Vakantie Zomer 2006

Vakantie zomer 2006 Zondag 9 juli (Janny gaat proberen deze vakantie iedere dag wat anders te koken) Vanmorgen om 7.30 uur vertrokken we dan uit Brielle, om aan onze vakantie te beginnen. We waren van plan om de eerste dag zo ver mogelijk te rijden. Waar we zouden stoppen wisten we eigenlijk niet precies. We hadden zo rond Hannover in gedachten. Janny had wat campings uitgezocht voor en na Hannover. Ook één in Magdenburg, maar dat leek ons wel erg ver. We reden via Apeldoorn, Hengelo. Net na Hengelo even gestopt, om wat te eten en drinken. Het was heel rustig op de weg en na drie uur rijden waren we dan ook al aan de Duitse grens. Vlak vóór Hannover weer gestopt en benzine getankt. In Duitsland mogen op zondag geen vrachtauto´s rijden en de parkeerplaatsen waren dan ook overvol met vrachtwagens, vooral uit Polen. Het was wel lekker rustig zo op de weg. Ook zagen we veel Franse auto met supporters van Frankrijk. Het was immers 9 juli de finale tussen Italië en Frankrijk zou deze dag gespeeld worden in Berlijn. Om 13.30 waren we al in Hannover, dus besloten we verder te rijden het was nog heel vroeg en Jan was helemaal niet moe. Het was overigens erg warm Toen we uit Brielle vertrokken was het 17 graden en rond 13.30 uur gaf de thermometer al 25 graden aan. In de auto was het lekker met de airco. Op een gegeven moment kwamen we bij de voormalige grens met Oost Duitsland. Het was daar de corridor naar Berlijn. Je had daar nog wachttorens en grote palen met schijnwerpers. Het was allemaal een beetje luguber om te zien. Na op de kaart gekeken te hebben besloten we om tot Halle door te rijden. Jan was nog fit genoeg. Bij Halle moesten we de grote weg af, richting Bitterfeld. We moesten rond een stuwmeer en vervolgens richting de camping die we uitgezocht hadden. De wegen waren best goed, behalve een stukje in Bitterfeld, waar je over kinderkopjes moest. Dat viel niet mee. Het was even zoeken naar de camping, waar we om er te komen in Schlaitz ook weer over kinderkopjes moesten. Gelukkig was er nog plek op de camping. De camping lag midden in het bos en heette Heide-camp Schlaitz. Er stond zelfs nog een Nederlander, terwijl het toch in een uithoek lag. Het sanitair was heel mooi. Je kreeg een sleutel om er binnen te kunnen. We waren allebei toch wel moe. Het was ook dertig graden. Heel warm. We hadden 10 uur gereden, niet gek dus. We zaten maar zo´n 65 km vóór Leipzig. Nu zou het de andere dag niet meer zo ver zijn gelukkig. Na eerst een poosje te hebben gezeten, daarna lekker gedoucht. Een klein stukje gelopen over de camping. Het was niet zo druk, er stonden maar een paar caravans. De rest waren vaste plaatsen. Het was ook voetbal natuurlijk. Later hoorden we , dat Italië had gewonnen. Er waren daar in een boom boven de camping veel meikevers, dit vond Janny niet zo leuk, ze houdt n.l. niet erg van deze toch mooie beestjes. Ook zagen we nog een paar vuurvliegjes. Die hadden we in Frankrijk jaren geleden ook al eens gezien. Michiel zal het

nog wel weten, die verzamelde ze in een beker. Achter de caravan had je een vleermuizenverblijf. Je zag ze niet, maar ’s nachts hoorde je ze wel. Brrrr… (vond Janny). Om een uur of 11 gaan slapen in een warme caravan. Maaltijd: Quiche; koud, thuis gebakken.

Maandag 10 juli. Om half acht liep de wekker af. Na een poosje opgestaan. We hadden niet veel meer te doen, omdat Janny de vorige avond al broodjes had gesmeerd, voor het ontbijt en de verdere reis. Na een lekkere douche en ontbijt de poten van de caravan opgedraaid en om 9:00 uur vertrokken we richting Hinterhermsdorf. Om 9:30 zaten we weer op de autoweg richting Dresden. Na een paar stops kwamen we om 1 uur op camping Thorwaldblick aan. De beheerder was heel aardig. We mochten zelf een plaats uitzoeken. Jan wilde liever aan een soort afgrond staan, waar je uitzicht op het bos had. Janny vond echter een ander plaatjes leuker, dit was dichter bij de toiletten en douches. De douches waren gratis, evenals het warme water voor de afwas. Het zag er allemaal best leuk uit. Je kon binnen afwassen. Je had een stuk of vier afwasbakken. Ook kon je er gebruik maken van wasmachine en droger, tegen betaling uiteraard. De douches leken een

beetje op de douches in Tsjechië. Er was alleen een gordijn voor elke douche in één ruimte, waar je ook wasbakken had. Eerst wel een beetje wennen, maar alles went tenslotte. Na de caravan te hebben geïnstalleerd, lekker gelezen en heel rustig gezeten. Jan was nog even naar het dorpje gereden, omdat Janny de olie om in te bakken was vergeten. Het was ontzettend warm. Janny had het benauwd en was heel moe. Het kwam natuurlijk ook door de warmte en zeker ook door de lange reis van de afgelopen twee dagen. Voor het eten was Jan even de omgeving gaan verkennen. Na het eten ’s avonds nog naar het dorpje gewandeld, om te kijken waar de wandelroutes allemaal beginnen. Er waren er genoeg. De rest van de avond lekker gezeten. Janny had nog niet het ultieme vakantiegevoel. Misschien kwam het doordat ze zo moe was.????? Later op de avond werd het zelfs nog een beetje fris. Janny moest haar vest aandoen van de kou. Toen we gingen slapen, was het in de caravan lekker afgekoeld. Maaltijd: Couscous met tofu en saus.

