Attack Of The Clones

Attack of the clones Loop eens naar een televisietoestel, en zet het aan op een willekeurige zender. Tenzij het om een documentaire of een actualiteitenprogramma gaat, zal u in de meeste gevallen een blond en rondborstig wezen over het scherm zien hoppen. Afhankelijk van de tijd van de dag zal dit blonde wezen al dan wel niet gekleed gaan. Doe het eerste tijdschrift open dat u binnen handbereik heeft. Ik wil wedden dat in de meeste gevallen een stereotype mooie dame of heer de pagina die u heeft opengeslagen probeert op te leuken. Blader zelfs eens door het blad dat u nu in handen houdt. U zult geen afbeelding tegenkomen van een dikke harige man die zijn buik op flamboyante wijze aan de lezer laat zien. Overal om ons heen zien wij ze staan. De mooie mensen. De slanke mensen. De zongebruinde mensen. De modieus geklede mensen. Wij worden getiranniseerd door de media met hun visie over hoe wij erbij zouden moeten lopen. Die buik moet plat, die borsten groot, die benen lang, die neus recht, die mond vol tanden en die huid glad. Individualisme schijnt niet meer van deze tijd te zijn, en mensen worden de misère ingedreven, omdat hun ‘gezonde eetlust’ wordt verward met ‘gebrek aan anorexia’. De regering staat er tegenwoordig om bekend zich overdadig te bemoeien met hoe wij ons dagelijkse leven leven. Weldra zal ik niet meer kunnen herkennen welk merk sigaretten ik koop, omdat de witte vlakken met gemene verwensingen steeds groter worden. Weldra zal ik een aantal maandsalarissen moeten opsparen om een paar lekkere drankjes in een café te gaan drinken. De campagne op televisie van het Voedingscentrum laat mij weten dat ik na drie krackers en een kop thee toch echt vol behoor te zitten, en dat ik me ‘niet dik moet maken’. Ik betwijfel niet dat de regering nobele beweegredenen heeft. Rookwaren, alcoholhoudende dranken en machtig voedsel maken een mens in ieder geval niet gezonder. Maar waar mijns inziens te weinig aandacht aan wordt besteed is het mentale welbevinden van de bevolking. Vanuit de hele wereld horen wij enkel maar nieuwsberichten over dood en verderf, verdrinking, verbranding, explosie en complot. Ook het nieuws uit eigen land doet ons eraan twijfelen of we ons huis nog wel moeten verlaten. Dus misschien vinden mensen het wel rustgevend en gezellig om er een drankje en een sigaret bij te nemen, na in de redelijke veiligheid van hun eigen behuizing stevig te hebben getafeld. Waar de regering wellicht ook eens op zou moeten letten is of het wel zo gezond is om in ieder medium de stereotype schoonheid van de mens als een absolute must te laten neerzetten. Misschien is de bevolking wel wijs genoeg om haar eigen schoonheidsideaal uit te zoeken. Misschien zijn we wel voldoende geëvolueerd om zelf te bepalen of we een platte buik, grote borsten, een strakke kont en weelderig blond haar willen of moeten hebben. Misschien kan een democratie wel alleen maar bestaan, wanneer het volk bestaat uit individuën, en niet uit een kudde geclonede schapen.