Gozidehyi Az Divane Shah Neamatollah Vali

‫دﻳﻮان ﺷﺎه ﻧﻌﻤﺖ اﷲ وﻟﻲ‪ ، ‬ﭘﻴﺮ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﺣﺎﻓﻆ ﻛﻪ در ﻣﻮردش ﺳﺮوده اﺳﺖ‬ ‫آﻧﺎن ﻛﻪ ﺧﺎك را ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻛﻴﻤﻴﺎ ﻛﻨﻨﺪ‬ ‫آﻳﺎ ﺑﻮد ﻛﻪ ﮔﻮﺷﻪ ﭼﺸﻤﻲ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻛﻨﻨﺪ؟‬ ‫دﻳﻮاﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﻤﺎﻣﻲ ﻧﺴﺨﻪ ﻫﺎي ﭼﺎﭘﻲ آن ﭼﻪ ﻗﺒﻞ از اﻧﻘﻼب اﺳﺘﻌﻤﺎري و ﭼﻪ ﭘﺲ از‬ ‫آن ﺳﺎﻧﺴﻮر و ﺗﺤﺮﻳﻒ ﺷﺪه اﺳﺖ وﺗﻨﻬﺎ ﻧﺴﺨﻪ ﺧﻄﻲ آن ﻣﻌﺘﺒﺮ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ‬ ‫ﺑﺨﺸﻬﺎﻳﻲ از آن دﺳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﻳﻢ‬ ‫ﻗﺪرت ﻛﺮدﮔﺎر ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ*** ﺣﺎﻟﺖ روزﮔﺎر ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‬ ‫از ﻧﺠﻮم اﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﻧﻤﻲ ﮔﻮﻳﻢ***ﺑﻠﻜﻪ از ﻛﺮدﮔﺎر ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‬ ‫ازﺳﻼﻃﻴﻦ ﮔﺮدش دوران***ﻳﻚ ﺑﻪ ﻳﻚ را ﺳﻮار ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‬ ‫از ﺑﺰرﮔﻲ ورﻓﻌﺖ اﻳﺸﺎن***ﺻﻔﻮي ﺑﺮﻗﺮارﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‬ ‫آﺧﺮﭘﺎدﺷﺎﻫﻲ ﺻﻔﻮي***ﻳﻚ ﺣﺴﻴﻨﻲ ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ ‪-‬ﺷﺎه ﺳﻠﻄﺎن ﺣﺴﻴﻦ‬ ‫ﻧﺎدري در ﺟﻬﺎن ﺷﻮد ﭘﻴﺪا***ﻗﺎﻣﺘﺶ اﺳﺘﻮار ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‬ ‫آﺧﺮ ﻋﻬﺪ ﻧﻮﺟﻮاﻧﻲ او***ﻗﺘﻞ اوآﺷﻜﺎر ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‬ ‫ﺷﻬﺮﺗﺒﺮﻳﺰراﭼﻮﻛﻮﻓﻪ ﻛﻨﻨﺪ***ﺷﻬﺮ ﻃﻬﺮان ﻗﺮار ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‬ ‫ازﺷﻬﻨﺸﺎه ﻧﺎﺻﺮاﻟﺪﻳﻦ ﺷﺎه***ﺷﻴﻮﻧﻲ ﺑﻴﻢ دار ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‬ ‫درﺷﺐ ﺷﻨﺒﻪ ﻣﺎه ذﻳﻘﻌﺪه***ﺗﻦ او ﺑﺮﻛﻨﺎرﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‬ ‫ﺑﻌﺪ از آن ﺷﻪ ﻣﻈﻔﺮاﻟﺪﻳﻦ را***ﺗﻮﺑﺪان ﺑﺮﻗﺮار ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‬ ‫ﺷﻪ ﭼﻮ ﺑﻴﺮون رود زﺟﺎﻳﮕﻬﺶ***ﺷﺎه دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‪-‬رﺿﺎﺷﺎه‬ ‫ﻧﻮﺟﻮاﻧﻲ ﻣﺜﺎل ﺳﺮو ﺑﻠﻨﺪ***رﺳﺘﻤﺶ ﺑﻨﺪه وارﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‬ ‫ﭼﻮن ﻓﺮﻳﺪون ﺑﻪ ﺗﺨﺖ ﺑﻨﺸﻴﻨﺪ***ﭘﺴﺮاﻧﺶ ﻗﻄﺎر ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‬ ‫ﭼﻮن دو ده ﺳﺎل ﭘﺎدﺷﺎﻫﻲ ﻛﺮد***ﺷﻬﻴ‪‬ﺶ را ﺗﺒﺎه ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‬ ‫ﺑﻌﺪ از آن ﺷﺎﻫﻲ از ﻣﻴﺎن ﺑﺮود***دوﻟﺘﻲ ﭘﺎﻳﺪار ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‪-‬آﻏﺎز ﺣﻜﻮﻣﺖ دﺟ‪‬ﺎل‬ ‫ﻗﺼﻪ اي ﺑﺲ ﻏﺮﻳﺐ ﻣﻲ ﺷﻨﻮم***ﻏﺼﻪ اي در دﻳﺎر ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‬ ‫ﺷﻮروﻏﻮﻏﺎي دﻳﻦ ﺷﻮدﭘﻴﺪا***ﺳﺮﺑﺴﺮ ﻛﺎرزارﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‬

