Bazen Nim deitutako neska bat,eta iglu batean bizi zen, Artikoan.10 urte zituen eta asko gustatzen zitzaizkion artikoko animaliak, batez ere, hartz polarrak. Nimek hartz polar bat eduki nahi zuen maskota bezala.Artikoko mendi batean zegoela, izotzezko eraikin erraldoi bat ikusi zuen, eta hara habiatu zen. Izotzezko eraikin erraldoian sartu zen eta han gauza harrigarria batez konturatu zen:izotzezko liburutegi batean zegoen!Dena izotzez eginda zegoen: apalak,mahaiak,aulkiak …
HAU ELUR DA
Liburuen azalak ere! Nimek liburu bat irakurri nahi zuen, eta orduan mahai batean zegoen neska bateri galdetu zion: -Liburu bat irakurri dezaket? -Bai, noski, etxera eraman ahal duzu eta guzti, baina hilabete batean ekarri beharko duzu-erantzun zion neskak. Nimek liburu bat aukeratu zuen eta etxera joan zen poz-pozik.”HARTZ POLARRAK” izenburua zuen liburuak.Liburua irakurtzen bukatu zuenean, liburutegira joan eta liburu berri bat hartu zuen, “ARTIKO ANIMALIAK”.Liburu hori liburutegira eraman nahi zuenean…, ez zuen aurkitzen! Bere iglu osoa goitik behera begiratu zuen baina ez zen agertzen.
Kanpora irten zen eta hartz polarren familia bat ikusi zuen eta bere liburua hartz polar txikiaren ahoan zegoen! Liburua liburutegira bueltatu behar zuen laster. Hartz txikiari liburua kendu zion, baina hartz txikiaren ama haserretu egin zen eta Nimeri jenio txarrez begiratu zion. Momentu horretan gauza harrigarri bat gertatu zen. Hartz polar txikia Nim defenditu zuen! Hartz polar ama eta beste kume
handiagoa joan egin ziren, hartz txikia abandonatuta tusita. Orduan Nim hartz polarra etxera eraman zuen inoiz baino pozago. Nimek Elur deitu zion bere maskotari. Ostiralero bisitatzen zuten liburutegia liburu berriak ateratzeko, eta Nim eta Elur lagun minak egin ziren.
NIM ETA ELUR
LEYRE ETA AINHOA