Mummification Ned Eng

I will rule for eternity.

Voor eeuwig zal ik regeren

DEATH AND THE AFTERLIFE

DOOD EN HET HIERNAMAALS

THE UNDERWORLD The painting is a map provided for the deceased and depicts two different routes to reach the Underworld. For a better understanding it is important to know the meaning of the Three Spirits BA, KA and AKH. BA represented the personality, character of individuality of the dead person. It is shown as a human headed bird. The BA lived in the tomb but could come and go as it wished, passing undisturbed through space and time. The BA often visited the land of the living, here it could assume any form. KA was the Spirit of Life. The KA exited the body at death and had to remain close to the body at all times (the reason for mummification) and therefore the KA could never leave the confine of the tomb. However, the KA did still need food and drink (reason for the offering of food). AKH is the immortality of the deceased. This spirit was free to leave the tomb to become one with the stars, sail in the Solar Boat of Re or live with Osiris in the Field of Reeds. After death the AKH would begin a long and dangerous journey passing over the Western horizon entering the land of the dead.

Coffin of Gua – 12th Dynasty Sarcofaag van Gua – 12de Dynastie

DE ONDERWERELD Het schilderwerk is een landkaart voor de overledene en beschrijft twee verschillende wegen om de Onderwereld te bereiken. Voor het goed begrip is het belangrijk om de betekenis te kennen van de drie Geesten BA, KA en AKH. BA is de persoonlijkheid, het individueel karakter van de overledene. BA wordt voorgesteld als een vogel met mensenhoofd. BA leefde in het graf, maar kon vrij komen en gaan en kon zich ongehinderd door tijd en ruimte bewegen. BA bezocht dikwijls het land van de levenden en hierbij kon hij om het even welke uiterlijke vorm aannemen. KA was de Geest van het Leven. KA verliet het lichaam bij het overlijden en moest altijd dicht bij het lichaam blijven (= reden voor mummieficatie) en mocht nooit het graf verlaten. Bovendien had KA voedsel en drank nodig (= reden voor de offers). AKH is de onsterfelijkheid van de overledene. Deze geest mocht het graf verlaten om één te worden met de sterren, zeilen in de Zonneboot van Re of bij Osiris vertoeven in de Rietvelden. Na de dood begon AKH een lange- en gevaarlijke reis over de Westelijke horizon om zo het land van de doden binnen te gaan.

JUDGEMENT OF OSIRIS ‘(the weighing of the heart)

HET OORDEEL VAN OSIRIS (de weging van het hart)

Judging the dead dates back to the old Kingdom, when it was Osiris himself who deliberated upon the eternal life or complete death. The better known version of the Judgement of the Dead came into force in the New Kingdom, along wit the Book of the Dead with spells to help AKH (= the dead person) pass the test.

Het beoordelen van de doden gaat terug tot het oude Koningrijk, toen het nog Osiris zelf was die oordeelde over het eeuwige leven of de volledige finale dood. De beter bekende versie van het Oordeel over de Dood kwam in voege in het nieuwe Koningrijk en dit samen met het Dodenboek waarin bezweringen stonden om AKH(=de overledene) te helpen om de test te doorstaan.

The usual weighing scene shows the AKH being lead by the hand by ANUBIS, it Is Anubis who will perform the weighing, the heart is placed on the left scale, the feather of MAAT (=the natural and just order) on the right. The god THOTH stands ready to record the result, an interested AMEMATT(=the devourer of the dead) waits for the decision. If the heart is heavier than the feather of truth then she will devour the heart and the Akh,deceased,will suffer the final complete death. In the very top part of the scene the Akh also makes offerings to 12 of the major gods who sit in judegement. .

De gekende weegscène toont de AKH die bij de hand wordt begeleid door ANUBIS (Anubis zal de weging uitvoeren) en het hart wordt op de linkerplaat van de weegschaal gelegd; de veer van MAAT(= de natuurlijke en juiste orde der dingen) op de rechterplaat. De god TOTH staat klaar om het resultaat op te schrijven; een aandachtige AMEMATT (=de verslinder van de doden) wacht op de beslissing. Als het hart zwaarder weegt dan de “veer van waarheid” , dan zal Amematt het hart verslinden en de Akh (overledene) zal de finale definitieve dood ondergaan. Bovenaan de afbeelding ziet men Akh die offers brengt aan de 12 belangrijkse oordelende goden.

THE NEGATIVE CONFESSION The trial is not over yet, the deceased then has to make a declaration of independence before a tribunal and divine advisory board:

DE NEGATIEVE BIECHT

“Behold, I have come to You, bringing justice to you, repelling evil for you.”

De beoordeling is nog niet over, de overledene moet verklaren dat hij zelfstandig is en dit voor een tribunaal van goddelijke raadgevers: “Voorwaar, ik ben tot U gekomen om U rechtvaardigheid en verzaking aan het kwade te brengen.”

I have not done evil against men I have not improvished my associates I have not acted crookedly I have not defiled a god I have not worsened the lot of an orphan I have not done what the gods detest I have not caused either pain or hunger I have not brought forth tears I have not killed I have not commanded to kill I have not caused anyone sorrow Etc etc…………………….

Ik heb geen mens kwaad gedaan Ik heb mijn vennoten niet bedrogen Ik heb niet gehandeld als een bedrieger Ik heb geen god onteerd Ik heb het lot van de wees niet verzwaard Ik deed niet wat de goden verafschuwen Ik heb noch honger noch pijn veroorzaakt Ik heb geen tranen doen vloeien Ik heb niet gedood Ik gaf niet het bevel tot doden Ik heb niemand verdriet gedaan Enz enz………………………….

Every one of the 42 gods is addressed by individually, each time a denial of wrong doing must be made by AKH before it may continue. Finally after passing these tests the deceased was finally allowed into the Beyond where it could live for eternity in paradise.

Ieder van de 42 goden moet individueel worden aangesproken , iedere keer apart moet AKH kwaad gedrag ontkennen vooraleer hij mag verder gaan. Uiteindelijk, na geslaagd te zijn voor elke test, wordt de overledene toegelaten tot het Hiernamaals waar hij eeuwig in het paradijs zal leven.

Tomb of Sennedjem showing him and his wife farming in the Afterlife

Anubis who leads AKH for the weighing. .

Graf tonende Sennedjem en zijn vrouw als landbouwers in het Hiernamaals

Anubis, hij die AKH naar de weegschaal van het hart leidt.

THE MUMMYFYING RITUAL 1. Purification

HET MUMMIEFICATIERITUEEL 1. Zuivering

Soon after death, the embalmers were called, they would then carry the deceased away to be embalmed. This lenghty proceedure would take place in the IBU(the Tent of Purification).During this 70 day embalming period(70 days was also the period for the journey of the Decans in the underworld), the embalming was not only a surgical and drying process, but also a highly ritual one. The body was washed and cleansed using water containing natron. The embalmers would assume roles whilst embalming the deceased :

Kort na de dood werden de balsemers geroepen die dan de overledene wegdroegen om gebalsemd te worden. Deze langdurige procedure vond plaats in het IBU (de Tent van Zuivering). Gedurende de 70 dagen durende balsemperiode, (70 dagen was ook de periode dat de Decanen in de onderwereld verbleven), het balsemen was niet alleen een proces van chirurgie en droging , maar ook een hoogst belangrijk ritueel. Het lichaam werd gewassen en gedesinfecteerd met water dat natron bevatte. De balsemers hadden elk hun eigen rol :

The Chief Embalmer was Anubis, the jackal headed god;

De Chef Balsemer was Anubis, de god met de jakhalskop;

The God’s Sealer Bearer assisted the Chief Embalmer;

De Drager van God’s Zegel hielp de Chef Balsemer;

The Lector Priest read spells throughout;

De Voorlezer-Priester las ellenlange toverspreuken;

The Ripper-Up (Parachites) made the incision for removal of the internal organs;

De Opensnijder (Parachites) maakte de inkeping om de interne organen te verwijderen;

Minor priests carried out bandaging and similar duties.

