Wind
This document was uploaded by user and they confirmed that they have the permission to share it. If you are author or own the copyright of this book, please report to us by using this DMCA report form. Report DMCA
Overview
Download & View Wind as PDF for free.
More details
- Words: 687
- Pages: 6
သစ္ပင္ ကြ်န္ေတာ့္ကို
သစ္ပင္လို႔
ေခၚၾကတဲ့Aေၾကာင္းက
ကြ်န္ေတာ္က
ပန္းခ်ီဆဲတ ြ ာကို
၀ါသနာပါတယ္။ က်ြန္ေတာ့္ Aၾကိဳက္ဆံုးက သစ္ပင္ေတြ ဆဲြရတာကိုပဲ။ ၾကာလာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ရဲ့ ပန္းခ်ီကားေAာက္မွာ သစ္ပင္ေလးတစ္ပင္က ကြ်န္ေတာ္ထိုးေနက် ဆိုင္း(Sign) Aစား ၀င္ေရာက္လာခဲ့တယ္။ ေက်ာင္းတုန္းက ကြ်န္ေတာ္ ရည္းစားAမ်ားၾကီး ထားခဲ့ဖူးတယ္။ ရည္းစားေတြ Aမ်ားၾကီးထဲက ကြ်န္ေတာ္ Aရမ္းခ်စ္တဲ့ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့
သူ႔ကို
ကြ်န္ေတာ္ခ်စ္ေၾကာင္း
ဆဲေ ြ ဆာင္နိုင္တဲ့
လွပတဲ့ရုပ္ရည္
ဖြင့္မေျပာျဖစ္ခဲ့ဘူး။
သူမ
ကိုယ္လံုးမရွိဘူး။
တကယ့္သာမန္တဲ့
မွာ
တစ္ဖက္သားကို
သာမန္မိန္းကေလးထဲက ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ပါ။
ကြ်န္ေတာ္
သူမကို
ခ်စ္တယ္...
ရိုးသားမႈကို
ခ်စ္တယ္..
တကယ့္ကိုခ်စ္တယ္... သူမရဲ့
သူမရဲ့ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ AျပဳAမူ၊ သူမရဲ့ Aားနည္းခ်က္၊ သူမရဲ့ Aားငယ္မႈေတြကို ခ်စ္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္ Aေပ်ာ္သေဘာနဲ႔ သူ႔ကိုခ်စ္တယ္၊ ကြ်န္ေတာ့္Aတြက္ မထူးျခားတဲ့ သူမက ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ မထိုက္တန္ဘူးလို႔ ထင္မွာစိုးလို႔ ကြ်န္ေတာ္ သူမကို ဖြင့္မေျပာခဲ့တာပါ။ ခ်စ္ခဲ့ၾကျပီးရင္လည္း ေနာက္ဆံုး ခဲြခြာရမွာစိုးလို႔၊ ခ်စ္ခဲ့ၾကျပီးရင္ ပတ္၀န္းက်င္က လူေတြ သူမကို ထိခိုက္ေAာင္ေျပာမွာ ေၾကာက္လို႔၊ တစ္ေန႔ သူမကို ကြ်န္ေတာ္ လံုး၀ပိုင္ဆိုင္ရမယ္လို႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္
ယံုၾကည္ထားမိျပီး
တစ္ျခားေကာင္မေလးေတြနဲ႔
ကြ်န္ေတာ္ ကြ်န္ေတာ္
တဲြခ်င္ေသးလို႔
သူမကို
ဖြင့္မေျပာေသးတာလည္းပါတယ္။ တစ္ျခားေကာင္မေလးနဲ႔
သူငယ္ခ်င္းလို႔ ခံစားေနတာေတြကို
(၃)နွစ္Aတူရွိ ကြ်န္ေတာ္
တဲြေနတာကိုၾကည့္ျပီး ေနခဲ့တယ္။
မသိေAာင္
သူမ
ကြ်န္ေတာ္ေဘးမွာ
(၃)နွစ္လံုးလံုး
သူမခံစားခဲ့ရတယ္။
သရုပ္ေဆာင္ေကာင္း
တစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔
သူမၾကိဳးစားခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ြန္ေတာ္က ပါးနပ္တဲ့ ဒါရိုက္တာတစ္ေယာက္ပဲေလ.. တစ္ခါက ကြ်န္ေတာ္႔ေကာင္မေလးနဲ႔ ေက်ာင္းAေဆာင္ေဘးမွာ ခ်ိန္းေတြ႔ျပီး နမ္းေနၾကတာကို သူမနဲ႔ ပက္ပင္းတိုးမိတယ္။ သူမက ဟန္ေဆာင္ရယ္ရင္း go on ဆိုျပီး ထြက္ေျပးသြားတယ္။ ေနာက္တစ္ေန႔မွာ သူမရဲ႔ မို႔ေမာက္ေနတဲ့ မ်က္လံုးဟာ ညတုန္းက ဘယ္ေလာက္ခံစားျပီး ငိုထားရတယ္ ဆိုတာကို သက္ေသျပေနပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္လည္း
ဘာေၾကာင့္
မ်က္လံုးမို႔ေနတာလည္းဆိုတာကို
မသိက်ဳိးကြ်ံျပဳျပီး
မေမးတဲ့Aျပင္ သူမကို ေလွာင္ရီေနမိတယ္။ ေက်ာင္းဆင္းလို႔ လူေတြAားလံုးျပန္ၾကေတာ့မွ သူမ
စာသင္ခန္းထဲမွာ
ျပန္လာယူတဲ့
ခိုးငိုေနတာကို
ကြ်န္ေတာ္
ေဘာလံုးက်င့္ရင္း
စာသင္ခန္း
ရပ္ၾကည့္ေနတယ္ဆိုတာကို
သူမ
Aျပင္ဖက္မွာ
မသိခဲ့ဘူး။
ပစၥည္းတစ္ခု
သူမငိုေနတာကို
ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕
ေမ့က်န္လို႔ တစ္နာရီနီးနီး
နံပတ္(၄)ေယာက္ေျမာက္
ေကာင္မေလးက သူမကို မလိုလားမနွစ္ျမိဳ႔ခဲ့ဘူး။ တစ္ခါက သူတို႔နွစ္ေယာက္ AၾကီးAက်ယ္ စကားမ်ားၾကတယ္။
သူမရဲ႔သိမ့္ေမြ႔တဲ့
ကြ်န္ေတာ္သိတယ္။
