A Darn A

554) Don Juan aalis ka na at maiiwan si Donya Leonora? 555) Si Leonora ang kapatid ni Donya Juana na kasama sa loob ng Balon na natatanaw ni Don Juan 556) Puntahan at sunduin at sabihin mo ang aking pangalan wika ni Donya Juana 557) May takot si Don Juana baka maymangyari kay Don Juan at may tangkilik kay Donya Leonora siya ay si

558) Serpyente ay matapang sanay pumatay pitong ulo maputol man babalik at babalik sa dating etsura 559) Wika ni Donya Juana Don Juan laking pamukaw-awa at ako’y lumuhod kapag makihamok di ko na papayagan 560) Natatakot Si Donya Juana baka kung masawi si Don Juan, pagkaawa kay Leonora parang lason at tinik na ewan ba pano makakaya 561) paano ba itnng buhay napaka hirap at nakalito, lumigayay nalulungkot nalungkot ay kamatayan

•

•

•

•

Kalungkutan ni Donya Juana kay Prinsipe Juan na nagpasigla, takot ay di nakilala sa sakuna tumalaga Nagpaalam at ang wika:prinsesa kong mutya ikaw ang buhay kung maaba kapalaran kong ang mamatay Wika ni Don Juan bakit ako matatakot kung itoy aking kapalaran maglilingkod sa aking lakas mamatay kung mamatay Tamis ng mamatay kung minamahal ang saklap ng mabuhay kung duwagang samahan

1) Huwag malungkot may awa ang Inang Birhen ang gandang nasa atin habang ay ibigay sa atin 2) lumakad wag lilinggon puso’y walang aling-langan Dios ang tawagan para sa kapalaran 3) Nang malapit na sa palasyo ay biglang napatigil sa kanyang nakita prinsesa na ubod ng ganda at di maalis and tingin na para bang isang panginip lamang ang nasaksihan ng sandaling iyon. 4) Sa palasyo’y nakadungaw Si Leonorang matimtim man bumihag nang labis parang siyang nanaginip

1) 2) 3) 4) 5) 6) 7)

Nabigla rin ang prinsesa sa taong kanyang nakita, si Don Jua’y nagulat sa palsayong nakita sapagkat ito’y napakaganda. Kahit ang palasyo ay maliit lamang sa paningin ay para sa kanya ito’y isang gitong napakalaki,sa dami ng bagay na naroon at kung pakatitigan mo lng ng maigi. Isang magandang tanawin ang kaniyang nakikita sa bintana na hindi makapagpatinag s kanya. Sa matang nakatitig sa may bintana ay bigla siyang napakurap sa prinsesang naroroon at namimintana. Wala siyang masabi at parang nawala din ang kanyang boses upang magsalita sapagkat siya ay nabigla sa mag nakikita. Nanumbalik ang kanyang pagiisip ng bigla na lamang magsalita ang prinsesa at siya ay tanungin kung sino ba siya at kung ano kailngan niya. Sa sinabi ng prinsesa ay humingi siya ng tawad sa kaniyang ginawa at biglaang pagpunta ng walang pasabi dito.

577) Sinabi niya na sa mga alipin siya nagpaalam uapng tumuloy sa loob ng palasyo niya at handa siyang maglingkod sa prinsesa ng tapat upang mapatawad lamang siya sa kanyang ginawa. 578)Sinabi ng prinsesa na kung gaano kapanganib ang ginawa nitong kapanghasan sa pagpunta ng palasyo maari siyang mapatay ni serpyente. 579) Ngunit sinabi ng prinsipe kahit mapanganib daw ay wala na siyang magagawa kung yun daw ang nakatakdang mangyai at handa niyang tanggapin ang parusa. 580) Sinabi ng prinsipe na hindi masama kung siya ay mamatay sa loob ng palasyo sa naranasang maga kasawian ay sapat na sakanya ang mamatay sa piling ng prinsesa.

581) Sinabi ng prinsesa na kung siya daw ba ay

nagbibiro o nabibingi lamang ba siya sa kanyang narinig at sinabihan ang prinsipe na umalis na sa palasyo dahil siya ay nanganagnib ang buhay. 582) Pero ang prinsipe ay hindi pa din umalis dahil ayaw niyang iwan ang prinsesang kanyang pinakamamahal at gustong sabihin ang nilalaman ng kanyang saloobin. 583) Sinabi ng prinsipe sa prinsesa na siya ay humihingi ng tawad sa kanyang mga kasalanan at ang galit nito sa kanya ay humapa na sana. 584) Si don juan ay nagsusumamo at

umaasam kung kailan ba niya maririnig sa prinsesa ang pag “oo” nito sa kaniyang panliligaw dito.

