2005 3 Boba Mei Juni

Tweemaandelijks tijdschrift, verantw. uitgever: Frank Stevens, Karel Oomsstraat 1, bus 40, 2018 Antwerpen

Belgische Alpenclub nederlandstalige vleugel

mei - juni 2005

Colofon REDACTIE & INFORMATIE: BAC-secretariaat, Kazernestraat 38, 9100 Sint-Niklaas, tel. 03-776 60 18 - fax 03-777 51 24 - e-mail: [email protected] REDACTIEMEDEWERKERS: Reginald Roels, Kurt Van De Gehuchte RECLAME: Jo De Smedt, Krijgsbaan 236, 2070 Zwijndrecht, tel. + fax 03-252 94 02 - e-mail: [email protected] VORMGEVING: Reginald Roels (BAC) FOTO OMSLAG: Presles - c’est gazeuse! Nico De Gand en Face Elst in “Même Pas Peur” (foto: Gorik Dirix)

Lidmaatschap

Belgische Alpenclub

Bijdrage De jaarlijkse lidmaatschapsbijdrage dekt een kalenderjaar ... d.w.z. van 01 januari tot 31 december.

Secretariaat

Voor nieuwe leden Wie na 01 september van een lopend kalenderjaar zijn lidmaatschapsbijdrage betaalt, is voor dezelfde bijdrage lid tot 31 december van het daaropvolgende kalenderjaar, dus zonder bijbetaling.

Kazernestraat 38, 9100 St.-Niklaas,

Medisch attest Bij een nieuwe inschrijving levert het nieuwe lid een medisch attest af waaruit blijkt dat hij/zij medisch geschikt is voor de beoefening van de bergsport. Dit attest is absoluut verplicht voor de BLOSO-administratie. Het af te stempelen getuigschrift kunt u vinden op de keerzijde van het inschrijvingsformulier.

tel. 03-776 60 18 fax 03-777 51 24 e-mail: [email protected]

Hoe lid worden? - Een volledig ingevuld inschrijvingsformulier (+ medisch attest) opsturen naar het secretariaat. - De lidmaatschapsbijdrage storten op het rekeningnummer van uw club (zie bijgevoegd formulier). - Nadat het secretariaat het overschrijvingsbericht van de bank en uw inschrijvingsformulier heeft ontvangen, wordt uw lidkaart aangemaakt. U vindt die dan twee tot drie weken later in uw bus. Alle nodige documenten kan u telefonisch aanvragen of downloaden van onze site.

A-lid

Hoofdlid met volledige verzekering, gratis toegang tot onze rotsmassieven, U.I.A.A. zegel voor korting in berghutten, toegang tot refuges in Ovifat en Freyr, abonnement op tijdschrift BOBA, toegang tot stages en treffens

€ 61,00

B-lid

Lid dat op hetzelfde adres verblijft als een A-lid. Geniet van dezelfde voordelen als een Alid, maar krijgt geen BOBA toegestuurd.

€ 44,00

CA-lid

Jongeren die de leeftijd van 18 jaar niet hebben bereikt op 01.01 van het lopende kalenderjaar maar verblijven op hetzelfde adres als een A-lid (en waar geen B-lid is)

€ 10,00

CT-lid

Lid dat de leeftijd van 18 jaar niet bereikt heeft op 01.01 van het lopende kalenderjaar maar niet op hetzelfde adres verblijft als een A-lid. Geniet van dezelfde voordelen als een A-lid.

€ 32,00

Gezin

Voordeeltarief: AT-lid + B-lid + onbeperkt aantal C-leden

Z-lid

Lid dat alleen het indoorklimmen beoefent met beperkte verzekering (alleen ongevallen in klimzaal), heeft geen toegang tot de rotsmassieven en de BAC-refuges, geen korting in buitenlandse berghutten. Dit lid ontvangt wel het tijdschrift BOBA.

€ 105,00 € 15,00

A-Leden met adres in buitenland betalen 15 euro extra (verzendingskosten BOBA) Uitbreidingen van de verzekerde waarborgen: - mtb-verzekering: uitbreiding lidmaatschapsverzekering mountainbiken € 4,00 - ski-verzekering: uitbreiding lidmaatschapsverzekering piste-skiën € 10,00 - repatriëring: zowel binnen als buiten Europa € 0,74/dag/persoon (aan te vragen via het secretariaat) Belangrijke opmerking - terugbetaling Sommige mutualiteiten betalen de kosten van de aansluiting bij een sportclub geheel of gedeeltelijk terug - informeer hiernaar bij uw mutualiteit.

homepage www.belgischealpenclub.be

VOORDELEN LIDMAATSCHAP • Een verzekering die op maat gemaakt is voor uw bergsportactiviteiten • Gratis toegang tot de rotsmassieven in beheer van Belgische bergsportfederaties en massieven in het buitenland • Toegang met gereduceerd tarief tot onze refuges in België te Freyr en te Ovifat • Informatie (BOBA-tijdschrift) wordt u 8-wekelijks toegestuurd. Hierin vindt u een overzicht van de activiteiten van de federatie, clubs, artikels, weetjes, ... • Belangrijke kortingen (tot 50 procent) in de meeste berghutten doorheen Europa op vertoon van uw lidkaart • Deelnamemogelijkheid aan onze jaarlijkse klimscholen (jeugd en volwassenen) • Toegang tot diverse treffens en stages, zowel op beginnersniveau als voor gevorderden • Deelnamemogelijkheid aan expedities en beklimmingen over de hele wereld. • Mogelijkheid tot deelname aan de officiële Belgische klimkampioenschappen en aan Internationale competities • Mogelijkheid tot volgen van door de overheid erkende cursussen voor het behalen van brevetten die leiden naar een officieel Vlaams diploma, dit in samenwerking met BLOSO • Toegang tot onze bibliotheek • Korting tot 10 procent op uw aankopen in de voornaamste bergsportzaken (A.S. Adventure, De Berghut, K2, Avventura ...) • Deelname aan alle clubactiviteiten

Openingsuren SECRETARIAAT: maandag - vrijdag van 10u.00-16u.00 Administratief coördinator: Tom Sluyts • [email protected] Administratief medewerker: Reginald Roels • [email protected] Sporttechnisch coördinator: Gorik Dirix • [email protected] Sporttechnisch coördinator recreatieve sportbeoefening: Alex Liebens • [email protected] Algemeen rek. BAC: 393-0501390-86 (niet voor lidgelden!) Openingsuren BIBLIOTHEEK: zie secretariaat + woensdag van 16u.00-19u.15 • donderdag van 16u.00-19u.45 Enkel ter plaatse in te kijken, dus niet uit te lenen Mogelijkheid tot het nemen van kopies: € 0,10/kopie

Hieronder kunt u de verschijningsdatum vinden, met de daaraan gekoppelde (uiterste!) afsluitdatum Veel leesgenot!!! Reginald Roels AFSLUIT- EN VERSCHIJNINGSDATA BOBA 2005 nummer

afsluiten

verschijnen

BOBA 4

01 augustus

15 september

BOBA 5

30 september

15 november

inndit ummer

STRUCTUUR VAN DE BELGISCHE ALPENCLUB NEDERLANDSTALIGE VLEUGEL Alle officiële alpenclubs ter wereld zijn gegroepeerd in een internationale organisatie: de U.I.A.A. (Union Internationale des Associations d’Alpinisme). Per land wordt slechts één alpenclub erkend als officiële vertegenwoordiging. In het geval van België is de Belgische Alpenclub Club Alpin Belge (CAB-BAC) de enige club met stemrecht in de U.I.A.A. Ten gevolge van de federalisering van België en het daaruit voortspruitende subsidiëringsbeleid was het nodig om onder de overkoepelende CAB-BAC twee aparte vleugels op te richten, nl. de Belgische Alpenclub - Nederlandstalige Vleugel en de Club Alpin Belge - Aile francophone. Deze beide vleugels hebben een afzonderlijk secretariaat voor hun respectievelijke leden. Het is echter nog altijd de koepel (CAB-BAC) die optreedt als nationale organisatie voor o.a. de huur van de rotsmassieven, het organiseren van nationale kampioenschappen, de deelname aan internationale wedstrijden met de nationale ploeg, de opleiding van scheidsrechters, enz... Begin 2003 werden de secties omgevormd tot zelfstandige clubs, die hun eigen beleid voeren. Zo kennen we binnen de Vlaamse vleugel de BAC-Brabant, BACAntwerpen, BAC-Limburg, GEKKOS BAC-OostVlaanderen, BAC-West-Vlaanderen MARMOT, de Bergpallieters en de BAC-Bergvrienden.

3

Woord vooraf

5

Activiteitenkalender clubs en Federatie

6

Nieuws uit de clubs

13

Nieuwsbrief

14

Klimschool gevorderden Bergpallieters

14

Klimschool gevorderden Centrale klimschool

15

Vervolmakingskamp Chamonix

16

Adrenaline 2006

17

Presles, c’est gazeuse!

20

IJsklimmen in Vallouise

22

Den eiwen vertelt

25

Het avontuur, de Aconcagua-expeditie 2005

30

Vlaams Studentenklimkampioenschap

31

Climb Senior 2005

31

Boekbespreking: Eenzame Hoogte ...

35

Alptransit Gotthardbasistunnel

36

Nieuws uit Ovifat

GEGENRECHT • RÉCIPROCITÉ

UIAA RECIPROCITA • RECIPROCIDAD

laamse VTrainersschool Samenwerkingsverbond tussen Bloso Universiteiten (K.U.L. - R.U.G. - V.U.B.) - Sportfederaties

BOBA • 2005/3 • mei - juni

1

2

BOBA • 2005/3 • mei - juni

w o o rd

VOORAF

De zomermaanden komen eraan, en daarmee voor velen ook de (langverwachte) klimvakantie. Iedereen vertrekt uiteraard met enthousiasme, en met de bedoeling de gekozen route uit te klimmen en de top te halen. Een essentieel aspect van de bergsport is echter ook te weten wanneer men moet stoppen, wanneer de condities niet langer verantwoord zijn en men de beklimming moet afbreken en terugkeren. Dit is nooit een gemakkelijke beslissing; niemand is graag om 10.00 uur ‘s morgens al terug in de hut, met het gevoel “niets” gedaan te hebben. Je kunt ook niet 100% zeker weten dat, als je toch verder zou gaan, er inderdaad iets mis zou gaan: het gaat om een (persoonlijke) inschatting van risico’s. Het is echter wel een beslissing waar levens van kunnen afhangen, niet alleen deze van de klimmers zelf, maar ook deze van de reddingsdiensten. In de woorden van de bekende Amerikaanse klimmer Ed Viesturs: de top halen is een optie, terug beneden geraken is verplicht. Ik wens iedereen een veilige en geslaagde (klim)vakantie. Frank Stevens Voorzitter

BELANGRIJK !!! LEDENBEVRAGING - enquête Om de BAC toe te laten een perfecte koers te varen die overeenkomst met de wensen en noden van onze leden willen we vragen aan onze leden om een enquête in te vullen. Slechts enkele minuten van uw tijd volstaan om ons hierbij te helpen ...!!! U kan deze enquête vinden op de hoofdpagina van onze site: www.belgischealpenclub.be, en is heel eenvoudig online in te vullen en door te sturen. U kan ze ook na een belletje aanvragen op het secretariaat. U kan de enquête invullen tot 31 oktober. Het bestuur

OPROEP: Het dak van het BAC-secretariaat te Sint-Niklaas is beschadigd en moet op vrije korte termijn hersteld worden. Leden die ervaring hebben met dakwerken en een helpende hand willen verlenen worden vriendelijk verzocht om contact op te nemen met het secretariaat.

BOBA • 2005/3 • mei - juni

3

4

BOBA • 2005/3 • mei - juni

Activiteitenkalender clubs en Federatie Belgische Alpenclub ALLE activiteiten van ALLE clubs zijn open voor leden van ALLE clubs!!! BELANGRIJK De activiteitenkalender is nu ook online raadpleegbaar en zal zo goed mogelijk up-to-date worden gehouden zodat u ook tussen het verschijnen van de BOBA’s door op de hoogte blijft van eventuele wijzigingen. BAC-ANTWERPEN 16.06.05 Clubavond: “diavoorstelling Indische Himalaya - Ladakh en Zanskar” door Bart Smets (zie nieuws) 19.06.05 Klimschool initiatie - Yvoir (10u00) 02 - 08.07.05 Huttentocht in de Stubaier Alpen 03.09.05 Klimschool initiatie najaar - klimmuur Buggenhout (10u00) 11.09.05 Klimschool initiatie najaar - Dave (10uoo) 17.09.05 Klimschool initiatie najaar - Yvoir (10u00) 24.09.05 Mountainbike en wandelen in de streek van Couvin (zie nieuws) 02.10.05 Klimschool initiatie najaar - Goyet (10u00) 08-09.10.05 Verbroederingsweekend in de refuge te Ovifat (zie nieuws) 09.10.05 Klimschool initiatie najaar - Marche-les-Dames (10u00) 15.10.05 Klimschool initiatie najaar - Durnal (10u00) 20.10.05 Clubavond: Louis Beyens vertelt over het leven op de Zuidpool 15.12.05 Clubavond: “Klimmen in Yosemite” door Olivier Coenen en Stefan Kempenaers BAC-BERGVRIENDEN 16.06.05 Indoorklimmen: NRG -Lier 23.06.05 Indoorklimmen: Wall Street - Deurne 08.09.05 Indoorklimmen Wall Street 22.09.05 Indoorklimmen NRG 29.09.05 Indoorklimmen Wall Street 02.10.05 Wandelen in de Ardennen 06.10.05 Indoorklimmen Wall Street 20.10.05 Indoorklimmen NRG 27.10.05 Indoorklimmen Wall Street BAC-BERGPALLIETERS Oost-Vlaanderen 25.06.05 Jeugdwerking - Durnal (overnachting Chavéehut) 26.06.05 Jeugdwerking - Goyet 26.06.05 Klimtreffen voorjaar - Dave 28.08.05 Jeugdwerking - MLD 28.08.05 Klimschool gevorderden - Beez 04.09.05 Klimschool gevorderden - Dave 10.09.05 Jeugdwerking - Durnal 18.09.05 Jeugdwerking - Beez 18.09.05 Klimschool gevorderden - MLD 25.09.05 Klimschool gevorderden - MLD 02.10.05 Jeugdwerking - klimmuur 16.10.05 Jeugdwerking - klimmuur 05.11.05 Reddingstechnieken in eigen touwgroep - klimmuur 06.11.05 Jeugdwerking - klimmuur 19.11.05 Reddingstechnieken in eigen touwgroep - klimmuur 26.11.05 Reddingstechnieken in eigen touwgroep - klimmuur 27.11.05 Jeugdwerking - Klimax (Puurs) 02 - 04.12.05 “Kuitenbijter” - dropping/oriëntatie 10.12.05 Reddingstechnieken in eigen touwgroep - klimmuur 17.12.05 Eindejaarsfeest 18.12.05 Jeugdwerking - Stone Age (Woluwe) BAC-BRABANT 16 - 23.07.05 13-14-15.08.05 09 - 10.09.05 08.10.05 29.10.05

Zomertreffen in de Franse Alpen (zie nieuws) Klim-en wandeltreffen in Fontainebleau Champagne-klimmen (zie nieuws) MBT in de druivenstreek Nachtdropping (info volgende BOBA)

10.11.05 08.12.05

ALPENCLUB

clubavond: “reis doorheen vijf continenten” (zie nieuws) clubavond: fotovertoning door en voor de leden (info volgende BOBA)

BAC-MARMOTTEN West-Vlaanderen 15.06.05 Indoorklimtreffen Blueberry Hill- Kortrijk 26.06.05 (familie)Klimtreffen te Beez 09.07-16.07.05 Jeugdstage Alpinisme 18.07 - 07.08.05 Zomertreffen 11.08.05 Jeugdklimmen 21.08.05 (familie)Klimtreffen te Yvoir 23.08.05 Klimtreffen Blueberry Hill - Kortrijk 28.08.05 Jeugdklimmen 01 - 02.10.05 Jeugdklimmen 08 - 09.10.05 Familieweekend te Ovifat en Les Awirs 14.10.05 Clubavond: “dia’s over het zomertreffen” Voor alle info betreffende het loopteam: Peter Degrijze 056/40.33.57 BAC - GEKKOS Oost-Vlaanderen 02 - 03.07.05 Klimtreffen te Freyr (om 10u00 aan de rotsen) 04.09.05 Klimmen te Grands Malades (Namur) 10.09.05 GRATIS indoor-klimmen in klimzaal BLEAU te Gent (zie nieuws) 27.09.05 Clubavond: diareeks over Nepal door Antoine en Michel De Pauw (i.s.m. OBV) 02.10.05 Klimmen te Durnal 15 - 16.10.05 Wandel-en MB-weekend te Ovifat (zie nieuws) 06.11.05 Klimmen te Beez BAC-LIMBURG 12.06.05 25.06.05 07.08.05 10.09.05 11.09.05 24 - 25.09.05 25.09.05 01.10.05 16.10.05 28.10.05 18.11.05 26 - 27.11.05

Klimmen te Beez. Afspraak parking Olympia Hasselt, 09u30 Kliminitiatie aan de buiten-klimmuur te Hasselt (14 - 17u) Officiële ingebruikname van de buiten-klimmuur te Hasselt (zie nieuws) Kliminitiatie aan de buiten-klimmuur te Hasselt (14 - 17u) “Fruitloop”: bemannen van mobiele klimmuur te Hasselt Klimtreffen met BBQ te Hotton (zie nieuws) Jeugdwerking: rotsklimmen Yvoir: samenkomst Olympia te Hasselt (10u00)...??? Kliminitiatie aan de buiten-klimmuur te Hasselt (14 - 17u) Laatste klimschool van het jaar (Ardennen) Clubavond: “info-avond over hoogteziekte” Clubavond: “oriëntatie met kaart en kompas” Wandelweekend in Ovifat (refuge de Roeck) (zie nieuws)

Data en contactpersonen klimscholen Centrale klimschool: Henk Vandenhoeck 03-440 44 68 of [email protected] Klimschool Antwerpen: Herman De Kegel 09-229 25 93 of [email protected] Jeugdklimschool: Erwin Vantvelt 03-289 41 64 of [email protected] Indoorklimmen GEKKOS: Wim Goedertier: [email protected] BRABANT: Piet Verstappen: 02 - 452 74 21 of [email protected] MARMOTTEN: Koen Duhamel: 056-72.56.82 of [email protected] BAC-BERGVRIENDEN: Alain De Schrijver: 03/325.58.97 of [email protected] SPECIAAL VOOR DE BERGPALLIETERS De studenten onder ons kunnen nog steeds een “Bergpallieterstudentenklimkaart” aanvragen. Na elke zondagse indoorklimsessie: kaart laten invullen door een klimverantwoordelijke. Elke 4e sessie wordt betaald door de Bergpallieters. BOBA • 2005/3 • mei - juni

5

ALPENCLUB

Nieuws uit de clubs BAC-ANTWERPEN Onze activiteiten staan voortaan ook op de website: http://www.beam.to/baca Hier kan je ook enige verhalen lezen over vroegere activiteiten. Om de nieuwsbrief kort vóór een activiteit te ontvangen, stuur je je e-mailadres naar [email protected]. Onze activiteiten staan open voor iedereen! De clubavonden gaan door in het Huis van de Sport, Boomgaardstraat 22, 2600 Berchem, 2e verdieping en zijn gratis toegankelijk. Iedereen welkom!

