ﻫﻤـﺎﻫﻨﮕﻲ روح ﻳﻚ ذره از ﺧﺪاﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻧﻌﻤﺖ ﺗﺨﻴﻞ ﺧﻼق ﻣﺘﺒﺮك ﺷﺪه اﺳﺖ و ﺑﻮﺳﻴﻠﻪ آن ﺑﺮاى ﻫﺮ ﻣﺸﻜﻠﻰ راه ﺣﻠﻰ ﻣﻴﺎﺑﺪ .ﺑﺴﻴﺎرى از ﻣﻮاﻗﻊ ﺑﺨﺸﺶ و ﺳﺨﺎوت روح اﻟﻬﻰ را از دﺳﺖ ﻣﻴﺪﻫﻴﻢ زﻳﺮا ـ آﻧﺮا ﻃﻠﺐ ﻧﻤﻲﻛﻨﻴﻢ .ﻣﺎ ﻓﻘﻂ ﻣﻲﻧﺸﻴﻨﻴﻢ و ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﻲﺷﻮﻳﻢ ﺗﺎ آﻧﭽﻪ را ﻛﻪ ﻃﻠﺐ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ در زﻧﺪﮔﻴﻤﺎن اﺗﻔﺎق ﺑﻴﻔﺘﺪ. درﺣﺎﻟﻴﻜﻪ اﮔﺮ درﺧﻮاﺳﺖ ﻛﻨﻴﻢ ؛ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ آن را درﻳﺎﻓﺖ ﻛﻨﻴﻢ .ﺧﻮاﺳﺘﻦ ﺧﺪا؛ ﺧﻮاﺳﺘﻦ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻰ واﻗﻌﻰ اﺳﺖ.
ﻣﺎ روح ﻫﺴﺘﻴـﻢ اﻳﻦ زﻧﺪﮔﻲ ﺑﺮاي روح ﻓﺮﺻﺘﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ از ﻫﺮ ﻃﺮﻳﻘﻲ ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺗﺠﺮﺑﻴﺎت ارزﺷﻤﻨﺪ را ﻛﺴﺐ ﻛﻨﺪ. ﺗﻌﺎﻟﻲ؛ ﺗﺠﺮﺑﻴﺎت ﺳﺎزﻧﺪه :از ﻧﻮﻋﻲ ﻛﻪ از ﻃﺮﻳﻖ آن راﻫﻰ ﺑﺮاى ﺧﺪﻣﺖ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﻰ ﺑﻴﺎﺑﻴﻢ. اﻓﻜﺎر؛ اﺷﻴﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ؛ و ﻣﻬﻢ اﺳﺖ ﻛﻪ اﻓﻜﺎرﻣﺎن ﻃﺒﻴﻌﺘﻰ ﻣﻌﻨﻮى داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺗﺎ ﺗﻮﺟﻪﻣﺎن را ﺑﺮ روى اﻳﻦ ﺑﮕﺬارﻳﻢ ﻛﻪ زﻧﺬﮔﻴﻤﺎن ﻳﻚ ﻗﺪم روﺷﻦ ﺑﺴﻮى رﺷﺪ ﺑﺎﺷﺪ .ﻫﻤﻴﻨﻄﻮر ﻛﻪ در ﻣﻌﻨﻮﻳﺖ رﺷﺪ ﻣﻲﻛﻨﻴﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﻫﻤﻪ ﺟﻨﺒﻪﻫﺎى زﻧﺪﮔﻴﺘﺎن ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻛﻨﺪ .ﮔﺎﻫﻲ ﻣﻮاﻗﻊ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ روح اﻟﻬﻰ ﺑﺴﻴﺎر ﻇﺮﻳﻒ ﻋﻤﻞ ﻛﻨﺪ. ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻓﻘﻂ ﺑﺸﻤﺎ اﺷﺎرهاى ﺑﻜﻨﺪ؛ ﻳﻚ اﺣﺴﺎس ﻛﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻋﻤﻞ ﻛﻨﻴﺪ؛ ﭼﻪﻛﺎرى اﻧﺠﺎم دﻫﻴﺪ؛ ﻣﺜﻼ ﭘﻴﺶ ﻛﺪام دﻧﺪاﻧﭙﺰﺷﻚ ﺑﺮوﻳﺪ ،ﻳﻚ ﭼﻴﺰ ﻛﺎﻣﻼ زﻣﻴﻨﻲ و ﻋﺎدى. روح اﻟﻬﻰ در ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﺨﺼﻮص راﻫﻰ ﺑﺮاى اﻧﺠﺎم دادن آﻧﭽﻪ دﻗﻴﻘﺎً ﺑﺮاى ﻫﺮ ﻛﺲ درﺳﺖ اﺳﺖ دارد. وﻗﺘﻲ در ﺣﺎل ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﻴﺮى در ﻣﻮرد ﻣﻮﺿﻮﻋﻰ ﻫﺴﺘﻴﺪ؛ ﺑﻪ ﭼﻴﺰى وراى ﺳﻮد ﺣﺎﺻﻠﻪ از آن ﺗﻮﺟﻪ ﻛﻨﻴﺪ. ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﻮﺟﻪ ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﭼﻪ ﻗﻴﻤﺘﻲ ﺑﺮاي آن ﭼﻴﺰ ﻣﻲﭘﺮدازﻳﺪ .ﺑﺮاى آﻧﻜﻪ آن ﻛﺎر را اﻧﺠﺎم دﻫﻴﺪ ﻳﺎ ﻧﻪ؛ ﻫﻢ ﺳﻮد ﺣﺎﺻﻠﻪ از آن و ﻫﻢ ﺑﻬﺎﻳﻰ را ﻛﻪ ﺑﺮاى آن ﻣﻲﭘﺮدازﻳﺪ؛ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﺴﻨﺠﻴﺪ. وﻗﺘﻰ ﺑﻨﻈﺮ ﻣﻲرﺳﺪ ﻛﺎرى درﺳﺖ از ﭘﻴﺶ ﻧﻤﻲرود؛ ﺑﻪ ﺟﺎى آﻧﻜﻪ در دﻳﮕﺮان ﻳﺎ ﺧﻮدﺗﺎن ﺑﺪﻧﺒﺎل ﻣﻘﺼﺮ ﺑﮕﺮدﻳﺪ؛ ﺑﺪﻧﺒﺎل درﻳﺎﻓﺖ درﺳﻰ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﺮاى ﺷﻤﺎ در آن ﻧﻬﻔﺘﻪ اﺳﺖ .ﻳﺎد ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ ﻛﻪ ﺑﺒﺨﺸﻴﺪ؛ ﺑﺪون آﻧﻜﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﭘﺎداش آن ﻓﻜﺮ ﻛﻨﻴﺪ .اﻳﻦ اﺳﺖ راﻫﻰ ﻛﻪ از ﻃﺮﻳﻖ آن ﻣﻰﺗﻮان ﺑﻪ ﮔﻨﺠﻬﺎى ﺑﻬﺸﺖ دﺳﺖ ﻳﺎﻓﺖ. ﻫﺮ ﮔﺎه در ﺑﺎره ﻛﺎري ﺷﻚ دارﻳﺪ از ﺧﻮد ﺑﭙﺮﺳﻴﺪ: آﻳﺎ اﻳﻨﻜﺎر درﺳﺖ)ﺻﺤﻴﺢ( اﺳﺖ؟ آﻳﺎ ﻻزم اﺳﺖ؟ آﻳﺎ از روى ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻰ اﺳﺖ؟ ﻫﻤﻴﻨﻄﻮر ﻣﻲﺗﻮاﻧﻴﺪ از ﺧﻮد ﺑﭙﺮﺳﻴﺪ :اﮔﺮ اﻧﮕﻴﺰهام ﻓﻘﻂ ﻋﺸﻖ ﺑﻮد ﭼﻜﺎر ﻣﻲﻛﺮدم؟ ﻗﺒﻞ از آﻧﻜﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻴﺪ زﻧﺪﮔﻰﺗﺎن را ﺑﻬﺒﻮد ﺑﺨﺸﻴﺪ و ﻣﻴـﺰاﻧﻰ ﺑﺮاى ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻰ ﺑﺪﺳﺖ آورﻳﺪ ،ﺑﺎﻳـﺪ ﻳﺎد ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ ﻛﻪ ﻫﺮ روز ﻛﺎرى را ﻓﻘﻂ از روى ﻋﺸﻖ ﺧﺎﻟﺺ اﻧﺠﺎم دﻫﻴـﺪ .ﻳﻌﻨﻲ در ﻣﻘﺎﺑﻞ اﻧﺠﺎم آن ﻫﻴﭻ ﭼﻴـﺰ ﻃﻠﺐ ﻧﻜﻨﻴﺪ .ﻧﻪ ﺗﺸﻜﺮ ،ﻧﻪ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻰ .اﻳﻦ ﻓﺮﺻﺖ را ﺑﺎ دﻗﺖ اﻧﺘﺨﺎب ﻛﻨﻴﺪ .ﺳﭙﺲ ﻛﺎر ﺑﺨﺸﻴﺪن ﭼﻴﺰى از ﺧﻮد ﺑﻪ دﻳﮕﺮان را ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﻗﻠﺐﺗﺎن اﻧﺠـﺎم دﻫﻴـﺪ.
زﻣﻴﻦ ﻣﺪرﺳﻪاي اﺳﺖ ﻛﻪ در آن روح از ﻧﻈﺮ ﻣﻌﻨﻮى ﺑﻪ ﺑﻠﻮغ ﻣﻲرﺳﺪ .وﻗﺘﻲ ﺗﺤﺼﻴﻼت روح ﻛﺎﻣﻞ ﺷﺪ ﺧﻮدش ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﮕﻴﺮد ﻛﻪ ﭼﻪ ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻰ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﻗﻠﻤﺮو ازﻟﻲ و اﺑﺪى ﺣﻘﻴﻘﺖ اﺳﺖ و ﭼﻪ ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻰ ﺗﻨﻬﺎ ﺳﺎﻳﻪاى از ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. ﺣﺘﻲ اﮔﺮ ﻳﻚ زﻧﺪﮔﻲ ﻳﻜﻨﻮاﺧﺖ دارﻳﺪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻴﺪ آن را ﺑﻪ ﻳﻚ ﻣﺎﺟﺮا ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻛﻨﻴـﺪ. ﻣﺎ اﻳﻨﺮا ﺑﻪ ﺧﻮدﻣﺎن ﻣﺪﻳﻮن ﻫﺴﺘﻴﻢ ﻛﻪ در ﻫﺮ ﻛﺎري ﻛﻪ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ؛ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻣﻲ زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻨﻴﻢ .و اﻧﮕﻴﺰ ٔه اﻳﻦ ﻛﺎر ﺑﺎﻳـﺪ از درون ﺑﻴﺎﻳـﺪ.
