Stamps

www.yeyintnge.com ဂ်ပန္ေခတ္ တံဆိပ္ေခါင္းမ်ား ဦးအုန္းေက်ာ္ မတ္ ၂၈၊ ၂၀၀၉

“ဂ်ပန္ေတြ တို႔ျပည္ကို ၁၉၄၂ ကေန ၁၉၄၅ အထိ ၃ ႏွစ္ေလာက္ အုပ္ခ်ဳပ္သာြ းခဲ့တယ္။ အဲဒီ ၃ ႏွစ္အတြင္း ထုတ္ေဝခဲ့တဲ့ တံဆိပ္ေခါင္းေတြအေၾကာင္း မင္းကို ဦးေလး ေျပာျပရဦးမယ္” “အခုလက မတ္လ ဆိုေတာ့ ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးကို သတိရစရာေပါ့ေနာ္” “ေအးေပါ့က။ြ ‘အနီေပၚက ၾကယ္ျဖဴပြင့္’ ဆိုတ့ဲ ေတာ္လွန္ေရးကာလ အလံလည္း ငါ့တူ မ်က္စိထဲ ျမင္လာၿပီမဟုတ္လား။ နည္းနည္းကေလး

အက်ဥ္းခ်ဳပ္

မင္းကို

ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့

ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္

ဦးေဆာင္တ့ဲ

ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးတပ္မေတာ္

(ဘီအိုင္ေအ Burma Independence Army) ကို ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ ဖြ႔ၿဲ ပီးတဲ့ေနာက္ ၁၉၄၂ ဇန္နဝါရီလဆန္းေလာက္မွာ ျမန္မာျပည္ထဲကို ဂ်ပန္ေတြနဲ႔ ဝင္လာခဲ့ၾကတယ္။ စစ္ေၾကာင္း ၄ ခုန႔။ဲ အဂၤလိပ္ကို ျမန္မာျပည္အႏွံ႔အျပား ၿမိဳ႔ေတြမွာ တိုက္ပေ ြဲ တြ အမ်ားႀကီး ႏိုင္ေအာင္တိုက္ၿပီး မတ္လ ၈ ရက္ေန႔မွာ ရန္ကုန္ကို သိမ္းပိုက္ခ့တ ဲ ယ္။ အဲ … ေမလေလာက္က်ေတာ့ အေပၚဘက္ကို တျဖည္းျဖည္း ဆုတ္ေျပးရတဲ့ အဂၤလိပ္အစိုးရဟာ ျမန္မာျပည္ထမ ဲ ွာ လံုးလံုးေနလို႔ မရေတာ့လို႔ အိႏၵိယျပည္ ဆင္းမလားၿမိဳ႔ကို ထြက္ေျပးရေတာ့တာပဲ။ အဲဒီေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့

