Myanmar Economy A Comparative View

ျမန္မာ႕စီးပြားေရး ႏိွုင္းယွဥ္ သံုးသပ္ခ်က္ (က)

ေခတ္မီဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေသာ ႏိုင္ငံေတာ္တစ္ရပ္ တည္ေဆာက္ေရး (၁) ကမၻာ႕ႏိုင္ငံမ်ားအၾကား ပုခံုးခ်င္းယွဥ္ ဂုဏ္ယ၀ ူ န္႕ၾကြားစြာ ရပ္တည္ႏိုင္ေသာ ေခတ္မီဖြ႕ံျဖိဳး

တိုးတက္သည္႕ ႏိုင္ငံေတာ္ တစ္ရပ္ ျဖစ္ေပၚလာေရးသည္ ျမန္မာႏိုငင ္ ံ၏ အဓိက ရည္မွန္းခ်က္ ပန္းတိုင္ၾကီး ပင္ ျဖစ္သည္။ စီးပြားေရး ရႈေထာင္႕မွ ၾကည္႕မည္ဆိုပါက ၄င္းရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္ ေအာင္ျမင္ျဖစ္ထြန္း လာေရးတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အေနျဖင္႕ ေျခလွမ္းမည္မွ် လွမ္းရန္ လိုအပ္ေနပါေသးသနည္း။

1

အထူးသျဖင္႔

ယခုလက္ရွိ အေနထားအရ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ အာရွ ႏိုင္ငံမ်ား အၾကားတြင္ မည္သည္႕ အေနအထား၌ ရပ္တည္ေနပါသနည္း။ (၂) ဤစာတမ္းတြင္ (၁) rate of GDP (၂) GDP growth rate in relation to gross domestic investment (၃) GDP structure (၄) level of per GDP capita (၅) pattern of household consumption expenditure (၆) commodity composition of exports (၇) inflation rate and (၈) exchange

rate

ယွဥရ ္ ပ္တည္ႏိုင္ေရး

စသည္တို႕အား ဟူေသာ

ေဆြးေႏြးသံုးသပ္တင္ျပထားပါသည္။

ရည္မွန္းခ်က္

အကဲျဖတ္လ်က္ တိုးတက္ေကာင္းမြန္ေနပါသည္

ပန္းတိုင္အရ

အမ်ားႏွင္႕

ျမန္မာတစ္ႏိုင္ငံတည္းအား

ပုခံုးခ်င္း သီးျခား

သင္႕ေလၽာ္မွန္ကန္ေသာ လမ္းေၾကာင္းတစ္ခုေပၚသို႕

ေရာက္ရွိေနပါသည္ဟု အကဲျဖတ္ခ်က္ေပးရန္ မလံုေလာက္ပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ လက္ရွိ အေျခအေနအား ျပီးခဲ႕ေသာ

ကာလအပိုင္းျခား

တစ္ခုအတြင္း၌

တျခားေသာႏိုင္ငံမ်ားႏွင္႔

ႏႈိင္းယွဥ္

ခ်ိန္ထိုးလၽက္

သံုးသပ္ခ်က္ေပးမွသာ လံုေလာက္မည္ ျဖစ္ပါသည္။ ေဒသတြင္း ေပါင္းစည္းေရးႏွင္႕ မူ၀ါဒပိုင္းဆိုင္ရာ ျခံဳငံုသံုးသပ္မွဳမ်ားအတြက္ ႏွိုင္းယွဥ္သံုးသပ္ျခင္း ရႈေထာင္႕မွ ခ်ဥ္းကပ္ အေျဖရွာထားပါသည္။ (၁) GDP Growth Rate (က)

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ေကာင္းမြန္ေသာ ထုတ္ကုန္စြမ္းေဆာင္ရည္ (၃) ျမန္မာႏိုင္ငအ ံ ပါအ၀င္ အာရွႏိုင္ငံမ်ား၏ ယခု ေထာင္စုႏွစ္သစ္၏ ျပီးခဲ႕ေသာ ကိုးႏွစ္တာ

ကာလအတြင္း Real GDP Growth Rate အား Table A1 (Statistical annex page 40) တြင္ ေဖာ္ျပထားပါသည္။ ၄င္းဇယားတြင္ ႏိုင္ငံမ်ားအား (၁) ပူေႏြးဆဲ စက္မွဳျဖစ္ထြန္း ႏိုင္ငံမ်ား (Newly Industrializing Economies NIEs (၂) ဒုတိယ မ်ိဳးဆက္ ပူေႏြးဆဲ စက္မွဳျဖစ္ထြန္း ႏိုင္ငံမ်ား ( Second

1

Becoming a modern developed nation that brings dignity and self-respect to the people of Myanmar will involve more than viewing matters from an economic perspective. It will require better social organization, political maturity, an active civil society, greater transparency and accountability, improved governance, rule of law, and capability and willingness to abide by internationally accepted codes of conduct and rules of good behaviour. These broader issues, however, lie beyond the scope of this paper and are not taken up here.

Page 1 of 52

Tier NIEs) 2 (၃) အျခားဖြ႔ံျဖိဳးဆဲ ႏိုင္ငံမ်ား ႏွင္႕ (၄) ဖြံ႔ျဖိဳးမွု အနည္းဆံုး ႏိုင္ငံမ်ား ဟူ၍ ေလးအုပ္စု ပိုင္းျခား ထားပါသည္။ (၄) ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ GDP စြမ္းေဆာင္ရည္သည္ ေကာင္းမြန္ေၾကာင္း ကိန္းဂဏန္း

Table

A1

တြင္

အုပ္စုတြင္း ႏိုင္ငံမ်ားႏွင္႕ ႏွုိင္းယွဥ္ပါက

ႏွိုင္းယွဥ္ေဖာ္ျပထားပါသည္။ တရား၀င္

အခ်က္အလက္မ်ားအရ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏

GDP

တိုးႏွုန္းသည္

ထုတ္ျပန္ထားေသာ

လြန္ခဲ႕ေသာ

ကိုးႏွစ္တာ

ကာလအတြင္း ဆယ္ျပည္႕ကိန္းတစ္ခုသို႔တိုင္ ႏွစ္စဥ္ တိုးတတ္ ျဖစ္ထြန္းခဲ႕သည္ကို ေတြ႕ရပါသည္။ ႏိုင္ငံ၏ ပ်မ္းမွ် GDP Growth Rate သည္ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္မွ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္အတြင္း ၁၂.၆ ရာခိုင္ႏွုန္းရွပ ိ ါသည္။ ဖြ႕ံျဖိဳးဆဲ အာရွႏိုင္ငံ ေလးအုပ္စု၏ အဆိုပါ ကာလအတြင္း ႏွစ္စဥ္ ပ်မ္းမွ် GDP တိုးႏွုန္းသည္ ၄.၉ ရာခိုင္ႏွုန္းမွု ၆.၄ ရာခိုင္ႏွုန္း အတြင္းရွိရာ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ GDP Growth Rate သည္ ၄င္းႏိုင္ငံမ်ား၏ တိုးႏွုန္းထက္ ႏွစ္ဆရွိသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ (ခ)

ကာလအလိုက္ ကိန္းဂဏန္းမ်ားအရ GDP Growth (၅)

ယခင္႕ယခင္

ကာလမ်ား၌

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္

ကိန္းဂဏန္းမ်ား

ေကာက္ယူျခင္း၊

စမ္းစစ္အေျဖရွာျခင္း စသည္တို႕အား ျပဳလုပ္ခဲ႕ပါသည္။ ဥပမာအားျဖင္႕ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ လြတ္လပ္ေရး ရရွိသည္႕

ကာလရွိ

National

Accounts

Data

မ်ားကို

ၾကည္႕ျမင္ႏိုင္ပါသည္။

ႏိုင္ငံအလိုက္

ႏွိုင္းယွဥ္မွုမ်ားအျပင္ ႏွစက ္ ာလအလိုက္ GDP တိုးႏွုန္းအားလည္း Table A2 (annex page 41) တြင္ ဆက္လက္၍ ေဖာ္ျပထားပါသည္။ (၆)

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏

ရရွိသည္႕ကာလ

၁၉၄၈

ႏွစ္ေျခာက္ဆယ္

ခုႏွစ္မွ

ကာလ

၂၀၀၈/၂၀၀၉

အတြင္း

ဘ႑ာႏွစ္အထိ

GDP

တိုးႏွုန္းအား

ျခံဳငံုမိေစရန္

လြတ္လပ္ေရး

Table

A2

တြင္

ေဖာ္ျပထားသည္။3 သံုးသပ္ရလြယ္ကူေစရန္ ေဒတာမ်ားအား ေျခာက္ဆယ္ျပည္႕ႏွစ္၊ ခုနစ္ဆယ္ျပည္႕ႏွစ္၊ ရွစ္ဆယ္ျပည္႕ႏွစ္၊ ကိုးဆယ္ျပည္႕ႏွစ္၊ ရာစုႏွစ္သစ္ ဟူ၍ ပိုင္းကန္႕ ေဖာ္ျပထားသည္။ (ဂ)

၁၉၄၈ ခုႏွစ္မွ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္အတြင္း Double digit Real GDP Growth (၇) GDP Growth အား ဆယ္ျပည္႕ကိန္းထိ တိုးတက္ျဖစ္ထြန္းလာခဲ႕သည္မွာ ၁၉၉၀/၂၀၀၀

ခုႏွစ္မွ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ထိ ဆယ္ႏွစ္တာ ကာလရွိျပီျဖစ္ပါသည္။ ၄င္း Double Digit GDP Growth သည္ လြတ္လပ္ေရးရျပီး ကာလမ်ားအတြင္း တိုင္းျပည္၏ တိုးတက္မွုျဖစ္စဥ္ကို ေဖာ္ျပေနပါသည္။ (၈) ထိုကဲ႕သို႕ တိုးတက္လာခဲ႕သည္မွ ၁၉၉၀ ျပည္႕ႏွစ္ေနာက္ပိုင္းမွ ျဖစ္ပါသည္။ (၉) လြတ္လပ္ေရးရျပီး ႏွစ္ငါးဆယ္ကာလႏွင္႕ ရာစုႏွစ္သစ္မတိုင္မီ ကာလမ်ားအတြင္း Double Digit GDP Growth ကို ၁၉၅၀ ၊ ၁၉၅၆ ၊ ၁၉၆၂၊ ၁၉၆၄ ႏွင္႕ ၁၉၆၇ ခုႏွစ္မ်ား၌ တစ္ၾကိမ္စီ 2

The three countries Indonesia, Malaysia and Thailand have often been designated as "second generation" or "second tier" NIEs. See Danny M. Leipzinger and Vinod Thomas, The Lessons of East Asia: An Overview of Country Experience (Washington, D.C.: World Bank, 1993). 3 Fiscal year in Myanmar extends from 1 April to 31 March. Hence, fiscal year 2008/2009 (or fiscal 2008) will cover the period from 1 April 2008 to 31 March 2009.

Page 2 of 52

ေတြ႕ရွိခဲ႕ရဖူးသည္။ အဆိုပါ

Double

Digit

GDP

Growth

မ်ားကို

Negative GDP Gowth

ေပၚထြက္ခဲ႕ေသာ ႏွစ္မ်ား၏ အေနာက္ (သို႕မဟုတ)္ ေရွ႕ႏွစ္မ်ားတြင္ ေတြ႕ရွိရသည္။ ဥပမာ - ၁၉၅၀ ခုႏွစ္၏ Real GDP Growth မွာ ၁၂.၅% ျဖစ္ျပီး ၄င္း မတိုင္ခင္ႏွစ္ ၁၉၄၉ ခုႏွစ္ႏွင္႕ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္မ်ား၏ Real GDP Growth မ်ားမွာ -၅% ႏွင္႕ -၁၀% အထိ က်ဆင္းခဲ႕သည္ကို ေတြ႕ရမည္ျဖစ္သည္။ ထို႕အတူ ၁၉၆၂ တြင္ေတြ႕ရေသာ ၁၃% GDP Growth သည္ ၁၉၆၃ ခုႏွစ္တြင္ -၆.၁% ထိတိုင္ က်ဆင္းသြားခဲ႕သည္ကို ေတြ႕ရသည္။ (၁၀) ၁၉၉၉/၂၀၀၀ ခုႏွစမ ္ ွစတင္၍ Double Digit GDP Growth ကို စဥ္ဆက္မျပတ္ ေတြ႕ရွိလာခဲ႕ပါသည္။ (ဃ)

GDP တိုးႏွုန္း ႏွင္႕ စုစုေပါင္း ျပည္တြင္း ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမွု (GDP Growth and Gross Domestic Investment GDI) (၁၁) ရာစုႏွစ္သစ္ အတြင္း ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ စီးပြားေရးေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားႏွင္႕ ပတ္သက္၍

ေနာက္ထပ္ အျငင္းပြားဖြယ္ရာ ကိစၥရပ္ တစ္ခုသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ျမင္႕မားေသာ GDP Growth ကို ရယူထားႏိုင္သည္႕အျပင္ စုစုေပါင္း ျပည္တြင္းထုတ္ကုန္ ႏွင္႕ စုစုေပါင္း ျပည္တြင္း ရင္ႏွီးျမွဳပ္ႏွံမတ ွု ို႕၏ အခ်ိဳးမွာ အျခား အုပ္စုတြင္း ႏိုင္ငံမ်ားႏွင္႕ ႏွုိင္းယွဥပ ္ ါက နည္းပါး ေနေသးျခင္းေၾကာင္႕ပင္ျဖစ္သည္။ ၄င္းကို Table A3 တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။ ၂၀၀၀-၂၀၀၇ ခုႏွစ္အတြင္း အျခားအာရွႏိုင္ငံအားလံုးေပါင္း၏ ပ်မ္းမွ် GDI မွာ ၄င္းတို႕GDP ၏ ၂၄.၄% တည္ရွိေနခ်ိန္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ GDI မွာ ႏိုင္ငံ႕GDP ၏ ၁၂.၄% သာရွိသည္ကို ေတြ႕ရွိရသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမ်ားထက္ ႏွစ္ဆသာလြန္ေသာ Real GDP Growth ကို GDI အခ်ိဳးထက္၀က္ျဖင္႕ ရယူထားျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ (၁၂) လြန္ခဲ႕ေသာ ဆယ္စုႏွစ္ ငါးစုႏွစ္ ႏွင္႕ ရာစုႏွစ္သစ္ အတြင္း ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ GDP ႏွင္႕ GDI အတက္အက်ကို Table A4 (annex page 44) တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။ (၁၃) ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ယခင္က ဖြံ႕ျဖိဳးမွု အနည္းဆံုး ႏိုင္ငံတစ္ခု မဟုတ္ခဲ႕ေၾကာင္းကိ ုTable A4 တြင္ေဖာ္ျပထားေသာ ၁၉၅၀ ျပည္႕ႏွစ္မ်ားဆီမွ GDP Growth 6% ႏွင္႕ GDI အခ်ိဳး ၁၉% တို႕မွ သက္ေသခံလ်က္ရွိပါသည္။ (၁၄) ၁၉၆၀ျပည္႕ႏွစ္ ႏွင္႕ ၁၉၇၀ျပည္႕ႏွစ္မ်ား အတြင္းတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ စီးပြားေရးသည္ ဗဟိုခ်ဳပ္ကိုင္ အမိန္႕ေပး စီမံခန္႕ခြဲအုပ္ခ်ဴပ္ေသာ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ႏွင္႕ ျမန္မာမွဳျပဳ ဆိုရွယ္လစ္၀ါဒ “ Burmese

Way

to

Socilism”

စနစ္တို႕၏

လက္ေအာက္တြင္

ယိုယြင္း

ပ်က္စီးခဲ႕ရသည္။

၄င္းကာလမ်ားအတြင္း ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ Real GDP Growth သည္ ႏွစ္စဥ္ ၃% မွ ၄% ထိထိုးက်သြားခဲ႕ျပီး GNI အခ်ိဳးသည္လည္း ၁၂% မွ ၁၃% အထိ ထိုးက်သြားခဲ႕ပါသည္။ (၁၅)

လြန္လပ္ေရးရျပီးကာလသမိုင္း၌

၁၉၈၀

ျပည္႕ႏွစ္မ်ားသည္

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏

အဆိုးဆံုးႏွစ္ကာလမ်ားျဖစ္သည္။ ၁၉၈၀ ျပည္႕ႏွစ္ အေစာပိုင္းကာလမ်ားတြင္ တိုင္းျပည္၏ Real GDP Growth သည္ ၅%၊ ၈% ထိ တိုးတက္ျဖစ္ထြန္းျပီး ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈ GDP ၏ ၂၁ -၂၂ ရာခိုင္ႏႈန္း Page 3 of 52

ေရာက္ခဲ့သည့္တိုင္

အစေကာင္းခဲ႕ေသာ္လည္း

ဆူပူလွဳပ္ရွားမွုမ်ားေၾကာင္႕

ကနဦး

ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုလံုးစာအတြက္ သို႕ေသာ္လည္း

GDI

ပ်မ္းမွ်

အခ်ိဳးမွာ

ႏိုင္ငံေရး

ႏွင္႕

အေျခအေနမွာ GDP

ပ်မ္းမွ်

ကေသာင္းကနင္းျဖစ္မွုႏွင္႕

ျပန္လည္

တိုးႏွုန္းသည္

တစ္ႏွစ္လွ်င္

လူမွုေရး တစ္ႏွစ္လွ်င္

၁၆%

သြားခဲ႕သည္။4

ငံု႕လွ်ိဳး

ရွိခဲ႕ျပီး

၁.၉%

၄င္းမွာ

သာရွိခဲ႕သည္။

ထိုကာလအတြက္

အေတာ္အတန္႕ျမင္႕မားသည္ဟု ဆိုႏိုင္သည္။ ၁၉၈၇ ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ United Nations ၏ သတ္မွတ္ခ်က္အရ ဖြံ႕ျဖိဳးမွုအနည္းဆံုး ႏိုင္ငံမ်ားစာရင္းထဲ ပါ၀င္ခဲ႕ေလသည္။ ထိုမွတဖန္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္ လမ္းစဥ္ (Burmase Way to Socialism) ကို စြန္႕လႊတ္ခဲ႕ျပီး ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္ (Market-oriented) ကို က်င္႕သံုးကာ သမိုင္းသစ္တစ္ခုကို ဖြင္႕လွစ္ခဲ႕ေလသည္။ (၁၆)

၁၉၉၀ျပည္႕ႏွစ္

အေစာပိုင္းႏွစ၀ ္ က္တြင္

အေျခတည္ခဲ႕ေသာ

စီးပြားေရး

မြမ္းမံတည္ေဆာက္မွုေၾကာင္႕ တိုင္းျပည္၏ GDP Growth သည္ ၆% ႏွင္႕ GDI ratio သည္ ၁၃.၆% ထိ တိုးတတ္ျဖစ္ထြန္းလာခဲ႕သည္။ (၁၇) လြတ္လပ္ေရး ရရွိသည္႕ ကာလ ၁၉၄၈ခုႏွစ္မွ ၁၉၉၀ ျပည္႕ႏွစ္ ကာလမ်ားထိ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ GDP

Growth

ႏွင္႕စပ္လ်ဥ္း၍

မည္ကဲ႕သို႕

သံုးသပ္

ေ၀ဖန္ခ်က္

ေပးမည္နည္း။

သမားရိုးက်

ေတြးၾကည္႕မည္ဆိုလွ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံကဲ႕သို႕ စိုက္ပ်ိဳးေရးကို အဓိကအားထားေနရေသာ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ အေနျဖင္႕ ျပည္တြင္းျပည္ပမွ ရိုက္ခတ္လာေသာ အျဖစ္ပ်က္ေျပာင္းလဲမ်ား၏ ရိုက္ခတ္မွု ဒဏ္ကို မည္သို႕မွ် ခုခံကာကြယႏ ္ ိုင္စြမ္းရွိလိမ္႕မည္ဟု ယံုၾကည္ႏိုင္မည္ မထင္ပါ။ တိုင္းျပည္တစ္ျပည္၏ GDI အခ်ိဳးထက္ သဘာ၀ ေဘးဒဏ္ႏွင္႕ လူသားတို႕ဖန္တီးေသာ ေဘးအႏ ၱရာယ္မ်ား၊ သဘာ၀က ေပးေသာ ဆုလာဘ္မ်ား၊ ၁၉၅၀ ျပည္႕ႏွစ္မ်ားဆီမွ ကိုရီးယား စစ္ပြဲ၏ ရလဒ္ စီးပြားေရးစန္းပြင္႕မွုကဲ႕သို႕ ျဖစ္ရပ္မ်ား စသည္တို႕သည္ တိုင္းျပည္ (၁၈)

တစ္ျပည္၏

စီပြားေရး

သို႕ေသာ္

တိုးတက္ဖြ႕ံျဖိဳးလာခဲ႕ေသာ အက်ံဳးမ၀င္ေတာ႕သည္ကို

အေျခအေနအား

အထက္ပါ ျမန္မာ႕စီးပြားေရး

ေတြ႕ရပါသည္။

မ်ားစြား

အဆံုးျဖတ္

အေၾကာင္းျခင္းရာမ်ားသည္ အေျခေနအား မ်က္ေမွာက္ေခတ္

ေပးႏိုင္ပါသည္။ ရာစုႏွစ္သစ္တြင္း

ရွုျမင္သံုးသပ္ရာ၌ ကာလတြင္

မည္သို႕မွ်

ျခိမ္းေျခာက္ေနေသာ

ေဘးအႏ ၱရာယ္ဆိုး တစ္ခုျဖစ္သည္႕ ကမၻာၾကီး ပူေႏြးလာျခင္း (Global Warming)သည္ ရာသီဥတု ဆိုးရြား ေဖာက္ျပန္ျခင္းဟူေသာ အက်ိဳးဆက္ကို ျဖစ္ေပၚေစပါသည္။ ယခုကဲ႕သို႕ ႏွစ္ဆယ္႕တစ္ရာစုအတြင္း၌ စိုက္ပ်ိဳးေရး ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ အေနျဖင္႕ ဆယ္ႏွစ္ဆက္တိုက္ သီးႏွံအထြက္ႏွုန္း ေကာင္းမြန္ေနေစဖို႕ရာ မည္သို႕မွ် မျဖစ္ႏိုင္ပါ။ ထို႕ေၾကာင္႕ ၁၉၉၀ ျပည္႕ႏွစ္မ်ားဆီမွ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ GDP Growth ၆.၁% သည္ ရာစုႏွစ္သစ္၌ ၁၂.၆% ထိ ႏွစ္ဆ ထိုးတတ္သြားခဲ႕ျခင္းႏွင္႕၊ ပ်မ္းမွ် GDI အခ်ိဳး ၁၂.၄ %ျဖင္႕ ၁၀ ႏွစ္တာခန္႕

ေရရွည္တည္တံ႕ေနျခင္းမွာ

အျငင္းပြားဖြယ္ရာပင္ျဖစ္ပါသည္။

အဆိုပါ

ကိစၥရပ္အတြက္

ျဖစ္ႏိုင္ေျခႏွစ္ခုမွာ ႏိုင္ငံေရး အေျခအေနႏွင္႕ ကိန္းဂဏန္းပိုင္းဆိုင္ရာ တြက္ခ်က္မအ ွု ရတို႕ ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ (၁၉) GDP Growth အား ပံုေသ တိုးျမွငထ ႔္ ားျခင္းမွာ ႏိုင္ငံေရးအရ တိုင္းျပည္ သာယာ၀ေျပာမွုကို ထင္ဟပ္ျပသ ေစလိုျခင္းေၾကာင္႕ ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ 4

See U Myint, "Myanmar's GDP growth and investment: lessons from a historical perspective", in Monique Skidmore & Trevor Wilson, Dictatorship, Disorder and Decline in Myanmar (Canberra: Australian National University, 2008); pp. 51-60.

Page 4 of 52

(၂၀) ကိန္းဂဏန္းပိုင္းဆိုင္ရာ တြက္ခ်က္မအ ွု ရဟု ဆိုရာတြင္ တိုင္းျပည္၏ စီးပြားေရး၊ လူမွဳေရး ညႊန္ကိန္းမ်ားအား

GDP

အခ်ိဳးျဖင္႕သာ

တြက္ခ်က္ေဖာ္ျပေလ႕ရွိပါသည္။

အဆိုပါ

ညႊန္ကိန္းမ်ား

တြက္ခ်က္ရာ၌ ပိုင္းေျခအျဖစ္ ထားရွိေသာ GDP သည္ ေငြေၾကးေဖာင္းပြမွုရွိပါက ညႊန္ကိန္းမ်ားအေပၚ Downward Bias ကို ျဖစ္ေပၚေစပါသည္။ Downward Bias ဆိုသည္မွာ ပိုင္းေျခမွ စားကိန္း GDP တန္ဖိုးမ်ားလာေလေလ စားလို႕ရေသာ ရလဒ္တန္ဖိုးမွာ အခ်ိဳးအစားအလုိက္ နည္းသြားေလေလ ျဖစ္ျခင္းကို ဆိုလိုပါသည္။ ထို႕ေၾကာင္႕ တရား၀င္ ထုတ္ျပန္ထားေသာ ႏိုင္ငံေတာ္ စာရင္းဇယားမ်ားအရ ျမင္႕မားေသာ Real GDP Growth သည္ GDI အခ်ိဳးအား ေလွ်ာ႕က်သြားေစျခင္းမွာ အံ႕အားသင္႕ဖြယ္ရာ ကိစၥရပ္တစ္ခု မဟုတ္ဟု ဆိုႏိုင္ပါသည္။ ထို႕ေၾကာင္႕ အျခားေသာ အုပ္စုတြင္း ႏိုင္ငံမ်ားႏွင္႕ ႏွုိင္းယွဥ္ပါက ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ Export/GDP အခ်ိဳး၊ Industrial value added/GDP အခ်ိဳး ႏွင္႕ အျခားေသာ စီးပြားေရး လူမွဳေရး ညႊန္ကိန္း တန္ဖိုးမ်ားသည္ နည္းပါးလ်က္ရွိေၾကာင္း ေတြ႕ရေပသည္။

5

(၂၁) သို႕ေသာ္ ထိုကဲ႕သို႕ေသာ ျပႆနာမ်ိဳးမွာ လြတ္လပ္ေရးရျပီး ကာလ တစ္ေလွ်ာက္လံုးတြင္ တည္ရွိေနျခင္းမ်ိဳး မဟုတ္ပါ။ ဥပမာ - တိုင္းျပည္၏ GDP အား ႏိုင္ငံေရး အရ လွဳံ႕ေဆာ္ဖန္တီးမွု မရွိေသးသည္႕ အခ်ိန္ကာလျဖစ္သည္႕ ၁၉၅၀ ျပည္႕ႏွစ္မ်ားဆီမွ Export to GDP အခ်ိဳးအား Table A5(annex page 44) တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။ ဆယ္စုႏွစ္ တစ္ခုလံုးစာ ႏွစ္စဥ္ ပ်မ္းမွ် Export to GDP အခ်ိဳးသည္ ၂၂.၆% ရွိခဲ႕ျပီး ၄င္းသည္ ထုိအခ်ိန္က ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင္႕ စီးပြားေရး အေျခေန ပံုစံခ်င္းတူေသာ အျခားႏိုင္ငံမ်ားႏွင္႕ ခ်ိန္ထိုးၾကည္႕ပါက သဘ၀က်သည္ဟု ဆိုႏိုင္ပါသည္။ (၂၂) ထို႕အတူ ရာစုႏွစ္သစ္ အေစာပိုင္းႏွစ္ကာလမ်ား၏ Export to GDP အခ်ိဳးအား Table A5 (annex page 44) တြင္ ေဖာ္ျပထားပါသည္။ ၄င္းအခ်က္အလက္မ်ားအရ တိုင္းျပည္၏ Export to GDP အခ်ိဳးသည္ ၂၂.၆% ထိထိုးက်သြားခဲ႕ဖူးရာ ၄င္းပမာဏသည္ ကိုလိုနီေခတ္မတိုင္ခင္၊ စက္မွုမဖြ႕ံေသးေသာ ကာလ၊

ျမန္မာႏိုင္ငံ

အေနျဖင္႕

တျခားေသာ

ျပည္ပႏိုင္ငံမ်ားႏွင္႕

ကုန္သြယ္ကူးသန္းမွု

အလြန္

နည္းပါးေသးေသာ ကာလ၊ မင္းတုန္းမင္းဆက္ (၁၈၅၂-၁၈၇၈) မတိုင္ခင္ ကာလမ်ားမွ အေျခေနသို႕တိုင္ ထင္ဟပ္ေစခဲ႕ပါသည္။

6

(၂၃) အထက္ပါ ေလ႕လာစမ္းစစ္မွဳမ်ားအရ ျမန္မာႏိုင္ငံအေနျဖင္႕ ေရြးခ်ယ္စရာ နည္းလမ္း ႏွစ္လမ္းရွိသည္ဟု ေကာက္ခ်က္ခ်ႏိုင္ပါသည္။ • Plan A – စီးပြားေရးႏွင္႕ လူမွုေရး ညြန္ကိန္းမ်ား၏ တန္ဖိုး ေခါင္းမေဖာ္၀ံ႕ေအာင္ က်ဆင္းေနေသာ္လည္း သဘာ၀မက်စြာ ျမင္႕တက္ေနေသာ Real GDP Growth တန္ဖိုးအား ခၽြင္းခ်က္အေနျဖင္႕ ထိန္းသိမ္း ေရွ႕ဆက္ရန္

5

For example, IMF in its 2009 report on Myanmar provides the following data: Public health expenditure (percent of GDP,2005): Myanmar (0.3), Bangladesh (0.8), Cambodia (1.5), Laos (0.7), and Viet Nam (1.5). Public expenditure on education (percent of GDP, 2004-06): Myanmar (1.3), Bangladesh (2.7), Cambodia (1.7), Laos (3.0) and Viet Nam (4.7). 6 Another key reason why Myanmar's export/GDP ratio has sunk so low is because official exchange rate of around 6 kyats to the US dollar is used to value exports in the national accounts and GDP statistics as well as in the government budget.

Page 5 of 52

• Plan B – GDP Growth Rate အား ပို၍ လက္ေတြ႕ႏွင္႕ ကိုယ္ညီမွန္ကန္ ေသာ အေနအထား တစ္ခုသို႕ ခ်ိန္ညွိကာ စီးပြားေရး၊ လူမွုေရး ညႊန္ကိန္းမ်ား၏ တန္ဖိုးအား ျပန္လည္ တိုးျမွင္႕ရန္ (၂၄) မည္သည္႕ နည္းလမ္းအား ေရြးခ်ယ္မည္နည္း။ ျမန္မာႏိုင္ငံ အေနျဖင္႕ Plan A အား လိုက္နာ က်င္႕သံုးခဲ႕ဲ သည္မွာ ကာလအတန္ ၾကာခဲ႕ျပီဟု ထင္ပါသည္။ တိုင္းျပည္၏ သာယာ၀ေျပာမွုအား ျမင္႕မားေသာ GDP Growth Rate ျဖင္႕ ထင္ဟပ္ျပသႏိုင္ခဲ႕ျပီလား ဆိုသည္မွာ အေျပာရခက္ပါသည္။ ကမၻာ႕

စီးပြားေရး

ျခံဳငံုသံုးသပ္ခ်က္မ်ား၊

အစီရင္ခံစာမ်ားတြင္

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏

GDP

တိုးတတ္မွု

ကိန္းဂဏန္းမ်ားအား ထည္႕သြင္း ပံုႏွိပ္ေဖာ္ျပျခင္း ရွားပါးခဲ႔ပါသည္။ တစ္ဘက္တြင္လည္း စီးပြားေရး၊ လူမွုေရး ညႊန္ကိန္းမ်ားႏွင္႕ ပတ္သက္သည္႕ ရွက္ဖြယ္ ကိန္းဂဏန္းမ်ားကိုသာ လူထုၾကား ပ်ံ႕ႏွံ႕ေစရန္ အထူးျပဳ

ပံုႏွိပ္ထုတ္ေ၀

ေဖာ္ျပလ်က္

ရွိသည္ကို

ေတြ႕ရွိခဲ႕ရပါသည္။

ေကာင္းမြန္ေသာ

ႏိုင္ငံေရး

ျဖစ္သည္ဟု မဆိုသာပါ။ (၂၅) အဆိုပါ အေၾကာင္းအခ်က္မ်ားေၾကာင္႕ ယခုအခ်ိန္သည္ Plan B အား အေကာင္ထည္ ေဖာ္သင္႕သည္႕ အခ်ိန္ဟု ဆိုခ်င္ပါသည္။ ေခတ္မီႏိုင္ငံေတာ္ တစ္ရပ္ တည္ေဆာက္ေရးတြင္ တိက်မွန္ကန္ စိတ္ခ်ရ၍ အရည္ေသြးျပည္႕မီေသာ လူမွုစီးပြားေရး ကိန္းဂဏန္း အခ်က္အလက္မ်ား အခ်ိန္ႏွင္႕တေျပးညီ ေပၚထြက္လာေစေရးသည္ မရွိမျဖစ္လွမ္းအပ္ေသာ ေျခလွမ္းသစ္ တစ္ရပ္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ သို႕မဟုတ္လွ်င္ စမ္းတ၀ါး၀ါး ျဖစ္ေနမည္မွာ မလြဲေပ။ (၂၆) အထက္ပါ သံုးသက္ခ်က္မ်ားေၾကာင္႕ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ တရား၀င္ ထုတ္ျပန္ထားေသာ Growth Rate အေပၚ ျပည္တြင္း ျပည္ပမွ ေလ႕လာသူမ်ားက သံသယရွိၾကသည္မွာ အျငင္းပြားဖြယ္ရာ မရွိေပ။ ဥပမာ - IMF သည္ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ ျမန္မာ႕ စီးပြားေရးႏွင႕္ စပ္လ်ဥ္း၍ ရွုျမင္သံုးသပ္ရာ၌ ေရွးရိုးစြဲ အျမင္ကို မပစ္ပယ္ႏိုင္ေသးေပ။ အဘယ္ေၾကာင္႕ဆိုေသာ္ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင္႕ အေျခအေနတူညီေသာ အုပ္စုတြင္း အျခားႏိုင္ငံမ်ားသည္ ထိုမွ်ေလာက္ ျမင္႕မားေသာ Growth Rate ကို မရရွိႏိုင္ေသးဟု သံုးသပ္ေ၀ဖန္ခဲ႕သည္။ IMF ၏ သတ္မွတ္ခ်က္အရ ဖြ႕ံျဖိဳးမွု နည္းေသာ ႏိုင္ငံတစ္ခုဟု ဆိုရာတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏

စိုက္ပ်ိဳးေရးက႑

ၾကီးမားျခင္း

ႏွင္႕

လတ္တေလာ

ျပည္တြင္း

ပရိပကၡမ်ားမ်ား

ပါ၀င္ေနပါသည္။ ဘဂၤလားေဒ႕ရွ္၊ ကေမၻာဒီးယား၊ လာအို ႏွင္႔ ဗီယက္နမ္ ႏိုင္ငံမ်ားအားလည္းအားလည္း ထိုသို႕ သတ္မွတ္ထားပါသည္။ တျခားေသာ ႏိုင္ငံမ်ားႏွင္႕ ႏွုိင္းယွဥ္ပါက ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ Social Indicators တန္ဖိုးမ်ား

နိမ္႕က်ေနသည္ဟု

ေထာက္ျပၾကသည္။

၄င္းႏိုင္ငံမ်ားတြင္

Per

Capita

GDP

အား

ေဒၚလာတန္ဖိုးျဖင္႕မတိုင္းတာခဲ႕ေပ။ 7 ထို႕အျပင္ တရား၀င္ ထုတ္ျပန္ထားေသာ ထြန္ယက္စိုက္ပ်ိဳးႏိုင္ေသာ ေျမဧက၊ ေရသြင္းစိုက္ပ်ိဳးႏိင ု ္ေသာ ေျမဧက ႏွင္႕ ေျမၾသဇာႏွင္႕ ပိုးသတ္ေဆး သံုးစြဲမွုမ်ား က်ဆင္းလာမွု စသည္႕ အေၾကာင္းအခ်က္မ်ားအရ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ စိုက္ပ်ိဳးေရး က႑တိုးတက္မွုႏွုန္း

(Agricultural

Growth) ကို ခ်ိန္ကိုက္ တြက္ခ်က္ရာတြင္ IMF သည္ မ်ားစြာ အခက္ေတြ႕ခဲ႕ပါသည္။ အလားတူ စက္မွုစြမ္းအား၊ စားသံုးမွု၊ ကုန္ထုတ္လုပ္မွု၊ ေရနံထြက္ ပစၥည္းမ်ား သံုးစြဲမွု စသည္တို႕ ေႏွးေကြးေနျခင္းႏွင္႕

7

This is discussed more fully in section III of this paper.

