Berdorf Mei 2006

Berdorf mei 2006

Donderdag 18 mei Vanmorgen om 8.20 vertrokken we dan uit Brielle naar Berdorf in Luxemburg. Vlak voor Maastricht even gestopt, om te plassen en een boterhammetje te eten. Bij Maastricht even in een file gestaan. De rest van de reis verliep voorspoedig. Onderweg bij Verviers en St.Vith gaf de thermometer 11 graden aan!!!!!!!!. Om 14.15 kwamen we in Berdorf aan. De zon scheen en het was zelfs 20 graden. Janny had het gevoel, dat ze weer thuis kwam????? De meneer die hier een vaste plaats heeft van Pasen tot de Herfst, vertelde ons dat we een plaats mochten zoeken. Hij hielp de campingbeheerder met het gras te maaien, omdat het heel druk zou worden volgende week i.v.m Hemelvaartsdag. We kozen dezelfde plaats als in de herfstvakantie; nr 35. Dat is maar een klein stukje van de wc en douche vandaan. In 3 kwartier stond alles op z,n plaats en zaten we aan de koffie. Jan kreeg niet eens de tijd, om een paar nootjes te eten. Janny wilde gelijk al een stuk gaan lopen. Haar favoriete route is de B2, dus die werd het natuurlijk. We besloten, om de benen rustig te laten wennen en in ieder geval niet gelijk de hele route te lopen. Je moet n.l. heel veel klimmen en dat zijn we niet meer gewend. Onderweg een paar stukjes gefilmd , zodat Michiel en Joke alvast een beetje een indruk krijgen, hoe het er hier uitziet. Na een uur gelopen te hebben, lekker in het zonnetje zitten lezen. Na het eten zijn we ons in gaan schrijven. Irma de campingeigenaresse kende ons nog. (kan ook niet anders natuurlijk, dit is al de vierde keer).Ze vertelde, dat hier altijd dezelfde mensen komen. ’s Avonds nog een stukje door het dorp gelopen en om half 10 pas binnen gaan zitten. Hopelijk is het morgen een beetje mooi weer, zodat we een flink stuk kunnen gaan lopen.

Vrijdag 19 mei Janny heeft vannacht bijna niks geslapen. Dat kwam niet alleen van de hele harde wind, maar ze was gewoon klaar wakker. Het waaide zo hard, dat de caravan schudde. Af en toe regende het ook een beetje. Jan moest om half vier z’n bed nog uit. Het luik van de caravan had hij niet op slot gedaan en het klapte door de wind. De luifel kreeg heel wat te verduren. ’s Ochtends regende en waaide het nog steeds. Pas om half 10 opgestaan. We konden natuurlijk niet buiten ontbijten. Om half 12 naar Echternach gereden en wat boodschappen gedaan. Het werd beter weer, tenminste de zon scheen af en toe en het regende soms nog een klein beetje. We besloten om toch maar een stuk te gaan lopen. Met de regenjacks aan en Janny met haar nieuwe rugzak op vertrokken we om 1 uur om de S2 te gaan lopen. De zon scheen steeds meer. Soms viel er nog een spatje regen. De

wind voelde je niet in het bos. We kregen het zelfs flink warm van al dat klimmen en dalen. Af en toe gerust en we besloten, om ook nog na de S2 de A richting Hohllay te lopen. Daarvandaan over het veld naar de camping teruggelopen. We hadden zo’n twee en half uur gelopen. Een poos lekker zitten lezen onder de luifel en af en toe in de zon. Het weer viel eigenlijk toch nog wel mee, behalve die vreselijke harde wind dan. Volgens het weerbericht is het morgen ook nog zo’n onstuimige dag,maar wordt het zondag rustiger. Er zijn wel weer wat mensen bijgekomen. Benieuwd of het morgen nog drukker wordt. We hopen het maar. Na het eten en de douche nog een stukje gelopen door het dorp. Dit keer niet ver, want het ging regenen. Binnen het verslag uitgetypt en heerlijk zitten lezen.