Clubavonden don 16.06.2005 Diavoorstelling Indische Himalaya: Ladakh en de Zanskartrekking door Bart Smets Ladakh ... het “kleine Tibet buiten Tibet”. Een kaal en droog landschap boven de 3500 m... volledig omsloten door immense bergketens met meer dan 6000 m hoge besneeuwde toppen. Een eeuwenoude boeddhistische cultuur overleeft hier dankzij haar toegewijde en openhartige bevolking, die nog voornamelijk leven van de landbouw en veeteelt. “Om Mani Padme Hum” is de mantra die deze unieke cultuur in stand houdt... Deze diareeks voert je mee op reis door dit tot de verbeelding sprekendelandschap en cultuur. Via de kleurrijke Zanskarvallei wandelen we zo de Tibetaanse cultuur binnen met trekking over de Shingo La-pas en in Ladakh bezoeken we enkele prachtige gompa’s, de levendige hoofdstad Leh met ook een festival, de afgelegen Nubravallei en we wagen ons aan een beklimming van de 6130 m hoge Stok Kangri. Bart is momenteel bezig met een grote Aziëreis. Al zijn avonturen kan je volgen op zijn website: www.ingbar.tk don 20.10.2005 Louis Beyens vertelt over het leven op de zuidpool. Voor Louis Beyens betekenen de noord- en zuidpool een tweede thuis. Minstens éénmaal per jaar kan je hem daar tegen het lijf lopen. In deze extreme gebieden is het ontzettend interessant om er natuuronderzoek te doen. Dit doet hij voor de Universiteit Antwerpen waar hij prof is. Deze avond vertelt hij over het zuidpoolgebied, “het leven van elke dag” aan de zuidpool, over het leven in poolstations en over het onderzoek dat men doet in noord- en zuidpool i.v.m. de opwarming van het klimaat. Regelmatig neemt hij ook studenten mee om hen het echte terreinwerk ter plekke te laten proeven. Deze avond zou niet alleen voor hen interessant zijn, maar ook wij kunnen nog heel verrast zijn over dit zeer ‘ongewone’ leven.

6

BOBA • 2005/3 • mei - juni

don 15.12.2005 Klimmen in Yosemite met Olivier Coenen en Stefan Kempenaers In 1964 richtten Royal Robbins, Chuck Pratt, Tom Frost en Yvon Chouinard hun aandacht op de meest ontzagwekkende onbeklommen bigwall: de zuidoostwand van El Capitan. Het jaar tevoren bereikten ze de standplaats “Big Sur” na 11 touwlengtes, maar vonden de beklimming slingerend en onveilig en ze verwachtten nog meer moeilijkheden hogerop. In oktober 1964, wetende wat hen te wachten stond, keerden ze terug voor wat in die tijd “the greatest unclimbed rock wall of North America” was. Wil je weten hoe deze beklimming heden wordt ervaren, kom dan naar de dia- en videoshow van Stefan Kempenaers en Olivier Coenen en reis met hen mee door Yosemite Vally

Andere activiteiten Huttentocht in de Stubaier Alpen Za 2.7 - vr 08.07.2005 Deze prachtige bergketen ligt ten zuidwesten van Innsbruck in Oostenrijk. De toppen in deze streek reiken tot over de 3500 m. Verscheidene hutten bevinden zich op hoogten rond 3000 m. Dit is hooggebergte! Op deze huttentocht zijn deelnemers met of zonder honden toegelaten. Opgelet!! Laat je niet misleiden door het illustrerend artikel, het verhaal van “de uitzonderlijke Klettersteig” op de site van BCN. Dit laat zien dat onze energieke viervoeters soms tot heel wat meer in staat zijn dan wat wij zouden denken. Het is echter niet direct de bedoeling om Klettersteigen (die voor hen extreem zijn) te gaan beklimmen. Toch wordt het pittig en avontuurlijk. Programma De 6 dagtochten gaan van hut naar hut, over gemakkelijke en moeilijke bergpaden, over gletsjers en ongebaand terrein, maar zijn met een doorsnee conditie goed haalbaar. Er wordt 5 x overnacht in de berghutten, zelfs boven 3000 m. Elke dag wordt de mogelijkheid voorzien om een eenvoudige top langsheen het traject te beklimmen (afhankelijk van het weer, de conditie en wens der deelnemers). Overnachtingen: Nürnberger Hütte 2297 m > Dresdner Hütte 2302 m > Amberger Hütte 2135 m > Hochstubaihütte 3173 m > Hildesheimerhütte 2899 m. Mogelijke beklimmingen: Großer Trögler 2902 m, Hinterer Daunkopf 3225 m, Windacher Daunkogel 3351 m, Schaufelspitze 3333m, Schußgrubenkogel 3211 m, Zuckerhütl 3505 m. De deelnemers krijgen vooraf een gedetailleerd programma van de huttentocht. Er zijn nog plaatsen vrij. Prijs en Inschrijving 70 euro te storten op rekening 001-3881454-75 van BAC-Antwerpen. Inbegrepen: organisatie, voorbereiding, begeleiding.

ALPENCLUB

Vereisten Lid zijn van BAC en een goede conditie bezitten (normaal reken je op 6 uur stappen, maar bij omstandigheden moet je vb. tot 10 stapuren aankunnen) Info Jo De Smedt, tel 03.2529402, [email protected]. Mountain Bike & Wandelen in “le Pays des Eaux Vives et des Fleurs Sauvages” 24.09.2005 Bijeenkomst aan de Barrage du Ry de Rome (Couvin) om 9u45, start om 10 u. De fietsers beklimmen de hellingen in de contreien van Couvin, Viroinval en Nismes en passeren wellicht de boeiende openluchtgrot “Fondri des Chiens”. In Couvin is er fietsverhuur. De wandelaars doorkruisen het uitgestrekte Forêt de Nismes met zijn loof- en naaldbomen, riviertjes en wilde flora. Aangelijnde viervoeters zijn welkom. Deelname Melden vóór 21/9 bij Harry Buyl ([email protected]) voor de MTB, bij Renée Mettrie ([email protected] of 0496 80 80 23) voor de wandeling. Routebeschrijving (1,5 uur vanaf Groot-Bijgaarden): * Brusselse Ring: E19 Charleroi-Mons * Voorbij Nivelles: A54 Charleroi, tot op de ring R9 (west) van Charleroi * Uitrit 30 Est (komt ná 30 en 29 Ouest!): “N5 - Porte de Philippeville” * Ter hoogte van Philippeville: N5 tot in Couvin * In Couvin: richting Rocroi * Voorbij Couvin, net voor een kerk aan de rechter kant: links, richting Ry de Rome. * Na een kleine 4 km: links en over de barrage rijden. * De parking is 100 m verderop aan de linkerkant. Verbroederingsweekend in de Refuge van Ovifat 08 - 09.10.2005 Goede tradities zijn er om in ere gehouden te worden... En begin oktober is het weer zover! Overdag wandelen en fietsen, zaterdagavond en zondagmorgen smullen in onze refuge! Meer info in een volgende Boba en op de website, www.BACAntwerpen.be. Aanmelden bij [email protected]. Inschrijven door storting van 17 euro (BAC-leden) of 22 euro (niet BAC-leden) op rek. 001-388145475 van BAC Antwerpen, vóór 1 oktober.

Nieuwe klimschool BAC-Antwerpen - Najaar 2005

Naast het voorklimmen leer je de basistechnieken die bij rotsklimmen noodzakelijk zijn om deze sport veilig te beoefenen: - veilig zekeren van een voor- en naklimmer, installatie van een standplaats en een rappel, het opbouwen van een moulinettesysteem ... Het doel is dus bereikt wanneer je een route in een degelijk uitgerust rotsmassief veilig kan voorklimmen en je de naklimmer even veilig kan laten nakomen. Data en plaatsen Zaterdag 3/9/2005: Zondag 11/9/2005: Zaterdag 17/9/2005: Zondag 2/10/2005: Zondag 9/10/2005: Zaterdag 15/10/205:

Klimmuur Buggenhout (of bij slecht weer: Klim Indoor te Antwerpen) Dave Yvoir Goyet Marche-les-Dames Durnal

Toelatingsvoorwaarden De Klimschool staat open voor de eigen clubleden (zij hebben voorrang) alsook voor andere geïnteresseerden. Op moment van inschrijving moet de leeftijd van 16 j. bereikt zijn. Je kan lid worden door storting van het lidgeld op rek 001-2385602-60 van BAC-Antwerpen of via de website http://www.beam.to/baca. Prijs 75 euro uiterlijk 15/7/2005 storten op rekening 001-4445511-77 van BAC-Antwerpen vzw/Klimschool met vermelding “Klimschool Initiatie + naam, adres en lidnummer” Cursustekst inbegrepen. Info allerlei De club voorziet in touwen voor de ganse groep. De eerste lesdag wordt o.a. uitleg verstrekt over klimmateriaal. Voor deelnemers die geen eigen materiaal kunnen aankopen tegen de 2° les, kan de club een helm, gordel, 2 HMS-musketons en een afdaalacht ter beschikking stellen. De begeleiding zla gebeuren door door VTS-gebrevetteerde begeleiders. Gestreefd wordt naar 1 lesgever per 4 deelnemers. Eind juli ontvang je van ons een brief met alle nodige informatie. Vul daarom het inschrijvingsformulier zo correct mogelijk in. De eerste lesdag kunnen de nodige afspraken worden gemaakt. Info en inschrijvingen Herman De Kegel, Engelstraat, 15, 9040 Sint-Amandsberg 09/229.25.93 - 0486/603.565 - [email protected] Je kan het inschrijvingsformulier downloaden ofwel online invullen op http://www.beam.to/baca.

Cursusverantwoordelijke: [email protected], 0486/603.565 Rekeningnummer 001-4445511-77 van BAC-Antwerpen vzw/ Klimschool De pas opgerichte Klimschool Initiatie van BAC-Antwerpen was een groot succes: meer dan 30 geïnteresseerden in het voorjaar. Daarom en ook omdat we in de toekomst meer klimactiviteiten willen organiseren, besliste het Bestuur van BAC-Antwerpen ook in het najaar een Klimschool Initiatie te organiseren. Doel De klimschool initiatie wil mensen opleiden om zelfstandig en veilig op rotsen te klimmen.

Klimschool Gevorderden: Za 27.8.2005 - Zo 28.8.2005 - Zo 11.9.2005 Za 17.9.2005 - Za 15.10.2005

BAC Antwerpen zoekt Medewerkers! Heb je zin en tijd om mee te doen aan de werking van onze club? Af en toe iets organiseren? Het opstarten en verder zetten van een jongerenwerking? Laat het zo snel mogelijk weten aan Harry Buyl ([email protected])! Ook bijdrage aan onze website (www.BACAntwerpen.be) is meer dan welkom. Een artikeltje over techniek, oriëntatie, info over klim- en wandelgebieden, een alpien avontuur, noem maar op... Contacteer webmaster Renée Mettrie ([email protected]).

BOBA • 2005/3 • mei - juni

7

Nieuws uit de clubs

ALPENCLUB

BAC-GEKKOS Bezoek onze website: www.gekkos.be

T-Shirts Schitterende T-shirts (10 euro) of Sprayway Fleez (50 euro) van “GEKKOS Oost-Vlaanderen” zijn te bekomen tijdens de clubavonden of bij Luc Van de Walle 0477/39.56.10

Clubavonden Koninklijke Roeivereniging sport Gent - Kanodreef 1 - 9000 Gent 09/225.48.66

“Dia reeks over NEPAL” door Antoine en Michael De Pauw 27.09.2005 (20u00) In 2001 bezocht Antoine De Pauw samen met zijn zoon Michaël het Annapurna-gebied in Nepal. Ze waren zodanig gefascineerd door dit prachtige land en de onvergetelijke Himalaya landschappen dat ze besloten er in 2003 terug te keren. Toen trokken ze door het Everest-gebied. Antoine zal U schitterende klankdiareeksen presenteren van deze twee trektochten. Staan ondermeer op het programma: - de Kathmandu vallei - het Annapurna gebied: Annapurna Base Camp en de Jomson trekking tot Muktinath - de Everest regio: trekking naar de Gokyo meren en de Kala Patar Deze clubavond wordt samen met het OBV (Oost-vlaamse bergsportvereniging) georganiseerd. Heilige Man

- Zondag 2 oktober klimmen te Durnal om 10u00 aan de rotsen. - Zondag 6 november klimmen te Beez om 10u00 aan te rotsen. Graag vooraf een seintje van je komst d.m.v. e-mail aan [email protected] Carpool afspraak te Gent om 8u30, Oudenaardsesteenweg ter hoogte van ESSO tankstation, dit is op 500 m van de Sterre op uw rechterkant.

Klimtreffen te Freyr 02 - 03.07.2005 Op 2 en 3 juli organiseren wij ons jaarlijks klimtreffen in het mekka van de Belgische rotsmassieven “FREYR”. Dit treffen staat open voor iedereen. Het is de bedoeling om mensen met dezelfde intresses te leren kennen en tegelijkertijd willen we diegenen die Freyr niet kennen, vertrouwd maken met dit schitterend massief. Zaterdag en zondag spreken we telkens af om 10u00 aan het uitkijkpunt bij de parkeerplaats waar de cordées van hetzelfde klimniveau zullen gevormd worden. Zaterdagavond wordt er traditioneel een BBQ voorzien. Het apperitief wordt aangeboden door de sectie evenals het BBQ- vuur gevolgt door een kampvuur, verder zorgt iedereen zelf voor zijn eten en drank. Info bij Luc Van de Walle 09/374.36.03

GRATIS Indoorklimmen in klimzaal Bleau 10.09.2005 Op zaterdag 10 september kan je van 20u00 tot 24u00 GRATIS komen klimmen in Blokzaal Bleau - Rooigemlaan te Gent. De Oostvlaamse klimverenigingen “GEKKOS Oost Vlaanderen” en “VBSF- OBV-Oost Vlaanderen” nodigen al hun leden uit om met elkaar kennis te maken tijdens het klimmen. Er is ook mogelijkheid om te eten, onze super chefkok “Mark” zal een overheerlijke Paëlla klaarmaken. Deelname aan de Paëlla kost 5 euro en is vooraf te melden d.m.v. e-mail aan [email protected] of telefoontje 0477/39.56.10

Mountainbike en wandelweekend te Ovifat 15 - 16.10.2005 Op Zaterdag 15 en Zondag 16 oktober organiseren wij onze elfde editie, noteer het alvast in uw agenda. Meer informatie in volgende BOBA

ALLERLEI Verhuur materiaal Muktinath

Piolets - technische Piolets - crampons (klassiek en snelbinders) Voor reservaties en inlichtingen: Geert Burick GSM: 0476/90.73.96 e-mail:[email protected]

Indoorklimmen De Gekkos gaan elke donderdag indoorklimmen in Gent, Kortrijk, Aalst of Breendonk. We proberen hierbij zoveel mogelijk te carpoolen. Interesse om mee te gaan? Neem een kijkje op http://indoor.gekkos.be/ of contacteer Wim Goedertier op 09/22 55 981

Jeugdwerking Gezamelijke klimafspraken De eerste zondag van de maand, gaan we klimmen met alle geïnteresseerde leden, in de wintermaanden indoor en vanaf april outdoor naar één van onze klimmassieven hierna vindt je de eerstvolgende afspraken: - Weekend 2 en 3 juli klimmen te Freyr om 10u00 aan de rotsen. (zie klimtreffen Freyr). - Zondag 4 september klimmen te Grands Malades (Namen) om 10u00 aan de rotsen zie http://www.clubalpin.be/rochers/gdsmalades/index.htm.

8

BOBA • 2005/3 • mei - juni

Bijkomende info over jeugdwerking: Neem een kijkje op www.gekkos.be of contacteer Christophe Vandermeersch mail: [email protected] of tel.: 0475/59.57.73

Gezocht ervaren klimmers voor DENALI “In het voorjaar van 2006 periode mei - juni zal een poging ondernomen worden om de 6194 m hoge Mount Mc Kinley in Alaska te beklimmen. Geïnteresseerden moeten volledig zelfstandig in hooggebergte kunnen klimmen en dus de nodige klimervaring hebben. Geïntersseerde medeexpeditieklimmers kunnen contact nemen via e-mail [email protected].“

ALPENCLUB

BAC-BRABANT Zomertreffen BAC Brabant 2005 in Villar-d’Arêne, (La Grave) op de gemeentelijke camping*** 16 - 23.07.2005 BAC Brabant organiseert voor de eerste maal een zomertreffen dat zich onderscheidt van andere treffens. Het wordt een familiaal samenzijn waarop partners en kinderen niet mogen ontbreken. We richten op zich geen activiteiten in maar er worden er wel een resem voorgesteld teneinde dat iedereen zijn gading kan vinden. We vertrekken samen vanuit België of spreken ter plaatse af. We verblijven op de gemeentelijke camping van Villar-d’Arêne gelegen in de vallei van de Romanche en aan de rand van het Ecringebied. De camping is rustig gelegen op het einde van de vallei. Kinderen kunnen hier naar hartelust rondlopen zonder enig gevaar. In deze vallei ontspringt de Romanche. De rivier kan voor de nodige afkoeling zorgen na een dagje stappen. Enkel kilometers verder is de Romanche al aangezwollen tot een perfecte basis voor watersport zoals rafting en hydrospeed. Aan de andere kant van de Col du Lautaret is het zelfs mogelijk om met iets jongere kinderen te genieten van een raftingsessie, van kindvriendelijke wandelingen (o.a. een gletsjerwandeling met gids), alsook van een bezoek aan de ijsgrot. Alpiene beklimmingen kunnen op zelfstandige basis of onder begeleiding van lokale gidsen. Als je verdere inlichtingen wenst, kan je ons ontmoeten op een info avond waar we een voorstelling geven van alle mogelijke activiteiten. Families of personen die mee willen maar liever niet wensen te overnachten kunnen altijd gebruik maken van een Gîte à l’auberge op 100 meter van de camping. Meer info kan je bekomen bij Chrisian 0475/90.48.48 of [email protected] http://www.lagrave-lameije.com http://www.guidelagrave.com/

Klim- en wandeltreffen in Fontainebleau 13-14-15.08.05 Met de tent op camping La Musardière in Milly-La Forêt, van ‘s ochtends vroeg tot ‘s avonds laat in de grote zandbak, want zo kan je de omgeving van de rotsen van Fontainebleau wel noemen. Is het nu om te boulderen of om te wandelen, iedereen is welkom. Aangezien reservatie van de camping onontbeerlijk is, graag voor 08 augustus 2005 een seintje aan Geert Coorevits (tel 02/759.69.45, e-mail: [email protected])

Champagne weekend 09 - 11.09.2005 Met deze activiteit willen we het sportieve aspect van de Champagne laten samenvloeien met de cultuur van deze mooie streek. Vrijdagavond afspraak op een camping in de buurt van Epernay. Zaterdag beklimmen we een pittoresk klimmassief in de buurt. Degenen die liever de fiets beklimmen, kunnen ook kiezen voor de mtbtocht. Anderen kunnen de streek te voet verkennen. ‘s Namiddags worden we verwelkomd door een gastvrije champagneboer die ons de lokale schatkist zal onthullen. Zondag kan er weer gekozen worden voor klimmen, mtb of wandeling. Plezier verzekerd!!

Inlichtingen kunnen bekomen worden bij inschrijving. Dit kan tot 31/08/2005 bij Piet Verstappen 0473/33.81.96 [email protected]

Clubavond “Reis doorheen vijf continenten” 10.11.2005 (20u) - Fenikshof, Grimbergen Alleen al het inpakken voor een verre, langdurige reis of expeditie is voor velen het begin van een avontuur. Maar wat als je nog kleine kinderen meeneemt en ter plaatse wil gaan werken, en bij mensen wil gaan slapen, en alleen openbaar vervoer wenst te nemen, wat dan ? Alex en Karin doorkruisten Australië en Nieuw-Zeeland; Kirgiztan, Pakistan en Nepal; Mexico en Guatemala; Ecuador en Galápagos; Canada en Vancouver Island. Vijf continenten, telkens anders. Kom mee op trektocht rond Tien Shan/Karakorum/Annapurna in Azië, werken op de bio boerderij in Australië, opwarmen in de vulkanische parken van Nieuw-Zeeland, genieten van de wilde natuur in de Rocky mountains van Noord-Amerika, op zoek naar verborgen Maya-schatten in Yucatan/Centraal-Amerika en de laatste onbedorven plekjes ontdekken in Zuid-Amerika. Samen met jullie willen ze graag hun mooiste momenten delen doorspekt met leuke anekdotes, gepaste muziek, cultuurhistorische achtergrond en praktische tips. Iedereen is welkom! Mis deze unieke diavoorstelling in overvloeing niet en noteer ze alvast in jouw agenda!

