Na Aa Pha

ဘန္ေကာက္ နအဖသံရံုးက ပြဲစားမ်ားအေၾကာင္း (မတင္တင္ျမ) ဗန္ေကာက္

နအဖသံရံုးကို

စာရြက္စာတမ္းကိစၥလုပ္ဖို႔

သြားခဲ့မယ္ဆိုရင္

သံရံုး၀န္ထမ္းမ်ားကို

မေတြ႔ရပဲ သူတို႔လြတ္ထားတဲ့ ပြဲစားေတြကို အရင္ ရင္ဆိုင္ရမွာပါ။ ပြဲစားေတြ

၅-၆

ေယာက္ေလာက္ရွိပါတယ္

မနန္းေအး၊

ကိုသန္းေဇာ္၊

အားမင္းနဲ႔

အျခားနာမည္မသိတဲ့ သူ ေတြရွိတယ္ အဲဒီအထဲမွာ တူးတူးနဲ႔ သူဇာ ဆိုတဲ့ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ အဆိုးဆံုးပဲ။ ျမန္မာစကား မတတ္တဲ့ တိုင္းရင္းသားေတြ လာခဲ့ရင္ေတာ့ သူတို႔အတြက္ပြဲေတာ္ႀကီးပဲေပါ့။ အရင္တံုးကေတာ့ မခ်ိ တို႔ မစန္းစန္း၀င္း တို႔ဆိုတဲ့ ပြဲစားေတြ ၆ ေယာက္ေလာက္ရွိတယ္။ အခုေတာ့ အဲဒီပြဲစားေတြက ကိုယ္တိုင္မလာ ေတာ့ဘူး၊ ကုမၼဏီေတြဖြင့္ၿပီးေတာ့ ရံုးထိုင္ပဲလုပ္ေတာ့တာ၊ လက္ရွိ ပြဲစားေတြဟာ သူ႔တို႔တပည့္ေတြပဲေလ။ ထိုင္းႏိုင္ငံသားနဲ႔

လက္ထပ္ဖို႔အတြက္

လိုအပ္တဲ့

စာရြက္စာတမ္းေတြကို

သံရံုးက

ထပ္ဆင့္

ေထာက္ခံဖို႔လို အပ္ခဲ့လို႔ နအဖသံရံုးကို သြားရင္ သူတို႔နဲ႔အရင္ေတြ႔ရမယ္၊ သူတို႔နဲ႔မႀကံဳလို႔ လြတ္ၿပီး ေကာင္တာေရာက္သြားခဲ့ရင္ ေတာင္မွ နအဖ သံ၀န္ထမ္းက ``မသူဇာ ဒီမွာတစ္ေယာက္ ရွင္းလိုက္ပါဦး`` ဆိုၿပီး လြဲေပးေလ့ရွိတယ္။ အဲဒီလို အကြက္မ်ဳိး၀င္လာၿပီဆိုရင္ေတာ့ မသူဇာ တို႔ပြဲၾကမ္းၿပီ ``ရွင္မသိဘူးလား သံရံုးမွာ ေထာက္ခံဖို႔ဆိုတာ ျမန္မာႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဌာနရဲ့ ေထာက္ခံခ်က္လိုတယ္၊ အဲဒါပါမွ သံရံုးက ေထာက္ခံေပးတာ၊ မွတ္ထားဦး၊ ဒီမွာ နမူနာၾကည့္ထား ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဌာနက ထပ္ဆင့္ေထာက္ခံ ေပးထားတဲ့ တံဆိပ္တံုး၊ ဒီအတံုးမပါရင္မရဘူး၊ နားလည္ရဲ့လား`` အသံအေန အသံထားနဲ႔ ထိုင္းလိုေျပာၿပီး ေငါက္ပါေတာ့တယ္။ အေျပာခံရသူက ျမန္မာႏိုင္ငံက ရွမ္းတိုင္းရင္းသားေလ၊ ရွမ္းလိုပဲတတ္တာပါ။ ထိုင္းလို ကေတာ့ ရွမ္းစကားနဲ႔ နီးစပ္မွဳရွိလို႔ သူတို႔ေတြဟာ မ်ားေသာအားျဖင့္ ထိုင္းလိုတတ္ၾကပါတယ္။ ျမန္မာလို ကလြဲရင္ေပါ့။ အားရေအာင္ ေငါက္ၿပီးေတာ့မွ ´´အမွန္ကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံျခားေရးကလည္း အပ်ဳိျဖစ္ေၾကာင္း ေထာက္ခံစာကို ၿပီးသည္အထိ

