Unix

‫**ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪاﻳﯽ ﮐﻪ هﺮ ﭼﻪ دارم از اوﺳﺖ**‬ ‫ﻣﻘﺪﻣﻪ‪:‬‬ ‫در اﻳـﻦ ﻣﻘـﺎﻟـﻪ ﻗـﺼـﺪ دارم ﺷـﻤﺎ را ﺑﻪ ﺑﻌـﻀﯽ از ﻓـﺮاﻣﻴﻦ ﺧﺎﻧﻮادﻩ ﻳﻮﻧﻴﮑﺲ ﺁﺷﻨﺎ ﮐﻨﻢ‬ ‫ﺷﻤﺎ ﺑـﻪ ﻋـﻨﻮان ﻳـﮏ ﮐﺎرﺑﺮ ﻟﻴﻨﻮﮐﺲ ﺑﺎﻳﺪ در ﺣﺪﯼ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻓﺮاﻣﻴﻦ ﺁﺷﻨﺎ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻴﺪ‬ ‫ﻼ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﮐﺎرت ﮔﺮاﻓﻴﮏ ﺷﻤﺎ‬ ‫در ﻣﻮاﻗﻊ ﺿﺮورﯼ از اﻳﻨﻬﺎ ﺑﻬﺮﻩ ﮐﺎﻣﻞ را ﺑﺒﺮﻳﺪ ﻣﺜ ً‬ ‫ﺑـﻨﺎ ﺑـﻪ دﻻﻳـﻠﯽ ﺗـﻮﺳـﻂ ﻟـﻴﻨﻮﮐـﺲ ﻗـﺎﺑﻞ ﺷـﻨﺎﺳﺎﻳﯽ ﻧﻴـﺴﺖ‪ .‬در ﺧـﺎﻧﻮادهـﺎﯼ ﻳـﻮﻧﻴـﮑـﺲ‬ ‫ﻣﺤﻴﻂ ﮔﺮاﻓﻴﮑﯽ ﻣﻌﻨﺎﻳﯽ زﻳﺎدﯼ ﻧﺪارد و ﺑﻴﺸﺘﺮ اﻓﺮاد ﺣﺮﻓﻪ اﯼ ﭘﻮﺳﺘﻪ ﻳﻮﻧﻴﮑﺲ را ﺑﻪ‬ ‫ﻣﺤﻴﻂ ﮔﺮاﻓﻴﮑﯽ ﺗﺮﺟﻴﺢ ﻣﯽ دهﻨﺪ ‪.‬اﻳﻦ را هﻢ ﻣﻴﺪاﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ هﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺗﺤﺖ ﭘﻮﺳﺘﻪ‬ ‫اﺟﺮا ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ )در وﻳﻨﺪوز هﻢ ﺑﻪ ‪ Command‬ﻣﻌﺮوف اﺳﺖ( ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﺧﺼﻠﺖ ﺁﻧﻬﺎ‬ ‫اﺟﺮاﯼ ﺳﺮﻳﻊ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻴﺒﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﺮاﯼ وارد ﺷﺪن ﺑﻪ ﭘﻮﺳﺘﻪ ﻳﺎ ﺗﺮﻣﻴﻨﺎل ﻟﻴﻨﻮﮐﺲ ﻳﮑﯽ از‬ ‫ﻣﺮاﺣﻞ زﻳﺮ را اﻧﺠﺎم دهﻴﺪ ‪:‬‬ ‫‪ -١‬ﮐﻠﻴﺪهﺎﯼ ‪ Alt+f2‬را زدﻩ وﻋﺒﺎرت ‪ xterm‬را ﺗﺎﻳﭗ ﮐﻨﻴﺪ‪.‬‬ ‫‪ -٢‬در ﻣﻨﻮﯼ اﺻﻠﯽ از ﻣﻨﻮﯼ ‪ System Tools‬روﯼ ‪ Terminal‬ﮐـﻠـﻴـﮏ ﮐـﻨـﻴﺪ‪.‬‬ ‫‪ -٣‬ﺑﺮاﯼ ﺑﺎز ﮐﺮدن ﭼﻨﺪ ﺗﺮﻣﻴﻨﺎل ﻣﺠﺎزﯼ ﮐﻠﻴﺪهﺎﯼ ‪ Alt+Ctrl+F2‬ﺗﺎ ‪ F7‬را ﻓﺸﺎر‬ ‫دهـﻴـﺪ و ﺳﭙـﺲ ﺑـﺎ وارد ﮐـﺮدن ﻳـﻮزر و ﭘﺴـﻮرد وارد ﻣـﺤﻴـﻂ ﭘﻮﺳﺘﻪ ﻣﻴﺸﻮﻳﺪ‪.‬ﺑﺮاﯼ‬ ‫ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﻣﺤﻴﻂ ﮔﺮاﻓﻴﮑﯽ ﮐﺎﻓﯽ اﺳﺖ‪ Alt+Ctrl+F7‬را ﻓﺸﺎر دهﻴﺪ ‪.‬‬ ‫ﮐﺮﻧﻞ ﭼﻴﺴﺖ؟‬ ‫ﮐﺮﻧﻞ ﻗﻠﺐ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻋﺎﻣﻞ اﺳﺖ ﺳﺨﺖ اﻓﺰار را ﮐﻨﺘﺮل ﻣﻴﮑﻨﺪ و ﺑﺮ اﺳﺎس ﻓﺮاﻣﻴﻦ ﻣﺨﺘﻠﻒ‬ ‫ﻗﺴﻤﺘﻬﺎﻳﯽ از ﺳﻴﺴﺘﻢ ﮐﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮﯼ را ﻓﻌﺎل و ﻏﻴﺮ ﻓﻌﺎل ﻣﻴـﺴـﺎزد‪.