‫ﻏﺎرت وﻗﺘﻞ ﻣﺮدم اﻳﺮان***دﺳﺖ ﺧﺎرج ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‬ ‫ﻛُﻬﻨﻪ رﻧﺪي ﺑﻪ ﻛﺎرِاﻫﺮﻳﻤﻨﻲ***اﻧﺪراﻳﻦ روزﮔﺎر ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‬ ‫رﻧﮓ ﻳﻚ ﭼﺸﻢ او ﺑﻪ رﻧﮓ ﻛﺒﻮد***ﺧﺮي ﺑﺮ ﺧﺮ ﺳﻮار ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‬ ‫ﻫﺮ ﻗﺪم از ﺧﺮش ﺑﻮد ﻣﻴﻠﻲ***دور ﮔﺮدون ﻏﺒﺎر ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‬ ‫ﻟﺸﮕﺮاو ﺑﻮد زاﺻﻔﺎﻫﺎن***ﻫﻢ ﻳﻬﻮد و ﻣﺠﺎر ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‪-‬ﻳﻬﻮد ﻛﻨﺎﻳﻪ از ﺑﺪدﻳﻦ‬ ‫ﻣﺘّﺼﻒ ﺑﺮ ﺻﻔﺎت ﺳﻠﻄﺎن اﺳﺖ***ﻟﻴﻚ ﻣﻦ ﮔﺮگ وار ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‬ ‫ﻛﺎروﺑﺎرزﻣﺎﻧﻪ واروﻧﻪ***ﻗﺤﻂ ‪ ،‬ﻫﻢ ﻧﻨﮓ و ﻋﺎر ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‬ ‫ﻋﺪل واﻧﺼﺎف در زﻣﺎﻧﻪ او***ﻫﻤﭽﻮ ﻫﻴﻤﻪ ﺑﻪ ﻧﺎر ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‬ ‫در زﻣﺎﻧﺶ وﻓﺎ وﻋﻬﺪ درﺳﺖ***ﻫﻤﭽﻮ ﻳﺦ درﺑﻬﺎرﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‬ ‫ﺑﺲ ﻓﺮوﻣﺎﻳﮕﺎن ﺑﻲ ﺣﺎﺻﻞ***ﺣﺎﻣﻞ ﻛﺎروﺑﺎرﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‬ ‫ﻣﺬﻫﺐ ودﻳﻦ ﺿﻌﻴﻒ ﻣﻲ ﻳﺎﺑﻢ***ﻣ‪‬ﺒﺘﺪع اﻓﺘﺨﺎر ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‬ ‫ﻇﻠﻢ ﭘﻨﻬﺎن ‪ ،‬ﺧﻴﺎﻧﺖ وﺗﺰوﻳﺮ***ﺑﺮ اﻋﺎﻇﻢ ﺷﻌﺎرﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‬ ‫ﻇﻠﻤﺖ ﻇﻠﻢ ﻇﺎﻟﻤﺎن دﻳﺎر***ﺑﻴﺤﺪ وﺑﻲ ﺷﻤﺎرﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‬ ‫ﻣﺎه را روﺳﻴﺎه ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ***ﻣﻬﺮ را دل ﻓﻜﺎر ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‬ ‫دوﻟﺖِ ﻣﺮد وزن رود ﺑﻪ ﻓﻨﺎ***ﺣﺎل ﻣﺮدم ﻓﻜﺎر ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‬ ‫اﻧﺪﻛﻲ دﻳﻦ اﮔﺮ ﺑﻮد آن روز***در ﺣﺪ ﻛﻮﻫﺴﺎر ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‬ ‫ﺟﻨﮓ وآﺷﻮب و ﻓﺘﻨﻪ وﺑﻴﺪاد***ازﻳﻤﻴﻦ وﻳﺴﺎر ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‬ ‫در ﺧﺮاﺳﺎن و ﻣﺼﺮ وﺷﺎم و ﻋﺮاق***ﻓﺘﻨﻪ و ﻛﺎرزار ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‬ ‫دور اﻳﺸﺎن ﺗﻤﺎم ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ***ﻟﺸﮕﺮي را ﺳﻮار ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‬ ‫ﻧﺎﻳﺐ ﻣﻬﺪي آﺷﻜﺎر ﺷﻮد***ﺑﻠﻜﻪ ﻣﻦ آﺷﻜﺎر ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‬ ‫ﺳﻴﺪي را ز ﻧﺴﻞ آل ﺣﺴﻦ***ﺳﺮوري را ﺳﻮار ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‬ ‫ﺟﻨﮓ او در ﻣﻴﺎن اﻓﻐﺎن اﺳﺖ***ﻟﺸﮕﺮش ﺑﻴﺸﻤﺎر ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‬ ‫ﭘﺎدﺷﺎﻫﻲ ﺗﻤﺎم داﻧﺎﻳﻲ***ﺳﺮوري ﺑﺎوﻗﺎر ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‬ ‫ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺟﻨﺎب ﺣﻀﺮت او***ﺳﺮ ﺑﺴﺮ ﺗﺎﺟﺪار ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‬

‫ﺗﺎ ﭼﻬﻞ ﺳﺎل اي ﺑﺮادر ﻣﻦ***دور آن ﺷﻬﺮﻳﺎر ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‪ -‬ﻣﻨﻈﻮر ﺑﻪ ﺧﺎﺗﻤﻪ رﺳﺎﻧﻴﺪن ﭼﻬﻞ‬ ‫ﺳﺎل دﺟﺎل اﺳﺖ ﻗﺒﻞ ازﻇﻬﻮر‬ ‫ﺑﻌﺪ از آن ﺧﻮد اﻣﺎم ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد***ﻛﻪ ﺟﻬﺎن را ﻣﺪار ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‬ ‫ﺻﻮرت و ﺳﻴﺮﺗﺶ ﭼﻮ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ***ﻋﻠﻢ و ﺣﻠﻤﺶ ﺷﻌﺎر ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‬ ‫ﺟﻨﮓ ﺳﺨﺘﻲ ﺷﻮد ﺗﻤﺎم ﺟﻬﺎن***ﻛﻮه وﺻﺤﺮا ﺗﺒﺎه ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‪-‬ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﻲ ﺳﻮم‬ ‫ﻣﺮدﻣﺎن ﺟﻬﺎن ز دﺧﺖ و ﭘﺮي***ﺟﻤﻠﮕﻲ در ﻓﺮار ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‬ ‫ﻣﺮ ﻣﺴﻴﺢ از ﺳﻤﺎ ﻓﺮود آﻳﺪ***ﮔﻮر دﺟﺎل زار ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‪-‬آن ﺣﻀﺮت ﺷﺮﻳﺮﺗﺮﻳﻦ ﻛﺎﻓﺮان را‬ ‫ازﮔﻮرﺑﻴﺮون ﻣﻲ ﻛﺸﺪ‬ ‫ﻣﻬﺪي وﻗﺖ و ﻋﻴﺴﻲِ دوران***ﻫﺮ دو را ﺷﻬﺴﻮار ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‬ ‫ﻗﺎﻳﻢ ﺷﺮع آل ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ***ﺑﻪ ﺟﻬﺎن آﺷﻜﺎر ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‬ ‫از ﻛﻤﺮﺑﻨﺪ آن ﺳﭙﻬﺮ وﻗﺎر***ﺗﻴﻎ ﭼﻮن ذوﻟﻔﻘﺎر ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‬ ‫ﺳﻮي ﻣﺸﺮق زﻣﻴﻦ ﻃﻠﻮع ﻛﻨﺪ***ﻗﺘﻞ دﺟﺎل زار ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‬ ‫دﻳﻦ ودﻧﻴﺎازاوﺷﻮد ﻣﻌﻤﻮر***ﺧﻠﻖ ازاوﺑﺨﺘﻴﺎرﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‬ ‫ﻫﻔﺖ ﺑﺎﺷﺪ وزﻳﺮﺳﻠﻄﺎﻧﻢ***ﻫﻤﻪ راﻛﺎﻣﻜﺎر ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‬ ‫ﻋﺎﺻﻴﺎن از اﻣﺎم ﻣﻌﺼﻮﻣﻢ***ﺧﺠﻞ و ﺷﺮﻣﺴﺎرﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‬ ‫ﮔﺮگ ﺑﺎﻣﻴﺶ ‪،‬ﺷﻴﺮﺑﺎ آﻫﻮ***در ﭼﺮا ﺑﺮﻗﺮارﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‬ ‫در أﻟﻒ وﺛﻼﺛﻴﻦ دوﻓﺮان ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ***وز ﻣﻬﺪي ودﺟﺎل ﻧﺸﺎن ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ ‪ -‬أﻟﻒ وﺛﻼﺛﻴﻦ‬ ‫=ﺳﺎﻟﻬﺎي ﻫﺰاروﺳﻴﺼﺪ ﻫﺠﺮي‬ ‫دﻳﻦ ﻧﻮع دﮔﺮ ﮔﺮدد و اﺳﻼم دﮔﺮ***اﻳﻦ ﺳﺮِ ﻧﻬﺎن اﺳﺖ ﻋﻴﺎن ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‬

