േബാഹസ്
പ രാണം
ആേബലിെ മരണി േശഷം കാേയം ആേബല ം ക മ ി. അവ മ മിയില!െട നട$കയായി %;ഇ വ ം കിളരം )ട തല +വരായ,െകാ് ദ!െരനിേ. അവ പരസ് പരം തിരി/റി1 . േജ3ഷ് ടം അജം നിലി .് , തീപ!ി ആഹാരമ ാ6ി6ഴി/ . ഇ വീഴ േ8ാ9 തള%േപായവ െച; .േപാെല അവ ഒ%ം മിാെതയി %. ആകാശ് ഒ ന=>ം നി%തിള?ി; അതിനിനിയ ം േപ വീണിില @ . ആേബലിെ െനAിയിB കല @ ിെ പാട കിട$.ത് തീയ െട െവളി/ിB കാേയC ക ; അയാ9 വായിേല$ െകാ േപായ ഉ ള താെഴയിി് തെ സേഹാദരേനാട് മാEിര%. "എെ. െകാ.ത് നി?ളായി േ.ാ, അേതാ ഞാC നി?െള െകാല @ കയായി േ.ാ?" ആേബB പറ1 . "എനിെ6ാ%ം ഓKയില @ ; നK9 മ CപെേEാെല ഇതാ ഇവിെടയ േല @ ാ." N ിലായി," കാേയC "നീെയനി6് യഥാMമായ ം മാE നBകിെയ.് എനി6ിേEാ9 മനസ പറ1 . "മറ$കെയ.ാB മാE നBOക എ%തെ.യാണ് . ഞാം മറ6ാC Pമി6ാം." "അെത," ആേബB സാവധാനം പറ1 . "പRാാപമ +ിടോളം കാലം െചയ് തപാപവ ം തീരില @ ." *