101_ஒரு_நிமிடக்_கதைகள்_விகடன்_பிரசுரம்.pdf
This document was uploaded by user and they confirmed that they have the permission to share it. If you are author or own the copyright of this book, please report to us by using this DMCA report form. Report DMCA
Overview
Download & View 101_ஒரு_நிமிடக்_கதைகள்_விகடன்_பிரசுரம்.pdf as PDF for free.
More details
- Words: 20,563
- Pages: 191
ள த்
ள யாய் அம ர்தம்
ஒ
ந ம டத் த ல் எத் தைனேயா க ேலா மீ ட்டர் ரத் ைதக் கடந் வ க ற ராக் ெகட் . எங் ேகா ஒ ைலய ல் நடக் க ன் ற ந கழ் கைள, அந் த ந ம டத் த ேலேய உலக ன் அைனத் த் த ைசகள ம் ெவள ச்சம ட் வ க ற ெதாைலக் காட் ச . அந் த வைகய ல் , மன த உணர் கைள ந ம டங் கள ல் ெசால் ம் கைதகள் இைவ. வாழ் க் ைகய ன் எல் லா கள ந் ம் அ பவ ந தர்சனங் கைள ச ச ேதன் ள கைளப்ேபால் த ரட் ய ேதன் அைடகள் . வாழ் க் ைகேயா ப ன் னப்பட் ட நைட ைற சம் பவங் கைள உ க் கமாக ம் , நைகச் ைவ உணர்ேவா ம் ஒ சல மண த் ள கள ல் ெசால் , நம் ச ந் தைனக் வ ந் தாக அைமந் த க் ம் இந் தக் கைதகள் , மனச் ேசார் க் ம ந் தாக ம் வ ளங் ம் . ஆனந் த வ கடன ல் பர ெபற் ற ‘ஒ ந ம டக் கைதகள் ’ வாசகர்கள டம் அேமாக வரேவற் ைபப் ெபற் றன. த ய வ வத் த ல் ம ன ஓவ யங் க டன் ம ள ர்ந்த அந் த ம ன் ம ன க் கைதகள் இப்ேபா த் தக வ வ ல் ெவள வ க ற . ைகயடக் கமான இந் த ைல பஸ், ரய ல் பயணங் கள ன் ேபா எள தாக எ த் ச் ெசன் ப க் கலாம் ... ரச க் கலாம் ... ஒவ் ெவா ந ம டத் த ம் இந் த உலைக ஊ வ ப் பார்க்கலாம் !
-பத ப்பாளர்
உள் ேள... தண்ணீரப ் ் ெபண்கள் !
ந ைக தாயாக றாள் !
ஒ
றல்
பலம்
உற கள் !
ஜாக் க ரைத!
தகப்பன் தா !
பக் தா... பக் தா!
காதல் ... க
தய் யா!
ச ல் லைற!
ள்
அவன் இல் ைல!
அ
தாய் ைம
ன் ேனற் றம்
எண்ண ப்பார்!
ப் பார்த்
பார்த்
...
- த .ெகா.ப
த .ெகா.
ெபண் மனம்
யார் மன ல யா ?
தண்டைன
ெசாத்
அதற்
ம் ச ல வழ கள் !
ந ழல் ந ஜமாக ற
பத்
!
ைபசா ஸ்கீ ம் !
அவமானமா இ க் !
அவ
க்
ஒ
ேவைல!
க ர க் ெகட்
இழப்ப ல் இரண்
இறந் தவள் எ
வ தம் !
த ய க தம் !
மணமகள் !
ட் ல் அவள் !
எத ர்
பாவம் டா பாட் !
எத ர்க்காற்
!
ப்பர் ஹீ ேரா!
க தங் கள் !
இரண்
தர்ம தர சனம் !
கவர் ஞானம் !
த ண்டாட் டம் !
உற !
ண் ேகால்
24 மண ேநர
ம் ...
அவன் பார்ைவய ல் அந் தப்படம் !
எல் லாம் ெதர
ம் . ஆனா...
ச கரம்
கா(ர்)ரணம் !
ேபாத மரம் !
மாம யார்!
சா
ர்யம் !
அவசர உதவ !
வாய் !
ைற!
ைக !
ந ற் ப
ேவ...
ச ன் னப்
ள் ைளயா இ க் ேக!
உட் கார ஒ
இடம் !
ப் ைபயன் !
தனக் த் தாேன...
தம ழ் ப் பாட்
ெதள
!
!
ெவ க் கப் ேபாக ற
..!
தங் கப் பல்
ம் கண்
கண்
கல்
ம் ெகாள் ைளய த் தால்
ள மங் கன்
ரத் தாேத!
இரண்டாவ
இன் ன ங் ஸ்
நம் ப க் ைக
ேதங் க் ஸ் வாத் த யாேர!
அப்பா
கத் த ல் ...
ப்ஸ் தர்மம் !
ேயாச க் க றாங் கப்பா!
உக் காந்
மேரசன் என் ெறா
வள் ளல் !
காரணம் ..?
த் தம் !
ெசயல் !
ைழந் ைத!
தங் கச்ச இ க் ம் ேபாேத...
தீ ர்ப் !
பயம் !
ேபர
ைல!
ேபரம்
ேடஸ்ட்
கல் யாணம் எப்ேபா
!
ஆட் டம் !
ஞானம் ேத ...
த த க்
மர யாைத!
எர க ற ெந ப்ப ல் ...
ந ைன கள் !
வசத ய ல் லாத க ராமத்
ஹீ ேரா!
கஸ்டமர் ைசக் காலஜ !
இந் த வய க்
ேமல...
வ !
எத ர்பாராத உதவ !
ஒ வன் ஒ த் த
இ க் கா... இ க் கா?
ப ரார்த்தைன!
கா
ப் ெபட் ?!
ப ச்சதாப் பார்த்
...
தல் இடம் !
ேபா
ஸ் மாப்ப ள் ைள!
அவன் தான் இவன் !
இந் த யாவ ல் இ க் க ேறாமா?
தண்ணீரப ் ் ெபண்கள் !
‘‘வ
, உனக் இந் தத் தா ப்பரா இ க் டா! ஜீ ன யஸ் மாத ர ெதர யேற! இப்ப ேய ெமய ன் ெடய ன் பண் !” - ெசான் னவள் ேர கா. என் ய ர்க் காத ! “ஐஸ்க் ரீம் சாப்ப டலாமா?” என் ேறன் . “பாராட் ன க் ட் ரீட்டா? ெபர ய கப்பா வாங் டா! அல் ப்ஸ் மாத ர அஞ் பா ஐஸ் வாங் க க் ெகா த் , நக் க ட் றப் ேபாேற!” என் றாள் . ெசால் க் ெகாண் இ ந் தேபாேத, ச ச ெவன் சாரல் அ க் க, ‘‘வர்ற யா, உள் ேள ேபாய் உட் கார்ந் க் கலாம் ?” என் ேறன் . “ஏய் ... இ டா! எவ் ேளா நல் லா இ க் . ரச க் கத் ெதர யாத ண்டமா இ க் க ேய, உன் ைனப் ேபாய் லவ் பண்ேறன் பா !” என் ைகையப் ப த் இ த் , சாரல் ெதற ப்ப ல் உட் காரைவத் தாள் . ப ற ஒ நாள் ... “வ ஷால் , தல் ல இந் தத் தா ைய எ ப்பா! ப ச்ைசக் காரன் மாத ர இ க் !” ேர காேவதான் ! “ஐஸ்க் ரீம் சாப்ப டற யா?” என் ேறன் . “ேவணாம் . ராத் த ர பன் னண் மண க் ப் ைபத் த யக் காரன் தான் ஐஸ்க் ரீம் த ன் பான் !” அன் ைறய த னம் ேபாலேவ, சாரல் மைழ! “ேஹய் ... மைழ ெபய் . உைறக் கேவ இல் யா?” என் றாள் .
“இல் ல... இ நல் லா க் !” “நாைளக் ஆபஸ் இ க் , ெதர ம ல் ேல? அவத ப்படற ? தல் ல எ ந் உள் ேள வா!”
என் ன ஆச் ேர கா க் ? ேவெறாண் எனக் ம் அவ க் ம் !
ரம் வந்
ப த் தா, யார் இங் ேக
ம ல் ைல... கல் யாணம் ஆய
ச் ,
- ஆர்.ைஷலஜா
ஒ
ந ைக மீ னேலாசன ,
ந ைக தாயாக றாள் !
ழந் ைதக் ச் சாப்பா ஊட் ட யற் ச ெசய் ெகாண் இ ந் தாள் . ழந் ைத அவள் ப ய ல் அகப்படாமல் ஓ ஓ ப் ேபாய ற் . மீ னேலாசன அதன் ப ன் னாேலேய ஓ ப் ேபாய் , ெகஞ் ச க் ெகாஞ் ச ேசா ஊட் னாள் . ‘‘ேடய் கண்ணா! ஓடாதடா... என் ெசல் லம் இல் ல, சமத் தா மம் மம் சாப்ப வ யாம் , என் ன...’’ என் அவள் ெகஞ் ச க் ெகாண் இ ந் தேபாேத, கட் ... கட் ... என் றார் ைடரக் டர். ‘‘என் னம் மா... இேதாட நா ேடக் ஆய ச் . உன் கத் ல ஒ தாய் க் உண்டான பாசேம வர ேய! எக் ஸ்ப ரஷன் சர யா இல் ேல. ேலசா ேகாபம் ெதர . ழந் ைத என் னதான் ம் பண்ண னா ம் , உன் கத் ல உள் ள அன் ள ம் மாறக் டா . சர யா?’’ ‘‘ஓ.ேக. சார்... இப்ப கெரக் டா பண்ண ேறன் !’’
ந் வட் க் வந் தாள் மீ னேலாசன . அவள ன் இரண் ட் ங் ழந் ைத ேவைலக் கார ய ன் ம ய ல் உட் கார்ந் சமர்த்தாக சாப்ப ட் க் ெகாண் இ ந் த !
வய க் மம் மம்
- எஸ்.ெஜயெலட் ம
றல்
மன தாப மானேம ெசத் ப்ேபாச் லதா! அவனவ ‘‘நாட் ல யநலம் தான் ெபர சா இ க் ” என் ேறன் மைனவ ய டம் வ த் தமாக. “என் னங் க ஆச் ?” என் றாள் .
க் ம்
ஆக் ெடன் ட் ! ஆட் ேடா ைரவர் ஸ்பாட் லேய கா “வர்ற வழ ய ல ஒ ேபால! உள் ேள ஒ ெபர யவர் அ பட் க் க டக் க றார். அவர் சம் சாரத் க் ம் நல் ல அ . ‘ஐேயா! யாராவ வந் ெஹல் ப்பண் ங் கேளன் ’ பர தாபமா கதற க் க ட் இ க் காங் க. ஆனா, ஒ த் தனாவ உதவ க் ப் ேபாக ேம..? ம் ம் ! அத் தைன ேப க் ம் பயம் . பாழாப்ேபான பயம் . ேபா ஸ், ேகார்ட், வ சாரைணன் அைலய ேமன் பயம் ..! யநலம் ச்ச ஜனங் க!’’ “நீங் க என் ன பண்ணீங்க?” “என் ன ேகக் கேற நீ? அங் க என் ன, என் மாமனாரா ேமேனஜரா இ க் கான் ? டயத் க் ஆபஸ் ேபாகைலன் னா சீ ட்ைடக் க ழ ச் வான் , ெதர ம் ல?”
- பா.சத் த யேமாகன்
பலம்
ராஜேசகரன் ஒ
ப ச னஸ் ேமக் னட் . ேகா கள ல் ரள் பவர். பணம் தான் அவர பலம் . ஆ தம் . அத் தைன ேபைர ம் பணத் தாேலேய அ ப்பார். ேபான வாரம் அவர கம் ெபன ய ல் நடக் க இ ந் த ேவைல ந த் தத் ைதக் டப்
பணத் தால் தான் த த் ெவற் ற !
ந
த் த னார்.
ன யன்
டைரப் பணத் தால் அ த் தார்.
அன் ைறக் ராஜேசகரன் ெபா ேபாக் காகக் காட் ஆ னார். ெகா த் தமான் . சர யான ேவட் ைட. சட் டம் அத கார ையப் பணத் தால் அ த் தார். வ த ம் ம் வழ ய ல் அவர ஜீ ப் வ பத் க் ள் ளான . சகத ய ல் வ ந் க டந் தார் ராஜேசகரன் . அவைரக் சாைலெயங் ம் இைறந் க டந் த அவர ‘பலம் ‘!
ல் மான் ேவட் ைட ேபச ய காட் லாகா பலத் த அ பட் ரத் த காப்பாற் ற வராமல் ,
-
த்
உற கள் !
கைட ேபாடலாம் இ க் ேகன் . ேலான் ‘‘வணக் க ங் க! ட ன் ல ஒ ெகாஞ் சம் ஜாஸ்த யா ேபாட் த் தந் தீங் கன் னா உதவ யா இ க் ங் க. ஐயா இங் க இ க் ம் ேபாேத ச் க் ெகா த் தா நல் லா இ க் ம் . ஒ வைகய ல, ஐயா என் சம் சாரத் க் ப் ெபர யப்பா ைறயாக ம் வட் ல ம் ெசால் ச் . நாமதாேனங் க நம் மா ங் கைளக் ைக க் க வ ட ம் ...’’ - ேபங் க் ேமேனஜர டம் ைழந் ேபச , கார ய சாதகம் ெசய் ெகாண் தன் கைடக் த் த ம் ப னான் கேணசன் . ‘‘ச த் தப்பா... அம் மா ெகாஞ் சம் ள வாங் க யாறச் ெசால் ச் !’’ என் வந் ந ன் றான் ச வன் ரா . ஒன் வ ட் ட உற ைற. கேணச க் வந் தேத ேகாபம் ... ‘‘ஆமா, உங் க ஆத் தா க் ேவற ேவைலேய ெகைடயா ! ெசாந் தக் காரன் ஒ த் தன் ன் க் வந் ட் டான் ெதர ஞ் சா ேபா ேம... ெநாய் ெநாய் அர ச் ப் ங் க வாேள! ஓ ப் ேபாய் ள க் க் கா வாங் க ட் வா, ஓ !’’
- ம.சீ ன வாசன்
ஜாக் க ரைத!
ேசலம் ,
த ய பஸ் ஸ்டாண் ல் ஒ ப ளாட் ஃபாரக் கைடய ல் த் க் ெகாண் இ ந் த அவன கண்கள ல் பட் ட காவல் ைறய னர ன் அற வ ப் - ‘ப க் பாக் ெகட் த டர்கள் ஜாக் க ரைத!’ க் ற் றவன் , உடேன தன் சட் ைடப் ைபய ல் 20 ஆய ரம் இ க் க றதா எனத் ெதாட் ப் பார்த் க் ெகாண்டான் . இ ந் த . பஸ் ல் ேபாகலாமா, ேவண்டாமா என ஒ கணம் தயங் க யவன் , அந் தப் பலைகய ல் இ ந் த த டர்கள ன் ைகப்படங் கைளக் ர்ந் பார்த்தான் . ப ன் னர் ஒ க் வந் தவனாக, த த ெவனக் ட் டம் ந ரம் ப வழ ந் த ஒ ட ன் பஸ் ல் ெதாற் ற ஏற னான் . ‘நல் லேவைள! அத ல் என் படம் இல் ைல’ என் ற ந ம் மத டன் ைதர யமாக தன் ப க் பாக் ெகட் ெதாழ ைல ஆரம் ப த் தான் !
- ேகா.ெசந் த ல்
மார்
தகப்பன் தா !
மகள் கல் யாணத் த ல் ஒ
அப்பன் இப்ப யா இ ப்பான் ? தப்ப வந் த ைகத மாத ர , ேகாய ல் வாச ல் உட் கார்ந்த க் மாத ர , ஆ மாத தா ேயா கல் யாண மண்டபத் த ல் ஓ க் ெகாண் இ ந் த என் நண்பைனப் பார்க்கப் பார்க்கக் க எனக் .
ெஜய ந் ம் ப ச்ைசக் காரன் க் ம் ெந க் ம் ப்பாக இ ந் த
மாப்ப ள் ைள வட் க் காரர்கள ன் பார்ைவய ல் ேக ர ய, சங் கடமாக இ ந் த .
ம் , க ண்ட
ம் இ ப்ப
ெபா க் க யாமல் நண்பன ன் அ க ல் ேபாேனன் . “என் னய் யா இ ேகாலம் , ேஷவ ங் டப் பண்ணாம..?” என் ேறன் . “என் ெபாண் க் ஒ வரன் ேத , ந ச்சயம் பண்ண எவ் வள அைலஞ் ச ப்ேபன் ெதர மா? வந் த வரெனல் லாம் ஏேதா காரணத் தால தட் க் க ட் ேட ேபாச் . அப்ேபா ேவண் க் க ட் ேடன் என் லெதய் வத் க் ... என் மக க் க் கல் யாணம் ஞ் ச ப ற , உன் ேகாய க் வந் தா எ க் க ேறன் ! அதான் ...” என் றான் .
- அரச யன் பன்
பக் தா... பக் தா!
ஞ் ச ம் க ளம் பட் மான் ‘‘ வாம ! ேபான வாரம் வந் தப்ேபா, தர சனம் உத் தர ேகட் ேடன் . ஒ மண ேநரம் கழ ச் தான் உத் தர ெகா த் தீங் க. அதனால ரய ைலப் ப க் க யேல. அப் றம் தான் ெதர ஞ் அந் த ரய ல் வ பத் க் ள் ளாய ச் ன் ! என் உய ைரக் காப்பாத் த ட் ங் க சாம !’’ தன் ைன நமஸ்கர த் எ ந் தவைரப் பார்த் , மகான ன் கத் த ல் ன் னைக. ‘உன் ஒ த் தன் உய ைரக் காப்பாத் த ட் டதா சந் ேதாஷப்படற ேய... அந் த வ பத் ல பல உய ர்கள் ேபாச்ேச! அைதப் பத் த உனக் க் கவைலேயா, வ த் தேமா வரைலேய..?’ என் தன் பக் த க் ப் பக் வம் வராதைத எண்ண அவர் உத ர்த்த ன் னைகதான் அ என் யா க் ம் ர யவ ல் ைல!
- அக லா கார்த்த ேகயன்
காதல் ... க
தய் யா!
‘‘இங் ேகேய ெவய ட் பண்
. இேதா பத் ந ம ஷத் த ல் வந் டேறன் ’’ என் தன் நைககைள வாங் க க் ெகாண் , வ ற் ப் பணமாக மாற் ற வ வதாகச் ெசால் ச் ெசன் ற ப ரகாைஷ இன் ம் காேணாேம என் தவ த் க் ெகாண் இ ந் தாள் கீ தா. இ வ ம் ேசர்ந் அன் ரய ல் ஓ ப் ேபாவதாகத் த ட் டம் . அவர்கள் ெசல் ல ேவண் ய ரய ல் க ளம் வதற் கான ஆயத் தங் கள் ெதர ந் தன. பதற் றத் டன் ற் ற் ம் பார்த்தாள் கீ தா. காதலைனத் ேத ய அவள வ ழ கள் யேதச்ைசயாக அ க ல் இ ந் த அற வ ப் ப் பலைகையப் பார்க்க, அத ல் ‘ைக க ம் இடம் ’ என் எ தப்பட் இ ந் த !
- ஜ .ஞானாம் பாள்
ச ல் லைற!
ந
த் தம் இல் லாத இடத் த ல் ேபா ம் ேபா வந் த, வ ச ல் சத் தத் த ன் காரணம் ர யாமல் அவசரமாக ப ேரக் ைக அ த் த னார் ைரவர் ைகயன் . ‘‘ஒ பாதாேன... நாைளக் வாங் க க் கக் டாதா?’’ என் பர தாபமாகக் ேகட் ட அந் தக் க ழவ ய ன் ேமல் கண்டக் டர் கணபத பாயாத ைறயாக... ‘‘ஒவ் ெவா த் த ம் ஒ பா பாக் க ெவச்ச ட் ப் ேபானீங்கன் னா என் ெபாழப் என் னாவ ? தல் ல கீ ழ இறங் !’’ என் ெசால் யப க ழவ ைய இறக் க வ ட் வ ச ல் ஊத, பஸ் றப்பட் ட . ட் ந் கணபத வ த ம் ப யேபா அவர் வ மட் ம் இ ள ல் ழ் க க் க டந் த . ‘கரன் ப ல் கட் ட கைடச நாள் . மங் கம் மா கட் டாம வ ட் ட் டாேளா?’ என் ற சந் ேதகத் டன் ‘‘ஏய் மங் கம் மா!’’ என் உரக் கக் கத் த னார். ைகய ல் ெம வத் த டன் வந் த மங் கம் மா, ‘‘கைடச நா கா ெகா த் நீ க த் த அ த் த னால எவ் வள அவமானம் . ஒ பா ச ல் லைற இல் ேலன்
ேநரத் ல த ப்ப அ ப்ப ட் டான் . ஒ பாதான் , அட் ஜஸ்ட் கைடச பண்ண க் கக் டாதான் ேகட் ட க் , அந் த ெபாறம் ேபாக் என் ன ேபச் ப் ேபசறான் ! உனக் எங் கய் யா ெதர யப்ேபா அெதல் லாம் ?’’ என் மங் கம் மா எர ச்சலாக ேபச க் ெகாண்ேட ேபாக, கணபத அத ர்சச ் ய ல் ச ைலயாக ந ன் றார்!
- எஸ்.மாலா
ள்
த ேன
ம் த வ் யா ம் ஒேர அ வலகத் த ல் ேவைல ெசய் பவர்கள் . தங் கள் ம் பத் தவர்கைள எத ர்த் க் ெகாண் காதல் த மணம் ெசய் ெகாண்டவர்கள் . ஒ வ டம் இன ைமயாகக் கழ ந் , அவர்கள் அன் க் ச் சாட் ச யாக ஒ ழந் ைத ம் ப றந் த . ஆனால் பர தாபம் , ப றந் த இரண் மண ேநரத் த ேலேய அ இறந் ேபாய் வ ட் ட . ேசாகம் தாளாமல் இ வ ேம ப த் ப் ப த் த ேபால் வட் ல் டங் க க் க டந் தனர். க ட் டத் தட் ட ஒ மாதம் ஆக ம் இ வ ம் ேவைலக் ேக வரவ ல் ைலேய என் பார்த் , ஆ தல் ெசால் வ ட் ப் ேபாவதற் காகச் சக ஊழ யர்கள் வந் த ந் தனர். வரேவற்
ப் ேபச க் ெகாண்
இ ந் தவன் , அவர்க
க் க்
க் கத் தண்ணீர ்
உள் ளைறக் ப் ேபானேபா த வதற் காக எ ந் ெசான் ன காத ல் வ ந் த ..
, ஒ வர்
ப்பாகச்
“ப றந் 2 மண ேநரேம ஆன ழந் ைதய ன் ப ர ேவ இவங் கைள இவ் வள ேசாகத் த ல் தள் ள ச்ேச! 20 வ ஷம் , இவங் கைளப் ெபத் வளர்த் ஆளாக் க ய இவங் க ெபற் ேறா க் இவங் க ப ர எவ் வள ேவதைனயா இ ந் த க் ம் !” த ேனஷ் , த வ் யா தம் பத ய ன் கண்கள ல் இ ந் நீராக வழ ந் த ற் ற உணர்சச ் !
- ெச.தம ழ்
அ
ராதா உள் ேள
அவன் இல் ைல!
ைழ ம் ேபாேத,
‘‘ந ல் ’’
என்
கத் த னார் அப்பா.
‘‘எங் ேக
ேபாய ட் வேர?” “என் ஃப்ெரண்ட் மத வட் க் ப் ேபாய் ...’’ ‘‘ெபாய் ! நீ ம் ஒ ைபய மா காப ஷாப்ல உட் கார்ந் ேபச ட் ந் தைதப் பார்த்ேதன் ...’’ ‘‘யா... யார்பப ் ா?” “ந க் காேத! ேசாடா ட் க் கண்ணா ேபாட் க் க ட் , ஸ் மாத ர இ ந் தாேன... உண்ைமையச் ெசால் , அவைன லவ் பண்ற யா என் ன?” சட் ெடன் ந ம் மத யானாள் ராதா. ‘‘ேசச்ேச! இல் ைலப்பா. சத் த யமா ெசால் ேறன் , அவைன நான் லவ் பண்ணைல!” ஆமாம் ; ராதா லவ் பண்ணவ ல் ைல... அவைன!
- ரவ ப ரகாஷ்
தாய் ைம
“நாங் கேள
ெரண் ெபாட் டப் ள் ைளங் கள ெவச் க் க ட் , வாய் க் ம் வய த் க் ம் பத் தாம காலந் தள் ள ட் க் ேகாம் . இவேராட அண்ணன் தஞ் சா ர்ல ஜ ள க் கைட, லாட் ஜ் வசத யா இ க் கா . எங் க மாம யார்க்
க ழவ அவர்க ட் ட ேபாய் இ க் கலாம் ல? எங் க க் ப் பாரமா இங் ேகேயதான் அடமா இ க் !” என் அ க் க என் ன டம் லம் வாள் என் பக் கத் வட் த் ேதாழ சரளா.
இன் ைறக் அவள மாம யாைரக் ேகாய ல் பார்த் , அவர டேம ேகட் வ ட் ேடன் . “ஆமா ெஜயா! ெபர ய ைபய ம் ப் ட் க் க ட் ேடதான் இ க் கான் . ேபானா மகாராண மாத ர இ க் கலாம் தான் . ஆனா பாவம் , ச ன் னவன் இங் ேக ெரண் ள் ைளங் கைள ெவச் க் க ட் க் கஞ் ச ச் ட் இ க் ம் ேபா , என் னால அங் ேக எப்ப நல் ல ேசா த ங் க ம் , ெசால் ! அதான் , கஷ் டத் ேதாட கஷ் டமா இவேனாேடேய இ க் ேகன் . நான் இங் ேக இ க் றதாலதான் ெபர ய ைபய ம் என் ெசல க் ன் மாசம் ெகாஞ் சம் பணம் ெகா க் றான் ” என் றார் மாம , கண்கள் கச ய. இமயத் ைதவ ட இன் ம் ஒ ப உயர்ந்த தாய் ைம என் ப ர ந் த எனக் !
- மானா பாஸ்கரன்
ன் ேனற் றம்
தாம் பரத் த
ந்
ைஹேகார்ட் ெசல்
ம் 18-ஏ பஸ் ப
ங் க வழ ந் த
.
ஞானப்ப ரகாசம் பஸ் ன் கைடச ப ய ல் ெதாற் ற க் ெகாண்ேட, “சார், ஆ ங் க ெவள ேய ெதாங் கறாங் க இல் ேல... ெகாஞ் சம் உள் ேள ேபாங் க!” என் ரல் ெகா த் தார். ேமல் ப ய ல் ந ன் ற ந் த இைளஞன் , “இடம் இ ந் தா ேபாகமாட் டமா? உனக் யைலன் னா இறங் க அ த் த வண் ய ல வா!” என் றான் . அ த் த ஸ்டாப்ப ங் க ல் எப்ப ேயா ந் , ேமேல ஏற , சற் வசத யாக ந ன் ெகாண்டார் ஞானப்ப ரகாசம் . “சார், ெகாஞ் சம் உள் ேள ேபாங் க! ந க் கேவ யைல!” “இங் ேக மட் ம் என் ன கா யாவா இ க் ? ந க் க யைலன் னா இறங் க ஆட் ேடா ல வா!” இந் த ைற இடம் ேகட் ட ேவ ஒ ஆசாம . ஆட் ேடா பர ந் ைரத் த நம் ம ஞானப்ப ரகாசம் .
- எஸ்.ச ரவணன்
எண்ண ப்பார்!
“சார், 7,500
பாய் க் ெசக் மாத் த ட் ப் ேபாேனன் . வட் ல ேபாய் எண்ண ப் பார்த்தா, ஒ பாய் ...” ராமநாதன் க் ம் ன் ேப ேபங் க் ேக யர் கத் த னார்... “பணத் ைத வாங் க ன ம் க ன் டர ேலேய எண்ண ப் பார்த்த க் க ம் . வட் க் ப் ேபாய் சாவகாசமா எண் வங் களா?”
‘‘சார், அ வந் ...’’ ‘‘என் னய் யா வந் , ேபாய ..? உங் க க் காகத் தாேன அங் ேக ெபர சா ேபார் மாட் ெவச்ச க் ேகாம் . வாங் க ன பணத் ைத க ன் டர்லேய எண்ண ப் பா ங் கன் ..! ப ச்சவங் களா இ க் கீங் க, பண்ற தப் ெதர யாதா?’’
“ஸார சார், இங் ேகேய எண்ணாத அத கப்ப யான பாய் !” என் ராமநாதன் .
என் தப் தான் ! ெகா த் வ ட்
இந் தாங் க, அந் த ெவள ேயற னான்
- வ ஸ்வ
பன்
பார்த்
ப் பார்த்
...
வ
கட் வதற் ன் , ெபர ய ெபர ய வாஸ் ந ணர்கைள எல் லாம் அைழத் வந் ஆேலாசைன நடத் த னான் ந் தர். வாஸ் பார்த் க் கட் டவ ல் ைல என் றால் , வ தைழக் கா என் க ற நம் ப க் ைக அவ க் ள் வ வாக ஊற ய ந் த . எனேவ, வாஸ் ந ணர்கள ன் அற ைரப்ப ேய ஒவ் ெவான் ைற ம் பார்த் ப் பார்த் க் கட் னான் ந் தர். வ அ ைமயாக அைமந் தத ல் அவ க் ெராம் ப மக ழ் ச்ச . ஆனா ம் , அந் த மக ழ் ச்ச ெராம் ப நாள் நீ க் கவ ல் ைல. வட் ன் ன் பாத இ க் கப்பட் ட . அரசாங் க றம் ேபாக் ந லத் த ல் கட் டப்பட் இ க் க றதாம் ! -பன க ல்
கா. கத ர்ேவல்
த .ெகா.
- த .ெகா.ப
தீ பாவள ப் பண் ைகெயல் லாம்
ந் , ேபன் ட் , ச் சட் ைட அண ந் ஆபஸ க் ச் ெசன் ேறன் . உசத் த யான ெரஸ் க ைடயா . இரண் ேம 300 பாய் க் ள் இ க் ம் ப யாக எ த் த . ஏைழக் ேகத் த எள் ண்ைட! ஆனால் , இந் த சாம நாத க் ெசம நக் கல் . ‘‘வாய் யா மாப்ேள! கெலக் டர் மாத ர இ க் கீேர! ேரமாண்டா, பட் டர் இங் ேலண்டா?” என் அத் தைன ேபர் எத ர ம் சத் தமாகக் ேகட் டான் . ச்சமாக இ ந் த . அச வழ யச் ச ர த் வ ட் , பத ல் ேபசாமல் ஒ ங் க ச் ெசன் வ ட் ேடன் . தீ பாவள ச் ெசல க் இல் ைலெயன் இவன டம் ைக நீட் , 5,000 பாய் கடன் வாங் க ய என் தப் ! பணம் வந் த ம் தல் கார யமாக இவன் கத் த ல் வ ட் ெடற ய ேவண் ம் . ன் மாதம் கழ த் ... என் ப றந் த நா க் காக வாங் க ய உைடைய அண ந் ெசன் ேறன் . அேத 300 பாய் பட் ெஜட் !
‘‘வாேர வா! சாம நாதன் .
எம் .ஜ .ஆர்.
மாத ர
கலக் க ற ேயய் யா!”
என்
வரேவற் றான்
அவன் வய ற் ற ல் ெசல் லமாகக் த் த , ‘‘என் ன, எனக் வயசாய ச் ன் ெசால் ற யா? நாங் க இப்ப ம் த் தான் ” என் ச ர த் ேதன் . ெசால் லவ ல் ைலேய... அவன டம் வாங் க ய கடைன ேபான மாசேம த ப்ப க் ெகா த் வ ட் ேடன் .
- ரவ ப ரகாஷ்
ெபண் மனம்
வந் தனா ஒ
மண
ேநரமாகச் ேசைலகைளப் ப ர த்
இ ந் தாள் . “ேமடம் , இந் த ப்ர ன் கலர் உங் க ேகர்ள்.
க்
ப் ேபாட் க் ெகாண்
நல் லா இ க் ம் !” என் றாள் ேசல் ஸ்
“ேவண்டாம் . அந் த க் ரீைன எ . ப்ச.் .. இ டல் லா இ க் ேக! அேதா, அங் ேக டார்க் மஞ் சள் கலர்ல... அ தான் ...” இன் ம் பல ேசைலகள் அவற் ற ன் இடத் ைத வ ட் இறங் க வந் தன. ேமைஜ மீ வ ந் க டந் த ேசைல மைலையப் ரட் ப்ேபாட் , ஒ வழ யாக தன் த ல் பார்த்த ேசைலைய அைர மனேதா ெசெலக் ட் ெசய் தாள் வந் தனா. ப ல் ேபா வதற் காகக் காத் த ந் த ேநரத் த ல் , கணவன டம் க க த் தாள் ... “அந் த ேசல் ஸ் ேகர்ள் கட் ய க் க ற டைவ அழகா இ க் க ல் ேல?”
- ச .ேக.ப ரஷாந் த
யார் மன ல யா ?
“உங் கள் மனத ல் இ ப்பவர் ஓர் ஆணா?” “ஆமாம் !” “அவர் இந் த யாைவச் ேசர்ந்தவரா?” “ஆமாம் !” “ெதன் ன ந் த யர்..?” “ஆமாம் !” “அவர் இப்ேபா உய ேரா இ க் க றாரா?” “ஆமாம் !” “அவர் கைல, இலக் க யம் , அரச யல் இந் தத் ைறகள ல் ஒன் ற ல் ப ரபலமானவரா?” “இல் ைல!” ேகள் வ கள் ெதாடர்ந் ெகாண்ேட இ ந் தன. 21 ேகள் வ கள் ந் ம் ப ரதீ ப்பால் அந் தப் ெபண்ண ன் மனத ல் இ ப்பவர் யார் என் கண் ப க் க யவ ல் ைல. ேதால் வ ைய ஒப் க் ெகாண் , ‘யார் அந் த நபர்?’ என் ேகட் க,
ேபர் இ ந் ட் டா மட் ம் ெபர ய க ராண்ட் மாஸ்டர் “ப ரதீ ப் ஆய வ யாக் ம் ? என் மன ல உன் ைனத் தவ ர, ேவற யார்ரா இ ப்பா ?” கலகலெவனச் ச ர த் த ைமத
, சட் ெடன ெவட் கம் பரவத் தைல ன ந் தாள் !
- எஸ்.ரஜ ன ெவங் கடாசலம்
தண்டைன
மேகஷ்
ஓட் ட
ம்
நைட மாக ஸ் ல் காம் ப ண்ைட ெந ங் க யேபா , ப ேரயர் ந் வ ட் ந் த . எல் லா மாணவர்க ம் தத் தம் வ ப்பைறக க் ள் ேபாய் வ ட் க் க, ேலட் டாக வந் த ந் த ஏெழட் மாணவர்கள் மட் ம் மண ல் ட் ேபாட் ந் தார்கள் . மேக க் உள் ேள ைழயத் தயக் கமாக இ ந் த . அேத சமயம் , தம ழாச ர யர் மத வதனன் அங் ேக வந் தார். ட் ேபாட் ட மாணவர்கைள எல் லாம் ஒவ் ெவா வராக அைழத் , “இன ேம ேலட் டா வ வ யா? வ வ யா?” என் அதட் ைகைய நீட் டச் ெசால் , ஸ்ேகலால் ஒ அ ைவத் , உள் ேள அ ப்ப னார். அத் தைன மாணவர்க ம் உள் ேள ேபான ப ன் , தம ழாச ர யர ன் தைல ம் மைறந் வ ட் டதா என் பைத உ த ப்ப த் த க் ெகாண் , ெம வாகப் ைன நைட நடந் , தன் அைறைய அைடந் தார் அந் தப் பள் ள ய ன் தைலைம ஆச ர யர் மேகஷ் .
- நவநீதன்
ெசாத்
“இேதா பா ங் கப்பா! உங் கப்பா ெபர யவ க் . அேதாட மச் வ ஆத் ப் பாசன ந ல ம் ஒ ச் வ ெகா த் த ப ன் னா , உங் கப்பேனாட
ெசாத் ல ேமட் க் கா ஏ ஏக் கரா ஒண் ; ச ன் னவ க் நா ஏக் கரா ம் பஞ் சாயத் ல சந் ேதாஷமா ப ர ச் க் ெரண்டாந் தாரத் மகன் ட ன் ேலர்ந்
வந்
தனக் ம் ெசாத்
ேவ
ம்
ேகக் கறாப்ல. என் ன ெசய் யலாம் ?”
பஞ் சாயத் த் தைலவர் ேகட் க, “ெமாறவாசல் ெசய் ய வந் தவ க் ப் ெபாறந் த பய க் ெசாத் ேவ மாமா?” என் எக ற னார்கள் அண்ணன் , தம் ப இ வ ம் . “ஐயா! ெபர யவ க் வப்பாட் யா இ ந் த எங் கம் மா க த் ல தா கட் டெவச் , ெரண்டாம் தாரமாக் க , நான் ப றந் த க் ஒ அர்த்தம் ெசஞ் சேத ண்ண யவத இவங் க அம் மாதா ங் க. நான் ெசாத் தா எனக் க் ெகா ங் கன் ேகக் ற , இவங் க ெரண் ேப ம் ஒ க் க ன அந் த ெதய் வத் ைததான் !” என் கண்ணீ டன் ைக ப்ப னான் அந் த ட ன் இைளஞன் !
- ‘ேதவ ’ கேணஷ்
அதற்
ம் ச ல வழ கள் !
நல் ல ேவைலய ல் இ ந் த என் நண்பன் ேசக க் த் த ெரன ேவைல
ேபாய் வ ட் ட . ஏேதா பழ வாங் கல் வ வகாரம் ! ஆ தல் ெசால் லப் ேபாய ந் தேபா , வ ஷத் ைத வ ங் க த் தற் ெகாைல ெசய் ெகாள் ள யன் ெகாண் இ ந் தான் . ஓ ப்ேபாய் த் த த் , “ைபத் த யமாடா உனக் ? இப்ப என் ன நடந் ேபாச் ன் இந் த க் வந் ேத?” என் ேறன் . “என் ைன ேவற என் னடா பண்ணச் ெசால் ேற? என் எத ர்காலேம இ ண் ேபாச்ேச!” என் அ லம் ப னான் . “அத க் கட் ம் ... தற் ெகாைல பண்ண க் க வ ஷம் தான் க ைடச் தா உனக் ? ேவற வழ ேய ெதர யைலயா?” என் ேறன் . “ஏன் ... க் க மாத் த ைர வாங் க ங் கலாம் , உயரமான கட் டடத் ேலர்ந் த க் கலாம் , கடல் ல த ச் சாகலாம் , ரய ல் ல தைலையக் ெகா க் கலாம் ,
தீ க் ள க் கலாம் , க ப்பாக.
க்
மாட் க் கலாம் ...
இப்ப
என் ன
அ
க் ?”
“சாகற க் ேக இவ் வள வழ கள் இ ந் ன் னா, வாழற க் எத் தைன வழ கள் இ க் ம் ? அைத ஏண்டா ேயாச க் கேல?” என் ேறன் . சட் ெடன ேசகர ன் கத் த ல் ஒ ெதள ப றந் த !
என் றான் இன்
- ச .சந் ேதாஷ்
ம்
மார்
ந ழல் ந ஜமாக ற
“
!
தலாள , நம் ம ஃேபக் டர ல ேவைல ெசய் ற ெதாழ லாளர்க க் ப் ேபச னப ைறயான சம் பளம் தராம, இப்ப க் ைறவா தரீங்கேள, இ ந யாயமா?” - சீ ற னான் ெதாழ லாளர் தைலவன் கந் தன் . “ஏன் டா க் கார நாய் ங் களா! ேவைல இல் லாம ெவட் யாத் த ர ஞ் ச
ேப க் ேவைல ெகா த் த க் ேகன் . இ ஐந் சர யா தர ேமா?” - ஃேபக் டர ஓனர் மாரேவ
ல உங் க க் ச் சம் பளத் ைத கம் ச வக் கக் கத் த னார்.
“கட் ... கட் .... ஷாட் ஓேக!” என் றார் ைடரக் டர். படப்ப ப் ந் த ம் , ெதாழ லாளர் தைலவனாக ந த் த ஹீ ேரா கார ல் ஏற க் க ளம் ப, ‘நா நாளா ேபட் டா தர ேய... இன் ன க் காச் ம் த வாங் களா?’ என் கவைலேயா காத் த ந் தார் ஃேபக் டர ஓனராக ந த் த ைண ந கர்!
-
.ப ர
பத்
அந் த ெசல் ேபான் கம் ெபன ஒ
ைபசா ஸ்கீ ம் !
த ய த ட் டத் ைத அற கப்ப த் த ய ந் த . தனக் ெராம் ப ேவண் யவர்கள் யா ைடய நம் பைரயாவ பத ெசய் ெகாண்டால் , அவ டன் ேபச ந ம டத் க் 10 ைபசா மட் ேம சார்ஜ்! இந் தத் த ட் டத் த ல் யார் என் ைடய ெசல் நம் பைரப் பத ெசய் ெகாள் ளப் ேபாக றார்கள் ? என் நண்பன் மாைரக் ேகட் ேடன் . த ச்ச ய ல் உள் ள தன் நண்பன் ஒ வன ன் நம் பைரப் பத ெசய் த ப்பதாகச் ெசான் னான் . என் மைனவ ையக் ேகட் ேடன் . தன் ேதாழ ச ேநகாவ ன் நம் பைரப் பத ந் த ப்பதாகச் ெசான் னாள் . என் மகைனக் ேகட் ேடன் . தன் காேலஜ் ேமட் ஒ வன ன் நம் பைரப் பத ந் த ப்பதாகச்
ேச..! ெசான் னான் . ேதான் றவ ல் ைலயா?
என்
நம் பைரப்
பத ந்
ெகாள் ள
யா க் ேம
ேயாச த் க் ெகாண் இ க் ம் ேபாேத, என் ெசல் ேபான் ச ங் க ய . “வா ! ெசல் ேபான் கம் ெபன ல பத் ைபசா ஸ்கீ ம் வந் த க் , ெதர ம ல் ல? உடேன உன் நம் பைரப் பத ஞ் ெவச் ட் ேடன் அம் மா ம் நா ம் உங் க ட் ட அ க் க ெராம் ப ேநரம் ேபச ட் க் கலாம் , பா !” என் றார் என் அப்பா, ம் பேகாணத் த ந் .