‫ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎي ﻇﻬﻮر‬ ‫ﭘﺪﻳﺪ آﻣﺪن دود در ﺟﻬﺎن‪-‬ﻇﻬﻮر دﺟﺎل دراﻳﺮان‪-‬ﻇﻬﻮر داﺑﺔ اﻻرض)ﻗﺪرﺗﻲ ﺑﻼ ﻣﻨﺎزع در‬ ‫زﻣﻴﻦ(‪-‬ﺧﺮوج ﻳﺎﺟﻮج و ﻣﺎﺟﻮج ﮔﺮوﻫﻲ وﺣﺸﻲ از ﻣﻴﺎن ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن‪-‬ﺷﺎﻳﺪ اﻟﻘﺎﻋﺪه‪-‬ﺻ‪‬ﻴﺤِﻪ‬ ‫آﺳﻤﺎﻧﻲ ‪-‬ﻋﻼﻳﻤﻲ در ﺧﻮرﺷﻴﺪ وﻣﺎه‬

‫ﺗﻐﻴﻴﺮات ﺷﺪﻳﺪ ﺟﻮي)ﭘﻴﺎﻣﺪ ﮔﺮﻣﺎﻳﺶ زﻣﻴﻦ در اﺛﺮ اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻮﻧﻮﻛﺴﻴﺪﻛﺮﺑﻦ(‪-‬ﺧﺸﻜﺴﺎﻟﻲ‬ ‫وﻗﺤﻄﻲ ﻓﺮاﮔﻴﺮ)ﻣﻮﻣﻦ روزي ﭼﻨﺪ ﺑﺎر آرزوي ﻣﺮگ ﻛﻨﺪ از اﻳﻨﻜﻪ ﻣﻲ ﺑﻴﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﺮدﻣﺎن ﺑﺮ‬ ‫ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺣﻤﻠﻪ ﺑﺮﻧﺪ و ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ را ﻣﻲ ﺧﻮرﻧﺪ(‪-‬ﻗﻴﺎم ﻳﻤﺎﻧﻲ‪-‬ﻛﻮدﺗﺎي ﺳﻔﻴﺎﻧﻲ در ﺳﻮرﻳﻪ‪-‬ﺟﻨﮓ‬ ‫ﺟﻬﺎﻧﻲ ﺳﻮم)ﺑﻪ ﻗﻮل اﻣﺎم ﺻﺎدق ﻗﺒﻞ از ﻇﻬﻮرﻣﻨﺠﻲ‪،‬ﻗﺪرﺗﻬﺎي ﺑﺰرگ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ را ﺗﻘﺮﻳﺒﺎٌ از ﺑﻴﻦ‬ ‫ﻣﻲ ﺑﺮﻧﺪ(‪-‬ﻫﺮج و ﻣﺮج وآﺷﻮب‪-‬آﺗﺸﻔﺸﺎﻧﻬﺎ‪،‬ﻃﻮﻓﺎﻧﻬﺎ و زﻟﺰﻟﻪ ﻫﺎي ﻋﻈﻴﻢ‪-‬ﺷﻴﻮع ﮔﺴﺘﺮده‬ ‫ﺑﻴﻤﺎرﻳﻬﺎي ﻣﺴﺮي وﻛﺸﻨﺪه‪-‬ﺧﻮف در ﻋﺮاق‪-‬ﺟﻨﮓ داﺧﻠﻲ در اﻳﺮان وﻗﺘﻞ ﻋﺎم روﺣﺎﻧﻲ ﻧﻤﺎﻳﺎن‬ ‫ﻧﺎﺑﻮدي ﻛﺎﻣﻞ ﻳﺎ ﻋﺬاب ﺷﺪﻳﺪ ﻛﻠﻴﻪ ﺷﻬﺮﻫﺎي ‪-‬ﺣﺎﻛﻢ ﺑﺮاﻳﺮان وﺳﭙﺎﻫﻴﺎن آﻧﺎن‬ ‫زﻣﻴﻨﻪ ﺳﺎزان (ﺟﻬﺎن)ﻗﺮآن(وزﻟﺰﻟﻪ ﻣﻬﻴﺐ ﺗﻬﺮان‪-‬ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺣﻜﻮﻣﺘﻲ از ﻧﻴﻜﻮﻛﺎران دراﻳﺮان‬ ‫ﻇﻬﻮر‪-‬ﺣﺪﻳﺚ ﻧﺒﻮي‪:‬ﭼﻮن اﻳﺸﺎن ﻗﻴﺎم ﻛﻨﻨﺪ ﺑﺎ ﭘﺮﭼﻢ ﻫﺎي ﺳﻴﺎه از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺮاﺳﺎن; ﺧﻮد راﺑﻪ‬ ‫آﻧﺎن ﺑﺮﺳﺎﻧﻴﺪ ﺣﺘﻲ اﮔﺮ ﺑﺎ ﮔﺬر ازروي ﺑﺮف ﺑﺎﺷﺪ(‪-‬ﻫﺮﻳﻚ از ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻴﺮي ﺑﺮاي ﻇﻬﻮر ﻣﻨﺠﻲ‬ ‫ذﺧﻴﺮه ﻛﻨﺪ‪-‬ﻗﺘﻞ ﻣﻠﻚ ﻋﺒﺪا‪...‬درﻣﺎه ذي اﻟﺤﺠﻪ‪ -‬ﻫﺮﻛﺲ ﺑﺮاي ﻣﻦ ﻗﺘﻞ اﻣﻴﺮ‬ ‫ﻋﺒﺪا‪...‬راﺗﻀﻤﻴﻦ ﻛﻨﺪ‪،‬ﻇﻬﻮرﻣﻬﺪي را ﺑﺮاﻳﺶ ﺗﻀﻤﻴﻦ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ‪-‬اﻣﺎم ﺻﺎدق ع‪-‬از ﺑﻴﻦ رﻓﺘﻦ‬ ‫آﻣﺮﻳﻜﺎ و ﻓﺘﺢ اﺳﺮاﻳﻴﻞ ﺗﻮﺳﻂ زﻣﻴﻨﻪ ﺳﺎزان ﻇﻬﻮر)ﻛﺎر در ﺳﺮزﻣﻴﻨﻬﺎي اﺷﻐﺎﻟﻲ ﺑﻪ ﺟﺎﻳﻲ رﺳﺪ‬ ‫ﻛﻪ ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ از زﻳﺮ ﺳﻨﮓ ﻳﻬﻮدي ﺑﻴﺮون ﻛﺸﻨﺪ‪(...‬ه‬ ‫آن ﻫﻨﮕﺎم ﻛﻪ ﭘﺎره اي از ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎي ﭘﺮوردﮔﺎرآﺷﻜﺎر ﺷﻮد‪،‬ﻧﻔﺴﻲ را اﻳﻤﺎن آوردن ﺳﻮد‬ ‫ﻧﺪﻫﺪ‪.