Opinie Gerard Rooijakkers

Toeristenpest Met

alleen bourgondisch,

gezellig

en

gastvrij

redden we

het in Brabant niet meer in de toeristensector. we

onszelf

ook mogen vinden,

de

toerist wil

Hoe goed

meer

kwaliteit met een goede balans tussen samenhang diversiteit in het aanbod. Brabantse ondernemers

en

en

falen in dat opzicht.

overheden

De Brabantse

campings

zijn

één grote

eenheidsworst.

inventiever zijn, komen de kampeerders terug. Kritische woorden van brancheorganisatie Recron over de dramatisch teruglopende resultaten in de Noord-Brabantse toeristensector over 2008. Toeristen leken altijd zowat als vanzelf te komen als een zwerm trekvogels die op vaste plekken neerstrijkt. De afgelopen jaren zijn er veel ondernemers geweest die hiervan een graantje wilden meepikken. Met name in de herstructurering van het buitengebied werd toèrisme beschouwd als een belangrijke nieuwe economischè drager. Maar dit zogeheten agrotoerisme is, alle goede bedoelingen ten spijt, telkens meer van hetzelfde. In Alleen

als ondernemers

plaats van varkenspest krijgt Brabant met andere woorden te maken met toeristenpest, 'simpelweg door onvoldoende kwaliteit in het aanbod. Wie

zich

liet

verrassen

door deze uitkomst

heeft de

afgelopen jaren zitten slapen. Beleidsmakers en her inrichters hebben de mond vol van toeristischrecreatieve voorzieningen die kunnen bijdragen om het

platteland te revitaliseren. kwaliteit van het landschap. gereduceerd

tot parkachtige

Gewezen

Maar de

wordt daarbij op de natuur in Brabant is

zones tussen de steden.

Een

weinig avontuurlijk landschap dat langs uitvalswegen door gemeenten

nog steeds wordt verrommeld

ruimteverspillende

industrieterreinen

met daarnaast

in een soort

tweede

randstad van Nederland.

Terwijl iedereen er het erover eens is dat het platteland een transformatie doormaakt van productielandschap naar consumptielandschap. Gewend als we zijn om in monocultuur te produceren, willen we de

toeristische

consument

laten consumeren. De provincie

als het ware ook in monocultuur

had grootse plannen

profileren

met Vincent van

verloren

en

-

tijdens zijn

genoeg ook verguisde

-

Gogh

leven

om

Noord-Brabant te

als boegbeeld.

Deze

in Brabant ironisch

zoon zou ingezet moeten worden

om

de

provincie te 'branden' zoals dat in marketingjargon heet. We hebben er niet veel meer van vernomen, en dat is maar goed ook. Van Gogh

is weliswaar

een wereldmerk,

maar

dat moet wel passen bij je imago en hetgeen je te bieden hebt. Laat ze in Nuenen en Zundert daarmee aan de slag gaan, maar voor andere regio's leidt dit tot een krampachtige positionering die veeleer de aanwezige

kwaliteiten verloochent

dan

versterkt. Een opvallend gegeven in de recente cijfers is dat toeristen tijdens hun verblijf in Brabant aanzienlijk minder monumenten en musea bezoeken dan in andere provincies. De vrijetijdsorganisatie Uit in Brabant wijst erop dat er meer verbindingen gelegd moeten worden tussen toerisme, uitgaan en cultuur. Een analyse die ik volledig deel, maar de oplossing waar men mee komt is typerend voor de sector: we gaan nu een website maken waar al het aanbod met een paar muisklikken te benaderen is. Het is precies hetzelfde als het foldervirus waar de VVV's sinds jaar en dag aan leiden; namelijk vanuit een aanbodgericht perspectief samenhang proberen aan te brengen in een papieren en (inmiddels ook) virtuele werkelijkheid. Ondertussen wordt het adagium van de beleveniseconomie beleden. De toerist die hunkert naar beleving zal met die website weinig geholpen zijn, hoe goedbedoeld en nuttig die ook moge zijn.

Daarnaast

wil

vrijetijdssector

men met de

om de

tafel

ondernemers

uit

de

zitten. Ook niet visie ook regie wil gaan

gaan

verkeerd, gesteld dat men met voeren vanuit een klantgericht perspectief. Je zou met andere woorden beter met de toeristen aan tafel kunnen gaan zitten, maar" die vullen hun vrije tijd uiteraard liever anders in. Uit andere onderzoeken weten we vrij precies dat we niet over 'de' toerist moeten spreken, maar heel gedifferentieerde doelgroepen moeten bedienen. Daarnaast stelt de recreant steeds hogere eisen aan

kwaliteit

service; vrije tijd is immers 'quality time' geworden. Veel bezoekers willen actief iets beleven en ervaren; een gebied ondergaan in zijn waarachtige dimensies. Marketing is daarbij belangrijk, maar dan gebaseerd op waarden die men werkelijk kan bieden zonder en

holle, ronkende retoriek die

de eenheidsworst krampachtig

moet oppimpen. De

betreft

in Noord-Brabant

toeristensector

is

zwak wat

klantgerichte ketenbenadering die zich specifiek op doelgroepen richt. We beschikken over fantastisch cultureel, sociaal en landschappelijk kapitaal in regio's met een heel verschillend karakter. een

Mobiliseer deze kapitalen door intelligente koppelingen aan te bieden bij wijze van netwerken waar de consument

zijn

eigen,

heel specifieke

keuzen

in

kan maken.

eenheidsworsten, maar laat het product moment

bieden.

van consumptie

Geen

ontstaan op het

door flexibele kaders

aan

te

hebben we

Daarvoor

niet alleen creatieve ondernemers nodig, maar ook een overheid die de regio niet stelselmatig cultureel wil onterven, maar juist dient te versterken. In het Land van Ravenstein wil men, "

.

met het Museum voor Religieuze

Kunst als spil, zo'n Dat staat haaks op een provincie

netwerk gaan realiseren. die serieus overweegt om zo'n instelling

onder

te brengen

in een Bosch museum. Monocultuur zijn we in Brabant goed in.

en

eenheidsworst,

daar

Gerard Rooijakkers Deze

opiniebijdrage

Gerard Rooijakkers

is

bij geleg nheid

SRE-wandelroutenetwerk

te

op de

gebaseerd vandaag

toespraak.die

van de opening van het

[zaterdag

13

juni] houdt

Helmond.

L(9->.1 V ,

k

ev-e/l

\yVt: } f

l./J _.Jjl"'\.-r1lJ

k(A.M,vt.LA-

{.·4.{ 'L 'c{

VU , , L'rY"\

CL/

d- r

§'