ဂ်ပန္န႔ဲ

ဘီအိုင္ေအ

တပ္ေတြန႔ဲ

တြၿဲ ပီး

ျမန္မာျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို

တြဖ ဲ က္

စီမံၾကရေတာ့တယ္။

တံဆိပ္ေခါင္းေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ဘယ္လိုလုပ္သလဲ သိလား။ ပထမဆံုး အဂၤလိပ္ေတြရ႕ဲ သံုးလက္စ လက္က်န္တံဆိပ္ေခါင္းေတြကို ဆက္ၿပီး သံုးၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီအတိုင္းေတာ့ မသံုးဘူး ငါ့တူရ။ အဲဒီ ရွိၿပီးသား အဂၤလိပ္တံဆိပ္ေခါင္းေတြေပၚမွာ တံဆိပ္တံုး ေနာက္တစ္ခုနဲ႔ ထပ္ဆင့္ရိုက္ၿပီး (ဖ်က္ၿပီးမွ) သံုးၾကတာ။ ငါ့တူ သိတ့အ ဲ တိုင္း အဲဒီ အဂၤလိပ္ေခတ္ တံဆိပ္ေခါင္းေတြကလည္း ေဂ်ာ့ဘုရင္ပံု ဒီဇိုင္းနဲ႔ မဟုတ္လား။ အေပၚက ထပ္ၿပီးဖ်က္ဖို႔ ရိုက္တ့ဲ တံဆိပ္တံုးက ‘က ေနတဲ့ ေဒါင္း - ကေဒါင္း’ ဒီဇိုင္း ငါ့တူရ” “ဘာျဖစ္လို႔ ကေဒါင္းကို သံုးရတာလဲ ဦးေလး” “ဟ … ငါ့တူရ၊ ဂ်ပန္န႔အ ဲ တူတူ ျမန္မာျပည္ထက ဲ ို ထိုးေဖာက္ဝင္လာတဲ့ ဘီအိုင္ေအ ေခၚတဲ့ ဗမာ့လတ ြ ္လပ္ေရးတပ္မေတာ္ အလံမွာ ကေဒါင္းပံု ပါတယ္ေလကြာ” “ဟာ … ဟုတ္သားပဲ” “အဲဒါတင္ မကပါဘူး။ အဲဒီေခတ္ မတိုင္ခင္ကတည္းက တို႔ဗမာေတြက ကေဒါင္းကို အမ်ဳိးသားသေကၤတအျဖစ္ တြင္တင ြ ္ႀကီး သံုးေနပါၿပီ။ မင္းမွတ္မိမွာပါ။ မင္းတုန္းမင္းႀကီး ေငြဒဂၤါးစက္ရံုက သြန္းထုတ္လိုက္တာ ေဒါင္းပံု ပါတဲ့ ဒဂၤါး ‘ေဒါင္းဒဂၤါး’ မဟုတ္လားကြ”

