Ghosle Tamid

‫‪،‬مرا در تنش غسل تعمید داد‬ ‫‪.‬به من اسم شب‪ ،‬اسم خورشید داد‬ ‫‪،‬برای تمام نفسهای من شعر گفت‬ ‫‪،‬مرا از ته خاک بیدار کرد‬ ‫‪.‬مرا شستشو داد‪ ،‬آغاز کرد‬ ‫‪،‬مرا خط به خط خواند‬ ‫‪.‬تکرار کرد‬

‫‪.‬شکار همه لحظه ها را به من یاد داد‬ ‫‪:‬برای من از شاخه برگی جدا کرد و گفت‬ ‫ـ جنگل شو شاعر‬ ‫‪.‬مرا از ارتفاع تر کاغذ و جوهر و عشق جاری کرد‬

‫‪،‬شبی کفشم از گنگ)گ َُ ن گ( تر شد‬ ‫‪.‬به من یاد داد ارتفاع تر گنگ) گ َ ن گ( رادر ته خواب گنگ)گ ُ ن گ( سفر گم کنم‬ ‫‪:‬به من گفت‬ ‫ـ گم باش و پیدا که از سایه ها آفتابی تری‬

‫‪،‬من و سایه را دوخت بر لله‪ ،‬با لیه های گلیه‬ ‫‪،‬من و سایه را برد تا پشت رمز و کنایه‬ ‫‪.‬من و سایه را برد تا آفتابی ترین من‬

‫‪،‬مرا در تمام نفسهای خود شیر داد‬ ‫‪،‬مرا در تنش غسل تعمید داد‬

‫‪.‬به من اسم شب‪ ،‬اسم خورشید داد‬