B A C - B E R G PA L L I E T E R S Wim De Bock 7 jaar is Wim De Bock bestuurslid geweest. We leerden Wim kennen als een enthousiaste medewerker, super gedreven om de klimschool van De Bergpallieters uit te bouwen. Velen hebben de kneepjes via hem geleerd. Meerdere Bergpallieters heeft hij ingewijd in het begeleiden van cursisten. Wim heeft een tijdlang onze website onderhouden en uitgebreid met een forum. Wim neemt nu ontslag als bestuurder. Ook langs deze weg willen we Wim danken voor zijn inzet.

Klimtreffen 25 - 26.06 05 Ook dit jaar weer ligt het basiskamp voor ons jaarlijks rotsklimtreffen op de wei van de Chaveehut, vanwaar we naar een of meer rotsmassieven in de omgeving trekken. Het is een treffen, dus alles kan, niks moet. Waar we gaan klimmen, ... ligt nog niet vast. Dat spreken we af ter plaatse, of op het Bergpallieterforum, waar je ook terecht kan om carpooling af te spreken. Zaterdagavond BBQ. De club zorgt voor “infrastructuur”, iedereen brengt zelf zijn vlees, groentjes, en kruiden voor de buren mee. Voor ‘s ochtends zoeken we een vrijwilliger om naar de bakker te gaan. Het treffen is zowel voor de “vers geklimschoolde” klimmers als voor de “oude rotten” een gelegenheid om samen te klimmen, mekaar te leren kennen, oude bekenden terug te zien, en eventueel te verbroederen. Alle info: Jo Dotremont, [email protected], Onze jeugdwerking klimt op zaterdag in Dave en zondag in Goyet en overnacht in de Chaveehut. Info: Van den Berghe Marc, [email protected] Gemotoriseerde Bergpallieters rijden zaterdag per bike tot in Maillen. Info: Dirk Besbrugge [email protected] BOBA • 2005/3 • mei - juni

9

Nieuws uit de clubs

ALPENCLUB

BAC-LIMBURG 12.06.2005 Deze activiteit wordt nogmaals opgenomen ook al zal deze datum reeds vervallen zijn als jullie de BOBA ontvangen hebben. Het programma wordt ook per e-mail overgemaakt aan de leden van wie het e-mail adres ons gekend is. We gaan die dag klimmen in Beez en komen samen op de parking van de Olympia te Hasselt om 09u30. Diegenen die rechtstreeks doorrijden naar Beez kunnen daar natuurlijk ook afspreken. Graag even een telefoontje of mailtje, zodat wij weten dat je er zal zijn en om desgevallend afspraken te maken rond vervoer. 27.08.2005 Op zaterdag 27.08 zal de buiten klimmuur in Hasselt officieel in gebruik worden genomen. Jullie zijn allemaal welkom vanaf 14u00. Er zullen drank en hot-dogs voorzien worden, kwestie van niet steeds te barbecuen, want dat doen we later nog wel. Breng jullie klimschoentjes maar mee. Het is tevens het moment om honderduit te vertellen over jullie klimavonturen tijdens de maanden juli en augustus. Om praktische redenen vragen wij om te laten weten of je erbij zal zijn. Dit kan via mail of telefonisch bij iemand van het bestuur. 11.09.2005 De stedelijke sportraad van Sint-Truiden heeft aan BAC Limburg gevraagd om naar aanleiding van de jaarlijkse Fruitloop de mobiele klimmuur van de stad te bemannen. Dit werd toegezegd door de club. Diegenen die een handje willen toesteken, zijn van harte welkom. De mobiele klimmuur zal opgesteld worden aan de atletiekpiste en nadere praktische informatie zal volgen. 24-25.09.2005 Tijdens dit weekend trekken we met zijn allen naar Hotton voor een klimtreffen met barbecue. Deze organisatie kende vorig jaar een enorm succes en was zeer geslaagd. We overnachten op de plaatselijke camping en klimmen en/of wandelen op zaterdag en zondag. Op zaterdag zullen de deelnemers aan de klimschool eveneens begeleid worden. Om organisatorische redenen is inschrijving verplicht en dit kan gebeuren bij iemand van het bestuur uiterlijk voor 15.09. 16.10.2005 Laatste klimschool van het jaar op één van de massieven in de Ardennen. 26-27.11.2005 Tijdens dit weekend wordt het jaarlijkse wandelweekend georganiseerd in de Refuge Jef De Roeck in Ovifat. Jullie zijn welkom vanaf de vrijdagavond en er wordt gewandeld op zaterdagnamiddag. Zaterdagavond zorgt ons aller Luciano voor een licht verteerbare maaltijd die hij zoals steeds met veel Italiaanse flair en bravoure zal klaar maken voor ons. Zondag wordt er de ganse dag gewandeld. Gelet op het groot aantal deelnemers de voorbije twee jaren vragen wij om tijdig jullie deelname te bevestigen en dit voor 16.11.

28.05.2005: 14u00 - 17u00 25.06.2005: 14u00 - 17u00 10.09.2005: 14u00 - 17u00 01.10.2005: 14u00 - 17u00 Kennen jullie iemand die wat graag eens zou kennis maken met de klimsport, aarzel niet en nodig hem eens uit op één van die data. Buiten deze data kan er ook initiatie gegeven worden, doch dit dient dan voorafgaandelijk gereserveerd te worden. Alle leden van BAC Limburg hebben de mogelijkheid om gratis te klimmen op de buiten klimmuur. De toegangscode kan opgevraagd worden bij iemand van het bestuur. Het volstaat jouw naam en lidmaatschapsnummer op te geven en je kan de code bekomen. Zeker eens doen, want er zijn reeds heel wat routes gebouwd en er komen er nog bij. Wel touw en helm meebrengen natuurlijk. Let wel, de code zal regelmatig gewijzigd worden, dus een belletje op voorhand is vereist.

Shop BAC Limburg Binnenkort zijn er body’s te koop bedrukt met het logo van de Belgische Alpenclub met daaronder de vermelding Limburg. Het betreft een body van het merk Patagonia, kleur blue black voorzien van twee zakken. Deze is te koop aan de prijs van 60 Euro, inclusief logo en verkrijgbaar in de maten S, M en L. Dit unieke item mag zeker niet ontbreken in jouw kleerkast. Je kan bestellen bij iemand van het bestuur of door een bedrag van 60 Euro te storten op het rekeningnummer van BAC Limburg met vermelding “ fleece “ en de gewenste maat. Bestuur BAC Limburg vzw - Luc Vroninks: 011/68.27.04, gsm: 0475/42.27.04, e-mail: [email protected] - Domi Meys, gsm: 0478/25.15.73, e-mail: [email protected] - Jan Rubens, gsm: 0497/87.58.43, e-mail: [email protected] - Rik Geusens: gsm: 0496/25.56.24, e-mail: [email protected] - Guy Debout: 011/58.79.90, gsm: 0475/93.48.80, e-mail: [email protected] Als je nog geen mail ontvangen hebt in verband met de activiteiten van BAC Limburg, bezorg ons jouw e-mail adres en dit wordt zo geregeld. En tot slot wensen wij jullie allemaal een overheerlijke vakantie toe, prachtige wandelingen en beklimmingen en vooral een behouden terugkomst. Hou het veilig.

BAC-BERGVRIENDEN Indoorklimmen Info: Alain De Schryver 03-325 58 97 [email protected]

Clubavonden Volgende data staan nu reeds vast: 28.10.2005: info-avond over hoogteziekte 18.11.2005: oriëntatie met kaart en kompas. Deze info kan dan ook gelijk worden uitgeprobeerd in de praktijk tijdens het wandelweekend van 2627.11 Info over de buiten klimmuur te Hasselt - Er werd besloten om een vaste avond in de week samen te komen aan de buiten klimmuur in Hasselt. Dit zal de vrijdagavond zijn vanaf 19u00. Mogelijkheid om iets te drinken wordt voorzien en er kunnen dan plannen gemaakt worden voor het weekend. - Op volgende data zal er kliminitiatie gegeven worden aan de buiten klimmuur :

10

BOBA • 2005/3 • mei - juni

Klimzaal Wall Street, Van Duyststraat 16, Deurne (nabij Sportpaleis) Klimzaal NRG, Aarschotsesteenweg 1, Lier 2005

sept

okt

nov

dec

Wall street

8 & 29

6 & 27

3 & 24

1 & 22

NRG

22

20

17

15

Wandelen in de Ardennen Tussen 30 en 35 km per dag, stevig tempo 24 april, 2 oktober, 27 november 2005 Info: Alain De Schryver 03/325.58.97 [email protected]

ALPENCLUB

B A C W E S T- V L . M A R M O T Week van de Sportclub De club even in de kijker plaatsen is altijd een leuke ervaring. Je merkt er ondermeer hoe weinig bekend de klimsport eigenlijk is. Gewone sporten slorpen natuurlijk de meeste aandacht op. Om dit even te doorbreken , nemen we met de marmotten terug deel aan de week van de sportclub. Dit is een organisatie van de stad Wevelgem. Met de club zullen we een aantal dagen te vinden zijn in de sporthal van Gullegem, waar een initiatie klimmuur aanwezig is. Kom gerust een bezoekje brengen en stuur vooral geïnteresseerden naar dit evenement. Data zijn: - Woensdagnamiddag 7 september - Vrijdagavond 9 september - Zaterdag 10 september - Zondagvoormiddag 11 september

Voor de reservatie van de camping zal er een voorschot van 11 euro per deelnemer gevraagd worden (gevraagd door de campinguitbater) Voorzie voor de overnachtingen in Zwitserse berghutten 50 euro per nacht / persoon.

Info Peter Degrijze op 056/40.33.57 of Jan op 056/60.98.47 Na de prachtige Pyreneën ,zijn terug de Alpen aan de beurt. Dit keer kiezen we voor Zwitserland, regio Wallis.

prik bord

Outdoor Klimtreffens De gelegenheid om samen met collega’s enkele leuke klimroutes te trotseren. Voor mensen zonder klimpartner zijn deze treffens ideaal om ook ten volle te kunnen genieten van onze leuke sport. Wie zich in het voorklimmen (nog) niet zeker voelt, kan hier profiteren van de grotere apen die mee zijn om er uw route te openen. Breng gerust iemand mee die eens van het klimmen wil proeven, laat het wel op voorhand weten. We spreken af rond 9u30 aan de rotsen. Klimdagen zijn: - Zondag 26 juni te Beez , - Zondag 21 aug te Yvoir - Zondag 9 oktober in Les Awirs

Familie Weekend te Ovifat 8 - 9.10.2005 Voor de deelnemers van vorig jaar hoeft het niet meer gezegd dat dit een niet te missen weekend is! Op zaterdag wordt er tijdens de dag gewandeld en gefietst. Wie niet ‘zo’ sportief is, mag altijd met de kok helpen in de keuken! ‘s Avonds worden wellicht de vakantie verhalen bovengehaald en kan je genieten van een lekker gerecht die jullie wordt voorgeschoteld. Uiteraard bollen we uit met een gezellige babbel. Zondag morgen voorzien we een ontbijtbuffet om sterk aan de dag te kunnen beginnen. We gaan dan naar “Les Awirs” om er klimmend het weekend af te sluiten. Ook een ideaal weekend om met de “zomertreffers” samen te komen! Noteer alvast de datum in je agenda, verdere details volgen. Philippe

Zomertreffen In 2005 is het Marmotten-zomertreffen toe aan zijn tiende verjaardag!!! Na hele fijne edities de voorbije jaren willen we dit jaar kiezen voor een unieke trektocht door een even unieke sfeer, nl. de CONCORDIA PLATZ, Berner Oberland, Zwitserland. We zullen een vijftal dagen uittrekken om door te dringen in dit UNESCO erkend natuurgebied, met als topper de beklimming van de Fiescherhorn (4041 m) Uiteraard zal het afwerken van het volledige programma afhankelijk zijn van de condities en weersomstandigheden, maar ook de vierduizender Bishorn staat op het programma. Naast de beklimmingen staan tal van dagtochten (trektochten) op het programma.

Prijs - familie: 30 euro (2 volwassenen en 2 kinderen) - per extra deelnemer 5 euro- per volwassene: 20 euro

Gezocht... Wie heeft er een pulka of toerskimateriaal te koop? Contacteer me aub!! Peter Meert : 02/452.48.34 of [email protected]

COMMANDOTOUWEN

GOEMAN b.v.b.a. Blikstraat 34 – B-9340 Lede Tel. 053-80 74 64- Fax 053-80 45 29 e-mail: [email protected] Producent van duurzame touwen Voor iedereen aan groothandelsprijzen! Touw voor “Death-ride” en koordenpiste (20 mm) Remtouw voor “Death-ride” (13 mm) Klimtouw-enkel (11 mm) Klimtouw - Indoor (10,5 mm) Semi-Statisch touw (11 mm) - industriële hoogtewerken Rappeltouw (9 mm) Klimtouw (bicolor) Canyoning touw (10 mm) Zelfblokkerend touw (5 en 7 mm) Touwladders (lengte: 10 m) Touwen voor boomverzorging (11 mm - 18 mm) Ook ander klimmateriaal is bij ons te bekomen

Ref.: Al deze artikels zijn getest door het Belgisch leger. - UIAA- en CE-label voor dyn en stat. touwen

BOBA • 2005/3 • mei - juni

11

Oeps! Verkeerd vuurtje gekocht?

Dan was je beter eerst bij ons langsgekomen.

ALPINISME-SPELEO-TREKKING-SCOUTING KAARTEN EN REISGIDSEN Warandestr. 66-68, 2300 Turnhout. Tel. 014-41 30 56 Open: di.-do. van 9u.-13u. en van 14u.-18u. Vrij. van 9u.-13u. en van 14u.-19u. - Zat. van 9u.-18u.

12

BOBA • 2005/3 • mei - juni

ALPENCLUB

BOBA • 2005/3 • mei - juni

13

Klimschool gevorderden Bergpallieters In dit onderdeel van de klimschool is het de bedoeling de klimmer enkele meer gevorderde aspecten van de klimsport aan te leren: werken met klemblokken en artificieel klimmen, beginnende evacuatietechnieken en verbeteren klimtechnieken. Er wordt lesgegeven in kleine groepjes, waarbij er de nodige zelfstandigheid van de deelnemers gevraagd wordt. Deze klimschool is dus bedoeld voor klimmers die reeds een klimschool initiatie gevolgd hebben, of gelijkaardig door ervaring. Op de eerste klimdag wordt er een toelatingsproef georganiseerd. Bedoeling is dan om een route voor te klimmen van niveau 4 (Pink’s Floyd Beez), en de technieken van het initiatiegedeelte te beheersen. Van iedereen wordt dus verondersteld dat ze op een zelfstandige en veilige manier kunnen voorklimmen, een standplaats opbouwen, een naklimmer zekeren, en een veilige rappel installeren en uitvoeren. Vanaf de eerste lesdag krijg je zelfstandige opdrachten, onder het goedkeurend oog van de lesgevers, maar er wordt dus enig engagement gevraagd.

Nieuw De laatste klimdag wordt er een examen afgenomen, waarbij de deelnemers -mits slagen hierin- het technische brevet initiator sportklimmen kunnen behalen. Deze mensen kunnen dan in het voorjaar rechtstreeks starten met het didactische gedeelte bij VTS (BLOSO), en zo misschien zelf klimschoolbegeleider worden?

Wanneer 28 augustus, 4-18-25 september en 2 vrijdagavonden in klimzaal. Voor wie: Voor elk BAC-lid, leeftijd minimum 16 jaar - er wordt wel voorrang gegeven aan de mensen uit de eigen club. Heeft de klimschool initiatie gevolgd, of gelijkaardig door ervaring (en is geslaagd in de toelatingsproef).

Klimgerief Er wordt verwacht dat men over een klimuitrusting beschikt om zich zelfstandig op de rotsen te begeven. (gordel, helm, HMS-musketons (3), afdaalacht/zekeringstoestel, lange bandsling, minstens 5 voorklimsetjes, klimschoentjes, minstens 5 klemblokken, 2 lange hulptouwtjes (3 m lang), en een klimtouw (eventueel onderling af te spreken zodat er per twee zeker één klimtouw is).

Prijs 45 euro te storten op rekening van De Bergpallieters vzw (953-034741224) - met vermelding klimschool gevorderden. Bij het niet slagen in de toelatingsproef, wordt het bedrag teruggestort.

Info Yves de Roder 0475/47 41 11

Inschrijven Bij Yves de Roder ([email protected]) of nog eenvoudiger via ons online inschrijvingsformulier op www.bergpallieterts.be. Opgelet: de inschrijving is pas definitief als de betaling is ontvangen!

Centrale klimschool: Klimschool gevorderden en voorbereiding technische proef Initiator Sportklimmen Tijdens deze 4-daagse opleiding willen we 2 vliegen in 1 slag slaan: enerzijds willen we alle onderdelen aanleren en inoefenen die je moet kennen en kunnen om zonder al te veel problemen de technische proef Initiator Sportklimmen af te leggen; anderzijds willen we de ervaren rotsklimmer enkele meer gevorderde aspecten van de klimsport aanleren zoals het gebruik van klemblokken en friends in avontuurlijk terrein, redding- en evacuatietechnieken, de beginselen van “artif” klimmen, bijkomende rappeltechnieken bij het klimmen van lange routes én het verbeteren van de klimtechniek. Er wordt les gegeven in kleine groepjes waarbij de nodige zelfstandigheid van de deelnemers gevraagd wordt: deze opleiding is dus bedoeld voor klimmers die reeds een klimschool basisinitiatie gevolgd hebben of minstens dezelfde klimervaring hebben. Er wordt dus verondersteld dat elke deelnemer op een zelfstandige en veilige manier kan voorklimmen (instapniveau = minstens 5a), een standplaats kan opbouwen en een naklimmer zekeren, en een veilige rappel kan installeren en uitvoeren. Programma: De cursus is als volgt opgebouwd (de weersomstandigheden kunnen eventueel de programmatie wijzigen), de lesdagen beginnen steeds om 9.30 u stipt: - zondag 28/08 te MLD: redding- en evacuatietechnieken, knopen, voorklimmersval en dynamisch zekeren, klimtechnieken - zondag 11/09 te Dave of Flône (wordt nog afgesproken): klimmen in avontuurlijk terrein, gebruik van klemblokken en friends als tussenzekering of bij het opbouwen van een standplaats - zondag 25/09 te Freyr: gevorderde rappeltechnieken bij lange routes, beginselen van “artif” klimmen, klimtechnieken

14

BOBA • 2005/3 • mei - juni

- zondag 09/10 te Beez: algemene herhaling, ofwel in functie van de Technische proef Initiator Sportklimmen, ofwel volgens de behoeftes van de deelnemers Op zondag 23/10 organiseren we een Technische proef Initiator Sportklimmen te MLD: meer info hierover ofwel tijdens de opleiding ofwel bij Gorik Dirix op het secretariaat (zie Boba). Deelnamevoorwaarden: - BAC-lid, minimum 16 jaar oud - Klimschool initiatie hebben gevolgd of gelijkwaardig door ervaring; - Vlot een (= elke) klimroute 5a kunnen voorklimmen - Beschikken over de volgende klimuitrusting: gordel, helm, 4 HMS-musketons, tuber of reverso, 1 lange bandsling, 5 voorklimsetjes, klimschoentjes, 5 klemblokken (af te spreken 1ste klimdag), hulptouwtjes van 7 mm (1 x 1.5 m en 2 x 3 m ongeknoopt) en een klimtouw (minstens 1 per 2 deelnemers) Prijs: - 35,00 euro te storten op rekening van de Centrale Klimschool BAC (001-3505372-62) met vermelding gevorderde klimschool 2005 Inschrijven: - gelieve vóór 12/08/2005 uw naam, adres, e-adres, telefoon en BAClidnummer op te geven bij Henk Vandenhoeck (Van Peborghlei 46, 2640 Mortsel of henkvandenhoeck{ad}gmail.com) met vermelding dat je deze opleiding wenst te volgen - en tijdig de 35,00 euro te storten op bovenvermelde bankrekening

Vervolmakingskamp Chamonix derde editie

De promotie posters met Geert en Pieter in actie.