Page 6 of 52

မတည္ပစၥည္း

တင္သြင္းမွုႏွုန္း

က်ဆင္းေနျခင္း

တို႕သည္လည္း

ျမင္႕မားလ်က္ရွိေသာ

စက္မွုက႑တိုးတတ္မွုႏွုန္း (Industrial Growth) ႏွင္႕ ခ်ိန္ကိုက္ၾကည္႕မည္ဆိုပါက ဆီေလ်ာ္မွု မရွိသည္ကို ေတြ႕ရသည္။

ထုတ္လုပ္မွု

စြမ္းရည္

ရုတ္ခ်ည္း

တိုးျမွင္႕ျခင္းပင္

ျဖစ္သည္ဟု

IMF

မွ

ေကာက္ခ်က္ခ်ခဲ႕သည္။ သြင္းအားစု တင္သြင္းမွု ေလ်ာ႕နည္းလာမွ၊ု ဖြဲ႕စည္း ပံု ေတာင္႕တင္းခိုင္မာမွု၊ စီးပြားေရး

ပိတ္ဆို႕မွုႏွင္႕

ဘဏ္လုပ္ငန္း

ပ်က္ကပ္မ်ား၏

အက်ိဳးသက္ေရာက္မွု

စသည္႕

အကန္႕အသတ္မ်ားေပၚ မူတည္၍ IMF သည္ ၂၀၀၃/၂၀၀၄ ဘ႑ာႏွစ္အတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ GDP Growth အား သုညနားသို႕တိုင္ ခန္႕မွန္းထုတ္ျပန္ခဲ႕သည္။ အဆိုပါႏွစ္အတြက္ GDP Growth အား 13.8% အျဖစ္ ျမန္မာ႕ အာဏာပိုင္မ်ားမွ ခန္႕မွန္း ထုတ္ျပန္ခဲ႕သည္။ (င)

ပို၍သရုပ္မွန္ကန္ေသာ GDP Growth အားမွန္းဆျခင္း ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္

GDP

Growth

အား

ပို၍

သရုပ္မွန္ကန္စြာ

မွန္းဆႏိုင္ဖို႕ရာ

ေလ႕လာဆန္းစစ္သူမ်ား အေနျဖင္႕ အခက္ေတြ႕လ်က္ရွိပါသည္။ ဥပမာ- ဘ႑ာႏွစ္ ၂၀၀၇/၂၀၀၈ ႏွင္႕ ၂၀၀၈/၂၀၀၉ ခုႏွစ္မ်ားအတြက္ ျမန္မာ႕ အာဏာပိုင္မ်ား ခန္႕မွန္းထုတ္ျပန္ထားေသာ Real GDP Growth မွာ

၁၁.၉%

၄င္းပမာဏထက္

ႏွင္႕

၁၀.၇%

တို႕

ေလွ်ာ႕နည္းမည္ဟု

အသီးသီး

ျဖစ္ၾကသည္။

ယံုၾကည္ၾကသည္။

အျခားေလ႕လာဆန္းစစ္သူမ်ားမွာ ESCAP

၏

ခန္႕မွန္းခ်က္အရ

အဆိုပါႏွစ္မ်ားအတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ GDP သည္ ၅.၅% ႏွင္႕ ၂.၀% အသီးသီး ရွိၾကမည္ဟု ဆိုပါသည္။8 London Economist မဂၢဇင္း၏ Economist Intelligence Unit မွလည္း ၃.၄% ႏွင္႕ ၀.၉% ရွိမည္ဟု ခန္႕မွန္း တြက္ခ်က္ခဲ႕သည္။9 သို႕ရာတြင္ စီးပြားေရး အ၀ိုင္း၀န္းတြင္းမွ ျမန္မာမ်ား၊ ဝင္ေငြႏွင္႕ ထြက္ေငြ အလ်င္မီေအာင္ ခ်ိန္ကိုက္ ေနထိုင္လ်က္ရွိၾကေသာ ေအာက္ေျခ လူတန္းစားမ်ားမွာ ႏိုင္ငံ၏ စီးပြားေရး ဖြ႕ံျဖိဳးတိုးတက္လာမွဳအေပၚ စိုးရိမ္မကင္း ျဖစ္လ်က္ရွိသည္႕ အျပင္ လတ္တေလာ ကာလတြင္း GDP Growth 3% မွ ၅% ထိ တိုးတက္လာျခင္းသည္ပင္ အေျခအေနေကာင္းတစ္ရပ္ အျဖစ္ မွတ္ယူ လ်က္ရွိပါသည္။ (၂၈) မည္သို႕ဆိုေစကာမူ GDP Growth သည္ တိုင္းျပည္၏ Economic Performance ကို အကဲျဖတ္ရာတြင္ အသံုး၀င္ေသာ ညႊန္ကိန္းတစ္ခု ျဖစ္ေနဦးမည္ပင္။ သို႕ဆိုလွ်င္ GDP Structure ႏွင္႕ Level of Per Capita GDP တို႕တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အေနအထား မည္သည္႕ေနရာ၌ ရွိေနသနည္း။ (၂) GDP ဖြဲ႕စည္း တည္ေဆာက္ပံု (Structure of GDP) (က)

အာရွႏိုင္ငံမ်ား၏ Structural Change (၂၉)

စက္မွုႏင ို ္ငံ

ျဖစ္ထြန္းေရးႏွင္႕

ေခတ္မီ

ဖြ႔ံျဖိဳးတိုးတတ္ေသာ

ႏိုင္ငံေတာ္

တစ္ရပ္

ေပၚထြန္းလာေရး ဟူေသာ ယႏ ၱရားတစ္ခု၏ ေအာက္၌ GDP သို႕ ထည္႕၀င္လ်က္ရွိေသာ စိုက္ပ်ိဳးေရး၊ စက္မွုလက္မွု ႏွင္႕ ၀န္ေဆာင္မွဳ က႑တို႕၏ ပါ၀င္မွု အခ်ိဳးအစားမ်ား ကာလအလိုက္ ေျပာင္းလဲလာျခင္းကို 8

ESCAP, Economic and Social Survey of Asia and the Pacific (Bangkok: ESCAP, On-line Edition, 2009); Statistical Annex, table 1., p. 174. 9 Economist Intelligence Unit, Country Report: Myanmar (Burma), April 2009; Data and Charts, p.15

Page 7 of 52

Structure Change ျဖစ္သည္ဟု ေခၚပါသည္။ ၁၉၇၀၊ ၁၉၈၀၊ ၁၉၉၀၊ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္မ်ား၏ က႑အလိုက္ GDP သို႕ ထည္၀ ႔ င္သည္႕ ပမာဏမ်ားအား Table A7 (annex page 45) တြင္ ေဖာ္ျပထားပါသည္။ ႏိုင္ငံအုပ္စု ေလးစုအတြင္း တူညီေသာ Structure Change ပံုစံ အခ်ိဳ႕ကို ေတြ႕ရွိႏိုင္ပါသည္။ (၃၀)

NIEs

ႏိုင္ငံမ်ားတြင္

ေဟာင္ေကာင္ႏွင္႕

စကၤာပူႏိုင္ငံတို႕သည္

ျမိဳ႕ျပႏိုင္ငံမ်ားျဖစ္၍

၄င္းႏိုင္ငံမ်ား၏ စိုက္ပ်ိဳးေရး က႑မွ GDP သို႕ ထည္႕၀င္သည္႕ ပမာဏသည္ မရွိသေလာက္ နည္းပါးသည္႕ အျပင္

ေက်းလက္ေဒသ

ဆင္းရဲမြဲေတမွုကိုလည္း

မေတြ႕ရွိရေပ။

၂၀၀၇

ခုႏွစ္တြင္

ထိုင၀ ္ မ္ႏွင္႕

ကိုရီးယားႏိုင္ငံမ်ား၏ စိုက္ပ်ိဳးေရး က႑မွ GDP သို႕ ထည္႕၀င္ေငြသည္ ၁.၅% ႏွင္႕ ၃.၀ % သာရွိပါသည္။ စက္မွဳက႑မွ GDP သို႕ ထည္႕၀င္မွဳသည္ ၁၉၈၀ ခုႏွစ္မွ ၂၀၀၇ ႏွစ္အထိ ေဟာင္ေကာင္ ၃၁.၇% မွ ၈.၈%၊ စကၤာပူ ၃၈.၁% မွ

၂၉.၄%၊ ထိုင၀ ္ မ္ ၄၅.၇% မွ ၂၈.၃%၊

ကိုရီးယား ၄၁.၃% မွ ၃၉.၄%

အသီးသီး ျဖစ္ၾကသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ရွိ ေဟာင္ေကာင္ႏိုင္ငံ၏ ၀န္ေဆာင္မွု က႑မွ GDP သို႕

ထည္႕၀င္မွု

၉၁.၂%

သည္

ခၽြင္းခ်က္ျဖစ္ပါသည္။

ေျမေစ်းႏွင္႕

အလုပ္သမား

ႏွုန္းထားမ်ား

ျမင္႕မားလာမွုေၾကာင္႕ ေဟာင္ေကာင္ႏိုင္ငံသည္ ၄င္း၏ စက္မွု လုပ္ငန္းမ်ားအား ယဥ္ေက်းမွု ဓေလ႕ထံုးစံ၊ ဘာသာစကား၊ သမိုင္းျခင္းရာမ်ားလည္း နီးစပ္သည္႕ အျပင္၊ ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီး ျမဳွပ္ႏွံမွုမ်ားႏွင္႕ ပုဂၢလိက စီးပြားေရး က႑ ဖြ႕ံျဖိဳးတိုးတက္မွဳအတြက္ ေရခံေျမခံေကာင္းလည္း တည္ရွိရာ တရုတ္ျပည္ ေတာင္ပိုင္းသို႕ ေျပာင္းေရႊ႕ အေျခခ်ခဲ႕သည္။ (၃၁) စိုက္ပ်ိဳးေရး က႑မွ GDP သို႕ ထည္႕၀င္မွုသည္ Second Tier NIEs ႏိုင္ငံအားလံုး၌ ျပီခဲ႕ေသာ ၃၇ ႏွစ္လံုးလံုး အေတာ္အတန္ က်ဆင္းလ်က္ရွိပါသည္။ ၁၉၈၀ ခုႏွစ္မွ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ မ်ားအတြင္း စိုက္ပ်ိဳးေရး က႑မွ GDP သို႕ ထည္႕၀င္မွုသည္ ထိုင္းႏိုင္ငံ၌ ၃၀.၂% မွ ၁၁.၄%၊ အင္ဒိုနီးရွားႏိုင္ငံ၌ ၃၅% မွ ၁၃.၈%၊ မေလးရွားႏိုင္ငံ၌ ၂၂.၉% မွ ၁၀% သို႕ အသီးသီး က်ဆင္း သြားခဲ႕ပါသည္။ စိုက္ပ်ိဳးေရး က႑က်ဆင္းမွဳႏွင္႕ အတူ စက္မွဳက႑ဘက္တြင္ ၄၄%၊ ၄၇% မ်ားအထိ တိုးတက္ ျဖစ္ထြန္းလာခဲ႕သည္။ (၃၂) အျခား ဖြ႕ံျဖိဳးဆဲ ႏိုင္ငံမ်ား (Other Developing Countries) အုပ္စုတြင္ တရုတ္ႏိုင္ငံ၏ စိုက္ပ်ိဳးေရး က႑ထည္႕၀င္မသ ွု ည္ ၁၉၇၀ ခုႏွစ္တြင္ ၄၂.၂% ရွိေနရာမွ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္တြင္ ၁၁.၃% သို႕ က်ဆင္းသြားခဲ႕ျပီး အဆိုပါကာလအတြင္း ၀န္ေဆာင္မွု က႑၏ GDP သို႕ ထည္၀ ႔ င္မွဳသည္ ၁၃.၂% မွ ၄၀.၁% အထိ တိုးတတ္သြားခဲ႕ေလသည္။ အာရွေတာင္ပိုင္း ႏိုင္ငံမ်ား ျဖစ္သည္႕ ဖိလစ္ပိုင္၊ ဗီယက္နမ္ ႏိုင္ငံမ်ားတြင္လည္း အလားတူ အေျခအေနအား ေတြ႕ရွိရပါသည္။ သို႕ေသာ္လည္း စက္မွဳက႑မွ GDP သို႕ ထည္႕၀င္မွုသည္ ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံ မွအပ အျခား ႏိုင္ငံအမ်ားစုတြင္ ပံုမွန္တိုးတတ္လ်က္ ရွိသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ဖိလစ္ပိုင္ႏိုင္ငံ၏ စက္မွု က႑ထည္႕မွုသည္ အဆိုပါ ကာလအတြင္း က်ဆင္းသြားေၾကာင္း ေတြ႕ရပါသည္။ (၃၃) ဖြံ႔ျဖိဳးမွု အနည္းဆံုး ႏိုင္ငံမ်ား (Least Developing Countries) အုပ္စုတြင္ ႏိုင္ငံ ေျခာက္ႏိုင္ငံ ပါ၀င္ပါသည္။ အေစာပိုင္း ႏွစ္ကာလမ်ားတြင္ အခ်က္အလက္ အလံုအေလာက္ ရရွိမွု မရွိေသာ္လည္း က်န္ရွိေသာ ေဒတာျဖင္႕ ျခံဳငံု သံုးသပ္ ထားပါသည္။ ၁၉၈၀ မွ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္မ်ားအတြင္း စိုက္ပ်ိဳးေရး က႑မွ GDP သို႕ ထည္႕၀င္မွုသည္ ဘဂၤလားေဒ႔ရွ္ႏိုင္ငံ၌ ၄၁.၂% မွ ၁၈.၉%၊ နီေပါႏိုင္ငံ၌ Page 8 of 52

၆၁.၈% မွ ၃၂.၅% ႏွင္႕ ဘူတန္ႏိုင္ငံ၌ ၅၆.၇% မွ ၂၂.၃% မ်ားအထိ က်ဆင္းသြားခဲ႕သည္။ ထို႕အတူ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္မ်ား အတြင္း ၁၉၉၀ မွ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္မ်ားအတြင္း စိုက္ပ်ိဳးေရးက႑ ထည္႕၀င္မွုသည္ ကမ ၻာဒီးယားႏိုင္ငံ၌ ၅၆.၇% မွ ၂၂.၃% မ်ားအထိ က်ဆင္းသြားခဲ႕သည္။ ထို႕အတူ ၁၉၉၀ မွ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္မ်ားအတြင္း စိုက္ပ်ိဳးေရးက႑ ထည္႕၀င္မွုသည္ ကမ ၻာဒီးယားႏိုင္ငံ၌ ၅၅.၆% မွ ၃၁.၉% ႏွင္႕ လာအိုႏိုင္ငံ၌

၆၁.၂%

ႏိုင္ငံငါးခုစလံုး၌

မွ

၄၂.၆%

စက္မွုက႑မွ

GDP

မ်ားအထိ သို႕

က်ဆင္းသြားခဲ႕ပါသည္။

ထည္႕၀င္မွုသည္

အထက္ေဖာ္ျပခဲ႕ေသာ

ေဒတာရရွိေသာ

ႏွစ္မ်ား

အားလံုး၌

ျမင္႕တတ္ခဲ႕သည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ဥပမာ - ဘူတန္ႏိုင္ငံတြင္ ၁၉၈၀ ျပည္႕ႏွစ္ ေႏွာင္းပိုင္းမ်ားဆီမွ စတင္ခဲ႕ေသာ

ေရအား

လွ်ပ္စစ္

စီမံကိန္းၾကီးေၾကာင္႕

တိုင္းျပည္၏

စက္မွဳက႑မွ

GDP

သို႕ထည္၀ ႔ င္မွဳသည္ ၁၈၉၀ ခုႏွစ္တြင္ ၁၂.၂% ရွိခဲ႕ရာမွ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္တြင္ ၃၇.၉% အထိ သံုးဆ ျမင္႕တက္သြားခဲ႕ပါသည္။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္တြင္ ၀န္ေဆာင္မွဳက႑မွ GDP သို႕ထည္႕၀င္မွုသည္ ဘဂၤလားေဒ႕ရွ္၊ ဘူတန္၊ ကမ ၻာဒီးယား ႏွင္႕ နီေပါ ႏိုင္ငံတို႕၌ အေတာင္အသင္႕ အေရးပါလာခဲ႕ျပီး ၄၀% မွ ၅၃% ၀န္းက်င္အၾကားတြင္ တည္ရွိခဲ႕သည္။ (ခ)

ျမန္မာႏိုင္ငံ ၌ Structure Change ေလ်ာ႕ရဲမွု (၃၄) ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ ကိန္းဂဏန္း အခ်က္အလက္မ်ား ေကာက္ယူေလ႕ရွိေသာ အေလ႕အထ

ေပၚထြန္းခဲ႕သည္မွာ ကိုလိုနီေခတ္ကာလမ်ား ကတည္းက ျဖစ္ပါသည္။ ထိုသို႕ဆိုရာတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ National Income Accounts အား ၁၉၃၈/၃၉ ကာလမ်ားကတည္းက ေတြ႕ရွိႏိုင္ျပီး ၄င္းကာလအတြက္ စိုက္ပ်ိဳးေရးက႑မွ GDP သို႕ ထည္၀ ႔ င္မွုသည္ ၄၇.၉% ခန္႕ရွိမည္ဟု ခန္႕မွန္းရပါသည္။10 ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ စိုက္ပ်ိဳးေရးက႑မွ ထည္႕၀င္မွုသည္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္အတြက္ ၄၃.၄% ရွိရာ ႏွစ္ေျခာက္ဆယ္ ကာလအတြင္း စိုက္ပ်ိဳးေရးက႑၏ ထည္၀ ႔ င္မွဳ မ်ားစြာက်ဆင္းသြားျခင္း မရွိသည္ကို Table A7 တြင္ ေလ႕လာ ႏိုင္ပါသည္။11 (၃၅) ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာ စိုက္ပ်ိဳးေရး က႑အား အဓိကအား ထားလ်က္ရွိေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံ အေနျဖင္႕ စက္မွုက႑မွာ ငံု႕လွ်ိဳးလ်က္ ရွိေနပါေသးသည္။ စက္မွုက႑မွ GDP သို႕ ထည္႕၀င္မွုသည္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္တြင္ ၁၉.၉% သာရွိပါသည္။ ၄င္းသည္ အျခားေသာႏိုင္ငံမ်ားႏွင္႕ ႏိွုင္းယွဥ္ပါက စက္မွုက႑၏ စြမ္းအား

မလံုေလာက္မွုကို

ထင္ဟပ္ျပသေနပါသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏

စက္မွုက႑မွ

GDP

သို႕ထည္႕၀င္မွုသည္ Table A7 တြင္ေဖာ္ျပထားေသာ ႏိုင္ငံ ၁၉ ႏိုင္ငံ အနက္ အနိမ္႕ဆံုးျဖစ္ျပီး ဘူတန္(၃၇.၉%)၊ လာအိ(ု ၃၁.၈%)၊ ဘဂၤလားေဒ႔ရ(ွ္ ၂၈.၅%) ႏွင္႕ကမၻာဒီးယား(၂၆.၈%) တို႕ထက္ပင္ နည္းေၾကာင္း ေတြ႕ရပါသည္။

10

Ministry of National Planning and Religious Affairs, The National Income of Burma (Rangoon: Government Central Printing Office, August 1954). The share of agriculture is calculated from Summary Table 1, p. 5. The shares of industry and services are however not available as these two categories of economic activity were not reported separately in the national accounts statistics of 1938/39 or in the years following Independence up to the early 1960s. 11 A view has been expressed that the rise in the share of agriculture in GDP from 46.5% in 1980 to 57.3% in 1990 has been due to liberalization of agriculture which came with the regime change in 1988. In earlier years some agricultural products were valued at low administratively set prices and did not reflect their full contribution to GDP. Agriculture’s share in GDP became larger when such products were valued at their truer market prices under liberalization.

Page 9 of 52

(၃၆) အျခား စိုးရိမ္ဖြယ္ အခ်က္တစ္ခ်က္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ၀န္ေဆာင္မွုက႑မွ GDP သို႕ ထည္႕၀င္မွု အေစာပိုင္း ႏွစ္ကာလမ်ားတြင္ ၃၈.၅%၊ ၄၀.၈% အသီးသီး ရွိခဲ႕ရာမွ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္တြင္ ၃၇.၆% အထိ

က်ဆင္းသြားခဲ႕ပါသည္။

ထို႕ေၾကာင္႕

ျခံဳငံုသံုးသပ္မည္

ဆိုပါက

ျပီးခဲ႕ေသာ

၃၇

ႏွစ္တာ

ကာလပတ္လံုးတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ စိုက္ပ်ိဳးေရးက႑ GDP သို႕ ထည္၀ ႔ င္မွုသည္ တတ္လွ်င္တတ္၊ မတတ္လွ်င္ အနည္းငယ္မွ် က်ဆင္းခဲ႕ျပီး စက္မွုက႑ႏွင္႕ ၀န္ေဆာင္မွုက႑မ်ား၏ ထည္႕၀င္မွုသည္ တန္႕လွ်င္တန္႕၊ မတန္႕လွ်င္ က်ဆင္းခဲ႕သည္ဟု ဆိုႏိုင္ပါသည္။ (၃၇) ထို႕ေၾကာင္႕ ေကာက္ခ်က္ခ်မည္ ဆိုပါလွ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ဖြ႕ံျဖိဳးမွု အနည္းဆံုး ႏိုင္ငံမ်ား စာရင္း၀င္ ႏိုင္ငံတစ္ခု ျဖစ္ေသာ္လည္း ျမန္မာ႕စီးပြားေရး ဖြဲ႕စည္းတည္ေဆာက္မွု ႏွင္႕ ေျပာင္းလဲမွု ျဖစ္စဥ္မွာ အျခား အုပ္စုတြင္း ႏိုင္ငံမ်ား၊ အျခားအုပ္စ၀ ု င္ ႏိုင္ငံမ်ား ႏွင္႕ ႏွိုင္းယွဥ္လွ်င္ ျခားနားလ်က္ရွိသည္ကို ေတြ႕ရပါသည္။ ၄င္းကို Table A7 တြင္ ေလ႕လာႏိုင္ပါသည္။ (၃) Per Capita GDP ႏွင္႕ Catching-up Questions (က)

အေစာပိုင္း ႏွင္႕ ေႏွာင္းပိုင္း စက္မွုစနစ္ ေဖာ္ေဆာင္သူမ်ား (၃၈) ၁၇၆၀ ခုႏွစ္မွ ၁၈၃၀ အတြင္း အဂၤလန္၌ စတင္ခဲ႕ေသာ စက္မွဳေတာ္လွန္ေရး အေစာပိုင္း

ကာလမ်ား ႏွင္႕ ေခတ္သစ္ စီးပြားေရး ဖြ႕ံျဖိဳတိုးတတ္မွု ျဖစ္စဥ္အတြင္း စက္မွုစနစ္ တစ္ရပ္ကို ကနဦး ေဖာ္ေဆာင္ေပးခဲ႕ေသာ

ႏိုင္ငံမ်ားမွာ

ေအာက္ပါအတိုင္းျဖစ္ပါသည္။

သမိုင္းစဥ္လာအရ

ေခတ္ေရွ႕ေရာက္ျပီးသား ႏိုင္ငံမ်ား အား လိုက္မီေစဖို႕ရာ ခဲယဥ္းေသာ ကိစၥတစ္ရပ္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ဆယ္႕ကိုးရာစု

ေႏွာင္းပိုင္း

အဂၤလန္ႏိုင္ငံအား ကာလမ်ား၌

ကာလ၀က္မွ

ပုခံုးခ်င္းယွဥ္

ဂ်ပန္ႏိုင္ငံသည္

စ၍

ျပင္သစ္၊

ရင္ေပါင္တန္းႏိုင္ရန္ စစ္ေၾကာင္႕

ဂ်ာမနီ

ႏွင္႕

က်န္ဥေရာပႏိုင္ငံမ်ားသည္

ၾကိဳးစားခဲ႕ၾကပါသည္။

ယိုယြင္းပ်က္စီးခဲ႕ရေသာ

၄င္း၏

ဒုတိယ

ကမၻာစစ္ျပီး

စီးပြားေရးစနစ္ၾကီး

တစ္ရပ္လံုးအား ျပန္လည္ ျပဳျပင္မြမ္းမံ တည္ေဆာက္၍ ဥေရာပ ႏွင္႕ အေမရိက သို႕ လိုက္မီေစရန္ ၾကိဳးပမ္းေဖာ္ေဆာင္ခဲ႕ပါသည္။ ထိုမွတဖန္ ၁၉၇၀ ျပည္႕ႏွစ္မ်ားတြင္ ကိုရီးယား ႏွင္႕ ထိုင၀ ္ မ္ ႏိုင္ငံမ်ားသည္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံႏွင္႔ ပုခံုးခ်င္းယွဥ္ႏိုင္ရန္ ၾကိဳးပမ္းခဲ႕ၾကျပန္သည္။ မ်က္ေမွာက္ေခတ္တြင္ Secound Generation NIEs ႏိုင္ငံမ်ား ျဖစ္သည္႕ မေလးရွားႏိုင္ငံ ႏွင္႕ ထိုင္းႏိုင္ငံတို႕သည္ စကၤာပူကဲ႕သို႕ First Generation NIEs အဖြဲ႕၀င္ ႏိုင္ငံမ်ားႏွင္႕ လိုက္မီေစရန္ ၾကိဳးပမ္းလ်က္ရွိပါသည္။ (၃၉) ထိုသို႕ လုိက္မီေစရန္ ၾကိဳးပမ္း ေဖာ္ေဆာင္ရာ၌ ေနာက္မွ လိုက္သူမ်ားသည္ ေရွ႕မွ ေအာင္ျမင္ခဲ႕သူမ်ား စတင္ခဲ႕ပံုမ်ား

ၾကံဳေတြ႕ခဲ႕ေသာ

အေပၚတြင္

အေတြ႕အၾကံဳ၊

က်င္႕သံုးခဲ႕ေသာ

နမူနာယူေလ႕ရွိပါသည္။

အဂၤလန္ႏိုင္ငံမွ

အေတြးေခၚႏွင္႕ အင္ဂ်င္နီယာမ်ား

၄င္းတို႕ ႏွင္႕

ကၽြမ္းက်င္ပညာရွင္မ်ား အား ေခၚယူ စုေဆာင္း သိမ္းသြင္းျခင္းသည္ ၁၉ ရာစုအတြင္း ဥေရာပႏိုင္ငံ စက္မွုလုပ္ငန္းရွင္မ်ား အၾကား၌ ေရပန္းစားခဲ႕ပါသည္။ အေမရိကန္ကဲ႕သို႕ စံႏွုန္းမ်ားကို

သတ္မွတ္ထားေသာ

၄င္းစံႏွုန္းမ်ားအား

ျပဳျပင္

မြမ္းမံျခင္း

ႏိုင္ငံ မရွိခဲ႕ပါ။

တစ္ႏိုင္ငံသည္ပင္ Charles

Dickens

တင္းၾကပ္ေသာ မူပိုင္ခြင္႕

တိုင္းျပည္ဖြ႕ံျဖိဳးစ ကဲ႕သို႕

ကာလတြင္

ကမၻာေက်ာ္

စာေရး

ဆရာၾကီးသည္ပင္ ၄င္း စာအုပ္မ်ားအား ထိုက္သင္႕ေသာ မူပိုင္ေၾကး မေပးဘဲ တရားမ၀င္ ျဖန္႕ေ၀ Page 10 of 52

ေရာင္းခ်လ်က္ရွိေသာ အေမရိကန္ အင္တာပရိုက္စ္ မ်ားအား ျပစ္တင္ ေျပာဆိုခဲ႕ပါသည္။ အဆိုပါ ကိစၥရပ္၌ အာရွ ႏွင္႕ ပစၥဖိတ္ေဒသ ႏိုင္ငံမ်ားသည္ အတုဖန္တီးျခင္း ဥာဏ္ၾကီးရွင္မ်ား “ Creative Imitation” ဟု ဆိုရမည္ ျဖစ္သည္။ အတုဖန္တီးျခင္း ဥာဏ္ၾကီးရွင္မ်ားဆိုသည္မွာ ျပည္ပမွ ကုန္ပစၥည္းမ်ား တင္သြင္းျပီးလွ်င္ ၄င္းကုန္ပစၥည္းအား တုပလ်က္ နည္းပညာအားျဖင္႕ ဆန္းသစ္ေျပာင္းလဲမွုမ်ားထပ္မံ ေပါင္းစပ္ျခင္းျဖင္႕ ကုန္ပစၥည္းမ်ား ထုတ္လုပ္ေနသူမ်ားကို ဆိုလိုပါသည္။ ၄င္းတို႕၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ထိုသို႕ ေျပာင္းလဲ မြမ္းမံထားေသာ ကုန္ပစၥည္းမ်ား မူရင္း ကုန္ပစၥည္းထက္ ေစ်းႏွုန္းခ်ိဳသာေနေစရန္ ႏွင္႕ ပိုမို သာလြန္ ေကာင္းမြန္ေနေစရန္ ျဖစ္ပါသည္။12 (၄၀)

ေယဘုယ်အားျဖင္႕

ေနာက္မွ

၀င္ေရာက္လာေသာ

ႏိုင္ငံမ်ား၏

ဖြ႕ံျဖိဳးမွုသည္

ပိုမို

ျမန္ဆန္ပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင္႕ဆိုေသာ္ ဖြ႕ံျဖိဳးျပီး ႏိုင္ငံမ်ားအား နမူနာယူႏိုင္ေသာေၾကာင္႕ ျဖစ္သည္။13 ဖြ႕ံျဖိဳးျပီး

ႏိုင္ငံမ်ားအား

အေထာက္အကူ

လိုက္မီေစရန္

ျပဳပါသည္။ 14

ၾကိဳးပန္းရာ၌

အျခား

၄င္းတို႕ဆီမွ

တစ္ဖက္တြင္လည္း

အေတြ႕အၾကံဳမ်ားသည္ ေရွ႕မွ

ေအာင္ျမင္ျပီး

မ်ားစြာ သူမ်ား

ၾကံဳေတြ႕ေလ႕ရွိေသာ ျပသနာတစ္ရပ္ ရွိပါသည္။ ဥပမာ - ၁၉ ရာစုေႏွာင္းပိုင္းတြင္ အဂၤလန္ႏိုင္ငံ ႏွင္႕ ဂ်ာမနီႏိုင္ငံ

တို႕သည္

ဥေရာပရွိ

စက္မွုလုပ္ငန္းမ်ားအား

လႊမ္းမိုးခ်ဳပ္ကိုင္ႏိုင္ရန္

ၾကိဳးစားၾကရာတြင္ ျဗိတိသွ်တို႕သည္ ၄င္းတို႔ ထုတ္ကုန္မ်ားအား ေပ၊

အျပိဳင္ဆိုင္

လက္မ စသည္တို႕ျဖင္႕သာ

အထူးျပဳ၍ ထုတလ ္ ုပ္ထားျပီး၊ ကတ္တေလာက္၊ သံုးစြဲပံု သံုးစြဲနည္း အက်ဥ္း စသည္႕ အားလံုးတို႕ကိုလည္း အဂၤလိပ္

ဘာသာျဖင္႕သာ

ရိုက္ႏွိပ္ထုတ္ေ၀ခဲ႕ၾကသည္။

၄င္းကာလ၌

ပို၍

အဖိုးႏွုန္းခ်ိဳသာေသာ

ကုန္စည္မ်ားသာ ဥေရာပႏိုင္ငံမ်ားအတြက္ သင္႕ေတာ္ေသာ္လည္း ျဗိတိန္ႏိုင္ငံသည္ ၄င္းအဖိုးႏွုန္းခ်ိဳေသာ ကုန္ပစၥည္းမ်ား

ထုတ္လုပ္မွုကို

ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံအေနျဖင္႕ ေစလိုျခင္းေၾကာင္႕

ျငင္းဆန္ခဲ႕ပါသည္။

အေပါစား

ျဖစ္ပါသည္။

အေၾကာင္းမွာ

ကုန္စည္မ်ားထုတ္လုပမ ္ ွုျဖင္႕

ရလဒ္အားျဖင္႕

အဂၤလန္ႏိုင္ငံသည္

ကမၻာ႕နံပါတ္တစ္

ဂုဏ္သတင္း

မညွိဳးႏြမ္း

ျပိဳင္ဆိုင္မွုတြင္

ေကာင္းစြာ

မစြမ္းေဆာင္ ႏိုင္ခဲ႕ေပ။ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ေနာက္မွ ၀င္ေရာက္လာေသာ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ အေနျဖင္႕ ၄င္း ျပႆနာမွ ကင္းေ၀းေနေပသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ရိုးရာ ယဥ္ေက်းမွု အေမြအႏွစ္ ခ်မ္းသာ ၾကြယ၀ ္ ေသာ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ျဖစ္ျပီး

အတိကာလမွ

ဂုဏ္ေရာင္

ထြန္းေျပာင္ခဲ႕မွုမ်ားအား

ျပန္လည္ရယူရန္

ၾကိဳးပမ္းအားထုတ္ေနသည္မွာ လမ္းခုလတ္သို႕ ေရာက္ေနျပီျဖစ္သည္။ ထိုသို႕ ရယူရာမွုျဖင္႕ အမ်ိဳးသားေရး

12

For a discussion on "creative imitation" see Peter F. Drucker, Innovation and Entrepreneurship: Practice and Principles (London: Pan Books Ltd., 1985), pp. 246-51. 13 To use an analogy to illustrate the point, it is probably possible to increase the weight of a fully grown chicken by 50%, but it would not be structurally and anatomically possible to increase the weight of a fully grown elephant by 50%. If the weight of a fully grown elephant were to increase by 50%, it would not be able to stand on its own feet and would probably collapse and die of a massive heart attack. So is the case with economies. A lightweight least developed country with a $10 billion a year GDP could grow at 10% per annum which would add $1 billion to its annual output. But a large economy like the United States with a GDP of $13,167 billion in 2007 cannot and need not grow at double digit rates. A 1.5% growth for such an economy would add $200 billion to its annual output. 14 It should, however, be pointed out that a thin and lightweight latecomer may be running at a fast pace but it does not necessarily mean that he can catch up with the fat runner in front. What is most likely to happen is that the fat person up front is a seasoned runner, who has participated in many international track meets, and despite his weight problem is extremely agile and has a pair of long and sturdy legs that in one stride can cover distance which would take three steps for those pursuing him. Hence, such a runner could be jogging along at a leisurely pace, perhaps even with his fat girl friend by his side, but those behind him would be struggling just not to be left further behind.

