Dhe Njerezve Flitini Fjale Te Mira

Hutbe

Tema

Artikuj Aktuale Gruaja&Familja Pyetje&P�rgjigje

Dhe njer�zve foluni fjal� t� mira

Ekziston e v�rteta e pamohueshme se Allahu i Madh�ruar n�p�rmjet Islamit i edukon rob�rit e Vet q� n� jet�n e tyre gjithnj� t� zgjedhin vet�m at� q� �sht� m� e mira. K�tu, gjithsesi b�jn� pjes� veprat, fjal�t, mendimet, q�ndrimet, pamja, etj.. Ajo q� myslimanin duhet ta preokupoj� �sht� fakti q� prej tij duhet t� burojn� vet�m t� mirat. Jan� vet�m dy alternativa t� mundshme dhe t� pranuara kur �sht� n� pyetje veprimtaria e muslimanit dhe reflektimet e saj: ose t� b�j� mir�, ose t� rrij� pa b�r� gj�. N� an�n tjet�r, fjal�t jan� ato q� kan� ndikimin m� t� duksh�m n� raportet mes njer�zve n� p�rgjith�si dhe p�r t� cilat njeriu zakonisht m� s� tep�rmi merr p�rgjegj�si. N� k�t� rrafsh, udh�zimet islame jan� shum� konkrete dhe precize. I D�rguari i Allahut thot�: �Kush beson Allahun dhe Dit�n e Gjykimit le t� flas� mir� ose le t� hesht�.� Komunikimi me t� tjer�t �sht� gjithashtu nj� prej problematikave t� cilat Islami i ka trajtuar n� m�nyr� t� ve�ant� duke vendosur rregulla t� prera dhe shum� efikase se si duhet t� komunikohet. Po q� se u p�rmbahen njer�zit k�tyre rregullave, shumica e mosmarr�veshjeve q� lindin si pasoj� e munges�s s� gatishm�ris� p�r tu marr� vesh por edhe si rezultat i keqkuptimeve t� ndryshme, shumica e k�tyre mosmarr�veshjeve do t� evitoheshin. Allahu i Madh�ruar thot�: �Dhe njer�zve u thoni fjal� t� mira.� (Bekare, 83) Ky ajet madh�shtor paraqet udh�zimin hyjnor p�r m�nyr�n se si duhet t� flas� dhe komunikoj� muslimani me t� tjer�t. Komentator�t e brezave t� hersh�m thon� se fjala �njer�zve� e p�rmendur n� ajet p�rfshin� t� gjith� njer�zit, pa dallim etnie, race apo p�rkat�sie fetare. Pra urdhri n�nkupton se duhet tu flasim mir� edhe jomusliman�ve, qofshin ata ithtar� t� Librit, idhujtar�, apo �far�do qoft�. T� gjith�ve u takon q� t'u drejtohemi me fjal� t� mira, ngase t� folurit �sht� reflektim i brend�sis� dhe brumit t� atij i cili flet, pavar�sisht se kujt i drejtohet. Njeriu, pra, derisa flet m� tep�r pasqyron veten dhe karakterin e vet sesa q� ka nevoj� q� ndokujt t�ia nd�rroj� bindjet, apo p�rmir�soj� keqkuptimet. I D�rguari Muhamed, sal-lallahu alejhi ue sel-lem, q� ishte sh�mb�lltyra e sjelljes s� mir� dhe q�ndrimeve korrekte, gjithnj� u drejtohej njer�zve n� m�nyr�n m� t� mir�. Edhe kur kishte t� b�nte me kund�rshtar� t� hapur, mohues t� fjal�s s� Allahut dhe armiq t� p�rbetuar, ai prap� se prap� fliste mir�. Jan� t� gjith�njohura transmetimet q� d�shmojn� se ai, paqja dhe shp�timi i Allahut qofshin mbi t�, nuk e kishte zakon t� shante, fyente apo mallkonte. Ai edhe n� rastet m� t� v�shtira kur vet fyhej, ofendohej ose luftohej, fliste bukur dhe fjal� t� mira, duke k�rkuar m�shir�n e Allahut p�r ata q� nuk din�, e q� konkretisht mund t� ishin armiqt� e tij q� i shkaktonin shum� shqet�sime. Kjo �sht� edukata hyjnore me t� cil�n jan� inspiruar dhe frym�zuar t� gjith� t� D�rguarit e Allahut. Kur Allahu d�rgonte cilin do prej tyre te populli i vet, e udh�zonte q� t� p�rdorin fjal� t� mira, t� buta dhe afruese ngase misioni i tyre k�rkonte nj� gj� t� till�. Ata ishin pishtar�t ndri�ues q� njer�zve injorant� duhej t�ua ofronin mund�sin� p�r tu ngrohur dhe ndri�uar nga drita e shpalljes. P�r k�t� arsye, sjellja e tyre paraqiste �el�sin e suksesit t� tyre. K�sisoj, Allahu u thot� dy prej rob�rve t� Tij t� mir�, Musait dhe Harunit, kur i d�rgon ata dy te Faraoni q� ishte nj� despot dhe njeri i keq, mbase njeriu m� i keq i asaj kohe: �Shkoni ju t� dy te Faraoni se, v�rtet�, ai i ka kaluar t� gjith� kufijt�. Dhe i flisni atij but� e shtruar... � (Taha, 43-44) Njer�zit m� t� mir� t� koh�s s� tyre dhe prej m� t� mir�ve t� t� gjitha koh�rave, Musai dhe Haruni

