Computer Basic

เราจะเรียกมันวา  

เราจะเรียกมันวา “Computer Basic” Page 1 of 7

เราจะเรียกมันวา “คํานํา” นาจะไมใชเรื่องงายถาผมจะบังอาจถายทอดความรูทางดานคอมพิวเตอรใหกับใครตอใคร เพราะเปนที่รูๆ กันอยูวา ตัวผมเองก็ไมไดร่ําเรียนมาทางดานนี้โดยตรง และทั้งเนื้อทั้งตัวก็ เต็ ม ไปด ว ยสู ต รสํ า เร็ จ ประเภท “ยาผี บ อก ” ซะเป น ส ว นใหญ . . . จะว า ไปก็ น า จะแค “เอาตัวรอด” ไปไดเมื่อยามที่ไมมีใครใหถามเทานั้น !! นอกจากจะไมไดร่ําเรียนมาโดยตรง ตัวเองก็กลับไมนิยมวิธีการเรียนการสอนที่พบเห็นอยู ทั่วๆ ไปอีกตางหาก . . . เขาขาย “อวดดี” โดยสมัครใจ . . . วางั้น !? ผมเองมักเชื่อเสมอวา การศึกษาคอมพิวเตอรก็คือการศึกษาตัวเอง มีหลายๆ อยางใน กระบวนการเรียนรูที่เราไมสามารถจับตองได มีหลายๆ อยางที่เราไมสามารถอธิบายได ดวยคําพูดหรือถอยคําใดๆ แตเปนสิ่งที่เรารู . . . เปนความรูที่เกิดจากการปะติดปะตอกับ ประสบการณ ห รื อ เรื่ อ งราวหรื อ สิ่ ง ของที่ เ ราคุ น เคย แล ว สร า งเป น ภาพที่ ต อ เนื่ อ งใน กระบวนการคิดของเราเอง จากนั้นถายทอดมันกลับออกมาเปนการลองผิดลองถูกเพื่อเก็บ เกี่ยวประสบการณใหมๆ ตลอดเวลา โดยเหตุผลแลว สิ่งที่จะสาธยายตอไปในเอกสารชุดนี้ ไมนาจะสามารถเขียนเปนตําราหรือ ตัวอักษรใดๆ เพราะมันนาจะเปนเรื่องเลาโดยคําพูดมากกวา แตเพราะเวลาอันจํากัดที่ไม สามารถกําหนดใหทุกคนวางพรอมๆ กัน ผมจึงตัดสินใจเขียนมันออกมาเปนตัวหนังสือ ดวยภาษาที่เลวรายอยางที่นักภาษาศาสตรทั้งหลายตองแชงชักหักกระดูก กฎขอที่หนึ่งของการเรียนคอมพิวเตอรก็คือ . . .

จงเชื่อใน “กฎแหงกู” อยาเชื่อใน “กฎแหงกรรม” คอมพิวเตอรไมใชเทวทูต สิ่งที่มันบอกเราผานหนาจอก็ไมใชพระวจนะของทวยเทพ และ เราก็ไมไดกอกรรมทําเข็ญอะไรไวถาเราเพียงแตบังคับมันไมได . . . มันไมใชพระเจา แต เราเองนี่แหละที่เปนเจาของมัน . . . นี่คือ “กฎแหงกู” บางครั้งมันก็อาจจะบังคับใหเราตองยอมรับสภาพอยูบาง แตการเรียนคอมพิวเตอรไมใช การปฏิบัติธรรม เพราะฉะนั้นตองมีซักครั้งที่มีรายการ “เอาคืน” ตองมีซักครั้งที่เราตอง จัดการมันจนเราพอใจ . . . ลืมเรื่องเวรกรรมที่ยอมระงับดวยการไมจองเวรซะ . . . เพราะ การไมจองเวรกับมันมีทางเดียวก็คืออยาไปยุงเกี่ยวกับมันเทานั้น !! ปจจุบันนี้ คอมพิวเตอรกลายเปนเครื่องมือที่เขามาเกี่ยวของกับชีวิตการทํางานของเราจน เกือบแยกไมออกแลว อยางนอยก็วันละ 6-8 ชั่วโมง หรือประมาณ 1 ใน 4 ถึง 1 ใน 3 ของชีวิตที่เหลือของเรา . . . มันไมใชเวรกรรมของเราที่จะตองมารูจักกับเครื่องมือชนิดนี้ แตเปนเวรกรรมของมันที่ตองมาอยูกับเราตางหาก เพราะจริงๆ แลวคอมพิวเตอรแตละตัว จะหมดสิ้นอายุขัยของมันในเวลาเพียงประมาณ 5 ปโดยถัวเฉลี่ย จะโดยฝมือของเราหรือ ของมันเองก็แลวแต . . . มันตายกอนเราแน . . . รับรอง !!

