Situering: Hippotherapie is een relatief nieuwe therapievorm. Basis voor deze therapievorm is de algemeen gekende (gunstige) invloed welke dieren hebben op het functioneren van mensen. Bij hippotherapie gaat het dan uiteraard over paarden. De hoge ‘kost’ verbonden aan deze therapievorm is voor de meeste instellingen onoverkomelijk. Kost in de vorm van infrastructuur; paarden, piste, … maar ook menskracht (minimaal drie begeleiders per sessie). Het is dan ook vrij normaal dat deze therapievorm niet meer ingeburgerd is. Al deze ingrediënten ontbraken ook niet in De Eglantier. Een aantal opportuniteiten werkte echter dermate faciliterend dat in deze instelling toch kon gestart worden met hippotherapie. Trigger was ongetwijfeld het volgen van het postgraduaat door Sonia. Opleiding gevolgd door een schuttere oproep naar vrijwilligers. Oproep die tot ieders verrassing resulteerde in een hechte groep van een twaalftal enthousiastelingen. De parallelle oproep naar sponsering zorgde ervoor dat Eglantier geen kosten had. Tussentijds resultaat: elke maandagvoormiddag verzamelen deze mensen zich in ‘Het Gulden Spoor’ en geven met succes een uurtje therapie aan een viertal gasten. Hoe moet het verder? Na een jaar werking lijkt dit project meer ‘potentieel’ te hebben. Private, doch ook commerciële sponsors bieden zich spontaan aan. Mond aan mond reclame resulteert in aanvragen voor therapie buiten de Eglantier. Er zijn echter ook donderwolken; de continuïteit is voortdurend in gevaar. Het gebruik van de therapiepaarden is niet gegarandeerd. De manege kan op ieder ogenblik beslissen een ander paard ter beschikking te stellen of erger geen paard meer ter beschikking te hebben. Spontaan worden er mogelijke oplossingen aangedragen