017

‫در ا ‪ ،‬ا   از ر و رت  م‬ ‫ا('&‪ ،‬ه ر ‪# $‬ا"! د‪ .‬ا  ‪*# +‬ر ! ‬ ‫‪$,‬ا '&‪#‬ا"! ‪ !1‬و ‪1‬د‪./0 ،‬؛ ه ر‬ ‫'&‪#‬ا"! د؛ ه ر ‪4‬د‪3 ،‬ن ‪#&+‬ا"!‪ .‬در‬ ‫'‪& +5# 6! 78‬ن‪ 9# ،‬دزدا‪$‬ن‪95# ،‬‬ ‫ا*د‪:‬ن‪ 6! ،‬روا ‪:‬ن‪:#= ># ،‬ن‪ ،‬ه ه و !<ل و‬ ‫‪+‬لز& ‪+ $ ? $‬ر ا('& در د  ‪ $‬را@‬ ‫اا‪ ،!0‬در '‪ 78‬ه‪+ ،$+‬ر ا('& ‪ &> :A $‬ا '‪.‬‬ ‫‪1‬رگ و ر ‪ 945' ،‬ا"د‪ .‬ا"د‪ !C' $ D8 $ ،‬ا ‪$‬‬ ‫‪#‬ا"‪0 .‬د را ‪ $E‬دارد و د ‪:‬د‪ !C' $ $4 ،‬ا ‪$‬‬ ‫ﻣﻘﺎم ﻣﻌﻈﻢ رﻫﺒﺮي‬ ‫روز ‪ $‬روز  رت ‪0‬د ا‪1‬ود‪.‬‬

‫ﻣﻦ ﺑﺨﺎل ﻟﺒﺖ اى دوﺳﺖ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺷﺪم‬ ‫ﻓﺎرغ از ﺧﻮد ﺷﺪم وﻛﻮس اﻧﺎاﻟﺤﻖ ﺑﺰدم‬ ‫ﻏﻢ دﻟﺪار ﻓﻜﻨﺪه اﺳﺖ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﻢ ‪ ،‬ﺷﺮرى‬ ‫درِ ﻣﻴﺨﺎﻧﻪ ﮔﺸﺎﻳﻴﺪ ﺑﻪ روﻳﻢ ‪ ،‬ﺷﺐ و روز‬ ‫ﺟــــﺎﻣــﻪ زﻫﺪ و رﻳﺎ ﻛَﻨﺪم و ﺑﺮ ﺗﻦ ﻛﺮدم‬ ‫واﻋـــﻆ ﺷﻬــﺮ ﻛــﻪ از ﭘﻨﺪ ﺧﻮد آزارم داد‬ ‫ﺑﮕـــﺬارﻳــــﺪ ﻛــــﻪ از ﺑﺘﻜــﺪه ﻳﺎدى ﺑﻜﻨﻢ‬

‫ﭼﺸﻢ ﺑﻴﻤــــﺎر ﺗــــﻮ را دﻳــﺪم و ﺑﻴﻤﺎر ﺷﺪم‬ ‫ﻫﻤﭽــــﻮ ﻣﻨﺼــﻮر ﺧــــــﺮﻳﺪار ﺳﺮِ دار ﺷﺪم‬ ‫ﻛـــﻪ ﺑـــﻪ ﺟــــﺎن آﻣﺪم و ﺷﻬﺮه ﺑﺎزار ﺷﺪم‬ ‫ﻛﻪ ﻣﻦ از ﻣﺴﺠﺪ و از ﻣﺪرﺳﻪ ‪ ،‬ﺑﻴﺰار ﺷﺪم‬ ‫ﺧــــﺮﻗــــﻪ ﭘﻴــــﺮ ﺧـــﺮاﺑﺎﺗﻰ و ﻫﺸﻴﺎر ﺷﺪم‬ ‫از دم رﻧــــﺪ ﻣــــﻰآﻟــــﻮده ﻣــــَﺪدﻛﺎر ﺷﺪم‬ ‫ﻣـــﻦ ﻛـــﻪ ﺑﺎ دﺳﺖِ ﺑﺖ ﻣﻴﻜﺪه‪ ،‬ﺑﻴﺪار ﺷﺪم‬ ‫اﻣﺎم ﺧﻤﻴﻨﻲ ره‬

‫‪ 6‬ﺧﺎﻃﺮه از ‪ 6‬آﻗﺎزاده‬ ‫‪ (1‬ﻣﻦ ﻳﺎدم ﻧﻤﻲ آد‪،‬اﻣﺎ ﻣﺎدرم ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻣﻴﻜﺮد ﻛﻪ ‪ 3-2‬ﺳـﺎﻟﺖ ﺑـﻮد‪ .‬ﺗﻘﺮﻳﺒـﺎ‬ ‫ﻫﻤﺴﻨﺖ ﺑﻮد و ﻣﺎدرش ﭼﺎدر ﻣﺸﻜﻲ ﺑﺎ ﻣﻘﻨﻌﻪ ﺳﺮش ﻣﻴﻜﺮد و ﻛﻨﺎر ﺧﻮدش‬ ‫ﻣﻴﻨﺸﻮﻧﺪش و ﻧﻤﻴﮕﺬاﺷﺖ ﺑﻴﺎد ﺑﺎ ﻧﺎﻣﺤﺮم ﻫﻤﺒﺎزي ﺑـﺸﻪ ﺗـﺎ ازﻫﻤـﻴﻦ اﻻن‬ ‫ﻋﻔﺎف را ﺗﻤﺮﻳﻦ ﻛﻨﻪ‪.‬‬ ‫ﺑﻌﺪ ‪ 18-17‬ﺳﺎل ﻣﺎدرم دﻳﺪه ﺑﻮدﺷﻮن ﻣﻲ ﮔﻔﺖ ‪ :‬ﻓﻘﻂ ﺑﺎﻳﺪ ﻣـﻲ اوﻣـﺪي و‬ ‫ﻗﻴﺎﻓﻪ و آراﻳﺶ دﺧﺘﺮﺷﻮن رو ﻣﻴﺪﻳﺪي !!!‬ ‫‪ (2‬اول دوم راﻫﻨﻤﺎﻳﻲ ﺑﻮدم ازش ﭘﺮﺳﻴﺪم ‪ :‬راﻫﭙﻴﻤﺎﻳﻲ ‪ 22‬ﺑﻬﻤﻦ رﻓﺘﻴﺪ ؟‬ ‫اﻧﮕﺎر ﻛﻪ ﺳﻮال ﻋﺠﻴﺒﻲ ﻛﺮده ﺑﺎﺷﻢ‪،‬ﮔﻔﺖ ‪ :‬راﻫﭙﻴﻤﺎﻳﻲ ؟! ﻣﮕﻪ ﻣﺎ ﮔـﺪا ﮔـﺸﻨﻪ‬ ‫اﻳﻢ ؟!! ‪ 4-3‬ﺳﺎل ﺑﻌـﺪ در دوران وزارت ﭘـﺪرش ‪ 400-300‬ﮔـﺪا ﮔـﺸﻨﻪ ! در‬ ‫اﻳﺴﺘﮕﺎه راه آﻫﻦ ﻧﻴﺸﺎﺑﻮر ﭘﻮدر ﺷﺪﻧﺪ‬ ‫‪ (3‬ﻣﻦ دوم راﻫﻨﻤﺎﻳﻲ ﺑﻮدم و او اول راﻫﻨﻤﺎﻳﻲ در اﻏﻠﺐ اﻣﺘﺤﺎﻧـﺎت ﺛﻠـﺚ‬ ‫اول و دوم داﻧﺶ آﻣﻮزان اول و دوم ﺑﺘﺮﺗﻴﺐ ﻓﺎﻣﻴﻞ ﺷﻤﺎره ﮔﺬاري ﻣﻴﺸﺪﻧﺪ‬ ‫و ﻣﻦ و او ﺑﻐﻞ ﻫﻢ ﻣﻲ اﻓﺘﺎدﻳﻢ‪.