည္ဟု ကတိၿပဳေလသည္။ (Aလြန္ဆုိးေသာ
ဘီလူးၾကီးေတာ့
ငါးပါးသီလကုိ
Aားလုံး ဘီလူးေလာက္ေတာ့ ဆုိးမည္မထင္ပါ)
လုံေAာင္ေစာင့္ထိမ္းသြားနဳိင္၏၊
စာရွဳသူေတြ
ဘီလူးၾကီးသည္ တာ၀န္ယူလွ်က္
48 Aသင္မင္းသားတုိ႔
ေတာထဲတြင္
ဆယ့္သုံးႏွစ္တုိင္တုိင္
ေပ်ာ္သမွ်ေနပါ
မင္းသားသုံးေယာက္ကုိ
ေတာထဲတြင္
ၿပဳစုလုပ္ေကၽြးပါမည္
ဟု
ၿပဳစုေစာင့္ေရွာက္ေလ၏၊
ခမည္းေတာ္ နတ္ရြာစံမွ မင္းသားသုံးေယာက္သည္ ဘီလူးၾကီးကုိပါ ေခၚေဆာင္၍ တုိင္းၿပည္သုိ႔ၿပန္လာ၏၊ မဟိ ံသ ကုမာရသည္ ဘုရင္Aၿဖစ္ Aုပ္ခ်ဳပ္၍ စႏၵကုမာရ ကုိ Aိမ္ေရွ႔Aရာေပးၿပီး၊ သူရိယကုမာရသည္ စစ္သူၾကီးရာထူးၿဖင့္ ညီကုိသုံးေယာက္ တုိင္းၿပည္ကုိ ညီညီညတ ြ ္ညတ ြ ္ ဖြံၿဖဳိးေAာင္ Aုပ္ခ်ဳပ္နဳိင္ခ့ေ ဲ လသည္၊ ဘီလူးၾကီးကုိလည္း
နတ္ကြန္းၾကီးတည္ေဆာက္ကာ
လူေတြ၏
စားUီးစားဖ်ားမ်ားၿဖင့္
ပူေဇာ္ပသမွဳကုိ
ခံယူေစၿခင္းၿဖင့္ ေတာထဲတြင္ ၿပဳစုခဲ့ေသာ ေက်းဇူးကုိ Aတုံ႔Aလွည့္ ၿပန္လည္ေပးဆပ္ေလ၏။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္ Aေလာင္းေတာ္မဟိ ံသကုမာရမင္းသားဘ၀တြင္ Aဟိရိက၊ Aေနာတၱပၸ၊ ကိေလသာတုိ႔မွ ေ၀းကြာေAာင္ ေဆာင္ရြက္နဳိင္သလုိ လက္ထက္ေတာ္Aခါမွာလည္း Aဟိရိက၊ Aေနာတၱပၸ ကိေလသာႏွစ္ပါးမွ
ဘယ္ေတာ့မွ
မလာၿခင္းမ်ဳိးႏွင့္
ေ၀းကြာေAာင္
ေဆာင္ရက ြ ္နဳိင္ေသာေၾကာင့္လည္း
သဗၺညဳတ ေရႊဉာဏ္ေတာ္ကုိ Aတုမရွိ ရရွိေတာ္မူၿခင္းၿဖစ္၏။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္ ကိေလသာတုိ႔မွ ေ၀းကြာေတာ္မူေAာင္ ေဆာင္ရြက္နဳိင္သလုိ ကိေလသာကုိ ၀ါသနာႏွင့္တကြ
ပယ္သတ္ေတာ္မူနဳိင္တာကုိလည္း
ၾကည္ညိဳဖြယ္ဖူးၿမင္ရ၏၊
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား၏
တပည့္သာ၀က ရဟႏၱာမေထရ္ Aရွင္ၿမတ္မ်ားသည္ ရဟႏၱာAရွင္ၿမတ္ေတြ ၿဖစ္ေသာ္လည္း ကိေလသာကုိ ၀ါသနာႏွင့္တကြ မပယ္သတ္နဳိင္တာကုိ ေတြ႔ရ၏။ Aရွင္ပိလိႏၵ၀စၧ ရဟႏၱာ Aရွင္ၿမတ္္ၾကီးသည္ ေရွးAခါက ၿမင့္ၿမတ္သည့္Aမ်ိဳးၿဖစ္ေသာ ၿဗဟၼဏမ်ဳးိ၌ ဘ၀ငါးရာတုိင္တုိင္ ၿဖစ္ခဲ့သည့္Aတြက္ ဘ၀ငါးရာတုိင္တုိင္ သူယုတ္ သူယုတ္ဟု ေခၚေ၀ၚေၿပာဆုိခ့ေ ဲ သာ Aထုံ၀ါသနာသည္ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားထံေတာ္တြင္ ရဟန္းၿပဳ၍ ရဟႏၱာၿဖစ္သည့္တုိင္ေAာင္ မစြန္႔နဳိင္တာကုိ ေတြ႔ၿမင္ရသည့္ Aရွင္ၿမတ္၏ ဇာတ္လမ္းက ထင္ရွားလွ၏။ တခါေတာ့ ပိတ္ခ်င္းသီးေတြ
Aရွင္ပိလိႏၵ၀စၧ
မေထရ္ၿမတ္ၾကီးသည္
ေတာင္းႏွင့္Aၿပည့္ၿဖင့္
လွည္းေပၚတင္ၿပီး
လမ္းခရီးတခုတြင္
ေမာင္းလာ၏၊
လူတေယာက္သည္
Aရွင္ၿမတ္ၾကီး
Aနားေရာက္
ေတာ္မူေသာAခါ Aရွင္ၿမတ္ၾကီးသည္ သူ႔၀သီAတုိင္း ေဟ့ သူယုတ္ ဘာေတြလက ဲ ြ ေမးေလေတာ့၏။ Aရွင္ၿမတ္ၾကီး Aေၾကာင္း မသိ၍ Aေခၚခံရေသာ ဒကါသည္လည္း စိတ္ဆုိးၿပီး Aရွင္ၿမတ္ၾကီးကုိ Aရြဲ႔တုိက္ သူ႔Aလုိက္ကန္႔လန႔္ေၿပာမွဘဲဟု၊ ၾကြက္ေခ်းေတြပါဘုရားဟု ေၿပာလုိက္၏၊ ေAး-ၾကြက္ေခ်းဆိုေတာ့ လည္း ၾကြက္ေခ်းေပါ့ကြယ္ဟု Aမိန္႔ရွိေတာ္မူလုိက္၏၊ Aရွင္ၿမတ္ၾကီးလြန္သာြ းေသာAခါ မိမိေတာင္းထဲရွိ ပိတ္ခ်င္းသီးမ်ားကုိ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ Aားလုံးၾကြက္ေခ်းေတြၿဖစ္ကုန္၏၊ လွည္းေပၚၾကည့္ေသာ Aခါမွာလည္း ပိတ္ခ်င္းသီးAားလုံး ၾကြက္ေခ်းေတြၿဖစ္ေနတာကုိေတြ႔ၿမင္ရ၏။ Aရွင္ၿမတ္ၾကီး Aေၾကာင္းကုိ နားလည္ေသာ လူတစ္ေယာက္၏ Aၾကံေပးခ်က္Aရ Aရွင္ၿမတ္ၾကီး၏ ေရွ့မွပင္ ဤလွည္းကုိ ၿပန္ေမာင္းေစ၏၊ Aရွင္ၿမတ္ၾကီးသည္ ယခင္Aတုိင္းပင္ ေမးၿပန္၏၊ ေဟ့ သူယုတ္ ဘာေတြလဲ၊ ဒီတခါေတာ့ Aရွင္ၿမတ္္ၾကီးကုိ Aရြ႔ဲမတုိက္ရဲေတာ့ပါ၊ Aရွင္ဘုရား ပိတ္ခ်င္းသီးေတြပါဘုရားဟု ေလွ်ာက္ေလ၏၊
ပိတ္ခ်င္းသီး
ဆုိလည္း
ပိတ္ခ်င္းသီးေပါ့ကာြ ဟု၊
Aရွင္ၿမတ္ၾကီး
ၿပန္လည္
Aမိန့္ရွိမွ
ၾကြက္ေခ်းေတြသည္ Aားလုံးပိတ္ခ်င္းသီး ၿပန္ၿဖစ္ကုန္၏။ Aရက္ထဲ့ထားေသာ Aုိးထဲမွ Aရက္ေတြသန ြ ္လုိ္က္ေသာAခါ၊ Aုိးထဲတြင္ Aရက္ကုန္သာြ းေသာ္လည္း ထုိAုိးသည္ Aရက္န႔ံ မေပ်ာက္ၿပယ္သလုိ ရဟႏၱာမေထရ္ ၿမတ္ၾကီးေတြလည္း ကိေလသာ ကုန္ေသာ္လည္း Aထုံဓေလ့ ၀ါသနာAေငြ႔မွာ မပယ္ေဖ်ာက္နဳိင္ဘဲ က်န္ရစ္ခ့၏ ဲ ။
49 ပေစၥကဗုဒၶါ Aရွင္ၿမတ္မ်ားလည္း ထုိ႔Aတူပင္ ၀ါသနာဓေလ့ကုိ မပယ္ေဖ်ာက္နဳိင္ပါ၊ ၿမတ္စာြ ဘုရားရွင္ ကုိယ္ေတာ္ၿမတ္ၾကီးကေတာ့ ရဟႏၱာေတြ ပေစၥကဗုဒၶါ Aရွင္ၿမတ္ေတြ မပယ္သတ္နဳင္သည့္ ၀ါသနာဓေလ့ ဆုိ သည့္ ကိေလသာAေငြ႔Aသက္ကုိပါ ပယ္သတ္နဳိင္သည့္Aတြက္ ေလာကတြင္ Aတုမရွိၾကည္ညဳိ ထုိက္ပါ၏။ ၾကည္ညဳိသည့္စိတ္Aၿပည့္ၿဖင့္ Aရဟံ-ကိေလသာတုိ႔မွ ေ၀းကြာေတာ္မူ၍ ၀ါသနာႏွင့္တကြပယ္သတ္ ေတာ္မူေသာ ၿမတ္စြာဘုရားဟု မိမိဆုိသည့္ ဘုရားရွိခုိးကုိ Aဓိပၸါယ္ ရွိရွိ ရွိခုိးတတ္ေAာင္ နားလည္သမွ် ၾကဳီးစားၿပီး ေရးသားတင္ၿပလုိက္ရ၏။ ၂။
Aရ-ဟံ-
ကိေလသာတည္းဟူေသာ
ရန္သူတုိ႔ကုိ
သတ္္ၿဖတ္ေတာ္မူ၍
ရူပကာယေတာ္၏
တင့္တယ္ေတာ္မူေသာ ၿမတ္စြာဘုရား၊ ကိေလသာဆုိသည္မွာ ယခင္ဆုိခ့ၿဲ ပီးေသာ ကိေလသာ ၁၀-ပါးပင္ၿဖစ္ပါ၏၊ ထုိုကိေလသာကုိ ရန္သူ Aၿဖစ္ တင္စားေခၚေ၀ၚထားၿပီး ရန္သူကုိ သတ္ၿဖတ္နဳိင္ေသာ ဓားလက္နက္ကုိ Aရဟတၱမဂ္ၿဖင့္ တင္စားေခၚ ဆုိထားၿခင္းၿဖစ္၏၊ မိမိရန္သူကုိ ဓားလက္နက္ၿဖင့္ သတ္ၿဖတ္မွ ေAာင္ၿမင္မွဳရသလုိ ကိေလသာတည္းဟူေသာ ရန္သူကုိလည္း Aရဟတၱမဂ္တည္းဟူေသာ ဓားလက္နက္ၿဖင့္ သတ္ၿဖတ္နဳိင္မွ ေAာင္ၿမင္မွာၿဖစ္၏။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္ ဓားသံလွ်က္ၿဖင့္
ကိေလသာတည္းဟူေသာရန္သူကုိ
ပုိင္ပုိင္နဳိင္နဳိင္ၿဖတ္ေတာ္မူၿပီးၿပီၿဖစ္၍၊
Aရဟတၱမဂ္တည္း
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား၏
ဟူေသာ
ရူပကာယေတာ္တြင္
ေလာဘေရာင္ လည္းမရွိ၊ ေဒါသေရာင္လည္းမရွိ၊ ေမာဟေရာင္လည္းမရွိ၊ ကိေလသာဟူသမွ် ဘာကိေလသာ ေရာင္မွ မရွိေတာ့သၿဖင့္ Aလြန္တင့္တယ္ သပၸါယ္ေတာ္မူ ပါေပ၏၊ ကိေလသာကင္း သန္႔ရွင္းၾကည္လင္ေသာ ေၾကာင့္ ေရႊAဆင္းကဲ့သုိ႔ ၀ါ၀င္းေသာ Aဆင္းႏွင့္ၿပည့္စုံပါေပ၏။ ယခုေခတ္စကားႏွင့္
ေၿပာရမယ္ဆုိရင္
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားေလာက္
ေခ်ာသည့္ပုဂၢဳိလ္
ေလာက
တခြင္တြင္ ရွိမည္မထင္ပါ၊ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား ဘယ္ေလာက္ေခ် ဘယ္ေလာက္လွ သည္ဆုိတာ ေပၚလြင္သည့္ မာဂ႑ီဇာတ္လမ္းကုိ ၾကည္ညဳိၾကည့္မည္ဆုိရင္ ထင္ရွားစြာ ေတြ႔ၿမင္ရပါလိမ့္မည္။ ၿမတ္စြာဘုရား သာ၀တၳိၿပည္ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္မွ ေကာသမၺီၿပည္ သူေဌးၾကီး သုံးUီးၿဖစ္ေသာ ေဃာသကသူေဌး၊ ကုကၠဳဋသူေဌး၊ ပါ၀ါရိကသူေဌး တုိ႔၏ ပင့္ေလွ်ာက္ေတာ္ မူသၿဖင့္ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္ ရဟန္းAေပါင္းၿခရံေတာ္မူလွ်က္ ေကာသမၺီခရီးစU္သုိ႔ ၾကြလာစU္Aခါက ၿဖစ္၏။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္ ေကာသမၺီၿပည္ခရီးသုိ႔ သြားေနစU္ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား၏ ဉာဏ္ေတာ္၌ မာဂ႑ီပုဏၰားၾကီး
ဇနီးေမာင္ႏွံ၏
Aရဟတၱဖုိလ္ရေၾကာင္း
ရန္ၿငဳိးဖြဲ႔မည္ကုိ၄င္း
ၿမင္ေတာ္မူသည့္Aတြက္
Uပနိႆယႏွင့္
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္
သမီးမာဂ႑ီက
မိမိတပါးတည္း
မိမိAေပၚ
မာဂ႑ီမိသားစု
ေနထုိင္ရာ ကုရုတုိင္း ကမၼာသနိဂုံး သုိ႔ၾကြေတာ္မူလာ၏။ မာဂ႑ီပုဏၰားၾကီးတုိ႔ မိသားစုသည္ Aေဖလည္း မာဂ႑ီ၊ Aေမလည္း မာဂ႑ီ၊ သမီးလည္းမာဂ႑ီ၊ နာမည္တူမိသားစုၿဖစ္၏၊ သမီးမာဂ႑ီသည္ ကုုရုတုိင္းတခြင္တြင္ Aလွဘုရင္မေလးၿဖစ္၏၊ သမီးမာဂ႑ီ၏ Aလွေၾကာင့္
တမိသားစုလုံးကုိ
သိသူမ်ားလွ၏၊
မိခင္
ဖခင္တုိ႔သည္
သမီး၏