‬ﺗـﻤﺎم ﺳﻴﺴـﺘﻤﻬﺎﯼ ﻋـﺎﻣﻞ‬ ‫ﻳﮏ ﮐﺮﻧﻞ دارﻧﺪ اﮔﺮﭼﻪ ﺑﻪ اﺳﺎﻣﯽ دﻳﮕﺮﯼ ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ‪.‬‬ ‫‪ Shell‬ﭼﻴﺴﺖ؟‬ ‫ﺷﻞ در واﻗﻊ ﻳﮏ راﺑﻄﻪ ﺳﺎدﻩ ﺑﻴـﻦ ﺷﻤﺎ و ﮐﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮ ﺑﺮﻗﺮار ﻣﻴﺴﺎزد ﻣﺸﺎﺑﻪ ﻳﮏ ﻣﻔﺴﺮ‬ ‫اﻧﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺎﺑﻴﻦ دو اﻧﺴﺎن ﮐﻪ ﺑـﻪ زﺑﺎﻧﻬﺎﯼ ﻣﺘﻔﺎوﺗﯽ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ و ﮐﻠﻤﺎت ﺻﺤﺒﺖ‬ ‫ﺷﺪﻩ ‪ ،‬ﻣﺎﺑﻴﻦ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ زﺑﺎن دﻳـﮕﺮﯼ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ Shell ،‬واﺳﻄﻪ اﯼ اﺳﺖ ﻣﺎﺑﻴﻦ‬ ‫ﺷـﻤﺎ و ﮐﺮﻧـﻞ اﻳﺘﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺑـﻪ هـﺮ دو زﺑﺎن )زﺑﺎن ﺷﻤﺎ و زﺑﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺎﺷﻴﻦ ﻣﻴﺸﻨﺎﺳﺪ(‬ ‫ﺻﺤﺒﺖ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ‪ Shell‬ﻓﺮﻣـﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺻﺎدر ﻣﻴﮑﻨﻴﺪ ﺑﻪ زﺑﺎﻧﯽ ﮐﻪ ‪Kernel‬‬ ‫ﻣﯽ ﻓﻬﻤﺪ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻣﻴﮑﻨﺪ‪.‬‬ ‫‪ Shell‬ﺑﻪ ‪ Kernel‬ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ ﮐﺎرﯼ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺧﻮاﺳﺘﻪ اﻳﺪ اﻧﺠﺎم دهﺪ و از ﺻﺤﺒﺖ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ‬ ‫ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﮐﺮﻧﻞ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮﯼ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﻧﮑﺘﻪ‪ :‬ﻳﻮﻧﻴﮑﺲ ﺑﻴﻦ ﺣﺮوف ﮐﻮﭼﮏ و ﺑﺰرگ ارزش ﻣﺘﻔﺎوﺗﯽ ﻗﺎﺋﻞ ﻣﻴﺸﻮد‪.‬دﺳﺘﻮراﺗﯽ‬ ‫ﮐﻪ ﺷﻤﺎ در ‪ Shell‬ﻣﻴﻨﻮﻳﺴﻴﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺣﺮوف ﮐﻮﭼﮏ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ ﻣﺜﻼ اﮔﺮ ﺷﻤﺎ دﺳﺘﻮر‬