‬وﻧﻪ ﻧﻔﺴﻲ را ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم اﻳﻤﺎن‪،‬ﻛﺎرﻧﻴﻜﻲ اﻧﺠﺎم ﻧﺪاده ﺑﺎﺷﺪ‪-‬ﻗﺮآن‬ ‫ﭘﻴﺸﮕﻮﻳﻴﻬﺎي اﻧﺠﻴﻞ درﻣﻮرداﻳﺮان‬ ‫وﻋﺪه ﻫﺎي ﻋﺬاب‪-1:‬ﻣﺎﻳﻪ ﻗﻮ‪‬ت اﻳﺸﺎن را ﺧﻮاﻫﻢ ﺷﻜﺴﺖ‪-2.‬در ﭼﻬﺎرﮔﻮﺷﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﭘﺮاﻛﻨﺪه‬ ‫ﺷﺎن ﺧﻮاﻫﻢ ﺳﺎﺧﺖ‪-3.‬اﻳﺸﺎن را ﻣﺸﻮش وﻣﻀﻄﺮب ﺧﻮاﻫﻢ ﺳﺎﺧﺖ‬ ‫وﻋﺪه ﻫﺎي ﻧﻴﻚ‪-1:‬ﺗﺨﺖ ﺧﻮد را دراﻳﺮان ﻗﺮار ﺧﻮاﻫﻢ داد‪-2.‬ﺳﺮوران و ﺣﻜﻤﺮاﻧﺎﻧﺸﺎن را‬ ‫ﻫﻼك ﺧﻮاﻫﻢ ﺳﺎﺧﺖ‪-3.‬اﺳﻴﺮاﻧﺸﺎن را ﺑﺎز ﺧﻮاﻫﻢ آورد‬ ‫ﭘﻴﺸﮕﻮﻳﻴﻬﺎي زرﺗﺸﺖ‬ ‫ﺟﺎﻣﺎﺳﺐ ﻧﺎﻣﻪ‪ :‬ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﻋﺮب آﺧﺮﻳﻦ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﺑﺎﺷﺪ‪.‬دﻳﻦ اواﺷﺮف ادﻳﺎن ﺑﺎﺷﺪوﻛﺘﺎب‬ ‫اوﺑﺎﻃﻞ ﮔﺮداﻧﺪﻫﻤﻪ ي ﻛﺘﺎﺑﻬﺎرا‪.‬ازﻓﺮزﻧﺪان آن ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﺟﻬﺎن ﻛﺴﻲ ﭘﺎدﺷﺎه ﺷﻮد دردﻧﻴﺎﺑﻪ‬

‫ﺣﻜﻢ ﻳﺰدان ﻛﻪ ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ آﺧﺮ آن ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺑﺎﺷﺪ‪...‬وﻇﻬﻮراودرآﺧﺮاﻟﺰﻣﺎن ﺑﺎﺷﺪ‪...‬وﻫﻤﻪ ﺟﻬﺎن‬ ‫راﻳﻚ دﻳﻦ ﻛﻨﺪ وﻓﻘﺮ را رﻳﺸﻪ ﻛﻦ ﻛﻨﺪ وﻫﻤﻪ ﻣﺮدم ﺟﻬﺎن را ﻫﻢ ﻓﻜﺮوﻫﻤﮕﻔﺘﺎر وﻫﻢ ﻛﺮدار‬ ‫ﻧﻤﺎﻳﺪ‬ ‫زرﺗﺸﺖ ﻧﺎﻣﻪ‪:‬زرﺗﺸﺖ از اﻫﻮراﻣﺰدا از ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ اﻳﺮان درآﺧﺮاﻟﺰﻣﺎن ﻣﻲ ﭘﺮﺳﺪ‪.‬اﻫﻮراﻣﺰدا‬ ‫اﺑﺘﺪا ازﻳﻚ دوره ﺳﻴﺎه وﭘﺮ ﻣﺼﻴﺒﺖ ﭼﻴﺮﮔﻲ ﺷﻴﻄﺎن ودﻳﻮﺑﺮ اﻳﺮان ﻳﺎد ﻣﻲ ﻛﻨﺪ وﺳﭙﺲ ﻧﻮﻳﺪ‬ ‫ﻇﻬﻮر ﺳﻮﺷﻴﺎﻧﺲ را ﻣﻲ دﻫﺪ‪...:‬درﭘﺎﻳﺎن ﻫﺰاره ﻓﺮﺷﺘﻪ ﻣﻮﻛﻞ ﺑﺮزﻣﻴﻦ ﮔﻨﺠﻬﺎي ﻓﺮاوان درزﻳﺮ‬ ‫ﻣﺮدم ﺳﻴﺎه زﻣﻴﻦ اﻳﺮان راﻫﻮﻳﺪاﻣﻲ ﻛﻨﺪ)ﻧﻔﺖ(‪».‬دﻳﻮﻛﻴﻦ «ﻇﺎﻫﺮﻣﻲ ﺷﻮد‪-‬دﺟﺎل‪-‬وﺗﻤﺎﻣﻲ‬ ‫ﭘﻮش ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ‪.‬ﻛﻢ آﺑﻲ وﺧﺸﻜﺴﺎﻟﻲ ﻣﻲ آﻳﺪواﺑﺮﻫﺎي ﺑﺪون ﺑﺎران ﻇﺎﻫﺮﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ‪.‬ﺟﺸﻨﻬﺎي‬ ‫ﻛﻨﺎرﮔﺬاﺷﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ‪.‬ﻋﺪه اي ازﻣﺮدم اﻳﺮان آواره ﻣﻲ ﮔﺮدﻧﺪ‪.‬ﻗﺸﺮﭘﺴﺖ ﻧﻮروزوﻣﻬﺮﮔﺎن‬ ‫ﻣﺎل وﻧﻌﻤﺖ ﻓﺮاوان ﻣﻲ اﻧﺪوزﻧﺪ‪.‬ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺑﻪ ﻏﻴﺮاﻳﺮاﻧﻲ رﺳﺪ)ﺳﻴﺪِ ﻫﻨﺪي!(وآﻧﺎن ﻏﻼﻣﺒﺎره‬ ‫ﺑﺎﺷﻨﺪ وﻫﻮﺳﺒﺎز)از ﻋﺎدات ﺣﻮزوي!(‪.‬آﻧﮕﺎه ﻣﺮدم اﻳﺮان دررﻧﺞ وﻋﺬاب ﺧﻮاﻫﻨﺪ اﻓﺘﺎد‪.‬ﭼﻨﺎن‬ ‫واﻳﺮان ﻛﺎﻣﻼ وﻳﺮان ﻣﻲ رﻧﺠﻲ ﻛﻪ ﺣﺘﻲ درزﻣﺎن اﻓﺮاﺳﻴﺎب وﺿﺤﺎك ﻧﻴﺰ دﻳﺪه ﻧﺸﺪه‬ ‫ﺷﻮد‪...‬آﻧﻬﺎ ازﭘﺴﺖ ﺗﺮﻳﻦ ﻧﮋاد ﻫﺴﺘﻨﺪ‪-‬از ﺳﻴﻜﻬﺎي ﻫﻨﺪوﺳﺘﺎن!‪-‬آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻳﺎري ﺳﺤﺮوﺟﺎدو دِه‬ ‫وﻳﺮان ﻛﻨﻨﺪ وﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ راﺑﻴﺎﻻﻳﻨﺪ ودﻳﻦ وﭘﻴﻤﺎن وﺷﺎدي وراﺳﺘﻲ ﻫﺎي اﻳﺮان ﻛﻪ ﻣﻦ آﻓﺮﻳﺪم‬ ‫راازﺑﻴﻦ ﺑﺒﺮﻧﺪ ودﻳﻦ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻧﻴﺴﺘﻲ رﺳﺪ‪.