“ဒီလိုဆိုေတာ့လည္း ဂ်ပန္အကူအညီနဲ႔

ေဒါင္းကို

ေရြးတာ

ေဆာ္ပေလာ္တီးလိုက္ရလို႔

သဘာဝက်တာေပါ့ေနာ္။ ဟိုေကာင္ေတြ

ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ

ေက်ာေကာ့ၿပီး

အျပဳတ္တိုက္ခ်င္ေနတဲ့

ေျပးေနတဲ့အခ်ိန္မွာ

သူတို႔ရ႕ဲ

အဂၤလိပ္ကို

ေဂ်ာ့ဘုရင္ပံုပါတဲ့

လက္က်န္တံဆိပ္ေခါင္းေတြကို ‘ကေဒါင္းပံု’ပါတဲ့ တံဆိပ္တံုးနဲ႔ ဖ်က္ရတာ အေတာ္ အရသာရွိမွာေပါ့ေနာ္ ဦးေလး” “ေအး … အရသာ ရွိမရွိ အသာထားဦး။ ပါးရိုက္ခံရ၊ ေခြၽးတပ္ဆခ ဲြ ံရ၊ စစ္ေၾကာင့္ ေသၾကရ၊ ေျပးၾကရ၊ ပုန္းၾကရနဲ႔ တကယ့္ကို ေခတ္ဆိုးႀကီး ျဖစ္ခဲ့တယ္ဆိုတာကိုေတာ့ ငါ့တူ သိထားရမယ္ေနာ” “ဟုတ္ကဲ့ပါ ဦးေလးရ။ ဒုတိယကမၻာစစ္အေၾကာင္း၊ ဂ်ပန္ေခတ္အေၾကာင္း ေက်ာင္းမွာ သင္ၾကရလို႔ သိထားၿပီးပါၿပီ” “ေအး … အဲဒီေခတ္ဆိုးႀကီးရဲ႕ အစပိုင္းမွာ အဂၤလိပ္လက္က်န္ တံဆိပ္ေခါင္းေတြကို ကေဒါင္းနဲ႔ ဖ်က္ၿပီး ေဗြေဆာ္ဦး သံုးတာေၾကာင့္ တို႔တံဆိပ္ေခါင္းေလာကမွာ ‘ေဒါင္း (Peacock)’ ဆိုၿပီး သပ္သပ္ ေလ့လာၾကရတယ္။ အဲဒီ ကေဒါင္း တံဆိပ္ရ႕ဲ ဒီဇိုင္းပံုကို လိုက္ၿပီး ဟသၤာတ (၁) (၂)၊ ေျမာင္းျမ (၁) (၂) (၃)၊ ဖ်ာပံု ဆိုၿပီး အမ်ဳိးမ်ဳိး ကြထ ဲ က ြ ္သာြ းတာကိုး။ ဒီဇိုင္းမွာ ေဒါင္းၿမီးကြက္ ဘယ္ႏွစ္ခုပါသလဲ၊ ေဒါင္း ေျခေထာက္ေတြရ႕ဲ အတိုအရွည္၊ အေနအထား အဲဒါေတြကို ၾကည့္ၿပီး အားလံုး ၆ မ်ဳိး ျဖစ္သာြ းေတာ့တာပဲ။ ေဒါင္းရဲ႕ အေရာင္ေတြကလည္း အနီ၊ အျပာ၊ အနက္၊ နက္ျပာရယ္လို႔ ရွိျပန္ေသးေတာ့ … အိုကာြ မူကေ ဲြ တြ အမ်ဳိးမ်ဳိး ျဖစ္ကုန္ေတာ့တာပဲ။ ငါ့တူ နားလည္လြယ္ေအာင္ ဒီပံုေတြကို ၾကည့္လိုက္က။ြ ရံုးသံုးတံဆိပ္ေခါင္းမွာ ဒီဇိုင္းတစ္မ်ဳိးကို သံုးတယ္။

ေဒါင္း (Peacock) တံဆိပ္ေခါင္းမ်ား (၁၉၄၂ ေမလ)

(ေဂ်ာ့ဘုရင္ပံုေပၚတြင္ ကေဒါင္းကို ထပ္ဆင့္ ရိုက္ႏွိပ္ထားသည္။)

ဟသၤာတ (၁)

ဟသၤာတ (၂)

ေျမာင္းျမ (၁)

ေျမာင္းျမ (၂)

M-3 ေျမာင္းျမ (၃)

ဖ်ာပံု

ရံုးသံုးတံဆိပ္ေခါင္း

ဂ်ပန္ေခတ္ ေဒါင္းတံဆိပ္ေခါင္း စာအိတ္

“အဲဒီေနာက္ေတာ့ စာပို႔လုပ္ငန္းကို တာဝန္ယူရတဲ့ ယာႏိုး (YANO) ဆိုတ့ဲ ဂ်ပန္စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ တစ္ေယာက္ရ႕ဲ ကိုယ္ပိုင္အမွတ္အသား (Personal Seal) ကို လက္ႏွိပ္တံဆိပ္တုံး ထုႏွိပ္ၿပီး တံဆိပ္ေခါင္းအျဖစ္ သံုးၾကရျပန္တယ္။ စစ္အတြင္း ဆိုေတာ့ အစစ အရာရာ ရွားပါးတယ္မဟုတ္လား။ လြယ္လယ ြ ္ရတဲ့ စာရြက္ညံ့ညံ့ေတြေပၚမွာ ျဖစ္သလို ရိုက္ထုတ္လိုက္တ့ဲ တံဆိပ္ေခါင္းေတြပါကြာ။ အဲ … မေရွးမေႏွာင္းမွာပဲ လယ္ထန ြ ္ေနတဲ့ လယ္သမားပံုန႔ဲ တံဆိပ္ေခါင္းလည္း ထုတ္ျပန္တယ္။ အဲဒါလည္း ဂ်ပန္လူမ်ဳိးတစ္ေယာက္က ကေယာ္ကမယ္ ျဖစ္သလိုဆလ ဲြ ိုက္တ့ဲ ဒီဇိုင္းပါကြာ။ ‘ယာႏိုး (YANO)’ ‘လယ္သမား (Farmer)’ ဆိုၿပီး ေနာက္ပိုင္း ေလ့လာသူေတြက အမည္ေပးထားၾကတယ္က။ြ ဒီမွာၾကည့္ အဲဒီ ၂ မ်ဳိးကို”