‫‪ ls‬راﺑﻪ ﺻﻮرت ﺑﺰرگ ﺑﻨﻮﻳﺴﻴﺪ ﻳﻮﻧﻴﮑﺲ ﺁن دﺳﺘﻮر را ﻧﻤﻴﺘﻮاﻧﺪ اﺟﺮا ﮐﻨﺪ و ﺑﺎ ﭘﻴﻐﺎم‬ ‫ﺧﻄﺎ ﻣﻮاﺟﻪ ﻣﻴﺸﻮﻳﺪ ﭘﺲ ﺑﻴﻦ ﺣﺮوف ﺑﺰرگ و ﮐﻮﭼﮏ ﺗﻮﺟﻪ ﮐﺎﻣﻞ ﮐﻨﻴﺪ‪.‬‬ ‫اﺑﺘﺪا ﺷﻤﺎ را ﺑﺎ ﭼﻨﺪ دﺳﺘﻮر ﮐﻮﺗﺎﻩ وﻟﯽ ﻣﻬﻢ ﺁﺷﻨﺎ ﻣﻴﮑﻨﻢ‪.‬‬ ‫‪ :pwd -١‬ﺑﺎ اﻳﻦ ﻓﺮﻣﺎن ﻣﺴﻴﺮ داﻳﺮﮐﺘﻮرﯼ ﮐﻪ درﺁن ﺟﺎ هﺴﺘﻴﺪ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﻴﺪهﺪ‬ ‫اﻳﻦ دﺳﺘﻮر ﻧﻴﺰ در ‪ FTP‬ﻧﻴﺰ ﮐﺎرﺑﺮد دارد‬ ‫‪ : ls -٢‬ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎدﻩ از اﻳﻦ ﻓﺮﻣﺎن ﻣﺤﺘﻮﻳﺎت داﻳﺮﮐﺘﻮرﯼ ﮐﻪ در ﺁن هﺴﺘﻴﺪ را ﺑﺮاﯼ‬ ‫ﺷﻤﺎ ﻟﻴﺴﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ اﻣﺎ ﺑﺮاﯼ ﻓﻬﻤﻴﺪن اﻃﻼﻋﺎت ﺑﻴﺸﺘﺮ در ﻣﻮرد اﻳﻦ ﻣﺤﺘﻮﻳﺎت ﺑﺎﻳﺪ‬ ‫ﻼ ‪ ls –a‬را ﺗﺎﻳﭗ ﮐﻨﻴﺪ هﻤﻪ زﻳﺮ داﻳﺮﮐﺘﻮرﻳﻬﺎ‬ ‫ﺳﻮﺋﻴﭻ هﺎﻳﯽ ﺑﻪ اﻳﻦ دﺳﺘﻮر ﺑﻴﻔﺰاﻳﻴﺪ ﻣﺜ ً‬ ‫ﻓﺎﻳﻞ هﺎ و ﻓﺎﻳﻠﻬﺎﯼ ﻣﺨﻔﯽ ﻧﺸﺎن دادﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد‪.‬‬ ‫‪ : cd -٣‬اﻳﻦ ﻓﺮﻣﺎن ﺑﺮاﯼ ﻋﻮض ﮐﺮدن داﻳﺮﮐﺘﻮرﯼ ﻓﻌﻠﯽ ﺑﻪ ﮐﺎر ﻣﻴﺮود در ﺟﻠﻮ‬ ‫اﻋﻼن ﺷﻞ دﺳﺘﻮر ‪ cd‬و ﺳﭙﺲ ﻧﺎم داﻳﺮﮐﺘﻮرﯼ ﮐﻪ ﻣﻴﺨﻮاهﻴﺪ ﺑﻪ ﺁن وارد ﺷﻮﻳﺪ را‬ ‫ﻼ‪ cd /‬اﮔﺮ ﺑﻨﻮﻳﺴﻴﺪ ‪ cd /‬ﺑﻪ داﻳﺮﮐﺘﻮرﯼ ‪ root‬ﻣﻴﺮوﻳﺪ ﻣﺸﺨﺼﻪ‬ ‫وارد ﮐﻨﻴﺪ ﻣﺜ ً‬ ‫داﻳﺮﮐﺘﻮرﯼ ‪ root‬ﺑﻪ ﺻﻮرت ‪ /‬ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﺮاﯼ ﺑﺮﮔﺸﺘﻦ ﺑﻪ داﻳﺮﮐﺘﻮرﯼ ﺧﺎﻧﻪ از‬ ‫دﺳﺘﻮر ~ ‪ cd‬اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﮐﻨﻴﺪ‪.‬‬ ‫‪ -۴‬ﻓﺮﻣﺎن ‪cat‬و ‪ : more‬ﺑﺮاﯼ دﻳﺪن ﻣﺤﺘﻮﻳﺎت ﻳﮏ ﻓﺎﻳﻞ از اﻳﻦ دﺳﺘﻮر اﺳﺘﻔﺎدﻩ‬ ‫ﮐﻨﻴﺪ ‪ cat ali.txt‬اﻳﻦ دﺳﺘﻮر ﻣﺤﺘﻮﻳﺎت ﻓﺎﻳﻞ ‪ ali‬را ﻧﺸﺎن ﻣﻴﺪهﺪ‪ .‬ﺣﺎﻻ اﮔﺮ ﻣﺤﺘﻮﻳﺎت‬ ‫ﻓﺎﻳﻞ ﻣﺎ ﺑﻴﺶ از ﻳﮏ ﺻﻔﺤﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺁن را ﮐﺎﻣﻼ ﻧﻤﻴﺘﻮاﻧﻴﻢ ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ ﺑﺮاﯼ اﻳﻦ ﮐﺎر‬ ‫‪cat ali.txt |more‬‬ ‫از دﺳﺘﻮر ‪ more‬اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ ‪.‬‬ ‫‪ :rm -۵‬اﻳﻦ دﺳﺘﻮر ﺑﺮاﯼ ﭘﺎﮎ ﮐﺮدن ﻳﮏ ﻓﺎﻳﻞ ﺑﻪ ﮐﺎر ﻣﻴﺮود ‪rm bil‬‬ ‫‪ :uptime -۶‬اﻳﻦ دﺳﺘﻮر ﻧﺸﺎن ﻣﻴﺪهﺪ ﮐﻪ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻋﺎﻣﻞ ﭼﻨﺪ وﻗﺘﻪ دارﻩ ﮐﺎر ﻣﻴﮑﻨﻪ‬ ‫)از وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﮐﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮ روﺷﻦ اﺳﺖ(‬ ‫‪:clear -٧‬ﺑﺮاﯼ ﭘﺎﮎ ﮐﺮدن ﺻﻔﺤﻪ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﺑﻪ ﮐﺎر ﻣﻴﺮود‪.