Artikel Remko Bicentini

‘Een foundation doe je voor het leven’ NIJMEGEN – “Het geeft een enorme emotionele impact dat ik op deze manier kan bijdragen aan het geluk van die kinderen.” Als zoon van de beroemde Curaçaose voetballer Moises Bicentini begon Remko (41) vier jaar geleden met een stichting die zich inzet voor Antilliaanse jongeren. Een project dat over twee jaar moet uitmonden in het grote einddoel: een multifunctionele sportplaza. De beoogde locatie van dit ambitieuze plan is het vervallen stadion van SUBT in Willemstad, de voormalige club van zijn vader. Fundashon Bicentini zet zich in voor het geestelijk en lichamelijk welzijn van Antilliaanse jongeren (4-21 jaar). Naast de bouw van het sportplaza organiseert de stichting regelmatig sportevenementen. De focus ligt daarbij op kansarme en bijzondere jongeren. Remko over de visie van zijn stichting: “Voetbal vormt de hoofdmoot. Maar dat is zeker niet het belangrijkste. Het gaat er om dat de jongeren een hobby hebben en dat ze van de straat zijn. Zo stellen we financiële middelen beschikbaar voor instructielokalen zodat kinderen een instrument kunnen spelen.” De foundation richt zich op het totaalpakket: onderwijs, zorg en buurt. “Bij dit soort projecten is continuïteit essentieel. Ik zeg niet voor niets altijd ‘een stichting doe je niet voor een paar jaar maar voor je hele leven.’”

Pedro Matrona, oud-ploeggenoot van Moises haalt herinneringen op met Bicentini junior.

Remko Bicentini met Ajacied Vurnon Anita, één van de drie ambassadeurs van de Bicentini Foundation.

Door middel van sport een herkansing creëren voor voortijdige schoolverlaters en risicoleerlingen op scholing en werk, en het bevorderen van een succesvolle integratie in de samenleving, dat is kort gezegd het centrale doel. Emotionele band Volgens Remko zijn affiniteit en culturele verbondenheid het allerbelangrijkste ingrediënten voor een succesvol project. “Met een zak geld alleen red je het niet. Je moet dat trotse gevoel overdragen aan de lokale mensen. Dan pas kun je echt iets betekenen. Zo hebben we nu al geregeld dat het sportplaza wordt gebouwd door de lokale mensen. Je moet de mensen het gevoel geven dat ze er zelf ook echt beter van worden. Juist daarom is het zo belangrijk om culturele kennis te hebben, zodat je de mensen weet te raken.”

Curaçaose voetbaltrots Via SUBT vetrok Moises in 1957 naar NEC. Met zijn enorme afstandsschot en uitstekende dieptepass groeide hij al snel uit tot een publiekslieveling. In 2007 overleed Moises op 75-jarige leeftijd. In navolging van zijn vader speelde Remko eind jaren tachtig één seizoen voor NEC. Op het eiland heeft de naam Bicentini nog altijd een mythische status. “Dat mijn vader de eerste zwarte speler uit Curaçao was die in het buitenland ging voetballen, was een grote hype. Toen ik vorig jaar op het eiland was, kreeg ik de hele dag aandacht. Bijna iedereen wilde me spreken. Veel 55-plussers herkennen mij als de zoon van Moises. Ik hoor dan vaak dezelfde verhalen over vroeger. Toch geeft die waardering en vriendelijkheid mij iedere keer weer een warm gevoel. Voor mijn stichting heeft dit veel voordelen, je raakt veel sneller in contact.” Voor de jongere generatie zijn de Ajacieden Javier Martina, Vurnon Anita en Gregory van der Wiel als Bicentiniambassadeurs een belangrijk uithangbord.

Een schets zoals het sportplaza er straks uit moet zien.

Dutch Caribbean Stars Sinds het begin van dit jaar is er een ambitieus project bijgekomen: de Dutch Caribbean Stars. Een gelegenheidsteam dat bestaat uit Nederlandse spelers met Antilliaanse roots. Kortom een ideaal visitekaartje voor zijn Fundashon Bicentini. “Jongens die eenmaal hebben gekozen voor het Nederlands team kunnen niet meer uitkomen voor de Antillen. Om deze spelers toch het gevoel te geven dat ze voor de Antillen spelen, hebben we dit gelegenheidsteam opgestart. Vanaf het begin is iedereen enthousiast. Voor die jongens is het een mooie gelegenheid om iets terug te doen voor de Antilliaanse jongeren. Zie het maar als een vorm van vaderlandsliefde.” Met spelers als Robin Nelisse, Vurnon Anita, Leroy Fer en Gregory van der Wiel staat er een sterk team dat niet veel onder doet voor het nationale team van de Antillen. Zo wonnen de Dutch Caribbean Stars in juni van dit jaar de Chippie Polar Cup.