Aလွကုိ
မာန္တက္ၿပီး
လာစပ္သူမွန္သမွ်ကုိ တူသလား တန္သလားဟု ေၿပာလႊတ္သည့္ Aၾကိမ္ေပါင္းကလည္း မနည္းေတာ့ပါ။ ကုရုတုိင္းတခြင္မွာေတာ့ မာဂ႑ီမိသားစုသည္
ၿဗဟၼဏ
သမီးAလွေၾကာင့္ဘ၀င္ၿမင့္ေနေသာ ဘာသာကုိ
ကုိးကြယ္၍
ဗုဒၶAေၾကာင္းကုိ မသိသလုိ ဘုရားရွင္ကုိလည္း သိေတာ္မမူေပ။
မိသားစုဟု
ဗုဒၶဘာသာကုိ
လူသိပုိမ်ားၿခင္းၿဖစ္၏၊
ကုိးကြယ္သူမ်ား
မဟုတ္ပါ၊
50 မာဂ႑ီပုဏၰားၾကီးသည္ ၿဗဟၼဏဘာသာ၀င္တုိ႔ထုံးတမ္းAစU္AလာAတုိင္း တညU့္လုံး ရြာၿပင္ထြက္၍ ယဇ္မီးပူေဇာ္၏၊
နံနက္ေစာေစာမွ
ကမၼာသဒမၼရြာသုိ႔တြင္းသုိ႔
ရြာတြင္းသုိ႔ၿပန္၀င္လာ၏၊
ဆြမ္းခံ
၀င္ေတာ္မူခ်ိန္ႏွင့္၊
ၿမတ္္စာြ ဘုရားရွင္ မာဂ႑ီပုဏၰားၾကီး
ကုိယ္ေတာ္ၿမတ္ၾကီးလည္း ရြာၿပင္မွ
ၿပန္လာခ်ိန္ႏွင့္
တုိက္ဆုိင္ေနေAာင္ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား ဖန္တည္းထားၿခင္းၿဖစ္၏။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္ မာဂ႑ီပုဏၰားၾကီး Aရွင္ၿမတ္ကုိၿမင္ရန္ၿပေတာ္မူ၏၊ မာဂ႑ီပုဏၰားၾကီးသည္ ၿမတ္စြာဘုရားကိုၿမင္ေတာ္မူေသာAခါ
ဘုရားမွန္းမသိဘဲ
ဟိုAေရွ့က
လာေနေသာ
Aမ်ဳးိသားသည္
Aလြန္ေခ်ာေမာပါလားဟု ရွင္ေတာ္ၿမတ္၏ Aလွကို သေဘာၾက၍ ၾကည့္ရွဳေန၏။ သူ႔သမီး၏
Aလွကုိသာ
Aထင္ၾကီးၿပီး
တၿခားသူေတြ၏Aလွကုိ
Aထင္မၾကီးေသာ
မာဂ႑ီပုဏၰားၾကီးသည္ ယခုေတာ့ ရွင္ေတာ္ၿမတ္္ဘုရားကုိ ၿမင္ေတာ္မူမွ ေငးၾကည့္ရသည့္ ဘ၀မ်ဳိးေရာက္ေန၏၊ ဒီလုိ Aလြန္လွသည့္ Aမ်ိီဳးသားႏွင့္မွ ငါ့သမီး Aလွဘုရင္မေလးႏွင့္ လုိက္ဖက္ညီမွာ၊ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ လက္္ဆက္ေပးလုိက္ရင္ ေနႏွင့္လ ေရႊႏွင့္ၿမပမာ လိုက္ဖက္ညီေသာ ဇနီးေမာင္ႏွံၿဖစ္နဳိင္သည္ဟု စU္းစားမိကာ ၿမတ္စြာဘုရားကုိ သမက္ေလာင္းဖမ္းရန္ က်ဳိးစားေလေတာ့၏။ ကုရုတုိင္း
တခြင္တြင္
ဘယ္သူလာစပ္စပ္
သေဘာမတူၿငင္းပယ္ခ့ေ ဲ သာ
မာဂ႑ီပုဏၰားၾကီးသည္
ယခုေတာ့ သူကုိယ္တုိင္ သေဘာၾကေနေသာ သမက္ေလာင္းကုိ ေတြ႔ရွိေနၿပီၿဖစ္၏၊ သမီးတုိ႔၏ Aိမ္ေထာင္ ကိစၥသည္ လူေလာကတြင္ မိခင္တုိ႔၏ တာ၀န္သာ Aမ်ားဆုံးၿဖစ္၏၊ ယခုေတာ့ ဖခင္ၿဖစ္သည့္ မာဂ႑ီပုဏၰား ၾကီးသည္ ၿမတ္စြာဘုရား၏ Aလွကုိ ၿမင္မွ သူကုိယ္တုိင္ သေဘာၾကၿပီး ၿမတ္စာြ ဘုရားထံသာြ းေလ၏။ Aေမာင္ ခဏေနပါAုံး ငါေတြ႔ဘူးေသာ Aမ်ဳးိသားေတြထတ ဲ ြင္ သင့္ေလာက္ လွသည့္လူ ေလာကတြင္ မေတြ႔ဘူးပါ၊ ငါ့မွာလည္း သင္လုိေခ်ာေမာလွပသည့္ သမီး တေယာက္ရွိပါသည္၊ သင္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္သည္ Aလြန္တြဲဖက္ညီလွ၏၊ ငါ့သမီးကုိ သင့္Aလုပ္AေၾကြးAၿဖစ္ သင္လက္ခံေတာ္မူပါဟု ေၿပာၾကားေသာAခါ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား သည္ ဆိတ္ဆိတ္ေနေတာ္မူ၏။ ၿမတ္စြာဘုရားဘယ္ေလာက္လွသလည္းဆုိတာ
စာရွဳသူမ်ား
မွန္းဆ၍
ၾကည္ညဳိ
နဳိင္ပါ၏၊
မာဂ႑ီပုဏၰားၾကီးသည္ သူသမီး၏ Aလွကို Aလြန္Aထင္ၾကီးေလ၏၊ သူသမီး၏ Aလွသည္ ေလာကတြင္ Aႏွဳိင္းမဲ့ Aလွၿဖစ္သည္ဟု သတ္မွတ္ထား၏၊ ယခုေတာ့ ၿမတ္စာြ ဘုရား၏ Aလွကိုၿမင္မွ သမီးAလွမာန္ ၀င့္ေနေသာ မာဂ႑ီပုဏၰားၾကီးသည္ Aလွမာန ခ၀ါခ်ကာ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားထံ ခ်U္းကပ္ၿခင္းၿဖစ္၏။ မာဂ႑ီပုဏၰားၾကီးသည္ သူ႔သမီးႏွင့္လက္ထပ္ရန္ ကမ္းလွမး္ပါက မည္သူကမွ် ၿငင္းဆန္လိမ့္မည္ မဟုတ္ ဟု ထင္ေန၏၊ ထုိAထင္သည္ ပုဏၰားၾကီး၏ မွားယြင္းေသာ Aထင္သာၿဖစ္၏၊ ထုိမွားယြင္းေသာ Aထင္ကုိ Aေၾကာင္းၿပဳ၍ မာဂ႑ီပုဏၰားၾကီးသည္ သူ႔သမီးAေပၚ၌ ၾကီးမားေသာ သံေယာဇU္ၿဖင့္ တြယ္တာ ေနၿခင္း ၿျဖစ္ ၏။ထုိAၿမင္ႏွင့္ ထုိသံေယာဇU္ကုိၿဖတ္ေတာက္နဳိင္မွ ပုဏၰားၾကီးဇနီးေမာင္ႏွံ တရားထူး ရမယ္ဆုိတာ ရွင္ေတာ္္ ၿမတ္ဘုရားသိေတာ္မူ၏၊။ သတၱ၀ါေတြကုိ ခ်မ္းသာေစရန္ ရည္သန္၍ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား သီးခံၿခင္း ၿဖစ္၏။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားကို
ဤေနရာတြင္
ေခတၱေစာင့္ပါUီးဟု
ေၿပာဆုိၿပီး
မာဂ႑ီပုဏၰားၾကီးသည္
သမီးႏွင့္ဇနီးကုိေခၚေဆာင္ရန္ ရြာထဲသုိ႔၀င္လာကာ ဇနီးၿဖစ္သူAား သမီးႏွင့္သင့္ေတာ္ေသာ Aမ်ဳိးသားကုိ ေတြ႔လာသည္၊
သမီးကုိAလွၿပင္၍
ထုိAမ်ဳိးသားထံ
သြားရန္
ၿမန္ၿမန္လုပ္ခုိင္းေလ၏။သမီးAလွၿဖင့္
ဘ၀င္ၿမင့္ေနေသာ မာဂ႑ီမိသားစု ယခုသမီးႏွင့္သင့္ေတာ္သူကုိ ကုိယ္တုိင္ေတြ႔လာၿပီ ဆုသ ိ ည့္သတင္းသည္ တရြာလုံးသို႔ၿပန္႔ႏွံ႔သြား၏၊ ဤလုိ တုိးတုိုးတိတ္တိတ္သတင္းကား လူသားေတြ Aလြန္ ႏွစ္သက္တာ ေတြ႔ၿမင္ရ၏၊ စိတ္၀င္စားသည့္Aတုိင္း လူေတြက တေစ့တေစာင္းၾကည့္ရန္ ရြာၿပင္ ထြက္လာၾက၏၊။
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္
51 မာဂ႑ီဇနီးေမာင္ႏွံ၏
Aရဟတၱဖုိလ္ရေၾကာင္း
သိေတာ္မူ၍
ၾကြေတာ္
မူလာၿခင္းၿဖစ္သည့္Aတြက္ လူစုံေAာင္ေစာင့္ဆုိင္း၍၊ မာဂ႑ီပုဏၰားၾကီးေၿပာသမွ်ကုိ သီးခံ၍ ဆိတ္ဆိတ္ ေနၿခင္းၿဖစ္၏၊ မာဂ႑ီပုဏၰားၾကီး ရြာထဲ၀င္သာြ းမွ ရွင္ေတာ္ ၿမတ္ဘုရားသည္ Aဓိ႒ာန္ကာ ေၿခေတာ္ရာခ်ထား၍ ဆြမ္းခံၾကြေတာ္မူ၏။ မာဂ႑ီပုဏၰားၾကီး၏ သမီးႏွင့္ဇနီး Aလွၿပင္ၿပီးေသာAခါ သူတို႔မိသားစု ရြာၿပင္သုိ႔ ထြက္လာၾက၏၊ သူတုိ႔လာခ်ိန္တြင္ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား ဆြမ္းခံၾကြေနတာႏွင့္ မေတြ႔ရွိေတာ့ပါ၊ မာဂ႑ီပုဏၰားၾကီးသည္ ဇနီးႏွင့္ သမီးAား ဆူေလ၏၊ မင္းတုိ႔Aလွၿပင္တာၾကာလုိ႔ ယခုငါ့သမက္ေလာင္းႏွင့္လၿဲြ ပီဟု ဆူပူၾကိမ္းေမာင္းေလ၏။ မာဂ႑ီပုေဏၰးမၾကီးမွ ရွင့္သမက္ေလာင္းႏွင့္ဘယ္နားမွာေတြ႔ဆုံခ့သ ဲ လဲဟု ေမးၿမန္းေသာAခါ ဒီေနရာ မွာ ေတြြ႔ဆုံခဲ့သည္ဟု လက္ညဳိးညြန္ၿပေလ၏၊ ထုိညႊန္ၿပေသာ ေနရာတြင္ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား ခ်ထားခဲ့ေသာ ေၿခေတာ္ရာကုိ ေတြ႔ၾကေလ၏။ ပုေဏၰးမၾကီးသည္ ပုဏၰားၾကီးထက္ ေ၀ဒပညာပုိတတ္၏၊ ပုေဏၰးမၾကီးသည္ ၿမတ္စာြ ဘုရားေၿခေတာ္ရာ ကုိၾကည့္ၿပီး၊ ပုဏၰားၾကီး ဒီေၿခရာသည္ သင့္သမက္ေလာင္းေၿခရာဆုိလွ်င္ သင္မွားလိမ့္မည္၊ ဤေၿခရာသည္ ကိေလသာကင္းသူေတြ၏ ေၿခရာသာၿဖစ္သည္ဟု ပုေဏၰးမၾကီးတုိက္ရုိက္ေၿပာေလ၏။ ပုေဏၰးမၾကီးေၿပာေသာစကားကုိ
ပုဏၰားၾကီးသည္
ေခါင္းမာစြာ
လက္မခံဘဲ
မင္းဘယ္ေလာက္
နားလည္လုိ႔လည္းဟု ဆူပူေငါက္ငန္း၍ ပညာAရာမွာ မိမိထက္သာသည္ဟု ပုဏၰားၾကီးလက္မခံပါ၊ Aမ်ဳးိသမီး ဟူသည္ Aရာရာမွာ Aမ်ဳးိသားထက္ ပုိနိမ့္က်သည္ဟု သတ္မွတ္ခံယူထားသူၿဖစ္၏၊ ေ၀ဒက်မး္၏ လကၡဏာ က႑၌လည္း ပုေဏၰးမၾကီးသည္ မိမိေလာက္မတတ္ဟု ထင္္ကာ ပုေဏၰးမၾကီးကုိ ၾကိမ္းေမာင္းၿခင္းၿဖစ္၏။ ေရွးေခတ္Aမ်ိဳးသားေတြ၏ Aမ်ဳိးသမီးေတြAေပၚ မွားယြင္းေသာ Aၿမင္တစ္ခုၿဖစ္၏၊ Aမ်ဳိးသမီးမ်ား Aေပၚ Aမ်ဳိးသားေတြ၏ ေမြးရာပါ Aနဳိင္ယူၿခင္ေသာ Aခြင့္Aေရးတခုၿဖစ္၏၊ တကယ္ေတာ့ ပုေဏၰးမၾကီးသည္ ပုဏၰားၾကီးထက္ ပညာသင္ယူမွဳနဲေသာ္လည္း ေမြးရာပါ ဗီဇဉာဏ္သည္ ပုဏၰားၾကီးထက္ သာလြန္ေသာေၾကာင့္ ၿမတ္စြာဘုရား၏ ေၿခေတာ္ရာကုိ မွန္မွန္ကန္ကန္ ဆုံးၿဖတ္နဳိင္ၿခင္းၿဖစ္၏။ ပုဏၰားၾကီးတို႔
ဇနီးေမာင္ႏွံ
ၿငင္းခုံေနၾကစU္မွာပင္
ၿမတ္စာြ ဘုရား
ဆြမ္းခံၿပန္ၾကြေတာ္မူလာ၏၊
ၿမတ္စြာဘုရား ၾကြလာတာကုိၿမင္မွ ပုဏၰားၾကီးသည္ Aားရ၀မ္းသာၿဖင့္ ပုေဏၰးမၾကီးႏွင့္သမီးAား ရွင္ေတာ္ ၿမတ္ဘုရားကုိ
ညြန္ၿပ၍ သမီးAတြက္ ငါေတြခ့ဲေသာ Aမ်ဳိးသားကား ဤAမ်ဳိးသားၿဖစ္သည္ဟု ေၿပာၿပီး
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားထံ သြားေလ၏။ Aေမာင္ငါသည္ သင့္ကုိ Aေစာၾကီးကပင္ ရွာေဖြခ့၏ ဲ ၊ ဤေလာကတြင္ရွိေသာ Aမ်ဳိးသမီးမ်ားတြင္ ငါ့သမီးေလာက္ လွေသာAမ်ဳးိသမီး ရွာေတြနဳိင္မည္ မဟုတ္ေပ၊ Aမ်ဳိးသားမ်ားတြင္ သင့္ေလာက္ ေခ်ာေမာ လွပေသာ Aမ်ဳိးသား ဤေလာကတြင္ ရွိမယ္မထင္ပါ၊ သင္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္သည္ ေရွ့သာြ းေနာက္လုိက္ Aလြန္ လုိက္ဖက္လွပါ၏၊