Zaterdag 20 mei Na heerlijk geslapen te hebben om 7 uur wakker geworden. Het regende en waaide flink. Na het ontbijt begon het nog harder te waaien. De wind was gedraaid en stond nu schuin onder de luifel. De regen dus ook. Het regende heel hard dus maar een boek gepakt en lekker gaan lezen. De luifel kreeg heel wat te verduren, zo ging het tekeer. Zo rond de middag werd de regen meer buiig. Er kwamen toch nog mensen bij. Er kwam ook nog een jong stel tegenover ons met een tentje. Jan heeft nog even geholpen, om de tent vast te houden, anders was hij de lucht ingegaan. Er stonden onderaan op het grasveld ook mensen met twee kleine kinderen. Ze moesten tussen de buien door snel hun tentje opzetten. De zon kwam af en toe door, maar de wind werd als maar harder. Toch zijn we om twee uur, toen het droger werd toch gaan lopen. Via Hohllay zouden we naar de Perekop lopen. Vlak na Hohllay begon het weer te regenen en zo hevig, dat we op een boomstam onder een overhangende rots geschuild hebben, tot het wat minder werd. We kregen wel natte benen, maar het lopen was wel leuk. Het had één voordeel het was niet druk. We waren trouwens niet de enigen. We kwamen zelfs nog een aantal mensen tegen. Vooral de klim bij de Perekop omhoog was erg heftig. Het water stroomde via de traptreden naar beneden, dus je moest voorzichtig lopen.

Er lagen overal afgebroken takken van de bomen. Na twee uur gelopen te hebben kwamen we weer bij de camping terug .Het was een vermoeiende, maar leuke tocht. De luifel stond gelukkig nog, terwijl het toch hevig tekeer ging. Hij was op de naad wel gescheurd. Volgens Jan kwam dit, omdat de scheerlijn te strak stond. Janny was bang, dat hij weggewaaid zou zijn. Het jonge stel, dat tegenover was komen staan was bij onze terugkomst alweer aan het opruimen. Ze zagen het niet meer zitten. De tent die ze hadden was ook wel heel erg oud. Hij was geloof ik ook een beetje gescheurd op een hoek. Ze moesten weer 300 km terug naar huis rijden. Wel sneu. Het bleef maar waaien en waaien. Af en toe scheen ook de zon wel, maar de wind was vreselijk. Na het eten nog een stukje gelopen. Het was frisjes. Op het nieuws hoorden we later, dat het in België en Duitsland ook noodweer was geweest, met omgewaaide bomen enz. Hadden we toch nog

geluk gehad. De wind werd gelukkig een beetje minder. Nu maar hopen, dat het morgen beter weer is.

Zondag 21 mei. Vlak nadat we naar bed waren gegaan regende het een beetje, maar de wind was minder. Goed geslapen en Janny om 7 uur!!!! Wakker geworden van de kerkklokken in het dorp. Om 9.30 opgestaan en na het ontbijt besloten, om route F1 te lopen vandaag. Die route hadden we nog maar één keer eerder gelopen en vonden we heel mooi. Om 11 uur vertrokken, met een trui onder onze bodywarmers. Ook de regenjacks gingen voor de zekerheid mee in de rugzakken. Het eerste stuk moest over de weg richting bos. In het bos na Casselt de F gevolgd. Dit is zo’n mooie route. Het eerste stuk lijkt wel een beetje op Lord of the Rings. Daarna kwam je bij prachtige rotsen met een mooi uitkijkpunt “De Kalekapp”. De route is heel afwisselend met dan

weer klimmen op moeilijke stenen trapjes en dan weer loop je door dichte varens.