- வரெலாட்
ெரங் கசாம
அவமானமா இ க் !
“அம் மா,
உன் க ட் ேட எத் தைன தடைவ ெசால் ய க் ேகன் , எல் லார் ன் னா ம் க் ப் ைபைய எ க் காேதன் !” - க ப்ப த் தான் ேரஷ் . ேச! அம் மா க் வ வஸ்ைதேய இல் ைல... எல் லார் ன் னா ம் க் ப் ைபைய இப்ப யா இ ப்ப ேலர்ந் எ த் நீட் வாள் ! அவமானமாக இ ந் த
ேர
க் .
ம நாள் , தன் இளம் மைனவ டன் கைடத் ெத க் வந் த ந் தான் ேரஷ் . ேதைவயான ெபா ள் கைள வாங் க க் ெகாண் , தன் சட் ைடப் ைபையத் ழாவ யவன் , எல் லாம் ஐந் பாய் ேநாட் களாக இ க் க ம் , மைனவ ய டம் பாய் இ க் மா எனக் ேகட் டான் . அவள் உடேன பர்ைஸ எ த் தாள் , ஜாக் ெகட் க் ள் இ ந் !
- க
ஷ் ணபாரத
அவ
ராஜேகாபால் கடந் த இரண்
க்
ஒ
ேவைல!
வ ஷமாக அந் த ஓட் ட ல் தான் சாப்ப க றார். வழக் கமாக, ஜன் னேலாரம் ஒ ற ப்ப ட் ட ேமைஜய ல் தான் அமர்வார். அந் த ேடப ைளக் கவன க் ம் சர்வர் ைபயன ன் ப் ம் கன வான உபசர ப் ம் அவ க் ெராம் பப் ப க் ம் . அவ க் ச் சம் பளம் இங் ேக ெவ ம் 500 பாய் தான் என் பைத ஒ ைற அவன டம் ேபச் க் ெகா த் த் ெதர ந் ைவத் த ந் தார். இன் அவ க் இன் ப அத ர்சச ் ெகா க் கலாம் என் , ‘‘என் னப்பா, என் ஜ ள க் கைடக் ேவைலக் வந் டற யா? 2000 பா சம் பளம் தர்ேறன் ” என் ற ம் , ைபயன் ெராம் ப யாக வ ட் டான் . அவர் சாப்ப ட் த் த ம் , அவன் ெகாண் வந் த ப ல் ைலப் பார்த்தால் , அத ர்சச ் ! 65 பாய் ப ல் ேபாடேவண் ய ேபாக, 40 பாய் க் த் தான் ப ல்
ேபாட் ந் தான் . ேவண் ெமன் ேறதான் அவன் கண் ச ம ட் டல் காட் ய .
ைறத்
ப் ேபாட்
க் க றான் என் பைத
“தம் ப , ெரண் வாரம் நான் ஊர்ல இ க் க மாட் ேடன் . உன் ேவைல வ ஷயம் பத் த நான் வந் த ம் பார்க்கலாம் . தல் ல நீ ேபாய் இந் த ப ல் ைலச் சர யா ேபாட் க் ெகாண் வா!” என் றார் கறாராக.
- ெஜ.கண்ணன்
க ர க் ெகட்
ெமக் ராத் ெபௗ
ங் ேபாட, ேஷவாக் அ க் க, ச க் ஸ க் ப் பறந் த பந் . 90 ரன் . ஆரவாரம் ... ச்சல் ! அைத ஒ .வ . வ ற் பைனக் கைட ேஷாேக ல் ைவக் கப்பட் ந் த .வ -ய ல் ரச த் ப் பார்த் க் ெகாண் இ ந் தான் ேகசன் . அவன் ைகய ல் ஒ ம ந் ப் ட் ம் , மாத் த ைரக ம் இ ந் தன.
ழந் ைதக் ரம் . வட் ல் அ ெகாண் இ க் ம் . சீ க்க ரம் ேபாக அவன் ேவண் ம் . ஆனால் , ேஷவாக் ப்பராக ஆ க் ெகாண் இ க் க றாேன, ெசஞ் ர அ க் ம் வைர இ ந் பார்த் வ ட் ப் ேபாகலாமா, ேவண்டாமா என் ற ழப்ப ந ைலய ல் இ ந் தான் ேகசன் . வர்ணைனயாளர் ஆங் க லத் த ல் ஏேதா ெசால் க் ெகாண் இ ந் தார். தன் ழந் ைதக் உடம் சர ய ல் லாத காரணத் தால் இந் தப் ேபாட் ய ல் வ ைளயாடாத இந் த ய அண ய ன் ேகப்டைன அவர் கழ் ந் ெகாண் இ ந் தார் என் ப பாவம் , ேகச க் ப் ர யவ ல் ைல.
- த. ப்ப ரமண
இழப்ப ல் இரண்
வா ேதவன் சார் ேபான வாரம்
வ தம் !
த தாக வாங் க வந் த ப ளாஸ்க் தவற க் கீ ேழ வ ந் க் றாக உைடந் ேபான . ‘150 பாய் ேபாச்ேச!’ என் லம் ப த் தள் ள வ ட் டார் ம ஷன் . பட் ட கா ேலேய ப ம் என் ப ேபால் இன் ைறக் ம் அவ க் 150 பாய் நஷ் டம் . ேகாய ல் உள் ேள ேபாய் சாம ம் ப ட் வ ட்
ந் த அவர வ வதற் ள் , ெவள ேய வ ட் ேபாய ந் த . “ம் ... இந் த வாரம் எனக் ேபாகலாம் !” என் க ளம் ப னார்.
த் தம் த ய ெச ப் காணாமல் ேநரேம சர ய ல் ைல. சர , வாங் க
ப ளாஸ்க் உைடந் தேபா அப்ப ப் லம் ப யவர், இந் த நஷ் டத் ைத மட் ம் ேலசாக எ த் க் ெகாண்ட எப்ப ? “அ வா... ப ளாஸ்க் உைடந் தேபா அ யா க் ம் பயன் படாமல் ேபாய் வ ட் ட . ஆனால் , ெச ப் ெதாைலந் தத ல் எனக் மட் ம் தான் நஷ் டம் . அைத எ த் ப் ேபானவ க் ப் பயன் ப ம் அல் லவா?” ஆஹா! என் ன ெப ந் தன் ைமயான மன !
- க ைணயானந் தன்
இறந் தவள் எ
த ய க தம் !
நாட் க க் ன் , தன் இளம் மைனவ ைய கார் வ பத் த ல் பத் பற ெகா த் தத ந் ேத ப த் ப் ப த் தாற் ேபால் இ ந் தான் தரன் . “சீ க்க ரேம உன் க ட் ட வந் டேறன் கீ தா!” என் கதற க் ெகாண் இ ந் தான் .
க தம் வந் த . “என் அன் க் ர யவேர, பன் ன ரண்டாம் நாள் அவ க் ெகா நலமா? இங் வந் தத ந் எனக் உங் கள் ஞாபகம் தான் ! என் னதான் அரண்மைனய ல் இ ந் தா ம் , ேவளாேவைளக் ப் பால் , பழங் கள் , ஜ ஜ ெவன் ழ் ந ைல எல் லாம் இ ந் தா ம் , ஒ ெபண் க் த் தன் கணவன் அ க ல் இ ப்ப தாேன உண்ைமயான ெசார்க்கம் ? உங் கைளக் காணேவண் ம் என் ற ஆவ டன் , உங் கள் கீ தா!” அன் ைறக் இர பர தாபத் க் ர ய தரன் பாவம் , அவ க் த் ெதர யா ... ச ம் லாவ ல் ெசன் ற க் ம் யாேரா ஒ கீ தா, தன் கணவ மாற இங் வந் வ ட் ட ெதன் !
க் மாட் இறந் ேபானான் . உள் ள உறவ னர் வட் க் ச் க் எ த ய க தம் கவர
- ராஜ் த லக்
மணமகள் !
தரகர் ெகா த் வ ட் மட் ேம பரமச வத் க் தன் மகன் சங் கர டம் வட் க் ெசால் அ
ப் ேபான ஐந் ப் ப த் த ந் த படத் ைதக் காட் ப்பலாம் என்
ெபண்கள ன் படங் கள ல் தனலட் ம ைய . , அவன் வ ப்பம் ெதர ந் த ப ற , ெபண் ந ைனத் தார்.
வந் த ம் , ‘‘தம் ப , இந் தப் ெபாண்ேணாட ேபாட் ேடாைவப் சங் கர், வட் க் பார்த் ட் உனக் ப் ச்ச ந் தா ெசால் , நாைளக் நாள் நல் லா இ க் , ேபாய் பார்த் ப் ேபச ட் வந் த டலாம் ’’ என் றார் பரமச வம் . ‘‘நான் பார்க்கேலன் னா என் னப்பா, எனக் தாய ல் லாத ஒ நல் ல ச த் த ையத் தான் நீங் க ேதர்ந்ெத ப்பங் கன் இ க் !’’ என் றான் சங் கர்.
ைறையப் ேபாக் க எனக் நம் ப க் ைக
ப .எம் .தனபாலன்
எத ர்
கம் ெபன
ட் ல் அவள் !
வ ஷயமாக ம் ைபக் வந் தேபா , யாைரத் தப்ப த் தவற ம் பார்த் வ டக் டா என் ந ைனத் த ந் ேதேனா அவைளேய, அவள கணவன் , ழந் ைத சக தம் எத ர் ட் ல் பார்பே ் பன் என் கனவ ம் ந ைனக் கவ ல் ைல.
ந் த தம ழ் வார இதைழப் பார்த் வ ட் , “நீங் க தம ழா? எந் த என் ைகய ஊர்? த ச்ச யா? அடேட, என் மைனவ ம் அந் த ஊர்தான் !” என ெலாடெலாடெவன் ேபச க் ெகாண் வந் தான் அவள கணவன் . அவள் ச ர க் காமல் உர்ெரன் இ ந் தாள் . அவர்கள் இறங் கேவண் ய ஸ்ேடஷன் ெந ங் க, அவன் என் ன டம் வ ைடெபற் எ ந் தான் . ெதாடர்ந் ைகக் ழந் ைத டன் எ ந் த அவள் , அ த் த வ நா தடாெலன் என் கால் கள ல் வ ந் தாள் . “என் ைன மன் ன ச் ங் கப்பா! உங் கக ட் ேட என் காதைலச் ெசால் லப் பயந் ஓ வந் த தப் தான் . இந் தக் ழந் ைதையயாவ உங் க ேபரனா ஏத் க் வங் களா?” என் கதற னாள் . மகள் மீத ந் த ேகாபம் அகல, ழந் ைதைய எ த் த் தமார ெபாழ ந் ேதன் .
- ஆர்.ேயாகநாதன்
பாவம் டா பாட் !
. அம் மா “ேபா பாட் ... உனக் க் காப ேபாடேவ ெதர யேல! கசக் ேபாட் டாதான் நல் லா க் !” - ேபரன் சதீ ஷ் ெசான் ன ம் கம் ண் வ ட் ட ஜானக க் . ம நாள ந் ஜானக அத காைலய ல் எ ந் த ப்பத ல் ைல. வ மலாதான்
எ
ந்
காப ேபா க றாள் .
அன் ைறக் சதீ டம் அவன் அக் கா ேகட் டாள் ... “பாவம் டா பாட் ! அவ மன ேநாக ற மாத ர அன் ன க் ஏண்டா அப்ப ச் ெசான் ேன?” “பாட் பாவம் . எனக் காக த னம் காைலல எ ந் காப ேபாடறா! ேவண்டாம் பாட் ன் னா ம் ேகக் கமாட் ேடங் கறா! அதான் அப்ப ச் ெசான் ேனன் . இப்ப பார், காைலல பாட் க் ெரஸ்ட் !” ஜானக க் ப் ேபரன் மீ இ ந் த வ த் தம் பறந் ேத ேபாய ற் !
- இரா.நரச ம் மன்
எத ர்க்காற்
!
யாமல் ம த த் க் ெகாண் வந் த எத ர்க்காற் ற ல் ைசக் க ைள ம த க் க ந் தர ன் மாமா கத ர்ேவல் , ந் தைரப் பார்த்த ம் கால் ஊன் ற ந ன் றார். ‘‘ேடய் ந் தர்! நீ ெசன் ைனக் ப் ேபாய் ச ன மா ல ெபர ய ைடரக் டரா
உங் கப்பாக ட் ட ெசான் ன யாேம? ச ன மா ல ைழஞ் ட் ஆகப்ேபாேறன் ேமாத ெஜய க் க ற எவ் வள கஷ் டம் ெதர மா? ேபசாம உங் கப்பாேவாட மள ைகக் கைடையப் பார்த் க் க ட் ராஜா மாத ர இ ப்ப யா... அத வ ட் ட் ...’’ என் றார். ‘‘அத க் கட் ம் மாமா... வடக் ப் பக் கம் ேபானா ைசக் க ைள ம த க் கச் லபமா இ க் ம ல் ல? அைத வ ட் ட் ஏன் ெதற் ப் பக் கம் ேபாறீ ங்க?’’ ‘‘ெதற் ப் பக் கம் தாண்டா நம் ம ேதாட் டம் இ க் . வடக் ேக ேபாய் என் ன பண்ண?’’ ‘‘அதத் தான் மாமா நா ம் ெசால் ேறன் . நாம ேபாகப்ேபாற இடத் க் க் கஷ் டப்பட் தான் ேபாக ம் னா ேவற வழ ய ல் ேல, ேபாய் த் தான் ஆக ம் !’’ என் ெசால் வ ட் நகர்ந்தான் ந் தர்.
- ச .சந் ேதாஷ்
மார்
ப்பர் ஹீ ேரா!
ப் பட ட் ங் நடந் ெகாண் இ ந் த . ெபாங் கல் ர ஸ க் கான ஹீ ேராய ன் ேமக் -அப் ந் , தன ேகரவன ந் இறங் க , மக் கள் ட் டத் த னர ைடேய நடந் வ ம் ேபா , யாேரா ஒ ரச கன் அவள ைகையப் ப த் த் தம ட் வ ட் டான் . உடேன, ஹீ ேரா அந் த ரச கன ன் ேமல் பாய் ந் அ த் ெநா க் க னார். ப ன் , ‘‘இப்ப த் தான் ச ல ெபா க் க ப் பசங் க தப்பா நடந் க் வாங் க. அ க் காக நீங் க ஃபல் பண்ணாதீ ங் க’’ என் ஹீ ேராய க் ஆ தல் ெசான் னார். சலசலப் ஓய் ந் ட் ங் ஸ்பாட் இயல் க் வந் த . ஹீ ேராவ ன் ஒவ் ெவா அைச க் ம் ரச கர்கள டம் ஆரவார வரேவற் . சட் ெடன் கல் ர மாணவ ஒ த் த ஹீ ேராைவக் கட் ப்ப த் க் கன் னத் த ல் த் தம ட் டாள் . ‘‘இப்ெபல் லாம் த் க ேரஸ் என் ேமல அத கமாய ட் ேட வ . காேலஜ் ேகர்ள்ஸ க் ஃேபவைரட் ஹீ ேரா நான் தான் ’’ என் றார் ஹீ ேரா ெப ைமயாக!
- நா. எழ லரச
இரண்
க தங் கள் !
அந் த இர வ ம் க் கேம வரவ ல் ைல. காரணம் , ராகவ க் காைலய ல் அவன ப ராஞ் ச் ேமேனஜர் ெகா த் த ெலட் டர்! ஏற் ெகனேவ மாதம் 5 லட் சம் என் பேத ெபர ய டார்ெகட் ! இைத எட் ப் ப க் கேவ உய ர் ேபாக ற . இந் த லட் சணத் த ல் 15 லட் சம் என் டார்ெகட் ைட உயர்த்த ெலட் டர் ெகா த் தால் எப்ப ? ம நாள் காைல 10.30 மண , ேமேனஜர் அைற. ‘‘சார், இந் தாங் க என் ராஜ னாமா ெலட் டர். ஸார சார், இவ் வள ெபர ய டார்ெகட் ைட என் னால எட் ப் ப க் க யா !’’ என் ேமேனஜர ன் பத ைல எத ர்பாராமல் அைறையவ ட் ெவள ேயற னான் ராகவன் . ராஜ னாமா க தத் ைதேய பார்த் க் ெகாண் இ ந் த ேமேனஜர ன் கத் த ல் ஒ ன் னைக மலர்ந்த ! ேமேனஜ் ெமன் ட் ெசான் னப ஆள் ைறப் ெசய் ம் ேபா ந ர்வாகத் க் எந் தவ த பாதக ம் இல் லாமல் ேவைலயாைள நீக் க னால் , ப ராஞ் ச் ேமேனஜ க் ஊக் கத் ெதாைக .10,000 வழங் கப்ப ம் என் ற ேமேனஜ் ெமன் ட் ன் ெலட் டேர அந் தப் ன் னைகக் கான ஆண ேவர்!
- வள் ள
ர்
ேரஷ்
மார்
தர்ம தர சனம் !
‘ேகாய
க் ச் சாம ம் ப ட வந் தால் இப்ப யா கால் க க் க ந ற் ப ? வந் ேதாமா, ம் ப ட் ேடாமா, ேபாேனாமா என் ற க் க ேவண்டாமா..!’ - வத் சலா உள் க் ள் ெகாத த் தப ேய தர்ம தர சன வர ைசய ல் கணவ டன் ந ன் ற ந் தாள் . தன் வட் டா டன் எந் தக் ேகாய க் ப் ேபானா ம் , ‘ச றப் வழ ’ய ல் தான் ேபாவாள் . கல் யாணமாக இங் வந் தத ந் தான் இப்ப ! ‘சர யான கஞ் சன் ’ என் கணவைன மன க் ள் த ட் னாள் . மார் ஒ மண ேநரம் கழ த் தர சனம் த் வ ட் ெவள ேய வந் த ம் , கணவன டம் தன் ஆதங் கத் ைதக் ெகாட் த் தீ ர்க்க, அவன் ச ர த் தப ேய ெசான் னான் ... ‘‘ச றப் வழ ய ேல ேபாய ந் தா, அஞ் ந ம ஷத் த ேல தர சனம் ஞ் ச க் ம் . தர்ம தர சனம் க றதாேல ஒ மண ேநரம் சாம ய ன் சந் ந த ய ல் இ க் க ற பாக் க யம் க ைடச் இல் யா!’’
-
சன்
கவர் ஞானம் !
தன
ஒேர மகள ன் கல் யாண ஏற் பா கள ல் தீ வ ரமாக ழ் க ய ந் தார் ேபராச ர யர் கல் யாணராமன் . ெநல் ைலச் சீ ைமய ல் இ ேபான் ற கல் யாண வ ந் ைத இ வைர யா ேம அ பவ த் த க் கக் டா என் ெசால் வ நகர் சைமய க் ஏற் பா ெசய் தார். ‘‘ஆனா ம் , 2000 ேப க் ச் சாப்பா என் ப ெகாஞ் சம் அத கம் இல் ைலயா?’’ என் மைனவ ேகட் டதற் , ‘‘ேபா அசேட! இ ேவ ேபா மா என் நான் ழம் ப க் ெகாண் இ க் க ேறன் . ெதர ந் தவர், அற ந் தவர், உறவ னர் என எல் லாக் கல் யாணங் க க் ம் நான் ேபாக யாவ ட் டா ம் , நண்பர் நாகராஜன் லமாக ெமாய் க் கவர் ெகா த் த ப்பத் தவற யேத இல் ைல. நீ ேவண் மானால் பார், ட் டம் வ யப் ேபாக ற !’’ என் றார். ஆனால் , ர்த்த ேநரம் ெந ங் க ம் மண்டபத் த ல் ஐம் ப ேபர் ட இல் ைல. நண்பர் நாகராஜன் லம் ெமாய் க் கவர்கள் தான் 2,000 வந் ேசர்ந்த ந் தன!
- ேசவ யர்
த ண்டாட் டம் !
தான் த ெரன்
இறந் ேபாய் வ ட் டால் , ெவள உலகேம ெதர யாத தன் அப்பாவ மைனவ ஜானக ெராம் ப ம் த ண்டா ப் ேபாவாேள என் பதால் , தான் இ க் ம் ேபாேத அவ க் எல் லாவற் ைற ம் கற் க் ெகா த் வ ட ேவண் ம்
அைழத் ப்ேபாய் பணம் ேபாட, எ க் க, என் , ம நாேள அவைள ேபங் க் க் ம ன் கட் டணம் , ெட ேபான் கட் டணம் ெச த் த, அெமர க் காவ ல் இ க் ம் மக க் இ-ெமய ல் அ ப்ப என எல் லாம் வர ைசயாகச் ெசால் க் ெகா த் தார் வா ேதவன் . ஆனால் பாவம் , ம வாரேம பாத் ம ல் வ க் க வ ந் மண்ைடய ல் அ பட் ேபாய் ச் ேசர்ந்தாள் ஜானக . த் ப ரஷ் ல் ேபஸ்ட் எ த் ைவப்பத ந் அவ ைடய அைனத் த் ேதைவகைள ம் பார்த் ப் பார்த் ெசய் வந் த மைனவ இல் லாமல் , இப்ேபா வா ேதவன் தான் த ண்டா க் ெகாண் இ க் க றார்!
- க ைணயானந் தன்
உற !
‘‘இதப் பா ங் க! காலாகாலத் க் ம் உங் க அப்பா-அம் மா க் நாேன வ ச் க் ெகாட் ட் க் க யா ! ஏன் , உங் க தம் ப வட் ல ேபாய் ெகாஞ் ச நாள் இ க் க ற ?’’ - க க த் தாள் ேரகா. ‘‘ ர யாமப் ேபசாேத ேரகா! அவன் தங் கைள மீ ற க் காதல் கல் யாணம்
அப்பா ம் அம் மா ம் அவைனத் ெசஞ் க் க ட் டான் உனக் த் ெதர யாதா? அங் ேக எப்ப ப் ேபாவாங் க?’’
தைல
க ட் ட
‘‘அெதல் லாம் எனக் த் ெதர யா . இந் த வட் ல ஒண் அவங் க இ க் க ம் ; இல் ல, நான் இ க் க ம் . யா ன் பண்ண க் ங் க!’’ ேரகாவ ன் கத் தல் காத ல் வ ழ ம் , ெநாந் ேபான ச வாவ ன் ெபற் ேறார், ேவ வழ ய ன் ற இைளய மக டனான மனஸ்தாபத் ைத மறந் , ம நாேள அவன் வட் க் ப் ேபாய் வ ட் டார்கள் . ‘‘என் ைன மன் ன ச் ங் க, உங் க தம் ப ைய ம் அப்பா, அம் மாைவ ம் ஒண் ேசர்க்க எனக் ேவற வழ ெதர ய ங் க!’’ என் இங் ேக கணவன டம் கண் கலங் க னாள் ேரகா.
- ப .எம் .தனபாலன்
ண் ேகால்
ப ரமாதமாக ெஜா
த் த
வ .
“என் னங் க, க் க யமானவங் கைள மட் ம் ச ம் ப ளா ெசய் யலாம் . என் ன?” என் றாள் மாலத .
ப்ப ட் ,
க ரஹப்ப ரேவசத் ைத
ப்ப டேறாேமா இல் ைலேயா, நாம ஏற் ெகனேவ வாடைகக் க் “யாைரக் ய ந் த நா ஹ ஸ் ஓனர்கைள ம் ந ச்சயம் ப்ப ட ம் !” என் றான் கேணசன் . “என் ன ெசால் றீ ங்க? ‘ வத் ல ஆண அ க் கக் டா , தண்ண க் ேமாட் டார் ேபாடக் டா , ஒன் ப மண க் ேமேல ைலட் ேபாடக் டா . ெகஸ்ட் வந் தா, ஒ நாைளக் ேமல தங் கக் டா ’ன் அவங் க எப்ப ெயல் லாம் டார்சச ் ர் பண்ண னாங் க. அவங் கைள ஏன் ப்ப ட ம் ?” “அப்ப ெயல் லாம் அவங் க ெக ப யா நடந் க் க ட் டதால் தாேன, ெசாந் த வ வாங் க ம் நமக் ெவற வந் த . வ வாங் க நமக் த் ண் ேகாலா இ ந் த அவங் கைளக் ப்ப டாம இ க் கலாமா?” என் ன் னைகத் தான் கேணசன் !
- ரா ல் ெவங் கட்
24 மண ேநர
காைலய ல் 5 மண க்
ம் ...
அலாரம் அ க் க, எ ந் ெகாண்டாள் மத . வாசல் ெதள த் க் ேகாலம் ேபாட் வ ட் , ேபாய் பால் பாக் ெகட் வாங் க வந் , எல் ேலா க் ம் காப கலந் ஃப ளாஸ்க் க ல் ைவத் வ ட் , க் கைர அ ப்ப ல்
ஏற் ற , காய் கற ந க் க , சைமயைலக் கவன த் தப ேய, ச ன் னவைன எ ப்ப ப் பல் ேதய் த் க் ள ப்பாட் , ன ஃபார்ம் மாட் , ஸ் ல் ேவன ல் ஏற் ற அ ப்ப வ ட் , கணவ க் ெரஸ் எ த் க் ெகா த் , ேகர யர் ெர ெசய் , அவைர ஆபஸ க் அ ப்ப ... ராத் த ர வைர ெதாடர்ந் ெகாண்ேட இ ந் த ேவைலய ன் இைடய ல் , அவ ம் கணவ ம் கலந் ெகாண்ட ஒ க் வ ஸ் ந கழ் ச்ச .வ -ய ல் ஒள பரப்பாக, அைனவ ம் ஆர்வத் ேதா பார்த்தனர்.
ந கழ் ச்ச ய ன் ஆரம் பத் த ல் ெதா ப்பாள ன , “நீங் க ேவைலக் ப் ேபாறீ ங்களாம் மா?” என் ேகட் க, “இல் ங் க. ஹ ஸ்ெவாய் ஃபா, வட் ல ம் மாதான் இ க் ேகன் ” என் றாள் மத ெவட் கத் டன் .
- ஆர்.கந் தசாம
அவன் பார்ைவய ல் அந் தப்படம் !
என்
ஐந் வய மகைன அ க ல் இ ந் த ச க் அைழத் ப் ேபாய ந் ேதன் . கா யாக இ ந் த நாற் கா ய ல் ைபயைன உட் கார்த்த , ச ன் காரர் கட் ங் ெசய் யத் ெதாடங் க ய ப ற தான் கவன த் ேதன் ... எத ேர வர ல் ப க ளாமராக ஒ ேபாஸ்டர்! நீலப் க் கள் இைறத் த ந் த ச க் கன ப ரா ம் ஜட் ம் அண ந் த ந் த அழக ஒ த் த , கடற் கைர மணல் கள் கள் உடம் ப ல் ஆங் காங் ேக ஒட் ய க் க, உல் லாசமாக மல் லாந் ப த் த ந் தாள் . ச ன் காரர் சாகக் ெகாண் வந் ஒட் ய க் க றார். ன் ேப ெதர ந் த ந் தால் , மகைன ேவ ச க் அைழத் ப் ேபாய ப்ேபன் . கட் ங் ந் வ த ம் க ற வழ ய ல் மகன் ேகட் டான் ... “அப்பா! பச்ல ஒ ேல ப த் த க் க ற மாத ர ஒ படம் ஒட் ய ந் ேத, பார்த்த யா?” “ெசால் , அ க் ெகன் ன?” “அந் த ேல
பக் கத்
ல ஒ
சாக் ெலட் டப்பா இ ந்
ேத... அந் த சாக் ெலட்
பக் கத்
க் கைடய ல இ க் ப்பா! வாங் க த் தர்ற யா?”
- ராஜ் த லக்
எல் லாம் ெதர
ம் . ஆனா...
“ெமௗர ய வம் சத் த ன் கைடச அரசன் யார்?” “ப ரகத் ரன் !” “ தல் உலகப் ேபார ன் ேபா யார்?”
, அெமர க் காவ ன்
ஜனாத பத யாக இ ந் தவர்
“உட் ேராவ ல் சன் .” “ த தாகத் ேதர்ந்ெத க் கப்பட் ட ஐ.நா.சைபய ன் ெபா
ச் ெசயலாளர் யார்?”
“பான் கீ ன் ன் .” ‘அட, எல் லாேம ெராம் ப லபமான ேகள் வ யா இ க் ேக!’ என மக ழ் ச்ச ேயா அர த் ேதர்வாைணயத் த ன் ேபாட் த் ேதர்ைவ த ப்த டன் எ த வ ட் , தன அப்பார்ட் ெமன் ட் க் வந் தான் ேசகர். அேத அப்பார்ட்ெமன் ட் ல் , தல் மா ய ல் ய ந் த ப்ப ரமண என் பவ க் ஒ க தம் ெகாண் வந் த ந் த ர யர் ைபயன் , ேசகர டம் ேகட் டான் ... “சார், இங் ேக எல் .ஐ.ச -ய ல ெவார்க் பண்ற ப்ப ரமண ங் க றவேராட ேடார் நம் பர் என் ன சார்?” “ஸார , ெதர யைலேய தம் ப !” என் றான் ேசகர்.
- ப.சதீ ஸ்ப ர
ச கரம்
வாழ் நாள்
சாதைனக் காக வ ெபற இ ந் த ப ரபல த் த ந கர் உதயசந் த ரைன ேபட் காணச் ெசன் ற ந் தான் சரவணன் . அவன் ேபான சமயம் , ேதாட் டத் ச் ெச க க் நீர் பாய் ச்ச யவா ந ன் ற ந் த உதயசந் த ரைனக் கண்ட ம் , அவன் மனம் சற் ேற சங் கடப்பட் ட . ன் ெனல் லாம் இவர் வ எப்ப ேஜ...ேஜ... என் ற க் ம் ! ெபர ய ெபர ய தயார ப்பாளர்கள் , ைடரக் டர்கள் , தங் கள் வ ளம் பரத் த ல் ந க் கக் ேகட் வ ம் கம் ெபன ந ர்வாக கள் , பத் த ர ைகக் காரர்கள் , அரச யல் வாத கள் ... ச கரத் த ல் இ ந் த அேத ந கர் இன் ைறக் ச் சீ ந் வார ன் ற த் தன ைமய ல் ... தன் மன ஆதங் கத் ைத அவர டேம ெசால் , “வ த் தமா இல் ங் களா உங் க க் ?” என் ேகட் வ ட் டான் சரவணன் .
ஒ காலகட் டம் னா, இ ஒ காலகட் டம் . இர , பகல் “வாழ் க் ைகய ல் அ மாற மாற வ ேதன் வ த் தப்பட மா தம் ப ? எவெரஸ்ட் ச கரத் த ல் ஏற ய ெடன் ச ங் அங் ேகேயவா இ ந் ட் டார்? இறங் க வரைலயா?” சரவணன ன் ேதாைளத் தட் ச் ச ர த் தார் உதயசந் த ரன் !
- ல
் ம ரமணன்
கா(ர்)ரணம் !
‘‘ஏன் டா ேலட் ?’’ ‘‘இந் த கார்க்காரன் கேள ெராம் ப ேமாசம் மா! அவனவன் சா காைர வாங் க ட் ேராட் ல ேதர் ேபால அைசயறா ங் க. இன் ச் இன் ச்சா பத் த ரமா அவ ங் க காைர நகர்த்தற க் ள் ேள நமக் உய ர் ேபா !’’ - ைபக் ைக ஸ்டாண்ட் ேபாட் டப ேய அம் மாவ டம் அ த் க் ெகாண்டான் சீ . பத் வ டங் க க் ப் ப ற ... ‘‘ஏங் க ேலட் ?’’
‘‘இந் த ைபக் காரன் கேள ெராம் ப ேமாசம் ! தன் ெசாந் த ேராட் ல ஓட் டற மாத ர சர்... ர் இஷ் டத் க் த் த ம் றா ங் க. சீ ற ப் பாயற ைபக் ைகப் பார்த் ப் பார்த் வண் ஓட் டற க் ள் ள ெடன் ஷனாய !’’ - காைரப் பதமாக, பத் த ரமாக ெஷட் க் ள் ந த் த வ ட் இறங் க யப ேய மைனவ ய டம் அ த் க் ெகாண்டார் சீ ன வாசன் !
- ெல.
ன வாசன்
ேபாத மரம் !
வ ல் இ ந் த வாஸ் ப்ப ெதாழ ற் சாைலைய இ த் க் கட் வெதன் ற கேண ன் ன் , ப த் த பழமாக ராசய் யா... ‘‘ஐயா! உங் க தாத் தா இேத இடத் ல 30 ேபேராட ஆரம் ப ச் , இன் ன க் 3,000 ம் பம் வய றாரச் சாப்ப ன் னா ம் மா இல் ல! அன் ன க் த் ெதாழ ல் ல நாம
ஆய ரம் ேபர். தரத் ைதக் ட் , மட் ம் தான் . ஆனா இன் ன க் , ேபாட் க் வ ைலையக் ைறச் , வ ளம் பரத் த ல் ெசல ெசய் யறைத வ ட் ப் ட் , கட் டடத் ைத இ ச் க் கட் னா ெதாழ ல் வ த் த யா ம் நம் ற , உங் க தாத் தா, அப்பா, இன் ம் மத் தத் ெதாழ லாள க உைழப்ைப எல் லாம் ேகவலப் ப த் ற மாத ர இ க் ங் க. ஏேதா எனக் த் ேதாண னைதச் ெசால் ப் ட் ேடன் . தப்பா இ ந் தா மன் ன ச் க் ங் க!’’ என ராசய் யா வ ைடெபற் ச் ெசல் ல, கேண க் ஞானம் ப றந் த !
- ெஜ.ெரன
மாம யார்!
‘அ ேயய் ...
வந் த ன் ெதாைல! ஆ... ஊன் னா ேவண் ய . ஏதாவ ஒ ேவைல உ ப்ப யா ெசய் யத் என் உய ைர வாங் ற க் ன் ேன வந் ேசர்ந்த க் த ட் யப ேய சாப்பாட் த் தட் ைட ‘ணங் ’ என் ைவத் தாள் வன தா க் க் காைலய ந் ேத க ம் தைலவ .
ேபாய் ப் ப த் க் க ெதர தா? சன யன் , !’ - ம மகைளத் கமலா. ெமௗனமாகக் கண்
கலங் க யப ேய வந்
சாப்பாட்
த் தட் ன்
ன் அமர்ந்தாள் .
‘ஆமா, ஒண் ெசால் டக் டாேத! க் அ ைக ெபாத் க் க ட் வந் ேம!’ மாம யார் வ வதாய ல் ைல. பட் ெடன் .வ -ைய அைணத் தாள் வ மத . ‘‘இந் தா... ையக் ச் ட் த் த ண்ைணய ல ேபாய உட் கா . த ங் க ற ெவட் ச் ேசா ; இ ல ெபா க் ம் .வ - ம் ஃேப ம் ஓ க் க ட் ேட இ க் க ம் ..!’’ ‘ம் ... சீ ர யல் மாம யா க் ம் , தனக் ம் தான் எவ் வள வ த் த யாசம் !’ என் எண்ண யப ேய அைமத யாக எ ந் ெசன் றாள் மாம யார் மரகதம் .
- ெமலட் ர் தண்டா தபாண
சா
ர்யம் !
ேகாைவ
ெசல் ம் தன யார் ெசா ப் ேப ந் த ல் மைனவ ைய அ ப்ப ைவத் வ ட் , நான் ஆபஸ் ேபான அைர மண ேநரத் த ல் மைனவ ய டம ந் ம ஸ் கால் ! உடன யாக என் ெமாைப ந் ெதாடர் ெகாண்ேடன் . “ஹேலா, இன் ஸ்ெபக் டர் அங் க ளா? நல் லா க் கீங் களா அங் க ள் ? எங் ேகர்ந் ேபசறீ ங்க? ேசலத் ேலர்ந்தா? ேசலத் ல என் ைனப் பார்க்க வரீங்களா? வாங் க அங் க ள் ! பஸ் ேசலம் க ட் ேட வ ம் ேபா உங் க க் கால் பண்ேறன் . ேதங் க் ஸ் அங் க ள் ! மாம ையக் ேகட் டதாச் ெசால் ங் க!” என் ேபச , இைணப்ைபத் ண் த் தாள் என் மைனவ . எனக் எ ம் ர யவ ல் ைல. ம ப , அவள் ேகாைவ ேபாய் ச் ேசர்ந்த ப ன் , ராத் த ர ஒன் ப மண க் ேபான் ெசய் தாள் . “என் னங் க, ேநத் பஸ்ஸ ல எனக் ப் ப ன் ட் ல உட் கார்ந்த ந் தவன் சர ய ல் ைல. ஜாைட மாைடயா ேப ற ம் , ஸ் பண்ற மா இ ந் தான் . அதான் , அப்ப ப் ேபச ேனன் . அ க் கப் றம் அவன் கப்ச ப் ஆய ட் டான் . நா ம் ெதாந் தர இல் லாம ந ம் மத யா வ வந் ேசர்ந்ேதன் ..!”
- ஐேரன ரம் பால் ராசய் யா
அவசர உதவ !
ஹார்ட் ஸ்ெபஷ ஸ்ட் ெரங் காவ ன் ெசல் ேபான் அந் த ந ந ச ய ல் அலற , அவைர எ ப்ப வ ட் ட . “நான் மய லாப் ர்ேலர்ந் ஷங் கரன் ேபசேறன் டாக் டர்..!’’ “ெசால் ங் க, என் ன ப ராப்ளம் ?” “ைபபாஸ் சர்ஜர ...” “பண்ண ேவாம் . ேபஷன் ட் ைட உடேன ெகாண் வந் அட் ம ட் பண் ங் க. ஆம் லன் ஸ் ெர யா இ க் . அட் ரஸ் ெசான் னா உடேன அ ப்ப ைவக் க ேறன் !” “வந் ... ைபபாஸ் பண்ண மா ேவணாமான் ெதர ஞ் க் க ஏேதா ஒ ெடஸ்ட் பண் வங் கேள...” “ஆஞ் ச ேயாக ராம் தாேன... பண்ண டலாேம!” “ஹ ஹ ஹ , க் கம் வரைல. க் ெக த் ேபாட் ட் இ ந் ேதன் . ஒண்ேண ஒண் ெராம் ப ஸ்டர்ப் பண் ச் . ெகா த் த க் க ற க் க் நீங் க ெசான் ன வார்த்ைத சர யாப் ெபா ந் . ெராம் ப ேதங் க் ஸ் டாக் டர்!”
- வ .ஐ.ப
வாய் !
கல் யாண மண்டபத் த ல்
ட் டம் த ம ற க் ெகாண்
இ ந் த
.
ெத ைவ அைடத் ஒ ெபர ய கார் வந் ந ன் ற . அத ந் இறங் க னாள் ம ஸஸ் மங் களா ராமநாதன் . “ஏய் ... அங் ேக பாேரன் . எவ் ேளா ெபர ய ெதாழ லத பர ன் மைனவ ! ஆனா, அந் த பந் தா எ ம் இல் லாம, ச ம் ப ளா காட் டன் டைவய ல வந் த க் கா பா . அவ ந ைனச்ச ந் தா நைகக் கைடையேய மந் ட் வந் த க் கலாேம! ஆனா, ெபாட் த் தங் கம் இ க் தா உடம் ல? அடடா... என் ன அடக் கம் ! எத் தைன எள ைம!” - அங் ேக இ ந் தவர்கள ன் வாய் கள் வ யப்ப ல் சளசளத் தன. சற ேநரத் த ல் , அங் ேக வந் தாள் உற க் காரப் ெபண்மண ஒ த் த . இவர்கள் அந் தஸ்ேதா ெந ங் க வர யாத ஏைழ என் ப ேதாற் றத் த ேலேய ெதர ந் த . “இெதன் ன கண்றாவ ! அப ேஷகத் க் த் தயாரா ந க் க ற ைதல நாச்ச யார் ேபால வந் த க் காேள? க த் ம் கா ம் ள யா, அச் ப ச் ன் ஒ டைவைய எ த் ச் த் த க் க ட் ... ேச! கல் யாணத் க் வர்ற மாத ர யா வந் த க் கா? தர த் த ரம் !” அேத வாய் கள் தான் !
- கீ தாநாதன்
ைற!
“என் ன சார், வர வர உங் க கைட
பேன சர ய ல் ைலேய?” என் றப ேய, தலாள ய டம் ப ல் க் கான பணத் ைதக்
கல் லாவ ல் அமர்ந்த ந் த ெகா த் தான் ர . “ஸார சார், ஒ வாரமா நம் ம பைழய மாஸ்டர் வரைல. உற க் காரங் க க் உடம் சர ய ல் ைலன் ேபாய க் கார். அ த் த வாரத் த ந் சர யாய ம் !”மீ த ச் ச ல் லைறையக் ெகா த் தப ேய பவ் யமாகச் ெசான் னார் தலாள . ர ெவள ேயற ய ப ன் , “என் னங் க, இந் த ஆ க் ெகல் லாம் வ ளக் கம் ெசால் க் க ட் ... இவர் மட் ம் தாங் க த ன ம் ஏதாவ ேநாணாவட் டம் ெசால் க் க ட் ேட இ க் கா . மத் தவங் க எல் லாம் எ ம் ெசால் லாம சாப்ப ட் ட் ப் ேபாறாங் க!” என் தலாள ய டம் கார் ேபாலச் ெசான் னார் சர்வர். தலாள ன் னைகத் வ ட் , “எ ேம ெசால் லாமப் ேபாறவங் க ெர லர் கஸ்டமரா இ க் க மாட் டாங் க. அப்ப ேய ெதாடர்ந் ெகாஞ் ச நாளா வர்றவங் களா இ ந் தா ம் , பன் சர ய ல் ேலன் ன ம் சத் தம ல் லாம அ த் த ஓட் டைலத் ேத ப் ேபாய வாங் க. ஆனா, இவர் அப்ப இல் ேல. ெதாடர்ந் நம் ம ஓட் ட க் ேக வர்றா . இன ேம ம் வ வா . இவர் மாத ர கஸ்டமர்கள் தான் நமக் க் க யம் !” என் றார்.
- ேவ
பாரத
ைக !