YANO

Farmer

ယာႏိုး (YANO)

လယ္သမား(Farmer)

၁၉၄၂ ဇြန္

၁၉၄၂ ဇြန္လ တြင္ ထုတ္ေဝၿပီး

၁၉၄၃ မတ္လတြင္ ဆင့္ တန္ဖိုးျဖင့္ ထပ္မံထုတ္ေဝသည္

“ဟုတ္တယ္ေနာ္ ဦးေလး။ စာရြက္လည္း ညံ့၊ ဒီဇိုင္းလည္း ညံ့ပ”ဲ

“ဂ်ပန္ေခတ္မွာ

အကုန္ရွားတယ္က။ြ

ေငြေၾကးလည္း

ေဖာင္းပြတယ္။

ရတဲ့စကၠဴနဲ႔

ျဖစ္သလို

ရိုက္ၾကတာတဲ့။

အဲ

…

ေနာက္တစ္မ်ဳိးကေတာ့ ဂ်ပန္ျပည္မွာ သံုးေနတဲ့ တံဆိပ္ေခါင္း ၁ဝ မ်ဳိးကို ယူလာၿပီး ျမန္မာျပည္မွာ သံုးတာကြ” “ဟင္ … ဘယ္လို သံုးလဲ ဦးေလးရ” “သူတို႔

ဂ်ပန္တံဆိပ္ေခါင္း

တို႔ျမန္မာျပည္တင္

မဟုတ္ပါဘူး၊

တန္ဖိုးေပၚမွာ အဲဒီတုန္းက

တို႔

ဗမာေငြေၾကးတန္ဖိုးကို

သူတို႔သိမ္းပိုက္ထားတဲ့

ထပ္ဆင့္ရိုက္ၿပီး

ႏိုင္ငေ ံ တြမွာ

သံုးတာေပါ့က။ြ

အဲဒီလိုပဲ

ဂ်ပန္ေတြက

လုပ္ၾကတယ္။

သူတို႔

ဂ်ပန္တံဆိပ္ေခါင္းေတြေပၚမွာ မင္နီ၊ မင္နက္၊ မင္ျပာေတြ သံုးၿပီး သက္ဆိုင္ရာႏိုင္ငံရ႕ဲ ေငြေၾကးတန္ဖိုးကို ထပ္ၿပီး ရိုက္လိုက္တာပဲ။ နမူနာေတြကို ဒီမွာၾကည့္”

ဂ်ပန္တံဆိပ္ေခါင္းေပၚတြင္ ျမန္မာေငြေၾကးတန္ဖိုး ထပ္ရိုက္ထားပံု

၁၉၄၂ စက္တင္ဘာလ

“ေနာက္ထပ္တစ္ခါ ‘ဗမာႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရ’ ဆိုတ့ဲ စာတန္းပါတဲ့ တံဆိပ္ေခါင္း ဆိုက္ႀကီးႀကီး တစ္လံုး ထုတ္လိုက္ေသးတယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္က ဘာလဲဆိုေတာ့ အဂၤလိပ္ ေဂ်ာ့ဘုရင္ပါတဲ့ တံဆိပ္ေခါင္းစာအိတ္ကို ဖံုးခ်င္လို႔ပ။ဲ ဒီမွာ ၾကည့္ပါဦးကြ”

ဗမာႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရ

၁၉၄၃ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၅

“ဟာ … ဗႏၶဳလ ခေမာက္န႔၊ဲ ဓားနဲ႔ လွံန႔ဲ အက်အနပါလား။ က်ေနာ္ေတာ့ ဒါေလးကို ခပ္ႀကိဳက္ႀကိဳက္ပ”ဲ “ေအးကြ … ဦးေလးလည္း ႀကိဳက္တယ္။ ဒီေနရာမွာ မွတ္သားစရာေလးက ဒီတံဆိပ္ေခါင္းေလးကို ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္စမ္း။ အဂၤလိပ္လက္ေအာက္က လြတ္ခါစ၊ ဂ်ပန္ေအာက္မွာ ေရာက္ေနဆဲ ျဖစ္ေပမယ့္ အဂၤလိပ္စာလံုး၊ ဂ်ပန္စာလံုး တစ္လံုးမွ မပါတဲ့ ပထမဆံုးေသာ ဗမာ့တံဆိပ္ေခါင္းလို႔ မွတ္တမ္းတင္ၾကရမယ္က”ြ “တျခား အဲဒီလို တံဆိပ္ေခါင္းေတြ ရွိေသးလို႔လား ဦးရဲ႕” “ဟ … ရွိတာေပါ့က၊ြ ငါ့တူကို ‘ထူးျခားေသာ တံဆိပ္ေခါင္းမ်ား’ဆိုတ့ဲ အခန္းက႑ေရာက္မွ အက်ယ္တဝင့္ ရွင္းျပမယ္။ ကဲ … အခုေတာ့ ဂ်ပန္ေတြေပးတဲ့ အတုအေယာင္ လြတ္လပ္ေရးေန႔ အထိမ္းအမွတ္ တံဆိပ္ေခါင္း ၃ လံုးကို ၾကည့္လိုက္ပါဦး”

၁၉၄၃ ၾသဂုတ္လ ၁ ရက္ေန႔ ဂ်ပန္ေခတ္ လြတ္လပ္ေရးေန႔ထုတ္ တံဆိပ္ေခါင္း ၃ မ်ဳိး

‘လြတ္လပ္ေရး’ စာလံုးအား ပံုေဖာ္ထုဆစ္ေနဟန္

သေျပပန္းႏွင့္ ဗမာ့ကာကြယ္ေရးတပ္မေတာ္အလံ

ဗမာ့ကာကြယ္ေရးတပ္မေတာ္ (ဘီဒီေအ) အလံ

“ဒါနဲ႔ ေနပါဦး ဦးေလးရ။ လြတ္လပ္ေရးအတု ေပးတာက ၾသဂုတ္လ ၁ ရက္ေန႔၊ တံဆိပ္ေခါင္း ထုတ္တာလည္း အဲဒီ ရက္မွာပဲေပါ့ေနာ္” “ေအးေလကြာ ဘာျဖစ္လို႔လ”ဲ “ဦးေလး ေျပာဖူးတယ္ေလ။ ၁၉၄၈ ဇန္နဝါရီ ၄ ရက္ေန႔မွာ အဂၤလိပ္ဆီက လြတ္လပ္ေရးရတဲ့အခါ ၂ ရက္ေနာက္က်ၿပီး ဇန္နဝါရီ ၆ ရက္ေန႔က်မွ တံဆိပ္ေခါင္း ထုတ္ႏိုင္တယ္ ဆိုတာေလ။ အဲဒါ သြားသတိရလို႔ပါ။ အခုဟာ က်ေတာ့ …” “ေအး … မင္း မွတ္ဉာဏ္ေကာင္းသားပဲ။ ဟုတ္တယ္က။ြ တကယ့္ လြတ္လပ္ေရးအစစ္ ရေတာ့ ၂ ရက္ေနာက္က်ၿပီးမွ ထုတ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ မင္းကို ေျပာဖူးသားပဲ။ ဘာေၾကာင့္လဆ ဲ ိုတာေတာ့ ဦးေလးမသိဘူး။ (လူႀကီးေတြ အလုပ္မ်ားေနလို႔ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္ ဆိုတာေလ)” “ဂ်ပန္ဆီက လြတ္လပ္ေရး ရၿပီးေတာ့ တံဆိပ္ေခါင္းေတြ အရည္အေသြး တက္လာမွာေပါ့ေနာ္ ဦးေလး” “မထူးပါဘူးကြာ။ ညံ့ၿမဲပါပဲ။ ကမၻာစစ္မီးႀကီးက ေတာက္ေနဆဲ ဖက္ဆစ္ေအာက္မွာ ျပားျပားဝပ္ေနရဆဲ၊ လြတ္လပ္ေရးကလည္း အတုႀကီး။ ကမၻာႀကီးမွာကလည္း ဖက္ဆစ္စနစ္၊ အာဏာရွင္စနစ္ေတြ ေခါင္းေထာင္ ထ ေနတဲ့အခ်ိန္မို႔ တို႔ျမန္မာျပည္မွာလည္း ‘အဓိပတိ’၊ ‘အာဏာရွင္’၊ ‘တေသြး-တသံ-တမိန္႔’ ဆိုတာေတြ ပလူပ်ံေနေတာ့တာေပါ့။ ဒီ စာအိတ္ကေလးကို ၾကည့္ပါဦးကြ။