Mr. Z @กรุงเทพฯ, 07.12.2002

เราจะเรียกมันวา “Computer Basic” Page 2 of 7

เราจะเรียกมันวา “โตะทํางาน” ภาพเปรี ย บเที ย บที่ ใ กล ตั ว ที่ สุ ด สํ า หรั บ คอมพิ ว เตอร ก็ คื อ “โต ะ ทํ า งาน ” แต จ งลื ม เรื่ อ ง คําศัพทที่มันใชเรียกสวนประกอบบนหนาจอของตัวมันเองไปกอนชั่วคราว เพราะผมกําลัง จะเลาที่เรื่องอื่น . . . สมมุติวาคอมพิวเตอรทั้งตัวนั่นแหละเปน “โตะทํางาน” สวนประกอบที่สําคัญที่สุดของมันก็คือ hard disk หรือพื้นที่ที่เราใชจัดเก็บขอมูล ผมจะ บอกวามันก็ไมตางอะไรกับ “ลิ้นชัก” . . . แนนอนที่โตะบางโตะมีหลายลิ้นชัก hard disk ก็อาจจะมีไดหลายตัว หรืออาจจะมีตัวเดียวแตแบงยอยออกเปนหลายลิ้นชักก็ได การแบง hard disk ออกเปนหลายๆ ชองเก็บเขาเรียกกันวาเปนการแบง partition . . . ซึ่งเจาตัว หลังนี้ แปลกันตามคําศัพทของมันก็แปลวา “ฉากกั้น” อีกตัวนึงที่เกี่ยวกับการทํางานของเครื่องคอมพิวเตอรก็คือ RAM ยอมาจาก Random Access Memory เขาแปลเปนไทยแบบชาตินิยมวา “หนวยความจํา” . . . หลายคน มักจะสับสนระหวาง hard disk กับ RAM เพราะเชื่อวามันมีเอาไวจําดวยกันทั้งคู การที่ RAM นอยกับการเพิ่มขนาดของ hard disk เปนคนละเรื่องกัน . . . เพราะถาจะใหเห็น ภาพที่ชัดเจนผมก็จะเปรียบเทียบ RAM กับ “หนาโตะ” เทานั้น “ลิ้นชัก” กับ “หนาโตะ” ตางกันขนาดไหน hard disk กับ RAM ก็ตางหนาที่กันอยางนั้น เราล วงมือลงไปทํา งานใน “ลิ้ น ชัก ” ไมได แตเราตองหยิบ งานขึ้น มาทําบน “หนา โตะ ” ถูกมั้ย? . . . “หนาโตะ” มีไวเปนพื้นที่ในการทํางาน สวน “ลิ้นชัก” มีไวเก็บงานที่เราทํา

เสร็จแลว RAM

ที่มีมากจึงหมายถึงพื้นที่ที่เราสามารถหยิบงานขึ้นมาทําพรอมๆ กันไดหลายชิ้น หรือหยิบงานขนาดใหญๆ ขึ้นมาทําไดงาย เพราะไมตางอะไรกับการที่เรามี “หนาโตะ” ใหญๆ เอาไวเบงทับใครๆ วากูนี้เปนคนสําคัญ . . . ทํานองนั้น ☺

