Muziek: it’s only make believe
Na de verschillende «grappen » die we mekaar toesturen om te kunnen lachen,is dit een beetje anders. Het is niet de bedoeling je aan het lachen te brengen, het is niet grappig, bedoeling is om je te doen nadenken.
De dochter van een beroemde predikant werd geïnterviewd tijdens een talkshow op televisie. De presentatrice vroeg haar : Hoe kon God zulke gruwel toelaten ? (de feiten op 11 september).
Dit jong meisje gaf een even diep als scherpzinnig antwoord.
« Ik geloof dat God door dit alles even diep bedroefd was als wij, maar sinds vele jaren vragen wij hem onze scholen te verlaten, uit onze regeringen weg te gaan en te verdwijnen uit ons leven.
Gentleman, als hij is, heeft hij zich rustig teruggetrokken. Hoe kunnen wij dan nog hopen dat God ons zijn zegen en bescherming zal geven, als we blijven aandringen om ons alleen te laten? ".
In verband met de recente gebeurtenissen, terroristische aanslagen, moordpartijen in scholen, oorlogen enz…, denk ik dat alles begon bij Madeleine Murray O’Hare, die klacht indiende en eiste dat er in de scholen niet meer gebeden werd, hebben we JA gezegd!
Daarna heeft een ander gezegd dat we de Bijbel op school niet meer zouden mogen lezen. Diezelfde Bijbel die onderwijst « Ge zult noch moorden,noch stelen, en heb jezelf lief" en wij hebben JA gezegd.
Vervolgens was er Dr. Benjamin Spock die ons heeft gezegd dat we onze kinderen niet mogen slaan wanneer ze verkeerd of slecht handelen omdat anders hun kleine persoonlijkheid vervalst zou worden, en dat we ze in hun eigenwaarde zouden aantasten.
De zoon van deze dokter is spijtig genoeg omgekomen door zelfdoding. Men zegt ons dat een expert weet waarover hij spreekt, eender wat hij ons vertelt. En weer hebben we JA geknikt.
Nu vragen we ons af waarom onze kinderen geen geweten hebben, waarom ze geen onderscheid tussen goed en kwaad kunnen maken, en waarom ze een vreemde, een ouder of zichzelf kunnen doden zonder emoties te vertonen.
Waarschijnlijk dat we tengevolge van diepe reflectie tot de conclusie zullen komen dat alles te maken heeft met het principe van: « te oogsten wat men zaait."
Het is eigenaardig vast te stellen hoe gemakkelijk het voor mensen is om God weg te gooien om zich daarna af te vragen waarom hun wereld een hel wordt of hoe gemakkelijk we aannemen wat in de kranten verschijnt, maar alles wat de Bijbel zegt in twijfel trekken.
Het is raar vast te stellen dat wij grappen per mail kunnen versturen die zich verspreiden als strovuur, maar indien men berichten stuurt in verband met God, mensen tweemaal nadenken alvorens ze met anderen te delen.
Moet je hierom nu lachen ? Ik zou een vlieg willen zijn wanneer je deze mail naar anderen zal doorsturen. Waarschijnlijk zal je het niet aan al je correspondenten sturen omdat je niet weet waarin ze geloven of je afvraagt wat ze wel over jou zullen denken.
Het is eigenaardig dat we meer begaan zijn met wat mensen over ons zouden kunnen denken, meer dan wat God over ons zou kunnen denken.
Deel dit bericht met anderen indien je denkt dat hij de moeite waard is, zoniet smijt je hem maar in de prullenbak, niemand zal het weten! Maar als u dit proces van reflectie weggooit, klaag dan niet over de slechte wereld waarin we leven !
Muziek: it’s only make believe