19η Μαΐου Ημέρα Μνήμης Της ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ Των Ελλήνων του Πόντου
Η ημέρα αυτή έχει ψηφιστεί ομόφωνα από το ελληνικό κοινοβούλιο ως ημέρα μνήμης της γενοκτονίας των Ποντίων. Περίπου 353.000 Πόντιοι σκοτώθηκαν από το κεμαλικό καθεστώς κατά την περίοδο 1916-1923.
Δυστυχώς οι περισσότεροι από εμάς δεν γνωρίζουμε τι συνέβη… Πιστεύω ότι οι ακόλουθες φωτογραφίες είναι αρκετές για να μας κινήσουν το ενδιαφέρον!
Δείτε τη φωτογραφία από πάνω… οι κεμαλικοί φωτογραφίζονται με τα κεφάλια των θυμάτων τους!!!!
Και μετά η Προσφυγιά και οι εκτοπίσεις:
Δεν δημιούργησα αυτή την παρουσίαση για να καλλιεργήσω την εμπάθεια μεταξύ των δυο λαών, αλλά θέλησα να αξιοποιήσω το δικαίωμα στη μνήμη που κάποιοι προσπαθούν να το καταπατήσουν…
Επίσης θέλησα έτσι να επιτελέσω ένα μνημόσυνο στους ανθρώπους που σκοτώθηκαν εκείνες τις τραγικές μέρες και έμειναν άθαφτοι στις πλατείες, μέσα στα ίδια τους τα σπίτια, στο μαρτυρικό δρόμο για τα τάγματα εργασίας…
Παράλληλα όμως δεν πρέπει να ξεχνούμε και τους κρυπτοχριστιανούς του Πόντου, που πολλοί μάλιστα αγνοούμε την ύπαρξη τους, αλλά εκείνοι μας περιμένουν. Δεν είναι παραμύθι υπάρχουν αδιάψευστα σημερινά ντοκουμέντα που μαρτυρούν την ύπαρξη 300.000 (!) κρυπτοχριστιανών
Ας ανασυρθεί επιτέλους από τη λήθη της εξωτερικής μας πολιτικής η υπόθεση αυτή και ας μη θυσιάζονται πλέον στο βωμό της ελληνοτουρκικής φίλιας οι αιτήσεις των ανθρώπων αυτών για βοήθεια. Ασφαλώς δεν ζητούμε ένοπλες λύσεις αλλά ειρηνικές διαπραγματεύσεις από τη γείτονα χώρα…
Δείτε πώς περιγράφει τον πόνο της μια μανά, που μεσ το σπίτι της, σκότωσαν τον άντρα της και τα παιδία της, σ’ αυτό το ποίημα: Τα πόδια μου τσακίσανε Σκοτώσαν τα παιδιά μου Σκοτώσανε τον άνδρα μου Έκαψαν την καρδιά μου Δυό μέρες, τρεις και τέσσερις Βρωμούσανε κοντά μου Κανένα δεν είχα βοηθό Ούτε παρηγοριά μου
Και ποιόν να πρωτοθυμηθώ Να μην αναστενάξω Τον άνδρα μου, για τα παιδιά, Για να μην ξανακλάψω Δεν έφτανε, που πεθάνανε Και τα έκλαιγα μπροστά μου Δεν έρχονται να τα πάρουν Να πάγουν να τα θάψουν Καθόμουν τα καθάριζα Κι έβγαζα τα σκουλήκια Και το μυαλό μου γύριζε Σαν ψάρι μες τα δίχτυα Νικόλα μου, Χριστόφορε, Παρασκευά μ’ , Μιχάλη Δια σας δεν θα συμμαζευτεί Ο νους μου στο κεφάλι
Παιδιά μου, όπου με θρέβατε Με τους κελαηδισμούς σας Τώρα πως εγώ τον βαστώ Τον αποχωρισμό σας; (Χαρίκλεια Μπισμπίκα) Από βιβλίο του Γ. Ανδρεάδη
Και κλείνοντας: Υπό την ένοχον ανοχήν των χριστιανικών δυνάμεων της Δύσεως, κατεστράφη ακμαιότατος χριστιανικός πολιτισμός της καθ’ ημάς Ανατολής, εσβέσθη η εκκλησία Τραπεζούντος και η κληρονομία ημών, μετεστράφη αλλοτρίοις. (τελευταίος Μητροπολίτης Τραπεζούντος Χρύσανθος Φιλιππίδης).
Αυτά… Το μήνυμα μπορείτε να το κάνετε ότι θέλετε, είτε να το προωθήσετε είτε να το διαγράψετε… Ευχαριστώ για τον χρόνο σας Παναγιώτης Ποδ.