ﭘﻨﺠـﺮهٔ ﺑـﻬﺸﺖ اﻳﻦ اﺳﺖ ﭘﻨﺠﺮهاى ﻛﻪ ﻫﻤ ٔﻪ ﺟﺴﺘﺠﻮﮔـﺮان ﺣﻘﻴﻘﺖ در ﺗﻼش ﮔﺸﻮدﻧﺶ ﻫﺴﺘﻨـﺪ. وﻗﺘﻲ از ﺧﺪا ﻣﻲﺧﻮاﻫﻴﺪ :ﻟﻄﻔﺎً ﺣﻘﻴﻘﺖ را ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﺸﺎن ﺑـﺪه ،در ﺣﺎﻟﻴﻜﻪ ﻫﻨﻮز از اﺳﺘﻌﺪادﻫﺎي ﺧﻮدﺗﺎن اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻜﺮدهاﻳﺪ ،ﻧﻤﻰﺗﻮاﻧﻴﺪ اﻧﺘﻈﺎر داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛﻪ در آﻳﻨﺪه اﺳﺘﻌـﺪاد ﺑﺰرﮔﺘـﺮ ،ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﺰرﮔﺘـﺮ را ﻛﺸﻒ ﻛﻨﻴـﺪ. زﻧﺪﮔﻲ ﻳﻚ راز اﺳﺖ ﺗﺎ ﻫﻨﮕﺎﻣﻴﻜﻪ در راه اك )روح اﻟﻬﻲ( ﻗـﺪم ﮔﺬاﺷﺘـﻪ و ﺑﻪ اﻳﻦ آﮔﺎﻫﻰ ﺑﺮﺳﻴـﻢ ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻴﻢ ﺧﺎﻟﻖ دﻧﻴﺎى ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﺎﺷﻴـﻢ. ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻣﻌﻨﻮي در درون ادﺑﻴﺎت و ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻣﺎ ﺟﺎﺳﺎزى ﺷﺪهاﻧﺪ .ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻫﻴﭽﮕﺎه ﻣﺨﻔﻰ ﻧﻴﺴﺖ. ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻫﻤﻮاره در دﺳﺘﺮس روﺣﻰ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻰﺧﻮاﻫﺪ ﻗﺪم ﺑﻌﺪى را ﺑﺮدارد .وﻗﺘﻰ ﺣﻘﻴﻘﺖ را ﻃﻠﺐ ﻣﻰﻛﻨﻴﺪ و در ﻗﻠﺒﺘﺎن ﺧﻠﻮص دارﻳﺪ ،روح اﻟﻬﻰ ﺷﻤﺎ را ﻳﻚ ﻗﺪم ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ،ﺑﻪ ﺧﺪا ،ﻧﺰدﻳﻚﺗﺮ ﻣﻲﻛﻨﺪ. ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﺮاﺳﺘﻰ ﺳﺎده اﺳﺖ .ﭘﺲ ﭼﺮا ﻫﻤﻪ از آن ﺑﺎﺧﺒﺮ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ؟ زﻳﺮا ﺑﻴﺶ از ﺣﺪ ﺳﺎده اﺳﺖ .زﻳﺮا ﻣﺎ در ﺑﺎرهٔ آﻧﻜﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ اﻧﺪﻳﺸﻪاى در ذﻫﻦ دارﻳﻢ. ﺑﺎ ﺳﺌﻮال ﻛﺮدن ،ﺷﻤﺎ اﺑﺘﻜﺎر ﺑﻪ ﺧﺮج ﻣﻲدﻫﻴﺪ)و در داﻧﺴﺘﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖ( ﭘﻴﺶ ﻗﺪم ﻣﻰﺷﻮﻳـﺪ ،اﻳﻦ اوﻟﻴﻦ ﻗﺪﻣﻰ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺟﻮاب ﺑﻌـﺪى راﻫﻨﻤﺎﻳﻰ ﻣﻰﻛﻨـﺪ. ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺟﺴﺘﺠﻮﮔﺮ در ﺣﺎﻟﻴﻜﻪ در ﺑﻄﻦ ﺣﻘﻴـﻘﺖ ﻗﺮار دارد از آن آﮔﺎه ﻧﻴـﺴﺖ ،زﻳﺮا دﻳﺪ ﻣﺤـﺪود او ﻓﻘـﻂ ﻣﻰﺗﻮاﻧﺪ واﻗﻌﻴﺖﻫﺎى ﺟﺎﻣـﺪى ﻛﻪ در ﻣﺤـﺪود ٔه آن ﻗﺮار دارﻧـﺪ را درﻳﺎﻓﺖ ﻛﻨـﺪ .اﻳﻦ اﺷﻜﺎﻟﻲ ﻧﺪارد .ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻗـﺪم دﻳﮕﺮى ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺣﻘﻴـﻘﺖ وﺟـﻮد دارد. ﻋﺸﻖ ﺧـﺪا ﻫﻤﻮاره در ﻛﺎر اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ روح ﻛﻤﻚ ﻛﻨـﺪ ﺗﺎ راه ﺧﺎﻧﻪ را ﺑﻴﺎﺑﺪ .ﺻﺮف ﻧﻈﺮ از اﻳﻨﻜﻪ ﺗﺎ ﭼـﻪ اﻧﺪازه در ﻣﻮرد ﺧﺪا ﺑﺼﻴـﺮت ﭘﻴﺪا ﻛﺮده ﺑﺎﺷﻴﻢ ،ﻫﻤﻮاره ﭼﻴﺰى وﺟﻮد ﺧﻮاﻫـﺪ داﺷﺖ ﻛﻪ در وراى اﻓﻖ درك ﻣﺎ ﺑﺎﺷﺪ .ﻃﺒﻴﻌﺖ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﺪﻳﻨﮕﻮﻧـﻪ اﺳﺖ .ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻋﺸﻖ اﻟﻬﻲ را ﺑﺪﻧﺒـﺎل دارد . دﻟﻴﻞ ﺟﻨﮓﻫﺎ دزدىﻫﺎ دروغﻫﺎ و دﻳﮕﺮ ﺧﺼﻴﺼﻪﻫﺎى اﻧﺴﺎﻧﻰ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻋﺸﻖ را درون ﻗﻠﺐ ﻛﺴﻲ ﺗﺰرﻳﻖ ﻛﻨﺪ .وﻗﺘﻲ ﻋﺸﻖ ﺧﺪا ﺑﻪ ﻗﻠﺐ وارد ﻣﻲﺷﻮد ﺗﻨﻬﺎ در آن وﻗﺖ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮات ﺑﻬﺘﺮ ﺑﻮﻗﻮع ﻣﻲﭘﻴﻮﻧﺪﻧﺪ .ﺣﻘﻴﻘﺖ در ﺧﻸ ﻋﻤﻞ ﻧﻤﻰﻛﻨﺪ .ﻛﺴﺎﻧﻴﻜﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻟﻤﺲ ﺷﺪهاﻧﺪ ﺳﻌﻰ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ آن را در زﻧﺪﮔﻲ روزاﻧﻪﺷﺎن ﺟﺎرى ﻛﻨﻨﺪ ،در ﺑﻴﻦ ﺧﺎﻧﻮاده ،ﻛﺎر و ﻣﺬﻫﺒﺸﺎن .ﺑﺪن ﻣﺎ ﻣﻌﺒﺪ ﺧﺪاﺳﺖ .ﺑﺎﻳﺪ از آن ﻣﻮاﻇﺒﺖ ﻛﻨﻴﻢ ﭼﻮن ﺑﺪن ﺧﺎﻧﻪ روح اﺳﺖ .ﻣﺎ اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎ روح اﻟﻬﻲ ﻛﺎر ﻣﻴﻜﻨﻴﻢ :ﺳﻌﻲ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ ﺧﻨﺪه را در ﻫﺮ ﺟﺎي زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻴﻢ ﭘﻴﺪا ﻛﻨﻴﻢ .ﻫﺮ ﺟﺎ ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻴﻢ ،زﻳﺮا ﺧﻨﺪه اﻟﺘﻴﺎم اﺳﺖ .ﺷﻔﺎ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﻪ ﺷﺨﺺ ﺑﺴﺘﮕﻲ دارد :اﻳﻨﻜﻪ آن روح در ﭼﻪ ﺳﻄﺢ از اﮔﺎﻫﻲ ﻗﺮار دارد. در زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ ﻫﺴﺘﻴﺪ ،ﻛﻤﻚ ﺑﻄﺮف ﺷﻤﺎ ﻣﻲآﻳﺪ ﺑﺸﺮﻃﻲ ﻛﻪ ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺻﺎدﻗﺎﻧﻪ و ﺑﺪون ﻫﻴﭻ ﭘﻴﺶ ﺷﺮﻃﻲ و ﺑﺪون ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﻧﻈﺮﻳﻪاى ﻛﻪ ﺧﺪا ﺑﺎﻳﺪ از اﻳﻦ راه ﻳﺎ از آن راه ﻋﻤﻞ ﻛﻨﺪ ،ﺧﻮد را ﺑﺮوى روح
اﻟﻬﻰ ﺑﺎز ﺑﮕﺬارﻳﺪ .ﺗـﻮﺟـﻪ ﻛﺮدن ﺑﻪ ﻏﺬا ﻣﻰﺗﻮاﻧـﺪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ در داﺷﺘﻦ ﻳﻚ زﻧﺪﮔﻰ ﻣﻌﻨـﻮى ﻛﻤﻚ ﻛﻨـﺪ. ﻣﺮدم از ﻣﻦ ﻣﻰﭘـﺮﺳﻨﺪ :ﻏﺬاى ﺧﻮب ﭼﻴﺴﺖ؟ ﻳﻚ دﺳﺘﻮر ﻛﻠﻲ وﺟـﻮد ﻧﺪارد .اﻳﻦ ﺑﻪ وﺿﻌﻴﺖ ﺳﻼﻣﺘﻰ ﺧـﻮد ﺷﺨﺺ ﺑﺴﺘﮕﻲ دارد. ﭼﻪ ﻛﺴﻰ ﺑﻬﺘﺮ از ﻫﻤﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﮕﻮﻳـﺪ ﭼﻪ ﭼﻴﺰى ﺑﺮاى ﺷﻤـﺎ ﺧﻮب اﺳﺖ؟ اﻟﺒﺘـﻪ ﺧـﻮد ﺷﻤـﺎ. ﺷﺮاﻳﻄﻰ ﻛﻪ در آن از ﻧﻈﺮ ﺳﻼﻣﺘﻰ در رﻧﺞ ﻫﺴﺘﻴﻢ ،در واﻗﻊ وﺳﻴﻠﻪاى ﺑﺮاى ﺑﺎﻻ ﺑﺮدن وﺿﻌﻴﺖ آﮔﺎﻫﻲﻣـﺎن اﺳﺖ. اك ﻓﻘﻂ وﻗﺘﻲ ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺷﻔـﺎ دادن ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ در درﺟ ٔﻪ اول ﺧـﻮدﺗﺎن ﻣﺎﻳﻞ ﺑﻪ ﻛﻤﻚ ﺑﻪ ﺧـﻮدﺗﺎن ﺑﺎﺷﻴـﺪ .وﻗﺘﻰ از روح اﻟﻬﻰ درﺧﻮاﺳﺖ ﺷﻔـﺎ ﻣﻲﻛﻨﻴﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﭼﺸﻢ و ﮔﻮش ﻣﻌﻨـﻮى ﺧﻮد را ﺑﺎز ﻧﮕﻪ دارﻳـﺪ و ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ و ﺑﺸﻨﻮﻳﺪ ﻛﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻧﻴـﺮوى اﻟﻬﻰ ﺗﻐﻴﻴـﺮ را در ﺷﻤـﺎ ﺑـﻮﺟـﻮد ﻣـﻰآورد. ﺷﻔﺎ ﻣﻲﺗـﻮاﻧـﺪ ﺑﺼﻮرت آﻧـﻲ اﺗﻔﺎق ﺑﻴﺎﻓﺘﺪ ﻳﺎ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﺼﻮرتﻫﺎى دﻳﮕﺮ اﺗﻔﺎق ﺑﻴﻔﺘﺪ ﻣﺜﻞ وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﺷﺨﺺ ﺑﻪ ﻓﺮد دﻳﮕـﺮى ﺑﺮ ﻣﻲﺧـﻮرد ﻛﻪ ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ :ﻫﻰ ،ﺑﻴﺎ ،اﻳﻨﺠﺎ ﭼﻴﺰى اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺘﻮ ﻛﻤﻚ ﻛﻨـﺪ .اﻳﻦ ﺑﻪ ﺧﻮد ﺷﺨﺺ ﺑﺴﺘﮕﻰ دارد ﻛﻪ آﮔﺎﻫﻰ ﺧﻮد را ﺑﺎز ﻧﮕﻪ داﺷﺘﻪ و راهﻫﺎى ﻣﺨﺘﻠﻒ اﻧﺠﺎم ﻳﻚ ﻛﺎر را ﺑﭙﺬﻳـﺮد. اك ﺑﺼﻮرﺗﻰ ﻛﺎر ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ درﻛُﻞ ﺑﻪ ﻧﻔﻊ ﺷﺨﺺ ﺑﺎﺷﺪ .ﮔﺎﻫﻲ اﺣﺴﺎﺳﺎت ﻳﺎ ذﻫﻦ را ﺑﺠﺎى ﺑﺪن اﻟﺘﻴﺎم ﻣﻲدﻫﺪ ،زﻳﺮا اﻳﻦ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ راه ﺑﺮاى ﺗﻌﺎﻟﻰ آن روح ﺑﺨﺼﻮص ﺑﻮده اﺳﺖ .ﮔﺎﻫﻲ اوﻗﺎت روح اﻟﻬﻰ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎً ﻛﺴﻰ را ﺷﻔﺎ ﻣﻰﺑﺨﺸﺪ و ﺑﻌﻀﻰ وﻗﺘﻬﺎ ﺷﺨﺺ را ﺑﺴﻮى دﻛﺘﺮ ﻣﻨﺎﺳﺐ راﻫﻨﻤﺎﻳﻰ ﻣﻲﻛﻨﺪ .ﮔﺎﻫﻰ وﻗﺘﻬﺎ ﺑﻪ ﻣﻌﺎﻟﺠﻪ و درﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺗﺤﺖ آن ﻗﺮار دارﻳﻢ ﻛﻤﻚ ﻣﻲﻛﻨﺪ .ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ در ﺣﺎﻟﻴﻜﻪ ﺑﺮاي ﻳﺎﻓﺘﻦ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻣﻌﺎﻟﺠﻪ ﺗﻼش ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ ،ﻗﻠﺒﺎً در ﺟﺴﺘﺠﻮى ﻳﺎﻓﺘﻦ راﻫﻨﻤﺎﻳﻰ اﻳﻦ ﻧﻴﺮوى ﺑﺮﺗﺮ ﺑﺎﺷﻴﻢ. ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺸﻜﻼت ﻣﺎ ﺳﺎﺧﺘﻪ دﺳﺖ ﺧﻮدﻣﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ .وﻗﺘﻲ ﻛﺎرﻫﺎ درﺳﺖ ﭘﻴﺶ ﻧﻤﻲروﻧﺪ اﮔﺮ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ را ﺑﺪﺳﺖ ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ و ﻛﺎرى اﻧﺠﺎم دﻫﻴﻢ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ آﮔﺎﻫﻰ و ﻓﻬﻢ ﺑﻴﺸﺘﺮى ﺑﺪﻫﺪ ،زﻧﺪﮔﻰ آﺳﺎنﺗﺮ ﻣﻲﺷﻮد .ﺑﺎﻳﺪ ﻫﻤﻴﻨﻄﻮر ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﻪ ﺟﺎي اﻳﻨﻜﻪ ﻫﻴﺸﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﺎﺷﻴﻢ ﺗﺎ ﻛﺴﻰ ﺑﻪ ﻣﺎ آراﻣﺶ ﻣﻌﻨﻮى اﺣﺴﺎﺳﻰ ﻳﺎ ﻓﻴﺰﻳﻜﻰ ﺑﺪﻫﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺧﻮدﻣﺎن ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ را ﺑﺪﺳﺖ ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ. ﻫﺪف ﻓﺮار ﻛﺮدن از زﻧﺪﮔﻲ ﻧﻴﺴﺖ ،ﻫﺪف اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ زﻧﺪﮔﻰ ﻛﻨﻴﻢ ﺑﺪون آﻧﻜﻪ اﺷﺘﺒﺎﻫﺎﺗﻰ را ﻛﻪ در ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﺮﺗﻜﺐ ﺷﺪهاﻳﻢ ﺗﻜﺮار ﻛﻨﻴﻢ. ﺑﻪ ﻋﻨﻮان روح ﺷﻤﺎ ﻣﺜﻞ ﻳﻚ ﺑﺎدﻛﻨﻚ ﻫﺴﺘﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﺎﻻ ﻣﻲرود .ﻫﺮﭼﻪ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺑﺮوﻳﺪ ﺑﻬﺘﺮ ﻣﻰﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ .و ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ ﺑﻬﺘﺮ ﻣﻰﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﺮاى زﻧﺪﮔﻰ ﺧﻮد ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﻳﺰى ﻛﻨﻴﺪ. اﻳﻦ ﻳﻚ اﻧﻀﺒﺎط اﺳﺖ ﻛﻪ در ﻫﻨﮕﺎم ﺑﺮوز ﻣﺸﻜﻼت ﺑﻪ ﺧﺪا ﻓﻜﺮ ﻛﺮده و ﺑﮕﻮﻳﻴﻢ :ﻣﻦ ﺑﻪ ﻛﻤﻚ اﺣﺘﻴﺎج دارم ــ اﮔﺮ ﻣﻰﺧﻮاﻫﻴﺪ ﺑﻪ روح اﻟﻬﻰ ﻧﺰدﻳﻚﺗﺮ ﺷﻮﻳﺪ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ :ﻣﻦ وﺳﻴﻠﻪاى ﺑﺮاى روح اﻟﻬﻰ و ﺧﺪا ﻫﺴﺘﻢ .ﺳﭙﺲ روز ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺷﺎدى آﻏﺎز ﻛﻨﻴﺪ .ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﻛﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﻫﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﻛﻪ ﻻزم اﺳﺖ اﻧﺠﺎم ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ .زﻧﺪﮔﻲ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪاى از ﭼﺮﺧﻬﺎﻳﻰ ﺑﻬﻢ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ اﺳﺖ .اﺗﻔﺎق ﺑﺴﻴﺎر ﻛﻮﭼﻜﻰ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﺮاﻳﺘﺎن رخ دﻫﺪ ﻛﻪ در ﻃﻰ زﻣﺎن ﻣﺘﻮﺟﻪ آن ﻧﺸﻮﻳﺪ .ﺗﻤﺎم آﻧﭽﻪ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ اﻧﺠﺎم دﻫﻴﺪ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻴﺎﻣﻮزﻳﺪ آﮔﺎه ﺑﺎﺷﻴﺪ .وﻗﺘﻲ ﺧﻮدﺗﺎن و ﻛﺴﺐ و ﻛﺎرﺗﺎن را ﺑﻪ ﻧﺎم روح اﻟﻬﻲ ﻫﺪاﻳﺖ ﻣﻰﻛﻨﻴﺪ زﻧﺪﮔﻰﺗﺎن ﻣﻌﻨﻮى اﺳﺖ .در ﻃﻮل ﻳﻚ روز ﻛﺎرى ﺷﻤﺎ ﺑﺎروحﻫﺎى زﻳﺎدى در ﺗﻤﺎس ﻫﺴﺘﻴﺪ .اﮔﺮﭼﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ وﺿﻮح ﺑﺎ ﻣﺸﺘﺮىﻫﺎﻳﺘﺎن در اﻳﻦﺑﺎره ﺻﺤﺒﺖ ﻧﻜﻨﻴﺪ ﺑﺎ اﻳﻦ ﺣﺎل روح اﻟﻬﻲ ﻫﻤﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ را ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﻼﻗﺎت ﻣﻲﻛﻨﻴﺪ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﻰ ﻟﻤﺲ ﻣﻲﻛﻨﺪ .ﻫﺮ روز ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺗﻼشﺗﺎن را اﻧﺠﺎم ﺑﺪﻫﻴﺪ و ﺑﻘﻴﻪ ﻛﺎر را ﺑﻪ اك ﺑﺴﭙﺎرﻳﺪ.