สวน hard disk ที่มีขนาดใหญๆ ก็ไมตางอะไรกับการที่เรามีตูเก็บเอกสาร หรือมี “ลิ้นชัก” กวางๆ ลึกๆ ที่เก็บงานไวไดประมาณ 3 ชั่วอายุคน โดยไมตองลบทําลายเลย แตขนาดของ RAM หรือ hard disk นี้ไมไดวัดกันที่รูปทรงภายนอก แตวัดจากความ หนาแนนของสารแมเหล็กที่ใชและชิ้นสวนประกอบที่เรียกวา IC บนแผงวงจรอิเล็คโทรนิค เปนสําคัญ ไมอยางนั้นแลวเราคงตองเพาะกายประกอบการเรียนคอมพิวเตอรไปดว ย เพราะเราจําเปนตองมีขนาดของ RAM และ hard disk มากขึ้นๆ ตามปริมาณและ จํานวนประเภทของโปรแกรมที่เราจะตองใชงานอยูทุกวันๆ คอมพิวเตอรเปนตัวอะไรที่มีความเรียบรอยมาก ทุกครั้งที่เราปดเครื่อง มันจะจัดการเก็บ กวาด “หนาโตะ” ใหเรียบเสมอ . . . เพราะฉะนั้นถาเราเองที่ลืมเก็บงานเขาลิ้นชัก เจาตัว ประหลาดนี่จะจัดการกวาดงานของเรานั้นทิ้งไปหนาตาเฉย . . . มันนั่นแหละที่หนาตาเฉย สวนไอที่หนาเหยเกก็คือเราที่ทะลึ่งไมเก็บงานซะเอง . . . แตถึงกับทําใหงานที่เคยเก็บอยู ในลิ้นชักแลวหายไปมั้ย จริงๆ มันก็ไมโหดรายขนาดนั้น เพราะมันจะจัดการทิ้งไปเฉพาะ สวนที่ยังไมไดจัดเก็บเทานั้นเอง . . . นี่คือธรรมชาติของมันและเราก็ไมสามารถกลาวโทษ ตําหนิมันได เพราะเราตองโทษตัวเองที่เก็บงานไมเรียบรอย

เราจะเรียกมันวา “Computer Basic” Page 3 of 7

หนวยวัดขนาดของ RAM และ hard disk เรียกกันเปน “ไบท” (bite) แตปกติเราจะไม คอยเห็นหนวยพื้นฐานอยางนี้ เพราะเรามักจะเห็นเปน “เม็กกะไบท” (MB) หรือ “กิกกะ ไบท” (GB) แบบเดียวกับที่เราเห็นหนวยวัดระยะทางเปน “กิโลเมตร” (km) ยังไงอยางงั้น เลย . . . ซึ่งจริงๆ แลวมันเปนหนวยวัดมาตรฐานสากลที่เปลี่ยนชื่อหนาหนวยนับทีละ 1000 หนวย คือ 1000 เมตร = 1 กิโลเมตร, 1000 กิโลเมตร = 1 เม็กกะเมตร, พอ 1000 เม็กกะเมตร = 1 กิกกะเมตร, 1000 กิกกะเมตร = 1 เทอราเมตร . . . ในหนวยที่ เปน bite (B) ก็คลายๆ กัน มันก็จะมี kB, MB, GB แลวก็ TB เปน step ของมันไป (แตก็รูไวใชวา ในระบบคอมพิวเตอรที่ใชระบบเลขฐานสอง มันจะกระโดดขามหนวยกัน คราวละ 1024 ไมใช 1000 พอดีๆ เทานั้นเอง) ประมาณกันวา 1 bite ก็คือ 1 ตัวอักษร แตก็เปนอักษรทางคอมพิวเตอรนะ อยาพยายาม นับตัวอักษรที่เห็นบนจอก็แลวกันเพราะนอกจากจะเสียเวลาแลวมันก็ไมคอยจะตรงกับที่ เราเขาใจซักเทาไหร เพราะในขอมูลที่จัดเก็บนั้น โปรแกรมแตละตัวจะมีการเขียนรหัส บางอยางควบคุมเอาไวเพื่อการใชงานดวยเสมอ และเปนสวนที่เราไมสามารถมองเห็นดวย สายตา ใหรูวาหนวยนับของมันเรียกวาอะไรและประมาณไหนเทานั้นก็พอ ตัวที่เอยมากอนตรงนี้คือ RAM และ hard disk คือตัวที่เราจะตองเกี่ยวของเสมอไม ทางใดก็ทางหนึ่ง การเลือกขนาด hard disk ทําไดงายกวาขนาดของ RAM เพราะมันมี หนาที่เพียงการจัดเก็บขอมูล สวน RAM นั้นเกี่ยวกับพื้นที่ในการทํางาน ซึ่งไปเกี่ยวของ กับเรื่องของโปรแกรมที่เราจะเลือกใชงานดวย

2

ในระบบการทํางานของคอมพิวเตอร เราแยกกันคุยเปน 2 เรื่อง เรื่องนึงก็คือ hardware สวนอีกเรื่องนึงก็คือ software hardware