Page 11 of 52

ယံုၾကည္ခ်က္ႏွင္႕ ခုိင္မာေသာ သံႏၶိဌာန္မ်ားအား ႏွစ္ဆယ္႕တစ္ရာစု၏ ဖြ႕ံျဖိဳးတိုးတက္မွု ပန္းတိုင္သို႕ တတ္လွမ္းႏိုင္ေစရန္ တိုးျမွင္႕ ေဖာ္ေဆာင္လ်က္ရပ ွိ ါသည္။ (၄၁) အထက္တြင္ ေဖာ္ျပခဲ႕ေသာ သံုးသပ္ခ်က္မ်ားအရ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ အျခားႏိုင္ငံမ်ားအား လိုက္မီေစရန္ ၾကိဳးစားသင္႕ပါသလား ဟူေသာ ေမးခြန္း ေပၚထြက္လာပါသည္။ ျမန္မာ႕ အာဏာပိုင္မ်ားမွာ ထိုသို႕လိုက္မီေစရန္

ၾကိဳးပမ္းလ်က္ရွိပါသည္။

ဥပမာ

-

ျမန္မာႏိုင္ငံအား

စက္မွုႏိုင္ငံတစ္ခု

အျဖစ္တက္လွမ္းႏိုင္ေစရန္ ရည္ေဆာင္ ၾကိဳးပမ္းလ်က္ရွိသည္႕ စက္မွုဖြ႕ံျဖိဳးေရး ႏွစ္သံုးဆယ္ စီမံကိန္း “Thirty Year Industrial Development Plan” 15 ၏ အဓိက ဦးတည္ခ်က္မ်ားမွာ ေအာက္ပါအတိုင္း ျဖစ္သည္။ (၁) ဒုတိယေျမာက္ ငါးႏွစ္တာ စီမံကိန္း “Second Five Year Plan” အဆံုး ၂၀၁၅ ခုႏွစ္တြင္ အာစီယံ ႏိုင္ငံမ်ားႏွင္႕ တေျပးညီ အဆင္႕သို႕ ေရာက္ရွိလာေစေရး (၂) စတုတၳေျမာက္ ငါးႏွစ္တာ စီမံကိန္း “Fourth Five Year Plan” အဆံုး ၂၀၂၀ ခုႏွစ္တြင္ ဖြ႕ံျဖိဳးျပီး အာရွႏိုင္ငံမ်ားႏွင္႕ တေျပးညီ အဆင္႕သို႕ ေရာက္ရွိလာေစေရး (၃) ဆဌမေျမာက္ ငါးႏွစ္တာ စီမံကိန္း “Sixth Five Year Plan” အဆံုး ၂၀၃၀ ခုႏွစ္တြင္ စက္မွုအားအားၾကီး အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားႏွင္႕ တေျပးညီ အဆင္႕သို႕ ေရာက္ရွိ လာေစေရး (၄၂) ႏွစ္သံုးဆယ္ စီမံကိန္း အျပီး၌ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ စက္မွဳက႑မွ GDP သို႕ထည္႕၀င္မွုအား ၃၇% ထိတိုးျမွင္႕ရန္ ၂၀၀၃ ဧျပီ ၂၂ တြင္က်င္းပေသာ စက္မွုဖြ႕ံျဖိဳးေရး ေကာ္မတီ စီးေ၀းပြဲ၌ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်မွတ္ခဲ႕သည္။16 တရုတ္၊ မေလးရွား၊ အင္ဒိုနီးရွား၊ ဖိလစ္ပိုင္ႏွင္႕ ထိုင္းႏိုင္ငံ တို႕တြင္ စက္မွုက႑မွ GDP သို႕ထည္႕၀င္မွုသည္ ၁၉၉၀ ျပည္႕ႏွစ္ ကတည္းက ၃၇% ၀န္းက်င္တြင္ ရွိခဲ႕သည္ကို Table A7 တြင္ ေတြ႕ရွိႏိုင္ပါသည္။ အျခားႏိုင္ငံမ်ား ႏွင္႕ တေျပးညီ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတတ္လာေစရန္ ေဖာ္ေဆာင္ၾကိဳးပမ္းျခင္း ဆိုသည္မွာ တနည္းအားျဖင္႕ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား၏ Per Capita GDP အား အျခားေသာ ႏိုင္ငံမ်ားႏွင္႕ တန္းတူျဖစ္လာေစရန္ ေဖာ္ေဆာင္ ၾကိဳးပမ္းျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။ (ခ)

Per Capita GDP (၄၃) ဘ႑ာႏွစ္ ၂၀၀၇/၂၀၀၈ ခုႏွစ္ အတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ Per Capita GDP သည္

ကာလေပါက္ေစ်း အရ က်ပ္ ၃၉၄,၄၆၉ ရွိသည္ဟု ခန္႕မွန္း တြက္ခ်က္ရပါသည္။ ၄င္း ပမာဏသည္ အျခားႏိုင္ငံမ်ားႏွင္႕ ႏွုိင္းယွဥ္လွ်င္ မည္မွ် ကြာျခားသနည္း။ ထိုသို႕ႏွုိင္းယွဥ္ ေဖာ္ျပရန္မွာ Per Capita GDP အား တိုင္းတာေသာ အေမရိကန္ ေဒၚလာကဲ႕သို႕

ဘံုေငြေၾကး ယူနစ္ တစ္ခု ရွိရမည္ ျဖစ္သည္။

15

Myanmar Industrial Development Committee, Industrial Development of Myanmar: Thirty Year Plan, 2001/02 - 2030/31, (Yangon, Government of Myanmar, January 2002 [in Burmese]). The Thirty Year Plan consists of half a dozen five year plans extending over the period 2001/02 to 2030/31. There are also thirty year plans in other economic and social sectors. 16 News article "Meeting 1/2003 of Industrial Development Committee held" in The New Light of Myanmar, 23 April 2003, p.8.

Page 12 of 52

သို႕ေသာ္လည္း ျမန္မာအာဏာပိုင္မ်ားသည္ တိုင္းျပည္၏ Per Capita GDP အား ေဒၚလာ တန္ဖိုးျဖင္႕ တရား၀င္ ခန္႕မွန္းတြက္ခ်က္ ေဖာ္ျပျခင္းအား အေျမာ္ျမင္ရွိစြာျဖင္႕ ေရွာင္ၾကဥ္ခဲ႕ပါသည္။ (၄၄) သို႕ေသာ္လည္း အျခား ေလ႕လာသူမ်ားမွ ခန္႕မွန္းတြက္ခ်က္ ထားၾကသည္ မ်ားလည္း ရွိပါသည္။ ဥပမာ - ၁၉၉၇ ခုႏွစ္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ Per Capita GDP အား ၃၂၃ ေဒၚလာ မွ ၃၉၆ ေဒၚလာ အၾကားတြင္ ရွိသည္ဟု World Bank မွ ခန္႕မွန္း ေဖာ္ျပခဲ႕သည္။17 ၁၉၉၉ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလထုတ္ IMF ၏ အစီရင္ခံစာတြင္ ဘ႑ာႏွစ္ ၁၉၉၈/၁၉၉၉ ခုႏွစ္အတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ GDP အား ေဒၚလာ ၁၄၂ သန္း ရွိသည္ဟု

ခန္႕မွန္း

တြက္ခ်က္ထားျပီး

မွတ္ခ်က္အေနျဖင္႕

၄င္းအား

တြက္ခ်က္ရာ၌

တရားမ၀င္

လုပ္ငန္းေဆာင္တာမ်ားႏွင္႕ ေစ်းကြက္ ေငြလဲလွယ္မွု ႏွုန္းထားမ်ားကိုပါ ထည္႕သြင္း စဥ္းစားထားသည္ဟု ေဖာ္ျပထားပါသည္။ ၁၉၉၈/၁၉၉၉ ခုႏွစ္ ႏွစ္၀က္ကာလ ျမန္မာ႕ လူဦးေရသည္ ၄၈.၁၆ သန္းရွိရာ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား၏ Per Capita GDP သည္ ၂၉၅ ေဒၚလာရွိသည္ဟု ခန္႕မွန္းရပါသည္။ IMF ၏ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္ မတ္လထုတ္ အစီရင္ခံစာတြင္ ၂၀၀၁/၂၀၀၂ ခုႏွစ္အတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ GDP အား ၇၇သန္းအထိ ေလွ်ာ႕ခ်လ်က္

ျပင္ဆင္

ထုတ္ျပန္ခဲ႕ရာ

အဆိုပါႏွစ္

လူဦးေရ

၅၀.၁

သန္းျဖင္႕

ခ်ိန္ကိုက္

တြက္ခ်က္ၾကည္႕ပါက Per Capita GDP သည္ ၁၅၄ ေဒၚလာအထိ ေလ်ာ႕က် သြားခဲ႕ပါသည္။ ထုိမွတဖန္ ၂၀၀၅ ခုႏစ ွ ္ မတ္လထုတ္ IMF အစီရင္ခံစာတြင္ ၂၀၀၃/၂၀၀၄ ခုႏွစ္အတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ GDP ေဒၚလာ ၁၃၆ သန္း ႏွင္႕ Per Capita GDP ၂၆၀ ေဒၚလာရွိသည္ဟု ထုတ္ျပန္ခဲ႕သည္။ ယခုေနာက္ဆံုး ၂၀၀၉ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလထုတ္ အစီရင္ခံစာတြင္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္အတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ Per Capita GDP အား ၂၅၀ ေဒၚလာဟု ခန္႕မွန္း ေဖာ္ျပထားပါသည္။ United Nations Committee for Development Policy ၏ ခန္႕မွန္း တြက္ခ်က္မွု အရ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ Per Capita GNI မွာ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္တြင္ ၂၈၂ ေဒၚလာ ျဖစ္ပါသည္။18 (၄၅) Asiaweek ၏ ျပည္တြင္းျပည္ပ ဘက္ေပါင္းစံုမွ ေနာက္ဆံုးရရွိထားေသာ ေဒတာမ်ားအရ ခန္႕မွန္းတြက္ခ်က္ထားေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ Per Capita GNP မွာ ၇၆၅ ေဒၚလာ ျဖစ္ပါသည္။19 World Trade Organization မွ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ Per Capita GNPအား အေကာင္းဘက္မွ ရွူ ျမင္သံုးသပ္ထားသည္။ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္ ေမတြင္ ဘရက္ဆဲ၌ က်င္းပေသာ Third United Nations Least Developed Countries Conference

တြင္ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္အတြက္

ေဒၚလာျဖစ္သည္ဟု

တင္ျပခဲ႕ပါသည္။20

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ Per Capita Income အား ၃၆၅၇ ထိုသို႕

အမ်ိဳးမ်ိဳး

ထုတ္ျပန္ေနၾကေသာ

ကိန္းဂဏန္းမ်ား

အၾကားတြင္ ျမန္မာ႕ GDP Per Capita အား ေဒၚတန္ဖိုးျဖင္႕ ေဖာ္ျပျခင္း အမွုသည္ မပီ၀ိုးတ၀ါး ျဖစ္ေနပါသည္။ 17

World Bank, Myanmar: An Economic and Social Assessment (Washington, D.C: World Bank Document, 1 September 1999), p. 22. 18 United Nations, Official Records of the Economic and Social Council, 2003, Supplement No. 13. (E/2003/33). 19 Asiaweek, 2 March 2001, p. 48. 20 WTO, Sub-Committee on Least Developed Countries, Report on the Seminar by the Integrated Framework Core Agencies (Geneva: WTO, 17 April 2001); p. 94. The WTO arrived at the figure of $3,657 as the per capita income of Myanmar in 1997 based on information contained in UNCTAD's Least Developed Countries 2000 Report and data obtained from the Country Presentation for Myanmar document submitted by the Ministry of National Planning and Economic Development of Myanmar to the Third UN Conference on the Least Developed Countries.

Page 13 of 52

(၄၆) တစ္ႏုိင္ငံ ႏွင္႕ တစ္ႏိုင္ငံ Per Capita GDP တန္ဖိုးမ်ားအား ႏွုိင္းယွဥ္ႏိုင္ရန္ အလို႕ငွာ အမည္ခံ

ေငြလဲလွယ္မွု

ႏွုန္းထားမ်ား

ႏွင္႕

အေမရိကန္ေဒၚလာအား

ဘံုးေငြေၾကးယူနစ္

အျဖစ္

အသံုးျပဳျခင္းသည္ ဆီေလ်ာ္မွု မရွိပါ။ ထိုသို႕ ႏွိုင္းယွဥ္မည္ဆိုပါက World Bank International Comparisons Programme မွ ထုတ္ျပန္ထားေသာ Purshasing Power Parity (PPP) တန္ဖိုးျဖင္႕ တိုင္းတာမွသာ ပို၍ အဓိပၸာယ္ရွိမည္ဟု ယူဆပါသည္။ (ဂ)

Catching-up questions (၄၇) အာရွႏိုင္ငံ ၁၉ ႏိုင္ငံ၏ Per Capita GDP in PPP အား Table 8 (annex page 46) တြင္

ေဖာ္ျပထားပါသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံအား

ဇယား၏

ေအာက္ဘက္ဆံုးတြင္

ေဖာ္ျပထားသည္။

ထိုသို႕

ေဖာ္ျပထားျခင္းမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံ အေနျဖင္႕ အမီလိုက္ရန္ ႏိုင္ငံအမ်ာအျပား ရွိေနေသးေၾကာင္း ဆိုလိုျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ သို႕ရာတြင္ သမိုင္းစဥ္လာ ႏွင္႕ အမ်ိဳးသားေရး အရ အကဲဆက္မွုမ်ား ႏွင္႕ အျခားအျခားေသာ အေၾကာင္းရာ အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႕ေၾကာင္႕ ႏိုင္ငံအားလံုး ႏွိုင္းယွဥ္ဖို႕ရာ အခက္ေတြ႕ပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား အေနျဖင္႕

ကမၻာဒီးယား၊ လာအို စသည္႕ႏိုင္ငံမ်ားႏွင္႕ ယွဥ္ျပိဳင္ျခင္းမွာ သိပ္ခဲယဥ္းမည္ မဟုတ္ဟု

ယူဆေကာင္း ယူဆေပမည္။ ရာဇ၀င္ ျပိဳင္ဘက္ၾကီး ျဖစ္သည္႕ ထိုင္းႏိုင္ငံႏွင္႕ ယွဥ္ျပိဳင္ျခင္းမွာလည္း ဆြဲေဆာင္မွု ရွိမည္မထင္ပါ။ မေလးရွားႏိုင္ငံသည္ ျပိဳင္ဘက္ေကာင္း ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ (၄၈) ၂၀၀၆ ခုႏွစ္တြင္ရွိေသာ မေလးရွားႏိုင္ငံ၏ Per Capita GDP in PPP သည္ ၁၂,၅၃၆ ေဒၚလာ ျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ အေနျဖင္႕ ၄င္း၏ ႏွစ္စဥ္ GDP Growth Rate အား ၁၂% တြင္ ထိန္းထားႏိုင္ျပီး လူဦးေရ အားျဖင္႕လည္း ႏွစ္စဥ္ ၂% တိုးပြားခဲ႕မည္ ဆိုပါက Per Capital GDP Growth သည္ ႏွစ္စဥ္ ၁၀% တိုးတတ္ေနမည္ ျဖစ္ပါသည္။ တစ္ႏွစ္လွ်င္ ၁၀% GDP တိုးႏွုန္းျဖင္႕ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ Per Capita GDP in PPP

(၈၈၁ ေဒၚလာ) အာ း မေလးရွားႏိုင္ငံ၏ Per Capita GDP in PPP (၁၂,၅၃၆

ေဒၚလာ) သို႕ လိုက္မီေစရန္ ႏွစ္မည္မွ်ၾကာမည္နည္း။ (၄၉) ေအာက္ပါအတိုင္း တြက္ယူႏိုင္ပါသည္။ Let Y = future or target per capita GDP= 12536 A

= present per capita GDP = 881

r

= growth rate of per capita GDP of 10% expressed as a decimal = 0.1

t

= time in years to be determined

Then using the compound interest formula: A(1+r)t = Y (1+r) t = Y/A Page 14 of 52

t log (1+r) = log (Y/A) t = log (Y/A)/log (1+r) t = log (12536/881)/log (1.1) = 27.859586 ၄င္းကို ေအာက္ပါအတိုင္း ခ်ိန္ကိုက္ႏိုင္ပါသည္။ A(1+r)t = 881(1.1)27.859586 = 12536 (၅၀) အထက္ပါ တြက္ခ်က္မွုအရ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ မေလးရွားႏိုင္ငံ၏ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္ GDP အာ း လိုက္မီေစရန္ ၂၈ ႏွစ္ၾကာမည္ ျဖစ္ပါသည္။ (၅၁)

သို႕ေသာ္ျငားလည္း ၂၀၂၀

ျမင္ကြင္း

“2020

vision”

အရ

မေလးရွားႏိုင္ငံသည္

ဖြ႔ံျဖိဳးျပီးႏိုင္ငံအျဖစ္သို႕ ေနာင္ ၁၁ ႏွစ္တာ ကာလတြင္ ေရာက္ရွိမည္ဟု ေမွ်ာ္မွန္းရပါသည္။ UNDP အစီရင္ခံစာတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္႕အတိုင္း မေလးရွားႏိုင္ငံ၏ Per Capita GDP in PPP သည္ ၁၁ ႏွစ္အတြင္း ၃၅,၀၆၂ သို႕ တိုးျမွင္႕ႏိုင္မည္ဟု ေမွ်ာ္မွန္းရသည္။ ဆိုလိုသည္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံ အေနျဖင္႕ ၄င္း၏ GDP Growth Rate 12% အား ဆက္လက္ ထိန္းသိမ္းထားႏိုင္ခဲ႕မည္ ဆိုလွ်င္ေတာင္ မေလးရွားႏိုင္ငံ၏ ၂၀၂၀ ရည္မွန္းခ်က္အား လိုက္မီေစရန္ ၃၉ ႏွစ္ ၾကာဦးမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ၄င္း ၂၀၀၆ ခုႏွစ္တြင္ ရွိေသာ မေလးရွားႏိုင္ငံ၏ Per Capita GDP in PPP သည္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ၏ ၃၉%၊ ၀င္ေငြျမင္႕အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ား၏ ၃၅% ႏွင္႕ စကၤာပူႏိုင္ငံ၏ ၂၆% ရာခိုင္ႏွုန္းခန္႕ ရွိသည္ကို ေတြ႕ရပါသည္။21 ထို႕ေၾကာင္႕ ႏွစ္သံုးဆယ္ စက္မွု ဖြ႕ံျဖိဳး တိုးတတ္ေရး စီမံကိန္း၏ အာစီယံ ႏိုင္ငံမ်ားႏွင္႕ တေျပးညီ အဆင္႕သို႕ ေရာက္ရွိလာေစရန္၊ ဖြ႕ံျဖိဳးျပီး

အာရွႏိုင္ငံမ်ားႏွင္႕

တေျပးညီ

အဆင္႕သို႕

ေရာက္ရွိလာေစရန္

ႏွင္႕

စက္မွုအားအားၾကီး

အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားႏွင္႕ တေျပးညီ အဆင္႕သို႕ ေရာက္ရွိ လာေစရန္ ဟူေသာ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားအား သတ္မွတ္ အခ်ိန္ကာလမ်ားအတြင္း အေကာင္ထည္ ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္ရန္ ခဲယဥ္းလ်က္ ရွိေနပါေသးသည္။ အခ်ိဳ႕ေသာ ေလ႕လာစမ္းစစ္သူမ်ား၏ ခန္႕မွန္းတြက္ခ်က္မွု အရ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ GDP သည္ တစ္ႏွစ္လွ်င္ ၃%

မွ

၅%

အထိသာ တိုးတတ္ခဲ႕ပါလွ်င္ အျခားႏိုင္ငံမ်ား ႏွင္႕

လိုက္မီရန္မွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ

ၾကာသြားလိမ္႕မည္ ျဖစ္ပါသည္။ (၅) Pattern of Household Consumption Expenditure (က)

မိသားစု အသံုးစရိတ္ ပံုစံ (Household Expenditure Pattern) (၅၂) ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ မိသားစု စားသံုးစရိတ္ပံုစံအား Table A9 (annex page 47) တြင္

ေဖာ္ျပထားပါသည္။ ၄င္း အခ်က္အလက္မ်ားအား Cetnral Statistical Organization (CSO) မွ ရန္ကုန္ျမိဳ႕တြင္ နမူနာ စစ္တမ္းေကာက္ယူ၍ ပံုႏွိပ္ ထုတ္ေ၀ထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ဇယားတြင္ ၁၉၈၆ ခုႏွစ္

21

It may be of some interest to point out that in PPP US$ terms, in 2006 the per capita GDP of Brunei ($49,898) and Singapore ($47,426) are higher than that of USA ($43,968), Japan ($35,951), and the high income OECD countries ($35,331).

Page 15 of 52

ႏွင္႕

၂၀၀၁

ခုႏွစ္တို႕ရွိ

မိသားစု

စားသံုးစရိတ္မ်ားအား

ေဖာ္ျပထားပါသည္။22

သို႕မွသာ

၁၅

ႏွစ္တာကာလအတြင္း မိသားစု စားသံုစရိတ္ပံုစံ မည္သို႕ ေျပာင္းလဲခဲ႕သည္ကို ေလ႕လာ ေတြ႕ရွိႏိုင္မည္ ျဖစ္ပါသည္။ (၅၃) ရန္ကုန္ျမိဳ႕၏ ပ်မ္းမွ် မိသားစု၀င္ဦးေရသည္ ၁၉၈၆ ခုႏွစ္တြင္ ၅.၇၈ ရွိေနရာမွ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္တြင္ ၅.၂၀ သို႕ က်ဆင္းသြားခဲ႕သည္။ အဆိုပါကာလတြင္း မိသားစု စားသံုးမွုစရိတ္သည္ ၉၉၇ က်ပ္မွ ၃၇၄၂၈ က်ပ္သို႕ ၃၇ ဆ တိုးျမွင္႕သြားခဲ႕သည္။ (၅၄)

မိသားစု

အသံုးစရိတ္တြင္

စားသံုးမွုအတြက္

သံုးစြဲေသာ

ေငြသည္

၁၅

ႏွစ္တာ

ကာလာအတြင္း ၃.၄၃% အထိ တိုးျမင္႕လာခဲ႕ပါသည္။ သို႕ေသာ္လည္း အဓိက စားသံုးကုန္မ်ား၏ ထည္႕၀င္မွု အခ်ိဳးအစား သိသိသာသာ ေျပာင္းလဲျခင္း မရွိသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ အသား ႏွင္႕ ဆန္ စားသံုမွု သာ ၀.၁၂% ႏွင္႕ ၀.၇၈%စီ တိုးျမင္႕ လာခဲ႔ျပီး သစ္သီး၀လံ စားသံုးမွုမွာ ၂.၈၅% ထိ တုိးျမွင္႕လာခဲ႕ပါသည္။ အျခားတစ္ဘက္တြင္လည္း ငါးစားသံုးမွု ႏွင္႕ စားသံုးဆီ စားသံုးမွု မ်ားမွာ ၀.၈၉% ႏွင္႕ ၂.၁% အသီးသီး ေလ်ာ႕က်ခဲ႕ပါသည္။ (၅၅)

စားသံုးကုန္စည္

မဟုတ္ေသာ

အသံုးစရိတ္မ်ား

အုပ္စုတြင္

အလွဴအတန္း

ႏွင္႕

ပြဲလမ္းသဘင္ မ်ားအတြက္ ကုန္က်စရိတ္သည္ သိသိသာသာ တိုးတတ္လာခဲ႕ပါသည္။ ၁၉၈၆ ခုႏွစ္တြင္ ပ်မ္းမွ် မိသားစုမ်ား၏ ၄င္းအတြက္ ကုန္က်ေငြသည္ တစ္လလွ်င္ ၁၃က်ပ္ ရွိျပီး ၄င္းမွာ စားသံုးကုန္စည္ မဟုတ္ေသာ အသံုးစရိတ္မ်ား အုပ္စု အမ်ိဳးအစား ၁၆ မ်ိဳး၏ ၁၃% ႏွင္႕ ပါ၀င္မွု အခ်ိဳးအစား အဆင္႕ ၁၀ ေနရာတြင္ ရွိပါသည္။ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္တြင္ အလွဴအတန္း ႏွင္႕ ပြဲလမ္းသဘင္မ်ား အတြက္ ကုန္က်စရိတ္သည္ အဓိက

အသံုးစရိတ္

စားသံုးကုန္စည္

အမယ္တစ္ခု

မဟုတ္ေသာ

ျဖစ္လာခဲ႕သည္။

အသံုးစရိတ္မ်ား

၄င္းအတြက္

အုပ္စုတြင္

ကုန္က်ေငြ

တတိယ

၁၂၃၃က်ပ္သည္

ေနရာတြင္ရွိျပီး

လွ်ပ္စစ္မီး

ႏွင္႕ေလာင္စာ (၂၃၆၄က်ပ္) ႏွင္႕ ခရီးသြားစရိတ္ (၂၃၆၃က်ပ္) တို႕သည္ ပထမ ႏွင္႕ ဒုတိယ ေနရာမ်ားတြင္ ရွိပါသည္။ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္တြင္ရွိေသာ အလွဴအတန္း ႏွင္႕ ပြဲလမ္းသဘင္မ်ားအတြက္ ကုန္က်စရိတ္သည္ မိသားစု အိမ္ငွားခ ႏွင္႕ အိမ္ ျပဳျပင္မြမ္းမံမွု မ်ားအတြက္ ကုန္က်ေငြ (၁၁၄၈က်ပ္)၊ ပညာေရး အတြက္ ကုန္က်စရိတ(္ ၈၉၇က်ပ္)၊ အ၀တ္အစား အတြက္ ကုန္က်စရိတ္ (၈၄၇က်ပ္) ႏွင္႕ က်န္းမာေရး အတြက္ ကုန္က်စရိတ(္ ၆၃၇က်ပ္) တို႕ထက္ ပိုမ်ားေၾကာင္း ေတြ႕ရပါသည္။ (၅၆) အလွဴအတန္း ႏွင္႕ ပြဲလမ္းသဘင္ အခမ္းနား မ်ားအတြက္ ကုန္က်စရိတ္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ျမိဳ႕ေန လူတန္းစားမ်ား အၾကား ပို၍ အေရးပါလာျခင္းမွာ အေၾကာင္းရင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင္႕ ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ ထိုသို႕ အလွဴအတန္းမ်ား

ပိုမို

ရက္ေရာလာၾကျခင္းမွာ

မိသားစု၀င္မ်ား

အေနျဖင္႕

ယခုဘ၀ထက္

ေနာင္ဘ၀ကူးေကာင္းေရး အေပၚ ပိုမို စိတ္ပါ၀င္စား လာၾက၍လည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ သို႕မဟုတ္လွ်င္ ေစ်းကြက္စီးပြားေရး

စနစ္သို႕

ကူးေျပာင္းဆဲ

ကာလအတြင္း

အျခား

အခြင္႕အလန္း

တစ္ခခ ု ု

ရရွိေစေရးအတြက္ အလွဴအတန္းမ်ားျပဳျခင္း၊ ရပ္ေရး ရြာေရးမ်ားတြင္ ပါ၀င္ ေဆာင္ရြက္ျခင္း (ဥပမာ လမ္းမ်ားေဆာက္လုပ္ျခင္း၊ အမ်ား ျပည္သူအက်ိဳးအတြက္ ေဆာင္ရြက္ျခင္း) စသည္႕ ကိစၥရပ္တို႕အား 22

As of writing this paper, 2001 is the latest year for which data are available on household consumption expenditure.

Page 16 of 52

ျပဳလုပ္ေနၾကျခင္းလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ ထိုသို႕မွ မဟုတ္လွ်င္ အိမ္ေထာင္စုမ်ားသည္ ရိုးရာဓေလ႕မ်ား၊ အခမ္းအနားမ်ား၊

ပြဲလမ္းသဘင္မ်ား

ႏွင္႕

လူထုစီးေ၀းပြဲမ်ား

တြင္

ပိုမို

တတ္ၾကြစြာ

ပါ၀င္

လာၾကေသာေၾကာင္႕ ျဖစ္ႏိုင္သည္။ (၅၇) ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ မိသားစု အသံုးစရိတ္ပံုစံအား ဖြ႕ံျဖိဳးျပီး ႏိုင္ငံမ်ား၊ အျခား အိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံမ်ား ႏွင္႕

ႏွုိင္းယွဥ္ပါက

၄င္းတိုင္းျပည္၏

မည္သ႕ို

ယဥ္ေက်းမွု၊

ရွိမည္နည္း။ ရိုးရာ၊

တိုင္းျပည္

ဓေလ႕၊

တစ္ျပည္၏

တန္ဖိုးထားမွ၊ု

မိသားစု

ၾကိဳက္ႏွစ္

အသံုးစရိတ္ပံုစံသည္

သက္မွဳ

စသည္တို႕၏

လႊမ္းမိုးမွရ ု ွိျခင္းေၾကာင္႕ ၄င္းကို တိုင္းျပည္ တစ္ခုႏွင္႕ တစ္ခု ႏွိုင္းယွဥ္ပါက အခက္ေတြ႕မည္ ျဖစ္ပါသည္။ ေဘာဂေဗဒ ဘာသာရပ္တြင္ ေယဘုယ် လက္ခံထားေသာ စည္း မ်ဥ္းစည္း ဥပေဒသ တစ္ခု ျဖစ္သည္႕ Engel’s

Law

အသံုးစရိတ္သည္

အရ

မည္သည္႕

တိုင္းျပည္ ႏိုင္ငံတြငမ ္ ဆို

စားသံုးကုန္အတြက္

ကုန္က်ေငြ

၀င္ေငြနိမ္႕ ျဖစ္ပါသည္။

မိသားစုမ်ား၏ ထို႕ေၾကာင္႕

အမ်ားဆံုး ၀င္ေငြ

ျမင္႕တတ္လာသည္ႏွင္႕ အမွ် စားသံုးစရိတ္ ကုန္က်ေငြသည္ ေလ်ာ႕က်လာမည္ျဖစ္ျပီး အိမ္အတြက္ ကုန္က်စရိတ္၊ ေရရွည္ခံ စားသံုးကုန္မ်ား သိုေလွာင္ျခင္း၊ သယ္ယူပို႕ေဆာင္ေရး၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ အပန္းေျဖမွု ႏွင္႕ မိသားစု လူမွုဖူလံုေရး စသည္႕ ကိစၥရပ္မ်ားေပၚ၌ ပိုပို သံုးစြဲ လာၾကမည္ ျဖစ္သည္။ Tabel A9 တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္႕ အတိုင္း ရန္ကုန္ျမိဳ႕ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္ ပ်မ္းမွ်မိသားစုမ်ား၏ အသံုးစရိတ္ ၆၈.၃၆% သည္ စားသံုးမွု၌ ျဖစ္သည္။ တစ္တိုင္းျပည္လံုး အတိုင္းတာႏွင္႕ ၾကည္႕မည္ဆိုပါလွ်င္ အဆိုပါႏွစ္အတြက္ စားသံုးစရိတ္ ကုန္က်မွုသည္သည္ ဆန္စားသံုးမွု ၁၅.၈% အပါအ၀င္ ၇၂% ရွိသည္ကို ေတြ႕ရသည္။23 ေက်းလက္ေဒသမ်ားတြင္မူ စားသံုးစရိတ(္ အထူးသျဖင္႕ဆန္စားသံုးမွ)ု ပိုမို ျမင္႕မားသည္ကို ေတြ႕ရပါသည္။ အထူးသျဖင္႕ ခ်င္းျပည္နယ္ ေက်းလက္ေဒသမ်ား၌ စားသံုးစရိတ္အတြက္ ကုန္က်ေငြသည္ မိသားစု စုစုေပါင္း အသံုးစရိတ္ ကုန္က်ေငြ၏ ၇၆% ရွိျပီး ၄င္းတြင္ ဆန္အတြက္ ကုန္က်စရိတ္ ၁၇.၈% ပါ၀င္ေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။24 ႏွုိင္းယွဥ္မည္ ဆိုပါလွ်င္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ၏ စားသံုးစရိတ္အတြက္ ကုန္က်ေငြသည္ ႏိုင္ငံသားမ်ား၏

စုစုေပါင္း

မိသားစု

အသံုးစရိတ္၏

စားသံုးမွုပံုစံႏွင္႕

အခက္ေတြ႕ေနသည္မ်ားလည္း

ရွိပါသည္။

၁၄%

စပ္လ်ဥ္း၍ ဥပမာ

-

သာ

ေတြ႕ရပါသည္။25

ရွိသည္ကို

တိုင္းျပည္

အေတာ္မ်ားမ်ားတြင္

အေမရိကန္ႏိုင္ငံသားမ်ား၏

စားသံုးမွုပံုစံႏွင္႕

ပက္သက္၍ ေအာက္ပါ ေၾကျငာခ်က္အား ေလ႕လာႏိုင္ပါသည္။ “အေမရိကန္ ႏိုင္ငံသားမ်ားသည္ အဆီ အစိမ္႕၊ ကိုလက္စထေရာ၊ သၾကား ႏွင္႕ ဆား စားသံုးမွု အလြန္မ်ားသည္ ဟု U.S. Department of Agriculture and of Health and Human Services မွ အာဟာရဆိုင္ရာ ကၽြမ္းက်င္သူမ်ားက ထုတ္ျပန္ေၾကျငာ ခဲ႕ပါသည္။ အ၀လြန္မွု၊ ဆီးခ်ိဳေရာဂါ၊ ႏွလံုးေရာဂါ၊ 23 24 25

Central Statistical Organization, Statistical Yearbook 2002 (Yangon: CSO,2002), table 22.04, p. 423. Ibid.; table 22.05; p. 431. The distribution of household spending in the United States in 1995 was as follows: Housing (32.4%), Transportation

(18.6%), Food (14%), Personal insurance and pensions (9.2%), Health care (5.4%), Apparel and services (5.3%), Entertainment (5%) and Other expenditures (10.1%). See United States, Bureau of Labor Statistics, Distribution of Household Spending, 1995 BLS Consumer Expenditure Survey [http://www.nnfr.org/econ/bls95.htm]. Three decades earlier in 1963, the share of food and beverages in the household consumption expenditure in the United States was 25.2% and the share fell to 17.5% in 1981. See Eugene A. Diulio, Money and Banking (New York: Schaum's Outline Series, McGraw-Hill Book Company, International Editions, 1987), p. 19.

Page 17 of 52

ေသြးတိုးေရာဂါ ႏွင္႕ သြားႏွင္႕ ခံတြင္း ပ်က္စီးမွု ေရာဂါမ်ား ျဖစ္ပြားမွု ႏွုန္းထားမ်ားအား ေထာက္ရွုလ်က္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံသားမ်ား အေနျဖင္႕ အဆီအစိမ္႕ စားသံုးမွုအား၃၀%၊ သန္႕စင္ သၾကားစားသံုးမွုအား ၄၅% စသည္ ေလွ်ာ႕ခ်သြားပါက ကိုလက္စထေရာ ပမာဏအား ထက္၀က္၊ ဆား စားသံုးမွုအား သးံုပံုႏွစ္ပံုထိ ေလွ်ာ႕ခ် သြားႏိုင္မည္ဟု Senate Select Committee on Nutrition and Human Needs မွ အၾကံျပဳ ခဲ႕ပါသည္” 26 (၅၈)

အေမရိကန္ႏိုင္ငံ

စားသံုးစရိတ္အား

တစ္ႏိုငင ္ ံတည္းသာမက

ျမန္မာႏိုင္ငံေလာက္ သံုးစြဲျခင္း

မည္သည္႕

မရွိသည္ကို

အာရွႏိုင္ငံမ်ားမွာမွ

ေတြ႕ရပါသည္။

စုစုေပါင္း

မိသားစု မိသားစု

အသံုးစရိတ္မွ စားသံုးစရိတ္အတြက္ ကုန္က်ေငြသည္ စကၤာပူႏိုင္ငံတြင္ ကုန္က်ေငြ ၁၄%၊ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ ၃၂%၊ မေလးရွားႏိုင္ငံတင ြ ္ ၃၇%၊ ဘဂၤလားေဒ႕ရွ္ႏိုင္ငံတြင္ ၅၂%၊ ကမ ၻာဒီးယား ႏိုင္ငံတြင္ ၅၇% ႏွင္႕ လာအိုႏိုင္ငံတြင္ ၆၁% အသီးသီး ရွိၾကသည္ကို ေတြ႕ရသည္။27 (၅၉)

ဆယ္႕ငါးႏွစ္တာ

ကာလအတြင္း

ရန္ကုန္ျမိဳ႕၌

စားသံုးမွုအတြက္

သံုးစြဲေသာေငြ

တိုးျမွင္႕လာသည္ ႏွင္႕အမွ် အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမ်ား၏ လူေနထိုငမ ္ ွု ပံုစံမ်ားမွာလည္း အဆိုပါ ကာလအတြင္း မ်ားစြာ ေျပာင္းလဲလာခဲ႕ပါသည္။ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္တြင္ ထိုင္းႏိုင္ငံ၌ ျပဳလုပ္ခဲ႕ေသာ ေလ႕လာမွု တစ္ခုအရ စားသံုးသူမ်ား၏ အသံုးစရိတ္ပံုစံမွာ မ်ားစြာ ေျပာင္းလဲသြားခဲ႕သည္ဟု ဆိုပါသည္။ ေရဆိုးႏုတ္စနစ္၊ လူမွုဖူလံုေရး၊ အ၀တ္အထည္၊ ေနရာထိုင္ခင္း၊ သယ္ယူပို႕ေဆာင္ေရး ႏွင္႕ အပန္းေျဖမွု တုိ႕အေပၚ အမ်ားဆံုး သံုးစြဲလာၾကသည္ကို ေတြ႕ရပါသည္။ အဆိုပါ ေလ႕လာ ခ်က္ အရ အ၀တ္အထည္ ႏွင္႕ ကိုယ္ပိုင္ အသံုးအေဆာင္ ပစၥည္းမ်ား အတြက္ အသံုးစရိတ္သည္ ၁၉၈၁ ခုႏွစ္တြင္ ၉.၅% မွ ၁၉၉၆ ခုႏွစ္တြင္ ၁၃.၄% သို႕ တိုးျမင္႕ လာခဲ႕ပါသည္။ အိမ္ေထာင္ ပရိေဘာဂ အသံုးေဆာင္ ပစၥည္းမ်ားအတြက္ သံုးစြဲေသာေငြသည္ ၅.၂% မွ ၆.၆%၊ အပန္းေျဖမွု အတြက္ သံုးစြဲေသာေငြသည္ ၁.၄% မွ ၁၄.၄%၊ စားေသာက္ဆိုင္

ဟိုတယ္

တိုးျမင္႕လာခဲ႕ပါသည္။

မ်ားတြင္

ထို႕အတူ

စားေသာက္မွု

စရိတ္သည္

က်န္းမာေရးအတြက္

၁.၈%

သံုးစြဲစရိတ္

မွ

ႏွင္႕

၁၀%

အသီးသီး

ဆက္သြယ္ေရးႏွင္႕

သယ္ယူပို႕ေဆာင္ေရးအတြက္ အသံုးစရိတ္မ်ားပါ တိုးျမင္႕ လာခဲ႕ပါသည္။28 (၆၀) ယဥ္ေက်းမွု၊ ရိုးရာ အစဥ္လာ ၾကီးမားေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံ အေနျဖင္႕ အျခား ႏိုင္ငံမ်ားအား တုပရန္ မလုိပါ။ မည္သို႕ပင္ ဆိုေစကာမူ မိသားစု အသံုးစရိတ္ ပံုစံ ေျပာင္းလဲ လာမွဳအား Table A9 တြင္ သိသိသာသာ ေတြ႕ျမင္ႏိုင္ပါသည္။ ၀င္ေငြနိမ္႕ပါက စားသံုးစရိတ္ သံုးစြဲမွု ျမင္႕မားေၾကာင္း ေတြ႕ရသည္။ မည္သည္႕ တိုးတတ္သည္႕ လူ႕အဖြဲ႕စည္းတြင္ အဆို မိသားစု ၀င္ေငြ အဆင္႕အတန္း သည္ ေရရွည္တြင္ တိုးတတ္လာရမည္ျဖစ္သည္။ တစ္ဆယ္႕ ငါးႏွစ္လံုးလံုး မိသားစု စားသံုးစရိတ္ပံုစံ သိသာစြာ ေျပာင္းလဲ 26 27

Michael C. Latham’s contribution on “Dietary Guidelines”, available on Microsoft Encarta 95, CD-Rom. For the latter half of the 1990s, the share of food and beverages in the household consumption expenditure of countries in

the Asia and Pacific region were as follows: Singapore (14%), Japan (23%), Taiwan (24%), Hong Kong (26%), Republic of Korea (27%), Thailand (32%), Malaysia (37%), Sri Lanka (41%), China (44%), Mongolia (45%), Philippines (47%), Bangladesh (52%), India (54%), Pakistan (55%), Cambodia (57%), Indonesia (59%), Nepal (61%), Laos (61%), Viet Nam (62%), North Korea (65%), and Myanmar (71%) [ Source: SSII, Asian Agrifood Demand Trends to 2010]. 28

See news article entitled "Thais becoming big spenders", in the New Light of Myanmar, 12 March 1997, p. 4. The study was

undertaken by the Thai Farmers Bank Research Centre and it became available in March 1997.