Ook deze zomer gaat het Vervolmakingskamp door in Chamonix. In de meeste buitensportzaken en klimzalen kan je reeds affiches (zie hierboven) aantreffen ter promotie van dit kamp. De foto’s zijn genomen tijdens beklimmingen gedurende het kamp in 2003 en 2004. Vier BAC-clubs steunen financieel hun jeugdleden (- 26 jaar) die deelnemen aan het kamp, zij krijgen een korting tot 25 euro per week. Inschrijven voor dit kamp kan nog tot eind juni maar let op, de plaatsen zijn beperkt tot 25 deelnemers per week. Hieronder vind je alle nodige informatie.

Doelgroep Het vervolmakingskamp is geen opleidingsstage en ook geen treffen, maar iets tussenin. In ieder geval is het een kamp waar betere klimmers van ALLE leeftijden aan hun trekken kunnen komen. Voor alpinisten met wat of veel ervaring is dit een kamp om zich verder te bekwamen. De bedoeling is dit te doen onder de vorm van zelfstandig klimmen in een sportieve en stimulerende bergsfeer. We hopen om tussen de deelnemers een mix te krijgen van jong geweld en ervaren die-hards, zo kunnen ze elkaar leren kennen. Jong geweld was al aanwezig tijdens de eerste edities, oudere ervaren bergbeklimmers van alle niveau’s, jullie zijn hier ook meer dan welkom! De toelatingsvoorwaarden: - een vervolmakingsstage gevolgd hebben en/of een voldoende hooggebergtepalmares met minimum niveau PD+/AD voorleggen - 4de graad op kop klimmen in rots

Datum en prijs Het vervolmakingskamp 2005 loopt de laatste twee weken van juli. Deelnemers kunnen zich per week inschrijven doch is een deelname aan de volledige twee weken sterk aan te raden. Volgende veertiendaagse loopt het kamp: - van 16/07/05 tot 23/07/05 - van 23/07/05 tot 30/07/05

Het inschrijvingsgeld bedraagt:

1 week 2 weken

BAC-leden

Niet-leden

65 euro 110 euro

75 euro 140 euro

Inbegrepen - centrale ruimte - opvang ter plaatse, opvolging projecten (door Lut Vivijs) - mogelijkheid tot inkijken van topo’s, stafkaarten, gidsen, infobladen,... - dagelijkse meteo - beschikbare info uit logboek - uitleg en info van een gids - reservering van een campingplaats voor de tent - een sneeuw- of ijs- of artifscholing per week (facultatief) - financiële tussenkomst bij kosten van hutten en kabelbanen - dagelijks bezoek UIAGM-gids De overnachtingen dienen door de deelnemers ter plaatse te worden geregeld en betaald met de campinguitbaters. Volgende clubs steunen hun jeugdleden (< 26 j.) bij deelname aan het kamp: Gekkos Oost-Vlaanderen

40 euro per week

Marmotten West-Vlaanderen

25 euro per week

BAC-Antwerpen

25 euro per week

BAC-Limburg

25 euro per week

Deze steun wordt ter plaatse rechtstreeks aan de jongere deelnemers uitbetaald na het succesvol volgen van het kamp.

Max. aantal deelnemers 20 à 25 deelnemers per week

Inschrijven en Info Voor meer info kan je terecht op het BAC-secretariaat. Een inschrijvingsformulier kan je ook hier telefonisch of via e-mail aanvragen. BOBA • 2005/3 • mei - juni

15

Adrenaline 2006 BAC-Antwerpen organiseert 2 weken superavontuurlijk trekken en klimmen in Wadi Rum (Jordanië) Periode 1/4/2006 - 17/4/2006 (afh. vluchtschema vliegtuigen)

Kostprijs 650 euro p.p. (op basis van kostprijs ticket oktober 2004) Inbegrepen: * Deelname aan min. 1 en max. 2 voorbereidende bijeenkomsten * Heen- en terugreis Brussel-Amman * Luchthaventaksen * Begeleiding Amman-Wadi Rum (heen en terug) * Begeleiding trekkings week 1 * Tips voor routekeuze van klimmers * Tips voor autonome trekking(s) week 2 * Nuttige tips voor een (autonoom) bezoek aan Petra, Aqaba, enz... Niet inbegrepen: * Verblijf in Jordanië (overnachtingen, vervoer, maaltijden, departure tax, enz...). Budget = ca. 400 euro (afh. van individuele wensen) * Reisannulatieverzekering (ca. 60 euro)

Trekkers: * moeten in staat zijn tot 10 h. te stappen in moeilijk begaanbaar terrein * over de nodige tredzekerheid beschikken * ervaring hebben in rappellen via geïnstalleerde touwen (kan vooraf worden aangeleerd) Klimmers: * moeten beschikken over de nodige ervaring in autonoom klimmen met mobiele zekeringsmiddelen in ongezekerd terrein (een klimtechnisch niveau van 5 is aanbevolen) * ter verkenning van het gebied is deelname aan de tochten van de 1° week gewenst maar niet verplicht Min. aantal deelnemers = 5, maximum aantal deelnemers = 12 Inschrijvingsgeld dient gestort te worden voor 15.9.2005

Begeleiders Herman De Kegel (instructeur sportklimmen & initiator bergbeklimmen) Carla Amend (initiator sportklimmen) Beiden hebben 5 j. Wadi Rum-ervaring.

Deelnemingsvoorwaarden Lidmaatschap BAC 2005 & 2006. Leden BAC-Antwerpen hebben voorrang.

Interesse voor dit project??? Zend een e-mail naar [email protected]. Je ontvangt een uitnodiging voor de informatieavond op vrijdag 1 juli.

16

BOBA • 2005/3 • mei - juni

Presles, c’est gazeuse! Het massief Op 880 km van Brussel in de Franse Vercors bevindt zich een parel van een massief, Presles. De hoogte is er gemiddeld 250 meter en de rotswand strekt zich enkele kilometers uit wat zorgt voor meer dan 300 klimroutes van overwegende meerdere touwlengtes. Als je een gemiddelde neemt van 5 touwlengtes per route kom je aan 1500 touwlengtes! Presles ligt op 900 meter hoogte, dat maakt dat je er bijna heel het jaar door kan klimmen. In de winter net onder de sneeuwgrens, in de zomer koeler dan in de vallei. De wand is overwegend zuidelijk georiënteerd maar door een goede keuze en timing kan je routes vinden die tijdens de zomermaanden (gedeeltelijk) in de schaduw liggen Het gesteente is er kalk, de kleur varieert van grijs, geel tot rood. Het klimmen is overwegend vertikaal (met soms spectaculaire daken), wat maakt dat je hoog in de routes de leegte letterlijk voelt zuigen. Het oostelijke deel van het massief biedt enkele mooie platen zodat de dalklimmer ook hier tot zijn trekken kan komen. De lengte van de routes varieert van 100 meter tot 320 meter, doch het merendeel van de klimroutes ligt tussen 200 en 250 meter. In het uiterste oosten en westen van het massief bevinden zich twee sportklimmassieven die de moeite waard zijn, bij regen blijft het westelijke sportklimmassief goed droog. Op 15 km van Presles is er recent een nieuw sportklimmassief geopend, daar vind je vooral zwaarde sportklimroutes (7 en 8de graad). Een topo is nog niet voorhanden maar in de ‘Croque Montagne’ in Pont-en-Royans vertellen ze je er graag meer over.

Enkele routes Met een min. niveau 5c-6a ga je in Presles een grote keuze hebben aan routes met meerdere touwlengtes. Is je niveau maximum 5c dan moet je je beperken tot de klassieke routes die meestal druk en afgeklommen kunnen zijn maar ook de moeite waard. Het wordt moeilijk om te kiezen uit al die pareltjes in de topo als je het niveau 7a beheerst. De topo, Escalade à Presles van Dominique Duhaut, is gemakkelijk te verkrijgen in Pont-en-Royans. De klimroutes zijn zeer goed behaakt tot ‘minimum’ of niet behaakt. Elke route krijgt hierin een waardering, van drie bommetjes, zo wordt het aangegeven, tot één. Bij één bommetje mag je je aan een perfecte moderne behaking verwachten. Bij twee bommetjes zal je, indien de rots het toelaat, friends en nuts moeten bijplaatsen. Een beetje afhankelijk van de rots en routeopener zal je veel of weinig extra werk hebben. Ervaring in het plaatsen van mobiele zekeringsmiddellen is hier noodzakelijk. Bij drie bommetjes voorzie je het hele gamma aan materiaal, soms wordt er specifiek in de topo bijgeschreven wat je nodig hebt. De schoonheid van de route wordt aangegeven met sterretjes, eveneens van drie, zeer mooi, tot één, minder mooi. Deze waardering is subjectief maar in vele gevallen wel een betrouwbaar gegeven bij de keuze van je route. De eerste keer klimmen in Presles? Op de eerste pagina’s van de topo staan enkele routes van matige moeilijkheid beschreven om Presles te ontdekken. Bim, Bam Boum (5b/5c), Avec Vue Sur La Mer (5b/5c), Les Buis (5c), Mimosas (5c/6a) en Digitibus Revisitée (5c/6a) zijn interessante routes om te starten.

pad maar via rappels in de route. Zo kan je bij slecht weer, vermoeidheid,... in de route bijna steeds afdalen. De instap (eerste twee touwlengtes) is verlegd, je moet nu starten via ‘Thurifière Solitaire’ wat de route in zijn geheel moeilijker maakt, maar de moeilijkheidswaardering valt best mee. Het klimmen is vooral in barsten en de lengtes zijn in hun moeilijkheid redelijk continu, een 6a lengte zal grotendeels niet bestaan uit één pas maar zal in zijn moeilijkheid ‘continu’ zijn. Op de relais vind je goed rust. Vergeet op de tweede relais niet naar rechts langs te klimmen. De zesde lengte is prachtig, daar traverseer je met je voeten op wrijving en je handen in een grote onderhandse greep naar links terwijl de geklommen hoogtemeters je in de diepte zuigen! In deze sector, iets voor Torquémada, vind je ‘Même Pas Peur’, 240 m zeer mooi en gevarieerd klimmen (overhang, dal, traversée,...). Ook hier gebeurt afdalen in de route, het vinden van de afdaalpunten vergt wel enig zoekwerk.

La Grotte (62)- Céladon (64) hoogte

200 m

Moeilijkste lengte

6a

Waardering

**

Behaking

Zeer goed

Hieronder worden kort vier andere routes besproken, in stijgende moeilijkheid, die allen meer dan de moeite zijn.

Torquémada (266) hoogte

180 m

Moeilijkste lengte

6a+

Waardering

*

Behaking

Zeer goed

Torquemada ligt in de sector ‘Fond du Cirque’, een sector waar de laatste jaren meerdere nieuwe routes zijn geopend van gematigde moeilijkheid en zéér goed behaakt, soms zelf wat overbehaakt. Hier verwacht je veel bezoek doch de lange aanloop (50 min.) garandeert een rustige namiddag klimplezier. Uitzonderlijk voor Presles gebeurt de afdaling niet via een BOBA • 2005/3 • mei - juni

17

La Grotte is een klassieker in Presles, geopend in 1970. Tussen de spits door vind je nog geslagen haken die hierop wijzen. De route is al een beetje afgesloten maar blijft mooi. Je kan deze route combineren met Céladon. Om in de eerste lengte de 6b pas te vermijden kan je kiezen voor de eerste lengte van Céladon die prachtig is, hard in zijn graad, het vergt enig klimtechnisch zoekwerk om er zonder kleerscheuren door te komen. De vierde lengte (6a) is ‘gazeuse’ zoals onze zuiderburen durven uitdrukken, je voelt de leegte, de ‘gas’. Vanuit een beschermd grotje moet je rechts uitklimmen de barst in. Als je niet gewend bent aan het barstklimmen zal deze lengte zwaarder aanvoelen. Lukt het niet, een lint en en enkele geslagen haken ter plaatse kunnen wonderen doen. De vijfde lengte kan je kiezen voor de 6b (een harde blokpas) of de 5c van ‘Pas Sage’. Op de vijfde relais kan je La Grotte blijven volgen of kiezen voor Céladon. De laatste lengte van La Grotte (6a+) is zeer goed behaakt en indrukwekkend. Boven aangekomen volg je het pad dat je leid naar de baan. De meeste routes in Presles eindigen boven, één pad brengt je door een bos naar de baan waar je auto geparkeerd staat.

Fhara Kiri (114) hoogte

250 m

Moeilijkste lengte

6b

Waardering

***

Behaking

Goed

Waar de naam van komt weten we niet doch is deze route een leerschool voor het plaatsen van friends en nuts en het zoeken naar het verloop van de route. Touwlengtes waar je niets of weinig moet plaatsen wisselen elkaar af met touwlengtes waar je wat meer moet bijsteken, doch het blijft een leerschool, ook hier zal je op tijd een geboorde spit tegen het lijf klimmen. Laat je niet afschrikken door de zesde lengte (6b), het vertrek van op de relais vergt wat moed, traverseer naar rechts in de zone waar je enkele goede friends kunt achterlaten, om de hoek zal je met plezier de eerste spit zien blinken. De moeilijkheid (6b) komt pas in het behaakte gedeelte en bestaat uit slechts enkele passen. De route zig-zagt door de wand wat extra aandacht vergt voor een juist routeverloop. Na de vierde relais is het zoeken naar de vierde relais bis waar de vijfde touwlengte start. Die gaat door een vernauwing redelijk diep in de rots, met de zesde touwlengte kom je via een grotje uit deze vernauwing en klim je terug niet ‘in’ maar ‘op’ de wand. De start van de vijfde touwlengte is dus wat zoekwerk, als de graad overeenkomt met 4c, als je in een donkere vernauwing klimt en je na een 10-15-tal meters een spit tegenkom, zit je goed. Voor de spit heb je mogelijkheden genoeg voor een zekere plaatsing.

Topomaniak (77)

Deze route genoemd en geopend door Bruno Fara, één van de actiefste routeopeners in Presles, is meer dan de moeite. Negen zeer mooie touwlengtes die variëren tussen 5c en 6b, één lengte 6c maar die kan je in A0 (laagste moeilijkheid artificieel klimmen, alle punten zijn aanwezig) overwinnen met behulp van een leeflijn en sling. De route is dus nogal continu in zijn moeilijkheid over de volledige 250 meter. Enkele touwlengtes zijn zeer lang, touwlengte 6 is onvergetelijk. De behaking is goed, de punten liggen iets verder uiteen dan vorige beschreven routes, maar naar onze normen (Freyr, Beez,...) is dit meer dan ok. Deze route vraagt een goede klimuithouding.

Ecole Buissonnière (120) hoogte

250 m

Moeilijkste lengte

6b

Waardering

**

Behaking

Goed maar friends en nuts noodzakelijk

18

BOBA • 2005/3 • mei - juni

hoogte

200 m

Moeilijkste lengte

6b (of 6c/7a)

Waardering

***

Behaking

Zeer goed

Deze route is enorm mooi omdat elke lengte, ongeacht de moeilijkheid en ongeacht welk niveau je hebt, uitdagend en mooi is. Een uitzondering hierop is de eerste lengte, die is niet zo bijzonder. Hier kan je de startvariante nemen ‘Aphrodisiaque Rock’. De tweede lengte is technisch zeer mooi, de derde lengte loopt door een geel gekleurde steile’diedre’. Het stuk 6c/7a kan je gemakkelijk ‘tire-clou’doen, doch ook daarvan geraak je stevig verzuurd. Daarna wacht je nog een pittige traversée en een dikke 15 meter tot een rustmoment op de volgende relais. De vijfde en zesde lengtes zijn redelijk verticaal en vergen wat zoekwerk. De zevende touwlengte is hemels, na een mooie technische traversée onder een dak met nogal wat hoogtemeters onder je, klim je rechtuit richting dak en traverseer je daar om een rotsblok heen onder het dak door om uit het dak relais te maken. Wat een zicht vanop deze hangrelais! Het vertrek daar vergt nog een beetje concentratie maar dan ben je al gauw in makkelijk vierdegraadsterrein.

Overnachting Lijst met overnachtingsmogelijkheden in Presles www.promo-grimpe.com/infos-pratiques Gîte Presles, Auberge de Presles http://auberge-presles.com Gîte d’étape ‘Vol de Nuit’, Choranche www.crocmontagne.com/cm/ Office du Tourisme Pont-en-Royans www.tourisme-pontenroyans-vercors.com Camping municipal ‘Les Seraines’ Pont-en-Royans 0032 (0)4 76 36 06 30 Camping municipal de Choranche 0032 (0)4 76 36 01 65 Camping du Gouffre de la Croix www.camping-choranche.com

Tips - Afhankelijk van de lengte van de route vertrek je best redelijk vroeg, zo heb je enige ‘marge’. Met een route van 250m in Presles ben je een dag zoet, je zal toch tussen de 4 en 7 uur nodig hebben, afdaling niet inbegrepen. Bij overtollige energie is een bezoek aan één van de sportklimmassieven een mogelijkheid, er is ook een beperkte keuze aan enkele kortere routes (< 120 m) als je je aantal hoogtemeters per dag wilt opkrikken. - Blijft het weer stabiel? Het routeverloop en de equipering maken afdalen in het grootste deel van de routes onmogelijk tenzij je veel materiaal achterlaat en je routeverloop direct is. Enkele routes bieden ‘ontsnappingsmogelijkheden’, via smalle richels in de wand kan je terug via een pad op de begane grond geraken. Dit staat ook meestal in de topo beschreven. Op de secteur ‘Autre Monde’ heb je vier routes waar twee ontsnappingen mogelijk zijn in elke route. Bij onstabiel weer kan je je daar wel wanen aan de kassa van de GB in Mariakerke op zaterdagmiddag. De voorlaatste 6b-touwlengte kan je mijden door de laatste lengte (6a) van Piri te klimmen.

Wandelen in de buurt van Presles Vanuit zowel Pont-en-Royans als Presles starten verschillende wandelpaden (GR als regionale paden) die het Vercors massief doorkruisen. Ook ééndaagse wandelingen zijn mogelijk en zeer goed uitgestippeld. In Presles aan de overdekte wasplaats vind je een groot streekoverzicht van alle regionale wandelpaden. Langs dorpjes waar de tijd al enige jaren stilstaat banen de wandelpaden zich een weg door de ongerepte natuur en verschillende plateaus eigen aan de Vercors. De paden situeren zich op een hoogte tussen 500 m en 1800 m. In de winter is er mogelijkheid tot sneeuwschoenwandelen. Een ééndaagse wandeling kan je combineren met een bezoek aan de grot in Choranche.

Praktische informatie Situatie Presles ligt ten Zuid-Oosten van Grenoble. Via Grenoble rij je het snelst richting Valence op de A49 en neem je afrit 9 (St-Marcellin) om zo op een 20 min. in Pont-en-Royans aan te komen. Je kan vanuit Grenoble ook via Villard-de-Lans naar Pont-en-Royans rijden, doorheen het Vercors massief, mooi maar wel driemaal zo lang. Grenoble is heel goed te bereiken met de HST. Per dag vertrekken meerdere ritten vanuit Brussel. Naast het treinstation in Grenoble bevindt zich het busstation waar je de bus naar Pont-en-Royans kan nemen. Met de busmaatschappij Transisère (www.transisere.fr ) doe je er welgeteld één uur over. Pont-en-Royans en Choranche zijn de grote dorpjes die het dichts tegen het massief liggen. Presles is een piepklein dorpje, met gezellige gîte (Auberge de Presles), dat hoog op het plateau ligt. Vanuit Presles is het 15 min. bergbaantjes tot de winkels in Pont-en-Royans. Vanuit Presles kan je te voet naar het westelijke deel van het rotsmassief, vanuit Choranche en Pont-en-Royans is het 10 tot 15 min. met de wagen. Zowel in Pont-en-Royans als Choranche is er een camping. Gîtes kan je vinden zowel in Pont-en-Royans, Presles als Choranche. Twee kleine supermarkten, een bergsportwinkel, verschillende restaurants, klein hotel,... en een watermuseum zijn de attracties in Pont-en-Royans.