Dinsdag 11 juli Om 8 uur wakker geworden. Het was al flink warm in de caravan. Om 8.30 opgestaan. Na het ontbijt en de douche de rugzakken ingepakt, met veel drinken. Janny had een rugzak, waarin een zakje zat met een slangetje waaruit je lopend kon drinken. We wilden vandaag vanuit de camping naar Zeughaus lopen. Dit was een wandeling van twee en half uur. Het eerste stuk was gemakkelijk gewoon een rechte weg, die soms een beetje omhoogging. Maar daarna kwam het echte werk. Eerst moesten we al flink klimmen, om bij de kleine Polshorn te komen. Het leek een beetje op Berdorf, maar het uitzicht wat je daar had was veel mooier. Toen weer naar benenden. Dat viel niet mee, want de traptreden, als die er al waren, waren heel hoog. Na weer een stukje verder gewandeld te hebben, kwam de klim naar de grote Polshorn. Dat was nog veel indrukwekkender. Vandaar moesten we weer naar beneden. We dachten dat we het meeste klimwerk gehad hadden, maar dan viel tegen. De weg naar Zeughaus begon met een hele flinke klim.

Dit hadden we zelfs in Berdorf nog nooit zo gehad. Het was natuurlijk ook vreselijk warm. Er waren nergens bankjes onderweg, zodat we af en toe maar op een of ander rotsblok moesten rusten..Eindelijk kwamen we dan in Zeughaus aan. Dit bleek uit niet meer dan 3 huizen te bestaan en een restaurant. Gelukkig stonden er wel een paar bankjes gemaakt van boomstammen. Daar maakten we dan ook graag gebruik van. Na een poosje gezeten en gelegen en gegeten gedronken te hebben besloten we om de route direct naar Hinterhermsdorf te volgen. Dit zou maar anderhalf uur zijn. De route ging over een zogenaamd fietspad, maar je moest wel flink klimmen. We kwamen na een tijdje lopen bij een bordje waarop stond nog drie kwartier naar Hinterhermsdorf. Je liep een tijdje langs een riviertje, waar je jammer genoeg niet bij kon komen, om je voeten op te frissen. Na een poosje kwamen we weer bij een bordje met nog drie kwartier naar Hinterhermsdorf. Dit vonden we helemaal niet zo leuk!!!!!!!! Het was bijna niet te doen van de hitte, maar ja we moesten wel wilden we weer terug bij de camping komen. Uiteindelijk kwamen we om ongeveer half vier weer bij de camping terug. Gauw de voeten afgekoeld in een emmer voor Janny en een grote teil voor Jan. Heerlijk was dat!!!!!!! Daarna lekker in de schaduw onder een boom verder uitgerust. Er is hier iedere dag op de camping een krant van de wereldomroep, die de baas van de camping van internet haalt. Daarin staat nieuws uit Nederland en het belangrijkste wereldnieuws en…..wat heel belangrijk is als je kampeert: het weerbericht. Dit alles in het Nederlands natuurlijk. Dat is nog eens een service. Maaltijd: Gebakken aardappelen met gemengde sla.

Woensdag 12 juli 2006 Vannacht heeft het nog licht geonweerd met wat regen. Vanmorgen was het al weer opgedroogd. Vanmorgen om 9:15 opgestaan en gedoucht. Ik (Jan deze keer) kwam tot ontdekking, dat ik geen doucheschuim meer in mijn toilettas had. Het stond gelukkig nog bovenop het randje van de douchecabine, maar…… helemaal leeg. De persoon, die dit gebruikt heeft, moet wel erg smerig zijn geweest, want de fles nivea was nog bijna vol!!! Om 11:00 uur zijn we weer op weg gegaan

om een route te lopen. Eerst richting het dorpje Hinterhermsdorf; daar de wit-rood-witte route naar prachtige uitkijkpunten Brüderstein.

Eerst leek het pad zo simpel, dat ik het over een looprekroute had, maar een stukje verder was echt klauteren en klimmen. (Janny af en toe een puf ‘Salbutamol’ nemend) Echt de moeite waard. Janny blijkt echt van haar hoogtevrees af, want ze durfde overal op!!!. Daarna de route vervolgd richting het riviertje Kirnitzsch. Daar kwamen we nog een ijskoude bron (Quelle) tegen, waar we ons heerlijk verfrist hebben en onze watervoorraad hebben aangevuld. Een paar kilometer verder zijn we nog even de Tsjechische grens overgestoken.

Na een stuk looprek-route zijn we richting Königsplatz gegaan. Dit was opeens weer echt een avontuurlijk pad tussen de rotsen door met veel klauter- en klimwerk. Het uitkijkpunt bleek op een hoogte van 436 meter te staan!! Daarvandaan weer terug naar Onze camping Thorwaldblick. Daar lekker de voeten in een teiltje water en verder liggen luieren en lezen. Na het eten heeft het nog een bui gedaan, waardoor het wel lekker afkoelde. Later op de avond werd het bijna fris.

Maaltijd: Dikke pannenkoeken gevuld met Hüttenkäse en tomatentappenade met gemengde sla erbij.

Donderdag 13 juli

Vanochtend bij het opstaan was het alweer flink heet. Dit beloofde weer een snithete dag te worden. Na het ontbijt even de was gedaan en daarna de tas ingepakt. Vandaag zouden we naar de Vesting Königstein gaan. Het was een 30 km rijden. Onderweg tussen de rotsen was het heerlijk koel., maar 22 graden. We kwamen onderweg een treintje tegen, dat over een rails over de weg reed, waar ook auto’s reden. Met dit treintje kon je o.a. naar Bad-Schandau. Vlak voor we bij Bad-Schandau de Elbe over gingen zagen we een Penny supermarkt. Daar zouden we op de terugweg even een paar boodschappen kunnen doen. Vlak voor we bij Königstein aankwamen zagen we de Festung Königstein al liggen. Het was heel hoog. De auto geparkeerd en te voet, dit duurde ongeveer een kwartier naar De Vestung gelopen. Dit was hel erg steil. Het was een prachtige vesting. Het was alleen heel erg heet,om er rond te lopen. Gelukkig kon je af en toe naar binnen, waar je allerlei tentoonstellingen had van o.a wapens en geschut uit allerlei oorlogen. Je had er natuurlijk een prachtig uitzicht over de Elbe en omstreken. Eerst dachten we, dat er een onweersbui zou komen, omdat het flink rommelde. Het bleef echter droog. Binnen in een souvenirwinkel kon je e-mailtjes versturen. Jan heeft een paar mailtjes verstuurd; naar Rob en Jaim; naar Michiel en Joke en naar ma van de Velde.Eerst lukte het niet, omdat het @ teken daar anders zat en de computer even raar deed. Dit kostte helemaal niets. Na een paar uur daar te hebben rondgelopen zijn we terug naar de parkeerplaats gegaan en onderweg even bij de Penny supermarkt gestopt en wat drinken gekocht. Op de camping was het erg heet en we hebben de rest van de middag dan ook in de schaduw doorgebracht. Maaltijd; Pittige roerbakmie met peultjes en tofu á la Janny.