‬‬ ‫‪ : ~ -٨‬ﺑﺎ ﺗﺎﻳﭗ اﻳﻦ ﻋﻼﻣﺖ ﻣﻴﺘﻮاﻧﻴﺪ ﻣﺸﺎهﺪﻩ ﮐﻨﻴﺪ داﻳﺮﮐﺘﻮرﯼ ﺧﺎﻧﮕﯽ ﺷﻤﺎ در ﭼﻪ‬ ‫ﻣﺴﻴﺮﯼ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪ :history -٩‬ﺷﻤﺎ در ﻃﯽ زﻣﺎﻧﻬﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﻂ ﻓﺮﻣﺎن ﮐﺎر ﻣﻴﮑﻨﻴﺪ ﺗﻤﺎم دﺳﺘﻮرات‬ ‫ﺷﻤﺎ در ﺗﺎرﻳﺨﭽﻪ ﭘﻮﺳﺘﻪ ﻓﺮﻣﺎن ذﺧﻴﺮﻩ ﻣﻴﺸﻮد‪.‬ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﺗﺎﻳﭗ اﻳﻦ دﺳﺘﻮر ﻣﻴﺘﻮاﻧﻴﺪ‬ ‫ﻣﺤﺘﻮﻳﺎت ﺗﺎرﻳﺨﭽﻪ را ﻣﺸﺎهﺪﻩ ﮐﻨﻴﺪ ‪.‬ﺑﺎ ﻳﮏ ﻣﺜﺎل دﻳﺪ ﺷﻤﺎ را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎن ﺑﺎز ﺗﺮ‬ ‫ﻣﻴﮑﻨﻢ‪ history 15.‬اﻳﻦ دﺳﺘﻮر ‪ ١۵‬دﺳﺘﻮر اﺟﺮا ﺷﺪﻩ ﺁﺧﺮ را ﻧﺸﺎن ﻣﻴﺪهﺪ‪.‬‬ ‫‪ history –c‬اﮔﺮ اﻳﻦ دﺳﺘﻮر را اﺟﺮا ﮐﻨﻴﺪ ﻣﻴﺘﻮاﻧﻴﺪ ﻣﺤﺘﻮﻳﺎت ﺗﺎرﻳﺨﭽﻪ را ﭘﺎﮎ ﮐﻨﻴﺪ‪.‬‬ ‫)اﻳﻦ دﺳﺘﻮر ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻮرد هﺪف هﮑﺮهﺎ اﺳﺖ ﺑﺮاﯼ ﭘﺎﮎ ﮐﺮدن‪(.......‬‬

‫دﺳﺘﻮر ‪: vi‬‬ ‫‪ Vi‬ﻳﮑـﯽ از ﭼـﻨﺪ وﻳﺮاﻳﺸﮕﺮ ‪ linux‬ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ در وﺿﻌﻴﺘﻬﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ از ﻗﺒﻴﻞ‬ ‫اﻳﺠﺎد دﺳﺖ ﻧﻮﺷﺘﻪ هﺎﯼ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ و ﭘﻴﺎﻣﻬﺎﯼ ﭘﺴﺘﯽ ﻳﺎ وﻳﺮاﻳﺶ ﭘﺮوﻧﺪﻩ هﺎﯼ ﺳﻴﺴﺘﻤﯽ‬ ‫‪ Linux‬ﻣﺎﻧـﻨـﺪ ﭘـﺮوﻧﺪﻩ هـﺎﯼ ‪ Profile‬و ‪ Login‬ﮐﺎرﺑـﺮد دارد‪ .‬دو روش ﺑـﺮاﯼ‬ ‫راﻩ اﻧﺪازﯼ ‪ Vi‬وﺟﻮد دارد اول ‪ , Vi‬دوم ‪ Vi filename‬اﮔﺮ ‪ Vi‬را ﺑـﺪون ﻧـﺎم‬ ‫ﭘـﺮوﻧـﺪﻩ راﻩ اﻧـﺪازﯼ ﮐﻨﻴﻢ)راﻩ اول( ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺼﻮﻳﺮﯼ ﻏﺎﻟﺒًﺎ ﺧﺎﻟﯽ‪ ،‬ﺑﺎ ﻣﮑﺎن ﻧﻤﺎﻳﯽ‬ ‫در ﮔﻮﺷـﻪ ﺑﺎﻻﻳـﯽ و ﺳـﻤﺖ ﭼﭗ و ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ اﯼ از ﮐﺎرﮐﺘﺮهﺎﯼ ﻣﺪ در ﺳﻤﺖ ﭼﭗ‬ ‫ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻇﺎهﺮ ﻣﯽ ﮔﺮدﻧﺪ‪ .‬ﮐﺎرﮐﺘـﺮهﺎﯼ ﻣﺪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣـﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪﮐﻪ هﻴﭻ ﭼﻴﺰﯼ‬ ‫ﺑﺮ روﯼ ﺻﻔـﺤﻪ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﺎ ﭘﺮ ﮐﺮدن ﺻﻔﺤﻪ از ﻃﺮﻳﻖ ﺗﺎﻳﭗ ﮐﺎرﮐﺘﺮهﺎﯼ ﻣﺪ ﻧﺎﭘﺪﻳﺪ‬ ‫ﻣﯽ ﮔﺮدﻧـﺪ اﮔﺮ ‪ Vi‬را ﺑﺎ ﻧـﺎم راﻩ اﻧـﺪازﯼ ﮐﻨﻴﻢ )راﻩ دوم( ‪ filename‬ﻧﺎم ﭘﺮوﻧﺪﻩ اﯼ‬ ‫اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﺠﺎد ﻳﺎ وﻳﺮاﻳﺶ ﻣﯽ ﺷﻮد ‪.