คือสวนที่จับตองได เรียกวาเปนวัตถุที่สามารถจับตองได เชนเดียวกับสาย ไฟฟาแรงสูงที่ดูเหมือนจับตองได เพราะบางสวนก็ไมควรไปจับตองเหมือนกัน ในกรณีของ RAM และ hard disk ถือเปน hardware (ฮารดแวร) แลวก็ยังมีสวนอื่นๆ เชน keyboard หรือชองเสียบอุปกรณตางๆ เหลานี้ถือเปน hardware ทั้งหมด เรียกแบบนักภาษาศาสตรชาตินิยมกินกบาลวา “ละมุนภัณฑ” ปกติเรามักจะ ไดยินชาวบานที่ไมรักภาษาไทยเขาเรียกกันวา “โปรแกรมคอมพิวเตอร” สวนนี้คือสวนที่ไม สามารถสัมผัสไดดวยมือ แตตองสัมผัสทางอารมณเทานั้น เพราะบางครั้งมันก็กวนโมโห โดยที่เราไมเห็นตัวมันเอาซะเลย โดยเฉพาะเวลาที่มันทําอะไรที่ไมใชอยางที่ใจเราตองการ . . . software แบงออกเปน 2 ประเภท เรียกวา โปรแกรมควบคุมระบบ (Operating System) และโปรแกรมประยุกต (Application Software)

software

ตัวอยางของ Operating

System ก็จะมีที่รูจักกันแพรหลายเชน DOS, Windows, OS2, Netware, UNIX, MacOS, Linux และอื่นๆ สวนมากมันก็คือ software ที่ ควบคุมการใชงานของชิ้นสวนทางดาน hardware เปนหลัก ถือเปนตัวประสานงานกับ

เราโดยตรงในการสั่งงานอุปกรณตางๆ ที่ติดตั้งอยูกับเครื่องคอมพิวเตอรนั้นๆ . . . โดย ปกติถือวาไมไดมีประโยชนในการใชงานอื่นใดเลย นอกจากจะมี Application หรือ โปรแกรมประยุกตสอดแทรกเขามาระหวางกลางอีกชั้นหนึ่ง สิ่งที่ทําใหคอมพิวเตอรแสดงอิทธิฤทธิ์ไดอยางนาอัศจรรยก็คือโปรแกรมประยุกต หรือ Application นั่นเอง มันคือสวนที่สื่อสารกับเราโดยตรง ผานอุปกรณที่ตอพวงกับ คอมพิวเตอรอยาง keyboard และจอภาพ ซึ่งทั้งหมดนั้นอยูภายใตการควบคุมของ Operating System (OS) หรือโปรแกรมควบคุมระบบ ทั้งตัว Application และ OS

เราจะเรียกมันวา “Computer Basic” Page 4 of 7

จะตองประสานกันเปนอยางดีกับ “ตัวเรา” จึงจะสามารถแสดงปาฏิหารยทางเครื่องจักรกล ชนิดนี้ได . . . อยาลืมวา “ตัวเรา” คือตัวแปรสําคัญในเรื่องนี้เสมอ เพราะนี่คือ “กฎแหงกู” Application ในวงการธุรกิจ แยกเปนกลุมหลักๆ แค 3 ประเภทเทานั้นคือ 1. Word Processor

เป น โปรแกรมประยุ ก ต ป ระเภทการประมวลคํ า หรื อ การพิ ม พ เ อกสารแทน เครื่องพิมพดีดนั่นเอง ทุกวันนี้คงไมตองพูดถึงตัวอื่นนอกจาก Microsoft Word 2. Database

เปนโปรแกรมประยุกตประเภทฐานขอมูล ทําหนาที่ในการจัดเก็บและบริหาร ฐานขอมูลตั้งแตขนาดเล็กๆ จนถึงขนาดใหญโตมโหฬารกระดับโลกไปเลยก็ได ถา hard disk มีพื้นที่พอใหทํากันขนาดนั้น กลุมนี้ถือเปนกลุมใหญที่สุดและมี ความหลากหลายมากที่สุด เกือบจะเรียกไดวาไมมีคายใดคายหนึ่งผูกขาดแต เพียงผูเดียว เนื่องจากความตองการในการจัดเก็บและการใชงานของฐานขอมูลมี ความแตกตางกันมากระหวางองคกรแตละแหง ในโลกของยุคขอมูลขาวสารนั้น software ในตระกูลนี้ถือเปนแกนหลักของ ระบบไปเลยก็วาได เพราะอิทธิฤทธิ์ของ software ในตระกูลอื่นๆ จะฉายฉาน ไดเต็มที่ก็ตอเมื่อสามารถนําขอมูลในระบบฐานขอมูลมาใชประโยชนไดมากนอย แคไหนดวยเสมอ Application ในกลุมนี้จะมีตัวหลักๆ ที่เราใชงานก็คือตระกูล XBase ที่มี dBase, FoxBase และ Clippers เปนหัวหอกในวงการ สวนพวกรุนใหมก็จะ มี Microsift Access และพวกที่เปน SQL ที่เรายังไมไดเริ่มใช เพราะความ