‬‬ ‫ﭘﺪرش وزﻳﺮ ارﺷﺎد دوﻟﺖ ﻫﻔﺘﻢ ﺑﻮد و اﮔﺮ اﺷﺘﺒﺎه ﻧﻜﻨﻢ ! ﻣﺎدرش ﻧﻤﺎﻳﻨـﺪه‬ ‫ﻣﺠﻠﺲ ﺷﺸﻢ ‪ .‬ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺑـﺎر در زﻣـﺎن اﻣﺘﺤﺎﻧـﺎت ﻫﻨﮕﺎﻣﻴﻜـﻪ در ﭘﺎﺳـﺦ ﺑـﻪ‬ ‫ﺳﻮاﻟﻲ ﻋﺎﺟﺰ ﻣﻴﻤﺎﻧﺪ ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻫﻲ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﻛﻪ ﭘﺪرش را ﺗﺪاﻋﻲ ﻣﻴﻨﻤـﻮد از ﻣـﻦ‬ ‫ﻣﻴﺨﻮاﺳﺖ ﺳﻮاﻻﺗﻲ را ﻛﻪ ﺑﻠﺪ ﻧﻴﺴﺖ ﺑـﺮاﻳﺶ در ﺑﺮﮔـﻪ ﺳـﻮاﻻﺗﺶ ﭘﺎﺳـﺦ‬ ‫دﻫﻢ‪ .‬ﻣﻦ ﻫﻢ ﻋﻠﻲ رﻏﻢ اﻳﻨﻜﻪ از ﻧﻈﺮ ﺳﻴﺴﺘﻢ آن ﻣﺪرﺳﻪ‪،‬داﻧﺶ آﻣﻮز ﭼﻨﺪان‬ ‫ﺧﻮﺑﻲ ﻧﺒﻮدم ﺑﺮاﻳﺶ ﻣﻴﻨﻮﺷﺘﻢ و ﻧﻤﻴﺪاﻧﻢ ﭼﻲ ﻣﻴﺸﺪ ﻛﻪ او ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﺎ ﻣﻌﺪل‬ ‫‪ 19/97‬ﺷﺎﮔﺮد اول ﭘﺎﻳﻪ ﺷﺎن ﻣﻴﺸﺪ ؟!‬ ‫‪ (4‬ﭘﺪرش از ﻣﻌﺎوﻧﻴﻦ ﻛﺮﺑﺎﺳﭽﻲ ﺑﻮد و رﻳﻴﺲ ﺳﺎزﻣﺎن اﺗﻮﺑﻮﺳﺮاﻧﻲ‬ ‫روز آﺧﺮ اﻣﺘﺤﺎﻧﺎت ﻧﻬﺎﻳﻲ راﻫﻨﻤﺎﻳﻲ ﺑﻮد‪.‬ﻗﺮار ﺷﺪ ﺑﻌـﺪ از اﻣﺘﺤـﺎن ﺑـﺎ ﻫـﻢ‬ ‫ﺑﺮﻳﻢ ﺳﻴﻨﻤﺎ ‪ .‬ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ ‪ :‬ﻣﻦ ﺗﺎ اﻻن ﺳﻮار اﺗﻮﺑـﻮس ﻧـﺸﺪه ام ! ﺑﻴـﺎ ﺑـﺎ‬ ‫اﺗﻮﺑﻮس ﺑﺮﻳﻢ راﻧﻨﺪه اش ﻛﻪ دﻧﺒﺎﻟﺶ آﻣﺪه ﺑﻮد را رد ﻛﺮد ﻛﻪ ﺑـﺮه ﺣـﺪود‬ ‫ﻧﻴﻢ ﺳﺎﻋﺖ – ‪ 45‬دﻗﻴﻘﻪ ﻣﻌﻄﻞ ﺷﺪﻳﻢ ﺗﺎ ﺑﺎﻻﺧﺮه اﺗﻮﺑﻮس اوﻣﺪ‬ ‫ﻳﻜﻲ از ﻣﺴﺎﻓﺮﻳﻦ ﺷﺮوع ﻛﺮد ﺑﻪ دﻋﻮا ﺑﺎ راﻧﻨﺪه ﻛﻪ اﻳﻦ ﭼﻪ وﺿﻌﻴﻪ ؟ ﭼـﺮا‬ ‫اﺗﻮﺑﻮﺳﻬﺎي ﺧﻂ اﻧﻘﺪر دﻳﺮ ﺑﻪ دﻳﺮ ﻣﻴﺎن ؟! راﻧﻨﺪه ﺟﻮاب داد‪ :‬ﺑﻪ ﻣﻦ ﭼﻪ ! از‬ ‫اون رﻳﻴﺲ ﻓﻼن ﺷﺪه ﺳﺎزﻣﺎن ﺑﭙﺮس!‬ ‫‪ 22-3 (5‬ﺳﺎﻟﺶ ﺑﻮد و دﺑﻴﺮ آﻣﺎدﮔﻲ دﻓﺎﻋﻲ ‪.‬‬ ‫ﻇﺎﻫﺮ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮدي داﺷﺖ و رﻳﺸﺎش ﺑﺪون اﻏﺮاق ‪ 3-2‬ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﻦ ﻻدن !‬ ‫ﻛﻼﺳﻬﺎش ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﺪه ﺑﻮد ﺑﻪ ﻣﺤﻠﻲ ﺑﺮاي ﺑﻴﺎن رﺷـﺎدﺗﻬﺎش درﺑـﺮﻫﻢ زدن‬ ‫ﭘﺎرﺗﻴﻬﺎي ﺷﺒﺎﻧﻪ و ﺗﻨﻬﺎ ﻗﺪم زدن درﺳﺎﻋﺖ ‪ 3-2‬ﻧـﺼﻒ ﺷـﺐ در ﺟـﺮدن و‬ ‫اﻓﺘﺨﺎر ﭘﺎﻣﻨﺒﺮي و رﻓﺎﻗﺖ ﺑﺎ ﻫﻼﻟﻲ و آﻣﻮزش ﻓﺮار از دﺳﺖ ﺑﺴﻴﺠﻴﻬﺎ و ﻟﻮ‬ ‫ﻧﺮﻓﺘﻦ ﭘﺎرﺗﻲ ﺑﻪ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ !‬ ‫ﻳﻜﺮوز ﻳﻜﻲ از ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﺗﻴﻜﻪ اﻧﺪاﺧﺖ‪.