‬‬ ‫ﺑﺎ ﻃﺮح ﻳﮏ ﻣﺜﺎل درﮎ ﻣﺴﺎﻟﻪ را ﺁﺳﺎﻧﺘﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ ‪:‬‬ ‫ﻣـﯽ ﺧـﻮاهـﻴـﻢ ﻳـﮏ ﻓﺎﻳـﻞ ﺑـﻪ ﻧـﺎم ‪ test‬در ﺷـﺎﺧـﻪ ‪ /Temp‬اﻳـﺠـﺎد ﮐـﻨـﻴﻢ و ﭘﻴﻐﺎم‬ ‫" ‪ "this is a test‬را درون ﺁن ﺗﺎﻳﭗ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ‬ ‫‪Vi /temp/test‬‬ ‫‪ -١‬دﺳﺘﻮر ﻣﻘﺎﺑﻞ را ﺗﺎﻳﭗ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ‬ ‫‪ -٢‬ﻳـﮏ ﺻـﻔـﺤـﻪ ﺑﺎ ﻧـﺎم ‪ test‬ﻣـﻄـﺎﺑـﻖ راﻩ دوم ﮐـﻪ در ﺑـﺎﻟـﺎ ﺗﻮﺿـﻴـﺢ دادﻩ ﺷﺪ‬ ‫اﻳﺠﺎد ﻣﯽ ﺷﻮد ‪.‬‬ ‫‪ -٣‬ﮐـﻠﻴﺪ >‪ <Esc‬را ﻣﯽ زﻧـﻴﻢ‪ ،‬ﺳـﭙـﺲ ﮐـﻠﻴﺪ ‪ I‬را زدﻩ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎﻟـﺖ درج ﺑﺮوﻳﻢ‬ ‫)‪ i‬ﮐﻮﭼـﮏ ﺗـﻨـﻬﺎ راﻩ ﺑـﺮاﯼ وارد ﺷـﺪن ﺑـﻪ ﺣـﺎﻟـﺖ درج ﻧﻴﺴـﺖ ﺳـﺎﻳـﺮ ﮔﺰﻳﻨﻪ هﺎ‬ ‫در زﻳﺮ ﻓﻬﺮﺳﺖ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ‪(.‬‬ ‫‪ -٤‬ﭘﻴﻐﺎم "‪ "this is a test‬را ﺗﺎﻳﭗ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ ‪.‬‬ ‫‪ -٥‬ﭘـﺲ ازﺁن ﮐـﻠـﻴﺪ >‪ <Esc‬را ﻣﺠـﺪدًا زدﻩ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣـﺎﻟـﺖ ﻓﺮﻣﺎن )‪(Command‬‬ ‫ﺑﺮﻳـﻢ و در اﻧﺘـﻬﺎ ﺟـﻬـﺖ ﺛـﺒﺖ ﭘـﻴﻐﺎم ﮐـﻠﻴﺪهﺎﯼ ‪ Shift + :‬را زدﻩ و ‪ X‬ﮐﻮﭼـﮏ‬ ‫را ﺗـﺎﻳـﭗ ﻣﯽ ﮐﻨـﻴﻢ )ﺗـﻨﻬﺎ ‪ X‬ﮐﻮﭼـﮏ ﺟﻬـﺖ ﺛـﺒـﺖ و ذﺧـﻴﺮﻩ ﺳـﺎزﯼ ﻧﻴﺴﺖ ﺳﺎﻳﺮ‬ ‫ﮔﺰﻳﻨﻪ هﺎ در ﭘﺎﻳﻴﻦ ﻟﻴﺴﺖ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ‪(.‬‬ ‫ ﺳﻮﺋﻴﭻ هﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ در وﻳﺮاﻳﺸﮕﺮ ‪: Vi‬‬‫ ﻓﺮﻣﺎﻧﻬﺎﯼ ﺣﺎﻟﺖ درج در ‪Vi‬‬‫ﻧﺘﻴﺠﻪ‬ ‫ ﻓﺮﻣﺎن‬‫ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻌﺪ از ﮐﺎرﮐﺘﺮ ﻓﻌﻠﯽ ﺧﻂ ﺟﺪﻳﺪ را درج ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‬ ‫‪Enter‬‬ ‫در ﮐﺎرﮐﺘﺮ ﻓﻌﻠﯽ درج ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪.‬‬ ‫‪i‬‬ ‫در اﺑﺘﺪاﯼ ﺧﻂ ﻓﻌﻠﯽ درج ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪I‬‬ ‫ﺑﻪ ﺳﻤﺖ راﺳﺖ ﮐﺎرﮐﺘﺮ ﻓﻌﻠﯽ ﻣﯽ اﻓﺰاﻳﺪ‪.‬‬ ‫‪a‬‬ ‫ﺑﻪ اﻧﺘﻬﺎﯼ ﺧﻂ ﻓﻌﻠﯽ ﻣﯽ اﻓﺰاﻳﺪ‪.‬‬ ‫‪A‬‬