ெஜய் சல் மீ ர ் ஹேவ
கைளச் ற் ற ப் பார்க்க நான் ேபாய ந் தேபா , “ைக ேவ மா சார்?” என் றப அந் தச் ச வன் ஓ வந் தான் . எட் வய தான் இ க் ம் . க ழ ந் த சட் ைட. கைலந் த தைல. ெம ந் த உடம் . ‘இவ க் என் ன ெதர ந் த க் கப் ேபாக ற !’ என் ற ந ைனப்ைப, அவன் மீ தான இரக் கம் ஒ க் க ய . “சர , வா!” என் ேறன் . அவன் உற் சாகமாக ஆரம் ப த் தான் ... “இ பட் ேவா கீ ஹேவ . அேதா... அ ஒ காலத் த ல் இந் த ஊர ல் ப ரதம மந் த ர யாக இ ந் த சா ம் ச ங் ைடய . இேதா, இந் த ஹேவ , அரச சைபய ல் ப ர வாக இ ந் த ப ேரம் சந் த்த ைடய . உைழப்பால் உயர்ந் ெப ம் பணக் காரரானவர் அவர். ஆனால் , அவ க் ப் ப ன் வந் த சந் தத கள் ேசாம் ேபற கள் மட் மல் ல; உல் லாச ேகள க் ைககள ல் ஈ பட் அத் தைனச் ெசாத் க் கைள ம் ெதாைலத் தவர்கள் ...” “அட, இத் தைன வ வர ம் உனக் எப்ப த் ெதர ம் ?” என் ேறன் ஆச்சர்யமாக. “ெதர யாமல் என் ன சார், அந் தப் பரம் பைரய ல் எங் க அப்பா நான் காவ தைல ைற. உடம் சர ய ல் லாமல் இ க் ம் அவ க் ம ந் வாங் கக் ட யாமல் , நான் ைக ேவைல பார்க்க ேறன் ..!”
- ல
் ம ரமணன்
ந ற் ப
‘‘காெலல் லாம் வ ன ந் தப ெசான் ன
க்
ேவ...
ப்பா..!’’
ழங் கால் கள ல் ைககைள ஊன் ற க் ெகாண் மகைனச் சமாதானப்ப த் த னார் ெபர யசாம .
பர தாபமாகச் ‘‘ெகாஞ் சம்
ெபா
த்
க் கப்பா. அ த் த பஸ்ல ேபாய ரலாம் !’’
‘‘ேபாங் கப்பா, ஒ மண ேநரமா இப்ப ேயதான் ெசால் ட் இ க் கீங் க! இப்ப வந் ந ன் ன பஸ்லயாவ ஏற ய க் கலாம் ல?’’ ‘‘ ட் டத் ைதப் பார்த்ேததாேன. உட் கார ட் ேட இல் ைல. அ ல ேபாய ந் தா, பஸ் ஸ்டாண் வைரக் ம் ந ன் ட் ேடதான் ேபாக ம் !’’ ‘‘இப்ப ம் ந ன் ட் தாேன இ க் ேகாம் . இவ் வள ேநரமா இப்ப ேராட் ல ந க் க ற க் ப் பத லா, பஸ்ல ஏற ந ன் ந் ேதாம் னா, இந் ேநரம் வட் க் ேக ேபாய க் கலாம் !’’ என் றான் . ‘‘அட, ஆமாம் தாேன!’’
- ஒப்ப லான்
ச ன் னப்
ள் ைளயா இ க் ேக!
‘‘ஹேலா மாலத , நான் அ தா ேபசேறன் ...’’ ‘‘ேஹய் அ தா! எப்ப இ க் ேக?’’ ‘‘நான் நல் லா இ க் ேகன் . நீதான் மாலத ெராம் பப் ெபர ய ஆளா மாற ட் ேட. ஸ் ல் ஃப்ெரண்ட் ஸ் யாைர ம் கண் க் க றேத இல் ைல.’’
‘‘ேஹய் , அப்ப இல் ைல அ தா. என் க ட் ேட யார் நம் ப ம் இல் ைல. தவ ர, இப்ேபா நான் ந ஜமாேவ ெராம் ப ப . கம் ெபன ேவைலயா மாசத் த ல் பாத நாள் பறந் ட் ேட இ க் ேகன் . ஆமா, உனக் ெகன் ன இப்ேபாதான் என் ஞாபகம் வந் ததா?’’
‘‘ேநத் தான் உன் ெசல் நம் பேர க ைடச் . எத் தைன ஃப்ெரண்ட் ஸ்க ட் ட ேகக் ற ..?’’ ‘‘என ட் ந ஸ்?’’ ‘‘ஆமா, எனக் க் கல் யாணம் ந ச்சயமாக ய க் ... அ த் த மாசம் கல் யாணம் .’’ ‘‘கங் க ராட் ஸ், எனக் க் ட வட் ல மாப்ப ள் ைள பார்த் ட் க் காங் க அ தா.’’ ‘‘வட் ல பார்க்க றாங் களா? என் ன ெசால் ேற, ஸார ... ப்ளஸ் ப க் க றப்ேபா பாண் யன் ஒ த் தைர நீ லவ் பண்ண ேயப்பா!’’ ‘‘பாண் யன் ..? ஓ, அவரா? கேம மறந் ேபாச் . அ க் கப் றம் நான் காேலஜ் ேசர்ந் .ஜ ., ப .ஜ ., ப .ெஹச் ., ச் , இப்ேபா ேவைலய ல் ேசர்ந் வ ஷம் ஆக ச் . அ க் ள் ேள நாலஞ் பாண் யன் கைளப் பார்த் ட் ேடன் அ தா! நீ இன் ம் ச ன் னப் ள் ைளயாேவ இ க் ேக!’’
-வந் தனா
உட் கார ஒ
கேணச
இடம் !
க் வய 60. பஸ்ஸ க் ள் ட் டம் ெந க் க ய . ஒ வர் உட் கார இடம் க ைடத் தா ம் ேபா ம் . தனக் அ க ல் உள் ள வர ைசகள ல் உட் கார்ந்த ப்பவர்கள ல் எவேர ம் எ ந் இடம் த வார்களா என் ஆவேலா பார்த்தார் கேணசன் . எல் ேலா ம் அந் தப் ெபர யவர் ந ற் பைதேய கவன க் காதவர்கள் மாத ர ஜன் ன க் ெவள ேய ேவ க் ைக பார்த் க் ெகாண் இ ந் தார்கள் . அவர் பார ைனக் க் ெகட் எ த் த ந் தார். அங் ேக ேபாய் ச் ேசர இன் ம் ஒ மண ேநரமாவ ஆ ம் . அ வைர இந் தக் ட் டத் த ல் , பஸ் ஆ க ற ஆட் டத் த ல் அவரால் ந ன் ெகாண் ேபாக மா? கவைலயாக இ ந் த கேணச க் . சட் ெடன ஒ க் வந் தார் கேணசன் . தனக் ெகன் ன அவ் வள வயதா ஆக வ ட் ட ? ந ன் ெகாண் வந் தால் தான் என் ன? “ெபர யவேர, நீங் க இங் ேக உட் கா ங் க” என் தான் எ ந் ெகாண் , அந் த 80 வய ப் ெபர யவைர தன் ட் ல் உட் கார ைவத் தார் கேணசன் .
இப்ேபா
தான் மனம் ந ம் மத யான
அவ க் !
- வ .ஐ.ப .
ப் ைபயன் !
தனேசக க் ப் பன் ன ரண்டாவதாகப் பார்த்த ெபண் சங் கர அழ ,
ணம் , ப ப் என எல் லாவற் ற ம் அவ க் ெராம் பத் த ப்த யாக அைமந் தாள் . என் றா ம் , “வட் க் ப் ேபாய் ெலட் டர் ேபா க ேறாம் ’’ என் சம் ப ரதாயமாகச் ெசால் வ ட் க் க ளம் ப னார்கள் . அ த் த ன் றாம் நாள் , கைடத் ெத வ ல் அவள் ேலசாகக் காைல இ த் இ த் நடந் ேபாவைத யேதச்ைசயாகப் பார்த்தான் தனேசகர். கால் ஊனமானவளா சங் கர ! அன் ைறக் ப் ெபண் பார்த்தேபா , அந் தச் ச ன் ன ஹா ல் , கய ஒ இடத் க் ள் அவள் அத கம் நடக் கேவண் இல் லாததால் , சர யாகக் கவன க் க யவ ல் ைல ேபால! இங் ேக கண் ன் ேன இவ் வள ரம் காைல இ த் இ த் நடக் க றாேள! சங் கர பஸ் ஏற ச்
இ ந் தவன் , வட் க் ப் ேபான ம் அவைளப் ெசல் ம் வைர பார்த் க் ெகாண் ப க் கவ ல் ைல என் ெபற் ேறார டம் பத ல் எ த ப் ேபாடச் ெசான் னான் . அேத ேநரம் அங் ேக, சங் கர வட் ல் ... “என் ன காைலத் ேதச் த் ேதச் நடந் “ேபாம் மா! ெச ப் வார் அ ந் ச் . மனச ல் ேல. அதான் ...” என் றாள் சங் கர !
வேர?” ெச ப் .
க் க ப் ேபாட்
-
ட்
வர
ர்யகலா
தனக் த் தாேன...
காைல ேநரப் பரபரப்ப ல் ச
“அம் மா, என் ங் க, பார்த்
ம்
ரமாக இயங் க க் ெகாண்
இ ந் தாள் ல
ம் சாக் ஸ ம் எ த் க் ெகா ம் மா!” என் மகள் க் ெகாண்ேட இ ந் த ேமாக க் க் ேகாபமான ேகாபம் .
தா. வனா
வனா... இன் ம் என் ன ச ன் னக் ழந் ைதயா நீ? எட் டாம் க ளாஸ் “ஏய் வந் ட் ேட இல் ேல... உனக் ேவண் யைத நீேய எ த் ெவச் க் க மாட் யா? எல் லாத் க் ம் அம் மா ேவ மா? ேபா... , சாக் ஸ், வாட் டர் பாட் ல் , பன் பாக் ஸ் எல் லாத் ைத ம் நீேய எ த் ெவச் க் க ட் , ன ஃபார்ைம எ த் ப் ேபாட் க் க ட் ஸ் க் க் க ளம் பற வழ ையப்பா . அம் மாைவத் ெதாந் தர பண்ணாேத!” என் வ ரட் னான் . அதன் ப ன் , ேமாகன் ேபாய் ள த் வ ட் வந் , “ல தா! நான் சீ க்க ரம் க ளம் ப ம் . வண் சாவ , ஆபஸ் ேபக் , பன் பாக் ஸ் எல் லாத் ைத ம் எ த் ெவச் ட் யா?” என் பரபரத் தேபா , ல தா ந ட் ச் ச ர ப்பாகச் ச ர த் தைத அவன் கவன க் கவ ல் ைல!
- ப .ஆர்.ராஜேகாபாலன்
தம ழ் ப் பாட்
!
த் தம் த ய தம ழ் ப் படத் க் கான பாடல் கம் ேபா ங் நடந் ெகாண் இ ந் த . “கவ ஞர் சார், இ காேலஜ் மாணவர்கள் பா ம் ஜா யான பாட் . இ ல ‘எழ ல் ெகாஞ் ம் வதனம் ...’க ற ெகாஞ் சம் டஃப்பான தம ழா இ க் ேக? அழ ெபாங் ம் கம் க ற மாத ர ஈ பண்ண த் தாங் கேளன் ” என் றார் ைடரக் டர். அைர மனதாக ஒப் க் ெகாண் , வர கைள மாற் ற எ த த் தந் தார் கவ ஞர். பாடல் ைமயாக , ெரக் கார் ங் ந் த . ேகஸட் ைடச் ழலவ ட் டார் இைசயைமப்பாளர். அவேர ேசர்த் க் ெகாண்ட ஆரம் ப வர கேளா அந் தப் பாடல் ஒ க் க ஆரம் ப த் த ...
ம் மா “ஜ ஞ் ஜ லாங் க ஜ ஞ் ஜாலங் க ஜ ஞ் ஜ ங் க வஞ் சாலங் க வஞ் ச லாங் க வங் வங் க யம் மா..!”
- ேக.ஆனந் தன்
ெதள
!
மார் ம ந் த மனச் சஞ் சலத் த ல் இ ந் தான் . அவன் மைனவ கலா க் இ ப ரசவ ேநரம் . தல் ழந் ைத ஆணாகப் ப றக் க ேவண் ேம என் பேத அவன் கவைல. “ஏ க் கான அ த் த ேகள் வ ...” என் ற .வ . ெதா ப்பாள ன ய ன் கணீரக ் ் ரல் அவைன ந ஜ உல க் அைழத் வந் த . “ஹர லால் , மண லால் , ராம் தாஸ், ேதவதாஸ் இந் த நால் வர ன் தந் ைத ெபயர் என் ன?” ‘ஏ’ அண ய னர் பத ல் ெதர யாமல் வ ழ க் க, “சர , உங் க க் கான அ த் த ேகள் வ ... இந் த ரா காந் த ய ன் தந் ைத ெபயர் என் ன?”
ப்பதற் ள் , ‘ஏ’ அண ய ல் இ ந் த ஒ ெதா ப்பாள ன ேகள் வ ேகட் ட் ப் ெபண், “ஜவஹர்லால் ேந ” என் சர யான பத ைலச் ெசால் 500 மத ப்ெபண்கைளத் தட் ய . “ெவர ட் ! ன் ேன நான் ேகட் ட அந் த நா ேபர ன் தந் ைத ெபயைர நாேன ெசால் டேறன் . அவர் நம ேதசப் ப தா மகாத் மா காந் த !” என் றாள் ெதா ப்பாள ன . சட் ெடன மார ன் கத் த ல் ஒ ெதள ப றந் த !
- ச.ஜான் ப ர ட் ேடா
ெவ க் கப் ேபாக ற
தல் வர் கலந் ெகாள் ம் ெபா ேமைடய ல் அவர் அமரப்ேபா ம் ெவ ண்ைட ர ேமாட் கன் ட் ேரால்
..!
க் ட் டம் என் பதால் ந ைறய ேபா ஸ். நாற் கா க் அ ய ல் ெவ ண் . லம் இயக் கப்ேபாக ற தீ வ ரவாத மா
ேவடத் த ல் !
தல் வர் அேதா வந்
ெகாண்
இ க் க றார். அவன் ேசாம் பல்
தல் வர் ேமைடக் அ க ல் கார ந் இறங் க னார். அவன் ெகாட் டாவ வ ட் டான் . தல் வர் ேமைடய ல் ஏற , தன் நாற் கா ய ல் அமர்ந்தார். அவன் ர ேமாட் ைடக் ைகய ல் எ த் தான் . .வ -ைய ப த் க் ெகாண்டான் !
ற த் தான் .
அைணத்
வ ட் ப்
- பட் க் ேகாட் ைட ப ரபாகர்
தங் கப் பல்
இ த ப் பயணத் க் க் காத் த
ந் தாள் அம் மா. உறவ னர்கள் வந் மாைல ேபாட் அ வ ட் , ப ன் றம் ந ன் காப த் தார்கள் . அம் மாவ ன் தங் கப் பல் ைலேய பார்த் க் ெகாண் இ ந் தான் மகன் . எப்ப ஆரம் ப ப்ப ? யார டம் ெசால் அைத எ ப்ப ? க ரவம் பார்த் ப் ேபசாம ந் தால் ெவட் யான் ைகக் ப் ேபாய் வ ேம! அம் மா க் க் கைடச காலத் த ல் எல் லாம் ெசய் த ேவைலக் கார ம் அம் மா கத் ைதேய ேயாசைனயாகப் பார்த் க் ெகாண் இ ப்பைதக் கவன த் தான் . அவள் அவன டம் வந் , ‘‘தம் ப , ஒ வ ஷயத் ைத மறந் ட் ங் கேள!’’ என் றாள் . ‘‘மறக் கைல. அதான் , எப்ப எ க் கற ன் ர யாம...’’ ‘‘டாக் ட க் த் தகவல் ெசான் னா அவர் வந் எ த் டப் ேபாறா . ேபான் பண் ங் க. அம் மாேவாட ஆைசப்ப , அவங் க கண் ெரண் ேப க் ப் பயன் படட் ம் தம் ப !’’
- பட் க் ேகாட் ைட ப ரபாகர்
கண்
ம் கண்
ெராம் ப வ டங் கள் கழ த்
ம் ெகாள் ைளய த் தால்
நாக் ர் ச த் தப்பா வரப்ேபாவதாக ேபான் ெசய் தார்.
அம் மாவ டம் ெசான் ன ம் ,,, அவேராட ெகாள் ள க் கண் பட் டா ளச ச் ெச ேய பட் ப்ேபாய ேமடா! இதப் பா ... ேராம் ேபட் ைடய ல வ கட் ய க் ேகன் ... ப ரேமாஷ க் கப் றம் 40,000 சம் பளம் எல் லாத் ைத ம் அவர்க ட் ட ெசால் க் க ட் இ க் காேத!” என் எச்சர த் தாள் . ரய ல் ேவ ஸ்ேடஷன ல் ... ரய ந் எல் லா ம் இறங் க வ ட் ந் தார்கள் . ச த் தப்பா மட் ம் இறங் காமல் உட் கார்ந்த ந் தார். என் ரல் ேகட் ட ம் , என் ைககைள ஆைச டன் பற் ற னார். உடெலங் ம் தடவ னார். நல் லா இ க் க யா நா ? உன் கம் டத் ெதர யைலடா..! கண்ல
ஏேதா ேகாளா . பார்ைவ மங் க ட் ேட வந் அம் மா எப்ப ய க் கா?
இப்ப
த் தமா ஒண்
ம் ெதர யைல.
இந் தக் கண்களா ெகாள் ள க் கண்கள் ?
-
பா
கல்
ள மங் கன்
அம் மா ெசத் க் க டக் கா... கண்ல ஒ
ெபாட்
த் தண்ண
வ தா பா ...
சர யான கல் ள மங் கன் ! வ ரா அ ைகச் சத் தம் ... ஆனா, இவன் மட் ம் ஐஸ் வந் தாச்சா, ஐயர் வந் தாச்சா, காட் க் ச் ெசால் யாச்சான் ெம ன் மாத ர நடந் க் கறாேன, என் ன ெஜன் மேமா? உறவ னர்கள் ேச வ ன் கா படப் ேபச னர். எல் லாம் ந் , எல் ேலா ம் கைலந் ேபான ப ன் , அம் மாவ ன் படத் த ன் ன் ேச மண் ய ட் , ற க் ற அ தான் ...
உதவ ெசய் ய ஒத் ைதயாப் ெபாறந் தவ க் ெசய் ய ேவண் யைதக் ைறய ல் லாம ெசஞ் அழக் ட ேநரம ல் லம் மா..!
யா ம ல் லம் மா..! உனக் ச் க் க ற வைரக் ம் எனக்
-
பா
ரத் தாேத!
மஞ் ளா க்
அச்சத் த ல் ம க வ யர்த்த ந் த . த் தகங் கைள ெநஞ் ேசா அைணத் தப த ம் ப ப் பார்த்தாள் . அந் த இைளஞன் அேத இைடெவள வ ட் த் ெதாடர்ந் ெகாண் இ ந் தான் . நைடையத் ர தப்ப த் த னாள் . அவன் நைடய ம் ேவகம் ய . ந ற் கச் ெசால் ைசைக ேவ ெசய் க றான் , ராஸ்கல் ..! பயந் ந ங் க னால் , வ வைர வந் வ வான் . ந ன் றாள் . த ம் ப னாள் . ஏய் .. யார்றா நீ? பஸ்ல பக் கத் ல ந ன் வந் தாப் ேபா ேம... ப ன் னாேலேய ரத் த ட் வ வங் கேள! ெரண்ேட நாள் ல லவ் ெலட் டர் ெகா ப்பங் க... அப்ப த் தாேன! ெச ப் ப ஞ் ச ம் ! அவன் ந ங் க யப ெசான் னான் ... ஸார ச ஸ்டர்..! பஸ்ல நீங் க ந க் ம் ேபா க் ைஸக் ெகா த் த ந் தீங் கேள, அேத அம் மாக ட் டதான் நா ம்
அவசரத் ல என் க் ைஸ ம் ெகா த் த ந் ேதன் . இறங் க ட் ங் க..! அைதத் த ப்ப க் ெகா த் தா ேபா ம் !
ேசர்த்
வாங் க ட்
-
பா
இரண்டாவ
ந
இன் ன ங் ஸ்
ெஜர் ய ல் , ஃைபனல் ெசால் ஷன் சாஃப்ட்ேவர் கம் ெபன . லன் ச் இைடேவைள. ேகன் ட் ன ல் உட் கார்ந் ச க் கன் சீ ைஸ ம் , ேயாகார்ைட ம் ெகாற த் க் ெகாண் இ ந் தேபா , ெமர் வந் தாள் . ‘‘என் ன வா... ரீட்டாைவக் காத க் க ற யாேம, ந ஜமா? உன் ேனாட ப .ச -ய ல் அவ ேபாட் ேடா, அவேளாட ப .ச -ய ல் உன் ேபாட் ேடா..! யட் பாடாத ஒண் தான் ைறயாம் ! ஆபேஸ ைக !’’ ‘‘ேபத் தல் !’’ ‘‘நம் ப மாட் ேடன் . இன் ன க் க ல் ேலன் னா ம் என் ன க் காவ ஒ நாள் ைனக் ட் ெவள ேய வந் ம் ...’’ என் றப ெமர் எ ந் ேபாக, அந் த
இடத் த ல் வந்
உட் கார்ந்தாள் ரீட்டா.
‘‘ெமர் ேபச யைத நா ம் ேகட் ேடன் . எனக் த் ெதர ஞ் அ ல பாத ந ஜம் ! நான் ஏற் ெகனேவ உங் கைளக் காத க் க றதாகச் ெசால் ட் ேடன் . உங் க என் ன, எனக் இப்பேவ ெதர ஞ் சாக ம் !’’ என் றாள் . ‘‘ரீட்டா! நான் என் ன ெசால் ல வேரன் னா...’’ ‘‘ெதர ம் ! ெசன் ைனல உங் க க் ம் எனக் ம் கல் யாணம் நடந் த . நமக் ள் ேள ேவண்டாத ஒ ‘ம ஸ் அண்டர்ஸ்டாண் ங் ’ ஏற் பட் , ைடவர்ஸ் வைரக் ம் ேபாய ட் ேடாம் . அஞ் வ ஷத் க் அப் றம் நீங் க ம் நா ம் இந் த ந ெஜர் ய ல் சந் த ச்ச , ம ப ஒண் ேசர்ற க் தான் நான் ந ைனக் க ேறன் . வாழ் க் ைகய ன் தல் இன் ன ங் ைஸக் ேகாட் ைட வ ட் ட் ேடாம் . ெரண்டாவ இன் ன ங் ைஸ கன் ன பண்ணா என் ன? சா காத ப்ேபாம் ... கல் யாணம் பண்ண க் ேவாம் . என் ன ெசால் றீ ங்க?’’ ‘‘ஐ லவ் ரீட்டா!’’ என் ேறன் காதலாக க் கச ந் த அவள் கண்கைளப் பார்த்தப !
- ராேஜஷ்
மார்
நம் ப க் ைக
‘‘டாக் டர்! என் மைனவ க் ப் ப றந் த
க் க ற ெபண் ழந் ைதக் வல கால் ம் ப ப் ேபாய் , ச்ச மாத ர இ க் . கண் ெகாண் பார்க்க யல. என் மைனவ ம் ழந் ைதையப் பார்க்கப் ப ர யப்படாம த ம் ப ப் ப த் அ ட் இ க் கா. எங் க உற க் காரங் க வந் ழந் ைதையப் பார்க்க ற க் ள் ள...’’க் கத் தயங் க னான் ராகவன் . ‘‘ெகான் டச் ெசால் றீ ங்களா..?’’ - சீ றலாகக் ேகட் டாள் டாக் டர் வாண .
‘ஆமாம் ’ என் ப ேபால் ெமல் லத் தைலயைசத் த ராகவன் , ‘‘ஊன ள் ள ழந் ைத எத ர்காலத் த ல் ெராம் பக் கஷ் டப்ப ேம டாக் டர்! வாழ் க் ைகய ல் அ எப்ப ன் ேன ம் ? அதனாலதான் அழ ச் டச் ெசால் ேறன் ’’ என் றான் .
‘‘அப்ப ன் என் அப்பா-அம் மா ந ைனச்ச ந் தா, இன் ன க் நான் ஒ டாக் டராக வந் த க் க மா?’’ என் ேகட் ட வாண , தன் ஜாக் ெகட் ன் வல ைக மைறவ ல் இ ந் த ஸ்க் ேபான் ற அைமப்ைபத் த க , உடம் ப ன் ந றத் ேதா ஒத் ப்ேபாய ந் த வல ெசயற் ைகக் ைகையத் தன ேய எ த் ேமைஜய ல் ைவத் தாள் !
- ராேஜஷ்
மார்
ேதங் க் ஸ் வாத் த யாேர!
‘‘கத ர் பத் த ர ைக நடத் த ன ‘ ப்பர் ேஹாம் ெசக்
ர ட் ப்ஸ்’ ேபாட் ய ல ஐயாேவாட ப்ஸ் ெசலக் ட் ஆக , 250 பா பர ம் க ைடச்ச க் . இேதா பா !’’ என் ெப ைமேயா மைனவ ய டம் அந் தப் த் தகத் ைத நீட் னார் க ப்ைபயா. ‘‘வட் க் த் த ட வ ம் ெகாள் ைளயர்கள் த ல் ற ைவப்ப பேராைவத் தான் . எனேவ, தங் க நைககள் ேபான் ற வ ைல உயர்ந்த ெபா ள் கைள அர ச ன் க் ள் ெபாட் டலங் களாகக் கட் ப் ேபாட் வ ட் டால் , பற ெகா க் காமல் தப்ப க் கலாம் . இ , என் ெசாந் த அ பவக் ற ப்பா ம் !’’ என வ லாசத் டன் அந் த ப்ஸ் ப ர ரமாக ய ந் த . சந் ேதாஷத் ைதக் ெகாண்டா ம் வ தமாக ச ன மா க் ப் ேபாய் வ ட் , ஓட் ட ல் சாப்ப ட் வ ட் அ த் என் ன ப்ஸ் எ த ப் பர வாங் கலாம் என் ற ச ந் தைனேயா வட் க் ள் அ ெய த் ைவத் த க ப்ைபயா - கமலம் தம் பத ைய ேமைஜ மீ படபடத் த ெவள் ைளத் தாள் ஒன் வரேவற் ற . அத ல் ... ‘தைலவா! பத் த ர ைகய ல உன் பா காப் ப்ஸ் ப ச்ேசாம் . அத க ச ரமம் இல் லாம உன் வட் ைடக் ெகாள் ைள அ க் க ஞ் . அர ச ன் ன ல் க டந் த பணப் ெபாட் டலங் கைள ம் , நைககைள ம் லபமா எ த் க் க ட் ேடாம் .
ெராம் பத் ேதங் க் ஸ் வாத் த யாேர! இப்ப க் , ேபட் ைட பக் க ர ’
- ச .சரவணன்
அப்பா
கத் த ல் ...
எப்ப அைமய ேவண் ம் என் அண்ணன் , அண்ண , தம் ப கள் , வ தங் ைககள் எல் ேலா ைடய க த் கைள ம் ேசர்த் ஒ ப ளான் வைரந் தார்கள் . கைடச யாக அப்பாவ டம் ெகாண் காட் , ‘‘அப்பா, இ
சர யான் அண்ணன் .
பா ங் க. ஏதாவ
மாற் றம்
இ ந் தால்
ெசஞ் க் கலாம் ’’ என் றார்
அப்பா ச ற ேநரம் பார்த் வ ட் , ‘‘எல் லாம் சர தான் . ன் பக் கத் த ல் மட் ம் ந் தால் ெகாஞ் சம் கார்டன் ேபாட இடம் வ ங் கள் . ச்ெச கள் ைவத் , சாம க் ப் பற ச் ப் ேபாடலாம் ’’ என் றார். ‘‘சர ப்பா! அப்ப ேய பண்ண டலாம் !’’ - அண்ணன் . தன ைமய ல் அண்ணன டம் தம் ப கள் ேகட் டார்கள் ... ‘‘ஏன் அண்ணா, அப்பாக ட் ட ேகட் ட ெராம் ப அவச யமா? ெசய் ய யாதப ஏதாவ மாற் றம் ெசால் ய ந் தா என் ன பண்ண ய ப்ேப?’’ ‘‘ெசய் யேறாம் , ெசய் யேல... அ க் க யம் இல் ேல! அப்பாைவ கன் சல் ட் பண் ம் ேபா அவர் கத் த ேல ஒ சந் ேதாஷத் ைதப் பார்த்த யா... அ தான் க் க யம் !’’ என் றார் அண்ணன் .
- எம் ஆர்எல்
ப்ஸ் தர்மம் !
வழக் கமாக
தன் க ழைமயன் எனக் ம் , ேமேனஜ க் ம் ஃபல் ட் ெவார்க் நாள் வ ம் இ க் ம் . இந் த ேமேனஜர் த யவர். பத் மண மா க் ஓட் டல் ஒன் ற ல் இ வ ம் பன் சாப்ப ட் ேடாம் . ப ல் ைல ைவத் த சர்வர் தைலையச் ெசாற ந் தான் . ேவெறன் ன, ப்ஸ் ேவண் ேகாள் தான் ! பர்ைஸ எ த் த என் ைனத் த த் த ேமேனஜர், ‘‘என் னப்பா... சம் பளம் வாங் காமலா ேவைல ெசய் யேற? ேபா, ேபா!’’ என ம த் வ ட் டார். எனக் ச் சங் கடமாக இ ந் த . இவ் வள ெபர ய பதவ ய ல் இ ப்பவர்கள் ஜஸ்ட் இரண் பாய் , ன் பாய் வ ஷயங் கள ல் இப்ப க் க ைமயாக நடந் ெகாள் க றார்கேள என் ற ந் த எனக் . இ ந் ம் என் ன ெசய் வ ... ஒன் ம் ெசால் ல யா . ேமேனஜராச்ேச! மத ய சாப்பாட் க் இன் ெனா ஓட் டல் . ெசால் ைவத் தாற் ேபால அங் சாப்பாட் க் ேடாக் கன் ச ஸ்டம் இல் ைல. ப ல் தான் . இன் ெனா ப்ஸ் ம ப் காத் த க் க ற . அந் தத் தர்ம சங் கட த ண ம் வந் ேதவ ட் ட . ஆனால் , இந் த ைற
ட ஐந் பாய் நாணயம் ஒன் ைற ப்ஸாகத் ஆச்சர்யம் ! ப ல் பணத் ேதா தட் ல் ைவத் வ ட் எ ந் தார் ேமேனஜர். என் கண்கள ல் ெதாக் க ந ன் ற வ யப் ந ைறந் த ேகள் வ க் ற ையக் கவன த் வ ட் ச் ெசான் னார்... ‘‘... ப்ஸ க் காகத் தைலையச் ெசாற ந் த அந் த ஓட் டல் சர்வர் ம க ம் இைளஞன் ! அவ க் இ ேலேய த ப்த வந் டக் டா . அப்பத் தான் இன் ம் யற் ச பண்ண ன் ேனற ம் ந ைனப்பான் . ஆனால் , பாவம் ... இவர் வயசானவர். என் ன இயலாைமேயா, என் ன ேதால் வ ேயா... இந் த வய ேல ம் சர்வராக ேவைல பார்க்க றார். இவ க் ப்ஸ் தர்ற ல தப் இல் ல!’’ என் றார். நான் ஆேமாத ப் டன் , ‘‘இந் த வ ளக் கம் எனக் நல் ல ப்ஸ் சார்!’’ என் ேறன் .
- பர ேமலழகன்
உக் காந்
ேயாச க் க றாங் கப்பா!
ப ரபல ைடரக் டர் சந் த ரைன ம ந் த ச ரமத் க் ப் ப ன் சந் த த் ப் ேபச னான்
ர . ‘‘சார், நான் கற் பைன பண்ண ெவச்ச ந் த மாத ர ேய அச் அசலா ந ைறய ன் கள் இப்ப வர்ற படங் கள் ல வ ’’ என் றவன் , தன் ரசைன ம் ஐ யாக் க ம்
ப்பர் ன் கள் , க ராஃப க் ஸ் சமீ பத் த ய ர ஸ் ச ன மாக் கள ல் இடம் ெபற் ற உத் த கள் , க் ைளமாக் ஸ் த ப்பம் எனப் பல வ ஷயங் கள ல் ெபா ந் த ய ப்பைத உதாரணங் கேளா ெசால் ப் ெப ைமப்பட் க் ெகாண்டான் . ப ன் , ‘‘சார், என் ைன உங் க அச ஸ்ெடன் ட் டா ேசர்த் க் க ட் ங் கன் னா ெராம் ப ஸ்’ ல் லா இ ப்ேபன் ...’’ என் றான் . ‘‘ஸார ப ரதர், எனக் மத் தவங் கைள மாத ர ேய ேயாச க் க ற ஆட் கள் ேவணாம் . த் தம் சா இ வைரக் ம் யா ம் ேயாச க் காத மாத ர ‘த ங் க் ’ பண்றவங் கதான் ேவ ம் ’’ என் ர க் வாசைலக் காட் னார் ைடரக் டர்! ‘
- எஸ்.மாலத
மேரசன் என் ெறா
வள் ளல் !
இந் த மாச பட் ெஜட் ல் ெடாக் ! ைகய ல் பரம் ைபசா இல் ைல. ம ச்ச
நாட் கைள எப்ப ஓட் வ என் ெதர யாமல் ேமாட் வைளையேய பார்த் க் ெகாண் இ ந் தவன் சட் ெடன எ ந் , நண்பன் மேரசன் ஞாபகம் வர, அவைனத் ேத ப் ேபாேனன் . ேகட் காமேல ெகா த் த ம் வள் ளல் அவன் . என் ைனக் கண்ட ம் யானான் . என் ைன கார ல் ஏற் ற க் ெகாண் , ஒ ஸ்டார் ஓட் ட க் ப் ேபானான் . ஏேதேதா ஆர்டர் ெசய் தான் . சாப்ப டக் காத் த ந் த ந ம ஷங் கள ல் ... தனக் ப் பதவ உயர் க ைடத் த , சம் பளத் த ல் சல ஆய ரங் கள் அத கர த் த , ஆப ல் சாக கார் ெகா த் த ப்ப எனத் தன் சந் ேதாஷங் கைளப் பக ர்ந் ெகாண்டவன் , ‘‘ேடய் கார்த்த , உன் ைன மாத ர உண்ைமயான நண்பன் க ட் ேடதான் இந் தச் சந் ேதாஷங் கைள மனம் வ ட் ப் பக ர்ந் க் க . மத் தவங் க எல் லாம் ஆதாயத் க் காகப் பழ றவங் கதான் . நல் ல ல இ க் க றப்பேவ அைதப் பயன் ப த் த க் க ட் ஆய ரேமா, ெரண்டாய ரேமா கடன் ேகட் ைவப்ேபாேமன் ேகக் ற பய க!’’ என் றான் .
நான் ெவ
ங் ைகயனாகத் த
ம் ப ேனன் .
- மானா பாஸ்கரன்
காரணம் ..?
த
நா
ம் நாகநாத ம் நண்பர்கள் . ஒ வாரம் வ ப்ப ல் ெவள ர் ெசன் ம் ப ய என் ன டம் ஏேனா நாகநாதன் கம் ெகா த் ப் ேபசவ ல் ைல!
ர ந் த . பத் சீ ன யர் ஊழ யர்கைள சீ க்க ரேம அதற் கான காரணம் ஒ க் க வ ட் , நாகநாத க் ஆபஸர் ப ரேமாஷன் ெகா த் த ந் தார்கள் . தன அைற, தன ப ன் , கார் என ஏக தட டல் ! ஒ மாதம் ஓ ற் ! ன் ேபாலேவ வ ப்ப ல் ெவள ர் ெசன் த ம் ப ேனன் . இம் ைற வ ய வந் என் ன டம் ைழந் ேபச னான் நாகநாதன் . ேவெறான் ம ல் ைல... ஒ க் கப்பட் ட பத் சீ ன யர்கள் ேகார்ட் க் ப் ேபாக, நாகநாதன ன் பதவ உயர் ெசல் லா என் தீ ர்ப் ற வ ட் ட ேகார்ட்!
- ச .நாச்ச
த்
த் தம் !
ேசகர் ெராம் ப ம் வ த் தப்பட் டான் ... தான் கஷ் டப்பட்
ஆரம் ப த் த ெவார்க்ஷாப்ப ல் எத ர்பார்த்தப பணவர இல் ைல. அவ ம் பல வாஸ் ந ணர்கள் , ேஜாச யர்கள் எனப் பணத் ைதச் ெசலவழ த் ஆேலாசைன ேகட் டான் . மாற் றம் எ ம ல் ைல. இ த ய ல் அவன ெதாழ ல் வான என் ைன அ க , தன் ைறகைளக் ற னான் . அவன ெதாழ ற் டத் ைத ஆராய் ந் ேதன் . எல் லாம் அைமப்பாகேவ இ ந் தன. ேசகர் த் தமான உைடய ல் நீட் டாக இ ந் தான் . ‘‘ேசகரா... உன் கைடய ல ேவைல வராத க் க் காரணம் நீதான் பா. இவ் வள
ெரஸ் பண்ண உட் கார்ந்த ந் தா வர்றவங் க எல் லாம் ‘ஓனர்தான் நீட் டா இ க் கா ... ேவைல பண்ண மாட் டா ’ன் ந ைனச் ப் ேபாய வாங் க. நல் ல ேவைலக் கார க் க் க யம் ... ெதாழ ல் ல த் தம் ... உைடல அ க் .’’ ேசகர் எல் லாம்
ர ந் தவனாக இ ந் தான் !
- எம் .ப .த ேனஷ்
ெசயல் !
அந் தக் காட் ச கீ தாவ ன் மனைச உ க் க ய . ச ன் னஞ் ச
ப ஞ் , ஒ ேவைள உண க் காக எப்ப ெயல் லாம் தன் உடைல வ ல் ைலப் ேபால் வைளக் க ற . கணவன் வ ஷாைலப் பார்த்தாள் . அவள் பார்ைவையப் ர ந் ெகாண் பக் கத் த ல் இ ந் த கைடய ல் பத் பாய் ெகா த் ப ஸ்கட் பாக் ெகட் வாங் க னான் . மனம் ம் சந் ேதாஷமாக இ ந் த கீ தா க் . த மணமான ஆ நாட் க க் ள் ேள நம் ைமப் ர ந் ெகாண்டாேன. ஆனால் , அ த் அவன் ெசய் த ெசயல் அ வ ப்பாக இ ந் த . ப ஸ்கட் பாக் ெகட் ைடப் ப ர த் , இரண் ப ஸ்கட் கைளத் தான் எ த் க் ெகாண் , ப ர த் த பாக் ெகட் ைட அந் தச் ச ம ய டம் ெகா க் ம் ப கீ தாவ டம் நீட் னான் . வ வந் ேச ம் வைர ஒன் ம் ேபசவ ல் ைல கீ தா. ‘‘அந் த ப ஸ்கட்
ப ஸ்கட் ல் பாக் ெகட் ைடப் ப ர க் காமல் ெகா த் தால் தான் என் ன? இரண் உங் க க் என் ன வந் வ டப்ேபாக ற ?’’ சற் ேகாபமாகக் ேகட் டாள் .‘‘நாம் ப ஸ்கட் பாக் ெகட் ைடப் ப ர க் காமல் ெகா த் தால் என் னவா ம் ெதர மா? நாம அங் க ந் நகர்ந்த உடேன, அந் தா ங் க, ப ஸ்கட் பாக் ெகட் ைடத் த ம் ப ம் கைடய ேலேய ெகா த் , பணத் ைத வாங் க யற் ச ெசய் வாங் க. பாக் ெகட் ைடப் ப ர ச் ட் டா, கைடக் காரன் த ப்ப எ த் க் கமாட் டான் . அந் தப் ப ஞ் க் இரண் ப ஸ்கட் டாவ க ைடக் ேம, அதனாலதான் !’’
- எம் .காஞ் சனா கரண்
ைழந் ைத!
நான்
வய மகள் ஹர ண க் ‘கர் வ் ைரட் ங் ’ ெசால் த் தந் தாள் கீ தா. ஹர ண மக் கர் பண்ண, அவைளத் த ட் த் தீ ர்த்தாள் . ஒ வழ யாக ஹர ண நன் றாக எ த ய ப ற ம் , ‘‘உன் க ட் ேட கத் த க் கத் த ேய என் ெதாண்ைடத் தண்ண வத் த ச் !’’ என த் தாள் கீ தா. மாைலய ல் அ வலகம் ந் வந் த ர , ‘‘கீ தா, இன் ன க் உனக் ைரவ ங் ெசால் த் தர்ேறன் ’’ என் றான் . அம் மா, அப்பா, மகள் வ ம் ஸ் ட் டர ல் ைமதானம் வந் தனர். ர எவ் வளேவா ெசால் க் ெகா த் ம் , கீ தாவால் சர வர ஓட் ட இயலவ ல் ைல. ஓரமாக உட் கார்ந் பார்த் க் ெகாண்
இ ந் த ஹர ண , கீ தாைவ ‘ேபட் மம் ம ’ எனக் ேக
ெசய் ய, ர
ச ர த் தான் .
கீ தா ஒ வழ யாக ஸ் ட் டர் பழக , ெகாஞ் ச ரம் வைர நன் றாக ஓட் ஒ ற் வந் ந த் த, ஓ ப்ேபாய் ‘ ட் மம் ம ’ என் ெசால் த் தம் ெகா த் தாள் ஹர ண . கீ தா க் க் காைலய ல் நடந் த ஞாபகம் வர, மனச ல் ள் ைதத் த ேபால் கண்கள் கலங் க, ஹர ண ைய அன் டன் அைணத் க் ெகாண் த் தமைழ ெபாழ ந் தாள் .
- ஆர்.ச வ ப்ரமண யன்
தங் கச்ச இ க் ம் ேபாேத...
‘‘ தா... இன் ன க் க் காேலஜ்
ஞ் ச ம் அப்ப ேய ச த் த வட் க் ப் ேபாய . ராத் த ர அப்பா வந் உன் ைன அைழச் ட் வ வார்!’’ தா சர ெசால் லக் காத் த ந் த ந ம ஷத் த ல் , ’’ேவணாம் தா! ேநேர நீ நம் ம வட் க் ேக வா!’’ என் றாள் அக் கா ரமா. ‘‘ ம் மா இ ! இன் ன க் உன் ைனப் ெபண் பார்க்க வர்றாங் க, ேபானதடைவ மாத ர இப்ப வரப்ேபாறவ ம் , உன் தங் கச்ச ையக் கல் யாணம் பண்ண க் க ேறன் ெசால் ற க் கா?’’ அம் மா ெபார ந் தாள் . ‘‘அம் மா! ஒ த் தைரப் ெபண் பார்க்க வந் ட் , இன் ெனா ெபண்ைண ஓ.ேக. பண்றவன் ந ைலயான மன இல் லாதவன் . இ ேபான் ற ஆம் ப ைளகைள, ஆரம் பத் த ேலேய அைடயாளம் கண் க் க இ ஒ நல் ல சந் தர்பப ் ம் ! தங் கச்ச ட இ க் க றப்ப யார் என் ைன ஓ.ேக. பண்றாேரா, அவர்தான் த ட
த் த ள் ள ஆண். அவைரக் கல் யாணம் ெசய் உ த யாகச் ெசான் னாள் ரமா.