urdh�rohen t� shkojn� te njeriu m� i keq i koh�s, mbase m� i keqi i t� gjitha koh�rave. Shkojn� te Faraoni i cili p�r shkak t� arroganc�s dhe qamarrok�sis� s� tij u b� sinonim i t� keqes dhe t� err�t�s gjat� historis� njer�zore. Ata krahas faktit se duhej t'i drejtoheshin njeriut m� t� posht�r urdh�rohen q� t� flasin me t� fjal� t� mira dhe t� buta, ngase prej t� mirit duhet t� buroj� vet�m e mira, edhe n�se p�rball� tij q�ndron i keqi. K�to m�sime duhet t� b�hen t� v�rejtura n� praktik�n e musliman�ve. Muslimani i cili ndri�ohet me drit�n e Islamit, ka marr� p�rsip�r q� t� kryej� n� jet�n e tij nj� pjes� t� misionit q� e kan� kryer para tij burrat e m�dhenj dhe njer�zit me vler� gjat� historis�. Ai do t� p�rballet me probleme e provokime ndoshta t� ngjashme me ato me t� cilat u p�rball�n t� zgjedhurit e Allahut, andaj edhe reagimet e tij duhet t� jen� sikur ato t� atyre. Derisa ofron nj� gj� shum� t� vlefshme, q� �sht� Islami, nuk duhet assesi q� at� ta paraqes� n� m�nyr� t� vrazhd�t, th�n� m� mir�, n� m�nyr� joislame. N� t� v�rtet�, sot shum� shqet�sime p�rjetojm� p�r shkak se disa musliman� duan ta prezantojn� Islamin para t� tjer�ve, por fatkeq�sisht ata k�t� e b�jn� n� m�nyr� joislame. Kufiri i posht�m i (mir�)sjelljes s� muslimanit n� m�nyr� shum� rigoroze nuk toleron q� muslimani t'i shkel� ata kufij apo t� ket� q�ndrim shp�rfill�s ndaj tyre. Ky limit i posht�m nuk b�n dallim mes musliman�ve dhe jomusliman�ve. Sipas k�saj muslimani t� gjith� atyre duhet tu flas� mir�. Bile, edhe n�se kemi t� b�jm� me njer�z q� na kan� b�r� keq, apo jan� armiq�sisht t� disponuar ndaj neve, ne prap� obligohemi t� sillemi mir� me ta dhe tu themi fjal� t� mira. Me nj� fjal�, islami nuk toleron q� armiq�sia e dikujt ndaj neve t� na b�j� q� ne t'i tejkalojm� kufijt� me t�. N� k�t� rast parimi i drejt�sis� dhe korrekt�sis� duhet t� na udh�heq� edhe n�se duhet ndaj dikujt t� sillemi armiq�sisht. Allahu i madh�ruar thot�: �Urrejtja ndaj njer�zve q� u d�buan juve nga sht�pia e shenjt�, t� mos u b�j� q� t'i tejkaloni (kufijt� e korrekt�sis�).