ေထာက္ခံခ်က္မေပးေတာ့ဘူး၊ အားလံုးၿပီးေအာင္လုပ္ေပးမယ္၊

ဒါေပမဲ့ ၃၅၀၀၀

လုပ္ခ်င္ရင္

နည္းလမ္းရွိတယ္၊

ဘတ္ေပးရမယ္၊

ပတ္စပို႔မိတၱဴနဲ႔

လက္ထပ္ မွတ္ပံုတင္

မူရင္းပဲေပး´´ဆိုၿပီး ပတ္ခၽြဲႏွပ္ခၽြဲ လုပ္ပါေတာ့တယ္။ ``ကၽြန္မမွာ ဗီဇာကလည္းကုန္ေတာ့မယ္၊ ျမန္မာလိုလည္းနားမလည္၊ ရေအာင္ပဲ ကူညီေပးပါ အစ္မရယ္၊ ေတာင္းတဲ့ ေငြကိုေပးပါ့မယ္`` မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ ရွမ္းမေလးက ရွမ္းသံ၀ဲတဲ့ ထိုင္းစကားနဲ႔ ေတာင္းပန္ရွာ ပါတယ္။ ျမန္မာစကားတတ္တဲ့သူ အတြက္ေတာင္မွ တစ္ခ်ဳိ႕ကိစၥေတြမွာ အဲဒီပြဲစားေတြကိုပဲအားကိုးရတယ္။ ``ကၽြန္မတို႔က သံရံုးက လိုအပ္တာေတြကို အားလံုးလုပ္ေပးေနရတာ၊ ကြန္ျပဴတာလိုရင္ ကြန္ျပဴတာ ၊

သူတို႔လိုအပ္တာ အားလံုးကို လုပ္ေပးရတယ္၊ ေန႔ဆိုလည္း ေန႔အလိုက္၊ ညဆိုလည္း ညအလိုက္ ေကၽြးေမြး ထားရတယ္`` ပြဲစားတစ္ေယာက္ကေျပာတာ။ ပြဲစားအမည္ဗ်ည္းထိုးထားၿပီး လွဴထားတဲ့ကြန္ျပဴတာတစ္လံုးကေတာ့ ႏိုင္ငံသားဌာနမွာေပၚတင္ႀကီး ထားပါတယ္၊

အဲဒီကြန္ျပဴတာကို

အရာရွိဆိုတဲ့

ထိပ္ေျပာင္ေျပာင္နဲ႔

လူကေတာ့

အၿမဲတမ္းဂိမ္းေဆာ့

ေနတာေတြ႔ေနရ ပါတယ္။ စေန တနဂၤေႏြေန႔ေတြမွာ ပြဲစားေတြနဲ႔ ၊ ပြဲစားေတြငွားေပးတဲ့ ဘင္ကားနဲ႔ ႏိုင္ငံသားဌာနက နအဖ သံတမန္မ်ား နယ္ကို ေပ်ာ္ပဲြစားထြက္ေလ့ရွိတယ္။ တနဂၤေႏြေန႔ ညေနပိုင္းတိုင္း သံတမန္ေတြကိုျပန္ပို႔တဲ့ ပြဲစားကားေတြ သံရံုးေရွ႕မွာ ျပည့္ေနတာပဲ။ ``ေထာက္ခံစာလုပ္ေပးတဲ့ဆရာက

မိန္းမရန္ကုန္ျပန္သြားလို႔၊

အဲဒါေၾကာင့္

သူ႔အခန္းမွာ

လိုအပ္တာေလး ေတြစီစဥ္ေပးရတယ္`` သံရံုး၀င္းထဲက ထြက္လာတဲ့ မသူဇာတို႔ လင္မယား ရဲ့အေျပာ။ ``လက္မွတ္ထိုးမဲ့