Op een gegeven moment het bos weer verlaten en via Birkelt richting Berdorf gelopen. Janny had haar stappenteller bij zich en we hadden bij terugkomst na drie en half uur ruim 18.000 stappen gelopen. Lekker gerust en daarna wat gefilmd op de camping. Ook nog naar Houllay gelopen met de filmcamera. Het zonnetje kwam nog goed door. Er zijn vandaag weer een aantal mensen bijgekomen. Allemaal Nederlanders. Na het eten nog tot 8 uur buiten gezeten. Dit keer waren we allebei te moe, om nog een rondje naar het dorpje te lopen. Iedereen nog een smsje gestuurd, en van Robbert een smsje teruggekregen. Het lannen was leuk geweest. Morgen is de voorspelling toch weer regen. We willen dan eigenlijk de B1 naar Echternach lopen. Hopelijk is dit toch mogelijk. De rest van de avond lekker gelezen en een beetje gepuzzeld.

Maandag 22 mei Vanochtend wakker geworden. Het regende, maar het waaide dit keer eens niet. Ondanks de voorspelling, dat het zal regenen vandaag, om kwart voor elf vertrokken naar Echternach. Regenkleding weer mee natuurlijk. Onderweg net voorbij de Perekop een smsje gekregen van Michiel. Hij had zijn pas gelegde grasmatjes geen water hoeven geven, het had drie dagen geregend. Het lannen was weer ouderwets leuk geweest. Onderweg een beetje regen gehad, maar het was niet veel. Even geschuild onder een speciaal gebouwde soort abri op de route. Via de lange trap bij camping Officiël naar beneden gelopen en een plasstop gemaakt. In Echternach natuurlijk eerst “Nussecken”gekocht. We hebben er op een bankje op het plein natuurlijk eerst ieder één opgegeten. De andere bewaren we voor morgen. Het weer was aardig opgeknapt. Af en toe scheen de zon.We besloten om via de G terug te lopen. Dit is een hele klim. Je gaat steeds maar omhoog en omhoog. Af en toe gerust en wat gegeten en gedronken, anders hou je het niet vol natuurlijk. Met de stokken is het veel gemakkelijker om naar boven te lopen. De route is

prachtig. Bij de “Perekop” zijn we van de route G afgegaan en de weg overgestoken en zijn via de B1 verder naar de camping gelopen. Het was ondertussen wel weer hard gaan waaien. De zon scheen wel, dus even lekker in de zon gezeten. De buurman naast ons vertelde ons, dat er vlakbij Dresden een mooie camping is, waar je ook zo mooi tussen rotsen en kloven kan lopen. Hij had het plaatsje voor ons opgezocht. Dit is heel leuk om te weten, omdat we van plan zijn in de zomervakantie naar Tsjechië te gaan. We willen dan via Dresden naar het Reuzengebergte rijden. Volgen hem kon je in het Reuzengebergte ook prachtig wandelen en was het er heel mooi. De wind onder de luifel was heel erg vervelend. Na het eten besloten we dan ook, om de caravan te draaien. Dit was snel gebeurd. In een half uur stond alles weer op zijn plek. Stom, dat we dit niet twee dagen eerder hadden gedaan. Het scheelde een jas. We konden nu tenminste onder de luifel zitten, zonder die hinderlijke wind. De luifel stond nu ook niet meer steeds zo bol, dit tot genoegen van Janny. We besloten om nog een stukje te gaan wandelen door het dorpje en de nieuwe weg te proberen,die Jan ontdekt had. Je kon zo helemaal doorlopen tot de looproutebordjes. Ze waren daar een hele nieuwe wijk aan het bouwen. In Nederland bouwen ze eerst de huizen en daarna de weg en stoep pas. Hier doen ze dat net andersom. Het werd een beetje donker in de verte. We liepen dan ook stevig door. Je had wel een prachtig uitzicht, zoals je op bijgaande foto kunt zien.

De huizen hier zijn prachtig en heel groot. Bij de camping aangekomen waren we net onder de luifel, toen er en hevige bui losbarstte. De rest van de avond steeds veel gewaaid.