စရုိက္က
ဒါေပမဲ့
လူေတြကို
ရန္မလုပ္တတ္ဘူးဆိုတာ
ကြ်န္ေတာ့္ေကာင္မေလးဖက္ကေနျပီး
သူမကို
ေဟာက္လိုက္မိတယ္။ မ်က္ရည္ေတြက်ရင္း သူမကြ်န္ေတာ္ကို ေၾကာင္ၾကည့္ေနတယ္။ သူမရဲ႔ မ်က္ရည္ကို
လ်စ္လ်ဴ႐ႈရင္း
ကြ်န္ေတာ့္ေကာင္းမေလးလက္ကို
ဆဲြျပီး
စာသင္ခန္းျပင္
ဖက္ထြက္သာြ းလိုက္တယ္။ ေနာက္ရက္ေတြမွာ သူမက ဘာမွမျဖစ္ခဲ့တဲ့ပံုစံနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ စရင္းေနာက္ရင္း
Aရင္လိုပဲ
ရွိေနခဲ့တယ္။
သူမ
ဘယ္ေလာက္
ခံစားရမယ္ဆိုတာ
ကြ်န္ေတာ္နားလည္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြ်န္ေတာ္ ပုိခံစားရတယ္ဆိုတာကို သူမ မသိခဲ့ပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္(၅)ေယာက္ေျမာက္
ေကာင္မေလးနဲ႔
လမ္းခဲြေတာ့
သူမကိုေခၚျပီး
စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ ထြက္လည္ၾကတယ္။ “ငါ နင့္ကို ေျပာစရာရွိတယ္”ဆိုေတာ့.. Aေတာ္ပဲ ငါလည္း နင့္ကို ေျပာစရာရွိတယ္လို႔ သူမက ဆိုတယ္။ “ငါ
သူနဲ႔
“ငါ
လမ္းခဲြလိုက္ျပီ”
သူ႔ကို
Aေျဖေပးလိုက္ျပီ”
“သူ”ဆိုတာ ဘယ္သူလည္းဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္သိလိုက္ပါတယ္။ Aဲဒီေကာင္ေလး သူမကို ခ်စ္ခြင့္ပန္ထားတာ ခ်စ္စရာ့
ေတာ္ေတာ္ၾကာေနပါျပီ။
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ပါ။
သန္မာဖ်တ္လတ္ျပီး သူမကို
AသဲAသန္
ကြ်န္ေတာ္ခံစားသြားရတယ္ဆိုတာ
သူမ
၀မ္းသာေၾကာင္း
Aိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့
ေျပာလိုက္တယ္။
သြက္လက္သြက္လက္ ပိုးပန္းခဲ့ပါတယ္။
မသိေAာင္ဟန္ေဆာင္ရင္း၊ ကြ်န္ေတာ္
ၾကားရတာ ဟန္ေဆာင္မႈကို
ဆက္မထိန္းနိုင္ေတာ့ဘူး။ ရင္မွာနာက်င္ေနတာေတြ ရင္၀မွာ တစ္ခုခုနဲ႔ လာဖိထားသလို ခံစားရတယ္။
Aသက္႐ွဳ
မ၀ေတာ့ဘူး။
တAားေAာ္ဖို႔
လည္ေခ်ာင္း၀မွာ
ၾကိဳးစားတာ
Aသံေတြက
ထစ္ဆို႔ေနခဲ့တယ္။
ကြ်န္ေတာ္ငိုမိတယ္...ခ်ံဳးပဲြခ်
ငိုမိတယ္.....
သူမ ခ်ဳံးပဲြခ်ငိုတာကို Aၾကိမ္ေပါင္းမနည္း ကြ်န္ေတာ္ ၾကည့္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ စာေမးပဲြေတြျပီးလို႔ ေက်ာင္းပိတ္ေတာ့မဲ့ ေနာက္ဆံုးတစ္ရက္မွာ ကြ်န္ေတာ့္ဖုန္းထဲမွာ message ေလး တစ္ေစာင္ရွိ ေနတာကို
သတိထားမိတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ခ်ံဳးပဲြခ်ငိုခဲ့တဲ့
ရက္ေလးပါ။
ရက္စဲြကိုၾကည့္ေတာ့ ဖြင့္ၾကည့္ဖို႔
လြန္ခဲ့တဲ့(၁၀)ရက္က ကြ်န္ေတာ္ေမ့ေနခဲ့တာပါ...
“သစ္ရက ြ ္ေလးေၾကြတာ ေလရဲ႔ ေခၚေဆာင္မႈေၾကာင့္လား သစ္ပင္က ေနခြင့္ မေပးလို႔လား”
သစ္ရြက္ ေက်ာင္းတုန္းက သစ္ရြက္ေလးေတြ စုေဆာင္းတာကို ၀ါသနာပါခဲ့တယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သစ္ရြက္ေလးေတြဟာ ေက်ာင္းတုန္းက
နွစ္ရွည္လၾကာ
ကြ်န္မနဲ႔
မွီခိုခဲ့တဲ့
Aရမ္းခင္တဲ့
သစ္ပင္ကို
ခဲြထြက္ရဲတဲ့
သတၲိရွိလို႔ပဲ။
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္
ရွိခဲ့တယ္။
သမီးရည္းစားလို႔မဟုတ္ဘဲ တကယ့္သူငယ္ခ်င္းေကာင္း တစ္ေယာက္လို ခင္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ သူပထမ
ရည္းစားရေတာ့
ကြ်န္မမွာ
မရွိAပ္တဲ့
သ၀န္တိုမႈ၊
ရင္ထဲက
နာက်င္မႈေတြ
ခံစားခဲ့ရတယ္။ (၂)လေလာက္ေနျပီး သူတို႔ျပတ္သြားေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ သူမသိေAာင္ ကြ်န္မ
ထိန္းခ်ဳပ္ခဲ့တယ္။
ဒါေပမဲ့
ေနာက္တစ္လAၾကာမွာ
သူ
ဒုတိယေျမာက္ရည္းစား
ရသြားျပန္တယ္။ ကြ်န္မသူ႔ကို
ခ်စ္တယ္...
သူလည္း
ကြ်န္မကို
ခ်စ္တယ္ဆိုတာ
ဒါေပမဲ့....သူဘာလို႔
ကြ်န္မကို
နွစ္ေယာက္စလံုးခ်စ္ေနလ်က္နဲ႔ သူရည္းစားတစ္ေယာက္ တစ္ခါခါ
ကြ်န္မသိတယ္...
ကိုယ့္ကိုကိုယ္
ဖြင့္မေျပာေသးတာလဲ....
သူဘာလို႔
ေျပာင္းတိုင္း
မတုန္မလႈပ္လဲ....
ကြ်န္မရင္တစ္ခါနာရတယ္...ခံစားရတယ္....