‬‬ ‫ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ در ﺟﻮاب ﻓﺤﺸﻬﺎﻳﻲ داد ﻛﻪ ﻓﻜﺮ ﻣﻴﻜﻨﻢ ﺑﺮاي ﻓﻬﻤﻴﺪن اوﻧﻬﺎ ﻧﻴﺎز ﺑﻪ‬ ‫داﻧﺴﺘﻦ ﭼﻨﺪﻳﻦ داﻳﺮه اﻟﻤﻌـﺎرف ﺑـﻪ زﺑﺎﻧﻬـﺎي ﻓﺎرﺳـﻲ ‪،‬ﻋﺮﺑﻲ‪،‬اﻧﮕﻠﻴـﺴﻲ و‬ ‫ﺗﺮﻛﻲ و ﺣﻀﻮر ﻳﻚ اﺳﺘﺎد زﺑﺎﻧﺸﻨﺎﺳﻲ ﻣﺴﻠﻂ ﺑﻪ اﻳﻦ زﺑﺎﻧﻬـﺎ و ﻳـﺎ اﻟـﻮات‬ ‫ﭼﺎﻟﻪ ﻣﻴﺪون در دﻫﻪ ‪ 40-30‬ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﺑﻌﺪﻫﺎ ﻓﻬﻤﻴﺪم ﭘﺪرش از ﻣﺪﻳﺮان درﺟﻪ ﻳﻚ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﻛﺸﻮر ﺑﻮده و ﻫﺴﺖ !‬ ‫‪ (6‬ﭘﺪرش ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ﻣﺮدم ﻣﺤﺮوم )‪ (...‬در ﻣﺠﻠﺲ ﭘﻨﺠﻢ ﺑـﻮد ﻛـﻪ ﺑـﻪ ﻋﻠـﺖ‬ ‫دﺳﻴﺴﻪ ﻫﺎي اﺳﺘﻜﺒﺎر ﺟﻬﺎﻧﻲ و ﻣﺰدوران ‪2‬ﺧﺮدادي ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻪ راﻫﻴـﺎﺑﻲ ﺑـﻪ‬ ‫ﻣﺠﻠﺲ ‪ 6‬ﻧﺸﺪ و ﻧﺎﮔﺮﻳﺰ راه وزارت ﻧﻔﺖ را ﭘﻲ ﮔﺮﻓﺖ ‪.‬‬ ‫ﻓﻜﺮ ﻣﻴﻜﻨﻢ در ﻛﻨﻜﻮرﺳﺮاﺳﺮي رﺗﺒﻪ ﺑﺎﻻي ‪100‬ﻫـﺰار آورد اﻣـﺎ از ‪ 4-3‬روز‬ ‫ﻗﺒﻞ از اﻋﻼم ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻛﻨﻜﻮر آزاد از ﻗﺒﻮﻟﻲ در رﺷﺘﻪ ﻣﻬﻨﺪﺳﻲ ﻧﻔﺖ داﻧـﺸﮕﺎه‬ ‫ﺗﻬﺮان ﺟﻨﻮب ﺑﺎ ﺧﺒﺮﺑﻮد‪.‬‬ ‫در ﻣﻴﺎﻧﺪوره اي ﻣﺠﻠﺲ ﻫﻔﺘﻢ ﭘﺪرش ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﺑﺮ ﺣﺴﺐ وﻇﻴﻔـﻪ ﺑـﺎر‬ ‫دﻳﮕﺮ از آن دﻳﺎر ﻣﺤﺮوم ﻧﺎﻣﺰد ﺷﻮد‪ .‬و ﺑﺮاي ﺗﺎﻣﻴﻦ ﻣﺨـﺎرج ﻛﺎﻧﺪﻳـﺪاﺗﻮري‬ ‫ﻣﺠﺒﻮر ﺷﺪﻧﺪ ازﻣﻨﻄﻘﻪ ﺳﻌﺎدت آﺑﺎد ﺑﻪ ﻛﻮﻫﻬﺎي ﺻﻌﺐ اﻟﻌﺒﻮر ﻣﻴﻨﻲ ﺳﻴﺘﻲ‬ ‫در ﺷﻤﺎل ﺷﺮق ﺗﻬﺮان و ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎي ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه وﻳﮋه ﻧﻤﺎﻳﻨـﺪﮔﺎن ارزﺷـﻲ‬ ‫ﻣﺠﻠﺲ ﭘﻨﺠﻢ در ﺷﻬﺮك ﻣﺤﻼﺗﻲ ﻛﻮچ ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬ﺑﻌﺪ از اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت دﻳﺪﻣﺶ ‪ .‬ﻗﺒﻼ‬ ‫ﭘﺮاﻳﺪ داﺷﺖ و اﻻن ﭘﺸﺖ ﺳﻤﻨﺪ ال‪-‬اﻳﻜﺲ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑـﻮد‪ .‬ﺳـﻌﻲ ﻛـﺮدم ﻛـﻪ‬ ‫ﻗﻴﺎﻓﻪ ﻧﺎراﺣﺖ ﺑﻪ ﺧﻮدم ﺑﮕﻴﺮم و ﮔﻔﺘﻢ ﻛﻪ ‪ :‬ﻣـﺎ ﻣﻜﻠﻔـﻴﻢ ﺑـﻪ وﻇﻴﻔـﻪ و ﻣﻬـﻢ‬ ‫ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺣﺎﺟﺎﻗﺎ راي ﻧﻴﺎورده !‬ ‫ﮔﻔﺖ ‪ :‬ﻧﺎﻣﺮد رﻗﻴﺐ ﺣﺎﺟﻲ ‪ 200‬ﻣﻴﻠﻴﻮن ﺧﺮج ﻛﺮد اﻣﺎ ﻣـﺎ ﻓﻘـﻂ ‪ 80‬ﻣﻴﻠﻴـﻮن‬ ‫وﺿﻊ ﻣﺎﻟﻴﻤﻮن ﺧﺮاب ﺷﺪه و ﻣﺠﺒﻮرﻳﻢ ﺗﺎ ‪ 3-2‬ﺳﺎل دﻳﮕﻪ اﻳﻨﺠﺎ ﺑﻤـﻮﻧﻴﻢ ‪.