၁၉၄၄ ခုႏွစ္က ‘တေသြး-တသံ-တမိန္႔’ ေဆာင္ပုဒ္ႏွင့္ စာအိတ္

“ေနာက္ထပ္ထုတ္တ့ဲ တံဆိပ္ေခါင္းေတြမွာ ဂ်ပန္စာေရာ ဗမာစာပါ ေတြ႔ရတယ္။ ဂ်ပန္ေတြရ႕ဲ ဂ်ာဗားကြၽန္း (Java) မွာ ပံုႏွိပ္ၿပီး ဒီဇိုင္းသေဘာအရ

ေတာ္ေတာ္ေလး

တိုးတက္လာတယ္။

ၾကည့္ေကာင္းလာတယ္လို႔

တံဆိပ္ေခါင္းေလာကမွာေတာ့ Java- ဂ်ာဗား လို႔ ေခၚတယ္။ ေအာက္မွာ ၾကည့္ပါဦး”

ဂ်ာဗား အမည္ရ တံဆိပ္ေခါင္း ၁ဝ လံုး

ေျပာလို႔ရမွာကြ။

အဲဒါေတြကို

၁၉၄၄ ေအာက္တိုဘာ ၁ ရက္တင ြ ္ ထုတ္ေဝသည္။

“အဲဒါအျပင္ ဂ်ပန္ေတြက ရွမ္းျပည္နယ္ကို သီးျခားခြထ ဲ ုတ္ခ်င္လို႔ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအရ မတူေအာင္ တံဆိပ္ေခါင္း သပ္သပ္ ထုတ္ေဝေသးတယ္။ ေနာက္ေတာ့မွ ျမန္မာျပည္မထဲ ျပန္ေပါင္းထည့္လိုက္ၿပီး အဲဒီ ရွမ္းျပည္နယ္ရ႕ဲ တံဆိပ္ေခါင္းေပၚမွာလည္း ‘ဗမာႏိုင္ငံေတာ္’ဆိုတဲ့ စကားလံုးကို ထပ္ရိုက္ၿပီး ထုတ္ေဝျပန္ေသးတယ္”