ဆရာမရွိဘူး၊ ေလဆိပ္သြားေနလို႔၊ အစည္းအေ၀းရွိလို႔၊ ဗီအိုင္ပီရွိေနလို႔``

ဒါေတြဟာ နအဖ သံတမန္ေတြ ေငြလိုၿပီဆိုရင္ သံုးေနက် လက္သံုးစကားေတြပါ၊ အဲဒီလိုအေျခအေနမွာ ပြဲစားေတြနဲ႔သာ ေပးလိုက္ ခ်က္ခ်င္းရပါတယ္။ ``ကၽြန္ေတာ္နာမည္ တူးတူး ပါ၊ သံရံုးက ၀န္ထမ္းပဲ၊ ကၽြန္ေတာ္အကိုတစ္ေယာက္က အထဲမွာ ထိုင္တယ္။ တင္ေအာင္ၾကည္လို႔ေခၚတယ္၊ ခင္ဗ်ား အဆင္မေျပတာရွိရင္ေျပာပါ ကၽြန္ေတာ္လုပ္ေပးမယ္´´ ပြဲစားေတြကို ေန႔စဥ္ ရံုးတက္ရံုးဆင္းခ်ိန္ သံရံုးထဲမွာ ထိုင္ေနတာကို ေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္။ မနက္ပိုင္းမွာ ဆန္ျပဳတ္ဆို ဆန္ျပဳတ္၊ ေန႔လည္ပိုင္းမွာ ထမင္း၊ အဆာေျပစားဖို႔အတြက္ လက္ဘက္ရည္ မုန္႔၊ အားလံုး အဆင္သင့္၊ ဖုန္းကဒ္ပါ ၀ယ္ေပးလိုက္ေသးတယ္၊ လိုခ်င္တာအကုန္ေျပာ၊ နအဖသံ၀န္ထမ္းေတြ အတြက္ အားလံုးျဖစ္ေစရမယ္။ အဲဒီလိုႀကိဳးကိုင္ထားတဲ့ သံရံုးပြဲစားေတြ ထိုင္းလို ေကာင္းစြာေျပာႏိုင္ၾကပါတယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕က တရုပ္လိုေျပာႏိုင္တယ္၊ တစ္ခ်ဳိ႕က ေတာင္ႀကီးရွမ္းလို ေျပာႏိုင္တယ္။ ဘန္ေကာက္က နအဖသံရံုးမွာ ထိုင္းလိုေကာင္းေကာင္းေျပာႏိုင္တဲ့ ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္ စကားျပန္ တစ္ေယာက္ေတာ့ရွိပါတယ္၊ သူ႔ကို အသံုးျပဳမယ္ဆိုရင္ အျပင္က ပြဲစားေတြလို ပြဲခ ေတာင္းလို႔မျဖစ္ဘူး၊ ပြဲစားေတြက တဆင့္ ပြဲခေတာင္းခိုင္းေတာ့ နအဖသံတမန္ေတြအတြက္ အမွဳမပတ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့။ ``ခင္ဗ်ားတို႔ သံရံုးကိုလာရင္ သံရံုး၀န္ထမ္းကိုပဲ ဆက္သြယ္ပါ၊ အျပင္ကလူနဲ႔ ဆက္သြယ္ဖို႔မလိုဘူး၊ ခင္ဗ်ားေျပာတဲ့ တူးတူးဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သံရံုးက ၀န္ထမ္းမဟုတ္ဘူး၊ ခင္ဗ်ားပဲြစားနဲ႔လုပ္ထားရင္ ပြဲစားနဲ႔ပဲသြားရွင္းပါ၊

ခင္ဗ်ားတို႔

အဆင္ေျပလို႔

အလုပ္ျဖစ္ခဲ့ရင္

သံရံုးေတာင္သိလိုက္မွာမဟုတ္ဘူး၊

အဆင္မေျပေတာ့မွ သံရံုးကို တိုင္တာ ေတာတာ လုပ္လာတယ္၊ ခင္ဗ်ားတို႔ ႏွစ္ဦး ႏွစ္ဖက္ သေဘာတူ ၿပီးလုပ္တဲ့ကိစၥကို သံရံုးက ၀င္ပါလို႔ မျဖစ္ဘူး`` သံအရာရွိဆိုတဲ့သူက ထိုင္းလိုပီပီသသ ေျပာႏိုင္တဲ့ ဘာသာျပန္ကတဆင့္ ေျပာလိုက္ေသးတယ္။

နအဖအစိုးရနဲ႔ သံရံုးေတြက ေသာက္ခ်ဳိးမေျပတဲ့ စည္းကမ္းကန္႔သတ္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံ ေရာက္ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ထိုင္းလူမ်ဳိးေတြနဲ႔ အိမ္ေထာင္က်၊ ခေလးေတြရတာ ေတာင္မွ တရား၀င္လက္ထပ္ခြင့္မရၾကပါဘူး။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ ထိုင္းမွာ ဘ၀ပ်က္သြားတဲ့ ျမန္မာအမ်ုဳိးသမီးေတြ ဒုနဲ႔ေဒးပါ။

ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ

ႏိုင္ငံျခားသားတစ္ေယာက္

ႏိုင္ငံသားနဲ႔လက္ထပ္

ႏိုင္ဖို႔

မိခင္ႏိုင္ငံသံရံုးက

လက္ထပ္ထားျခင္းမရွိေၾကာင္း (အပ်ဳိ/လူပ်ဳိျဖစ္ေၾကာင္း) ေထာက္ခံစာလိုအပ္ပါတယ္။ အဲဒီေထာက္ခံစာကို နအဖသံရံုးက တိုက္ရိုက္မထုတ္ေပးပါ၊ ပြဲစားနဲ႔ပဲ အပ္ၿပီး လုပ္ခိုင္းမွရပါတယ္။ လုပ္ပံုလုပ္နည္းကေတာ့ ၁။ ရန္ကုန္က တရားရံုးမွာ လုပ္မဲ့သူရဲ့ မွတ္ပံုတင္ မူရင္းနဲ႔ ပြဲစားက အပ်ဳိ/လူပ်ဳိျဖစ္ေၾကာင္း က်မ္းက်ိန္ထြက္ ဆိုခ်က္ကိုယူပါတယ္၊ က်မ္းက်န္လႊာမွာ ထိုင္းႏိုင္ငံရဲ့ တည္ဆဲဥပေဒအရ သတ္မွတ္ထားတဲ့အခ်က္ေတြ အားလံုး ပါ၀င္ဖို႔လိုတယ္။ လုပ္မဲ့သူက ဘန္ေကာက္မွာပါ၊ မွတ္ပံုတင္ပဲ ရန္ကုန္ေရာက္သြားတာပါ။ ၂။ ႏွစ္ဆယ့္ငါးက်ပ္တန္ အခြန္ေခါင္းပါတဲ့ စာခ်ဳပ္ေပၚမွာလုပ္ထားတဲ့ အဲဒီက်မ္းက်ိန္လြာကို ယူၿပီး ဘားလမ္း ထဲက ဆိုင္တစ္ဆိုင္ဆိုင္မွာ ဘာသာျပန္ ႏိုႀတီလုပ္ရပါတယ္။ ၃။ ႏိုႀကီလုပ္ထားတဲ့ က်မ္းက်ိန္လြာကို ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဌာန ရန္ကုန္ (ယခုက်ပ္ေျပး)မွာ ထပ္ဆင့္ ေထာက္ခံ။ ၄။ အဲဒါေတြၿပီးသြားေတာ့မွ ထိုင္းကိုပို႔ေပးၿပီး ဘန္ေကာက္က နအဖ သံရံုးမွာ ထပ္ဆင့္ ေထာက္ခံ။ ၅။ အဲဒါၿပီးေတာ့မွ ထိုင္းဘာသာကိုျပန္ဆိုၿပီးေတာ့ ထိုင္းႏိုင္ငံ ေကာင္စစ္ဌာနရဲ့ ထပ္ဆင့္ေထာက္ခံခ်က္ယူ။ အဲဒါေတြၿပီးေတာ့မွ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာရွိတဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးရံုး တစ္ခုခုမွာ လက္ထပ္ႏိုင္ပါတယ္။ နအဖ အစိုးရရဲ့ ေသာက္သံုးမက်တဲ့ စည္းကမ္းေတြေၾကာင့္ အဲဒီလို အဆင့္ဆင့္ လုပ္ေဆာင္ ခ်က္ေတြကို အခ်ိန္ကုန္ေငြကုန္ ပြဲစားနဲ႔စကားမ်ားခံၿပီး လုပ္ရေပမဲ့ အစပိုင္းမွာ အဆင္ေျပေနပါေသးတယ္။ ၁၉၉၅ ခုေနာက္ပိုင္းေရာက္ေတာ့ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဌာန ထပ္ဆင့္ေထာက္ခံမွဳ လုပ္မေပးေတာ့ပါဘူး။ နအဖ

