1. O cão e o queijo.
Amittit merito proprium qui alienum appetit. Canis per flumen carnem dum ferret natans, Lympharum in speculo vidit simulacrum suum, Aliamque praedam ab altero ferri putans, Eripere voluit: verum decepta aviditas Et quem tenebat ore dimisit cibum, Nec quem petebat potuit adeo attingere.
2. A raposa e as uvas
Fame coacta vulpes alta in vinea Uvam appetebat, summis salens viribus; Quam1 tangere ut2 non potuit, discendens ait: “Nondum matura est; nolo acerbam sumere”. Qui facere quae non possunt verbis elevant3 Adscribere hoc debebunt exemplum sibi
3. A rã e o boi
Inops potentem dum vult imitari perit. In prato quondam rana conspexit bovem Et, tacta invidia tantae magnitudinis Rugosam inflavit pellem; tum natos suos Interrogavit an bove esse latior. 1
quam refere-se a uvam ut quando 3 qui… elevant - Ordem directa: qui elevant verbis quae non possunt facere- os que apoucam com palavras aquilo que não podem fazer 2
Illi negarunt. Rursus intendit cutem Maiore nisu, et simili quaesivit modo, Quis maior esset. Illi dixerunt bovem. Novissime indignata dum vult validius Inflare sese, rupto iacuit corpore.