ျပန္သံသယျဖစ္မိတယ္။
ကြ်န္မကပဲ
သူ႔ကို
တစ္ဖက္သတ္
ခ်စ္ေနမိတာလား.. ကြ်န္မကို
မခ်စ္ဘူး
ဆိုရင္လည္း
ဘာလို႔
သူသေဘာေကာင္းတာေတြဟာ
ရိုးရိုးသူငယ္ခ်င္း
လူတစ္ေယာက္ကို သူရဲ့Aၾကိဳက္ေတြ နားလည္နိုင္ခဲ့ေပမဲ့
ကြ်န္မAေပၚ
သေဘာေကာင္းေနတာလဲ...
ထက္ေတာင္
ခ်စ္ရတာ Aက်င့္ေတြ
ခံစားရလြန္းပါတယ္...
ကြ်န္မAေပၚဆက္ဆံမႈေတြ
မိန္းကေလးကပဲ
Aရင္စ
လြန္ေနျပီ...
ကြ်န္မ
ဖြင့္ေျပာရမလား
ေကာင္းေကာင္း
ဆိုတာကုိ
ကြ်န္မ
မခန္႔မွန္းတတ္ခဲ့ဘူး။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ.... သူဖြင့္ေျပာလာမဲ့ရက္ကို ေမွ်ာ္ရင္း ကြ်န္မသူ ့ေဘးမွာပဲ ရွိေနခ်င္ခဲ့တယ္။ သူ႔ကိုပဲ ဂရုစိုက္ခ်င္တယ္ ခ်စ္ခ်င္တယ္။ ညည သူ႔ဖုန္းသူ႔ message ကို ေမွ်ာ္ေနရသလိုေပါ့။ သူဘယ္ေလာက္ပဲ Aလုပ္ေတြ႐ွဳပ္ မAားတဲ့ၾကားက ကြ်န္မAတြက္ေတာ့ Aခ်ိန္တစ္ခ်ိန္ သူခ်န္ထားတတ္ေသးတယ္ဆိုတာ
ကြ်န္မသိေနတယ္ေလ...
ဒီလိုနဲ႔ေစာင့္စားရင္း (၃)နွစ္လံုးလံုး သူ႔ေဘးမွာ ကြ်န္မရွိေနခဲ့တယ္။ ေစာင့္ေမွ်ာ္ရတာဟာ ပင္ပန္းလြန္းပါတယ္။ ၾကည္နူးရင္း
လက္လႊတ္ခ်င္ေပမဲ့လည္း
ဆက္ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနခ်င္တယ္။
ေရာက္ရွိလာမဲ့
ဒီလိုပင္ပန္းျခင္း၊
ရက္ကို
ၾကိဳေတြးျပီး
နာက်င္ျခင္း၊
ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း၊
ေတြေ၀ျခင္းေတြဟာ (၃)နွစ္လံုးလံုး ကြ်န္မနဲ႔Aတူ ရွိေနခဲ့တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ေနာက္ဆံုးစာေမးပဲြ ေျဖဖို႔
နီးလာေတာ့
တျခားAခန္းက
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္
ကြ်န္မကို
AသဲAသန္ပိုးပန္းတယ္။ စစခ်င္းမွာ ကြ်န္မ ျငင္းဆန္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေကာင္ေလးဟာ ကြ်န္မ
နွလံုးသားရဲ႔
ေနရာ
တစ္စိတ္တစ္ေဒသကို
ေကာင္ေလးဟာ ကြ်န္မရဲ႔ ေနာက္ေတာ့
တေျဖးေျဖး
စိုးမိုးလာခဲ့တယ္။
ေႏြးေထြးတဲ့ နွလံုးသားသစ္ရြက္ကို
ကြ်န္မရဲ႔
ေစာင့္စားျခင္းေတြနဲ႔
လႈပ္ခါေAာင္
နွလံုးသားတစ္ေနရာစာ ျပည့္နက္ေနတဲ့
ေလလိုပါပဲ... တိုက္ခိုက္နိုင္စြမ္းတယ္...
မကေတာ့ပါဘူး
နွလံုးသား
ကြ်န္မရဲ႔
သစ္ရြက္ေလးကို
နာက်င္ျခင္း၊ ေလနဲ႔Aတူ
ေပ်ာ္ရႊင္မဲ့ေနရာကို ေကာင္ေလး ေခၚေဆာင္သြားနိုင္လိမ့္မယ္လို့ ကြ်န္မယံုၾကည္လိုက္မိတယ္။ သစ္ရြက္ေလး သစ္ပင္္ေပၚက ေၾကြက်သြားခဲ့ပါျပီ။ သစ္ပင္ကေတာ့ျပံဳးေနတယ္ ေနခဲ့ပါလို႔လဲ မတားခဲ့ပါဘူး။ “သစ္ရက ြ ္ေလးေၾကြတာ ေလရဲ႔ ေခၚေဆာင္မႈေၾကာင့္လား သစ္ပင္က ေနခြင့္မေပးလို႔လား” ေလေျပ ကြ်န္ေတာ္ခ်စ္တဲ့ ေကာင္မေလးကို ခ်စ္စနိုးနဲ႔ သစ္ရြက္လို႔ေခၚခဲ့တယ္။ သူမက သူခ်စ္တဲ့ သစ္ပင္တစ္ပင္မွာ
ခံစားခ်က္ေတြ
ေလလုပ္ရေတာ့မယ္။
သစ္ရြက္ေလး
ဖံုးကြယ္ရင္း
မွီခိုျပီးေနတယ္။
ေပ်ာ္ရႊင္ေAာင္
ကြ်န္ေတာ္
ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေပးတဲ့
ေလလုပ္ရေတာ့မယ္။ ကြ်န္ေတာ္ သူမကို စျပီး သတိထားမိတဲ့ Aခ်ိန္ဟာ ကြ်န္ေတာ္ ဒီေက်ာင္းေျပာင္းလာျပီး ေဘာလံုးကြင္းေဘးမွာ ေကာင္းေလးတစ္ေယာက္ကို
တစ္လAၾကာမွာပါ။ ထိုင္ရင္း
ေသးငယ္တဲ့
မ်က္စိတစ္စံုဟာ
စူးစိုက္ၾကည့္ေနတတ္တယ္။
သူမရဲ့
ကိုယ္လံုးနဲ႔
ေဘာလံုးက်င့္ေနတဲ့ သူမတစ္ေယာက္ထဲပဲျဖစ္ျဖစ္
သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ သူမAဲဒီေနရာေလးမွာ ထိုင္ျပီး ေငးၾကည့္ေနတတ္တာ Aားကစား Aခ်ိန္တိုင္းပဲ။
ေကာင္ေလးက
တစ္ျခားေကာင္မေလးေတြနဲ႔
ရယ္ေမာေနရင္
သူမရဲ့မ်က္လံုးAိမ္မွာ မ်က္ရည္စေတြနဲ႔... ေကာင္ေလး သူမဖက္ လွည့္လာျပီဆိုရင္ သူမရဲ႔ မ်က္လံုးAိမ္မွာ Aျပံဳးစေတြနဲ႔... သူမ Aဲဒီေကာင္ေလးကို Aျမဲ ေစာင့္ၾကည့္ေနတတ္သလိုပဲ၊ သူမကို Aျမဲေစာင့္ၾကည့္ရမ ဲ့Aလုပ္ဟာ ကြ်န္ေတာ့္Aတြက္ Aက်င့္တစ္ခုလို ျဖစ္လာခဲ့တယ္။
တစ္ေန႔ေတာ့ ထိုင္ေနက်ေနရာေလးမွာ သူမကိုမေတြ႔လို႔ ကြ်န္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာ စိုးရိမ္မႈေတ ြ၀င္ေရာက္လာတယ္။
ဘယ္လို
စိုးရိမ္မႈမ်ဳိးလည္းဆိုတာ
ကြ်န္ေတာ္
ေျပာမျပတတ္ဘူး။
ေဘာလံုးကြင္းထဲမွာ သူမ Aျမဲေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးလည္း ရွိမေနလို႔ ကြ်န္ေတာ္ စိတ္မခ်တာနဲ႔ သူမရဲ့ စာသင္ခန္းဖက္ကို ေျပးလာခဲ့မိတယ္။ Aထဲကိုၾကည့္လုိက္တဲ့ Aခ်ိန္မွာ ေကာင္ေလးရဲ႔ ဆူပူသံ၊ သူမရဲ႔ ရွဴိက္သံ ေကာင္ေလးရဲ႔ ထြက္ခြာသံကို ၾကားျမင္ခဲ့ရတယ္။ ေနာက္ရက္ေတြမွာ
သူမဟာ
Aရင္ကလိုပဲ
ေဘာလံုးကြင္းေဘးမွာ
ေကာင္ေလးကို
ေငးေနျပန္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္
သ႔ူေဘးကို
ကမ္းေပးလိုက္တယ္။
ေလ်ာက္သြားျပီး
သူမက
ျပံဳးျပလိုက္တယ္။
Aံၾသတဲ့ပံုစံနဲ႔
ကြ်န္ေတာ့္ကို
ေနာက္
စာရြက္တစ္ရြက္
ၾကည့္တယ္။
ေနာက္ျပံဳးျပီး
စာရြက္ကို ယူလိုက္တယ္။ ေနာက္တစ္ေန႔မွာ စာရြက္ေခါက္ေလးကို ကိုင္လို႔ ကြ်န္ေတာ္နား သူမေရာက္လာတယ္။ “သစ္ရြက္ရဲ႕စိတ္ဟာ
ေလးနက္ခိုင္ျမဲလြန္းတယ္။
ေလတိုက္တိုင္း
မပါနိုင္ဘူး”
“သစ္ရြက္ရဲ႔ စိတ္ဟာ ေလးနက္ခိုင္ျမဲတာ မဟုတ္ဘူး ... သစ္ရြက္က သစ္ပင္ကို မခဲြနိုင္တာပါ” Aဲဒီလို သူမနဲ႔ စာAေပးAယူလုပ္ျပီး ေနာက္ပိုင္း သူမတစ္ျဖည္းျဖည္း ကြ်န္ေတာ္ကို စကား ျပန္ေျပာလာတယ္။ ဖုန္းေခၚရင္လည္း ကြ်န္ေတာ္သိတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ေပးတဲ့
လက္ေဆာင္ေတြကို
ျပန္ေျပာတတ္လာတယ္။ ဒါေပမဲ့
သူမ
သူမ
လက္ခံတတ္လာတယ္။
ကြ်န္ေတာ့္ကို
ကြ်န္ေတာ့္ကို
မခ်စ္နိုင္ဘူးဆိုတာ
ခ်စ္လာနိုင္တဲ့Aထိ
ကြ်န္ေတာ္
ဇဲြလံုလရွိခဲ့တယ္။ သူမနဲ႔ သိခဲ့တဲ့ (၄)လAတြင္း ကြ်န္ေတာ္႔ခ်စ္ေၾကာင္းေတြ ဖြင့္ေျပာခဲ့တာ Aၾကိမ္ေပါင္း မေရမတြက္နိုင္ခဲ့ဘူး။ ကြ်န္ေတာ္ဖြင့္ေျပာတိုင္း သူမ စကားလွမ္းေၾကာင္း လဲႊပစ္တတ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြ်န္ေတာ္ လက္မလႊတ္ေသးပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ ္သူမကို Aရမ္းခ်စ္ေနမိျပီေလ.. ခ်စ္မိရင္
ပိုင္ဆိုင္ခ်င္လာတယ္..
ဆံုးျဖတ္ထားလိုက္မိတယ္။
သူမ
သူမရဲ့
မခ်စ္မွန္း
Aခ်စ္ကို
သိလွ်က္နဲ႔
ရေAာင္ယူမယ္လို႔
သူမAေျဖေပးလာမဲ့
ရက္ကို
ေစာင့္စားရင္း…ကြ်န္ေတာ…္သူ႔ေဘးမွာရွိေနခဲ့တယ္။ “ဘာလုပ္ေနတာလဲဟင္...ကြ်န္ေတာ္ေျပာတာေတြ
ၾကားလား..
ဘာလို႔
စကားျပန္မေျပာတာလဲ..ေမးတာလဲ…….ေျဖAုန္းေလ” “ကြ်န္မ…..ေခါင္းျငိမ့္ေနတယ္”“ဟင္”ကြ်န္ေတာ္နား…………ကြ်န္ေတာ္
ကြ်န္ေတာ္ကို
မယံုၾကည္နိုင္ေလာက္ေAာင္ပဲ...“ကြ်န္မေခါင္းျငိမ့္ေနပါတယ္”
သူမ
ျပန္ေAာ္ပါတယ္...