Vrijdag 14 juli Vandaag was het gewoon lekker weer. Geen hitte, een graad of 24 weinig wind, prima. We hebben een paar kilometer gereden naar Neumannmühle en daar de auto geparkeerd. Je kon daar parkeren voor 4 uur of een hele dag!?!? Vlak naast een stroomversnellinkje.

Vandaar lopen weer naar Zeughaus en vandaar de wit-groen-wit-route naar Hickelhöhle. Het begon na 100 meter ‘looprekroute’ al meteen steil omhoog te gaan, over een zeer oude met stenen geplaveide weg. Gelukkig was het niet zo warm, zodat we niet meteen oververhit raakten. Verder was dit echt weer een prachtig pad langs rotsen en over smalle paadjes langs diepe afgronden. Leuk dus. De Hickelhöhle zelf viel wat tegen, want het was geen diep hol, waar je met een zaklantaarn in moest, maar een hele grote ondiepte.

Vandaar over de rode ‘looprek-route weer terug naar Zeughaus. Daar besloten we nog naar het Goldsteinaussicht te lopen. Dit bleek een zeer steieieieieiele weg te zijn. Ik schat wel 45 graden omhoog en dat steeds maar door! Uitgeput kwamen we boven, waar het uitzicht wel de moeite waard was. Hiervandaan weer terug naar de auto, waarna we ongeveer om 16:00 uur weer op de camping waren. Ik (Jan) stond net onder de douche, toen de beheerder naar Janny kwam met een verhaal over haar zoon, die een e-mail had gestuurd over dat hij geen sms had gehad! Janny mee om dat te lezen. Het bleek, dat Robbert hem een e-mail had gestuurd via zijn website www.thorwaldblick.de , dat zijn ouders hier stonden en dat ze een sms hadden gestuurd, waarin stond, dat ze het er erg naar hun zin hadden. Hij wilde hem even complimenteren met zijn camping. De man was daarna ook weer gelukkig en gerustgesteld. De voorspelling voor de komende dagen is weer prima: droog en maar ongeveer 24 graden! Maaltijd: Nassi-Goreng met pindasaus en kroepoek.

Zaterdag 15 juli Eindelijk een keer lekker geslapen onder het dekbed. Gisteravond was het zelfs een beetje fris. Bij het opstaan was het alweer een heerlijke dag. Niet te warm. Het zou zo’n 23 graden worden vandaag. We vertrokken rond 11 uur richting bootsstation Obere Schleuse. Onderweg kwamen we de postbode tegen, die meteen de kaarten van ons overnam. Handig.

Het was een leuke route er naar toe. Daar aangekomen, bleek, dat je met een boot ongeveer twintig minuten kon varen tussen de rotsen. Er gingen zo’n 24 mensen in een boot. Er was een man, die peddelde de boot vooruit en vertelde wat verhaaltjes over de rotsen enz. Het meeste was onzin. Het was leuk en voor Janny heel wat, om in een boot te zitten. Aan de ene kant van het water was Tsjechië. Onder weg zag je ook grensstenen met DDR erop. Vanaf het eindpunt moest je een stukje lopen, om weer bij een route te komen. Je had onderweg een leuk uitzicht op het water en een voorbijvarend bootje. We besloten, om naar Wijfberg te lopen. Dat was een uitzichttoren vlakbij Hinterhermsdorf. Het was een leuke afwisselende route. We liepen vlak langs de Tsjechische grens. We kwamen ook nog een paar fietsers tegen uit Tsjechië. Toen ze ons lieten passeren en Jan “dobri den” zei, keken ze wel even raar op. Het was een hele lange weg van zo’n anderhalf uur. Eerst liepen we richting Schäferraümicht en vandaar richting toren. We moesten op een gegeven moment een hele steile berg op. Dit viel voor jan niet mee, omdat hij al best moe was. Toen we echter boven op de berg waren was het uitzicht

grandioos. Na even wat gegeten en gedronken te hebben moesten we nog maar 5 minuten lopen naar de uitzichttoren. Het was een toren die gebouwd was in 2000. Hij zag er heel stevig uit, maar Janny had toch zo haar twijfels, of ze nu wel of niet op de toren zou klimmen. Hij was ongeveer 38 meter hoog en bestond uit metalen trappen, die midden in de toren waren de rest was van heel stevig hout. Eerst ging ze

een stukje omhoog, maar toen toch weer naar benenden. Dus ging Jan alleen omhoog. Toen Jan echter alweer beneden was bedacht ze zich toch. Samen met Jan is ze toen toch naar boven geklommen. Dit was een hele overwinning natuurlijk. Vanaf boven had je een prachtig uitzicht. Je kon in de verte zelfs het Reuzengebergte in Tsjechië zien. Vandaar weer richting Hinterhermsdorf gelopen en na ongeveer een drie kwartier waren we om half vier weer op de camping terug. Daar lekker in de zon gezeten, wat nu goed uit te houden was. Naast de tent staat een kersenboom: lekker! Maaltijd: Spaghetti met pijnboompitten en artisjokharten.

Zondag 16 juli Vandaag om half elf eerst een stukje met de auto gereden naar Beuthentall en vandaar de groene route richting Kleiner

Winterberg gevolgd. Steeds bergie op. Best vermoeiend. Op een gegeven moment waren er alleen nog trappen naar boven: 475 treden! Daar boven ontdekten we een soort extra route genaamd Oberer Affensteinweg Bergpfad; aangegeven met groene driehoekjes. Wauauauaw, dat was pas een route, dit was beslist geen looprek-route maar meer een klipgeitroute. Janny klom tot mijn verbazing overal op en over, over smalle paadjes langs duizelingwekkend diepe afgronden, zelfs dwars door een opening in een rots. Zo’n mooie route hebben we nog nooit gehad. Dit smaakt naar meer.

We waren daardoor natuurlijk flink van de ‘geplande’ route afgedwaald, maar hebben de terugweg toch weer gevonden. Rond half vier waren we weer terug. Daar nog lekker in het zonnetje gezeten, want de temperaturen zijn de laatste dagen precies goed, een graad of 24 met een windje erbij. Prima dus. Maaltijd: Vlinderpasta met tomatensaus met uien en champignons.