راه ﻛﺎر ﻛﺮدن ﺑﺎ روح اﻟﻬﻰ در ﺗﺼﻤﻴﻢﮔﻴﺮىﻫﺎى روزﻣﺮهﻣﺎن اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﺎﻣﻼ ﺻﺎدق ﺑﺎﺷﻴﻢ .از ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﭙﺮﺳﻴﻢ :ﻣﻦ واﻗﻌﺎً دوﺳﺖ دارم ﭼﻪﻛﺎر ﻛﺎر ﻛﻨﻢ؟ ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﻓﻜﺮﻫﺎ را ﻛﻪ ﺧﺪا اﻧﺴﺎن را در ﻓﻘﺮ و ﻳﺎ در ﺣﺎل رﻳﺎﺿﺖ ﻛﺸﻴﺪن ﺑﻴﺸﺘﺮ دوﺳﺖ دارد ﻛﻨﺎر ﺑﮕﺬارﻳﻢ .در ﻣﻮرد ﻳﻚ ﻣﺴﺌﻠ ٔﻪ ﻛﺎرى ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺗﻤﺎم اﻃﻼﻋﺎت در دﺳﺘﺮس ﺗﺼﻤﻴﻢﮔﻴﺮى ﺷﻮد .اﻳﻨﻜﻪ ﭼﻪ ﭼﻴﺰى ﺑﺮاى ﻣﻦ و ﺧﺎﻧﻮادهام ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ .اﻳﻦ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﺎﻳﺪ رﺷﺪ ﺷﻤﺎ را ﻣﻤﻜﻦ ﺳﺎزد .ﻫﺮ ﺗﺼﻤﻴﻤﻲ ﻣﻰﮔﻴﺮﻳﺪ ﺑﺎ ﻣﻮاﻧﻌﻲ روﺑﺮو ﻣﻲﺷﻮد .زﻳﺮا اﻳﻦ ﻃﺒﻴﻌﺖ زﻧﺪﮔﻰ اﺳﺖ .آﻧﭽﻪ ﺷﻤﺎ را از دﻳﮕﺮان ﺟﺪا ﻣﻲﻛﻨﺪ آن اﺳﺖ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﺣﺪاﻛﺜﺮ ﺳﻌﻰ ﺧﻮد را ﻣﻰﻛﻨﻴﺪ و ﺧﻮد را ﺑﺮاى درﻳﺎﻓﺖ ﻧﺸﺎﻧﻪﻫﺎى ﻇﺮﻳﻒ روح اﻟﻬﻰ ﺑﺎز ﻣﻰﮔﺬارﻳﺪ. ﻣﻌﻤﻮﻻ وﻗﺘﻰ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺳﻄﺢ ﺑﺎﻻﺗﺮ آﮔﺎﻫﻲ ﺣﺮﻛﺖ ﻣﻰﻛﻨﻴﻢ ﻧﻮﻋﻲ ﺳﺘﻴﺰ و ﺗﻘﻼ وﺟﻮد دارد .و اﻳﻦ ﻃﺒﻴﻌﻲ اﺳﺖ .ﻣﻰﺷﻮد از وﺟﻮد ﻣﺸﻜﻼت در زﻧﺪﮔﻰ وﺣﺸﺖ ﻛﺮد و ﻳﺎ ﻣﻲﺗﻮان ﺑﻪ ﻣﺸﻜﻼت ﺑﻌﻨﻮان ﻓﺮﺻﺖﻫﺎﻳﻰ ﺑﺮاى رﺷﺪ ﻧﮕﺎه ﻛﺮد .و ﻫﻤﻴﻨﻄﻮر ﻳﻚ ﭼﺎﻟﺶ .ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺧﻮدﺗﺎن را ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ ﻛﻪ ﭼﻪ ﻣﻲﺧﻮاﻫﻴﺪ ﺑﻜﻨﻴﺪ .ﻫﻤﻪ ﻗﺴﻤﺘﻬﺎي زﻧﺪﮔﻲﺗﺎن را ﭼﻪ اﻗﺘﺼﺎدى و ﭼﻪ اﺣﺴﺎﺳﻰ در ﻧﻈﺮ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ و آﻧﭽﻪ را ﻛﻪ ﻋﺎﻗﻼﻧﻪ ﺑﻨﻈﺮ ﻣﻲرﺳﺪ اﻧﺠﺎم دﻫﻴﺪ .ﺳﭙﺲ ﺑﺎ دﻗﺖ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﻳﺰى و ﻛﺎر ﻛﻨﻴﺪ. اﮔﺮ ﺷﻜﻞ دﻗﻴﻘﻰ ﺑﺮاى آﻧﭽﻪ در ﺗﺨﻴﻞ ﺧﻮد دارﻳﺪ ﻗﺎﺋﻞ ﻧﺸﻮﻳﺪ روح اﻟﻬﻰ ﻣﻰﺗﻮاﻧﺪ آزادى ﻛﺎﻣﻠﻰ ﺑﺮاى ﭘﺮ ﻛﺮدن اﻳﻦ ﻗﺎﻟﺐ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ .اﻣﺎ اﮔﺮ ﺑﺮاى آن ﺣﺪى ﻗﺎﺋﻞ ﺷﻮﻳﺪ ﻏﺎﻟﺒﺎً ﻣﻮﻓﻖ ﻧﻤﻲﺷﻮﻳﺪ زﻳﺮا ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﻳﻚ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺟﺎزه وﺟﻮد دادهاﻳﺪ. زﻧﺪﮔﻰ ﻣﻌﻨﻮى ﻓﻌﺎل اﺳﺖ. ﻣﺎ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﻲﺷﻮﻳﻢ ﻛﻪ ﻫﺮ ﺗﺠﺮﺑﻪاى ﻛﻪ ﺳﺮ راﻫﻤﺎن ﻗﺮار ﻣﻲﮔﻴﺮد از ﻧﻈﺮ ﻣﻌﻨﻮى ﺑﺮاﻳﻤﺎن ﺳﺎزﻧﺪه اﺳﺖ. اﮔﺮ ﻛﺴﻰ ﺑﻪ ﻛﻤﻚ ﻣﺎ اﺣﺘﻴﺎج داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺎ ﻫﺮ ﭼﻪ از دﺳﺘﻤﺎن ﺑﺮ ﻣﻲآﻳﺪ ﺑﺮاﻳﺶ اﻧﺠﺎم ﻣﻴﺪﻫﻴﻢ. ﺑﺴﻴﺎرى ﺗﺼﻮر ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﺷﺨﺼﻰ ﻛﻪ وﻗﺖ ﺧﻮدش را ﺻﺮف ﺟﺴﺘﺠﻮى اﻣﻮر ﻣﻌﻨﻮى ﻣﻰﻛﻨﺪ از ﺗﺎﺟﺮى ﻛﻪ ﻛﺎﻻﻫﺎﻳﺶ رادر ﺑﺎزار ﻣﻲﻓﺮوﺷﺪ ﻣﻘﺪسﺗﺮ اﺳﺖ .در ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺷﺨﺼﻰ ﻛﻪ در ﻣﺮاﺣﻞ ﺑﺎﻻى ﻣﻌﻨﻮى ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﻲﺑﺮد ﻛﺴﻰ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﺎﺣﻴﻪ آراﻣﺶ را در ﺟﺎﻳﻰ ﺑﻴﻦ دو ﺣﺎﻟﺖ اﻓﺮاﻃﻰ ﭘﻴﺪا ﻛﺮده اﺳﺖ. اﮔﺮ ﻣﻲﺧﻮاﻫﻴﻢ ﺑﺮﻛﺎت زﻧﺪﮔﻲ ﺑﻄﻮر ﻣﺴﺘﻤﺮ ﺑﻄﺮف ﻣﺎ ﺑﻴﺎﻳﻨﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﻳﺎد ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ آﻧﭽﻪ ﻛﻪ ﻣﻲﮔﻴﺮﻳﻢ ﺳﭙﺎﺳﮕﺰار ﺑﺎﺷﻴﻢ. ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺷﺨﺼﻰ ﺑﻄﻮر ﻣﻌﻨﻮى زﻧﺪﮔﻰ ﻣﻴﻜﻨﺪ؟ ﭘﺎﺳﺦ ﺑﺴﺎدﮔﻰ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺧﻼﻗﺎﻧﻪ زﻧﺪﮔﻰ ﻛﺮد .زﻳﺮا ﻫﺮ ﻛﺪام از ﻣﺎ در ﺗﻼﺷﻴﻢ ﺗﺎ روزى ﻫﻤﻜﺎر ﺧﺪاوﻧﺪ ﺷﻮﻳﻢ .وﻗﺘﻰ ﺑﺮﻛﺖ اﻟﻬﻰ ﺑﺪون ﺗﻼش زﻳﺎد ﺑﻪ ﻣﺎ ارزاﻧﻰ ﻣﻲﺷﻮد ﻧﻤﻰﺗﻮاﻧﻴﻢ ﮔﻨﺠﻰ را ﻛﻪ در دﺳﺘﻬﺎﻳﻤﺎن دارﻳﻢ ﺗﺸﺨﻴﺺ دﻫﻴﻢ. ﻋﺸﻖ اﻟﻬﻰ ﭼﻴﺰى ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻴﺪ درﺑﺎره آن ﺻﺤﺒﺖ ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻠﻜﻪ ﻣﻰﺗﻮاﻧﻴﺪ آن را در زﻧﺪﮔﻲ روزﻣﺮهﺗﺎن ﺑﻪ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﺑﮕﺬارﻳﺪ .ﺷﺨﺼﻰ ﻛﻪ ﻗﻠﺐ ﻃﻼﻳﻰ دارد از ﻋﺸﻖ ﻟﺒﺮﻳﺰ اﺳﺖ و دوﺳﺖ دارد ﺑﺒﻴﻨﺪ ﻛﻪ ﻛﺎرى را ﻛﻪ ﺷﺮوع ﻛﺮده اﺳﺖ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻰ ﻛﺎﻣﻞ ﺷﺪه و ﺑﻪ اﺗﻤﺎم رﺳﻴﺪه اﺳﺖ. روح اﻟﻬﻰ ﻣﻌﻤﻮﻻ وﻗﺘﻰ ﺑﺮاى ﺳﻌﺎدت و رﻓﺎه ﻣﺎ ﺷﺮوع ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻴﻜﻨﺪ ﻛﻪ اﺑﺘﺪا ﺧﻮدﻣﺎن ﺗﻼﺷﻰ ﻫﺮﭼﻨﺪ ﻛﻮﭼﻚ را ﺷﺮوع ﻛﺮده ﺑﺎﺷﻴﻢ .ﻋﺸﻖ و ﺣﻤﺎﻳﺖ روح اﻟﻬﻰ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﺎ را در ﺑﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ اﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ آﻧﺮا ﺑﺎ ﻗﻠﺒﻰ ﺳﺮﺷﺎر از ﻋﺸﻖ ﺑﭙﺬﻳﺮﻳﻢ .ﺷﻤﺎ ﻧﻤﻰﺗﻮاﻧﻴﺪ ﻣﻌﻨﻮﻳﺖ را در ﺧﻮد ﺑﺎ ﺷﻤﺎرش ﻋﺎدتﻫﺎى ﺑﺪى ﻛﻪ دارﻳﺪ ﻳﺎ ﻧﺪارﻳﺪ و ﻳﺎ داﺷﺘﻦ ﻳﺎ ﻧﺪاﺷﺘﻦ ﺗﺠﺮﺑﻪﻫﺎى ﺑﺨﺼﻮص اﻧﺪازه ﮔﻴﺮى ﻛﻨﻴﺪ .آﮔﺎﻫﻰ از ﻟﺤﻈﻪ و ﺷﻮق زﻧﺪﮔﻰ ﻛﺮدن ﻧﻴﺰ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻌﻴﺎرى ﺑﺎﺷﺪ از اﻳﻨﻜﻪ از ﻧﻈﺮ ﻣﻌﻨﻮى در ﻛﺠﺎ ﻗﺮار دارﻳﺪ.