ကြ်န္ေတာ္ ဖုန္းကို ပစ္ခ်လိုက္တယ္။ AေပၚAကၤ်ီကို ေကာက္စြပ္ျပီး သူမAိမ္ဖက္ ဆိုင္ကယ္ Aျပင္း ေမာင္းထြက္ခဲ့တယ္။ Aိမ္ေရွ႔ဘလ ဲ ္ကို နိုက္လိုက္ျပီး သူမ ထြက္လာခ်ိန္မွာေတာ့ သူမကို
တင္းတင္းေလး
ဖက္ထားလိုက္မိတယ္။
“သစ္ရက ြ ္ေလးေၾကြတာ ေလရဲ့ ေခၚေဆာင္မႈေၾကာင့္လား သစ္ပင္က ေနခြင့္မေပးလို႔လား”
သစ္ပင္လို႔
ေခၚၾကတဲ့Aေၾကာင္းက
ကြ်န္ေတာ္က
ပန္းခ်ီဆဲတ ြ ာကို
၀ါသနာပါတယ္။ က်ြန္ေတာ့္ Aၾကိဳက္ဆံုးက သစ္ပင္ေတြ ဆဲြရတာကိုပဲ။ ၾကာလာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ရဲ့ ပန္းခ်ီကားေAာက္မွာ သစ္ပင္ေလးတစ္ပင္က ကြ်န္ေတာ္ထိုးေနက် ဆိုင္း(Sign) Aစား ၀င္ေရာက္လာခဲ့တယ္။ ေက်ာင္းတုန္းက ကြ်န္ေတာ္ ရည္းစားAမ်ားၾကီး ထားခဲ့ဖူးတယ္။ ရည္းစားေတြ Aမ်ားၾကီးထဲက ကြ်န္ေတာ္ Aရမ္းခ်စ္တဲ့ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့
သူ႔ကို
ကြ်န္ေတာ္ခ်စ္ေၾကာင္း
ဆဲေ ြ ဆာင္နိုင္တဲ့
လွပတဲ့ရုပ္ရည္
ဖြင့္မေျပာျဖစ္ခဲ့ဘူး။
သူမ
ကိုယ္လံုးမရွိဘူး။
တကယ့္သာမန္တဲ့
မွာ
တစ္ဖက္သားကို
သာမန္မိန္းကေလးထဲက ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ပါ။
ကြ်န္ေတာ္
သူမကို
ခ်စ္တယ္...
ရိုးသားမႈကို
ခ်စ္တယ္..
တကယ့္ကိုခ်စ္တယ္... သူမရဲ့
သူမရဲ့ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ AျပဳAမူ၊ သူမရဲ့ Aားနည္းခ်က္၊ သူမရဲ့ Aားငယ္မႈေတြကို ခ်စ္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္ Aေပ်ာ္သေဘာနဲ႔ သူ႔ကိုခ်စ္တယ္၊ ကြ်န္ေတာ့္Aတြက္ မထူးျခားတဲ့ သူမက ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ မထိုက္တန္ဘူးလို႔ ထင္မွာစိုးလို႔ ကြ်န္ေတာ္ သူမကို ဖြင့္မေျပာခဲ့တာပါ။ ခ်စ္ခဲ့ၾကျပီးရင္လည္း ေနာက္ဆံုး ခဲြခြာရမွာစိုးလို႔၊ ခ်စ္ခဲ့ၾကျပီးရင္ ပတ္၀န္းက်င္က လူေတြ သူမကို ထိခိုက္ေAာင္ေျပာမွာ ေၾကာက္လို႔၊ တစ္ေန႔ သူမကို ကြ်န္ေတာ္ လံုး၀ပိုင္ဆိုင္ရမယ္လို႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္
ယံုၾကည္ထားမိျပီး
တစ္ျခားေကာင္မေလးေတြနဲ႔
ကြ်န္ေတာ္ ကြ်န္ေတာ္
တဲြခ်င္ေသးလို႔
သူမကို
ဖြင့္မေျပာေသးတာလည္းပါတယ္။ တစ္ျခားေကာင္မေလးနဲ႔
သူငယ္ခ်င္းလို႔ ခံစားေနတာေတြကို
(၃)နွစ္Aတူရွိ ကြ်န္ေတာ္
တဲြေနတာကိုၾကည့္ျပီး ေနခဲ့တယ္။
မသိေAာင္
သူမ
ကြ်န္ေတာ္ေဘးမွာ
(၃)နွစ္လံုးလံုး
သူမခံစားခဲ့ရတယ္။
သရုပ္ေဆာင္ေကာင္း
တစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔
သူမၾကိဳးစားခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ြန္ေတာ္က ပါးနပ္တဲ့ ဒါရိုက္တာတစ္ေယာက္ပဲေလ.. တစ္ခါက ကြ်န္ေတာ္႔ေကာင္မေလးနဲ႔ ေက်ာင္းAေဆာင္ေဘးမွာ ခ်ိန္းေတြ႔ျပီး နမ္းေနၾကတာကို သူမနဲ႔ ပက္ပင္းတိုးမိတယ္။ သူမက ဟန္ေဆာင္ရယ္ရင္း go on ဆိုျပီး ထြက္ေျပးသြားတယ္။ ေနာက္တစ္ေန႔မွာ သူမရဲ႔ မို႔ေမာက္ေနတဲ့ မ်က္လံုးဟာ ညတုန္းက ဘယ္ေလာက္ခံစားျပီး ငိုထားရတယ္ ဆိုတာကို သက္ေသျပေနပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္လည္း
ဘာေၾကာင့္
မ်က္လံုးမို႔ေနတာလည္းဆိုတာကို
မသိက်ဳိးကြ်ံျပဳျပီး
မေမးတဲ့Aျပင္ သူမကို ေလွာင္ရီေနမိတယ္။ ေက်ာင္းဆင္းလို႔ လူေတြAားလံုးျပန္ၾကေတာ့မွ သူမ
စာသင္ခန္းထဲမွာ
ျပန္လာယူတဲ့
ခိုးငိုေနတာကို
ကြ်န္ေတာ္
ေဘာလံုးက်င့္ရင္း
စာသင္ခန္း
ရပ္ၾကည့္ေနတယ္ဆိုတာကို
သူမ
Aျပင္ဖက္မွာ
မသိခဲ့ဘူး။
ပစၥည္းတစ္ခု
သူမငိုေနတာကို
ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕
ေမ့က်န္လို႔ တစ္နာရီနီးနီး
နံပတ္(၄)ေယာက္ေျမာက္
ေကာင္မေလးက သူမကို မလိုလားမနွစ္ျမိဳ႔ခဲ့ဘူး။ တစ္ခါက သူတို႔နွစ္ေယာက္ AၾကီးAက်ယ္ စကားမ်ားၾကတယ္။
သူမရဲ႔သိမ့္ေမြ႔တဲ့
ကြ်န္ေတာ္သိတယ္။
စရုိက္က
ဒါေပမဲ့
လူေတြကို