သင့္ကုိ
လုပ္ေကၽြးရန္
ငါးသမီးAားေပးလုိ၏၊
သင္လက္ခံပါဟု
မိသားစုေရွ့တြင္
ယုံၾကည္လန ြ ္းလွ၏၊
သူ၏ကမ္းလွမ္းခ်က္ကုိ
ေၿပာၾကားေလ၏။ ပုဏၰားၾကီးသည္ ၿငင္းဆန္မွာ
မဟုတ္ဘူး
သူသမီး၏
Aလွကုိ
Aထင္ၿဖင့္
ယုံယုံၾကည္ၾကည္
ၿမတ္စာြ ဘုရားကုိ
ၿမတ္စြာဘုရားAေနၿဖင့္လည္း လက္ခံလိမ့္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ထားပုံ ရပါသည္။
ဘယ္သူမဆုိ
ကမး္လွမ္းၿခင္းၿဖစ္ပါ၏၊
52 ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္ ပုဏၰားၾကီးAား ပုဏၰားၾကီး Aလြန္လွေသာ မာနတ္မင္း၏ သမီးကညာသုံးUီး ငါဘုရားကုိ
လမ္းလွမ္းလာစU္Aခါကလည္း
တတ္မက္မွဳမရွိသၿဖင့္
ၿငင္းပယ္ခ့၏ ဲ ၊
ယခု
သင့္သမီး၏
Aလွဆိုသည္မွာလည္း ေသာကေတြ လြမး္ၿခဳံေနေသာ ေသာကေတြ ၀ုိင္းAုံေနေသာ AေပၚယံAလွသာၿဖစ္၏။ Aတြင္းမွာေတာ့ က်င္ၾကီး က်င္ငယ္ ၿပည္ ခၽြဲ သလိ္ပ္ ႏွပ္ ေသြး စသည္တုိ႔ၿဖင့္ ၿပည့္လွ်မး္ေနေသာ Aလြန္စက္ဆုပ္ ရြံရွာဖြယ္ေကာင္းေသာ Aပုပ္ေကာင္ကုိ ရုပ္ေဆာင္ေနေသာ Aလွသာၿဖစ္တယ္၊ Aေပၚယံ သကာဖုံး၍
Aတြင္း၌
လွဳိက္ပုတ္ေနေသာ
ဤAပုတ္ေကာင္ကုိ
ငါယူဘုိ႔ေနေနသာသာ
ေၿခႏွင့္ေတာင္
တုိ႔ခ်င္သည့္ဆႏၵမရွိပါဘူးဟု ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားမွ ပစ္ပစ္ခါခါေၿပာဆုိ၍ ၿငင္းဆန္လုိက္၏။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္ ေ၀ေနယ်သတၱ၀ါေတြ နစ္နာေစလုိေသာ ဆႏၵၿဖင့္ ေၿပာဆုိၿခင္း မဟုတ္ပါ၊ Aက်ဳိးလုိလား၍သာ မိန္႔ေတာ္မူၿခင္းၿဖစ္ပါ၏၊ မာဂ႑ီပုဏၰားၾကီး ဇနီးေမာင္ႏွံသည္ သမီးAလွကုိ ယုံၾကည္လန ြ ္း ၿပီး ဖက္တြယ္ေနမယ္ဆုိရင္ တရားထူူးရနဳိင္မွာ မဟုတ္သည့္Aတြက္ ဤကဲ့သုိ႔ေသာစကားကုိ သုံးရၿခငး္ၿဖစ္၏။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားေၿပာလုုိက္ေသာ
စကားလုံးမ်ားသည္
မာဂ႑ီမိသားစု
သုံးေယာက္လုံး၏
ႏွလုံးသားကုိေတာ့ တုိက္ရုိက္သြားမွန္ေလ၏၊ မွန္ပုံၿခင္း မတူပါ၊ သမားေကာင္းတုိ႔မည္သည္ ခြစ ဲ ိတ္ေသာAခါ လူနာ၏ခႏၶာကုိယ္တြင္ မလုိAပ္ေသာ Aရာမွန္သမွ်ကုိ ခြစ ဲ ိတ္လွီးထုတ္ၿပစ္မွ လူနာခ်မ္းသာရမွာၿဖစ္၏၊ လူနာကုိ နာေစၿခင္ေသာဆႏၵ လုံး၀မရွိပါ။ ကိေလသာေရာဂါကုိ
Aထူးကုေပးေနေသာ
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားလည္း
Aလွမာန္တက္ၿပီး
ကိေလသာထူေၿပာေနသည့္ သမီးၿဖစ္သူ မာဂ႑ီတည္းဟူေသာ ကိေလသာရွင္ကုိ လွီးၿဖတ္ထုတ္ၿပစ္ေတာ္မူ၍ မာဂ႑ီဇနီးေမာင္ႏွံ ခ်မ္းသာမူရရွိ၍ တရားထူးရရန္ ဤကဲ့သုိ႔ေသာ စကားလုံးမ်ားၿဖင့္ ေဟာၾကားရၿခင္းၿဖစ္၏။ သမီးမာဂ႑ီသည္ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား ပစ္ပစ္ခါခါ ေၿပာၾကားေသာ စကားလုံးမ်ားကုိ သံေ၀ဂမထင္ဘဲ Aၿပစ္ၿမင္ကာ ရွင္ေတာ္ၿမတ္္ဘုရားAား ရွင္ၾကီးေဂါတမ ငါ့ကုိမယူၿခင္ မယူဘူးလုိ႔ ေၿပာရင္ၿပီးပါလ်က္ႏွင့္ ယခုေတာ့ လူပုံAလယ္တြင္ Aေပၚယံသာလွၿပီး Aတြင္းမွာ က်င္ၾကီး က်င္ငယ္Aၿပည့္ၿဖင့္ လွဳိက္ပုတ္ေနေသာ Aပုပ္ေကာင္ကုိ ေၿခႏွင့္ေတာင္ မတုိ႔ခ်င္သည့္ ဆႏၵမရွိပါဘူးဟု ရက္ရက္စက္စက္ ေၿပာရက္သည္ဟု စိတ္ဆုိး၍ ငါေကာင္းစားလွ်င္ တေန႔သိမယ္ဟု ရန္္ၿငိဳးဖြ႔က ဲ ာ ထြက္ခါြ သြားေလ၏။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္ မာဂ႑ီမိသားစု သုံးUီးလုံးAေပၚ၌ ကရုဏာ Aၿပည့္ရွိပါ၏၊ မာဂ႑ီAဖုိးၾကီး Aဖြားၾကီး
ဇနီးေမာင္ႏွံ၏
Aရဟတၱမဂ္ရေၾကာင္း
Uပနိႆယကုိ
ၿမင္ေတာ္မူ၍သာ၊
သမီးမာဂ႑ီAေပၚ
ပစ္ပစ္ခါခါ ေၿပာဆုိၿခင္းၿဖစ္ပါ၏၊ သမီးမာဂ႑ီAေပၚ နစ္နာေစလုိေသာ ဆႏၵၿဖင့္ ေဟာၾကားၿခင္းမဟုတ္ပါ။ မာဂ႑ီAဖုိးၾကီး
Aဖြားၾကီး
ဇနီးေမာင္ႏွံ၏
သႏၱာန္မွာေတာ့
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား
ပစ္ပစ္ခါခါ
ေၿပာေသာစကားလုံးေတြကုိ Aၿပစ္မၿမင္ဘဲ သံေ၀ဂထင္ကာ လူသားေတြ၏ ခႏၶာကုိယ္ဆုိတာ Aေပၚယံ Aေရၿပားေပၚမွာတင္ ၾကည့္ရွဳလုိ႔တင့္တယ္ၿပီး AေရၿပားေAာက္ Aတြင္းမွာေတာ့၊ ေသြး ၿပည္ ႏွပ္ က်င္ၾကီး က်င္ငယ္ Aစရွိသၿဖင့္ ပုိးမ်ဳိးရွစ္ဆယ္ က်င္လည္ က်က္စားေနေသာ Aပုတ္ေကာင္ၾကီးပါလားဟု ခႏၶာကုိ၏ Aၿပစ္ေတြကုိ မွန္မွန္ကန္ကန္ ၿမင္ၿပီး Aလွေၾကာင့္ ဘ၀Aၿမင္မွန္ ရရွိသာြ းၿခင္းၿဖစ္၏။ ၿမတ္စြာဘုရားသည္ သံေ၀ဂဉာဏ္ထင္လာေသာ မာဂ႑ီပုဏၰားၾကီး ဇနီးေမာင္ႏွံAား ေလာကီAာရုံ ကာမဂုဏ္တုိ႔၏
Aၿပစ္ကုိလည္း
Aက်ဳိးတရားကုိလည္း
ေဟာၾကားေတာ္မူ၏၊
ေဟာၾကားေတာ္မူ၏၊
ေလာကီဘုံတြင္
ေလာကီAာရုံ ကာမဂုဏ္ေတြႏွင့္ ဘယ္လုိမွ ကင္းလုိ႔ရမည္မဟုတ္ပါ။
ကာမဂုဏ္မွ ေနထုိင္ၾကေသာ
ထြက္ေၿမာက္ေၾကာင္း လူသားမွန္သမွ်သည္
53 လွလွပပေလးေတြၿမင္ရင္လည္း ၾကည့္ၿဖစ္မွာၿဖစ္၏၊ သာသာယာယာ Aသံေလးေတြ ၾကားရင္လည္း နားေထာင္ၿဖစ္မွာၿဖစ္၏၊ ေမြးရန႔ံထုံၾကဳိင္လာလွ်င္လည္း နမ္းရွဳမိမွာၿဖစ္၏၊
Aရသာရွိရွိ စားဖြယ္မ်ား ေတြ႔ရင္
လည္း လွ်ာၿဖင့္ စားၿဖစ္မွာၿဖစ္၏၊ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႔ဖယ ြ ္ Aေတြ႔Aထိႏွင့္ ၾကဳံေတြ႔ရရင္လည္း ေတြ႔ထိမိမွာ ၿဖစ္၏။ ၿမင္စရာ ဤတရားမ်ားကုိ
ၾကားစရာ
နမ္းစရာ
ေလာကီဘုံတြင္
စားစရာ
ထိေတြ႔စရာ
ေရာက္လာေသာ
ေလာကီAာရုံကာမဂုဏ္မ်ား
လူသားမွန္သမွ်
မလြမ ဲ ေသြ
ၿဖစ္ပါ၏၊
ၾကဳံေတြ႔ရမွာၿဖစ္၏၊
ဘယ္သူေတြ လြတ္ကင္းေAာင္ ေရွာင္လြဲလုိ႔ရမည္ မဟုတ္ပါ။ ေလာကီ Aာရုံကာမဂုဏ္တုိ႔ကုိ လူသားမွန္သမွ် ေရွာင္လလ ဲြ ုိ႔ မရေသာ္လည္း ေရွာင္လတ ဲြ တ္ေသာ Aက်င့္ထူးေတာ့ရွိသည္၊
ထုိေရွာင္လြဲတတ္ေသာ
Aက်င့္ထူးကား
ေလာကီAာရုံ
ကာမဂုဏ္တုိ႔၌
မတတ္မက္ၿခင္း Aက်င့္ထူးၿဖစ္၏၊ ထုိမတတ္မက္တတ္ေသာ Aက်င့္ကုိသာ ေစာင့္ထိမ္းရမည္ၿဖစ္၏။ ေလာကီAာရုံ ကာမဂုဏ္ေတာမွာ ေနရေသာ္လည္း ကာမဂုဏ္တုိ႔၌ မတတ္မက္ၿခင္းကုိ ရႊံ႔ညႊန္ေတာ၌ ေပါက္ေသာ
ပဒုမၼာၾကာ
Uပမာၿဖင့္
နဳိင္းယွU္ရမည္ၿဖစ္၏၊
ရႊံညႊန္ေတာ၌ေပါက္ေသာ
ပဒုမၼာၾကာသည္
ရြ႔ံညြန္ေတာ၌ ေပါက္ပါလွ်က္ ရႊ႔ြံညြန္ႏွင့္ရႊံ႔ညန ြ ္ န႔ံကင္းၿပီး လွလွပပ ငြားငြားစြင့္စြင့္ ေရေပၚသုိ႔ ေပၚထြက္လာသလုိ၊ ထုိAနည္းAတူ ေလာကီAာရုံ ကာမဂုဏ္ေတာတြင္ ေနထုိင္ၾကေသာ လူသားေတြလည္း ေလာကီ Aာရုုံကာမဂုဏ္ေတြႏွင့္ ကင္း၍မၿဖစ္ေသာ္လည္း ေလာကီAာရုံ ကာမဂုဏ္တုိ႔ကုိ တက္မက္ၿခင္းမွကင္းေAာင္ ကာမဂုဏ္Aနံ့ ကာမဂုဏ္ Aေငြ႔Aသက္တုိ႔မွ လြတ္ကင္းေAာင္ က်င့္နဳိင္ရမည္ၿဖစ္၏။ ရွင္ေတာ္္ၿမတ္ဘုရားသည္ မာဂ႑ီပုဏၰားဇနီးေမာင္ႏွံ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား
မာဂ႑ီပုဏၰားၾကီး
ဘုရားကုိ
ဇနီးေမာင္ႏွံAား
ဘုရားမွန္းလည္း
ေဟာေတာ္မူေသာ
တရားကုိလည္း
ေဟာၾကားေတာ္မူ
သိလာၾက၏၊
ေလးေလး
နက္နက္
ေသာAခါ
ဘုရားမွန္းသိလာေတာ့ ခံယူနာၾကားတတ္္လာ၏၊
တရားကုိတရားမွန္းသိၿပီး တရားပဲြ ၿပီးဆုံးေသာAခါ မာဂ႑ီပုဏၰားၾကီးဇနီးေမာင္ႏွံ Aနာဂါမ္တည္သာြ းေလ၏။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္
Aလွကုိၿမတ္နဳိးတြယ္တာေနေသာ
မာဂ႑ီပုဏၰားၾကီး
ဇနီးေမာင္ႏွံAား
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား၏ Aလွၿဖင့္ပင္ ဆြဲေဆာင္၍၊ Aလွမာန္ုကို ခ၀ါခ်ေစလွ်က္ ဘ၀၏ ထာ၀ရ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာ Aလွပုိင္ရွင္မ်ားၿဖစ္္ေAာင္ သမီးမာဂ႑ီ၏ ရန္ၿငိဳးဖြ႔ဲမူကုိ ခံယူကာ မာဂ႑ီပုဏၰားၾကီး ဇနီးေမာင္ႏွံAား ေခ်ခၽြတ္ ေတာ္မူၿခင္း ၿဖစ္ပါ၏၊ မာဂ႑ီဇနီးေမာင္ႏွံ Aနာဂါမ္ၿဖစ္သာြ းေသာAခါ မိမိတုိ႔၀တၱရားAရ သမီးမာဂ႑ီကုိ ဖေထြးမာဂ႑ီထံ Aပ္ႏွံ၏၊ ဖေထြးမာဂ႑ီလည္း မိမိ၏ သမီးAရင္းကဲ့သုိ႔ ေစာင့္ေရွာက္ ေလ၏။ မာဂ႑ီပုဏၰားၾကီးတုိ႔ ရဟန္းၿပဳၾက၏၊