� (Maide, 2) �Dhe mos lejoni q� armiku dhe urrejtja ndaj t� tjer�ve t� ju b�j� q� t'i shmangeni drejt�sis�. Jini t� drejt�...� (Maide, 8) k�to ajete dhe udh�zime vizatojn� kufirin e posht�m t� mir�sjelljes dhe korrekt�sis�, n�n t� cilin muslimani nuk guxon assesi t� bie. Kjo duhet t� dominoj� n� sjelljen e muslimanit edhe kur ai mund t� jet� i provokuar n� m�nyrat m� t� ul�ta. Shum� raste gjat� historis� d�shmojn� se fjal�t dhe shprehjet e th�na dhe t� veshura me petkun e mir�sjelljes kan� l�n� gjurm� t� pashlyeshme n� vet�dijen e atyre q� u �sht� folur. Kjo nuk �sht� rast�si, sepse, fjal�t dhe shprehjet e mira dhe me vend, Allahu ka zgjedhur q� t� jen� mjesht�ria m� e madhe e t� d�rguarve dhe t� zgjedhurve t� Tij. Ata n� k�t� m�nyr� arrit�n t� zbusin edhe zemrat m� t� egra dhe t� p�rvet�sojn� njer�zit q� ndoshta ishin shum� kategorik� n� q�ndrimet e tyre kund�r thirrjes s� t� d�rguarve. N� metodologjin� e tyre praktike q�ndron �el�si i suksesit n� projektin madhor t� p�rmir�simit n� Tok� dhe pasimi i rrug�s dhe praktik�s s� tyre �sht� garant p�r t� arritur at� q� synon muslimani. Fakti se Islami �sht� t�r�si e pandashme e p�rb�r� prej besimit, adhurimit dhe sjelljes d�shmon se profilin e muslimanit t� kompletuar e p�rb�n edhe m�nyra se si ai sillet n� rrethin ku jeton. N� pjes�n e par� t� k�tij shkrimi jemi fokusuar te sjellja e muslimanit me pjes�tar�t e konfesioneve dhe komuniteteve tjera. K�saj radhe do t� orvatemi t� njihemi me disa nga obligimet e muslimanit karshi bashk�besimtar�ve t� vet, me theks t� ve�ant� n� disa nga veprimet praktike q� kan� t� b�jn� m�nyr�n e komunikimit dhe sjelljes mes pjes�tar�ve t� Islamit. Duke qen� se gjuha �sht� ajo e cila duhet t� sh�rbej� p�r t� reflektuar ndjenjat e brendshme t� njeriut, �sht� shum� e logjikshme t� konkludohet se t� folurit mir� dhe me kujdes �sht� lidhja m� e fort� dhe m� e mir� q� mund t� krijohet mes njer�zve. Krejt pesha e imperativit islam q� musliman�t t� jen� v�llez�r, sikur

