Voorwoord Nov 2001

Van de hoofdredactie Toen ik laatst op een doordeweekse dag door de gezellig drukke binnenstad van Zwolle banjerde, had ik heel even het gevoel dat het toch wel goed zou komen met Zwolle als studentenstad. Inmiddels ben ik alweer ruimschoots met beide benen op de grond aanbeland. Waar blijven de broodnodige nieuwe studentenwoningen, nu de wachttijden bij huisjesmelkers steeds verder oplopen? Waarom gaat het zo slecht met de studentenverenigingen in de stad? Hoe komt het dat de Zwolse Studentenvakbond in deze SMOEL zegt dat 'protesteren niet meer mag', met als resultaat dat driekwart van de studenten niet weet dat die vakbond überhaupt bestaat? Waarom bekommert het College van Bestuur van Windesheim zich alleen maar om winstcijfers, studiebeoordelingen en studentenaantallen? Natuurlijk zijn die cijfertjes best belangrijk en egostrelend, maar serieus investeren in Zwolle als studentenstad is er niet bij. De looproute van duizenden studenten, die na een collegedag via het station weer terugkeren naar hun geboortedorp, kreeg onlangs onevenredig veel aandacht. En de 4500 studenten die in de stad wonen of diegenen die er willen gaan wonen? Die zoeken het maar lekker uit. Op kamers gaan in Zwolle wordt meer en meer een rariteit, enkel weggelegd voor eenzame avonturiers. Misschien dat het College van Bestuur wel liever heeft dat de studentjes lekker thuis blijven wonen. Dan is de kans dat ze braaf binnen vier jaar afstuderen een stuk groter en dat levert het College weer mooie cijfertjes op om de goednieuwsshow de komende tien jaar in stand te kunnen houden. De Zwolse studenten dreigen op deze manier de komende jaren te verworden tot kritiekloze, onzelfstandige studeermachientjes. Maar ach, welk College van Bestuur zit er nu vanachter het bureau te wachten op een eigen mening van een student? Michiel van de Peppel uit: Smoel nummer 32, november 2001. homepage: www.smoel.nl