11. De Bijbel

Bijbel – latijn biblia d.w.z. Boeken. Naam voor de Heilige schrift van de christenen.Testament; uiterste wilsbeschikken, naam voor de twee delen waarin de Bijbel is opgedeeld (Oud en Nieuw). Evangelie: Blijde boodschap; de leer van Jezus Christus, die is vastegelegd in de geschriften (het Evangelie) van Matteüs, Marcus, Lucas en Johannes. Apocalypse: openbaring, onthulling “Maria (Magdalena) dan nam een pond echte, kostbare nardusmirre, en zij zalfde de voeten van Jezus en droogde zijn voeten af met haar haren; en de geur van de mirre verspreidde zich door het gehele huis.”Johannes 12:3

De huidige bijbel bestaat uit 66 boeken. Het Oude Testament is het omvangrijkste van de twee en het beschrijft het leven en lijden van het Joodse volk. Het Nieuwe Testament begint met vier biografische verslagen over het leven en de dood van Jezus. De Bijbel is in de 4e eeuw vastgesteld op één van de eerste concilies van de vroegchristelijke kerk en daarna niet meer gewijzigd. Recent archeologisch onderzoek roept echter vragen op over de keuzes, die bij de definitieve vaststelling van de Bijbel zijn gemaakt. In de vorige eeuw zijn in de grotten van Qum'ran (de Dode Zeerollen) en bij archeologische opgravingen in Egypte oude manuscripten gevonden, die direct verbonden waren met het begin van het Christendom. Gepubliceerd onderzoek biedt verrassende inzichten in de periode waarin Jezus heeft geleefd. Qum'ran bevatte de complete bibliotheek van een christelijke secte, de Essenen. Gedwongen door een noodsituatie, het neerslaan van de Joodse opstand in 66 – 70 wellicht, had men de manuscripten in aarden kruiken in de bergen verborgen. De leden van deze secte zijn niet teruggekeerd en de aanwezigheid van de bibliotheek werd vergeten. Het verhaal gaat dat een jonge herder de eerste kruiken ontdekte, maar niet veel later kwamen ze in het bezit van een antiekhandelaar. Zijn behandeling was ruw en de kwetsbare papyri verkruimelden. Na een aantal omzwervingen worden de papyri aangekocht door de Universiteit van Jeruzalem. Zij publiceren hier regelmatig over. Sommige teksten komen overeen, soms letterlijk, met boeken uit het Nieuwe Testament. Maar er zijn ook teksten, die volstrekt nieuw zijn. Tijdens een Egyptische opgraving ontdekten de archeologen een groot aantal teksten, geschreven op papy-rusblad, die uit 400 AD. dateerden. Dit waren allemaal vroeg-christelijke teksten, waaronder een compleet evangelie, dat van Thomas. Dit evangelie was volledig onbekend. Het omvat ruim honderd aan Jezus toegeschreven uitspraken. Doorgron-ding van dit Evangelie garandeerde het eeuwige leven. Verder vond men gedeelten van een Evangelie van Phillipus en een verwijzing naar het bestaan van een evangelie van Maria Magdalena. Zij was volgens Phillipus, de meeste geliefde discipel van Jezus. Hij noteert ook dat Jezus haar herhaaldelijk op de mond zoende! De herondekte christelijke teksten omvatten 20 evangeliën (waaronder dat van Judas), 50 maal een Apocalyps (waarvan er één in de Bijbel terecht is gekomen) en 50 andere geschriften over Jezus. Welke motieven zouden het kunnen zijn geweest, die geleid hebben tot de afwijzing van deze (contemporaine) manuscripten? Volgens sommigen komt dit door de patriarchale suprematie in de kerk en de onderdrukking van de vrouw. De vroege christelijke kerk respecteerde de vrouw en zij kon ook voorgaan in de kerk. Onder de keizer Constantijn zijn alle geschriften, die ook maar enigszins, naar een gelijkwaardige rol van de vrouw verwezen geschrapt. Het evangelie van Thomas was te radicaal. Hij stond een kerk voor van leken en zonder priesters, prelaten en een paus. Dat paste niet goed in de plannen van de jonge Rooms-Katholieke kerk. Het Boek der Boeken 11: de samenstelling van de Bijbel