‬‬ ‫ﻳﻜﻲ ‪2‬ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺖ ﺗﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﻳﻜﻤﺎه ﭘﻴﺶ در ﺳﻦ ‪ 21‬ﺳﺎﻟﮕﻲ ﺑـﺎ دﺧﺘـﺮ ﻳﻜـﻲ‬ ‫دﻳﮕﺮ از ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن ﻣﺠﻠﺲ ﭘﻨﺠﻢ ﭘﻴﻮﻧﺪ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ ﺑﺮﻗﺮار ﻛﺮد و روزﮔﺎر رو‬ ‫ﺑﻪ ﺳﺎﻣﺎن ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﺎ ﺳﻤﻨﺪ ﺧﻮﻳﺶ راﻫﻲ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺳﻌﺎدت آﺑﺎد ﺷﺪ‪.‬‬ ‫‪http://valavi.blogfa.com‬‬

‫ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ ﻛﻪ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ را ﻧﻤﻲﺗﻮان از ﺳﺮ ﻧﻮﺷﺖ؛ اﻣﺎ ﻣﻲﺗـﻮان‬ ‫آن را ﺑﺎ ﺳﺮ ﻧﻮﺷﺖ و ﺧﻄﻮط ﭘﺎﻳﺎﻧﻲاش را ﺑـﻲﺳﺮﻧﻮﺷـﺖ و ﺑـﻪ‬ ‫ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺳﻴﻨﻪﺳﺮﺧﺎن ﻣﻬﺎﺟﺮ و ﻧﺨﻞ ﻫﺎي ﺑﻲ ﺳﺮ ﺗﻌﺎﻟﻲ ﻳﺎﻓﺖ‪.‬‬ ‫ﭼــﻪ ﺗﻠــﺦ و ﻣﺨــﻮف اﺳــﺖ داﺳــﺘﺎن ﺳــﺮداراﻧﻲ ﻛــﻪ ﺳــﺮﺑﺎر‬ ‫ﺷﺪﻧﺪ‪.‬ﻃﻠﺤﻪ ﻃﻠﻮع ﻛﺮدﻧﺪ و زﺑﻴﺮ از ﺑـﻴﻦ رﻓﺘﻨـﺪ‪.‬ﻓﺮﺷـﺘﻪ ﺧﻄـﺎب‬ ‫ﺷﺪﻧﺪ و اﺑﻠﻴﺲ اداﻣﻪ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ‪ .‬اﻫﻞ ﺑﻴﻌﺖ ﺷـﺠﺮه ﺑﻮدﻧـﺪ و اوﻟـﻴﻦ‬ ‫ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻋﻠﻲ ﺑﻴﻌﺖ ﻛﺮدﻧﺪ و اوﻟﻴﻦ ﻛﺴﺎﻧﻲ‬ ‫ﻛﻪ آن را اﻧﻜﺎر ﻛﺮدﻧـﺪ و ﺷﻜـﺴﺘﻨﺪ و اوﻟـﻴﻦ‬ ‫ﺟﻨﮓ را ﺑﻪ ﻋﻠﻲ ع ﺗﺤﻤﻴﻞ ﻛﺮدﻧـﺪ‪ .‬و ‪15000‬‬ ‫ﻛﺸﺘﻪ‪ ،‬ﭘﺸﺘﻪ ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬اﻣﺎم و ﻳﺎراﻧﺶ ﺑﺮ ﻛـﺸﺘﺔ‬ ‫ﮔﺮﻳﺴﺘﻨﺪ و ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪» :‬ﻛﺎش ‪ 20‬ﺳـﺎل ﭘـﻴﺶ‬ ‫ﻣﺮده ﺑﻮدم و ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻤﻲ دﻳـﺪم« ‪ .‬زﺑﻴـﺮ ﭘـﺴﺮ‬ ‫ﻋﻤﺔ ﻋﻠﻲ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺑﻮد و ﺑﺮ ﭘﺴﺮ ﻋﻤﻮي ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ‬ ‫ﺷﻤﺸﻴﺮ ﻛﺸﻴﺪ و ﻋﻠﻲ و ﻳﺎراﻧﺶ ﺑﺮ ﻛـﺸﺘﻪاش‬ ‫آﻣﺪﻧﺪ‪ ،‬ﺷﻤﺸﻴﺮ زﺑﻴـﺮ را در دﺳـﺖ ﮔﺮﻓﺘﻨـﺪ و‬ ‫ﻣﺪﺗﻰ ﺑﺮ آن ﮔﺮﻳﺴﺘﻨﺪ و ﻓﺮﻣﻮدﻧـﺪ‪» :‬ﺑـﺎ اﻳـﻦ‬ ‫ﺷﻤﺸﻴﺮ ﭼﻪ ﺑﺴﻴﺎر اﻧﺪوهﻫﺎ ﻛﻪ از ﭘﻴـﺎﻣﺒﺮ دﻓـﻊ‬ ‫ﮔﺮدﻳﺪ!« زﺑﻴﺮ ﭼﻬﺎرﻣﻴﻦ ﻳﺎ ﭘﻨﺠﻤﻴﻦ ﻛﺴﻰ ﺑـﻮد‬ ‫ﻛﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺷﺪ‪ .‬از ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﺑﻪ ﺣﺒﺸﻪ و ﻣﻜﻪ ﺑﻮد‪ .‬ﺟﺰو ‪4‬ﻧﻔـﺮي‬ ‫ﺑﻮد ﻛﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻏﺼﺐ ﺧﻼﻓﺖ ﻫﻤﺮاه ﻋﻠـﻲ ﺑـﻮد و ﺳـﻠﻤﺎن ﻓﺎرﺳـﻰ‬ ‫ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ‪» :‬زﺑﻴﺮ در ﻳﺎرى رﺳﺎﻧﺪن ﺑﻪ اﻣﻴﺮﻣﺆﻣﻨـﺎن)ع( از ﻫﻤـﻪ ﻣـﺎ‬ ‫آﮔﺎه ﺗﺮ ﺑﻮد‪ «.