- Stel je de vraag best alvorens je aan een route begint of je de route wel aankunt. Ontspannen klimmen is aangenamer. Routes met een continue moeilijkheidsgraad klim je onder je maximum klimniveau. Je maximum klimniveau kan je niet 200 meter aanhouden tenzij je je hiervoor optimaal hebt voorbereid. - Bereid je goed voor, voorzie voldoende water, eten, kleine EHBO, GSM, plan van de route, lichte regenjas bij onstabiel weer, ... - Recent is er een nieuwe topo verschenen waarin een selectie wordt gemaakt van de mooiste routes in Presles, ter plaatse verkrijgbaar. Van de klassieke topo, die zeer goed is, bestaan er verschillende jaaredities. De editie van 2005 is verschenen in april.

Duurzame Bergsport! Het ‘low countries protocol’, ondertekend door de CAB-BAC, VBSF en NKBV wil duurzame bergsport stimuleren in de lage landen. Dit toegepast op een reis of verblijf in Presles, Alpen of andere bergsportbestemming, enkele tips. In volgende BOBA meer over dit protocol. - verplaatsing van en naar de bergen en het vervoer ter plaatse hebben een negatief effect. Reis bij voorkeur met de bus of trein (milieuvriendelijk en minder stresserend), als je met de wagen oprijd is carpoolen de regel - probeer ter plaatse het gebruik van de wagen zo veel mogelijk te vermijden, laat de wagen op een aangeduide parking in het dal. Verplaats zo veel mogelijk te voet, per fiets of openbaar vervoer - gebruik enkel de aangeduide paden en wegen en vermijd verkortingen, de biotopen buiten de aangeduide paden zijn kwetsbaar, licht verstoorbaar en onderhevig aan erosie - steun lokale winkels en boeren door waar mogelijk lokale aankopen te doen en lokale goederen te kopen - respecteer volgende richtlijnen: respecteer de natuur (in het dal, tijdens de trekking, tijdens het klimmen), respecteer fauna en flora, laat geen afval achter, neem het terug mee naar het dal

BOBA • 2005/3 • mei - juni

19

Vallouise

IJsklimmen in Vallouise Begin februari 2005. Voor de studenten onder ons zitten de partiële examens erop. Gedaan met werken, weg stress, de Krokusvakantie staat voor de deur en er spookt maar één ding door ons hoofd ... klimmen. Aangezien het winter is, wordt het deze keer ijsklimmen. Klimmalaya trekt een week naar het Ecrins-massief in Frankrijk om er op het ijs van de bevroren watervallen te spelen. Volgens Internet zijn de condities goed en ook het weerbericht is veelbelovend. De 7 gelukkigen worden verdeeld over 2 auto’s, de ene groep vertrekt zaterdagochtend, de andere zaterdagavond. Resultaat, wanneer de laatste groep zondagochtend arriveert, na een rit van een goede 12 uur, en verneemt dat de anderen reeds in een waterval zitten, is de keuze ook voor hen gauw gemaakt. Een striptease op de parking van de skipiste in Ceillac en na een lekker korte aanloop zijn ook zij klaar om hun bijltjes in het ijs te laten bijten. Wat staat er op het programma vandaag? “Holiday on ice”, de linkerkant van de in het gebied bekende waterval “Y-grèc”. Enerzijds een goede klim om er terug in te komen voor zij die al eens zijn gaan ijsklimmen, anderzijds niet te moeilijk voor beginnelingen. De waterval wordt zonder problemen door iedereen uitgeklommen. ‘s Avonds nemen we onze intrek in de gîte ‘Le Baöuti”, gelegen in het dorpje Vallouise.

20

BOBA • 2005/3 • mei - juni

De volgende ochtend besluiten we de vallei van Fournel te verkennen. Volgens de topo een vallei met ongelooflijk veel mogelijkheden en bij het grote publiek toch sterk ondergewaardeerd, waardoor het er normaal gezien niet al te druk zou mogen zijn. Helaas zorgt de overvloed aan watervallen ervoor dat we enige moeite hebben om onze vooropgestelde doelen terug te vinden. Hierdoor staan we pas rond 10uur aan de voet van onze waterval ... achteraan in de wachtrij, met nog 2 cordées voor ons. Tegen de tijd dat het onze beurt is, loopt het water al in stroompjes naar beneden, allesbehalve aangenaam. De beklimming wordt na de 2e lengte afgebroken, één van onze cordées geraakt zelfs nooit verder dan de 1e lengte. Om toch nog het maximum uit onze dag te halen, wordt er ‘s middags dan maar toprope een drytool geopend op de nabijgelegen rotsen, waar iedereen zich eens naar hartelust kan uitleven. Na de toch iets mindere dag in Fournel vinden we dat er dringend lengtes geklommen moeten worden om toch wat continuïteit op te doen. Daarom besluiten we naar de watervallen in Crevoux te trekken. Wel een beetje afgelegen, maar een prachtig en breed ijsgordijn. Er worden enkele topropes geïnstalleerd en er wordt de hele dag stevig geklommen. Topropen laat ook toe eens wat meer risico’s te nemen tijdens het klimmen en wat te experimenteren, wat het niveau en de techniek enkel ten goede kan komen. We beleven een prachtige dag. Woensdag wordt de groep in 2 gesplitst. Stijn, Joris en Brenda kiezen nog een keer Fournel, Wim, Hans, Kenny en Dennis zullen “Les Formes du Chaos”, nog zo’n klassieker in Ceillac, aanpakken. Klassieker betekent

echter veel volk, en ondanks het tijdige vertrek is het ook hier aanschuiven. En omdat de cordées voor ons er echt niets van terecht brengen, wordt er gauw beslist om dan maar de rechtse kant van de “Y-grèc” te beklimmen. Al bij al voor iedereen een bevredigende dag! Om de liefhebbers van het drytoolen onder ons niet in de kou te laten staan, moet er toch eens een bezoekje gebracht worden aan een heus drytoolmassief. Cervières heeft alles, enkele mooie watervallen, M6+, prachtige sigaren, ... en dat allemaal voor ons alleen. De langere aanloop schrikt sommige klimmers misschien af, wij gaan er alleszins voor. M6+ was een beetje te hoog gegrepen, maar dat wil niet zeggen dat er geen knappe nummertjes vertoond zijn vandaag.

Als afsluiter van de klimweek trekken we naar de vallei “Entre les Aigues”. Waar we de voorbij week meestal nog een pad aantroffen, moet er vandaag gespoord worden in de diepsneeuw. Zij die het al meegemaakt hebben weten dat er minder vermoeiende dingen zijn. Het leed is gauw vergeten wanneer we de voet van de waterval bereiken. De waterval is zo breed als een autosnelweg, het ijs is goed en niets staat een beklimming nog in de weg. Dan blijkt dat er een touw is achtergebleven in de gîte, ... brrr, koude douche. Toch wordt de waterval door 2 cordées met succes beklommen. Een supermooie afsluiter van een prachtige week in de bergen... Voor meer foto’s: www.klimmalaya.be BOBA • 2005/3 • mei - juni

21

Den eiwen vertelt Vraag je aan (zelfs heel goede) klimmers wat het woord “rotsklimmen” bij hen oproept, zal je van slechts weinigen als antwoord iets te horen krijgen dat naar het klimmateriaal verwijst. Precies alsof het dode materie betreft, zonder gevoelens. Mijne frank is ook pas heel laat gevallen. In Jordanië - Wadi Rum. Misschien omdat ik het daar meer dan ooit moest vertrouwen?!? Hoe dan ook, klimmateriaal is niet zo maar dode materie, het beleeft alle beklimmingen minstens even intens mee als de klimmers zelf. Getuige daarvan onderstaand verhaal... gelezen in Wadi Rum, aan de voet van Jebel Rum, één van de tientallen imposante rotstorens die tot 700 m. hoog boven de woestijn uitsteken. Het stond in het boekje “Poeten des abgrunds”, gekregen van een goeie vriend voor wie klimmen ook meer is dan van haak naar haak huppen. Enne voor ik het vergeet: alle vergelijkingen met bestaande personen zijn ... De oude Nummer Vijf - een klemblok vertelt (Kurt Krueger) ... In het begin was ik eigendom van een jonge, romantische, “vooruitstrevende”, zeg eigenlijk maar een idealistische collegestudent, Wilfried genaamd. Aan zijn klimschoentjes kon je zien dat hij hoop en al misschien 4 keer geklommen had, niet erg indrukwekkend dus. Ze hadden nog geen verdachte geur maar de zijkanten van de zolen waren vooraan wel afgerond omdat hij steeds van de gratonnekes afgleed. Die gast klom klaarblijkelijk vooral op armkracht. Misschien moet ik mij eerst voorstellen. Ik ben een Nummer Vijf uit de serie klemblokken van Yves Chouinard. Yves Chouinard was 1 van de belangrijkste pioniers van het Amerikaans bergbeklimmen van na WO II. Hij bracht de serie klemblokken in de tweede helft van de zestiger jaren op de bergsportmarkt. Het waren de eerste klemblokken van de 3-25 mm klasse die van echt goede kwaliteit waren. De meeste cordées hadden toen de nummers vier en vijf in dubbel mee. Ik ben dus de Nummer Vijf uit die serie. Nee, niet die nieuwe kleine Nummer Vijf! Maar de oude Nummer Vijf, de beste grote klemblok die toen te koop was. Ik snap niet waarom Yves Chouinard alles opnieuw genummerd heeft; van traditie heeft hij waarschijnlijk nooit gehoord. Maar ik zeg je 1 ding! Er is geen enkele route - je mag mij de touwlengte aanwijzen - waar je geen oude Nummer Vijf kan plaatsen. Waarschijnlijk zijn we een uitstervend ras, maar in elk assortiment klemblokken waar we deel van uit maken, komt ons de ereplaats toe. We hebben enkele van de belangrijkste vallen in de geschiedenis van de bergsport opgevangen. Onze falingsfactor bedraagt 0,0237 mvv/k, het laagste van alle klemblokken. mvv/k = aantal meter vrij val per klemblok. Ik werd naar huis getransporteerd in een plastic draagtas samen met Lucien, alias Luce (een nummer 6 van de hexentrics)... Hexentrics zijn klemblokken met een zeshoekige excentrische dwarsdoorsnede die hoofdzakelijk als tussenzekering in een brede barst gebruikt worden. Door de uitvinding van friends hebben de hexentrics aan belang ingeboet.

22

BOBA • 2005/3 • mei - juni

Ik werd dus naar huis getransporteerd in een plastic draagtas samen met Luce en nog een klemblokbroer - François, alias den Swa. Er was ook nog een pracht van een bandsling... moa vent toch, wulk ne schone tiet hamme wieder toen. Tenslotte waren er ook nog een paar Bonatti-karabiners (zo van die karabiners met die blauwe vingers). Wilfried had waarschijnlijk nog nooit van een “chocker” gehoord want hij heeft eens een touwlengte zo erg geprutst dat hij de karabiners niet meer open kreeg. Interesseert jullie mijn eerste voorklimervaring? Waarschijnlijk wel! Ik had al ongeveer 6 maand geklommen, meestal als zekeringspunt bij het topropen. Swa, Luce, ikzelf en nog enkele nieuwe aanwinsten hingen aan een bandsling. Later bleek dat een materiaalbandsling te zijn. Verder waren er nog een paar van die eigenaardig uitziende draadfiguren (prusiktouwtjes of zoiets) en enkele grotere hexentrics en klemblokken. We zullen in totaal zo ongeveer met 8 geweest zijn. We werden met het touw (kostprijs 200 euro) in een zak gestopt en dan ging het licht uit, maar dat was heel normaal. Ik kon nooit het klimmerscafé vinden dat we onderweg passeerden, omdat ik nooit buiten was bij de heenrit. Maar met een beetje oefening kan men het aan de bochten en de stops herkennen. Aan de rotsen gekomen begonnen die rare klimkwieten onder aan de inklim het touw uit te pakken terwijl het regende. Voor een klemblok is er niets vervelender dan in een natte, vuile, modderige barst te hangen en te wachten tot de naklimmer eindelijk naar boven komt en je uit de barst haalt. Eigenlijk is het objectief gezien nog allemaal zo erg niet waren er niet die Alpennachtmerries. De meeste klemblokken hebben dezelfde nachtmerrie: je bevindt je in een eenzame bergketen, het is koud en ze laten je hangen. Langzaam takel je af totdat je uit de barst valt en te pletter stort. Hoe dan ook bij mijn eerste voorklimervaring brak het angstzweet mij uit. Ik moest zeer vlug in actie komen, reeds bij het tweede zekeringspunt. Ik had het geluk de eerste sleutelpassage af te zekeren. Ik had een heel goede plaats in de rots maar ik was toch nog bezorgd. Swa en Luce monterden mij van bovenaf op: “Blijf op je post, anders zijn we allemaal verloren”. Ik verzekerde hen dat ik ze allemaal zou opvangen. Klemblokken doen graag onnozel, het helpt hen de spanning te breken. De jonge Wilfried lukte er in de route zonder al te grote problemen uit te klimmen. En ik was een gelukkige Nummer Vijf toen zijn naklimmer er aan kwam. Ik sprong hem bijna uit de barst tegemoet. Swa straalde toen we hem meenamen. De reis naar boven lachten en zongen we samen zo luid we konden. We waren allemaal erg opgewonden. Mij verging echter het lachen als ik aan Wilfried zijn materiaalsling Luce helemaal alleen zag hangen. Zijn mondhoeken hingen naar beneden en beefden. Maar Swa en ik probeerden hem op te monteren. We troosten hem dat er zich nog vele gelegenheden zouden voordoen om zich te bewijzen en dat we eigenlijk zelf ook niet echt in actie gekomen waren - omdat er niemand gevallen was. Luce dacht dat Wilfried hem niet gebruikt had omdat hij hem eigenlijk niet vertrouwde. Maar we deden nog een beetje onnozel en we zegden hem dat hij de eerste val zou houden met zijn vingers in zijn neusgaten. Moar jongens toch, wat waren we toen nog jong en onschuldig! Zo’n grappen maken over het vallen, alsof het houden van een voorklimmersval de eenvoudigste zaak ter wereld was. Maar toch, het waren echt prachtige tijden. Meestal schoon weer, eenvoudige situaties met goede mogelijkheden voor tussenzekeringen. Als er nieuwelingen bijkwamen keken ze allemaal naar ons op. Die groentjes hadden voor alles schrik maar met een beetje overtuigingskracht werden ze normaal gezien wel wat rustiger. Den Swa werd een grote ster onder de klemblokken, sowieso één van de beste onder ons. Tot op vandaag wordt er nog over hem gesproken aan onze materiaalbandsling. Hij is gestorven. Dat is al lang geleden, in het jaar 66 of 67. Hij was 1 van de eerste klemblokken die in de Ardennen een grote val hield en de eerste die bij het inzetten in de frontlinie het leven liet. Wilfried en zijn klimmaat waren hoog in Freyr aan het klimmen. De partner deed een val van 10 m. die Swa direct afstopte. Hij was gewond, ik geloof aan zijn rug. Ik was 2 tussenzekeringen lager en kon alles goed in het oog houden. Swa probeerde het te verbergen, hij zei geen woord maar ik kon de pijn in zijn ogen zien. Door zijn verwonding liet de klimmer zich van Swa af naar de relais zakken en haalde ondertussen de rest van de tussenzekeringen uit de route. Dan zeilden ze af. Luce begon te wenen en ik riep naar Swa dat we morgen, ten laatste overmorgen, zouden terugkeren. Swa had het begrepen, dus meer woorden waren overbodig. “OK, geen probleem, ik wacht op jullie” riep hij. Waarschijnlijk wacht hij vandaag nog steeds op ons. Maar nog waar-

schijnlijker is hij dood gevroren. Wij klemblokken kunnen op de rotsen normaal gezien niet langer dan 5 jaar overleven. Het was een verschrikkelijke dag ! Het totaal verlies die dag bedroeg 3 karabiners, 5 bandslingen en 3 klemblokken, Swa inbegrepen. Er waren veel bedrukte gezichten bij de terugtocht. Beneden gekomen kon Luce het gewoon niet meer uithouden. Hij riep naar de rest: “Komaan gasten, herpak jullie. Jullie wisten toch waaraan jullie begonnen toen jullie voor deze job kozen. Swa en de rest van de bende zijn ginder boven waarschijnlijk gezellig aan het kletsen, aan het zingen en moppen aan het tappen. Swa heeft toch altijd gezegd dat hij liever in de bergen zou eindigen dan ergens in een muffe kast onder het stof te liggen omdat zijn baas te dik geworden was om te klimmen. Alhoewel hij schrik had om niet te slagen terwijl hij bezig was heeft hij zich naar mijn mening goed gehouden. Het was een verdomd zware val en het is niet gemakkelijk de eerste te zijn die zo’n zware val moet opvangen. Geen van ons heeft ooit een val gehouden en niemand weet hoe het aanvoelt en wat voor zware job het is. Hij is godverdomme een echte held!”. En vervolgens hief Luce het lied der klemblokken aan: De eer der klemblokken boven alles, boven alles in de wereld! Zelfs een factor 2-val houdt eenieder van ons. Ook bij gekerm en doodsangst, en geschreeuw om hulp, is het niet echt een schande voor klemblokken, liever niet te sterven als held! Zadelwig- en klembloktreurnis friends in een vingergreep zonder schrik. Daarop kan je altijd rekenen, dat kan je op je vingers natellen! Moest je geen kracht meer hebben, boven in een overhang, stemt de klemblokkentroep in met dit heldengezang. Eén in het beschermen van de vrijheid daarvoor zijn wij in het leven geroepen. Moest de zwaartekracht overmannen, onze baas met de krachtige hand: Liever blijven wij dan in een ijswand achter zonder ooit nog los te komen, dan in snode oneer te leven, uit de kring van de eer verbannen! We waren allemaal een beetje verlegen maar de één na de ander begon mee te zingen. Ik keek nog eens omhoog, voelde de vochtigheid in mijn ogen maar zong verder. Ik ben er zeker van dat Swa ons gehoord heeft. We kwamen toe op de camping, zwijgend maar met het hoofd rechtop. We waren vuil en doornat maar trots. Het gebeurde had zware indruk gemaakt op ons, maar de meerderheid was heelhuids thuisgekomen en we wisten dat we opnieuw zouden klimmen. We waren geen groentjes meer, de oudere klimassortimenten knikten ons toe wanneer we voorbijkwamen en de jongeren stonden in groepen samen en fluisterden. Het klimassortiment van Claude B. zond een afgevaardigde die ons vroeg hoe erg de verliezen waren. Als materiaaloudste voerde ik het woord. Ik vertelde van de val die Swa had opgevangen. Hij zei dat hij zich Swa herinnerde en dat zijn dood een leegte naliet die alle kameraden pijnlijk zouden aanvoelen. Hij zei ons dat de eerste verliezen altijd de ergste waren en dat we ons dapper hadden gedragen. Toen waren we weer alleen met ons verdriet. Eén na één kwam er vervanging voor degenen die aan het front gesneuveld waren. De verliezen hadden ons tot een sterker materiaalassortiment gemaakt zodat we ons gewapend voelden voor zwaardere routes, zelfs voor eerstbeklimmingen. De nieuwelingen leerden door het voorbeeld van hun voorgangers en door de tradities waartegenover we een zekere verplichting hadden. Mijn zware beproeving kwam enkele jaren later. Ik had een goed materiaalassortiment samengesteld, iedereen was op elkaar ingespeeld. Ik had heel wat sleutelpassages afgezekerd. Er waren situaties geweest waarbij mijn nekharen rechtop gekomen waren en waarbij ik gebeden had dat alles zonder vallen zou voorbijgaan. Maar ik moest mijn mond houden want allen letten op mij aangezien ik de leider was. Dat is een verdomd eenzame job.