‫‪o‬‬ ‫‪O‬‬

‫ﺧﻂ ﺟﺪﻳﺪ را ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻌﺪ از ﺧﻂ ﻓﻌﻠﯽ درج ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﺧﻂ ﺟﺪﻳﺪ را ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﭘﻴﺶ از ﺧﻂ ﻓﻌﻠﯽ درج ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫ ﻓﺮﻣﺎﻧﻬﺎﯼ ﺣﺬف در ‪Vi‬‬‫ﻧﺘﻴﺠﻪ‬ ‫ﻓﺮﻣﺎن‬ ‫ﮐﺎرﮐﺘﺮ واﻗﻊ در ﺑﺎﻻﯼ ﻣﮑﺎن ﻧﻤﺎ را ﺣﺬف ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪.‬‬ ‫‪X‬‬ ‫ﺧﻂ ﻓﻌﻠﯽ را ﺣﺬف ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪.‬‬ ‫‪Dd‬‬ ‫ﮐﺎرﮐﺘﺮ واﻗﻊ در ﺳﻤﺖ ﭼﭗ ﻣﮑﺎن ﻧﻤﺎ را ﺣﺬف ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‬ ‫‪:X‬‬ ‫ﻋﻤﻞ ﺣﺬف را ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ اول ﺑﺎز ﻣﯽ ﮔﺮداﻧﺪ‪.‬‬ ‫‪:U‬‬ ‫ ﻓﺮﻣﺎﻧﻬﺎﯼ ذﺧﻴﺮﻩ ﺳﺎزﯼ ﭘﺮوﻧﺪﻩ در ‪Vi‬‬‫ﻧﺘﻴﺠﻪ‬ ‫ﻓﺮﻣﺎن‬ ‫ﺑﻌﺪ از ذﺧﻴﺮﻩ ﺷﺪن ﭘﺮوﻧﺪﻩ ﺑﺎﻋﺚ ﺧﺮوج از ‪ Vi‬ﻣﯽ ﮔﺮدد‪.‬اﮔﺮ‬ ‫‪:q‬‬ ‫ﭘﺮوﻧﺪﻩ ذﺧﻴﺮﻩ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ‪ Vi‬از ﺧﺮوج اﻣﺘﻨﺎع ﻣﯽ ورزد‪.‬‬ ‫ﺑﺪون ذﺧﻴﺮﻩ ﭘﺮوﻧﺪﻩ ﺑﺎﻋﺚ ﺧﺮوج از ‪ Vi‬ﻣﯽ ﮔﺮدد‪.‬‬ ‫!‪: q‬‬ ‫ﻼ ذﺧﻴﺮﻩ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ و‬ ‫ﭘﺮوﻧﺪﻩ را ذﺧﻴﺮﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ اﮔﺮ ﭘﺮوﻧﺪﻩ ﻗﺒ ً‬ ‫‪:W‬‬ ‫ﺳﻌﯽ ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﻮدن ﻣﺸــــﺨﺺ ﻧﻤﻮدن ﻧﺎم ﭘﺮوﻧﺪﻩ ﻋﻤﻞ ذﺧﻴﺮﻩ‬ ‫ﮐﺮدن را اﻧﺠﺎم دهﻴﺪ ‪ Vi‬ﺁﮔﺎهﺘﺎن ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد‪.‬‬ ‫ﭘﺮوﻧﺪﻩ را ذﺧﻴﺮﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﺑﺎﻋﺚ ﺧﺮوج از ‪ Vi‬ﻣﯽ ﮔﺮدد‪.‬‬ ‫‪:x‬‬ ‫ﻼ از درج ﺑﻪ ﺣﺬف‬ ‫ﻧﮑﺘﻪ ‪ :‬ﺑﺮاﯼ ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﯽ در ﺣﺎﻟﺘﻬﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻓﺮﻣﺎن ﻣﺜ ً‬ ‫ﻳﺎ از ﺣﺬف ﺑﻪ ذﺧﻴﺮﻩ ﺳﺎزﯼ ﺑﺎﻳﺪ اول ﻳــﮏ ﻣﺮﺗــﺒﻪ ﮐﻠﻴﺪ ‪ Esc‬را زدﻩ ﺗﺎ‬ ‫ﺑﻮق ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﺻﺪا درﺁﻳﺪ ﺳﭙﺲ ﻓﺮﻣﺎن ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ را اﺟﺮا ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ ‪.