‬و ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻓﺮﻣﻮد‪» :‬ﻳﺎ ﻋﻠﻲ اﮔﺮ ﺗﻮ ﻣﺤﺬوري در ﻋﻤـﻞ‬ ‫ﺑﻪ و وﺻﻴﺖ ﻛﻔﻦ و دﻓﻦ ﺷﺒﺎﻧﺔ ﻣﻦ داري ﺑﻪ ﭘـﺴﺮ ﻋﻤ‪‬ـﻪام زﺑﻴـﺮ‬ ‫وﺻﻴ‪‬ﺖ ﻛﻨﻢ«‪ .‬در ﺗﻤﺎم ﺟﻨﮓ ﻫﺎ ﺷﺮﻛﺖ داﺷﺖ و ﻧﻘﻄﻪ ﻧﻘﻄﺔ ﺗﻨﺶ‬ ‫ﻣﺠﺮوح ﺑﻮد‪ .‬و ‪. ...‬‬ ‫»ﺷﻤﺎ زﻣﺎن رﺳﻮل ﺧﺪا ﭼﻘﺪر ﻣﻘـﺮّري ﻣـﻲﮔﺮﻓﺘﻴـﺪ؟ ﺑـﻪ اﻧـﺪازة‬ ‫ﺳﺎﻳﺮﻳﻦ‪ .‬ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺷﻤﺎ ﻋﻠﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺜﻞ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ رﻓﺘﺎر ﻛﻨﺪ ﻳﺎ ﺑﻪ ﺷـﻴﻮة‬ ‫ﻋﻤﺮ و ﻋﺜﻤﺎن ﻫﺰار ﻓﺎﻣﻴﻞ؟ ﻃﻠﺤﻪ و زﺑﻴﺮ ﮔﻔﺘﻨﺪ وﻟـﻲ ﻣـﺎ ﺳـﻮاﺑﻘﻲ‬ ‫دارﻳﻢ و ﺧﺪﻣﺎﺗﻲ!! ﻣﻮﻻ ﻓﺮﻣﻮد اﻣﺎ ﺑﻪ اﻋﺘﺮاف ﺧﻮدﺗـﺎن ﺳـﻮاﺑﻖ و‬

‫ﺧﺪﻣﺎت ﻣﻦ ﺑﻴﺸﺘﺮ اﺳﺖ«‪ .‬و ﭼﻨﻴﻦ ﺑـﻮد ﻛـﻪ ﺳـﺮداران ﺳـﭙﺎه در‬ ‫ﺟﺴﺘﺠﻮي وﻳﮋه ﺧﻮاري‪ ،‬ﻏﻠﺘﻴﺪﻧﺪ در داﻣﻦ رﻗﻴـﺐ رﻫﺒـﺮ ﻧﻈـﺎم‪ .‬و‬ ‫ﻣﻌﺎوﻳﻪ اﻣﺎ ﺑﺪش ﻧﻤﻲآﻣﺪ ﻛﻪ رﺋﻴﺲ ﺟﻤﻬﻮر ﻋﻠﻲ در ﺷﺎم ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻳﺎ‬ ‫از اﻋﻀﺎي ﺷﻮراي رﻫﺒﺮي! اﻣﺎ ﭼﻮن ﻋﻠﻲ ﻧﭙﺬﻳﺮﻓﺖ او ﻫﻢ ﻻﺑﺪ ﺑﻨﺎ‬ ‫ﺑﻪ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﻣﺼﻠﺤﺖ ﻧﻈﺎم اﺳﻼﻣﻲ ﺑﻪ ﺳﺮداران ﺳـﺎﺑﻖ ﻛـﻪ ﺑـﻪ‬ ‫ﺳﻬﻢ وزارت و وﻻﻳﺖ ﻛﻮﻓﻪ و ﺑﺼﺮه ﻧﺮﺳـﻴﺪﻧﺪ‪ ،‬اﺷـﺎرت ﻛـﺮد و‬ ‫آﻧﺎن ﻫﻢ ﺑﻪ ﺳﺮ دوﻳﺪﻧﺪ‪ .‬و ﻣﺠﻤﻌﻲ از ﻣﺨﺎﻟﻔﺎن‬ ‫ﻋﻠﻲ در آﻧﺠﺎ ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻧﺪ و ﺣﺘﻲ ﻗﺘﻞ ﻋﺜﻤﺎن را‬ ‫ﺑﻪ اﻣﺎم ﻋﻠﻲ ﻧﺴﺒﺖ دادﻧﺪ!‬ ‫ﺷﻤﺮ ﺑﻦ ذياﻟﺠﻮﺷﻦ از ﺳﺮداران اﻣﺎم ﻋﻠﻲ ع‬ ‫در ﺟﻨﮓ ﺻﻔﻴﻦ ﺑﻮد و ﺑﻪ ﻣﻘﺎم ﺟﺎﻧﺒﺎزي ﻧﺎﺋـﻞ‬ ‫ﺷﺪه ﺑﻮد و اي ﻛﺎش آن ﺿﺮﺑﻪ ﻛﺎريﺗﺮ ﺑـﻮد و‬ ‫ﺷﻤﺮ ﻫﻢ ﻣﻲ ﺷﺪ ﺳﺮدار ﺷﻬﻴﺪ اﻣﺎم ﻋﻠﻲ‪ ،‬اﻣـﺎ‬ ‫ﻧﺸﺪ و ﺷﺪ ﻗﺎﺗﻞ اﻣـﺎم ﺣـﺴﻴﻦ ع ‪ .‬ﭼـﻮن در‬ ‫دوران ﺗﻮﺳــﻌﺔ اﻗﺘــﺼﺎدي و ﺟﻐﺮاﻓﻴــﺎﻳﻲ و‬ ‫ﺗﺠﻤﻞﮔﺮاﻳﻲ ﺟﻨﺎب ﻋﺜﻤﺎن‪ ،‬ﭼﺮب ﺧﻮرده ﺑﻮد و‬ ‫ﺣﺮام زﻳﺮ ﭘﻮﺳﺘﺶ ﺟﻤﻊ ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬و اﻟﺒﺘﻪ ﻛﻪ‬ ‫ﺣﺮام ﺧﻮاري زرد و ﺳﺮخ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬وﻗﺘﻲ ﻧﻈـﺎم‬ ‫اﻗﺘﺼﺎدي ﻏﻴﺮ اﺳﻼﻣﻲ و ﻋﺪاﻟﺖﮔﺮﻳﺰ ﺷﺪ ‪. ...‬‬ ‫ﻋﻤﺮ ﺳﻌﺪ در ﭘﻲ آن ﻫﻤﻪ ﻧﺼﻴﺤﺖ اﻣﺎم زﻣﺎﻧﺶ ﻣﻲ داﻧـﺴﺖ ﻛـﻪ‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪ رﺳﻮل ﺧﺪا را ﻣﻲﻛـﺸﺪ و ﺑـﺎ ﺣﺠـﺖ زﻣـﺎﻧﺶ ﻣﺨﺎﻟﻔـﺖ و‬ ‫ﻣﻘﺎﺗﻠﺖ ﻣﻲﻛﻨﺪ اﻣﺎ دﻧﻴﺎ ! دﻧﻴﺎ !