ยืดหยุนของโครงสรางขอมูลมีความซับซอนมากกวา 3. Spreadsheet

เปนโปรแกรมประยุกตที่เรียกกันวา “กระดานคํานวณ” เปน Application ที่ใช งานไมยากมาก แตอิทธิฤทธิ์นาตื่นตาตื่นใจสําหรับคนที่เริ่มใชงานคอมพิวเตอร ใหมๆ พอสมควร เพราะคํานวณอะไรตอมิอะไรไดอยางรวดเร็ว ซ้ํายังสามารถ จัดการกับฐานขอมูลขนาดยอมๆ ไดอยางสบายๆ อีกดวย จริงๆ แลวถาเริ่มใช เครื่ องคอมพิว เตอรใหมๆ แลว ถูกหลอกใหเ ลน โปรแกรมในกลุม นี้สํ า เร็จก็จะ สามารถทําใหคนๆ นั้นติดงอมแงมกับคอมพิวเตอรไปเลยก็วาได ในระยะหลังๆ นี้เมื่อเอยถึง Spreadsheet ก็คงเหลือเพียงหนึ่งเดียวใหพูดถึงคือ Microsoft Excel

ยังมี Application ในกลุมอื่นๆ อยูบางแตก็คอนขางเฉพาะงานเกินไป เชนโปรแกรม เกี่ยวกับการทํางาน graphic หรือตัดตอรูปภาพ(โป), โปรแกรมที่เกี่ยวกับการเขียนแบบ ทั้งงานดานสถาปตยกรรม และวิศวกรรม หรือโปรแกรมที่จัดการเกี่ยวกับงานพิมพขนาด ใหญ ซึ่งพวกเราเขาไปเกี่ยวของนอยมาก ก็คงละไวในฐานที่เขาใจวายังมีอีกเยอะ แตที่ เกี่ยวกับเราก็จะมีเพียง 3 กลุมหลักๆ ที่เอยไวนี้เทานั้น

“โตะทํางาน” ชักจะรกแลวนะ . . . เก็บกวาดซะหนอยดีกวา เดี๋ยวจะเลาเรื่องอื่นตอแลว !!

เราจะเรียกมันวา “Computer Basic” Page 5 of 7

เราจะเรียกมันวา “งาน” ตอนที่แลวเราทําความรูจัก “โตะทํางาน” กับสวนประกอบของโตะไปบางแลว เลายอนยอๆ กันพอใหเห็นภาพวา . . . hard disk ก็เหมือนกับ “ลิ้นชัก” สําหรับเก็บเอกสาร RAM ก็เหมือนกับพื้นที่ “หนาโตะ” ทํางานของเรา Operating System หรือโปรแกรมควบคุมระบบ นาจะเหมือน “ปากกา” Application Program ก็นาจะเหมือนกับ “หมึกและกระดาษ”

แลวก็ “กู” ก็คือคนที่ใชปากกาที่มีหมึกเขียนอะไรๆ ลงไปที่กระดาษบนโตะกอนที่จะเก็บใส ลิ้นชักใหเรียบรอย

