Rij verder Waanzin der lafheid Annick je was te jong de zoveelste te jong je leven werd uitdooft als het schitteren zou moeten in een jeugdig leven met glimlachen en opgroeien in een ongekende maatschappij wederom een wereld verloren in razernij wit zijn de marsen der onmacht en geweldloosheid smeekbedes aanhoort en op zijn tippen loopt een land zullen je vrienden nu alleen fietsen gaan of rij je op het jagerspad der hemelen verlicht met kaarsen aan elke zijde ouders die een kind moeten afstaan aan moord is niet zo snel verwoord slaap zacht rust eeuwig