Military Expenditures And Economic Policy
This document was uploaded by user and they confirmed that they have the permission to share it. If you are author or own the copyright of this book, please report to us by using this DMCA report form. Report DMCA
Overview
Download & View Military Expenditures And Economic Policy as PDF for free.
More details
- Words: 632
- Pages: 6
က်ည္ဆေ ံ တြတိုး၊ ေသနတ္မ်ိဳးစံ၊ု လက္နက္ေတာင္လပ ို ံု
စာေရးသူတို႔၏
အမိျမန္မာႏိုင္ငံသည္
အသမုတ္ခံခဲ့ရျပီး၊ ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာကို ကမၻာ့အလယ္တြင္
‘ဆီကိုေရခ်ိဳး၊ အခ်ိန္မွီ
ေဆးရိုးမီးလွံဳ၊
အေရွ႔ေတာင္အာရွ၏
ဆန္အိုးၾကီးဟု
စပါးေတာင္လိုပံု’ခဲ့ဖူးပါသည္။
သိမ္းပိုက္ႏိုင္လိုက္ေသာေၾကာင့္သာ
မ်က္ႏွာမြဲစာရင္း
တြန္းခ်ေရးသမားမ်ားေၾကာင့္
တခ်ိန္ေသာကာလက
ဝင္ခဲ့ရျခင္း
ျဖစ္ပါသည္။
ႏိုင္ငံေတာ္ၾကီးတြင္
ယခုကဲ့သို႔
တပ္မေတာ္၏ စုတ္ျပတ္သတ္၍
အဆိုပါႏိုင္ငံေတာ္ေခ်ာက္ထဲ
‘က်ည္ဆံေတြတိုး၊
ေသနတ္မ်ိဳးစံု၊
လက္နက္ေတာင္လိုပံု’ ၍ ေနပါျပီ။
ထိုအေျခအေနမ်ိဳးတြင္သာ ‘အရိုးေတာင္လိုပံု’
ဆက္လက္ရပ္တည္ေနပါက
အေနအထားသို႔
တတိုင္းျပည္လံုး
ဆိုက္ေရာက္ေပေတာ့မည္။
အငတ္ေဘးဆိုက္ကာ
ေရွးယခင္က
‘ျမန္မာျပည္မွာ
ငတ္ေသသူမရွိ’ဟု စကားအျဖစ္ေျပာခဲ့သည္မွာ ယခုေတာ့ မွားယြင္းေနေလျပီ။ ဆီကိုေရခ်ိဳးရမည့္အစား ကန္စြန္းရြက္ကိုပင္
ဆီႏွင့္
ထပ္မံေပၚထြက္ခဲ့ရပါသည္။
ေၾကာ္မစားႏိုင္၍ ေဆးရိုးမီးလွံဳဖို႔
ေကာက္ယူေသာက္ရသူမ်ားပင္ လယ္သမားၾကီးမ်ားကပင္
ကန္စြန္းရြက္ေရလံုျပဳတ္အျဖစ္
ေနေနသာသာ
ရွိေနေလသည္။
လက္မခံႏိုင္ၾကေတာ့ပါ။
လႊင့္ပစ္ထားေသာ
စပါးေတာင္လိုပံု လယ္စိုက္သူ
ဟင္းလ်ာတမ်ိဳး ေဆးလိပ္တိုမ်ားကို
ဆိုသည္ကိုေတာ့ လယ္ပိုင္ရမည့္
စပါးစိုက္သူ ေခတ္ၾကီးတြင္
စပါးစိုက္သူမ်ားပင္ စားစရာ ဆန္မရွိ ဆိုပါတကား။
ထိုသို႔ေသာ အေျခအေနဆိုး၊ ေခတ္ဆိုးၾကီးထဲတြင္ ႏိုင္ငံေတာ္အုပ္ခ်ဳပ္ေနသူ အစိုးရဟု အမ်ားျပည္သူက လက္မခံပဲ ကိုယဘ ့္ ာသာကိုယ္ သမုတ္ထားေသာ စစ္အာဏာရွင္မ်ားကေတာ့ ‘တပ္မေတာ္အင္အားရွိမွ၊ တိုင္းျပည္အင္အားရွွိမည္’ ဆိုေနၾကဆဲ။ ကပ္ဖါးကပ္ေျမွာင္မ်ားကလဲ ‘တပ္မေတာ္ၾကီးကို အင္အားရွိဖို႔ အရာရာမွာကူညီ’ သီခ်င္းကို အသံေကာင္းဟစ္ ေအာ္ေနၾကဆဲ။ အင္အားဆိုသည္မွာ စစ္ေရးအင္အား၊ စီးပြားေရးအင္အား ဆိုသည္ျဖင့္ အင္အားမ်ိဳးစံုရွိပါသည္။ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံတြင္ စစ္ေရးအင္အား တစ္ခုတည္း ရွိ၍မရပါ။ စစ္အုပ္စုကေတာ့ စီးပြားေရးေတာင့္တင္းခိုင္မာမွဳ အင္အားဆိုသည္ကို စစ္အာဏာရွင္မ်ားတြင္ စိန္မ်ားရွိေနျခင္းဟု သေဘာထားၾကဟန္ တူပါသည္။ စစ္ေရးအင္အား ေတာင့္တင္းမွဳဆိုသည္ကိုလဲ
ေခတ္မီလက္နက္ ယႏၱရားမ်ားရွိေနျခင္းဟူ၍သာ မွတ္ယူထားၾကဟန္ တူပါသည္။ စစ္ေရးအင္အားတြင္ စစ္သားမ်ား၏
စိတ္ဓာတ္မည္မွ်အေရးၾကီးေၾကာင္းလဲ
ေကာင္းမွဳေၾကာင့္
ႏိုင္ငံေတာ္၏
ကာကြယ္ေရးအင္အား
သိၾကဟန္မတူပါ။ တပ္မေတာ္တြင္းတြင္လဲ
စစ္အာဏာရွင္မ်ား စိတ္ဓာတ္ေရးရာ
ယိုယြင္းပ်က္စီးမွဳျခမ်ားက တိုက္စားေနၾကေလျပီ။ ၾကာလွ်င္ တတိုင္းျပည္လံုး လံုးပါးပါး၍ အငတ္ေဘး ဆိုက္ရပါေတာ့မည္။
စစ္လက္နက္မ်ား
မတန္တဆဝယ္ထားကာ
ကိုယ္ပိုင္အေနျဖင့္လဲ
ျပည္သူ႔ဘ႑ာမ်ားသံုး၍