แลวเก็บยังไงถึงเรียกวาเรียบรอยโดยไมตองรองเรียกความชวยเหลือ? ปญหาใหญของการใชงานคอมพิวเตอรก็คือ ทุกอยางที่เรากระทําลงไปมันคลายกับภาพ สมมุติที่เราจะตองจิน ตนาการตามไปตลอดเวลา งานหรือขอมูลที่เ ราจัด เก็ บเขา ไป ดู เหมือนหายวับไปกับตา โดยที่เราจะเห็นมันอีกก็ตอเมื่อเราเปดมันขึ้นมาบนจออีกครั้ง ไม เหมือนการจัดเก็บเอกสารจริงๆ ที่เห็นกันเปนตั้งเปนกองเปนตูเปนพะเรอเกวียน มีใหนับมี ใหจับใหลูบคลําอยางหนําใจ . . . แตการเก็บงานในคอมพิวเตอรนั้น จะวาตูก็เปนตูหลอกๆ จะวาลิ้นชักก็ดูแคคลายๆ จะวาเปนงานก็สงสัยวามันเอาไปซุกไวที่ไหน สิ่งที่จัดเก็บไวในคอมพิวเตอรเราเรียกกันวา “ไฟล” อานจากภาษาอังกฤษคําวา File . . . บางคนชอบแปลเปนไทยวา “แฟมขอมูล” แตแลวก็ใบกินเมื่อมาเจอคําวา Folder ที่ แปลวา “แฟม” อีกเหมือนกัน . . . ตกลงวาชาตินิยมไดครึ่งเดียว . . . สมน้ําหนา!! เราจะเรียกมันวา “ไฟล” ก็แลวกัน (สะกดดวยภาษาไทยเพื่อจะไมแสลงใจพวกชาตินิยม แลวนะเอา !!) แตใหลองนึกภาพของการจัดเก็บเอกสารใหดีๆ เราจะไมยัดเอกสารทั้งหมด ไวในลิ้นชักเดียวถูกมั้ย หรือไมอยางนั้นเราก็ไมไดยัดมันไวรวมๆ กันทุกๆ เรื่องอยูในชอง เดียวกันจริงรึเปลา อยางนอยเราก็ยังพยายามจัดหมวดหมูของมัน ดวย clip หนีบบาง ดวยแฟมออนบาง ดวยแฟมแข็งบาง แยกออกจากกันเปนเรื่องๆ . . . ใชรึเปลา? การเก็บ “ไฟล” ในระบบคอมพิวเตอรก็เหมือนกัน เราจะเอา “ไฟล” เรื่องเดียวกันหรือที่ เกี่ยวของกันไวในที่เดียวกัน ไอที่เดียวกันที่วานี่แหละเราเรียกมันวา Folder (อานวา “โฟลดเดอร” ไมใช “โฟลดเยอร” นะ ตัวหลังสําหรับพวกนักภาษาสติแตกเขาเขียนกัน) สมัยกอนเขาเรียกกันวา directory แปลเปนไทยวาอะไรไมรู . . . ปวดใจนักภาษาศาสตร ยิ่งนัก !! ความไมเหมือนกันอีกอยางของระบบการจัดเก็บของไฟลในคอมพิวเตอรกับเอกสารฉบับ จริงๆ ก็คือ เราสามารถจัดเก็บไฟลใน folder ที่ซอนอยูใน folder ลงไปหลายๆ ชั้นก็ได ซึ่งในโลกของความเปนจริงไมสามารถทําอยางนั้นไดกับไฟลที่เปนกระดาษ และแทบจะ เปนไปไมไดที่ลิ้นชักเอกสารจริงๆ จะมีพื้นที่เพียงพอใหเราจัดเก็บกระดาษในแบบที่เราใช ในคอมพิเตอร . . . แตก็เอาเถอะ เพราะเราเอาวิธีคิดกับแนวความคิดเทานั้นที่นํามาใชใน การเปรียบเทียบนี้

เราจะเรียกมันวา “Computer Basic” Page 6 of 7

เมื่อเราจะเก็บไฟลลงไปใน hard disk ตัวระบบเองก็จะถามหาชื่อเรียกที่เราจะตองเปน คนกําหนดขึ้นมา แบบเดียวกับที่เราตองเขียนอะไรซักอยางลงบนสันแฟมเพื่อใหตัวเองหา งายๆ อยางนั้นแหละ . . . ตรงนี้มีขอกําหนดเล็กนอยที่จะตองจําใหดีๆ 1.

ชื่อไฟลควรจะมีความยาวไมเกิน 8 ตัวอักษร (แมวาในระบบคอมพิวเตอรปจจุบัน จะสามารถทําไดมากกวานั้นก็ตาม แต Windows ที่เปนระบบปฏิบัติการยอด นิยมกลับทํางานแบบคลุมดีคลุมรายกับชื่อไฟลยาวๆ)

2.

หามใสเ ครื่องหมายวรรคตอนใดๆ หรือเครื่องหมายที่ไมใชตัวอักษร (ยกเวน ตัวเลข) ลงไปเปนสวนหนึ่งของชื่อ แมแตชองวางก็ไมควรใช เพราะ Windows ไมคอยเกงกับวิธีที่แสนชาญฉลาดของเรา

3.