ႏိုင္ငံျခားေရးဒု၀န္ႀကီး

ဦးေမာင္ျမင့္က

ဒီလက္ထပ္စာခ်ဳပ္ေတြကို

ေထာက္ခံမေပးဖို႔

တားျမစ္ထားတယ္ လို႔ နအဖ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဌာန အသိုင္းအ၀ိုင္းကဆိုပါတယ္။ အဲဒီအခ်က္က နအဖ သံ၀န္ထမ္းေတြနဲ႔ ပြဲစားေတြအတြက္ စားေပါက္လမ္းေတြျဖစ္လာပါတယ္။ ဇာတ္လမ္းေလးတစ္ပုဒ္ပါ၊ ေတာင္ႀကီးရွမ္းမေလးတစ္ေယာက္ဆိုရင္ ခင္ပြန္းျဖစ္တဲ့ ထိုင္းအမ်ဳိးသား တစ္ဦးနဲ႔ အတူ ခေလး ၂ ေယာက္ ကို လက္ဆြဲၿပီး သံရံုးကိုေရာက္လာပါတယ္။ ေထာက္ခံစာလုပ္ေပးတဲ့ ေကာင္တာက နအဖ ၀န္ထမ္း စားဖား က ``မသူဇာ´´ လို႔လွမ္းေခၚၿပီး လြဲေပးလိုက္ပါတယ္။ မွတ္ပံုတင္ မူရင္း၊ ပတ္စပို႔ မိတၱဴ၊ အိမ္ေထာင္စုမိတၱဴ ဘတ္ေငြ ၃၅၀၀၀ (သံုးေသာင္းငါးေထာင္)ေပးလိုက္တယ္၊ တစ္လ အတြင္းမွာ

စာရြက္စာတမ္းေတြ ထြက္လာတယ္။ နအဖ ႏိုင္ငံျခားေရးတံဆိပ္၊ နအဖ သံရံုးတံဆိပ္ေတြနဲ႔

အတူ၊ ထိုင္းႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဌာနက စတစ္ကာနဲ႔ တံဆိပ္ထုထားတာေတြ အားလံုးအျပည့္အစံုပါတယ္။ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ထဲက အုပ္ခ်ဳပ္ေရးရံုးကို ပြဲစားလင္မယားေခၚသြားတယ္ လက္ထပ္စာခ်ဳပ္မွာလက္မွတ္ထိုး

တယ္ အဆင္ကိုေျပလို႔ ၊ အခုဆိုရင္ တစ္ႏွစ္ဗီဇာရသြားပါၿပီ၊ အဲဒီအမ်ဳိးသမီးက အမည္ရင္းကိုမေဖၚျပဖို႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ပြဲစားေတြကိုပဲ အရမ္းေက်းဇူးတင္ရမွာပါ၊ မဟုတ္ရင္ ဒီအမ်ဳိးသမီးဟာ ေတာင္ေက်ာ္ ဘ၀နဲ႔ ထိုင္းႏိုင္ငံ ထဲမွာ ဘာအခြင့္အေရးမွမရပဲ တစ္သက္လံုးေနသြားရမွာပါ။ အခုေတာ့ သူရပိုင္ခြင့္ရွိတဲ့ အခြင့္အေရးေတြအားလံုးကို တရား၀င္ရရွိႏိုင္ပါၿပီ။ ေနာက္ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ကေတာ့ ဘားအံက ကုရင္လူမ်ဳိးမိန္းခေလး သူကေတာ့ ၄ လေလာက္ ရွိတဲ့

ဗိုက္ႀကီးကို

လြယ္ထားတယ္၊

ရန္ကုန္မွာ

ပတ္စပို႔လုပ္ၿပီး

ဗီဇာနဲ႔၀င္လာတာ၊

ဘတ္ေငြ

၅

ေသာင္းေလာက္ ကုန္သြားတယ္လို႔ဆိုတယ္။ အရင္ကေတာ့ ေတာင္ေက်ာ္နဲ႔ ေနတာ ဘန္ေကာက္ နအဖ သံရံုးက ပြဲစား ညႊန္ေပးလိုက္တဲ့ ရန္ကုန္ကလူတစ္ေယာက္နဲ႔ လုပ္တာပါ။ ဘန္ေကာက္ျပန္ေရာက္လာေတာ့ နအဖသံရံုးက ပြဲစားက သံအမတ္ႀကီးစီမွာ လက္ထပ္ေပးမယ္၊ ခဏေစာင့္ပါ၊ သိပ္မၾကာခင္မွာ အဆင္ေျပ သြားလိမ့္မယ္၊ ခဏခဏ ဒီကိုလာမေနနဲ႔လို႔ေျပာတယ္၊ တစ္လေက်ာ္လာၿပီ အဆင္မေျပ ေသးဘူး၊ ပြဲစားကို ျပႆနာရွာမွ ျဖစ္ေတာ့မယ္ ဆိုတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ဖုန္းဆက္ေတာ့ ခင္ဗ်ားစာရြက္ေတြ ရၿပီလို႔ ေျပာပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူလည္း အဆင္ေျပသြားပါတယ္။ ပြဲစားနဲ႔ေတာ့ အႀကိမ္ႀကိမ္ ရန္ျဖစ္လိုက္ရတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ လက္ထပ္စာခ်ဳပ္လက္မွတ္ထိုးၿပီးတာ ၁ ႏွစ္ေက်ာ္ရွိပါၿပီ၊ သူကလည္း အခုေတာ့ ပြဲစားကိုပဲ ေက်းဇူးတင္ေနသူပါ။ ဇာတ္လမ္းကေတာ့ တူပါတယ္။ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းမတူပါဘူး၊ ေပးလိုက္ရတာလည္းမတူပါဘူး။ ပထမဇာတ္လမ္းက အထက္မွာေဖၚျပထားတဲ့ အခ်က္ေတြအတိုင္း တသေ၀မတိမ္း တူေအာင္လုပ္ ထားတာ၊

