Chapter 41-2 Fullpart

“อือ....” ยูรินะลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างช้าๆ “!!!” “ม....ไม่.....อ......อ๊ากกกก.....” ....................................................

กึก!!! กึก!!! “อ้าว.....ยูจัง....ตื่นแล้วเหรอ.....” โมโมโกะเดินเข้ามายังห้องพัก ศีรษะ

ของเธอยังคงเปี ยกน้ ้ าหมาดๆที่มาจากการสระผม และอาบน้ ้ า “.....” “ยูจัง.....เป็ นอะไรรึเปล่าน่ ะ......” “!!!!”

ยูรน ิ ะหันมามองโมโมโกะ ดวงตาของเธอเป็ นสีแดงสดราวกับเปลวเพลิง “ย.....ยูจัง....” “ก.......กรีด ๊ !!!!!!”

ยูรน ิ ะพ่่งเข้าใส่โมโมโกะอย่างรวดเร็วจนล้มลงไปทัง้ คู่ “ย....ยูจัง....”

ยูรน ิ ะคร่อมอยู่บนร่างเล็กๆของโมโมโกะซึ่งตนนี้มีเพียงผ้าขนหนูผืนบางๆห่อห้่ม ร่างกายเอาไว้ แควกกกกก!!!!! กรงเล็บของยูรินะลากผ่านลงไปบนผ้าขนหนูบนร่างของเด็กสาวร่างเล็ก ผ้าผืนบางขาดกระจ่ยภายในพริบตา .................................................................................. “ยูจัง.....ป.....เป็ นอะไรไปน่ ะ......”

มือขวาของยูรินะขย้าลงบนหน้ าอกพร้อมกับซ่กหน้ าลงบนซอกคอของโมโมโกะ “อ....อา...ม....ไม่นะ.....นี่ มัน......ย....ยูจัง......”

ยูรน ิ ะซ่กไซ้ไปตามล้าคอของโมโมโกะ ก่อนมือขวาของเธอจะออกแรงบีบมากขึ้น เรื่อยๆ “ย....ยูจัง.....ด....เดี๋ยวสิ....น....นี่ มัน...ม....ไม่ใช่ตัวเธอนะ.....อ....อา....ม....ไม่.....”

แต่เสียงร้องของโมโมโกะนั ้นไม่ได้ท้าให้เด็กสาวสูงยาวตรงหน้ าหย่ดยัง้ มือแต่ อย่างใด หากแต่ย่ิงเพิ่มความร้อนแรงให้สูงยิ่งขึ้นไปอีก “ย....ยูจัง......”

ทันใดนั ้นมือขวาของยูรน ิ ะก็ปล่อยออก แต่ทว่า มันกลับลากผ่านลงไปยังเบื้อง ล่างแทนเสียแล้ว “ม......ไม่น๊า!!!!!!!!!!!!!!!” ..............................................................................

ชิง้ !!! “ม.....โมโมจัง”

อยู่ๆยูรินะก็หย่ดชะงักไป ดวงตาของยูรินะเปลี่ยนกลับเป็ นสีน้าตาลด้าดังเดิม “น....นี่ ฉันท้าอะไรลงไป....” “อ....อ๊ากกก...........” อาการปวดศีรษะกลับมาเล่นงานเธออีกครัง้ ท้าให้เธอล้มลง

ไปในทันที มือทัง้ สองข้างก่มขมับแน่ น ดวงตาของเธอเปล่งแสงสีแดงสลับกับเปลี่ยนเป็ นสี น้ ้ าตาลด้า “ย....ยูจัง.....เป็ นอะไรไปน่ ะ.....” โมโมโกะยันตัวล่กขึ้นด้วยความตกใจ “อ....อ๊ากกกกก.....ม....โมโมจัง......ป.....ปวด....ปวดหัว.....อ.....อ๊ากกก.....” “อาการแบบนี้ มัน....จ....จริงสิ.....” โมโมโกะรีบรวบรวมพลังเวทย์ในทันที “Yggdrasil pinus” (ต้นไม้ศักดิส ์ ิทธิ )์

ไสยเวทย์ปรากฏขึน ้ บนพื้นใต้รา่ งของยูรินะ ก่อนจะเปล่งแสงสว่างออกมา “อ....อา.....ห.....หายแล้ว....ม....โมโมจัง......มันหายไปแล้ว.....”