ဇနီးေမာင္ႏွံ
ရဟန္းၿပဳၿပီးေသာAခါ
ႏွစ္Uီးလုံးပင္
Aိမ္ယာတည္ေထာင္
ရဟန္းတရားကုိ
လူ႔ေဘာင္ကုိ
ဆက္လက္Aားထုတ္ၾက၏၊
စြန္႔ခါြ ၍
မၾကာၿမင့္မွီ
ကာလAတြင္းမွာပင္ Aရဟတၱဖုိလ္ကုိ မ်က္ေမွာက္ၿပဳၿပီး ရဟႏၱာၿဖစ္သာြ းၾက၏၊ မာဂ႑ီပုဏၰားၾကီး ဇနီးေမာင္ႏွံ သံသရာမွ AၿပီးAပုိင္ လြတ္ေၿမာက္၍ ေAးခ်မ္းၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေသာ ဘ၀ပုိင္ရွင္မ်ား ၿဖစ္ေတာ္မူပါ၏။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား ၿပည့္စုံေနတာကုိ
ရူပကာယေတာ္၏
Aေၾကာင္းၿပဳၿပီးေတာ့
ကိေလသာတည္းဟူေသာ
ရန္သူတုိ႔ကုိ
တင့္တယ္
မာဂ႑ီပုဏၰားၾကီး
သပၸါယ္ ဇနီးေမာင္ႏွံ
သတ္ၿဖတ္ေတာ္မူ၍
ၾကည္ညဳိဘယ ြ ္
ဂုဏ္Aေပါင္းႏွုင့္
တရားထူးရသြားသလုိ၊
ရူပကါယေတာ္၏
Aရဟံ-
တင့္တယ္ေတာ္မူေသာ
ၿမတ္စြာဘုရားဟု Aရဟံဂုဏ္ေတာ္ကုိ ရြတ္ဆုိၿပီး ၿမတ္ဘုရားကုိ ပူေဇာ္သူတုိင္း တရားထူးမရရင္ေတာင္မွ ေလးေလးနက္နက္ Aရသာရွိရွိ Aဓိပၸါယ္သိသိၿဖင့္ ရြတ္ဆုိပူေဇာ္တတ္ေAာင္ ေရးသားပူေဇာ္လုိက္ပါ၏။ Aရ-ဟံ- သံသရာတည္းဟူေသာ Aကန္႔ေထာက္ဆံတုိ႔ကုိ ခ်ဳိးဖ်က္ေတာ္မူေသာ ၿမတ္စာြ ဘုရား၊
54 ဤဂုဏ္ေတာ္သည္လည္း
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား၏
Aရဟတၱမဂ္ၿဖင့္
ကိေလသာတုိ႔ကုိ
ပယ္သတ္နဳိင္မွဳေၾကာင့္ ရေတာ္မူေသာဂုဏ္ေတာ္ပင္ၿဖစ္၏၊ သံသရာတည္းဟူေသာ Aကန္႔ေထာက္ဆံတုိ႔ကုိ ဖ်က္ဆီးခ်ဳိးဖ်က္ၿခင္းဟူသည္မွာ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္Aရ လူသား၏ဘ၀ကုိ စက္၀ုိင္းAေနၿဖင့္ ၾကည့္ရွဳရန္ၿဖစ္၏။ လူသား၏ ဘ၀သံသရာစက္သည္ မၿပတ္လည္ေနေသာ လွည္းဘီးUပမာႏွင့္တူ၏၊ လွည္းဘီး၏ Aကန္႔ ေထာက္ဆံမ်ား စုိက္ထားရာေနရာကုိ ပုံေတာင္းခ်က္မဟုေခၚပါသည္၊ ထုိပုံေတာင္းခ်က္မသည္ မသိမွဳ A၀ိဇၨာ၊ တြယ္တာမွဳ တဏွာႏွင့္တူ၏၊ ထုိပုံေတာင္းခ်က္မကုိ
စုိက္ထားေသာ Aကန္႔ေထာက္ဆံမ်ားသည္ ကုသုိလ္
Aကုသုိ္လ္ ေစတနာ သခၤါရဆုိသည့္ သံေယာဇU္တရားေတြႏွင့္တူ၏၊ Aကန္႔ေထာက္ဆံတို႔ထိပ္တြင္ တပ္ဆင္ ထား ေသာ Aကြပ္ Aကူ ဘီး၀ုိင္းၾကီးသည္ ဇာတိ ဇရာ မရဏ ေမြးဖြားၿခင္း Aုိနာၿခင္း ေသၿခင္းႏွင့္တူ၏။ ဤလွည္းဘီးၾကီးကုိ Aမဲဆီသုတ္ထားေသာ လွည္း၀င္ရုိးတံတြင္ စြတ္ၿပီးလည္ရမွာ ၿဖစ္၏၊ ဤနယ္ဆီ သုတ္လိမ္းထာေသာ လွည္း၀င္ရုိးတံသည္ ကိေလသကုိယိုစီးတတ္၍ လူသားေတြကုိ ေလာဘရည္ ဒိ႒ိရည္ ေမာဟရည္မ်ားကုိ ပက္ဖ်န္းလွ်က္ ယစ္မူးေAာင္း ရူးေAာင္ ၿပဳလုပ္တတ္ေသာ Aာသ၀တရားႏွင့္တူ၏၊ လွည္း၀င္ရုိးAထက္၌ တပ္ဆင္ထားေသာ လွည္းAိမ္သည္ လူ႔ဘ၀ နတ္ဘ၀ ၿဗဟၼဘ၀ဟူေသာ ဘ၀သုံးပါး ႏွင့္တူ၏။
လွည္းAိမ္တည္းဟူေသာ လူနတ္ၿဗဟၼာ သတၱ၀ါ ေ၀ေနယ်ေတြသည္ ကိေလသာ ပက္ဖ်န္း၍
ယစ္မူးေAာင္ၿပဳလုပ္တတ္ေသာ Aာသ၀သမုဒယ လွည္း၀င္ရုိးတံ၌ မသိမွဳ တြယ္တာမွဳေတြၿဖင့္ A၀ိဇၨာ တဏွာ Aမည္ရေသာ ပုံေတာင္းခ်က္မ Aလယ္ဘုကုိ စြတ္လွ်က္၊ ထုိပုံေတာင္းခ်က္မမွ တဆင့္ ကုသုိလ္ Aကုသုိလ္ ေစတနာသခၤါရ သံေယာဇU္တရားေတြႏွင့္တူေသာ Aကန္႔ေထာက္ဆံတုိ႔ကုိ စုိက္ထူကာ ေမြးဖြားၿခင္း Aုိၿခင္း နာၿခင္း ေသၿခင္း၊ ဇာတိ ဇရာ ဗ်ာဓိ မရဏ တရားႏွင့္ တူေသာ Aကြပ္Aကူ
လွည္းဘီး၀ုိင္းၾကီးကုိ တပ္ဆင္ၿပီး ေမာင္းႏွင္လုိက္ရင္ ဘ၀သုံးပါးပုိင္ရွင္မ်ားသည္
မၿပတ္ခ်ာခ်ာ လည္ပါေတာ့၏၊ ေမြးဖြားလုိက္ Aုိလုိက္ နာလိုိက္ ေသလုိက္၊ ေနာက္တဖန္ ေမြးဖြားလိုက္ Aုိလုိက္ နာလုိက္ ေသလုိက္ၿဖင့္ ဘ၀သံသရာ မၿပတ္ၿဖစ္ေနၿခင္းကုိပင္ သံသရာလည္ေနသည္ ဟု ဆုိပါသည္။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္ ေဗာဓိမ႑ိဳင္၌ ၀ီရိယႏွင့္တူေသာ ေၿခတုိ႔ၿဖင့္ သီလတည္းဟူေသာ ေၿမၿပင္၌ ရပ္တည္လွ်က္
သဒၶါဟူေသာ
ထုိသံသရာစက္၏ ေနာက္တဖန္
လက္ေတာ္ၿဖင့္
Aကန္႔ေထာက္ဆံတုိ႔ကုိ
ေမြးဖြားၿခင္း
Aုိၿခင္း
ကံကုန္ေAာင္
ၿပဳနဳိင္ေသာ
ခ်ဳိးဖ်က္ေတာ္မူနဳိင္ေသာေၾကာင့္၊
နာၿခင္း
ေသၿခင္း
ဆုိသည့္
ဉာဏ္ေပါက္ဆိန္ကုိ
ကုိင္၍
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္
သံသရာကုိ
လည္ေစတတ္ေသာ
တရားမ်ားၿဖစ္ေပၚလာရန္ Aေၾကာင္းမရိွေတာ့ပါ၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားကုိ သံသရာတည္းဟူေသာ Aကန္႔ေထာက္ဆံတုိ႔ကုိ ခ်ဳိးဖ်က္ေတာ္မူေသာ ၿမတ္္စြာဘုရားဟု ရွိခုိးပူေဇာ္ ဖူးေမွ်ာ္ကန္ေတာ့ ရမည္ၿဖစ္ပါသည္။ Aရဟံ- လူမင္း နတ္မင္း ၿဗဟၼာမင္းတုိ႔၏ ပူေဇာ္Aထူးကုိ ခံေတာ္မူထုိက္ေသာ ၿမတ္စာြ ဘုရား၊ ရွင္ေတာ္ ၿမတ္ဘုရားကုိ လူ႔ၿပည္က လူမင္းေတြကလည္း ပူေဇာ္ထုိက္သည္၊ နတ္ၿပည္က နတ္မင္းၿဖစ္သည္႔ သိၾကားမင္း ၾကီးကလည္း
ပူေဇာ္ထုိက္သည္၊
ၿဗဟၼၿပည္က
ၿဗဟၼမင္းၾကီးကလည္း
ပူေဇာ္ထုိက္သည္ဟု
ဆုိလုိၿခင္း
ၿဖစ္ပါသည္။ လက္ထက္ေတာ္Aခါတုန္းက ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားကုိ လူမင္းေတြ လူသူေဌးၾကီးေတြ ပူေဇာ္ၾကတာ ေတြလည္း Aတုိင္းထက္Aလြန္ Aၿပဳိင္Aဆုိင္ လွဴဒါန္းပူေဇာ္ၾကတာကုိလည္း Aံ့ၾသဘြယ္ေကာင္းေလာက္ ေAာင္ မ်ားၿပားလွပါ၏၊ ရာဇၿဂဳိလ္ၿပည့္ရွင္ ဗိမၺိသာရမင္းၾကီးသည္ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားကုိ လွပဆန္းၾကယ္ Aံ့ၾသဘြယ္ေကာင္းေသာ နတ္ၿပည္မွ နႏၵ၀န္ Uယ်ာU္ၿဖင့္ပင္ Aနဳိင္းခံရေသာ Uယ်ာU္ေတာ္ၾကီးထဲတြင္ ခန္းနား
ထယ္၀ါလွေသာ
ေ၀ဠဳ၀န္
ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးကုိ
55 ကုေဋေပါင္းမ်ားစြာAကုန္ခံ
ေဆာက္လုပ္၍
လွဴဒါန္း
ပူေဇာ္ခဲ့ပါ၏။ လက္ထက္ေတာ္Aခါက
ေကာသလတုိင္းတြင္
ေကာသလဘုရင္ႏွင့္
တုိင္းသူ
ၿပည္သားေတြ
ၿမတ္စြာဘုရားကုိ Aၿပဳိင္ပူေဇာ္ၾကတာလည္း ၾကည္ညဳိဖယ ြ ္ေကာင္း၏၊ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္ ေဒသစာရီ လွည္လည္ေတာ္မူၿပီး၍
သာ၀တၳိၿပည္မြန္
ေဇတ၀န္ေရႊေက်ာင္းေတာ္သုိ႔
ေနာက္ပါ
ရဟန္းငါးရာႏွင့္Aတူ
ၿပန္ၾကြလာသည့္Aခ်ိန္ၿဖစ္၏၊ ေကာသလဘုရင္ႏွင့္ တုိင္းသူၿပည္သားေတြ ၀မး္ေၿမာက္ေနေသာAခ်ိန္ၿဖစ္၏။ ပေသနဒီ ေကာသလဘုရင္သည္ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္သုိ႔ၿပန္ၾကြလာေသာ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားAား သြားေရာက္ဖူေမွ်ာ္၍ ၿမတ္စြာဘုရားႏွင့္တကြ ေနာက္ပါရဟန္းေတာ္ ငါးရာAား ေနာက္တေန႔၌ Aာဂႏၱဳက Aလွဴဆြမ္းကပ္ရန္ပင့္ေလ၏၊
ခရီးေရာက္စ
သံဃာေတာ္
မ်ားကုိ
လွဴAပ္ေသာAလွဴကုိ
ၾကီးၾကယ္စာြ
ၿပဳလုပ္စီရင္၍ ငါ၏Aလွဴကုိ လာၾကည့္ၾကဟု သာ၀တၳိၿပည္သူၿပည္သားေတြကုိ ဖိတ္ေခၚေလ၏။ သာ၀တၳိၿပည္သူၿပည္သားေတြလည္း ေကာသလဘုရင္ ကပ္လွဴေသာ ဆြမ္းေကၽြးပြဲကုိ လာေရာက္ ၾကည့္ရွဳ ဖူးေမွ်ာ္၍ ဘုရင္ၾကီး၏Aလွဴကုိ Aားက်မခံလွဴရန္ သာ၀တၳိၿပည္သူ ၿပည္သားေတြ တုိင္ပင္ၿပီး၊ ေနာက္ တေန႔၌ ၿမတ္စြာဘုရားႏွင့္တကြ ေနာက္ပါသံဃာငါးရာကုိ ပင့္ဖိတ္ၿပီး ေကာသလ ဘုရင္ထက္ပုိၿပီးသာေAာင္ စီရင္၍ Aရွင္မင္းၾကီးလဲ ကၽြနဳပ္တုိ႔ Aလွဴကုိ ၾကြေရာက္ရွဳစားေတာ္မူပါဟု ဖိတ္မံၾကေလသည္။ ေကာသလဘုရင္သည္ သာ၀တၳိၿပည္သူ ၿပည္သားေတြ၏ Aလွဴကုိၿမင္ရ၍ ဤသာ၀တၳိ ၿပည္သူ ၿပည္ သားေတြ၏ Aလွဴဒါနသည္ ငါလွဴေသာ Aလွဴဒါနထက္ သာလြန္ေန၏၊ သူတုိ႔ထက္သာလြန္ေAာင္ ငါထပ္လွဴ Uီးမည္ဟုၾကံစည္၍၊ ၿမတ္စြာဘုရားရွင္ႏွင့္ ေနာက္ပါသံဃာငါးရာAား ထပ္ပင့္ၿပီး သာ၀တၳိၿပည္သူ ၿပည္သားေတြ Aလွဴဒါနထက္ ပုိၿပီးသာေAာင္ စီရင္၍ သာ၀တၳိၿပည္သူၿပည္သားေတြကုိ ထပ္မံဖိတ္ၾကား၍ လွဴၿပန္၏။ သာ၀တၳိၿပည္သူ ၿပည္သားေတြသည္ ဘုရင္ၾကီးထက္ သာေAာင္ စီရင္၍ ဘုရင္ၾကီးကို ထပ္မံဖိတ္မံ၍ လွဴဒါန္းၿပန္၏၊ ဘုရင္ႏွင့္ၿပည္သူၿပည္သားေတြ Aၿပဳိင္လွဴေနတာ ေနာက္လွဴေသာသူက Aသာရခ်ည္းသာ ၿဖစ္၏၊ ေၿခာက္ၾကိမ္ေၿမာက္ေရာက္လာ၏။ သာ၀တၳိၿပည္သူၿပည္သားေတြ Aလွည့္ေရာက္ေသာAခါ ၿပည္သူၿပည္သားေတြသည္ ဘုရင္ၾကီးထက္ ပုိၿပီးသာေAာင္ ၾကံစည္၍ Aလွဴဒါန၌ ဘယ္Aလွဴပစၥည္းေတာ့မပါဟု ေၿပာဆုိလုိ႔မရေAာင္ စီစU္၍ Aလွဴ ၀တၳဳမ်ားကုိ လွဴဒါန္းၾကၿပန္၏၊ ေၿခာက္ၾကိမ္ေၿမာက္ ၿပည္သူၿပည္သားေတြ Aလွဴၾကည့္ၿပီး ဘုရင္ၾကီး Aရွဳံးေပး ရေတာ့မည့္ AေၿခAေနသုိ႔ ေရာက္လာ၏။ ငါသည္ ဤၿပည္သူၿပည္သားေတြ၏ Aလွဴထက္သာလြန္ေAာင္မလွဴနဳိင္ရင္ ငါ့Aတြက္ Aသက္ရွင္ၿခင္း ၿဖင့္ ဘာAက်ဳိးရွိေတာ့Aံ့နည္းဟုၾကံစည္လွ်က္ သလြန္ေညာင္ေစာင္းေပၚ၌ ေလ်ာင္ေတာ္မူ၏၊ ထုိAခါ မလိႅကာ မိ္ဖုရားၾကီးသည္