585) Sobra sobra ang pagmamahal n akanyang ialay sa iniibig niyang si leonora kahit maging kapalit pa ang kanyang buhay mapawi lang ang galit nito sakanya. 586) Lahat gagawin niya para dito kahit siya ay isang hamak lang gagawin niya annumang paraan maabot lamang ang antas nitong prinsesa. 587) Sa sobrang makapangyarihan nito ay hindi niya kayang kalabanin at hindi alam ang gagawin sa sarili. 589) Kung susuwayin niya ang mga gusto ni leonora parang pinagbagsakan na siya ng langit at lupa. 590) Kung anuman ang mangyayari sa kanya basta’t kasama lamang ang mahal na prinsesa at kung anuman ang nais gawin ng kaaway sakanya ay malgod niyang tatangapin.

591) Ang huling pagluha ng don ay para kay leonora ng makita ito ni leonora ay nawala lahat ng kaniyang galit para dito at napalitan ng pagmamahal. 592) Naawa siya sa kabiguan ng kanyang pag-ibig at kung makita man nilang lumuluha siya ng sobra ay hindi niya ito itatangi kaninuman. 593) Umaasam siyang makakaramdam ng pagkaawa ang prinsesa para sa kaniya makikita ito sa habang siya ay nakatingin dito at mabasa ang niloloob niya sa pamamagitan ng kanyang mga titig para dito.

594) Lumapit ang prinsesa sa prinsipe at sinabing hindi niya ito matitiis kahit anong gawin niya. 2) Habang nakatitig na punong puno ng pagmamahal sa prinsipe ay parang tumatagos sa puso niya ang mga sinabi nito. 3) Nang maicip ang mga sinabi nito ay saka lamang siya nakapagdesisyon. 4) Na sana ay huwag na silang magkalayo nito at ang sa kanilang pagtataksil ay wala sanang maging parusa. 5) Siya na ang unang nagsalita at tinawag niya si don juan.

599) Sinabi ng prinsesa sa prinsipe na itoy umakyat na at silay maguusap. 600)Ang prinsipe ay nabuhayan ng loob sa sinabi ng prinsesa at lahat ng kanyang paghihirap o agam agam ay biglang nawala. 601) Sinabi ng prinsipe sa prinsesa na kung anuman ang nais nitong ipagutos ay malugod niyang tatangapin at susundin. 602) Tinanong niya ito kung pumunta ba ito sa bahay niya sa may kabundukan. 5) Sabi ni Don Juan sa prinsesa na sana ang lahat ng sinabi para dito ay matupad.

604)Isang gabi daw habang siya ay natutulog ay bigala na lamang siyang nagising dahil sa isang panaginip. 605)Kaya ninais niyang maglakbay at hanapin ang lugar na nasa kaniyang panaginip kahit siya pa ay magdusa kung ang kaplit naman daw nito ay magiging maligaya siya. 606)Sinabi ng prinsipe ng ang gamot daw sa kaniyang sakit ay nasa palasyo ng mahal na prinsesa at yun ay ang prinsesa. 607) Sa sobrang tago ng palasyo walang makakaisip na may palasyo pala sa lugar na iyon.

608) Nagpapasalamat siya sa diyos sapgkat natagpuna niya agad ang prinsesa. 609) Lahat ng kaniyang mga binalak at sinabi ay isa lamang pagsubok upang malaman kung siya ba ay isang kagalang galang na tao at matapat.dahil ang akala niya dito ay isang taksil. 610) Sa dami ng kaniyang pinagdaanang sakit ay ayaw na niyang masaktan uli at madala sa mga pangako at sa huli’y malalaman niyang ito pala ay isang biro lamang. 611) Ayaw niyang magkamali ng decisyon at makagawa ng kung anuman bagay na kaniyang pagsisihan sa huli.

612)Baka lamang may gawin sakanya habang siya ay bata at malakas pero pag siya ay matanda iwan na lamang siya nito. 613) Sinabi ng prinsipe sa prinsesa na wala siya dapat ipangamba pa. 614) Tinuturing niya ang prinsesa na isang bulaklak at isang bagay na dapat ingatan para di mabasag o masugatan. 615)Kahit na sa pagdating ng bukas gusto lng niya na ang prinsesa ay nasa knaiyang tabi pa din. 616)Dapat hindi na magalinlangan pa ang prinsesa sakanya dahil ang buhay niya at nito ay iisa na para lang mapanatag ito.

