Saborni Hram Svetog Oca Nikolaja U Karlovcu

IDENTITET broj 133., april 2009.

duhovni zov

SABORNI HRAM SVETOG OCA NIKOLAJA U KARLOVCU

Saborni hram Svetog oca Nikolaja u Karlovcu nakon miniranja i potpunog rušenja 1993. godine ponovno je obnovljen i vraćen mu je prvobitan izgled Napisao i snimio: NIKOLA CETINA

U međurječju četiriju rijeka- Korane, Kupe, Mrežnice i Dobre podignut je u 16. vijeku renesansni grad Karlovac u obliku šesterokratne zvijezde, podijeljene na 24 pravilna prostorna bloka kao tvrđava za obranu od Turaka. Bilo je to na posjedu velikaške obitelji Zrinski, a sam grad Karlovac (Carlstadt) dobiva ime po svom osnivaču, austrijskom nadvojvodi Karlu Habsburškom. Zbog opasnosti od turskih prodora izgradnju grada su osiguravali Srbi iz Žumberka, koji su u to vrijeme već bili austrijski vojnici. Kada je Karlovac sagrađen ti vojnici su razmješteni u Tounj, Zvečaj i Slunj, a već 1585. godine se u Karlovcu spominju dvije srpske porodice - Nikole Vukanovića i Petra Popovića, koji je kao bogati trgovac bio biran u gradsko vijeće. Uvođenjem Vojne Krajine 1746. godine u Karlovac se naseljava više srpskih porodica. U dostupnim zapisima se spominju kao kaladžije - što označava čovjeka ribara, koji kala i suši prijesnu ribu -. Ovi Srbi kaladžije i trgovci su u to vrijeme živjeli na Zrinskom trgu, koji se po njima i nazvao “ Vlaški plac.” Vjerski život pravoslavnih stanovnika Karlovca oživljava dolaskom Danila Jakšića za episkopa gornjokarlovačkog, koji je u Karlovac slao po jednog kaluđera iz manastira Gomirje da obiđe pravoslavne Srbe koji 1752. godine blagoslovom episkopa u jednoj kući uređuju sebi kapelu. Godine 1763. episkop Danilo postavlja u Karlovcu prvog stalnog sveštenika i to gomirskog kaluđera Sofronija Mamulu. Povoljnije prilike za pravoslavnu crkvu u Karlovcu nastaju dolaskom podmaršala Mikašinovića, pravoslavnog Srbina za zamjenika komandanta grada. Tadašnji gornjokarlovački episkop Petar Petrović uspijeva 1775. godine za novog sveštenika u Karlovcu postaviti Lazara Polojca. Proglašenje Karlovca slobodnim kraljevskim gradom imućni trgovci odlučiše iskoristiti da sebi naprave pravoslavni hram. Nastojanjem episkopa Jovana Jovanovića 1785. godine dobijaju dozvolu za gradnju crkve. Zemljište kupuju od Ferdinanda Bulića za 3000 forinti i 12 cekina, a crkvu je po svojim nacrtima gradio poznati karlovački graditelj Josip Štiler. Crkvu posvećenu Svetom ocu Nikolaju osvetio je 9. marta 1803. godine episkop Petar Jovanović. Ikone je izradio poznati slikar Arsa Todorović. Za gradnju crkve utrošeno je 30.000 forinti, a sredstva su prikupili članovi crkvene opštine karlovačke i srpski trgovci iz Karlovca i Trsta. Po svojoj gra-



diteljskoj vrijednosti (kasnobarokni stil) i unutrašnjoj opremljenosti bila je u to vrijeme jedna od najljepših pravoslavnih crkava. U njoj su služila dva sveštenika, od kojih je jedan bio i tamošnji učitelj. Kao prvi učitelj i sveštenik spominje se Danilo Maslić. Po popisu iz 1783. godine u Karlovcu su bile “53 srpsko- pravoslavne duše”, a 1790. već 130 duša, a svoje kuće su tada imali: Atanas Kostić, Mihajlo Božić, Jovan Kostić, Atanasije Janković, Kuzman Svilokos, Petar Trifić, Mihajlo Basarović, Nikola Malivuk, Kosta Ligda, Riste Sadžak, Jefto Tatomirović, Ilija Žigić i Dmitar Musulin. Broj Srba u Karlovcu je stalno rastao pa ih je po popisu iz 1991. godine bilo 14. 529. Početkom 90-ih godina Srbi iseljavaju i iz Karlovca pa ih po popisu iz 2001. godine ima samo 5.076, od kojih su se 4.414 izjasnili kao pripadnici pravoslavne crkve. Tokom Drugog svjetskog rata saborni hram Sv. oca Nikolaja bio je devastiran. Iz hrama su bili odnešeni svi bogoslužni predmeti, ali hram nije bio srušen, već je bio pretvoren u skladište opljačkane srpske imovine. Nakon rata hram je, koliko je to bio moguće, obnovljen i osposobljen za bogosluženje. Međutim, noći 28/29 decembra 1991. godine hram je miniran i teško oštećen. Ponovno je devastiran i opljačkan, a 19. juna 1993. godine od posljedica uzastopnog miniranja urušili su se zvonik i krov, te dio zidova. Terorističkim aktom 25. decembra 1993. godine stručno je u centru grada miniran veći dio zgrade gornjokarlovačke eparhije i crkvene opštine karlovačke. Na ruglo grada Karlovca ove ruševine u centru grada još stravično strše opominjući odgovorne za nebrigu prema pravoslavnim svetinjama. Upornošću episkopa dalmatinskog Fotija, koji je administrirao upražnjenom gornjokarlovačkom eparhijom 2001. godine pokrenuta je inicijativa za obnovom hrama Sv. oca Nikolaja, a nastavlja se i dolaskom episkopa Gerasima za novog episkopa gornjokarlovačkog. Unatoč brojnim problemima crkva je obnovljena i, koliko je to bilo moguće, vraćena u svoj prvobitni izgled 2007. godine zahvaljujući ponajviše upornom karlovačkom parohu protojereju-stavroforu Dušku Spasojeviću. Njegovim premještajem u Zagreb brigu oko potpunog dovršenja hrama preuzeo je novi karlovački paroh jerej Slaviša Simaković, čije služenje je posebno svečano 19. decembra kada se na hramovsku slavu Sv. Nikolu po tradiciji u tom velebnom hramu okuplja veliki broj vjernika.

IDENTITET broj 133., april 2009.