အျခားစာရြက္စာတမ္းေတြမွာ

ထုထားတဲ့

တံဆိပ္တံုးေတြနဲ႔ယွဥ္ၾကည့္ရင္

အတူတူပါပဲ၊

သက္ဆိုင္ရာဌာန အသီးသီးရဲ့ တံဆိပ္အစစ္ေတြခ်ည္းပါပဲ၊ ပြဲစားေတြေတာ္ၾကပါတယ္။ အားလံုးတူေအာင္ လုပ္ႏိုင္တဲ့

အရည္အခ်င္းရွိတယ္။

က်မ္းက်ိန္ထားတဲ့စာသားကေတာ့

ကၽြန္မသည္

အိမ္ေထာင္မရွိသူ

အပ်ဳိ/လူလြတ္ တစ္ဦးျဖစ္ေၾကာင္း သေဘာရိုးျဖင့္ထြက္ဆိုပါသည္ ဆိုတဲ့အခ်က္ပါတယ္။ အဲဒီလို စာသားမ်ဳိးေတြကို ၁၉၉၅ ခုႏွစ္ကစၿပီး နအဖ ႏိုင္ငံျခားေရးရံုးက ထပ္ဆင့္ေထာက္ခံခ်က္ မေပးေတာ့ ဒုတိယဇာတ္လမ္းမွာသံုးတဲ့ စာရြက္စာတမ္းပံုစံကတစ္မ်ဳိးျဖစ္သြားတယ္၊ မည္သူ မည္၀ါ၏ သမီးျဖစ္သူသည္ အက်င့္စာရိတၱေကာင္းေၾကာင္း၊ မည္သည့္ေနရာတြင္ ေနထိုင္ေၾကာင္း လက္ထပ္ရန္ ျပႆနာမရွိေၾကာင္း ဆိုတဲ့ စာသားကို သံုးတယ္၊ နအဖ ႏိုင္ငံျခားေရးရံုးမွာ ထပ္ဆင့္ေထာက္ခံခ်က္ ယူတဲ့အခါ စာရြက္စာတမ္း အမ်ဳိးအစားက အက်င့္စာရိတၱေကာင္းေၾကာင္းေထာက္ခံခ်က္ ဆိုတဲ့ေခါင္းစဥ္ ေအာက္မွာ၀င္တယ္၊ အပ်ဳိျဖစ္ေၾကာင္း ေထာက္ခံစာမဟုတ္ဘူး၊ အဲဒီ လက္ထပ္ရန္ ျပႆနာမရွိေၾကာင္း ဆိုတဲ့စာသားနဲ႔ပဲ ထိုင္းႏိုင္ငံရဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးရံုးမွာ လက္ထပ္ ဖို႔အဆင္ေျပေအာင္လုပ္ၾကတယ္။ နအဖအစိုးရ သံ၀န္ထမ္းနဲ႔ ပြဲစား ခြဲမရပါဘူး ၊ ေငြရရင္ ဘာကိုမဆိုလုပ္ေပးပါတယ္။ မရဘူးလို႔ ေျပာထားၿပီး ေတာင္မွ ပြဲစားကိုေပးလိုက္ရင္ အဆင္ေျပေအာင္လုပ္ေပးတတ္ပါတယ္။

ေနာက္တစ္ေခါက္ ဘန္ေကာက္ နအဖ သံရံုးရဲ့ ျပည္၀င္ခြင့္ ဗီဇာဌာနက ပြဲစားနဲ႔ သံတမန္တို႔ရဲ့ လာဒ္စားမွဳ မ်ားကို ထုတ္ေဖၚတင္ျပပါ့မယ္။