‬ ‫ﺑﻪ ﻗﻮل ﺳﻠﻤﺎن ﻓﺎرﺳﻲ دﻳﮕﺮ ﭼﻪ ﻛﺴﻲ ﺑﻠﻨﺪﻣﺮﺗﺒﻪﺗﺮ از زﺑﻴـﺮ؟ ﻧـﻪ‬ ‫ﻫﺎﺷﻤﻲ ﺳﺮدار ﺳﺎزﻧﺪﮔﻲ‪ ،‬ﻧـﻪ ﺷـﺎﻫﺮودي ﺳـﺮدار ﻗـﻀﺎﻳﻲ‪ ،‬ﻧـﻪ‬ ‫رﺿﺎﻳﻲ ﺳﺮدار ﻧﻈﺎﻣﻲ‪ ،‬ﻧﻪ زارﻋﻲ ﺳﺮدار اﻧﺘﻈـﺎﻣﻲ و ﻧـﻪ ﻣـﺼﺒﺎح‬ ‫ﺳﺮدار ﺑﺰرگ اﻧﺪﻳﺸﻪ ‪ ،‬ﻫﻤﻪﺷﺎن ﺑـﺪون اﻃﺎﻋـﺖ از ﺳـﻴﺪ ﻋﻠـﻲ‬ ‫ﺧﺎﻣﻨﻪاي ‪ ،‬از ﻃﻠﺤﻪ ﻫﻢ ﻃﺎﻟﺢﺗﺮﻧﺪ و از زﺑﻴﺮ ﻫﻢ از ﺑﻴﻦرﻓﺘﻨﻲﺗﺮ‪.‬‬ ‫‪http://baharbia.blogfa.com‬‬

‫ﻧﻜﺘﻪ اي در ﺑﺎب ﻋﻠﻢ ﺳﻮدﻣﻨﺪ‬ ‫اﻫﻤﻴﺖ و ﻋﻈﻤﺖ ﻣﻘﺎم ﻋﻠﻢ ؛ در ﺣﺪي اﺳﺖ ﻛﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫در ﻗﺮآن ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮش دﺳﺘﻮر ﻣﻲدﻫﺪ‪ :‬اي ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ! ﺑﮕﻮ‪ :‬آﻳﺎ ﻛﺴﻲ‬ ‫ﻛﻪ ﻋﺎﻟﻢ اﺳﺖ ﺑﺎ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﻧﻤﻲداﻧﺪ ﺑﺮاﺑﺮ اﺳﺖ؟ ‪) ،‬زﻣﺮ‪ ،‬آﻳﻪ ‪ .(9‬از‬ ‫ﻧﻈﺮ ﻗﺮآن و رواﻳﺎت‪ ،‬ﻋﻠﻢ وﺳﻴﻠﻪ اﺳﺖ ﻧﻪ ﻫﺪف ؛ آن ﻫﻢ وﺳﻴﻠﻪاي‬ ‫ﻛﻪ اﻧﺴﺎن را ﺑﻪ ﻛﻤﺎل ﻣﻲرﺳﺎﻧﺪ و دﻧﻴﺎ و آﺧﺮت او را آﺑﺎد ﻣﻲﻛﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﮔﻔﺘﻨﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ارزش ﻫﺮ ﻋﻠﻢ ﺑﻪ ارزش ﻣﻮﺿﻮع آن ﻋﻠﻢ اﺳـﺖ و‬ ‫در اﻳﻦ ﺟﻬﺖ ﻋﻠﻮم اﻟﻬﻲ و دﻳﻨﻲ ‪ -‬ﺑﺎ ﺗﻮﺟـﻪ ﺑـﻪ ﻣﻮﺿـﻮع آن ‪ -‬از‬ ‫ﺳﺎﻳﺮ ﻋﻠﻮم اﺷﺮف و ﺑﺮﺗﺮ اﺳﺖ ؛ وﻟﻲ اﻳﻦ ﺑﺪﻳﻦﻣﻌﻨـﺎ ﻧﻴـﺴﺖ ﻛـﻪ‬ ‫ﻋﻠﻮم دﻳﮕﺮ ﺑﻲاﻫﻤﻴﺖ و ﺑﺪون ارزش اﺳﺖ و ﻋﻠﻢ ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬ ‫ﮔﺮاﻳﺶ ﺑﻪ ﻳﺎدﮔﻴﺮي ﻋﻠﻮم ﺑﻪ اﻧﮕﻴﺰه ﻫـﺎي ﻣﺨﺘﻠـﻒ ﺻـﻮرت ﻣـﻲ‬ ‫ﮔﻴﺮد و ﺑـﻪ ﻃـﻮر ﻣﻌﻤـﻮل ﻧﻴﺎزﻫـﺎي اوﻟﻴـﻪ ﺣﻴـﺎﺗﻲ و ﻃﺒﻴﻌـﻲ و‬ ‫ﻣﺤﺴﻮس ﺟﺎذﺑﻪ ﻫﺎي ﺑﻴﺸﺘﺮي ﺑﺮاي اﻧـﺴﺎن ﻫـﺎ دارد‪ .‬ﻟـﺬا ﺑـﺮاي‬ ‫ﻓﺮاﻫﻢ ﺳﺎزي ﺑﻴﺸﺘﺮ آﺳﺎﻳﺶ و ﺗﺴﻠﻂ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺮ ﻃﺒﻴﻌﺖ‪ ،‬ﮔﺮاﻳﺶ‬ ‫ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻋﻠﻤﻲ و ﺗﺨﺼﺺ ﻫﺎي ﻓﺮاوان ﺑﻪ وﺟﻮد آﻣﺪه اﺳـﺖ‪.‬‬ ‫اﻣﺎ ﺗﻨﻬﺎ وارﺳﺘﮕﺎن و ژرف اﻧﺪﻳﺸﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻓﺮاﺗﺮ از ﻧﻴﺎزﻫـﺎي‬ ‫اوﻟﻴﻪ ﻃﺒﻴﻌﻲ و ﻣﺤﺴﻮﺳﺎت ﺑﻪ ارﺗﺒﺎط ﻧﻬﺎﻧﻲ داﻧﺶ ﻫﺎ و ارﺗﺒـﺎط‬ ‫ﺟﻬﺎن ﻫﺴﺘﻲ ﺑﺎ آﻓﺮﻳﻨﻨﺪه آن ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ و از ﻫﺪﻓﻤﻨﺪي اﻳﻦ ﻫﻤﻪ‬ ‫ﺟﻨﺐ و ﺟﻮش ﻫﺎ ﺳﺨﻦ ﺑﻪ ﻣﻴﺎن ﻣﻲ آورﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ رﺳﺎﻟﺖ دﻳﻦ اﻳﺠﺎد اﻧﮕﻴﺰه ﻓﺮاﻃﺒﻴﻌﻲ در ﻣﻴﺎن اﻧﺴﺎن ﻫـﺎ‬ ‫و ﺟﻬﺖ دﻫﻲ ﺻﺤﻴﺢ ﺑﻪ ﺗﻼش ﻫﺎي روزاﻧﻪ اﺳﺖ ﺑـﻪ ﻃـﻮري ﻛـﻪ‬ ‫ﻋﻼوه ﺑﺮ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﻧﻴﺎزﻫﺎي روزﻣﺮه زﻧﺪﮔﻲ‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﺪﻓﻤﻨـﺪي و ﺗـﻼش‬ ‫ﺑﺮاي دﺳﺘﻴﺎﺑﻲ ﺑﻪ ﻣﻘﺼﻮد ﻫﺴﺘﻲ اﻗﺪام ﻛﻨﺪ‪ .‬از اﻳﻦ رو در ﻓﺮﻫﻨﮓ‬ ‫اﺳﻼﻣﻲ ﺗﻤﺎم داﻧﺶ ﻫﺎي ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﺑـﺮاي زﻧـﺪﮔﻲ ﺑـﺸﺮي داراي‬ ‫اﻫﻤﻴﺖ اﺳﺖ و ﺗﻮﺻﻴﻪ ﺷﺪه ﺑﻪ ﻣﻘﺪار ﻻزم و ﻧﻴﺎز ﺟﺎﻣﻌـﻪ‪ ،‬ﻣـﺮدم‬ ‫ﺑﺮاي ﻓﺮاﮔﻴﺮي آن اﻗﺪام ﻛﻨﻨﺪ و از آن ﺑﻪ »واﺟـﺐ ﻛﻔـﺎﻳﻲ« ﺗﻌﺒﻴـﺮ‬ ‫ﺷﺪه اﺳﺖ‪.‬‬ ‫اﻣﺎ ﺑﺮاي ﻫﻤﻪ اﻧﺴﺎن ﻫﺎ در ﻫﺮ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﻋﻠﻤﻲ ﻛﻪ ﻗﺮار دارﻧـﺪ ﺗﻮﺟـﻪ‬ ‫ﺑﻪ ﻫﺪف و ﻫﺪﻓﻤﻨﺪي ﺟﻬﺎن و اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﻣﺒﺪأ و ﻣﻌﺎد ﻻزم و »واﺟﺐ‬ ‫ﻋﻴﻨﻲ« ﺷﻤﺮده ﺷﺪه اﺳﺖ و ﻏﻔﻠﺖ اﻛﺜﺮﻳﺖ ﺟﺎﻣﻌـﻪ ﺑـﺸﺮي ﺟـﺎي‬ ‫ﺗﺄﺳﻒ دارد زﻳﺮا ﺣﺘﻲ از ﻋﻠﻮم ﺗﺠﺮﺑﻲ و ﻣﻬﻨﺪﺳﻲ ﻧﻴﺰ ﻣـﻲ ﺗـﻮان‬ ‫ﺑﻪ آن ﻫﺪف ﻣﻘﺪس دﺳﺖ ﻳﺎﻓـﺖ و ﻣﻨﺎﻓـﺎﺗﻲ ﺑـﺎ زﻧـﺪﮔﻲ روزﻣـﺮه‬ ‫ﻧﺪارد‪.‬‬

‫در ﻧﮕﺎه ﻛﻠﻲ ﻗﺮآن‪ ،‬ﻫﺮ ﻋﻠﻤﻲ ﻛﻪ اﻧﺴﺎن را ﺑﻪ دﻧﻴﺎﭘﺮﺳـﺘﻲ ﺳـﻮق‬ ‫دﻫﺪ و ﺑﻪ ﭼﻨﮕﺎل ﻣﺎدﻳﺎت ﺑﺴﭙﺮد و ﻓﻬﻢ و ﺷـﻌﻮر او را ﺑـﻪ ﻃـﺮف‬ ‫ﺧﻮاب و ﻋﻴﺶ و ﻧﻮش ﺑﻜﺸﺎﻧﺪ ﻫﺪف ﻧﻬﺎﻳﻲ او را ﺗﻨﻬﺎ وﺻﻮل ﺑـﻪ‬ ‫ﻣﺎدﻳﺎت ﻗﺮار دﻫﺪ‪ ،‬ﭼﻴﺰي ﺟﺰ ﺿﻼﻟﺖ و ﮔﻤﺮاﻫﻲ ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬ ‫در ﻗﺮآن ﻛﺮﻳﻢ آﻣﺪه اﺳﺖ‪ :‬ذﻟﻚ ﻣﺒﻠﻐﻬﻢ ﻣﻦ اﻟﻌﻠﻢ ان رﺑﻚ ﻫﻮ اﻋﻠـﻢ‬ ‫ﺑﻤﻦ ﺿﻞ ﻋﻦ ﺳﺒﻴﻠﻪ؛ اﻳﻦ آﺧﺮﻳﻦ ﺣﺪ آﮔﺎﻫﻲ آﻧﻬﺎ اﺳﺖ و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ‬ ‫ﺣﺎل آن ﻛﻪ از راه ﺣﻖ ﮔﻤﺮاه ﺷﺪه آﮔﺎه اﺳﺖ ‪) ،‬ﻧﺠﻢ‪ ،‬آﻳﻪ ‪ .(30‬ﭘﺲ‬ ‫ﻋﻠﻮم ﻏﻴﺮدﻳﻨﻲ ﻧﻴﺰ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻧﻘﺶآﻓﺮﻳﻦ ﺑﻮده و ﻣﻮﺟﺒﺎت ﺳﻌﺎدت‬ ‫آدﻣﻲ را ﻓﺮاﻫﻢ ﻛﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ در ﺻﻮرﺗﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﺪف ﺗﻠﻘـﻲ ﻧـﺸﻮد‪،‬‬ ‫ﺑﻠﻜﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ و رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﻛﻤـﺎل ﺑﺎﺷـﺪ‪ .