ေက်ာက္မ်က္ရတနာမ်ား တနင့္တပိုးဝယ္ထားသူ အာဏာရွင္မ်ား၊ အဆိုပါ အငတ္ေဘးဆိုက္ခ်ိန္တြင္ စိန္မ်ား၊ က်ည္ဆံမ်ားထိုင္စား၍ ေသကုန္သည္က အေၾကာင္းမဟုတ္ပါ။ အေၾကာင္းက ျပည္သူမ်ား ထိုေဘးသို႔ မဆိုက္ေရာက္ရန္သာျဖစ္သည္။ ထိုသို႔နည္းလမ္းကလဲ စီးပြားေရးစီမံခန္႔ခြဲမွဳဆိုင္ရာ အဓိက ေပၚလစီမ်ားျဖစ္ေသာ fiscal policy, monetary policy, trade policy မ်ားအေၾကာင္းကို နကန္းတလံုးမွ နားမလည္ပဲ လက္ညွိဳးညႊန္၍ ေျပာခ်င္ရာ ေျပာေနေသာ စစ္အာဏာရွင္မ်ား၏ အုပ္ခ်ဳပ္မွဳစနစ္ မရွိမွသာ ျဖစ္မည္။
စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မွု
ျပန္ဖြင့္လဲ
အေၾကာင္းထူးမည္မဟုတ္။
ယခုပိတ္ဆထ ို႔ ားေသာ္လဲ
အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမ်ားမွတဆင့္ ျပည္ပပို႔ကုန္၊ သြင္းကုန္မ်ား ရွိေနသည္ပဲ။ ျပည္ပကုန္သြယ္ေရးယႏၱရားက သူ႕ဘာသာသူ လည္ပတ္မွဳရွိေနပါသည္။
စီးပြားေရးပိတ္ဆို႕မွဳကို ႏိုင္ငံတကာအသိုင္းအ၀ိုင္းမွ ျပဳလုပ္ေနသည္မွာ ထိေရာက္မွဳရွိလြန္း၍ မဟုတ္။ ႏိုင္ငံတကာစီးပြားေရးပိတ္ဆို႕မွဳ ထိထိေရာက္ေရာက္ အသံုး၀င္ခဲ့သည့္ ႏိုင္ငံအနည္းငယ္သာ ရွိခဲ့ပါသည္။ သို႕ဆိုလွ်င္
စီးပြားေရးပိတ္ဆို႕မွဳဆိုသည္ကို
အဘယ္ေၾကာင့္
ျပဳလုပ္ရသနည္း။
ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံအား
အျခားႏိုင္ငံတခုမွ အေရးယူမွဳဆိုင္ရာ ႏိုင္ငံျခားေရးမူ၀ါဒေရြးခ်ယ္မွဳတြင္ Diplomatic measures ႏွင့္ Political/ Military measures ဆိုသည့္ အခ်က္ႏွစ္ခ်က္ရွိသည္။ စစ္ေရး၊ ႏိုင္ငံေရးအေရးယူမွဳတြင္ Unconventional warfare, conventional military campaign စသည္တို႕ပါ၀င္ျပီး၊ သံတမန္ေရးရာ အေရးယူမွဳတြင္
စီးပြားေရးပိတ္ဆို႕မွဳကို
က်င့္သံုးတတ္ၾကသည္။
ႏိုင္ငံအမ်ားစုက
စီးပြားေရးပိတ္ဆို႕မွဳကိုသာ စစ္ေရး၊ ႏိုင္ငံေရး အေရးယူမွဳထက္ ပိုမိုဦးစားေပးျပဳလုပ္တတ္ၾကသည္။ ႏိုင္ငံေပါင္းစံုမွ ျပဳလုပ္သည့္ ပိတ္ဆို႕မွဳ (multilateral sanctions) မဟုတ္ေသာ ႏိုင္ငံတခုခ်င္း (သို႕)
ႏိုင္ငံအစုအဖြဲ႕ တခု မွသာ ျပဳလုပ္သည့္ ပိတ္ဆို႕မွဳမ်ားမွာ မ်ားေသာ အားျဖင့္ စီးပြားေရးက႑အေပၚတြင္ ထိေရာက္မွဳမရွိပါ။
ႏိုင္ငံျခားေရးဆိုင္ရာ
မဟာဗ်ဴဟာသေဘာတရားအရ
စီးပြားေရးပိ္တ္ဆို႕မွဳ
ျပဳလုပ္ျခင္း၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ target state ၏ ေပၚလစီေျပာင္းလဲမွဳ၊ အာဏာရွင္စနစ္ဖယ္ရွားမွဳ၊ ႏိုင္ငံတကာအစိုးရမ်ားမွ Symbolism)
အဆိုပါႏိုင္ငံ၏
ႏွင့္
အေျခအေနမ်ားကို
ပိတ္ဆို႕ခံရသည့္
သိရွိသတိထားမိေစမွဳ
(International
ျပည္သူမ်ားအား
၄င္းတို႕၏
ႏိုင္ငံမွ
အာဏာရွင္ဆန္႕က်င္ေရးလွဳပ္ရွားမွဳအေပၚတြင္ ႏိုင္ငံတကာမွ ေထာက္ခံေနသည္ကို သတိထားမိေစမွဳ (Domestic symbolism) စသည္တို႕ ျဖစ္ပါသည္။ အဆိုပါ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္
economic
sanctions policy သည္ အတိုက္အခံအင္အားစုမ်ား၏ ႏိုင္ငံတကာစစ္မ်က္ႏွာအတြက္ အေရးၾကီးေသာ အခ်က္တခ်က္ျဖစ္ပါသည္။
လက္ရွိျမန္မာႏိုင္ငံကို
sanctions
ျမန္မာျပည္သူမ်ားထံသို႕
သည္
ႏိုင္ငံတကာမွ
ဖိအားေပးထားသည့္
တိုက္ရိုက္ထိခိုက္မဳွ မရွိပါ။
economic စစ္အုပ္စု၏
စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေဆာင္တာအခ်ိဳ႕ကိုေတာ့ အနည္းငယ္ထိခိုက္မွဳရွိေပမည္။ သို႕ေပမယ့္ စစ္အုပ္စုတြင္ အျခားေသာ
ထြက္ေပါက္မ်ား
စီးပြားေရးပိတ္ဆို႕မွဳေပၚလစီကို
ဖန္တီးထားရွိထားျခင္းေၾကာင့္ ဖယ္ရွားႏိုင္ရန္
၄င္းတို႕စီးပြားေရးရာအတြက္မဟုတ္ပဲ Symbolism
ႏွင့္
တန္ျပန္ထိုးစစ္ျဖစ္ပါသည္။
Domestic
စစ္အုပ္စုႏွင့္
မေျပာပေလာက္ပါ။ အေပါင္းအပါမ်ား
ႏိုင္ငံေရးဂုဏ္သိကၡာအတြက္ျဖစ္ပါသည္။ Symbolism
အေျခအေနမွန္ကို
ၾကိဳးပမ္းမွဳမွာ International
ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားကို သိရွိနားလည္ၾကျပီး
ထို
ပယ္ဖ်က္ႏိုင္ရန္ မေယာင္သြားၾကရန္
အလြန္အေရးၾကီးပါသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ စီးပြားေရးယိုယြင္းမွဳမွာ macroeconomic policy အခန္းက႑တစ္ခုလံုးက ယိုင္နဲ႔ေန၍သာ ျဖစ္ပါသည္။
စစ္အာဏာရွင္စနစ္
လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမွဳမ်ား
ရွိေနသ၍၊
ရွိေနသ၍၊
စစ္အသံုးစရိတ္မ်ား
ေငြစကၠဴမ်ား
မတန္တဆ
လိုသလိတ ု ိုးခ်ဲ႔ရိုက္ထုတ္ေနမွဳ
ရွိေနသ၍၊
(expansion
of
monetary supply) ရွိေနသ၍ မည္သို႔မွ် နလန္ထူမည္မဟုတ္ပါ။ ကာကြယ္ေရးဆိုင္ရာစီးပြားေရးပညာရွင္
(Defense
Economists) မ်ားက စစ္အသံုးစရိတ္သည္ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ၏ စီးပြားေရးက႑အေပၚတြင္
မည္သို႔သက္ေရာက္မွဳ ရွိသည္ကို ဤသို႔ ဆိုထားပါသည္။
စစ္အသံုးစရိတ္မ်ား၏ သြင္းကုန္မ်ားျဖစ္ေသာ လုပ္သား မ်ားအျဖစ္
Processes
လက္နက္ကိုင္တပ္မ်ား
စစ္လက္နက္ပစၥည္းထုတ္လုပ္ေသာ industry
(Defense
မွစစ္လက္နက္ပစၥည္းမ်ား
ႏိုင္ငံေတာ္လံုျခံဳေရးကို
ႏွင့္ အရင္းအႏွီး
(Armed
ထုတ္လုပ္ေပးမည္ျဖစ္ျပီး၊
Armed
မ်ားကေတာ့
Forces
စီးပြားေရးက႑မ်ားျဖစ္ေသာ
Inflation,
တြင္
မ်ားႏွင့္
Forces)
ဝန္ေဆာင္မွဳေပးမည္ျဖစ္သည္။
ႏိုင္ငံေတာ္၏
အလုပ္လက္မဲ့ျပႆနာ၊
(capital)
ပါဝင္သည္။ ထုတက ္ ုန္အျဖစ္ Defense
industry)
အကာအကြယ္ေပးသည့္
စစ္အသံုးစရိတ္သံုးစြဲမွဳက႑သည္ ဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္မွဳ၊
(labor)
Balance
of
အဆိုပါ
ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမွဳ၊
Payments
မ်ားတြင္
အက်ိဳးသက္ေရာက္မွဳရွိသည္။ စစ္ေရးစရိတ္မ်ားေၾကာင့္ အစိုးရအသံုးစရိတ္တက္သည္။ ထိုျပႆနာကို ေျဖရွင္းရန္ ေငြစကၠဴမ်ား အဆီးအတားမရွိ ရိုက္ထုတ္သည္။ ယင္းသို႔ expansion of monetary supply ျဖစ္လာေသာအခါ
Inflation ျပႆနာျဖစ္လာသည္။
Inflation ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံျခားသံုးေငြလဲလွယ္မွဳတြင္
ကေမာက္ကမ(fluctuations of exchange rates) ျဖစ္လာသည္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ကူးသန္းေရာင္းဝယ္မွဳ (International Trade) ကို ထိခိုက္လာသည္။
အျခားေသာ ျပႆနာ၊ အက်ိဳးဆက္မ်ားစြာ ရွိပါေသးသည္။ စီးပြားေရးပညာ စာတမ္းတစ္ေစာင္မဟုတ္၍ အက်ယ္မခ်ဲ့လိုေတာ့ပါ။
ပို၍ဆိုးသည္က
ႏိုင္ငံေတာ္လံုျခံဳေရးအား
စစ္ေရးအသံုးစရိတ္မ်ားသည္
ကာကြယ္ေပးရန္(Protection
of
မူလရည္ရြယ္ခ်က္ျဖစ္ေသာ Securities)
National
မဟုတ္ပဲ
စစ္အာဏာရွင္စနစ္အားကာကြယ္ေပးရန္ (Protection of Military Dictatorship System) အျဖစ္သို႔ ကူးေျပာင္းေရာက္ရွိသြားျခင္း ျပည္သူ႔တပ္မေတာ္အျဖစ္မွ
ျဖစ္ပါသည္။ အာဏာရွင္
ျပည္သူကိုအကာအကြယ္ေပးရမည့္
လက္ကိုင္တုတ္ခါးပိုက္ေဆာင္တပ္
ဘဝသို႔
ေအာက္က်ေနာက္က် ေရာက္ရွိသြားရျခင္းသာျဖစ္သည္။
အမွန္ေတာ့
တပ္မေတာ္ဟူသည္
ျပည္သူလူထုအေပၚ ဥပေဒစိုးမိုးေရး၊
ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ထားေသာ
ဝန္ေဆာင္မွဳေပးရမည့္
စည္ပင္သာယာေရး
ႏိုင္ငံေတာ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊
(Public
အဖြဲ႔မ်ားထဲမွ
ႏိုင္ငံေရးက႑ႏွင့္
Services
)
အရပ္သားအစိုးရတစ္ရပ္မွ မ်ားျဖစ္ေသာ
ကာကြယ္ေရးအင္အားစု
မည္သို႔မွ်
မသက္ဆိုင္ပါ။
ကာကြယ္ေရး၊
တစ္ခုသာျဖစ္ပါသည္။ တပ္မေတာ္အင္အားရွိမွ
တိုင္းျပည္အင္အားရွိမည္ဆိုကာ ေသနတ္ေျပာင္းဝ