v�llez�rit e gjakut, e edhe m� shum�, gjithsesi reflektohet n� r�nd�sin� e t� folurit me musliman�t vet�m fjal� t� mira. I D�rguari i Allahut Muhamedi, salAllahu alejhi ue selem, na ka m�suar se t� folurit e muslimanit i ka vetm� dy alternativa: t� fliten fjal� t� mira ose t� heshtet. N� hadith i D�rguari i Allahut thot�: �Kush beson Allahun dhe Dit�n e Gjykimit, le t� flet� mir� ose le t� hesht�.� N�se ky udh�zim �sht� baz� p�r raportet e muslimanit me njer�zit n� p�rgjith�si, at�her� obligueshm�ria e k�saj kur jan� n� pyetje raportet mes musliman�ve b�het akoma m� e theksuar. M�nyra se si Islami e ka definuar dhe vij�zuar m�nyr�n e komunikimit mes musliman�ve manifestohet me v�nien n� pah t� stimulimeve t� shum�llojshme q� jan� p�rmendur n� citate kur�anore dhe hadithe profetike. Nganj�her� nxitja q� musliman�ve tu fliten fjal� t� mira b�het n�p�rmjet definimit t� obligimeve q� kan� musliman�t ndaj nj�ri-tjetrit, si �sht� rasti i hadithit: �Obligimet e myslimanit ndaj v�llait t� tij musliman jan� pes�: kthimi i selamit, vizita e t� s�murit, p�rcjellja e xhenazes, k�rkimi m�shir� p�r at� q� teshtin� dhe dh�nia k�shill� atij q� e k�rkon.� Duhet t� mos harrojm� se k�to obligime sh�nojn� limitin e posht�m n�n t� cilin nuk b�n assesi t� bijn� raportet dhe lidhjet mes musliman�ve. N�se ndodh� q� ndonj� prej k�tyre obligimeve t� mos kryhet, at�her� ato raporte jan� n� kriz� dhe situata �sht� alarmante ngase kjo d�shmon se ka t� meta serioze n� marr�dh�niet nd�rmuslimane. Konkretisht, kthimi i selamit (por edhe dh�nia e tij n� p�rgjith�si) si dhe ofrimi i k�shill�s atij q� e k�rkon jan� obligime t� dyfishta: - s� pari: Obligimi q� e marrim p�rsip�r duke qen� musliman� dhe duke pranuar se lidhja mes musliman�ve nuk �sht� vet�m deklarative, por ajo p�rmban n� vete edhe obligime t� natyr�s praktike, minimumi i t� cilave d�shmohet me kryerjen e obligimeve q� rezultojn� nga hadithi i sip�rsh�nuar; - dhe s� dyti: �sht� m� shum� se obligim moral q� muslimani kur ta takoj� muslimanin ta p�rsh�ndet� me selam, apo t�ia kthej� at� n�se i paraprin� ai tjetri dhe kjo rezulton nga rregullat e p�rgjithshme islame q� k�rkojn� prej muslimanit jo vet�m mir�sjellje minimale, por edhe q� ai t� jet� shembull n� sjelljen e tij. N� an�n tjet�r, dh�nia dhe kthimi i selamit �sht� prej simboleve islame q� nj�koh�sisht �sht� edhe prej kushteve t� cilat n� m�nyr� stimuluese jan� p�rmendur p�r t� hyr� n� xhennet. N� hadithin e njohur i D�rguari i Allahut thot�: �Nuk do t� hyni n� xhennet p�rderisa t� mos besoni dhe nuk keni besuar p�rderisa t� mos e doni nj�ri-tjetrin. A doni t�u tregoj p�r nj� gj� t� cil�n n�se e b�ni, do t� duheni nd�rmjet vete? Sa m� tep�r p�rhapeni selamin mes jush.� Prap� duhet t� p�rkujtojm� se dh�nia e selamit nuk �sht� vet�m nj� formalitet i thjesht� q� nuk con pesh� n�se kryhet ose jo. Selami n� vete p�rmban nj� porosi t� madhe e cila duhet t� kuptohet, p�rjetohet dhe jet�sohet. Kur njeriu i th�rret selam dikujt, ai deklarativisht e ka siguruar prej �far�do t� keqe q� mund t� buroj� prej tij, i ka ofruar rehati dhe komoditet. �far�do veprimi n� kund�rshtim me k�t� do t� ishte tradhti dhe thyerje e bes�s. P�rve� k�saj, n� selam ka edhe fjal� me vler� q� jan� edhe dhik�r (p�rmendje e Allahut), krahas t� qenit t� selamit praktikim dhe v�nie n� jet� e sunnetit dhe udh�zimit profetik. N� nj� tjet�r form�, prej muslimanit k�rkohet q� gjuh�s s� tij ti rrij� gati dhe ta ruaj� nga rr�shqitjet dhe fjal�t e pamatura, duke insistuar nj�koh�sisht vet�m n� t� folurit mir�. Hadithet q� flasin p�r k�t� jan� t� shumta dhe ndikimet t� llojllojshme. I D�rguari Muhammed, salAllahu alejhi ue selem, fjal�n e mir� e ka krahasuar me sadakan� - l�mosh�n q� e jep njeriu duke synuar k�naq�sin� e Allahut. Nj� gj� e till� �sht� m� se e v�rtet� ngase nj� fjal� e goj�s mund t� shkaktoj� aq shum� pasoja sa q� njeriu t� pendohet gjith� jet�n e tij p�r fjal�n e th�n� pa vend. P�rndryshe, a ka form� me t� cil�n manifestohet kufri - mosbesimi m� shum� se sa me fjal�?! Edhe n� an�n e kund�rt, a ka vepra q�

peshojn� m� shum� se fjal�t e mira t� shprehura me gjuh�?! Dhikri, namazi, leximi i Kur�anit, istigfari jan� forma t� aktivitetit t� gjuh�s prej t� cilave njeriu mund t� fitoj� shum�, ndoshta m� shum� se nga cdo gj� tjet�r. Edhe nga k�ndi i komunikimit nd�rnjer�zor dhe nd�rmusliman, puna q�ndron nj�jt�. Mund ti thuash muslimanit nj� fjal� ofenduese, qoft� edhe pa dashje, e ajo t� shkaktoj� plag� t� pash�rueshme n� zemr�n e tij, nd�rsa shenjt�ria e zemr�s s� muslimanit dhe disponimi i tij �sht� si shenjt�ria e trupit dhe jet�s s� tij. Po edhe fjala e mir� q� i thuhet muslimanit ka t� njejtin ndikim. Ajo mund ta ndryshoj jet�n e atij q� e d�gjon dhe th�n�sit mund ti siguroj� shp�rblim t� madh tek Allahu i Madh�ruar. Ndoshta p�r muslimanin nuk ka nevoj� t� ket� orientim dhe udh�zim m� t� frytsh�m dhe praktik sesa th�nia e t� D�rguarit t� Allahut: �Musliman �sht� ai, prej dor�s dhe gjuh�s s� t� cilit jan� rehat dhe t� qet� musliman�t tjer�.� �sht� e mrekullueshme se si �sht� shprehur praktikisht lidhja mes besimit, adhurimit dhe sjelljes n� Islam. T� gjitha s� bashku e p�rb�jn� profilin e muslimanit. Le t� mendoj� secili njeri q� merr p�r goj� musliman�t, bart� fjal� mes tyre apo shpif� gj�ra t� paqena p�r ta, se sa �sht� hisja e tij n� Islam. Udh�rr�fyes i besimtarit n� realizimin e k�tij objektivi fisnik islam gjithsesi duhet t� jen� udh�zimet t� cilat deri te ne p�rcillen nga i D�rguari i Allahut, paqja dhe bekimi i Allahut qoft� mbi t�. Ai q� u p�rmbahet k�tyre udh�zimeve t� ndritshme, nuk ka mund�si t� mos jet� shembull dhe m� i miri n� sjellje. Atij do t�ia ken� lakmi t� gjith�. Abdullah b. Amri tregon se Muadhi i ka th�n� t� D�rguarit t� Allahut: M� k�shillo di�ka. Ai i ka th�n�: �Q�ndro paluhatsh�m n� besim dhe sjellja jote me njer�zit le t� jet� sa m� e mir�.� Nd�rsa Ebu Dherri, Allahu qoft� i k�naqur me t�, rr�fen se i D�rguari i Allahut i ka th�n�: �Kije dron� e Allahut kudo q� t� jesh, pas vepr�s s� keqe b�n vepra t� mira dhe me njer�zit sillu me sjellje t� mir�.