Page 18 of 52

လာျခင္းမရွိျခင္းသည္

မလိုလား

အပ္ေသာ

အေနအထား

တစ္ခုျဖစ္ပါသည္။

မိသားစုမ်ား

သင္႕တင္႕မွ်တေသာ အစာအာဟာရ ရရွိေစေရးမွာ အေရးၾကီးပါသည္။ အထူးသျဖင္႕ ကေလးသူငယ္မ်ား၏ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ

ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ

က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး

ႏွင္႕

ဖြ႔ံျဖိဳးတိုးတတ္မွု အပန္းေျဖမွု

အတြက္

ပို၍

အေရးၾကီးပါသည္။

အပိုင္းမ်ားတြင္ သံုးစြဲမွု

ေလ်ာ႕နည္း

အထူးသျဖင္႕

ေနေသးသည္ကို

ေတြ႕ရပါသည္။ ယေန႕ေခတ္ ကုန္ေစ်းႏွုန္းအရ မိသားစု၀င္ငါးဦးရွိေသာ ရန္ကုန္ေန မိသားစု တစ္စု အေနျဖင္႕ က်န္းမာေရးပိုင္းတြင္ တစ္လ ၆၃၇က်ပ္၊ ပညာေရးပိုင္းတြင္ ၈၉၇က်ပ္ ႏွင္႕ အပန္းေျဖမွု အပိုင္းတြင္ ၁၄၁က်ပ္ ႏွုန္းျဖင္႕ သံုးစြဲမည္ဆိုပါက မည္သို႕မွ် မလံုေလာက္ႏိုင္ပါ။ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္ ေစ်းကြက္ ေငြလဲလွယ္ႏွုန္း တစ္ေဒၚလာလွ်င္ ၆၃၇ က်ပ္ ျဖင္႕ ခ်ိန္တြက္ၾကည္႕မည္ ဆိုပါက တစ္လလွ်င္ ပညာေရး ၁.၄၆ ေဒၚလာ၊ က်န္းမာေရး

၁.၄၆ ေဒၚလာ ႏွင္႕ အပန္းေျဖမွု ၂၃ ဆင္႕ အသီးသီး ရွိသည္ကို

ေတြ႕ရသည္။ (ဂ)

မိသားစု ၀င္ေငြႏွင္႕ အသံုးစရိတ္ မညီမွ်မွု (၆၁) ၁၉၉၇ ခုႏွစ္ မိသားစု ၀င္ေငြႏွင္႕ အသံုးစရိတ္ စစ္တမ္းအရ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ေဒသ

အေတာ္မ်ားမ်ားတြင္

၀င္ေငြႏွင္႕

အသံုးစရိတ္

ညီမွ်မွု

မရွိသည္ကို

ေတြ႕ရသည္။29

ရန္ကုန္ႏွင္႕

ဧရာ၀တီတိုင္းမွ အပ က်န္သည္႕ ျပည္နယ္ႏွင္႕ တိုင္း ၁၂ ခုတြင္ မိသားစုမ်ား ၀င္ေငြ ႏွင္႕ အသံုးစရိတ္ ညီမွ်မွု မရွိသည္ကို ေတြ႕ရပါသည္။ အထူးသျဖင္႕ ကယား၊ ရွမ္း၊ မေဂြး၊ ရခိုင္ ႏွင္႕ စစ္ကိုင္းတိုင္း မ်ားတြင္ မိသားစု၀င္ေငြသည္

အသံုးစရိတ္၏

၄၂%

မွ

၅၇%

အတြင္း၌သာ

ရွိသည္ကို

ေတြ႕ရပါသည္။

တစ္တိုင္းျပည္လံုး အတိုင္းအတာ အေနႏွင္႕ ပ်မ္းမွ် မိသားစု ၀င္ေငြသည္ အသံုးစရိတ္၏ ၇၃% သာ ျပည္႕မီသ ွ ည္ကို ေတြ႕ရွိရပါသည္။ Table A10 တြင္ ျပည္နယ္ႏွင္႕ တိုင္း အသီးသီး၏ ၀င္ေ၀ခြဲေ၀ ျဖန္႕ျဖဴးမွု မညီမွ်ပံုကို ေဖာ္ျပထားပါသည္။ ဥပမာ - ရန္ကုန္တိုင္းတြင္ရွိ ပ်မ္းမွ် မိသားစု ၀င္ေငြသည္ ၁၆၆၆၁ က်ပ္ျဖစ္ျပီး ကယားျပည္နယ္ (၄၆၂၂ က်ပ္) ၏ သံုးဆခြဲခန္႕ ရွိသည္ကို ေတြ႕ရပါသည္။ (၆၂)

CSO

မွ

ထုတ္ျပန္ထားေသာ

ကိန္းဂဏန္း

အခ်က္အလက္မ်ားအရ

၀င္ေငြရရွိရာ

ရင္းျမစ္မ်ားမွာ လုပ္ခ လစာမ်ား (ေငြသားႏွင္႕ ပစၥည္း)၊ စြန္႕ဦးတီထြင္မွုမွ ရရွိေသာ ၀င္ေငြ၊ ပင္စင္၊ အတိုးႏွုန္း၊

အပိုဆုေၾကး

ႏွင္႕

အျခား

ပစၥည္းမ်ား

ပါ၀င္ပါသည္။

၀င္ေငြမွာ

အသံုးစရိတ္ထက္

ေလွ်ာ႕နည္းေနပါက ေအာက္ပါနည္းလမ္းမ်ားျဖင္႕ ၀င္ေငြႏွင္႕ ထြက္ေငြ ညီမွ်ေအာင္ ျပဳလုပ္ႏိုင္ပါသည္။ (၁) ေငြစုႏွုန္းအား ေလွ်ာ႕ခ်ျခင္း (၂) ပိုင္ဆိုင္ ပစၥည္းမ်ားအား ေရာင္းခ်ျခင္း (၃) ေငြေခ်းျခင္း ျဖင္႔ ေၾကြးျမီတင္ရွိျခင္း

29

understand that a household income and expenditure survey for the states and divisions of Myanmar for the year 2001 has

already been completed by the Central Statistical Organization. However, the year 2001 survey is awaiting clearance from the authorities for release, and is not available as of writing this paper. Hence, the 1997 household income expenditure survey is the latest available to the general public at this time.

Page 19 of 52

(၄) ေဆြမ်ိဳး မိတ္ေဆြ သကၤဟမ်ား၏ ေပးစားကမ္းစာအားရယူျခင္း (၅) အစားအေသာက္၊ အေနအထိုင္ ေလွ်ာ႕ခ်လ်က္ ကေလးမ်ားအား ေက်ာင္းထုတ္လိုက္ျခင္း (၆၃) ၄င္းနည္းလမ္းမ်ားမွာ ေရရွည္က်င္႕သံုး၍ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။ ၀င္ေငြ ႏွင္႕ ထြက္ေငြ အၾကား အဓိက ကြာဟခ်က္သည္

၀င္ေငြအား

ေလ်ာ႕၍

တင္ျပျခင္း

ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။

ထို႕သို႕

ေလ်ာ႕ပါးေနျခင္းမွာ

ေဘာင္မ၀င္ေသာ အခန္းက႑မ်ားမွ ရေငြႏွင္႕ မိသားစု ဇနီးမယား သားသမီးမ်ား၏ က်ပမ္းအလုပ္မ်ားမွ ရရွိေသာ ၀င္ေငြမ်ားေၾကာင္႕ ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ (၅) Commodity Composition of Exports (က)

မိရိုးဖလာ ကုန္တင္ပို႕မွု (Traditional Exports) (၆၄)

ထုတ္လုပ္မွုပိုင္းတြင္ သိသာ

ကုန္တင္ပို႕ပိုင္းတြင္လည္း

အေျပာင္းအလဲ

ထင္ရွားေသာ Structural ျဖစ္ေပၚရန္

Change

မရွိျခင္းေၾကာင္႕

ခဲယဥ္းေနပါေသးသည္။

၁၉၃၈/၃၉

ကုလိုနီေခတ္ကာလမ်ား၌ အေျခခံကုန္စည္ ေလးမ်ိဴး၏ ထည္႕၀င္မွဳပမာဏသည္ စုစုေပါင္း ပို႕ကုန္တန္ဖိုး၏ ၇၂.၇% ရွိသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ထိုေလးမ်ိဳးအနက္ ဆန္တင္ပို႕မွုမွာ အမ်ားဆံုးျဖစ္ျပီး တန္ခ်ိန္ ၃.၃ သန္းႏွင္႕ စုစုေပါင္း ကုန္တင္ပို႕မွု၏ ၄၆.၇% ရွိသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ထိုေခတ္ကာလ၌ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ဆန္တန္ပုိ႕မွုတြင္ နံပါတ္ တစ္ ျဖစ္ခဲ႕ဖူးပါသည္။ ဓာတ္သတၳဳပစၥည္းမ်ား တင္ပို႕မွု (၁၂%)၊ သစ္တင္ပို႕မွု (၇%) ႏွင္႕ အျခား စိုက္ပ်ိဳးေရး ပို႕ကုန္မ်ားမွ (၇%) အသီးသီး ၀င္ေငြ ရရွိခဲ႕ပါသည္။ 30 (၆၅) ကုန္တင္ပို႕မွုတြင္ ၁၉၉၀/၁၉၉၁ မွ ၁၉၉၉/၂၀၀၀ ခုႏွစ္ ကာလတစ္ေလွ်ာက္လံုး အေျခခံ ထုတ္ကုန္ အနည္းငယ္ကိုသာ မ်ားစြာ မွီခိုခဲ႕ရပါသည္။ Traditional Export မွ ရရွိေသာ ၀င္ေငြသည္ စုစုေပါင္း ကုန္တင္ပို႕မွု၏ ၅၅.၇% ရွိသည္ကို (Table A11, annex page 49) တြင္ ေဖာ္ျပထားပါသည္။ နယ္စပ္ကုန္သြယ္မွုမွ ရရွိေသာ ၀င္ေငြကိုပါ ထည္႕တြက္မည္ဆိုပါက အေျခခံကုန္စည္မ်ား တင္ပို႕မွုမွာ စုစုေပါင္း ကုန္တင္ပို႕မွုမွ ရရွိေသာ ၀င္ေငြ၏ ၇၀.၆% သို႕ ျမင္႕တတ္သြားမည္ျဖစ္ပါသည္။ ဆိုလိုသည္မွာ ၄င္းကာလရွိ ကုန္တင္ပို႕မွု ပံုစံသည္ လြန္ခဲ႕ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ (၁၉၃၈/၁၉၃၉) ကာလမ်ားမွ အတိုင္း မ်ားစြာ ေျပာင္းလဲျခင္း မရွိပါ။ (၆၆) ၁၉၉၀ ျပည္႕ႏွစ္မ်ားအတြင္း ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဆန္တင္ပို႕မွု က်ဆင္းခဲ႕သည္။ ၁၉၉၀/၉၁ ၁၉၉၉/၀၀ ကာလအေတာတြင္း ဆန္တင္ပို႕မွု တစ္ႏွစ္လွ်င္ ပ်မ္းမွ် တန္ခ်ိန္ ၂၄၉၀၀၀ ရွိျပီး ၄င္းသည္ ၁၉၃၈/၃၉

ဆန္တင္ပို႕မွု

တန္ခ်ိန္၏

၇.၅%

ခန္႕ရွိပါသည္

(Tabel

A11)။

အဆိုပါကာအတြင္း၌

ဆန္တင္ပို႕မွုမွ ရရွိေသာ ၀င္ေငြသည္ စုစုေပါင္းပို႕ကုန္၏ ၆.၆% ရွိျပီး ဓာတ္သတၳဳပစၥည္းမ်ား တင္ပို႕မွု အခန္းက႑ အေရးပါမွု ေလ်ာ႕နည္းခဲ႕ပါသည္။ ထိုကာလအတြင္း ဓာတ္သတၳဳပစၥည္းမ်ား တင္ပို႕မွုမွာ ၁.၈% ရွိျပီး တဆက္တည္းတြင္ သေဘၤာျဖင္႕ တင္ပို႕ေသာ ပမာဏ တန္ခ်ိန္ ေထာင္ေပါင္း ၂၈.၃ သည္ ကိုလိုနီေခတ္ကာလာမ်ားမွ

30

ကုန္တင္ပို႕မွု၏

၁၆.၈%

ရွိသည္ကို

ေတြ႕ရပါသည္။

ဆန္

ႏွင္႕

Ministry of National Planning, Economic Survey of Burma 1964 (Rangoon: Central Press, 1964); table 69, p. 99.

Page 20 of 52

ဓာတ္သတၳဳပစၥည္းတို႕၏ ထည္႕၀င္မွုမ်ား ေလ်ာ႕နည္းလာမွု ႏွင္႕အတူ ပဲ ႏွင္႕ ကၽြန္းသစ္ တင္ပို႕မွု အေလးသာ လာခဲ႕ပါသည္။ (၆၇) ပဲတင္ပို႕မွုသည္ လြန္ခဲ႕ေသာ ဆယ္ႏွစ္အတြင္း ေကာင္းမြန္ခဲ႕ပါသည္။ ပဲတင္ပို႕မွုသည္ ၁၉၈၈/၈၉

ခုႏွစ္တြင္

တန္ခ်ိန္

၁၇၁၀၀

မွ

၂၀၀၁/၀၂

ခုႏွစ္တြင္

တန္ခ်ိန္

တစ္သန္း

အထိ

တိုးျမင္႕သြားခဲ႕သည္ကို Table A12, annex page 50) တြင္ ေတြ႕ျမင္ႏိုင္ပါသည္။ ကုန္တင္ပို႕မွုမွ ရရွိေသာ ျပည္ပ၀င္ေငြသည္လည္း ေဒၚလာ ၈.၃ မွ ၂၈၂ သန္းထိ တိုးတတ္လာခဲ႕ပါသည္။ ပဲတင္ပို႕မွုသည္ ၂၀၀၀/၂၀၀၁ မွ ၂၀၀၇/၀၈ အထိ တစ္ႏွစ္လွ်င္ ပ်မ္းမွ် တန္ခ်ိန္ တစ္သန္းေက်ာ္ (စုစုေပါင္း ပို႕ကုန္၏ ၁၀.၃%) ရွိျပီး အဓိက ပို႕ကုန္အျဖစ္ ဆက္လက္ ေနရာယူလ်က္ရွိပါသည္။ (၆၈) ျပည္တြင္း ျပည္ပ ပဲတင္ပို႕မွုတြင္ Liberalize လုပ္ေပးျခင္းျဖင္႕ လုပ္ေဆာင္မွဳမ်ား တိုးတတ္ ေကာင္းမြန္လာခဲ႕ပါသည္။

ျပည္တြင္း

လုပ္ငန္းရွင္မ်ားႏွင္႕

လယ္သမားမ်ားအား

ကန္႕သတ္ခ်က္မ်ား

ေလွ်ာ႕ေပါ႕ေပးျခင္းျဖင္႕ ေစ်းကြက္ လိုအပ္ခ်က္ကို ပို၍ ျဖည္႕ဆည္း လာႏိုင္သည္။ ေစ်းကြက္လိုအပ္ခ်က္ဟု ဆိုရာ၌ ၄င္းကုန္စည္တင္ပို႕မွု၏ အဓိက ေစ်းကြက္ျဖစ္ေသာ အိႏၵိယ ေစ်းကြက္မွ ကမ္းလွမ္းေသာ အခြင္႕အလန္းမ်ားအား ရယူရာတြင္ ေစ်းကြက္ခ်ဲ႕ထြင္ျခင္း၊ ကုန္စည္ ျဖန္႕ေ၀ျခင္းတို႕အျပင္ အေၾကြးျဖင္႕ ရယူမွု နည္းလမ္းမ်ားကိုပါ စြမ္းရည္ျပည္႕၀စြာျဖင္႕ ေဆာင္ရြက္လာႏို္င္ခဲ႕သည္။ ပဲတင္ပို႕မွုတြင္ Liberalize လုပ္ေပးခဲ႕ျခင္း၏ အက်ိဴးေက်းဇူးအားျဖင္႔ တိုင္းျပည္ မူ၀ါဒ ခ်မွတ္သည္႕ အပိုင္းတြင္ မ်ားစြာအေထာက္ အကူျပဳခဲ႕ပါသည္။ အက်ိဳးရွိႏိုင္မည္

မူ၀ါဒေကာင္း ျဖစ္ျပီး

တစ္ခု

ခ်မွတ္ႏိုင္ခဲ႕လွ်င္

အထက္ပါကိစၥရပ္တြင္

ႏိုင္ငံျခား

တိုင္းျပည္စီးပြားေရးအတြက္ ၀င္ေငြနဲ႕

ကုန္တင္ပို႕မွု

ေရရွည္ မ်ားစြာ

ျမင္႕တတ္လာခဲ႕သည္။ (ခ)

ျမန္မာ႕ကုန္တင္ပို႕မွုမွ ဖြ႕ံျဖိဳးတိုးတတ္မွဳသစ္မ်ား (၆၉) ၁၉၉၀ ေႏွာင္းပိုင္းႏွစ္မ်ားတြင္ ျမန္မာ႕ ကုန္တင္ပို႕မွ၌ ု ဖြ႕ံျဖိဳးတိုးတတ္မွုသစ္မ်ား ျဖစ္ထြန္း

လာခဲ႕ပါသည္။ ပထမတစ္ခုသည္ ၁၉၉၉/၂၀၀၀ တြင္ ပြင္႕လန္းလာေသာ အထည္ခ်ဳပ္ လုပ္ငန္းျဖစ္သည္။ လြန္ခဲ႕ေသာ ႏွစ္ႏွစ္တာ ကာလအတြင္း အ၀တ္ထည္ တင္ပို႕မွုမွ ရရွိေသာ ၀င္ေငြသည္ ေဒၚလာ ၇၃သန္း ခန္႕ရွိသည္။ ၄င္းပမာဏသည္ ၁၉၉၉/၂၀၀၀ တြင္ ေဒၚလာ ၄၃၆သန္း၊ ၂၀၀၀%၂၀၀၁ ခုႏွစ္တြင္ ေဒၚလာ ၅၈၃သန္း

အသီးသီး

ျမင္႕တတ္သြားခဲ႕ရာ

စုစုေပါင္း

ကုန္တင္ပို႕မွု၏

သံုးပံုတစ္ပံုအထိ

၀င္ေငြရရွိေစခဲ႕သည္။ အ၀တ္အထည္ တင္ပို႕မွုမွ ရရွိေသာ ၀င္ေငြသည္ ၂၀၀၁/၂၀၀၂ ခုႏွစ္တြင္ ေဒၚလာ ၄၄၄ သန္း၊ ၂၀၀၂/၂၀၀၃ ခုႏွစ္တြင္ ေဒၚလာ ၄၅၆ သန္း ရွိသည္ကို Table A11 & A12 တို႕တြင္ ေလ႕လာႏိုင္ပါသည္။ (၇၀) အေရးပါေသာ ဖြ႕ံျဖိဳးတိုးတတ္မွု ေနာက္တစ္ခုမွာ ကမ္းလြန္ပင္လယ္ျပင္ သဘာ၀ ဓာတ္ေငြ႕ တင္ပို႕မွုပင္ ျဖစ္သည္။ ၂၀၀၂/၂၀၀၃ ခုႏွစ္တြင္ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕ တင္ပို႕မွုမွ ရရွိေသာ ႏိုင္ငံျခား ၀င္ေငြသည္ ေဒၚလာ ၆၂၉ သန္း ရွိျပီး ထိပ္တန္း ျပည္ပ ပို႕ကုန္အျဖစ္ အ၀တ္ အထည္ တင္ပို႕မွု၏ ေနရာသို႕ အစားထိုး ၀င္ေရာက္လာခဲ႕သည္။ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔ တင္ပို႕မွုသည္ ၂၀၀၇/၂၀၀၈ ခုႏွစ္အထိ Page 21 of 52

နံပါတ္တစ္ ပို႕ကုန္ေနရာ၌ ေနရာယူထားျပီး ထိုႏွစ္အတြက္ ျပည္ပ၀င္ေငြ ၂၅ သန္း(စုစုေပါင္း ျပည္ပ ၀င္ေငြ၏ ၃၉.၄%) ထိ ရွာေဖြေပးႏိင ု ္ခဲ႕ပါသည္။ (၇၁) ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ျပည္ပပို႕ကုန္က႑အား ၂၀၀၀/၀၁ မွ ၂၀၀၇/၀၈ ရွစ္ႏွစ္တာ ကာလအတြင္း ေအာက္ပါအတိုင္း သံုးသပ္ ႏိုင္ပါသည္။ နံပါတ္တစ္ ပို႕ကုန္မွာ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕ျဖစ္ျပီး စုစုေပါင္းပို႕ကုန္၏ ပ်မ္းမွ ႏွစ္စဥ္ ၃၁.၉%၊ ပဲတင္ပို႕မွု ၁၀.၃%၊ အ၀တ္အထည္ တင္ပို႕မွု ၁၀.၂%၊ ကၽြန္းတင္ပို႕မွု ၆.၈%၊ သစ္မာ တင္ပို႕မွု ၃.၆%၊ ငါးတင္ပို႕မွု ၂.၈% ႏွင္႕ သံသတၱဳရိုင္း တင္ပို႕မွု ၂.၁% အသီးသီး ျဖစ္ၾကသည္။ (၇၂) ၂၀၀၀/၀၁ - ၂၀၀၇/၀၈ ကာလမ်ား အတြင္း ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဆန္တင္ပို႕မွု က်ဆင္း လာခဲ႕သည္။ ႏိုင္ငံျခား ပို႕ကုန္မွ ရေငြ စုစုေပါင္း၏ ၁.၆% သာ ရရွိခဲ႕သည္။ အာရွ၏ စပါးက်ည္ၾကီး ဟူေသာ ဂုဏ္သတင္းလည္း ေမွးမွန ိ ္ခဲ႕ရသည္။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္တြင္ စုစုေပါင္း ကမ ၻာ႕ဆန္ တင္ပို႕မွုမွာ တန္ခ်ိန္ သန္းေပါင္း ၂၈.၆၉ ရွိပါသည္။ ယခု လက္ရွိ၌ ထိုင္းႏိုင္ငံသည္ ကမၻာ႕နံပါတ္ တစ္ ဆန္တင္ပို႕သူ ျဖစ္ျပီး ၂၀၀၇ ခုႏွစ္တြင္ တန္ခ်ိန္ သန္းေပါင္း ၈.၅ (ကမ ၻာ႕ဆန္တင္ပို႕မွဳ၏ ၂၉.၆%) တင္ပို႕ခဲ႕ပါသည္။ ဆန္တင္ပို႕မွု၌ ဗီယက္နမ္ ႏိုင္ငံသည္ ဒုတိယ ေနရာ၌ ရွိေနျပီး တန္ခ်ိန္ သန္းေပါင္း ၄.၆% ( ကမၻာ႕ဆန္တင္ပို႕မွု၏

၁၆.၀%)

တင္ပို႕ႏိုင္ခဲ႕ပါသည္။

၂၀၀၇

ခုႏွစ္တြင္ရွိ

အျခား

အဓိက

ဆန္တင္ပို႕သူမ်ားမွာ အိႏၵိယ (တန္ခ်ိန္ ၃.၃ သန္း)၊ ပါကစၥတန္(တန္ခ်ိန္ ၃ သန္း) ႏွင္႕ တရုတ(္ တန္ခ်ိန္ ၁.၃သန္း) တို႕ အသီးသီး ျဖစ္ၾကသည္။31 (၇၃) တရား၀င္ ထုတ္ျပန္ထားေသာ ကိန္းဂဏန္း အခ်က္လက္မ်ားအရ ၂၀၀၇/၀၈ ခုႏွစ္ ျမန္မာ႕ ဆန္တင္ပို႕မွုသည္ တန္ခ်ိန္ ေထာင္ေပါင္း ၃၅၈.၅ ရွိျပီး ၄င္းသည္ အဆိုပါႏွစ္အတြက္ ကမၻာ႕ဆန္တင္ပ႕ို မွု၏ ၁.၂% ရွိပါသည္။ 32 ၄င္းသည္ စုစုေပါင္း ကမ ၻာ႕ပို႕ကုန္တန္ဖိုး၏ ၁.၂% ျဖစ္သည္ဟု ထင္မွတ္ေကာင္း ထင္မွတ္ ႏိုင္ပါသည္။ စုစုေပါင္း ကမ ၻာ႕ပို႕ကုန္ တန္ဖိုးအား စဥ္းစားမည္ ဆိုပါလွ်င္ ျမန္မာႏိုင္႕ငံ၏ ထည္႕၀င္မွု

ေလ်ာ႕နည္း

ေနပါလိမ္႕မည္။

အဘယ္ေၾကာင္႕ဆိုေသာ္

ျမန္မာႏိုင္င၏ ံ

ပို႕ကုန္မ်ားမွာ

အရည္ေသြးနိမ္႕၍ အျခားေသာ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမ်ားထက္ ေစ်းႏွုန္းနိမ္႕ ေနေသာေၾကာင္႕ ျဖစ္သည္။ ထို႕အျပင္ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္၌ ထိုင္းႏိုင္ငံ၏ တင္ပို႕မွုသည္ တန္ခ်ိန္ ၁၀.၁ သန္းရွိခဲ႕ပါသည္။ တစ္ဖက္တြင္ ကမ

ၻာ႕ေစ်းကြက္၌

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏

ဆန္တင္ပို႕မွု

ပမာဏ

က်ဆင္းလ်က္

ရွိပါသည္။

တရား၀င္

ထုတ္ျပန္ထားေသာ ကိန္းဂဏန္း အခ်က္အလက္မ်ားအရ၂၀၀၆/၀၇ ခုႏွစ္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဆန္တင္ပို႕မွုသည္ တန္ခ်ိန္ ၁၄၅၀၀ သာ ရွိခဲ႕ပါသည္။ (၇၄) ျပည္တြင္းစားသံုးမွု ဖူလံုေရး၊ ႏိုင္ငံျခားေငြ ရရွိရန္ ျပည္ပပို႕ကုန္အတြက္ အပိုအလွ်ံရွိေရး၊ ႏိုင္ငံေတာ္ ၀င္ေငြ ရရွိရန္ ဆန္ကုန္သြယ္မွုထုတ္လုပ္မွု တို႕တြင္ အခြန္ေကာက္ယူေရးတို႕သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ား၏ အဓိက မာန္တိုင္ျဖစ္သည္။33 ဆန္စားပါးသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အဓိက စားသံုးကုန္ 31

United States Department of Agriculture (USDA), Economic Research Service, Rice Situation and Outlook Yearbook/RCS2007/November, 2008; Appendix, table 26, p. 88. 32 Cambodia rice exports of 450 thousand tons in 2007 exceeded that of Myanmar in that year. 33 Explicit agricultural taxes, such as export taxes, and implicit taxes, such as marketing boards paying farmers less than market prices, were easy to administer and extremely attractive in a developing country like Myanmar with a narrow tax base and limited administrative capability.

Page 22 of 52

တစ္ခုသာ

မက

ဆန္စပါး

စိုက္ပ်ိဳးျခင္းျဖင္႕

ႏိုင္ငံအဓိက

လူဦးေရျဖစ္ေသာ

လယ္သမားမ်ားအား

အလုပ္အကိုင္ ဖန္တီးေပးထားႏိုင္ပါသည္။ ဆန္စပါးစိုက္ပ်ိဳးျခင္းသည္ ျမန္မာ႕ ေတာင္သူမ်ားအတြက္ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္း တစ္ခုသာမက ဘ၀ရွင္သန္ရာလည္း ျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ ဆန္စပါး ႏွင္႔ ပတ္သက္ေသာ အေရးကိစၥ မ်ားသည္ ႏိုင္ငံေရးအရ အကဲဆတ္သည္႕ အျပင္ လူမွုေရး စီးပြားေရး ကိစၥရပ္မ်ားကိုပါ ရွုပ္ေထြးေစပါသည္။ တိုင္းျပည္တြင္း ဆန္စပါး ျပတ္လပ္မွုသည္ ဆူပူအံုၾကြမွုအား ဖိတ္ေခၚ သလိုပင္။ ထို႕ေၾကာင္႕ ျမန္မာႏိုင္ငံ

အေနျဖင္႕

ဆန္စပါးႏွင္႕ ပတ္သက္ေသာ

အေရးကိစၥမ်ားအား

မ်က္ျခည္မျပတ္ ေစာင္႕ၾကည္႕ေမးခြန္းထုတ္ရန္ လုိအပ္ပါသည္။ ကမၻာ႕ ဆန္တင္ပို႕မွုတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အေနအထား

က်ဆင္းခဲ႕ျခင္းႏွင္႕

ဆန္တင္ပို႕မွုမွ

ႏုိင္ငံျခား

၀င္ေငြ

ရရွိမွု

ေလ်ာ႕က်လာျခင္းသည္

ျမန္မာႏိုင္ငံအေနျဖင္႕ အေလးေပး စဥ္းစား သင္႕ေသာ ကိစၥတစ္ရပ္ ျဖစ္ပါသည္။ ထို႕အျပင္ ျမန္မာ႕ ဆန္ထုတ္လုပ္

စြမ္းရည္သည္

ႏိုင္ငံလူဦးေရ

သန္းတစ္ရာ

အတြက္

ပင္

ဖူလံုသည္ဟု

ျမန္မာ႕

အာဏာပိုင္မ်ားမွ အထပ္ထပ္ အာမခံခ်က္မ်ား ေပးေနေသာ္လည္း ျမန္မာ႕ ဆန္စိုက္ပ်ိဳးမွု စြမ္းရည္အေပၚ စိုးရိမ္မကင္း

ရွိပါသည္။ 34ထို႕ေၾကာင္႕

ျဖစ္ေနသည္မ်ားလည္း

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏

ဆန္စပါး

ထုတ္လုပ္မွု

အေနအထားႏွင္႕ စပ္လ်ဥ္း၍ ေလ႕လာစမ္းစပ္မွုမ်ား ျပဳလုပ္သင္႕သည္ဟု ထင္ပါသည္။ (၇၅) Tabel A2 တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္႕ အတိုင္း သဘ၀ဓာတ္ေငြ႕ႏွင္႕ အ၀တ္အထည္ တင္ပို႕မွုမွ ရရွိေသာ

၀င္ေငြသည္

စုစုေပါင္း

ကုန္တင္ပို႕မွုမွ

ရရွိေသာ

၀င္ေငြ၏

၄၀%

ေက်ာ္ရွိပါသည္။

အ၀တ္အထည္တင္ပို႕မွုအတြက္ ခ်ည္ခင္၊ ပိတ္အုပ္ ႏွင္႕ အျခား စက္ပစၥည္း ကိရိယာမ်ားအား ႏိုင္ငံျခားမွ တင္သြင္းရပါသည္။ ထို႕ေၾကာင္႕ အျမတ္အစြန္းႏွင္႕ အသားတင္ ႏိုင္ငံျခား ေငြလဲလွယ္ႏွုန္းမွ ရရွိမွုသည္ တင္ျပထားေသာ ပို႕ကုန္တန္ဖိုးေအာက္ ေလ်ာ႕နည္းေနသည္ကို ေတြ႕ရပါသည္။35 ထို႕အျပင္ အ၀တ္အစား တင္ပို႕မွတ ု ြင္ ပင္မျဖစ္သည္႕ အေနာက္ႏိုင္ငံ ေစ်းကြက္မွာလည္း ႏိုင္ငံေရးအရ စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႕ သပိတ္ေမွာက္ မွုမ်ားျဖင္႕ ဟန္႕တားခံေနရပါသည္။ Table A12 တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္႕ အတိုင္း အ၀တ္အထည္ တင္ပို႕မွုမွ ရရွိေငြသည္ ၂၀၀၀/၀၁ တြင္ ေဒၚလာ ၅၈၂.၈ သန္းရွိေနရာမွ ၂၀၇/၂၀၀၈ တြင္ ၂၈၂.၇%ထိ ထက္၀က္ ေလ်ာ႕က်သြားခဲ႕ပါသည္။ (၇၆) ခ်န္ထားေသာ

အသစ္တစ္ဖန္ ပမာဏႏွင္႕

စြမ္းအင္လိုအပ္ခ်က္

လဲလွယ္ျခင္း တင္ပို႕မွု

မျပဳႏိုင္ေသာ

ပမာဏသည္

ျမင္႕မားလာသည္ႏွင္႕

အမွ်

ရင္းျမစ္

က်ဆင္းလ်က္

ျပည္တြင္း

သဘာ၀

ဓာတ္ေငြ႕

ရွိပါသည္။

သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕

သီးသန္႕

အျခားႏိုင္ငံမ်ား၌ လိုအပ္မွုမွာလည္း

တိုးျမင္႕လ်က္ ရွိပါသည္။ ထို႕ျပင္ ေဖာ္ျပထားေသာ သဘာ၀ ဓာတ္ေငြ႕ ျပည္ပပို႕ကုန္တန္ဖိုး အားလံုးသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အသားတင္ ျပည္ပေငြလဲလွယ္ႏွုန္းမွ ရရွိေငြအား ကိုယ္စားမျပဳပါ။ (ဂ)

ပို႕ကုန္ေဆာင္ရြက္ခ်က္အား အျခားႏိုင္ငံမ်ားႏွင္႕ ႏွုိင္းယွဥ္ျခင္း

34

Myanmar’s population in mid fiscal year 2007/2008 (that is October 2007) is officially estimated to be 57.5 million. Some observers believe value added from garment exports is about 10% of the total reported receipts from these exports. 35