Dinsdag 23 mei . Wakker geworden van de wind en de regen. Het was nog geen 8 uur, dus lekker een poosje blijven liggen. Bij het opstaan scheen de zon. Na het douchen buiten ontbeten. Dat was ook wel weer eens leuk. Daarna eerst Robbert even gebeld. Hij en Jaimy zijn vandaag 1 jaar getrouwd. Om kwart voor elf vertrokken met de auto naar Consdorf. Dat is hier maar 6 km vandaan, dus we waren er zo. De thermometer in de auto gaf 10 graden

aan. Om elf uur begonnen we dan aan route M. We hadden die route ook in de herfstvakantie gelopen. Je kan door smalle spleten tussen de rotsen lopen. Dit is heel spannend. Je moet wel een zaklamp bij je hebben, anders zie je niks. De rugzak moest af, want je moest er op je zij doorlopen. De eerste heette Deiwepoetz. De tweede was nog spannender, omdat deze langer is en je moet ook nog trapjes af in het donker. Je moet deze eigenlijk vanaf één kant lopen, omdat je tegenliggers kan tegenkomen. Dat is natuurlijk een probleem want dan moet je terug. Wij liepen hem natuurlijk in de verkeerde richting. Gelukkig kwamen we niemand tegen. Janny durfde eigenlijk eerst niet, maar Jan wist haar toch over te halen. Deze heette Kohlscheuer. Je had daar ook een bellevue, dus naar boven geklommen en boven op een rots even wat fruit gegeten en gerust. Op een gegeven moment de T gevolgd. Toen we uit het bos kwamen, ging het plotseling hard regenen. Gauw de regenjacks aan, maar onze broeken werden kletsnat.

Even geschuild en daarna weer in de zon naar Consdorf gelopen en vandaar via een verkorting `dachten we` terug naar de parkeerplaats gelopen waar de auto stond. We zijn toen naar een parkeerplaats bij de kerk in Consdorf gereden. Vlakbij is een camping, die niet meer als zodanig gebruikt wordt, maar waar we jaren geleden met Michiel gekampeerd hebben. Met de filmcamera wat opnames gemaakt. Ook van het kerkhof wat daar vlakbij is. Daar staat boven de ingang `Aujourdui nous, demain

vous!!! Dit betekent vandaag wij, morgen jullie. Rare tekst!!!!! Terug naar de camping gereden. We waren allebei moe. We hadden al 6 dagen vele kilometers gelopen en geklommen. Niet gek dus!!! We zaten een poosje in het zonnetje, toen het heel donker werd. De temperatuur daalde opeens flink en het werd donker.

Er volgde een felle bui met windstoten en…….. hagelstenen. De hagelstenen lagen op de luifel. Daarna scheen de zon weer en was het weer lekker weer. Daarna volgde nog zo´n bui. We namen het besluit om de volgende dag naar huis te gaan. De vooruitzichten waren slecht. Veel wind buien en een beetje zon, maar 12 tot 15 graden. Het was wel jammer, maar het was veel te koud. Voor het eten alvast wat opgeruimd en na het eten de luifel eraf gehaald en alles schoongemaakt. We waren net klaar toen het weer donker werd en het weer ging regenen. Hadden wij even geluk. Toen we gingen afrekenen kon Irma de campingeigenaresse het begrijpen, dat we naar huis gingen. Er hadden al mensen afgebeld vanwege het slechte weer. Lekker in de caravan gaan zitten bij de warme kachel. Schuin tegenover ons kwam nog een Belg met een grote Caravelair caravan. Ze kregen de caravan met moeite op z´n plaats. Ze hadden dan ook geen mover. Stom!!!. Hij maakt ook nog het gras kapot. In de stromende regen was hij met zijn knieën op een matje met een slinger de poten aan het uitdraaien. Morgen weer naar huis. Jammer, maar we hebben ondanks het mindere weer ontzettend genoten en komen natuurlijk weer een keer terug.