க் கத் தான் நான் வ
ம் பேறன் !’’ -
- ஆர்.ப
ந் தா
தீ ர்ப் !
இ ந் த நீத பத கேணசைன, மக ைடய அவசரமாகக் க ளம் ப க் ெகாண் அலறல் ெடன் ஷன் ப த் த ய . தன் அக் காவ ன் ைகய ந் த ெபாம் ைமதான் ேவண் ம் என் அடம் ப த் அ ெகாண் இ ந் தான் அவன் . ‘‘தம் ப க் அந் தப் ெபாம் ைமையக் ெகா த் த் ெதாைலச்சாதான் என் ன?’’ என் தன் ெபண்ண ன் க ல் ஓங் க ஓர் அைற ைவத் தார் அவர். ‘‘அந் தப் ெபாம் ைம ஒைடஞ் ச க் ப்பா! ஆண , தம் ப ைகையக் க ழ ச்ச ம் தான் ெகா க் கேல. அைதப் ர ஞ் க் காம என் ைன அ ச்ச ட் ங் க. பரவாய ல் ல... ேகார்ட் ேல ம் இ மாத ர என் ன ஏ ன் வ சார க் காம, யாராவ நல் லவ க் த் தண்டைன ெகா த் டாதீ ங் க!’’ என் வ ம் ப னாள் அவள் . தம் ெபண் ன் ற் றவாள யாகத் தைல ன ந் ந ன் றார் கேணசன் !
- கலா
பயம் !
றப்ப ம் ேபா தான் க காரத் ைதப் பார்த்ேதன் . இர மண பத் ேத க் கால் ! 17 க ேலா மீ ட்டர் ேபாயாகேவண் ம் . ேபா ம் வழ ைய ந ைனத் தாேல பகீ ெரன் ற ! வழ ய ல் , ய லாங் ப்பம் ஏர யாவ ல் அைலந் ெகாண் இ க் ம்
தப்ப ப்ப தல் ப ரச்ைன. பக ல் ேபாக றவர்கேள க நாய் கள டம் இ ந் வாங் வ உண் . பத ேயா , ஆக் ேலட் டைர க் க ேனன் . தவ ர, இன் தல் ேதத . ைகய ல் சம் பளப் பணம் ைளயாக இ பதாய ரத் ச் ெசாச்சம் இ ந் த . க் கா க் காகக் ட கத் த ையத் க் ம் ர க் ம் பல் அைல ம் ஏர யாவ ல் , இத் தைனப் பணத் டன் இவ் வள இ ட் ல் நான் ெசல் வ இ தான் தல் தடைவ! மன க் ள் சஷ் கவசம் ெஜப த் க் ெகாண் , இதயம் த க் த க் ெகன் அ த் க் ெகாள் ள, வண் ைய ஓட் க் ெகாண் ஒ வழ யாக வ வந் ேசர்ந் , ெப ச் வ ட் ேடன் . ‘‘ைஹய் யா... அப்பா வந் தாச் ! வட் ல கரன் ட் இல் ைல பயந் ட் ந் த ேய அம் மா! அப்பா வந் தாச் . இன ேம பயம் இல் ைல!’’ என் றப ஓ வந் தான் என் மகன் .
- ச.
ேகஷ் பா
ேபர
த தாகக் அப்ப த ய ல் ப்ைபகைளக்
ைல!
வந் த க் ம் பத் மநாபனால் ெபா க் க யவ ல் ைல, உள் ேளார் அவர வட் க் அ க ள் ள ச்சந் த ய ல் ெகாட் வதா ம் , உண க் கழ கைளக் ெகாட் வதா ம்
க் ைகத் ைளக் ம் நாற் ற ம் , ரத் தத் ைத உர ம் ெகா க் க ம் உண்டா ம் ெபர ய சங் கடமாக இ ந் தன. இதற் காக யாைரெயன் ேபாய் க் க ந் ெகாள் வ என் அவ க் த் ேதான் றவ ல் ைல. ராத் த ர ரா மண்ைடைய உைடத் க் ெகாண் ேயாச த் தார். என் ன ஆச்சர்யம் ..! ம நாள ந் அங் ேக ப்ைப ெகாட் டப்படவ ல் ைல. காரணம் , ராேவா ராவாக அங் ேக இப்ப ஒ எ த ைவத் த ந் தார் பத் மநாபன் . ‘‘வாஸ் ப்ப இங் ேக ேபர ைல உள் ளதால் , இங் ேக ெகாட் ேவார ன் வட் ல் லட் ம கடாட் சம் உண்டாகா !”
- ப .ஹர க
எ ம் பலைக ப்ைப
ஷ் ணன்
ேபரம்
கார
ந் தப ேய நடமா ம் காய் கற க் கார ய டம் ேபரம் ேபச னார் அந் தத் ெதாழ லத பர். “இந் தாம் மா, தக் காள ஒ க ேலா பன் ன ரண் பாய் ெகா த் தாக் ெகா . அ க் ேமல ஒ ைபசா தரமாட் ேடன் . ேகாயம் ேப க் ப்
பாய் க் சீ பப ் , ெதர ம ல் ேல!” என் சைளக் காமல் ேபச , ேபானா பத் ைறவான வ ைலக் வாங் க னார். அ ேபாலேவ பழக் கைடக் காரன் , க் கார இவர்கள ட ம் வ ைலைய அ த் ப் ேபச ைறவான வ ைலக் ேக வாங் க னார். அவைர வட் ல் இறக் க வ ட் வ ட் வ த ம் ப ய ைரவர் கேணசன் , தன் மைனவ ய டம் தலாள ய ன் கஞ் சத் தனத் ைதப் பற் ற ச் ெசால் , “அவ க் க் கா பணமா இல் ேல? ேநத் ட தன் ெவாய் ஃப் பர்த்ேடக் அ பதாய ரம் பாய் க் தங் க ெநக் லஸ் வாங் க ப ரெசன் ட் பண்ணா . ச ன் ன வ யாபார ங் க க ட் ேட இப்ப அடாவ பண்றதா ஒ ெபர ய ம ஷ க் அழ ?” என் றான் . “நீங் க ேபசாம இ ங் க. யா ம் நஷ் டத் க் ஒ ெபா ைள வ க் க மாட் டாங் க. உங் க தலாள மாத ர பணக் காரங் க ேபரம் ேபசாம ெசான் ன வ ைலையக் ெகா த் வாங் க ட் ப் ேபானா, அப் றம் நமக் ம் அேத வ ைல ெசால் ல ஆரம் ப ச் வாங் க. நாம ேபரம் ேபச னா, சா க ராக் க பட் டம் தான் க ைடக் ம் நமக் !” என் ஒேர ேபாடாகப் ேபாட் டாள் கேணசன ன் மைனவ .
- எஸ்.நடராஜ்
ேடஸ்ட்
என் ன சைமயல் பண்ணட் ங் க?” என் ஆவேலா ேகட் டாள் “நாைளக் த லகா. “நீ ம் தான் த னம் த னம் இந் தக் ேகள் வ ையக் ேகட் கேற. நான் என் ன க் காவ மத் தவங் கைள மாத ர எனக் இ பண்ண ப் ேபா , அ பண்ண ப் ேபா ன் ேகட் க் ேகனா? நீ எ ெசஞ் ேபாட் டா ம் , ம க் காம சந் ேதாஷமா சாப்ப ட் ட் ப் ேபாேறனா, இல் ைலயா? அப் றம் எ க் இந் தக் ேகள் வ ?” என் ற ேரஷ் சாப்ப ட் த் க் ைக க வ வ ட் , தன் அைறய ல் ேபாய் உட் கார்ந் ெகாண் , ம் ரமாக ஏேதா எ தத் ெதாடங் க னான் . “என் ன அப்ப எ தறீ ங்க?” என் றப அவன் அ க ல் வந் உட் கார்ந்தாள் த லகா. “அ வா... இன் ன க் க் காைலய ல ‘மல் ைக’ பத் த ர ைகேலர்ந் ேபச னாங் க.
அ த் த வாரம் ச ன மா ஸ்ெபஷலாம் ! அ க் ப் ெபா த் தமா ச ன மாைவ ைமயமா ெவச் அர்ெஜன் ட் டா ஒ ச கைத ேவ ம் ேகட் டாங் க. என் னதான் நாேன எ த அ ப் ற கைதகைளப் பாராட் பப்ள ஷ் பண்ண னா ம் , அவங் க ேதைவக் ேகற் ப எ த அ ப் ற ல க ைடக் க ற சந் ேதாஷேம தன ! என் ன ெசால் ேற..?” என் றவன் த லகாவ ன் பார்ைவய ல் இ ந் த ஆழத் ைதப் ர ந் ெகாண்டவனாக, “சர , நாைள ெவங் காய சாம் பா ம் , உ ைளக் க ழங் ெபார ய ம் பண்ண ஜமாய் ! என் ன...” என் அவள் கன் னத் ைதத் தட் னான் !
- ஆர்.உஷா
கல் யாணம் எப்ேபா
!
23 வயத ல் ... “ தல் ல எம் .காம் ., ேயாச க் கலாம் !” 30 வயத ல் ...
க் க ற வழ ையப் பா டா! அப் றம் கல் யாணத் தப் பத் த
“உத் த ேயாகம் ஷ லட் சணம் . கல் யாணம் எப்ப ேவணா பண்ண க் கலாம் ! தல் ல உ ப்ப யா ஒ ேவைல ேத க் க ற வழ ையப் பா !” 35 வயத ல் ... “பத் தாய ரம் பா சம் பளம் இந் தக் காலத் ல நாக் வழ க் கக் டக் காணாேதடா! சம் பளம் ெகாஞ் சம் உசரட் ம் ... ஜாம் ஜாம் பண்ண டலாம் !” 40 வயத ல் ... “
ம் பம் ,
ழந் ைத
ட் ன்
ஆயாச் ன் னா அப் றம் ேசம க் கேவ
யா
.
வ ... அட் ஸ்ட் ஒ ஃப்ளாட் டாவ வாங் தல் ல ஒ ஆய ரம் ெபாண் ங் க ஜாதகம் தன் னால ேத வ ம் !”
ற வழ யப் பா !
45 வயத ல் ... “க ட் டத் தட் ட அைரக் க ழவன் ஆயாச் ! இன ேம எவடா உனக் க் க த் ைத நீட் வா? அத அந் தந் தக் காலத் ல நடக் க ேவணாமா? உனக் ேக கல் யாணத் ல அக் கைற இல் லாதப்ப, நான் என் ன பண்ணட் ம் , ெசால் ?”
- ஆர்.நரச ம் மன்
ஆட் டம் !
கைடச ஓவர்... ஆ
ேதச
பந் கள ல் 13 ரன் கள் எ க் க ேவண் ம் . ஒட் ெமாத் த ம் ெடன் ஷன ன் உச்சத் த ல் !
தல் பந் ைத ப ண்டர க்
வ ரட் னான் அத ர
வரரான
ேமஷ் . அ த் த
பந் கள ல் ரன் ஏ ம ல் ைல. உள் க் ள் ெவற ேயற, அ த் த பந் ைத இரண் ச க் ஸ க் த் க் க னான் . இன் ம் இரண்ேட பந் கள ல் ன் ரன் கள் எ க் க ேவண் ம் . அ த் த பந் மட் ைடய ன் வ ள ம் ப ல் பட் த் ெதற த் த . ஒ ரன் ! எத ைன ேபட் ஸ்ேமன் இப்ேபா களத் த ல் ! கைடச பந் த ல் அந் த ெசாத் ைத ேபட் ஸ்ேமன் ேபால் டாக, ஆட் டம் க் ேளாஸ்! தாட் ட க் க கள டம் கா வாங் க க் ெகாண் ேபாங் ஆட் டம் ஆ யதாக, நாெடங் ம் க ர க் ெகட் ரச கர்கள் ேம ன் மீ ேகாபம் ெகாண்டனர். ேம ன் உ வப் படங் கள் ெகா த் தப்பட் டன. ஆரம் ப ேபட் ஸ்ேமனாகக் களம றங் க 110 பந் கள ல் ெவ ம் 42 ரன் கள் எ த் த ஆச ஷ் பற் ற யா ேம எ ேம ெசால் லவ ல் ைல!
ச.
ேகஷ் பா
ஞானம் ேத ...
மகாைனத் தர ச க் க ந ன் ற ந் த மக் கள் வர ைச ம க நீளமாக இ ந் த . ெராம் பத் தள் ள ந ன் ற ந் தனர் அந் த த ய தம் பத யர்! மகான் , ஒ ழத் தா ம் , ஒ ந் வ க ற ெமல் ய உடம் மாக இ ந் தார். த யவ ம் அவர ன் மைனவ ம் மகாைன ெந ங் க ற சமயத் த ல் , ‘ ைஜக்
ேநரமாக வ ட் ட
’ என்
எ
ந்
உள் ேள ேபாய் வ ட் டார் அவர்.
“சர , இன ேம எ க் நாம இங் ேக இ க் க ம் ? ஞானத் ைதத் ேத வந் ேதாம் . க ைடச்சாச் . க ளம் பலாம் , வா!” என் மைனவ ைய அைழத் தார் த யவர். அ க ல் இ ந் தவர்க க் ஆச்சர்யம் ! “மகான் தான் எ ந் ேபாய ட் டாேர! ப ன் ேன எப்ப ஞானம் க ைடச்சதா ெசால் றீ ங்க?” என் றனர். வ ரக் த டன் ச ர த் தவர், “எங் கைளத் தவ க் கவ ட் க் காணாமல் ேபான ப ள் ைளையப் பற் ற க் ேகட் கலாம் தான் வந் ேதாம் . இவன் மகான் இல் ைல, எங் க மகன் ஞானம் இப்பதான் ெதர . ம் ... ெபத் தவங் கைள ந ர்க்கத யா தவ க் கவ ட் வட் ைட வ ட் ஓ வந் ட் , இங் ேக ஊரார் கவைலகைளத் தீ ர்த் ட் க் கான் ! பேல!” என் றப மைனவ டன் நகர்ந்தார் த யவர்.
- ேஜயாெரஸ்
த த க்
மர யாைத!
அந் த ஏற் மத இறக் மத ந வனத் த ல் , ராடக் ட் ேமேனஜர் ேவைலக் இன் டர்வ நடந் ெகாண் இ ந் த . க லன ன் சான் ற தழ் கைள வாங் க ப் பார்த்த கண்ணன் , “சந் ேதகேம இல் ைல, இந் த ேவைல உங் க க் தான் ! ஏன் னா, ச பார க் ெகல் லாம் இங் ேக இடேம இல் ேல! த த தான் க் க யம் . காரணம் , இந் த கம் ெபன ஜ .எம் . அப்ப ! கண் ப் ம் ேநர்ைம ம் உள் ளவர்!” என் றான் . அ த் த ஒ மண ேநரத் க் ள் ெதர ந் வ ட் ட . க ல க் ேக ேவைல! வாழ் த் க் கள் ெசான் ன கண்ணன ன் ைககைளப் ப த் க் ெகாண் , “உங் க வாக் ப ச் ச் கண்ணன் ! ஆமா, இந் த ஜ .எம் ைம ன் னா ேய ெதர மா
உங் க
“ெதர
க் !” என்
க லன் ஆச்சர்யத் ேதா
ேகட் க...
மாவா... எங் கப்பாைவ எனக் த் ெதர யாதா!” என் றான் கண்ணன் .
- ஆ.சந் த ரன்
எர க ற ெந ப்ப ல் ...
சங் கர
க் ேமேனஜர் ந் தரத் த ன் மீ ெசம க ப் ! ெதர யாமல் ஏதாவ தவ ெசய் வ ட் எம் . -ய டம் ேடாஸ் வாங் ம் ேபாெதல் லாம் , தனக் காகப் பர ந் ேபசாமல் , எர க ற ெந ப்ப ல் எண்ெணைய ஊற் வ ேபால அவர் எத ர ேலேய, “எத் தைனேயா ைற ப ச் ப் ப ச் ெசால் ட் ேடன் ... மண்ைடய ல உைறச்சாதாேன? சர சர , ேபாய் ேவைலையப் பார்! இன் ம் ெரண் மண ேநரத் ல ேபலன் ஸ் ட் ைட ெர பண்ண என் ேடப ள் ல ைவக் க ம் , ெசால் ட் ேடன் !” என் இவைன வ ரட் வார். இன் ைறக் ம் அப்ப ஒ சம் பவம் . ந ைனக் க ந ைனக் க மனேச ஆறவ ல் ைல சங் கர க் . ராத் த ர ... “என் னம் மா, மார்க் ைறஞ் ச க் அப்பாதான் த ட் டறார்னா, நீ ம் டச் ேசர்ந் க் க ட் த ட் டேற?” என் மகன் பர தாபமாகக் ேகட் க, சங் கரன ன்
மைனவ ெசான் னாள் ... “ேபாடா அச ! நான் உன் ைனத் த ட் டேலன் னா, உங் கப்பா உன் ல ைசேய ேபாட் ப்பார், ெதர ஞ் க் ேகா!”
இங் ேக ைச; சங் கர க் !
ஆபச ல்
சஸ்ெபண்ட் ...
ஸ்ம ஸ்!
மன
ஆற வ ட் ட
- சர்வஜ த்
ந ைன கள் !
ம் ைபய ந் அண்ண ம் , ெகால் கத் தா வ ந் தம் ப ம் ம் பத் ேதா வந் த ந் தார்கள் . வ டத் த ல் அன் ைறய த னம் மட் ம் யார் எங் க ந் தா ம் ,ெசன் ைனய ல் உள் ள சங் கரன் வட் ல் ஒன் வ வழக் கம் .
ம் ைபல இந் த வ ஷம் ெவய ல் எப்ப ண்ேண?’’ ‘‘அண்ேண, ‘‘தம் ப , அ என் னப்பா ப ரச்ைன நந் த க ராமத் ல..?’’ ‘‘ச வாஜ எப்ேபா ர ஸாம் ?’’ ‘‘அண்ண ! இந் த ெபங் கால் காட் டன் ஸார உங் க க் ப் பாந் தமா இ க் . எங் ேக வாங் க னீங்க? என் ன வ ைல?’’ சேகாதரர்கள் வர் ஒன் னால் , ேப வதற் வ ஷயங் களா பஞ் சம் ? ஆனால் , அப்பாவ ன் த வச நாளான அன் , அவர்கள ன் ேபச்ச ல் மறந் ம் ட இடம் ெபறாதவர்... அப்பா!
- ெநல் வாய் கீ தா
வசத ய ல் லாத க ராமத்
“ஏங் க,
வ !
இந் த ைற ெவேகஷ க் எங் ேகங் க ேபாகலாம் ? ஊட் , ெகாைடக் கானல் எல் லாம் பல தடைவ ேபாயாச் !” என் றாள் மத . “என் ஃப்ெரண்ட் ஸ் எல் லாம் தாத் தா, பாட் ேயாட க ராமத் க் ப்
கேணஷ் , கண்கள ல் ஆர்வம் ேபாறாங் களாம் ப்பா! நாம ம் ேபாலாமா?” என் ம ன் னக் ேகட் க, “ஐேய... அ க் க ராமம் டா! இ ஞ் ேபான ஓட் வ ; மண் தைர; உனக் அங் ேக ஒேர ஒ நாள் ட தங் கப் ப க் கா ” என் றாள் மத . “ஆமாண்டா! வட் ல டாய் ெலட் ட இல் ேல. ஏர க் கைரக் தான் நடந் ேபாய ட் வர ம் . அப் றம் , வட் ல கரன் ட் க ைடயா . .வ . க ைடயா . உனக் ெராம் பப் ேபார க் ம் ...” - ெசால் க் ெகாண்ேட ேபான சாரங் கைனக் க் க ட் டான் கேணஷ் ... “அப்ப ன் னா, தாத் தா க் ம் பாட் க் ம் அங் ேக எவ் வள கஷ் டமா இ க் ம் ! அந் த வசத ெயல் லாம் பண்ண க் ெகா க் க ேவண் ய தாேனப்பா?” மண்ைடய ல் அ த் தாற் ேபால் இ ந் த சாரங் க க் . ‘க ராமத் வ வசத இல் லாத என் ந ைனத் ேதேன தவ ர, இப்ப ேயாச க் கவ ல் ைலேய நான் !’
- வ சாலம்
ஹீ ேரா!
‘‘என் ன சார் ந ைனச் ட்
க் கீங் க உங் க மன ல? எனக் ேஜா யா ேபாட ேவற இளம் ஹீ ேராய ேன க ைடக் க யா உங் க க் ? ேபா ம் ேபா ம் , கல் யாணமாக ெரண் ழந் ைத ெபத் தவைள ஹீ ேராய னா ேபாட் க் கீங் க..?” “சார்... இ வந் , ெகாஞ் சம் கனமான ேகரக் டர். அ பவம் வாய் ஞ் ச ந ைகயாலதான் இைதப் பண்ண ம் . அதான் ...” “அெதல் லாம் எனக் த் ெதர யா . தல் ல இவைள மாத் ங் க. என் இேமஜ் என் ன ஆக ற ?” ெசால் வ ட் வ ட் ெடன் கார ல் ஏற ப் பறந் தார் அந் த ன் னண ஹீ ேரா. வழ ய ல் , ஹீ ேராவ ன் ெசல் ேபான் ஒ த் த . எ த் ப் ேபச னார். எத ர் ைனய ல் அவர் மைனவ . “என் னங் க... ஒ சந் ேதாஷமான ெசய் த ! நம் ம ெபாண் க் ஆம் ப ைளப் ள் ைள ெபாறந் த க் . நீங் க தாத் தா ஆய ட் ங் க!”
- ேக.ஆனந் தன்
கஸ்டமர் ைசக் காலஜ !
‘‘ஒ
க ேலா சர்க்கைர ெகா ங் க!’’
‘‘ேடய் ேசக ... ஐயா க் ரல் ெகா க் க, கஸ்டமர்
ஒ
க ேலா சர்க்கைர ேபா !’’ என் கைட க் க ட் , ‘‘ேசகர் ேவண்டாங் க. சர யாேவ ந
தலாள க் கா .
பழன த் தம் ப ையக் கட் டச் ெசால் ங் க!’’ என் றார். ப ற , பழன ேய ந ேபாட, த ப்த டன் வாங் க ப்ேபானார்.
த்
ப்
இவர் என் ற ல் ைல, கைடக் வ க ற ெப ம் பாலானவர்கள் இப்ப த் தான் ! ஏன் இப்ப ? அன் க் க ேசகர், பழன இ வைர ம் உன் ன ப்பாகக் கவன த் தார் கைட தலாள . கஸ்டமர் ைசக் காலஜ ர ய, அவர் கத் த ல் ன் னைக மலர்ந்த . ேசகர் ந க் ம் ேபா தட் ல் அத கமான சரக் ைகக் ெகாட் , ப ன் அத ந் ெகாஞ் சம் ெகாஞ் சமாக எ த் , எைடைய ேநர் ெசய் க றான் . பார்க்க ற கஸ்டம க் அவன் ஏேதா தன் ெபா ள ல் ைக ைவப்பதாக ஓர் உணர் . அ ேவ பழன , த ல் தட் ல் ைறவாகச் சரக் ைகக் ெகாட் , ப ன் ெகாஞ் சம் ெகாஞ் சமாகச் ேசர்த் எைடைய ேநர் ெசய் க றான் . இைதப் பார்பப ் வர்கள் மனத ல் , அவன் அ த் த த் ச் ேசர்க்க ற சரக் ேபானஸாகப் ப க ற . அவ் வள தான் வ ஷயம் !
-
ள் ளமங் கலம் வ ல் சன்
இந் த வய க்
“ஏகப்பட் ட ெசல
ேமல...
ெசய் கம் ெபன ைய கம் ப் ட் டைரஸ் பண்ண ய க் ெதர ம ல் ேல! இப்பப் ேபாய் ‘கம் ப் ட் டைர ஆபேரட் பண்ணத் ெதர யா , இந் த ேவைலைய நான் பண்ண மாட் ேடன் ’னா என் ன அர்த்தம் ? ெதர யேலன் னா
கத்
க் ங் க!’’-ஜ .எம் ம ன்
ரல் , கா
க் ள்
ற் ற ச்
ழன் ற
‘ேச! இந் த ஆள் ஒ ப த் தல் ! நாப்ப வய க் கத் க் ேகான் உய ைர வாங் க க் க ட் ..!’ “அப்பா! இங் ேக பார்த்தீங் களா, தார்ல ைஸன் ரல் என் ச ந் தைனையக் கைலத் த . “ ப்பரா இ க் ேக! எந் தக் கைடய லம் மா இந் த ெகா த் தாங் க?” என் ேறன் . “பாட் தாம் ப்பா ேபாட் டாங் க. ெதர யாதா உங் க க் , ேபார க் ன் பத் நாளா எம் ப்ராய் டர க ளாஸ் என் றாள் மகள் . என் 70 வய அம் மாைவப் பார்த்ேதன் . தவற் ைற நா க் காகத் த த் த ய !
. ேமல கம் ப்
ட் டைரக்
நல் லா க் கா?”-மகள ன் எம் ப்ராய் டர
ேபாட் க்
வட் ல ம் மா இ க் கப் ேபாய ட் க் காங் கேள?” அவர ன் ன் னைக என்
- யேசாதா
ப்ரமண யன்
எத ர்பாராத உதவ !
ஊெரல் லாம்
ெகாைல, ெகாள் ைளகள் . காவல் ைற இர ேநர ேராந் க் காவைல அத கப்ப த் த இ ந் த . ைநட் ஃப்ட் ந் வ த ம் ப ய ரா ைவ மற த் , ‘ஐ. . கார்ட் இ க் கா? ெசல் ேபான் இ க் கா? ஆபஸ் ேபான் நம் பர் இ க் கா?’ என் என் ெனன் னேவா ேகட் க் ைடந் வ ட் டனர். ரா என் ன எ த் ச் ெசால் ம் , அவர்கள் சமாதானம் ஆகவ ல் ைல. ம ய ந் த காவலர்கள ல் ஒ த் தர், தான் கடந் த ன் வ டங் களாக அந் தப் ப த ய ேலேயதான் ற் ற வ வதாக ம் , அவைன ஒ நாள் டப் பார்த்தேத இல் ைல என் ம் ெசால் வய ற் ற ல் ள ையக் கைரத் தார். அந் த ேநரம் , த த ெவன ஏெழட் ெத நாய் கள் ஓ வந் தன. ரா ைவச் ற் ற ந ன் வாைல ஆட் க் ைழந் தன. ேபட் ேரால் வண் ய ல் அமர்ந்த ந் த காவல் அத கார மற் ற காவலர்க க் உத் தரவ ட் டார்... ‘‘அந் த ஆைள வ ய் யா! அவர் இந் தப் பக் கத் ஆள் மாத ர தான் ெதர !’’
- ஆர்.ெஜகந் நாதன்
ஒ வன் ஒ த் த
‘‘ஹேலா, ைடரக் டர் சாரா? நான் அச ஸ்ெடன் ட் பா ேபசேறன் சார்! ஒ ந ஸ்! நீங் க இயக் க ன ‘ஒ வ க் ஒ த் த ’ படத் க் ேதச ய வ க ைடச்ச க் !’’
ட்
‘‘ெவர ட் , ந ஜமாவா!’’ ‘‘ஆமா சார், இப்பத் தான் ேபான் வந் த . ஈவ ன ங் .வ . ந ஸ்ல ெசால் வாங் கன் ந ைனக் க ேறன் ’’ என் ற பா , ‘‘சார், எனக் ெராம் பப் ெப ைமயா இ க் ! இந் த படத் ைதப் பார்க்க ற எவ ேம கட் ன ெபாண்டாட் க் த் ேராகம் பண்ண மாட் டான் சார்! அவ் ேளா அற் தமான படத் க் த் ேதச ய வ க ைடச்ச ேல ஆச்சர்யேம இல் ேல! சார், பக் கத் ல ேமடம் ரல் ேகக் ேத! அவங் க இ ந் தா ெகா ங் க, சார்! இந் த சந் ேதாஷச் ெசய் த ைய அவங் கக ட் ட நாேன ெசால் ேறன் !’’ என் பரவசக் ர ல் பரபரத் தான் .
‘‘அவங் க ேவைலயா இ க் காங் க. நாேன அப் றம் ெசால் சஞ் சய் அவசரமாக ெசல் ைல அைணத் தான் . காரணம் ... அங் ேக இ ந் த ஒ வன் _ேவெறா த் த !
க் கேறன் !’’ என் ற
- ேக.காமராஜ்
இ க் கா... இ க் கா?
ஒ
ச வன் பர ப் ெபா ட் கள் வ ற் ம் கைடக் ச் ெசன் , “டாம் அண்ட் ெஜர்ர ெபாம் ைம இ க் கா?” என் ேகட் டான் . “இல் ைல” என் றார் கைடக் காரர். அந் தச் ச வன் ம நா ம் அேத கைடக் ச் ெசன் , “டாம் அண்ட் ெஜர்ர ெபாம் ைம இ க் கா?” என் ேகட் டான் . “இல் ைல... இல் ைல!” என் றார் கைடக் காரர் எர ச்சலாக. அவன் ன் றாம் நா ம் அேத கைடக் ச் ெசன் , டாம் அண்ட் ெஜர்ர ெபாம் ைம இ க் கா என் ேகட் க, க ப்பானார் கைடக் காரர். “இல் ைலன் எத் தைன தடைவ ெசால் ற ? இன் ெனா தடைவ வந் ேகட் யானா, உன் ைன அந் தத் ேணா ேசர்த் ெவச் க் கய த் தால
கட் ப்ேபாட்
ேவன் !” என் றார்.
அந் தப் ைபயன் அ த் த நா ம் வந் தான் . கைடக் காரர் உர்ெரன் கத் ைத ைவத் க் ெகாண் , “என் ன?” என் றார். “உங் கக ட் ேட கய இ க் கா?” என் ேகட் டான் ைபயன் . கைடக் காரர் சாந் தமாக , “இல் ைல தம் ப !” என் றார். ைபயன் அ த் க் ேகட் டான் ... “சர , டாம் அண்ட் ெஜர்ர ெபாம் ைம இ க் கா?”
-
ர்யகலா
ப ரார்த்தைன!
ெபா த் ேதர்
கள் ெவள யாக ற நாள் ... மத யம் 12 மண ய ந் ேத ‘ெநட் ’ ல் ர சல் ட் பார்த் க் ெகாள் ளலாம் என ஏக பரபரப்பாக இ ந் த . அ ணாசலம் காைலய ல் எ ந் ள த் த் , ஈர உைட டன் அ க ந் த ேகாய க் ப் றப்பட் டார். பயபக் த டன் ப ராகாரங் கைளச் ற் ற வந் வழ பட் , சந் ந த ய ன் ஒ ஓரமாக அமர்ந் , கண் ப ரார்த்தைன ெசய் தார். இரண் , ன் மண ேநர இைடவ டாத ப ரார்த்தைன!
அ ணாசலம் கண் த றந் தேபா நண்பர் கத ேரசன் .
, அ க ல்
இ ந் தார் அவர ன்
அ
வலக
“என் ன அ ணா, ப ரார்த்தைனெயல் லாம் ெராம் ப பலமா இ க் ? உன் பசங் க யாராவ எக் ஸாம் எ த இ க் காங் களா? நல் ல மார்க் எ க் க ம் ேவண் க் க ட் யா?” என் றார் யதார்த்தமாக. அ ணாசலத் த ன் கண்கள ல் க் ெகன் நீர் ெப க ய . “ஸார , என் ன ஆச் அ ணா?” என் பதற னார் கத ேரசன் . “இல் ல கத ர்... வ ஷத் க் ன் என் ஒேர மகள் ந த் யா, ேதர்வ ல் ஃெபய லாய ட் டா. அந் த வ த் தம் தாங் காம, ராத் த ர எல் லா ம் ங் க ட் க் ம் ேபா ...”-ேமேல வ வர க் க யாமல் வார்த்ைத த மாற ய அ ணாசலத் க் . “அந் த ேசாக , அப்ப ெயா ெகா ைமயான எண்ணம் இன எந் தக் ழந் ைதக் ம் ஏற் படக் டா ங் க ற க் காகத் தான் அன் ன ய ேலர்ந் , ெபா த் ேதர் கள் ெவள யா ற ேபாெதல் லாம் கட ள் க ட் ேட வந் ப ரார்த்தைன பண்றைத வழக் கமா ெவச்ச க் ேகன் !”
- தங் க.ச வராசன்
கா
வ ந் தால்
ப் ெபட் ?!
த் தாண் . வட் ைட அலங் கர ப்பதற் காக வாங் க ைவத் த ந் த தங் க ந றப் ேபப்பர்கைளத் தன் எட் வய ப் ெபண் ழந் ைத கத் தர த் நாசம் ெசய் வ ட் டாள் என் எர ச்சேலா , அதன் க ல் ஒ அ ைவத் வ ட் க் க ப்ேபா ங் கப் ேபானான் ரேமஷ் . ம நாள் , அவன் தைலமாட் ல் ஒ ச ன் ன தங் க ந ற அட் ைடப் ெபட் இ ந் த . ேமேல, ‘அன் ள் ள டா க் , என்
த் தாண் ப் பர
! -
ச ’ என்
எ
தய
ந் த
.
தல் நாள் ழந் ைதைய அ த் வ ட் டைத ந ைனத் வ த் தப்பட் டான் ரேமஷ் . பாவம் ழந் ைத, தனக் ப் பர ெகா ப்பதற் காகத் தான் இந் த ேபப்பைர எ த் த க் க ற ! ெபட் ையத் த றந் பார்த்தான் . உள் ேள ஒன் ம ல் ைல. “என் ன ச , கா ப் ெபட் ையயா பர சா ெகா ப்ேப?” என் றான் ஏமாற் றமாக. “அ கா ப் ெபட் இல் ல டா ! உனக் காக நான் அ க் ள் ேள த் தம் ெவச்ச ந் ேதேன!” என் ற ழந் ைத பாவமாக!
- ஆர்.ைஷலஜா
ப ச்சதாப் பார்த்
...
அம் மா க் ப் பட் ப் டைவ, தங் க வைளயல் , அப்பா க் ைகக் க காரம் , பா ெயஸ்டர் ேவட் எனப் பார்த் ப் வந் த ந் தாள் , த் த மகள் சங் கர . ஆனால் , அதற் காகப் ெபர
வ ைல உயர்ந்த பார்த் வாங் க ம் மக ழவ ல் ைல
அவள் ெபற் ேறார், அன்
மாைல சங் கர ய ன் தங் ைக நீலா வந் தாள் .
‘‘இந் தாம் மா... ப த் த ெவ ப் ம ந் . ராத் த ர ப க் கப் ேபாறப்ப காைல ெவந் நீர்ல க வ ட் இைதப் ேபாட் க் ேகா. ெரண்ேட நாள் ல சர யாக ம் . அப்பா, இந் தாங் க, உங் க க் ப் பன் னீரப ் ் ைகய ைல ம் , வாசைன ண்ணாம் ம் . இ கண்ம ந் . ராத் த ர ேபாட் வ டேறன் . இந் தாம் மா, உனக் ப் ப ச்ச மைலப் பழம் . இ ெவங் காய பக் ேகாடா... அப்பா க் !’’ நீலா தன் ைபய ந் ஒவ் ெவான் றாக எ த் நீட் ட, அப்பா அம் மாவ ன் கத் த ல் எ ந் த சந் ேதாஷத் க் க் காரணம் ர ந் த சங் கர க் !
-
ள் ளமங் கலம் ரா.லதா
தல் இடம் !
ந் தர ய ன் மகள் கவ தா பத் தாம் வ ப் ப் ெபா த் ேதர்வ ல் பள் ள ய ேலேய இரண்டாவதாக வந் த க் க, தல் இடத் ைதப் ப த் த , ேவைலக் கார ய ன் மகள் அம ர்தா! இைத ஏேதா தனக் ஏற் பட் ட மானக் ேகடாகேவ எண்ண , அன் ைறக் ேக ேவைலக் கார ைய ந த் த வ ட் டாள் ந் தர .
‘‘என் னம் மா நீங் க, பாடங் கள் ல எனக் த் ெதர யாத சந் ேதகங் கைள எல் லாம் நான் அம ர்தாக ட் ேடதான் ேகட் த் ெதர ஞ் ப்ேபன் . அவ மட் ம் இல் ேலன் னா, ஸ் ல் ல நான் பத் தாவதாேவா பத னஞ் சாவதாேவாதான் வந் த ப்ேபன் . இப்ப அவ அம் மாைவ நீங் க ேவைலைய வ ட் ந த் த ட் ங் கன் ன ம் , அம ர்தா என் க ட் ேட கம் ெகா த் ேத ேபச மாட் ேடங் கறா!’’ என் கவ தா ச ங் க ம் , ‘அப்ப யா வ ஷயம் ’ என, மீ ண் ம் ேதவ ைய ேவைலக் வரச் ெசான் னாள் ந் தர .
ம நாள் ஸ் ல் ... ‘‘நடந் தெதல் லாம் அம் மா ெசான் னாங் க கவ தா! உனக் நான் எ ேம ெசால் க் ெகா க் கேல! இ ந் தா ம் , எங் க கஷ் டம் ர ஞ் , எனக் காகப் ெபாய் ெசால் , ம ப ம் அம் மாைவ ேவைலக் எ த் க் க ெவச்ச க் ேக. ெராம் பத் ேதங் க் ஸ்!’’ - கவ தாவ ன் ைக பற் ற , ெநக ழ் ந் தாள் அம ர்தா.
- ஆர்.ெஜச ந் தா
ேபா
ஸ் மாப்ப ள் ைள!
‘‘என் னங் க... நம் ம
ேலாசனா க் ைத வந் தா ப்ப வய ஞ் ம் . கல் யாணத் க் ஏற் பா பண்ணாம உட் கார்ந்த ந் தா எப்ப ?’’ ‘‘எல் லாத் க் ம் ேவைள வர ம் . ேபான வாரம் ட தரகர் தங் கேவ க ட் ட ெசால் ய க் ேகன் ... வர ெவள் ள க் க ழைம, ஒ பார்ட் ைய ெபண் பார்க்க அ ப்பேறன் ெசால் ய க் கார். ைபயன் ேபா ஸ்ல இ க் கானாம் !’’ ெவள் ள க் க ழைம. ப ள் ைள வட் க் காரர்கள் வந் தார்கள் . ஆனால் , ைபயன் வரவ ல் ைல. ேபா ஸ்ல இ க் க றதால, என் ன அர்ெஜன் ட் ேவைலேயா! ேலாசனாவ ன் ெபற் ேறார், சம் பந் த அம் மாள டம் ேகட் ேடவ ட் டார்கள் ... ‘‘ைபயன் ேபா ஸ்ல இன் ஸ்ெபக் டரா, சப் இன் ஸ்ெபக் டரா?’’ ‘‘அேடேட! தரகர் ெசால் ல யா... எம் ைபயன் ேபா ஸ்ல இ க் கான் ெசான் ன , ேபா ஸா இல் ைல. ேபா ஸ் கஸ்ட ல இ க் கான் . அ த் த வாரம் ர ஸ் ஆய வான் !’’ என் பத ல் வந் த .
- எம் .ஆர்.
ர்த்த
அவன் தான் இவன் !
எனக் ராேகஷ் ஞாபகம் தான் வ மானம் ெசன் ைனையத் ெதாட் டேபா வந் த . 20 வ டங் க க் ன் , எங் கள் வட் க் எத ர் வட் ல் ய ந் த ச வன் அவன் . நான் ெவள ேய ேபாய் வ ட் வட் க் ள் ைழ ம் ேபாெதல் லாம் , ஓ வந் என் கால் கைளக் கட் க் ெகாண் , “எனக் என் ன வாங் க ட் வந் தீங் க ஆன் ட் ?” என் கண்கள் படபடக் க அவன் ேகட் ம் அழேக அழ ! அதற் காகேவ
மறக் காமல் அவ இ க் க றாேனா?
க்
ஏதாவ
வாங் க வ ேவன் . இப்ேபா
ராேகஷ் எங் ேக
கஸ்டம் ஸ், ெசக் க ங் ப ர வ ல் என் ட் ேகைஸப் ப ர த் ஆராய் ந் த அந் த இளம் ஆபஸர், “எனக் என் ன வாங் க ட் வந் தீங் க ஆன் ட் ?” என் கண் ச ம ட் க் ேகட் க, ச ர்பே ் பா ந ம ர்ந்ேதன் . அட, என் ெசல் ல ராேகஷ் !
- எஸ்.வ த் யா
இந் த யாவ ல் இ க் க ேறாமா?
ம் வ யற் காைலேய ேபப்ப ம் , பால் ேபப்பர்கார ம் , பால் காரப் ெபண் பாக் ெகட் ம் ேபாட் வ ட் ப் ேபாய ந் த ஆச்சர்யமாக இ ந் த பாஸ்க க் . அைதத் ெதாடர்ந் நடந் த ந கழ் ச்ச கள் ஒவ் ெவான் ம் அவர ஆச்சர்யத் ைத
அத கப்ப த் த க் ெகாண்ேட ேபாய ன.
ப்ைப அள் ம் வண் க் காரன் ஒ ங் காக வந் ப்ைபகைள அள் ள க் ெகாண் ேபானான் . எந் தக் ேகா க ம் ள் ள க ம் இல் லாமல் ேகப ள ல் .வ . ேசனல் கள் பள ச்ெசனத் ெதர ந் தன. ேவைலக் கார டாெணன் காைல 7 மண க் ேவைலக் வந் தாள் . ப ள் ைளகைளப் பள் ள க் க் ட் ச் ெசல் ம் ஆட் ேடாக் காரன் சர யாக 8 மண க் வந் ட் ப் ேபானான் . ‘என் ன ஆச் எல் ேலா க் ம் ?’ என் த ைகத் த பாஸ்கர், காலண்டர் ேதத ையக் க ழ க் ம் ேபா தான் உணர்ந்தார்... ‘அட, இன் ன க் த் ேதத 31. நாைளக் சம் பள நாள் ஆச்ேச!’