မင္းၾကီးထံ
ခစား၍
Aရွင္မင္းၾကီး
Aဘယ့္ေၾကာင့္
မ်က္ႏွာေတာ္မသာယာ၍
ေလ်ာင္းေတာ္မူသနည္းဟု ေမးၿမန္းေလ၏၊ မိဖုရားၾကီး ယခုသာ၀တၳိ ၿမိဳ႔သူၿမိဳ႔သားေတြႏွင့္ Aၿပဳိင္လွဴေနတာ Aလွဴသည္ သူတုိ႔က ငါ့ထက္သာ ေနလို႔ ငါစိတ္ညစ္ေနသည့္Aတြက္ ေလ်ာင္းေတာ္မူေနၿခင္းၿဖစ္တယ္ဟု စိတ္ပ်က္စကား မိန္႔ၾကားေလ၏။ Aရွင္မင္းၾကီးက စိတ္ထားေတာ္ၿငိဳး၍ မေနပါႏွင့္ Aရွင္မင္းၾကီး ေလာကတြင္ ေရေၿမကုိ Aစုိးရေသာ ၿပည့္ရွင္မင္းၿမတ္ကုိ
ၿပည္သူၿပည္သားေတြ
Aလွဴမွ
ရွဳံးေစသည္ဟု
ၿမင္ဘူးၾကားဘူးပါသေလာ၊
ဘုရားကၽြန္ေတာ္မသည္ Aရွင္မင္းၾကီး၏ Aလွဴဒါနကုိ တုိင္းသူၿပည္သားေတြ Aလွဴထက္သာေAာင္ စီစU္ၿပီး လွဴဒါန္းရန္ Aစည္AစU္ကုိ ေလွ်ာက္ထားေလ၏။
56 Aရွင္မင္းၾကီး သလကလ်ာဏီ န႔ံသာၿပင္ခ်ပ္တုိ႔ၿဖင့္ ရဟန္းငါးရာတုိ႔Aတြက္ ေရႊနန္းေတာ္ ေၿမA၀န္း Aလွဴမ႑ပ္ကုိ ဆန္းၾကယ္စြာ ၿပဳစီရင္၍ ေဆာက္ေတာ္မူပါ၊ က်န္ေသာ လူပရိသတ္တုိ႔သည္ ေရႊနန္းေတာ္ ေၿမA၀န္း Aလွဴမ႑ပ္၏ ၿပင္ပတြင္ ေနထုိင္ရန္ ေနရာစီစU္ေပေတာ္မူပါ။ ထီးၿဖဴေတာ္ငါးရာတုိ႔ကုိ ႏွာေမာင္းၿဖင့္ေပြ႔ပုိက္ေစလွ်က္
ၿပဳလုပ္စီရင္၍
ထုိထီးၿဖဴေတာ္ငါးရာတုိ႔ကို
သံဃာေတာ္Aရွင္ၿမတ္
ဆင္ေတာ္ငါးရာတုိ႔သည္
ငါးရာတုိ႔Aထက္၌
သံဃာေတာ္တပါးလွ်င္
ဆင္တစီးႏွဳံးၿဖင့္ ထီးေတာ္မုိးေတာ္မူ၍ ရပ္တည္ၾကရန္ၿဖစ္ပါသည္။ ေရႊေလွ ရွစ္စင္း ဆယ္စင္း တုိ႔ကုိ ၿပဳလုပ္ေစ၍ ထုိေရႊေလွမ်ားကုိ မ႑ပ္၏Aလယ္၌ ထားေတာ္မူကာ န႔ံသာရည္
ထည့္ရန္ၿဖစ္ၾကပါလိမ့္မည္၊
ရဟန္းေတာ္
ႏွစ္ပါး
ႏွစ္ပါးတို႔၏
AၾကားAၾကား၌
မင္းသမီး
တေယာက္တေယာက္ထုိင္ေနကာ န႔ံသာတုိ႕ကုိ ၾကိတ္ၾက ေသြးၾကပါလိမ့္မည္။ မင္းသမီး
တေယာက္
တေယာက္သည္
ရပ္၀န္းကုိ
စြက ဲ ုိင္၍
ရဟန္းေတာ္
ႏွစ္ပါး
ႏွစ္ပါးတုိ႔ကုိ
မၿပတ္မလပ္ ရပ္ခတ္ေစလွ်က္ တည္ေနၾကပါလိမ့္မည္၊ က်န္ေသာမင္းသမီးတုိ႔သည္ ၾကိတ္ၿပီး ေသြးၿပီးကုန္ေသာ န႔ံသာရည္တုိ႔ကုိ ယူေဆာင္၍ ေရႊေလွ တုိ႔၌ ထည့္ၾကပါလိမ့္မည္။ Aခ်ဳိ႔ကုန္ေသာ
မင္းသမီးတုိ႔သည္
ၾကာစည္းၾကာပန္းတုိ႔ကုိ
ကုိင္ယူ၍
ေရႊေလွတို႔၌
ထည့္ထား
Aပ္ကုန္ေသာ န႔ံသာရည္တုိ႔ကုိ ေမြေနွာက္ေစ၍ ေမြးၾကိဳင္ေသာ ရနံ႔တုိ႔ကုိ ၾကဳိင္သင္းေစမွာၿဖစ္၏။ Aရွင္မင္းၾကီး ၿပည္သူၿပည္သားေတြသည္ မင္းသမီးလည္းမရွိ ထီးၿဖဴလည္းမရွိ ဆင္ေတာ္ငါးရာလည္း မရွိေသာေၾကာင့္
Aရွင္မင္းၾကီးAလွဴထက္
သာေAာင္ၿပဳနဳိင္မည္
မဟုတ္ေသာေၾကာင့္
Aရွင္မင္းၾကီး၏
Aလွဴကုိ ၿပည္သူၿပည္သားေတြ Aရွဳံးေပးရပါလိမ့္မည္ ေလွ်ာက္တင္ေလ၏။ မိဖုရားၾကီး သင့္Aၾကံသည္ Aလြန္ေကာင္းလွ၏၊ သင္သည္ငါ့Aား Aလြန္ေကာင္းေသာ Aၾကံေတာ္ကုိ ေပးသည့္Aတြက္ Aထူေက်းဇူးတင္ပါသည္၊ ေကာသလ မင္းၾကီးသည္ မိလိႅကာ မိဖုရားၾကီး ေပးေတာ္မူသည့္ AၾကံAတုိင္း ၿပဳလုပ္ေဆာင္ရြက္ရန္ စီစU္ေတာ့၏။ မိလႅိကာ မိဖုရားၾကီး၏ AစီAစU္Aတုိင္း ၿပဳလုပ္ေဆာင္ရက ြ ္ေသာAခါ ရဟန္ေတာ္ တပါးAတြက္ ထီးေတာ္မုိးဆင္တေကာင္လုိေနၿပန္၏၊
ရွင္ဘုရင္ၾကီးသည္
မိဖုရားၾကီးAား
ဆင္တေကာင္လုိေနေၾကာင္း
မိန္႔ၾကား၍ Aဘယ္ကဲ့သို႔ ၿပဳလုပ္ရမည္နည္းဟု ေမးၿမန္း၏။ Aရွင္မင္းၾကီး Aရွင္မင္းၾကီးတြင္ ဆင္ေတာ္ငါးရာ မရွိဘူးလားဟု ေလွ်ာက္တင္ေသာAခါ မိဖုရားၾကီး ဆင္တုိ႔သည္ ၿပည့္စုံေAာင္ရွိပါ၏၊ သုိ႔ေသာ္ ၾကြင္းက်န္ေသာ ဆင္တုိ႔သည္ ဆင္လိမၼာေတြ မဟုတ္ဘဲ ယU္ေက်း ေAာင္ မဆုံးမရေသးေသာ ၾကမ္းတမ္းေသာ ဆင္ေတြၿဖစ္တယ္၊ ထုိဆင္ေတြသည္ ရဟန္းေတာ္ေတြၿမင္လွ်င္ ေ၀ရမၻေလကဲသုိ႔ Aလြန္ၾကမ္းတမ္းကုန္၏၊ ဘယ္က့သ ဲ ိ႔ု စီစU္လွ်င္ေကာင္းမလဲ မိဖုရားၾကီး…? Aရွင္မင္းၾကီး ဤဆင္ဆုိးကုိ
ဤဆင္ဆုိးတေကာင္ထားရမည့္ေနရာကုိ
ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးမ
Aရွင္Aဂုၤလိမာလမေထရ္ကုိ ထီးေတာ္မုိးရန္သင့္ေတာ္
သိိပါၿပီ၊
Aရွင္မင္းၾကီး
ပါသည္ဟု ေလွ်ာက္ထားေလ၏၊
ေကာသလဘုရင္ၾကီးသည္ မလႅိကာမိဖုရားၾကီး၏ AစီAစU္ Aတုိင္း ေဆာင္ရက ြ ္ေတာ္မူ၏။ ဆြမ္းဒါနAလွဴပြဲေန႔တြင္ Aရွင္Aဂုလ ၤ ိမာလမေထရ္ကုိ ထီးေတာ္မုိးေနေသာ ဆင္ဆုိး ဆင္ၾကမး္ကုိ Aလွဴပြဲလာ
သ၀တၳိၿပည္သူၿပည္သားေတြ
တAံ့တၾသၿဖစ္ၾက၏၊
Aၿမီးကုိ
သုိရင္း
ေပါင္ၾကား၌ထား၍
ႏွစ္ဘက္ေသာနားတုိ႔ကုိ ခ်ၿပီးေသာ္ မ်က္စိတုိ႔ကုိမွိတ္ၿပီးလွ်င္ ၿငိမ္သက္စာြ ရပ္တည္ေနတာကုိ ေတြ႔ရေလ၏၊ ဤကဲ့သို႔ေသာ ဆင္ဆုိးဆင္ၾကမ္းေတာင္မွ ယU္သိမ္ေမြ႔ေသာ AမူAရာေတြၿမင္ရ၏ဟု လူေတြ Aံ့ၾသဘနန္း ၀ုိ္င္းၾကည့္ၾကေလ၏။
ေကသလဘုရင္ၾကီးသည္ ၿပဳစုလုပ္ေကၽြးၿပီးေသာ
57 ၿမတ္စာြ ဘုရားAမွဳးရွိေသာ
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားကုိ
ရွိခုိးၿပီး၍
သံဃာေတာ္
ဘုန္းေတာ္
Aရွင္ၿမတ္
Aေပါင္းAား
ၾကီးေတာ္မူေသာ
ၿမတ္စြာဘုရား
ဘုရားတပည့္ေတာ္၏ Aလွဴမ႑ပ္၌ ရဟန္းေတာ္တုိ႔Aား Aပ္စပ္ေသာ ကပၸိယဘ႑ာ၊ ရဟန္းေတာ္တုိ႔Aား မAပ္စပ္ေသာ
Aကပၸိယဘ႑ာ
ႏွစ္မ်ဳိးလုံးကုိပင္
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားႏွင့္တကြ
သံဃာေတာ္Aရွင္ၿမတ္
Aေပါင္းAား လွဴဒါန္္းပါ၏ Aရွင္ဘုရားဟု ေလွ်ာက္ထားေလ၏။ ထုိAသဒိသ
Aလွဴၾကီး၌
တေန႔တည္းၿဖင့္ပင္
လွဴဒါန္းAပ္ေသာ
လွဴဘြယ္၀တၳဳ
Aစုစုတုိ႔၏
တန္ဘုိးသည္ တစ္ဆယ့္ေလးကုေဋ တန္ဘုိးရွိေလသည္ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား Aတြက္ လွဴဒါန္းAပ္ေသာ ထီးၿဖဴ၊
ပလႅင္ေတာ္၊
သပိတ္ေခ်၊
ေၿခေဆးAင္းပ်U္၊
ဤေလးမ်ဳးိ
တုိ႔ကား
AဖုိးAနဂၣထုိက္တန္ကုန္၏၊
ေနာက္တဖန္ ဤသုိ႔ေသာ Aလွဴ၀တ္တုိ႔ကုိ ၿပဳလုပ္စီမံ၍ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားAား လွဴဒါန္းၿခင္းငွါ မစြမ္းနဳိင္၊ ထုိကဲ့သုိ႔
လွဴဒါန္းAပ္ေသာ
ေကာသလ
ဘုရင္ၾကီး၏
Aလွဴေတာ္ကုိ
Aသဒိသဒါန
Aတုမရွိေသာ
Aလွဴေတာ္ၾကီးဟု သာသနာသမုိင္းတြင္ မွတ္တမ္းတင္ခ့ပ ဲ ါ၏။ AထူးAားၿဖင့္ ထုိAသဒိသဒါန Aလွဴမ်ဳးိသည္ ဘုရားတစ္ဆူပြင့္လွ်င္ တၾကိမ္သာ လွဴဒါန္းခြင့္ရရွိသည့္ Aလြန္ထူးၿခားေသာ Aလွဴၿဖစ္ပါ၏၊
ဘုရားရွင္တုိင္းAား တၾကိမ္ တၾကိမ္သာ ၿပဳလုပ္ပူေဇာ္ခြင့္ရရွိေသာ
ဤAသဒိသဒါနAလွဴမ်ားကုိလည္း ပညာရွင္ Aမ်ဳိးေတြသာ စီမံခန္႔ခဲြ ေဆာင္ရက ြ ္နဳိင္ပါ၏။ ပေသနဒီ ေကာသလဘုရင္ၾကီးမွာ ကာဠAမတ္ႏွင့္ ဇုဏွAမတ္ဟူ၍
မင္းတုိင္ပင္ Aမတ္္ၾကီးႏွစ္Uီး
တုိ႔ရွိၾက၏၊ ထုိAမတ္ႏွစ္Uီးတုိ႔တြင္ ကာဠAမတ္သည္ ဤသုိ႔ ဆင္ၿခင္စU္းစား၏၊ ေကာသလဘုရင္သည္ တေန႔တည္းၿဖင့္ တဆယ့္ေလးကုေဋကုန္ေAာင္ လွဴဒါန္းၿခင္းသည္ တုိင္းၿပည္၏ ဘ႑ာေတြ ဆုတ္ယုတ္ၿခင္း ဆုံးရွဳံးၿခင္းသည္
ၿဖစ္ခဲ့ေလၿပီတကား၊
ေက်ာင္းသုိ႔ၿပန္သြားၿပီးလွ်င္
ဤရဟန္းေတာ္ေတြသည္
ေလ်ာင္းလွ်က္
စင္းစင္းၾကီး
မင္းၾကီး၏
Aိပ္ၾကေတာ့မည္၊
Aလွဴကုိ မင္းၾကီး၏
သုံးေဆာင္၍ နန္းေတာ္သည္
ပ်က္စီးၿခင္းသုိ႔ ေရာက္ၿပီဟု ၾကံစီစU္းစားေလ၏။ ဇုဏွ Aမတ္ကေတာ့ ဤသုိ႔ဆင္ၿခင္စU္းစားေလ၏၊
ၿပည့္ရွင္မင္းၿမတ္သည္ ဘယ္သူမွ မလွဴဒါန္းနဳိင္