� S�do mend se jet�simi i k�tyre udh�zimeve madh�shtore m� s� shumti vjen n� shprehje n�p�rmjet kontakteve mes njer�zve, e ato m� s� shpeshti realizohen n�p�rmjet t� folurit. Kur dikush i drejtohet myslimanit me fjal� t� mira, ky �sht� i obliguar q� t�ia kthej� me m� t� mira. Vet�m n� k�t� m�nyr� mund t� d�shmoj� praktikisht se i p�rket fes� m� t� ndritshme dhe �sht� pjes�tar i ummetit, shenj� mbrojt�se e t� cilit �sht� korrekt�sia dhe sjellja e mir�. Nj� njeri e ka pyetur Seid b. Xhubejrin: Nj� zjarrputist zakonisht m� p�rsh�ndet dhe sillet mir� me mua, a t�ia kthej me t� mir�? Ai i �sht� p�rgjigjur: E kam pyetur p�r k�t� Ib�n Abbasin, Allahu qoft� i k�naqur me t� dhe m� ka th�n�: Sikur faraoni t� ishte e mundur t� m� thoshte nj� fjal� t� mir�, un� do t�ia ktheja me t� mir�. N� t� v�rtet� sjellja e keqe nuk i b�n keq askujt m� shum� se sa vet atij q� sillet ashtu. N� k�t� me shum� p�rpar�si b�jn� pjes� edhe fjal�t ngase t� folurit pa vend u ka kushtuar shtrenjt� njer�zve gjithnj�. Ndoshta organi q� m� s� shumti shkakton komplikime n� jet�n e njeriut �sht� gjuha, andaj edhe aktiviteti i saj �sht� aq i ndjesh�m dhe i rreziksh�m. Krejt kjo vjen si pasoj� e obligueshm�ris� s� t� sjellurit mir� me njer�zit dhe t� folurit mir� atyre. Mir�po kjo obligueshm�ri, te disa kategori njer�zish sa vjen e rritet. Dijetar�t islam� jan� njer�z t� cil�t Allahu i ka ngritur n� pozit� t� lart� dhe masave t� gjera ua ka obliguar respektin dhe sjelljen e mir� ndaj tyre. Ata duhet t� respektohen p�r shkak t� dijes q� bartin dhe mir�sis� q� mysliman�t p�rjetojn� fal� aktivitetit t� tyre. Ata jan� pishtar�t dhe kandilat ndri�ues n� jet�n e musliman�ve, ngase atyre ua m�sojn� at� q� �sht� m� e mira dhe q� i afron tek Allahu i Madh�ruar. �Allahu i ngrit� ata q� besojn� dhe u �sht� dh�n� dituria na grada t� larta.� (Muxhadele, 11) Vlera e dijetar�ve kuptohet prej rolit q� ata luajn� n� p�rmir�simin e jet�s dhe veprimtaris� s� musliman�ve. Ata jan� trash�gimtar�t e vet�m legjitim� t� t� D�rguarve t� Allahut ngase t� D�rguarit e