- சேராஜா பால ப்ரமண யன்
ள யாய் அம ர்தம்
ஒ
ந ம டத் த ல் எத் தைனேயா க ேலா மீ ட்டர் ரத் ைதக் கடந் வ க ற ராக் ெகட் . எங் ேகா ஒ ைலய ல் நடக் க ன் ற ந கழ் கைள, அந் த ந ம டத் த ேலேய உலக ன் அைனத் த் த ைசகள ம் ெவள ச்சம ட் வ க ற ெதாைலக் காட் ச . அந் த வைகய ல் , மன த உணர் கைள ந ம டங் கள ல் ெசால் ம் கைதகள் இைவ. வாழ் க் ைகய ன் எல் லா கள ந் ம் அ பவ ந தர்சனங் கைள ச ச ேதன் ள கைளப்ேபால் த ரட் ய ேதன் அைடகள் . வாழ் க் ைகேயா ப ன் னப்பட் ட நைட ைற சம் பவங் கைள உ க் கமாக ம் , நைகச் ைவ உணர்ேவா ம் ஒ சல மண த் ள கள ல் ெசால் , நம் ச ந் தைனக் வ ந் தாக அைமந் த க் ம் இந் தக் கைதகள் , மனச் ேசார் க் ம ந் தாக ம் வ ளங் ம் . ஆனந் த வ கடன ல் பர ெபற் ற ‘ஒ ந ம டக் கைதகள் ’ வாசகர்கள டம் அேமாக வரேவற் ைபப் ெபற் றன. த ய வ வத் த ல் ம ன ஓவ யங் க டன் ம ள ர்ந்த அந் த ம ன் ம ன க் கைதகள் இப்ேபா த் தக வ வ ல் ெவள வ க ற . ைகயடக் கமான இந் த ைல பஸ், ரய ல் பயணங் கள ன் ேபா எள தாக எ த் ச் ெசன் ப க் கலாம் ... ரச க் கலாம் ... ஒவ் ெவா ந ம டத் த ம் இந் த உலைக ஊ வ ப் பார்க்கலாம் !
-பத ப்பாளர்
உள் ேள... தண்ணீரப ் ் ெபண்கள் !
ந ைக தாயாக றாள் !
ஒ
றல்
பலம்
உற கள் !
ஜாக் க ரைத!
தகப்பன் தா !
பக் தா... பக் தா!
காதல் ... க
தய் யா!
ச ல் லைற!
ள்
அவன் இல் ைல!
அ
தாய் ைம
ன் ேனற் றம்
எண்ண ப்பார்!
ப் பார்த்
பார்த்
...
- த .ெகா.ப
த .ெகா.
ெபண் மனம்
யார் மன ல யா ?
தண்டைன
ெசாத்
அதற்
ம் ச ல வழ கள் !
ந ழல் ந ஜமாக ற
பத்
!
ைபசா ஸ்கீ ம் !
அவமானமா இ க் !
அவ
க்
ஒ
ேவைல!
க ர க் ெகட்
இழப்ப ல் இரண்
இறந் தவள் எ
வ தம் !
த ய க தம் !
மணமகள் !
ட் ல் அவள் !
எத ர்
பாவம் டா பாட் !
எத ர்க்காற்
!
ப்பர் ஹீ ேரா!
க தங் கள் !
இரண்
தர்ம தர சனம் !
கவர் ஞானம் !
த ண்டாட் டம் !
உற !
ண் ேகால்
24 மண ேநர
ம் ...
அவன் பார்ைவய ல் அந் தப்படம் !
எல் லாம் ெதர
ம் . ஆனா...
ச கரம்
கா(ர்)ரணம் !
ேபாத மரம் !
மாம யார்!
சா
ர்யம் !
அவசர உதவ !
வாய் !
ைற!
ைக !
ந ற் ப
ேவ...
ச ன் னப்
ள் ைளயா இ க் ேக!
உட் கார ஒ
இடம் !
ப் ைபயன் !
தனக் த் தாேன...
தம ழ் ப் பாட்
ெதள
!
!
ெவ க் கப் ேபாக ற
..!
தங் கப் பல்
ம் கண்
கண்
கல்
ம் ெகாள் ைளய த் தால்
ள மங் கன்
ரத் தாேத!
இரண்டாவ
இன் ன ங் ஸ்
நம் ப க் ைக
ேதங் க் ஸ் வாத் த யாேர!
அப்பா
கத் த ல் ...
ப்ஸ் தர்மம் !
ேயாச க் க றாங் கப்பா!
உக் காந்
மேரசன் என் ெறா
வள் ளல் !
காரணம் ..?
த் தம் !
ெசயல் !
ைழந் ைத!
தங் கச்ச இ க் ம் ேபாேத...
தீ ர்ப் !
பயம் !
ேபர
ைல!
ேபரம்
ேடஸ்ட்
கல் யாணம் எப்ேபா
!
ஆட் டம் !
ஞானம் ேத ...
த த க்
மர யாைத!
எர க ற ெந ப்ப ல் ...
ந ைன கள் !
வசத ய ல் லாத க ராமத்
ஹீ ேரா!
கஸ்டமர் ைசக் காலஜ !
இந் த வய க்
ேமல...
வ !
எத ர்பாராத உதவ !
ஒ வன் ஒ த் த
இ க் கா... இ க் கா?
ப ரார்த்தைன!
கா
ப் ெபட் ?!
ப ச்சதாப் பார்த்
...
தல் இடம் !
ேபா
ஸ் மாப்ப ள் ைள!
அவன் தான் இவன் !
இந் த யாவ ல் இ க் க ேறாமா?
தண்ணீரப ் ் ெபண்கள் !
‘‘வ
, உனக் இந் தத் தா ப்பரா இ க் டா! ஜீ ன யஸ் மாத ர ெதர யேற! இப்ப ேய ெமய ன் ெடய ன் பண் !” - ெசான் னவள் ேர கா. என் ய ர்க் காத ! “ஐஸ்க் ரீம் சாப்ப டலாமா?” என் ேறன் . “பாராட் ன க் ட் ரீட்டா? ெபர ய கப்பா வாங் டா! அல் ப்ஸ் மாத ர அஞ் பா ஐஸ் வாங் க க் ெகா த் , நக் க ட் றப் ேபாேற!” என் றாள் . ெசால் க் ெகாண் இ ந் தேபாேத, ச ச ெவன் சாரல் அ க் க, ‘‘வர்ற யா, உள் ேள ேபாய் உட் கார்ந் க் கலாம் ?” என் ேறன் . “ஏய் ... இ டா! எவ் ேளா நல் லா இ க் . ரச க் கத் ெதர யாத ண்டமா இ க் க ேய, உன் ைனப் ேபாய் லவ் பண்ேறன் பா !” என் ைகையப் ப த் இ த் , சாரல் ெதற ப்ப ல் உட் காரைவத் தாள் . ப ற ஒ நாள் ... “வ ஷால் , தல் ல இந் தத் தா ைய எ ப்பா! ப ச்ைசக் காரன் மாத ர இ க் !” ேர காேவதான் ! “ஐஸ்க் ரீம் சாப்ப டற யா?” என் ேறன் . “ேவணாம் . ராத் த ர பன் னண் மண க் ப் ைபத் த யக் காரன் தான் ஐஸ்க் ரீம் த ன் பான் !” அன் ைறய த னம் ேபாலேவ, சாரல் மைழ! “ேஹய் ... மைழ ெபய் . உைறக் கேவ இல் யா?” என் றாள் .
“இல் ல... இ நல் லா க் !” “நாைளக் ஆபஸ் இ க் , ெதர ம ல் ேல? அவத ப்படற ? தல் ல எ ந் உள் ேள வா!”
என் ன ஆச் ேர கா க் ? ேவெறாண் எனக் ம் அவ க் ம் !
ரம் வந்
ப த் தா, யார் இங் ேக
ம ல் ைல... கல் யாணம் ஆய
ச் ,
- ஆர்.ைஷலஜா
ஒ
ந ைக மீ னேலாசன ,
ந ைக தாயாக றாள் !
ழந் ைதக் ச் சாப்பா ஊட் ட யற் ச ெசய் ெகாண் இ ந் தாள் . ழந் ைத அவள் ப ய ல் அகப்படாமல் ஓ ஓ ப் ேபாய ற் . மீ னேலாசன அதன் ப ன் னாேலேய ஓ ப் ேபாய் , ெகஞ் ச க் ெகாஞ் ச ேசா ஊட் னாள் . ‘‘ேடய் கண்ணா! ஓடாதடா... என் ெசல் லம் இல் ல, சமத் தா மம் மம் சாப்ப வ யாம் , என் ன...’’ என் அவள் ெகஞ் ச க் ெகாண் இ ந் தேபாேத, கட் ... கட் ... என் றார் ைடரக் டர். ‘‘என் னம் மா... இேதாட நா ேடக் ஆய ச் . உன் கத் ல ஒ தாய் க் உண்டான பாசேம வர ேய! எக் ஸ்ப ரஷன் சர யா இல் ேல. ேலசா ேகாபம் ெதர . ழந் ைத என் னதான் ம் பண்ண னா ம் , உன் கத் ல உள் ள அன் ள ம் மாறக் டா . சர யா?’’ ‘‘ஓ.ேக. சார்... இப்ப கெரக் டா பண்ண ேறன் !’’
ந் வட் க் வந் தாள் மீ னேலாசன . அவள ன் இரண் ட் ங் ழந் ைத ேவைலக் கார ய ன் ம ய ல் உட் கார்ந் சமர்த்தாக சாப்ப ட் க் ெகாண் இ ந் த !
வய க் மம் மம்
- எஸ்.ெஜயெலட் ம
றல்
மன தாப மானேம ெசத் ப்ேபாச் லதா! அவனவ ‘‘நாட் ல யநலம் தான் ெபர சா இ க் ” என் ேறன் மைனவ ய டம் வ த் தமாக. “என் னங் க ஆச் ?” என் றாள் .
க் ம்
ஆக் ெடன் ட் ! ஆட் ேடா ைரவர் ஸ்பாட் லேய கா “வர்ற வழ ய ல ஒ ேபால! உள் ேள ஒ ெபர யவர் அ பட் க் க டக் க றார். அவர் சம் சாரத் க் ம் நல் ல அ . ‘ஐேயா! யாராவ வந் ெஹல் ப்பண் ங் கேளன் ’ பர தாபமா கதற க் க ட் இ க் காங் க. ஆனா, ஒ த் தனாவ உதவ க் ப் ேபாக ேம..? ம் ம் ! அத் தைன ேப க் ம் பயம் . பாழாப்ேபான பயம் . ேபா ஸ், ேகார்ட், வ சாரைணன் அைலய ேமன் பயம் ..! யநலம் ச்ச ஜனங் க!’’ “நீங் க என் ன பண்ணீங்க?” “என் ன ேகக் கேற நீ? அங் க என் ன, என் மாமனாரா ேமேனஜரா இ க் கான் ? டயத் க் ஆபஸ் ேபாகைலன் னா சீ ட்ைடக் க ழ ச் வான் , ெதர ம் ல?”
- பா.சத் த யேமாகன்
பலம்
ராஜேசகரன் ஒ
ப ச னஸ் ேமக் னட் . ேகா கள ல் ரள் பவர். பணம் தான் அவர பலம் . ஆ தம் . அத் தைன ேபைர ம் பணத் தாேலேய அ ப்பார். ேபான வாரம் அவர கம் ெபன ய ல் நடக் க இ ந் த ேவைல ந த் தத் ைதக் டப்
பணத் தால் தான் த த் ெவற் ற !
ந
த் த னார்.
ன யன்
டைரப் பணத் தால் அ த் தார்.
அன் ைறக் ராஜேசகரன் ெபா ேபாக் காகக் காட் ஆ னார். ெகா த் தமான் . சர யான ேவட் ைட. சட் டம் அத கார ையப் பணத் தால் அ த் தார். வ த ம் ம் வழ ய ல் அவர ஜீ ப் வ பத் க் ள் ளான . சகத ய ல் வ ந் க டந் தார் ராஜேசகரன் . அவைரக் சாைலெயங் ம் இைறந் க டந் த அவர ‘பலம் ‘!
ல் மான் ேவட் ைட ேபச ய காட் லாகா பலத் த அ பட் ரத் த காப்பாற் ற வராமல் ,
-
த்
உற கள் !
கைட ேபாடலாம் இ க் ேகன் . ேலான் ‘‘வணக் க ங் க! ட ன் ல ஒ ெகாஞ் சம் ஜாஸ்த யா ேபாட் த் தந் தீங் கன் னா உதவ யா இ க் ங் க. ஐயா இங் க இ க் ம் ேபாேத ச் க் ெகா த் தா நல் லா இ க் ம் . ஒ வைகய ல, ஐயா என் சம் சாரத் க் ப் ெபர யப்பா ைறயாக ம் வட் ல ம் ெசால் ச் . நாமதாேனங் க நம் மா ங் கைளக் ைக க் க வ ட ம் ...’’ - ேபங் க் ேமேனஜர டம் ைழந் ேபச , கார ய சாதகம் ெசய் ெகாண் தன் கைடக் த் த ம் ப னான் கேணசன் . ‘‘ச த் தப்பா... அம் மா ெகாஞ் சம் ள வாங் க யாறச் ெசால் ச் !’’ என் வந் ந ன் றான் ச வன் ரா . ஒன் வ ட் ட உற ைற. கேணச க் வந் தேத ேகாபம் ... ‘‘ஆமா, உங் க ஆத் தா க் ேவற ேவைலேய ெகைடயா ! ெசாந் தக் காரன் ஒ த் தன் ன் க் வந் ட் டான் ெதர ஞ் சா ேபா ேம... ெநாய் ெநாய் அர ச் ப் ங் க வாேள! ஓ ப் ேபாய் ள க் க் கா வாங் க ட் வா, ஓ !’’
- ம.சீ ன வாசன்
ஜாக் க ரைத!
ேசலம் ,
த ய பஸ் ஸ்டாண் ல் ஒ ப ளாட் ஃபாரக் கைடய ல் த் க் ெகாண் இ ந் த அவன கண்கள ல் பட் ட காவல் ைறய னர ன் அற வ ப் - ‘ப க் பாக் ெகட் த டர்கள் ஜாக் க ரைத!’ க் ற் றவன் , உடேன தன் சட் ைடப் ைபய ல் 20 ஆய ரம் இ க் க றதா எனத் ெதாட் ப் பார்த் க் ெகாண்டான் . இ ந் த . பஸ் ல் ேபாகலாமா, ேவண்டாமா என ஒ கணம் தயங் க யவன் , அந் தப் பலைகய ல் இ ந் த த டர்கள ன் ைகப்படங் கைளக் ர்ந் பார்த்தான் . ப ன் னர் ஒ க் வந் தவனாக, த த ெவனக் ட் டம் ந ரம் ப வழ ந் த ஒ ட ன் பஸ் ல் ெதாற் ற ஏற னான் . ‘நல் லேவைள! அத ல் என் படம் இல் ைல’ என் ற ந ம் மத டன் ைதர யமாக தன் ப க் பாக் ெகட் ெதாழ ைல ஆரம் ப த் தான் !
- ேகா.ெசந் த ல்
மார்
தகப்பன் தா !
மகள் கல் யாணத் த ல் ஒ
அப்பன் இப்ப யா இ ப்பான் ? தப்ப வந் த ைகத மாத ர , ேகாய ல் வாச ல் உட் கார்ந்த க் மாத ர , ஆ மாத தா ேயா கல் யாண மண்டபத் த ல் ஓ க் ெகாண் இ ந் த என் நண்பைனப் பார்க்கப் பார்க்கக் க எனக் .
ெஜய ந் ம் ப ச்ைசக் காரன் க் ம் ெந க் ம் ப்பாக இ ந் த
மாப்ப ள் ைள வட் க் காரர்கள ன் பார்ைவய ல் ேக ர ய, சங் கடமாக இ ந் த .
ம் , க ண்ட
ம் இ ப்ப
ெபா க் க யாமல் நண்பன ன் அ க ல் ேபாேனன் . “என் னய் யா இ ேகாலம் , ேஷவ ங் டப் பண்ணாம..?” என் ேறன் . “என் ெபாண் க் ஒ வரன் ேத , ந ச்சயம் பண்ண எவ் வள அைலஞ் ச ப்ேபன் ெதர மா? வந் த வரெனல் லாம் ஏேதா காரணத் தால தட் க் க ட் ேட ேபாச் . அப்ேபா ேவண் க் க ட் ேடன் என் லெதய் வத் க் ... என் மக க் க் கல் யாணம் ஞ் ச ப ற , உன் ேகாய க் வந் தா எ க் க ேறன் ! அதான் ...” என் றான் .
- அரச யன் பன்
பக் தா... பக் தா!
ஞ் ச ம் க ளம் பட் மான் ‘‘ வாம ! ேபான வாரம் வந் தப்ேபா, தர சனம் உத் தர ேகட் ேடன் . ஒ மண ேநரம் கழ ச் தான் உத் தர ெகா த் தீங் க. அதனால ரய ைலப் ப க் க யேல. அப் றம் தான் ெதர ஞ் அந் த ரய ல் வ பத் க் ள் ளாய ச் ன் ! என் உய ைரக் காப்பாத் த ட் ங் க சாம !’’ தன் ைன நமஸ்கர த் எ ந் தவைரப் பார்த் , மகான ன் கத் த ல் ன் னைக. ‘உன் ஒ த் தன் உய ைரக் காப்பாத் த ட் டதா சந் ேதாஷப்படற ேய... அந் த வ பத் ல பல உய ர்கள் ேபாச்ேச! அைதப் பத் த உனக் க் கவைலேயா, வ த் தேமா வரைலேய..?’ என் தன் பக் த க் ப் பக் வம் வராதைத எண்ண அவர் உத ர்த்த ன் னைகதான் அ என் யா க் ம் ர யவ ல் ைல!
- அக லா கார்த்த ேகயன்
காதல் ... க
தய் யா!
‘‘இங் ேகேய ெவய ட் பண்
. இேதா பத் ந ம ஷத் த ல் வந் டேறன் ’’ என் தன் நைககைள வாங் க க் ெகாண் , வ ற் ப் பணமாக மாற் ற வ வதாகச் ெசால் ச் ெசன் ற ப ரகாைஷ இன் ம் காேணாேம என் தவ த் க் ெகாண் இ ந் தாள் கீ தா. இ வ ம் ேசர்ந் அன் ரய ல் ஓ ப் ேபாவதாகத் த ட் டம் . அவர்கள் ெசல் ல ேவண் ய ரய ல் க ளம் வதற் கான ஆயத் தங் கள் ெதர ந் தன. பதற் றத் டன் ற் ற் ம் பார்த்தாள் கீ தா. காதலைனத் ேத ய அவள வ ழ கள் யேதச்ைசயாக அ க ல் இ ந் த அற வ ப் ப் பலைகையப் பார்க்க, அத ல் ‘ைக க ம் இடம் ’ என் எ தப்பட் இ ந் த !
- ஜ .ஞானாம் பாள்
ச ல் லைற!
ந
த் தம் இல் லாத இடத் த ல் ேபா ம் ேபா வந் த, வ ச ல் சத் தத் த ன் காரணம் ர யாமல் அவசரமாக ப ேரக் ைக அ த் த னார் ைரவர் ைகயன் . ‘‘ஒ பாதாேன... நாைளக் வாங் க க் கக் டாதா?’’ என் பர தாபமாகக் ேகட் ட அந் தக் க ழவ ய ன் ேமல் கண்டக் டர் கணபத பாயாத ைறயாக... ‘‘ஒவ் ெவா த் த ம் ஒ பா பாக் க ெவச்ச ட் ப் ேபானீங்கன் னா என் ெபாழப் என் னாவ ? தல் ல கீ ழ இறங் !’’ என் ெசால் யப க ழவ ைய இறக் க வ ட் வ ச ல் ஊத, பஸ் றப்பட் ட . ட் ந் கணபத வ த ம் ப யேபா அவர் வ மட் ம் இ ள ல் ழ் க க் க டந் த . ‘கரன் ப ல் கட் ட கைடச நாள் . மங் கம் மா கட் டாம வ ட் ட் டாேளா?’ என் ற சந் ேதகத் டன் ‘‘ஏய் மங் கம் மா!’’ என் உரக் கக் கத் த னார். ைகய ல் ெம வத் த டன் வந் த மங் கம் மா, ‘‘கைடச நா கா ெகா த் நீ க த் த அ த் த னால எவ் வள அவமானம் . ஒ பா ச ல் லைற இல் ேலன்
ேநரத் ல த ப்ப அ ப்ப ட் டான் . ஒ பாதான் , அட் ஜஸ்ட் கைடச பண்ண க் கக் டாதான் ேகட் ட க் , அந் த ெபாறம் ேபாக் என் ன ேபச் ப் ேபசறான் ! உனக் எங் கய் யா ெதர யப்ேபா அெதல் லாம் ?’’ என் மங் கம் மா எர ச்சலாக ேபச க் ெகாண்ேட ேபாக, கணபத அத ர்சச ் ய ல் ச ைலயாக ந ன் றார்!
- எஸ்.மாலா
ள்
த ேன
ம் த வ் யா ம் ஒேர அ வலகத் த ல் ேவைல ெசய் பவர்கள் . தங் கள் ம் பத் தவர்கைள எத ர்த் க் ெகாண் காதல் த மணம் ெசய் ெகாண்டவர்கள் . ஒ வ டம் இன ைமயாகக் கழ ந் , அவர்கள் அன் க் ச் சாட் ச யாக ஒ ழந் ைத ம் ப றந் த . ஆனால் பர தாபம் , ப றந் த இரண் மண ேநரத் த ேலேய அ இறந் ேபாய் வ ட் ட . ேசாகம் தாளாமல் இ வ ேம ப த் ப் ப த் த ேபால் வட் ல் டங் க க் க டந் தனர். க ட் டத் தட் ட ஒ மாதம் ஆக ம் இ வ ம் ேவைலக் ேக வரவ ல் ைலேய என் பார்த் , ஆ தல் ெசால் வ ட் ப் ேபாவதற் காகச் சக ஊழ யர்கள் வந் த ந் தனர். வரேவற்
ப் ேபச க் ெகாண்
இ ந் தவன் , அவர்க
க் க்
க் கத் தண்ணீர ்
உள் ளைறக் ப் ேபானேபா த வதற் காக எ ந் ெசான் ன காத ல் வ ந் த ..
, ஒ வர்
ப்பாகச்
“ப றந் 2 மண ேநரேம ஆன ழந் ைதய ன் ப ர ேவ இவங் கைள இவ் வள ேசாகத் த ல் தள் ள ச்ேச! 20 வ ஷம் , இவங் கைளப் ெபத் வளர்த் ஆளாக் க ய இவங் க ெபற் ேறா க் இவங் க ப ர எவ் வள ேவதைனயா இ ந் த க் ம் !” த ேனஷ் , த வ் யா தம் பத ய ன் கண்கள ல் இ ந் நீராக வழ ந் த ற் ற உணர்சச ் !
- ெச.தம ழ்
அ
ராதா உள் ேள
அவன் இல் ைல!
ைழ ம் ேபாேத,
‘‘ந ல் ’’
என்
கத் த னார் அப்பா.
‘‘எங் ேக
ேபாய ட் வேர?” “என் ஃப்ெரண்ட் மத வட் க் ப் ேபாய் ...’’ ‘‘ெபாய் ! நீ ம் ஒ ைபய மா காப ஷாப்ல உட் கார்ந் ேபச ட் ந் தைதப் பார்த்ேதன் ...’’ ‘‘யா... யார்பப ் ா?” “ந க் காேத! ேசாடா ட் க் கண்ணா ேபாட் க் க ட் , ஸ் மாத ர இ ந் தாேன... உண்ைமையச் ெசால் , அவைன லவ் பண்ற யா என் ன?” சட் ெடன் ந ம் மத யானாள் ராதா. ‘‘ேசச்ேச! இல் ைலப்பா. சத் த யமா ெசால் ேறன் , அவைன நான் லவ் பண்ணைல!” ஆமாம் ; ராதா லவ் பண்ணவ ல் ைல... அவைன!
- ரவ ப ரகாஷ்
தாய் ைம
“நாங் கேள
ெரண் ெபாட் டப் ள் ைளங் கள ெவச் க் க ட் , வாய் க் ம் வய த் க் ம் பத் தாம காலந் தள் ள ட் க் ேகாம் . இவேராட அண்ணன் தஞ் சா ர்ல ஜ ள க் கைட, லாட் ஜ் வசத யா இ க் கா . எங் க மாம யார்க்
க ழவ அவர்க ட் ட ேபாய் இ க் கலாம் ல? எங் க க் ப் பாரமா இங் ேகேயதான் அடமா இ க் !” என் அ க் க என் ன டம் லம் வாள் என் பக் கத் வட் த் ேதாழ சரளா.
இன் ைறக் அவள மாம யாைரக் ேகாய ல் பார்த் , அவர டேம ேகட் வ ட் ேடன் . “ஆமா ெஜயா! ெபர ய ைபய ம் ப் ட் க் க ட் ேடதான் இ க் கான் . ேபானா மகாராண மாத ர இ க் கலாம் தான் . ஆனா பாவம் , ச ன் னவன் இங் ேக ெரண் ள் ைளங் கைள ெவச் க் க ட் க் கஞ் ச ச் ட் இ க் ம் ேபா , என் னால அங் ேக எப்ப நல் ல ேசா த ங் க ம் , ெசால் ! அதான் , கஷ் டத் ேதாட கஷ் டமா இவேனாேடேய இ க் ேகன் . நான் இங் ேக இ க் றதாலதான் ெபர ய ைபய ம் என் ெசல க் ன் மாசம் ெகாஞ் சம் பணம் ெகா க் றான் ” என் றார் மாம , கண்கள் கச ய. இமயத் ைதவ ட இன் ம் ஒ ப உயர்ந்த தாய் ைம என் ப ர ந் த எனக் !
- மானா பாஸ்கரன்
ன் ேனற் றம்
தாம் பரத் த
ந்
ைஹேகார்ட் ெசல்
ம் 18-ஏ பஸ் ப
ங் க வழ ந் த
.
ஞானப்ப ரகாசம் பஸ் ன் கைடச ப ய ல் ெதாற் ற க் ெகாண்ேட, “சார், ஆ ங் க ெவள ேய ெதாங் கறாங் க இல் ேல... ெகாஞ் சம் உள் ேள ேபாங் க!” என் ரல் ெகா த் தார். ேமல் ப ய ல் ந ன் ற ந் த இைளஞன் , “இடம் இ ந் தா ேபாகமாட் டமா? உனக் யைலன் னா இறங் க அ த் த வண் ய ல வா!” என் றான் . அ த் த ஸ்டாப்ப ங் க ல் எப்ப ேயா ந் , ேமேல ஏற , சற் வசத யாக ந ன் ெகாண்டார் ஞானப்ப ரகாசம் . “சார், ெகாஞ் சம் உள் ேள ேபாங் க! ந க் கேவ யைல!” “இங் ேக மட் ம் என் ன கா யாவா இ க் ? ந க் க யைலன் னா இறங் க ஆட் ேடா ல வா!” இந் த ைற இடம் ேகட் ட ேவ ஒ ஆசாம . ஆட் ேடா பர ந் ைரத் த நம் ம ஞானப்ப ரகாசம் .
- எஸ்.ச ரவணன்
எண்ண ப்பார்!
“சார், 7,500
பாய் க் ெசக் மாத் த ட் ப் ேபாேனன் . வட் ல ேபாய் எண்ண ப் பார்த்தா, ஒ பாய் ...” ராமநாதன் க் ம் ன் ேப ேபங் க் ேக யர் கத் த னார்... “பணத் ைத வாங் க ன ம் க ன் டர ேலேய எண்ண ப் பார்த்த க் க ம் . வட் க் ப் ேபாய் சாவகாசமா எண் வங் களா?”
‘‘சார், அ வந் ...’’ ‘‘என் னய் யா வந் , ேபாய ..? உங் க க் காகத் தாேன அங் ேக ெபர சா ேபார் மாட் ெவச்ச க் ேகாம் . வாங் க ன பணத் ைத க ன் டர்லேய எண்ண ப் பா ங் கன் ..! ப ச்சவங் களா இ க் கீங் க, பண்ற தப் ெதர யாதா?’’
“ஸார சார், இங் ேகேய எண்ணாத அத கப்ப யான பாய் !” என் ராமநாதன் .
என் தப் தான் ! ெகா த் வ ட்
இந் தாங் க, அந் த ெவள ேயற னான்
- வ ஸ்வ
பன்
பார்த்
ப் பார்த்
...
வ
கட் வதற் ன் , ெபர ய ெபர ய வாஸ் ந ணர்கைள எல் லாம் அைழத் வந் ஆேலாசைன நடத் த னான் ந் தர். வாஸ் பார்த் க் கட் டவ ல் ைல என் றால் , வ தைழக் கா என் க ற நம் ப க் ைக அவ க் ள் வ வாக ஊற ய ந் த . எனேவ, வாஸ் ந ணர்கள ன் அற ைரப்ப ேய ஒவ் ெவான் ைற ம் பார்த் ப் பார்த் க் கட் னான் ந் தர். வ அ ைமயாக அைமந் தத ல் அவ க் ெராம் ப மக ழ் ச்ச . ஆனா ம் , அந் த மக ழ் ச்ச ெராம் ப நாள் நீ க் கவ ல் ைல. வட் ன் ன் பாத இ க் கப்பட் ட . அரசாங் க றம் ேபாக் ந லத் த ல் கட் டப்பட் இ க் க றதாம் ! -பன க ல்
கா. கத ர்ேவல்
த .ெகா.
- த .ெகா.ப
தீ பாவள ப் பண் ைகெயல் லாம்
ந் , ேபன் ட் , ச் சட் ைட அண ந் ஆபஸ க் ச் ெசன் ேறன் . உசத் த யான ெரஸ் க ைடயா . இரண் ேம 300 பாய் க் ள் இ க் ம் ப யாக எ த் த . ஏைழக் ேகத் த எள் ண்ைட! ஆனால் , இந் த சாம நாத க் ெசம நக் கல் . ‘‘வாய் யா மாப்ேள! கெலக் டர் மாத ர இ க் கீேர! ேரமாண்டா, பட் டர் இங் ேலண்டா?” என் அத் தைன ேபர் எத ர ம் சத் தமாகக் ேகட் டான் . ச்சமாக இ ந் த . அச வழ யச் ச ர த் வ ட் , பத ல் ேபசாமல் ஒ ங் க ச் ெசன் வ ட் ேடன் . தீ பாவள ச் ெசல க் இல் ைலெயன் இவன டம் ைக நீட் , 5,000 பாய் கடன் வாங் க ய என் தப் ! பணம் வந் த ம் தல் கார யமாக இவன் கத் த ல் வ ட் ெடற ய ேவண் ம் . ன் மாதம் கழ த் ... என் ப றந் த நா க் காக வாங் க ய உைடைய அண ந் ெசன் ேறன் . அேத 300 பாய் பட் ெஜட் !
‘‘வாேர வா! சாம நாதன் .
எம் .ஜ .ஆர்.
மாத ர
கலக் க ற ேயய் யா!”
என்
வரேவற் றான்
அவன் வய ற் ற ல் ெசல் லமாகக் த் த , ‘‘என் ன, எனக் வயசாய ச் ன் ெசால் ற யா? நாங் க இப்ப ம் த் தான் ” என் ச ர த் ேதன் . ெசால் லவ ல் ைலேய... அவன டம் வாங் க ய கடைன ேபான மாசேம த ப்ப க் ெகா த் வ ட் ேடன் .
- ரவ ப ரகாஷ்
ெபண் மனம்
வந் தனா ஒ
மண
ேநரமாகச் ேசைலகைளப் ப ர த்
இ ந் தாள் . “ேமடம் , இந் த ப்ர ன் கலர் உங் க ேகர்ள்.
க்
ப் ேபாட் க் ெகாண்
நல் லா இ க் ம் !” என் றாள் ேசல் ஸ்
“ேவண்டாம் . அந் த க் ரீைன எ . ப்ச.் .. இ டல் லா இ க் ேக! அேதா, அங் ேக டார்க் மஞ் சள் கலர்ல... அ தான் ...” இன் ம் பல ேசைலகள் அவற் ற ன் இடத் ைத வ ட் இறங் க வந் தன. ேமைஜ மீ வ ந் க டந் த ேசைல மைலையப் ரட் ப்ேபாட் , ஒ வழ யாக தன் த ல் பார்த்த ேசைலைய அைர மனேதா ெசெலக் ட் ெசய் தாள் வந் தனா. ப ல் ேபா வதற் காகக் காத் த ந் த ேநரத் த ல் , கணவன டம் க க த் தாள் ... “அந் த ேசல் ஸ் ேகர்ள் கட் ய க் க ற டைவ அழகா இ க் க ல் ேல?”
- ச .ேக.ப ரஷாந் த
யார் மன ல யா ?
“உங் கள் மனத ல் இ ப்பவர் ஓர் ஆணா?” “ஆமாம் !” “அவர் இந் த யாைவச் ேசர்ந்தவரா?” “ஆமாம் !” “ெதன் ன ந் த யர்..?” “ஆமாம் !” “அவர் இப்ேபா உய ேரா இ க் க றாரா?” “ஆமாம் !” “அவர் கைல, இலக் க யம் , அரச யல் இந் தத் ைறகள ல் ஒன் ற ல் ப ரபலமானவரா?” “இல் ைல!” ேகள் வ கள் ெதாடர்ந் ெகாண்ேட இ ந் தன. 21 ேகள் வ கள் ந் ம் ப ரதீ ப்பால் அந் தப் ெபண்ண ன் மனத ல் இ ப்பவர் யார் என் கண் ப க் க யவ ல் ைல. ேதால் வ ைய ஒப் க் ெகாண் , ‘யார் அந் த நபர்?’ என் ேகட் க,
ேபர் இ ந் ட் டா மட் ம் ெபர ய க ராண்ட் மாஸ்டர் “ப ரதீ ப் ஆய வ யாக் ம் ? என் மன ல உன் ைனத் தவ ர, ேவற யார்ரா இ ப்பா ?” கலகலெவனச் ச ர த் த ைமத
, சட் ெடன ெவட் கம் பரவத் தைல ன ந் தாள் !
- எஸ்.ரஜ ன ெவங் கடாசலம்
தண்டைன
மேகஷ்
ஓட் ட
ம்
நைட மாக ஸ் ல் காம் ப ண்ைட ெந ங் க யேபா , ப ேரயர் ந் வ ட் ந் த . எல் லா மாணவர்க ம் தத் தம் வ ப்பைறக க் ள் ேபாய் வ ட் க் க, ேலட் டாக வந் த ந் த ஏெழட் மாணவர்கள் மட் ம் மண ல் ட் ேபாட் ந் தார்கள் . மேக க் உள் ேள ைழயத் தயக் கமாக இ ந் த . அேத சமயம் , தம ழாச ர யர் மத வதனன் அங் ேக வந் தார். ட் ேபாட் ட மாணவர்கைள எல் லாம் ஒவ் ெவா வராக அைழத் , “இன ேம ேலட் டா வ வ யா? வ வ யா?” என் அதட் ைகைய நீட் டச் ெசால் , ஸ்ேகலால் ஒ அ ைவத் , உள் ேள அ ப்ப னார். அத் தைன மாணவர்க ம் உள் ேள ேபான ப ன் , தம ழாச ர யர ன் தைல ம் மைறந் வ ட் டதா என் பைத உ த ப்ப த் த க் ெகாண் , ெம வாகப் ைன நைட நடந் , தன் அைறைய அைடந் தார் அந் தப் பள் ள ய ன் தைலைம ஆச ர யர் மேகஷ் .
- நவநீதன்
ெசாத்
“இேதா பா ங் கப்பா! உங் கப்பா ெபர யவ க் . அேதாட மச் வ ஆத் ப் பாசன ந ல ம் ஒ ச் வ ெகா த் த ப ன் னா , உங் கப்பேனாட
ெசாத் ல ேமட் க் கா ஏ ஏக் கரா ஒண் ; ச ன் னவ க் நா ஏக் கரா ம் பஞ் சாயத் ல சந் ேதாஷமா ப ர ச் க் ெரண்டாந் தாரத் மகன் ட ன் ேலர்ந்
வந்
தனக் ம் ெசாத்
ேவ
ம்
ேகக் கறாப்ல. என் ன ெசய் யலாம் ?”
பஞ் சாயத் த் தைலவர் ேகட் க, “ெமாறவாசல் ெசய் ய வந் தவ க் ப் ெபாறந் த பய க் ெசாத் ேவ மாமா?” என் எக ற னார்கள் அண்ணன் , தம் ப இ வ ம் . “ஐயா! ெபர யவ க் வப்பாட் யா இ ந் த எங் கம் மா க த் ல தா கட் டெவச் , ெரண்டாம் தாரமாக் க , நான் ப றந் த க் ஒ அர்த்தம் ெசஞ் சேத ண்ண யவத இவங் க அம் மாதா ங் க. நான் ெசாத் தா எனக் க் ெகா ங் கன் ேகக் ற , இவங் க ெரண் ேப ம் ஒ க் க ன அந் த ெதய் வத் ைததான் !” என் கண்ணீ டன் ைக ப்ப னான் அந் த ட ன் இைளஞன் !
- ‘ேதவ ’ கேணஷ்
அதற்
ம் ச ல வழ கள் !
நல் ல ேவைலய ல் இ ந் த என் நண்பன் ேசக க் த் த ெரன ேவைல
ேபாய் வ ட் ட . ஏேதா பழ வாங் கல் வ வகாரம் ! ஆ தல் ெசால் லப் ேபாய ந் தேபா , வ ஷத் ைத வ ங் க த் தற் ெகாைல ெசய் ெகாள் ள யன் ெகாண் இ ந் தான் . ஓ ப்ேபாய் த் த த் , “ைபத் த யமாடா உனக் ? இப்ப என் ன நடந் ேபாச் ன் இந் த க் வந் ேத?” என் ேறன் . “என் ைன ேவற என் னடா பண்ணச் ெசால் ேற? என் எத ர்காலேம இ ண் ேபாச்ேச!” என் அ லம் ப னான் . “அத க் கட் ம் ... தற் ெகாைல பண்ண க் க வ ஷம் தான் க ைடச் தா உனக் ? ேவற வழ ேய ெதர யைலயா?” என் ேறன் . “ஏன் ... க் க மாத் த ைர வாங் க ங் கலாம் , உயரமான கட் டடத் ேலர்ந் த க் கலாம் , கடல் ல த ச் சாகலாம் , ரய ல் ல தைலையக் ெகா க் கலாம் ,
தீ க் ள க் கலாம் , க ப்பாக.
க்
மாட் க் கலாம் ...
இப்ப
என் ன
அ
க் ?”
“சாகற க் ேக இவ் வள வழ கள் இ ந் ன் னா, வாழற க் எத் தைன வழ கள் இ க் ம் ? அைத ஏண்டா ேயாச க் கேல?” என் ேறன் . சட் ெடன ேசகர ன் கத் த ல் ஒ ெதள ப றந் த !
என் றான் இன்
- ச .சந் ேதாஷ்
ம்
மார்
ந ழல் ந ஜமாக ற
“
!
தலாள , நம் ம ஃேபக் டர ல ேவைல ெசய் ற ெதாழ லாளர்க க் ப் ேபச னப ைறயான சம் பளம் தராம, இப்ப க் ைறவா தரீங்கேள, இ ந யாயமா?” - சீ ற னான் ெதாழ லாளர் தைலவன் கந் தன் . “ஏன் டா க் கார நாய் ங் களா! ேவைல இல் லாம ெவட் யாத் த ர ஞ் ச
ேப க் ேவைல ெகா த் த க் ேகன் . இ ஐந் சர யா தர ேமா?” - ஃேபக் டர ஓனர் மாரேவ
ல உங் க க் ச் சம் பளத் ைத கம் ச வக் கக் கத் த னார்.
“கட் ... கட் .... ஷாட் ஓேக!” என் றார் ைடரக் டர். படப்ப ப் ந் த ம் , ெதாழ லாளர் தைலவனாக ந த் த ஹீ ேரா கார ல் ஏற க் க ளம் ப, ‘நா நாளா ேபட் டா தர ேய... இன் ன க் காச் ம் த வாங் களா?’ என் கவைலேயா காத் த ந் தார் ஃேபக் டர ஓனராக ந த் த ைண ந கர்!
-
.ப ர
பத்
அந் த ெசல் ேபான் கம் ெபன ஒ
ைபசா ஸ்கீ ம் !
த ய த ட் டத் ைத அற கப்ப த் த ய ந் த . தனக் ெராம் ப ேவண் யவர்கள் யா ைடய நம் பைரயாவ பத ெசய் ெகாண்டால் , அவ டன் ேபச ந ம டத் க் 10 ைபசா மட் ேம சார்ஜ்! இந் தத் த ட் டத் த ல் யார் என் ைடய ெசல் நம் பைரப் பத ெசய் ெகாள் ளப் ேபாக றார்கள் ? என் நண்பன் மாைரக் ேகட் ேடன் . த ச்ச ய ல் உள் ள தன் நண்பன் ஒ வன ன் நம் பைரப் பத ெசய் த ப்பதாகச் ெசான் னான் . என் மைனவ ையக் ேகட் ேடன் . தன் ேதாழ ச ேநகாவ ன் நம் பைரப் பத ந் த ப்பதாகச் ெசான் னாள் . என் மகைனக் ேகட் ேடன் . தன் காேலஜ் ேமட் ஒ வன ன் நம் பைரப் பத ந் த ப்பதாகச்
ேச..! ெசான் னான் . ேதான் றவ ல் ைலயா?
என்
நம் பைரப்
பத ந்
ெகாள் ள
யா க் ேம
ேயாச த் க் ெகாண் இ க் ம் ேபாேத, என் ெசல் ேபான் ச ங் க ய . “வா ! ெசல் ேபான் கம் ெபன ல பத் ைபசா ஸ்கீ ம் வந் த க் , ெதர ம ல் ல? உடேன உன் நம் பைரப் பத ஞ் ெவச் ட் ேடன் அம் மா ம் நா ம் உங் க ட் ட அ க் க ெராம் ப ேநரம் ேபச ட் க் கலாம் , பா !” என் றார் என் அப்பா, ம் பேகாணத் த ந் .
- வரெலாட்
ெரங் கசாம
அவமானமா இ க் !