Priesters van lagere rang brachten doeken aan e.d.m.

WABET 2. Removal of the organs

2. Wegnemen van de organen

Once the body had been cleaned from any impurities it was taken to the “Place of Embalming”, the WABET. It was here that the internal organs were removed; these were removed through an incision in the side of the body. Once the organs were removed, the remaining space within the body was then cleansed and filled with a temporary stuffing. The organs were treated with the same proceedure as the rest of the body, they were even individually wrapped in linnen and placed in the tomb, but in the Late Period the organs were placed between the legs of the mummy. The brain was also removed; a hole was punched through the thin bone at the top of the nostrils.

Eens het lichaam was gezuiverd van alle onreinheden werd het overgebracht naar de “Plaats der Balseming”, het WABET. Het was in deze plaats dat de interne organen werden weggenomen; deze werden verwijderd via een insnijding in de zijde van het lichaam. Eens de organen verwijderd, werd de holte gereinigd en voorlopig opgevuld met stoffen. De organen werden op dezelfde manier behandeld als het lichaam, zij werden elk afzonderlijk in linnen gewikkeld en in het graf geplaatst, maar in de Late Periode werden de organen tussen de benen van de mummie geplaatst. De hersenen werden eveneens verwijderd via de neus waar een opening werd gemaakt in het dunne been aan de top van de neusholte. .

1. Up to the 18th Dynasty organs were removed through an incision on the side (position 1) 2. Position 1 changed slightly to one from the hip to the pubic are (position 2) 1. Tot de 18de Dynastie werden organen verwijderd via een insnijding in de zijde (positie 1) 2. Positie 1 wijzigde langzaam naar de lies (positie 2)

THE HEART WAS NOT REMOVED The one organ that was not removed was the heart. The heart was seen as most important to keep within the body; it was thought of as the place of wisdom and intelligence in the body. If the deceased were ever to reach the Beyond it was essential that the body and the heart were not separated (the heart was needed in the Weighing of the Heart ceremony). The heart was not to be cut from the body and if this happened accidently with the removal of the other internal organs then it was later put back.

HET HART WERD NIET VERWIJDERD Het enige orgaan dat niet werd verwijderd, was het hart. Het was heel belangrijk om het hart binnen het lichaam te houden; het werd aangezien als het centrum van wijsheid en intellegentie. Als de overledene het Hiernamaals zou bereiken, dan was het van vitaal belang dat het hart niet van het lichaam werd gescheiden (het hart was nodig voor de Weging van het Hart ceremonie). Het hart mocht zeker niet verwijderd worden uit het lichaam en als dit toch per ongeluk gebeurde, dan werd het later terug geplaatst.

THE BATH OF NATRON Possibly on the 16th day after death, the body was put into a bath of natron (= natural salt of sodium carbonate). The cavities made in the body by the extraction of the internal organs were also packed with natron so that the drying process caused by the natron happened both inside and outside the body. It was originally thought that the body was laid into a water solution which held the natron, but it is known now that the desired results are only achievable when the natron is dry and literally heaped onto the body. After 40 days the body would have been completely dessicated, all moisture would have been removed and the body safe from further decay. It was at this point in some periods that the mummies were also covered with hot resins as a further protection against decay (for example the mummy of Tutankhamun).

HET NATRONBAD Waarschijnlijk op de 16de dag na het overlijden werd het lichaam in een natronbad gelegd (=natron: sodiumcarbonaat). De holtes in het lichaam, die waren ontstaan door het verwijderen van de interne organen, werden eveneens met natron opgevuld zodat het droogproces zowel binnen als buiten het lichaam plaats vond. Vroeger dacht men dat het lichaam in een wateroplossing met natron werd gelegd, maar nu weet men dat het beoogde resultaat alleen maar kan worden bereikt als de natron droog is en letterlijk opgestapeld werd in en op het lichaam. Na 40 dagen moest het lichaam volledig zijn opgedroogd en was het behoed voor verder verval. Het was op dat moment dat in sommige perioden het lichaam werd bedekt met harsen als een bijkomende bescherming tegen verval (b.v. de mummie van Toetankhamon).

