Lucifers

Lucifers Het is weer tijd voor onbezonnen acties, dus ik dacht: laat ik van dit stukje nou eens echt een onbezonnen actie maken. En aan komen zakken met lucifers. Maar waar ga je het dan over hebben? Ik kan natuurlijk helemaal gaan uitleggen hoe lucifers gemaakt worden, maar dan wordt het een heel ingewikkeld verhaal, en ik heb geen scheikunde in m’n profiel. Voor het productieproces verwijs ik je dan ook graag door naar de firma De Zwaluw in Valkenswaard, of de firma Svalan Säkerhets Tändstickor in Uddevalla, Zweden. Deze twee namen zijn hetzelfde merk, svalan betekent namelijk niks meer dan zwaluw, en säkerhets tändstickor zijn veiligheidslucifers. Over die veiligheidslucifers kan ik wel iets vertellen: Er wordt altijd beweerd dat lucifers zijn uitgevonden in China. Dat klopt wel zo ongeveer, het principe van de lucifer die je moet afstrijken om een vlam te krijgen is rond 577 in China bedacht. Veel minder mensen weten, dat de lucifer zoals wij die kennen, eigenlijk stiekem een veiligheidslucifer is en helemaal geen gewone lucifer. Op deze veiligheidslucifers werd in 1844 patent gevraagd, dus vlak daarvoor zijn ze uitgevonden, door de Zweedse scheikundige (of chemicus, net wat je wilt) Gustaf Erik Pasch. Hij bedacht, dat de lucifers zoals de Chinezen ze hadden uitgevonden wel handig waren, maar niet veilig. Je hoefde ze alleen maar langs iets ruws te halen en ze vatten vlam. Praktisch voorbeeldje: even flink schudden en het doosje vliegt in de fik. Later kwamen er nog andere soorten: bijvoorbeeld de dompellucifer van de Fransman J. Chancel. Klein probleempje: zwavelzuur is niet zulk lekker spul. Steek je vingers erin en na een paar uurtjes zijn ze opgelost. Deze oplossingen waren dus allemaal niet erg veilig, terwijl ze juist de veiligheid van de eerste strijklucifers wilden verhogen. Dit inspireerde onze Gustaf Erik. Zijn oorspronkelijke lucifers ontvlamden door de reactie van kaliumchloraat en zwavel, maar door de steeds strengere milieueisen is de zwavel nu vervangen door een ijzerfosforverbinding, die uiteenvalt in ijzeroxide en fosfaat. IJzeroxide ken je, dit vormt samen met water de welbekende oranje-rood-bruine roestlaag op verscheidene fietskettingen in dit natte kikkerlandje. Fosfaten komen onder andere voor in kunstmest. In Europa zie je lucifers meestal in een doosje, met aan twee kanten van dat doosje een strijkvlak. In de Verenigde Staten is dat anders. Daar worden lucifers gemaakt van karton, en geleverd in boekjes, waar je ze dan uit moet scheuren. In deze boekjes staat vaak reclame, om de kosten terug te brengen. Je scheurt als het ware deze reclame in reepjes om de kachel aan te maken. Wat dat betreft is dat hier niet zo veel anders… Ook leuk om te vermelden: Er bestaan speciale lucifers, met een geurtje, o.a. brandewijn en whiskey. Werkt volgens hetzelfde principe als lijmsnuiven… Maar nu de naam lucifer; nu wordt het pas leuk.

In het Oud-Nederlands kenden de mensen best andere woorden voor lucifers dan lucifers. Bijvoorbeeld zwavelstokjes of vuurstokjes. In Groot-Brittannië kwamen deze houtjes voor het eerst op de markt als Lucifer Matches. Daar komt de Nederlandse naam lucifer vandaan. De Engelsen hadden het weer van het Latijn. Lucifer betekent in het Latijn “Lichtbrenger”. Maar er zit een raar bijsmaakje aan deze naam: Lucifer is, volgens sommige mensen, ook de naam van een ander iets, namelijk de duivel. Iedere keer dat ik lucifer heb gezegd, had ik dus net zo goed “hel en verdoemenis” kunnen roepen. Volgens hen, want het is helemaal niet zo obvious dat Satan, de duivel en Lucifer dezelfde “persoon” zijn. Laten we daar voor het gemak toch maar eventjes vanuit gaan. Het verhaal gaat, dat de engel Lucifer te trots was om de macht van God te erkennen. Daarom werd hij uit de hemel in de hel gegooid, vandaar ook de naam de “gevallen engel”, die je weer terug ziet in moderne metalsongs. Hoe klein kan de wereld zijn. In de oude Hebreeuwse geschriften wordt deze duivel “Satan” genoemd, wat tegenstander betekent. Vanaf het moment dat Satan in de hel is aanbeland, probeert hij aan één stuk door God dwars te zitten. En daarmee ook de aarde en de mensen, want die zijn gemaakt door God. De enigen die hem bezig houden zijn zijn wraakgevoelens. Sommigen beweren, dat de slang die Adam en Eva overhaalde de appel te eten, Satan in een andere gedaante was. Veel meer dan beweringen zijn het niet, want de Bijbel zegt eigenlijk niks over deze onderwerpen. Alle informatie komt uit enkele woordjes uit die grote lange Bijbel, en uit oude geschriften uit die tijd. Veel mensen geloven dan ook niet in dit verhaal van de gevallen engel. Wie wel in dit verhaal geloven, zijn de aanhangers van de Church of Satan. Dit is een groepering die in 1966 is opgericht door ene meneer La Vey. Wil je hier meer informatie over, dan verwijs ik je door naar Wikipedia. Bronnen: Wikipedia http://www.theosofie.net/sunrise/sunrise1997/mrtapril1997/lucifer.html Aan die laatste heb ik veel gehad, ik kan hem bij iedereen aanbevelen. Deze bron heeft mij een heel helder inzicht gegeven in het verhaal rond de duivel. Door Chris