En wie wast alles steeds af? Jan dus…..

Maandag 17 juli Vandaag rustig aan gedaan. Lekker uitgeslapen en na het ontbijt de was even gedaan. Daarna naar Sebnitz gereden, dat is hier maar 10 km hier vandaan. Bij de Sparkasse gepind en daarna door het centrum van het stadje gereden naar Tsjechië. Sebnitz loopt over in Tsjechië. Bij de grens moesten we zelfs onze paspoorten laten zien en werd ons verteld, dat in je in Tsjechië overdag met licht aan moest rijden. We reden de grens over, omdat de benzine hier veel goedkoper is. Terug moesten we weer onze paspoorten laten zien. We waren maar een kwartier in Tsjechië geweest. Daarna op de terug weg naar de camping nog even een paar boodschappen gedaan bij de Pennymarkt. ’s Middags nog een klein stukje gelopen, maar twee uur, en de rest van de middag lekker geluierd in de zon. Het weer was uitstekend, wel

iets warmer als gisteren, maar met een lekker windje. Volgens de weersvoorspelling blijft het in ieder geval de komende dagen mooi weer. Vandaag besloten, om donderdag naar Vrchlabi te gaan. Janny gaat woensdag bellen, om te kijken of er plaats is. Maaltijd met toetje; Groentenomelet met gemengde boontjes. Als toetje; sojakaramelvla.

Dinsdag 18 juli Vandaag 556 steeds

stond de ‘Groszer Winterberg’ van meter op de agenda. Om half elf vertrokken. We hebbende auto bij de Felsenmühle geparkeerd. Het is nog een houtzagerij, maar gebruikt nu elektriciteit in plaats van

waterkracht. De Mühle staat aan het riviertje de Flöszersteig. Natuurlijk was er eerst weer een looprek-route, die langzamerhand overging in een fijne route en tenslotte zelfs af en toe een klipgeitroute werd. Het was natuurlijk wel steeds flink stijgen, hoewel dat in het begin nogal meeviel, omdat het pad op de bodem tussen de rotsen liep en dus redelijk vlak, maar ook heerlijk koel was. Janny kreeg wel last van haar wreef aan haar linkervoet, die dik begon te worden. Ze zette echter door. Ze moest ook wel, want ik mag ze niet dragen! De Winterberg zelf was een beetje een zeperd, want er stond alleen een Gasthaus en verder was er niets te zien! Gelukkig bleek een eindje verder een prachtig uitzicht te zijn: Kipphornaussicht. Echt heel mooi uitzicht over de omgeving en over de Elbe.

Vandaar via een omweg weer naar de Winterberg en dan via de ‘rode-stip’-route naar de Fremdenweg richting Kuhstall. Dit bleek een prachtige route te zijn met heel mooie uitzichten, waarbij je boven op de rotsen aan de afgrond stond.

Om weer naar beneden te komen was er weer een grote trap naar beneden van wel 500 treden! Er kwam geen eind aan. Gelukkig moesten we naar beneden. Naar boven viel volgens de puffende tegenliggers niet mee! Verder nog een mierennest gezien. De eerste hier.

Ook viel een boom op met twee benen. Een gek gezicht.

Vandaar weer richting auto en met vliegende vaart, en vandaar naar de camping, want Janny moest nodig naar het toilet. Gelukkig stonden er geen flitspalen. We waren om kwart voor vier terug. Dus weer 5 uur weggeweest. ‘Thuis’ de voeten heerlijk in een teiltje koud water en verder gerelaxt. De kersen van de boom smaakten weer goed. Daarna heerlijk gegeten, afgewassen en gedoucht. Maaltijd: notenrijst met saus van tomaten, peultjes, ui, maïskolfjes en paprika met een wijntje.

Woensdag 19 juli

Een luie dag, in verband met Janny’s voet. We hebben dus praktisch niets gedaan: geluierd; de auto van vuil ontdaan; gelezen; gelezen; weer geluierd. In de schaduw; in de zon; enzovoort.

Gisteravond vast alles opgeruimd en ingepakt en verder nog van de koelte genoten. Kersen geplukt en opgegeten. Gedronken; gedronken en toen gedronken. Maaltijd: Bulghur met komkommer; paprika; pijnboompitten; peterselie; munt en koriander.

Donderdag 20 juli Vandaag al om tien voor acht opgestaan; gegeten; gedoucht; poten opgedraaid; aangekoppeld; afgerekend en weggereden. We gingen eerst naar Bad Schandau, waar we een kwartier achter een trammetje zaten!!! Daarvandaan langs de Elbe naar Dečin in Tsjechië. De wegen waren slechter, dan de kaart deed vermoeden. Hij liep door ieder dorpje, wat je maar kon bedenken, met veel steil stijgen en dalen. Tot overmaat van ramp mocht je alleen inhalen, waar het niet kon, zoals in een scherpe bocht! We hebben dan ook meer dan een half uur achter een zeer trage, zeer lange vrachtwagen gezeten. Daarna op naar Liberec. Dat ging iets vlotter, daar er soms een stukje driebaansweg was, al liep ook deze door ieder dorpje, waar je steeds maar 50 mocht. Zo hebben we bijna 4 uur over nog geen 200 km gedaan. In Vrchlabi waren de campings gemakkelijk te vinden. We kozen voor de camping ten oosten van Vrchlabi: Autokamp Euro Air. Hier eerst de toiletten en de douches bekeken. Zag er goed uit. Je kon ook gemakkelijk afwassen met loeiheet water.

De ‘baas’ zei, zoek maar een plaatsje, kijk maar of er nog iets is. (in het Duits) En wij eens kijken wat er viel te pakken. Te veel zon; of te dicht op elkaar; eindelijk op het veld bij het zwembad was nog een leuk plaatsje over. En hier staan we dan. We staan tegenover een vliegveldje voor kleine vliegtuigjes en zweefvliegtuigen. Best wel mooi. Eerst zijn we naar Vrchladi teruggegaan om Tsjechische Kronen te pinnen (1 kroon is 3 ½ cent) en nog wat inkopen bij de Lidl te doen (om aan klein geld te komen!) Aan de weg bij de camping staan wat stalletjes, waar Tjsechen allerlei fruit en aardappelen verkopen. Er waren eerst weinig klanten, totdat er een bus Duitsers stopte, die als sprinkhanen rond de kramen zwermden en ze bijna leegkochten. Prachtig om te zien.