DECORATING THE BODY After the body had been fully dessicated in the bath of natron, it was then moved to the House of Beauty (= Per Nefer). It was here that the perfums and oils were rubbed over the skin to make it soft once more. Firstly, however, any material that had been placed in the body before the bath of natron were taken out and replaced (these original materials were kept to be burried with the body). Once perfums and oils had been rubbed over the skin (the quality of those oils depended on the wealth of the deceased), the embalming incision was covered, either with wax or with a metal plate. The metal plate was used for protection and was decorated with a magical symbol. The picture you are looking at now is the metal plate which covered the embalming incision of Psusennes I. The gods are the four gods of the viscera –Imsety, Hapi, Duamufet and Qebehsenuf. They pray to the eye on behalf of the Osiris King Psusennes-beloved-ofAmun. The bodies were also sometimes coloured, men were painted red, women painted yellow, and henna was rubbed onto the hands and feet. In the Graeco-Roman period gold leaf was apllied to parts of the body and female mummies had their faces painted and their eyes highlighted.

VERSIERINGEN VAN HET LICHAAM Nadat het lichaam volledig was uitgedroogd in het natronbad werd het overgebracht naar het Huis van Schoonheid (= Per Nefer). Hier werden de parfums en olieën op de huid gesmeerd om deze zacht te maken. Vooraf echter werden alle voorwerpen die in het lichaam waren geplaatst, verwijderd (deze originele voorwerpen werden bewaard en werden samen met het lichaam begraven). Eens de parfums en de olieën over de huid waren gesmeerd (de kwaliteit van deze olieën was afhankelijk van de rijkdom van de overledene), werd de insnijding van de balseming bedekt ofwel met was ofwel met een metalen plaat. De metalen plaat was als bescherming bedoeld en zij was versierd met magische symbolen. Het beeld waar je nu naar kijkt is de metalen plaat die de balsemsnede bedekte van Psunesses I. De goden zijn de vier goden van de viscera – Imsety, Hapi, Duamufet en Qebehsenuf. Zij bidden tot het “oog” in opdracht van de Osiriskoning Psunesses-geliefd-door-Amun. Soms werden de lichamen ook gekleurd, mannen werden rood geschilderd en vrouwen werden geel geschilderd en soms werd er henna op de handen en de voeten gesmeerd. In de Grieks-Romeinse periode werd er bladgoud gelegd op delen van het lichaam en van vrouwen werd het gelaat beschilderd en hun ogen glanzend gemaakt.

THE WRAPPING OF THE MUMMY At least fifteen days were needed to fully wrap the body. This slow process was often interrupted by the need for prayer and ritual. The linen used for the bandages may have come from many different sources – the linnen may have been specially made painted with magical inscriptions to protect the mummy or, for the poorer burials ordinary household linen would have been used. During the wrapping many amulets would be placed within the wrappings, again to protect the mummy in the Beyond.

HET INWIKKELEN VAN DE MUMMIE Ten minst vijftien dagen waren nodig om het lichaam volledig in te wikkelen. Dit langzame proces werd dikwijls onderbroken voor gebeden en rituëlen. Het linnen dat werd gebruikt voor de stofbanden kan van verschillende bronnen zijn gekomen – het kan speciaal gemaakt en beschilderd met beschermende magische inscripties zijn geweest of voor de armere begravingen kan het gewoon huishoudlinnen zijn geweest. Gedurende het inwikkelen werden veel amuletten ingewikkeld en dit weeral ter bescherming in het Hiernamaaals.