Page 23 of 52

(၇၇) အထက္တြင္ ေလ႕လာခဲ႕ေသာ အေၾကာင္းအခ်က္မ်ား အရ အာရွႏိုင္ငံမ်ား အၾကား ကုန္တင္ပ႕ို မွု ပံုစံု ေျပာင္းလဲတိုးတတ္လာမွုအား ေလ႕လာႏိုင္ပါသည္။ Table A13 တြင္ ေဖာ္ျပထားေသာ အခ်က္အလက္မ်ား အရ (၁) ၂၀၀၆ ခုႏွစ္တြင္ရွိ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ စုစုေပါင္း ျပည္ပပို႕ကုန္တန္ဖိုးမွာ ေဒၚလာ ၅၂ သန္းရွိျပီး အဆုိပါ ပမာဏသည္ မေလးရွားပို႕ကုန္၏ ပမာဏ၏ ၃.၂%၊ ထိုင္းပို႕ကုန္ ပမာဏ၏ ၄% ႏွင္႕ အင္ဒိုနီးရွား ပို႕ကုန္ပမာဏ၏ ၅.၂% အသီးသီး ရွိသည္ကို ေတြ႕ရပါသည္။ (၂) တရားမ၀င္ ႏွင္႕ စာရင္း တင္သြင္းထားျခင္း မရွိေသာ နယ္စပ္ကုန္သြယ္မွဳမ်ားေၾကာင္႕ ျမန္မာ႕ ပို႕ကုန္တန္ဖိုး ေဒၚလာ ၅၂ သန္းသည္ အမွန္စင္စစ္ ပို႕ကုန္ပမာဏထက္ ေလ်ာ႕နည္းေကာင္း ေလ်ာ႕နည္း ႏိုင္ပါသည္။ တရားမ၀င္ ကုန္သြယ္မွုမွ ရရွိေသာ ၀င္ေငြသည္ တရား၀င္ ကုန္သြယ္မွုမွ ရရွိေသာ ၀င္ေငြႏွင္႕ တူညီသည္ဟု ယူဆပါက ျမန္မာ႕ ပို႕ကုန္ စုစုေပါင္း တန္ဖိုးသည္ ေဒၚလာ ၁၀၄ သန္း ရွိမည္ျဖစ္သည္။ ဆိုလိုသည္မွာ ၄င္းပမာဏသည္ပင္ အထက္ပါ အထက္ပါ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမ်ားႏွင္႕ ႏွိုင္းယွဥ္ပါက (၃) ၂၀၀၆/၀၇ တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ Traditional Exports သည္ စားေသာက္ကုန္ ႏွင္႕ စိုက္ပ်ိဳးေရး ကုန္ၾကမ္း ပစၥည္းမ်ား အမ်ားဆံုး ပါ၀င္ေနျပီး စုစုေပါင္း ပို႕ကုန္ပမာဏ၏ ၃၈.၇% ရွိပါသည္။36 Table A13 တြင္ ေဖာ္ျပထားေသာ ႏိုင္ငံ ၁၃ ခုလံုး၌ အဆိုပါ ပို႕ကုန္ပမာဏ က်ဆင္းခဲ႕သည္ကို ေတြ႕ရပါသည္။ ဥပမာ - ၁၉၈၀ မွ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္အတြင္း စုစုေပါင္း ပို႕ကုန္သို႕ အစားအေသာက္ႏွင္႕ စိုက္ပ်ိဳးေရး ကုန္ၾကမ္း ပစၥည္းမ်ား၏ ထည္႕၀င္မွုသည္ တရုတ္ႏိုင္ငံ၌ ၁၆.၂% မွ ၃.၄%၊ မေလးရွားႏိုင္ငံ၌ ၂၅.၄% မွ ၁၀.၄%၊ ထိုင္းႏိုင္ငံ၌ ၃၃.၈% မွ ၁၈.၇%၊ ဖိလစ္ပိုင္ႏိုင္ငံ၌ ၂၀.၈% မွ ၆.၆% အသီးသီး ေလ်ာ႕က်ခဲ႕ပါသည္။ (၄) အဓိက ေလာင္စာတင္ပို႕သူမ်ားျဖစ္သည္႕ မေလးရွား ႏွင္႕ အင္ဒိုနီးရွား ႏိုင္ငံတို႕သည္လည္း ေလာင္စာ တင္ပို႕မွု ေလွ်ာ႕ခ်ခဲ႕သည္။ စုစုေပါင္း ကုန္တင္ပို႕မွုမွ ေလာင္စာတင္ပို႕မွု ပမာဏသည္ ၁၉၈၀ ခုႏွစ္မွ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္အတြင္း မေလးရွားႏိင ု ္ငံ၌ ခုႏွစမ ္ တြင္ ၂၄.၇% မွ ၁၃.၇%၊ အင္ဒိုနီးရွားႏိုင္ငံ၌ ၇၁.၉% မွ ၂၇.၄% အထိ ေလ်ာ႕က်သြားခဲ႕ပါသည္။ ေလာင္စာတင္ပို႕မွု ေလွ်ာ႕ခ်ခဲ႕ျခင္းေၾကာင္႕ အျခား ေလာင္စာ မဟုတ္ေသာ ျပည္ပပို႕ကုန္မ်ား၏ တင္ပို႕မွု ပမာဏ အရွိန္အဟုန္ျမင္႕စြာ တိုးတတ္လာခဲ႕သည္။ ေလာင္စာ ထိန္ခ်န္မွု ေလ်ာ႕နည္း လာမွုႏွင္႕အတူ ျပည္တြင္း ေလာင္စာ သံုးစြဲမွု ျမင္႕တတ္လာခဲ႕ျပီး ႏိုင္ငံသည္ စက္မွုႏိုင္ငံအျဖစ္ ပိုမို ရုပ္လံုးေပၚလာ၍ လူေနမွု အဆင္႕တန္းမ်ားလည္း ျမင္႕မားလာခဲ႕သည္။ (၅) အာရွႏိုင္ငံမ်ား အတြင္း ကုန္ထုတ္ပစၥည္းမ်ား၏ တင္ပို႕မွု ပမာဏ အရွိန္အဟုန္ျမင္႕စြာ တိုးတတ္လာခဲ႕သည္။ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္၌ အင္ဒိုနီးရွားႏိုင္ငံ (၄၄.၁%) မွအပ၊ အိႏၵိယ ၅၆.၄%၊ သီရိလကၤာ ၆၇.၄% ႏွင္႕ က်န္ ၁၀ ႏိုင္ငံမွာ ၇၃% မွ ၉၂% အတြင္း စုစုေပါင္း ျပည္ပပို႕ကုန္မွ ကုန္ထုတ္ပစၥည္း ပမာဏမ်ား တိုးတတ္လာခဲ႕ပါသည္ (Table A13)။ (၆) ေငြေၾကးေဖာင္းပြမွု 36

As noted above, we have included receipts from border trade in traditional exports. IMF believes the item listed as "Other" in Myanmar's merchandise exports given in tables A11 and A12 also consists mostly of agricultural raw materials and traditional products. This however, has not been taken into account in our definition of traditional exports.

Page 24 of 52

(က)

ေငြေၾကးေဖာင္းပြမွုႏွုန္း ျမင္႕မားျခင္း (၇၈) ၂၀၀၀ - ၂၀၀၈ ကာလအတြင္း ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ေငြေၾကးေဖာင္းပြမွုႏွုန္းသည္ Double Digit

ျဖစ္ခဲ႕သည္ကို Table A14, annex page 52 တြင္ ေတြ႕ျမင္ႏိုင္ပါသည္။ အဆိုပါ ကာလအတြက္ ပ်မ္းမွ် ႏွစ္စဥ္း ေငြေၾကးေဖာင္းပြမွုႏွုန္းသည္ ၂၄.၉% ရွိျပီး ၄င္းပမာဏသည္ Table A4 တြင္ ေဖာ္ျပထားေသာ အာရွႏိုင္ငံ

၁၈

ႏိုင္ငံထက္

ပ်မ္းမွ်အားျဖင္႕

၄.၅%

ျမင္႕မားသည္ကို

ေတြ႕ရသည္။

ထို႕ေၾကာင္႕

ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ အာရွႏိုင္ငံမ်ားအနက္ ေငြေၾကးေဖာင္းပြမွု အမ်ားဆံုး ႏိုင္ငံ ျဖစ္ေနပါသည္။ (၇၉)

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္

ေငြေၾကးေဖာင္းပြျခင္း၏

အဓိက

အေၾကာင္းရင္းမွာ

လိုေငြျပမွုအား

ေျဖရွင္းရန္အတြက္ Money Supply (M2) ၏ တိုးႏွုန္းအား ျမင္႕မားစြာ ထားရွိျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ တရား၀င္ထုတ္ျပန္ထားေသာ ကိန္းဂဏန္း အခ်က္အလက္မ်ားအရ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္မွ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္အတြင္း M2 Growth မွာ ပ်မ္းမွ် ၂၈.၅% ရွိပါသည္ (Table A15, annex page 53)။ ၄င္းပမာဏသည္ အဆိုပါကာလအတြင္း အာရွႏုိင္ငံ ၁၈ ႏိုင္ငံ၏ ပ်မ္းမွ် တိုးႏွုန္း ၁၄.၈%၏ ႏွစ္ဆခန္႕ ရွိပါသည္။ သို႕ရာတြင္ ကမ ၻာဒီးယား၊ လာအို ႏွင္႕ ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံမ်ား၏ M2 Growth သည္လည္း အဆိုပါကာလအတြင္း တိုးျမင္႔ခဲ႕ပါသည္။

လာအိုႏိုင္ငံ၏

ေငြေၾကးေဖာင္းပြမွုႏွုန္း

Double Digit

ျဖစ္ခဲ႕ေသာ္လည္း

ကမ ၻာဒီးယားႏိုင္ငံသည္ M2 Growth ၂၉.၀% ျဖင္႕ ၄င္း၏ ေငြေၾကးေဖာင္းပြမွုႏွုန္းအား ၃.၄% တြင္ ထိန္းထားႏိုင္ခဲ႕ပါသည္။ ထို႕အတူ ဗီယက္နမ္ ႏိုင္ငံသည္လည္း M2 Growth ၂၉.၉% ျဖင္႕ ၄င္း၏ ေငြေၾကးေဖာင္းပြမွုႏွုန္းအား ၆.၁% တြင္ ထိန္းထားႏိုင္ ခဲ႕ပါသည္။ သို႕ရာတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ M2 Growth တြင္ ၂၈.၅% ျဖင္႕ ကမ ၻာဒီးယား၊ ဗီယက္နမ္ ႏိုင္ငံတို႕ထက္ ေလ်ာ႕နည္း ေသာ္လည္း ေငြေၾကးေဖာင္းပြမွုႏွုန္းမွာ ၂၄.၉% ျဖင္႕ မ်ားစြာ ျမင္႕မားလ်က္ရွိပါသည္။ ထို႕ေၾကာင္႕ ေငြေၾကးေဖာင္ပြမွု၌ Money Supply Growth အျပင္ အျခားအေၾကာင္းရင္းမ်ားလည္း ရွိေၾကာင္း သိသာ ထင္ရွားပါသည္။ (၈၀) အျခား အေၾကာင္းရင္း တစ္ရပ္မွာ အစိုးရ အသံုးစရိတ္ ပံုစံႏွင္႕ သေဘာ သဘ၀ ျဖစ္ပါသည္။ လက္ရွိထုတ္လုပ္မွုအား တိုက္ရိုက္ ထည္႕၀င္မွဳရွိေသာ ျပည္သူ႕အသံုးစရိတ္မ်ား ျဖစ္သည္႕ စစ္အသံုးစရိတ္၊ အခမ္းအနား အသံုးစရိတ္၊ ျမိဳ႕သစ္တည္မွဳ ႏွင္႕ အေျခခံအေဆာက္အံုမ်ား တည္ေဆာက္မွု အသံုးစရိတ္ (ဥပမာ - လမ္း၊ တံတား၊ မီးရထားလမ္းမ်ား၊ ဆည္၊ သမိုင္း၀င္ အေဆာက္အံုမ်ား၊ ျပတိုက္မ်ာ၊ အပန္းေျဖဥယ်ဥ္မ်ား၊ ရံုးအေဆာက္အံုမ်ား၊ ေခတ္မီ ဆိပ္ကမ္း ႏွင္႕ ေလယာဥ္ကြင္းမ်ား တည္ေဆာက္ျခင္း) စသည္တို႕ေပၚ၌ အနာဂတ္အတြက္

အသံုးစရိတ္ မ်ားစြာ

ခြဲေ၀ျဖန္႕ျဖဴးမွု

မညီမွ်သည္ကို

အေထာက္အကူျဖစ္ႏိုင္ေသာ္လည္း

ေတြ႕ရပါသည္။

၄င္းတို႕သည္

လက္ရွိကာလတြင္မွု

ေငြေၾကး

ေဖာင္းပြမွုအား မ်ားစြာ တြန္းအားေပးလ်က္ ရွိပါသည္။ (ခ)

Cost Push factors (၈၁) ျမန္မာႏိုင္ငံ ေငြေၾကး ေဖာင္းပြလာမွု၌ “Cost-push factors” စရိတ္တြန္းအား ေၾကာင္႕

ျဖစ္ေပၚသည္႕ အေၾကာင္းရင္းမ်ားထက္ Money Supply Growth ကိုသာ အေလးေပး စဥ္းစားလ်က္ ရွိပါသည္။

စရိတ္တြန္းအားေၾကာင္႕

ျဖစ္ေပၚလာေသာ

အေၾကာင္းရင္းမ်ားမွာ

ေအာက္ပါအတိုင္း

ျဖစ္ပါသည္။ Page 25 of 52

(၁) ထုတ္လုပ္မလ ွု ုပ္ငန္းမ်ား၊ ဆက္သြယ္ေရး ႏွင္႕ သယ္ယူ ပို႕ေဆာင္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ေခတ္မရွိ၍ ေဟာင္းေျမးေနေသာ စက္ပၥည္း ကိရိယာမ်ားအား အသံုးျပဳေနျခင္း (၂) ကုန္ထုတ္လုပ္မွုအား အဟန္႕အတား ျဖစ္ေစသည္႕ စြမ္းအင္ ျပတ္လပ္ မလံုေလာက္မွဳႏွင္႕ အရည္အေသြးနိမ္႕ အေထာက္အပံ႕ပစၥည္းမ်ား (၃) တိုင္းျပည္စီးပြားေရး၏ အဓိက အခန္းက႑မ်ားတြင္ ႏိုင္ငံသားပိုင္ လုပ္ငန္းမ်ား ထိေရာက္စြာ မဖန္တီးေပးႏိုင္မွုသည္ စရိတ္စက ျမင္႕မားမွု ႏွင္႕ အခ်ည္းႏွီးျဖစ္မွုမ်ား ေပၚထြန္း လာေစသည္႕

အျပင္

တိုင္းျပည္ စီးပြားေရး ေဆာင္ရြက္ခ်က္ တစ္ခုလံုးအားလည္း အက်ိဳး သက္ေရာက္မွု ရွိေနျခင္း (၄) ေခတ္ေနာက္က် ရွုပ္ေထြး မသဲကြဲေသာ ဥပေဒ စည္းမ်ဥ္း စည္းကမ္းမ်ား၊ လူထုသို႕ သတင္းထုတ္ျပန္မွု တာ၀န္ခြဲေ၀ယူမွဳ ႏွင္႕ အေၾကာင္းခ်င္း ညီညြတ္မွုမ်ား ေလ်ာ႕ရဲေနျခင္းမ်ား၊ ေႏွာင္႕ေႏွး ၾကန္႕ၾကာမွုႏွင္႕ မေရရာ မေသခ်ာမွုမ်ား၊ စီပြားေရး လုပ္ေဆာင္မွုအတြက္ အခ်ိန္အား၊ ေငြအား၊ လူအားျဖင္႕ စိုက္ထုတ္ရေသာ စရိတ္စကမ်ား (၅) သာမန္ ျပည္သူမ်ား ႏွင္႕ ကုန္သြယ္ ၀န္ေဆာင္မွု လုပ္ငန္းငယ္မ်ား အား ဖိဆီး ႏွိပ္စက္ လ်က္ရွိေသာ လာဘ္စားမွု (၆) လုပ္ငန္းၾကီးမ်ားအေနႏွင္႔လည္း ၄င္းတို႕လုပ္ငန္းႏွင္႕ သက္ဆိုင္မွု မရွိေသာ စီမံကိန္းၾကီးမ်ား ထဲတြင္ ေငြေၾကး အေျမာက္အမ်ား ထည္႔၀င္ရန္ သိမ္းသြင္းခံေနရျခင္း (အဆိုပါ လုပ္ငန္းၾကီးမ်ားသည္ အဆက္သြယ္ေကာင္း ရရွိေစေရး ႏွင္႕ ၄င္းတို႕လုပ္ငန္းမ်ားအား လူသိမ်ား လာေစေရးတို႕ အတြက္ ထိုသို႕ ထည္႕၀င္ၾကျပီး ထိုသို႕ ထည္႕၀င္ထားေသာ ေငြပမာဏမ်ားအား ၄င္းတို႕ထုတ္လုပ္ေသာ ကုန္စည္ေပၚတြင္ ျပန္လည္ က်ခံေစျခင္းျဖင္႕ စားသံုးသူ ျပည္သူမ်ားအေပၚ သြယ၀ ္ ိုက္၍ သက္ေရာက္လ်က္ ရွိျခင္း) (၇)

အစိုးရ

ထိန္းခ်ဳပ္ကုန္စည္မ်ား

ႏွင္႕

ျပည္သူ႕၀န္ေဆာင္မွုမ်ား

အေပၚ

ႏွုန္းထားမ်ား

တိုးျမွင္႕ေကာက္ခံခဲ႕ျခင္းေၾကာင္႕ ကုန္ေစ်းႏွုန္းမ်ား ျမင္႕တတ္လာျခင္း37 (၈) က်ပ္ေငြ ေစ်းႏွုန္း ယိုယြင္း ပ်က္စီးလာျခင္း၊ က်ပ္ေစ်း အတတ္ အက် ျမန္ျခင္းျဖင္႕ ျပည္ပ ကုန္သြယမ ္ ွုအား အဟန္႕အတား ျဖစ္ေစျခင္း၊ ျပည္တြင္း ေငြလဲလွယ္ ေစ်းကြက္ အတြင္း အကန္႕သတ္ အတားဆီးမ်ားေၾကာင္႕ အေသခ်ာ မေရရာမွုမ်ား ျမင္႕မားလာျခင္း၊ ထုတ္လုပ္သူမ်ား အတြက္ ျပည္ပမွ တင္သြင္းေသာ

သြင္းအားစု

ေစ်းႏွုန္းမ်ား

ျမင္႕တတ္လာျခင္း၊

ေဆး၀ါးအစရွိေသာ

မရွိမျဖစ္

ျပည္ပသြင္းကုန္မ်ား၏ ေစ်းႏွုန္းမ်ား ျမင္႕မားလာျခင္း (ဂ)

37

လက္ရွိ ဆယ္စုႏွစ္ ဒုတိယႏွစ၀ ္ က္အတြင္း ဖြ႕ံျဖိဳး တိုးတတ္လာမွဳမ်ား

In earlier years, the official prices on gasoline were raised from K25 per gallon to K180, diesel oil from K20 per gallon to

K160, postal charges for overseas airmail letters from K3.50 to K32, electricity charges from K2.50 per unit to K25 and telephone charges from K2.5 per 3 minutes to K15 per minute. These changes which occurred overnight represented increases of 620%, 700%, 814%, and 900% respectively.

Page 26 of 52

(၈၂) လက္ရွိ ဆယ္စုႏွစ္ ဒုတိယ ႏွစ၀ ္ က္အတြင္း ဖြ႕ံျဖိဳးတိုးတတ္လာမွု မ်ားစြာသည္ ျမန္မာ႕ ေငြေဖါင္းပြမွုအား ပိုမို တြန္းအားေပးခဲ႕ပါသည္။ (၁) ၂၀၀၅ ေအာက္တိုဘာတြင္ ဓာတ္ဆီ ႏွင္႔ ဒီဇယ္ ေစ်းႏွုန္းမ်ား ၇၀၀% အထိ ျမင္႕တတ္သြားျခင္း (၂) ၂၀၀၅ ႏိ၀ ု င္ဘာတြင္ ျမိဳ႕ေတာ္အား ေနျပည္ေတာ္သို႕ ေျပာင္းေရြ႕ခဲ႕ျခင္း (၃) ၂၀၀၆ ဧျပီလ မွစ၍ ေအာက္ေျခ၀န္ထမ္းမ်ားအား ၅၀၀% အရာရွိအဆင္႕ ၀န္ထမ္းမ်ားအား ၁၂၀၀% အထိ လုပ္ခလစာမ်ား တိုးျမွင္႕ ေပးခဲ႕ျခင္း (၄) ၂၀၀၈ ေမလတြင္ တိုက္ခတ္ခဲ႕ေသာ နာဂစ္ မုန္တိုင္းေၾကာင္႕ အသက္ အိုးအိမ္ စည္းစိမ္ ေျမာက္မ်ားစြာ ဆံုးရွံုးခဲ႕ျခင္း (နာဂစ္မုန္တိုင္းသည္ တိုင္းျပည္ ထုတ္လုပ္မွုအား ထိခိုက္ ေစခဲ႕သည္႕ အျပင္ ကယ္ဆယ္ေရး ႏွင္႕ ျပန္လည္ ထူေထာင္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားေၾကာင္႕ အစိုးရ အသံုးစရိတ္ကိုပါ ျမင္႕တတ္ေစခဲ႕ပါသည္။) (၈၃) အထက္ပါ အေၾကာင္းအခ်င္းရာမ်ားသည္ ေငြေၾကးေဖာင္းပြမွုအေပၚ သက္ေရာက္မွု မ်ားစြာ ရွိခဲ႕သည္မွာ ျငင္းဖြယ္ရာ မရွိေပ။ ၄င္း အခ်က္မ်ားအား အေသးစိတ္ ေလ႕လာစမ္းစစ္ သင္႕ပါသည္။ (၇) The Exchange Rate (က)

တရား၀င္ ေငြလဲလယ ွ ္ႏွုန္း (၈၄) ၁၉၇၇ ေမလ ၂ ရက္ေန႕မွ စ၍ Special Drawing Rights (SDR) အရ က်ပ္ေစ်းႏွုန္းအား

K8.5085 = 1 SDR ဟု ပံုေသ သတ္မွတ္ခဲ႕ပါသည္။ က်ပ္ေငြေစ်းႏွုန္းအား SDR အရ ပံုေသထားမည္ ဆိုပါက တရား၀င္ ေငြလဲလွယ္ႏွုန္းသည္ တစ္ေဒၚလာလွ်င္ ေျခာက္က်ပ္ ျဖစ္ပါသည္။38 (၈၅) လြန္ခဲ႕ေသာ ၃၁ ႏွစ္ကာလပတ္လံုး က်ပ္ေငြေစ်းအား တစ္ေဒၚလာလွ်င္ ၆ က်ပ္ႏွုန္းျဖင္႕ ပံုေသ သတ္မွတ္ ခဲ႕ပါသည္။ ထို ၃၁ ႏွစ္တာ ကာလသည္ အာရွတလႊား၌ စီးပြားေရး အ၀ိုင္းအ၀န္း မ်ားစြာ ေျပာင္းလဲ လ်က္ရွိေသာ ကာလျဖစ္ပါသည္။ ၄င္းကာလ၌ ျမန္မာ႕ အိမ္နီးျခင္း ႏိုင္ငံမ်ား၏ စီးပြားေရး ႏွင္႕ ကုန္ထတ ု ္လုပ္မွဳ ပံုစံမ်ားသည္ ၀င္ေငြ၊ စားသံုးမွု၊ အၾကိဳက္ႏွင္႕ လူေနထိုင္မွု ပံုစံမ်ားအလိုက္ မ်ားစြာ ေျပာင္းလဲလ်က္ရွိပါသည္။ ထိုသို႕ တိုးတတ္ေျပာင္းလဲမွုမ်ား ျဖစ္ေပၚေနသည္႕ ကာလ၌ ျမန္မာႏိုင္ငံအား ဖြ႕ံျဖိဳးမွု အနည္းဆံုး ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ အျဖစ္ United Nations မွ ၁၉၈၇ ခုႏွစ္တြင္ သတ္မွတ္ခဲ႕ပါသည္။ တရား၀င္

က်ပ္ေငြလဲလွယ္ႏွုန္းအား

၆

က်ပ္အျဖစ္

ႏွစ္သံုးဆယ္လံုး

ပံုေသသတ္မွတ္ခဲ႕ျခင္းေၾကာင္႔

ကမၻာႏွင္႕ ေဒသဆိုင္ရာ ေစ်းကြက္၌ ဘက္ညီ မွ်တမွု ရွိေစရန္မွာ မ်ားစြာ ခဲယဥ္းသြားခဲ႕ေလသည္။

38

For example, in 1996, $1 = SDR1.4380, so $1 = K8.5085/1.4380 = K5.9169. Calculated in this way, the official kyat exchange

rate to the US$ were as follows: 1997 (K6.4), 1998 (K6.3), 1999 (K6.3), 2000 (K6.4), 2001 (K6.9), 2002 (K6.3), 2003 (5.7), 2004 (5.8), 2005 (5.8), 2006 (5.8), 2007 (5.6) and 2008 (5.8).

Page 27 of 52

(၈၆) ထိုသ႔ို ဘက္ညီ မွ်တမွု မရွိသည္႕ ျမန္မာ႕ တရား၀င္ ေငြလလ ဲ ွယ္မွု ပမာဏအား Table A16 (annex page 54) တြင္ ေဖာ္ျပထားပါသည္။ ၁၉၉၀ မွ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္အတြင္း ဘရူႏိုင္း၊ စကၤာပူ ႏွင္႕ ျမန္မာႏိုင္ငံတို႕မွ

အပ

က်န္သည္႕

၁၇

ႏိုင္ငံတြင္

ျပည္တြင္း

ေငြလဲလွယ္ႏွုန္းထားမ်ား

က်ဆင္းသြားခဲ႕ပါသည္။ အနိမ္႕ဆံုး ေဟာင္ေကာင္ႏိုင္ငံ၌ -၀.၁၃% က်ဆင္းခဲ႕ျပီး အျမင္႕ဆံုး လာအို ႏိုင္ငံ၌ -၁,၁၃၅% က်ဆင္းခဲ႕ပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင္႕ စီးပြားေရး အဓိက ကူးလူး ဆက္သြယ္လ်က္ရွိေသာ ႏိုင္ငံမ်ား၏ က်ဆင္းမွုမွာ မေလးရွား (-၂၂%)၊ ထိုင္း (-၃၁%)၊ တရုတ္ (-၄၄%)၊ ကိုရီးယား သမၼတႏိုင္ငံ (-၅၅%)၊ အိႏၵိယ (-၁၆၃%)၊ အင္ဒိုနီးရွား (-၄၂၅%) ႏွင္႕ ဗီယက္နမ္ (-၁၅၁%) တို႕ျဖစ္ၾကပါသည္။ ၄င္းကာလ အတြင္း၌ ျမန္မာ႕ ေငြလဲလွယ္ႏွုန္းသည္ ၇.၆%ထိ တိုးျမွင္႕လာခဲ႕ပါသည္။ (ခ)

အျပိဳင္ ေငြလဲလွယ္ႏွုန္း (၈၇) ျမန္မာ႕ ေငြလဲလွယ္ႏွုန္း တိုးျမွင္႕လာသည္ႏွင္႕အမွ် ျပင္ပ ကမၻာႏွင္႕ စီးပြားကုန္သြယ္ရာတြင္

အလုပ္မျဖစ္ေတာ႕ေပ။ အထက္ပါ အေျခအေနအား ကိုင္တြယ္ ထိန္းခ်ဳပ္ရန္ ၁၉၉၃ ခုႏွစ္တြင္ Foreign Exchange

Certificate

ဖြင္႕လွစ္ေပးခဲ႕သည္။

(FEC)

ကို

ထုတ္ေ၀ခဲ႕ျပီး

သာမန္အရပ္သားမ်ားႏွင္႕

အျပိဳင္ေငြလဲလွယ္

ကိုယ္ပုိင္လုပ္ငန္း

ေစ်းကြက္တစ္ခုကို

လုပ္ကိုင္သူမ်ားအတြက္

အျပိဳင္

ေငြလဲလွယ္ႏွုန္းဆိသ ု ည္မွာ ျပင္ပ ေငြလဲလွယ္မွု လုပ္ငန္း ေဆာင္တာမ်ား ျပဳလုပ္ရာတြင္ သံုးစြဲေသာ ႏွုန္းထားျဖစ္ပါသည္။

ျပည္တြင္း

ေစ်းကြက္တြင္

တင္သြင္းကုန္

အမ်ားစုအား

အျပိဳင္ေငြ

လဲလွယ္ႏွုန္းျဖင္႕သာ တန္ဖိုးသတ္မွတ္ထားပါသည္။ ႏိုင္ငံျခား ေငြလဲလွယ္မွု လုပ္ငန္း ေဆာင္တာ ၇၀% မွ ၈၀% အား အျပိဳင္ ေငြလဲလွယ္ႏွုန္းျဖင္႕သာ ေဆာင္ရြက္ေလ႕ရွိပါသည္။ (၈၈) ၂၀၀၈ ခုႏွစ္၏ အျပိဳင္အေငြလဲလွယ္ႏွဳန္းမွာ တစ္ေဒၚလာလွ်င္ ၁၁၈၆ က်ပ္ ျဖစ္ျပီး ၄င္းအား Table A17, annex page 55) တြင္ ေဖာ္ျပထားပါသည္။ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္၌ တစ္ေဒၚလာလွ်င္ ၅၈ က်ပ္သာ ရွိခဲ႕ပါသည္။

က်ပ္ေငြ

တစ္ရာသည္

၁.၇၂

ေဒၚလာတန္

သြင္းကုန္တစ္ခုႏွင္႕

ညီမွ်သည္ဟု

ဆိုလုိျခင္းျဖစ္သည္။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာေငြ တစ္ေဒၚလာ တန္ေၾကးသည္ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ တန္ေၾကးထက္ ၅% ေလ်ာ႕က်သြားသည္ကို ေတြ႕ရပါသည္။ တစ္ေဒၚလာ ေပါက္ေစ်း ၅၈ က်ပ္မွ ၁၁၈၆ က်ပ္ ထိတိုးျမင္႕သြားျခင္းျဖင္႕ ေငြလဲလွယ္မွု ႏွုန္းထားအား -၁,၉၄၅%ထိ ေလ်ာ႕က်သြားေစခဲ႕ပါသည္။ ၄င္းသည္ အာရွ ေငြလဲႏွုန္း သမိုင္း၌ ကမ ၻာဒီးယား (-၁,၁၃၅%) ထက္ပင္ ဆိုးရြားေသာ အဆိုးရြားဆံုး ျဖစ္ရပ္တစ္ခုပင္ ျဖစ္ပါသည္။ (၈၉) သို႕ရာတြင္ တရား၀င္ ေငြလဲႏွုန္း တစ္ေဒၚလာ ၆ က်ပ္အား တရား၀င္ ကိစၥရပ္မ်ားႏွင္႕ အစိုးရခ်င္း

ကိစၥရပ္မ်ားတြင္

ဆက္လက္

အသံုးျပဳေနဆဲပင္

ျဖစ္ပါသည္။

ဥပမာ

-

ႏိုင္ငံ႕ပိုင္

အင္တာပရိုက္တစ္ခု၏ ျပည္ပပို႕ျခင္းမွ ရရွိသည္႕ ႏိုင္ငံျခား၀င္ေငြအား ဗဟိုဘ႑ာေငြသို႕ ေပးအပ္ရသည္။ ၄င္းမွ တရား၀င္ ေငြလဲလွယ္ေစ်း ၆ က်ပ္ႏွုန္းျဖင္႕ လုပ္ငန္းရွင္သို႕ ျပန္လည္ ထုတ္ေပးသည္။ ပို႕ကုန္ အင္တာပရိုက္စ္မွ အရွံဳးခံလိုက္ရေသာ ေငြအေျမာက္အမ်ားသည္ အစိုးရ အေထြေထြ အသံုးစရိတ္အျဖစ္သို႕ ၀င္ေရာက္သြားသည္။ အသံုးစရိတ္အား

တျခားဘက္တြင္လည္း

ဗဟိုဘ႑ာေငြမွ

ဦးစားေပး

တစ္ေဒၚလာ

၆

က႑

က်ပ္ႏွုန္းျဖင္႕

ႏွင္႕

စီမံကိန္း

မ်ားအတြက္

ျပန္လည္ခ်ေပးလ်က္ရွိသည္။ Page 28 of 52

သက္ဆိုင္ရာ

သြင္းကုန္

လုပ္ငန္းရွင္မ်ားအတြက္

ရက္ေရာေသာ

အသားတင္

အျမတ္ေငြ

ပမာဏျဖစ္ေပလိမ္႕မည္။ ၄င္းအျပင္ ထိုသို႕ လဲလွယ္မွုသည္ မည္သည္႕ အင္တာပရိုက္စ္မွ အမွန္တကယ္ အျမတ္အစြန္း ရရွိလ်က္ရွိသည္ မရွိသည္ကို အစိုးရ၏ လက္ခံရရွိမွုေပၚ၌ ဆံုးျဖတ္ရ ခက္ေပလိမ္႕မည္။ ၄င္းအျပင္ အသံုးစရိတ္ဘက္ အျခမ္းတြင္လည္း

သြင္းကုနတ ္ န္ဖိုးမ်ားအာ တစ္ေဒၚလာ ၆ က်ပ္ႏွုန္းျဖင္႕

တန္ဖိုးျဖတ္ပါက အမွန္တကယ္ က်သင္႕ေသာ စရိတ္ထက္ မ်ားစြား ေလ်ာ႕နည္း ေနမည္ ျဖစ္သည္။ အက်ိဳးဆက္အားျဖင္႕ မေရမရာ ရွုပ္ေထြးမွုမ်ား၊ ယံုၾကည္စိတ္ခ်မွ ေလ်ာ႕နည္းမွုမ်ား၊ ေစ်းႏွုန္း မွားယြင္း ေသြဖယ္မွုမ်ား၊ လာဘ္စားမွုမ်ား၊ ဘ႑ာေငြ လိုေငြျပမွုမ်ား၊ သြယ၀ ္ ိုက္အခြန္ႏွင္႕ ေထာက္ပံ႔ေၾကးမ်ား စသည္တို႕ တုိးျမင္႕လာမည္ျဖစ္ပါသည္။ (ဂ)

Unification of exchange rate (၉၀) ေငြလဲလွယ္မွု နည္းစနစ္အား ျပန္လည္ ျပဳျပင္ မြမ္းမံဖြဲ႕စည္းရန္ လိုအပ္လ်က္ ရွိပါသည္။

ျပည္ပ ေငြလဲလွယ္ေစ်းကြက္အား အေႏွာင္႕အယွက္ အဟန္႕အတားမျဖစ္ေစဘဲ လိုေငြျပမွုအားလည္း ေရွာင္ၾကဥ္ႏိုင္သည္႕ အျပိဳင္ေငြလဲလွယ္ႏွုန္းထားဆီသို႕ ေျပာင္းေရႊ႕ရန္ IMF မွ အၾကံျပဳလ်က္ရပ ွိ ါသည္။ ဥပမာ - ပို႕ကုန္ႏွင္႕ သြင္းကုန္ အင္တာပရိုက္စ္မ်ားအား ၄င္းတုိ႕၏ ျပည္ပေငြလဲလွယ္မွု လုပ္ေဆာင္ခ်က္ ပမာဏမ်ားအရ ခ်ိန္ဆၾကည္႕ျခင္းျဖစ္သည္။ (၉၁) ၄င္း ခ်ိန္ဆမွုသည္ လမ္းခုလတ္တြင္ ေရာက္ရွိေနျပီ ျဖစ္ျပီး အဆံုးတြင္ တရား၀င္ ေငြလဲႏွုန္း တစ္ေဒၚလာ ၆က်ပ္အား စြန္႕လႊတ္၍ အျပိဳင္ေငြလဲလွယ္ႏွုန္းႏွင္႕ နီးစပ္သည္႕ တစ္ခုတည္းေသာ တရား၀င္ ေငြလဲလွယ္ႏွုန္း ေပၚထြက္လာမည္ ျဖစ္သည္ဟု IMF မွ ေျပာၾကား ခဲ႕ပါသည္။ (၉၂) ထိုသို႕ ေငြလဲလွယ္ႏွုန္းထားအား တစ္ခုတည္းအသြင္ ေပါင္းစည္းခဲ႕မည္ဆိုလွ်င္ စီးပြားေရး အင္တာပရိုက္စမ ္ ်ားအေပၚ

ပိုမို

ရွင္းလင္း

ပီသစြာ

ရွုျမင္လာႏိုင္ျပီး

ဗဟို

ဘ႑ာေငြမွလည္း

ပို၍

သရုပ္မွန္ကန္စြာ ခြဲေ၀ျဖန္႕ျဖဴး ေပးႏိုင္လာမည္ ျဖစ္သည္ဟု IMF မွ ရွုျမင္ သံုးသပ္ခဲ႕ပါသည္။ ထုိ႔အျပင္ ပို႕ကုန္ အင္တာပရိုက္စ္မ်ားမွာလည္း အျမတ္အစြန္း ပိုမို ရရွိလာႏိုင္သည္႕အျပင္ လုပ္ငန္း ခ်ဲ႕ထြင္မွု မ်ားလည္း ျပဳလုပလ ္ ာႏိုင္၍ ႏိုင္ငံျခားေငြ ပိုမိုရရွိ လာႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။ အခ်ဴပ္ဆိုရေသာ္ အစိုးရ ဘ႑ာေငြ၊ ကုန္ထြက္