‬‬ ‫دﺳﺘﻮر ‪: mkdir‬‬ ‫اﻳﻦ دﺳﺘﻮر ﺑﺮاﯼ ﺳﺎﺧﺘﻦ داﻳﺮﮐﺘﻮرﯼ ﺑﮑﺎر ﻣﯽ رود ‪.‬‬ ‫ﻧﺎم داﻳﺮﮐﺘﻮرﯼ‪mkdir‬‬ ‫‪mkdir‬‬ ‫ﻧﺎم داﻳﺮﮐﺘﻮرﯼ‪/‬ﻣﺴﻴﺮ ﮐﺎﻣﻞ داﻳﺮﮐﺘﻮرﯼ هﺎ‬ ‫ﺗﺬﮐﺮ‪ :‬در ﺣﺎﻟﺖ اول ﺑﺎﻳﺪ دﻗﺖ ﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ در ﭼﻪ ﻣﺴﻴﺮﯼ ﻗﺮار دارﻳﻢ‬ ‫ﺗﺎ داﻳﺮﮐﺘﻮرﯼ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاهﻴﻢ در ﻣﺴﻴﺮ ﻣﺸﺨﺺ ﺧﻮد ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﻮد‪.‬‬

‫دﺳﺘﻮر ‪: rmdir‬‬ ‫اﻳﻦ دﺳﺘﻮر ﺑﺮاﯼ ﺣﺬف ﻳﮏ داﻳﺮﮐﺘﻮرﯼ ﺧﺎﻟﯽ ﮐﺎر ﻣﯽ رود‪.‬‬ ‫‪rmdir‬‬ ‫ﻧﺎم داﻳﺮﮐﺘﻮرﯼ‬ ‫‪rmdir‬‬ ‫ﻧﺎم داﻳﺮﮐﺘﻮرﯼ ‪ /‬ﻣﺴﻴﺮ ﮐﺎﻣﻞ داﻳﺮﮐﺘﻮرﯼ هﺎ‪/‬‬ ‫دﺳﺘﻮر ‪: cp‬‬ ‫ﮐﺎر اﻳﻦ دﺳﺘﻮر ﮐﭙﯽ ﮔﺮﻓﺘﻦ از ﻓﺎﻳﻞ ﻳﺎ داﻳﺮﮐﺘﻮرﯼ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ‪.‬‬ ‫‪cp‬‬ ‫ﻣﺴﻴﺮ داﻳﺮﮐﺘﻮرﯼ ﻣﺒﺪا‬ ‫ﻣﺴﻴﺮ داﻳﺮﮐﺘﻮرﯼ ﻣﻘﺼﺪ‬ ‫‪cp‬‬ ‫ﻣﺴﻴﺮ ﻓﺎﻳﻞ ﻣﺒﺪا‬ ‫ﻣﺴﻴﺮ ﻓﺎﻳﻞ ﻣﻘﺼﺪ‬ ‫ﺗـﺬﮐـﺮ ‪ :‬ﺑـﺎﻳﺪ ﺗـﻮﺟﻪ ﮐﻨـﻴﻢ ﮐﻪ در ﺣﻴﻦ ﮐﭙﯽ ﮐﺮدن‪ ،‬ﻣﺴﻴﺮ درﺳﺖ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ‬ ‫اﻃﻼﻋﺎت ﺑﻪ ﺟﺎﯼ دﻳﮕﺮﯼ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻧﺸﻮد‪.‬‬ ‫ﺗﻮﺟﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ ﮐﻪ در ﭼﻪ ﻣﺴﻴﺮﯼ ﻗﺮار دارﻳﻢ و اﻳﻦ دﺳﺘﻮر را اﺟـﺮا‬ ‫ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ ‪.‬‬ ‫ﻣﺜﺎل ‪:‬‬ ‫ﻧﺎم داﻳﺮﮐﺘﻮرﯼ ﺟﺪﻳﺪ ‪/‬ﻧﺎم ﻓﺎﻳﻞ ‪ /‬ﻧﺎم داﻳﺮﮐﺘﻮرﯼ‪ /٢‬ﻧﺎم داﻳﺮﮐﺘﻮرﯼ‪cp /١‬‬ ‫اﮔﺮ اﻳـﻦ دﺳـﺘﻮر را ﺑـﺎ )‪ (-p‬اﺳـﺘﻔﺎدﻩ ﮐﻨﻴﺪ ‪ permission‬هﺎﯼ ﻣﺮﺑـﻮط ﺑﻪ‬ ‫ﻓﺎﻳﻞ ﻳﺎ داﻳﺮﮐﺘﻮرﯼ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاهﺪ ﮐﭙﯽ ﺷﻮد ﺛﺎﺑﺖ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪ‪.‬‬ ‫اﮔـﺮ اﻳـﻦ دﺳـﺘﻮر را ﺑـﺎ )‪ (-r‬اﺳﺘـﻔﺎدﻩ ﮐﻨﻴﻢ ﺗـﻤﺎم زﻳﺮ داﻳﺮﮐﺘﻮرﯼ هﺎﯼ ﺁن‬ ‫داﻳﺮﮐﺘﻮرﯼ ﻧﻴﺰ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻣﯽ ﺷﻮد‪.