De Clown

De clown kijkt eenzaam vanuit de piste naar het publiek Daar op de plek waar hij haar altijd zag, ziet hij haar nu niet. Zijn huidige verdriet verbergt hij onder zijn vrolijke mimiek

Hij moest haar laten gaan Maar ze begreep hem niet

Hij struikelt over een veertje en valt in een emmer water Gelukkig krijgt hij het publiek nog steeds aan het lachen en blij Zijn ontevredenheid en pijn bewaart Hij maar steeds voor later Pas als hij weer alleen is in zijn Wagen, laat hij zijn emoties vrij

Met posters aan de muur van de plaatsen waar het circus is geweest Plekken waar hij met haar de tijd daarbracht tussen de voorstellingen Waar ze samen liepen en lachten om niets en samen hebben gefeest

Nu slechts een weerspiegeling van locaties van leegte en teleurstellingen

Hij zou willen dat hij het beter kon verklaren waarom ze moest gaan en waarom het beter was dat hij hun gezamenlijk gekozen pad ineens verliet

Maar dat lukt hem niet en voor het eerst sinds tijden laat hij een traan Ze huilde toen hij het zei, boos en vol onbegrip over het aangedan e verdriet

Hij krabbelt uit het zand zet zijn Bolhoed met bloem weer op en kijkt om zich heen De tent is gevuld met mensen die blij zijn en denkt: kon hij er maar een van zijn Echter de plek waar zij altijd zat en Mee lachte, zal voortaan verder altijd Leeg blijven

De schmink zal steeds dikker aangebracht moeten worden ter verberging van de pijn Want als hij in de piste staat en iedereen om hem lacht, pas dan voelt hij zich echt alleen

Voor meer power points en gedichten: www.members.lycos.nl/hatzizervoudakis