၁၉၄၄ ႏိုဝင္ဘာလ ၁ ရက္ေန႔ထုတ္ ရွမ္းျပည္နယ္ တံဆိပ္ေခါင္း ၇ လံုး

“အဲဒီေနာက္ေတာ့ မင္းသိတ့အ ဲ တိုင္းပါပဲကာြ ။ တို႔ျပည္သူေတြက ၁၉၄၅ မတ္လ ၂၇ ရက္မွာ ဂ်ပန္ကို စၿပီး တိုက္ထုတ္ၾကတယ္။ ဧၿပီလ ေနာက္ဆံုးပတ္မွာ ဂ်ပန္ေတြ ရန္ကုန္ၿမိဳ႔က တေကာင္တၿမီး မက်န္ ဆုတ္ခာြ သြားၿပီးတဲ့ေနာက္ အဂၤလိပ္/မဟာမိတ္ေတြ ျမန္မာျပည္ထဲ

ျပန္ဝင္လာခဲ့တယ္။

အဲဒီလိုန႔ဲ

၁၉၄၅

ၾသဂုတ္မွာ

ဂ်ပန္ျပည္ေပၚကို

အႏုျမဴဗံုး

၂

လံုး

ခ်ၿပီးတဲ့ေနာက္

ဒုတိယကမၻာစစ္ႀကီးလည္း အၿပီးသတ္ခ့တ ဲ ယ္။ တို႔ျပည္သူေတြလည္း အဂၤလိပ္ လက္ခုပ္ထက ဲ ို ဖုတ္လႈိက္ဖုတ္လႈိက္နဲ႔ ေမ်ာ့ေမ်ာ့ကေလး ျပန္ေရာက္သြားျပန္ေတာ့တာေပါ့။ အဂၤလိပ္က ကက္စ္ဘီ Civil Affairs Services (Burma) - CASB လို႔ ေခၚတဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးယႏၲရားႀကီးကို တခါ စက္ထပ္ႏႈိးၿပီး တို႔လူထုကို ‘ေမာင္း’ျပန္ေတာ့တယ္။ ဒီတခါေတာ့ တို႔ျပည္သူေတြက ႏိုင္ငံေရးနည္းနဲ႔ ထပ္ၿပီး တိုက္ၾကရျပန္တယ္။ ေအး

…

တံဆိပ္ေခါင္း

သမိုင္းေၾကာင္းကို

ဆက္ၿပီး

နည္းနည္း

ေျပာခ်င္လို႔ပါကြာ။

အဲဒီလို

အဂၤလိပ္ျပန္ဝင္လာေတာ့

အဂၤလိပ္တံဆိပ္ေခါင္းေတြလည္း ျပန္ၿပီး အသက္ဝင္လာျပန္ေတာ့တာေပါ့ကာြ ။ ျပန္ၿပီး သံုးၾကရတာေပါ့။ ဂ်ပန္ေခတ္အစမွာ ေဒါင္းရုပ္နဲ႔ အဖ်က္ခံထားရတဲ့ ေဂ်ာ့ဘုရင္ေခါင္းဟာ တခါ ျပန္ၿပီး ေပၚလာတာေပါ့။ ကဲ … အဲဒါေတြကို ေနာက္ေတာ့မွ ဆက္တာေပါ့။ ဒီ ဂ်ပန္ေခတ္ တံဆိပ္ေခါင္းေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ငါတူ ဘာသိခ်င္ေသးတုန္း” “အဲဒါေတြ က်ေနာ္ တစ္ခါမွ စံုစံုလင္လင္ မေတြ႔ဖူးေသးဘူး ဦးေလး။ ရွားလားဟင္။ ေစ်းေရာ ႀကီးသလား” “ရွားတယ္ ငါ့တူ။ ေစ်းလည္း ႀကီးတယ္။ တို႔ ျမန္မာတံဆိပ္ေခါင္းေတြထမ ဲ ွာ ရွာရအခက္ဆံုးနဲ႔ ေစ်းအႀကီးဆံုးပဲ” “ဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္ ဦးေလး” “မင္းပဲ စဥ္းစားၾကည့္ေလ။ ဂ်ပန္ေခတ္ကာလက တိုတယ္ေလကြာ။ ၃ ႏွစ္ေလာက္ပဲ ရွိတာ။ ေနာက္ၿပီး စစ္က ျဖစ္ေနေတာ့ တျပည္လံုး

