Maar eens zullen zij weten wanneer zij de bestraffing zien. Qu'ran sura 25.
De drie monotheïstische godsdiensten, Christendom, Islam en Judaïsme, kennen in hun Heilige schriften en in de exegese daarvan een beschrijving van een voorbestemd cataclysmisch einde van de wereld, waarna de mens, stuk voor stuk, door God zal worden gewogen en beoordeeld. De straf zal in overeenstemming zijn met het gewicht en het aantal zonden, maar er is geen plaats voor hen in het Koninkrijk Gods en het Nieuwe Jeruzalem blijft voor hen gesloten. Uiteindelijk zal het symbool van het kwaad, de Duivel, in een bodemloze put worden geworden. De wereld is eindelijk zonder zonde. Zowel in de Koran als in de Bijbel wordt duidelijk gezegd, dat slechts God het moment kent, waarop zich het apocalyptische scenario zal voltrekken. Toch zijn er volgens hedendaagse christenen tekenen, die het Einde der Tijden aankondigen. Het inzicht in de betekenis van de Bijbelse profetieën groeit ook. Alles duidt erop dat het ondergangs- en zuiveringsproces van de aarde en haar bewoners is begonnen. We worden dagelijks overspoeld met berichten over oorlog, honger en pandemiën. Natuurrampen en zinlooos geweld teisteren de wereld. Johannes van Patmos begint deze beschrijving met de aankondiging van vier ruiters. Deze zullen verovering en oorlog, hongersnood, pestilentie en een afschuwelijk dood over de aarde verspreiden. Volgens veel hedendaagse gelovigen zullen zij deze voltrekking meemaken. Het einde is nabij en slechts bekering tot het geloof, maakt redding mogelijk. Het Romeinse terreurbewind was een goede voedingsbodem voor apocalyptische stromingen en geschriften. De Essenen, die ons de Dode Zee-rollen overleverden, waren ervan overtuigd, dat hun wereld zou vergaan. In zekere zin was dat zo. De Romeinen sloegen de Joodse opstand neer en brandschatten Jeruzalem. De Tempel, herbouwd door Herodes werd verwoest en vervangen door een Romeinse tempel gewijd aan Jupiter. Een Romeinse, heidense tempel, op de plek waar Abraham voornemens was zijn zoon te offeren. De Joden werden verstrooid, zoals de profeten hadden voorspeld en de Romeinen hernoemden het gebied Palestina. Een verwijzing naar de Filistijnen, de aartsvijanden van de Israëlieten. Waarom koos Johannes voor het beeld van de vier ruiters. Volgens sommige historici speelt Johannes hier in op de angstgevoelens van de Romeinen voor de Parthen. Een nomadenvolk dat in Turkije en Syrië woonde. Zij kunnen zich als enigen beroemen op het feit dat zij nooit door de Romeinse legioenen zijn verslagen. In tegendeel, in twee gevallen namen de Parthen Romeinse keizers gevangen. Hun grote kracht was de cavallerie. Hun ruiters waren ongrijpbaar voor een klassiek leger en hun bewapening, pijl en boog, gebruikten ze met grote accuratesse. De Romeinen werden keer op keer afgeslacht en uitbreiding van het Romeinse rijk naar het Oosten werd daardoor onmogelijk. Johannes van Patmos kende in ieder geval het boek Daniël. Ook in dit oudtestamentische boek worden het einde der tijden beschreven en de komst van het Beest uit de Zee. Johannes gebruikt dit beeld ook. “En ik zag uit de zee een beest opkomen met tien horens en zeven koppen; en op zijn horens tien kronen en op zijn koppen namen van godslastering”.
Openbaring 13:1 Het Boek der Boeken 26: De Openbaring van Johannes (3)