စစ္ေရးအင္အားခ်ဲ႔ထြင္ေနျခင္းသည္
အားေကာင္းေအာင္
ႏိုင္ငံေတာ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာကို အခ်ိန္မွီမတားဆီးလွ်င္ ျပဳလုပ္ရန္
စီမံေနျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။
အတင္းအက်ပ္ရယူျပီး
ႏိုင္ငံတခုလံုး
အလြန္ပင္
ကေမာက္ကမ
ခက္ခဲသည့္
ျပည္သူထံသို႔လွည့္မည့္
ပလႅင္ေပၚေမ်ာက္တက္သကဲ့သို႔
လုပ္ခ်င္ရာ
လုပ္ေနျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။
ျဖစ္ရေပေတာ့မည္။
စစ္ေရးက်ဴးေက်ာ္မွဳမ်ား
စစ္ေအးတိုက္ပြဲလြန္ကာလမ်ိဳးတြင္
မရွိသည့္ျပည္ပရန္ကို
လက္ညွိဳးထိုး၍၊ အာဏာတည္ျမဲရန္ ခါးပိုက္ေဆာင္တပ္ကို အင္အားခ်ဲ့၍ ၾကိုးပမ္းေနျခင္းသာျဖစ္သည္။ ယင္းတို႔ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ စီးပြားေရးအေဆာက္အအံုၾကီး တစ္ခုလံုးလဲ ပရမ္းပတာ ျဖစ္၍ ေနေပျပီ။
အမွန္တရားအတြက္
တိုက္ပြဲဝင္ေနေသာ
မရိုးစတမ္းသမုတ္ေနၾကေသာ
ဒီမိုကေရစီအင္အားစုမ်ားအား
ကိလ ု ိုနီလက္သစ္မ်ားဟု
စစ္အာဏာရွင္မ်ားသည္
ကိုလိုနီလက္သစ္မ်ားျဖစ္ေနၾကပါသည္။ ႏိုင္ငံေတာ္အားတိုက္ခိုက္သည္ဆိုကာ
အင္အားၾကီးႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္
၄င္းတို႔သည္သာ ကိုလိုနီလက္သစ္မ်ားပူးေပါင္း၍
စစ္အင္အားတိုးခ်ဲ႔ေနသူမ်ားသည္
အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံၾကီးတစ္ခု၏
စီးပြားေရးကိုလိုနီခ်ဲ့ထြင္ေနမွဳအား ပါးစပ္ၾကီးျဖဲ၊ သြားၾကီးျဖဲ၍ ဖိတ္ေခၚေနရပါသည္၊။
စစ္အသံုးစရိတ္မ်ားၾကီးထြားမွဳေၾကာင့္ စီးပြားေရးက႑ကိုပင္ ထိခိုက္သည္မဟုတ္ပါ။ စရိတ္ခြဲေဝသံုးစြဲမွဳ
(allocation of လြန္မင္းစြာ
Expenditures
ထိခိုက္ပါသည္။
)
မညီမွ်မွဳေၾကာင့္ အျခားေသာ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး က႑မ်ားကို လဲ ေဆးရံုမ်ားတြင္
ေဆးမရွိ၍၊
လူနာမ်ားအား
အျပင္ေဆးဆိုင္မ်ားတြင္
ေဆးဝယ္ခိုင္းသည္။ ေဆးမဝယ္ႏိုင္ေသာ လူနာမ်ား မတိမ္းပါးသင့္ပဲ တိမ္းပါးရသည္။ ေက်ာင္းမ်ားသို႔ ခ်ေပးေသာ
ပညာေရးဘတ္ခ်က္မ်ား
အလွဴေငြစသည္မ်ားေပၚလာသည္။
မလံုေလာက္၍
မေပးႏိုင္သူ
ေက်ာင္းမ်ားတြင္
မိဘမ်ား၏
ေက်ာင္းအပ္ႏွံခမ်ား၊
သားသမီးမ်ား
ပညာငတ္ရသည္။
သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရးစနစ္မ်ားတြင္ ပံ့ပိုးမွဳအားနည္းျခင္းေၾကာင့္ လုပ္ငန္းခြင္ႏွင့္ ေဝးေသာ ေနရာမ်ားတြင္ ေနသူမ်ား
အလုပ္ခြင္သို႔
မေရာက္ႏိုင္ၾကပါ။
ေရာက္ႏိုင္သူမ်ားမွာလဲ
စရိတ္ၾကီးမားေသာေၾကာင့္
လက္က်န္ဝင္ေငြနည္းသည္။ အလုပ္လက္မဲ့ျပႆနာမ်ားၾကီးထြားလာရသည္။ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ႏွင့္
နီးစပ္သူမ်ားကသာ
လုပ္ငန္းျပိဳင္ဆိုင္မွဳ
အားနည္းျပီး၊
လက္ဝါးၾကီးအုပ္မွဳမ်ားက
ေပါင္းစပ္လိုက္ေသာအခါတြင္ကား
လုပ္ငန္းအေရအတြက္
ေလ်ာ့နည္းသြားသည္။
အလုပ္သမားေလွ်ာ့ခ်မွဳမ်ားျဖစ္သည္။
(crime
အလုပ္လက္မဲ့ျပႆနာမ်ားျပားလာသည္ႏွင့္အမွ်
ရာဇဝတ္မွဳ
rates) မ်ားထူေျပာလာသည္။ ‘တလိမ္၊ ႏွစ္လိ္မ္ေပြလိမ္ရွဳပ္တယ္၊ လူညာၾကီးေပါ့ကြယ္’ဟုပင္
ဆိုရမည္လား။ တိုင္းျပည္တိုးတက္ေရးလုပ္ေနသည္ဆိုကာ လူထုအား ညာေနေသာ စစ္အစိုးရေၾကာင့္ စီးပြားေရး၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ လူမွဳေရး က႑မ်ား ဘဲဥအစရွာမရ ရွဳပ္ေထြးကုန္ေနသည္ကေတာ့ အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။
ခ်ဳပ္၍ဆိုရေသာ္
‘က်ည္ဆံေတြတိုး၊
ယေန႔ေခတ္ဤကာလမ်ိဳးအား
‘
ေသနတ္မ်ိဳးစံု၊ ဆီကိုေရခ်ိဳး၊
လက္နက္ေတာင္လိုပံု’၍ ေဆးရိုးမီးလွံဳ၊
စပါးေတာင္လိုပံု’