က်ီးလန္႔စာ

တံဆိပ္ေခါင္းေတြလည္း

စားေနရတာ။ ‘ေန႔ျမင္

လူ႔အသက္ေတြကိုလည္း

ညေပ်ာက္’ေတြ

ျဖစ္ကုန္တာေပါ့။

ဖက္န႔ထ ဲ ုပ္ၿပီး ရွာလို႔မရ

ကပ္ဆိုးႀကီးထဲမွာ စုလို႔မရ

ေနရတာ။

ျဖစ္ကုန္ေတာ့တာေပါ့။

အဲဒီေတာ့ ေစ်းေတြ

ႀကီးကုန္ေတာ့တာေပါ့။ ဝယ္လို႔ရဖုိ႔ ေနေနသာသာ မင္းတို႔တေတြ ဓာတ္ပံုထမ ဲ ွာေတာင္ မျမင္ဖူးေတာ့ဘူး မဟုတ္လား။ စာအုပ္ေတြ၊ ကက္တေလာက္ေတြ မရွိတာလည္း ပါပါတယ္ကာြ ” “အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္တို႔ လူငယ္ေတြ ဘာလုပ္ရမလဲဟင္” “ဟာ … မင္းတို႔ ဝါသနာတူတ့ဲ လူငယ္ေတြ အတူတူ စုၿပီး ဖတ္ၾက၊ ေဆြးေႏြးၾက၊ သိတာေတြ အခ်င္းခ်င္း ဖလွယ္ၾက၊ အင္တာနက္မွာ ပံုေတြေတြ႔ရင္ သတင္းေတြေတြ႔ရင္ အခ်င္းခ်င္း လက္တို႔ၾက ေဝမွ်ၾကေပါ့က။ြ အဲဒါကို စြစ ဲ ၿဲြ မဲၿမဲ ထက္ထက္သန္သန္နဲ႔ လုပ္ရင္း တဖက္ကလည္း စုထားေဆာင္းထားတဲ့ လူႀကီးေတြဆီက ေမးၾက၊ ေတာင္းၿပီး ၾကည့္ၾက၊ ဓာတ္ပံုရိုက္ယူၾက။ ၿပီးေတာ့ ကက္တေလာက္ေတြ ဘာေတြ ထုတ္ၾကေပါ့” “ဦးေလးက ေျပာေတာ့သာ လြယ္တာ၊ က်ေနာ္တို႔မွာက ျခဴးတစ္ျပားမွ မရွိဘူး ဦးေလးရ။ တေန႔စားဖို႔ေတာင္ အႏိုင္ႏိုင္ရယ္”

“အားမေလွ်ာ့ပါနဲ႔ ငါ့တူရာ။ ကိုယ္လုပ္ႏိုင္တ့ဲ အဆင့္အထိ အရင္လုပ္ထားေပါ့။ ေနာက္အဆင့္က သူ႔ဘာသာ ျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္” “ဦးေလးနဲ႔ ေတြ႔ရတာ နည္းနည္းေတာ့ အားတက္လာသလိုပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ …” “ေဟ့ … ဒါေပမယ့္ေတြ ဘာေတြ လုပ္မေနနဲ႔။ ဒီေန႔လုပ္ရမွာ ဒီေန႔ၿပီးေအာင္ လုပ္ထားကြ။ အဲဒါဆို မနက္ျဖန္ဆိုတာ အလိုလို အဆင္ေျပသြားလိမ့္မယ္။ ဟုတ္ၿပီလား။ ဒီေန႔ေခတ္ အေျခအေနႀကီးမွာ ဦးေလးလည္း မင္းကို ဒီအႀကံပဲ ေပးတတ္တယ္။ ကဲ ကဲ … ၾကြေပေတာ့၊ ေနာက္လမွ တခါ ထပ္ဆံုၾကစို႔”