ႏွင္႕

အလုပ္အကိုင္ရရွိမွု

ရွုေထာင္႕မ်ားမွ

ၾကည္႕မည္

ဆိုပါက

အလြန္ေကာင္းမြန္ေသာ

ေျပာင္းလဲမွု ျဖစ္ပါသည္။ (၉၃) စာေရးသူ၏ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္အရ ဆိုရလွ်င္ ေငြလဲလွယ္ႏွုန္းထားအား ထိုသို႕ ျပန္လည္ ေပါင္းစပ္ဖြဲ႕စည္းရံုျဖင္႕

မလံုေလာက္ႏိုင္ပါ။

က်ပ္ေငြလဲလွယ္ႏွုန္းထား

တစ္ရပ္

တည္ျငိမ္မွန္ကန္ေသာ

ေပၚထြကလ ္ ာေရးသည္

အဓိက

ေစ်းကြက္

အေျခစိုက္

ပန္းတိုင္ပင္ျဖစ္သည္။

အဆိုပါ

အေနအထားသို႕ ေရာက္ရွိရန္ ၾကိဳးပမ္းေနဆဲ ကူးေျပာင္းဆဲ ကာလတြင္ ေငြလဲေစ်းကြက္ ကေမာက္ကမ ျဖစ္ျခင္းေၾကာင္႕ ကုန္ေစ်းႏွုန္းမ်ား မတန္တဆ တက္လာ၍ ျပည္သူလူထု အက်ိဳးစီးပြား ထိခိုက္ျခင္းမ်ား မလိုလားပါ။ ထို႕ျပင္ ျမန္မာ႕ ဘ႑ာေရး အာဏာပိုင္မ်ားအေနျဖင္႕လည္း တရား၀င္ ေငြလဲႏွုန္းထားသစ္ တစ္ရပ္ကို

ျပန္လည္

ျပဳျပင္

မြမ္းမံ

တည္ေဆာက္ႏိုင္စြမ္းရွိရမည္ဟု

အခိုင္အမာ

ယံုၾကည္ရန္

လိုအပ္ေပမည္။ ထိုသို႕ ယံုၾကည္စြာ လုပ္ေဆာင္ရာ၌ အေထာက္အပံ႕ရယူျခင္း တည္ျငိမ္ခိုင္မာသာ Page 29 of 52

ဘ႑ာေငြတစ္ရပ္ ထူေထာင္္ျခင္း စသည္တို႕ အဓိက လိုအပ္ေပသည္။ တစ္ဘက္တြင္လည္း IMF အေနျဖင္႕ ၄င္းအခ်က္မ်ားအား ထည္႕သြင္း ေဖာ္ျပထားျခင္း မရွိပါ။ ထိုသို႕ အေထာက္အပံ႕ ရယူႏိုင္ရန္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံ အေနျဖင္႕ ႏိုင္ငံေရးအရ ေပးအယူလုပ္ျခင္း၊ ႏိုင္ငံေတာ္ ျပန္လည္ သင္႕ျမတ္ေစျခင္း ႏွင္႕ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာႏွင္႕ ျပန္လည္ ေစ႕စပ္ညွိႏွုိင္းျခင္း စသည္တို႕အား

ဦးစြာပထမ ျပဳလုပ္ရန္ လိုအပ္

ေနေပသည္။ (၉၄) ကူးေျပာင္းဆဲကာ၏ ျပႆနာမ်ား မည္မွ် ၾကီးထြားႏိုင္သနည္း။ ၄င္းသည္ထည္႕သြင္း စဥ္းစားသင္႕ေသာ

အခ်က္တစ္ခ်က္

ျဖစ္ပါသည္။

သာမန္

တိုင္းသူျပည္သားမ်ားႏွင္႕

စီးပြားေရး

လုပ္ငန္းရွင္မ်ားမွာ ယခင္ကတည္းက အျပိဳင္ေငြလဲလွယ္ႏွုန္းထားျဖင္႔ လုပ္ငန္း လည္ပတ္ ေနျခင္းေၾကာင္႕ ေငြလဲလွယ္စနစ္ ေပါင္းစည္းရာ၌ ထိခိုကန ္ စ္နာမွု မရွိသင္႕ေပ။ တစ္ဘက္တြင္လည္း အစိုးရအေနျဖင္႕ ေငြလဲလွယ္ႏွုန္း လြန္စြာက်ဆင္းေနသည္႕ အခါ သမယ၌ ေငြလဲလွယ္ လုပ္ငန္း ကိုင္တြယ္ေနသူမ်ားအား ဖမ္းဆီး ျခိမ္းေျခာက္ အေရးယူျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ျခင္း၊ ေငြလဲလွယ္ ေကာင္တာမ်ားအား ပိတ္ပစ္ျခင္း၊ ေငြလဲႏွဳန္းထားအား

သတ္မွတ္

အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင္႕

ႏွုန္းထားသို႕

ပိတ္ပစ္ျခင္း

ေျပာင္းလဲပစ္ျခင္း၊

စသည္တို႕အား

နယ္စပ္

ကုန္သြယ္မွုအား

ျပဳလုပ္သင္႔ပါသည္။

၁၉၉၀

ျပည္႕ႏွစ္

အလယ္ပိုင္း ကာလမ်ားတြင္ ႏိုင္ငံေတာ္ အစိုးရသည္ သတ္မွတ္ ေငြလဲလယ ွ ္ႏွုန္းအား တစ္ေဒၚလာလွ်င္ က်ပ္ ၅၀၀ ျဖင္႕ သတ္မွတ္ခဲ႕ျပီး ၄င္းထက္ က်ဆင္းသြားပါက ႏိုင္ငံေတာ္ အသေရညွိဳးႏြမ္းသည္ဟု ယူဆခဲ႕ပါသည္။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္အတြင္း ေငြလဲႏွုန္းသည္ တစ္ေဒၚလာ ၁၃၀၀ က်ပ္အထိ ျမင္႕တတ္ခဲ႕ပါသည္။ (၉၅)

က်ပ္ေစ်းႏွုန္း

ေသခ်ာသည္မွာ

လက္ရွိ

ေလွ်ာ႕ေပါ႕လုပ္ေဆာင္

မည္မွ်ထိ Balance

ေနဦးမည္ဆိုလွ်င္

က်ဆင္းေနဦးမည္နည္း of

Payments

က်ပ္ေစ်းႏွုန္း

ဆိုသည္မွာ Account

ခန္႕မွန္းရခက္ပါသည္။ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားအား

က်ဆင္းေနဦးမည္မွာ

ဧကန္ပင္ျဖစ္သည္။

ေငြလဲလွယ္ ေစ်းကြက္အား အဓိက ကုလားဖန္ထိုး ေနသူမ်ားေၾကာင္႕လည္း ေစ်းကြက္ မတည္မျငိမ္ ျဖစ္ေစႏိုင္ပါသည္။

စီးပြားေရး

ေလာကတြင္

အဆက္သြယ္ေကာင္း

ရရွိထားေသာ

အခြင္႕ထူးခံ

အဖြဲ႕အစည္းမ်ားသည္ ၄င္းတို႕ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားအတြက္ မဟုတ္မမွန္ သတင္းမ်ား ျဖန္႕ေ၀လ်က္ ေစ်းကြက္ မတည္မျငိမ္ျဖစ္ေအာင္ ေစ်းကစား လုပ္ေဆာင္တတ္ၾကပါသည္။ ထိထိေရာက္ေရာက္ႏွင္႕ လက္ခံႏိုင္ဖြယ္ အေျဖတစ္ခု ရရွိေရးအတြက္ သရုပ္ခြဲ ေလ႕လာဖို႕ရာ ရွုပ္ေထြးေသာ အေျခေန တစ္ရပ္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ အေကာင္းဆံုးမွာ ႏိုင္ငံေတာ္ အေနႏွင္႕ အေရးၾကီးေသာ သတင္း အခ်က္အလက္မ်ား သာမန္ လူထုဆီသို႕ မေပါက္ၾကားေစရန္ စနစ္တက် ထိန္းသိမ္းျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ (၄) Rethinking Policy and Implications for Regional Integration (က)

မူ၀ါဒအား ျပန္လည္ စဥ္းစားသံုသပ္ျခင္း (၉၆)

အထက္တြင္

သံုးသပ္

ေဖာ္ျပသြားေသာ

ေလ႕လာခ်က္

မ်ားအရ

လြန္ခဲ႕ေသာ

ႏွစ္ကာလမ်ားအတြင္း ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ စီးပြားေရးဖြ႕ံျဖိဳးတိုးတတ္လာမွု ပံုစံသည္ အျခားေသာ ႏိုင္ငံမ်ားႏွင္႕ သိသိသာသာ ကြဲျပားသည္ကို သိျမင္ႏိုင္ပါသည္။ အဓိက ရည္မွန္းခ်က္ ပန္းတိုင္ျဖစ္ေသာ ေဒသဆိုင္ရာ ဖြံ႕ျဖိဳး တိုးတတ္လာေစရန္ႏွင္႕ အျခားႏိုင္ငံမ်ားႏွင္႕ လိုက္မီ လာေစရန္ အလို႕ငွာ ျမန္မာႏိုင္ငံအေနျဖင္႕ Page 30 of 52

မ်ားစြာ

ၾကိဳးပမ္း

အားထုတ္ရန္

လိုအပ္ေနပါေသးသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံအေနျဖင္႕

လုပ္ေဆာင္ရမည္႕

နည္းလမ္း ႏွစ္လမ္းရွိပါသည္။ ပထမတစ္နည္းမွာ မူ၀ါဒမ်ားအား ရဲရ၀ ဲ ံ႕၀ံ႕ခ်မွတ္၍ ျမန္မာႏိုင္ငံအား ဖြ႕ံျဖိဳးမွု အနည္းဆံုး ႏိုင္ငံမ်ားစာရင္းမွ လြတ္ေျမာက္ေစရန္ လိုအပ္ေသာ စီးပြားေရး ျပန္လည္ တည္ေဆာက္ျခင္း ကိစၥရပ္မ်ားအား အေကာင္ထည္ေဖၚရန္ျဖစ္သည္။ တိုးတတ္လ်က္ရွိေသာ အိမ္နီးျခင္းႏိုင္ငံမ်ား အၾကား ဖြ႔ံျဖိဳးမွု အနည္းဆံုး ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ အျဖစ္ ရပ္တည္ေနရျခင္းမွာ ဂုဏ္က်က္သေရ ညွိဳးႏြမ္းဖြယ္ရာပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ဒုတိယ တစ္နည္းမွာ ေခတ္မီဖြ႕ံျဖိဳးတိုးတတ္ေသာ ႏိုင္ငံေတာ္ တစ္ရပ္ ျဖစ္ထြန္း လာေစရန္၊ ႏို္င္ငံ၏ လူေနမွု အဆင္႕အတန္း ျမင္႕မားလာေစရန္ ႏွင္႕ အျခား ႏိုင္ငံမ်ားႏွင္႕ စီးပြားေရး သေဘာတူညီမွ်စြာ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေစရန္ ျမန္မာႏိုင္ငံအေနႏွင္႕ သဘာ၀ရင္းျမစ္မ်ား အေပၚ အလြန္အမင္း မွီခိုအားထားျခင္း၊ ေလာင္စာသံုးစြဲမွု ျမင္႕မားလာေစရန္ အေျခခံ အေဆာက္အံုမ်ား တည္ေဆာက္ျခင္း ႏွင္႕ ႏိုင္ငံ စီပြားေရး ပံုစံ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲလာမွု စသည္တို႕ အေပၚ ျပန္လည္ စဥ္းစား သံုးသပ္ရန္ လိုအပ္ပါသည္။ (ခ)

စိုက္ပ်ိဳးေရး အေျခစိုက္စနစ္အား ျဖည္႕တင္းျခင္း (၉၇) ယခု အခ်ိန္ထိ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဖြ႕ံျဖိဳးေရး အဓိက နည္းဗ်ဴဟာမွာ စိုက္ပ်ိဳးေရး က႑အား

ျဖည္႕တင္းျခင္းျခင္႕ အျခားက႑မ်ားပါ ဖြ႔ံျဖိဳးတိုးတတ္ လာေစျခင္း ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ၁၉၇၀ ျပည္႕ႏွစ္မ်ား၏ အေစာပိုင္း ကာလမ်ားမွ စ၍ စိုက္ပ်ိဳးေရး အေျခစိုက္စနစ္အား တည္ေထာင္လာခဲ႕သည္မွာ ႏွစ္ေလးဆယ္ နီးပါးရွိပါျပီ။

သို႕ေသာ္လည္း

အဆိုပါ

စိုက္ပ်ိဳးေရး

အေျခစိုက္

စနစ္တြင္

မည္သည္တို႕ျဖင္႕

ပါ၀င္ဖြဲ႕စည္းထားေၾကာင္း သဲကြဲစြာ သတ္မွတ္ထားျခင္း မရွိေသးပါ။ ထို႕ေၾကာင္႕ ၄င္း စနစ္ အေျခခုိင္ေစရန္ မည္မွ်လိုေသးေၾကာင္းလည္း ႏွစ္ကာလမ်ားစြာ

မသိႏိုင္ေသးေပ။

တည္ေဆာက္ခဲ႕ေသာ

ေပၚထြက္လာခဲ႕ပါသည္။

မည္သို႕ပင္

ထိုသို႕

စနစ္

ဆိုေစကာမူ

မသဲကြဲ

ေအာင္ျမင္

မေရရာမွုမ်ားၾကား၌

ကၽြႏ္ုပ္တို႕

ခဲ႕ပါရဲ႕လားဟူေသာ

ေမးခြန္း

အတိတ္ကာလ

ျဖစ္ရပ္မ်ားအား

ေမ႕ထားျပီး

အနာဂတ္တြင္ “ျမန္မာ႕ စီးပြားေရးၾကီး ပံုမွန္ အတိုင္း တိုးတတ္ ျဖစ္ထြန္း ေနပါသည္” ဟူေသာ အစြဲအား စြန္႕လႊတ္ရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ သို႕ဆိုလွ်င္ ျဖစ္ႏိုင္ေျခမ်ားကား အဘယ္နည္း။ (၉၈)

ျမန္မာႏိုင္ငံကဲသို႕

ႏိုင္ငံတစ္ခု

အေနျဖင္႕

စိုက္ပ်ိဳးေရး

အေျခစိုက္စနစ္

မည္သည္႕

အတြက္ေၾကာင္႕ တည္ေထာင္သင္႕ေၾကာင္း အေၾကာင္းျပခ်က္ေကာင္း မ်ားစြာရွိပါသည္။ သို႕ေသာ္လည္း မည္သည္႕အရာအား

စိုက္ပ်ိဳးေရး

အေျခစိုက္

စနစ္ဟု

ေခၚဆိုသနည္း။

ႏိုင္ငံအဓိက

လူဦးေရမွာ

စိုက္ပ်ိဳးေရးက႑တြင္ လုပ္ကိုင္လ်က္ရွိျပီး လယ္ယာအထြက္ႏွုန္း ျမင္႕မား လာသည္ ႏွင္႕အမွ် ၄င္းတို႔၏ ၀င္ေငြမ်ားလည္း ျမင္႕မားလာမည္ျဖစ္သည္ ဟူေသာ အခ်က္အား ထည္႕သြင္းစဥ္းစားရန္ လိုအပ္ေပသည္။ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ား၏ ၀င္ေငြ ျမင္႕မား လာျခင္းႏွင္႕ အတူ ေက်းလက္ေန ျပည္သူတို႕၏ လူေနမွုဘ၀ ျမင္႕မားလာျပီး

ဆင္းရဲမြဲေတမွုအား

ျပည္ပပို႕ကုန္ရေငြ၏

ပင္မ

စက္မွုလုပ္ငန္းမ်ားသိ႕ု

ကုန္ၾကမ္း

ေလွ်ာ႕ခ်ႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။

ရင္းျမစ္

တစ္ခု

ပစၥည္းမ်ား

၄င္းအျပင္

ျဖစ္ေနပါေသးသည္။

ေပးသြင္းျခင္း၊

ကုန္စည္ႏွင္႔

စိုက္ပ်ိဳးေရးက႑သည္

စိုက္ပ်ိဳးေရး

က႑သည္

၀န္ေဆာင္မွုမ်ားအတြက္

ေစ်းကြက္ဖန္တီးေပးျခင္း စသည္႔ နည္းလမ္းမ်ားျဖင္႕ က်န္သည္႕ စီးပြားေရးက႑မ်ားႏွင္႕ စပ္ဆက္လ်က္ ရွိပါသည္။ GDP တြင္ ထည္႕၀င္မွု အမ်ားဆံုး က႑တစ္ရပ္ အေနျဖင္႕ ရင္းျဖစ္တည္ေဆာက္ျခင္း ႏွင္႕ စီးပြားေရး ဖြ႕ံျဖိဳးတိုးတတ္မွုမ်ားအတြက္ အဓိက က်ေနပါေသးသည္။ စိုက္ပ်ိဳးေရးလုပ္ငန္းတြင္ ထုတ္လုပ္မွု Page 31 of 52

တိုးျမင္႕လာျခင္းသည္ အျခား က႑မ်ားတြင္ရွိ အလုပ္သမားမ်ားအား အလုပ္အကိုင္ အခြင္႔ အလန္း ပိုမို ရရွိလာေစပါသည္။ ေက်းလက္ေဒသဖြ႔ံျဖိဳးတိုးတတ္ေရးအတြက္ ဆည္၊ လမ္း၊ တံတား၊ မီးရထားလမ္း အစရွိေသာ အေျခခံ

အေဆာက္အအံုမ်ားအား

ေဆာက္လုပ္ေပးျခင္းျဖင္႕

ေ၀းလံ

ေခါင္ဖ်ားေသာ

ေဒသေနျပည္သူမ်ားအတြက္ အက်ိဳးအျမတ္ရရွိေစႏိုင္ျပီး တိုင္းျပည္၏ လူမွုေရး လိုအပ္ခ်က္ကိုလည္း ျဖည္႕တင္းေပးႏိုင္မည္ ျဖစ္ပါသည္။ စိုက္ပ်ိဳးေရး အေျခစိုက္စနစ္အား တည္ေဆာက္ရာတြင္ စီးပြားေရးႏွင္႕ လူမွုေရးအရ

မရွိမရွိလိုအပ္ေသာ

အရာမ်ား

ပါရွိပါသည္။

၄င္းအရာမ်ားအား

လယ္ယာက႑တြင္

လယ္ေျမႏွင္႕ လုပ္သားမ်ား၏ ထုတ္လုပ္မွု တိုးျမင္႕ လာျခင္း၊ ေက်းလက္ေန ျပည္သူတို႕၏ ၀င္ေငြႏွင္႕ ကုန္ထြက္

တိုးတတ္လာျခင္း၊

က႑မ်ား၏

Growth

စိုက္ပ်ိဳးေရး

တိုးတတ္လာျခင္း

အုတ္ျမစ္ စသည္႕

အေျခ

ခိုင္မာလာျခင္းျဖင္႕

စိုက္ပ်ိဳးေရး

အျခားစီးပြားေရး

က႑ဖြ႕ံျဖိဳးတိုးတတ္လာမွုမ်ားျဖင္႕

ျဖည္႕တင္းေပးႏိုင္ပါသည္။ (၉၉)

သို႕ရာတြင္

အျခား

အာရွႏိုင္ငံမ်ား၏

က႑အလိုက္

GDP

သို႕

ထည္႕၀င္မွု

ေျပာင္းလဲလာမွုအား ၾကည္႕ျခင္းအားျဖင္႕ ျမန္မာႏိုင္ငံအေနျဖင္႕ အျခားအိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံမ်ားႏွင္႕ စီးပြားေရး သေဘာတူညီမွ်စြာ

ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ရန္အလို႕ငွာ

စိုက္ပ်ိဳးေရး

က႑ကိုသာမက

စက္မွုက႑ႏွင္႕

၀န္ေဆာင္မွုက႑မ်ားကိုပါ တုိးျမွင္႕သင္႕သည္ဟု ယူဆပါသည္။ အထက္တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္႕အတိုင္း ႏွစ္သံုးဆယ္ စက္မွု ဖြ႕ံျဖိဳးတိုးတတ္မွု စီမံကိန္း၏ အဓိက ရည္မွန္းခ်က္မွာ စက္မွုက႑၏ GDP သို႕ ထည္႕၀င္မွုအား ႏိုင္ငံမ်ားတြင္

၃၇%ထိ

တိုးျမွင္႕ရန္ျဖစ္ပါသည္။

ေပၚေပါက္ခဲ႕ေသာ

Structural

လြန္ခဲ႕ေသာ Shifts

ႏွစ္ကာလမ်ားအတြင္း

မ်ားအရ

အိမ္နီးခ်င္း

သံုးသပ္ၾကည္႕မည္ဆိုပါလွ်င္

အဆိုပါရည္မွန္းခ်က္သည္ လမ္းေၾကာင္းမွန္ တစ္ခုျဖစ္သည္ဟု ယူဆႏိုင္ပါသည္။ (ဂ)

Flying geese, export promotion, and increasing industry’s share (၁၀၀) နည္းပညာ နိမ္႕ပါးမွု၊ အလုပ္သမား အမ်ားအျပား သံုးစြရ ဲ မွု၊ စိုက္ပ်ိဳးေရးႏွင္႕ အရင္းျမစ္

အေျခစိုက္

စိုက္မွုလုပ္ငန္းမ်ား

အခြင္႕လမ္းေကာင္းမ်ားအား

ဖြ႕ံျဖိဳး အသံုးခ်

တိုးတတ္လာမွု

စသည္တို႕

လုပ္ေဆာင္ရေသာ၊

အာရွ

အတြက္

ရွိရင္းစြဲ

ပစၥဖိတ္ေဒသအတြင္း

စက္မွုဖြ႕ံျဖိဳးေစခဲ႕သည္႕ နည္းစနစ္ပံုစံ “ Flying Geese” (ဖြ႔ံျဖိိဳးဆဲႏိုင္႕မ်ားရွိ သမိုင္း၀င္ စီးပြားေရး ဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတတ္မွု

ပံုစ)ံ

သည္

စက္မွုက႑မွု

GDP 39

ေဖာ္ေဆာင္ၾကိဳးပမ္းရာ၌ ပံုစံေကာင္း တစ္ရပ္ျဖစ္ပါသည္။ မိတ္ဆက္ေပးခဲ႕သူမွာ အာရွေဒသအတြင္း

ဂ်ပန္ စီပြားေရး

စီးပြားေရး

ပညာရွင္

သို႕ထည္႕၀င္မွုအား

၄င္း “Flying Geese” သေဘာတရားအား

Kaname Akamatsu

ဖြ႕ံျဖိဳးတိုးတတ္လာမွုအား

တိုးျမွင္႕ေစရန္

ငွက္မ်ား

ျဖစ္ပါသည္။

သူသည္

ပ်ံသန္းသြားသည္ပံုစ၊ံ

ဗြီပံုစံ

(ဆိုလိုသည္မွာ ေရွ႕ဆံုးတြင္ ေခါင္းေဆာင္ ေနာက္တြင္ ေနာက္လိုက္မ်ား ျခံရံလ်က္ ပ်ံသန္းသြားသည္႕ပံစ ု ံ) ႏွင္႕

ႏွိုင္းယွဥ္

တင္ျပထားပါသည္။

ဂ်ပန္ႏိုင္ငံသည္

ကုန္ထုတ္လုပ္မွုႏွင္႕

လုပ္သား

အမ်ားအျပားလိုအပ္ေသာ ကုန္စည္မ်ား တင္ပို႕ရာမွ ပထမဆံုး ထိုးတတ္ခဲ႕ေသာ စက္မွဳဖြ႕ံျဖိဳး ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ ျဖစ္ပါသည္။ စီးပြားေရး ဖြ႕ံျဖိဳးတိုးတတ္လာမွုႏွင္႕ အတူ နည္းပညာ ရွာမွီးမွုမ်ားေၾကာင္႕ လုပ္ခ လစာမ်ား 39

Kaname Akamatsu, "A historical pattern of economic growth in developing countries", The Developing Economies, vol. 1, no.

1, March/August 1962.

Page 32 of 52

တိုးျမင္႕လာခဲ႕သည္။ ခဲ႕ပါသည္။ NIEs

ထို႕ေနာက္

နည္းပညာႏွင္႕

အရည္အေသြး

ျမင္႕

ထုတ္ကုန္မ်ားသာ

တင္ပို႕

ႏိုင္ငံမ်ားအတြင္း နည္းပညာ ဖြ႔ံျဖိဳးတိုးတတ္လာမွုႏွင္႕ အတူ အရည္အေသြးႏွင္႕

အျမတ္မစြန္း ပိုမို ျမင္႕မားေသာ ကုန္ပစၥည္းမ်ားထုတ္လုပ္မွု ဘက္သို႕ ဦးတည္လာၾကျပီး Second Tier NIEs

ႏိုင္ငံမ်ား၏

နည္းပညာႏွင္႕

အလုပ္သမား

အမ်ားအျပားလုပ္အပ္ေသာ

ထုတ္ကုန္မ်ား

ထုတ္လုပ္ေနမွုအတြက္ ေနရာလပ္ ခ်န္ထားထားေပးခဲ႕သည္။ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ ကာလ Second Tier NIEs

ႏိုင္ငံမ်ားတြင္လည္း

ျပတ္လပ္မွုမ်ားေၾကာင္႕ ၀င္ေရာက္ရန္

လုပ္ခလာစာႏွုန္းထားမ်ား

၄င္းတို႕အတြက္

တိုးျမင္႔လာျခင္းႏွင္႕

အလားအလာေကာင္းေသာ

ၾကိဳးပမ္းအားထုတ္လ်က္ရွိျပီး

အလုပ္သမား

အမ်ားအျပား

အလုပ္သမား

နယ္ပယ္အတြင္းအတြင္းသို႕ လိုအပ္ေသာ

ပို႕ကုန္မ်ား

တင္ပို႕ျခင္းအေပၚ အာရံုစိုက္မွု ေလ်ာ႕နည္းလာပါသည္။ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံႏွင္႕ NIEs ႏိုင္ငံမ်ား ကဲ႕သို႕ပင္ Second Tier

NIEs

ႏိုင္ငံမ်ားသည္လည္း

အလုပ္သမား

အမ်ားအျပား

လိုအပ္ေသာ

၄င္းတို႕၏

စက္မွုလုပ္ငန္းမ်ားအား ၀င္ေငြနိမ္႕ႏိုင္ငံမ်ားသို႕ လက္လႊဲေျပာင္း ေပးအပ္ရန္ နည္းလမ္း ရွာေဖြလ်က္ ရွိပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ အေနျဖင္႕ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမွုမ်ား ၀င္ေရာက္လာေရး၊ အလုပ္သမားႏွင္႕ ရင္းျမစ္ အေျခစိုက္

ပို႕ကုန္မ်ား

တင္ပို႕ႏိုင္ေရး

စသည္တို႕အတြက္

အထက္ပါ

အခြင္႕အလမ္းအား

လက္လႊတ္မခံသင္႕ေပ။ (ဃ)

သြင္းကုန္ အစားထုိးမွု (၁၀၁)

အလုပ္သမားႏွင္႕

အစားထိုးမွုမွလည္း

ရင္းျမစ္

ျမန္မာ႕စက္မွဳက႑အား

အေျခစိုက္ တိုးျမွင္႕ရန္

ပို႕ကုန္မ်ားတင္ပို႕မွဳ

အျပင္

အလားအလာေကာင္းမ်ား

သြင္းကုန္

ရွိေနပါသည္။

ပို႕ကုန္က႑အား Liberalize လုပထ ္ ားျခင္းႏွင္႕ လက္ရွိ အစိုးရ၏ အလြန္အမင္း ျပင္ပ ေရွးရွုမွု မ်ားေၾကာင္႕ စားသံုးကုနစ ္ ည္အမ်ားအျပား ျပည္တြင္းသို႕ ၀င္ေရာက္လ်က္ ရွိပါသည္။ အမ်ားအားျဖင္႕ အဖိုးႏွုန္း ခ်ိဳသာ၍ နည္းပညာနိမ္႕ လုပ္သား အားျပဳ ထုတ္ကုန္မ်ားသည္ အိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံမ်ား ျဖစ္ေသာ တရုတ္၊ အိႏိၵယ၊ အင္ဒိုနီးရွား၊ မေလးရွား၊ စကၤာပူ၊ ထိုင္းႏိုင္ငံႏွင္႕ ဗီယက္နမ္ ႏိုင္ငံမ်ား မွ ၀င္ေရာက္လ်က္ ရွိပါသည္။ ၄င္းကုနစ ္ ည္မ်ားသည္ ပစၥည္းမ်ား၊

အမ်ားအားျဖင္႕

တစ္ကိုယ္ေရ

အသံုးေဆာင္

စားေသာက္ကုန္မ်ား၊ အထားခံ ပစၥည္းမ်ား၊

လွ်ပ္စစ္

ကုန္မ်ား၊

ပစၥည္းမ်ား၊

မီးဖိုေခ်ာင္သံုး

စာေရးကိရိယာမ်ား၊

မုန္႕ပဲသားေရစာမ်ား၊ သာမန္ အသံုးေဆာင္ပစၥည္းမ်ား၊ ခ်ည္မွ်င္ႏွင္႕ အထည္အလိပ္မ်ား၊ ႏုိ႕ႏွင္႕ႏို႕ထြက္ ပစၥည္းမ်ား၊ အေဖ်ာ္ယမကာမ်ား၊ အိမ္ေဆာက္ ပစၥည္းမ်ား၊ အပိုပစၥည္းမ်ား စသည္တို႕ ျဖစ္သည္။ အဆိုပါ ပစၥည္း အမ်ားစုအား ျပည္တြင္းတြင္ ထုတ္လုပ္၍ ရႏိုင္ပါသည္။

ထိုသို႕ ထုတ္လုပ္ႏင ို ္ျခင္းသည္ ပို႕ကုန္

အစားထိုးမွု အတြက္ နည္းဗ်ဴဟာေကာင္း တစ္ရပ္ပင္ ျဖစ္သည္။ ၄င္းနည္းဗ်ဴဟာအား က်င္႕သံုးရာ၌ မိရိုးဖလာ

သြင္းကုန္အစားထိုး

သြင္းကုန္ခြန္ႏွင္႕

အျခား

ေရွာင္ၾကဥ္သင္႕ေပသည္။

နည္းဗ်ဴဟာတစ္ရပ္ျဖစ္ေသာ

အဟန္႕အတားမ်ားစြာ၏ ပို႕ကုန္ခြန္

တံတိုင္းၾကီး

ျမင္႕မားစြာ

စက္မွုက႑အား ေနာက္ကြယ္၌

စည္းၾကပ္ထားျခင္းသည္

ျမင္႕မားေသာ တိုးျမင္႕ျခင္းအား ျမန္မာႏိုင္ငံ

လက္ရွိအေနအထားအရ အလုပ္ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္ႏုိင္ပါသည္။ ၄င္္းသည္ အျပည္ျပည္ ဆိုင္ရာ အျပိဳင္အဆိုင္ ေစ်းကြက္အား ဟန္႕တားထားရာ ေရာက္သည္႕အျပင္ အခြင္႕ထူးခံ စီးပြားေရး သမားမ်ားအားလည္း အကာကြယ္ေပးထားရာ ေရာက္ပါသည္။ ထို႕ျပင္ အရည္ေသြးနိမ္႕ ျပည္တြင္းျဖစ္ ကုန္ပစၥည္းမ်ားကိုသာ Page 33 of 52

အဖိုးႏွုန္း ျမင္႕မားစြာျဖင္႕ မျဖစ္မေန အားေပးေနရေသာ စားသံုးသူမ်ားအတြက္လည္း နစ္နာေပလိမ္႕မည္။ သို႕ေသာ္လည္း Asean Free Trade

အစီအစဥ္အရ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ပို႕ကုန္ခြန္တိုးျမွင္႕ႏိုင္စြမ္းအား

ကန္႕သတ္မည္ ျဖစ္ပါသည္။ ထို႕ေၾကာင္႕ စားသံုးတင္သြင္း ကုန္စည္မ်ား အစားထိုးထုတ္လုပ္ျခင္းအတြက္ ရရွိေသာ အခြင္႕အလမ္းမ်ားအား အျပည္႕အ၀ အသံုးခ်ရာတြင္ လြတ္လပ္ ပြင္႕လင္းေသာ ေစ်းကြက္ အ၀ိုင္းအ၀န္းတစ္ခု ရွိရန္လိုအပ္ပါသည္။ အုပ္ခ်ဳပ္သူ အစိုးရအေနျဖင္႕ ျပည္တြင္းလုပ္ငန္းရွင္မ်ားအား သူ႕လက္

သူေျခ

လုပ္ပိုင္ခြင္႕

ထိုက္သင္႕သေလာက္

ေပးထားရမည္

ျဖစ္သည္။

စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းမ်ားအား မၾကာခဏ ေျပာင္းလဲထုတ္ျပန္ျခင္း၊ အလွဴေငြမ်ား ထည္၀ ႔ င္ေစျခင္း၊ အမိန္႕ အာဏာမ်ားထုတ္ျပန္

စည္းၾကပ္ျခင္း

စသည္တို႕သည္

ျပည္တြင္း

လုပ္ငန္းရွင္မ်ားအား

ကုန္စည္အေျမာက္အမ်ား ထုတ္လုပ္လ်က္ရွိေသာ တိုင္းတစ္ပါး လုပ္ငန္းရွင္မ်ားႏွင္႕ ဖက္ျပိဳင္ရာ၌ မ်ားစြာ အဟန္႕အတား ျဖစ္ေစပါသည္။ (င)

ေရွ႕ေဆာင္စက္မွုလုပ္ငန္းမ်ား (၁၀၂) သို႕ေသာ္ အထက္ပါ နည္းဗ်ဴဟာမ်ားျဖင္႕ မလံုေလာက္ပါ။ အျခားတစ္ဖက္တြင္လည္း

နည္းပညာေခတ္အတြင္းရွိ

ေရွ႕ေဆာင္စက္မွု

လုပ္ငန္းမ်ားအား

မ်က္ကြယ္

မျပဳသင္႕သည္႕အျပင္

ႏွစ္ဆယ္႕တစ္ရာစုအတြင္း ဖြ႕ံျဖိဳးတိုးတတ္မွု အလားလာေကာင္းမ်ားအား ေဆာင္က်ဥ္း ေပးလ်က္ရွိသည္႔ စီပြားေရးႏွင္႕ ဘ႑ာေရး ၀န္ေဆာင္မွုလုပ္ငန္းမ်ားႏွင္႕ ဆက္သြယ္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားအားလည္း ပို၍ အာရံုစိုက္လုပ္ေဆာင္ သင္႕ပါသည္။ (၁၀၃) ထိုသို႕ ခ်မွတ္ ေဖာ္ေဆာင္ မွသာလွ်င္ ဖြ႔ံျဖိဳး တိုးတက္ေသာ ႏိုင္ငံေတာ္ တစ္ရပ္ တည္ေဆာင္ေရးႏွင႕္ ေဒသဆိုင္ရာ ဖြ႕ံျဖိဳး တိုးတက္လာေစေရးဟူေသာ တိုင္းျပည္၏ အမ်ိဳးသားေရး ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္မ်ားႏွင္႕ လိုက္ေလ်ာ ညီေထြရွိမည္ ျဖစ္ပါသည္။ လက္ရွိ မူ၀ါဒေဘာင္အတြင္း၌ ျမန္မာႏိုင္ငံအား

မေလးရွားႏိုင္ငံကဲ႕သို႕

ဖြ႕႔ံျဖိဳးတိုးတတ္လာေစရန္လည္းေကာင္း၊

လွ်ပ္စစ္ပစၥည္းထုတ္

ကိုရီးယား

သမၼတႏိုင္ငႏ ံ ွင္႕

ဆက္သြယ္ေရးႏွင္႕

ကြန္ပ်ဴတာ

ပစၥည္းမ်ား

ထုတ္လုပ္မွဳ

အိႏၵိယႏိုင္ငံကဲ႕သို႕

ကြန္ပ်ဴတာ

Software

ထုတ္လုပ္မွုႏွင္႕

လည္းေကာင္၊

ေဟာင္ေကာင္ႏွင္႕

၀န္ေဆာင္မွုလုပ္ငန္းမ်ား

စကၤာပူ

စက္မွုလုပ္ငန္းမ်ား ထိုင္၀မ္

ႏိုင္ငံမ်ားကဲ႕သို႕

ဖြ႔ံျဖ္ိဳးတိုးတတ္လာေစရန္ Outsourcing

ႏိုင္ငံမ်ားကဲ႕သို႕

လည္းေကာင္း၊

တိုးျမွင္႕

စီးပြားေရးႏွင္႕

ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတတ္လာေစရန္လည္းေကာင္း

လာေစရန္ ဘ႑ာေရး

သိသိသာသာ

ခ်ိန္ညွိ

လုပ္ေဆာင္သင္႕သည္မ်ားလည္း ရွိေနပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံအေနျဖင္႕ ေဒသတြင္း၌လည္းေကာင္း၊ ကမ ၻာ႕ ေစ်းကြက္၌လည္းေကာင္း ၀င္ေရာက္ယွဥ္ျပိဳင္ႏိုင္ရန္ ေဖာ္ေဆာင္ ၾကိဳးပမ္း အားထုတ္ေတာ႕မည္ ဆုိပါက ပုဂၢလိကက႑