ေျပာင္းလဲပစ္ရန္မွာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ျဖဳတ္ခ်ေရး မွတပါး အျခားမရွိပါေၾကာင္း။
ခင္မမမ်ိဳး
စားစရာမရွိေသာ ကာလသို႔
စာေရးသူတို႔၏
အမိျမန္မာႏိုင္ငံသည္
အသမုတ္ခံခဲ့ရျပီး၊ ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာကို ကမၻာ့အလယ္တြင္
‘ဆီကိုေရခ်ိဳး၊ အခ်ိန္မွီ
ေဆးရိုးမီးလွံဳ၊
အေရွ႔ေတာင္အာရွ၏
ဆန္အိုးၾကီးဟု
စပါးေတာင္လိုပံု’ခဲ့ဖူးပါသည္။
သိမ္းပိုက္ႏိုင္လိုက္ေသာေၾကာင့္သာ
မ်က္ႏွာမြဲစာရင္း
တြန္းခ်ေရးသမားမ်ားေၾကာင့္
တခ်ိန္ေသာကာလက
ဝင္ခဲ့ရျခင္း
ျဖစ္ပါသည္။
ႏိုင္ငံေတာ္ၾကီးတြင္
ယခုကဲ့သို႔
တပ္မေတာ္၏ စုတ္ျပတ္သတ္၍
အဆိုပါႏိုင္ငံေတာ္ေခ်ာက္ထဲ
‘က်ည္ဆံေတြတိုး၊
ေသနတ္မ်ိဳးစံု၊
လက္နက္ေတာင္လိုပံု’ ၍ ေနပါျပီ။
ထိုအေျခအေနမ်ိဳးတြင္သာ ‘အရိုးေတာင္လိုပံု’
ဆက္လက္ရပ္တည္ေနပါက
အေနအထားသို႔
တတိုင္းျပည္လံုး
ဆိုက္ေရာက္ေပေတာ့မည္။
အငတ္ေဘးဆိုက္ကာ
ေရွးယခင္က
‘ျမန္မာျပည္မွာ
ငတ္ေသသူမရွိ’ဟု စကားအျဖစ္ေျပာခဲ့သည္မွာ ယခုေတာ့ မွားယြင္းေနေလျပီ။ ဆီကိုေရခ်ိဳးရမည့္အစား ကန္စြန္းရြက္ကိုပင္
ဆီႏွင့္
ထပ္မံေပၚထြက္ခဲ့ရပါသည္။
ေၾကာ္မစားႏိုင္၍ ေဆးရိုးမီးလွံဳဖို႔
ေကာက္ယူေသာက္ရသူမ်ားပင္ လယ္သမားၾကီးမ်ားကပင္
ကန္စြန္းရြက္ေရလံုျပဳတ္အျဖစ္
ေနေနသာသာ
ရွိေနေလသည္။
လက္မခံႏိုင္ၾကေတာ့ပါ။
လႊင့္ပစ္ထားေသာ
စပါးေတာင္လိုပံု လယ္စိုက္သူ
ဟင္းလ်ာတမ်ိဳး ေဆးလိပ္တိုမ်ားကို
ဆိုသည္ကိုေတာ့ လယ္ပိုင္ရမည့္
စပါးစိုက္သူ ေခတ္ၾကီးတြင္
စပါးစိုက္သူမ်ားပင္ စားစရာ ဆန္မရွိ ဆိုပါတကား။
ထိုသို႔ေသာ အေျခအေနဆိုး၊ ေခတ္ဆိုးၾကီးထဲတြင္ ႏိုင္ငံေတာ္အုပ္ခ်ဳပ္ေနသူ အစိုးရဟု အမ်ားျပည္သူက လက္မခံပဲ ကိုယဘ ့္ ာသာကိုယ္ သမုတ္ထားေသာ စစ္အာဏာရွင္မ်ားကေတာ့ ‘တပ္မေတာ္အင္အားရွိမွ၊ တိုင္းျပည္အင္အားရွွိမည္’ ဆိုေနၾကဆဲ။ ကပ္ဖါးကပ္ေျမွာင္မ်ားကလဲ ‘တပ္မေတာ္ၾကီးကို အင္အားရွိဖို႔ အရာရာမွာကူညီ’ သီခ်င္းကို အသံေကာင္းဟစ္ ေအာ္ေနၾကဆဲ။ အင္အားဆိုသည္မွာ စစ္ေရးအင္အား၊ စီးပြားေရးအင္အား ဆိုသည္ျဖင့္ အင္အားမ်ိဳးစံုရွိပါသည္။ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံတြင္ စစ္ေရးအင္အား တစ္ခုတည္း ရွိ၍မရပါ။ စစ္အုပ္စုကေတာ့ စီးပြားေရးေတာင့္တင္းခိုင္မာမွဳ အင္အားဆိုသည္ကို စစ္အာဏာရွင္မ်ားတြင္ စိန္မ်ားရွိေနျခင္းဟု သေဘာထားၾကဟန္ တူပါသည္။ စစ္ေရးအင္အား ေတာင့္တင္းမွဳဆိုသည္ကိုလဲ
ေခတ္မီလက္နက္ ယႏၱရားမ်ားရွိေနျခင္းဟူ၍သာ မွတ္ယူထားၾကဟန္ တူပါသည္။ စစ္ေရးအင္အားတြင္ စစ္သားမ်ား၏
စိတ္ဓာတ္မည္မွ်အေရးၾကီးေၾကာင္းလဲ
ေကာင္းမွဳေၾကာင့္
ႏိုင္ငံေတာ္၏
ကာကြယ္ေရးအင္အား
သိၾကဟန္မတူပါ။ တပ္မေတာ္တြင္းတြင္လဲ
စစ္အာဏာရွင္မ်ား စိတ္ဓာတ္ေရးရာ
ယိုယြင္းပ်က္စီးမွဳျခမ်ားက တိုက္စားေနၾကေလျပီ။ ၾကာလွ်င္ တတိုင္းျပည္လံုး လံုးပါးပါး၍ အငတ္ေဘး ဆိုက္ရပါေတာ့မည္။
စစ္လက္နက္မ်ား
မတန္တဆဝယ္ထားကာ
ကိုယ္ပိုင္အေနျဖင့္လဲ
ျပည္သူ႔ဘ႑ာမ်ားသံုး၍
ေက်ာက္မ်က္ရတနာမ်ား တနင့္တပိုးဝယ္ထားသူ အာဏာရွင္မ်ား၊ အဆိုပါ အငတ္ေဘးဆိုက္ခ်ိန္တြင္ စိန္မ်ား၊ က်ည္ဆံမ်ားထိုင္စား၍ ေသကုန္သည္က အေၾကာင္းမဟုတ္ပါ။ အေၾကာင္းက ျပည္သူမ်ား ထိုေဘးသို႔ မဆိုက္ေရာက္ရန္သာျဖစ္သည္။ ထိုသို႔နည္းလမ္းကလဲ စီးပြားေရးစီမံခန္႔ခြဲမွဳဆိုင္ရာ အဓိက ေပၚလစီမ်ားျဖစ္ေသာ fiscal policy, monetary policy, trade policy မ်ားအေၾကာင္းကို နကန္းတလံုးမွ နားမလည္ပဲ လက္ညွိဳးညႊန္၍ ေျပာခ်င္ရာ ေျပာေနေသာ စစ္အာဏာရွင္မ်ား၏ အုပ္ခ်ဳပ္မွဳစနစ္ မရွိမွသာ ျဖစ္မည္။
စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မွု
ျပန္ဖြင့္လဲ
အေၾကာင္းထူးမည္မဟုတ္။
ယခုပိတ္ဆထ ို႔ ားေသာ္လဲ
အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမ်ားမွတဆင့္ ျပည္ပပို႔ကုန္၊ သြင္းကုန္မ်ား ရွိေနသည္ပဲ။ ျပည္ပကုန္သြယ္ေရးယႏၱရားက သူ႕ဘာသာသူ လည္ပတ္မွဳရွိေနပါသည္။
စီးပြားေရးပိတ္ဆို႕မွဳကို ႏိုင္ငံတကာအသိုင္းအ၀ိုင္းမွ ျပဳလုပ္ေနသည္မွာ ထိေရာက္မွဳရွိလြန္း၍ မဟုတ္။ ႏိုင္ငံတကာစီးပြားေရးပိတ္ဆို႕မွဳ ထိထိေရာက္ေရာက္ အသံုး၀င္ခဲ့သည့္ ႏိုင္ငံအနည္းငယ္သာ ရွိခဲ့ပါသည္။ သို႕ဆိုလွ်င္
စီးပြားေရးပိတ္ဆို႕မွဳဆိုသည္ကို
အဘယ္ေၾကာင့္
ျပဳလုပ္ရသနည္း။
ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံအား
အျခားႏိုင္ငံတခုမွ အေရးယူမွဳဆိုင္ရာ ႏိုင္ငံျခားေရးမူ၀ါဒေရြးခ်ယ္မွဳတြင္ Diplomatic measures ႏွင့္ Political/ Military measures ဆိုသည့္ အခ်က္ႏွစ္ခ်က္ရွိသည္။ စစ္ေရး၊ ႏိုင္ငံေရးအေရးယူမွဳတြင္ Unconventional warfare, conventional military campaign စသည္တို႕ပါ၀င္ျပီး၊ သံတမန္ေရးရာ အေရးယူမွဳတြင္
စီးပြားေရးပိတ္ဆို႕မွဳကို
က်င့္သံုးတတ္ၾကသည္။
ႏိုင္ငံအမ်ားစုက
စီးပြားေရးပိတ္ဆို႕မွဳကိုသာ စစ္ေရး၊ ႏိုင္ငံေရး အေရးယူမွဳထက္ ပိုမိုဦးစားေပးျပဳလုပ္တတ္ၾကသည္။ ႏိုင္ငံေပါင္းစံုမွ ျပဳလုပ္သည့္ ပိတ္ဆို႕မွဳ (multilateral sanctions) မဟုတ္ေသာ ႏိုင္ငံတခုခ်င္း (သို႕)
ႏိုင္ငံအစုအဖြဲ႕ တခု မွသာ ျပဳလုပ္သည့္ ပိတ္ဆို႕မွဳမ်ားမွာ မ်ားေသာ အားျဖင့္ စီးပြားေရးက႑အေပၚတြင္ ထိေရာက္မွဳမရွိပါ။
ႏိုင္ငံျခားေရးဆိုင္ရာ
မဟာဗ်ဴဟာသေဘာတရားအရ
စီးပြားေရးပိ္တ္ဆို႕မွဳ
ျပဳလုပ္ျခင္း၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ target state ၏ ေပၚလစီေျပာင္းလဲမွဳ၊ အာဏာရွင္စနစ္ဖယ္ရွားမွဳ၊ ႏိုင္ငံတကာအစိုးရမ်ားမွ Symbolism)
အဆိုပါႏိုင္ငံ၏
ႏွင့္
အေျခအေနမ်ားကို
ပိတ္ဆို႕ခံရသည့္
သိရွိသတိထားမိေစမွဳ
(International
ျပည္သူမ်ားအား
၄င္းတို႕၏
ႏိုင္ငံမွ
အာဏာရွင္ဆန္႕က်င္ေရးလွဳပ္ရွားမွဳအေပၚတြင္ ႏိုင္ငံတကာမွ ေထာက္ခံေနသည္ကို သတိထားမိေစမွဳ (Domestic symbolism) စသည္တို႕ ျဖစ္ပါသည္။ အဆိုပါ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္
economic
sanctions policy သည္ အတိုက္အခံအင္အားစုမ်ား၏ ႏိုင္ငံတကာစစ္မ်က္ႏွာအတြက္ အေရးၾကီးေသာ အခ်က္တခ်က္ျဖစ္ပါသည္။
လက္ရွိျမန္မာႏိုင္ငံကို
sanctions
ျမန္မာျပည္သူမ်ားထံသို႕
သည္
ႏိုင္ငံတကာမွ
ဖိအားေပးထားသည့္
တိုက္ရိုက္ထိခိုက္မဳွ မရွိပါ။
economic စစ္အုပ္စု၏
စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေဆာင္တာအခ်ိဳ႕ကိုေတာ့ အနည္းငယ္ထိခိုက္မွဳရွိေပမည္။ သို႕ေပမယ့္ စစ္အုပ္စုတြင္ အျခားေသာ
ထြက္ေပါက္မ်ား
စီးပြားေရးပိတ္ဆို႕မွဳေပၚလစီကို
ဖန္တီးထားရွိထားျခင္းေၾကာင့္ ဖယ္ရွားႏိုင္ရန္
၄င္းတို႕စီးပြားေရးရာအတြက္မဟုတ္ပဲ Symbolism
ႏွင့္
တန္ျပန္ထိုးစစ္ျဖစ္ပါသည္။
Domestic
စစ္အုပ္စုႏွင့္
မေျပာပေလာက္ပါ။ အေပါင္းအပါမ်ား
ႏိုင္ငံေရးဂုဏ္သိကၡာအတြက္ျဖစ္ပါသည္။ Symbolism
အေျခအေနမွန္ကို
ၾကိဳးပမ္းမွဳမွာ International
ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားကို သိရွိနားလည္ၾကျပီး
ထို
ပယ္ဖ်က္ႏိုင္ရန္ မေယာင္သြားၾကရန္
အလြန္အေရးၾကီးပါသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ စီးပြားေရးယိုယြင္းမွဳမွာ macroeconomic policy အခန္းက႑တစ္ခုလံုးက ယိုင္နဲ႔ေန၍သာ ျဖစ္ပါသည္။
စစ္အာဏာရွင္စနစ္
လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမွဳမ်ား
ရွိေနသ၍၊
ရွိေနသ၍၊
စစ္အသံုးစရိတ္မ်ား
ေငြစကၠဴမ်ား
မတန္တဆ
လိုသလိတ ု ိုးခ်ဲ႔ရိုက္ထုတ္ေနမွဳ
ရွိေနသ၍၊
(expansion
of
monetary supply) ရွိေနသ၍ မည္သို႔မွ် နလန္ထူမည္မဟုတ္ပါ။ ကာကြယ္ေရးဆိုင္ရာစီးပြားေရးပညာရွင္
(Defense
Economists) မ်ားက စစ္အသံုးစရိတ္သည္ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ၏ စီးပြားေရးက႑အေပၚတြင္
မည္သို႔သက္ေရာက္မွဳ ရွိသည္ကို ဤသို႔ ဆိုထားပါသည္။
စစ္အသံုးစရိတ္မ်ား၏ သြင္းကုန္မ်ားျဖစ္ေသာ လုပ္သား မ်ားအျဖစ္
Processes
လက္နက္ကိုင္တပ္မ်ား
စစ္လက္နက္ပစၥည္းထုတ္လုပ္ေသာ industry
(Defense
မွစစ္လက္နက္ပစၥည္းမ်ား
ႏိုင္ငံေတာ္လံုျခံဳေရးကို
ႏွင့္ အရင္းအႏွီး
(Armed
ထုတ္လုပ္ေပးမည္ျဖစ္ျပီး၊
Armed
မ်ားကေတာ့
Forces
စီးပြားေရးက႑မ်ားျဖစ္ေသာ
Inflation,
တြင္
မ်ားႏွင့္
Forces)
ဝန္ေဆာင္မွဳေပးမည္ျဖစ္သည္။
ႏိုင္ငံေတာ္၏
အလုပ္လက္မဲ့ျပႆနာ၊
(capital)
ပါဝင္သည္။ ထုတက ္ ုန္အျဖစ္ Defense
industry)
အကာအကြယ္ေပးသည့္
စစ္အသံုးစရိတ္သံုးစြဲမွဳက႑သည္ ဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္မွဳ၊
(labor)
Balance
of
အဆိုပါ
ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမွဳ၊
Payments
မ်ားတြင္
အက်ိဳးသက္ေရာက္မွဳရွိသည္။ စစ္ေရးစရိတ္မ်ားေၾကာင့္ အစိုးရအသံုးစရိတ္တက္သည္။ ထိုျပႆနာကို ေျဖရွင္းရန္ ေငြစကၠဴမ်ား အဆီးအတားမရွိ ရိုက္ထုတ္သည္။ ယင္းသို႔ expansion of monetary supply ျဖစ္လာေသာအခါ
Inflation ျပႆနာျဖစ္လာသည္။
Inflation ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံျခားသံုးေငြလဲလွယ္မွဳတြင္
ကေမာက္ကမ(fluctuations of exchange rates) ျဖစ္လာသည္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ကူးသန္းေရာင္းဝယ္မွဳ (International Trade) ကို ထိခိုက္လာသည္။
အျခားေသာ ျပႆနာ၊ အက်ိဳးဆက္မ်ားစြာ ရွိပါေသးသည္။ စီးပြားေရးပညာ စာတမ္းတစ္ေစာင္မဟုတ္၍ အက်ယ္မခ်ဲ့လိုေတာ့ပါ။
ပို၍ဆိုးသည္က
ႏိုင္ငံေတာ္လံုျခံဳေရးအား
စစ္ေရးအသံုးစရိတ္မ်ားသည္
ကာကြယ္ေပးရန္(Protection
of
မူလရည္ရြယ္ခ်က္ျဖစ္ေသာ Securities)
National
မဟုတ္ပဲ
စစ္အာဏာရွင္စနစ္အားကာကြယ္ေပးရန္ (Protection of Military Dictatorship System) အျဖစ္သို႔ ကူးေျပာင္းေရာက္ရွိသြားျခင္း ျပည္သူ႔တပ္မေတာ္အျဖစ္မွ
ျဖစ္ပါသည္။ အာဏာရွင္
ျပည္သူကိုအကာအကြယ္ေပးရမည့္
လက္ကိုင္တုတ္ခါးပိုက္ေဆာင္တပ္
ဘဝသို႔
ေအာက္က်ေနာက္က် ေရာက္ရွိသြားရျခင္းသာျဖစ္သည္။
အမွန္ေတာ့
တပ္မေတာ္ဟူသည္
ျပည္သူလူထုအေပၚ ဥပေဒစိုးမိုးေရး၊
ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ထားေသာ
ဝန္ေဆာင္မွဳေပးရမည့္
စည္ပင္သာယာေရး
ႏိုင္ငံေတာ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊
(Public
အဖြဲ႔မ်ားထဲမွ
ႏိုင္ငံေရးက႑ႏွင့္
Services
)
အရပ္သားအစိုးရတစ္ရပ္မွ မ်ားျဖစ္ေသာ
ကာကြယ္ေရးအင္အားစု
မည္သို႔မွ်
မသက္ဆိုင္ပါ။
ကာကြယ္ေရး၊
တစ္ခုသာျဖစ္ပါသည္။ တပ္မေတာ္အင္အားရွိမွ
တိုင္းျပည္အင္အားရွိမည္ဆိုကာ ေသနတ္ေျပာင္းဝ
စစ္ေရးအင္အားခ်ဲ႔ထြင္ေနျခင္းသည္
အားေကာင္းေအာင္
ႏိုင္ငံေတာ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာကို အခ်ိန္မွီမတားဆီးလွ်င္ ျပဳလုပ္ရန္
စီမံေနျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။
အတင္းအက်ပ္ရယူျပီး
ႏိုင္ငံတခုလံုး
အလြန္ပင္
ကေမာက္ကမ
ခက္ခဲသည့္
ျပည္သူထံသို႔လွည့္မည့္