‬آﻧﺎن ﻓﺮﻳﻔﺘﺎرﻫﺴﺘﻨﺪ وﺑﺪﺗﺮﻳﻦ دﻳﻦ رادارﻧﺪ‪.‬زﻳﺮا آﻧﭽﻪ‬ ‫راﻛﻪ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﻧﻜﻨﻨﺪ‪-‬ﻣﻈﺎﻫﺮﻧﻔﺎق‪.-‬ﻣﻬﺮﭘﺪرراازﭘﺴﺮوﺑﺮادرراازﺑﺮادرﺑﮕﻴﺮﻧﺪ‬ ‫درآن ﻫﻨﮕﺎم دارودرﺧﺖ ﺑﻜﺎﻫﺪوﻫﻨﺮوﻧﻴﺮوي ﻣﺮدان ﻛﻢ ﺑﺎﺷﺪ وآزرم وﺳﭙﺎس از ﻧﺎن وﻧﻤﻚ‬ ‫ﻧﺪارﻧﺪ‪.‬ﻣﺮدم اززﻧﺪﮔﻲ ﺑﻪ ﺗﻨﮓ‬ ‫آﻣﺪه وﻣﺮگ ﺧﻮﻳﺶ راازﻣﻦ ﺧﻮاﻫﻨﺪ وﺟﻮاﻧﺎن راﻫﻮاي ﺑﺎزي وراﻣﺶ از دل ﺑﺮﻧﻴﺎﻳﺪ ‪.‬ﺻﺪﻗﻪ‬ ‫ﻧﺪﻫﻨﺪ وﻣﺮدم اﻳﺮان ﺑﻪ ﺳﻮي ﺑﺎﺧﺘﺮ)ﻏﺮب(ﺗﺒﺎه ﺷﻮﻧﺪوﺑﻪ ﺳﺒﻜﻲ وآﻟﻮدﮔﻲ رﺳﻨﺪ‪.‬واﻳﻤﺎن ﺑﻪ‬ ‫ﻣﻌﺎد ﺑﺮود‪.‬زرﺗﺸﺖ ﭘﺮﺳﻴﺪ‪:‬دادار‪،‬ﭼﻪ ﻫﻨﮕﺎم دﻳﻮان ﺗﺒﺎه ﺷﻮﻧﺪ؟ ﻓﺮﻣﻮد‪:‬ﻫﺮﮔﺎه ﻧﺸﺎن ﺳﻴﺎﻫﻲ‬ ‫در ﺧﺮاﺳﺎن ﭘﻴﺪا ﺷﻮد وﻟﺸﮕﺮي از آﻧﺴﻮي آﻫﻨﮓ دﻳﻮان ﻛﻨﻨﺪ و ﻃﻲ ﺳﻪ ﺟﻨﮓ در اﻳﺮان از‬ ‫آﻧﺎن ﻛﺸﺘﺎري ﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ دﺷﻤﻨﻲ ﺗﺎ آن روز ﻧﺪﻳﺪه ﺑﺎﺷﺪ و از ﻛﺸﺘﻪ ﻫﺎﻳﺸﺎن ﭘﺸﺘﻪ‬ ‫ﺳﺎزﻧﺪ‪...‬ﺳﭙﺲ ﺳﻮﺷﻴﺎﻧﺲ ﺑﻴﺎﻳﺪ و ﺟﺸﻦ وﺳﺮور ﺑﺎ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﺑﺎﺷﺪ‬

‫ﻫﺰاره ﺳﺮ آﻳﺪ ﺑﻪ اﻳﺮان زﻣﻴﻦ***دﮔﺮﮔﻮن ﺑﻮد ﻛﺎر و ﺷﻜﻞ ﻫﻤﻴﻦ‬ ‫ﺑﻮد ﺣﻜﻤﺮاﻧﻲ آن دﻳﻮﻛﻴﻦ****ﻛﻪ دﻳﻦ ﺑﻬﻲ را زﻧﺪ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ‬ ‫ﭼﻮ آﻳﺪ ﺑﻪ ﮔﻴﺘﻲ ﻧﺸﺎن ﺳﻴﺎه***دﮔﺮﮔﻮن ﺷﻮد دﻳﻦ و آﻳﻴﻦ و راه‬ ‫ﺟﺰ آز و ﻧﻴﺎز و ﺑﺠﺰ ﺧﺸﻢ و ﻛﻴﻦ***ﻧﺒﻴﻨﻲ ﺗﻮ ﺑﺎﺧﻠﻖ روي زﻣﻴﻦ‬ ‫ﺑﺠﺰ راه دوزخ ﻧﻮرزﻧﺪ ﻫﻴﭻ***ﻧﺒﻴﻨﻲ ﻛﺴﻲ ﻛﻮ ﺑﻮد دﻳﻦ ﺑﺴﻴﺞ‬ ‫ﻧﻪ ﻧﻮروز داﻧﻨﺪ ﻧﻪ ﻣﻬﺮﮔﺎن***ﻧﻪ ﺟﺸﻦ و ﻧﻪ راﻣﺶ ﻧﻪ ﻓﺮوردﮔﺎن‬ ‫ﺑﺮآﻳﺪ ﻫﻤﻲ اﺑﺮدرآﺳﻤﺎن***ﻛﻪ ﺑﺎران ﻧﺒﺎرد ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم آن‬ ‫زﮔﺮﻣﺎي ﮔﺮم وزﺳﺮﻣﺎي ﺳﺨﺖ***ﺑﺮﻳﺰدﺑﺴﻲ ﺑﺮگ و ﺑﺎر درﺧﺖ‬ ‫ﺑﺴﻲ ﻧﻌﻤﺖ وﻣﺎل ﮔﺮدآورﻧﺪ***ﻣﺮآﻧﺮاﺑﻪ زﻳﺮ زﻣﻴﻦ ﮔﺴﺘﺮﻧﺪ‬ ‫ﻧﻴﺎﻣﺪ ﻛﺴﻲ را ﭼﻨﺎن رﻧﺞ و ﺗﺎب***ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﺿﺤﺎك و اﻓﺮاﺳﻴﺎب‬ ‫ز ﻫﺮﺟﺎﻧﺐ آﻫﻨﮓ اﻳﺮان ﻛﻨﻨﺪ***ﺑﻪ ﺳﻢ ﺳﺘﻮراﻧﺶ وﻳﺮان ﻛﻨﻨﺪ‬ ‫ﺑﭙﺮﺳﻴﺪ زرﺗﺸﺖ ﺑﺎر دﮔﺮ***ز ﻫﺮﻣﺰدادار ﭘﻴﺮوزﮔﺮ‬ ‫ﺳﻴﻪ ﺟﺎﻣﻪ را ﻛﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺷﻜﺴﺖ***ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺷﻮد دﻳﻮ ﻧﺎﻛﺎم‪ ،‬ﭘﺴﺖ‬ ‫ﻛﻪ ﺟﺎﻧﻢ ز ﺗﻴﻤﺎر ﮔﺮﻳﺎن ﺷﺪﺳﺖ***دل از اﻧﺪوه و رﻧﺞ ﺑﺮﻳﺎن ﺷﺪﺳﺖ‬ ‫اﻧﺪوه ﻣﺪار ﺑﺪو ﮔﻔﺖ دادار ﭘﺮوردﮔﺎر***ﻛﻪ اي ﻣﺮد دﻳﻦ دار‬ ‫ﭼﻮﻫﻨﮕﺎم اﻳﺸﺎن ﺷﻮد در ﺟﻬﺎن***ﭘﺪﻳﺪ آﻳﺪازﭼﻨﺪﮔﻮﻧﻪ ﻧﺸﺎن‬ ‫زﻣﻴﻦ ﺧﺮاﺳﺎن ز ﻧﻢ و ﺑﺨﺎر***ﺷﻮد ﭼﻮن ﺷﺐ داج‪،‬ﺗﺎرﻳﻚ و ﺗﺎر‬ ‫ﺑﺮآﻳﺪ ﻧﺸﺎن از ﺧﺮاﺳﺎن ﺳﭙﺎه***ﭼﻮآﻳﺪ ﺑﻪ وﻗﺖ و ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﮔﺎه‬ ‫ﻳﻜﻲ ﺷﺎه ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﻫﻨﺪوﺑﻪ ﭼﻴﻦ***ز