ဖြဲ႕ျဖိဳး

တိုးတတ္လာေစေရး

တိုးတတ္လာေစေရးတို႕တြင္ သယ္ယူပို႕ေဆာင္ေရး

ႏွင္႕

အဓိကက်သည္႕

အေျခခံ

ေစ်းကြက္ေရွးရွု

ႏိုင္ငံတြင္း

အေဆာက္အအံုမ်ား၏

စီးပြားေရးစနစ္

ဖြ႔ံျဖိဳး

လက္ရွိ

ဆက္သြယ္ေရးႏွင္႕

အေနအထား၊

စြမ္းအင္အေျခအေန၊

စီမံခန္႕ခြဲမွုစြမ္းရည္၊ ဥပေဒဖြဲ႕စည္းမွု၊ Macroeconomic ပံုစံ၊ ဘ႑ာေရးက႑၊ ျပည္႕သူ႕၀န္ေဆာင္မွု အရည္အေသြး

ႏွင္႕

ဥပေဒ

စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းမ်ား

စသည႔္တို႕အား

ခ်င္႕ခ်ိန္

ေ၀ဖန္သံုးသပ္ရန္

လိုအပ္ေပလိမ္႕မည္။ Page 34 of 52

(၁၀၄) ဆိုလိုသည္မွာ ႏိုင္ငံ၏ အစြမ္းအစအား ေဖာ္ထုတ္ျပသသည္႕ အေနျဖင္႕ ဆန္စပါး ပဲေျပာင္း စိုက္ပ်ိဳးျခင္း၊

ေမြးျမဴေရးလုပ္ငန္းအား

ေဆာင္လုပ္ျခင္း

စသည္တို႔၌

လုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖင္႕

တိုးျမွင္႕ျခင္း၊

ဆည္ေျမာင္း

လံုးလံုးျမွဳပ္ႏွံထားျပီး

ေခတ္မီဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေသာ

ယံုၾကည္ေနမည္ျဖစ္သည္။

တာတမံ

တစ္ခ်ိန္တည္းတြငလ ္ ည္း

ႏိုင္ငံေတာ္အျဖစ္သို႕

သို႕ေသာ္

လမ္းတံတားမ်ား ၄င္းတို႕အား

တတ္လွမ္း

တိုင္းျပည္တြင္း

ႏိုင္လိမ္႕မည္ဟု

တယ္လီဖုန္းလိုင္းမ်ား

အလုပ္မလုပ္လွ်င္ေသာ္လည္ေကာင္း လွ်ပ္စစ္မီးအား ယံုၾကည္စိတ္ခ်၍ မရလွ်င္ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဆယ္သြယ္ေရးႏွင္႕ သယ္ယူပို႕ေဆာင္ေရး၊ အင္တာနက္၊ ဘ႑ာေရး ႏွင္႔ စီးပြားေရး ၀န္ေဆာင္မွု လုပ္ငန္းမ်ား၌

ေခတ္ေနာက္က်ျမဲ

က်ေနလွ်င္ေသာ္လည္းေကာင္း၊

ပညာေရးစနစ္

နိမ္႕ပါးေနေသးလွ်င္ေသာ္လည္းေကာင္း တိုင္းျပည္၏ အေျခခံလိုအပ္ခ်က္မ်ားအား ျဖည္႕ဆည္း ေနရဦးမည္ ျဖစ္ပါသည္။

ထို႕ေၾကာင္႕

သတင္း

အခ်က္အလက္ေခတ္

အတြင္း

ေခတ္ေရွ႕ေျပးလ်က္ရွိေသာ

စက္မွုလုပ္ငန္းမ်ားႏွင္႕ ပခံုးခ်င္းယွဥ္ေတာ႕မည္ ဆိုပါက အထက္ပါ လိုအပ္ခ်က္မ်ားအား မ်က္ကြယ္ျပဳ၍ မရႏိုင္ေတာ႕ပါ။ ထို႕ေၾကာင္႕ ယခုလက္ရွိ အေျခအေနအား ျပန္လည္ သံုးသပ္သင္႕ပါသည္။ အေျပာထက္ အလုပ္ျဖင္႕ လက္ေတြ႔ အေကာင္ထည္ ေဖာ္သင္႕ေသာ အခ်ိနသ ္ ို႕ က်ေရာက္ေနေပျပီ။ (စ)

၀န္ေဆာင္မွုက႑ (၁၀၅)

တရား၀င္ထုတ္ျပန္ထားေသာ

၀န္ေဆာင္မွုက႑မွ

GDP

ကိန္းဂဏန္းအခ်က္အလက္မ်ားအရ

သို႕ထည္႕၀င္မွု

က်ဆင္းလ်က္ရွိပါသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏

၀န္ေဆာင္မွုက႑သည္

ျမန္မာႏိုင္ငံကဲ႕သို႕ ၀င္ေငြနိမ္႕ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံအေနျဖင္႕ အေရးၾကီးေသာ က႑တစ္ရပ္ ျဖစ္ပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင္႕ဆိုေသာ္ ၄င္းက႑သည္ ႏိုင္ငံ၏ စြန္႕ဦးတီထြင္သူမ်ားအား မ်ိဳးေစ႕ခ်ေပးရာ ေနရာတစ္ရပ္ ျဖစ္ေသာေၾကာင္႕

ျဖစ္သည္။

၄င္းအျပင္

အရည္အေသြးမီ

အဓိက

အခန္းက႑မွ

ထုတ္လုပ္မွုအားျမွင္႕တင္ရာ၌ ၀င္ေငြနိမ္႕ႏိုင္ငံအမ်ားအျပားသည္

ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းေရး၊

ထိေရာက္ေသာ

၀န္ေဆာင္မွဳမ်ားသည္

ပါ၀င္လ်က္ရွိသည္။

ေစ်းကြက္ခ်ဲ႕ထြင္ေရးႏွင္

ထို႕ေၾကာင္႕ ခြဲေ၀ျဖန္႕ျဖဴးေရး၊

သယ္ယူပို႕ေဆာင္ေရး စသည္႕ က႑မ်ားတြင္ ပုဂၢလိကပိုင္ လုပ္ငန္းငယ္မ်ား ေပၚထြက္လာေရးအား တြန္းအားေပးလ်က္

ရွိပါသည္။

၀န္ေဆာင္မွုက႑အတြင္း၌

ဖြ႔ံျဖိဳးမွုနည္းေသာ

ႏိုင္ငံမ်ားအတြက္

ခရီးသြားလုပ္ငန္းသည္

အလားလာေကာင္းေသာ

လုပ္ငန္းတစ္ရပ္

ကုန္ထုတ္က႑ ျဖစ္ပါသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငသ ံ ည္ ခရီးသြားလုပ္ငန္းျဖင္႕ ၀င္ေငြျမွင္႕တင္ႏိုင္ရန္အတြက္ အေျခခံ အေဆာက္အအံု ႏွင္႕ ရင္းျမစ္မ်ား

ရွိထားျပီး

လုပ္ငန္းမ်ား

ျဖစ္ပါသည္။

ဖြံ႕ျဖိဳးေရး

လုပ္ကိုင္လ်က္ရွိေသာ

နည္းဗ်ဴဟာ

တစ္ရပ္အေနျဖင္႕

လုပ္ငန္းငယ္မ်ားအားလည္း

အျခား၀န္ေဆာင္မွဳ

ေျမေတာင္ေျမွာက္ေပးရန္

လုပ္အပ္ပါသည္။ (ဆ)

ေဒသဆိုင္ရာ ေပါင္းစည္းျခင္းအတြက္ အေရးပါေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ား (Implications for regional integration) (၁၀၆) ေဒသဆိုင္ရာ ေပါင္းစည္းမွုအား ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင္႕ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ပါသည္။

Page 35 of 52

(၁)

Free

Trade

Area:

အုပ္စ၀ ု င္ႏိုင္ငံ

အခ်င္းခ်င္း

လြတလ ္ ပ္စြာ

ကုန္သြယ္ခြင္႕ရွိျပီး

အုပ္စ၀ ု င္မဟုတ္ေသာ ႏိုင္ငံမ်ားအား အခြန္စည္းၾကပ္ထားရွိေသာ နယ္ပယ္ တစ္ခုျဖစ္သည္။ (၂)

အဖြဲ႕၀င္ႏိုင္ငံမ်ားအၾကား

အဖြဲ႕၀င္မဟုတ္ေသာ

ႏိုင္ငံမ်ားအေပၚ

ဘံုတူညီေသာ

အခြန္စည္းၾကပ္မွုစနစ္ က်င္႕သံုးပါက ၄င္း Free Trade Area အား Customs Union ဟုေခၚသည္။ (၃)

အဖြဲ႕၀င္ႏိုင္ငံမ်ားအၾကား

ကုန္စည္ႏွင္႕

၀န္ေဆာင္မွဳမ်ားသာမက

လုပ္သား

ႏွင္႕

မတည္ပစၥည္းမ်ားပါ လြတ္လပ္စြာ လွုပ္ရွားေဆာင္ရြက္ခြင္႕ရွိလာပါက ၄င္းကို Common Market ဟုေခၚပါသည္။ (၄) အဖြဲ႕၀င္ႏိုင္ငံမ်ားအၾကား စီးပြားေရးႏွင္႕ လူမွုေရး မူ၀ါဒမ်ား ဘက္ညီမွ်တစြာ ပူးေပါင္းခ်မွတ္ က်င္႕သံုးျခင္းလ်က္ ေငြေၾကး ယူနစ္ တစ္မ်ိဳးတည္းကိုသာ သံုးစြဲၾကျခင္းျဖင္႕ Common Market တစ္ခုသည္ Economic Unions ျဖစ္လာပါသည္။ (၁၀၇)

အထက္တြင္

အာရွႏိုငင ္ ံမ်ားႏွင္႕ ရရွိႏိုင္ပါသည္။

စီးပြားေရး

ေဖာ္ျပထားေသာ အက်ိဳးတူ

၄င္းအက်ိဴးေက်းဇူးမ်ားသည္

အဆင္႕မ်ားအရ

ပူးေပါင္း Custom

ျမန္မာႏိုင္ငံ

ေဆာင္ရြက္ျခင္းျဖင္႕ Unions

ႏွင္႕

အေနျဖင္႕

အျခား

အက်ိဴးေက်းဇူး

မ်ားစြာ

Common

Market

မ်ား

ေဖာ္ေဆာင္ရာ၌ “Trade Creation” ႏွင္႕ဆက္စပ္လ်က္ရွိေသာ “ Static Gains” အသြင္ထက္ “Dynamic Gains” အသြင္ ေဖာ္ေဆာင္ေနပါသည္။40 (Custom Unions တြင္ “ Trade Creation” ဆိုသည္မွာ ယူနီယံမ်ားေပါင္းစည္းရာ၌

ေစ်းႏွဳန္း

စရိတ္စက

ၾကီးမားေသာ

ျပည္တြင္းထုတ္

ကုန္စည္မ်ားအား

ေစ်းႏွုန္းခ်ိဳသာသည္႕ အုပ္စ၀ ု င္ႏိုင္ငံမွ ကုန္စည္ႏွင္႕ ၀န္ေဆာင္မွုမ်ားျဖင္႕ အစားထိုးရာမွ ရရွိလာေသာ ရလဒ္ေကာင္းျဖစ္ျပီး “Trade diversion” မွာ အထက္ပါကဲ႕သို႕ အစားထိုးသံုးစြဲရာမွ ရရွိလာေသာ ရလဒ္ဆိုးအား ဆိုလိုျခင္းျဖစ္သည္။) အခြန္စည္းၾကပ္မွုမ်ား ႏွင္႕ အျခား အတားအဆီးမ်ားစြာ ရွိသည္႕ ၁၉၆၉

ျပည္႕ႏွစ္၏

ထြန္းကားခဲ႕ပါသည္။

အေစာပိုင္း

ကာလမ်ား

အာရွႏိုင္ငံမ်ားႏွင္႕

ကတည္းကပင္

စီးပြားေရး

ျမန္မာႏိုင္ငံ၌

ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ျခင္းမွ

နယ္စပ္ကုန္သြယ္မွု ရရွိလာႏိုင္ေသာ

စိတ္ကူးစိတ္သန္း၊ ထိေရာက္ေသာ ျပႆနာ ျဖင္းရွင္းပံု ေျဖရွင္းနည္း စသည္တို႕သည္ Dynamic Gains အသြင္ေဆာင္ပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံအေနျဖင္႕ ထိုသို႕ရရွိလာေသာ စိတ္ကူးစိတ္သန္းမ်ာအား ျပန္လည္ အသံုးခ်၍ တိုင္းျပည္ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတတ္မွဳအား မျဖစ္မေန ေဖာ္ေဆာင္ရန္ လိုအပ္ေနျပီ ျဖစ္ပါသည္။ (၁၀၈) ၂၀၂၀ ခုႏွစ္ (သို႕) ၂၀၂၀ ခုႏွစ္ အတိုင္ခင္၌ အာဆီယံ ႏိုင္ငံ ဆယ္ႏိုင္ငံအၾကား EU ပံုစံ စီးပြားေရး ေပါင္းစည္းမွဳတစ္ရပ္အား အေကာင္ထည္ေဖၚ ၾကိဳးပမ္းရန္ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာလ Vientiane တြင္ က်င္းပေသာ ဆယ္ၾကိမ္ေျမာက္ အာဆီယံ ထိပ္သီးစီးေ၀းပြဲ 10th ASEAN SUMMIT မွ သေဘာတူ ဆံုးျဖတ္ခဲ႕ပါသည္။ ကုန္စည္ႏွင္႕ ၀န္ေဆာင္မွုမ်ား၊ အရည္ေသြးျမင္႕ လုပ္သားမ်ား ႏွင္႕ ရင္းႏီွးေငြမ်ား 40

In the literature on customs unions, “trade creation” refers to the positive effect that results from formation of such unions when a high cost and high priced locally produced good or service is replaced with lower cost and lower priced good or service from another member in the custom union. “Trade diversion”, or the negative effect, occurs when the situation opposite to the one described in "trade creation" arises.

Page 36 of 52

လြတ္လပ္စြာ ေနရာမ်ား၌

စီး၀င္လာႏိုင္ေရးအတြက္ ဖယ္ရွားရန္

က်င္႕သံုးခဲ႕ပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္

အေႏွာင္႕အယွက္

ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင္႕

“ဖယ္ရွားႏိုင္သမွ် လြန္စြာ

အဟန္႕အတားမ်ားအား

Vientiane

ေနရာမ်ား၌

အေရးပါပါသည္။

Action

ဖယ္ရွားႏိုင္သမွ်

Programme

ဖယ္ရွားႏိုင္ရန္”

အား

ဟူေသာ

အဘယ္ေၾကာင္႕ဆိုေသာ္

ခ်မွတ္

စကားလံုးသည္

၂၀၂၀

ခုႏွစ္

(သို႕)

ထိုထက္ေနာက္က်ျပီး EU ပံုစံ စီးပြားေရး ေပါင္းစည္းမွုတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံကဲသို႕ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ ပါ၀င္ႏိုင္ဖို႕ရာ မည္သို႕မွ် မျဖစ္ႏိုင္သည္ကို အာဆီယံ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ားႏွင္႕ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴးမ်ား သိရွိျပီး ျဖစ္ပါသည္။ (၁၀၉) ထိုသို႕ EU ပံုစံ စီးပြားေရး ေပါင္းစည္းမွုတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံကဲ႕သို႕ စီးပြားေရးႏွင္႕ စားသံုးမွုပံုစံ၊ Macroeconomic အေျခခံႏွင္႕ ဖြ႕ံျဖိဳးတိုးတတ္မွု အဆင္႕အတန္းရွိေသာ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံအေနျဖင္႕ ပါ၀င္ဖို႕ရာ မ်ားစြာ အႏၱရာယ္ရွိလွေပသည္။ စြမ္းရည္ထက္ျမက္ေသာ ျမန္မာ႕လုပ္သားမ်ား ႏွင္႕အတူ စီပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ား၊

မတည္ရင္းႏွီးေငြမ်ားသည္ အခြင္႕လမ္းေကာင္းမ်ား ရွိရာ

အျခားအဖြဲ႕၀င္

တိုးတတ္ျပီး

ႏိုင္ငံမ်ားဆီသို႕ ေရာက္ရွိသြားေပလိမ္႕မည္။ (ဇ)

နိဂံုးခ်ဴပ္မွတ္ခ်က္ (၁၁၀)

ျဗိတိသွ်လက္ေအာက္မွ လြတ္လပ္ေရးရခ်ိန္

၁၉၄၈

ခုႏွစ၀ ္ န္းက်င္၊

ျမန္မာႏိုင္ငံအား

ဗမာႏိုင္ငံဟု ေခၚတြငစ ္ ဥ္ကာလ၌ ျမန္မာႏိုင္ငံအား သယံဇာတ ေပါၾကြယ၀ ္ ေသာ စိုက္ပ်ိဳးေရးႏိုင္ငံဟု ေခၚေ၀ၚသံုးစြဲ ခဲ႕ၾကသည္။ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာသည္႕တိုင္ေအာင္ ျမန္မာႏိုင္ငံအား ထိုသို႕ သတ္မွတ္ ေခၚဆိုခဲ႕ၾကပါသည္။ ၁၉၃၈ ျဗိတိသွ်လက္ေအာက္ခံ ကာလမ်ား၌ ျမန္မာ႕ စိုက္ပ်ိဳးေရး က႑မွ GDP သုိ႕ ထည္၀ ႔ င္မွဳသည္ ၄၈% ရွိခဲ႕ျပီး ၂၀၀၈ ခုႏွစ္သို႕တိုင္ ၄၃% ျဖင္႕ ဆက္လက္ ေနရာယူထားဆဲျဖစ္ပါသည္။ တစ္ဆက္တည္းတြင္ တိုးတက္ေသာ

ႏိုင္ငံ၏

စီးပြားေရး

တည္ေဆာက္မွုပံုစံ

အေနအထားတစ္ရပ္သို႕

ေျပာင္းလဲမွုမရွိေၾကာင္းႏွင္႕

မေရာက္ရွိႏိုင္ေသးေၾကာင္း

ေခတ္မီ

ေပၚလြင္ထင္ရွားေနပါသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံအေနျဖင္႕ ၄င္း၏ သယံဇာတ ေပါၾကြယ၀ ္ သည္ဟူေသာ ပံုေသအစြဲအား ေဖ်ာက္ဖ်က္ရန္ အခ်ိန္တန္ေပျပီ။ ၄င္း၌ တန္ဘိုးရွိေသာ စိုက္ပ်ိဳးေျမ၊ သစ္ေတာ၊ တြင္းထြက္ ႏွင္႕ ေလာင္စာသိုက္မ်ား အစရွိသည္႕ အဖိုးတန္ ရင္းျမစ္မ်ား ရွိသည္ဟူေသာ အစြဲအား ေဖ်ာက္ဖ်က္သင္႕ေပျပီ။ အမွန္တကယ္ တန္ဘိုးအရွိဆံုး အရင္းျမစ္မွာ ၄င္း၏ ႏိုင္ငံသားမ်ားသာ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာင္းလဲ ရွုျမင္သံုးသပ္ သင္႕ေပျပီ။ သို႕မွသာ ႏိုင္ငံေတာ္ တည္ေဆာက္ေရးတြင္ ရုပ္၀တၳဳ အေျခခံ အေဆာက္အအံုမ်ားတည္ေဆာက္ေနရံု၊ သဘာ၀ ဓါတ္ေငြ႕မ်ား ထုတ္ယူ သံုးစြဲေနရံုျဖင္႕ မလံုေလာက္ႏိုင္ေၾကာင္း သိျမင္ႏိုငမ ္ ည္ ျဖစ္ပါသည္။ ရုပ္၀တၳဳ

အရင္းျမစ္မ်ားအား

တိုးတတ္ေအာင္

ထိေရာက္စြာ

ေဆာင္ရြက္ရေပမည္။

သံုးစြဲႏိုင္ေစရန္အတြက္

ျပည္သူ႕ေရးရာ

လူသားစြမ္းရည္အား

၀န္ေဆာင္မွုမ်ားေပးျခင္း၊

ဖြ႔ံျဖိဳး

လမ္းတံတားမ်ား

ေဆာက္လုပ္ျခင္းမ်ား အျပင္ လူမွုေရးႏွင္႕ စီးပြားေရး မူ၀ါဒ အေဆာက္အအံုအား တည္ေထာင္ျခင္း ဟူေသာ ASEAN

အပါအ၀င္

အခဲယဥ္းဆံုး

ဖြ႕ံျဖိဳးဆဲႏိုင္ငံအားလံုး

တာ၀န္တစ္ရပ္ကိုပါ

လက္ရွိၾကိဳးပမ္း

ေဆာင္ရြက္ရမည္

ရယူလ်က္ရွိသည္႕

ျဖစ္ပါသည္။

လူမွုေရးႏွင္႕

အေရးၾကီးဆံုးႏွင္႕ စီးပြားေရး

မူ၀ါဒ

အေဆာက္အအံုမ်ား တည္ေဆာက္ေရးဟု ဆိုရာတြင္ ေအာက္ပါ ကိစၥရပ္မ်ား ပါ၀င္ပါသည္။ ပညာေရးစနစ္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲျခင္း၊

က်န္းမာေရးႏွင္႕

လူမွုေရး

၀န္ေဆာင္မွဳမ်ား

ေပးျခင္း၊

ဥပေဒျပဳေဘာင္အား Page 37 of 52

ခိုင္မာေအာင္

ျပန္လည္

တည္ေဆာက္ျခင္း၊ ထိေရာက္ေသာ Macroeconomic

မူေဘာင္ခ်မွတ္ျခင္း

ႏွင္႕

စီးပြားေရး

ေစာင္႕ၾကပ္ေလ႕လာ

အကဲျဖတ္ျခင္း၊

မူ၀ါဒမ်ား

ေဖာ္ေဆာင္ျခင္း၊

ျပည္သူ႕ေရးရာ

စီမံခန္႕ခြဲမွုအတြက္

အေကာင္ထည္ေဖာ္ျခင္း၊

၀န္ေဆာင္မွဳမ်ားေပးျခင္း၊

ဘဏ္စနစ္ႏွင္႕

ဘ႑ာေရးဆိုင္ရာ စနစ္မ်ား တည္ေဆာက္ျခင္း၊ စီမံခန္႕ခြဲေရးႏွင္႕ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ယႏ ၱရား အား ပီျပင္ေအာင္ တည္ေဆာက္ျခင္း ႏွင္႕ သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ ကာကြယ္ေရး ဆိုင္ရာ စီမံခ်က္မ်ား ခ်မွတ္ျခင္း စသည္တို႕ ပါ၀င္ပါသည္။ (၁၁၁)

စိုက္ပ်ိဳးေရးက႑

ေျမမ်ားအားထည္႕သြင္း စသည္တို႕ျဖင္႕

ဖြံ႕ျဖိဳး

စဥ္းစားရံ၊ု

ရလဒ္ေကာင္းမ်ား

အျခားအရာမ်ားစြာအားလည္း

တိုးတက္မွုတြင္လည္း

ဆည္မ်ား

စိုက္ပ်ိဳး

တည္ေဆာက္လ်က္

ရရွိလာလိမ္႕မည္ဟု

ထည္႕သြင္းစဥ္းစားရန္

ထြန္ယက္၍

သီးႏွံမ်ားအား

ေမွ်ာ္လင္႕ေနျခင္းသည္ လိုအပ္ေပသည္။

မရေသာ ေရေပးေ၀ရံု

လက္ေတြ႕မဆန္ပါ။

ဥပမာ

-

၄င္း

အျခား

အရာမ်ားစြာထဲတြင္ ေျမယာ ျပဳျပင္ေရး၊ လယ္ေျမဧက တိုးခ်ဲ႕ေရး၊ စိုက္ပ်ိဳးေရး ေခ်းေငြ၊ ဓာတ္ေျမၾသဇာ၊ ပိုးသတ္ေဆး၊ သင္႕ေလွ်ာ္ေသာ ေရထိန္းစနစ္၊ အထြက္ႏွုန္းေကာင္း မ်ိဳးေစ႕မ်ား၊ စက္ကိရိယာ အစားထိုး သံုးစြဲမမ ွု ်ား စသည္႕ သြင္းအားစုမ်ားအား ေခတ္ႏွင္႕အညီ သံုးစြဲျခင္းမ်ား စသည္တို႕ ပါ၀င္ပါသည္။ ထိုမွ်မကေသး

လယ္သမားမ်ား

ထိုက္တန္ေသာ

အက်ိဳးခံစားခြင္႕

ရရွိေစရန္ႏွင္႕

အလယ္အလတ္

လူတန္းစားမ်ား ႏွင္႕ အျခားသူမ်ားမွ ၄င္းတို႕အေပၚ အခြင္႕ေကာင္းယူမွဳမ်ား မရွိေစရန္ ေစ်းႏွုန္းသတ္မွတ္မွု၊ ျဖန္႕ျဖဴးေရာင္းခ်မွု၊

သိုေလွာင္မွု၊

ေစ်းကြက္ခ်ဲ႕ထြင္မွု၊

ေစာင္႕ၾကပ္မွု၊

လုပ္ငန္းေဆာင္ရြက္မွု၊

အခြန္ေကာက္ခံမွုႏွင္႕ စိုက္ပ်ိဳးေရး ထြက္ကုန္မ်ား ထုတ္လုပ္မွုအား စီမံခန္႕ခြဲ ၾကီးၾကပ္မွု စသည္တို႕ကိုပါ တစ္ပါတည္း လုပ္ေဆာင္ရန္ လိုအပ္ပါသည္။ (၁၁၂) ဆန္စပါး၊ ေျမပဲႏွင္႕ ပဲမ်ိဴးစံု စိုက္ပ်ိဳးျခင္း၊ ၾကက္၊ ဘဲႏွင္႕၀က္မ်ား ေမြးျမဴျခင္း၊ တိုးခ်ဲ႕ စိုက္ပ်ိဳး ေမြးျမဴျခင္း၊ စိုက္ပ်ိဳးေျမမ်ားသို႕ ေရေပးေ၀ျခင္း၊ ျပည္သူ႕ေရးရာ ၀န္ေဆာင္မွုမ်ား ေပးျခင္း စသည္တို႕ျဖင္႕ ႏို္င္ငံသားမ်ားအား အက်ိဳးေက်းဇူး ျဖစ္ထန ြ ္းေစႏိုင္မည၊္ လူေနမွုဘ၀ ျမင္႕တက္ေစႏိုင္မည္ ဆိုပါလွ်င္ အဆိုပါ

လုပ္ငန္းမ်ားအား

ျမန္မာမင္းမ်ား

လက္ထက္

ဆက္လက္

အေကာင္ထည္ေဖာ္

ကတည္းက

ျပဳလုပ္ခဲ႕ၾကေသာ

ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ပါသည္။ ၄င္းတို႕

ေဆာင္ရြက္မွုမ်ား

သို႕ေသာ္ အေပၚ

အမႊမ္းတင္ျခင္း ႏွင္႕ ထုိသို႕ လုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖင္႕ ေခတ္မီဖြ႕ံျဖိဳးတိုးတတ္ေသာ ႏိုင္ငံေတာ္ တစ္ရပ္အား ယေန႕လို

Information

ေခတ္တစ္ခု၏

ကမၻာ႕ရြာၾကီးအတြင္း

တည္ေဆာက္

ႏိုင္လိမ္႕မည္ဟု

ယံုမွတ္မွားမွုအား စြန္႕လႊတ္ ၾကရလိမ္႕မည္ ျဖစ္ပါသည္။

Page 38 of 52

STATISTICAL ANNEX Table A1. GDP Growth Rates, Selected Asian Countries: 2000 - 2008 (percent increase over previous year) 2000

2001

2002

2003

2004

2005

2006

2007

2008

00 - 08 (Avg.)

(01). Rep. of Korea

8.5

3.8

7.0

3.1

4.6

4.1

5.1

5.0

5.0

5.1

(02). Hong Kong, China

10.2

0.5

1.9

3.2

8.1

5.7

7.0

6.3

4.5

5.3

(03). Singapore

9.7

-1.8

3.2

1.4

8.4

4.1

8.2

7.7

5.2

5.1

(04). Taiwan, China

5.8

-2.2

3.9

3.3

5.7

4.2

4.9

5.7

4.2

3.9

Average NIEs

8.6

0.1

4.0

2.8

6.7

4.5

6.3

6.2

4.7

4.9

(05). Malaysia

8.9

0.3

4.1

5.3

7.1

5.7

5.9

6.3

5.4

5.4

(06). Thailand

4.8

2.2

5.3

6.9

6.1

5.6

5.1

4.8

5.0

5.1

(07). Indonesia

4.9

3.8

4.3

5.0

5.1

5.5

5.5

6.3

6.0

5.2

Average Second Tier NIEs

6.2

2.1

4.6

5.7

6.1

5.6

5.5

5.8

5.5

5.2

(08). China

8.0

7.5

8.3

9.3

9.5

8.5

11.1

11.4

10.0

9.3

(09). Viet Nam

6.1

5.8

6.4

7.1

7.5

7.6

8.2

8.5

7.0

7.1

(10). India

4.4

5.8

4.0

8.5

6.5

6.9

9.6

8.7

8.0

6.9

(11). Pakistan

3.9

1.8

3.1

5.1

6.4

7.0

6.6

7.0

6.3

5.2

(12). Philippines

4.4

1.8

4.3

4.7

6.1

5.0

5.4

7.3

6.0

5.0

(13). Sri Lanka

6.0

-1.5

4.0

5.9

5.5

5.2

7.7

6.7

6.0

5.1

Avg. Other Developing countries

5.5

3.5

5.0

6.8

6.9

6.7

8.1

8.3

7.2

6.4

(14). Bhutan

5.5

7.1

6.7

6.5

7.0

8.0

7.8

17.0

14.4

8.9

(15). Laos

5.8

5.8

5.9

5.9

6.5

7.0

8.3

8.0

7.7

6.8

(16). Bangladesh

5.9

5.3

4.4

5.3

5.5

5.3

6.6

6.5

6.0

5.6

(17). Cambodia

7.0

5.6

5.5

5.2

6.0

2.3

10.8

9.6

7.5

6.6

(18). Nepal

6.0

4.8

-0.4

2.9

3.3

3.0

3.1

2.3

3.8

3.2

Avg. Least Dev. Countries

6.0

5.7

4.4

5.2

5.7

5.1

7.3

8.7

7.9

6.2

Avg. All selected (18 countries above)

6.6

2.9

4.5

5.1

6.4

5.5

6.8

7.3

6.3

5.7

(19). Myanmar

13.7

11.3

12.0

13.8

13.6

13.6

13.1

11.9

10.7

12.6

Country/Year I. Newly Industrializing Economies (NIEs)

II. Second Tier NIEs

III. Other Developing Countries

IV. Least Developed Countries

Source: Asian Development Bank, Key Indicators of Developing Asian and Pacific Countries 2005 (Manila, Asian Development Bank, On-line Edition, 2005); Asian Development Bank, Asian Development Outlook, 2008 (Manila, Asian Development Bank, On-line Edition, 2008). Source: For Myanmar, Ministry of National Planning and Economic Development, Nay Pyi Taw.

Page 39 of 52

Table A2. Myanmar: Real GDP Growth, 1948 – 2008 GDP Growth at 1947 constant prices, 1948/49 – 1960/61 (percent increase over previous year)

Fiscal Year

48/49

49/50

50/5 1

51/5 2

52/5 3

53/5 4

54/5 5

55/5 6

56/5 7

57/5 8

58/5 9

59/60

60/61

-10.0

-5.1

12.9

6.0

7.2

4.5

5.4

3.8

10.7

-3.2

8.7

7.8

-0.7

GDP growth rate (%) Sources: Government of Burma, Economic Survey of Burma, 1955, 1962, 1963.

GDP Growth at 1969 constant prices, 1961/62 – 1970/71 (percent increase over previous year) Fiscal Year

61/62

62/63

63/64

64/65

65/66

66/67

67/68

68/69

69/70

70/71

3.6

13.0

-6.1

10.1

-4.3

-4.1

10.1

3.3

5.0

4.1

GDP growth rate (%) Sources: Ministry of Planning and Finance, Report to the Pyithu Hluttaw, 1972/73 and 1975/76.

GDP Growth at 1969 constant prices, 1971 – 1980 (percent increase over previous year) Fiscal Year

71/72

72/73

73/74

74/75

75/76

76/77

77/78

78/79

79/80

80/81

2.4

-1.0

2.6

2.7

4.2

6.1

6.0

6.5

5.2

7.9

GDP growth rate (%) Sources: Ministry of Planning and Finance, Report to the Pyithu Hluttaw, 1979/80 and 1984/85.

GDP Growth at 1969 constant prices, 1981/82 – 1990/91 (percent increase over previous year) Fiscal Year

81/82

82/83

83/84

84/85

85/86

86/87

87/88

88/89

89/90

90/91

6.4

5.4

4.3

4.9

2.9

-1.1

-4.0

-11.4

3.7

2.8

GDP growth rate (%) Sources: Ministry of Planning and Finance, Report to the Pyithu Hluttaw, 1984/85 and .Central Statistical Organization, Statistical Yearbook, 1991.

Page 40 of 52

GDP Growth at 1985 constant prices, 1991/92 – 2000/01 (percent increase over previous year) Fiscal Year

91/92

92/93

93/94

94/95

95/96

96/97

97/98

98/99

99/00

00/01

-0.7

9.7

6.0

7.5

6.9

6.4

5.7

5.8

10.9

13.7

GDP growth rate (%) Sources: Central Statistical Organization, Statistical Yearbook, 1995, 1997, and 2003.

GDP Growth at 2000 constant prices, 2001/02 – 2008/09 (percent increase over previous year) Fiscal Year

01/02

02/03

03/04

04/05

05/06

06/07

07/08

08/09

11.3

12.0

13.8

13.6

13.6

13.1

11.9

10.7

GDP growth rate (%) Source: Ministry of National Planning and Economic Development, Yangon & Nay Pyi Taw. Notes: From fiscal year 06/07 onwards, 05/06 constant prices are used. Double digit growth years are shaded.

Table A3. Gross Domestic Investment, Selected Asian Countries: 2000 - 2007 (percent of GDP) 2000

2001

2002

2003

2004

2005

2006

2007

00 - 07 (Avg)

(01). Rep. of Korea

28.3

27.0

26.1

29.4

30.2

30.1

29.9

29.4

28.8

(02). Hong Kong, China

28.1

25.3

22.8

21.9

21.8

20.5

21.7

20.9

23.4

(03). Singapore

32.0

26.5

23.7

15.6

19.4

18.6

20.1

20.7

22.1

(04). Taiwan, China

22.9

18.4

17.4

17.4

21.5

20.2

21.5

21.5

20.1

Average NIEs

27.8

24.3

22.5

21.1

23.2

22.4

23.3

23.1

23.5

(05). Malaysia

27.2

23.9

24.0

21.6

22.6

19.8

20.9

21.9

22.7

(06). Thailand

22.8

24.1

23.8

24.9

27.1

31.6

28.4

26.6

26.2

(07). Indonesia

16.1

23.5

20.4

17.3

21.3

21.3

25.4

24.9

21.3

Average Second Tier NIEs

22.0

23.8

22.7

21.3

23.7

24.2

24.9

24.5

23.4

36.3

34.2

35.2

38.0

39.3

43.5

44.5

43.3

39.3

Country/Year I. Newly Industrializing Economies (NIEs)

II. Second Tier NIEs

III. Other Developing Countries (08). China

Page 41 of 52

(09). Viet Nam

23.9

31.2

33.2

35.4

35.5

35.4

36.8

41.6

34.1

(10). India

24.4

23.0

25.3

27.2

30.1

35.5

35.9

n.a.

28.8

(11). Pakistan

16.0

17.2

16.8

16.9

17.3

16.8

22.1

22.9

18.3

(12). Philippines

29.1

19.0

17.7

16.7

17.1

15.7

14.5

15.3

18.1

(13). Sri Lanka

28.1

22.0

21.3

22.3

25.8

27.0

28.0

27.9

25.3

Avg. Other Developing countries

26.3

24.4

24.9

26.1

27.5

27.7

30.3

30.2

27.2

(14). Laos

20.5

21.0

21.2

21.2

22.0

22.0

n.a.

n.a.