ရန္မလုပ္တတ္ဘူးဆိုတာ
ကြ်န္ေတာ့္ေကာင္မေလးဖက္ကေနျပီး
သူမကို
ေဟာက္လိုက္မိတယ္။ မ်က္ရည္ေတြက်ရင္း သူမကြ်န္ေတာ္ကို ေၾကာင္ၾကည့္ေနတယ္။ သူမရဲ႔ မ်က္ရည္ကို
လ်စ္လ်ဴ႐ႈရင္း
ကြ်န္ေတာ့္ေကာင္းမေလးလက္ကို
ဆဲြျပီး
စာသင္ခန္းျပင္
ဖက္ထြက္သာြ းလိုက္တယ္။ ေနာက္ရက္ေတြမွာ သူမက ဘာမွမျဖစ္ခဲ့တဲ့ပံုစံနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ စရင္းေနာက္ရင္း
Aရင္လိုပဲ
ရွိေနခဲ့တယ္။
သူမ
ဘယ္ေလာက္
ခံစားရမယ္ဆိုတာ
ကြ်န္ေတာ္နားလည္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြ်န္ေတာ္ ပုိခံစားရတယ္ဆိုတာကို သူမ မသိခဲ့ပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္(၅)ေယာက္ေျမာက္
ေကာင္မေလးနဲ႔
လမ္းခဲြေတာ့
သူမကိုေခၚျပီး
စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ ထြက္လည္ၾကတယ္။ “ငါ နင့္ကို ေျပာစရာရွိတယ္”ဆိုေတာ့.. Aေတာ္ပဲ ငါလည္း နင့္ကို ေျပာစရာရွိတယ္လို႔ သူမက ဆိုတယ္။ “ငါ
သူနဲ႔
“ငါ
လမ္းခဲြလိုက္ျပီ”
သူ႔ကို
Aေျဖေပးလိုက္ျပီ”
“သူ”ဆိုတာ ဘယ္သူလည္းဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္သိလိုက္ပါတယ္။ Aဲဒီေကာင္ေလး သူမကို ခ်စ္ခြင့္ပန္ထားတာ ခ်စ္စရာ့
ေတာ္ေတာ္ၾကာေနပါျပီ။
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ပါ။
သန္မာဖ်တ္လတ္ျပီး သူမကို
AသဲAသန္
ကြ်န္ေတာ္ခံစားသြားရတယ္ဆိုတာ
သူမ
၀မ္းသာေၾကာင္း
Aိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့
ေျပာလိုက္တယ္။
သြက္လက္သြက္လက္ ပိုးပန္းခဲ့ပါတယ္။
မသိေAာင္ဟန္ေဆာင္ရင္း၊ ကြ်န္ေတာ္
ၾကားရတာ ဟန္ေဆာင္မႈကို
ဆက္မထိန္းနိုင္ေတာ့ဘူး။ ရင္မွာနာက်င္ေနတာေတြ ရင္၀မွာ တစ္ခုခုနဲ႔ လာဖိထားသလို ခံစားရတယ္။
Aသက္႐ွဳ
မ၀ေတာ့ဘူး။
တAားေAာ္ဖို႔
လည္ေခ်ာင္း၀မွာ
ၾကိဳးစားတာ
Aသံေတြက
ထစ္ဆို႔ေနခဲ့တယ္။
ကြ်န္ေတာ္ငိုမိတယ္...ခ်ံဳးပဲြခ်
ငိုမိတယ္.....
သူမ ခ်ဳံးပဲြခ်ငိုတာကို Aၾကိမ္ေပါင္းမနည္း ကြ်န္ေတာ္ ၾကည့္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ စာေမးပဲြေတြျပီးလို႔ ေက်ာင္းပိတ္ေတာ့မဲ့ ေနာက္ဆံုးတစ္ရက္မွာ ကြ်န္ေတာ့္ဖုန္းထဲမွာ message ေလး တစ္ေစာင္ရွိ ေနတာကို
သတိထားမိတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ခ်ံဳးပဲြခ်ငိုခဲ့တဲ့
ရက္ေလးပါ။
ရက္စဲြကိုၾကည့္ေတာ့ ဖြင့္ၾကည့္ဖို႔
လြန္ခဲ့တဲ့(၁၀)ရက္က ကြ်န္ေတာ္ေမ့ေနခဲ့တာပါ...
“သစ္ရက ြ ္ေလးေၾကြတာ ေလရဲ႔ ေခၚေဆာင္မႈေၾကာင့္လား သစ္ပင္က ေနခြင့္ မေပးလို႔လား”
သစ္ရြက္ ေက်ာင္းတုန္းက သစ္ရြက္ေလးေတြ စုေဆာင္းတာကို ၀ါသနာပါခဲ့တယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သစ္ရြက္ေလးေတြဟာ ေက်ာင္းတုန္းက
နွစ္ရွည္လၾကာ
ကြ်န္မနဲ႔
မွီခိုခဲ့တဲ့
Aရမ္းခင္တဲ့
သစ္ပင္ကို
ခဲြထြက္ရဲတဲ့
သတၲိရွိလို႔ပဲ။
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္
ရွိခဲ့တယ္။
သမီးရည္းစားလို႔မဟုတ္ဘဲ တကယ့္သူငယ္ခ်င္းေကာင္း တစ္ေယာက္လို ခင္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ သူပထမ
ရည္းစားရေတာ့
ကြ်န္မမွာ
မရွိAပ္တဲ့
သ၀န္တိုမႈ၊
ရင္ထဲက
နာက်င္မႈေတြ
ခံစားခဲ့ရတယ္။ (၂)လေလာက္ေနျပီး သူတို႔ျပတ္သြားေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ သူမသိေAာင္ ကြ်န္မ
ထိန္းခ်ဳပ္ခဲ့တယ္။
ဒါေပမဲ့
ေနာက္တစ္လAၾကာမွာ
သူ
ဒုတိယေျမာက္ရည္းစား
ရသြားျပန္တယ္။ ကြ်န္မသူ႔ကို
ခ်စ္တယ္...
သူလည္း
ကြ်န္မကို
ခ်စ္တယ္ဆိုတာ
ဒါေပမဲ့....သူဘာလို႔
ကြ်န္မကို
နွစ္ေယာက္စလံုးခ်စ္ေနလ်က္နဲ႔ သူရည္းစားတစ္ေယာက္ တစ္ခါခါ
ကြ်န္မသိတယ္...
ကိုယ့္ကိုကိုယ္
ဖြင့္မေျပာေသးတာလဲ....
သူဘာလို႔
ေျပာင္းတိုင္း
မတုန္မလႈပ္လဲ....
ကြ်န္မရင္တစ္ခါနာရတယ္...ခံစားရတယ္....