ေသာ Aလွဴမ်ဳိးကုိ ၾကီးၾကယ္ခမ္းနားစြား စီရင္၍ လွဴဒါန္းAပ္ၿပီ၊ ဤကဲ့သုိ႔ေသာ Aလွဴမ်ဳိးကုိ ၿပည့္ရွင္ မင္းေတြ သာ ေဆာင္ရြက္နဳိင္၏၊ မင္းမဟုတ္ေသာ ပုဂၢဳိလ္ေတြ လွဴဒါန္းဖုိ႔ ဘယ္လုိနည္းႏွင့္မွ် မၿဖစ္နဳိင္ပါ၊ ခပ္သိမ္းေသာ ေ၀ေနယ်တုိ႔Aား Aလွဴ၏ Aဖုိ႔ဘာဂAမွ်ကုိ မေပးေ၀ေသာ Aလွဴရွင္သည္မရိွ၊ ငါသည္ မင္းၾကီး၏ Aလြန္မန ြ ္ ၿမတ္ေသာ Aသဒိသ Aလွဴဒါနၾကီးကုိ ၀မး္ေၿမာက္၀မး္သာ သာဓုAႏုေမာဒနာ ေခၚဆုိပါ၏ဟု သာဓုေခၚေလ၏။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္ ဆြမ္းကိစၥၿပီးဆုံးေသာAခါ၌ ပေသနဒီေကာသလ မင္းၾကီးသည္ ဆြမ္းAႏု ေမာဒနာ တရားနာယူရန္ ေရစက္ခြက္ယူ၍ ၿပင္ဆင္ေလသည္၊ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား ၾကံစီေတာ္မူသည္မွာ ဤေကာသလမင္းၾကီးသည္
ၾကီးစြာေသာ
Aဟုန္ကုိ
ၿဖစ္ေစ၍
Aဟုန္ၿပင္းစြာ
စီးလာေသာေရကဲ့သုိ႔
မ်ားၿမတ္္ေသာAလွဴဒါနကုိ ေပးလွဴAပ္ေလၿပီ၊ တုိင္းသူၿပည္သား Aေပါင္း၏ သႏၱာန္၌ မင္းၾကီး၏ Aလွဴကုိ ၀မး္ေၿမာက္၀မး္သာ စိတ္ရႊင္လန္း မွဳ ၿဖစ္သေလာ၊ မၿဖစ္သေလာဟု ဆင္ၿခင္သးုံ သပ္ေတာ္မူေသာAခါ၊ Aမတ္ႏွစ္Uီးတုိ႔၏ လုိက္ေလ်ာညီေထြရွိေသာ
စိတ္ၿဖစ္ပုံကုိ
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား
Aႏုေမာဒနာတရားကုိ
သိေတာ္မူ၏၊
Aက်ယ္Aားၿဖင့္
ၿပည့္ရွင္မင္း၏
ေဟာၾကားခဲ့ေသာ္
Aလွဴဒါနႏွင့္ ကာဠAမတ္၏
Uီးေခါင္းသည္ ခုႏွစ္စိတ္ကြဲေပလိမ့္မည္၊ ဇုဏွAမတ္ကား ေသာတာပတၱိဖုိလ္၌ တည္ေပလိမ့္မည္။ ကာဠAမတ္ကုိ ငဲ့ေတာ္မူ၍ ရွင္ေတာ္ၿမတ္္ဘုရားသည္ ေကာသလဘုရင္ၾကီး၏ ၾကီးစြာေသာ Aသဒိသ Aလွဴၾကီး၌ ေလးပါဒမွ်သာရွိသည့္ ဂါထာတစ္ပုဒ္ကုိ ေဟာေတာ္မူ၍ ေက်ာင္းေတာ္သုိ႔ ၿပန္ၾကြေတာ္မူ၏။
58 ေက်ာင္းေတာ္သုိ႔ ၿပန္ေရာက္ေတာ္မူေသာAခါ ရဟန္းတုိ႔သည္ Aရွင္Aဂုလ ၤ ိမာလ မေထရ္ကုိ ငါ့ရွင္ သင္သည္ ထီးေတာ္မုိးေနေသာ ဆင္ဆုိးကုိ ၿမင္ရေသာAခါ မေၾကာက္ဘူးလားဟု ေမးၾက၏၊ Aရွင္Aဂုလ ၤ ိ မာလ မေထရ္မွ ငါ့ရွင္တုိ႔ ငါမေၾကာက္ပါဟု ေၿဖၾကားလတ္ေသာ္ ရဟန္းတုိ႔သည္ ၿမတ္စာြ ဘုရားAား ဘုန္းေတာ္ ၾကီးေတာ္မူေသာ ၿမတ္စြာဘုရား Aဂၤုလိမာလ မေထရ္သည္ Aရဟတၱဖုိလ္စကားကုိ ေၿပာၾကားေၿဖဆုိသည္ဟု ေလွ်ာက္ထားၾက၏။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္ ခ်စ္သားတို႔ Aဂၤုလိမာလသည္ တကယ္ပင္ မေၾကာက္ရံ႔ေ ြ ခ်၊ Aဂုလ ၤ ိမာလ မေထရ္ေၿပာေသာ စကားသည္ Aမွန္ပင္ၿဖစ္၏၊ ခ်စ္သားတုိ႔… မေၾကာက္မရြံ႔မတုံလွဳပ္သည္ၿဖစ္၍ Uသဘႏွင့္ တူေသာ ၿမင့္ၿမတ္ေသာ လုံးလ၀ီရိယႏွင့္ ၿပည့္စုံ၍ သီလကၡႏၶစေသာ ဂုဏ္ေက်းဇူးကုိ ေလ့က်က္ၿပီးေသာ၊ တဏွာကင္း၍ ကိေလသာ Aညစ္Aေၾကးကုိ မဂ္ေရစင္ၿဖင့္ ေဆးေၾကာၿပီးေသာ၊ သစၥာေလးပါးတရားကုိ သိၿမင္ၿပီး၍ Aာသေ၀ါ ကုန္ခန္းရဟႏၱာပုဂၢဳိလ္ကုိ ငါဘုရားသည္ မေကာင္းမွဳမွ Aပၿပဳၿပီးေသာ ၿဗဟၼဏဟူ၍ ေဟာၾကားၿခင္းၿဖစ္၏။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္ ပေသနဒီေကာသလမင္းၾကီး၏ AသဒိသဒါနAလွဴေတာ္၌ ေလးပါဒမွ် တရား တပုဒ္သာ
ေဟာၾကားခဲ့သၿဖင့္
ဘုရင္ၾကီးသည္
ႏွစ္လုံးမသာယာမွဳေတြ
ၿဖစ္ေပၚေန၏၊
သာ၀တၱိၿပည္သူ
ၿပည္သားတုိ႔၏ ေရွ့ေမွာက္၌ လွဴဒါန္းAပ္ေသာ ငါ့Aား Aလွဴၾကီးႏွင့္ထုိက္တန္ေသာ Aႏုေမာဒနာတရား မေဟာၾကားဘဲ ဂါထာေလး တပုဒ္မွ်သာ ေဟာၾကားၿပီး ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား ၿပန္ၾကြေတာ္မူခ့ေ ဲ လၿပီ။ ငါသည္ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားAား သင့္ေလွ်ာ္ေလ်ာက္ပတ္ေသာ Aလွဴဒါနကုိ မၿပဳမူ၍၊ မသင့္ေလ်ာ္ ေသာ Aလွဴဒါနကုိ ၿပဳမိသည္ၿဖစ္လိမ့္မည္၊ Aပ္စပ္ေသာ လွဴဘြယ္ပစၥည္းမ်ားကုိ မေပးလွဴမူ၍၊ မAပ္စပ္ေသာ လွဴဘြယ္ပစၥည္းမ်ားကုိ ေပးလွဴမိသည္ၿဖစ္လိမ့္မည္၊ ရွင္ေတာ္ ၿမတ္ဘုရားသည္ ငါ့Aား Aမ်က္ထက ြ ္ၿခင္း မၿဖစ္နဳိင္ရာ၊ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား Aမ်က္မထြက္ခ့ေ ဲ သာ္ ငါ၏ Aသဒိသဒါန Aလွဴေတာ္ၾကီးႏွင့္ ထုိက္တန္ေသာ Aႏုေမာဒနာ တရား ေဟာၾကားသင့္ေပသည္ဟု ႏွစ္လုံးမသာယာစြာၿဖင့္ ေက်ာင္းေတာ္သို႔ လုိက္သာြ းေလ၏။ ပေသနဒီေကာသလဘုရင္ၾကီးသည္
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားAား
ရုိေသစြာရွိခုိးၿပီးလွ်င္
ဘုန္းေတာ္ၾကီး
ေတာ္မူေသာ ၿမတ္စြာဘုရား ဘုရားတပည့္ေတာ္သည္ လွဴAပ္သည္ႏွင့္ စပ္ေသာAလွဴဒါနကုိ မလွဴAပ္ သေလာ၊ သုိ႔တည္းမဟုတ္ ဒါနAားေလ်ာ္ေသာ Aပ္ေသာ လွဴဘြယ္ပစၥည္းကုိ မလွဴမုူ၍၊ မAပ္ေသာ လွဴဘြယ္ ပစၥည္းကုိ လွဴမိပါသေလာဟု ေလွ်ာက္ထားေလ၏။ ဒကာေတာ္မင္းၾကီး ဤကဲ့သုိ႔ေလွ်ာက္ထားၿခင္းသည္ Aဘယ့္ေၾကာင့္နည္းဟု ေမးေတာ္မူ၏၊ ဘုန္းေတာ္ ၾကီးေသာ ၿမတ္ေသာဘုရား ဘုရားတပည့္ေတာ္၏ Aတုမရွိေသာ AသဒိသAလွဴေတာ္ၾကီးႏွင့္ ထုိက္တန္ေသာ Aႏုေမာဒနာ တရားေတာ္ကုိ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား ခ်ီးၿမွင့္ေတာ္မမူၿခင္းေၾကာင့္ ၿဖစ္ပါသည္ဘုရား။ ဒကာေတာ္မင္းၿမတ္
ဒကာေတာ္မင္းၿမတ္သည္
သင့္ေလ်ာ္ေလ်ာက္ပတ္သည္သာ
ၿဖစ္ေသာ
Aလွဴဒါနကုိ လွဴAပ္ၿပီ၊ သင္လွဴေသာ Aလွဴဒါနသည္ Aသဒိသဒါန Aလွဴၾကီး မည္ပါ၏၊ ဤAသဒိသ ဒါန Aလွဴၾကီးကုိ တဆူတဆူေသာ ဘုရားရွင္Aား တၾကိမ္ တၾကိမ္သာ လွဴဒါန္းနဳိင္၏၊ ေနာက္တၾကိမ္ လွဴဒါန္းရန္ ၿဖစ္နဳိင္မည္မဟုတ္ပါဟု မိန္႔ၾကားေတာ္မူေလ၏။ ေကာသလမင္းၾကီးသည္
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားကုိ
ဘုန္းေတာ္ၾကီးေတာ္မူေသာ
ၿမတ္စာြ ဘုရား
ဘုရားတပည့္ေတာ္၏ Aလွဴေတာ္သည္ ထုိသုိ႔ၾကီးၾကယ္ပါလွ်က္ႏွင့္ ရွင္ေတာ္ၿမတ္္ဘုရားသည္ Aဘယ့္ေၾကာင့္ တပည့္ေတာ္Aလွဴႏွင့္ ထုိက္တန္ေသာ Aႏုေမာဒနာတရား မေဟာၾကားပါသနည္းဟု ေလွ်ာက္ထားၿပန္၏။
59 ဒကာေတာ္မင္းၿမတ္ သင္၏တရားနာပရိသတ္သည္ မစင္ၾကယ္သည္၏ Aၿဖစ္ေၾကာင့္ ေဟာေတာ္ မမူေၾကာင္း
မိန္႔ေတာ္မူ၏၊
ေလွ်ာက္ထားေတာ္မူ၏၊
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား
ထုိAခါ
တရားနာပရိသတ္၏
ၿမတ္စာြ ဘုရားသည္
မင္းၾကီးAား
Aၿပစ္သည္
Aဘယ္ပါနည္းဟု
ဒကါေတာ္မင္းၿမတ္္၏
Aမတ္ႏွစ္Uီး
စိတ္Aၾကံစည္ ၿဖစ္ပုံကုိ ၿပန္လည္မိန္႔ၾကားေတာ္မူ၍ ကာဠAမတ္ကုိ ငဲ့ေတာ္မူၿပီး Aႏုေမာဒနာ တရား Aၾကယ္မေဟာၾကားေသာ Aၿဖစ္ကုိ မိန္႔ၾကာေတာ္မူ၏။ ပေသနဒီေကာသလဘုရင္သည္
ကာဠ
သင္
ဤကဲ့သုိ႔
ၾကံစည္Aပ္သည္
မွန္သေလာဟု
ေမးၿမန္းေသာAခါ ကာဠAမတ္သည္ ဟုတ္မွန္ေၾကာင္း ၀န္ခံေလ၏၊ မင္းၾကီးသည္ ကာဠ သင့္Uစၥာကုိ ငါသည္ တၿပားတခ်ပ္မွ် မယူမူ၍ ငါ၏သားမယားႏွင့္တကြ ငါ့၌ထင္းရွားရွိေသာ စီးပြားUစၥာကုိ ေပးလွဴရာ၌ Aသင့္Aား Aဘယ္ကဲ့သုိ႔ေသာ ႏွိပ္စက္ၿခင္း ရွိသနည္း၊ Aမတ္ၾကီး ကာဠ သင္သာြ းေလေလာ့၊ သင့္Aားငါခ်ီးေၿမွာက္ ထားေသာ Uစၥာေတြကုိ ယူေဆာင္၍ တုိင္းၿပည္မွ ထြက္သာြ းေလာ့ဟု တုိင္းၿပည္မွ ႏွင္ထုတ္ေလ၏။ မင္းတုိင္ပင္
Aမတ္ၾကီး
ဇုဏွကုိ
ေခၚ၍
Aမတ္ၾကီးဇုဏွ
Aမတ္ၾကီး
ဤကဲ့သုိ႔
ၾကံစည္သည္
ဟုတ္မွန္ပါသေလာ ဟုေမးေသာAခါ မွန္ပါသည္ Aရွင္မင္းၾကီးဟု ေလွ်ာက္ထားေလ၏၊ မင္းၾကီးသည္ သာဓု သုံးၾကိမ္ေခၚဆုိ၍ Uီးေလးဇုဏွ ေကာင္းၿမတ္လွပါေပ၏ ကၽြန္ဳပ္သည္ Uီးေလးကုိ ၾကည္ညဳိပါ၏၊ Uီးေလးသည္ ကၽြႏ္ုပ္၏ AေၿခြAရံ Aလုပ္Aေကၽြး ပစၥည္းUစၥာမ်ားကုိ ယူ၍ ကၽြႏု္ဳပ္လွဴေသာ နည္းAတုိင္းပင္ ခုႏွစ္ရက္ ပတ္လုံး Aလွဴဒါနကုိ ေပးလွဴေလေတာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူၿပီးလွ်င္ ခုႏွစ္ရက္ပတ္လုံး မင္းAၿဖစ္ကုိ Aပ္ႏွင္းေလ၏။ မင္းၾကီးသည္ Aက်င့္စရုိက္ကုိ
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားကုိ
ၾကည့္ရွဳေတာ္မူပါဘုရား
ဘုန္းေတာ္ၾကီေတာ္မူေသာ
တပည့္ေတာ္၏
ၿမတ္စာြ ဘုရား…..