ﺗﺨﻢ ﻛﻴﺎن اﻧﺪر آن وﻗﺖ ﻛﻴﻦ‬ ‫ﮔﺮوﻫﻴﺶ ﺷﺎﭘﻮر ﺧﻮاﻧﻨﺪ ﻧﺎم***ﺑﻴﺎﺑﺪ زﮔﻴﺘﻲ ﺑﺴﻲ ﻧﺎم وﻛﺎم‬ ‫ﻛﺸﺪﺳﻮي ﺑﻠﺦ وﺑﺨﺎرا ﺳﭙﺎه***ﻛﻨﺪ روي ﻛﺸﻮر زﻫﺮﺳﻮ ﻧﮕﺎه‬ ‫زﭘﺎرس وﺧﺮاﺳﺎن وازﺳﻴﺴﺘﺎن***ﻳﻜﻲ ﻟﺸﮕﺮآرد ﻋﺠﺐ ﺑﻴﻜﺮان‬ ‫ﺑﻪ اﻳﺮان ﺑﺒﺎﺷﺪ ﺳﻪ ﺟﻨﮓ ﺗﻤﺎم***ﺑﺴﻲ ﻛﺸﺘﻪ ﮔﺮدﻧﺪ ﻣﺮدان ﻧﺎم‬ ‫ﺷﻮد اﻫﺮﻣﻦ ﺟﻨﮓ راﭼﺎره ﮔﺮ***اُ ﺑﺎ ﻧﺮه دﻳﻮان ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮ‬

‫ﺷﻮد ﻟﺸﮕﺮ دﻳﻮ ﻧﺎﭘﺎﻳﺪار***ﺑﺴﻲ ﺧﺴﺘﻪ و ﻛﺸﺘﻪ در ﻛﺎرزار‬ ‫ﺑﻴﺎﻳﺪ ﭘﺲ آن ﻣﺮد ﻓﺮﺧﻨﺪه ﻧﺎم***ﻛﻪ ﺑﻬﺮام ﺧﻮاﻧﺪ ورا ﺧﺎص و ﻋﺎم‬ ‫ﺑﮕﻴﺮد ﺳﺮ ﺗﺨﺖ و ﺗﺎج ﺷﻬﺎن***ﺟﻬﺎن را رﻫﺎﻧﺪ از آن ﮔﻤﺮﻫﺎن‬ ‫دﻳﮕﺮﻋﻼﻳﻢ آﺧﺮاﻟﺰﻣﺎن ﺑﻪ ﻧﻘﻞ از ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﺳﻼم ص وﻣﻌﺼﻮﻣﻴﻦ‬ ‫در اﻣﺖ ﻣﻦ روزﮔﺎري آﻳﺪ ﻛﻪ درآن ﻗﺎﺗﻞ ﻧﻤﻲ داﻧﺪ ﻛﻪ ﭼﺮا ﻛﺸﺘﻪ وﻣﻘﺘﻮل ﻧﻤﻲ داﻧﺪ ﻛﻪ‬ ‫ﭼﺮا ﻛﺸﺘﻪ ﺷﺪه‪.‬ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ؟ ﻓﺮﻣﻮد‪:‬ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﻫﺮج و ﻣﺮج‪.‬ﺳﭙﺲ‬ ‫ﻓﺮﻣﻮد‪ :‬ﻗﺎﺗﻞ و ﻣﻘﺘﻮل در آﺗﺸﻨﺪ‪.‬وﺳﭙﺲ‪:‬ﺗﻮ اﮔﺮ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻲ از ﻛﺸﺘﻪ ﺷﺪﮔﺎن ﺑﺎش‬ ‫زﻛﺎت از ﻣﺴﺘﺤﻘﻴﻦ ﻗﻄﻊ ﻛﻨﻨﺪ‪.‬ﻣﺴﻜﺮات آﺷﻜﺎر ﺳﺎزﻧﺪ‪.‬ﻏﻴﺒﺖ را ﺧﻮﺷﻲ وﺷﻮﺧﻲ داﻧﻨﺪ‪.‬ﺣﺮام‬ ‫را ﻣﺒﺎح داﻧﻨﺪ‪.‬ﻧﻤﺎزرا ﺗﺎٌﺧﻴﺮ ﺑﻴﺎﻧﺪازﻧﺪ‪.‬واﻟﺪﻳﻦ را دﺷﻨﺎم دﻫﻨﺪ وﺑﻪ ﻣﺮگ آﻧﺎن ﺷﺎد‬ ‫ﺷﻮﻧﺪ‪.‬ﻫﻤﺴﺎﻳﻪ را ﺟﻔﺎ ﻛﻨﻨﺪ‪.‬ﺣﻴﺎي ﻛﻮﭼﻜﺎن ﻛﻢ ﺷﻮد‪.‬ﺑﺮادر ﺑﻪ ﺑﺮادر ﺣﺴﺪ ورزد‪.‬وﻓﺎ ﻛﻢ‬ ‫ﺷﻮد‪.‬زﻧﺎ ﻓﺮاوان ﮔﺮدد‪.‬ﻛﺒﺮ و ﻣﻨﻴ‪‬ﺖ ﭼﻮن ﺳﻢ در دﻟﻬﺎ راه ﻳﺎﺑﺪ‪.‬ﺑﻴﺪادﮔﺮي و ﺟﺮاﻳﻢ آﺷﻜﺎر‬ ‫ﮔﺮدد‪.‬ﻣﻮﻣﻨﻴﻦ ﺧﻮار وﻣﻨﺎﻓﻘﻴﻦ ﻋﺰﻳﺰ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬ﺻﻮرﺗﺸﺎن ﺻﻮرت آدﻣﻲ و دﻟﻬﺎﻳﺸﺎن دل ﺷﻴﻄﺎن‬ ‫اﺳﺖ‪.‬زﻧﺪاﻧﺒﺎﻧﺎﻧﻲ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻮد ﻛﻪ درﺧﺸﻢ ﺧﺪاي روزراﺷﺐ وﺷﺐ راروزﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ‪،‬ﻣﺒﺎدا‬ ‫ازﻫﻤﺮازان آﻧﺎن ﺑﺎﺷﻲ‪.‬ﺑﺎزارﻫﺎ ﺑﻪ ﻳﻜﺪﻳﻜﺮﻣﻨﺘﻘﻞ ﻣﻲ ﮔﺮدد‪.‬ﻗﺮآن ﻫﺎ زﻳﻨﺖ ﻣﻲ ﺷﻮد‪.‬ﻣﺴﺎﺟﺪ‬ ‫را ﻣﺜﻞ ﻣﻌﺎﺑﺪ ﻳﻬﻮدوﻛﻠﻴﺴﺎ زﻳﻨﺖ دﻫﻨﺪ‪.‬ﻣﻨﺎره ﻫﺎ را ﺑﻠﻨﺪ ﺳﺎزﻧﺪ‪.‬ﻃﻼق ﻓﺮاوان ﺷﻮد‪.‬ﻣﺮدان‬ ‫اﻣﺖ ﻣﻦ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻃﻼ ﺑﻴﺎراﻳﻨﺪ وﻟﺒﺎس اﺑﺮﻳﺸﻢ ﺑﺮﺗﻦ ﻛﻨﻨﺪ‪.‬ﻣﺮدم ﭘﺴﺖ ﻋﻤﺎرﺗﻬﺎي ﻣﺤﻜﻢ‬ ‫رﻓﻴﻊ اﻟﺒﻨﻴﺎن ﺑﺴﺎزﻧﺪ‪.‬ﻇﺮوف ﻃﻼ و ﻧﻘﺮه اﺳﺘﻌﻤﺎل ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ‪.‬رﺑﺎ را ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺑﻴﻊ ورﺷﻮه راﺑﻪ‬ ‫اﺳﻢ ﻫﺪﻳﻪ ﺣﻼل ﺷﻤﺮﻧﺪ‪.‬ﺑﻌﻀﻲ ﻣﺮدم ﺑﻪ ﮔﻮرﺳﺘﺎن رﻓﺘﻪ وآرزوي ﻣﺮگ ﻛﻨﻨﺪ‪.‬از ﺑﺮاي دﻧﻴﺎ‬ ‫ﺑﺮادران ﺧﻮدراﺑﻜﺸﻨﺪ‪.‬ﻣﺮگ ﻣﻔﺎﺟﺎت زﻳﺎد ﺷﻮد‪.‬درراﻫﻬﺎوﺷﻬﺮﻫﺎ ﻏﺎرت زﻳﺎد ﺷﻮد‪.