De val gebeurde dicht bij huis en totaal onverwacht. Ik had het niet eens zien aankomen. Het was in Goyet, een route die we reeds duizend keer geklommen hadden zodat er nauwelijks tussenzekeringen geplaatst waren. Ik was net naar een buizerd aan het kijken toen Wilfried zelf voorbij kwam gevlogen. Ik had nauwelijks de tijd me op de schok voor te bereiden toen de belasting mij ten volle trof. Wham! Ik hield het gewicht nauwelijks voor mogelijk, ik dacht dat de sling mij compleet in twee ging scheuren. Mijn leven ging als een film aan mijn ogen voorbij. Ook Wilfried zelf kon het nauwelijks geloven. Hij begon te lachen terwijl hij daar zo hing te slingeren. Ik beval hem zo min of meer zijn verdomde kilo’s terug naar de rots te brengen... wie dacht hij wel dat ik was, een of andere techno-nut? Terwijl ik daar zo hing te vloeken begonnen mijn kameraden plotseling te jubelen. Nu dat ik mijn sporen verdiend had was ik een echte leider. Wilfried klom de rest van de touwlengte uit en nadat zijn klimmaat mij mee gebracht had naar boven (nog meer gejoel en gejuich), gaf m’n baas mij een kus. Dan brak mijn hart voor de tweede keer in mijn leven. De sling was heel stil geweest, veel rustiger dan normaal, hij was half doorgescheurd. Wilfried kon niets anders doen dan hem zo snel mogelijk uit zijn lijden te verlossen want hij zou sowieso gestorven zijn. Hij trok zijn zakmes en sneed de gescheurde plaatsen door. Ik kon het niet aanzien maar ik voelde de sling beven toen het leven uit zijn leden verdween. Mijn volgende partner was OK. Niets bijzonders maar hij deed zijn plicht. Reeds het volgende weekend was ik opnieuw paraat bij het materiaalassortiment. In het kader van een klein feestje mocht ik de gelukwensen van het team ontvangen. Ook spraken mijn kameraden hun medegevoel uit voor het afscheid van Georges, mijn bandsling. Enkele van de gasten plaagden mij omwille van mijn verbinding met de jonge, goed uitziende bandsling en ik zei hun dat hij voor een jonge sling bijlange zo slecht nog niet was. De volgende belangrijke gebeurtenis in mijn leven was het verlies van Luce. Het was in Dave. Sinds het grote drama met Swa hadden we slechts 3 klemblokken verloren. Een jonge naklimmer had moeilijkheden om Luce los te krijgen. Ik hing boven hem en zag hoe hij geplaatst was. Het was totaal banaal; probleemloos d’er in en d’er uit. Ik riep zoals gewoonlijk naar Luce “Tot straks op de relais!” en ging verder. De naklimmer liet Luce gewoon zitten en hij zei het pas tegen Wilfried toen ze een touwlengte verder waren. Ik wist het natuurlijk direct. Ik heb nog geprobeerd contact met hem te krijgen maar dat verdomde lawaai op en rond de Maas maakte me dat onmogelijk. Ik kon het nauwelijks geloven. Godzijdank zette Wilfried mij die dag niet in want ik zou niet eens zijn lichaamsgewicht kunnen houden hebben. Het assortiment was stil en keek toe hoe ik terug op mijn plooien probeerde te komen. Precies zoals Luce gedaan had toen we Swa verloren waren, zei ik hun: ”Allez courage jongens, hij wist waar hij aan begonnen was, wij hebben werk te doen. We mogen ons niet laten kennen. Laat er ons invliegen”. Maar sindsdien is het klimmen nooit meer geworden wat het vroeger was. Ik had er te veel zien sterven en ik had 2 van mijn beste vrienden verloren met wie ik begonnen was. 5 jaar later verliet ik het materiaalassortiment van Wilfried. Nee, ik werd niet afgelost; de klemblok die een Nummer Vijf kan vervangen is nog niet uitgevonden. Maar vlak nadat Wilfried en zijn maat begonnen waren met klimmen, beviel de vrouw zijn maat van een kind. Het kind was een meisje (het tegendeel van een zoon). Het was een schoonheid, sterk, taai en goede handen had ze ook. Het meisje was nu 8 geworden en ze begon te klimmen. Mijn baas was een soort nonkelfiguur en besloot voor de kleine een basismateriaalassortiment samen te stellen. Het meisje wist reeds heel goed hoe belangrijk een goed materiaalassortiment was en haar vader had haar het belang BOBA • 2005/3 • mei - juni

23

van een oude Nummer Vijf duidelijk gemaakt. “Die kunt ge nu zelfs niet meer kopen, mijn kind”. Catherine’s ogen (zo heette het meisje) werden zo groot als schoteltjes toen Wilfried mij van mijn assortiment haalde. Hij had mij reeds op voorhand verteld wat hij van plan was. “Let goed op de kleine juffrouw” had hij mij gezegd. Ik had het verzwegen voor de rest van het materiaal want afscheidsfeestjes liggen mij niet zo goed. Zo hadden we het snel achter ons. Hier en daar vloeiden tranen en enkelen zeiden “Het was een eer onder u te dienen, geacht heer”. Wilfried zei tegen het kleine meisje: “Zo lang als je vader en ik klimmen, is deze klemblok met ons meegeweest en hij heeft ons nooit in de steek gelaten. Als je in nood bent en een betrouwbare zekering nodig hebt, zal de oude Nummer Vijf je nooit ontgoochelen”. Op mijn leeftijd was het moeilijk een nieuw klimassortiment samen te stellen. Maar ik zag het als een uitdaging. In deze nieuwe tijden zag dat er totaal anders uit. Vroeger waren er enkel Chouinard-klemblokken en hexcentrics en misschien ook een paar haken. Nu zijn het friends, rocks en Campbells Campbells zijn zeer mooie klemblokken die zich echter niet tenvolle op de markt hebben kunnen doorzetten. Tegenwoordig vindt je ze enkel nog terug aan de materiaalslingen van nostalgische materiaalfetisjisten. Ik had al die nieuwe uitrusting gezien aan hun respectievelijke materiaalslingen, maar ze nog nooit in actie gezien. De mijne waren allemaal nieuwelingen die veel lawaai maakten om hun onzekerheid weg te steken. Ze noemden mij “Onzen ouwen zak”, maar al bij al hadden ze in de grond het hart op de juiste plaats zodat ik ze stuk voor stuk in optima forma bracht. Aangezien men het nieuwe materiaal bijna overal kan steken, bestaan er volgens mij tegenwoordig nog nauwelijks echt zware vallen. Ze deden bijna in hun broek toen ik hen vertelde van de 10 m-vallen die ik al opgevangen had. Catherine ontwikkelde zich tot een tamelijk goede klimster en tot een vrouw met redelijk veel klasse. De mannen hingen altijd rond haar, maar ik kon de goede van de slechte onderscheiden en ik blokte de slechte materiaalassortimenten af. Tot ze haar hart verloor bij het zwemmen in de Ourthe, in de nabijheid van Hotton. Hij was spiernaakt! Hij zag er wel vriendelijk uit, misschien wel een beetje zigeunerachtig maar al bij al een sympathieke knul en hij ontpopte zich als een goede klimmer. Dus gaf ik hen mijn zegen. Bij de voorbereiding van de eerste gemeenschappelijke klim was ik tamelijk nerveus. Hoe zou zijn materiaalassortiment er uit zien? Ik verlangde van mijn team dat ze er tot in de puntjes verzorgd uit zagen. Bij het ritueel van het aantreden van het materiaal, glansden de mijnen alsof ze gepolierd waren. “Als je nu faalt, zijn we allebei verloren!”. Wat? Wie? Uit de rugzak van Catherine’s vriend kwam Luce te voorschijn. Die gast had hem 2 dagen nadat we hem in Dave hadden moeten achterlaten, uit de barst gehaald. We werden allebei uitgekozen om de klim mee te doen. We werden dus samen in de rugzak gestoken waar we er lustig op los kletsten. We hadden natuurlijk veel bij te praten over alles wat gebeurd was sedert onze scheiding. Luce was boven geweest op de plaats waar Swa omgekomen was. Hij had de sporen gezien op de rots die Swa zij lichaam nagelaten had toen hij uit de barst gevallen was. Tijdens de volledige klim, op elke relais waar we samen ingezet werden om af te zekeren en tijdens onze gezamenlijke afdaling, stopten we niet met vertellen. Zo veel plezier had ik tijdens het klimmen in lange tijd niet meer gehad.

24

BOBA • 2005/3 • mei - juni

1 ding was duidelijk: Luce en ik wilden ten alle prijze samenblijven en dus moesten Catherine en haar vriend maar trouwen. Die brave kinderen kwamen zo goed overeen dat we het huwelijk niet eens moesten forceren, ze deden dat al helemaal uit zichzelf. Tijdens het huwelijk klom Catherine de “Cinq Anes” voor, voor haar vader en haar vriend (Eric genaamd). Ze bracht het er niet slecht van af. Het leven van een klemblok kan toch mooi zijn! Ik heb een mooi leven gehad. Ik heb meer barsten gezien dan waar andere klemblokken kunnen van dromen. Ik heb enkele goede vrienden gehad. Ik zou nu kunnen vertellen dat ik een natuurlijke dood gestorven ben, heengegaan in mijn slaap... ergens in de hoek van een kast. Maar dat zou gelogen zijn. Ik zit hier vastgeklemd in deze barst, volledig met onkruid bedekt! Luce hangt een touwlengte lager. Ik had Catherine en Eric er voor gewaarschuwd vandaag niet te klimmen, maar Catherine was zodanig gedreven dat ze ook tijdens haar hele zwangerschap wou blijven klimmen. Het begon plots hevig te onweren. Het was een geval van: we moeten naar beneden, we laten het materiaal voor wat het is. Eric pakte naar mij en begon een abseilstelling in te richten. Catherine mompelde iets van: “Neen, niet die”, maar ik zei haar dat het wel in orde was. Luce en ik keken elkaar een minuut lang diep in de ogen... en dan was iedereen verdwenen. Ik hoorde dat Luce zich aanbood om op de volgende standplaats de abseilstelling te zekeren. Ik voelde me niet meer zo alleen en verlaten met Luce slechts 40 meter dieper. Ik kon ze allen beneden zien terwijl ze naar de parking aan de voet van de rotsen terugstapten. Nu hoorde ik hoe een nummer 6 van de Campbells (eigenlijk helemaal niet zo’n slechte klemblok) zei: “Kop op, iedereen wist waar ze aan begonnen. Luce, de rest van het materiaal en die oude Nummer Vijf, zijn daarboven waarschijnlijk aan het kletsen, aan het zingen en moppen aan het tappen. Onzen ouwen heeft immers altijd gezegd dat hij liever in de bergen zou achterblijven dan in een muffe kast te sterven door ouderdom terwijl zijn baas te dik geworden was om te klimmen. Ik wed dat, als we luid genoeg zingen, hij ons dan hoort... De eer der klemblokken boven alles, boven alles in de wereld ! Zelfs een factor 2-val houdt eenieder van ons. Terwijl het materiaalassortiment van de rotsen weggedragen werd, zweefde het lied mij tegemoet en ik hoorde dat Luce begon mee te zingen. De overige klemblokken, de een na de ander, zongen mee. Ik wenste ze veel geluk toe en ik merkte opnieuw dat ik tranen in mijn ogen kreeg. Ik wou hun geen valse hoop geven. Jullie zouden kunnen denken dat er een ander cordée voorbij gekomen is en ons redde. Maar over dat deel van Marche-les-Dames werd een klimverbod uitgevaardigd wegens een vogelsoort die met uitsterven bedreigd was. Ik ben oud en heb een goed leven gehad. Maar ik betreur dat de kleine van Catherine en met haar de hele jonge generatie van klimmers nooit zullen weten wat een oude Nummer Vijf waard is. Met dank aan Wilfried voor het boekje, met dank aan Carla voor de hulp bij de (vrije) vertaling. Herman De Kegel

Het avontuur, de Aconcagua-expeditie 2005 Vrijdag 4 februari 2005, 16.30 uur. Collega’s Rudy Dhondt en Yves Meremans ontvo u wen de VMW- vlag op de top van de Aconcagua, met zijn 6962 m de hoogste berg van het Amerikaanse continent. Zij zetten daarmee de kroon op een loodzware maar mooie expeditie. Het voltallige team bestond uit vier ervaren bergbeklimmers: Jan Cromphout en Rudy Dhondt (beiden van de afdeling procestechnologie),Yves Meremans (kok van Sodexho bij de VMW) en Francis Acke, een kinesist uit Steenokkerzeel. Dank zij het verslag van Rudy kunnen we meegenieten. Genieten van op de top van de Aconcagua.

17 - 23 januari acclimatiseren in en rond Mendoza Alles begon op maandag 17 januari, toen we met zijn vieren op Za ventem vertrokken richting Santiago de Chili. Met aansluitend een ze ven uur durende busrit dwars door de Andes bereikten we bijna 24 uur na ons vertrek de Argentijnse stad Mendoza, waar we persoonlijk onze klimvergunning moesten afhalen bij de provinciale overheden. De VMW nam als sponsor de vergunningen van het hele team voor haar rekening. Verblijven deden we er - hoe kon het anders - in het Aconcagua-hotel. Om onze slaagkansen zo groot mogelijk te maken, was naast een quasi perfecte fysieke conditie ook een goede acclimatisatieperiode een must. Daarom vertrokken we al op donderdag 20 januari naar Vallecitos in het Cordon del Plata-massief, 80 km ten zuiden van Mendoza. We genoten er van de natuur en ‘ve roverden’ zowaar de éne bergtop na de andere: de Cerro Lomas Blancas (3850 m), de Cerro Estudiantes (3900 m), de Cerro San Bernardo (4200 m) ... Met niks dan goede herinneringen aan dit gebied, gingen we op zondag terug naar Mendoza. Daar stond ‘s avonds nog een krachtmenu op het programma: een baby-beef ofte een super steak van maar liefst 600 g!

24 - 25 januari naar het Aconcaguapark Maandagvoormiddag 24 januari dan de echt allerlaatste inkopen gedaan: voor iedereen een zonnepet met nekbescherming... Rond 11 uur werden we aan het hotel afgehaald door LANKO EXPEDICIONES. Deze organisatie regelde voor ons het vervoer van Mendoza naar het Aconcaguapark, het bagagetransport en het eten tot en met het basiskamp Plaza de Mulas.

Drie uur later en 180 km verder kwamen we aan in Los Penitentes, in de winter een skidorp maar nu in de zomer de thuisbasis van verschillende expeditiekantoren voor Aconcaguabeklimmingen. Van hieruit was het nog zo’n 6 km rijden naar de ingang van het Provincial Park Aconcagua. Omdat we ervoor kozen onmiddellijk met de trekking te starten, sorteerden we voor de deur van het expeditiekantoor onze 120 kg zware bagage. Enkel het hoogst noodzakelijke dat we nodig hadden tot het basiskamp ging in onze rugzak. Al het overige verdeelden we in onze duffels (grote reistassen), die op twee muilezels naar Plaza de Mulas gingen. Laat in de namiddag reden we dan naar de toegangsgate van het park in Horcones. Bij het inchecken kreeg iedereen van de parkguards een genummerde plastic zak voor zijn restafval. Onze eerste echte dagtrip leidde ons naar de Confluencia Campsite op 3300 m. Dit betekende 600 hoogtemeters afwerken over een afstand van acht kilometer. We deden er minder dan drie uur over en waren voor donker binnen. Tijd genoeg dus om onze tenten op te zetten en daarna nog te genieten van een bord lekkere spaghetti. Voor het eerst deze reis doken we in onze slaapzakken ... Dinsdagmorgen bij het ontwaken zagen we dat het hier ‘s nachts vriest! IJs op de tenten en water bevroren! Vandaag stond een acclimatisatietocht naar Plaza Francia (4500 m) op het programma. Plaza Francia ligt aan de voet van de Aconcagua, aan zijn zgn. South Face. Deze South Face is uitermate moeilijk te beklimmen vanwege zijn steilheid en sneeuwmassa’s. Om de haverklap hoor en zie je hier sneeuwen steenlawines naar beneden donderden. Het uitzicht op deze zijde van de berg was super. Hier maakten we ook voor het eerst kennis met zgn. penitentes, een soort ijspieken die gevormd worden door de afwisseling van doorgaans hoge temperaturen overdag en lage temperaturen ‘s nachts, in combinatie met de altijd aanwezige wind rond de Aconcagua.

26 - 31 januari de aanloop: basiskamp Plaza de Mulas

Een stukje van de Iguazu Falles, Argentijnse zijde.

Woensdag 26 januari stapten we 10 uur door de Horcones-vallei naar het basiskamp Plaza de Mulas. De dag begon met een brandende zon en heel veel steengruis onder de voeten. In de namiddag maakte het weer een plotse ommezwaai en werden we getrakteerd op een heuse sneeuwstorm met vrij stevige wind. Op het einde van de dag als toemaatje dan nog een venijnige slotklim naar Mulas. Bij het incheckpoint van de parkrangers kregen we elk een genummerde ‘shitbag’ voor gebruik in de hoger gelegen campsites, bij terugkeer af te geven aan de rangers. De zak niet gebruiken of verliezen, stond gelijk aan een boete van 100 dollar. BOBA • 2005/3 • mei - juni

25

Plaza de Mulas omschrijven kan als volgt: een mix van tenten en klimmers uit alle hoeken van de wereld, personeel van een 20-tal verschillende expeditiebureaus, een medische post, een helihaven, zelfs internetmogelijkheid via satelliet (maar dan wel aan 1 US$ per minuut ...). Voor de finale klim naar de top wachtten we angstvallig het weer af en controleerden we permanent de luchtdruk via Yves’ nieuwste speeltje: een polshorloge voorzien van allerlei snufjes. Zelfs een ééndags-we ervoorspeller ontbrak er niet aan! In Mulas acclimatiseerden we vooral passief, maar ook actief. Zo beklommen we de Cerro Bonete (5007 m), een topper qua schoonheid. Als re u ze steenhoop liet hij ons op zijn top nog meer genieten van zowel het Aconcagua Provincial Pa rk als van het Cordon del Plata Massief. De Cerro Cathedral (5400 m) lieten we voor wat ie was omdat we meenden dat hij te veel energie zou vragen die we beter zouden reserve ren voor de Aconcagua. In Plaza de Mulas raakten we zowaar ingesneeuwd. Groot was ieders verwondering dat de sneeuwmassa hier bij positieve temperaturen niet smelt maar gewoon verdampt! Op deze hoogte dus geen last van moddertoestanden! Tijdens die echt wit-winterse toestanden vernamen we van andere klimmers die terugkwamen van de hoogtekampen Nido de Condores en Camp Berlin dat velen hun materiaal (tenten, branders) vernietigd zagen door het slechte weer in combinatie met hevige windstoten. Menig klimmer zag hierdoor zijn kans voorbijgaan om de top te bereiken. Op zondag 30 januari merkten we een weersverbetering met een luchtdrukstijging ... We durfden daarom te gokken op aankomend goed weer voor de eerstvolgende dagen. Vandaag een portage met materiaal naar het eerste hoogtekamp, Nido de Condores op 5400 m. We begonnen met een quasi perfect stapweertje, maar werden tijdens de laatste honderden meters voor Nido vergast op alweer sneeuwbuien en aanwakkerende wind. We moesten het portagemateriaal verbergen tussen de rotsen nog voor we het kamp bereikten. Zo vlug mogelijk terugkeren naar Mulas was de boodschap. Tijdens onze terugtocht namen we nog een bergbeklimster op sleeptouw die zo goed als op het einde van haar krachten was. Toen we op een bepaald moment omkeken, maar enkel haar rugzak de helling zagen afrollen schrokken we toch even. Uiteindelijk bleek dat ze uit ons gezichtsveld haar rugzak even op de grond had geplaatst en dat die uit zichzelf was gaan schuiven. Maandag 31 januari was een rustdag. Het weer werd er alsmaar beter op: blauwe hemel, bijna geen wolkje aan de lucht!

1 - 3 februari op naar de hoogtekampen We startten de definitieve beklimming. De tocht van dinsdag leidde ons naar Nido de Condores, een weidse campsite op 5400 m hoogte. Omwille van die weidse vlakte is Nido jammer genoeg ook soms de ideale bondgenoot van de zo gevreesde uitlopers van de Viento Blanco, een plots opkomend weerfenomeen waarbij witte lensvormige wolken rond de Aconcagua- top te zien zijn. Die wolken wijzen op extreme windsnelheden tot 240 km/u.