‬از ﻃـﺮف دﻳﮕـﺮ‬ ‫ﻋﻠﻮم دﻳﻨﻲ ﻧﻴﺰ اﮔﺮ ﻃﺎﻟﺐ آن ﻗـﺼﺪ رﺳـﻴﺪن ﺑـﻪ دﻧﻴـﺎ را داﺷـﺘﻪ‬ ‫ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻣﻮﺟﺐ ﺑﺪﺑﺨﺘﻲ اﻧﺴﺎن ﻣﻲﺷﻮد‪.‬‬ ‫ﺧﻼﺻﻪ اﻳﻦ ﻛﻪ ﻋﻠﻤﻲ ﻛﻪ در رواﻳﺎت و آﻳﺎت ﺑﺮ آن ﺗﺄﻛﻴﺪ ﺷـﺪه و‬ ‫از آن ﺗﻤﺠﻴﺪ ﮔﺸﺘﻪ و ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اﺷﺮف ﻋﻠﻮم ﻣﺤﺴﻮب ﻣـﻲ ﮔـﺮدد‬ ‫ﻋﻠﻢ ﺧﺪاﺷﻨﺎﺳﻲ اﺳﺖ زﻳﺮا ﻣﻌﻠﻮم اﻳﻦ ﻋﻠﻢ از ﻣﻌﻠﻮم ﺳﺎﻳﺮ ﻋﻠـﻮم‬ ‫ﺑﺮﺗﺮ و اﺷﺮف اﺳﺖ و ﻫﺮ ﻋﻠﻤﻲ ﺑﻪ اﻧﺪازه ﻣﻌﻠﻮم ﺧﻮد ارزش دارد‬ ‫و روﺷﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻛـﺴﺐ ﻣﻌﺮﻓـﺖ و ﺟﻬـﺎن ﺑﻴﻨـﻲ و ﺧﺪاﺷﻨﺎﺳـﻲ‬ ‫ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻳﻚ رﺷﺘﻪ ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬ ‫ﺷﺨﺼﻲ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ از ﻋﻠﻢ ﺷﻴﻤﻲ آن ﭼﻨﺎن ﺧﺪا را ﺑﺸﻨﺎﺳﺪ ﻛﻪ از‬ ‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻛﺘﺎب ﻫﺎي دﻳﻨﻲ ﻧﺸﻨﺎﺳﺪ ‪ -‬ﭘﺲ آن ﭼﻪ ﻣﻬﻢ اﺳﺖ ﺷﻨﺎﺧﺖ‬ ‫ﻛﻴﻤﻴﺎي ﻫﺴﺘﻲ اﺳﺖ ‪ -‬اﻟﺒﺘـﻪ ﺑﺎﻳـﺪ ﭘـﺬﻳﺮﻓﺖ ﺑﻌـﻀﻲ از ﻋﻠـﻮم و‬ ‫رﺷﺘﻪ ﻫﺎ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻫﺪف ﻧﺰدﻳﻚ ﺗﺮ و ﻛﻢ واﺳﻄﻪ ﺗﺮﻧﺪ‪.‬‬ ‫در ﻏﻴﺮ اﻳﻦ ﺻﻮرت از ﻋﻠﻮم ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻓـﻀﻞ ﻧـﺎم ﺑـﺮده‬ ‫ﺷﺪه ﻧﻪ ﻛﻤـﺎل‪ .‬ﺑﻨـﺎﺑﺮاﻳﻦ دروس داﻧـﺸﮕﺎﻫﻲ ﻛـﻪ در ﺟﻬـﺖ ﺣـﻞ‬ ‫ﻣﺸﻜﻼت ﻋﻠﻤﻲ و ﮔﺴﺘﺮش ﻋﻠﻤﻲ اﻓﺮاد و ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺧﺎص ﺑﺮ ﻣﻲ دارد‬ ‫ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻋﻠﻢ ﻻﻳﻨﻔﻊ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻠﻜﻪ ﻋﻠﻮﻣﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ در ﺧـﺪﻣﺖ ﺑـﻪ‬ ‫ﺟﺎﻣﻌﻪ و ﻣﺮدم اﺳﺖ و ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻗﺼﺪ ﻛﻤﻚ ﺑﻪ ﻣـﺮدم و ﻛـﺴﺐ‬ ‫رﺿﺎﻳﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ و ﺧﺪﻣﺖ رﺳﺎﻧﻲ ﺑﻪ اﻓﺮاد ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﻪ ﺗﺤـﺼﻴﻞ آن‬ ‫ﻋﻠﻮم ﺑﭙﺮدازد‪ ،‬ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﭘﺴﻨﺪﻳﺪه ﺑﻠﻜﻪ در ﺑﺮﺧﻲ ﻣﻮارد ﺑﺮ اﻓﺮاد اﻳﻦ‬ ‫ﺗﺤﺼﻴﻞ واﺟﺐ ﻣﻲ ﺷﻮد‪ .‬ﻣﺜﻼ آﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﺣﻞ ﻣﺸﻜﻼت ﻣﺮدم و ادارهء‬ ‫ﻋﻠـﻲ ﻧﻘـﻮي‬ ‫ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﺘﻮﻗﻒ ﺑﺮ ﺗﺤـﺼﻴﻞ ﻓـﻼن ﻋﻠـﻢ ﺑﺎﺷـﺪ‪.‬‬