Maaltijd: Aardappelsalade met rohlicky`s en een smeerseltje uit de Liddle hier. Weggespoeld met een Tsjechisch wijntje. En… sinds tien jaar een keertje tonijn uit blik.

Vrijdag 21 juli Vanmorgen om een uur of 7 wakker geworden van graafwerkzaamheden langs de weg naast de camping. Voor de rest best wel goed geslapen. Na douchen, kefir maken en eten, zijn we richting Špindlerův Mlýn gereden. Bij een stuwmeer: Labska Uda zijn we gestopt en een route gaan volgen. Over de afgrond achter het stuwmeer kon je per touw oversteken.

De groene route, die we volgden, liep langs de Elbe (hier de Labe). Op een gegeven moment kwamen we in Špindlerův Mlýn aan. Dit is puur een toeristisch stadje, wat op skiën is toegelegd.

Hier nog een kaart voor Karin gekocht (overblijfkind) en daarna aan de overkant een witrood-witte route ingegaan. Deze liep langs een skihelling omhoog. Met ruim 30° C was dit pest pittig, daar hij meer dan 30° omhoogliep. Boven op de berg was aan de andere kant een

skilift naar boven en natuurlijk een zendmast. Leuk uitzicht trouwens. Daarna via de blauwe route weer terug. Het laatste stuk liep langs de weg terug naar de auto. Terug op de camping begon het een beetje te dreigen. Om ongeveer half 6 barstte het opeens los: een ontiegelijke regenbui en bliksem en donder. Toen ik de stormlijn wat vaster wilde trekken vloog zelfs de grote haring uit de grond, die plotseling zachter was geworden. Mooi was de regenboog, die op ongeveer 15 meter voor de caravan hing. Iedereen wilde de pot goud al op gaan graven!!

Deze avond zal er wel minder gestookt worden, daar alle hout, wat bij alle tenten gereed lag natuurlijk kleddernat is! Hierna wat kersen en abrikozen bij het kraampje langs de weg gekocht. Maaltijd: Kikkererwtencurry

Zaterdag 22 juli Jan is gisteravond met de laptop naar het restaurant gegaan en heeft e-mail verstuurd met de link naar ons vakantieverslag. Hij was pas laat terug. Een buurman genaamd Henk, die een beetje schuin rechts van ons stond heeft het kampvuur toch nog aan gekregen ondanks de regenbui. Er zaten daar een heleboel mensen bij. Ze hebben tot laat flink gezongen. Ook gelukkig af en toe leuke

liedjes. Pas om 12 uur gaan slapen. Bij het opstaan was het alweer flink warm. We besloten om naar Cerny Dul te rijden en daar een leuke wandeling te maken. Janny had het in het begin al erg benauwd, haar hart ging flink tekeer, zodat Jan besloot om maar terug te gaan naar de auto. Het was veel te warm. We zijn toen naar Vrchlabi gereden. Daar was een zomerfeest op het pleintje met jaarmarkt. Er waren allerlei kraampjes en er was live muziek.

Eerst trad er een bandje op, die leuke muziek ten gehore bracht. Daarna was er nog een optreden van een folklore groep. Wat rond gelopen en naar het informatie centrum geweest om te vragen waar het parkje met huisjes was. We moesten net buiten Vrchlabi zoeken, volgens die mevrouw was het een park voor Hollanders. Wij rond gereden, maar niks gevonden. Toen terug naar de camping en lekker geluierd de rest van de middag. Maaltijd; Rijst met bruine bonen en sla. Na het eten samen met Jan naar de email gekeken van Robbert en Michiel. Heel leuk om zo contact te hebben. Nog op de site van Tsjechoreizen gekeken naar de huisjes en het aan de campingbaas laten zien, maar die wist ook niet waar ze waren. Toen een mailtje naar Tsjechoreizen gestuurd, met de vraag of ze het adres willen mailen. Afwachten maar. ’s Avonds met een heleboel mensen rond het kampvuur gezeten. Onze buurman kon mooi gitaar spelen en zijn vrouw kon prachtig zingen. Ze had dan ook vroeger heel veel jaar zangles gehad en zelfs met een band opgetreden Ze kon zelfs prachtig jodelen. Met z’n allen leuke liedjes gezongen. Het was heel gezellig. Pas om half twee gaan slapen.

Zondag 23 juli

Lekker lang geslapen. Na het ontbijt besloten, ondanks de warmte naar Pec pod Snezkou gereden. Vandaar kon je met een kabelbaan naar het hoogste punt van het Reuzengebergte; Snezka. Janny was nog nooit in een kabelbaan geweest en was best een beetje zenuwachtig. Wij kozen voor een heen en terug rit. Je kon ook naar beneden lopen, maar dat was nogal ver en het was warm. Het eerste stuk, dat ongeveer 10 minuten duurde ging naar Rusova Hora, wat op 1390 meter hoogte was.

Vandaar moest je in een andere kabelbaan overstappen naar Snezka, wat op 1602 meter hoogte was. In het begin vond Janny het wel een beetje eng en durfde ze niet naar beneden te kijken. Ze was wel heel erg trots op zichzelf, dat ze dit durfde. Sommige stukken hing je hoog van de grond. Je had een prachtig uitzicht. Bovenop de berg Snezka had je aan de ene kant uitzicht over Polen. Midden op de berg was je in Polen. Het was heel druk bovenop. Er liep een Poolse agent rond, die drie fotootjes vast had en duidelijk die personen zocht. Het was echt geweldig om daar te zijn. Toen moesten we natuurlijk weer terug met de kabelbaan. Janny verzamelde weer moed, maar het viel allemaal best mee. Ze begon het steeds leuker te vinden. Eenmaal beneden weer terug naar de camping gereden. Onderweg nog een flinke bui gehad en bij de camping had het niet geregend. Maaltijd: Gepaneerd kaasblok met tataarsaus en frites/kroketjes en salade. Natuurlijk een grote pivo (bier) en een heerlijk ijstoetje.

