Ahuye Vahshi

‫ال ای آهوی ُمشکین کجایی؟‬ ‫‪.‬مرا با توست چندین آشنایی‬ ‫‪.‬دوتنها یار دوسرگدان دوبی کس‬ ‫‪َ.‬دد و دام اند کمین از پیش و از پس‬ ‫‪.‬بیا تا قدر یکدیگر بدانیم‬ ‫‪.‬مراد هم بجوییم َار توانیم‬ ‫‪.‬که می بینم که این دشت مشوش‬ ‫‪.‬ندارد چراگاهی خّرم و خش‬ ‫چه خواهد شد بگویید ای رفیقان؟‬ ‫‪.‬رفیق بیکسان یار غریبان‬ ‫‪.‬مگر خضر مبارک پی درآید‬ ‫‪.‬ز یمن هّمتش کاری گشاید‬ ‫‪.‬گشاید‪...‬‬ ‫‪.‬چو آن سرو روان شد کاروانی‬ ‫‪.‬ز شاخ سرو می کن سایه بانی‬ ‫‪.‬لب چشمه ای و طرف جویی‬ ‫‪.‬نم اشکی و با خود گفتگویی‬ ‫‪.‬به یاد رفتگان و دوستداران‬ ‫‪.‬موافق گرد با ابر بهاران‬ ‫‪.‬چو نالن آیدت آب روان پیش‬ ‫‪.‬مدد بخشش ز آب دیده ی خویش‬ ‫‪.‬نکرد آن همدم دیرین مدارا‬ ‫‪.‬مسلمانان‪ ,‬مسلمانان خدارا‬ ‫‪.‬مگر خضر مبارک پی تواند‬ ‫‪.‬که این تنها به آن تنها رساند‬