op een heuvel ver weg, zie 'k een ruw houten kruis, 't is het beeld van schande en smart. en ik klem m'aan dat kruis, want daar stierf eens mijn heer, om te helen gebrook'nen van hart. o dat ruw oude kruis door de wereld veracht, dat heeft wond're bekoring voor mij. want voor mij ook droeg hij het naar bang golgotha, om te maken van zonde mij vrij. aan dat ruw oude kruis blijf ik immer getrouw, en ik deel in zijn schande en hoon, want als 'k volg, waar hij leidt, heeft god thuis mij bereid, wwn schoon onverwelkbare kroon. koor: daarom min ik dat tot verwinnaar 'k ja, ik klem m'aan tot omhoog ik het
ruw, oude kruis, zal staan voor gods troon, dat ruw oude kruis, ruil voor een kroon.