21.3

(15). Bangladesh

23.0

23.1

23.1

23.4

24.0

24.4

27.4

24.5

24.1

(16). Cambodia

17.3

18.7

20.1

25.1

25.8

26.4

20.6

20.8

21.9

(17). Nepal

24.3

24.1

24.2

25.8

26.4

25.7

26.9

28.1

25.7

Avg. Least Dev. Countries

21.3

21.7

22.2

23.9

24.6

24.6

25.0

24.5

23.5

Avg. (17 countries listed above)

24.4

23.6

23.1

23.1

24.8

24.7

25.9

25.6

24.4

(18). Myanmar

12.4

11.6

10.4

11.0

12.0

13.2

13.7

15.0

12.4

IV. Least Developed Countries

Source: Asian Development Bank, Asian Development Outlook, 2004, 2006 and 2009 (Manila: Asian Development Bank, On-line). Source: For Myanmar, Ministry of National Planning and Economic Development, Yangon & Nay Pyi Taw. Note: n.a. means not available.

Table A4. Myanmar: Real GDP Growth Rates and the GDI/GDP Ratio, 1950/51 - 2007/08 (percent) Fiscal years

Average GDP growth rate

Average GDI/GDP ratio

1950/51 - 1959/60

5.8

18.9

1960/61 - 1969/70

3.0

12.7

1970/71 - 1979/80

3.9

12.8

1980/81 - 1989/90

1.9

16.1

1990/91 - 1999/00

6.1

13.6

1999/00 - 2007/08

12.6

12.4

Source: U Myint, "Myanmar's GDP growth and investment: lessons from a historical perspective", in Monique Skidmore & Trevor Wilson, Dictatorship, Disorder and Decline in Myanmar (Canberra: Australian National University, 2008); pp. 51-60.

Table A5. Myanmar: GDP, Exports and Export/GDP Ratio, 1950/51 - 1959/60 (K. millions, current prices) Fiscal year

50/51

51/52

52/53

53/54

54/55

55/56

56/57

57/58

58/59

59/60

5059 (Avg. )

GDP

3,690

4,084

4,620

4,589

4,813

5,144

5,452

5,384

5,626

5,999

4,940

975

1,093

1,292

1,066

1,116

1,174

1,183

894

1,002

1,179

1,097

26.42

26.76

27.97

23.23

23.19

22.82

21.70

16.60

17.81

19.65

22.62

Exports Export/GDP ratio (%)

Page 42 of 52

Source: Government of Burma, Economic Survey of Burma, 1955, 1959 and 1963. Table A6. Myanmar: GDP, Exports, and Export/GDP Ratio, 2000/01 - 2003/04 (K. millions, current prices) 00/01 – 03/04 Fiscal year

2000/01

2001/02

2002/03

2003/04 (Avg.)

GDP Exports Export/GDP ratio (%)

2,552,733

3,548,472

5,625,255

7,716,616

4,860,769

12,639

16,350

19,955

14,118

15,766

0.49

0.46

0.35

0.18

0.37

Source; Central Statistical Organization, Statistical Yearbook 2004; table 14.02. p. 315.

Table A7. Sectoral Shares of GDP, Selected Asian Economies: 1970, 1980, 1990 and 2007 (percent) Economy

1970

AGRICULTURE 1980 1990 2007

1970

INDUSTRY 1980 1990

2007

1970

SERVICES 1980 1990

2007

I. NIEs (01). Hong Kong*

n.a.

0.8

0.3

0.0

n.a.

31.7

25.3

8.8

(02). Singapore

2.2

1.3

0.4

0.1

36.4

38.1

34.4

29.4

(03). Taiwan, China

n.a.

7.7

4.2

1.5

n.a.

45.7

41.2

28.3

(04). Rep. of Korea

29.8

14.9

8.5

3.0

23.8

41.3

43.1

(05). Malaysia

n.a.

22.9

15.2

10.0

n.a.

35.8

(06). Thailand

30.2

23.2

12.5

11.4

25.7

(07). Indonesia

35.0

24.8

19.4

13.8

(08). Philippines

28.2

25.1

21.9

(09). China

42.2

30.1

(10). Sri Lanka

30.7

(11). Viet Nam

n.a.

67.5

74.5

91.2

60.6

65.3

70.5

n.a.

46.6

48.4

70.2

39.4

46.4

43.7

48.4

57.6

42.2

46.8

n.a.

41.3

42.6

43.2

28.7

37.2

43.9

44.1

48.1

50.3

44.7

28.0

43.4

39.1

46.7

37.0

31.8

41.5

39.4

14.1

33.7

38.8

34.5

31.7

38.1

36.1

43.6

54.2

27.0

11.3

44.6

48.5

41.6

48.6

13.2

21.4

31.3

40.1

26.2

22.9

11.7

27.1

29.8

27.3

29.9

42.2

44.0

49.8

58.4

n.a.

50.0

38.7

20.3

n.a.

23.1

22.7

41.6

n.a.

26.9

38.6

38.1

(12). India

44.5

38.1

31.0

17.6

23.9

25.9

29.3

29.4

31.6

36.0

39.7

52.9

(13). Pakistan

40.1

29.6

26.0

19.6

19.6

25.0

25.2

26.8

40.3

45.5

48.8

53.7

(14). Bangladesh

n.a.

41.2

29.4

18.9

n.a.

16.3

20.9

28.5

n.a.

42.5

49.7

52.6

(15). Bhutan*

n.a.

56.7

43.2

22.3

n.a.

12.2

25.3

37.9

n.a.

31.1

31.5

39.8

(16). Cambodia

n.a.

n.a.

55.6

31.9

n.a.

n.a.

11.2

26.8

n.a.

n.a.

33.2

41.3

(17). Nepal

n.a.

61.8

51.6

32.5

n.a.

11.9

16.2

16.6

n.a.

26.3

32.1

50.9

(18). Laos*

n.a.

n.a.

61.2

42.6

n.a.

n.a.

14.5

31.8

n.a.

n.a.

24.3

25.6

61.4

II. 2nd Tier NIEs

III. Other Devlpg. Countries

IV. LDCs

Page 43 of 52

(19). Myanmar

49.5

46.5

57.3

43.4

12.0

12.7

10.5

19.9

38.5

40.8

32.2

36.7

Sources: Asian Development Bank, Asian Development Outlook 1995 (Hong Kong: Oxford University Press, 1995); Asian Development Outlook 2002 and 2009 (Manila: Asian Development Bank, On-line Editions); Asian Development Bank, Key Indicators of Developing Asian and Pacific Countries 2004 and 2008 (Manila, Asian Development Bank, On-line Editions) Source: For Myanmar, Ministry of National Planning and Economic Development, Yangon and Nay Pyi Taw. Notes: (i) Agriculture comprises agriculture, forestry, livestock, hunting and fishing. (ii) Industry comprises manufacturing, mining, construction, electricity, gas and water. (iii) Services comprise all other branches of economic activity in GDP not included in (i) and (ii) above. (iv) "n.a." means data are not available. (v) * refers to terminal year 2006 for the three sectors.

Table A8. Selected Asian Economies: Per Capita GDP in 2006 (PPP US$) Economy

Per Capita GDP

01.

Brunei

49,898

02.

Singapore

47,426

03.

Hong Kong, China

39,146

04.

Republic of Korea

22,985

05.

Malaysia

12,536

06.

Thailand

7,613

07.

China

4,682

08.

Bhutan

4,010

09.

Sri Lanka

3,896

10.

Indonesia

3,455

11.

Philippines

3,153

12.

India

2,469

13

Viet Nam

2,363

14.

Pakistan

2,361

15.

Laos

1,980

16.

Cambodia

1,619

17.

Bangladesh

1,155

18.

Nepal

999

19.

Myanmar

881

Source: UNDP, Human Development Indices, A Statistical Update 2008 (New York: UNDP, 2008); table 2, pp. 29 -32. Note: The purchasing power parity (PPP$) of a country's currency is the number of units of that currency required to purchase the same representative basket of goods and services (or a similar basket of goods and services) that a US dollar would buy in the United States. See UNDP, Human Development Report 1997, p. 239. To give an illustrative example, in simple terms, suppose a basket of 5 commodities and services consisting of a liter of petrol, a kilogramme of rice, a liter of cooking oil, a kilogramme of chicken, a haircut at the barbershop and bus fare for

Page 44 of 52

city travel for a distance of one kilometer costs a total of Kyats 20,000 in Myanmar and the same or similar basket of 5 commodities and services costs $40 in the United States, then PPP$1 = 20,000/40 = Kyats 500. Obviously, the calculation is more complex and sophisticated than this. For technical details see World Bank, International Comparisons Program, ICP 2003 – 2006 Handbook. Table A9. Household Expenditure per Month in Yangon, 1986 and 2001

Year

Expenditure 1986 (Household size = 5.78)

Expenditure 2001 (Household size = 5.20)

Increase Ratio

Share Change

(%)

(a) Value (Kya ts)

(b) Share (%)

(c) Value (Kyats)

(d) Share (%)

(c/a) Ratio

(d-b) (+)increase (-)decrease

Total

996.84

100.00

37,428.06

100.00

37.55

n.a.

FOOD

647.29

64.93

25,585.87

68.36

39.53

+3.43

(1) Meat

106.44

10.68

4,041.07

10.80

37.97

+0.12

(2) Rice

97.61

9.79

3,955.03

10.57

40.52

+0.78

103.08

10.34

3,537.41

9.45

34.08

-0.89

91.44

9.17

2,647.41

7.07

28.95

-2.10

6.89

63.92

+2.85

Item of household expenditure

(3) Fish (fresh) (4) Cooking oil and fats (5) Fruits and vegetables

40.31

4.04

2,576.47

(6) Spices and condiments

56.58

5.68

1,158.76

3.10

20.48

-2.58

(7) Eggs

18.39

1.84

951.67

2.54

51.75

+0.70

(8) Beverages

16.67

1.67

787.15

2.10

47.22

+0.43

(9) Pulses

19.01

1.91

747.21

2.00

39.31

+0.09

5.56

0.56

707.35

1.89

127.22

+1.33

(11) Ngapi & nganpyaye

21.02

2.11

524.08

1.40

24.93

-0.71

(12) Milk & milk products

8.95

0.90

336.78

0.90

37.63

0.00

(13) Sugar and other food

15.58

1.56

273.93

0.73

17.58

-0.83

(10) Fish (dried)

(14) Other

46.65

4.68

3,341.55

8.92

71.63

+4.24

NON-FOOD

349.55

35.07

11,842.19

31.64

33.88

-3.43

(1) Fuel & light

71.50

7.17

2,363.90

6.32

33.06

-0.85

(2) Travel expenses (3) Charity and ceremonials

47.78

4.79

2,363.28

6.32

49.46

+1.53

13.20

1.33

1,233.15

3.29

93.42

+1.96

(4) House rent and repairs

30.37

3.05

1,147.79

3.07

37.79

+0.02

(5) Education

22.11

2.22

897.01

2.40

40.57

+0.18

(6) Clothing and apparel

51.19

5.14

847.14

2.26

16.55

-2.88

(7) Personal use goods

19.26

1.93

645.17

1.72

33.50

-0.21

(8) Medical care

18.61

1.87

636.81

1.70

34.22

-0.17

(9) Cleansing and toilet

30.19

3.03

540.10

1.44

17.89

-1.86

n.a

n.a

292.35

0.78

n.a.

n.a.

23.26

2.33

251.12

0.67

10.80

-1.66

(10) Other household goods (11) Tobacco (12) Recreation

4.27

0.43

140.74

0.38

32.96

-0.05

12.13

1.22

133.65

0.36

11.02

-0.86

(14) Furniture

2.77

0.28

60.63

0.16

21.89

-0.12

(15) Crockery

1.35

0.14

11.13

0.03

8.24

-0.11

1.56

0.16

278.23

0.74

178.35

+0.58

(13) Stationery & school sup.

(16) Other

Source: Central Statistical Organization, Statistical Yearbooks 1995 and 2001. Notes: Expenditure items under both food and nonfood categories have been listed in order of magnitude for 2001. "n.a" means data not available or not applicable.

Page 45 of 52

Table A10. Average Household Monthly Income and Expenditure in Myanmar in 1997

State/Division

(a) Income (Kyats)

(b) Expenditure (Kyats)

(a-b) (c):Balance (Kyats)

(a/b) Ratio of income to expenditure (%)

States and Divisions 01.

Yangon

16,660.99

15,499.75

+1,161.24

107.49

02.

Kachin

13,196.61

16,368.98

-3,172.37

80.62

03.

Tanintharyi

12,712.76

19,294.50

-6,581.74

65.89

04.

Ayeyarwady

12,311.42

12,267.99

+43.43

100.35

05.

Kayin

11,800.54

14,944.75

-3,144.21

78.96

06.

Mon

10,767.66

13,708.00

-2,940.34

78.55

07.

Bago

8,673.64

13,595.22

-4,921.58

63.80

08.

Mandalay

8,650.39

13,834.31

-5,183.92

62.53

09.

Shan

8,393.82

16,649.91

-8,256.09

50.41

10.

Sagaing

7,760.88

13,565.15

-5,804.27

57.21

11.

Chin

6,836.21

10,820.20

-3,983.99

63.18

12.

Rakhine

6,660.56

12,033.68

-5,373.12

55.35

13.

Magway

6,560.61

11,773.30

-5,212.69

55.72

14.

Kayah

4,622.15

11,017.56

-6,395.41

41.95

Cities 01.

Yangon

18,997.36

16,234.81

+2,762.55

117.02

02.

Mandalay

11,058.03

18,273.60

-7,215.57

60.51

-3,661.53

73.44

Whole Country 01.

Union

10,122.98

13,784.51

Source: Central Statistical Organization, Report of 1997 Household Income and Expenditure Survey (Yangon: CSO, 1999).

Table A11. Value & Volume of Merchandize Exports of Myanmar: 88/89, 90/91, 94/95 – 99/00 & 90-99 (avg.) Fiscal year

Total exports (01). Pulses and beans (02). Teak

88/89

90/91

95/96

96/97

97/98

98/99

99/00

90-99 (Avg.)

321.0

Value of exports (millions US dollars) 479.0 919.0 898.0

94/95

929.0

1,036.0

1,081.6

1,433.2

847.3

8.0

83.0

136.0

242.0

215.0

225.5

181.8

188.9

159.5

94.0

119.0

162.0

161.0

145.0

112.1

102.5

116.4

127.1

9.0

28.0

198.0

78.0

21.0

6.1

26.7

10.4

49.9

(04). Hardwood

10.0

42.0

18.0

26.0

22.0

24.9

23.8

31.7

34.6

(05). Fish and fish products

10.0

6.0

36.0

28.0

37.0

48.5

52.5

37.1

32.1

2.0

1.0

21.0

32.0

29.0

21.5

16.1

12.1

20.3

(03). Rice and rice products

(06). Rubber

Page 46 of 52

(07). Base metals and ores

11.0

12.0

10.0

13.0

6.0

4.8

11.8

46.2

14.9

1.0

2.0

4.0

5.0

2.0

0.4

0.8

0.4

2.6

(09). Subtotal: Traditional exports

145.0

293.0

585.0

585.0

477.0

443.8

416.0

443.2

441.0

(10). Border trade

158.0

78.0

75.0

35.0

86.0

252.3

265.7

157.0

122.9

(11). Traditional plus border trade

303.0

371.0

660.0

620.0

563.0

696.1

681.7

600.2

563.9

16.8

106.7

259.0

278.0

298.0

269.8

323.6

392.1

200.6

(08). Animal feedstuffs

(12). Other (13). Garments

1.2

1.3

58.3

53.5

68.0

70.1

75.5

436.0

82.3

(14). Natural gas

n.a.

n.a.

n.a.

n.a.

n.a.

n.a.

0.8

4.9

0.6

(01). Pulses and beans

Volume of exports (thousand metric tons, unless otherwise noted) 17.0 195.0 425.0 610.0 595.0

769.0

622.0

560.9

508.0

(02). Teak (000 cubic tons)

148.0

252.0

150.0

117.0

139.0

138.0

165.0

234.0

176.1

(03). Rice and rice products

48.0

134.0

1,041.0

354.0

93.0

28.0

123.0

54.9

249.0

(04). Hardwood (000 cubic tons)

72.0

364.0

83.0

83.0

131.0

154.0

235.0

335.3

237.6

(05). Fish and fish products

5.0

12.0

72.0

35.0

33.0

40.0

46.0

31.4

39.3

(06). Rubber

2.0

1.0

24.0

24.0

25.0

22.0

30.0

29.2

25.6

(07). Base metals and ores

26.0

33.0

54.0

34.0

16.0

26.0

6.0

33.5

28.3

(08). Animal feedstuffs

16.0

26.0

36.0

64.0

16.0

7.0

1.0

11.1

28.2

(09) Garments (mil. units)

n.a.

n.a.

n.a.

n.a.

n.a.

n.a.

n.a.

n.a.

n.a.

(10) Natural gas (bil. cu.ft)

n.a. 26.0

n.a. 33.0

n.a. 54.0

n.a. 34.0

n.a. 16.0

n.a. 26.0

n.a. 6.0

n.a. 33.5

n.a. 28.3

Share in value of exports (percent) 17.3 14.8 26.9

23.1

21.8

16.8

13.2

19.0

(06). Base metals and ores

(01). Pulses and beans

2.5 29.3

24.8

17.6

17.9

15.6

10.8

9.5

8.1

16.8

(03). Rice and rice products

2.8

5.8

21.5

8.7

2.3

0.6

2.5

0.7

6.6

(04). Hardwood

3.1

8.8

2.0

2.9

2.4

2.4

2.2

2.2

5.1

(05). Fish and fish products

3.1

1.3

3.9

3.1

4.0

4.7

4.9

2.6

3.6

(06). Rubber

0.6

0.2

2.3

3.6

3.1

2.1

1.5

0.8

2.5

(07). Base metals and ores

3.4

2.5

1.1

1.4

0.6

0.5

1.1

3.2

1.8

(08). Animal feedstuffs

0.3

0.4

0.4

0.6

0.2

0.0

0.1

0.0

0.4

(09). Subtotal: Traditional exports

45.2

61.2

63.7

65.1

51.3

42.8

38.5

30.9

55.7

(10). Border trade

49.2

16.3

8.2

3.9

9.3

24.4

24.6

11.0

15.0

(11). Traditional plus border trade

(02). Teak

94.4

77.5

71.8

69.0

60.6

67.2

63.0

41.9

70.6

(12). Other

5.2

22.3

21.8

25.0

32.1

26.0

29.9

27.4

21.9

(13). Garments

0.4

0.3

6.3

6.0

7.3

6.8

7.0

30.4

7.4

(14). Natural gas

n.a.

n.a.

n.a.

n.a.

n.a.

n.a.

0.1

0.3

0.0

100.0

100.0

100.0

100.0

100.0

100.0

100.0

100.0

100.0

(15) Total exports

Sources: IMF and World Bank reports on Myanmar and Ministry of National Planning and Economic Development, Nay Pyi Taw. Central Statistical Organization, Statistical Yearbooks, (Yangon: Central Statistical Organization, 1988, 2000 & 2004)

Table A12. Value & Volume of Merchandize Exports of Myanmar: 00/01-07/08 & 00-07 (avg.) Fiscal year

00/01

01/02

02/03

03/04

04/05

05/06

06/07

07/08

00-07 (Avg.)

Value of exports (million US dollars) Total exports (01). Pulses and beans (02). Teak (03). Hardwood (04). Fish and fish products

1,960.3

2,544.3

3,062.8

2,356.8

2,927.8

3,558.0

5,232.7

6,401.2

3,505.5

255.3

281.9

268.9

288.9

224.0

322.1

609.6

627.9

359.8

279.6

239.9

100.2

211.6

212.6

249.0

264.9

296.6

305.0

23.4

68.1

73.9

92.9

126.7

177.8

207.2

250.3

127.5

93.5

126.4

283.3

99.6

44.9

46.1

71.8

59.0

71.7

Page 47 of 52

111.2

86.2

74.6

36.3

3.1

102.5

54.9

35.4

14.4

34.8

19.0

0.0

0.4

(05). Base metals and ores

49.9

42.7

43.2

56.8

95.8

111.3

(06). Rice and rice products

34.6

112.2

97.1

21.8

31.8

(07). Rubber

10.3

11.2

13.7

16.6

15.4

n.a.

n.a.

1.0

1.8

0.2

0.0

0.0

518.6

773.8

782.2

786.8

830.5

1,073.0

1,376.9

1,664.6

975.8

746.2

433.2

(08). Animal feedstuffs (09). Subtotal: Traditional exports (10). Border trade

208.7

290.5

516.8

278.8

347.4

430.3

647.1

(11). Traditional plus border trade

727.3

1,064.3

1,299.0

1,065.6

1,177.9

1,503.3

2,024.0

2,410.8

1,409.0

703.2

894.7

1,187.0

620.3

(12). Other

479.3

407.5

398.0

383.0

509.4

(13). Garments

582.8

443.9

456.1

327.9

216.1

271.9

279.1

282.7

357.6

(14). Natural gas

170.9

628.6

909.7 580.3 1,024.4 Volume of exports (thousand metric tons unless otherwise noted)

1,079.6

2,034.8

2,520.7

1,118.6

(01). Pulses and beans

831.3

1,034.8

1,038.3

1,2103

873.2

865.5

1,155.5

1,141.4

1,018.8

(02). Teak (000 cubic tons)

218.2

200.5

205.6

281.3

319.2

333.1

347.4

282.4

273.5

791.8

439.9 77.7

329.4

285.6

308.0

390.8

496.8

279.3

637.4

(04). Fish and fish products

49.1

71.4

82.0

53.3

62.7

78.0

104.9

120.1

(05). Base metals and ores

36.9

42.5

35.0

30.8

32.4

29.4

16.7

12.7

29.6

(03). Hardwood (000 cubic tons)

(06). Rice and rice products

251.4

939.2

793.5

168.4

182.2

180.0

14.5

358.5

361.0

20.1

24.6

21.7

19.2

14.2

29.3

9.5

19.2

19.7

0.4

0.6

20.6

35.1

3.1

0.2

0.0

0.0

8.6

(07). Rubber (08). Animal feedstuffs

151.4

86.5

71.3

80.0

77.1

153.3

237.1 350.9 200.2 Share in value of exports (percent)

335.5

322.7

460.1

515.7

311.0

12.3

7.7

9.1

11.6

9.8

10.3

10.6

9.0

8.3

5.8

4.4

6.8

3.9

3.6

(09) Garments (mil. units)

271.4

(10) Natural gas (bil. cu.ft)

65.4

(01). Pulses and beans

13.0

11.1

8.8

5.1

8.3

6.9

(02). Teak

237.4

251.4

(03). Hardwood

1.2

2.7

2.4

3.9

4.3

5.0

4.0

(04). Fish and fish products

2.3

1.8

2.3

2.5

2.4

2.6

2.4

4.4

2.8

(05). Base metals and ores

2.5

1.7

1.4

2.4

3.3

3.1

2.1

1.3

2.1

1.6

1.6 0.5

(06). Rice and rice products

1.8

4.4

3.2

0.9

1.1

1.0

0.1

(07). Rubber

0.5

0.4

0.4

0.7

0.5

1.0

0.3

0.5

(08). Animal feedstuffs

0.0

0.0

0.0

0.1

0.0

0.0

0.0

0.0

0.0

(09). Subtotal: Traditional exports

26.5

30.0

25.5

33.3

28.4

30.2

26.3

26.0

27.8

(10). Border trade

10.6

11.4

16.9

11.8

11.9

12.1

12.4

11.7

12.4

(11). Traditional plus border trade

37.1

41.8

42.2

45.2

40.2

42.3

38.7

37.7

40.2

19.8

17.1

18.5

17.7

5.3

4.4

10.2

39.4

31.9

100.0

100.0

(12). Other

24.5

(13). Garments (14). Natural gas (15) Total exports

16.0

13.0

16.3

17.4

29.7

17.4

14.9

13.9

7.4

7.6

8.7

24.7

29.7

24.6

35.0

30.0

38.9

100.0

100.0

100.0

100.0

100.0

100.0

100.0

Sources: IMF reports on Myanmar and Ministry of National Planning and Economic Development, Nay Pyi Taw Central Statistical Organization, Selected Monthly Economic Indicators, May 2008 (Yangon: CSO, 2008). Notes:

"n.a." indicates data are not available, or are negligible. Items (01) to (08) are designated as “traditional exports”.

Table A13. Level of Exports in 2006 and Changes in Commodity Composition of Exports of Selected Asian Economies: 1980, 1990 and 2006

Economy 01.

China

2006 Export Value ($ bil.) 968.9

Food & agri. raw materials: Share in total exports (Percentage) 1980

1990

n.a.

16.2

Fuels Share in total exports (Percentage)

2006

1980

1990

3.4

n.a.

8.4

2006 1.8

Manufactured goods Share in total exports (Percentage) 1980 n.a.

1990 71.4

2006 92.2

Page 48 of 52

02.

South Korea

325.5

8.8

4.6

1.6

0.3

1.1

6.4

89.5

93.2

89.2

03.

Hong Kong

322.7

1.9

2.9

1.4

0.1

0.3

0.3

95.7

94.5

92.5

04.

Singapore

271.8

18.4

7.8

1.9

28.9

18.2

13.1

43.1

71.2

78.6

05.

Taiwan

224.0

10.1

5.5

2.0

1.5

0.6

4.8

87.9

92.6

90.3

06.

Malaysia

160.7

45.9

25.4

9.7

24.7

18.3

13.7

18.8

53.9

73.4

07.

Thailand

130.6

58.2

33.8

16.5

0.1

0.8

5.0

25.2

63.1

74.4

08.

India

126.1

33.2

19.7

10.6

0.4

2.9

15.0

58.6

70.1

56.4

09.

Indonesia

100.8

21.8

16.2

18.0

71.9

43.8

27.4

2.3

35.2

44.1

10.

Philippines

47.4

42.0

20.8

6.0

0.7

2.2

2.3

21.1

37.9

86.1

11.

Pakistan

16.9

n.a.

19.5

13.0

n.a.

1.3

5.0

n.a.

78.7

81.3

12.

Bangladesh

12.0

31.2

21.1

6.5

n.a.

1.3

0.4

67.7

77.5

92.4

13.

Sri Lanka

6.7

65.1

40.1

23.6

17.9

1.5

0.1

16.0

52.7

67.4

Source: UNCTAD, Handbook of Statistics 2002, 2005 & 2008 (New York: United Nations, 2002, On-line editions). Notes: "n.a." means data not available. Manufactured goods consist of Standard International Trade Classification (SITC) codes 5+6+7+8-68. Economies are listed in descending order of value of exports for year 2006.

Table A14. Selected Asian Economies, Inflation rate 2000 - 2008 (Percentage) 2000

2001

2002

2003

2004

2005

2006

2007

2008

00-08 (Avg.)

(01). Hong Kong

-3.8

-1.6

-3.1

-2.5

-0.4

1.0

2.0

2.0

3.4

-0.3

(02). Taiwan

1.2

0.0

-0.2

-0.3

1.6

2.3

0.6

1.8

2.3

1.0

(03). Singapore

1.3

1.0

-0.4

0.5

1.7

0.5

1.0

2.1

5.0

1.4

(04). China

0.4

0.7

-0.8

1.2

3.9

1.8

1.5

4.8

5.5

2.1

(05). Malaysia

1.5

1.4

1.8

1.2

1.4

3.1

3.6

2.0

2.7

2.1

(06). Thailand

1.7

1.6

0.6

1.8

2.8

4.5

4.6

2.3

4.0

2.7

(07). Rep. of Korea

2.2

4.1

2.7

3.6

3.6

2.8

2.2

2.5

3.4

3.0

(08). Cambodia

-0.8

0.7

3.7

0.5

5.6

5.9

4.7

5.9

5.5

3.5

(09). Bhutan

4.0

3.4

2.5

2.1

4.6

5.5

4.9

5.2

4.5

4.1

(10). India

3.8

4.3

4.0

3.9

3.8

4.5

5.4

4.4

4.5

4.3

(11). Nepal

3.5

2.4

2.9

4.8

4.0

4.5

8.0

6.4

7.0

4.8

(12). Philippines

4.0

6.8

3.0

3.5

6.0

7.6

6.2

2.8

4.0

4.9

(13). Bangladesh

2.8

1.9

2.8

4.4

5.8

6.5

7.2

7.2

9.0

5.3

Year

Page 49 of 52

(14). Pakistan

3.6

4.4

3.5

3.1

4.6

9.3

7.9

7.8

8.0

5.8

(15). Viet Nam

-1.7

-0.4

3.8

3.1

7.8

8.4

7.5

8.3

18.3

6.1

(16). Indonesia

3.6

11.5

11.9

6.6

6.1

10.5

13.1

6.4

6.8

8.5

(17). Lao P.D.R

25.1

7.8

10.6

15.5

10.5

8.0

6.9

4.5

5.0

10.4

(18). Sri Lanka

6.2

14.2

9.6

6.3

7.6

11.6

9.6

20.2

16.2

11.3

Average for above 18 economies

3.3

3.6

3.3

3.3

4.5

5.4

5.4

5.4

6.4

4.5

(19). Myanmar

-1.6

34.6

58.0

26.8

12.0

9.0

26.3

26.1

33.3

24.9

Sources: Asian Development Bank, Asian Development Outlook, 2004 & 2009 (Manila: Asian Development Bank, On-line editions). For Myanmar: Ministry of National Planning and Economic Development, Yangon & Nay Pyi Taw. Note: Economies have been listed in ascending order of average rate of inflation for the period 2000 - 2008 Table A15. Change in Money Supply (M2): Selected Asian Economies, 2000 to 2008 (per cent change from previous year, end period) Year

2000

2001

2002

2003

2004

2005

2006

2007

2008

(02). Thailand

3.7

4.2

2.6

4.9

5.4

9.6

6.8

2.5

5.3

(04). Taiwan

6.5

4.4

2.6

5.8

7.4

6.3

5.3

0.9

7.0

(01). Singapore

-2.0

5.9

-0.3

8.1

6.2

6.5

19.4

13.4

12.1

(03). Hong Kong

9.3

-0.3

0.5

6.3

7.3

8.2

16.2

18.8

6.8

(06). Rep. of Korea

25.4

13.2

11.0

6.7

-0.6

5.0

4.4

0.3

10.3

(05). Philippines

8.1

3.6

10.4

3.6

9.9

15.4

19.6

5.4

2.9

(08). Malaysia

5.2

2.2

5.8

11.1

25.4

24.2

17.1

9.5

14.4

(07). Indonesia

15.6

13.0

4.7

8.1

8.1

19.0

14.9

19.3

18.2

(10). Bhutan

16.1

7.6

28.5

0.4

19.9

10.7

13.0

13.0

n.a.

(09). Nepal

21.8

15.3

4.4

9.8

11.8

12.5

15.6

13.8

20.9

(11). Sri Lanka

12.9

13.6

13.4

15.3

19.6

15.0

17.9

16.5

10.3

(13). Pakistan

12.1

11.7

16.8

17.5

20.5

15.5

14.6

19.5

15.5

(14). Bangladesh

18.6

16.6

13.1

15.6

13.8

16.8

19.3

17.1

17.1

(15). China

12.3

15.0

19.4

19.7

14.8

18.4

22.1

16.7

14.0

(12). India

15.2

14.3

16.8

13.0

16.7

17.1

21.6

22.3

23.6

(17). Laos

46.0

13.7

37.6

20.1

21.6

12.5

26.7

38.7

31.9

(16). Cambodia

26.9

20.4

31.1

14.9

30.4

15.2

40.5

61.8

19.9

(18). Viet Nam

35.4

27.3

13.3

33.1

31.0

29.1

29.7

49.1

21.0

Average for above 18 economies

16.1

11.2

12.9

11.9

15.0

14.3

18.0

18.8

14.8

00-08 (avg.) 5.0 5.1 7.7 8.1 8.4 8.8 12.8 13.4 13.7 14.0 14.9 16.0 16.4 16.9 17.8 27.6 29.0 29.9 14.8

Page 50 of 52

(19). Myanmar

47.4

43.2

18.4

11.0

32.4

26.0

27.2

30.0

21.2

28.5

Sources: ESCAP, Economic and Social Survey of Asia and the Pacific 2006 & 2009 (New York: United Nations, On-line Edition); Ministry of National Planning and Economic Development, Yangon and Nay Pyi Taw. Notes: M2 "broad money" consists of currency, current and saving accounts and time deposits. Economies have been listed in ascending order of average rate of money supply growth for the period 2000 - 2008.

Table A16. Selected Asian Countries: Official Exchange Rates for Selected Years, 1990 – 2008 (Local currency units per US$, period averages)

Country/Year

1990

1998

2000

2004

2005

2006

2007

2008

90-08 Change (%)

(01). Brunei

1.81

1.67

1.72

1.69

1.66

1.59

1.51

1.40

22.65

(02). Singapore

1.81

1.67

1.72

1.69

1.66

1.59

1.51

1.40

22.65

(03). Hong Kong, China

7.79

7.75

7.79

7.79

7.78

7.77

7.80

7.80

-0.13

26.89

33.44

31.23

33.42

32.17

32.53

32.84

31.50

-17.14

(05). Malaysia

2.70

3.92

3.80

3.80

3.79

3.67

3.44

3.30

-22.22

(06). Thailand

25.59

41.36

40.11

40.22

40.22

37.88

34.52

33.40

-30.52

4.78

8.28

8.28

8.28

8.19

7.97

7.61

6.90

-44.35

707.76

1,401.44

1,130.96

1,145.32

1,024.12

954.79

929.26

1,100.10

-55.43

(09). Philippines

24.31

40.89

44.19

56.04

55.09

51.31

46.15

44.40

-82.64

(10). Bangladesh

34.57

46.91

52.14

59.51

64.33

68.93

68.87

68.60

-98.44

(11). Nepal

29.37

65.98

71.09

73.67

71.37

72.76

66.42

65.00

-121.31

(12). Bhutan

17.51

41.26

44.94

45.32

44.10

45.31

41.35

40.30

-130.15

6,482.80

13,268.00

14,167.70

15,741.42

15,858.90

15,994.30

16,178.90

16,303.7

-151.49

(14). India

17.50

41.26

44.94

45.32

44.10

45.31

41.35

46.00

-162.86

(15). Sri Lanka

40.06

64.45

77.01

101.19

100.50

103.91

110.63

108.30

-170.34

(16). Pakistan

21.71

45.05

53.65

58.26

59.51

60.27

60.74

62.50

-187.89

(17). Indonesia

1,842.81

10,013.60

8,421.78

8,938.85

9,704.74

9,159.32

9,143.36

9,678.30

-425.19

(18). Cambodia

426.25

3,744.42

3,840.75

4,016.25

4,092.50

4,103.25

4,056.17

4,054.90

-851.30

(04). Taiwan, China

(07). China (08). Republic of Korea

(13). Viet Nam

Page 51 of 52

(19). Lao PDR

707.75

3,298.33

7,887.64

10,585.40

10,655.20

10,159.90

9,603.15

8,740.00

-1,134.90

(20). Myanmar

6.28

6.27

6.43

5.75

5.76

5.78

5.61

5.80

7.64

Sources: Asian Development Bank, Key Indicators for Asia and the Pacific 2008 (Manila: Asian Development Bank, On-line edition), table 3.15, p. 180 Asian Development Bank, Asian Development Outlook 2009 (Manila: Asian Development Bank, On-line edition), table A20, p. 315.

Table A17. Market Exchange Rates in Yangon, 1990 - 1998 (January - December, Annual Average) Year

1990

1991

1992

1993

1994

1995

1996

1997

1998

Kyats per US$

58

84

99

120

113

117

149

222

327

Kyats per FEC

n.a

n.a

n.a

117

110

113

148

217

312

Rate diff. ($ - FEC)

n.a

n.a

n.a

3

3

4

1

5

15

Rate diff. (%)

n.a

n.a

n.a

2.50

2.65

3.40

0.67

2.25

4.59

K100 in US Cents

172

119

101

83

88

85

67

45

31

K100 in US Cents (Index: 1990=100)

100

69

59

48

51

49

40

26

18

Table A17 (contd.). Market Exchange Rates in Yangon, 1999 - 2008 (January - December, Annual Average) Year

1999

2000

2001

2002

2003

2004

2005

2006

2007

2008

Kyats per US$

344

372

615

925

965

911

1,065

1,265

1,293

1,186

Kyats per FEC

336

350

558

848

811

906

1,044

1,218

1,269

1,104

8

22

57

77

154

5

21

47

24

82

2.33

5.91

9.27

8.32

15.96

0.55

1.97

3.72

1.86

6.91

K100 in US Cents

29

27

16

11

10

11

9

8

8

8

K100 in US Cents (Index: 1990 = 100)

17

16

9

6

6

6

5

5

5

5

Rate diff. ($ - FEC) Rate diff. (%)

Source: No official publications are available on the movement of the free market exchange rate. However, some independent observers have kept track of the movement of the free market exchange rate in Yangon. Note:

Foreign Exchange Certificates (FECs) were introduced in Myanmar in 1993 at rate 1 FEC = 1 US$.

Page 52 of 52