Maandag 24 juli

Vandaag was het winkel en injectiedag. Vanmorgen eerst naar een Ambulance Poliklinika geweest om te vragen of ze me daar een injectie konden geven. Er zitten een aantal doktoren daar, waarvan ik de naam chiruchika wel begreep, mmaar de rest niet zo. Toevallig kwam er net een zuster en een dokter de gang op, dus ik vroeg of hij Engels sprak. Dat niet, maar wel Duits. Dus ik in mijn beste Duits gevraagd bij welke dokter ik voor een injectie moest zijn. Dat kon bij hem, ik moest even wachten. Even later kwam een zuster en trok de ampul uit mijn handen en zei weer, dat ik moest wachten. Even later moest ik mijn schoenen uitdoen en binnenkomen. De zuster gaf de spuit. Prima, geen pijn. Toen ik vroeg, hoeveel het kostte, zei de dokter 50 Kcs (€ 1,75). Ik pakte kleingeld uit mijn zak en begon uit te tellen. Bij 40 Kcs zei hij al “Das ist gut, nur für die Nadel.”. Dus nu kostte het nog maar € 1,40. Ik ben maar weggegaan zonder om een rekening te vragen. Daarna Vrchlabì in om te winkelen en bij het ‘VVV’ na te gaan, wat er nog meer in de buurt te doen is. Ik ben nog even een ‘dump’winkeltje ingegaan om een nieuw Zwitsers mesje te kopen. Wauw….. daar hing van alles aan de muur, Kalashnikof-geweren; pistolen; pistoolmitrailleurs van de Russen uit de 2e wereldoorlog; revolvers; mitrailleurbanden; te veel om op te noemen. Janny was ondertussen naar een winkel ertegenover met porselein en glas gegaan, maar naar verloop van tijd kwam ze me halen, want ik kon er maar niet genoeg van krijgen. Prachtig. Ik heb me ingehouden en alleen een Zwitsers mesje gekocht, want ik was er weer een verloren. Alle winkels bekeken, een bel met welkom in het Tsjechisch gekocht en een ijsje. Leuk houten speelgoed gezien voor eventuele kleinzoons. Janny heeft voorkomen, dat ik weer een prachtig houten hobbelpaard kocht en een houten loophond!!!!!!!!!!!!!!!!!! Tenslotte weer naar de camping. ’s Avonds mail bekeken en ontvangen van Tsjechoreizen: het adres van de huisjes is: Pricna 280 Vrchlabí . Verder meteen op internet naar campings gezocht in het Ertsgebergte in Duitsland. Er 3 gevonden, bekeken en naar 1 een mail gestuurd of er vanaf vrijdag plaats was. Makkelijk, deze keer kon ik gewoon voor de caravan zitten mailen. Maaltijd: Gebakken aardappelen met ijsbergsla met paprika en komkommer.

Dinsdag 25 juli

Vandaag werden we pas om 10:00 uur wakker!!! Fijn hè. Toen ik me ging scheren en douchen viel net de waterdruk weg! Geen water. Allen geschoren. De waterpomp was uitgevallen van de bron, gelukkig kon hij op zijn oude pomp met de oude bron overschakelen, zodat er toch nog een beetje water was. De toiletten werkten namelijk ook niet! Er was in caravan gelukkig genoeg water om koffie en thee te zetten, zodat we toch compleet konden ontbijten. In plaats van douchen hebben we maar even gezwommen. Daarna op zoek naar de huisjes!

Dat viel nog tegen, daar er maar weinig straatnaambordjes waren en zeker niet aan het begin van een straat. Dus maar gevraagd. Dat was helemaal een probleem: hele discussies in het Tsjechisch en gemengde Duits-Engelse antwoorden. Tenslotte vonden we een bordje met daarop Villa Riant, welke naam Janny herkende van een van de websites. Dit gevolgd, langs vreemde ‘weggetjes’. En jawel…gevonden. Er waren 5 huisjes klaar en aan 4 werd de laatste hand gelegd. Erachter werden er nog meer gebouwd. Nu goed in ons opgenomen, hoe we er meteen op aan kunnen rijden aanstaande kerst.

Daarna op naar Horni Misecky. Daar autogeparkeerd en aan de wandel gegaan. De bedoeling was een waterval, maar we kwamen aan bij Vrbatova Bouda boven op een berg. Hele mooie vergezichten, ook onderweg al.

Vandaar terug naar huis. Water nog steeds niet gerepareerd, al waren ze er nog steeds mee bezig. Tijdens dit verslag maken even een stroomstoring, zodat het netwerk er uitviel en nog niet opnieuw is aangezet! Maaltijd: Wraps met bruinebonen-tomaatmaïs-prut. Heel lekker.

Woensdag 26 juli Vanmorgen weer laat opgestaan, want tot half twee rond het kampvuur zitten kletsen en zingen.

Verder vandaag naar een oud bunkercomplex Stachelberg langs de weg van Trutnov naar Zacler. Aan dit infanteriebunkercomplex is al in 1937 begonnen om de Tsjechische grens tegen nazi-Duitsland te verdedigen. Een deel van deze soort Magnigot-linie hebben we ook al op een berg gezien.

In de bunker kregen we een Nederlands boekje met uitleg. Na een half uur kwam een gids om het gedeelte ver onder de grond uit te leggen. We moesten daarvoor eerst 100 treden naar beneden, waar het maar 7 ° C. was. Best koud dus, daar het buiten bijna 30 ° C. was.

We kregen ook nog een helm op!!!

Daarna gingen we nog even Trutnov in, waar we een hele grote winkel tegenkwamen: De Kaufmarkt. Hier was echt alles te koop, wat je maar wilde. Suiker: 10 soorten. WC-papier- 20 soorten, enz. Ik heb er meteen een leesbril en een nieuwe zonnebril gekocht, daar de mijne weer al stuk waren. Terug bij de camping was het drukkend warm (in de auto koel met de airco!). Het netwerk staat nog steeds niet aan, K’zal weer eens gaan vragen. Nog steeds kapot! ’s Avonds weer rond het kampvuur doorgebracht. Janny heeft weer flink zitten pimpelen.

Maaltijd: Tortellini met sla en tomaat-ui-pesto-saus.