THE BURIAL IN ANCIENT EGYPT After the elaborate mummification procedure had come to an end, the mummy inside its coffin began its final journey to its tomb, its house for eternity. Friends, family and professional mourners would gather at the home of the deceased; here they would begin the long procession to the tomb carrying items to accompany the deceased in the Beyond, and to show their grief. A statue of the deceased was part of the procession, accompanied by the Sem-Priest (identifiable by his traditional panther skin) and then the mummy itself. Slowly the funeral procession would make it’s way to the banks of the Nile, here boats would ferry them across the river. The mourners would take the first boat, the second boat would take only the mummy, the Sem-Priest and two female mourners (representing Isis and Nephtys) and other boats would take any remaining mourners as well as servants and grave goods. On crossing the Nile the funeral procession made its way to the WABET. Now the mummy began the final stage of its journey into the cemetery of the dead.

DE BEGRAVING IN HET OUDE EGYPTE Na het einde van de uitputtende mummificatieprocedure, begon de mummie in zijn kist aan zijn laatste reis naar het graf, het graf van de eeuwigheid. Vrienden, familie en beroepsrouwers kwamen samen aan het huis van de overledene; hier begon de lange processie naar het graf waarbij er zaken werden meegenomen die de overledene zouden vergezellen naar het Hiernamaals en waarmede zij hun verdriet konden tonen. Een standbeeld van de overledene maakte deel uit van de processie en allen werden vergezeld van de Sem-priester(herkenbaar aan zijn traditionele panterhuid); de mummie maakte uiteraard deel uit van de processie. Langzaam ging de processie naar de boorden van de Nijl waar boten het gezelschap zou overzetten. De rouwers namen de eerste boot, de tweede boot was voor de overledene,de Sem-priester en twee vrouwelijke rouwsters (Isis en Nephtys voorstellende) en ten slotte namen andere boten de rest van het gezelschap mee. Door de Nijl over te steken ging de processie in de richting van de WABET. Nu was de mummie aan zijn laatste tocht begonnen, de tocht naar de begraafplaats van de doden.

THE OPENING OF THE MOUTH CEREMONY

Aan de ingang van het graf werd de mummie in een verticale positie gezet; de Sem-priester sprak dan rituële woorden terwijl lagere priesters de kist reinigden met water en wierrook. Op dat ogenblik werd een “adze”( houweel) naar de lippen van het gelaat op de kist gebracht, dit gebeurde tweemaal; dan werd een vorkachtig instrument (een Pased-Kef) in aanraking met de mummie gebracht. Nu werden de zintuigen van de mummie met magie hersteld (een os werd geslacht en één van de voorpoten werd aan de mummie geofferd met de mogelijke bedoeling om het sexueel vermogen van de overledene te herstellen). Een priester kon ook in trance verzinken om de overledene terug in zijn lichaam te brengen.

HET OPENEN VAN DE MOND CEREMONIE

At the entrance of the tomb, the mummu was raised to an upright position; the Sem-priest would then speak the words of ritual while lesser-ranked priests would purify the coffin with water and incense. At this point a “adze” was raised to the lips of the face of the coffin or mummy, the adze was raised in this way twice, then a forked instrument (a Pasesh-Kef) touched the mummy. Now the senses of the mummy were magically restored (an ox was then slaughtered and one of its forelegs offered to the face of the mummy with the possible reason of restoring the sexual power of the deceased). A priest might also sink into a trance to go in search of the deceased to return them to their body. .

THE OFFERING RITUAL Once the ceremonies outside the tomb had been completed, Lector Priests would then recite an Offering Ritual at the false door of the tomb; the purpose was to make certain that the Ka of the deceased had sustenance for eternity and also to cause him/her to become an AKH. It was during this ritual that de coffin (sarcophagus) was finally placed inside the tomb along with the grave goods. Once all had been completed the priests left the tomb, sweeping the floor as they left. Outside the mourners shared in a funeral feast in honour of the deceased; they would feast upon meat from cattle which had been slaughtered especially for the funeral.