ျပန္သံသယျဖစ္မိတယ္။
ကြ်န္မကပဲ
သူ႔ကို
တစ္ဖက္သတ္
ခ်စ္ေနမိတာလား.. ကြ်န္မကို
မခ်စ္ဘူး
ဆိုရင္လည္း
ဘာလို႔
သူသေဘာေကာင္းတာေတြဟာ
ရိုးရိုးသူငယ္ခ်င္း
လူတစ္ေယာက္ကို သူရဲ့Aၾကိဳက္ေတြ နားလည္နိုင္ခဲ့ေပမဲ့
ကြ်န္မAေပၚ
သေဘာေကာင္းေနတာလဲ...
ထက္ေတာင္
ခ်စ္ရတာ Aက်င့္ေတြ
ခံစားရလြန္းပါတယ္...
ကြ်န္မAေပၚဆက္ဆံမႈေတြ
မိန္းကေလးကပဲ
Aရင္စ
လြန္ေနျပီ...
ကြ်န္မ
ဖြင့္ေျပာရမလား
ေကာင္းေကာင္း
ဆိုတာကုိ
ကြ်န္မ
မခန္႔မွန္းတတ္ခဲ့ဘူး။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ.... သူဖြင့္ေျပာလာမဲ့ရက္ကို ေမွ်ာ္ရင္း ကြ်န္မသူ ့ေဘးမွာပဲ ရွိေနခ်င္ခဲ့တယ္။ သူ႔ကိုပဲ ဂရုစိုက္ခ်င္တယ္ ခ်စ္ခ်င္တယ္။ ညည သူ႔ဖုန္းသူ႔ message ကို ေမွ်ာ္ေနရသလိုေပါ့။ သူဘယ္ေလာက္ပဲ Aလုပ္ေတြ႐ွဳပ္ မAားတဲ့ၾကားက ကြ်န္မAတြက္ေတာ့ Aခ်ိန္တစ္ခ်ိန္ သူခ်န္ထားတတ္ေသးတယ္ဆိုတာ
ကြ်န္မသိေနတယ္ေလ...
ဒီလိုနဲ႔ေစာင့္စားရင္း (၃)နွစ္လံုးလံုး သူ႔ေဘးမွာ ကြ်န္မရွိေနခဲ့တယ္။ ေစာင့္ေမွ်ာ္ရတာဟာ ပင္ပန္းလြန္းပါတယ္။ ၾကည္နူးရင္း
လက္လႊတ္ခ်င္ေပမဲ့လည္း
ဆက္ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနခ်င္တယ္။
ေရာက္ရွိလာမဲ့
ဒီလိုပင္ပန္းျခင္း၊
ရက္ကို
ၾကိဳေတြးျပီး
နာက်င္ျခင္း၊
ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း၊
ေတြေ၀ျခင္းေတြဟာ (၃)နွစ္လံုးလံုး ကြ်န္မနဲ႔Aတူ ရွိေနခဲ့တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ေနာက္ဆံုးစာေမးပဲြ ေျဖဖို႔
နီးလာေတာ့
တျခားAခန္းက
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္
ကြ်န္မကို
AသဲAသန္ပိုးပန္းတယ္။ စစခ်င္းမွာ ကြ်န္မ ျငင္းဆန္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေကာင္ေလးဟာ ကြ်န္မ
နွလံုးသားရဲ႔
ေနရာ
တစ္စိတ္တစ္ေဒသကို
ေကာင္ေလးဟာ ကြ်န္မရဲ႔ ေနာက္ေတာ့
တေျဖးေျဖး
စိုးမိုးလာခဲ့တယ္။
ေႏြးေထြးတဲ့ နွလံုးသားသစ္ရြက္ကို
ကြ်န္မရဲ႔
ေစာင့္စားျခင္းေတြနဲ႔
လႈပ္ခါေAာင္
နွလံုးသားတစ္ေနရာစာ ျပည့္နက္ေနတဲ့
ေလလိုပါပဲ... တိုက္ခိုက္နိုင္စြမ္းတယ္...
မကေတာ့ပါဘူး
နွလံုးသား
ကြ်န္မရဲ႔
သစ္ရြက္ေလးကို
နာက်င္ျခင္း၊ ေလနဲ႔Aတူ
ေပ်ာ္ရႊင္မဲ့ေနရာကို ေကာင္ေလး ေခၚေဆာင္သြားနိုင္လိမ့္မယ္လို့ ကြ်န္မယံုၾကည္လိုက္မိတယ္။ သစ္ရြက္ေလး သစ္ပင္္ေပၚက ေၾကြက်သြားခဲ့ပါျပီ။ သစ္ပင္ကေတာ့ျပံဳးေနတယ္ ေနခဲ့ပါလို႔လဲ မတားခဲ့ပါဘူး။ “သစ္ရက ြ ္ေလးေၾကြတာ ေလရဲ႔ ေခၚေဆာင္မႈေၾကာင့္လား သစ္ပင္က ေနခြင့္မေပးလို႔လား” ေလေျပ ကြ်န္ေတာ္ခ်စ္တဲ့ ေကာင္မေလးကို ခ်စ္စနိုးနဲ႔ သစ္ရြက္လို႔ေခၚခဲ့တယ္။ သူမက သူခ်စ္တဲ့ သစ္ပင္တစ္ပင္မွာ
ခံစားခ်က္ေတြ
ေလလုပ္ရေတာ့မယ္။
သစ္ရြက္ေလး
ဖံုးကြယ္ရင္း
မွီခိုျပီးေနတယ္။
ေပ်ာ္ရႊင္ေAာင္
ကြ်န္ေတာ္
ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေပးတဲ့
ေလလုပ္ရေတာ့မယ္။ ကြ်န္ေတာ္ သူမကို စျပီး သတိထားမိတဲ့ Aခ်ိန္ဟာ ကြ်န္ေတာ္ ဒီေက်ာင္းေျပာင္းလာျပီး ေဘာလံုးကြင္းေဘးမွာ ေကာင္းေလးတစ္ေယာက္ကို
တစ္လAၾကာမွာပါ။ ထိုင္ရင္း
ေသးငယ္တဲ့
မ်က္စိတစ္စံုဟာ
စူးစိုက္ၾကည့္ေနတတ္တယ္။
သူမရဲ့
ကိုယ္လံုးနဲ႔
ေဘာလံုးက်င့္ေနတဲ့ သူမတစ္ေယာက္ထဲပဲျဖစ္ျဖစ္
သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ သူမAဲဒီေနရာေလးမွာ ထိုင္ျပီး ေငးၾကည့္ေနတတ္တာ Aားကစား Aခ်ိန္တိုင္းပဲ။
ေကာင္ေလးက