นามสกุลหรือสวนขยายทายชื่อไฟล ปลอยใหเปนหนาที่ของ software นั้นๆ เปนตัวกําหนด อยาไปยุงกับมันถาไมจําเปน (ในกรณีที่เราอยากระบุลงไปเอง ให ใสไดไมเกิน 3 ตัวอักษรเทานั้น)

4.

กฎเกณฑเดียวกันนี้ ใหถือปฏิบัติกับชื่อของ Folder ขึ้นมาดวยเสมอ

ตางๆ ที่เราจะสรางมัน

และสวนที่ทั้ง OS และ Application จะตองเกี่ยวของกันอีกอยางก็คือ ไฟลนั้นถูกสราง โดย Application แต Folder จะตองถูกสรางโดย OS เทานั้น สวนใครจะเปนผูกําหนด วาตองสราง Folder หรือไมก็คือ “ตัวกู” นั่นเอง นี่คือหลักการพื้นฐานที่เราจะตองใชเพื่อการสรางไฟล หรือที่เราจะเรียกมันวา “งาน” นั่น แหละ การแยกชองเก็บ หรือแยกกลุมของไฟลเราตองเปนผูแยก หรือจําแนกเปนเรื่องๆ ดวยตัวของเราเอง ผานคําสั่งของ OS เพื่อแบงซอยพื้นที่ใน hard disk ใหเปนระเบียบ ตามที่เราตองการ การสรางไฟลจะสรางผาน Application เทานั้น สวนการลบไฟลออก จาก hard disk ก็ยอนกลับไปเปนเรื่องของ OS อีก เพราะมันเกี่ยวกับการบริหาร คอมพิวเตอรสวนที่เราเรียกวา hardware จําไดมั้ย? hard disk ถือเปน hardware ชิ้นนึงของระบบ ดังนั้นการจัดการอะไรกับ hard disk จึงตองใชคําสั่งของ OS เปนตัว จัดการ การโอนยายขอมูล หรือการ copy ที่เรียกวาทําสําเนาขอมูล ก็เปนเรื่องของการ จัดการ hard disk จึงเปนเรื่องของ OS สวน Application เปนเรื่องของการสรางไฟล ใหมเทานั้น ไมมีสวนเกี่ยวของกับการบริหารพื้นที่ใชสอยใน hard disk แตประการใด ทั้งสิ้น สําหรับคําถามวาเราจะสรางไฟลไดยังไง? เราจะเรียกไฟลออกมาใชงานไดยังไง? หรือ แมแตเราจะจัดการกับ hard disk ในลักษณะงานตางๆ ยังไง? เปนเรื่องของรายละเอียด ที่ไมใชหัวใจหลักของความรูพื้นฐาน . . . ที่สําคัญคือหลักการในการใชงาน สวนคําสั่งจะ เปนอะไรนั้นขึ้นอยูกับ software ที่เราเลือกและใชบนพื้นฐานที่ถูกตองนี้เทานั้นจึงจะ สมบูรณ หากทุกคนเริ่มตนจากการกระโดดใสที่การทองจําคําสั่งตั้งแตแรก การจัดเก็บใน ระบบขอมูลก็จะเลอะเทอะ และสรางปญหาใหตัวเองไวไปคอยโทษกฎแหงกรรมอยูร่ําไป การที่เครื่องคอมพิวเตอรดูเหมือนกับควบคุมไดยาก เพราะเราเองไมพยายามควบคุมมัน เองตั้งแตเริ่มหัดใชซะมากกวา . . . อยาไปโทษฟาโทษแผนดิน เพราะนี่เปนดินแดนของ “กฎแหงกู”