“அம் மா,
உன் க ட் ேட எத் தைன தடைவ ெசால் ய க் ேகன் , எல் லார் ன் னா ம் க் ப் ைபைய எ க் காேதன் !” - க ப்ப த் தான் ேரஷ் . ேச! அம் மா க் வ வஸ்ைதேய இல் ைல... எல் லார் ன் னா ம் க் ப் ைபைய இப்ப யா இ ப்ப ேலர்ந் எ த் நீட் வாள் ! அவமானமாக இ ந் த
ேர
க் .
ம நாள் , தன் இளம் மைனவ டன் கைடத் ெத க் வந் த ந் தான் ேரஷ் . ேதைவயான ெபா ள் கைள வாங் க க் ெகாண் , தன் சட் ைடப் ைபையத் ழாவ யவன் , எல் லாம் ஐந் பாய் ேநாட் களாக இ க் க ம் , மைனவ ய டம் பாய் இ க் மா எனக் ேகட் டான் . அவள் உடேன பர்ைஸ எ த் தாள் , ஜாக் ெகட் க் ள் இ ந் !
- க
ஷ் ணபாரத
அவ
ராஜேகாபால் கடந் த இரண்
க்
ஒ
ேவைல!
வ ஷமாக அந் த ஓட் ட ல் தான் சாப்ப க றார். வழக் கமாக, ஜன் னேலாரம் ஒ ற ப்ப ட் ட ேமைஜய ல் தான் அமர்வார். அந் த ேடப ைளக் கவன க் ம் சர்வர் ைபயன ன் ப் ம் கன வான உபசர ப் ம் அவ க் ெராம் பப் ப க் ம் . அவ க் ச் சம் பளம் இங் ேக ெவ ம் 500 பாய் தான் என் பைத ஒ ைற அவன டம் ேபச் க் ெகா த் த் ெதர ந் ைவத் த ந் தார். இன் அவ க் இன் ப அத ர்சச ் ெகா க் கலாம் என் , ‘‘என் னப்பா, என் ஜ ள க் கைடக் ேவைலக் வந் டற யா? 2000 பா சம் பளம் தர்ேறன் ” என் ற ம் , ைபயன் ெராம் ப யாக வ ட் டான் . அவர் சாப்ப ட் த் த ம் , அவன் ெகாண் வந் த ப ல் ைலப் பார்த்தால் , அத ர்சச ் ! 65 பாய் ப ல் ேபாடேவண் ய ேபாக, 40 பாய் க் த் தான் ப ல்
ேபாட் ந் தான் . ேவண் ெமன் ேறதான் அவன் கண் ச ம ட் டல் காட் ய .
ைறத்
ப் ேபாட்
க் க றான் என் பைத
“தம் ப , ெரண் வாரம் நான் ஊர்ல இ க் க மாட் ேடன் . உன் ேவைல வ ஷயம் பத் த நான் வந் த ம் பார்க்கலாம் . தல் ல நீ ேபாய் இந் த ப ல் ைலச் சர யா ேபாட் க் ெகாண் வா!” என் றார் கறாராக.
- ெஜ.கண்ணன்
க ர க் ெகட்
ெமக் ராத் ெபௗ
ங் ேபாட, ேஷவாக் அ க் க, ச க் ஸ க் ப் பறந் த பந் . 90 ரன் . ஆரவாரம் ... ச்சல் ! அைத ஒ .வ . வ ற் பைனக் கைட ேஷாேக ல் ைவக் கப்பட் ந் த .வ -ய ல் ரச த் ப் பார்த் க் ெகாண் இ ந் தான் ேகசன் . அவன் ைகய ல் ஒ ம ந் ப் ட் ம் , மாத் த ைரக ம் இ ந் தன.
ழந் ைதக் ரம் . வட் ல் அ ெகாண் இ க் ம் . சீ க்க ரம் ேபாக அவன் ேவண் ம் . ஆனால் , ேஷவாக் ப்பராக ஆ க் ெகாண் இ க் க றாேன, ெசஞ் ர அ க் ம் வைர இ ந் பார்த் வ ட் ப் ேபாகலாமா, ேவண்டாமா என் ற ழப்ப ந ைலய ல் இ ந் தான் ேகசன் . வர்ணைனயாளர் ஆங் க லத் த ல் ஏேதா ெசால் க் ெகாண் இ ந் தார். தன் ழந் ைதக் உடம் சர ய ல் லாத காரணத் தால் இந் தப் ேபாட் ய ல் வ ைளயாடாத இந் த ய அண ய ன் ேகப்டைன அவர் கழ் ந் ெகாண் இ ந் தார் என் ப பாவம் , ேகச க் ப் ர யவ ல் ைல.
- த. ப்ப ரமண
இழப்ப ல் இரண்
வா ேதவன் சார் ேபான வாரம்
வ தம் !
த தாக வாங் க வந் த ப ளாஸ்க் தவற க் கீ ேழ வ ந் க் றாக உைடந் ேபான . ‘150 பாய் ேபாச்ேச!’ என் லம் ப த் தள் ள வ ட் டார் ம ஷன் . பட் ட கா ேலேய ப ம் என் ப ேபால் இன் ைறக் ம் அவ க் 150 பாய் நஷ் டம் . ேகாய ல் உள் ேள ேபாய் சாம ம் ப ட் வ ட்
ந் த அவர வ வதற் ள் , ெவள ேய வ ட் ேபாய ந் த . “ம் ... இந் த வாரம் எனக் ேபாகலாம் !” என் க ளம் ப னார்.
த் தம் த ய ெச ப் காணாமல் ேநரேம சர ய ல் ைல. சர , வாங் க
ப ளாஸ்க் உைடந் தேபா அப்ப ப் லம் ப யவர், இந் த நஷ் டத் ைத மட் ம் ேலசாக எ த் க் ெகாண்ட எப்ப ? “அ வா... ப ளாஸ்க் உைடந் தேபா அ யா க் ம் பயன் படாமல் ேபாய் வ ட் ட . ஆனால் , ெச ப் ெதாைலந் தத ல் எனக் மட் ம் தான் நஷ் டம் . அைத எ த் ப் ேபானவ க் ப் பயன் ப ம் அல் லவா?” ஆஹா! என் ன ெப ந் தன் ைமயான மன !
- க ைணயானந் தன்
இறந் தவள் எ
த ய க தம் !
நாட் க க் ன் , தன் இளம் மைனவ ைய கார் வ பத் த ல் பத் பற ெகா த் தத ந் ேத ப த் ப் ப த் தாற் ேபால் இ ந் தான் தரன் . “சீ க்க ரேம உன் க ட் ட வந் டேறன் கீ தா!” என் கதற க் ெகாண் இ ந் தான் .
க தம் வந் த . “என் அன் க் ர யவேர, பன் ன ரண்டாம் நாள் அவ க் ெகா நலமா? இங் வந் தத ந் எனக் உங் கள் ஞாபகம் தான் ! என் னதான் அரண்மைனய ல் இ ந் தா ம் , ேவளாேவைளக் ப் பால் , பழங் கள் , ஜ ஜ ெவன் ழ் ந ைல எல் லாம் இ ந் தா ம் , ஒ ெபண் க் த் தன் கணவன் அ க ல் இ ப்ப தாேன உண்ைமயான ெசார்க்கம் ? உங் கைளக் காணேவண் ம் என் ற ஆவ டன் , உங் கள் கீ தா!” அன் ைறக் இர பர தாபத் க் ர ய தரன் பாவம் , அவ க் த் ெதர யா ... ச ம் லாவ ல் ெசன் ற க் ம் யாேரா ஒ கீ தா, தன் கணவ மாற இங் வந் வ ட் ட ெதன் !
க் மாட் இறந் ேபானான் . உள் ள உறவ னர் வட் க் ச் க் எ த ய க தம் கவர
- ராஜ் த லக்
மணமகள் !
தரகர் ெகா த் வ ட் மட் ேம பரமச வத் க் தன் மகன் சங் கர டம் வட் க் ெசால் அ
ப் ேபான ஐந் ப் ப த் த ந் த படத் ைதக் காட் ப்பலாம் என்
ெபண்கள ன் படங் கள ல் தனலட் ம ைய . , அவன் வ ப்பம் ெதர ந் த ப ற , ெபண் ந ைனத் தார்.
வந் த ம் , ‘‘தம் ப , இந் தப் ெபாண்ேணாட ேபாட் ேடாைவப் சங் கர், வட் க் பார்த் ட் உனக் ப் ச்ச ந் தா ெசால் , நாைளக் நாள் நல் லா இ க் , ேபாய் பார்த் ப் ேபச ட் வந் த டலாம் ’’ என் றார் பரமச வம் . ‘‘நான் பார்க்கேலன் னா என் னப்பா, எனக் தாய ல் லாத ஒ நல் ல ச த் த ையத் தான் நீங் க ேதர்ந்ெத ப்பங் கன் இ க் !’’ என் றான் சங் கர்.
ைறையப் ேபாக் க எனக் நம் ப க் ைக
ப .எம் .தனபாலன்
எத ர்
கம் ெபன
ட் ல் அவள் !
வ ஷயமாக ம் ைபக் வந் தேபா , யாைரத் தப்ப த் தவற ம் பார்த் வ டக் டா என் ந ைனத் த ந் ேதேனா அவைளேய, அவள கணவன் , ழந் ைத சக தம் எத ர் ட் ல் பார்பே ் பன் என் கனவ ம் ந ைனக் கவ ல் ைல.
ந் த தம ழ் வார இதைழப் பார்த் வ ட் , “நீங் க தம ழா? எந் த என் ைகய ஊர்? த ச்ச யா? அடேட, என் மைனவ ம் அந் த ஊர்தான் !” என ெலாடெலாடெவன் ேபச க் ெகாண் வந் தான் அவள கணவன் . அவள் ச ர க் காமல் உர்ெரன் இ ந் தாள் . அவர்கள் இறங் கேவண் ய ஸ்ேடஷன் ெந ங் க, அவன் என் ன டம் வ ைடெபற் எ ந் தான் . ெதாடர்ந் ைகக் ழந் ைத டன் எ ந் த அவள் , அ த் த வ நா தடாெலன் என் கால் கள ல் வ ந் தாள் . “என் ைன மன் ன ச் ங் கப்பா! உங் கக ட் ேட என் காதைலச் ெசால் லப் பயந் ஓ வந் த தப் தான் . இந் தக் ழந் ைதையயாவ உங் க ேபரனா ஏத் க் வங் களா?” என் கதற னாள் . மகள் மீத ந் த ேகாபம் அகல, ழந் ைதைய எ த் த் தமார ெபாழ ந் ேதன் .
- ஆர்.ேயாகநாதன்
பாவம் டா பாட் !
. அம் மா “ேபா பாட் ... உனக் க் காப ேபாடேவ ெதர யேல! கசக் ேபாட் டாதான் நல் லா க் !” - ேபரன் சதீ ஷ் ெசான் ன ம் கம் ண் வ ட் ட ஜானக க் . ம நாள ந் ஜானக அத காைலய ல் எ ந் த ப்பத ல் ைல. வ மலாதான்
எ
ந்
காப ேபா க றாள் .
அன் ைறக் சதீ டம் அவன் அக் கா ேகட் டாள் ... “பாவம் டா பாட் ! அவ மன ேநாக ற மாத ர அன் ன க் ஏண்டா அப்ப ச் ெசான் ேன?” “பாட் பாவம் . எனக் காக த னம் காைலல எ ந் காப ேபாடறா! ேவண்டாம் பாட் ன் னா ம் ேகக் கமாட் ேடங் கறா! அதான் அப்ப ச் ெசான் ேனன் . இப்ப பார், காைலல பாட் க் ெரஸ்ட் !” ஜானக க் ப் ேபரன் மீ இ ந் த வ த் தம் பறந் ேத ேபாய ற் !
- இரா.நரச ம் மன்
எத ர்க்காற்
!
யாமல் ம த த் க் ெகாண் வந் த எத ர்க்காற் ற ல் ைசக் க ைள ம த க் க ந் தர ன் மாமா கத ர்ேவல் , ந் தைரப் பார்த்த ம் கால் ஊன் ற ந ன் றார். ‘‘ேடய் ந் தர்! நீ ெசன் ைனக் ப் ேபாய் ச ன மா ல ெபர ய ைடரக் டரா
உங் கப்பாக ட் ட ெசான் ன யாேம? ச ன மா ல ைழஞ் ட் ஆகப்ேபாேறன் ேமாத ெஜய க் க ற எவ் வள கஷ் டம் ெதர மா? ேபசாம உங் கப்பாேவாட மள ைகக் கைடையப் பார்த் க் க ட் ராஜா மாத ர இ ப்ப யா... அத வ ட் ட் ...’’ என் றார். ‘‘அத க் கட் ம் மாமா... வடக் ப் பக் கம் ேபானா ைசக் க ைள ம த க் கச் லபமா இ க் ம ல் ல? அைத வ ட் ட் ஏன் ெதற் ப் பக் கம் ேபாறீ ங்க?’’ ‘‘ெதற் ப் பக் கம் தாண்டா நம் ம ேதாட் டம் இ க் . வடக் ேக ேபாய் என் ன பண்ண?’’ ‘‘அதத் தான் மாமா நா ம் ெசால் ேறன் . நாம ேபாகப்ேபாற இடத் க் க் கஷ் டப்பட் தான் ேபாக ம் னா ேவற வழ ய ல் ேல, ேபாய் த் தான் ஆக ம் !’’ என் ெசால் வ ட் நகர்ந்தான் ந் தர்.
- ச .சந் ேதாஷ்
மார்
ப்பர் ஹீ ேரா!
ப் பட ட் ங் நடந் ெகாண் இ ந் த . ெபாங் கல் ர ஸ க் கான ஹீ ேராய ன் ேமக் -அப் ந் , தன ேகரவன ந் இறங் க , மக் கள் ட் டத் த னர ைடேய நடந் வ ம் ேபா , யாேரா ஒ ரச கன் அவள ைகையப் ப த் த் தம ட் வ ட் டான் . உடேன, ஹீ ேரா அந் த ரச கன ன் ேமல் பாய் ந் அ த் ெநா க் க னார். ப ன் , ‘‘இப்ப த் தான் ச ல ெபா க் க ப் பசங் க தப்பா நடந் க் வாங் க. அ க் காக நீங் க ஃபல் பண்ணாதீ ங் க’’ என் ஹீ ேராய க் ஆ தல் ெசான் னார். சலசலப் ஓய் ந் ட் ங் ஸ்பாட் இயல் க் வந் த . ஹீ ேராவ ன் ஒவ் ெவா அைச க் ம் ரச கர்கள டம் ஆரவார வரேவற் . சட் ெடன் கல் ர மாணவ ஒ த் த ஹீ ேராைவக் கட் ப்ப த் க் கன் னத் த ல் த் தம ட் டாள் . ‘‘இப்ெபல் லாம் த் க ேரஸ் என் ேமல அத கமாய ட் ேட வ . காேலஜ் ேகர்ள்ஸ க் ஃேபவைரட் ஹீ ேரா நான் தான் ’’ என் றார் ஹீ ேரா ெப ைமயாக!
- நா. எழ லரச
இரண்
க தங் கள் !
அந் த இர வ ம் க் கேம வரவ ல் ைல. காரணம் , ராகவ க் காைலய ல் அவன ப ராஞ் ச் ேமேனஜர் ெகா த் த ெலட் டர்! ஏற் ெகனேவ மாதம் 5 லட் சம் என் பேத ெபர ய டார்ெகட் ! இைத எட் ப் ப க் கேவ உய ர் ேபாக ற . இந் த லட் சணத் த ல் 15 லட் சம் என் டார்ெகட் ைட உயர்த்த ெலட் டர் ெகா த் தால் எப்ப ? ம நாள் காைல 10.30 மண , ேமேனஜர் அைற. ‘‘சார், இந் தாங் க என் ராஜ னாமா ெலட் டர். ஸார சார், இவ் வள ெபர ய டார்ெகட் ைட என் னால எட் ப் ப க் க யா !’’ என் ேமேனஜர ன் பத ைல எத ர்பாராமல் அைறையவ ட் ெவள ேயற னான் ராகவன் . ராஜ னாமா க தத் ைதேய பார்த் க் ெகாண் இ ந் த ேமேனஜர ன் கத் த ல் ஒ ன் னைக மலர்ந்த ! ேமேனஜ் ெமன் ட் ெசான் னப ஆள் ைறப் ெசய் ம் ேபா ந ர்வாகத் க் எந் தவ த பாதக ம் இல் லாமல் ேவைலயாைள நீக் க னால் , ப ராஞ் ச் ேமேனஜ க் ஊக் கத் ெதாைக .10,000 வழங் கப்ப ம் என் ற ேமேனஜ் ெமன் ட் ன் ெலட் டேர அந் தப் ன் னைகக் கான ஆண ேவர்!
- வள் ள
ர்
ேரஷ்
மார்
தர்ம தர சனம் !
‘ேகாய
க் ச் சாம ம் ப ட வந் தால் இப்ப யா கால் க க் க ந ற் ப ? வந் ேதாமா, ம் ப ட் ேடாமா, ேபாேனாமா என் ற க் க ேவண்டாமா..!’ - வத் சலா உள் க் ள் ெகாத த் தப ேய தர்ம தர சன வர ைசய ல் கணவ டன் ந ன் ற ந் தாள் . தன் வட் டா டன் எந் தக் ேகாய க் ப் ேபானா ம் , ‘ச றப் வழ ’ய ல் தான் ேபாவாள் . கல் யாணமாக இங் வந் தத ந் தான் இப்ப ! ‘சர யான கஞ் சன் ’ என் கணவைன மன க் ள் த ட் னாள் . மார் ஒ மண ேநரம் கழ த் தர சனம் த் வ ட் ெவள ேய வந் த ம் , கணவன டம் தன் ஆதங் கத் ைதக் ெகாட் த் தீ ர்க்க, அவன் ச ர த் தப ேய ெசான் னான் ... ‘‘ச றப் வழ ய ேல ேபாய ந் தா, அஞ் ந ம ஷத் த ேல தர சனம் ஞ் ச க் ம் . தர்ம தர சனம் க றதாேல ஒ மண ேநரம் சாம ய ன் சந் ந த ய ல் இ க் க ற பாக் க யம் க ைடச் இல் யா!’’
-
சன்
கவர் ஞானம் !
தன
ஒேர மகள ன் கல் யாண ஏற் பா கள ல் தீ வ ரமாக ழ் க ய ந் தார் ேபராச ர யர் கல் யாணராமன் . ெநல் ைலச் சீ ைமய ல் இ ேபான் ற கல் யாண வ ந் ைத இ வைர யா ேம அ பவ த் த க் கக் டா என் ெசால் வ நகர் சைமய க் ஏற் பா ெசய் தார். ‘‘ஆனா ம் , 2000 ேப க் ச் சாப்பா என் ப ெகாஞ் சம் அத கம் இல் ைலயா?’’ என் மைனவ ேகட் டதற் , ‘‘ேபா அசேட! இ ேவ ேபா மா என் நான் ழம் ப க் ெகாண் இ க் க ேறன் . ெதர ந் தவர், அற ந் தவர், உறவ னர் என எல் லாக் கல் யாணங் க க் ம் நான் ேபாக யாவ ட் டா ம் , நண்பர் நாகராஜன் லமாக ெமாய் க் கவர் ெகா த் த ப்பத் தவற யேத இல் ைல. நீ ேவண் மானால் பார், ட் டம் வ யப் ேபாக ற !’’ என் றார். ஆனால் , ர்த்த ேநரம் ெந ங் க ம் மண்டபத் த ல் ஐம் ப ேபர் ட இல் ைல. நண்பர் நாகராஜன் லம் ெமாய் க் கவர்கள் தான் 2,000 வந் ேசர்ந்த ந் தன!
- ேசவ யர்
த ண்டாட் டம் !
தான் த ெரன்
இறந் ேபாய் வ ட் டால் , ெவள உலகேம ெதர யாத தன் அப்பாவ மைனவ ஜானக ெராம் ப ம் த ண்டா ப் ேபாவாேள என் பதால் , தான் இ க் ம் ேபாேத அவ க் எல் லாவற் ைற ம் கற் க் ெகா த் வ ட ேவண் ம்
அைழத் ப்ேபாய் பணம் ேபாட, எ க் க, என் , ம நாேள அவைள ேபங் க் க் ம ன் கட் டணம் , ெட ேபான் கட் டணம் ெச த் த, அெமர க் காவ ல் இ க் ம் மக க் இ-ெமய ல் அ ப்ப என எல் லாம் வர ைசயாகச் ெசால் க் ெகா த் தார் வா ேதவன் . ஆனால் பாவம் , ம வாரேம பாத் ம ல் வ க் க வ ந் மண்ைடய ல் அ பட் ேபாய் ச் ேசர்ந்தாள் ஜானக . த் ப ரஷ் ல் ேபஸ்ட் எ த் ைவப்பத ந் அவ ைடய அைனத் த் ேதைவகைள ம் பார்த் ப் பார்த் ெசய் வந் த மைனவ இல் லாமல் , இப்ேபா வா ேதவன் தான் த ண்டா க் ெகாண் இ க் க றார்!
- க ைணயானந் தன்
உற !
‘‘இதப் பா ங் க! காலாகாலத் க் ம் உங் க அப்பா-அம் மா க் நாேன வ ச் க் ெகாட் ட் க் க யா ! ஏன் , உங் க தம் ப வட் ல ேபாய் ெகாஞ் ச நாள் இ க் க ற ?’’ - க க த் தாள் ேரகா. ‘‘ ர யாமப் ேபசாேத ேரகா! அவன் தங் கைள மீ ற க் காதல் கல் யாணம்
அப்பா ம் அம் மா ம் அவைனத் ெசஞ் க் க ட் டான் உனக் த் ெதர யாதா? அங் ேக எப்ப ப் ேபாவாங் க?’’
தைல
க ட் ட
‘‘அெதல் லாம் எனக் த் ெதர யா . இந் த வட் ல ஒண் அவங் க இ க் க ம் ; இல் ல, நான் இ க் க ம் . யா ன் பண்ண க் ங் க!’’ ேரகாவ ன் கத் தல் காத ல் வ ழ ம் , ெநாந் ேபான ச வாவ ன் ெபற் ேறார், ேவ வழ ய ன் ற இைளய மக டனான மனஸ்தாபத் ைத மறந் , ம நாேள அவன் வட் க் ப் ேபாய் வ ட் டார்கள் . ‘‘என் ைன மன் ன ச் ங் க, உங் க தம் ப ைய ம் அப்பா, அம் மாைவ ம் ஒண் ேசர்க்க எனக் ேவற வழ ெதர ய ங் க!’’ என் இங் ேக கணவன டம் கண் கலங் க னாள் ேரகா.
- ப .எம் .தனபாலன்
ண் ேகால்
ப ரமாதமாக ெஜா
த் த
வ .
“என் னங் க, க் க யமானவங் கைள மட் ம் ச ம் ப ளா ெசய் யலாம் . என் ன?” என் றாள் மாலத .
ப்ப ட் ,
க ரஹப்ப ரேவசத் ைத
ப்ப டேறாேமா இல் ைலேயா, நாம ஏற் ெகனேவ வாடைகக் க் “யாைரக் ய ந் த நா ஹ ஸ் ஓனர்கைள ம் ந ச்சயம் ப்ப ட ம் !” என் றான் கேணசன் . “என் ன ெசால் றீ ங்க? ‘ வத் ல ஆண அ க் கக் டா , தண்ண க் ேமாட் டார் ேபாடக் டா , ஒன் ப மண க் ேமேல ைலட் ேபாடக் டா . ெகஸ்ட் வந் தா, ஒ நாைளக் ேமல தங் கக் டா ’ன் அவங் க எப்ப ெயல் லாம் டார்சச ் ர் பண்ண னாங் க. அவங் கைள ஏன் ப்ப ட ம் ?” “அப்ப ெயல் லாம் அவங் க ெக ப யா நடந் க் க ட் டதால் தாேன, ெசாந் த வ வாங் க ம் நமக் ெவற வந் த . வ வாங் க நமக் த் ண் ேகாலா இ ந் த அவங் கைளக் ப்ப டாம இ க் கலாமா?” என் ன் னைகத் தான் கேணசன் !
- ரா ல் ெவங் கட்
24 மண ேநர
காைலய ல் 5 மண க்
ம் ...
அலாரம் அ க் க, எ ந் ெகாண்டாள் மத . வாசல் ெதள த் க் ேகாலம் ேபாட் வ ட் , ேபாய் பால் பாக் ெகட் வாங் க வந் , எல் ேலா க் ம் காப கலந் ஃப ளாஸ்க் க ல் ைவத் வ ட் , க் கைர அ ப்ப ல்
ஏற் ற , காய் கற ந க் க , சைமயைலக் கவன த் தப ேய, ச ன் னவைன எ ப்ப ப் பல் ேதய் த் க் ள ப்பாட் , ன ஃபார்ம் மாட் , ஸ் ல் ேவன ல் ஏற் ற அ ப்ப வ ட் , கணவ க் ெரஸ் எ த் க் ெகா த் , ேகர யர் ெர ெசய் , அவைர ஆபஸ க் அ ப்ப ... ராத் த ர வைர ெதாடர்ந் ெகாண்ேட இ ந் த ேவைலய ன் இைடய ல் , அவ ம் கணவ ம் கலந் ெகாண்ட ஒ க் வ ஸ் ந கழ் ச்ச .வ -ய ல் ஒள பரப்பாக, அைனவ ம் ஆர்வத் ேதா பார்த்தனர்.
ந கழ் ச்ச ய ன் ஆரம் பத் த ல் ெதா ப்பாள ன , “நீங் க ேவைலக் ப் ேபாறீ ங்களாம் மா?” என் ேகட் க, “இல் ங் க. ஹ ஸ்ெவாய் ஃபா, வட் ல ம் மாதான் இ க் ேகன் ” என் றாள் மத ெவட் கத் டன் .
- ஆர்.கந் தசாம
அவன் பார்ைவய ல் அந் தப்படம் !
என்
ஐந் வய மகைன அ க ல் இ ந் த ச க் அைழத் ப் ேபாய ந் ேதன் . கா யாக இ ந் த நாற் கா ய ல் ைபயைன உட் கார்த்த , ச ன் காரர் கட் ங் ெசய் யத் ெதாடங் க ய ப ற தான் கவன த் ேதன் ... எத ேர வர ல் ப க ளாமராக ஒ ேபாஸ்டர்! நீலப் க் கள் இைறத் த ந் த ச க் கன ப ரா ம் ஜட் ம் அண ந் த ந் த அழக ஒ த் த , கடற் கைர மணல் கள் கள் உடம் ப ல் ஆங் காங் ேக ஒட் ய க் க, உல் லாசமாக மல் லாந் ப த் த ந் தாள் . ச ன் காரர் சாகக் ெகாண் வந் ஒட் ய க் க றார். ன் ேப ெதர ந் த ந் தால் , மகைன ேவ ச க் அைழத் ப் ேபாய ப்ேபன் . கட் ங் ந் வ த ம் க ற வழ ய ல் மகன் ேகட் டான் ... “அப்பா! பச்ல ஒ ேல ப த் த க் க ற மாத ர ஒ படம் ஒட் ய ந் ேத, பார்த்த யா?” “ெசால் , அ க் ெகன் ன?” “அந் த ேல
பக் கத்
ல ஒ
சாக் ெலட் டப்பா இ ந்
ேத... அந் த சாக் ெலட்
பக் கத்
க் கைடய ல இ க் ப்பா! வாங் க த் தர்ற யா?”
- ராஜ் த லக்
எல் லாம் ெதர
ம் . ஆனா...
“ெமௗர ய வம் சத் த ன் கைடச அரசன் யார்?” “ப ரகத் ரன் !” “ தல் உலகப் ேபார ன் ேபா யார்?”
, அெமர க் காவ ன்
ஜனாத பத யாக இ ந் தவர்
“உட் ேராவ ல் சன் .” “ த தாகத் ேதர்ந்ெத க் கப்பட் ட ஐ.நா.சைபய ன் ெபா
ச் ெசயலாளர் யார்?”
“பான் கீ ன் ன் .” ‘அட, எல் லாேம ெராம் ப லபமான ேகள் வ யா இ க் ேக!’ என மக ழ் ச்ச ேயா அர த் ேதர்வாைணயத் த ன் ேபாட் த் ேதர்ைவ த ப்த டன் எ த வ ட் , தன அப்பார்ட் ெமன் ட் க் வந் தான் ேசகர். அேத அப்பார்ட்ெமன் ட் ல் , தல் மா ய ல் ய ந் த ப்ப ரமண என் பவ க் ஒ க தம் ெகாண் வந் த ந் த ர யர் ைபயன் , ேசகர டம் ேகட் டான் ... “சார், இங் ேக எல் .ஐ.ச -ய ல ெவார்க் பண்ற ப்ப ரமண ங் க றவேராட ேடார் நம் பர் என் ன சார்?” “ஸார , ெதர யைலேய தம் ப !” என் றான் ேசகர்.
- ப.சதீ ஸ்ப ர
ச கரம்
வாழ் நாள்
சாதைனக் காக வ ெபற இ ந் த ப ரபல த் த ந கர் உதயசந் த ரைன ேபட் காணச் ெசன் ற ந் தான் சரவணன் . அவன் ேபான சமயம் , ேதாட் டத் ச் ெச க க் நீர் பாய் ச்ச யவா ந ன் ற ந் த உதயசந் த ரைனக் கண்ட ம் , அவன் மனம் சற் ேற சங் கடப்பட் ட . ன் ெனல் லாம் இவர் வ எப்ப ேஜ...ேஜ... என் ற க் ம் ! ெபர ய ெபர ய தயார ப்பாளர்கள் , ைடரக் டர்கள் , தங் கள் வ ளம் பரத் த ல் ந க் கக் ேகட் வ ம் கம் ெபன ந ர்வாக கள் , பத் த ர ைகக் காரர்கள் , அரச யல் வாத கள் ... ச கரத் த ல் இ ந் த அேத ந கர் இன் ைறக் ச் சீ ந் வார ன் ற த் தன ைமய ல் ... தன் மன ஆதங் கத் ைத அவர டேம ெசால் , “வ த் தமா இல் ங் களா உங் க க் ?” என் ேகட் வ ட் டான் சரவணன் .
ஒ காலகட் டம் னா, இ ஒ காலகட் டம் . இர , பகல் “வாழ் க் ைகய ல் அ மாற மாற வ ேதன் வ த் தப்பட மா தம் ப ? எவெரஸ்ட் ச கரத் த ல் ஏற ய ெடன் ச ங் அங் ேகேயவா இ ந் ட் டார்? இறங் க வரைலயா?” சரவணன ன் ேதாைளத் தட் ச் ச ர த் தார் உதயசந் த ரன் !
- ல
் ம ரமணன்
கா(ர்)ரணம் !
‘‘ஏன் டா ேலட் ?’’ ‘‘இந் த கார்க்காரன் கேள ெராம் ப ேமாசம் மா! அவனவன் சா காைர வாங் க ட் ேராட் ல ேதர் ேபால அைசயறா ங் க. இன் ச் இன் ச்சா பத் த ரமா அவ ங் க காைர நகர்த்தற க் ள் ேள நமக் உய ர் ேபா !’’ - ைபக் ைக ஸ்டாண்ட் ேபாட் டப ேய அம் மாவ டம் அ த் க் ெகாண்டான் சீ . பத் வ டங் க க் ப் ப ற ... ‘‘ஏங் க ேலட் ?’’
‘‘இந் த ைபக் காரன் கேள ெராம் ப ேமாசம் ! தன் ெசாந் த ேராட் ல ஓட் டற மாத ர சர்... ர் இஷ் டத் க் த் த ம் றா ங் க. சீ ற ப் பாயற ைபக் ைகப் பார்த் ப் பார்த் வண் ஓட் டற க் ள் ள ெடன் ஷனாய !’’ - காைரப் பதமாக, பத் த ரமாக ெஷட் க் ள் ந த் த வ ட் இறங் க யப ேய மைனவ ய டம் அ த் க் ெகாண்டார் சீ ன வாசன் !
- ெல.
ன வாசன்
ேபாத மரம் !
வ ல் இ ந் த வாஸ் ப்ப ெதாழ ற் சாைலைய இ த் க் கட் வெதன் ற கேண ன் ன் , ப த் த பழமாக ராசய் யா... ‘‘ஐயா! உங் க தாத் தா இேத இடத் ல 30 ேபேராட ஆரம் ப ச் , இன் ன க் 3,000 ம் பம் வய றாரச் சாப்ப ன் னா ம் மா இல் ல! அன் ன க் த் ெதாழ ல் ல நாம
ஆய ரம் ேபர். தரத் ைதக் ட் , மட் ம் தான் . ஆனா இன் ன க் , ேபாட் க் வ ைலையக் ைறச் , வ ளம் பரத் த ல் ெசல ெசய் யறைத வ ட் ப் ட் , கட் டடத் ைத இ ச் க் கட் னா ெதாழ ல் வ த் த யா ம் நம் ற , உங் க தாத் தா, அப்பா, இன் ம் மத் தத் ெதாழ லாள க உைழப்ைப எல் லாம் ேகவலப் ப த் ற மாத ர இ க் ங் க. ஏேதா எனக் த் ேதாண னைதச் ெசால் ப் ட் ேடன் . தப்பா இ ந் தா மன் ன ச் க் ங் க!’’ என ராசய் யா வ ைடெபற் ச் ெசல் ல, கேண க் ஞானம் ப றந் த !
- ெஜ.ெரன
மாம யார்!
‘அ ேயய் ...
வந் த ன் ெதாைல! ஆ... ஊன் னா ேவண் ய . ஏதாவ ஒ ேவைல உ ப்ப யா ெசய் யத் என் உய ைர வாங் ற க் ன் ேன வந் ேசர்ந்த க் த ட் யப ேய சாப்பாட் த் தட் ைட ‘ணங் ’ என் ைவத் தாள் வன தா க் க் காைலய ந் ேத க ம் தைலவ .
ேபாய் ப் ப த் க் க ெதர தா? சன யன் , !’ - ம மகைளத் கமலா. ெமௗனமாகக் கண்
கலங் க யப ேய வந்
சாப்பாட்
த் தட் ன்
ன் அமர்ந்தாள் .
‘ஆமா, ஒண் ெசால் டக் டாேத! க் அ ைக ெபாத் க் க ட் வந் ேம!’ மாம யார் வ வதாய ல் ைல. பட் ெடன் .வ -ைய அைணத் தாள் வ மத . ‘‘இந் தா... ையக் ச் ட் த் த ண்ைணய ல ேபாய உட் கா . த ங் க ற ெவட் ச் ேசா ; இ ல ெபா க் ம் .வ - ம் ஃேப ம் ஓ க் க ட் ேட இ க் க ம் ..!’’ ‘ம் ... சீ ர யல் மாம யா க் ம் , தனக் ம் தான் எவ் வள வ த் த யாசம் !’ என் எண்ண யப ேய அைமத யாக எ ந் ெசன் றாள் மாம யார் மரகதம் .
- ெமலட் ர் தண்டா தபாண
சா
ர்யம் !
ேகாைவ
ெசல் ம் தன யார் ெசா ப் ேப ந் த ல் மைனவ ைய அ ப்ப ைவத் வ ட் , நான் ஆபஸ் ேபான அைர மண ேநரத் த ல் மைனவ ய டம ந் ம ஸ் கால் ! உடன யாக என் ெமாைப ந் ெதாடர் ெகாண்ேடன் . “ஹேலா, இன் ஸ்ெபக் டர் அங் க ளா? நல் லா க் கீங் களா அங் க ள் ? எங் ேகர்ந் ேபசறீ ங்க? ேசலத் ேலர்ந்தா? ேசலத் ல என் ைனப் பார்க்க வரீங்களா? வாங் க அங் க ள் ! பஸ் ேசலம் க ட் ேட வ ம் ேபா உங் க க் கால் பண்ேறன் . ேதங் க் ஸ் அங் க ள் ! மாம ையக் ேகட் டதாச் ெசால் ங் க!” என் ேபச , இைணப்ைபத் ண் த் தாள் என் மைனவ . எனக் எ ம் ர யவ ல் ைல. ம ப , அவள் ேகாைவ ேபாய் ச் ேசர்ந்த ப ன் , ராத் த ர ஒன் ப மண க் ேபான் ெசய் தாள் . “என் னங் க, ேநத் பஸ்ஸ ல எனக் ப் ப ன் ட் ல உட் கார்ந்த ந் தவன் சர ய ல் ைல. ஜாைட மாைடயா ேப ற ம் , ஸ் பண்ற மா இ ந் தான் . அதான் , அப்ப ப் ேபச ேனன் . அ க் கப் றம் அவன் கப்ச ப் ஆய ட் டான் . நா ம் ெதாந் தர இல் லாம ந ம் மத யா வ வந் ேசர்ந்ேதன் ..!”
- ஐேரன ரம் பால் ராசய் யா
அவசர உதவ !
ஹார்ட் ஸ்ெபஷ ஸ்ட் ெரங் காவ ன் ெசல் ேபான் அந் த ந ந ச ய ல் அலற , அவைர எ ப்ப வ ட் ட . “நான் மய லாப் ர்ேலர்ந் ஷங் கரன் ேபசேறன் டாக் டர்..!’’ “ெசால் ங் க, என் ன ப ராப்ளம் ?” “ைபபாஸ் சர்ஜர ...” “பண்ண ேவாம் . ேபஷன் ட் ைட உடேன ெகாண் வந் அட் ம ட் பண் ங் க. ஆம் லன் ஸ் ெர யா இ க் . அட் ரஸ் ெசான் னா உடேன அ ப்ப ைவக் க ேறன் !” “வந் ... ைபபாஸ் பண்ண மா ேவணாமான் ெதர ஞ் க் க ஏேதா ஒ ெடஸ்ட் பண் வங் கேள...” “ஆஞ் ச ேயாக ராம் தாேன... பண்ண டலாேம!” “ஹ ஹ ஹ , க் கம் வரைல. க் ெக த் ேபாட் ட் இ ந் ேதன் . ஒண்ேண ஒண் ெராம் ப ஸ்டர்ப் பண் ச் . ெகா த் த க் க ற க் க் நீங் க ெசான் ன வார்த்ைத சர யாப் ெபா ந் . ெராம் ப ேதங் க் ஸ் டாக் டர்!”
- வ .ஐ.ப
வாய் !
கல் யாண மண்டபத் த ல்
ட் டம் த ம ற க் ெகாண்
இ ந் த
.
ெத ைவ அைடத் ஒ ெபர ய கார் வந் ந ன் ற . அத ந் இறங் க னாள் ம ஸஸ் மங் களா ராமநாதன் . “ஏய் ... அங் ேக பாேரன் . எவ் ேளா ெபர ய ெதாழ லத பர ன் மைனவ ! ஆனா, அந் த பந் தா எ ம் இல் லாம, ச ம் ப ளா காட் டன் டைவய ல வந் த க் கா பா . அவ ந ைனச்ச ந் தா நைகக் கைடையேய மந் ட் வந் த க் கலாேம! ஆனா, ெபாட் த் தங் கம் இ க் தா உடம் ல? அடடா... என் ன அடக் கம் ! எத் தைன எள ைம!” - அங் ேக இ ந் தவர்கள ன் வாய் கள் வ யப்ப ல் சளசளத் தன. சற ேநரத் த ல் , அங் ேக வந் தாள் உற க் காரப் ெபண்மண ஒ த் த . இவர்கள் அந் தஸ்ேதா ெந ங் க வர யாத ஏைழ என் ப ேதாற் றத் த ேலேய ெதர ந் த . “இெதன் ன கண்றாவ ! அப ேஷகத் க் த் தயாரா ந க் க ற ைதல நாச்ச யார் ேபால வந் த க் காேள? க த் ம் கா ம் ள யா, அச் ப ச் ன் ஒ டைவைய எ த் ச் த் த க் க ட் ... ேச! கல் யாணத் க் வர்ற மாத ர யா வந் த க் கா? தர த் த ரம் !” அேத வாய் கள் தான் !
- கீ தாநாதன்
ைற!
“என் ன சார், வர வர உங் க கைட
பேன சர ய ல் ைலேய?” என் றப ேய, தலாள ய டம் ப ல் க் கான பணத் ைதக்
கல் லாவ ல் அமர்ந்த ந் த ெகா த் தான் ர . “ஸார சார், ஒ வாரமா நம் ம பைழய மாஸ்டர் வரைல. உற க் காரங் க க் உடம் சர ய ல் ைலன் ேபாய க் கார். அ த் த வாரத் த ந் சர யாய ம் !”மீ த ச் ச ல் லைறையக் ெகா த் தப ேய பவ் யமாகச் ெசான் னார் தலாள . ர ெவள ேயற ய ப ன் , “என் னங் க, இந் த ஆ க் ெகல் லாம் வ ளக் கம் ெசால் க் க ட் ... இவர் மட் ம் தாங் க த ன ம் ஏதாவ ேநாணாவட் டம் ெசால் க் க ட் ேட இ க் கா . மத் தவங் க எல் லாம் எ ம் ெசால் லாம சாப்ப ட் ட் ப் ேபாறாங் க!” என் தலாள ய டம் கார் ேபாலச் ெசான் னார் சர்வர். தலாள ன் னைகத் வ ட் , “எ ேம ெசால் லாமப் ேபாறவங் க ெர லர் கஸ்டமரா இ க் க மாட் டாங் க. அப்ப ேய ெதாடர்ந் ெகாஞ் ச நாளா வர்றவங் களா இ ந் தா ம் , பன் சர ய ல் ேலன் ன ம் சத் தம ல் லாம அ த் த ஓட் டைலத் ேத ப் ேபாய வாங் க. ஆனா, இவர் அப்ப இல் ேல. ெதாடர்ந் நம் ம ஓட் ட க் ேக வர்றா . இன ேம ம் வ வா . இவர் மாத ர கஸ்டமர்கள் தான் நமக் க் க யம் !” என் றார்.
- ேவ
பாரத
ைக !