လွဴAပ္ေသာ
လူမုိက္၏
Aလွဴဒါန၌
၀မး္မေၿမာက္နဳိင္ပဲ
Aလွဴဒါနကုိ
မႏွစ္သက္နဳိင္ၾက
ထိပါးပုတ္ခတ္မွဳကုိ ေပးေသာသူၿဖစ္ေခ်၏ဟု ေလွ်ာက္ထားေလ၏။ ဒကာေတာ္မင္းၾကီး
ဟုတ္မွန္ေပ၏၊
ကဲ့ရဲ့ရွုဳတ္ခ်ၾကေသာေၾကာင့္
လူမုိက္တုိ႔သည္
Aပါယ္ငရဲသုိ႔
သူတပါး၏
ေနာက္ဆုံးလားေရာက္ရကုန္၏၊
ပညာရိွသူေတာ္ေကာင္း
တုိ႔သည္ကား သူတပါးတုိ႔၏ Aလွဴဒါနကုိ ႏွစ္သက္၀မ္းေၿမာက္ၿပီး Aႏုေမာဒနာ ကုသုိလ္တရား ပြားမ်ားၾက၍ နတ္ရြာသုဂတိသုိ႔ ေရာက္ၾကရေလ၏ဟု တရားေဒသနာကုိ ေဟာၾကားေလ၏။ ေဒသနာေတာ္၏
Aဆုံး၌
ဇုဏွAမတ္သည္
ေသာတာပတၱိဖုိလ္၌
တည္ေလ၏၊
တရားနာေသာ
ပရိသတ္Aေပါင္းလည္း ဤတရားၿဖင့္ မ်ားစြာေက်းဇူးမ်ားေလ၏၊ ဇုဏွ Aမတ္လည္း ေသာတာပန္ၿဖစ္ၿပီးလွ်င္ မင္းၾကီးခ်ီးေၿမွာက္ေသာ မင္းစည္းစိမ္ကုိ ခံယူကာ ခုႏွစ္ရက္ပတ္လုံး မင္းၾကီးေပးလွဴAပ္ေသာ နည္းAတုိင္းပင္ ၾကီးစြာေသာ Aလွဴဒါနကုိ ၿပဳလုပ္လွဴဒါန္းေလ၏။
လက္ထက္ေတာ္Aခါက ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားကုိ သူေဌးၾကီးမ်ားပူေဇာ္ပုံ Aနာထပိဏ္သူေဌးၾကီးသည္ ရာဇၿဂဳိလ္ၿပည္တြင္
သူေဌးကေတာ္ၾကီး
သာ၀တၳိၿပည္တြင္ သိရီသုမန၏
ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားေသာ Aကုိေတာ္
၀ိသာလ
သူေဌးၾကီးၿဖစ္၏၊ သူေဌးတUီးရွိေလ၏၊
Aနာထပိဏ္သည္ ေယာက္ဖေတာ္ႏွင့္ရင္းႏွီးေသာ Aေဆြခင္ပန ြ ္းေတြ ၿဖစ္၏၊ Aနာထပိဏ္ ရာဇၿဂဳိလ္လာလွ်င္ ေယာက္ဖသူေဌးသည္ Aထူးဂရုတစုိက္ ၿပဳစု၍ ၀မ္းပမး္တသာ ၾကီဳဆုိတတ္၏။ ယခုတေခါက္ Aနာထပိဏ္ ရာဇၿဂဳိလ္လာေသာAခါ ေယာက္ဖေတာ္ကုိ Aေၾကာင္းၾကားေသာ္လည္း လာေရာက္ၾကီဳဆုိတာမေတြ႔ရ၊ Aိမ္ေရာက္ၿပန္ေတာ့လည္း ေယာက္ဖေတာ္သည္ မီးဖုိေခ်ာင္တြင္ စီမံခန႔္ခက ဲြ ာ Aလုပ္ရွဳပ္ေနတာ ေတြ႔ၿမင္ရ၏၊ Aေတာ္ထူးၿခားတာဘဲဟု Aနာထပိဏ္ထင္၏၊ ေယာက္ဖေတာ္သည္ သူAား
60 Aင္မတန္ေလးစားေသာသူၿဖစ္၏၊ ယခုေတာ့ သူ႔ကုိလည္း မၾကဳိဆုိနဳိင္၊ စကားမေၿပာနဳိင္ေAာင္ Aလုပ္မ်ား ေနတာ ေတြ႔ရေတာ့ Aနာထပိဏ္ မေနနဳိင္ေတာ့ဘဲ ေမးရေတာ့၏၊ မိတ္ေဆြ ၀ိသာလ သင့္Aိမ္လာတာ ဒီတစ္ေခါက္ Aေတာ္ထူးၿခားေနပါ၏၊ ဘယ္လုိ ပုဂၢဳိလ္ထူးမ်ား လာမွာမုိ႔ Aလုပ္ရွဳပ္ေနပါသလည္းဟု ေမးေလ၏၊ မိတ္ေဆြ Aနာထပိဏ္ ဒီတခါ မၾကိဳဆုိမိတာ ခြင့္ၿပဳပါ၊ နက္ၿဖန္ ၿမတ္စြာဘုရားႏွင့္သံဃာေတာ္ Aရွင္ၿမတ္တုိ႔Aား ဆြမး္ကပ္လွဴမည္ၿဖစ္၍ ၿပည့္စုံေAာင္ စီစU္ေနၿခင္း ၿဖစ္ပါသည္။Aနာထပိဏ္သည္ ဘုရားဆုိသည့္Aသံကုိ ပထမဆုံးၾကားၿခင္းၿဖစ္၏၊ ဘုရားဆုိသည့္ Aသံကုိ ၾကားရ သည့္ႏွင့္တၿပဳိင္နက္ ဖရဏာပီတိ ဂြမ္းဆီထိသကဲ့သုိ႔ တကုိယ္လုံး ဖိန္႔ဖိန္႔တုန္ေAာင္ ၀မး္ေၿမာက္ မွဳေတြ ၿဖစ္ေပၚလာ၏၊ ႏွစ္ၾကိမ္သုံးၾကိမ္ ေသခ်ာေAာင္ ၿပန္ေမး၏၊ ၾကားရေလတုိင္း ၀မ္းသာမွဳေတြ ၿဖစ္ေပၚလာ၏။ Aခ်ိန္မရွိတာႏွင့္ ညAိပ္လုိက္ရ၏၊ ၿမတ္စာြ ဘုရားကုိ Aာရုံၿပဳၿပီး Aိပ္ေလ၏၊ တေရးႏုိးေတာ့ Aိပ္မေပ်ာ္ ေတာ့ဘဲ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားထံ ညတြင္းၿခင္းပင္ Aေရာက္သာြ းကာ ဖူးေမွ်ာ္ေလေတာ့၏၊ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား ဖူေမွ်ာ္ၿပီး ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား ေဟာၾကားေသာ တရားေတာ္Aဆုံးတြင္ ေသာတာပတၱိဖုိလ္တည္ေလ၏။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား နက္ၿဖန္Aလုိ႔ငွါ သံဃာေတာ္ၿမတ္္Aေပါင္းႏွင့္ တပည့္ေတာ္၏ ဆြမး္ကုိ လက္ခံေတာ္ မူပါဘုရားဟု ေလွ်ာက္ထား၍ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား လက္ခံေတာ္မူသၿဖင့္ ရာဇၿဂဳိလ္သူေဌး၏ Aိမ္သုိ႔ၿပန္ လာ၏၊ ေနာက္တစ္ေန႔နံနက္၌ ၿမတ္စြာဘုရားရွင္ႏွင့္ သံဃာေတာ္Aရွင္ၿမတ္မ်ားကုိ ဆြမး္ကပ္ၿပီးေသာAခါ ဘုန္းေတာ္ ၾကီးေတာ္မူေသာ ၿမတ္စြာဘုရား ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္ ရဟန္းသံဃာေတာ္Aေပါင္းႏွင့္တကြ တပည့္ ေတာ္ မ်ား၏ သာ၀တၳိAရပ္၌ ၀ါဆုိသီတင္းသုံးေတာ္မူရန္ လက္ခံေတာ္မူပါဘုရားဟု ေလွ်ာက္ထားေလ၏၊ ဒကာေတာ္ Aနာထပိဏ္သူေဌး ဘုရားရွင္တုိ႔မည္သည္ ဆိတ္ၿငိမ္ေသာ Aရပ္ကုိ ႏွစ္သက္ေတာ္မူ၏ဟု မိန္႔ၾကားေတာ္ မူေလ၏၊ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေတာ္မူေသာ ၿမတ္စာြ ဘုရား ဘုရားတပည့္ေတာ္သိပါၿပီဟု ေလွ်ာက္ထား ေလ၏။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္ Aနာထပိဏ္သူေဌးၾကီးကုိ တရားေဟာ၍ ေက်ာင္းေတာ္သုိ႔ ၿပန္ၾကြေတာ္မူ၏၊ Aနာထပိဏ္သူေဌးၾကီးသည္ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္း Aလြန္ေပါမ်ား၍ ၾသဇာ Aရွိန္A၀ါ Aလြန္ရွိေသာသူၿဖစ္၏၊ Aနာထပိဏ္သူေဌးသည္ ရာဇၿဂဳိလ္မွ သာ၀တၳိၿပည္တုိင္ေAာင္ ေလးဆယ့္ငါးယူဇနာေ၀းေသာ Aၿပန္ခရီးတြင္ တယူဇနာ တရြာ ေရာက္တုိင္း ေရာက္တုိင္း ရြာသူရာြ သား မိတ္ေဆြမ်ားကုိ ဖိတ္ေခၚေလ၏။ Aေမာင္တုိ႔ ေလာကၾကီး၌ ၿမတ္စာြ ဘုရားသခင္ ပြင့္ထန ြ ္းေတာ္မူလာၿပီ၊ ၿမတ္စာြ ဘုရား သခင္သည္ ငါ၏ပင့္ဖိတ္ခ်က္Aရ ဤလမ္းAတုိင္း ၾကြေတာ္မူလာလိမ့္မည္၊ ၿမတ္စာြ ဘုရားရွင္ ယာယီသီတင္းသုံးရန္Aတြက္ Aေမာင္တုိ႔သည္ Uယ်ာU္ႏွင့္တကြ ရြာႏွင့္မနီးမေ၀း ဆိတ္ၿငိမ္ရာ Aရပ္တြင္ တရြာတေက်ာင္း ေဆာက္လုပ္ ပူေဇာ္ရန္ Aနာထပိဏ္သူေဌးသည္ ေငြAသၿပာတသိန္း မတည္လွဴဒါန္း၍ ႏုိးေဆာ္တုိက္တန ြ ္းေလ၏။ Aနာထပိဏ္သူေဌးၾကီးသည္
ရာဇၿဂဳိလ္ၿပည္ႏွင့္
သာ၀တၳိၿပည္Aၾကား
ေလးဆယ့္ငါးယူဇနာ
ေ၀းကြာေသာ ခရီး၀ယ္ တယူဇနာ တယူဇနာ စံေက်ာင္း တေဆာင္ တေဆာင္ တည္ေဆာက္၍ သာ၀တၳိၿပည္သုိ႔ ဆုိက္ေရာက္လာေလ၏၊ သာ၀တၳိၿမဳိ႔ ၀န္းက်င္၌ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား မိန္႔ေတာ္မူသည့္ ဆိတ္ၿငိမ္ေသာ Aရပ္ကုိ ရွာေဖြရာ ေဇတ၀န္မင္းသား၏ Uယ်ာU္ကုိေတြ႔ေလ၏။ ေဇတမင္းသား၏ Uယ်U္သည္ ၿမဳိ႔ႏွင့္မေ၀းလြန္းၿခင္း၊ ၿမဳိ႔ႏွင့္လည္း မနီးလြန္းၿခင္း၊ သြာလမ္းလာလမ္း ႏွင့္ၿပည့္စုံၿခင္း၊ လူတုိင္း လူတုိင္း သြားဘုိ႔ လြယ္ကူၿခင္း၊ ၿမဳိ႔သံ လူသံ ရြာသံတုိ႔မွ တိတ္ဆိတ္ၿခင္း၊ ဤAဂၤါငါးတန္ ႏွင့္ၿပည့္စုံေသာAရပ္သည္ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား မိန္႔ေတာ္မူခ်က္ႏွင့္ Aညီၿဖစ္သည္ဆုိတာသိရွိလုိ႔ Uယ်ာU္ ၀ယ္ယူရန္ ေဇတမင္းသားထံသုိ႔ သြားေလ၏။
မင္းသား
61 သီတင္းသုံးရန္
ၿမတ္စြာဘုရား
ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းလုိပါ၍
Aသင္မင္းသား၏ Uယ်ာU္ေတာ္ကုိ Aကၽြႏုပ္Aား တန္ဖုိးၿဖတ္၍ ေရာင္းေစခ်င္ပါသည္ဟု ေမတၱာရပ္ခံ၍ A၀ယ္စကားေၿပာၾကားေလ၏၊ ေဇတမင္းသားသည္ Aသၿပာၿခင္း Aစြန္းထိေAာင္ခင္းမွ
ေရာင္းနဳိင္မည္ဟု
ေၿပာခဲ့ၿခင္းေၾကာင့္ပင္ ေဇတUယ်ာU္ကုိ Aသၿပာ Aၿပည့္ခင္း၍ ၀ယ္ၿဖစ္ခ့၏ ဲ ။ Aနာထပိဏ္သူေဌးၾကီးသည္
Uယ်ာU္ေတာ္Aတြက္
ေငြ-၁၈
ကုေဋ
ကုန္ၾက၍
Uယ်ာU္ေတာ္ႏွင့္
လုိက္ဖက္ညီေAာင္ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားႏွင့္ တပည့္သံဃာမ်ား ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ သီတင္းသုံးနိဳင္ရန္ လုိလုိေသး မရွိရေAာင္
ေက်ာင္းေဆာင္မ်ား
ေဆာက္လုပ္လွဴေသာ
ကုန္ၾကေငြသည္
၁၈
ကုေဋ
ကုန္ၾကပါ၏၊
ေက်ာင္းလႊတ္ပူေဇာ္ပြဲ ကုိလည္း ေငြ-၁၈-ကုေဋ ကုန္ၾကခံ၍၊ စုစုေပါင္း ၅၈-ကုေဋေသာ ေငြAသၿပာတုိ႔ကုိ စြန္႔လြတ္လူဒါန္း၍ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားကုိ လွဴဒါန္းပူေဇာ္ခ့ပ ဲ ါ၏၊
၀ိသာခါ သူေဌးမၾကီး ပူေဇာ္ပုံ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား ၀ိသာခါသည္
သာ၀တၳိၿပည္
ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္သုိ႔
ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္ၾကီး၌ တရားနာသြားေသာAခါ
သီတင္းသုံးစU္
Aခါကၿဖစ္၏၊
ေက်ာင္းေပါက္၀တြင္
မဟလႅတာ
တန္ဆာကုိခၽြတ္၍ မိမိ၏ Aလုပ္Aေကၽြး ကၽြန္မကုိ Aပ္ႏွံထား၏၊ တရားနာၿပီးေသာAခါ သံဃာေတာ္မ်ား ပစၥည္းေလးပါး လိုAပ္တာမ်ားကုိ လွဴဒါန္းရန္ ေက်ာင္းစU္လွည့္လည္္ၾကည့္ရွဳ၏။ ေက်ာင္းAေပါက္၀သုိ႔ ေရာက္ေသာAခါ မဟလႅတာတန္ဆာကုိ ၀တ္ဆင္လုိ၍ မိမိAလုပ္Aေကၽြး ကၽြန္မထံမွ မဟလႅတာ တန္ဆာကုိ ၿပန္ေတာင္း၏၊ ကၽြန္မသည္ Aရွင္မ ေမ့က်န္ရစ္ခ့သ ဲ ည္ဟု ဆုိေလ၏၊ ၀ိသာခါသည္
တရားနာပရိသတ္မ်ား
ေမ့က်န္ခ့ေ ဲ သာ
ပစၥည္းမ်ားကုိ
Aရွင္Aာနႏၵာသည္
သိမ္းထား
တတ္သည္ဆိုတာသိေန၍၊ မိမိၾကည္ညဳိေသာAရွင္ လက္ၿဖင့္ထိၿပီးလွ်င္ မ၀တ္သင့္ေတာ့ဟု ယူဆ၍၊ ကၽြန္မAား
Aရွင္Aာနႏၵာ
သိမ္းဆည္းထားလွ်င္ လွဴၿပီးၿပီဟု သေဘာထား၍ မယူဘၿဲ ပန္လာရန္ မွာၾကားလုိက္၏၊ ကၽြန္မေရာက္ေသာAခါ Aရွင္Aာနႏၵာသိမ္းထားၿပီးၿဖစ္သၿဖင့္ မယူဘဲ ၿပန္လာခဲ့၏။ ၀ိသာခါသည္ ရဟန္းေတာ္ေတြ မဟလႅတာ တန္ဆာကုိ ထိမ္းသိမ္းရမွာ၀န္ေလးလွ၏၊ ဤမဟလႅတာ တန္ဆာကုိ
ေရာင္းခ်၍
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားႏွင့္
ရဟန္္းေတာ္တုိ႔Aား
Aပ္စပ္ေသာကပၸိယဘ႑ာကုိ
လွဴဒါန္းၿခင္းသည္သာလွ်င္ ေကာင္းၿမတ္ေပလိမ့္မည္ဟု ၾကံစည္လွ်က္ မဟလႅတာ တန္ဆာကုိ ၿပန္ယူခုိင္းၿပီး တန္ဘုိးၿဖတ္ေစ၍ လုိက္လံ ေရာင္းခ်ေလ၏၊ ၀တ္ဆင္နဳိင္သူ မရွိ၍ ၀ယ္မည့္သူလည္း မရွိပါ။ ၀ိသာခါသည္ နားလည္သူတုိ႔ တန္ဘုိးၿဖတ္ထားသည့္Aတုိင္း ကုိးကုေဋ တသိန္း တန္ဘုိးရွိေသာ မဟလႅတာတန္ဆာကုိ မိမိကုိယ္တုိင္ ၿပန္၀ယ္ၿပီး ဤေငြတုိ႔ကုိ ေက်ာင္းေတာ္သုိ႔ယူေဆာင္၍၊ ဘုန္းေတာ္ ၾကီးေတာ္မူေသာ ၿမတ္စြာဘုရား တပည့္ေတာ္မသည္ တရားနာၿပီး မဟလႅတာတန္ဆာ ေမ့က်န္ခ့ပ ဲ ါ၍ Aရွင္ Aာနႏၵာ မေထရ္ၿမတ္ လက္ၿဖင့္သုံးသပ္ ၿပီးေသာ ဤမဟလႅတာ တန္ဆာကုိ တပည့္ေတာ္မ မ၀တ္သင့္ေတာ့ဟု ဆုံးၿဖတ္ၿပီး ရဟန္းေတာ္တုိ႔Aား Aပ္စပ္ေသာဘ႑ာAၿဖစ္ Aသုံးၿပဳရန္ ေရာင္းခ်ခဲ့ပါသည္ဘုရား။ ဤမဟလႅတာတန္ဆာ ေရာင္းခ်၍ရေသာ ကုိးကုေဋတသိန္းေသာ ေငြAသၿပာကုိ Aဘယ္က့သ ဲ ုိ႔ေသာ Aပ္စပ္ေသာပစၥည္းမ်ားၿဖင့္ လွဴဒါန္းရမည္နည္းဘုရားဟု ေလွ်ာက္ထား ေလ၏။