เราจะเรียกมันวา “Computer Basic” Page 7 of 7

เราจะเรียกมันวา “สรุป” ปกติผมก็สอนคอมพิวเตอรทุกคนแคนี้ เพราะที่เหลือเปนรายละเอียดที่สามารถหาอานเอา เองไดจากตําราหรือแผน CD ที่ไหนก็ได หรือไปหาเรียนเอาเองจากศูนยทีเขาเปดอบรม กันอยูดาษดื่นทั่วประเทศ หรือไมก็ตะบันใชงานมันไปเรื่อยๆ กับ software ที่เรา จําเปนตองใชงาน แตเอกสาร 5-6 หนานี้เทานั้นที่จะไมมีการเขียนหรือบอกเลาไวใหพวก เราเขาใจในที่อื่น (ยกเวนตําราที่ไมคอยมีคนนิยมอานกันบางเลมเทานั้น) แนนอนที่มันดูเปนเรื่องบาบออยางที่สุด ที่ผมจะบอกทุกคนวาคอมพิวเตอรที่จําเปนตองรูก็ มีเพียงเทานี้เองที่สามารถบอกเลาเปนตําราได ที่เหลือก็จะตองเรียนจากของจริงเทานั้น คูมือหรือตําราทั้งหลายก็เพียงแตสรางเหตุการณณจําลองขึ้นมา เพื่อบอกเลาวิธีใชงานของ software แตละตัวเปนการเฉพาะ แตละตัวก็จะมีพื้นฐานที่แตกตางกันบาง แตหัวใจ หลักๆ ของการบริหารจัดการคอมพิวเตอรมีแคนี้จริงๆ พวกเราเชื่อหรือไมวานักแขงรถใชรถยนตที่มีจํานวนเกียรมากกวาของเรา หรือวาเขามี พวงมาลัยมากกวาหนึ่งที่ไมเหมือนกับรถของเรารึเปลา? มันก็อีหรอบเดียวกันทั้งนั้นครับ ผมเริ่มตนจากที่ตัวเองรูเทานี้ แลวก็ตะบันมันเขาไปอาทิตยละกวา 100 ชั่วโมงจนกระทั่ง ปจจุบัน . . . อืมม . . . ซักกวา 10 ปเห็นจะไดถึงจะเปนอยางที่ทุกคนเห็นในวันนี้ โดยไม คอยจะไดอานตํารับตําราดานนี้มากนัก (หนังสือตุนไวเยอะครับ แตเอาไวคนไมไดเอาไว อาน) มันเปนเรื่องที่ตองอาศัยเวลาในการบมเพาะพอสมควร ผมยังถือวาตัวเองเปนเพียง user รายหนึ่งของโลกเทานั้น ยังไมถึงขั้นที่จะเขียนโปรแกรม หรือพัฒนา software ตัวหนึ่งตัวใดขึ้นมาใชงานอยางจริงๆ จังๆ แตผมก็เปน “ผูใช” ที่ “ใช” จริงๆ ใชแบบ “โคตรใช” และสรรหาทุกวิถีทางที่จะใชบนพื้นฐานของ “กฎแหงกู” ที่วา มาทั้งหมดนี้ ปญหาสําคัญของ “การใชงาน” คอมพิวเตอรก็คือ เราจะตองรูจักตัวเอง ตองรูวาตัวเอง ตองการอะไร ตองการใหเครื่องคอมพิวเตอรทํางานอะไร ประเภทไหน และควรจะใช software ประเภทอะไรไปสั่งงานมัน . . . สั่งยังไงเปนเรื่องหลังสุดเสมอ . . . ในขณะที่ ตามโรงเรียนที่เขาสอนเขาจะสอนไลจากทายสุด คือสอนวิธีการใชคําสั่งกอน แลวคอยๆ ตอดเอาเงินเราไปเรื่อยๆ โดยไมยอมสอนพื้นฐานที่ถูกตองซะที !! เอาละ !! ตอนนี้มีเครื่องคอมพิวเตอรที่พรอมใชงานกันคนละเครื่องแลว ลองถามดูซิวา อยากใหมันทําอะไรใหเราบาง . . . ถาอยากใหมันทําทุกอยางแทน “กู” ละกอ . . . ไปเกิด ใหมไดเลย !! เพราะคอมพิวเตอรทําไมไดอยางเดียวคือ “การคิด” และหนาที่ในการคิดเปน หนาที่โดยตรงของพวกเรา . . . มันเปนแคเครื่องมือที่ชวยใหเรื่องที่เราคิดมันเสร็จเร็วขึ้น เทานั้นเอง . . . ผมถึงบอกไวแลวไงวาสวนผสมที่สําคัญที่สุดยังเปน “ตัวกู” เสมอ !! ลองคํานวณผลคูณของ 1458412563896 x 5695425845 แลวหารดวย square root ของ 125489653 แลวเอาทั้งหมดไปยกกําลัง 3 เพื่อหาจํานวนเต็มที่เกิดขึ้นดูสิ ถา นี่คือขอสอบสําหรับตัดสินวาใครจะไดขึ้นสวรรคหรือลงนรก โดยจํากัดจํานวนคนที่สามารถ ทําเสร็จกอน ซึ่งทุกคนจะตองแยงกันทําใหเสร็จเร็วที่สุดเทานั้น . . . คําวา “เร็วกวา” มี ความหมายประมาณนั้นในโลกปจจุบันครับ !!