ெஜய் சல் மீ ர ் ஹேவ
கைளச் ற் ற ப் பார்க்க நான் ேபாய ந் தேபா , “ைக ேவ மா சார்?” என் றப அந் தச் ச வன் ஓ வந் தான் . எட் வய தான் இ க் ம் . க ழ ந் த சட் ைட. கைலந் த தைல. ெம ந் த உடம் . ‘இவ க் என் ன ெதர ந் த க் கப் ேபாக ற !’ என் ற ந ைனப்ைப, அவன் மீ தான இரக் கம் ஒ க் க ய . “சர , வா!” என் ேறன் . அவன் உற் சாகமாக ஆரம் ப த் தான் ... “இ பட் ேவா கீ ஹேவ . அேதா... அ ஒ காலத் த ல் இந் த ஊர ல் ப ரதம மந் த ர யாக இ ந் த சா ம் ச ங் ைடய . இேதா, இந் த ஹேவ , அரச சைபய ல் ப ர வாக இ ந் த ப ேரம் சந் த்த ைடய . உைழப்பால் உயர்ந் ெப ம் பணக் காரரானவர் அவர். ஆனால் , அவ க் ப் ப ன் வந் த சந் தத கள் ேசாம் ேபற கள் மட் மல் ல; உல் லாச ேகள க் ைககள ல் ஈ பட் அத் தைனச் ெசாத் க் கைள ம் ெதாைலத் தவர்கள் ...” “அட, இத் தைன வ வர ம் உனக் எப்ப த் ெதர ம் ?” என் ேறன் ஆச்சர்யமாக. “ெதர யாமல் என் ன சார், அந் தப் பரம் பைரய ல் எங் க அப்பா நான் காவ தைல ைற. உடம் சர ய ல் லாமல் இ க் ம் அவ க் ம ந் வாங் கக் ட யாமல் , நான் ைக ேவைல பார்க்க ேறன் ..!”
- ல
் ம ரமணன்
ந ற் ப
‘‘காெலல் லாம் வ ன ந் தப ெசான் ன
க்
ேவ...
ப்பா..!’’
ழங் கால் கள ல் ைககைள ஊன் ற க் ெகாண் மகைனச் சமாதானப்ப த் த னார் ெபர யசாம .
பர தாபமாகச் ‘‘ெகாஞ் சம்
ெபா
த்
க் கப்பா. அ த் த பஸ்ல ேபாய ரலாம் !’’
‘‘ேபாங் கப்பா, ஒ மண ேநரமா இப்ப ேயதான் ெசால் ட் இ க் கீங் க! இப்ப வந் ந ன் ன பஸ்லயாவ ஏற ய க் கலாம் ல?’’ ‘‘ ட் டத் ைதப் பார்த்ேததாேன. உட் கார ட் ேட இல் ைல. அ ல ேபாய ந் தா, பஸ் ஸ்டாண் வைரக் ம் ந ன் ட் ேடதான் ேபாக ம் !’’ ‘‘இப்ப ம் ந ன் ட் தாேன இ க் ேகாம் . இவ் வள ேநரமா இப்ப ேராட் ல ந க் க ற க் ப் பத லா, பஸ்ல ஏற ந ன் ந் ேதாம் னா, இந் ேநரம் வட் க் ேக ேபாய க் கலாம் !’’ என் றான் . ‘‘அட, ஆமாம் தாேன!’’
- ஒப்ப லான்
ச ன் னப்
ள் ைளயா இ க் ேக!
‘‘ஹேலா மாலத , நான் அ தா ேபசேறன் ...’’ ‘‘ேஹய் அ தா! எப்ப இ க் ேக?’’ ‘‘நான் நல் லா இ க் ேகன் . நீதான் மாலத ெராம் பப் ெபர ய ஆளா மாற ட் ேட. ஸ் ல் ஃப்ெரண்ட் ஸ் யாைர ம் கண் க் க றேத இல் ைல.’’
‘‘ேஹய் , அப்ப இல் ைல அ தா. என் க ட் ேட யார் நம் ப ம் இல் ைல. தவ ர, இப்ேபா நான் ந ஜமாேவ ெராம் ப ப . கம் ெபன ேவைலயா மாசத் த ல் பாத நாள் பறந் ட் ேட இ க் ேகன் . ஆமா, உனக் ெகன் ன இப்ேபாதான் என் ஞாபகம் வந் ததா?’’
‘‘ேநத் தான் உன் ெசல் நம் பேர க ைடச் . எத் தைன ஃப்ெரண்ட் ஸ்க ட் ட ேகக் ற ..?’’ ‘‘என ட் ந ஸ்?’’ ‘‘ஆமா, எனக் க் கல் யாணம் ந ச்சயமாக ய க் ... அ த் த மாசம் கல் யாணம் .’’ ‘‘கங் க ராட் ஸ், எனக் க் ட வட் ல மாப்ப ள் ைள பார்த் ட் க் காங் க அ தா.’’ ‘‘வட் ல பார்க்க றாங் களா? என் ன ெசால் ேற, ஸார ... ப்ளஸ் ப க் க றப்ேபா பாண் யன் ஒ த் தைர நீ லவ் பண்ண ேயப்பா!’’ ‘‘பாண் யன் ..? ஓ, அவரா? கேம மறந் ேபாச் . அ க் கப் றம் நான் காேலஜ் ேசர்ந் .ஜ ., ப .ஜ ., ப .ெஹச் ., ச் , இப்ேபா ேவைலய ல் ேசர்ந் வ ஷம் ஆக ச் . அ க் ள் ேள நாலஞ் பாண் யன் கைளப் பார்த் ட் ேடன் அ தா! நீ இன் ம் ச ன் னப் ள் ைளயாேவ இ க் ேக!’’
-வந் தனா
உட் கார ஒ
கேணச
இடம் !
க் வய 60. பஸ்ஸ க் ள் ட் டம் ெந க் க ய . ஒ வர் உட் கார இடம் க ைடத் தா ம் ேபா ம் . தனக் அ க ல் உள் ள வர ைசகள ல் உட் கார்ந்த ப்பவர்கள ல் எவேர ம் எ ந் இடம் த வார்களா என் ஆவேலா பார்த்தார் கேணசன் . எல் ேலா ம் அந் தப் ெபர யவர் ந ற் பைதேய கவன க் காதவர்கள் மாத ர ஜன் ன க் ெவள ேய ேவ க் ைக பார்த் க் ெகாண் இ ந் தார்கள் . அவர் பார ைனக் க் ெகட் எ த் த ந் தார். அங் ேக ேபாய் ச் ேசர இன் ம் ஒ மண ேநரமாவ ஆ ம் . அ வைர இந் தக் ட் டத் த ல் , பஸ் ஆ க ற ஆட் டத் த ல் அவரால் ந ன் ெகாண் ேபாக மா? கவைலயாக இ ந் த கேணச க் . சட் ெடன ஒ க் வந் தார் கேணசன் . தனக் ெகன் ன அவ் வள வயதா ஆக வ ட் ட ? ந ன் ெகாண் வந் தால் தான் என் ன? “ெபர யவேர, நீங் க இங் ேக உட் கா ங் க” என் தான் எ ந் ெகாண் , அந் த 80 வய ப் ெபர யவைர தன் ட் ல் உட் கார ைவத் தார் கேணசன் .
இப்ேபா
தான் மனம் ந ம் மத யான
அவ க் !
- வ .ஐ.ப .
ப் ைபயன் !
தனேசக க் ப் பன் ன ரண்டாவதாகப் பார்த்த ெபண் சங் கர அழ ,
ணம் , ப ப் என எல் லாவற் ற ம் அவ க் ெராம் பத் த ப்த யாக அைமந் தாள் . என் றா ம் , “வட் க் ப் ேபாய் ெலட் டர் ேபா க ேறாம் ’’ என் சம் ப ரதாயமாகச் ெசால் வ ட் க் க ளம் ப னார்கள் . அ த் த ன் றாம் நாள் , கைடத் ெத வ ல் அவள் ேலசாகக் காைல இ த் இ த் நடந் ேபாவைத யேதச்ைசயாகப் பார்த்தான் தனேசகர். கால் ஊனமானவளா சங் கர ! அன் ைறக் ப் ெபண் பார்த்தேபா , அந் தச் ச ன் ன ஹா ல் , கய ஒ இடத் க் ள் அவள் அத கம் நடக் கேவண் இல் லாததால் , சர யாகக் கவன க் க யவ ல் ைல ேபால! இங் ேக கண் ன் ேன இவ் வள ரம் காைல இ த் இ த் நடக் க றாேள! சங் கர பஸ் ஏற ச்
இ ந் தவன் , வட் க் ப் ேபான ம் அவைளப் ெசல் ம் வைர பார்த் க் ெகாண் ப க் கவ ல் ைல என் ெபற் ேறார டம் பத ல் எ த ப் ேபாடச் ெசான் னான் . அேத ேநரம் அங் ேக, சங் கர வட் ல் ... “என் ன காைலத் ேதச் த் ேதச் நடந் “ேபாம் மா! ெச ப் வார் அ ந் ச் . மனச ல் ேல. அதான் ...” என் றாள் சங் கர !
வேர?” ெச ப் .
க் க ப் ேபாட்
-
ட்
வர
ர்யகலா
தனக் த் தாேன...
காைல ேநரப் பரபரப்ப ல் ச
“அம் மா, என் ங் க, பார்த்
ம்
ரமாக இயங் க க் ெகாண்
இ ந் தாள் ல
ம் சாக் ஸ ம் எ த் க் ெகா ம் மா!” என் மகள் க் ெகாண்ேட இ ந் த ேமாக க் க் ேகாபமான ேகாபம் .
தா. வனா
வனா... இன் ம் என் ன ச ன் னக் ழந் ைதயா நீ? எட் டாம் க ளாஸ் “ஏய் வந் ட் ேட இல் ேல... உனக் ேவண் யைத நீேய எ த் ெவச் க் க மாட் யா? எல் லாத் க் ம் அம் மா ேவ மா? ேபா... , சாக் ஸ், வாட் டர் பாட் ல் , பன் பாக் ஸ் எல் லாத் ைத ம் நீேய எ த் ெவச் க் க ட் , ன ஃபார்ைம எ த் ப் ேபாட் க் க ட் ஸ் க் க் க ளம் பற வழ ையப்பா . அம் மாைவத் ெதாந் தர பண்ணாேத!” என் வ ரட் னான் . அதன் ப ன் , ேமாகன் ேபாய் ள த் வ ட் வந் , “ல தா! நான் சீ க்க ரம் க ளம் ப ம் . வண் சாவ , ஆபஸ் ேபக் , பன் பாக் ஸ் எல் லாத் ைத ம் எ த் ெவச் ட் யா?” என் பரபரத் தேபா , ல தா ந ட் ச் ச ர ப்பாகச் ச ர த் தைத அவன் கவன க் கவ ல் ைல!
- ப .ஆர்.ராஜேகாபாலன்
தம ழ் ப் பாட்
!
த் தம் த ய தம ழ் ப் படத் க் கான பாடல் கம் ேபா ங் நடந் ெகாண் இ ந் த . “கவ ஞர் சார், இ காேலஜ் மாணவர்கள் பா ம் ஜா யான பாட் . இ ல ‘எழ ல் ெகாஞ் ம் வதனம் ...’க ற ெகாஞ் சம் டஃப்பான தம ழா இ க் ேக? அழ ெபாங் ம் கம் க ற மாத ர ஈ பண்ண த் தாங் கேளன் ” என் றார் ைடரக் டர். அைர மனதாக ஒப் க் ெகாண் , வர கைள மாற் ற எ த த் தந் தார் கவ ஞர். பாடல் ைமயாக , ெரக் கார் ங் ந் த . ேகஸட் ைடச் ழலவ ட் டார் இைசயைமப்பாளர். அவேர ேசர்த் க் ெகாண்ட ஆரம் ப வர கேளா அந் தப் பாடல் ஒ க் க ஆரம் ப த் த ...
ம் மா “ஜ ஞ் ஜ லாங் க ஜ ஞ் ஜாலங் க ஜ ஞ் ஜ ங் க வஞ் சாலங் க வஞ் ச லாங் க வங் வங் க யம் மா..!”
- ேக.ஆனந் தன்
ெதள
!
மார் ம ந் த மனச் சஞ் சலத் த ல் இ ந் தான் . அவன் மைனவ கலா க் இ ப ரசவ ேநரம் . தல் ழந் ைத ஆணாகப் ப றக் க ேவண் ேம என் பேத அவன் கவைல. “ஏ க் கான அ த் த ேகள் வ ...” என் ற .வ . ெதா ப்பாள ன ய ன் கணீரக ் ் ரல் அவைன ந ஜ உல க் அைழத் வந் த . “ஹர லால் , மண லால் , ராம் தாஸ், ேதவதாஸ் இந் த நால் வர ன் தந் ைத ெபயர் என் ன?” ‘ஏ’ அண ய னர் பத ல் ெதர யாமல் வ ழ க் க, “சர , உங் க க் கான அ த் த ேகள் வ ... இந் த ரா காந் த ய ன் தந் ைத ெபயர் என் ன?”
ப்பதற் ள் , ‘ஏ’ அண ய ல் இ ந் த ஒ ெதா ப்பாள ன ேகள் வ ேகட் ட் ப் ெபண், “ஜவஹர்லால் ேந ” என் சர யான பத ைலச் ெசால் 500 மத ப்ெபண்கைளத் தட் ய . “ெவர ட் ! ன் ேன நான் ேகட் ட அந் த நா ேபர ன் தந் ைத ெபயைர நாேன ெசால் டேறன் . அவர் நம ேதசப் ப தா மகாத் மா காந் த !” என் றாள் ெதா ப்பாள ன . சட் ெடன மார ன் கத் த ல் ஒ ெதள ப றந் த !
- ச.ஜான் ப ர ட் ேடா
ெவ க் கப் ேபாக ற
தல் வர் கலந் ெகாள் ம் ெபா ேமைடய ல் அவர் அமரப்ேபா ம் ெவ ண்ைட ர ேமாட் கன் ட் ேரால்
..!
க் ட் டம் என் பதால் ந ைறய ேபா ஸ். நாற் கா க் அ ய ல் ெவ ண் . லம் இயக் கப்ேபாக ற தீ வ ரவாத மா
ேவடத் த ல் !
தல் வர் அேதா வந்
ெகாண்
இ க் க றார். அவன் ேசாம் பல்
தல் வர் ேமைடக் அ க ல் கார ந் இறங் க னார். அவன் ெகாட் டாவ வ ட் டான் . தல் வர் ேமைடய ல் ஏற , தன் நாற் கா ய ல் அமர்ந்தார். அவன் ர ேமாட் ைடக் ைகய ல் எ த் தான் . .வ -ைய ப த் க் ெகாண்டான் !
ற த் தான் .
அைணத்
வ ட் ப்
- பட் க் ேகாட் ைட ப ரபாகர்
தங் கப் பல்
இ த ப் பயணத் க் க் காத் த
ந் தாள் அம் மா. உறவ னர்கள் வந் மாைல ேபாட் அ வ ட் , ப ன் றம் ந ன் காப த் தார்கள் . அம் மாவ ன் தங் கப் பல் ைலேய பார்த் க் ெகாண் இ ந் தான் மகன் . எப்ப ஆரம் ப ப்ப ? யார டம் ெசால் அைத எ ப்ப ? க ரவம் பார்த் ப் ேபசாம ந் தால் ெவட் யான் ைகக் ப் ேபாய் வ ேம! அம் மா க் க் கைடச காலத் த ல் எல் லாம் ெசய் த ேவைலக் கார ம் அம் மா கத் ைதேய ேயாசைனயாகப் பார்த் க் ெகாண் இ ப்பைதக் கவன த் தான் . அவள் அவன டம் வந் , ‘‘தம் ப , ஒ வ ஷயத் ைத மறந் ட் ங் கேள!’’ என் றாள் . ‘‘மறக் கைல. அதான் , எப்ப எ க் கற ன் ர யாம...’’ ‘‘டாக் ட க் த் தகவல் ெசான் னா அவர் வந் எ த் டப் ேபாறா . ேபான் பண் ங் க. அம் மாேவாட ஆைசப்ப , அவங் க கண் ெரண் ேப க் ப் பயன் படட் ம் தம் ப !’’
- பட் க் ேகாட் ைட ப ரபாகர்
கண்
ம் கண்
ெராம் ப வ டங் கள் கழ த்
ம் ெகாள் ைளய த் தால்
நாக் ர் ச த் தப்பா வரப்ேபாவதாக ேபான் ெசய் தார்.
அம் மாவ டம் ெசான் ன ம் ,,, அவேராட ெகாள் ள க் கண் பட் டா ளச ச் ெச ேய பட் ப்ேபாய ேமடா! இதப் பா ... ேராம் ேபட் ைடய ல வ கட் ய க் ேகன் ... ப ரேமாஷ க் கப் றம் 40,000 சம் பளம் எல் லாத் ைத ம் அவர்க ட் ட ெசால் க் க ட் இ க் காேத!” என் எச்சர த் தாள் . ரய ல் ேவ ஸ்ேடஷன ல் ... ரய ந் எல் லா ம் இறங் க வ ட் ந் தார்கள் . ச த் தப்பா மட் ம் இறங் காமல் உட் கார்ந்த ந் தார். என் ரல் ேகட் ட ம் , என் ைககைள ஆைச டன் பற் ற னார். உடெலங் ம் தடவ னார். நல் லா இ க் க யா நா ? உன் கம் டத் ெதர யைலடா..! கண்ல
ஏேதா ேகாளா . பார்ைவ மங் க ட் ேட வந் அம் மா எப்ப ய க் கா?
இப்ப
த் தமா ஒண்
ம் ெதர யைல.
இந் தக் கண்களா ெகாள் ள க் கண்கள் ?
-
பா
கல்
ள மங் கன்
அம் மா ெசத் க் க டக் கா... கண்ல ஒ
ெபாட்
த் தண்ண
வ தா பா ...
சர யான கல் ள மங் கன் ! வ ரா அ ைகச் சத் தம் ... ஆனா, இவன் மட் ம் ஐஸ் வந் தாச்சா, ஐயர் வந் தாச்சா, காட் க் ச் ெசால் யாச்சான் ெம ன் மாத ர நடந் க் கறாேன, என் ன ெஜன் மேமா? உறவ னர்கள் ேச வ ன் கா படப் ேபச னர். எல் லாம் ந் , எல் ேலா ம் கைலந் ேபான ப ன் , அம் மாவ ன் படத் த ன் ன் ேச மண் ய ட் , ற க் ற அ தான் ...
உதவ ெசய் ய ஒத் ைதயாப் ெபாறந் தவ க் ெசய் ய ேவண் யைதக் ைறய ல் லாம ெசஞ் அழக் ட ேநரம ல் லம் மா..!
யா ம ல் லம் மா..! உனக் ச் க் க ற வைரக் ம் எனக்
-
பா
ரத் தாேத!
மஞ் ளா க்
அச்சத் த ல் ம க வ யர்த்த ந் த . த் தகங் கைள ெநஞ் ேசா அைணத் தப த ம் ப ப் பார்த்தாள் . அந் த இைளஞன் அேத இைடெவள வ ட் த் ெதாடர்ந் ெகாண் இ ந் தான் . நைடையத் ர தப்ப த் த னாள் . அவன் நைடய ம் ேவகம் ய . ந ற் கச் ெசால் ைசைக ேவ ெசய் க றான் , ராஸ்கல் ..! பயந் ந ங் க னால் , வ வைர வந் வ வான் . ந ன் றாள் . த ம் ப னாள் . ஏய் .. யார்றா நீ? பஸ்ல பக் கத் ல ந ன் வந் தாப் ேபா ேம... ப ன் னாேலேய ரத் த ட் வ வங் கேள! ெரண்ேட நாள் ல லவ் ெலட் டர் ெகா ப்பங் க... அப்ப த் தாேன! ெச ப் ப ஞ் ச ம் ! அவன் ந ங் க யப ெசான் னான் ... ஸார ச ஸ்டர்..! பஸ்ல நீங் க ந க் ம் ேபா க் ைஸக் ெகா த் த ந் தீங் கேள, அேத அம் மாக ட் டதான் நா ம்
அவசரத் ல என் க் ைஸ ம் ெகா த் த ந் ேதன் . இறங் க ட் ங் க..! அைதத் த ப்ப க் ெகா த் தா ேபா ம் !
ேசர்த்
வாங் க ட்
-
பா
இரண்டாவ
ந
இன் ன ங் ஸ்
ெஜர் ய ல் , ஃைபனல் ெசால் ஷன் சாஃப்ட்ேவர் கம் ெபன . லன் ச் இைடேவைள. ேகன் ட் ன ல் உட் கார்ந் ச க் கன் சீ ைஸ ம் , ேயாகார்ைட ம் ெகாற த் க் ெகாண் இ ந் தேபா , ெமர் வந் தாள் . ‘‘என் ன வா... ரீட்டாைவக் காத க் க ற யாேம, ந ஜமா? உன் ேனாட ப .ச -ய ல் அவ ேபாட் ேடா, அவேளாட ப .ச -ய ல் உன் ேபாட் ேடா..! யட் பாடாத ஒண் தான் ைறயாம் ! ஆபேஸ ைக !’’ ‘‘ேபத் தல் !’’ ‘‘நம் ப மாட் ேடன் . இன் ன க் க ல் ேலன் னா ம் என் ன க் காவ ஒ நாள் ைனக் ட் ெவள ேய வந் ம் ...’’ என் றப ெமர் எ ந் ேபாக, அந் த
இடத் த ல் வந்
உட் கார்ந்தாள் ரீட்டா.
‘‘ெமர் ேபச யைத நா ம் ேகட் ேடன் . எனக் த் ெதர ஞ் அ ல பாத ந ஜம் ! நான் ஏற் ெகனேவ உங் கைளக் காத க் க றதாகச் ெசால் ட் ேடன் . உங் க என் ன, எனக் இப்பேவ ெதர ஞ் சாக ம் !’’ என் றாள் . ‘‘ரீட்டா! நான் என் ன ெசால் ல வேரன் னா...’’ ‘‘ெதர ம் ! ெசன் ைனல உங் க க் ம் எனக் ம் கல் யாணம் நடந் த . நமக் ள் ேள ேவண்டாத ஒ ‘ம ஸ் அண்டர்ஸ்டாண் ங் ’ ஏற் பட் , ைடவர்ஸ் வைரக் ம் ேபாய ட் ேடாம் . அஞ் வ ஷத் க் அப் றம் நீங் க ம் நா ம் இந் த ந ெஜர் ய ல் சந் த ச்ச , ம ப ஒண் ேசர்ற க் தான் நான் ந ைனக் க ேறன் . வாழ் க் ைகய ன் தல் இன் ன ங் ைஸக் ேகாட் ைட வ ட் ட் ேடாம் . ெரண்டாவ இன் ன ங் ைஸ கன் ன பண்ணா என் ன? சா காத ப்ேபாம் ... கல் யாணம் பண்ண க் ேவாம் . என் ன ெசால் றீ ங்க?’’ ‘‘ஐ லவ் ரீட்டா!’’ என் ேறன் காதலாக க் கச ந் த அவள் கண்கைளப் பார்த்தப !
- ராேஜஷ்
மார்
நம் ப க் ைக
‘‘டாக் டர்! என் மைனவ க் ப் ப றந் த
க் க ற ெபண் ழந் ைதக் வல கால் ம் ப ப் ேபாய் , ச்ச மாத ர இ க் . கண் ெகாண் பார்க்க யல. என் மைனவ ம் ழந் ைதையப் பார்க்கப் ப ர யப்படாம த ம் ப ப் ப த் அ ட் இ க் கா. எங் க உற க் காரங் க வந் ழந் ைதையப் பார்க்க ற க் ள் ள...’’க் கத் தயங் க னான் ராகவன் . ‘‘ெகான் டச் ெசால் றீ ங்களா..?’’ - சீ றலாகக் ேகட் டாள் டாக் டர் வாண .
‘ஆமாம் ’ என் ப ேபால் ெமல் லத் தைலயைசத் த ராகவன் , ‘‘ஊன ள் ள ழந் ைத எத ர்காலத் த ல் ெராம் பக் கஷ் டப்ப ேம டாக் டர்! வாழ் க் ைகய ல் அ எப்ப ன் ேன ம் ? அதனாலதான் அழ ச் டச் ெசால் ேறன் ’’ என் றான் .
‘‘அப்ப ன் என் அப்பா-அம் மா ந ைனச்ச ந் தா, இன் ன க் நான் ஒ டாக் டராக வந் த க் க மா?’’ என் ேகட் ட வாண , தன் ஜாக் ெகட் ன் வல ைக மைறவ ல் இ ந் த ஸ்க் ேபான் ற அைமப்ைபத் த க , உடம் ப ன் ந றத் ேதா ஒத் ப்ேபாய ந் த வல ெசயற் ைகக் ைகையத் தன ேய எ த் ேமைஜய ல் ைவத் தாள் !
- ராேஜஷ்
மார்
ேதங் க் ஸ் வாத் த யாேர!
‘‘கத ர் பத் த ர ைக நடத் த ன ‘ ப்பர் ேஹாம் ெசக்
ர ட் ப்ஸ்’ ேபாட் ய ல ஐயாேவாட ப்ஸ் ெசலக் ட் ஆக , 250 பா பர ம் க ைடச்ச க் . இேதா பா !’’ என் ெப ைமேயா மைனவ ய டம் அந் தப் த் தகத் ைத நீட் னார் க ப்ைபயா. ‘‘வட் க் த் த ட வ ம் ெகாள் ைளயர்கள் த ல் ற ைவப்ப பேராைவத் தான் . எனேவ, தங் க நைககள் ேபான் ற வ ைல உயர்ந்த ெபா ள் கைள அர ச ன் க் ள் ெபாட் டலங் களாகக் கட் ப் ேபாட் வ ட் டால் , பற ெகா க் காமல் தப்ப க் கலாம் . இ , என் ெசாந் த அ பவக் ற ப்பா ம் !’’ என வ லாசத் டன் அந் த ப்ஸ் ப ர ரமாக ய ந் த . சந் ேதாஷத் ைதக் ெகாண்டா ம் வ தமாக ச ன மா க் ப் ேபாய் வ ட் , ஓட் ட ல் சாப்ப ட் வ ட் அ த் என் ன ப்ஸ் எ த ப் பர வாங் கலாம் என் ற ச ந் தைனேயா வட் க் ள் அ ெய த் ைவத் த க ப்ைபயா - கமலம் தம் பத ைய ேமைஜ மீ படபடத் த ெவள் ைளத் தாள் ஒன் வரேவற் ற . அத ல் ... ‘தைலவா! பத் த ர ைகய ல உன் பா காப் ப்ஸ் ப ச்ேசாம் . அத க ச ரமம் இல் லாம உன் வட் ைடக் ெகாள் ைள அ க் க ஞ் . அர ச ன் ன ல் க டந் த பணப் ெபாட் டலங் கைள ம் , நைககைள ம் லபமா எ த் க் க ட் ேடாம் .
ெராம் பத் ேதங் க் ஸ் வாத் த யாேர! இப்ப க் , ேபட் ைட பக் க ர ’
- ச .சரவணன்
அப்பா
கத் த ல் ...
எப்ப அைமய ேவண் ம் என் அண்ணன் , அண்ண , தம் ப கள் , வ தங் ைககள் எல் ேலா ைடய க த் கைள ம் ேசர்த் ஒ ப ளான் வைரந் தார்கள் . கைடச யாக அப்பாவ டம் ெகாண் காட் , ‘‘அப்பா, இ
சர யான் அண்ணன் .
பா ங் க. ஏதாவ
மாற் றம்
இ ந் தால்
ெசஞ் க் கலாம் ’’ என் றார்
அப்பா ச ற ேநரம் பார்த் வ ட் , ‘‘எல் லாம் சர தான் . ன் பக் கத் த ல் மட் ம் ந் தால் ெகாஞ் சம் கார்டன் ேபாட இடம் வ ங் கள் . ச்ெச கள் ைவத் , சாம க் ப் பற ச் ப் ேபாடலாம் ’’ என் றார். ‘‘சர ப்பா! அப்ப ேய பண்ண டலாம் !’’ - அண்ணன் . தன ைமய ல் அண்ணன டம் தம் ப கள் ேகட் டார்கள் ... ‘‘ஏன் அண்ணா, அப்பாக ட் ட ேகட் ட ெராம் ப அவச யமா? ெசய் ய யாதப ஏதாவ மாற் றம் ெசால் ய ந் தா என் ன பண்ண ய ப்ேப?’’ ‘‘ெசய் யேறாம் , ெசய் யேல... அ க் க யம் இல் ேல! அப்பாைவ கன் சல் ட் பண் ம் ேபா அவர் கத் த ேல ஒ சந் ேதாஷத் ைதப் பார்த்த யா... அ தான் க் க யம் !’’ என் றார் அண்ணன் .
- எம் ஆர்எல்
ப்ஸ் தர்மம் !
வழக் கமாக
தன் க ழைமயன் எனக் ம் , ேமேனஜ க் ம் ஃபல் ட் ெவார்க் நாள் வ ம் இ க் ம் . இந் த ேமேனஜர் த யவர். பத் மண மா க் ஓட் டல் ஒன் ற ல் இ வ ம் பன் சாப்ப ட் ேடாம் . ப ல் ைல ைவத் த சர்வர் தைலையச் ெசாற ந் தான் . ேவெறன் ன, ப்ஸ் ேவண் ேகாள் தான் ! பர்ைஸ எ த் த என் ைனத் த த் த ேமேனஜர், ‘‘என் னப்பா... சம் பளம் வாங் காமலா ேவைல ெசய் யேற? ேபா, ேபா!’’ என ம த் வ ட் டார். எனக் ச் சங் கடமாக இ ந் த . இவ் வள ெபர ய பதவ ய ல் இ ப்பவர்கள் ஜஸ்ட் இரண் பாய் , ன் பாய் வ ஷயங் கள ல் இப்ப க் க ைமயாக நடந் ெகாள் க றார்கேள என் ற ந் த எனக் . இ ந் ம் என் ன ெசய் வ ... ஒன் ம் ெசால் ல யா . ேமேனஜராச்ேச! மத ய சாப்பாட் க் இன் ெனா ஓட் டல் . ெசால் ைவத் தாற் ேபால அங் சாப்பாட் க் ேடாக் கன் ச ஸ்டம் இல் ைல. ப ல் தான் . இன் ெனா ப்ஸ் ம ப் காத் த க் க ற . அந் தத் தர்ம சங் கட த ண ம் வந் ேதவ ட் ட . ஆனால் , இந் த ைற
ட ஐந் பாய் நாணயம் ஒன் ைற ப்ஸாகத் ஆச்சர்யம் ! ப ல் பணத் ேதா தட் ல் ைவத் வ ட் எ ந் தார் ேமேனஜர். என் கண்கள ல் ெதாக் க ந ன் ற வ யப் ந ைறந் த ேகள் வ க் ற ையக் கவன த் வ ட் ச் ெசான் னார்... ‘‘... ப்ஸ க் காகத் தைலையச் ெசாற ந் த அந் த ஓட் டல் சர்வர் ம க ம் இைளஞன் ! அவ க் இ ேலேய த ப்த வந் டக் டா . அப்பத் தான் இன் ம் யற் ச பண்ண ன் ேனற ம் ந ைனப்பான் . ஆனால் , பாவம் ... இவர் வயசானவர். என் ன இயலாைமேயா, என் ன ேதால் வ ேயா... இந் த வய ேல ம் சர்வராக ேவைல பார்க்க றார். இவ க் ப்ஸ் தர்ற ல தப் இல் ல!’’ என் றார். நான் ஆேமாத ப் டன் , ‘‘இந் த வ ளக் கம் எனக் நல் ல ப்ஸ் சார்!’’ என் ேறன் .
- பர ேமலழகன்
உக் காந்
ேயாச க் க றாங் கப்பா!
ப ரபல ைடரக் டர் சந் த ரைன ம ந் த ச ரமத் க் ப் ப ன் சந் த த் ப் ேபச னான்
ர . ‘‘சார், நான் கற் பைன பண்ண ெவச்ச ந் த மாத ர ேய அச் அசலா ந ைறய ன் கள் இப்ப வர்ற படங் கள் ல வ ’’ என் றவன் , தன் ரசைன ம் ஐ யாக் க ம்
ப்பர் ன் கள் , க ராஃப க் ஸ் சமீ பத் த ய ர ஸ் ச ன மாக் கள ல் இடம் ெபற் ற உத் த கள் , க் ைளமாக் ஸ் த ப்பம் எனப் பல வ ஷயங் கள ல் ெபா ந் த ய ப்பைத உதாரணங் கேளா ெசால் ப் ெப ைமப்பட் க் ெகாண்டான் . ப ன் , ‘‘சார், என் ைன உங் க அச ஸ்ெடன் ட் டா ேசர்த் க் க ட் ங் கன் னா ெராம் ப ஸ்’ ல் லா இ ப்ேபன் ...’’ என் றான் . ‘‘ஸார ப ரதர், எனக் மத் தவங் கைள மாத ர ேய ேயாச க் க ற ஆட் கள் ேவணாம் . த் தம் சா இ வைரக் ம் யா ம் ேயாச க் காத மாத ர ‘த ங் க் ’ பண்றவங் கதான் ேவ ம் ’’ என் ர க் வாசைலக் காட் னார் ைடரக் டர்! ‘
- எஸ்.மாலத
மேரசன் என் ெறா
வள் ளல் !
இந் த மாச பட் ெஜட் ல் ெடாக் ! ைகய ல் பரம் ைபசா இல் ைல. ம ச்ச
நாட் கைள எப்ப ஓட் வ என் ெதர யாமல் ேமாட் வைளையேய பார்த் க் ெகாண் இ ந் தவன் சட் ெடன எ ந் , நண்பன் மேரசன் ஞாபகம் வர, அவைனத் ேத ப் ேபாேனன் . ேகட் காமேல ெகா த் த ம் வள் ளல் அவன் . என் ைனக் கண்ட ம் யானான் . என் ைன கார ல் ஏற் ற க் ெகாண் , ஒ ஸ்டார் ஓட் ட க் ப் ேபானான் . ஏேதேதா ஆர்டர் ெசய் தான் . சாப்ப டக் காத் த ந் த ந ம ஷங் கள ல் ... தனக் ப் பதவ உயர் க ைடத் த , சம் பளத் த ல் சல ஆய ரங் கள் அத கர த் த , ஆப ல் சாக கார் ெகா த் த ப்ப எனத் தன் சந் ேதாஷங் கைளப் பக ர்ந் ெகாண்டவன் , ‘‘ேடய் கார்த்த , உன் ைன மாத ர உண்ைமயான நண்பன் க ட் ேடதான் இந் தச் சந் ேதாஷங் கைள மனம் வ ட் ப் பக ர்ந் க் க . மத் தவங் க எல் லாம் ஆதாயத் க் காகப் பழ றவங் கதான் . நல் ல ல இ க் க றப்பேவ அைதப் பயன் ப த் த க் க ட் ஆய ரேமா, ெரண்டாய ரேமா கடன் ேகட் ைவப்ேபாேமன் ேகக் ற பய க!’’ என் றான் .
நான் ெவ
ங் ைகயனாகத் த
ம் ப ேனன் .
- மானா பாஸ்கரன்
காரணம் ..?
த
நா
ம் நாகநாத ம் நண்பர்கள் . ஒ வாரம் வ ப்ப ல் ெவள ர் ெசன் ம் ப ய என் ன டம் ஏேனா நாகநாதன் கம் ெகா த் ப் ேபசவ ல் ைல!
ர ந் த . பத் சீ ன யர் ஊழ யர்கைள சீ க்க ரேம அதற் கான காரணம் ஒ க் க வ ட் , நாகநாத க் ஆபஸர் ப ரேமாஷன் ெகா த் த ந் தார்கள் . தன அைற, தன ப ன் , கார் என ஏக தட டல் ! ஒ மாதம் ஓ ற் ! ன் ேபாலேவ வ ப்ப ல் ெவள ர் ெசன் த ம் ப ேனன் . இம் ைற வ ய வந் என் ன டம் ைழந் ேபச னான் நாகநாதன் . ேவெறான் ம ல் ைல... ஒ க் கப்பட் ட பத் சீ ன யர்கள் ேகார்ட் க் ப் ேபாக, நாகநாதன ன் பதவ உயர் ெசல் லா என் தீ ர்ப் ற வ ட் ட ேகார்ட்!
- ச .நாச்ச
த்
த் தம் !
ேசகர் ெராம் ப ம் வ த் தப்பட் டான் ... தான் கஷ் டப்பட்
ஆரம் ப த் த ெவார்க்ஷாப்ப ல் எத ர்பார்த்தப பணவர இல் ைல. அவ ம் பல வாஸ் ந ணர்கள் , ேஜாச யர்கள் எனப் பணத் ைதச் ெசலவழ த் ஆேலாசைன ேகட் டான் . மாற் றம் எ ம ல் ைல. இ த ய ல் அவன ெதாழ ல் வான என் ைன அ க , தன் ைறகைளக் ற னான் . அவன ெதாழ ற் டத் ைத ஆராய் ந் ேதன் . எல் லாம் அைமப்பாகேவ இ ந் தன. ேசகர் த் தமான உைடய ல் நீட் டாக இ ந் தான் . ‘‘ேசகரா... உன் கைடய ல ேவைல வராத க் க் காரணம் நீதான் பா. இவ் வள
ெரஸ் பண்ண உட் கார்ந்த ந் தா வர்றவங் க எல் லாம் ‘ஓனர்தான் நீட் டா இ க் கா ... ேவைல பண்ண மாட் டா ’ன் ந ைனச் ப் ேபாய வாங் க. நல் ல ேவைலக் கார க் க் க யம் ... ெதாழ ல் ல த் தம் ... உைடல அ க் .’’ ேசகர் எல் லாம்
ர ந் தவனாக இ ந் தான் !
- எம் .ப .த ேனஷ்
ெசயல் !
அந் தக் காட் ச கீ தாவ ன் மனைச உ க் க ய . ச ன் னஞ் ச
ப ஞ் , ஒ ேவைள உண க் காக எப்ப ெயல் லாம் தன் உடைல வ ல் ைலப் ேபால் வைளக் க ற . கணவன் வ ஷாைலப் பார்த்தாள் . அவள் பார்ைவையப் ர ந் ெகாண் பக் கத் த ல் இ ந் த கைடய ல் பத் பாய் ெகா த் ப ஸ்கட் பாக் ெகட் வாங் க னான் . மனம் ம் சந் ேதாஷமாக இ ந் த கீ தா க் . த மணமான ஆ நாட் க க் ள் ேள நம் ைமப் ர ந் ெகாண்டாேன. ஆனால் , அ த் அவன் ெசய் த ெசயல் அ வ ப்பாக இ ந் த . ப ஸ்கட் பாக் ெகட் ைடப் ப ர த் , இரண் ப ஸ்கட் கைளத் தான் எ த் க் ெகாண் , ப ர த் த பாக் ெகட் ைட அந் தச் ச ம ய டம் ெகா க் ம் ப கீ தாவ டம் நீட் னான் . வ வந் ேச ம் வைர ஒன் ம் ேபசவ ல் ைல கீ தா. ‘‘அந் த ப ஸ்கட்
ப ஸ்கட் ல் பாக் ெகட் ைடப் ப ர க் காமல் ெகா த் தால் தான் என் ன? இரண் உங் க க் என் ன வந் வ டப்ேபாக ற ?’’ சற் ேகாபமாகக் ேகட் டாள் .‘‘நாம் ப ஸ்கட் பாக் ெகட் ைடப் ப ர க் காமல் ெகா த் தால் என் னவா ம் ெதர மா? நாம அங் க ந் நகர்ந்த உடேன, அந் தா ங் க, ப ஸ்கட் பாக் ெகட் ைடத் த ம் ப ம் கைடய ேலேய ெகா த் , பணத் ைத வாங் க யற் ச ெசய் வாங் க. பாக் ெகட் ைடப் ப ர ச் ட் டா, கைடக் காரன் த ப்ப எ த் க் கமாட் டான் . அந் தப் ப ஞ் க் இரண் ப ஸ்கட் டாவ க ைடக் ேம, அதனாலதான் !’’
- எம் .காஞ் சனா கரண்
ைழந் ைத!
நான்
வய மகள் ஹர ண க் ‘கர் வ் ைரட் ங் ’ ெசால் த் தந் தாள் கீ தா. ஹர ண மக் கர் பண்ண, அவைளத் த ட் த் தீ ர்த்தாள் . ஒ வழ யாக ஹர ண நன் றாக எ த ய ப ற ம் , ‘‘உன் க ட் ேட கத் த க் கத் த ேய என் ெதாண்ைடத் தண்ண வத் த ச் !’’ என த் தாள் கீ தா. மாைலய ல் அ வலகம் ந் வந் த ர , ‘‘கீ தா, இன் ன க் உனக் ைரவ ங் ெசால் த் தர்ேறன் ’’ என் றான் . அம் மா, அப்பா, மகள் வ ம் ஸ் ட் டர ல் ைமதானம் வந் தனர். ர எவ் வளேவா ெசால் க் ெகா த் ம் , கீ தாவால் சர வர ஓட் ட இயலவ ல் ைல. ஓரமாக உட் கார்ந் பார்த் க் ெகாண்
இ ந் த ஹர ண , கீ தாைவ ‘ேபட் மம் ம ’ எனக் ேக
ெசய் ய, ர
ச ர த் தான் .
கீ தா ஒ வழ யாக ஸ் ட் டர் பழக , ெகாஞ் ச ரம் வைர நன் றாக ஓட் ஒ ற் வந் ந த் த, ஓ ப்ேபாய் ‘ ட் மம் ம ’ என் ெசால் த் தம் ெகா த் தாள் ஹர ண . கீ தா க் க் காைலய ல் நடந் த ஞாபகம் வர, மனச ல் ள் ைதத் த ேபால் கண்கள் கலங் க, ஹர ண ைய அன் டன் அைணத் க் ெகாண் த் தமைழ ெபாழ ந் தாள் .
- ஆர்.ச வ ப்ரமண யன்
தங் கச்ச இ க் ம் ேபாேத...
‘‘ தா... இன் ன க் க் காேலஜ்
ஞ் ச ம் அப்ப ேய ச த் த வட் க் ப் ேபாய . ராத் த ர அப்பா வந் உன் ைன அைழச் ட் வ வார்!’’ தா சர ெசால் லக் காத் த ந் த ந ம ஷத் த ல் , ’’ேவணாம் தா! ேநேர நீ நம் ம வட் க் ேக வா!’’ என் றாள் அக் கா ரமா. ‘‘ ம் மா இ ! இன் ன க் உன் ைனப் ெபண் பார்க்க வர்றாங் க, ேபானதடைவ மாத ர இப்ப வரப்ேபாறவ ம் , உன் தங் கச்ச ையக் கல் யாணம் பண்ண க் க ேறன் ெசால் ற க் கா?’’ அம் மா ெபார ந் தாள் . ‘‘அம் மா! ஒ த் தைரப் ெபண் பார்க்க வந் ட் , இன் ெனா ெபண்ைண ஓ.ேக. பண்றவன் ந ைலயான மன இல் லாதவன் . இ ேபான் ற ஆம் ப ைளகைள, ஆரம் பத் த ேலேய அைடயாளம் கண் க் க இ ஒ நல் ல சந் தர்பப ் ம் ! தங் கச்ச ட இ க் க றப்ப யார் என் ைன ஓ.ேக. பண்றாேரா, அவர்தான் த ட
த் த ள் ள ஆண். அவைரக் கல் யாணம் ெசய் உ த யாகச் ெசான் னாள் ரமா.