De ingang van het Aconcaguapark.

26

BOBA • 2005/3 • mei - juni

De Canaleta: “There’s no best way here, it’s all madness ...”

Bij onze aankomst in Nido moest iedereen de één of andere vorm van aspirine innemen: we hadden alle vier last van hoofdpijn! Elke inspanning bleek er teveel aan. Zeggen dat we nog twee tenten moesten opzetten en daarna aan de ‘kook’ moesten want er moest opnieuw sneeuw gesmolten worden voor drinkwater. Om op onze positieven te komen, hadden we gelukkig de woensdag voorzien als een rustdag in Condores. De weergoden waren ons nog steeds gunstig gezind ... Donderdag 3 februari in de voormiddag (‘s nachts had het zo’n 15 graden gevroren ...) borgen we één van de twee tenten op om ze vanavond weer op te stellen in ons volgende hoogtekamp: Camp Berlin op 5980 m. Onze rugzakken waren afgeslankt van 25 kg naar ‘maar’ 15 kg inhoud? Tent, tentstokken, branders, extra warme kledij, donsvesten ... Toch ook al een aardig vrachtje, gelet op de hoogte waarop we ons naar boven moesten werken. We vertrokken rond de middag en werkten de bijna 500 hoogtemeters naar Berlin af in zo’n drie uur. De hoofdpijn stak bij aankomst weer onvermijdelijk de kop op, soms gepaard met een draaierig gevoel. Nadat we min of meer op onze positieven waren gekomen, begon ons ritueel: tent opzetten, sneeuw halen, branders aan, sneeuw smelten voor drinkwater ... ‘s Avonds doken we rond 21 uur met alles wat niet te koud mocht worden (drinkwater, kledij, fototoestel ...) de slaapzak in. Om 7 uur kwam het daglicht te voorschijn. Met zijn vieren lagen we netjes naast mekaar in onze driepersoonstent. Vanuit onze warme slaapzak voelde het buiten koud aan. Yves knorde en wou al opstaan om zo vroeg mogelijk met de topbeklimming te starten. Francis zag het nog niet zitten: ‘Veel te vroeg, nog tijd genoeg, daarbij het is nog véél te koud buiten ...’ Jan bewoog nauwelijks in zijn slaapzak, ikzelf genoot van elk extra slaapmoment. Alhoewel: noem het op deze hoogte meer rusten, echt slapen doe je hier niet! Uiteindelijk kropen we een half uurtje later allemaal uit onze slaapstee. We begonnen de dag met een instant-soepje aangevuld met een kopje hete oploskoffie. Om te knabbelen, hadden we echte, onvervalste Côte d’Or chocoladerepen. Vlug daarna nog wat sneeuw gesmolten en rond 8.30 uur definitief op stap, richting Cerro Aconcagua. De route naar de top vertrekt aan Camp Berlin vrijwel direct omhoog en komt na anderhalf à twee uur toe bij Independencia Hut op 6400 meter. Deze hut, eigenlijk niet veel meer dan wat houten planken bij elkaar getimmerd, is de hoogste alpine schuilhut ter we reld. We bonden er onze crampons aan. Die moesten ons helpen om sneeuwpassages te dwarsen en in de losse steenpassages naar boven te klauteren. Eerst liepen we langs de Cresta del Viento, een pad dat leidt naar het bovenste gedeelte van de Gran Acarreo. Hier is ook de beruchte maar onvermijdelijke Canaleta, de sleutelpassage van de normale route. De Canaleta is een 400 meter lange couloir met een stijgingspercentage van soms wel 45° die bestaat uit losse stenen. De definitie van stenen in een rugzak moet in dit geval in zijn ruimste betekenis gezien worden: van steengruis tot rotsblokken. Het is fysiek en mentaal het zwaarste stuk van de route. Het was halverwege de Canaleta dat ik op een reuze rotsblok een parkranger zonder meer voor zich uit zag staren. Ik vroeg hem of er een ‘beste’ route was. Zijn antwoord: ‘There`s no best way here, it`s all madness ...’

De Canaleta komt uit op de graat die de noord- en de iets lager gelegen zuidwand van de Aconcagua met elkaar verbindt. We volgden deze graat een tijdje tot we op de noordwand het kleine aluminium kruis in zicht kregen dat de top van deze ‘Witte Reus’ aanduidt. We waren niet alleen op de top. Dankzij de gunstige stemming van de weergoden de afgelopen dagen was het vandaag tophoogdag! We genoten een half uur lang van de immense vergezichten die het dak van het Amerikaans continent ons bood. Aan het kruis vonden we de metalen koffer met het Aconcagua-logboek waarin de namen van klimmers die de top haalden. Op pagina 779 noteerden we: Rudy Dhondt, Yves Meremans, Francis Acke - Belgica - 16.30 u. - Normal Route - No Guide. Onze vierde man Jan Cromphout, had eerder aan de Independencia Hut op 6400 m, zijn toppoging gestaakt omdat hij zich niet zo goed voelde. De afdaling van de Canaleta was zelfs nog meer ‘risky’... Bij iedere stap bergaf moest je denken waar je bij een val mogelijks kon terechtkomen. Voor mij was het driedubbel opletten aangezien mijn crampons al van in de beklimming onbruikbaar waren geworden. Yves mét crampons, en zoals altijd en overal de eerste, wachtte mij steeds op. Francis liep voor, achter en opzij met zijn filmcamera. Omdat de afdaling langer duurde dan normaal, begon de duisternis al in te vallen toen we terug bij de Independencia Hut kwamen. Rond 20.30

u. gebeurde het dan toch: Yves en ik zelf raakten de juiste weg kwijt naar Camp Berlin. Van Francis geen spoor meer in de omgeving. Na een goed uur afdalen was alles behalve Camp Berlin te zien, enkel rots-massa’s, steenpuin en zowaar nog twee Amerikaanse klimmers op de dool. In niemandsland op de flanken van de Aconcagua verloren gelopen: niemand durfde luidop te denken wat de gevolgen konden zijn als we deze nacht bij -15 of -20° C nergens terecht konden ... Tot we in de verte, ergens beneden, een klein wit lampje zagen branden. Met dit als mikpunt bereikten we in het pikkedonker een tentje, dat van een parkanger bleek te zijn. Onze verloren gelopen groep, intussen aangedikt tot acht man, kreeg er warme thee en koffie. De ranger vroeg al onze nationaliteiten en de locaties waar we normaliter moesten zijn. Toen we Camp Berlin als bestemming vemeldden, kregen we te horen dat we ... in Camp Berlin waren! Zonder het te weten, bevonden we ons aan de andere kant van het kamp op amper 20 meter van onze tent! Het weerzien met Francis was dan ook euforisch. Jan had de campsite verlaten en zat al in Condores. We dronken alledrie nog een warme kop thee en doken de slaapzak in. Een deugddoend en vooral veilig gevoel na 15 uur stappen!

Terug naar Mendoza, en nog een mooie afsluiter Op zondag 6 februari checkten we na een 28 km lange tocht definitief uit het Provincial Park Aconcagua. LANKO reed ons nadien naar een hotel in Los Penitentes. Na 14 dagen beseften we weer wat luxe is: een douche, een normale wc, een bed en ... lekker eten. ‘s Anderendaags trokken we met de bus opnieuw richting Mendoza. Yves, Francis en ikzelf konden nog een vliegtuigticket naar de Iguazu Falls op de kop te tikken. Deze watervallen, 275 in totaal over bijna 4 km, zijn de breedste ter wereld en vormen de grens in de driehoek Argentinië, Brazilië en Paraguay. Jan verliet ons na zijn Aconcagua-avontuur. Hij wou vroeger naar huis keren. De roep van zijn MIEXinstallatie in Kluizen was te sterk .

Tot slot Hoe hard de expeditie was, getuigt Yves, onze meest erva re n klimmer: ‘Op de Aconcagua moet je vooral op jezelf rekenen. Zelfs de ‘normale route’ is zwaarder dan een vergelijkbare beklimming op die hoogte. In elk geval was deze beklimming fysiek de zwaarste van alle bergen die ik tot nog toe heb gedaan.’ Dit avontuur is mooi geweest. Wie weet wat de toekomst ons nog allemaal mag brengen! Na deze Aconcagua, Tharpa Chuli in Nepal, Kilimanjaro en Elbrus misschien op naar een Aziatische 8000’der ...? Verslag: Rudy Dhondt

BOBA • 2005/3 • mei - juni

27

GIJZELAARSTRAAT 21 - 2000 ANTWERPEN. TEL. 03-248 33 77 ALLE DAGEN 10u.00 - 23u.00

ADVERTEERDERSINDEX Adantino Andersreizen Avventura Base Camp C.R.I. De Berghut Decathlon

28

BOBA • 2005/3 • mei - juni

p. 12 p. 12 p. 4 p. 34 p. 4 p. 34 cover 4

De Gordel Goeman Kampeerder 2 Klim Indoor Antwerpen-Zuid Olympia Outdoor-Sport Starpole Trekking

p. 32 p. 11 p. 32 p. 28 p. 12 p. 34 p. 28 p. 2

NATIONALE COMPETITIE De BCCC of Belgian Commission for Competition Climbing zoekt:

“Een verantwoordelijke voor muziek (DJ) en/of omroeper voor tijdens de Nationale wedstrijden” Ben je geboren met een micro in de hand? Heb je enige ervaring met muziek draaien en/of omroepen op (sport)evenementen? Heb je enige voeling met het competitieklimmen?

De BCCC is op zoek naar een DJ/speaker die tijdens de Nationale wedstrijden de muziek verzorgt en (indien mogelijk) instaat voor het omroepen. Een professionele muziekinstallatie wordt steeds voorzien. Met het omroepen wordt bedoeld het aankondigen van de klimmers, het publiek informeren over het wedstrijdverloop, de wedstrijdsfeer stimuleren, het podium aankondigen,...

Senior) en heeft bij voorkeur enige kennis van het competitiegebeuren of is bereid om zich deze eigenschap eigen te maken.

De persoon die we zoeken is tweetalig, wordt verwacht, zoals de andere BCCC-leden, van aanwezig te zijn op de belangrijkste Nationale wedstrijden (laatste BCC manche, Boulder, Climb Junior en

Heb je interesse of nog vragen stuur dan een e-mail naar [email protected] of neem contact op met het BAC-secretariaat (vragen naar Gorik).

Je maakt deel uit van een leuke, gemotiveerde BCCC-ploeg, voor elke wedstrijd is er een verplaatsingsvergoeding evenals kleine onkostenvergoeding voorzien, tijdens elke wedstrijd zijn er drank en broodjes.

De BCCC of Belgian Commission for Competition Climbing organiseert:

Cursus Nationaal Routescheidsrechter Op 24 september 2005 wordt een cursus voor nationaal routescheidsrechter georganiseerd. De locatie zal later worden meegedeeld. De opleiding is gratis. Voormiddag:

Namiddag

reglementen moeilijkheidsklimmen praktijkoefeningen toets reglementen boulderwedstrijden praktijkoefeningen toets

Na deze opleidingsdag volgt een stage als aspirant-scheidsrechter van 4 competities (waarvan minstens één boulderwedstrijd en één moeilijkheidswedstrijd).

De opleiding wordt verzorgd door Belgische Internationaal Scheidsrechters of aspirant Internationaal Scheidsrechters. De personen die we zoeken zijn gemotiveerd en bij voorkeur tweetalig doch dit is niet noodzakelijk. Wat de BCCC aanbiedt: je maakt deel uit van een leuke, gemotiveerde BCCC-ploeg, voor elke wedstrijd is er een verplaatsingsvergoeding evenals kleine onkostenvergoeding voorzien (enkel verplaatsingsvergoeding voor aspirant-scheidsrechters), tijdens elke wedstrijd zijn er drank en broodjes. Inschrijvingen en info: Wim Verhoeven, [email protected]

BOBA • 2005/3 • mei - juni

29

Dinsdag 21 maart was het weer rendez-vous in Puurs voor een volgende editie van het Vlaams studentenklimkampioenschap. Voor de tweede maal organiseerde VSSF in samenwerking met BAC, VBSF en Kahosl dit klimtreffen voor studenten. Het gaat hem dan om een wedstrijd die doorgaat in een heel losse en studentikoze sfeer. Wanneer je aankwam in de zaal en aan de inschrijvingsbalie, kon je onmiddellijk merken dat het weer een aangename bedoening ging worden. Er was een groot scherm opgesteld waar de hele dag films op vertoond werden en, jawel, ook de trailer van Yosemite-experience deed ons watertanden. Dat klimmen niet onmiddellijk het enige was wat vandaag de klok sloeg bleek uit de reeds door Séan Villanueva gespannen slackline. Nog voor de eerste klimgreep aangeraakt werd waren er reeds vele meer en minder fortuinlijke pogingen op deze slackline gepasseerd waarbij dan vooral de mindere pogingen tot hilariteit leidden. Uiteindelijk verdwenen de verschillende categorieën naar de plaats waar ze dienden te zijn opdat de wedstrijd kon worden aangevat. Het concept was ongeveer hetzelfde als verleden jaar. Een D en C categorie kregen een flash toprope-wedstrijd voorgeschoteld terwijl B en A op kop en met isolatie elkaar moesten bekampen. Een groot verschil en pluspunt ten opzichte van verleden jaar was dat er deze maal wel nieuwe wedstrijdroutes geplaatst waren, wat de wedstrijd toch net iets eerlijker maakt. Terwijl de kwalificaties vorderden begon de sfeer in de zaal ook beter en beter te worden en naar het einde toe werden er mensen bijna door moeilijke passen doorgeschreeuwd. De typische klimmersmentaliteit van elkaar helpen, aanmoedigen en steunen was wederom van de partij en zou kunnen dienen als voorbeeld voor alle nodeloze fairplay-campagnes in die overroepen sport waar men gedurende negentig minuten achter een bal aanholt. Omstreeks 13 uur werd er een pauze in gelast waar de scheidsrechters en zekeraars eindelijk eens, na een toch lange voormiddag op adem konden komen en de klimmers zich konden uitleven al slacklinend, filmpjes kijkend of eenvoudigweg verbroederend. Iets na 14 uur werden dan de finalisten bekend gemaakt, de finaleroutes gelezen en werd er gestart met de finales van de D en de C categorie. Dat het er gemoedelijk aan toe ging mag wel blijken uit het feit dat de finalisten in de hogere categorieën niet nodeloos in isolatie werden gehouden. De route was reeds tijdens de middagpauze uitgebreid gelezen geweest en een uur isolatie alvorens aan de beurt te komen is dan toch zinloos te noemen. Zodus, konden ook zij voluit de finalisten van D en C naar de top schreeuwen. En dat dat soms nodig was bleek dan weer uit de broodnodige superfinale in de D-cate-

gorie bij de dames. Mits de enthousiaste aanmoedigingen lukte Sofie Van Looy erin om in de 6a superfinale Lotte Nouwkens achter haar te laten. Greet Smekens eindigde derde. De C-categorie van de dames leverde dan weer ook dit jaar de Vlaamse Studentekampioene af. Inge Mertens was voor de tweede maal op rij de gelukkige, voor Helena Muyldermans, die ten opzichte van verleden jaar een plaatsje goed maakte en de spagaatstand-klimster Barbara Verscheure. Bij de heren ging de titel in de D naar de sympathieke powerklimmer Jordi Nelis, terwijl in de C-categorie Niels Willems in een 6b zijn goede conditie tentoon spreidde. Na deze toch al spannende finales werden de heren finalisten van de A en de B categorie vriendelijk verzocht terug de isolatieruimte op te zoeken alwaar een spannend rondje nagelbijten van start kon gaan. De volgorde na de kwalificaties voor de B categorie was: vierde plaats voor Wallied Othman, derde Tijl Smitz, tweede Mich Zaman en eerste plaats voor Bart Dendas. In die volgorde geraakten ze ook elk steeds één pas verder in de 7b-finale route en dus kon Bart Dendas die er zelfs op een overtuigende manier drie grepen extra kon uitpersen de titel in de B-categorie tot de zijne rekenen voor Mich en Tijl. In de A-categorie kwam als eerste Ruben Beckers uit de isolatie tevoorschijn gekropen. De 7c die voor hen voorzien was liep door de volledige overhang van de zaal. Het eerste dak rondde Ruben zonder problemen, een lastig hangend touw niet te na gesproken. Vervolgens ging hij vlot door het rechte stuk om bij het volgende dak verrast te worden door een verre pas. Renaat Will die tweede stond na de kwalificaties ging iets beheerster door het beginstuk maar verloor het gevecht met de zwaartekracht toch ook op exact dezelfde plaats. Nicolas Farcy, verleden jaar nog tweede achter de nu gekwetste Séan Villanueva, mocht zijn eerste plaats van de kwalificaties komen verdedigen en dat deed hij met verve. De verre pas van Renaat en Ruben kon hij enorm beheerst overbruggen en het daaropvolgend applaus en geroep gaf hem een dermate euforisch gevoel dat hij de volgende greep dan maar loste. Verdiend Vlaams Studentenkampioen van 2005 werd daarmee, Nicolas Farcy, terwijl Renaat Will dankzij de kwalificaties de tweede plaats kon behouden. Afsluitend kunnen we zeggen dat het wederom een geslaagd evenement was, de pasta’s goed smaakten en dat ze in Puurs spijtig genoeg geen Stella tappen. De filmpjes zorgden nog voor veel entertainment en het tafelklimmen bleef ook dit jaar niet achterwege. Ik prijs me gelukkig gehoord te hebben dat je ook het jaar nadat je afgestudeerd bent nog mag komen meedingen naar de titels. See you next year dus maar! Tijl Smitz (artikel verschenen op belclimb, www.belclimb.net)

30

BOBA • 2005/3 • mei - juni

Foto’s: VSSF

Vlaams Studentenklimkampioenschap

Foto’s: Jan Kozack

Mathilde Brumagne in 7c-finale.

Kim Anthoni in 7c-finale.

Climb Senior 2005 of het Belgisch Kampioenschap Moeilijkheidsklimmen De 33 beste Belgische competitieklimmers deden op 19 maart 2005 een poging om de titel van ‘Belgisch Kampioen Moeilijkheidsklimmen’ te behalen zowel bij de Heren als Dames. In de selecties kregen de mannen een blauwe 7b en zwarte 7c voorgeschoteld. De blauwe 7b werd door enkele klimmers getopt, de zwarte 7c echter niet, de krachten werden gespaard voor de spectaculaire oranje 8a+ die zich zig-zag over de zware overhang van de centrale muur in klimzaal Face Nord begeefde. De vrouwen mochten hun vingers aflikken in een technische blauwe 7a en eveneens de blauwe 7b van de selecties bij de Heren die licht werd aangepast. De zwarte 7c selectieroute van de heren werd volledig omgebouwd tot een 7c+ finaleroute voor de Dames. Een volledig verslag kan je nalezen op de Belclimb site. Bij de Heren won Nicolas Favresse voor de vijfde maal op rij! Zijn broer Olivier volgde hem op de voeten, als derde eindigde Jonathan Thomas, de winnaar van de BCC 2004-2005. Bij de Dames was het niet zoals verwacht Chloé Graftiaux, de jongste van de zussen die de titel veroverde maar het was Alix die verdienstelijk won. Derde eindigde Valentine Van Winckel.

Finaleplaatsen dames en heren. Deze spannende wedstrijd kwam tot stand met steun van de enthousiaste ploeg van klimzaal Face Nord, de BCCC en haar scheidsrechter-team, routebouwers Francois Drumel, Tintin en Jérome De Boeck en hoofdsponsors SLVTR klimgrepen, Five Ten klimschoenen en de Berghut in Hamme en nevensponsors Commandotouwen Goeman, Vivacité en BCN. Een filmpje kan je bekijken op de BAC-site (competitie —> filmpjes).