‬ﻓﺘﻨﻪ و‬ ‫اﺿﻄﺮاب ﺑﺴﻴﺎرﺷﻮد‪.‬ﻣﺮدم ﻣﺤﺎرم ﺧﻮدرا وﻃﻲ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪.‬زﻧﺎن ﺧﻮاﻧﻨﺪه زﻳﺎد ﺷﻮﻧﺪ‪.‬زﻟﺰﻟﻪ ﻓﺮاوان‬ ‫ﮔﺮدد‪.‬ﻋﻤﺮﻫﺎ ﻛﻢ ﺷﻮد‪.‬ﺑﻼﻫﺎ ﻇﺎﻫﺮﮔﺮدد‪.‬ﺗﺎر و ﺳﺎز آﺷﻜﺎرﮔﺮدد و آﻧﺮا ﻣﺴﺘﺤﺴﻦ‬ ‫ﺷﻤﺎرﻧﺪ‪.‬ﻋﺎﺑﺪان رﻳﺎﻛﺎرﻧﺪ‪.‬وﺗﺎﺟﺮان رﺑﺎﺧﻮاروزﻧﺎن اﻳﺸﺎن زﻧﺎﻛﺎر‪.‬ﺗﻮاﻧﮕﺮان ﺣﺞ را ﺑﺮاي ﺗﻔﺮﻳﺢ و‬ ‫ﺗﺠﺎرت ﺑﺠﺎي آورﻧﺪ‪.‬ﺑﻴﺸﺘﺮﻋﻠﻤﺎ ﺷﺮﻳﺮﺗﺮﻳﻦ ﺧﻠﻖ ﺧﺪا ﻫﺴﺘﻨﺪ در زﻣﻴﻦ‪.‬ﻓﻘﻬﺎي ﮔﻤﺮاه ﻛﻨﻨﺪه‬ ‫زﻳﺎد ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﻗﺮآن را ﺑﻪ ﻏﻨﺎ ﺧﻮاﻧﻨﺪ‪.‬ﺧﻮﻧﺮﻳﺰي زﻳﺎد ﺷﻮد‪.‬ﻟﺠﺎﺟﺖ در ﻣﻴﺎن ﻣﺮدم آﺷﻜﺎر‬

‫ﮔﺮدد‪.‬ﻓﻘﺮ ﺑﺴﻴﺎر ﺷﻮد‪.‬ﺳﺎل ﺑﻪ ﺳﺎل ﺑﺪﻋﺖ و ﺷﺮ وﻓﺴﻖ وﻓﺠﻮرازﺳﺎل ﭘﻴﺶ زﻳﺎدﺗﺮﮔﺮدد‪.‬درآن‬ ‫ﻫﻨﮕﺎم زﻳﺮزﻣﻴﻦ ازروي آن ﺑﻬﺘﺮاﺳﺖ‪.‬ﺑﺎران ﻫﺎ در ﻏﻴﺮ ﻣﻮﺳﻢ ﺑﺒﺎرد‪.‬ﺟﻤﺎﻋﺘﻲ از ﭘﻴﺮوان‬ ‫ﺷﻴﻄﺎن ادﻋﺎي اﻣﺎﻣﺖ ﻛﻨﻨﺪوﻣﺮدم راﮔﻤﺮاه وازدﻳﻦ ﻣﻨﺤﺮف ﺳﺎزﻧﺪ واي ﺑﺮآﻧﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ‬ ‫دﺳﺖ ﺧﻮد ﻛﺘﺎب ﻣﻲ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪ واز آن دﻛﺎﻧﻲ ﺑﺮاي ﺧﻮد ﺑﺎز ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ‪.‬از اﻳﻨﺎن ﺑﺎ ﻋﻨﻮان‬ ‫ﭘﻠﻴﺪان در ﻣﻠﻜﻮت آﺳﻤﺎﻧﻬﺎ ﻳﺎد ﻣﻲ ﺷﻮد)ﭼﻮن ﻛﺎر ﺑﻪ دﺳﺖ ﻧﺎاﻫﻞ اﻓﺘﺪ ﭼﺸﻢ ﺑﻪ راه‬ ‫ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺑﺎش‪--‬ﭘﻴﺸﺎروي ﻗﻴﺎﻣﺖ ﻛﺬاﺑﻴﻨﻲ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻮد‪،‬ازآﻧﺎن ﺣﺬرﻛﻨﻴﺪ(‪.‬ﻛﻔﺎر ﺑﺮ ﻫﻤﻪ اﻫﻞ‬ ‫اﺳﻼم ﻣﺴﻠﻂ ﺷﻮﻧﺪ‪.‬دو ﮔﺮوه ازﻋﺠﻢ در ﻫﻢ رﻳﺰﻧﺪ ﺑﻪ ﺧﻮﻧﺮﻳﺰي‪-‬ﺑﺮ ﺳﺮ ﻟﻔﻆ ﻛﻠﻤﻪ ﻋﺪل‪-‬وآن‬ ‫روزاﺳﺖ ﻛﻪ ﻳﻜﻲ از اوﻻد ﻣﻦ ﺑﻪ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺑﺮﺳﺪ و اﺳﻼم را ﻃﺎﻫﺮﻛﻨﺪ وزﻣﻴﻦ را ﻛﻪ ﭘﺮاز ﻇﻠﻢ‬ ‫وﺟﻮرﺷﺪه از ﻋﺪل وداد ﭘﺮ ﻛﻨﺪ‪.‬ﭼﻬﺎردﻳﻮارﻛﺎخ ﻇﻼﻟﺖ درﻫﻢ ﺷﻜﻨﺪ و ﭘﺮده ازروي دﻟﻬﺎ‬ ‫ﺑﺮدارد‪.‬دادﻣﻈﻠﻮم ازﻇﺎﻟﻢ ﺑﮕﻴﺮد‪.‬وﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻛﻌﺒﻪ ﺗﻜﻴﻪ ﻛﻨﺪ و ﺑﮕﻮﻳﺪ‪ :‬اِﻧﻲ ﺑﻘﻴﺔ اِ‪ ...‬وﺣﺠﺘﻪِ‬ ‫وﺧﻠﻴﻔﺔِ ﻋﻠﻴﻜﻢ‬ ‫او )ﺧﺪا( ﻛﺴﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺧﻮدراﺑﺮاي ﻫﺪاﻳﺖ ﻣﺮدم ﻓﺮﺳﺘﺎد ﺑﺎ دﻳﻨﻲ راﺳﺘﻴﻦ و ﺑﺮﺣﻖ ﺗﺎ‬ ‫او راﺑﺮﻫﻤﻪ ادﻳﺎن ﭘﻴﺮوز ﮔﺮداﻧﺪ‪-‬ﻗﺮآن‬ ‫ﻣﺴﻴﺢ ع ﻧﻴﺰ ﺧﻮاﻫﺪ آﻣﺪ ﺗﺎ ﺻﻠﻴﺐ را ﺑﺸﻜﻨﺪ و دﻳﻨﻲ واﺣﺪ را اﻋﻼم ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‬ ‫ﻫﺮآﻳﻨﻪ او از ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎي ﻧﺰدﻳﻚ ﺷﺪن ﻗﻴﺎﻣﺖ اﺳﺖ‪-‬ﻗﺮآن‬ ‫ﻋﻴﺴﻲ ع را ﻧﻜﺸﺘﻨﺪ و ﻣﺼﻠﻮب ﻧﻜﺮدﻧﺪ ﺑﻠﻜﻪ اﻳﻦ اﻣﺮﺑﺮآﻧﺎن ﻣﺸﺘﺒﻪ ﺷﺪ‪...‬ﻳﻘﻴﻨﺎً اوراﻧﻜﺸﺘﻨﺪ‬ ‫ﺑﻠﻜﻪ ﺧﺪا او راﺑﻪ ﺳﻮي ﺧﻮد ﻓﺮاﺑﺮد‪-‬ﻗﺮآن‬

‫ﺟﻬﺎن دراﻧﺘﻈﺎرﻋﺪاﻟﺖ‬ ‫وﻋﺪاﻟﺖ دراﻧﺘﻈﺎر ﻗﺎﺋﻢ آل ﻣﺤﻤﺪ‬