ﻋﺪه ﺑﺴﻴﺎر ﻛﻤﻲ ﻣﻌﻨﺎي ﺷﻮق زﻧﺪﮔﻲ ﻛﺮدن را ﻣﻲداﻧﻨﺪ .دﻳﮕﺮان ﺑﻪ دور ﺧﻮد ﺗﺎري ﺗﻨﻴﺪه اﻧﺪ و اﺳﻢ آن را ﻣﻌﻨﻮﻳﺖ ﮔﺬاﺷﺘﻪاﻧﺪ .زﻧﺪﮔﻲ ﻳﻚ ﺟﺸﻦ اﺳﺖ .ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ از اﻳﻦ ﺣﺮف ﺑﺮداﺷﺖ ﺷﻮد ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎﻋﻴﺶ و ﺑﺎزﻳﮕﻮﺷﻲ زﻧﺪﮔﻲ ﻛﺮد اﻣﺎ ﺟﺸﻦ واﻗﻌﻲ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﺧﺪا و ﻋﺎﺷﻖ ﺧﻮدﺗﺎن ﺑﺎﺷﻴﺪ. ﻣﺮدﻣﻰ ﻛﻪ داراى ﺳﻄﺢ ﺑﺎﻻﻳﻰ از آﮔﺎﻫﻰ ﻫﺴﺘﻨﺪ در زﻣﺎن ﺑﺮوز ﻓﺎﺟﻌﻪ از ﺗﺮس ﻣﻴﺨﻜﻮب ﻧﻤﻲﺷﻮﻧﺪ .آﻧﻬﺎ ﻓﻮرا ﺗﺮﺗﻴﺒﻰ ﻣﻲدﻫﻨﺪ ﻛﻪ اﻧﺮژى ﻣﻨﻔﻰ را ﺑﻪ ﻳﻚ دﺳﺘﺎورد ﻣﺜﺒﺖ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻛﻨﻨﺪ .در اﻳﻦ ﺳﻄﺢ از ﺗﺼﻮر ﺧﻼق روح در وﺿﻌﻴﺘﻰ ﻗﺮار دارد ﻛﻪ دوام ﻣﻰآورد. درس روح در ﺟﻬﺎنﻫﺎى ﻣﺎدى ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ دادن ﺗﻮاﻧﺎﻳﻰاش در ﺑﺎﻻ رﻓﺘﻦ از ﻗﻠﻪﻫﺎى زﻧﺪﮔﻰ اﺳﺖ .اﻳﻦ ــ واﻳﺮاگ ـ اﺳﺖ ﻋﺸﻖ ﺑﺪون واﺑﺴﺘﮕﻰ. ﻣﺮدم ﺧﻼق ﻛﻪ زﻧﺪﮔﻲ را ﮔﺮاﻣﻲ ﻣﻲدارﻧﺪ ﻏﺎﻟﺒﺎ ﺑﺪاﺧﻞ ﭘﻴﭻ و ﺧﻢﻫﺎي ذﻫﻦ ﺧﻼق ﻟﻴﺰ ﻣﻲﺧﻮرﻧﺪ .راه ﺣﻞﻫﺎي آﻧﺎن ﻫﻤﻪ ﺟﺎﻧﺒﻪ و ﻣﻌﻘﻮلﺗﺮ از ﻣﺮدﻣﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ اﺳﺘﺪﻻﻟﻬﺎي ﻋﻘﻞ ﺑﻌﻨﻮان ﻣﻬﺎرت اﺻﻠﻲﺷﺎن ﺗﻜﻴﻪ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ .ﻗﺪرﺷﻨﺎﺳﻲ ﺳﺮﭼﺸﻤﻪﻫﺎي ﺧﻼﻗﻴﺖ را ﺑﺎز ﻣﻲﻛﻨﺪ زﻳﺮا ﺷﺨﺺ ﻗﺪردان اراﻣﺶ دارد .اﻳﻦ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ او ﺑﺎ ﻳﻚ ذﻫﻦ ﺑﻲﻃﺮف ﺑﻪ وﺿﻌﻴﺖ ﺧﻮد رﺳﻴﺪﮔﻲ ﻛﻨﺪ .ﻳﻚ ﺷﺨﺺ ﺧﻼق ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺟﻮابﻫﺎي ﺳﻪ ﺑﻌﺪي ﺑﺮاي ﻣﺸﻜﻠﺶ ﭘﻴﺪا ﻣﻲﻛﻨﺪ. روح اﻟﻬﻰ ﺗﻤﺎﻣﻰ آﻧﭽﻪ را ﻛﻪ ﺑﺪان ﻧﻴﺎز دارﻳﻢ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﻲدﻫﺪ .اﺑﺘﺪا ﺑﺎﻳﺪ ﻳﺎد ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ ﻛﻪ در زﻧﺪﮔﻰ اﻧﺘﻈﺎر ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﭼﻴﺰﻫﺎ را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ و ﺑﺨﻮاﻫﻴﻢ ﻛﻪ ﺑﺮاى آﻧﻬﺎ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﻳﺰى و ﻛﺎر ﻛﻨﻴﻢ .دوﻣﺎً ﺗﺼﻮﻳﺮ ذﻫﻨﻰ روﺷﻨﻰ از آﻧﭽﻪ ﻣﻰﺧﻮاﻫﻴﻢ ﻧﻴﺎز دارﻳﻢ .ﺳﻮﻣﺎً اﻳﻦ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻄﻮر ﺛﺎﺑﺘﻰ در ذﻫﻦ ﺑﻤﺎﻧﺪ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ اﻳﻦ اﻃﻤﻴﻨﺎن ﻛﻪ روح اﻟﻬﻰ ﻫﺮ ﺧﻮاﺳﺘﻪاى را اﺟﺎﺑﺖ ﻣﻲﻛﻨﺪ .ﭼﻬﺎرﻣﺎً ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮاى ﻫﺮ ﭼﻴﺰ ﺧﻮﺑﻰ ﻛﻪ ﺑﺪﺳﺖ ﻣﻰآورﻳﻢ ﺷﻜﺮﮔﺬار ﺑﺎﺷﻴﻢ .ﻫﺮ ﻣﺸﻜﻠﻲ راه ﺣﻠﻰ را در ﺧﻮد دارد .ﻛﻠﻴﺪ ،ﺧﻮﻳﺶ اﻧﻀﺒﺎﻃﻰ و ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻛﺮدن ﻋﺎدات ذﻫﻨﻰ ﺑﻪ روح اﻟﻬﻰ اﺳﺖ. ﺧﻼﻗﻴﺖ ﺳﺨﺎوت و ﺷﻜﺮﮔﺰاري ﻻزم و ﻣﻠﺰوم ﻳﻜﺪﻳﮕﺮﻧﺪ .ﺳﻴﻜﻞ ﻋﻤﻞ ﺧﻼق ﺑﺎ ﻣﻔﻬﻮﻣﻰ در ذﻫﻦ از آﻧﭽﻪ آرزوى اﻧﺠﺎم دادﻧﺶ را دارﻳﻢ ﺷﺮوع ﻣﻲﺷﻮد .ﻗﺪم ﺑﻌﺪى ﻃﺮح رﻳﺰى ﻛﺮدن ﺑﺮﻧﺎﻣﻪاى ﺑﺮاى آن روى ﻛﺎﻏﺬ اﺳﺖ .ﻗﺪم آﺧﺮ ﺣﺮﻛﺖ ﺑﺮاى اﻧﺠﺎم دادن آن ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ اﺳﺖ .ﻳﻜﻰ از ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ درﺳﻬﺎﻳﻰ ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻴﻢ در زﻧﺪﮔﻰ ﺑﻴﺎﻣﻮزﻳﻢ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﺎ ﺟﺎى ﻣﻤﻜﻦ ﻫﺮ ﻛﺎرى ﻛﻪ از دﺳﺘﻤﺎن ﺑﺮﻣﻲآﻳﺪ اﻧﺠﺎم دﻫﻴﻢ ﺗﺎ ﺑﺎ ﻓﺮدى ﻛﻪ ﻣﺸﻜﻞ دارﻳﻢ ﺑﻪ ﺗﻮاﻓﻖ ﺑﺮﺳﻴﻢ. ﻫﻤﻴﻨﻄﻮر ﻛﻪ از ﻧﻈﺮ ﻣﻌﻨﻮى دوران ﻛﻮدﻛﻰ را ﻃﻰ ﻛﺮده و ﺑﻪ ﻣﺮاﺣﻞ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﻣﻲرﺳﻴﻢ ﻳﺎد ﻣﻲﮔﻴﺮﻳﻢ ﻛﻪ اﺟﺎزه دﻫﻴﻢ ﻣﺮدم ـ ﺧﻮدﺷﺎن ـ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﻗﺒﻞ از اﻳﻨﻜﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﺧﺪا ﺷﻮﻳﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﻣﺨﻠﻮﻗﺎت ﻋﺸﻖ ﺑﻮرزﻳﻢ .ﻋﺸﻘﻲ ﻣﺘﻌﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ آن ﻧﻴﻚﺧﻮاﻫﻰ )ﺧﻴﺮﺧﻮاﻫﻰ( ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ .از ﻃﺮﻳﻖ اﻧﻈﺒﺎط ﻋﺸﻖ اﻟﻬﻰ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﭼﻴﺰى ﻣﻲﺷﻮﻳﻢ ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻴﻢ. ﺷﻤﺎ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﺎ ﺗﻨﻔﺮ داﺷﺘﻦ از دﻳﮕﺮى ﺧﻮدﺗﺎن را ﺑﻪ ﺧﺪا ﻧﺰدﻳﻜﺘﺮ ﻛﻨﻴﺪ ﺻﺮﻓﻨﻈﺮ از اﻳﻨﻜﻪ اﻳﻦ ﺧﺸﻢ ﻋﺎدﻻﻧﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻳﺎ ﻧﻪ .راﺑﻄﻪ ﺑﻴﻦ روح ـ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﻫﺴﺘﻴﺪ ـ و ﺧﺪا از روى ﻋﺸﻖ اﺳﺖ .و وﻗﺘﻲ ﻋﺸﻖ ﺧﺎﻟﺺ ﺑﺎﺷﺪ ﺟﺎﻳﻰ ﺑﺰاى ﻫﻴﭻ ﻧﻮع ﺧﺸﻤﻰ وﺟﻮد ﻧﺪارد. روح اﻟﻬﻰ از ﻃﺮق ﻇﺮﻳﻔﻰ ﻋﻤﻞ ﻣﻲﻛﻨﺪ اﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻴﺎد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛﻪ آﻧﺮا ﺑﺨﻮاﻫﻴﺪ .ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺮدم ﻧﻤﻰﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺸﻨﻮﻧﺪ .ﺷﻤﺎ ﻳﺎد ﻣﻲﮔﻴﺮﻳﺪ ﻛﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﭘﻴﺎمﻫﺎى روح اﻟﻬﻰ را ﻛﻪ ﻫﺮ روز ﺑﻄﺮف ﺷﻤﺎ و ﻫﻤﻪ ﻣﻰآﻳﻨﺪ ﺑﺸﻨﻮﻳﺪ و ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ .اﮔﺮ اﻳﻦ دﻳﺪ را ﭘﻴﺪا ﻛﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﻣﺰرﻋﻪ آرزوﻫﺎي ﻣﺎ از دﻳﮕﺮي ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ ﺑﻬﺘﺮ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻴﻢ ﺑﺎ آن ﺷﺨﺺ ﻛﻨﺎر ﺑﻴﺎﻳﻴﻢ .ﮔﺎﻫﻲ ﻣﻮاﻗﻊ آﻣﻮﺧﺘﻦ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻣﺸﻜﻞ اﺳﺖ.