க் கத் தான் நான் வ
ம் பேறன் !’’ -
- ஆர்.ப
ந் தா
தீ ர்ப் !
இ ந் த நீத பத கேணசைன, மக ைடய அவசரமாகக் க ளம் ப க் ெகாண் அலறல் ெடன் ஷன் ப த் த ய . தன் அக் காவ ன் ைகய ந் த ெபாம் ைமதான் ேவண் ம் என் அடம் ப த் அ ெகாண் இ ந் தான் அவன் . ‘‘தம் ப க் அந் தப் ெபாம் ைமையக் ெகா த் த் ெதாைலச்சாதான் என் ன?’’ என் தன் ெபண்ண ன் க ல் ஓங் க ஓர் அைற ைவத் தார் அவர். ‘‘அந் தப் ெபாம் ைம ஒைடஞ் ச க் ப்பா! ஆண , தம் ப ைகையக் க ழ ச்ச ம் தான் ெகா க் கேல. அைதப் ர ஞ் க் காம என் ைன அ ச்ச ட் ங் க. பரவாய ல் ல... ேகார்ட் ேல ம் இ மாத ர என் ன ஏ ன் வ சார க் காம, யாராவ நல் லவ க் த் தண்டைன ெகா த் டாதீ ங் க!’’ என் வ ம் ப னாள் அவள் . தம் ெபண் ன் ற் றவாள யாகத் தைல ன ந் ந ன் றார் கேணசன் !
- கலா
பயம் !
றப்ப ம் ேபா தான் க காரத் ைதப் பார்த்ேதன் . இர மண பத் ேத க் கால் ! 17 க ேலா மீ ட்டர் ேபாயாகேவண் ம் . ேபா ம் வழ ைய ந ைனத் தாேல பகீ ெரன் ற ! வழ ய ல் , ய லாங் ப்பம் ஏர யாவ ல் அைலந் ெகாண் இ க் ம்
தப்ப ப்ப தல் ப ரச்ைன. பக ல் ேபாக றவர்கேள க நாய் கள டம் இ ந் வாங் வ உண் . பத ேயா , ஆக் ேலட் டைர க் க ேனன் . தவ ர, இன் தல் ேதத . ைகய ல் சம் பளப் பணம் ைளயாக இ பதாய ரத் ச் ெசாச்சம் இ ந் த . க் கா க் காகக் ட கத் த ையத் க் ம் ர க் ம் பல் அைல ம் ஏர யாவ ல் , இத் தைனப் பணத் டன் இவ் வள இ ட் ல் நான் ெசல் வ இ தான் தல் தடைவ! மன க் ள் சஷ் கவசம் ெஜப த் க் ெகாண் , இதயம் த க் த க் ெகன் அ த் க் ெகாள் ள, வண் ைய ஓட் க் ெகாண் ஒ வழ யாக வ வந் ேசர்ந் , ெப ச் வ ட் ேடன் . ‘‘ைஹய் யா... அப்பா வந் தாச் ! வட் ல கரன் ட் இல் ைல பயந் ட் ந் த ேய அம் மா! அப்பா வந் தாச் . இன ேம பயம் இல் ைல!’’ என் றப ஓ வந் தான் என் மகன் .
- ச.
ேகஷ் பா
ேபர
த தாகக் அப்ப த ய ல் ப்ைபகைளக்
ைல!
வந் த க் ம் பத் மநாபனால் ெபா க் க யவ ல் ைல, உள் ேளார் அவர வட் க் அ க ள் ள ச்சந் த ய ல் ெகாட் வதா ம் , உண க் கழ கைளக் ெகாட் வதா ம்
க் ைகத் ைளக் ம் நாற் ற ம் , ரத் தத் ைத உர ம் ெகா க் க ம் உண்டா ம் ெபர ய சங் கடமாக இ ந் தன. இதற் காக யாைரெயன் ேபாய் க் க ந் ெகாள் வ என் அவ க் த் ேதான் றவ ல் ைல. ராத் த ர ரா மண்ைடைய உைடத் க் ெகாண் ேயாச த் தார். என் ன ஆச்சர்யம் ..! ம நாள ந் அங் ேக ப்ைப ெகாட் டப்படவ ல் ைல. காரணம் , ராேவா ராவாக அங் ேக இப்ப ஒ எ த ைவத் த ந் தார் பத் மநாபன் . ‘‘வாஸ் ப்ப இங் ேக ேபர ைல உள் ளதால் , இங் ேக ெகாட் ேவார ன் வட் ல் லட் ம கடாட் சம் உண்டாகா !”
- ப .ஹர க
எ ம் பலைக ப்ைப
ஷ் ணன்
ேபரம்
கார
ந் தப ேய நடமா ம் காய் கற க் கார ய டம் ேபரம் ேபச னார் அந் தத் ெதாழ லத பர். “இந் தாம் மா, தக் காள ஒ க ேலா பன் ன ரண் பாய் ெகா த் தாக் ெகா . அ க் ேமல ஒ ைபசா தரமாட் ேடன் . ேகாயம் ேப க் ப்
பாய் க் சீ பப ் , ெதர ம ல் ேல!” என் சைளக் காமல் ேபச , ேபானா பத் ைறவான வ ைலக் வாங் க னார். அ ேபாலேவ பழக் கைடக் காரன் , க் கார இவர்கள ட ம் வ ைலைய அ த் ப் ேபச ைறவான வ ைலக் ேக வாங் க னார். அவைர வட் ல் இறக் க வ ட் வ ட் வ த ம் ப ய ைரவர் கேணசன் , தன் மைனவ ய டம் தலாள ய ன் கஞ் சத் தனத் ைதப் பற் ற ச் ெசால் , “அவ க் க் கா பணமா இல் ேல? ேநத் ட தன் ெவாய் ஃப் பர்த்ேடக் அ பதாய ரம் பாய் க் தங் க ெநக் லஸ் வாங் க ப ரெசன் ட் பண்ணா . ச ன் ன வ யாபார ங் க க ட் ேட இப்ப அடாவ பண்றதா ஒ ெபர ய ம ஷ க் அழ ?” என் றான் . “நீங் க ேபசாம இ ங் க. யா ம் நஷ் டத் க் ஒ ெபா ைள வ க் க மாட் டாங் க. உங் க தலாள மாத ர பணக் காரங் க ேபரம் ேபசாம ெசான் ன வ ைலையக் ெகா த் வாங் க ட் ப் ேபானா, அப் றம் நமக் ம் அேத வ ைல ெசால் ல ஆரம் ப ச் வாங் க. நாம ேபரம் ேபச னா, சா க ராக் க பட் டம் தான் க ைடக் ம் நமக் !” என் ஒேர ேபாடாகப் ேபாட் டாள் கேணசன ன் மைனவ .
- எஸ்.நடராஜ்
ேடஸ்ட்
என் ன சைமயல் பண்ணட் ங் க?” என் ஆவேலா ேகட் டாள் “நாைளக் த லகா. “நீ ம் தான் த னம் த னம் இந் தக் ேகள் வ ையக் ேகட் கேற. நான் என் ன க் காவ மத் தவங் கைள மாத ர எனக் இ பண்ண ப் ேபா , அ பண்ண ப் ேபா ன் ேகட் க் ேகனா? நீ எ ெசஞ் ேபாட் டா ம் , ம க் காம சந் ேதாஷமா சாப்ப ட் ட் ப் ேபாேறனா, இல் ைலயா? அப் றம் எ க் இந் தக் ேகள் வ ?” என் ற ேரஷ் சாப்ப ட் த் க் ைக க வ வ ட் , தன் அைறய ல் ேபாய் உட் கார்ந் ெகாண் , ம் ரமாக ஏேதா எ தத் ெதாடங் க னான் . “என் ன அப்ப எ தறீ ங்க?” என் றப அவன் அ க ல் வந் உட் கார்ந்தாள் த லகா. “அ வா... இன் ன க் க் காைலய ல ‘மல் ைக’ பத் த ர ைகேலர்ந் ேபச னாங் க.
அ த் த வாரம் ச ன மா ஸ்ெபஷலாம் ! அ க் ப் ெபா த் தமா ச ன மாைவ ைமயமா ெவச் அர்ெஜன் ட் டா ஒ ச கைத ேவ ம் ேகட் டாங் க. என் னதான் நாேன எ த அ ப் ற கைதகைளப் பாராட் பப்ள ஷ் பண்ண னா ம் , அவங் க ேதைவக் ேகற் ப எ த அ ப் ற ல க ைடக் க ற சந் ேதாஷேம தன ! என் ன ெசால் ேற..?” என் றவன் த லகாவ ன் பார்ைவய ல் இ ந் த ஆழத் ைதப் ர ந் ெகாண்டவனாக, “சர , நாைள ெவங் காய சாம் பா ம் , உ ைளக் க ழங் ெபார ய ம் பண்ண ஜமாய் ! என் ன...” என் அவள் கன் னத் ைதத் தட் னான் !
- ஆர்.உஷா
கல் யாணம் எப்ேபா
!
23 வயத ல் ... “ தல் ல எம் .காம் ., ேயாச க் கலாம் !” 30 வயத ல் ...
க் க ற வழ ையப் பா டா! அப் றம் கல் யாணத் தப் பத் த
“உத் த ேயாகம் ஷ லட் சணம் . கல் யாணம் எப்ப ேவணா பண்ண க் கலாம் ! தல் ல உ ப்ப யா ஒ ேவைல ேத க் க ற வழ ையப் பா !” 35 வயத ல் ... “பத் தாய ரம் பா சம் பளம் இந் தக் காலத் ல நாக் வழ க் கக் டக் காணாேதடா! சம் பளம் ெகாஞ் சம் உசரட் ம் ... ஜாம் ஜாம் பண்ண டலாம் !” 40 வயத ல் ... “
ம் பம் ,
ழந் ைத
ட் ன்
ஆயாச் ன் னா அப் றம் ேசம க் கேவ
யா
.
வ ... அட் ஸ்ட் ஒ ஃப்ளாட் டாவ வாங் தல் ல ஒ ஆய ரம் ெபாண் ங் க ஜாதகம் தன் னால ேத வ ம் !”
ற வழ யப் பா !
45 வயத ல் ... “க ட் டத் தட் ட அைரக் க ழவன் ஆயாச் ! இன ேம எவடா உனக் க் க த் ைத நீட் வா? அத அந் தந் தக் காலத் ல நடக் க ேவணாமா? உனக் ேக கல் யாணத் ல அக் கைற இல் லாதப்ப, நான் என் ன பண்ணட் ம் , ெசால் ?”
- ஆர்.நரச ம் மன்
ஆட் டம் !
கைடச ஓவர்... ஆ
ேதச
பந் கள ல் 13 ரன் கள் எ க் க ேவண் ம் . ஒட் ெமாத் த ம் ெடன் ஷன ன் உச்சத் த ல் !
தல் பந் ைத ப ண்டர க்
வ ரட் னான் அத ர
வரரான
ேமஷ் . அ த் த
பந் கள ல் ரன் ஏ ம ல் ைல. உள் க் ள் ெவற ேயற, அ த் த பந் ைத இரண் ச க் ஸ க் த் க் க னான் . இன் ம் இரண்ேட பந் கள ல் ன் ரன் கள் எ க் க ேவண் ம் . அ த் த பந் மட் ைடய ன் வ ள ம் ப ல் பட் த் ெதற த் த . ஒ ரன் ! எத ைன ேபட் ஸ்ேமன் இப்ேபா களத் த ல் ! கைடச பந் த ல் அந் த ெசாத் ைத ேபட் ஸ்ேமன் ேபால் டாக, ஆட் டம் க் ேளாஸ்! தாட் ட க் க கள டம் கா வாங் க க் ெகாண் ேபாங் ஆட் டம் ஆ யதாக, நாெடங் ம் க ர க் ெகட் ரச கர்கள் ேம ன் மீ ேகாபம் ெகாண்டனர். ேம ன் உ வப் படங் கள் ெகா த் தப்பட் டன. ஆரம் ப ேபட் ஸ்ேமனாகக் களம றங் க 110 பந் கள ல் ெவ ம் 42 ரன் கள் எ த் த ஆச ஷ் பற் ற யா ேம எ ேம ெசால் லவ ல் ைல!
ச.
ேகஷ் பா
ஞானம் ேத ...
மகாைனத் தர ச க் க ந ன் ற ந் த மக் கள் வர ைச ம க நீளமாக இ ந் த . ெராம் பத் தள் ள ந ன் ற ந் தனர் அந் த த ய தம் பத யர்! மகான் , ஒ ழத் தா ம் , ஒ ந் வ க ற ெமல் ய உடம் மாக இ ந் தார். த யவ ம் அவர ன் மைனவ ம் மகாைன ெந ங் க ற சமயத் த ல் , ‘ ைஜக்
ேநரமாக வ ட் ட
’ என்
எ
ந்
உள் ேள ேபாய் வ ட் டார் அவர்.
“சர , இன ேம எ க் நாம இங் ேக இ க் க ம் ? ஞானத் ைதத் ேத வந் ேதாம் . க ைடச்சாச் . க ளம் பலாம் , வா!” என் மைனவ ைய அைழத் தார் த யவர். அ க ல் இ ந் தவர்க க் ஆச்சர்யம் ! “மகான் தான் எ ந் ேபாய ட் டாேர! ப ன் ேன எப்ப ஞானம் க ைடச்சதா ெசால் றீ ங்க?” என் றனர். வ ரக் த டன் ச ர த் தவர், “எங் கைளத் தவ க் கவ ட் க் காணாமல் ேபான ப ள் ைளையப் பற் ற க் ேகட் கலாம் தான் வந் ேதாம் . இவன் மகான் இல் ைல, எங் க மகன் ஞானம் இப்பதான் ெதர . ம் ... ெபத் தவங் கைள ந ர்க்கத யா தவ க் கவ ட் வட் ைட வ ட் ஓ வந் ட் , இங் ேக ஊரார் கவைலகைளத் தீ ர்த் ட் க் கான் ! பேல!” என் றப மைனவ டன் நகர்ந்தார் த யவர்.
- ேஜயாெரஸ்
த த க்
மர யாைத!
அந் த ஏற் மத இறக் மத ந வனத் த ல் , ராடக் ட் ேமேனஜர் ேவைலக் இன் டர்வ நடந் ெகாண் இ ந் த . க லன ன் சான் ற தழ் கைள வாங் க ப் பார்த்த கண்ணன் , “சந் ேதகேம இல் ைல, இந் த ேவைல உங் க க் தான் ! ஏன் னா, ச பார க் ெகல் லாம் இங் ேக இடேம இல் ேல! த த தான் க் க யம் . காரணம் , இந் த கம் ெபன ஜ .எம் . அப்ப ! கண் ப் ம் ேநர்ைம ம் உள் ளவர்!” என் றான் . அ த் த ஒ மண ேநரத் க் ள் ெதர ந் வ ட் ட . க ல க் ேக ேவைல! வாழ் த் க் கள் ெசான் ன கண்ணன ன் ைககைளப் ப த் க் ெகாண் , “உங் க வாக் ப ச் ச் கண்ணன் ! ஆமா, இந் த ஜ .எம் ைம ன் னா ேய ெதர மா
உங் க
“ெதர
க் !” என்
க லன் ஆச்சர்யத் ேதா
ேகட் க...
மாவா... எங் கப்பாைவ எனக் த் ெதர யாதா!” என் றான் கண்ணன் .
- ஆ.சந் த ரன்
எர க ற ெந ப்ப ல் ...
சங் கர
க் ேமேனஜர் ந் தரத் த ன் மீ ெசம க ப் ! ெதர யாமல் ஏதாவ தவ ெசய் வ ட் எம் . -ய டம் ேடாஸ் வாங் ம் ேபாெதல் லாம் , தனக் காகப் பர ந் ேபசாமல் , எர க ற ெந ப்ப ல் எண்ெணைய ஊற் வ ேபால அவர் எத ர ேலேய, “எத் தைனேயா ைற ப ச் ப் ப ச் ெசால் ட் ேடன் ... மண்ைடய ல உைறச்சாதாேன? சர சர , ேபாய் ேவைலையப் பார்! இன் ம் ெரண் மண ேநரத் ல ேபலன் ஸ் ட் ைட ெர பண்ண என் ேடப ள் ல ைவக் க ம் , ெசால் ட் ேடன் !” என் இவைன வ ரட் வார். இன் ைறக் ம் அப்ப ஒ சம் பவம் . ந ைனக் க ந ைனக் க மனேச ஆறவ ல் ைல சங் கர க் . ராத் த ர ... “என் னம் மா, மார்க் ைறஞ் ச க் அப்பாதான் த ட் டறார்னா, நீ ம் டச் ேசர்ந் க் க ட் த ட் டேற?” என் மகன் பர தாபமாகக் ேகட் க, சங் கரன ன்
மைனவ ெசான் னாள் ... “ேபாடா அச ! நான் உன் ைனத் த ட் டேலன் னா, உங் கப்பா உன் ல ைசேய ேபாட் ப்பார், ெதர ஞ் க் ேகா!”
இங் ேக ைச; சங் கர க் !
ஆபச ல்
சஸ்ெபண்ட் ...
ஸ்ம ஸ்!
மன
ஆற வ ட் ட
- சர்வஜ த்
ந ைன கள் !
ம் ைபய ந் அண்ண ம் , ெகால் கத் தா வ ந் தம் ப ம் ம் பத் ேதா வந் த ந் தார்கள் . வ டத் த ல் அன் ைறய த னம் மட் ம் யார் எங் க ந் தா ம் ,ெசன் ைனய ல் உள் ள சங் கரன் வட் ல் ஒன் வ வழக் கம் .
ம் ைபல இந் த வ ஷம் ெவய ல் எப்ப ண்ேண?’’ ‘‘அண்ேண, ‘‘தம் ப , அ என் னப்பா ப ரச்ைன நந் த க ராமத் ல..?’’ ‘‘ச வாஜ எப்ேபா ர ஸாம் ?’’ ‘‘அண்ண ! இந் த ெபங் கால் காட் டன் ஸார உங் க க் ப் பாந் தமா இ க் . எங் ேக வாங் க னீங்க? என் ன வ ைல?’’ சேகாதரர்கள் வர் ஒன் னால் , ேப வதற் வ ஷயங் களா பஞ் சம் ? ஆனால் , அப்பாவ ன் த வச நாளான அன் , அவர்கள ன் ேபச்ச ல் மறந் ம் ட இடம் ெபறாதவர்... அப்பா!
- ெநல் வாய் கீ தா
வசத ய ல் லாத க ராமத்
“ஏங் க,
வ !
இந் த ைற ெவேகஷ க் எங் ேகங் க ேபாகலாம் ? ஊட் , ெகாைடக் கானல் எல் லாம் பல தடைவ ேபாயாச் !” என் றாள் மத . “என் ஃப்ெரண்ட் ஸ் எல் லாம் தாத் தா, பாட் ேயாட க ராமத் க் ப்
கேணஷ் , கண்கள ல் ஆர்வம் ேபாறாங் களாம் ப்பா! நாம ம் ேபாலாமா?” என் ம ன் னக் ேகட் க, “ஐேய... அ க் க ராமம் டா! இ ஞ் ேபான ஓட் வ ; மண் தைர; உனக் அங் ேக ஒேர ஒ நாள் ட தங் கப் ப க் கா ” என் றாள் மத . “ஆமாண்டா! வட் ல டாய் ெலட் ட இல் ேல. ஏர க் கைரக் தான் நடந் ேபாய ட் வர ம் . அப் றம் , வட் ல கரன் ட் க ைடயா . .வ . க ைடயா . உனக் ெராம் பப் ேபார க் ம் ...” - ெசால் க் ெகாண்ேட ேபான சாரங் கைனக் க் க ட் டான் கேணஷ் ... “அப்ப ன் னா, தாத் தா க் ம் பாட் க் ம் அங் ேக எவ் வள கஷ் டமா இ க் ம் ! அந் த வசத ெயல் லாம் பண்ண க் ெகா க் க ேவண் ய தாேனப்பா?” மண்ைடய ல் அ த் தாற் ேபால் இ ந் த சாரங் க க் . ‘க ராமத் வ வசத இல் லாத என் ந ைனத் ேதேன தவ ர, இப்ப ேயாச க் கவ ல் ைலேய நான் !’
- வ சாலம்
ஹீ ேரா!
‘‘என் ன சார் ந ைனச் ட்
க் கீங் க உங் க மன ல? எனக் ேஜா யா ேபாட ேவற இளம் ஹீ ேராய ேன க ைடக் க யா உங் க க் ? ேபா ம் ேபா ம் , கல் யாணமாக ெரண் ழந் ைத ெபத் தவைள ஹீ ேராய னா ேபாட் க் கீங் க..?” “சார்... இ வந் , ெகாஞ் சம் கனமான ேகரக் டர். அ பவம் வாய் ஞ் ச ந ைகயாலதான் இைதப் பண்ண ம் . அதான் ...” “அெதல் லாம் எனக் த் ெதர யா . தல் ல இவைள மாத் ங் க. என் இேமஜ் என் ன ஆக ற ?” ெசால் வ ட் வ ட் ெடன் கார ல் ஏற ப் பறந் தார் அந் த ன் னண ஹீ ேரா. வழ ய ல் , ஹீ ேராவ ன் ெசல் ேபான் ஒ த் த . எ த் ப் ேபச னார். எத ர் ைனய ல் அவர் மைனவ . “என் னங் க... ஒ சந் ேதாஷமான ெசய் த ! நம் ம ெபாண் க் ஆம் ப ைளப் ள் ைள ெபாறந் த க் . நீங் க தாத் தா ஆய ட் ங் க!”
- ேக.ஆனந் தன்
கஸ்டமர் ைசக் காலஜ !
‘‘ஒ
க ேலா சர்க்கைர ெகா ங் க!’’
‘‘ேடய் ேசக ... ஐயா க் ரல் ெகா க் க, கஸ்டமர்
ஒ
க ேலா சர்க்கைர ேபா !’’ என் கைட க் க ட் , ‘‘ேசகர் ேவண்டாங் க. சர யாேவ ந
தலாள க் கா .
பழன த் தம் ப ையக் கட் டச் ெசால் ங் க!’’ என் றார். ப ற , பழன ேய ந ேபாட, த ப்த டன் வாங் க ப்ேபானார்.
த்
ப்
இவர் என் ற ல் ைல, கைடக் வ க ற ெப ம் பாலானவர்கள் இப்ப த் தான் ! ஏன் இப்ப ? அன் க் க ேசகர், பழன இ வைர ம் உன் ன ப்பாகக் கவன த் தார் கைட தலாள . கஸ்டமர் ைசக் காலஜ ர ய, அவர் கத் த ல் ன் னைக மலர்ந்த . ேசகர் ந க் ம் ேபா தட் ல் அத கமான சரக் ைகக் ெகாட் , ப ன் அத ந் ெகாஞ் சம் ெகாஞ் சமாக எ த் , எைடைய ேநர் ெசய் க றான் . பார்க்க ற கஸ்டம க் அவன் ஏேதா தன் ெபா ள ல் ைக ைவப்பதாக ஓர் உணர் . அ ேவ பழன , த ல் தட் ல் ைறவாகச் சரக் ைகக் ெகாட் , ப ன் ெகாஞ் சம் ெகாஞ் சமாகச் ேசர்த் எைடைய ேநர் ெசய் க றான் . இைதப் பார்பப ் வர்கள் மனத ல் , அவன் அ த் த த் ச் ேசர்க்க ற சரக் ேபானஸாகப் ப க ற . அவ் வள தான் வ ஷயம் !
-
ள் ளமங் கலம் வ ல் சன்
இந் த வய க்
“ஏகப்பட் ட ெசல
ேமல...
ெசய் கம் ெபன ைய கம் ப் ட் டைரஸ் பண்ண ய க் ெதர ம ல் ேல! இப்பப் ேபாய் ‘கம் ப் ட் டைர ஆபேரட் பண்ணத் ெதர யா , இந் த ேவைலைய நான் பண்ண மாட் ேடன் ’னா என் ன அர்த்தம் ? ெதர யேலன் னா
கத்
க் ங் க!’’-ஜ .எம் ம ன்
ரல் , கா
க் ள்
ற் ற ச்
ழன் ற
‘ேச! இந் த ஆள் ஒ ப த் தல் ! நாப்ப வய க் கத் க் ேகான் உய ைர வாங் க க் க ட் ..!’ “அப்பா! இங் ேக பார்த்தீங் களா, தார்ல ைஸன் ரல் என் ச ந் தைனையக் கைலத் த . “ ப்பரா இ க் ேக! எந் தக் கைடய லம் மா இந் த ெகா த் தாங் க?” என் ேறன் . “பாட் தாம் ப்பா ேபாட் டாங் க. ெதர யாதா உங் க க் , ேபார க் ன் பத் நாளா எம் ப்ராய் டர க ளாஸ் என் றாள் மகள் . என் 70 வய அம் மாைவப் பார்த்ேதன் . தவற் ைற நா க் காகத் த த் த ய !
. ேமல கம் ப்
ட் டைரக்
நல் லா க் கா?”-மகள ன் எம் ப்ராய் டர
ேபாட் க்
வட் ல ம் மா இ க் கப் ேபாய ட் க் காங் கேள?” அவர ன் ன் னைக என்
- யேசாதா
ப்ரமண யன்
எத ர்பாராத உதவ !
ஊெரல் லாம்
ெகாைல, ெகாள் ைளகள் . காவல் ைற இர ேநர ேராந் க் காவைல அத கப்ப த் த இ ந் த . ைநட் ஃப்ட் ந் வ த ம் ப ய ரா ைவ மற த் , ‘ஐ. . கார்ட் இ க் கா? ெசல் ேபான் இ க் கா? ஆபஸ் ேபான் நம் பர் இ க் கா?’ என் என் ெனன் னேவா ேகட் க் ைடந் வ ட் டனர். ரா என் ன எ த் ச் ெசால் ம் , அவர்கள் சமாதானம் ஆகவ ல் ைல. ம ய ந் த காவலர்கள ல் ஒ த் தர், தான் கடந் த ன் வ டங் களாக அந் தப் ப த ய ேலேயதான் ற் ற வ வதாக ம் , அவைன ஒ நாள் டப் பார்த்தேத இல் ைல என் ம் ெசால் வய ற் ற ல் ள ையக் கைரத் தார். அந் த ேநரம் , த த ெவன ஏெழட் ெத நாய் கள் ஓ வந் தன. ரா ைவச் ற் ற ந ன் வாைல ஆட் க் ைழந் தன. ேபட் ேரால் வண் ய ல் அமர்ந்த ந் த காவல் அத கார மற் ற காவலர்க க் உத் தரவ ட் டார்... ‘‘அந் த ஆைள வ ய் யா! அவர் இந் தப் பக் கத் ஆள் மாத ர தான் ெதர !’’
- ஆர்.ெஜகந் நாதன்
ஒ வன் ஒ த் த
‘‘ஹேலா, ைடரக் டர் சாரா? நான் அச ஸ்ெடன் ட் பா ேபசேறன் சார்! ஒ ந ஸ்! நீங் க இயக் க ன ‘ஒ வ க் ஒ த் த ’ படத் க் ேதச ய வ க ைடச்ச க் !’’
ட்
‘‘ெவர ட் , ந ஜமாவா!’’ ‘‘ஆமா சார், இப்பத் தான் ேபான் வந் த . ஈவ ன ங் .வ . ந ஸ்ல ெசால் வாங் கன் ந ைனக் க ேறன் ’’ என் ற பா , ‘‘சார், எனக் ெராம் பப் ெப ைமயா இ க் ! இந் த படத் ைதப் பார்க்க ற எவ ேம கட் ன ெபாண்டாட் க் த் ேராகம் பண்ண மாட் டான் சார்! அவ் ேளா அற் தமான படத் க் த் ேதச ய வ க ைடச்ச ேல ஆச்சர்யேம இல் ேல! சார், பக் கத் ல ேமடம் ரல் ேகக் ேத! அவங் க இ ந் தா ெகா ங் க, சார்! இந் த சந் ேதாஷச் ெசய் த ைய அவங் கக ட் ட நாேன ெசால் ேறன் !’’ என் பரவசக் ர ல் பரபரத் தான் .
‘‘அவங் க ேவைலயா இ க் காங் க. நாேன அப் றம் ெசால் சஞ் சய் அவசரமாக ெசல் ைல அைணத் தான் . காரணம் ... அங் ேக இ ந் த ஒ வன் _ேவெறா த் த !
க் கேறன் !’’ என் ற
- ேக.காமராஜ்
இ க் கா... இ க் கா?
ஒ
ச வன் பர ப் ெபா ட் கள் வ ற் ம் கைடக் ச் ெசன் , “டாம் அண்ட் ெஜர்ர ெபாம் ைம இ க் கா?” என் ேகட் டான் . “இல் ைல” என் றார் கைடக் காரர். அந் தச் ச வன் ம நா ம் அேத கைடக் ச் ெசன் , “டாம் அண்ட் ெஜர்ர ெபாம் ைம இ க் கா?” என் ேகட் டான் . “இல் ைல... இல் ைல!” என் றார் கைடக் காரர் எர ச்சலாக. அவன் ன் றாம் நா ம் அேத கைடக் ச் ெசன் , டாம் அண்ட் ெஜர்ர ெபாம் ைம இ க் கா என் ேகட் க, க ப்பானார் கைடக் காரர். “இல் ைலன் எத் தைன தடைவ ெசால் ற ? இன் ெனா தடைவ வந் ேகட் யானா, உன் ைன அந் தத் ேணா ேசர்த் ெவச் க் கய த் தால
கட் ப்ேபாட்
ேவன் !” என் றார்.
அந் தப் ைபயன் அ த் த நா ம் வந் தான் . கைடக் காரர் உர்ெரன் கத் ைத ைவத் க் ெகாண் , “என் ன?” என் றார். “உங் கக ட் ேட கய இ க் கா?” என் ேகட் டான் ைபயன் . கைடக் காரர் சாந் தமாக , “இல் ைல தம் ப !” என் றார். ைபயன் அ த் க் ேகட் டான் ... “சர , டாம் அண்ட் ெஜர்ர ெபாம் ைம இ க் கா?”
-
ர்யகலா
ப ரார்த்தைன!
ெபா த் ேதர்
கள் ெவள யாக ற நாள் ... மத யம் 12 மண ய ந் ேத ‘ெநட் ’ ல் ர சல் ட் பார்த் க் ெகாள் ளலாம் என ஏக பரபரப்பாக இ ந் த . அ ணாசலம் காைலய ல் எ ந் ள த் த் , ஈர உைட டன் அ க ந் த ேகாய க் ப் றப்பட் டார். பயபக் த டன் ப ராகாரங் கைளச் ற் ற வந் வழ பட் , சந் ந த ய ன் ஒ ஓரமாக அமர்ந் , கண் ப ரார்த்தைன ெசய் தார். இரண் , ன் மண ேநர இைடவ டாத ப ரார்த்தைன!
அ ணாசலம் கண் த றந் தேபா நண்பர் கத ேரசன் .
, அ க ல்
இ ந் தார் அவர ன்
அ
வலக
“என் ன அ ணா, ப ரார்த்தைனெயல் லாம் ெராம் ப பலமா இ க் ? உன் பசங் க யாராவ எக் ஸாம் எ த இ க் காங் களா? நல் ல மார்க் எ க் க ம் ேவண் க் க ட் யா?” என் றார் யதார்த்தமாக. அ ணாசலத் த ன் கண்கள ல் க் ெகன் நீர் ெப க ய . “ஸார , என் ன ஆச் அ ணா?” என் பதற னார் கத ேரசன் . “இல் ல கத ர்... வ ஷத் க் ன் என் ஒேர மகள் ந த் யா, ேதர்வ ல் ஃெபய லாய ட் டா. அந் த வ த் தம் தாங் காம, ராத் த ர எல் லா ம் ங் க ட் க் ம் ேபா ...”-ேமேல வ வர க் க யாமல் வார்த்ைத த மாற ய அ ணாசலத் க் . “அந் த ேசாக , அப்ப ெயா ெகா ைமயான எண்ணம் இன எந் தக் ழந் ைதக் ம் ஏற் படக் டா ங் க ற க் காகத் தான் அன் ன ய ேலர்ந் , ெபா த் ேதர் கள் ெவள யா ற ேபாெதல் லாம் கட ள் க ட் ேட வந் ப ரார்த்தைன பண்றைத வழக் கமா ெவச்ச க் ேகன் !”
- தங் க.ச வராசன்
கா
வ ந் தால்
ப் ெபட் ?!
த் தாண் . வட் ைட அலங் கர ப்பதற் காக வாங் க ைவத் த ந் த தங் க ந றப் ேபப்பர்கைளத் தன் எட் வய ப் ெபண் ழந் ைத கத் தர த் நாசம் ெசய் வ ட் டாள் என் எர ச்சேலா , அதன் க ல் ஒ அ ைவத் வ ட் க் க ப்ேபா ங் கப் ேபானான் ரேமஷ் . ம நாள் , அவன் தைலமாட் ல் ஒ ச ன் ன தங் க ந ற அட் ைடப் ெபட் இ ந் த . ேமேல, ‘அன் ள் ள டா க் , என்
த் தாண் ப் பர
! -
ச ’ என்
எ
தய
ந் த
.
தல் நாள் ழந் ைதைய அ த் வ ட் டைத ந ைனத் வ த் தப்பட் டான் ரேமஷ் . பாவம் ழந் ைத, தனக் ப் பர ெகா ப்பதற் காகத் தான் இந் த ேபப்பைர எ த் த க் க ற ! ெபட் ையத் த றந் பார்த்தான் . உள் ேள ஒன் ம ல் ைல. “என் ன ச , கா ப் ெபட் ையயா பர சா ெகா ப்ேப?” என் றான் ஏமாற் றமாக. “அ கா ப் ெபட் இல் ல டா ! உனக் காக நான் அ க் ள் ேள த் தம் ெவச்ச ந் ேதேன!” என் ற ழந் ைத பாவமாக!
- ஆர்.ைஷலஜா
ப ச்சதாப் பார்த்
...
அம் மா க் ப் பட் ப் டைவ, தங் க வைளயல் , அப்பா க் ைகக் க காரம் , பா ெயஸ்டர் ேவட் எனப் பார்த் ப் வந் த ந் தாள் , த் த மகள் சங் கர . ஆனால் , அதற் காகப் ெபர
வ ைல உயர்ந்த பார்த் வாங் க ம் மக ழவ ல் ைல
அவள் ெபற் ேறார், அன்
மாைல சங் கர ய ன் தங் ைக நீலா வந் தாள் .
‘‘இந் தாம் மா... ப த் த ெவ ப் ம ந் . ராத் த ர ப க் கப் ேபாறப்ப காைல ெவந் நீர்ல க வ ட் இைதப் ேபாட் க் ேகா. ெரண்ேட நாள் ல சர யாக ம் . அப்பா, இந் தாங் க, உங் க க் ப் பன் னீரப ் ் ைகய ைல ம் , வாசைன ண்ணாம் ம் . இ கண்ம ந் . ராத் த ர ேபாட் வ டேறன் . இந் தாம் மா, உனக் ப் ப ச்ச மைலப் பழம் . இ ெவங் காய பக் ேகாடா... அப்பா க் !’’ நீலா தன் ைபய ந் ஒவ் ெவான் றாக எ த் நீட் ட, அப்பா அம் மாவ ன் கத் த ல் எ ந் த சந் ேதாஷத் க் க் காரணம் ர ந் த சங் கர க் !
-
ள் ளமங் கலம் ரா.லதா
தல் இடம் !
ந் தர ய ன் மகள் கவ தா பத் தாம் வ ப் ப் ெபா த் ேதர்வ ல் பள் ள ய ேலேய இரண்டாவதாக வந் த க் க, தல் இடத் ைதப் ப த் த , ேவைலக் கார ய ன் மகள் அம ர்தா! இைத ஏேதா தனக் ஏற் பட் ட மானக் ேகடாகேவ எண்ண , அன் ைறக் ேக ேவைலக் கார ைய ந த் த வ ட் டாள் ந் தர .
‘‘என் னம் மா நீங் க, பாடங் கள் ல எனக் த் ெதர யாத சந் ேதகங் கைள எல் லாம் நான் அம ர்தாக ட் ேடதான் ேகட் த் ெதர ஞ் ப்ேபன் . அவ மட் ம் இல் ேலன் னா, ஸ் ல் ல நான் பத் தாவதாேவா பத னஞ் சாவதாேவாதான் வந் த ப்ேபன் . இப்ப அவ அம் மாைவ நீங் க ேவைலைய வ ட் ந த் த ட் ங் கன் ன ம் , அம ர்தா என் க ட் ேட கம் ெகா த் ேத ேபச மாட் ேடங் கறா!’’ என் கவ தா ச ங் க ம் , ‘அப்ப யா வ ஷயம் ’ என, மீ ண் ம் ேதவ ைய ேவைலக் வரச் ெசான் னாள் ந் தர .
ம நாள் ஸ் ல் ... ‘‘நடந் தெதல் லாம் அம் மா ெசான் னாங் க கவ தா! உனக் நான் எ ேம ெசால் க் ெகா க் கேல! இ ந் தா ம் , எங் க கஷ் டம் ர ஞ் , எனக் காகப் ெபாய் ெசால் , ம ப ம் அம் மாைவ ேவைலக் எ த் க் க ெவச்ச க் ேக. ெராம் பத் ேதங் க் ஸ்!’’ - கவ தாவ ன் ைக பற் ற , ெநக ழ் ந் தாள் அம ர்தா.
- ஆர்.ெஜச ந் தா
ேபா
ஸ் மாப்ப ள் ைள!
‘‘என் னங் க... நம் ம
ேலாசனா க் ைத வந் தா ப்ப வய ஞ் ம் . கல் யாணத் க் ஏற் பா பண்ணாம உட் கார்ந்த ந் தா எப்ப ?’’ ‘‘எல் லாத் க் ம் ேவைள வர ம் . ேபான வாரம் ட தரகர் தங் கேவ க ட் ட ெசால் ய க் ேகன் ... வர ெவள் ள க் க ழைம, ஒ பார்ட் ைய ெபண் பார்க்க அ ப்பேறன் ெசால் ய க் கார். ைபயன் ேபா ஸ்ல இ க் கானாம் !’’ ெவள் ள க் க ழைம. ப ள் ைள வட் க் காரர்கள் வந் தார்கள் . ஆனால் , ைபயன் வரவ ல் ைல. ேபா ஸ்ல இ க் க றதால, என் ன அர்ெஜன் ட் ேவைலேயா! ேலாசனாவ ன் ெபற் ேறார், சம் பந் த அம் மாள டம் ேகட் ேடவ ட் டார்கள் ... ‘‘ைபயன் ேபா ஸ்ல இன் ஸ்ெபக் டரா, சப் இன் ஸ்ெபக் டரா?’’ ‘‘அேடேட! தரகர் ெசால் ல யா... எம் ைபயன் ேபா ஸ்ல இ க் கான் ெசான் ன , ேபா ஸா இல் ைல. ேபா ஸ் கஸ்ட ல இ க் கான் . அ த் த வாரம் ர ஸ் ஆய வான் !’’ என் பத ல் வந் த .
- எம் .ஆர்.
ர்த்த
அவன் தான் இவன் !
எனக் ராேகஷ் ஞாபகம் தான் வ மானம் ெசன் ைனையத் ெதாட் டேபா வந் த . 20 வ டங் க க் ன் , எங் கள் வட் க் எத ர் வட் ல் ய ந் த ச வன் அவன் . நான் ெவள ேய ேபாய் வ ட் வட் க் ள் ைழ ம் ேபாெதல் லாம் , ஓ வந் என் கால் கைளக் கட் க் ெகாண் , “எனக் என் ன வாங் க ட் வந் தீங் க ஆன் ட் ?” என் கண்கள் படபடக் க அவன் ேகட் ம் அழேக அழ ! அதற் காகேவ
மறக் காமல் அவ இ க் க றாேனா?
க்
ஏதாவ
வாங் க வ ேவன் . இப்ேபா
ராேகஷ் எங் ேக
கஸ்டம் ஸ், ெசக் க ங் ப ர வ ல் என் ட் ேகைஸப் ப ர த் ஆராய் ந் த அந் த இளம் ஆபஸர், “எனக் என் ன வாங் க ட் வந் தீங் க ஆன் ட் ?” என் கண் ச ம ட் க் ேகட் க, ச ர்பே ் பா ந ம ர்ந்ேதன் . அட, என் ெசல் ல ராேகஷ் !
- எஸ்.வ த் யா
இந் த யாவ ல் இ க் க ேறாமா?
ம் வ யற் காைலேய ேபப்ப ம் , பால் ேபப்பர்கார ம் , பால் காரப் ெபண் பாக் ெகட் ம் ேபாட் வ ட் ப் ேபாய ந் த ஆச்சர்யமாக இ ந் த பாஸ்க க் . அைதத் ெதாடர்ந் நடந் த ந கழ் ச்ச கள் ஒவ் ெவான் ம் அவர ஆச்சர்யத் ைத
அத கப்ப த் த க் ெகாண்ேட ேபாய ன.
ப்ைப அள் ம் வண் க் காரன் ஒ ங் காக வந் ப்ைபகைள அள் ள க் ெகாண் ேபானான் . எந் தக் ேகா க ம் ள் ள க ம் இல் லாமல் ேகப ள ல் .வ . ேசனல் கள் பள ச்ெசனத் ெதர ந் தன. ேவைலக் கார டாெணன் காைல 7 மண க் ேவைலக் வந் தாள் . ப ள் ைளகைளப் பள் ள க் க் ட் ச் ெசல் ம் ஆட் ேடாக் காரன் சர யாக 8 மண க் வந் ட் ப் ேபானான் . ‘என் ன ஆச் எல் ேலா க் ம் ?’ என் த ைகத் த பாஸ்கர், காலண்டர் ேதத ையக் க ழ க் ம் ேபா தான் உணர்ந்தார்... ‘அட, இன் ன க் த் ேதத 31. நாைளக் சம் பள நாள் ஆச்ேச!’
- சேராஜா பால ப்ரமண யன்
More Documents from "Lokeswaran Lokeswaran"