617)Patuloy sila sa paguusap tungkol sa kanilang pagiibigan at mag plano di nila alam na ito’y napapalakas na. 618)Dumating ang serpyenteng at pinuntahan agad si leonora nakakatakot ang itsura. 619) Biglang napasigaw ang prinsesa sa prinsipe at binalaan itong magingat. 620) Hindi nakinig o nagsalita ang prinsipe handa na siya kung anuman ang gawin ng serpyente sa kaniya. 621) Biglang dumilat at may tinitignan ang serpyente sa malayo.

622)Nagsalita ang serpyente at sinabi na siya ay nakikitang panauhin na dapat mamatay sa kapanghasan ginawa nito. 623) Sumugod ang prinsipe sa kalaban at sinabing dapat siyang mamatay. 624) Nais din patayin ng kalaban ang prinsipe dahil yun naman ang gusto nitong mangyari sa pagpunta nito dun. 625) Naglaban ang dalawa hangan’t walang namamatay sakanila dalawa.pero ang nanalo ay ang prinsipe pa din. 626) Pero hindi pa din papatalo ang kalaban sa prinsipe patuloy pa din silang naglalaban.

627) Sila ay puno na ng sugat sa katawan pero ayaw pa din nilang tumigil sa pagaaway. 628) Hindi na nakakapagtataka kung wala pa sa kanila ang namamatay dahil pareho silang magaling magsipaglaban. 629) Lalong mahirap malaman kung sino unang mamatay dahil pareho magaling sa kung anuman bagay at ang kalaban say desidido din mapatay ang prinsipe. 630) Gusto ng matakot ng prinsipe sa kalaban dahil sa nakikitang kabangisan niya dito.

631) Kahit anong gawin ng prinsipe ay nahihirapan na siya sa kalaban pinipilit niya itong mapatay sadya atang mahaba ang buhay nito. 632) Nanalangin sa diyos na sana ito ay kaniyang mapatay na at ng matapos na siya. 633) Kahit anong mangayri gusto niyang manalo laban dito upang mataguyod ang kaniyang dangal at buhay. 634)Dahil sa pagdasal niya lahat ng kaniyanga takot ay nawala at napalitan ng katapangan. 635) Bigalang nawala ang pagod na nararamdaman muling nabuhayan ng loob para makipaglaban uli. 636) Lalo siyang naniwala na may diyos na handang tunulong sakanya.

637) Sa wakas na talo na din niya ang ahas dahil sa mga tinamo nitong sugat sa katawan. 638) Dahil sa pagod na ang ahas ay kailangan na din niyang bilisan itong patayin dahil sa tagal na nilang naglalaban. 639) Tumigil saglit ang prinsipe at nagisip kung ano pa ang maaring gawin dito sa ahas. 640) Tinawag ng prinsesa ang prinsipe at inaabot sa prinsipe na maaring makapatay sa ahas at tinuruan ito kung pano papatayin ang malupit na kalaban. 641) Binigyan ng prinsesa ang prinsipe ng sandata na maaring makatulong dito upang mapatay ang ahas.

642)Kailngan maputol ng prinsipe ang ulo ng ahas upang ito’y tuluyan ng mamatay. 643) Nang makita ng kalaban ginawa ng prinsipe ay bigla uli itong bumangon sa pagkakapahinga. 644) Tumayo ang mga ulo at nagalit ang ahas sa binalak ng prinsipe sa kniyang mga ulo. 645) Ngunit tinuloy ng prinsipe ang nais sa ahas at isasa itong gagawin ng mabilisan. 646) Nangyari na nga ang kaniyang pingadarsal sa isang iglap lang ay unti unti na niyang napuputol ang ang ibang ulo nito.

647) Anim na ang napuputol ngunit hindi pa din sumusuko ang kalaban sa kaniya pinipilit pa din makipag laban nito. 648) Sinabi ng prinsipe at ipinadama dito ang kaniyang galit sa ahas. 650) Sa huli ay sumuko ng ahas wala na tiong nagawa at namatay na din ito. 651) Inakyat na agad ng prinsipe si leonora at silay nagusap muna. 652)Niyaya na niya ang prinsesa na sila ay umalis na sa lugar na iyon upang makapagsimula uli.

653) Bumaba na ang dalawa at pumunta na sa mga kapatid ng prinsesa. 654) Hindi nila lubos maisip at di maipaliwanag ang tuwang nararamdam.di malaman kung paano ibabalita sa mag tao ang nangyari sa ahas. 655)Umalis na sila sa ilalim ng balon at naghahand na para magdiwang. 656) Humanga ang prinsipe pedro at juan sa mga nangayri hindi sila makapaniwala sa kinuwento sa kanila. 657) Lalong pinagmalaki sa kwento ang pinagdaanang hirap ng prinsipe sa kamay ng ahas. 658)Maganda nga ang nangyari pero may isa pang kalabang darating at may masamang pinapalano na dapat bantayan.