ﭘﻴﻮﻧﺪ ازدواج ﻓﻘﻂ وﻗﺘﻲ ﻣﻘﺪس اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﺮ دو ﻧﻔﺮى ﻛﻪ در ﻣﻮرد اﻳﻦ اﺗﺤﺎد ﺗﻮاﻓﻖ ﻛﺮدهاﻧﺪ آﻧﺮا ﻣﻘﺪس ﺑﺪاﻧﻨﺪ .اﮔﺮ آﻧﻬﺎ در ﻗﻠﺐﻫﺎﻳﺸﺎن ﺑﺎﻫﻢ ﻳﻜﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻰﺗﻮاﻧﻨﺪ از ﻫﻢ ﺟﺪا ﺷﻮﻧﺪ؟ در ﻳﻚ ازدواج ﺣﻘﻴﻘﻰ ﻫﺮ دو ﻧﻔﺮ ﻣﺘﻌﻬﺪ ﻫﺴﺘﻨﺪ .ﻫﺮ دو ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﺗﻌﻬﺪ ﻫﺴﺘﻨﺪ .در ازدواﺟﻰ ﻛﻪ از ﺻﻤﻴﻢ ﻗﻠﺐ ﺑﺎﺷﺪ دو ﻧﻔﺮ در ﻋﻴﻦﺣﺎل ﻛﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻳﻜﻰ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻓﺮدﻳﺖ ﺧﻮد را ﺣﻔﻆ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ. ﺧﺪا ﺑﻪ روح ﻋﺸﻖ ﻣﻲورزد ﭼﻪ ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ ﺑﺎﺷﺪ ﭼﻪ ﻓﻘﻴﺮ .ﺧﺪا ﻟﺰوﻣﺎ ﺷﺨﺺ ﻓﻘﻴﺮ را ﺑﻴﺸﺘﺮ دوﺳﺖ ﻧﺪارد. ﺧﺪا روح را دوﺳﺖ ﻣﻲدارد .ﻣﺎ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻴﻢ از ﻣﻮاﻫﺐ ﻣﺎدى زﻧﺪﮔﻰ ﻟﺬت ﺑﺒﺮﻳﻢ و ﺧﺎﻧﻮادهﻣﺎن را ﺑﺎ آﻧﻬﺎ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻛﻨﻴﻢ ﺑﺪون اﻧﻜﻪ اﺣﺴﺎس ﮔﻨﺎه ﻛﻨﻴﻢ .ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﻰ در ﺧﺎﻧﻮاده ﭼﻴﺰ ﻣﻘﺪﺳﻰ اﺳﺖ .در ﻣﻌﻨﻮﻳﺖ ﻻزم اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺑﺎﻻﺗﺮﻳﻦ درﺟﻪ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﻋﻤﻞ ﻛﻨﻴﻢ .ﭼﻪ در ﻣﻮرد ﺧﻮدﻣﺎن ﭼﻪ در ﻣﻮرد دﻳﮕﺮان .اﻳﻦ اﺳﺖ ﻣﻌﻨﻰ ﺷﺮﻛﺖ داﺷﺘﻦ در اﺟﺘﻤﺎع ﻣﻌﻨﻮى اك و ﻗﺴﻤﺘﻰ از ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻛﻴﻬﺎﻧﻰ زﻧﺪﮔﻰ ﺑﻮدن. ﻣﺮدﻣﻰ ﻛﻪ ﻗﻠﺐ ﻃﻼﻳﻲ دارﻧﺪ ﻟﺒﺮﻳﺰ از ﻋﺸﻘﻨﺪ و ﺗﻮاﻧﺎﻳﻰ اﻳﻨﺮا دارﻧﺪ ﻛﻪ از ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﺒﺨﺸﻨﺪ .آﻧﻬﺎ ﻧﻮرﻫﺎى درﺧﺸﻨﺪهاﻧﺪ .ﻧﺘﻴﺠﻪ روﺷﻦ ﺑﻴﻨﻰ ﻣﻌﻨﻮى آﻣﻮﺧﺘﻦ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﭘـُﺮﺑﺎر زﻧﺪﮔﻰ ﻛﻨﻴﻢ و از زﻧﺪﮔﻰ ﻟﺬت ﺑﺒﺮﻳﻢ ﻧﻪ اﻳﻨﻜﻪ از آن ﻓﺮار ﻛﻨﻴﻢ. ﻳﻜﻲ از ﻗﻮاﻧﻴﻦ روح اﻟﻬﻰ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻗﺪم ﺑﻌﺪى وﺟﻮد دارد .ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻳﻚ ﺑﻬﺸﺖ دﻳﮕﺮ ﻫﺴﺖ. ﺷﺨﺼﻰ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﺮاﺣﻞ ﺑﺎﻻى ﺗﻌﺎﻟﻰ ﻣﻌﻨﻮى رﺳﻴﺪه اﺳﺖ در زﻧﺪﮔﻰ روزﻣﺮهاش ﻣﺘﻌﺎدل ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد .او ﺑﺎ ﻣﺮدم اﻃﺮاﻓﺶ رﻓﺘﺎر اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻣﻌﻘﻮل و ﻣﻬﺮﺑﺎن دارد. وﻗﺘﻰ ﻣﻘﺎدﻳﺮ ﺑﻴﺸﺘﺮى از ﻋﺸﻖ اﻟﻬﻰ را درﻳﺎﻓﺖ ﻣﻰﻛﻨﻴﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺧﺪﻣﺎت ﺑﺰرﮔﺘﺮى اراﺋﻪ دﻫﻴﻢ. ﻫﺮﭼﻘﺪر آﮔﺎﻫﻰ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﻣﻲرود از ﺧﻮدﺗﺎن ﺑﻴﺸﺘﺮ اﻧﺘﻈﺎر ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ زﻳﺮا ـ روح اﻟﻬﻰ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ :ﻫﻤﻴﺸﻪ راه ﺑﻬﺘﺮى ﺑﺮاى اﻧﺠﺎم دادن آن ﻫﺴﺖ اك ﺑﻪ ﻣﻼﻳﻤﺖ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﻬﻴﺐ ﻣﻲزﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻛﺎرى را ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻴﺪ اﻧﺠﺎم دﻫﻴﺪ. ﻫﺮ ﭼﻪ در زﻧﺪﮔﻰ ﻣﻌﻨﻮى ﺟﻠﻮﺗﺮ ﻣﻰروﻳﻢ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖﻣﺎن ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﻣﻲﺷﻮد و ﻫﺮ ﭼﻪ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﺷﻮد ﻧﻴﺎزﻣﺎن ﺑﻪ ﺧﻮﻳﺶ اﻧﻀﺒﺎﻃﻰ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻰﺷﻮد. ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ آزﻣﺎﻳﺶﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﻣﺎ ﺳﺎدهاﻧﺪ ﺑﺮاي دﻳﮕﺮان دﺷﻮار ﺑﺎﺷﻨﺪ .ﻃﺒﻴﻌﺖ زﻧﺪﮔﻲ اﻳﻦ اﺳﺖ .اﻳﻦ ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻌﻨﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺑﻌﻨﻮان اﻧﺴﺎن ﺑﺎﻳﺪ ﺻﺒﺮ و ﺷﻔﻘﺖ را ﺑﻴﺎﻣﻮزﻳﻢ .ﭼﺮخ روزﮔﺎر ﻫﻤﻮاره ﻣﻲﭼﺮﺧﺪ. ﻣﻌﺠﺰاﺗﻲ ﻛﻪ در ﻛﻠﻴﺴﺎي ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ در زﻣﺎن ﻫﺎي ﻗﺪﻳﻢ ﭘﻴﺶ ﻣﻲآﻣﺪ اﻣﺮوز ﻫﻢ اﺗﻔﺎق ﻣﻲاﻓﺘﺪ .ﺑﺮاي دﻳﺪن و ﺳﻮد ﺑﺮدن از آﻧﻬﺎ ﻛﺎﻓﻲ اﺳﺖ اﮔﺎﻫﻲﻣﺎن را از ﻃﺮﻳﻖ ﺗﻤﺮﻳﻨﺎت ﻣﻌﻨﻮي ﺑﺎز ﻛﻨﻴﻢ وﻗﺘﻰ ﻣﺜﻞ ﺑﭽﻪﻫﺎى ﻛﻮﭼﻚ ﺷﻮﻳﺪ ﻗﻠﻤﺮو ﺑﻬﺸﺖ را ﺧﻮاﻫﻴﺪ دﻳﺪ .ﺷﻤﺎ ﻧﻪ ﻋﻘﺎﻳﺪ دﻳﺮوز را ﺑﺎ ﺧﻮد ﺣﻤﻞ ﺧﻮاﻫﻴﺪ ﻛﺮد ﻧﻪ ﺗﺮس از آﻳﻨﺪه را ،ﻓﻘﻂ زﻣﺎن ﺣﺎل ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ اﻳﻦ اﻃﻤﻴﻨﺎن ،ﻛﻪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻧﻴﺎز دارﻳﺪ ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﻫﻢ اﻛﻨﻮن در ﭼﻨﮓ ﺷﻤﺎﺳﺖ ﻫﻤﻪى ﺟﻮابﻫﺎ ،ﻫﻤﻪى راه ﺣﻞﻫﺎ. ﻳﻚ ﻫﻤﻜﺎر ﺧﺪا ﻛﺴﻰ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺧﻮﻳﺶ اﻧﻀﺒﺎﻃﻰ را در اﻣﻮر ﻣﻌﻨﻮى ﻳﺎد ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﻫﺮ ﭼﻘﺪر در آﮔﺎﻫﻰ ﻣﻌﻨﻮى ﺧﻮدﻣﺎن را ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺎﻻ ﺑﻜﺸﻴﻢ ﺑﻬﺘﺮ ﻣﻰﺗﻮاﻧﻴﻢ ﻣﺸﻜﻼت زﻧﺪﮔﻰ را ﺣﻞ ﻛﻨﻴﻢ. ﺷﺎد ﻣﻲﺷﻮﻳﻢ و در ﻫﺮ ﻣﺤﻴﻄﻲ ،در ﺧﺎﻧﻪ ﻗﺮار دارﻳﻢ. ﺑﺮاى آﻧﻜﻪ وﺳﻴﻠﻪاى آﮔﺎه ﺑﺮاى ﺧﺪا ﺑﺎﺷﻴﺪ ﺑﺎﻳﺪ در ﻛﺎرى ﻛﻪ اﻧﺠﺎم ﻣﻲدﻫﻴﺪ دﻗﻴﻘﺎ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺑﺎﺷﻴﺪ .ﺣﺎل اﻳﻨﻜﺎر ﻫﺮ ﭼﻪ ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ ﺑﺎﺷﺪ. ﺗﻌﺎﻟﻲ ﻳﻚ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ دو ﻣﺮﺣﻠﻪاي اﺳﺖ .اول داﻧﺴﺘﻦ راه دوم ﻗﺪم ﮔﺬاﺷﺘﻦ در آن .اﮔﺮ ﺑﺘﻮاﻧﻴﺪ از دﻳﺮوز ﺑﻴﺸﺘﺮ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻛﻨﻴﺪ ﺣﺘﻰ اﮔﺮ ﻣﻴﺰان آن ﻛﻢ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﻔﻬﻮم را درﻳﺎﻓﺘﻪاﻳﺪ .ﻛﻢﻛﻢ ارﺑﺎب دﻧﻴﺎى ﺧﻮدﺗﺎن
ﺷﺪه و ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﻳﻚ آﻓﺮﻳﻨﻨﺪه ﻣﻲﺷﻮﻳﺪ .آزﻣﺎﻳﺶﻫﺎي ﻣﻌﻨﻮﻳﺖ ﻧﺎﻣﺤﺪودﻧﺪ آﻧﻬﺎ از راهﻫﺎي ﻛﺎﻣﻼ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻔﺮدي ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﻲرﺳﻨﺪ. ﻣﻌﻤﻮﻻ وﻗﺘﻲ ﻛﺎرى در زﻧﺪﮔﻰﺗﺎن درﺳﺖ ﭘﻴﺶ ﻧﻤﻲرود ﻳﻚ دﻟﻴﻞ ﻣﻌﻨﻮى ﺑﺮاى آن وﺟﻮد دارد .روح اﻟﻬﻰ ﺳﻌﻰ دارد درﺳﻰ در ﻣﻮرد ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺪﻫﺪ. ﻋﺸﻖ در ﺗﻼش اﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﺮاى ﻫﺮ ﻣﺴﺌﻠﻪاى راﻫﻰ ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ ﺑﻴﺎﺑﺪ. راز رﻫﺎ ﺷﺪن از دﺳﺖ ﺗﺮس ،ﺑﺎز ﻛﺮدن )ﮔﺸﻮدن( ﻗﻠﺐ اﺳﺖ. آزادى ﻣﺎ در ﻧﻘﻄﻪاى ﻣﺘﻮﻗﻒ ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ در آن ﻧﻘﻄﻪ آزادى ﺷﺨﺺ دﻳﮕﺮى ﺷﺮوع ﺷﺪه اﺳﺖ .اﻳﻦ ﺧﻂ، ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﻧﺎم دارد .آﻧﭽﻪ ﻛﻪ اﻣﺮوز ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﻣﻲﮔﺬرد درﺳﻰ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮاى ﻓﺮداﻳﺘﺎن ﻣﻲﮔﻴﺮﻳﺪ .ﺷﻤﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز ﻧﻴﺎز دارﻳﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻓﺮدا ﺑﺮﺳﻴﺪ .وﻗﺘﻰ واﺑﺴﺘﮕﻰ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ از ﺟﻤﻠﻪ ﺧﻮﻳﺶ ﺣﻘﻴﺮﻣﺎن را رﻫﺎ ﻛﻨﻴﻢ در آن زﻣﺎن ﺣﻜﻤﺖ ،ﻗﺪرت و آزادى را ﭘﻴﺪا ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ. اﮔﺮ ﺑﺘﻮاﻧﻴﺪ روﻳﺎى ﭼﻴﺰى را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻴﺪ آن را اﻧﺠﺎم دﻫﻴﺪ .ﺗﺎ زﻣﺎﻧﻴﻜﻪ روﻳﺎﻳﺘﺎن را ﺑﺎ ﻋﻤﻠﺘﺎن ﺗﻄﺒﻴﻖ ﻧﺪادهاﻳﺪ ﺳﺮﻧﻮﺷﺘﺘﺎن را ﺗﻜﻤﻴﻞ ﻧﻜﺮدهاﻳﺪ .ﺑﺴﺎزﻳﺪ .ﺑﺎ ﻳﻚ روش ﻣﺘﻌﺎﻟﻲ ﻋﻤﻞ ﻛﻨﻴﺪ و ﻗﺎﻧﻮن زﻧﺪﮔﻲ ﻫﺮﮔﺰ از ﻳﻚ راه ﻣﻨﻔﻲ ﻣﺰدﺗﺎن را ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﭘﺮداﺧﺖ. ﻫﺮ ﻛﺎرى را ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﺮاى درﺳﺖ ﻛﺮدن زﻧﺪﮔﻰﺗﺎن اﻧﺠﺎم دﻫﻴﺪ .زﻣﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﺻﺪدرﺻﺪ ﺗﻤﺎم آﻧﭽﻪ را ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺴﺘﻴﺪ ،اﻧﺠﺎم دادﻳﺪ در آن ﻫﻨﮕﺎم روح اﻟﻬﻰ ﺑﺮاى ﻣﻌﺠﺰه ﻛﺮدن وارد ﻣﻲﺷﻮد. وﻗﺘﻰ از ﻋﺸﻖ ﻟﺒﺮﻳﺰ ﻣﻲﺷﻮﻳﻢ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻋﺸﻖ اﻟﻬﻰ ﺑﺮاى ﻛﻤﻚ در زﻧﺪﮔﻰ روزﻣﺮهﻣﺎن از راه ﻣﻴﺮﺳﺪ. ﺗﺎ وﻗﺘﻰ ﻛﻪ ﻛﺴﻰ راه ﻋﺸﻖ ورزﻳﺪن را ﭘﻴﺪا ﻧﻜﻨﺪ ،ﻋﺸﻖ ورزﻳﺪن ﺣﻘﻴﻘﻲ ،ﻫﺮﮔﺰ ﻧﻤﻰﺗﻮاﻧﺪ روح زﻧﺪﮔﻰ را درك ﻛﻨﺪ. ﻣﻌﻤﻮﻻ ـ واﺑﺴﺘﻪ ﻧﺸﺪن ـ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻰ ـ در ﮔﻴﺮ ﻧﺸﺪن ـ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد .در واﻗﻊ واﺑﺴﺘﻪ ﻧﺸﺪن ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻌﻨﻰ اﺳﺖ ﻛﻪ اﺟﺎزه ﻧﺪﻫﻴﺪ ﻋﻘﻴﺪه ﺷﻤﺎ در ﻣﻮرد اﻳﻨﻜﻪ ﭼﻴﺰﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ رواﺑﻂﺗﺎن ﺗﺤﻤﻴﻞ ﺷﻮد .ﭼﻨﻴﻦ ﻋﺸﻘﻰ داراى رﻳﺴﻤﺎنﻫﺎى واﺑﺴﺘﮕﻰ اﺳﺖ .ﻳﻌﻨﻰ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺳﻌﻲ ﻣﻲﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﺷﺮﻳﻚﺗﺎن ﻛﺎرى را ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﻓﻜﺮ ﻣﻰﻛﻨﻴﺪ درﺳﺖ اﺳﺖ اﻧﺠﺎم دﻫﺪ. آﻧﻬﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻋﺸﻖ ﺧﺎﻟﺺ دارﻧﺪ ﻫﺮ ﻛﺎرى ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﻫﻤﺴﺮﺷﺎن در ﺗﻤﺎم ﺟﻬﺎت رﺷُـﺪ ﻛﻨـﺪ. ﻋﺸﻖ ﺑﺪون واﺑﺴﺘﮕﻰ آن اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﮕـﺬارﻳﻢ دﻳﮕـﺮان زﻧـﺪﮔﻰ ﻛﻨﻨﺪ ﺑﺪون آﻧﻜـﻪ اراد ٔه ﺧـﻮد را ﺑـﻪ آﻧﻬـﺎ ﺗﺤﻤﻴـﻞ ﻛﻨﻴﻢ .اﻳﻦ ﻋﺸﻖ ﻣﻌﻨـﻮى اﺳﺖ. راز اﻳﻨﺠـﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﺴﻰ ﻧﻤﻲﺗـﻮاﻧـﺪ ﺑـﺪون ﻋﺸـﻖ زﻧـﺪﮔﻲ ﻛﻨـﺪ .ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻋﺸﻘﻰ را ﭘﻴﺪا ﻛﻨﻴـﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺳﺎﺧﺘـﺎر ﻣﻌﻨـﻮىﺗﺎن ﻣﻄﺎﺑﻘﺖ داﺷﺘـﻪ ﺑﺎﺷـﺪ .وﻗﺘﻲ آﻧـﺮا ﺑﺪﺳﺖ آوردﻳـﺪ ﻣﺘـﻮﺟـﻪ ﻣـﻲﺷﻮﻳـﺪ ﻛﻪ ﻋﺸـﻖ ﭼﻴـﺰ ﻟﻄﻴـﻔﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻰﺗـﻮاﻧـﺪ ﻣﺎﻧﻨﺪ آب از ﻣﻴﺎن اﻧﮕﺸﺖﻫﺎى ﺷﻤـﺎ در ﺑـﺮود. ﺑﺨﺸﺶ و ﺷﻔﻘﺖ دو ﻛﻴﻔﻴﺖ ﺧﻴﻠﻲ ﻣﻬـﻢ ﻫﺴﺘﻨﺪ ،اﻣﺎ ﻋﺸـﻖ از ﻫﻤـﻪ ﺑـﺰرگﺗـﺮ اﺳﺖ. ﺑﺎ ﻋﺸﻘﻲ ﻛﻪ دارﻳﺪ ﺷﺮوع ﻛﻨﻴﺪ .ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﺳﭙﺎﺳﮕـﺰاري ﻋﺸﻖ ﺑـﻮرزﻳـﺪ .اﻳﻦ ﻋﺸﻖ ﻗﻠﺐ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ روي ﻣﺠـﺮاﻳﻲ ﺑﺎز ﻣﻲﻛﻨـﺪ ﻛﻪ ﻣﻲﺗـﻮاﻧـﺪ ﻋﺸـﻖ ﺑـﺎز ﻫﻢ ﺑﻴﺸﺘـﺮي را در ﺧـﻮد ﺟـﺎي دﻫـﺪ. ﻋﺸﻖ اﻟﻬﻰ و ﻋﺸﻖ اﺣﺴﺎﺳﻰ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ از ﺑﻴﺮون ﻣﺸﺎﺑﻪ ﻫﻢ ﺑﻪﻧﻈـﺮ ﺑـﺮﺳﻨـﺪ .اﻣﺎ ﻋﺸﻖ اﻟﻬﻰ ﺗـﻮأم ﺑﺎ ﺷﺎدى و ﺷﻜـﺮﮔﺰارى اﺳﺖ .اﻳﻦ ﻋﺸﻖ ﻛﺎﻣـﻼً ﺑﺨﺸﻨـﺪه اﺳﺖ .ﺑﮕﺬارﻳـﺪ ﻋﺸﻖ ﻫﻤـﺎﻧﻰ ﺑﺎﺷـﺪ ﻛـﻪ ﻫﺴﺖ .اﺟـﺎزه ﻧﺪﻫﻴـﺪ ذﻫﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﮕﻮﻳـﺪ ﻛﺪام ﻋﺸـﻖ اﻧﺴـﺎﻧﻰ اﺳﺖ و ﻛﺪام ﻋﺸـﻖ اﻟﻬﻰ اﺳﺖ. ﻋـﺪه ﻛﻤﻰ ﻣﺘـﻮﺟـﻪ ﻫﺴﺘﻨـﺪ ﻛﻪ ﻋﺸـﻖ ﺑـﻪ ﺧـﺪا ﻋﺸـﻖ ﺑـﻪ آﻣـﻮﺧﺘـﻦ را اﻳﺠـﺎب ﻣﻰﻛﻨـﺪ.
ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺧﻮد را ﺑﺎ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻣﻌﻨﻮى ﺳﺎزﮔﺎر ﻛﺮده و از ﻓﺮﺳﻮده ﺷﺪن ﺧﻮدﺗﺎن ﺟﻠﻮﮔﻴﺮى ﻣﻰﻛﻨﻴﺪ؟ ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ﺳﺎده اﺳﺖ. اﮔﺮ ﻏﺬاﻳﻲ درﺳﺖ ﻣﻲﻛﻨﻴﺪ ﺑﻪ ﺟﺎي ﺧﺴﺘﮕﻲ روزاﻧﻪ ﺗﺎن ﻋﺸﻖ در آن ﺑﺮﻳﺰﻳﺪ .زﻳﺮا ﻫﺮ ﭼﻪ در ﻏﺬا ﺑﺮﻳﺰﻳﺪ اﻧﻌﻜﺎس آن ﭼﻴﺰي اﺳﺖ ﻛﻪ در درون ﺧﻮد دارﻳﺪ و از آﻧﺠﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻮاده و دوﺳﺘﺎﻧﺘﺎن ﻣﻲرﺳﺪ ﻳﻚ ﺗﻐﻴﻴـﺮ ﺣﻘﻴﻘﻲ اﻳﺠـﺎد ﻣﻲﻛﻨـﺪ. ﺑـﺮاي ﻓﺮدي ﻛﻪ ﻇﺮﻓﻴﺖ ﺑﺨﺸﻴﺪن ﻋﺸـﻖ و رﺣﻤﺖ ﺑﻪ ﻫﻤـﻪٔ ﻣﺨﻠﻮﻗﺎت را در ﺧـﻮد زﻳـﺎدﺗـﺮ ﻣﻲﻛﻨـﺪ ﺣﻘﻴﻘﺖ واﻻﺗﺮ ﻣﻲﺷﻮد .ﭼﻪ در ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﭼﻪ در دﻧﻴﺎى ﺑﻴﺮون ﺷﻤﺎ ﺑﺴﺎدﮔﻰ وﺳﻴﻠﻪ ﻋﺸـﻖ ﺧـﺪا در ﺟﻬـﺎن ﺧـﻮدﺗـﺎن ﻫﺴﺘﻴـﺪ. روح اﻟﻬﻰ ﻓﺮﺻﺖﻫﺎى ﺗﺎزهاى ﭘﻴﺶ ﭘﺎﻳﻤﺎن ﻣﻲﮔﺬارد وﻟﻰ ﺑﺎﻳﺪ از آﻧﻬﺎ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﻴﻢ .ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ اﻃﻼﻋﺎﺗﻰ ﻛﻪ در دﺳﺖ دارﻳﻢ اﻧﺘﺨﺎب ﺧﻮدﻣﺎن را اﻧﺠﺎم دﻫﻴﻢ .ﻣﺎ ﺑﻪ ﺷﺨﺼﻪ ﻣﺴﺌﻮل ﺳﻄﺢ آﮔﺎﻫﻰﻣـﺎن ﻫﺴﺘﻴﻢ .ﻫﻤﻴﻨﻄﻮر ﻛﻪ روح ﺑﻪ ﺳﻤﺖ آزادى ﻛﺎﻣﻞ ﺗﻌﺎﻟﻲ ﭘﻴﺪا ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﻛﺎﻣﻞ ﻫﺮ ﻓﻜﺮ و ﺣﺮﻛﺘﺶ را ﺑﭙﺬﻳﺮد .ﻣﺸﻜﻼﺗﻰ ﻛﻪ ﺑﺮاﻳﻤﺎن ﭘﻴﺶ ﻣﻰآﻳﺪ ﺑﺮاى ﺧﺎﻟﺺ ﻛﺮدنﻣـﺎن اﺳﺖ. ﻣﺸﻜﻼت ﭘﻴﺶ ﻣﻰآﻳﻨﺪ زﻳﺮا در آﻧﻬﺎ ﻳﻚ ﻗـﺎﻧﻮن اﻟﻬﻰ وﺟﻮد دارد ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻴﺎﻣـﻮزﻳـﻢ. ﻋﺸﻖ و ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ روح اﻟﻬﻰ در ﻫﺮ ﭼﻴﺰى ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻮﻳﺎت ﻣﺮﺑﻮط ﻣﻲﺷﻮد ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ. وﻗﺘﻰ ﻣﺸﻜﻠﻰ دارﻳﻢ ﻣﻌﻤﻮﻻ روح اﻟﻬﻰ از ﻃﺮﻳﻖ ﭘﺰﺷﻜﺎن ﺣـﺮﻓﻪاى دﺳﺖ ﺑﻜﺎر ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻛﻤﻚ ﻛﻨﺪ .ﺑﻬﺮﺣﺎل وﺳﻴﻠﻪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺷﻔﺎ از ﻃﺮف روح اﻟﻬﻰ ﻣﻰآﻳﺪ .اﮔﺮ آﮔﺎﻫﻰﺗﺎن را ﺑﺎ ﺟﻨﺒﻪﻫﺎى ﻣﺜﺒﺖ روح اﻟﻬﻰ ﭘـُـﺮ ﻛﻨﻴﺪ دﻳﮕﺮ ﺧﻸ وﺟـﻮد ﻧﺪارد ﻛﻪ ﭼﻴﺰﻫﺎى ﻣﻨﻔﻰ ﺑﺘﻮاﻧﻨـﺪ داﺧﻞ ﺷﻮﻧـﺪ. ﻫﻤﻴﻨﻄﻮر ﻛﻪ ﺧﻮﻳﺶ اﻧﻀﺒﺎﻃﻰﻣﺎن اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻰﻳﺎﺑﺪ درﻣﻰﻳﺎﺑﻴﻢ ﻛﻪ دﻳﮕﺮ زﻧﺪﮔﻰ ﻧﻤﻰﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻐﻠﻮﺑﻤﺎن ﻛﻨﺪ. ﻣﺎ ﺑﻪ آراﻣﻰ ﺑﻪ زﻳﺮ ﭼﺘﺮ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﺣﻀﻮرى ﻣﻰروﻳﻢ ﻛﻪ آﻧﺮا ﺑﻨﺎم اك روح اﻟﻬﻰ ﻣﻰﺷﻨﺎﺳﻴﻢ. ﺧﻴﻠﻰ از ﻣﺮدم ﻧﻤﻰﻓﻬﻤﻨﺪ ﻛﻪ زﻧﺪﮔﻰ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﺑﺎر ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺘﺶ ﻳﻚ ﮔﻨﺞ اﺳﺖ .ﺳﻨﮕﻴﻨﻰ ﻧﺎ اﻣﻴﺪىﻫﺎ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﻰﺷﻮد ﭼﺸﻤﺎنﻣﺎن را روى ﺑﺮﻛﺖ زﻧﺪه ﺑﻮدن ﺑﺒﻨﺪﻳﻢ .زﻧﺪه ﺑـﻮدﻧﻰ ﻛﻪ ﺑـﺮاى آﻣﻮﺧﺘﻦ در ﺑﺎرهٔ ﻗﻠﺐ ﻋﺎﺷﻖ اﺳﺖ .ﺑﺮاى ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﻣﻲﺧﻮاﻫـﺪ ﻳﻚ زﻧﺪﮔﻰ ﭘـُﺮ ﺑﺎر ﻣﻌﻨﻮى داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺧﻮﻳﺶ اﻧﻀﺒﺎﻃﻰ ﻳﻚ ﺿﺮورت ﻣﻄﻠﻖ اﺳﺖ .ﺳﻼﻳﻖ و ﺗﺮﺟﻴﺤـﺎت ﻗﺪﻳﻤﻰ را ﺑﺎ ﻧﻮع ﺗـﺎزهﺗــﺮ و ﺑﻬﺘـﺮ آن ﺟﺎﻳﮕـﺰﻳﻦ ﻛﻨﻴﺪ .اﻣﺎ اﻳﻨﻜﺎر را ﺑﺎ ﻧﺎم روح اﻟﻬﻰ و ﻋﺸﻖ و ﺑﺎ ﻗﻠﺒﻰ ﺻﻤﻴﻤﻰ اﻧﺠﺎم دﻫﻴـﺪ وﮔـﺮﻧﻪ ﻫﻴﭻ ﭼﻴـﺰ از اﻳﻦ ﺗﺠـﺮﺑـﻪ ﻧﺼﻴﺒﺘـﺎن ﻧﻤﻰﺷـﻮد .ﻫﻴﭻ دو ﻧﻔﺮى ﻣﺜﻞ ﻫﻢ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ .ﻫﺮ ﻛﺪام ﻗﺮاردادى ﺑﺎ زﻧﺪﮔﻰ دارﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ دﻳﮕﺮى ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ .ﻋﺸﻖ ،ﺻﺒﺮ و ﻣﺮﺣﻤﺖ را ﺑﻴـﺎﻣﻮزﻳـﺪ زﻳـﺮا اﻳﻨﻬﺎ راهﻫﺎﻳﻰ ﺑﺮاى ﻳﺎﻓﺘﻦ ﻫﻤﺎﻫﻨـﮕﻰ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﻳﺎﻓﺘﻦ ﺻﻠﺢ و آراﻣﺶ ﻗﺴﻤﺖ ﺑﺰرﮔﻰ از زﻧﺪﮔﻰ ﻣﻌﻨـﻮى ﺷﻤﺎﺳﺖ. وﻗﺘﻲ در ﺧﻮاﺳﺖ ﻛﻤﻚ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ روح اﻟﻬﻲ ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺑﻮﺟـﻮد آوردن ﺗﻐﻴﻴﺮاﺗﻲ ﺑﻪ ﻧﻔﻊ ﺷﻤﺎ ﻣﻲﻛﻨـﺪ. اﻟﺒﺘﻪ اﻳﻦ ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻌﻨﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ در اﻧﺘﺨﺎبﻫـﺎﻳﺘﺎن ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﺮاﻗﺐ ﺑﺎﺷﻴـﺪ .ﻗﺒـﻞ از اﻳﻨﻜﻪ روح اﻟﻬﻲ ﺑﺘﻮاﻧـﺪ ﺗﻐﻴﻴﺮي اﻳﺠﺎد ﻛﻨﺪ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳـﺪ ﺗﺼـﻮﻳـﺮ ﺑﻬﺘـﺮي از ﺧﻮد اراﺋﻪ دﻫﻴـﺪ .ﺷﻤـﺎ روح ﻫﺴﺘﻴﺪ .ﻋﺸﻖ ﺧـﺪا از ﺑﺮاي ﺷﻤﺎﺳﺖ .اﮔﺮ اﻧﺘﻈﺎر دارﻳـﻢ ﭼﻴﺰي از زﻧﺪﮔﻲ ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ اﺑﺘـﺪا ﺑﺎﻳـﺪ ﭼﻴـﺰي از ﺧـﻮد ﺑـﻪ زﻧـﺪﮔﻲ ﺑﺒﺨﺸﻴـﻢ ،اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن اﻟﻬﻲ اﺳﺖ .وﻗﺘﻲ در ﺣﺎل ﺟﻤﻊ آوري ﺗﺠﺮﺑﻴﺎت ﻏﻨﻲ ﻣﻌﻨﻮي در اﻳﻦ زﻧﺪﮔﻲ ﻫﺴﺘﻴﻢ؛ ﻫﺮ ﻛﺎري ﻣﻲﺗﻮاﻧﻴﻢ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ ﺗﺎ ﺣﺴﻦ ﻧﻴﺖ دﻳﮕﺮان را ﻧﮕﻪ دارﻳﻢ .در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﻛﻪ ﺑﺮاي اﻳﻦ ﻛﺎر ﺣـﺪي وﺟـﻮد دارد.