ควับ!!!! โมโมโกะโผเข้ากอดยูรินะทันที น้ ้ าใสๆพรัง่ พรูออกมาจากดวงตาทัง้ 2 ข้างของเธอ “ฮือ.....ฮือ.....ดีจังเลยที่ปลอดภัย.....นึ กว่าเธอจะเป็ นอะไรไปซะแล้ว.....ฮือๆๆๆๆ” “ม.....โมโมจัง”

“ฮ....เฮือก......ด....เดี๋ยวสิ.....น....นี่ เธอโป๊ อยู่น่ี นา.....” ยูรน ิ ะกล่าวขึ้นด้วยความ

ตกใจ

“ม...ไม่เป็ นไร....ถ้าเป็ นเธอละก็นะ.....” โมโมโกะพูดขึ้นหน้ าแดงเล็กน้ อย “ม...โมโมจัง.....” “นี่ .....ยูจัง.....” “อ....อะไรเหรอ...” “ต่อจากคราวนั ้นได้ไหม......” “??????”

ทันใดนั ้น ริมฝี ปากของเด็กสาวร่างเล็ก ก็ประกบลงบนริมฝี บางของเด็กสาวสูง ก่อนเด็กสาวร่างเล็กจะกลายเป็ นฝ่ ายขึ้นคร่อมเด็กสาวร่างสูงยาวไปเสียแล้ว ................................................................................................ “อ....อ....อ่........”

ทัง้ สองจูบกันอย่างดูดดื่ม ก่อนมือบางๆของโมโมโกะจะปลดเสื้อผ้าของเด็กสาว ร่างสูงออกทีละชิน ้ ทีละชิน ้ มือของโมโมโกะขย้าลงบนหน้ าอกของยูรินะก่อนจะออกแรงบีบเบาๆ “ม...โมโมจัง...” “อ...อือ....อ...อืม.....” ริมฝี ปากของโมโมโกะระดมจูบยูรินะอย่างไม่ลดละ

ก่อนจะดึงยูรินะขึ้นมาคร่อมร่างของตนเองแทน

“อ....อือ....อ....อา.....” ยูรน ิ ะเริ่มสอดลิน ้ อ่่นๆของตนเองเข้าหาโมโมโกะ

เด็กสาวร่างเล็กเองก็แลกลิน ้ กลับเข้าไปในปากของเด็กสาวร่างโย่งและเพิ่มความ ร้อนแรงขึ้นไปอีก “อ....อือ...อ....อา....อ....”

มือขวาของยูรินะกลับขึ้นไปบนหน้ าอกของโมโมโกะอีกครัง้ ก่อนจะขย้าอย่าง เบามือ “อือ....ยูจัง.....อืม....”

ยูรน ิ ะซ่กไซ้ลงตามซอกคอของโมโมโกะก่อนจะออกแรงที่มือขวาให้มากขึ้น

“ยูจัง....มากกว่านี้ .....มากกว่านี้อีก....อ....อือ.....อ....อา.....” “ม....โมโมจัง.....”

โมโมโกะพยักหน้ าให้ยูรน ิ ะก่อนมือทัง้ สองจะขย้าลงบนบัน ้ ท้ายของอีกฝ่ าย ยูรน ิ ะเลื่อนมือลงไปยังเบื้องล่างก่อนจะใช้นิ้วซ่กไซ้ลากผ่านไปมา “ยูจัง.....อ...อือ....”

โมโมโกะพยักหน้ าให้ยูรน ิ ะอีกครัง้ ก่อนมือขวาของยูรินะจะสอดเข้าไปและมอบความหวานอันร้อนแรงขัน ้ ส่ดท้าย ให้แก่เด็กสาวร่างเล็ก “อ...อา...อ........

อ๊า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!” ..................................................................................... “อ....อา...ย....ยูจัง......” โมโมโกะมองหน้ ายูรน ิ ะด้วยสีหน้ าที่เปี่ ยมไปด้วยความส่ข “ม....โมโมจัง.....” “ฉั นรักเธอนะ....ยัยหมียาว....” โมโมโกะพูดออกมาเบาๆ หน้ าของเธอแดงก้่า

ราวกับลูกต้าลึงส่ก

“อ....อื้อ....ฉั นก็รักเธอนะ....ยัยบ๊อง....”

โมโมโกะยิม ้ อย่างมีความส่ขน้ ้ าใสๆเริ่มซึมออกมาจากดวงตาของเธอ แต่..... ก็ท้าได้แค่ไม่นานนั ก ในไม่ก่น ี าทีร้อยยิม ้ นั ้นก็เปลี่ยนแปลงเป็ นรอยยิม ้ ที่ดูน่า กลัวขึ้นมาทันที เด็กสาวร่างเล็กกลับกลายเป็ นฝ่ ายขึน ้ คร่อมร่างของเด็กสาวร่างสูงยาวเสียแล้ว “ม......โมโมจัง......” “เมื้อกีเ้ ธอท้าได้ดีมากเลย.....ฉั นคงต้องตอบแทนเธอซะหน่ อยแล้วล่ะ.....” “ม.....โมโมจัง.....อ.....อ๊า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!” ..........................................................................................