တစ္ျခားေကာင္မေလးေတြနဲ႔
ရယ္ေမာေနရင္
သူမရဲ့မ်က္လံုးAိမ္မွာ မ်က္ရည္စေတြနဲ႔... ေကာင္ေလး သူမဖက္ လွည့္လာျပီဆိုရင္ သူမရဲ႔ မ်က္လံုးAိမ္မွာ Aျပံဳးစေတြနဲ႔... သူမ Aဲဒီေကာင္ေလးကို Aျမဲ ေစာင့္ၾကည့္ေနတတ္သလိုပဲ၊ သူမကို Aျမဲေစာင့္ၾကည့္ရမ ဲ့Aလုပ္ဟာ ကြ်န္ေတာ့္Aတြက္ Aက်င့္တစ္ခုလို ျဖစ္လာခဲ့တယ္။
တစ္ေန႔ေတာ့ ထိုင္ေနက်ေနရာေလးမွာ သူမကိုမေတြ႔လို႔ ကြ်န္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာ စိုးရိမ္မႈေတ ြ၀င္ေရာက္လာတယ္။
ဘယ္လို
စိုးရိမ္မႈမ်ဳိးလည္းဆိုတာ
ကြ်န္ေတာ္
ေျပာမျပတတ္ဘူး။
ေဘာလံုးကြင္းထဲမွာ သူမ Aျမဲေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးလည္း ရွိမေနလို႔ ကြ်န္ေတာ္ စိတ္မခ်တာနဲ႔ သူမရဲ့ စာသင္ခန္းဖက္ကို ေျပးလာခဲ့မိတယ္။ Aထဲကိုၾကည့္လုိက္တဲ့ Aခ်ိန္မွာ ေကာင္ေလးရဲ႔ ဆူပူသံ၊ သူမရဲ႔ ရွဴိက္သံ ေကာင္ေလးရဲ႔ ထြက္ခြာသံကို ၾကားျမင္ခဲ့ရတယ္။ ေနာက္ရက္ေတြမွာ
သူမဟာ
Aရင္ကလိုပဲ
ေဘာလံုးကြင္းေဘးမွာ
ေကာင္ေလးကို
ေငးေနျပန္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္
သ႔ူေဘးကို
ကမ္းေပးလိုက္တယ္။
ေလ်ာက္သြားျပီး
သူမက
ျပံဳးျပလိုက္တယ္။
Aံၾသတဲ့ပံုစံနဲ႔
ကြ်န္ေတာ့္ကို
ေနာက္
စာရြက္တစ္ရြက္
ၾကည့္တယ္။
ေနာက္ျပံဳးျပီး
စာရြက္ကို ယူလိုက္တယ္။ ေနာက္တစ္ေန႔မွာ စာရြက္ေခါက္ေလးကို ကိုင္လို႔ ကြ်န္ေတာ္နား သူမေရာက္လာတယ္။ “သစ္ရြက္ရဲ႕စိတ္ဟာ
ေလးနက္ခိုင္ျမဲလြန္းတယ္။
ေလတိုက္တိုင္း
မပါနိုင္ဘူး”
“သစ္ရြက္ရဲ႔ စိတ္ဟာ ေလးနက္ခိုင္ျမဲတာ မဟုတ္ဘူး ... သစ္ရြက္က သစ္ပင္ကို မခဲြနိုင္တာပါ” Aဲဒီလို သူမနဲ႔ စာAေပးAယူလုပ္ျပီး ေနာက္ပိုင္း သူမတစ္ျဖည္းျဖည္း ကြ်န္ေတာ္ကို စကား ျပန္ေျပာလာတယ္။ ဖုန္းေခၚရင္လည္း ကြ်န္ေတာ္သိတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ေပးတဲ့
လက္ေဆာင္ေတြကို
ျပန္ေျပာတတ္လာတယ္။ ဒါေပမဲ့
သူမ
သူမ
လက္ခံတတ္လာတယ္။
ကြ်န္ေတာ့္ကို
ကြ်န္ေတာ့္ကို
မခ်စ္နိုင္ဘူးဆိုတာ
ခ်စ္လာနိုင္တဲ့Aထိ
ကြ်န္ေတာ္
ဇဲြလံုလရွိခဲ့တယ္။ သူမနဲ႔ သိခဲ့တဲ့ (၄)လAတြင္း ကြ်န္ေတာ္႔ခ်စ္ေၾကာင္းေတြ ဖြင့္ေျပာခဲ့တာ Aၾကိမ္ေပါင္း မေရမတြက္နိုင္ခဲ့ဘူး။ ကြ်န္ေတာ္ဖြင့္ေျပာတိုင္း သူမ စကားလွမ္းေၾကာင္း လဲႊပစ္တတ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြ်န္ေတာ္ လက္မလႊတ္ေသးပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ ္သူမကို Aရမ္းခ်စ္ေနမိျပီေလ.. ခ်စ္မိရင္
ပိုင္ဆိုင္ခ်င္လာတယ္..
ဆံုးျဖတ္ထားလိုက္မိတယ္။
သူမ
သူမရဲ့
မခ်စ္မွန္း
Aခ်စ္ကို
သိလွ်က္နဲ႔
ရေAာင္ယူမယ္လို႔
သူမAေျဖေပးလာမဲ့
ရက္ကို
ေစာင့္စားရင္း…ကြ်န္ေတာ…္သူ႔ေဘးမွာရွိေနခဲ့တယ္။ “ဘာလုပ္ေနတာလဲဟင္...ကြ်န္ေတာ္ေျပာတာေတြ
ၾကားလား..
ဘာလို႔
စကားျပန္မေျပာတာလဲ..ေမးတာလဲ…….ေျဖAုန္းေလ” “ကြ်န္မ…..ေခါင္းျငိမ့္ေနတယ္”“ဟင္”ကြ်န္ေတာ္နား…………ကြ်န္ေတာ္
ကြ်န္ေတာ္ကို
မယံုၾကည္နိုင္ေလာက္ေAာင္ပဲ...“ကြ်န္မေခါင္းျငိမ့္ေနပါတယ္”
သူမ
ျပန္ေAာ္ပါတယ္...
ကြ်န္ေတာ္ ဖုန္းကို ပစ္ခ်လိုက္တယ္။ AေပၚAကၤ်ီကို ေကာက္စြပ္ျပီး သူမAိမ္ဖက္ ဆိုင္ကယ္ Aျပင္း ေမာင္းထြက္ခဲ့တယ္။ Aိမ္ေရွ႔ဘလ ဲ ္ကို နိုက္လိုက္ျပီး သူမ ထြက္လာခ်ိန္မွာေတာ့ သူမကို
တင္းတင္းေလး
ဖက္ထားလိုက္မိတယ္။
“သစ္ရက ြ ္ေလးေၾကြတာ ေလရဲ့ ေခၚေဆာင္မႈေၾကာင့္လား သစ္ပင္က ေနခြင့္မေပးလို႔လား”