Donderdag 27 juli Vandaag weer rustig aan gedaan, weer behoorlijk warm. De camping in Duitsland; Ertzgebirge; Amtsberg, gebeld, want de internetverbinding werkt nog steeds niet, dus we konden niet kijken of er een bevestigingsmail van de camping was. Er was plaats genoeg, dus we kunnen naar Erzgebirgeblick. Eerst hebben we wat skihellingen vlak bij Vrchlabí bekeken. Leuke hellinkjes en loipes vlak bij het stadje. Een eindje verder zijn we afgeslagen naar Zaly Benekov. Prachtige berg, waar je tegenop rijdt met prachtige uitzichten.

Daarboven uitgestapt en verder gaan lopen. Hierboven was de temperatuur nog maar 25° C.

Er hoort daar bovenop nog een toren te staan. 2 km bergie op. Na 3 kwartier lopen wel een prachtig uitzicht, maar geen toren. Uiteindelijk maar weer teruggegaan naar de auto, want het begon een beetje te dreigen en te rommelen.

Er vielen maar een paar druppels, dus het viel nogal mee. Verder gereden, veel haarspeldbochten en slechte stukken weg, weer op de weg naar Vrchlabí gekomen. Boodschappen gedaan bij Lidl en weer gaan luieren op de camping. Afgerekend (3200Kcs voor 8 nachten) en de auto opnieuw ingericht. Na achten pas de luifel eraf gehaald en alles in de caravan gereedgemaakt voor vertrek. Daarna nog even naar het meer achter de camping gekeken. Maaltijd: Salade met tonijn en bruin brood met smeersel en 2 soorten wijn.

Vrijdag 28 juli Vanmorgen de wekker op kwart voor acht. Rustig wakker geworden, ontbeten, gedoucht, afscheid genomen en op weg. Mijn Tomtom (Janny) had een ‘gemakkelijke’ route uitgezocht via Görlitz en dan via Dresden richting Chemnitz en dan naar Amtsberg. Precies 9:00 uur vertrokken we. Nou, volgens de routeplanner van de Anwb zouden we er 3 uur over doen, maar het werden er 6!!!!

De caravan heeft het zwaar te verduren gehad. Eerst al richting Liberec. Daar waren de Tsjechen de wegen aan het repareren. Dus steeds verkeerslichten. Maar daartussenin hele lappen uitgefreesde stukken weg. Heel onverwacht aan alle kanten van de weg stukken weg weg, die opeens 8 cm dieper lagen.

Richting Görlitz leidde nog een stuk door Polen, slechte stukken weg, nog erger dan in Tsjechië. Na 3 uur waren we pas Tsjechië en Polen uit. Vlak voor we op de goede weg waren nog even de weg gevraagd, het meisje sprak goed Engels en kwam uit Dresden. Ze vertelde, dat we op de goede weg waren. Op de grote weg schoot het lekker op, maar omdat mijn Tomtom voor Chemnitz al de grote weg af wilde, duurde het nog een hele tijd via bochtige achterafweggetjes tot we op de plaats van bestemming aankwamen zo rond half vier. De Mittagruhe was dus gelukkig al voorbij, zodat we zo binnen konden. Hier een leuk plaatsje gevonden. We moesten nog even haasten met het opzetten, want het begon net te regenen. Maaltijd: Notenrijst met een heerlijke zoet-zure saus

Zaterdag 29 juli

Het bestelde brood was heel lekker!!! Alleen konden we niet aan het bankje voor de luifel eten, omdat het regende.

Vanmorgen de route, die door de campingbeheerders zelf was uitgezet gevolgd. Er waren helaas een aantal bordjes weg, zodat de route wat verder werd dan gepland. Gelukkig was het maar zo’n 25 ° C., waardoor het allemaal wel meeviel. Toen we terugkwamen was de Mittagruhe al ingegaan, zodat we pas om 15:00 uur met de auto weg konden, omdat het hek op slot zat!!!

Toen naar Scharfenstein, om bij een kasteeltje te gaan kijken en daar in de buurt te lopen. Heerlijk, een stukje grote weg waar het gas even onbeperkt open mocht!!!! Lekker racen. Kasteeltje zag er leuk uit. Er waren ook een aantal kraampjes bij in oude stijl, waar je spulletjes kon kopen. We hebben er nog een fles honingdrank gekocht. Het bos in op weg naar de ‘Preekstoel’ was de moeite waard.

Rond 18:00 uur waren we weer terug. Even geluierd; filmpje gekeken (Lost) en daarna gegeten en afgewassen. Maaltijd: Kikkererwten-bulghur.

Zondag 30 juli Vanmorgen na het ontbijt even een wasje gedaan. Het was prachtig weer en we hebben op het houten bankje voor de caravan ontbeten. Daarna naar Schloss Augustusburg gereden. Het was maar zo’n 15 km van de camping.

Wel moest je weer langs wegen met veel bochten en een slecht wegdek. Bij Erdmannsdorf de auto geparkeerd en via een heel steil pad naar boven gelopen. Het Schloss lag namelijk op een hoogte van 516 meter. Het was een flinke klim.Je kon ook met een Drahtseilbahn naar boven. Dat was een soort treintje dat met een kabel naar boven en beneden ging. Wij vonden lopen veel leuker, nou ja, het was beter voor de conditie natuurlijk. Je had boven bij het Schloss een prachtig uitzicht. Er lag ook een dorpje dat Augustusburg heette en waar het kasteel zijn naam aan te danken had.

We zijn niet in het kasteel geweest, omdat er alleen maar allerlei tentoonstellingen in waren. Er was voor de kasteelingang een soort antiek markt, waar Janny nog een mooi kleedje heeft gekocht. Het kasteel was prachtig gerestaureerd, het stamde uit ongeveer 1550. Na een poosje te hebben rondgelopen zijn we weer naar beneden gelopen. Deze keer langs de Drahtseilbahn en langs de rodelbahn. Onderweg naar de camping nog even geld gepind. We waren gelukkig net na drie uur weer bij de camping terug, zodat we naar binnen konden. Van 1 tot 3 uur ’s middags is nl. het hek gesloten. De rest van de middag lekker in de zon geluierd en gelezen. Volgen het wereldomroep weerbericht wordt het de komende dagen minder weer met enkele onweersbuien. Hopelijk valt het nog mee, zo niet dan gaan we vroeger naar huis. Maaltijd; Wokmie met kruiden en paprika, komkommer, tomaat en pinda’s.

Maandag 31 juli Vandaag op weg naar een mijnbouwmuseum in Pobershau bij Marienberg. We zitten tenslotte in het Ertzgebirge, dus maar eens kijken, wat ze hier allemaal uit de grond haalden en hoe.