HET OFFERRITUEEL Zodra de ceremonie buiten het graf was beëindigd, reciteerden de Voorlezer Priesters een offerritueel aan de valse deur van het graf; de bedoeling was na te gaan of de ziel van de overledene voldoende voedsel had voor de eeuwigheid alsmede om hem/haar toe te laten om een AKH te worden. Gedurende dit ritueel werd de kist (sarcofaag) eindelijk binnen in het graf geplaatst en dit samen met de begeleidende goederen. Dit gedaan zijnde, verlieten de priesters het graf terwijl zij de vloer schoon veegden. Buiten namen de rouwers deel aan een feest ter ere van de overledene; zij feestten met vlees van vee dat speciaal ter gelegenheid van de begrafenis was geslacht.

As noted on the previous slide the Opening of the Mouth ceremony both an adze and foreleg of an ox were placed against the lips of the statue of the deceased. It has been noted that there is a similarity in shape between both these opjects and the constellation of the Great Bear (Ursa Major). This use of the Great Bear constellation may hint at the location of the realm of the dead. In some conceptions, the ancient Egyptians placed the location of the Afterlife in the region of the circumpolar stars. Left: the constellation of the Great Bear interpreted as an adze (top) and as the foreleg of an ox (bottom). Links: het sterrebeeld van de Grote Beer voorgesteld als een houweel (boven) en als de voorpoot van een os (onder). Zoals op vorige slide vermeld, werd gedurende het Openen van de Mond ceremonie een houweel en voorpoot van een os tegen de lippen van het standbeeld van de overledene geplaatst. Opmerkelijk is de overeenstemming in vorm van de beide voorwerpen met het sterrebeeld van de Grote Beer (Ursa Major). Het gebruik maken van het sterrebeeld van de Grote Beer kan een verwijzing zijn naar het rijk van de doden. Volgens sommige opvattingen dachten de oude Egyptenaren dat de plaats van het Hiernamaals in de omgeving van de poolsterren was.

WHAT WERE THE DECANS

, S e b , o r

God Sep or HapiAsmat or HapiMestha

God Ba or Isis

o r I s i s

H a p i A s m a t ,

t h e C

,

r e n o f

H o r u s

WAT WAREN DE DECANS

o r T u a m u t e f , o r

h t God Khenet-Kast or i h Osos or thel e d o Children of Horus r

God Tuamufet

I s i s , o r

H a p i M e s t h a

God Qebh-Sennuf or Tuamufet

o r

C h i l d r e n

God Ast (Isis) or Tuamufet or the Children of Horus

God Nebt-tep-ahet or the Children of Horus

God Mestha-Hapi or Tuamufet

o f H o r u s

God Mestha-Hapi

God Heru

God Heru

God Set

The Decans were groups of stars from the knight sky was divided. These Decans were used as a calendar by the ancient Egyptians. 5 Each decan would rise above the dawn horizon for ten days every year. There were 36 decans (36 x 10 = 360 days) plus 5 added days to . make up to 365 days. The flaw being the ancient Egyptian year being 6 hours too short which over the years would eventually make a P real error (for example over 40 years the calendar would be in error of 10 days) e h u i T c h a t

6 .

7 .

De Decans waren groepen van sterren waarmede de nachtelijke hemel was verdeeld. Deze Decans werden door de oude Egyptenaren T T h gebruikt als kalender. Elke Decan zou boven de ochtendlijke horizon staan gedurende 10 dagen elk jaar. Er waren 36 Decans (36 x 10 = h 8 e e 360 dagen) plus 5 toegevoegde dagen om op 365 te komen. Een foutje was wel dat het oude Egyptische jaar 6 uren te kort was en na . m m a zou verloop van tijd was dit dus een echte fout (b.v. na 40 jaar de kalender 10 dagen afwijken) a t h e r t

t K h e r

U s t h a

Here the story comes to an end (for now). Obey me and you will live for ever. Hier eindigt voorlopig het verhaal. Gehoorzaam mij en je zal eeuwig leven. Joz-Ef-Rap