ပလႅင္ေပၚေမ်ာက္တက္သကဲ့သို႔
လုပ္ခ်င္ရာ
လုပ္ေနျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။
ျဖစ္ရေပေတာ့မည္။
စစ္ေရးက်ဴးေက်ာ္မွဳမ်ား
စစ္ေအးတိုက္ပြဲလြန္ကာလမ်ိဳးတြင္
မရွိသည့္ျပည္ပရန္ကို
လက္ညွိဳးထိုး၍၊ အာဏာတည္ျမဲရန္ ခါးပိုက္ေဆာင္တပ္ကို အင္အားခ်ဲ့၍ ၾကိုးပမ္းေနျခင္းသာျဖစ္သည္။ ယင္းတို႔ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ စီးပြားေရးအေဆာက္အအံုၾကီး တစ္ခုလံုးလဲ ပရမ္းပတာ ျဖစ္၍ ေနေပျပီ။
အမွန္တရားအတြက္
တိုက္ပြဲဝင္ေနေသာ
မရိုးစတမ္းသမုတ္ေနၾကေသာ
ဒီမိုကေရစီအင္အားစုမ်ားအား
ကိလ ု ိုနီလက္သစ္မ်ားဟု
စစ္အာဏာရွင္မ်ားသည္
ကိုလိုနီလက္သစ္မ်ားျဖစ္ေနၾကပါသည္။ ႏိုင္ငံေတာ္အားတိုက္ခိုက္သည္ဆိုကာ
အင္အားၾကီးႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္
၄င္းတို႔သည္သာ ကိုလိုနီလက္သစ္မ်ားပူးေပါင္း၍
စစ္အင္အားတိုးခ်ဲ႔ေနသူမ်ားသည္
အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံၾကီးတစ္ခု၏
စီးပြားေရးကိုလိုနီခ်ဲ့ထြင္ေနမွဳအား ပါးစပ္ၾကီးျဖဲ၊ သြားၾကီးျဖဲ၍ ဖိတ္ေခၚေနရပါသည္၊။
စစ္အသံုးစရိတ္မ်ားၾကီးထြားမွဳေၾကာင့္ စီးပြားေရးက႑ကိုပင္ ထိခိုက္သည္မဟုတ္ပါ။ စရိတ္ခြဲေဝသံုးစြဲမွဳ
(allocation of လြန္မင္းစြာ
Expenditures
ထိခိုက္ပါသည္။
)
မညီမွ်မွဳေၾကာင့္ အျခားေသာ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး က႑မ်ားကို လဲ ေဆးရံုမ်ားတြင္
ေဆးမရွိ၍၊
လူနာမ်ားအား
အျပင္ေဆးဆိုင္မ်ားတြင္
ေဆးဝယ္ခိုင္းသည္။ ေဆးမဝယ္ႏိုင္ေသာ လူနာမ်ား မတိမ္းပါးသင့္ပဲ တိမ္းပါးရသည္။ ေက်ာင္းမ်ားသို႔ ခ်ေပးေသာ
ပညာေရးဘတ္ခ်က္မ်ား
အလွဴေငြစသည္မ်ားေပၚလာသည္။
မလံုေလာက္၍
မေပးႏိုင္သူ
ေက်ာင္းမ်ားတြင္
မိဘမ်ား၏
ေက်ာင္းအပ္ႏွံခမ်ား၊
သားသမီးမ်ား
ပညာငတ္ရသည္။
သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရးစနစ္မ်ားတြင္ ပံ့ပိုးမွဳအားနည္းျခင္းေၾကာင့္ လုပ္ငန္းခြင္ႏွင့္ ေဝးေသာ ေနရာမ်ားတြင္ ေနသူမ်ား
အလုပ္ခြင္သို႔
မေရာက္ႏိုင္ၾကပါ။
ေရာက္ႏိုင္သူမ်ားမွာလဲ
စရိတ္ၾကီးမားေသာေၾကာင့္
လက္က်န္ဝင္ေငြနည္းသည္။ အလုပ္လက္မဲ့ျပႆနာမ်ားၾကီးထြားလာရသည္။ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ႏွင့္
နီးစပ္သူမ်ားကသာ
လုပ္ငန္းျပိဳင္ဆိုင္မွဳ
အားနည္းျပီး၊
လက္ဝါးၾကီးအုပ္မွဳမ်ားက
ေပါင္းစပ္လိုက္ေသာအခါတြင္ကား
လုပ္ငန္းအေရအတြက္
ေလ်ာ့နည္းသြားသည္။
အလုပ္သမားေလွ်ာ့ခ်မွဳမ်ားျဖစ္သည္။
(crime
အလုပ္လက္မဲ့ျပႆနာမ်ားျပားလာသည္ႏွင့္အမွ်
ရာဇဝတ္မွဳ
rates) မ်ားထူေျပာလာသည္။ ‘တလိမ္၊ ႏွစ္လိ္မ္ေပြလိမ္ရွဳပ္တယ္၊ လူညာၾကီးေပါ့ကြယ္’ဟုပင္
ဆိုရမည္လား။ တိုင္းျပည္တိုးတက္ေရးလုပ္ေနသည္ဆိုကာ လူထုအား ညာေနေသာ စစ္အစိုးရေၾကာင့္ စီးပြားေရး၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ လူမွဳေရး က႑မ်ား ဘဲဥအစရွာမရ ရွဳပ္ေထြးကုန္ေနသည္ကေတာ့ အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။
ခ်ဳပ္၍ဆိုရေသာ္
‘က်ည္ဆံေတြတိုး၊
ယေန႔ေခတ္ဤကာလမ်ိဳးအား
‘
ေသနတ္မ်ိဳးစံု၊ ဆီကိုေရခ်ိဳး၊
လက္နက္ေတာင္လိုပံု’၍ ေဆးရိုးမီးလွံဳ၊
စပါးေတာင္လိုပံု’
ေျပာင္းလဲပစ္ရန္မွာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ျဖဳတ္ခ်ေရး မွတပါး အျခားမရွိပါေၾကာင္း။
ခင္မမမ်ိဳး
စားစရာမရွိေသာ ကာလသို႔
Related Documents
Military Expenditures And Economic Policy
April 2020 18
Military Policy
December 2019 11
Military Pay And Allowances Policy
December 2019 14