We hebben dat plaatsje dus niet kunnen vinden, Mijn Tomtom was niet zo op dreef. Doorrijdend kwamen we in het plaatsje Annaberg-Buchholz. Hier was ook een Erzgebirgemuzeum met een Besuchersbergwerke. Dat tenslotte gevonden. We waren hier de enige twee bezoekers. Leuk museumpje met van alles en nog wat. Ook veel houtsnijwerk, dat vooral invalide ‘Bergwerkers’ vroeger deden. Ook als ze een tijdje werkloos waren, dan gingen ze houtsnijden om aan de kost te komen. Het stikt hier in de buurt nog steeds van de houtbewerkers en winkeltjes met hun resultaten. Om 2 uur was er een rondleiding in de pas in 1992 ontdekte mijn, die al in 1550 gesloten was. Wij tweeën werden netjes onder een spervuur van wetenswaardigheden in het Duits (hij probeerde speciaal voor ons langzaam te spreken) rondgeleid.

De Führer was heel enthousiast en deed er bijna anderhalf uur over!!! We liepen door mijngangen van een voormalige zilvermijn onder stad door. We kregen een helm op en een cape om tegen de druppels, die overigens alleen onder de wegen vielen en niet als we onder de huizen zaten.

Heel interessant allemaal, hoe dat rond 1500 met hamers en beitels werd uitgehakt en alles verder met de hand werd gedaan.

Hierna nog even wat winkeltjes en de kerk bekeken. Weer terug naar de auto. En… met de kapotte Tomtom weer terug naar de camping via allerlei omwegen. Wel een leuke route, maar gewoon draaierig van de vele bochten en het stijgen en dalen. Daar weer gezellig rustig aan gedaan: gelezen; filmpje opgezet; gegeten; afgewassen, enz.. Maaltijd: Spaghetti met champignons en pijnboompitten en paprika en ui; voorafgegaan door een cup a soupje.

Dinsdag 1 augustus Vandaag een dagje Chemnitz ingepland. We konden dan meteen op ons gemak verkennen, welke weg we naar huis kunnen nemen. We besloten de 4 naar Dresden te nemen en dan voor Dresden afslaan op de 14. We zitten dan constant op een autoweg, wat gemakkelijker gaat dan al die kronkelweggetjes hier.

In Chemnitz in een Kaufhal geparkeerd, wat een groot warenhuis is van 4 verdiepingen. Je krijgt bij het inrijden een muntje met een chip erin. Als je iets in de winkel besteedt, dan kun je het eerste uur gratis parkeren. (We zagen dit pas bij de uitgang, dus moesten nog even terug!) Boven begonnen, bij computerspullen. Eerst een spindel met 125 cd’s gekocht voor € 20,00, verder nog een 25 dvd-rw voor € 19,95. Goedkoper dan in Nederland, omdat er minder rechten over de lege cd/dvd hoeft te worden afgedragen. Janny kocht nog een rok en reukspul. Buiten vonden we nog veel meer winkels, waar Janny haar hart kon ophalen. Ze kocht zelfs nog een felgekleurde trui. Zelfs een grote winkel, waar alleen maar spullen waren, die maar € 1,00 kostten. Ik voelde me steeds beroerder worden. Tenslotte zijn we naar de camping terug gereden. Geluierd, filmpje gekeken. Ik kreeg steeds meer een opgeblazen gevoel, begon te rillen, was moe, dus zal wel een virusje te pakken hebben.

Maaltijd: Rijst met een heerlijke kerriesaus. (ik heb alleen een beetje rijst gegeten.)

Janny vond het zielig, dat ik me zo rot voelde, dus heeft zij voor het eerst in vele jaren tijdens de vakantie afgewassen! Daarna ben ik vroeg naar bed gegaan met een teiltje. Pas na een uur heb ik het teiltje tot de helft weten te vullen, waarna het gelukkig iets beter ging. Om half 1 ’s nachts nog kamillethee gezet. Dit bleef er in!

Woensdag 2 augustus Vannacht heeft het veel gewaaid en geregend. Vanmorgen ging het zowel met het weer als mij weer al een stuk beter. Omdat het steeds begon te dreigen met een donkere lucht, hebben we de luifel er maar vast afgehaald, zodat we daar geen omkijken meer naar hebben. De tomtom was weer tiptop in orde, dus hebben we nogmaals geprobeerd naar Pobershau te komen om de mijn daar te bekijken. Het is deze keer wel gelukt.

Heel interessant, eerst weer een mijn uit de late middeleeuwen bekeken, waarna het laatste deel van de rondleiding in een moderne mijn plaatsvond. Ook deze keer weer met helm en regenjas.

Voor de rest lekker in de zon geluierd, zodat ik morgen fit aan de terugreis kan beginnen. Maaltijd: Cup a soup; in de magnetron opgewarmde rijst met curry en een vruchtentoetje na. (de rijst met curry was van gisteren over, omdat ik toen ziek was).

Donderdag 3 augustus Vandaag om 7:15 uur opgestaan, in de zon ontbeten, gedoucht, caravan aangekoppeld; afgerekend. (Ze rekende eerst 10 dagen teveel!!!) En tenslotte om 8:10 uur vertrokken. We zijn via Chemnitz richting Dresden gereden, wat eerst nogal langzaam ging door allerlei wegwerkzaamheden. Vandaar naar Leipzig; Halle; Magdeburg; Braunschweig; Hannover; Osnabrück; Hengelo; Apeldoorn; Utrecht; Den Haag; Rotterdam; Hoek van Holland; Europoort; Brielle. Pas in Brielle weer verkeersdrempels tegengekomen, na 26 dagen! Ik heb ze niet echt gemist!

Onderweg 2x getankt en nog een aantal keren gestopt om de benen te strekken en te eten en te drinken. Gelukkig mooi weer, zodat we uit de auto konden. Weinig echt oponthoud gehad.

We kregen wel even een katerig gevoel, toen we Botlek weer zagen, na onze prachtige vergezichten en mooie natuur van de afgelopen weken.

Om ongeveer 20:00 uur thuis, na 12 uur reizen!!! Maaltijd: halve pizza. Janny’s voornemen wat betreft het koken is gelukt!!! 26 dagen lang iedere dag wat anders gegeten!!! Keurig toch??!!