Uitslagen Climb Senior 2005: Dames

Heren

Graftiaux Alix

Nicolas Favresse

1

Graftiaux Chloé

Olivier Favresse

2

Valentine Van Winckel

Thomas Jonathan

3

COMMANDOTOUWEN

GOEMAN Tel. 053-80 74 64 Fax 053-80 45 29 E-mail: commandotouwen.goeman@ skynet.be

BOBA • 2005/3 • mei - juni

31

32

BOBA • 2005/3 • mei - juni

G BOEKBESPREKIN

“Eenzame hoogte” ... klimmen na borstkanker

EPILOOG

Kanker kan cellen doden, maar niet je spirit. Deze woorden begeleiden de expeditie Beyond the White Guard. Een expeditie naar de hoogste berg van Amerika, Mount Aconcagua (6995m). De teamleden zijn Europese vrouwen met een borstkankerverleden. Samen hebben ze de krachten gebundeld om te vechten tegen het stigma van de patiënt dat hun leven begrenst. Ze willen een signaal geven dat er een rijk en intens bestaan na borstkanker mogelijk is. Katelijne Van Heukelom selecteerde vrouwen uit Finland, Denemarken, Duitsland, België, Frankrijk, Luxemburg en Schotland. Ze zorgde voor sponsoring en was de drijvende kracht achter deze expeditie. Katelijne Van Heukelom schreef een boek “Eenzame Hoogte” over deze expeditie. Het is geen expeditieverslag in de klassieke betekenis van het woord. De voorbereidingsfase, de tegenslagen maar ook de kracht uit het verleden werden in het boek opgenomen. Katariina Rautalahti en Karen Lisa Hilsted, twee teamgenoten, hebben hun bijdrage aan het boek gegeven in de vorm van hun dagboekverslagen. Katariina, de Finse deelneemster, vernam 3 maanden voor het vertrek dat er opnieuw kanker vastgesteld was. Haar weg en haar gevecht om uiteindelijk toch deel te kunnen nemen aan de expeditie zijn ronduit pakkend te noemen. Karen Lisa, de Deense deelneemster, haalde de top van de Aconcagua, als een overwinning voor het hele team. Ook zij gaf haar medewerking aan het boek. “Eenzame hoogte” is een spannend en machtig verhaal over sterke vrouwen die de strijd tegen kanker niet opgeven. KATELIJNE VAN HEUKELOM (1961), BAC-lid is gepassioneerd door extreme natuur. Weekend Knack nomineerde haar voor ‘Mensen van het jaar 2004’ en Canvas maakte een documentaire die op 18 april werd uitgezonden. De expeditie Beyond the White Guard ontving in september 2004 de Europa Donna Belgium Award uit handen van prinses Mathilde. De expeditie kwam tot stand onder meer met steun van De Belgische Alpenclub en het Internationaal Olympisch Comité.

Boek: “Eenzame Hoogte” Auteur: Katelijne Van Heukelom Uitgeverij: Houtekiet vanaf 6 april in de boekhandel in de reeks van De Standaard Sportbibliotheek en is eveneens aanwezig in de BAC Bibliotheek.

TOPOS TE BESTELLEN VIA BAC Topo van Mozet: 12 euro (+ 1,23 euro verzendingskosten) Topo van Yvoir: 12 euro (+ 1,23 euro verzendingskosten) Les Awirs: 15 euro (inclusief verzendingskosten) U kunt deze topos bestellen via: www.belgischealpenclub.be of 03-776 60 18 of info@belgischealpenclub

BOBA • 2005/3 • mei - juni

33

BERGSPORT, WANDELEN, TREKKING Kuiperstraat 35 - 9100 Sint-Niklaas Tel. 03-777 54 72

34

BOBA • 2005/3 • mei - juni

Photos: Mark Steffen Site: http://www.raumzeitfilter.de/

Alptransit Gotthardbasistunnel Wat marmotten van nature uit vanzelf doen, moet de mens met vele studies en praktische proeven van geval tot geval opnieuw onderzoeken: het juist graven in een berg! Marmotten richten hun ondergrondse woning in met labyrintachtige verbindingswegen en graven tussenuitgangen om de transportafstanden voor de uitgegraven aarde en vluchtwegen te verkorten. Dit doen de tunnelbouwers van de Gotthard ook. ‘Wanneer mensen zich als mollen gedragen dan zit daar een artikel in over geologie, flora en fauna’. Zo schreef ik voor de eerste keer in de BOBA van juli-augustus 1998 over dit grootse project. Een jaar daarop berichtte ik over de stand van zaken. Toch even het geheugen opfrissen. Het gaat hier over een treintunnel van 57 km, voor elke richting wordt een pijp voorzien, die de oude Gotthardtunnel moet vervangen. Een hoge snelheidstrein zal dan transit-vrachtwagens en passagiers doorheen Zwitserland voeren en zo een steentje bijdragen in het behoud van de natuur. Nu, vijf jaar later, heb ik op internet eens nagekeken hoever de werken staan. Van de 153,4 km lange tunnels, schachten en gangen zijn er in juli 04, 52,338 km of 34,1% geboord. De vier tunnelboormachines (TBM) zijn tot nu toe samen 16,076 km opgerukt. Terwijl de voorbereidende werken te Amsteg en Sedrun goed opschoten liepen deze in het deelstuk Bodio en Faido een vertraging op van minsten een jaar: stoorzones waren de redenen, zodat het vermoedelijke ingebruikname naar 2015 verschoven zal worden. In het deelstuk van Bodio heeft de tunnelboormachine in de west-tunnel 5.798,2 m, en deze in de oost-tunnel 4.862 m uitgeboord (stand op 4 oktober 04). Eind 2003 en de eerste helft van 2004 moesten de TBM’s door een bouwtechnische relevante geologische stoorzone. De ten dele moeilijke verhoudingen met verhoogde veiligheidsmaatregelen maakte het onmogelijk het voorziene tijdschema aan te houden. Om de vooruitgang toch op te drijven werden in Bodio aan de boormachine verbeteringen aangebracht zodat er nu in één dag 30 m fundering in beton kan gelegd worden. De geologische verhoudingen waren gedurende de laatste twee weken in hoge mate goed met een grootkorrelig gneis. Zowel in de west-pijp als de oost-pijp werden ankers, boogdelen en netten aangebracht. In de oost-pijp gaat men met een snelheid van 18 m per dag vooruit, terwijl in de west-pijp 14,5 m gehaald wordt. De werken aan de open toegang tot het zuid-portaal in Biasca verlopen volgens plan. In Sedrun schiet men goed op: naar het zuiden boort men met een snelheid van 9 m per dag. In de oost-pijp zijn ondertussen 2.193 m en in de west-pijp 1.649 m uitgebroken. In beide tunnels worden nu verdere proefboringen uitgevoerd. Naar het zuiden zal men de Urseren-Garverazone bereiken die om een speciale aanpak vraagt. Deze zone bestaat uit phylliet dat zacht en weinig standvastig is.

De multifunctionele plaats, die 796 m lager ligt dan de horizontale mijngang waarmee deze met een schacht verbonden is, wordt verder uitgebouwd: in de noodstopplaats zijn de vijf verbindingsgangen praktisch klaar alsook de wisseltunnels. In Amsteg werd in de west-gang totaal 4409 m uitgeboord (3.945 met de TBM en 464 m met springstof), in de oost-gang 4.864 m (4.420 m met de TBM en 444 m met springstof). De dwarsgang nr. 13 is doorgeslagen. In een schacht werden de nodige sporen aangebracht. Sinds kort wordt het puin met vrachtwagens van Amsteg over de autobaan A2 naar de bouwplaats van Erstfeld getransporteert. In Erstfeld werd een vier ton zware rotsblok uit gneis verzet en konden zo de werken aan het noord-portaal beginnen. Eerst moeten er nog heel wat installaties geplaatst worden vooraleer men met de bouw van de twee éénsporige tunnels, met een gezamenlijke lengte van 7.7 km, en een vertakkingtunnel kan begonnen worden. Het eigenlijke boren is voor eind 2006 voorzien.

Amiantvezels in gneis Op de bouwplaats van Amsteg werden enkele spleten met amiant in het gneisgesteente aangetroffen. Amiant is een vorm van asbest en bestaat uit microscopische kleine vezels die schadelijk voor de gezondheid zijn wanneer deze in de longen terecht komen. De mijnwerkers moesten speciale maskers opzetten, doch na onderzoek bleek er geen gevaar voor hen te bestaan. De Zwitserse ongevallenverzekering Suva voert regelmatig metingen uit om gezondheidsrisico’s uit te sluiten.

De overgangszone van de ‘samendrukzone’ bereikt In het noordelijke deelstuk van Sedrun is met het Tavetsch tussenmassief de moeilijkste bouwtechnische zone van 6.2 km bereikt; proefboringen hebben dit aangetoond. Om deze zone aan te kunnen wordt een speciaal systeem bij het uitbreken aangewend. Het geweldige concept met vervormbare stalen elementen, werd tot nu toe nog nooit in zulke grote dimensie bij de tunnelbouw ingezet. Voor de machines en gereedschappen wordt nieuwland betreden. Voor de montage van de staalringen wordt voor de eerste keer in de geschiedenis van de tunnelbouw een ‘zwevende’ machine gebruikt. Het Tavetsch tussenmassief heeft in het noorden de tendens om, zonder tegenmaatregelen, uitgehouwen ruimten terug te sluiten. Om dit te voorkomen plaats men ineenschuivende stalen ringen die de druk opvangen, een techniek die al in de mijnbouw voor steenkool gebruikt wordt. Wordt vervolgd Herman Bovée BOBA • 2005/3 • mei - juni

35

Nieuws uit Ovifat BELANGRIJK!!! Vrienden, Na weer eens ruim een jaar dienst, is onze refuge weer eens aan een kleine revisie toe. Er moeten een hele reeks kleine en grotere karwijen uitgevoerd worden om de refuge strijdvaardig te maken voor de drukte van het nakende seizoen. Zo moet het buitenschrijnwerk dringend een laagje krijgen, een paar gebroken dakpannen vervangen, een paar banken verstevigd worden, ... Voor degenen die geen zwaar werk aankunnen, is er licht werk: de stafkaart die tegen de muur hangt wordt, vervangen door splinternieuwe kaarten, de rekken in de keuken moeten eens een poetsbeurt krijgen... Tevens zou ik dat weekend van de gelegenheid willen gebruik maken om aspirant refugewachten in te wijden in de kunst van het wacht houden: hoe de stoof en de haard aansteken zonder petroleum te gebruiken, de refuge degelijk afsluiten, ... Indien mogelijk, zou ik gedurende dat weekend de refugewachten voor het daaropvolgende seizoen vastleggen.

op zoek naar voldoende vrijwilligers. Het hoeven zeker niet alleen de refugewachten zelf te zijn. Werkwilligen hebben dat weekend zeker gratis huisvesting en naast het werk wil ik er een gezellige boel van maken. Tegen een zeer democratische prijs zal ik voor een BBQ aanbieden (en zij die mij een beetje kennen, kennen mijn BBQs ook). Leden die zich voor dit werkweekend willen aanmelden, verzoek ik om dit mij ofwel op mijn GSM nummer 0478 25 67 84 of liefst per e-mail [email protected], of via het secretariaat te laten weten. Wie zich kandidaat stelt om refugewacht te zijn, wordt ook verzocht om dit tegen begin september te laten weten (liefst samen met eventuele voorkeursweekends of -periodes). Ik reken op een talrijke opkomst. Jullie kotbaas in de venen,

Jullie voelen de nattigheid al komen: ik zou tijdens het weekend van 24 september een werkweekend willen organiseren in de refuge en ik ben

Paul Verzele

BAC - REFUGE JEF DE ROECK (Hoge Venen) Rue Abbé Toussaint 19, OVIFAT, tel. 080-44 67 17 Voor activiteiten als wandelingen, langlauftochten, mountainbike of een gezellig treffen in een prachtige omgeving. Voor groepsreservaties en toegangscode: zie onderstaande telefoonnummers. Ieder niet-lid mag op uitnodiging en in het bijzijn van een BAC-lid, ten hoogste tweemaal overnachten in de refuge, en zal dit niet-lid bij een eventuele derde overnachting MOETEN lid worden van de Belgische Alpenclub. In de tussenseizoenen kan een BAC-lid met een groep verblijven, hij is dan alsdusdanig ook verantwoordelijk voor de refuge, dit enkel na overleg met de refugeverantwoordelijke om de bezetting in de refuge te kennen en verder afspraken te maken. Hij / zij zal er tevens op toezien dat het huisreglement gerespecteerd wordt. Refugeverantwoorelijke: Paul Verzele Tarieven Weekend Lid Niet-lid Lid 10 - 14 jaar Niet-lid 10 - 14 jaar Tot 9 jaar gratis

Week € 2,50 € 7,50 € 1,50 € 3,75

Lid Niet-lid Lid 10-14 j. Niet-lid 10-14 j. Tot 9 jaar gratis

€ 4,50 € 10,00 € 2,25 € 5,00

Reservatie via het BAC-secretariaat. De bezetting van de refuge is nu ook on-line te raadplegen op www.belgischealpenclub.be, onder sportaccommodatie/refuges/ovifat ... en zo ook de refugeverantwoordelijken. Om de bereikbaarheid van de refuge te garanderen zal in de toekomst het codenummer van de hut kunnen aangevraagd worden op het secretariaat tel. 03-776 60 18 of bij Paul Verzele, gsm 0478 25 67 84

36

BOBA • 2005/3 • mei - juni

BAC - Refuge Jean Duchesne Chaussée des Alpinistes 1 5500 Anseremme (Dinant) Reservaties via de refugewacht Jean Bourgeois Tel/Fax: 082 22 73 57 Gelegen op het plateau van Freyr, boven het meest indrukwekkende rotsmassief van België, Freyr ... Ook hier heeft de Alpenclub een hut beschikbaar voor leden. Deze hut biedt slaapgelegenheid aan 32 personen. Indien het te veel regent (denk aan de zomer van 1998) is dit de ideale oplossing om droog te blijven tijdens de weekends, na een zware klimdag. Overnachting is ook mogelijk op de bivakweide en dit in een (kleine) tent of bivakzak. Omdat het hier niet gaat om een officiële camping maar om een bivakplaats zijn grote tenten -model bungalowverboden. Overnachtingstarief Freyr Refuge Jean Duchesne Leden € 4,00 Niet-leden € 8,00 Bivakweide Leden € 2,00 Niet-leden € 4,00

Nuttige adressen Clubsecretariaten BAC-ANTWERPEN: Renée Mettrie Vitsstraat 11, 9255 Buggenhout tel. 052-55 09 80, fax 070-70 41 65, gsm 0496-80 80 23, [email protected] BAC-BRABANT: Geert Coorevits Heuve 37, 3071 Erps-Kwerps, tel. 02-759 69 45 BAC-LIMBURG: Jan Rubens Bilzensteenweg 70, 3700 Tongeren, gsm 0497-87 58 43 Gekkos-OOST-VLAANDEREN: Roger Antoine Verpleegstersstraat 102, 9000 Gent tel. 09-222 72 01, ma/woe. 17-19 uur BAC-W-Vl. MARMOTTEN: Peter Degryze Mandemakersstr. 7, 8560 Wevelgem, tel. & fax 056-40 33 57 DE BERGPALLIETERS: Herman Meersman Bosstraat 114, 9255 Buggenhout, gsm 0476-68 50 67 [email protected] BAC-BERGVRIENDEN: Herman De Kegel Engelstraat 15, 9040 Sint-Amandsberg, tel. 09-229 25 93, [email protected]

Belangrijke medewerkers en functies Frank Stevens: voorzitter Karel Oomsstraat 1, bus 40, 2018 Antwerpen Paul Verzele: ondervoorzitter Lerrekensstraat 28c, 2220 Heist-op-den-Berg, gsm 0478-25 67 84

PRIJS CODES

BAC lgsleeve M BAC lgsleeve L

€ 20 € 20

BT-L-M BT-L-L

BAC T-shirt S BAC T-shirt M BAC T-shirt L BAC T-shirt XL

€ 15 € 15 € 15 € 15

BT-K-S BT-K-M BT-K-L BT-K-XL

STICKER

€1

ST-BA

Verzendingskosten € 2,5/T-shirt € 0,44 per sticker indien dit de

enige bestelling is bestellen kan ook on-line op

www.belgischealpenclub.be ook klimtopo's!

Rek. 393-0501390-86

Bob Demessemaeker: penningmeester Lambroekweg 13, 9230 Wetteren, tel. 09-366 13 76 [email protected] Philippe Goegebeur: voorzitter Marmotten - W-Vl. Komenseweg 109, 8902 Hollebeke (Ieper) [email protected] - www.marmotten.be

KLIMSCHOOL Centraal: Henk Vandenhoeck, Van Peborghlei 46, 2640 Mortsel, tel. 03-440 44 68, [email protected] BAC Antwerpen: Herman De Kegel, Engelstraat 15, 9040 Sint-Amandsberg, tel. 09-229 25 93, [email protected]

JEUGDKLIMMEN

Harry Buyl: voorzitter Antwerpen Apollostraat 58, 2140 Borgerhout, tel. 03-321 60 46

Erwin Vantvelt, Nieuwstraat 79, 2540 Hove, tel. 03-289 41 64 of 047-731 44 80, [email protected]

Erik Küper: voorzitter Brabant Hoogstraat 69, 1861 Meise tel. & fax 02-269 09 18 - [email protected]

ONZE BERGHUTTEN

UIAA

Luc Vroninks: voorzitter Limburg Leopold II-straat 23, 3800 Sint-Truiden, tel. 011-68 27 04 gsm 0475-42 27 04 - [email protected]

Luc Van de Walle: voorzitter Gekkos - O-Vl Lotenhullestraat 110, 9880 Aalter, gsm 0477-39 56 10 tel. 09-374 36 03 - [email protected]

BAC-REFUGE JEF DE ROECK, 19, rue de l’Abbé Toussaint, 4950 Ovifat, tel. 080-44 67 17, Rek. nr. 393-0502054-71 verantw: Paul Verzele, Lerrekensstraat 28c, 2220 Heist-op-den-Berg, gsm 0478-25 67 84 Reservatie via BAC-secretariaat BAC - REFUGE DUCHESNE Chée des Alpinistes, 5500 Dinant

Jan De Maerschalck: voorzitter Bergpallieters Ravenstraat 116, 9255 Buggenhout, gsm 0475-94 35 97, [email protected] Hilde Tousseyn: voorzitter BAC-Bergvrienden Populierenlaan 63, 8450 Bredene, tel. 059-3315 59 [email protected]

BAC SHOP

Bestellen kan u door het verschuldigde bedrag te storten op het BAC rekeningnummer met vermelding van de CODES, het AANTAL exemplaren en uw lidnummer. Stock T-shirts te controleren en online te bestellen via de site.

Herman De Kegel: secretaris Engelstraat 15, 9040 Sint-Amandsberg, tel. 09-229 36 93, [email protected]

T-shirt en Long Sleeve achter

Topo s Les Awir

T-shirt voor Long Sleeve voor

Massief van de Mont Blanc, Chamonix.

Decathlon Antwerpen (B) Noorderlaan 53 2030 Antwerpen

Decathlon Roeselare (B) Brugsesteenweg 356 B 8800 Roeselare

Decathlon Alleur (B) Rue du Commerce 20 4432 Alleur

Decathlon Liège (B) Rue Feronstree 84 4000 Liège

Decathlon Châtelineau (B) Rue Trieu Kaisin 1 6200 Chatelineau

Decathlon Kerkrade (NL) Wiebachstraat 75 6466 NG Kerkrade

EXCLUSIEF BIJ DECATHLON

VAN DE BERGEN KUNNEN WE ALTIJD NOG IETS LEREN

Decathlon ArenA (NL) ArenA Boulevard 101 1101 DM Amsterdam

De wind huilt: blijkbaar wil hij ons iets belangrijks zeggen

Om de taal van de bergen te leren beg rijpen, moet je luisteren: alle elementen vertell en hun verhaal. Dit is precies de filosofie die we bij Que chua als levensvisie beschouwen. En het is deze filosofie die onze ontwer pers in staat stelt de uitrusting te creëre n die voldoet aan de praktische behoeften van de beo efenaar én de wispelturige eisen van …… De Ber g…..