Allahut nuk kan� l�n� pas vetes pasuri, dinar� e as d�rhem�, por kan� l�n� diturin�, dinjitetin dhe sjelljen e mir�, andaj kush merr prej saj, merr mjaft. Sjellja e sahab�ve me t� D�rguarin e Allahut �sht� shembulli m� i mir� se si duhet t� respektohen dijetar�t dhe njer�zit me autoritet. El-Bera b. Azibi tregon se p�r nj� koh� t� gjat� ka dashur t'i b�nte pyetje t� D�rguarit t� Allahut p�r ndonj� gj�, por turpi q� ishte rrjedhoj� e respektit t� madh e pengonte. Ai madje thot� se g�zoheshim shum� kur vinte ndonj� beduin, ngase beduin�t akoma nuk ishin gdhendur me rregullat e mir�sjelljes andaj pyesnin nganj�her� edhe p�r gj�ra shum� banale, p�r t� cilat r�ndom sahab�t turp�roheshin t� pyesnin. E kan� pyetur nj� her� Abbasin, axh�n e t� D�rguarit t� Allahut: A je ti m� i madh apo i D�rguari i Allahut? Ai �sht� p�rgjigjur: Ai �sht� m� i madh, nd�rsa un� kam lindur para tij. Nd�rsa Enes b. Maliku, sipas asaj q� sh�non Buhariu n� librin �El-edebul-mufred�, transmeton se kur dikush trokiste p�r ndonj� arsye n� der�n e t� D�rguarit t� Allahut, trokiste me thonj, nga kujdesi i madh p�r t� mos shkaktuar zhurm� dhe shqet�sim p�r t� dhe familjen e tij. Shembujt e respektit t� ve�ant� q� sahab�t kishin p�r t� D�rguarin jan� t� shumt� dhe t� llojllojsh�m. Ajo q� duhet patjet�r t� m�sojm� prej k�tyre sjelljeve �sht� se dijetar�t dhe njer�zit me autoritet duhet t� respektohen dhe p�r ta duhet, krahas sjelljeve shembullore duhet folur fjal� t� mira. Nganj�her�, m�katet t� cilat r�ndom kan� nj� pesh� t� caktuar, b�hen edhe m� t� r�nda kur ato b�hen ndaj njer�zve t� caktuar. P�rgojimi, p�r shembull, �sht� m�kat shum� i r�nd�, por n�se dikush i p�rgojon dijetar�t, ai ka b�r� m�kat edhe m� t� r�nd� sesa vet p�rgojimi i nj� njeriu t� thjesht�. Kjo �sht� k�sisoj ngase paprekshm�ria dhe shenjt�ria e dijetar�ve �sht� shum� e madhe. Dijetar�t e m�dhenj t� Islamit kan� dh�n� shembull t� shk�lqyesh�m me respektin q� kan� treguar ndaj m�suesve t� tyre dhe dijetar�ve tjer�. �sht� pyetur Ebu Vaili p�r Rebi� b. Huthejmin, se cili prej dy dijetar�ve �sht� m� i vjet�r. Ai �sht� p�rgjegjur: Un� jam m� i madh se ai m� vjet, nd�rsa ai �sht� m� i madh se un� me dije. Dijetari i njohur el-Iraki thot�: �Nuk i takon muhadithit t� flas� n� prezenc�n e atij q� �sht� m� i ditur se ai.� Sufjan ethThevriu i ka th�n� Sufjan b. Ujejnes: ��'ke q� nuk po flet?� Ai u p�rgjigj: �Derisa je ti k�tu un� nuk flas.� T� gjitha k�to raste kan� t� b�jn� me njer�z t� m�dhenj, t� rangut t� nj�jt� p�raf�rsisht, megjithat�, ata njer�z tregonin shum� respekt p�r nj�ri tjetrin, p�r shkak t� dijes q� mbanin dhe autoritetit q� kishin. I D�rguari i Allahut ka th�n�: �Nuk �sht� prej neve ai q� nuk e nderon t� madhin, m�shiron t� voglin dhe ia di vler�n dijetarit.� Th�n� me nj� fjal�, dijetar�t duhet t� nderohen dhe respektohen p�r shkak t� asaj dije q� bartin n� vete, p�r shkak t� fjal�s s� Allahut, m�simeve t� t� D�rguarit dhe p�r shkak se ata jan� m�suesit q� njer�zve ua m�sojn� hairin. Ata kan� autoritet tek Allahu, andaj duhet t� jen� t� nderuar edhe te njer�zit. Borxhi q� u kemi atyre �sht� shum� i madh. Ai mund t� lahet n�se i nderojm�, respektojm� dhe sillemi mir� me ta. N�se nj� personi duhet t'i jemi mir�njoh�s p�r shkak t� nj� t� mire t� k�saj bote q� na e ka b�r�, at�her� dijetar�ve duhet tu jemi edhe m� mir�njoh�s ngase ata na e m�suan fen�, q� �sht� �el�si i suksesit dhe lumturis� n� t� dy bot�t. N� an�n tjet�r, ofendimi i tyre �sht� ofendim ndaj Islamit dhe nj� gj� e till� zakonisht ndodh� prej atyre q� n� t� v�rtet� kan� urrejtje dhe armiq�si ndaj Islamit. Ekrem Avdiu, 11.5.2007

Kur'ani (fisnik)

Dijetar�t&Mendimtar�t

� Copyright 1999-2005 AlbIslam.Com kthehu lart!

Arkiv

Ndihm�

K�rkim

Kontakt