وﻗﺘﻲ از ﺧﻮدﻣﺎن ،از ﺷﻜﻴﺒﺎﻳﻲ و ﻋﺸﻖﻣﺎن ،ﺑﻪ ﻛﺲ دﻳﮕﺮ ﻣﻲﺑﺨﺸﻴﻢ ﭼﻴﺮي در درون ﻣﺎن ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﻲﻛﻨـﺪ .ﺣﺠﻤﻲ از ﻳﻚ اﺣﺴﺎس ﺧﻮب در وﺟﻮدﻣﺎن ﺟﺮﻳﺎن ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ .ﻳﻚ ﺗﻌﺎﻟﻲ ﻣﻌﻨﻮي ﻫﻢ در ﻣﺎ و ﻫـﻢ در ﺷﺨﺼﻲ ﻛﻪ ﻋﺸﻖ ﻣﺎ را درﻳﺎﻓﺖ ﻣﻲﻛﻨـﺪ ﺑـﻮﻗـﻮع ﻣﻲﭘﻴـﻮﻧـﺪد. ﺑﻌﻀﻲ ار ﻣﺮدم ﻓﻜﺮ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻣﺤﺪودﻳﺖﻫﺎي ﻛﺎري و ﻳﺎ ﺷﺘﺎب ﺑﺮاي رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﻳﻚ ﻗﺮار ﻣﻼﻗﺎت، وﻗﺘﻲ ﺑﺮاي اﻧﺴﺎن ﺑﻮدن و ﻧﺸﺎن دادن ﺗﺸﻜﺮ و ﻗﺪر ﺷﻨﺎﺳﻲ ﺑﻪ دﻳﮕﺮان ﻧﺪارﻧﺪ .ﺑﻌﻀﻲ دﻳﮕﺮ از ﻣﺮدم ﮔﺮاﻳﺶ ﺑﻪ اﻳﻦ دارﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ :ﻣﻦ ﺷﺮﻛﺖ ﺷﻤﺎ را دوﺳﺖ دارم .ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺗﺠﺎرت ﻛﻨﻴﻢ و اﻣﻜﺎن دارد از اﻳﻦ ﻛﺎر ﻟﺬت ﻫﻢ ﺑﺒﺮﻳﻢ .ﻣﺮدﻣﻲ ﻛﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻃﺮز ﺑﺮﺧﻮردي دارﻧﺪ اﻓﺮاد ﺳﺨﺎوﺗﻤﻨﺪي ﻫﺴﺘﻨﺪ .آﻧﻬﺎ ﻋﺎﺷﻖ ﻛﺎرﺷﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ و از ﻣﻴﺎن ﻋﺸﻘﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻛﺎرﺷﺎن ﻣﻲورزﻧﺪ ﻋﺸﻖ ﺑﻪ ﺧﺪا را اﻧﻌﻜﺎس ﻣﻲدﻫﻨﺪ. ﺷﻤﺎ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﻲﺷﻮﻳﺪ ﻛﻪ ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ و ﻣﺮاﻗﺒﺖ از ﺳﻼﻣﺘﻲ و ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻲ ارواﺣﻲ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﻣﻘﺪاري از ﻏﺬاي ﻣﻌﻨﻮﻳﺸﺎن ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﭼﺸﻢ دوﺧﺘﻪاﻧﺪ؛ ﻣﻘﺪار زﻳﺎدي ﻋﺸﻖ و ﻋﻼﻗﻪ درﻳﺎﻓﺖ ﻣﻲﻛﻨﻴﺪ. ﮔﺎﻫﻲ وﻗﺘﻬﺎ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ روح اﻟﻬﻲ ﺷﻤﺎ را ﺑﺨﻮاﻧﺪ ﺑﺮاي آﻧﻜﻪ از راه ﺧﻮدﺗﺎن ﺧﺎرح ﺷﺪه و ﺑﻪ ﺷﺨﺺ دﻳﮕﺮي در رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﻧﻮر ﺧﺪا ﻛﻤﻚ ﻛﻨﻴـﺪ. در ﭼﻴﺰي ﺗﺨﺼﺺ ﭘﻴﺪا ﻛﻨﻴﺪ .ﻻزم اﺳﺖ ﻛﻪ در ﭼﻴﺰي ﺑﻄﻮر اﺳﺎﺳﻲ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻛﻨﻴﺪ .وﻗﺘﻲ ﻛﺎري را ﺑﺮاي ﺧﺎﻃﺮ ﺑﺎﻻﺗﺮﻳﻦ اﻧﻀﺒﺎط ﻳﻌﻨﻲ ﺑﺮاي ﺧﺪا اﻧﺠﺎم ﻣﻲدﻫﻴﺪ؛ آﻧﮕﺎه ﺗﻤﺎم ﻗﺪمﻫﺎ را ﺗﺎ رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺑﺮدارﻳﺪ .وﻗﺘﻲ ذﻫﻦ ﺧﻼق اﻧﺴﺎن ﭼﻴﺰي را ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻧﻔﻊ ﻧﻮع ﺑﺸﺮ ﻣﻲآﻓﺮﻳﻨﺪ؛ در آن ﻫﻨﮕﺎم اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻣﻌﻨﻮﻳﺖ ﭘﺮ ﺑﺎر و ارزﺷﻤﻨﺪ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻫﺮ ﮔﺎه در راه ﺗﻌﺎﻟﻲﻣﺎن ﺑﻪ ﻧﻘﻄﻪاي رﺳﻴﺪﻳﻢ ﻛﻪ ﺑﺎ دﻳﮕﺮان از روي ﻋﺸﻖ رﻓﺘﺎر ﻛﺮدﻳﻢ ﻧﻪ از روي ﺗﺮس، ﻋﺼﺒﺎﻧﻴﺖ ﻳﺎ ﻏﺮور در آن ﺣﺎﻟﺖ ﻳﻚ ﻗﺪم ﺧﻴﻠﻲ ﻣﻬﻢ ﺑﻄﺮف ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺴﻮي ﺧﺪا ﺑﺮداﺷﺘﻪاﻳﻢ. ﻣﻬﻢ اﺳﺖ ﻛﻪ ﮔﺎﻫﻲ وﻗﺘﻬﺎ دﺳﺖ از ﻛﺎر ﺑﻜﺸﻴﻢ و ﺑﺮاي ﺑﺮﻛﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﻧﺼﻴﺐﻣﺎن ﺷﺪه اﺳﺖ ﺧﺪا را ﺷﻜﺮ ﻛﻨﻴﻢ .ﺷﻤﺎ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﺎ ﺗﻨﻔﺮ داﺷﺘﻦ از دﻳﮕﺮى ﺧﻮدﺗﺎن را ﺑﻪ ﺧﺪا ﻧﺰدﻳﻚﺗﺮ ﻛﻨﻴﺪ ،ﭼﻪ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ ﺧﺸﻤﻰ ﺑﺠﺎﺳﺖ و ﻳﺎ ﻧﻪ .راﺑﻄﻪى ﻣﻴﺎن روح ـ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﻫﺴﺘﻴﺪ ـ و ﺧﺪا ﺑﺮ اﺳﺎس ﻋﺸﻖ اﺳﺖ .و ﺟﺎﻳﻲﻛﻪ ﻋﺸﻘﻰ ﭘﺎك وﺟﻮد دارد ،ﻫﻴﭻ ﺟﺎﻳﻰ ﺑﺮاى ﻫﻴﭻ ﻧﻮع ﺧﺸﻢ وﺟﻮد ﻧﺪارد. ﺑﺎ ﻋﺸﻘﻰ ﻛﻪ دارﻳﺪ ﺷﺮوع ﻛﻨﻴﺪ .ﺑﺎ ﻗﺪرﺷﻨﺎﺳﻰ ﻋﺸﻖ ﺑﻮرزﻳﺪ ،اﻳﻦ ﻋﺸﻖ ﻗﻠﺒﺘﺎن را ﺑﻪ ﻇـﺮﻓﻲ ﺑﺰرﮔﺘـﺮ ﮔﺴﺘﺮش ﻣﻲدﻫﺪ ﻛﻪ ﻣﻲﺗـﻮاﻧﺪ ﻋﺸﻖ ﺑﻴﺸﺘﺮى را در ﺧﻮد ﺟـﺎى دﻫـﺪ. آزﻣﻮنﻫﺎى روح ﻧﺎﻣﺤﺪودﻧﺪ .ﺑﻪ ﺷﻴﻮهاى ﻛﺎﻣﻼ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮد ﺑﻪ ﺳﺮاﻏﺘﺎن ﻣﻰآﻳﻨﺪ. زﻧﺪﮔﻰ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪاى از ﭼﺮﺧﻬﺎى ﻣﺘﺼﻞ اﺳﺖ .اﺗﻔﺎق ﻛﻮﭼﻜﻰ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺮاﻳﺘﺎن رخ دﻫـﺪ ﻛﻪ در ﻃﻰ زﻣـﺎن ﻣﺘﻮﺟﻪ آن ﻧﺸﻮﻳﺪ .ﻫﻤﻪى آﻧﭽـﻪ ﺑﺎﻳـﺪ اﻧﺠـﺎم دﻫﻴـﺪ اﻳﻨﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﻴﺎﻣـﻮزﻳـﺪ آﮔﺎه ﺑﺎﺷﻴـﺪ. ﻳﻜﻰ از اﺻـﻮل ﻳﺎ ﻗﻮاﻧﻴﻦ روح اﻟﻬﻰ اﻳﻨﺴﺖ ﻛﻪ ﻫﻤﻴﺸـﻪ ﻳـﻚ ﻗﺪم دﻳﮕـﺮ وﺟـﻮد دارد. ﻫﻤـﻮاره ﺑﻬﺸﺘﻰ دﻳﮕﺮ ﻫﺴﺖ. ﻫﺮآﻧﭽﻪ اﻧﺠﺎم ﻣﻲدﻫﻴﺪ ،ﻫﺮﻛﺠﺎ ﻗﺪم ﻣﻲﮔﺬارﻳﺪ ،ﺑﻨﺎم روح اﻟﻬﻰ ﻗﺪم ﺑﺮدارﻳﺪ .ﺑﻨﺎم ﺧﺪا ﻗﺪم ﺑﮕﺬارﻳﺪ. روح ﻣﻘﺪس ﺑﻪ ﺷﻴﻮهﻫﺎى ﻇﺮﻳﻔﻰ ﻋﻤﻞ ﻣﻰﻛﻨﺪ ،اﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﺨﻮاﻫﻴﺪ .اﻛﺜﺮ اﻓﺮاد ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺸﻨﻮﻧﺪ .ﺷﻤﺎ ﻣﻰآﻣﻮزﻳﺪ ﻛﻪ ﭼﻄﻮر ﮔﻮش ﺑﺴﭙﺎرﻳﺪ و ﭼﮕﻮﻧﻪ ﭘﻴﺎمﻫﺎى روح ﻣﻘﺪس را ﻛﻪ ﻫﺮ روز ﺑﺮاى ﺷﻤﺎ ـ و ﻫﻤﻪ ـ ﻣﻰآﻳﺪ ،ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ. وﻗﺘﻰ ﭼﻴﺰى در زﻧﺪﮔﻴﺘﺎن درﺳﺖ ﭘﻴﺶ ﻧﻤﻰرود ،ﻣﻌﻤﻮﻻ ﻳﻚ ﻋﻠﺖ ﻣﻌﻨﻮى ﺑﺮاﻳﺶ وﺟﻮد دارد .روح اﻟﻬﻰ ﺳﻌﻰ ﻣﻰﻛﻨﺪ ﭼﻴﺰى در ﻣﻮرد ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﻴﺎﻣﻮزد.
وﻗﺘﻰ ﺑﺮﻛﺎت روح ﺑﺪون ﻫﻴﭻ ﻛﺸﻤﻜﺸﻰ ﺑﻪ ﻣﺎ داده ﻣﻰﺷﻮد ،ﮔﻨﺠﻴﻨﻪاى را ﻛﻪ در دﺳﺘﺎﻧﻤﺎن اﺳﺖ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﻧﻤﻰدﻫﻴﻢ .ﻋﺪهى ﻛﻤﻰ ﻣﻰداﻧﻨﺪ ﻛﻪ ﻋﺸﻖ ﺑﺮاى زﻧﺪﮔﻰ ﺑﻪ ﭼﻪ ﻣﻌﻨﺎﺳﺖ .آﻧﻬﺎ ﺗﺎرى در اﻃﺮاف ﺧﻮدﺷﺎن ﺗﻨﻴﺪه و آن را ﻣﻌﻨﻮى ﻣﻰﻧﺎﻣﻨﺪ .زﻧﺪﮔﻰ ﻳﻚ ﺟﺸﻦ اﺳﺖ .ﺑﺮﺧﻰ آﻧﺮا زﻧﺪﮔﻰ ﭘﻮچ و ﺑﻰﻣﻌﻨﺎ ﻣﻰﺧﻮاﻧﻨﺪ ،اﻣﺎ ﺟﺸﻦ واﻗﻌﻰ ﻋﺸﻖ ورزﻳﺪن ﺑﻪ ﺧﺪا و ﺑﻪ ﺧﻮﻳﺶ اﺳﺖ .ﺑﺴﻴﺎرى از اوﻗﺎت ﻫﺪاﻳﺎى روح ﻣﻘﺪس از ﻣﺎ دور ﻧﮕﻪداﺷﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ زﻳﺮا ﻣﺎ درﺧﻮاﺳﺖ ﻧﻤﻰﻛﻨﻴﻢ .ﻣﻰﺧﻮاﻫﻴﻢ ﭼﻴﺰى ﺑﻪ زﻧﺪﮔﻴﻤﺎن ﺑﻴﺎﻳﺪ و ﻓﻘﻂ ﻣﻰﻧﺸﻴﻨﻴﻢ و اﻧﺘﻈﺎر ﻣﻰﻛﺸﻴﻢ .اﻣﺎ اﮔﺮ آﻧﺮا درﺧﻮاﺳﺖ ﻛﻨﻴﻢ ،ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ آﻧﺮا ﺑﺪﺳﺖ آورﻳﻢ. در ﻣﻮاﻗﻌﻰ روح اﻟﻬﻰ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎً ﺷﻔﺎ ﻣﻰدﻫﺪ ،در اوﻗﺎت دﻳﮕﺮ ﻓﺮد را ﻧﺰد ﭘﺰﺷﻚ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻫﺪاﻳﺖ ﻣﻰﻛﻨﺪ. ﮔﺎﻫﻰ اوﻗﺎت ﻣﺎ را در ﺷﻔﺎ و ﻣﻌﺎﻟﺠﻪاى ﻛﻪ در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﻣﺸﻐﻮل آن ﻫﺴﺘﻴﻢ ﻛﻤﻚ ﻣﻰﻛﻨﺪ .ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ در ﺣﺎﻟﻴﻜﻪ ﺳﻌﻰ ﻣﻰﻛﻨﻴﻢ ﻣﻨﺎﺳﺐﺗﺮﻳﻦ ﻛﻤﻚ ﭘﺰﺷﻜﻰ را ﺑﻴﺎﺑﻴﻢ ،از درون ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ را ﺑﻪ ﺳﻮى ﻫﺪاﻳﺖ اﻳﻦ ﻧﻴﺮوى ﺑﻠﻨﺪ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺑﮕﺮداﻧﻴﻢ. اﺑﺰارى آﮔﺎه ﺑﺮاى ﺧﺪا ﺷﺪن ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ اﻳﻨﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﻬﺘﺮﻳﻨﻰ ﻛﻪ اﺣﺘﻤﺎﻻ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﺷﻮﻳﺪ ،ﻣﻬﻢ ﻧﻴﺴﺖ اﻧﺠﺎم ﭼﻪ ﻛﺎرى را اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻰﻛﻨﻴﺪ. ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻲ رﺑﻄﻲ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻛﻪ دﻳﮕﺮان در ﻣﻮرد زﻧﺪﮔﻲ ﺑﻴﺮوﻧﻲ ﺷﻤﺎ ﭼﻪ ﻓﻜﺮي ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ،ﻧﺪارد .ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻲ ﺳﻄﺤﻲ از اﮔﺎﻫﻲ اﺳﺖ. اﻏﻠﺐ ﺑﺎ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺑﺮﺧﻮرد ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﻣﻲﺧﻮاﻫﻨﺪ از ﻃﺮﻳﻖ راه آﻧﺎن و ﻫﻤﻜﺎراﻧﺸﺎن ﺧﺪا را ﻋﺒﺎدت ﻛﻨﻴﻢ. آﻧﻬﺎ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﻲﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻣﺎ ﻣﺜﻞ آﻧﺎن ﻓﻜﺮ ﻛﻨﻴﻢ .ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺨﺎﻃﺮ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ راﺑﻄﻪ ﺷﺨﺼﻲ ﺧﻮدﻣﺎن را ﺑﺎ ﺧﺪا ﺑﺴﺎزﻳﻢ .ﻣﺎ داراي درﺧﺸﺶ روﺣﺎﻧﻲ روح ﻫﺴﺘﻴﻢ .ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺧﺎﻃﺮ ﺣﻜﻤﺖ اﻟﻬﻲ را ﻧﻴﺰ در ﺧﻮد دارﻳﻢ. ﻛﺴﺎﻧﻴﻜﻪ ﻗﺎدرﻧﺪ ﺑﻪ روح اﻟﻬﻲ در ﻛﺎرﻫﺎ ﻛﻤﻚ ﻛﻨﻨﺪ آﻧﻬﺎﻳﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻪ ﺧﻮدﺷﺎن ﻛﻤﻚ ﻛﻨﻨﺪ .ﻛﺴﺎﻧﻲﻛﻪ ﻗﺎدرﻧﺪ ﺑﻪ روح اﻟﻬﻰ در ﻛﺎرﻫﺎ ﻛﻤﻚ ﻛﻨﻨﺪ آﻧﻬﺎﻳﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﻰﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻪ ﺧﻮدﺷﺎن ﻛﻤﻚ ﻛﻨﻨﺪ.ﻛﺴﺎﻧﻲﻛﻪ در ﺳﻄﻮح ﺑﺎﻻي ﻣﻌﻨﻮي زﻧﺪﮔﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ـ داﻧﻨﺪﮔﺎناﻧﺪ ﻧﻪ ﻣﻌﺘﻘﺪان .ﺑﻴﻦ داﻧﺴﺘﻦ و اﻋﺘﻘﺎد داﺷﺘﻦ دﻧﻴﺎﻳﻲ ﺗﻔﺎوت وﺟﻮد دارد. اﻣﺮوز ﺷﺨﺼﻲ ﺑﻪ دﻳﮕﺮي ﮔﻔﺖ :ﺗﻮ ﭼﻘﺪر دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﻲ ﻫﺴﺘﻲ .ﺷﺨﺺ دﻳﮕﺮ ﺟﻮاب داد :زﻳﺮا ﺗﻮ در ﺣﺎل دﻳﺪن ﺧﻮدت ﻫﺴﺘﻲ .و اﻟﺒﺘﻪ اﻳﻦ ﺑﺎﻋﺚ ﺗﻌﺠﺐ ﺷﺨﺺ اول ﺷﺪ .ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﻠﻲ ﻣﺎ ﻫﺮآﻧﭽﻪ را ﻛﻪ ﺧﻮدﻣﺎن ﻫﺴﺘﻴﻢ در دﻳﮕﺮان ﻣﻲﺑﻴﻨﻴﻢ .وﻗﺘﻲ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﻗﻠﺒﺘﺎن ﻛﺎري را اﻧﺠﺎم ﻣﻲدﻫﻴﺪ؛ ﻳﻌﻨﻲ ﺑﺎ ﻗﻠﺐ ﻃﻼﻳﻲ؛ ﻣﻲﺑﻴﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﻫﻤﻪ ﻛﺎرﻫﺎ درﺳﺖ اﻧﺠﺎم ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ؛ ﻛﺎرﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻗﺒﻼ درﺳﺖ اﻧﺠﺎم ﻧﻤﻲﺷﺪﻧﺪ .اﻳﻦ اﺗﻔﺎق وﻗﺘﻲ ﻣﻲاﻓﺘﺪ ﻛﻪ ﺗﻌﺎدل وﺟﻮد دارد و ﺷﻤﺎ داراي درك ﻻزم ﺑﺮاي ﺗﺸﺨﻴﺺ ارزش ﺣﻘﻴﻘﻲ ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ وارد زﻧﺪﮔﻲﺗﺎن ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ ،ﻫﺴﺘﻴﺪ. ﻗﻮاﻧﻴﻦ زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻌﻨﻮي در ﻫﺮ ﻛﺎري ﻛﻪ ﻣﺎ اﻧﺠﺎم ﻣﻲدﻫﻴﻢ ﺗﺠﺴﻢ ﻳﺎﻓﺘﻪاﻧﺪ .اﮔﺮ ﻓﻜﺮ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ آﻧﻬﺎ آﻧﺠﺎ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﻓﻘﻂ ﺑﺨﺎﻃﺮ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺎ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﻴﻢ آﻧﻬﺎ را ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ و ﺗﺸﺨﻴﺺ دﻫﻴﻢ. وﻗﺘﻲ ﻋﺎدت ﮔﻮش ﻓﺮادادن را از دﺳﺖ ﻣﻲدﻫﻴﺪ؛ ﺻﺪاي روح اﻟﻬﻲ ﺿﻌﻴﻒﺗﺮ و ﺿﻌﻴﻒﺗﺮ ﻣﻲﺷﻮد .ﻧﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﻳﻨﻜﻪ اك ﺑﻪ زﺑﺎن آﻫﺴﺘﻪﺗﺮي ﺳﺨﻦ ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ ﺑﻠﻜﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ دﻟﻴﻞ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﺻﺪاي دﺳﺘﮕﺎه ﻛﻨﺘﺮل از راه دور داﺧﻠﻲ روحﺗﺎن را ﻛﻢ ﻛﺮدهاﻳﺪ .ﭘﻴﺸﮕﻮﻳﻲ ﻳﺎ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ در ﺳﻄﺢ روﻳﺎ اﻧﺠﺎم ﺷﻮد و ﻳﺎ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ از ﻃﺮﻳﻖ آﻧﭽﻪ ﻣﻦ ـ ﺣﻜﻤﺖ زﺑﺎن ﻃﻼﻳﻲ ـ ﻣﻲﻧﺎﻣﻢ اﺗﻔﺎق ﺑﻴﻔﺘﺪ .ﻳﻌﻨﻲ وﻗﺘﻲ ﻛﻪ در زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻌﻤﻮﻟﻲﺗﺎن ﻧﺎﮔﻬﺎن ﭼﻴﺰي ﭘﻴﺶ ﻣﻲآﻳﺪ .ﻣﺜﻞ اﻳﻦ ﻣﻲﻣﺎﻧﺪ ﻛﻪ ﻧﻮرﻫﺎي ﻃﻼﻳﻲ آن را اﺣﺎﻃﻪ ﻛﺮده ﺑﺎﺷﻨﺪ و آن ﭼﻴﺰ آﻧﭽﻪ را ﻛﻪ در آن ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻪ آن ﻧﻴﺎز دارﻳﺪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﻲدﻫﺪ.
ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻳﺎد ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ ﻛﻪ ﻛﺎﻣﻼ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﻋﻤﺎل؛ ﻛﺮدار و اﻓﻜﺎرﻣﺎن ﻣﺴﺌﻮل ﺑﺎﺷﻴﻢ. ﻫﺮ ﻛﺎري ﻛﻪ اﻧﺠﺎم ﻣﻲ دﻫﻴﺪ ،در ﻫﺮ ﻛﺠﺎ ﻛﻪ ﻗﺪم ﻣﻴﺰﻧﻴﺪ ،ﺑﻨﺎم روح اﻟﻬﻲ ﺣﺮﻛﺖ ﻛﻨﻴﺪ ،ﺑﻨﺎم ﺧﺪا ﺣﺮﻛﺖ ﻛﻨﻴﺪ .