62 ၀ိသာခါ ဒါယိကါမ သင္သည္ သာ၀တၳိၿမဳိ႔၏Aေရွ႔ဘက္၌ သံဃာေတာ္Aေပါင္း သီတင္းသုံးရန္ ေက်ာင္း ေဆာက္လုပ္ၿခင္းငွါသင့္ေတာ္ေပ၏ဟု ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား မိန္႔ၾကားေတာ္မူ၏။ ၀ိသာခါသည္ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ ဘုရား သင့္ေတာ္ေကာင္းၿမတ္လွပါေပသည္ဘုရားဟု ႏွစ္သက္ရႊင္လန္းစြာ ေလွ်ာက္ထား၍ ၿပန္လာ၏။ ကုိးကုေဋေသာ
ေငြAသၿပာတုိ႔ၿဖင့္
ေၿမၾကီးကုိ
၀ယ္ယူေတာ္မူ၍ ကုိးကုေဋေသာ
Aသၿပာတုိ႔ၿဖင့္
ဘုံႏွစ္ဆင့္ရွိေသာ ၿပသာဒ္ေက်ာင္းေဆာင္ၾကီးကုိ ေဆာက္လုပ္ၾကေလ၏။ ေAာက္ထပ္ဘုံAဆင့္၌ တုိက္ခန္း ငါးရာ၊ Aထက္ထပ္ဘုံAဆင့္၌ တုိက္ခန္းငါးရာ ဤသုို႔ တုိက္ခန္းတစ္ေထာင္တုိ႔ၿဖင့္ တန္ဆာဆင္Aပ္ေသာ ၿပသာဒ္ေက်ာင္းေတာ္ၾကီး ၿဖစ္ေပၚလာ၏၊ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးကုိ ၀ုိင္းရံ၍ ကမၼ႒ာန္းစီးၿဖန္းရန္ ေက်ာင္းေဆာင္ ငါးရာ၊ ၿပာသာဒ္ငယ္ငါးရာ၊ တန္ေဆာင္းဇရပ္ငါးရာတုိ႔ကုိလည္း ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးႏွင့္ တင့္တယ္ပဏာရေAာင္ ေဆာက္လုပ္ေတာ္မူ၏။ ၀ိသာခါေက်ာင္းAမၾကီးသည္ ေလးလတုိင္တုိင္
ကုိးကုေဋကုန္ေသာ
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားႏွင့္
ပူေဇာ္မွဳကုိၿပဳေလသည္၊
Aငယ္ဆုံးရဟန္း
သံဃာေတာ္
Aသၿပာတုိ႔ၿဖင့္
Aရွင္ၿမတ္တုိ႔Aား
ေတာင္မွ
ေက်ာင္းလႊတ္ပူေဇာ္ပဲြကုိ
ၾကီးၾကယ္ခန္းနားစြာ
Aဘုိးတသိန္းထုိက္ေသာ
စီစU္၍
လွဴဘြယ္သကၤန္းကုိ
Aလွဳခံရရွိေတာ္မူ၏၊ ဤကဲ့သုိ႔ ၾကီးၾကယ္ၿမင့္ၿမတ္ေသာ ပူေဇာ္မွဳၿဖင့္ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားAား ပူေဇာ္ပါ၏။
သိၾကားမင္းၾကီးႏွင့္ ၿဗဟၼာမင္းၾကီးတုိ႔ပူေဇာ္ပုံ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္ သာ၀တၳိၿပည္ က႑က သရက္ပင္Aနီး ေရမီးAစုံစံု တန္ခုိးၿပာဋိဟာကုိ ၿပေတာ္မူၿပီး၍
လြန္ေလၿပီးေသာဘုရားရွင္တုိ႔သည္
တန္ခုိးၿပာဋိဟာ
ၿပေတာ္မူၿပီးလွ်င္
Aဘယ္Aရပ္၌
၀ါဆုိေတာ္မူသနည္းဟု ဆင္ၿခင္ေသာAခါ တာ၀တိ ံသာ နတ္ၿပည္သုိ႔ ၾကြေတာ္မူ၍ မယ္ေတာ္နတ္သားAား Aဘိဓမၼာပိဋကကုိ ေဟာေတာ္မူ၏ဟု ဆင္ၿခင္မိသၿဖင့္ တာ၀တိ ံသာနတ္ၿပည္သုိ႔ ၾကြေတာ္မူ၏။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္
သိၾကားမင္း၏
ပ႑ဳကမၺလာေက်ာက္ဖ်ာေနရာ၌
နတ္ပရိသတ္တုိ႔Aလယ္၌
မယ္ေတာ္နတ္သားကုိ
၀ါကပ္ေတာ္မူ၏၊ Aေၾကာင္းၿပဳ၍
၀ါတြင္းသုံးလပတ္လုံး Aဘိဓမၼာပိဋကတ္တရားေတာ္ကုိ ေဟာၾကားေတာ္မူ၏၊ ထုိAဘိဓမၼာေဒသနာေတာ္ကုိ ေဟာၾကားလုိ႔ ၿပီးဆုံးခ်ိန္၌ ကုေဋရွစ္ေသာင္းေသာ နတ္တုိ႔သည္ သစၥာေလးပါးကုိ ထုိးထြင္း၍ သိၾကကုန္၏၊ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား၏ မယ္ေတာ္နတ္သားလည္း ေသာတာပတၱိဖုိလ္၌ တည္ေတာ္မူ၏။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္
၀ါကၽြတ္ေတာ္မူေသာAခါ
နတ္တုိ႔၏မင္းၿဖစ္ေသာ
သိၾကားမင္းAား
ဒကါေတာ္ သိၾကားမင္း ငါဘုရား လူ႔ၿပည္သုိ႔ၿပန္ၾကြေတာ္မူရန္ Aခ်ိန္Aခါ ေရာက္ၿပီၿဖစ္ေၾကာင္း မိန္႔ၾကားေလ၏။ သိၾကားမင္းသည္ ေရႊေရာင္ၿဖင့္ ဖိတ္ဖိတ္ေတာက္ေသာ ေရႊေစာင္းတန္းေလွခါး၊ ပတၱၿမားေရာင္ၿဖင့္ ဖိတ္ဖိတ္ေတာက္ေနေသာ ေငြေစာင္းတန္းေလွခါးတုိ႔ကုိ
ပတၱၿမားေစာင္းတန္းေလွခါး၊ ဖန္ဆင္းေတာ္မူေလ၏။
ေငြေရာင္ဖိတ္ဖိတ္
ေစာင္းတန္း၏
Aေၿခတုိ႔သည္
ေတာက္ေနေသာ သကၤႆနဂုိရ္ၿပည္
ၿမဳိ႔တံခါး၌ တည္ၾကကုန္၏၊ ေစာင္းတန္းထိပ္သည္ ၿမင့္မုိရ္ေတာင္Uီး၌ တည္ေလ၏။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္ ၿမင့္မုိရ္ေတာင္ထိပ္၌ ရပ္ေတာ္မူ၍ နတ္ၿပည္မွလူၿပည္သုိ႔ ၾကြေတာ္မူခါနီး၌ ေရမီးAစုံစုံ တန္ခုိးၿပာဋိဟာကုိ ၿပဳေတာ္မူ၍ Aထက္ၿဗဟၼာၿပည္ ေAာက္ A၀ီစိငရဲတုိင္ေAာင္ Aပိတ္Aပင္ AတားAဆိးAတားမရွိ ဟင္းလင္းပြင့္ၿပီး တၿပင္တည္းသာလွ်င္ ၿဖစ္ကုန္၏၊ နတ္ၿဗဟၼာတုိ႔ကလည္း လူတုိ႔ကုိ ၿမင္ၾက၍ လူတုိ႔ကလည္း နတ္ၿဗဟၼာတုိ႕ကုိ ၿမင္ၾကရေလ၏။
63 ေရာင္ၿခည္ေတာ္ ေၿခာက္သယ ြ ္တုိ႕ကုိ
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္ ၾကည္ညဳိဖြယ္ႏွင့္
ၿပည့္စုံေတာ္မူေသာေၾကာင့္
ေ၀ေနယ်တုိင္း
လႊတ္ေတာ္မူ၍
ဘုရားAၿဖစ္ကုိ
Aတုမရွိ
ေတာင္းတေတာ္မူ၏၊
Aလယ္ေကာင္ ပတၱၿမားေစာင္းတန္းၿဖင့္ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား ၾကြေတာ္မူ၏။ လကၤ်ာဘက္ ေရႊေစာင္းတန္းတြင္ နတ္မ်ားၿခံရံ ဆင္းသက္၍လည္းေကာင္း၊ လက္၀ဲဘက္ ေငြေစာင္း တန္းတြင္ ၿဗဟၼာၾကီးမ်ား ၿခံရံဆင္းသက္၍လည္းေကာင္း၊ ပUၥသီခ နတ္သားသည္ ေဗဠဳ၀နတ္ေစာင္းတီး၍ လည္းေကာင္း၊ သုယာမ နတ္မင္းသည္ စာမရီသားၿမီးယပ္ကုိ ခပ္၍လည္းေကာင္း၊ သႏၱတိနတ္သားသည္ ပတၱၿမားယပ္၀န္းကုိ
တလႊဲလႊဲခတ္၍လည္းေကာင္း
သိၾကားမင္းသည္
၀ိဇယုတၱရခရုသင္းကုိမွဳတ္လွ်က္
ပူေဇာ္လုိက္ပါၾကေလသည္။ လက္၀ဲဘက္ေငြေစာင္းတန္းမွ မဟာၿဗဟၼာၾကီးသည္ ၿဗဟၼာ့ထီးၿဖဴေတာ္ၾကီးကုိ ေဆာင္းမုိးပူေဇာ္ကာ လုိက္ပါလာေလ၏၊ ထုိ႔Aတူ စၾကာ၀ဠာတုိက္Aတြင္းရွိၾကကုန္ေသာ နတ္ၿဗဟၼာAေပါင္းတုိ႔သည္ မိမိတုိ႔၏ ပူေဇာ္ဖြယ္Aသီးသီးၿဖင့္
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားAား
ပူေဇာ္၍
လိုက္ပါလာၾက၏၊
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္
သကၤႆၿမဳိ႔တခါး၀၌ ရပ္ေတာ္မူေလ၏၊ လူ႔ၿပည္တြင္ရွိၾကေသာ
သုံးဆယ္ေၿခာက္ယူဇနာ
Aဘိဓမၼာတရားေဟာၾကားထားၿပီး ရွိခုိးပူေဇာ္ၾက၏။
ၿပန္ၾကြေတာ္မူလာေသာ
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္
ေရမီးAစုံစုံ
A၀န္းရွိေသာ ရွင္ေတာ္
ပရိသတ္ ၿမတ္ဘုရားကုိ
တန္ခုိးၿပာဋိဟာကုိၿပေတာ္မူ၍
Aေပါင္းလည္း လက္Aုပ္ခ်ီမုိး Aႏုေမာဒနာ
တရားေတာ္ကုိ ေဟာၾကားေလ၏၊ ဤကဲ့သုိ႔ နတ္မင္း ၿဗဟၼာမင္းတုိ႔ ပူေဇာ္Aထူးကုိ ခံေတာ္မူခပ ့ဲ ါ၏။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား ပရိနိဗၺာန္ၿပဳၿပီး ႏွစ္ေပါင္းသုံးရာခန္႔မွာလည္း Aေသာကရာဇာ ဘုရင္ၾကီးသည္ ေရတြင္း ေရကန္ ေက်ာင္းေစတီတုိ႔ကုိ ဓမၼကၡႏၶာရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ကုိ ရည္မွန္း၍ ကုိးဆယ့္ေၿခာက္ကုေဋ Aကုန္Aက်ခံကာ ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ တူးေဖၚ ေဆာက္လုပ္တည္ထားကုိးကြယ္ၿပီး၊ ပရိနိဗၺာန္ၿပဳေတာ္ မူေသာ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားAား ရည္မွန္း၍ ပူေဇာ္ခ့ဲပါ၏။ ၿမန္မာၿပည္ရွိမင္းAဆက္ဆက္္ႏွင့္ၿမန္မာၿပည္သူၿပည္သားေတြ၏ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား ကုိ ပူေဇာ္မူသည္ လည္း တန္ဘုိးAားၿဖင့္ တြက္ခ်က္ၾကည့္မယ္ဆုိရင္၊ Aေသာကမင္းၾကီး ပူေဇာ္မွဳထက္ မသာရင္ေတာင္မွ တန္းတူAဆင့္မ်ဳိးေတာ့ရွိနဳိင္ပါ၏၊
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားကုိ
ၿမန္မာၿပည္သူၿပည္သားေတြ၏
ပူေဇာ္မွဳသည္
တန္ဘုိးမၿဖတ္နဳိင္ေAာင္ ၾကီးၾကယ္လြန္းလွ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္
Aရဟံ-လူမင္း
နတ္မင္း
ၿဗဟၼာမင္း
တုိ႔၏
ပူေဇာ္Aထူးကုိ
ခံေတာ္မူထုိက္ေသာ
ၿမတ္စြာဘုရားဟု Aဓိပါၸယ္သိသိ Aရသာရွိရွိ ရွိခုိးပူေဇာ္ရမွာၿဖစ္၏။ A-ရဟံ- ဆိတ္ကြယ္ရာ၌ မေကာင္းမွဳကုိ ၿပဳေတာ္မမူေသာ ၿမတ္စာြ ဘုရား၊ ေလာကတြင္ လူေကာင္းသူေကာင္း Aမည္ခံထားေသာ ပုဂၢဳိလ္Aခ်ဳိ႔တုိ႔သည္ လူေရွ႔သူေရွ႔မွာေတာ့ မိမိ၏ရရွိထားေသာ ဂုဏ္Aသီးသီးကုိ ေစာင့္ထိန္းသည့္Aတြက္ မဟုတ္တာကုိ မလုပ္ရဲသလုိ လူကြယ္သူကယ ြ ္ Aခ်ိန္မွာေတာ့ ထင္ရာဆုိင္းၿပီး လုပ္ခ်င္တာေတြ လုပ္ေနေသာပုဂၢဳိလ္ေတြလည္း ေလာကတြင္ ရွိတတ္၏။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္္ဘုရားသည္ ဆိတ္ကယ ြ ္ရာမွာပင္ မေကာင္းမွဳကုိ ၿပဳေတာ္မမူေပ၊ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား မေကာင္းမွဳေတြကုိ ကုိယ္ႏွင့္ မေကာင္းတာလုပ္သလား၊ ႏွဳတ္ႏွင့္မေကာင္းတာေၿပာသလား စိတ္ႏွင့္မေကာင္း တာၾကံသလားဟု မာနတ္ၾကီးသည္ ခုႏွစ္တုိင္တုိင္ ဆီလုိAေပါက္ရွာၿပီး Aၿပစ္ကုိလုိက္ၾကည့္ေသာ္လည္း မေတြ႔ၿမင္ရသည့္Aတြက္ မာနတ္ၾကီးသည္ ငါသည္ဘုရားရွင္ကုိ ခုႏွစ္တုိင္တုိင္ ေခ်ရာခ်င္းကပ္ ထပ္ခ်ပ္မကြာ
64 လုိက္ခဲ့ေသာ္လည္း ၾကီးမားေသာ သတိပုိင္ရွင္ ၿဖစ္ေတာ္မူေသာ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားAား Aၿပစ္တစုံတရာ ရွာမေတြ႔ခဲ့ပါဟု မာနတ္ၾကီး ညီးတြားခဲ့ရ၏။ မာနတ္ၾကီးသည္
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားကုိ
ႏွစ္တရာတုိင္တုိင္
Aၿပစ္ရွာေစAုံးေတာ့
ကိေလသာကင္းစင္ေနေသာ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရား၏သႏၱာန္မွာ ဘယ္ေသာAခါမွ ရွာေဖြလုိ႔ ေတြ႔ရွိနဳိင္မည္ မဟုတ္ပါ၊
မာနတ္ၾကီးကုိယ္တုိင္
ၿပဳေတာ္မမူေသာ
ၿမတ္စြာဘုရားဟု
ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားကုိ
A-ရဟံ
ခ်ီးက်ဳးပူေဇာ္ရၿခင္းၿဖစ္၏၊
ဆိတ္ကယ ြ ္ရာ၌
စာရွဳသူမ်ားလည္း
မေကာင္းမွဳကုိ
Aရဟံ
ဂုဏ္ေတာ္
Aနက္ငါးမ်ဳိးကုိ Aဓိပၸါယ္သိသိ Aရသာရွိရွိၿဖင့္ ရွိခုိးပူေဇာ္နဳိင္၍ ကုသုိလ္ထူးမ်ား ရရွိနဳိင္ပါေစ။ ေရွးဆရာမ်ား
ေရးထားေသာ
စာေပမ်ားကုိ
ေလ့လာဖတ္္ရွဳ၍
မိမိနားလည္သမွ်သာ
ၾကည္ညဳိပူေဇာ္လုိက္ပါသည္။ Aရွင္သဒၶေမၼာဒယ (က်ဳိက္လတ္-ရုံးေဒါင့္)
Related Documents
A Rah An
November 2019 10
A Rah An
October 2019 11
Rah Maw A Ti
April 2020 8
Cart A Des A Rah
April 2020 13
Haft A Rah
November 2019 14