‬‬ ‫ﺑﺎﻳﺪ دﻗﺖ ﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ از ﻧﺎم داﻳﺮﮐﺘﻮرﯼ ﻣﺒﺪا ﻋﻼﻣﺖ )*‪ (/‬ﻗﺮار دهﻴﻢ ﺗﺎ‬ ‫ﻓﺎﻳﻞ هﺎﯼ ﺁن را ﮐﭙﯽ ﮐﻨﺪ‪.‬‬ ‫دﺳﺘﻮر ‪: mv‬‬ ‫اﻳﻦ دﺳـﺘﻮر ﺑـﺮاﯼ ﻣﻨﺘـﻘﻞ ﮐﺮدن ﻓﺎﻳﻞ از ﺟﺎﻳﯽ ﺑﻪ ﺟﺎﻳﯽ دﻳﮕﺮ ﻳﺎ ﺑﺮاﯼ ﺗﻐﻴﻴﺮ‬ ‫ﻧﺎم ﻓﺎﻳﻞ داﻳﺮﮐﺘﻮرﯼ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬ ‫‪mv‬‬ ‫ﻣﺴﻴﺮ ﻓﺎﻳﻞ ﻣﺒﺪا‬ ‫ﻣﺴﻴﺮ ﻓﺎﻳﻞ ﻣﻘﺼﺪ‬ ‫‪mv‬‬ ‫ﻣﺴﻴﺮ داﻳﺮﮐﺘﻮرﯼ ﻣﺒﺪا‬ ‫ﻣﺴﻴﺮ داﻳﺮﮐﺘﻮرﯼ ﻣﻘﺼﺪ‬ ‫ﺗﺬﮐـــﺮ ‪ :‬در ﺣـﻴﻦ ﮐـﺎر ﮐـﺮدن ﺑﺎ اﻳﻦ دﺳﺘـﻮر ﺑﺎﻳﺪ دﻗﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ ﮐﻪ در‬ ‫ﻣﻘﺼﺪ ﻓﺎﻳﻞ ﻳﺎ داﻳﺮﮐﺘﻮرﯼ ﺑﺎ ﻧﺎم ﻣﺒﺪا وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﭼﻮن در ﺻﻮرت‬ ‫وﺟـﻮد ﻓﺎﻳـﻞ ﻳـﺎ داﻳﺮﮐـﺘﻮرﯼ ﻗﺒـﻠﯽ ﭘﺎﮎ ﺷﺪﻩ و ﻓﺎﻳﻞ ﻳﺎ داﻳﺮﮐﺘﻮرﯼ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺎ‬ ‫هﻤﺎن ﻧﺎم ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ ﺁن ﻣﯽ ﺷﻮد ‪.‬‬ ‫ﻣﺜﺎل ‪:‬‬

‫*‪mv /dir1/‬‬ ‫‪/dir2‬‬ ‫اﻳﻦ دﺳﺘﻮر اﻃﻼﻋﺎت ﻣﻮﺟﻮد در ‪ dir1‬را ﺑﻪ ‪ dir2‬ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و اﻃﻼﻋﺎت‬ ‫‪ dir1‬را ﺣـﺬف ﻣﯽ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪).‬ﻳﺎ ﺑﻪ ﻋﺒﺎرﺗﯽ ﺗﻤﺎم اﻃﻼﻋﺎت درون ﺁن را ﺑﻪ ﺟﺎﯼ‬ ‫دﻳﮕﺮ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪(.‬‬ ‫دﺳﺘﻮر ‪: rm‬‬ ‫اﻳـﻦ دﺳـﺘﻮر ﺑﺮاﯼ ﭘﺎﮎ ﮐﺮدن ﻓﺎﻳﻞ ﻳﺎ ﻓﺎﻳﻞ هﺎ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﺣﺘﻤﺎ دﻗﺖ ﺷﻮد ﮐﻪ در‬ ‫هﻨـﮕﺎم اﺳـﺘﻔﺎدﻩ از اﻳﻦ دﺳــﺘﻮر در ﭼـﻪ ﻣـﺴﻴﺮﯼ ﻗﺮار دارﻳـﻢ و ﭼـﻪ ﻓﺎﻳـﻞ ﻳﺎ‬ ‫ﻓﺎﻳﻠﻬﺎﻳﯽ را ﻣﯽ ﺧﻮاهﻴﻢ ﭘﺎﮎ ﮐﻨﻴﻢ‪.‬‬ ‫‪rm‬‬ ‫ﻧﺎم ﻓﺎﻳﻞ‬ ‫‪rm‬‬ ‫ﻧﺎم ﻓﺎﻳﻞ ‪ /‬ﻣﺴﻴﺮﮐﺎﻣﻞ داﻳﺮﮐﺘﻮرﯼ هﺎ‪/‬‬ ‫دﺳﺘﻮر ﺑﺎﻻ ﻓﺎﻳﻠﯽ را ﭘﺎﮎ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪.‬‬ ‫دﺳﺘﻮر *‪ rm‬ﺑﺴﻴﺎرﺧﻄﺮﻧﺎﮎ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﭼﻮن ﺗﻤﺎم ﻓﺎﻳﻞ هﺎﯼ ﻣﻮﺟﻮد را ﭘﺎﮎ‬ ‫ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و هﻴﭽﮕﻮﻧﻪ اﻣﮑﺎن دﺳﺘﺮﺳﯽ ﻣﺠﺪد وﺟﻮد ﻧﺪارد‪.‬‬ ‫ﺗﺬﮐﺮ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬﻢ ‪ :‬در هﻨﮕﺎم اﺳﺘﻔﺎدﻩ هﺮ ﮔﻮﻧﻪ دﺳﺘﻮرﯼ ﺣﺘﻤًﺎ ﺑﻪ ﻣﻮارد زﻳﺮ ﺗﻮﺟﻪ‬ ‫ﺷﻮد‪:‬‬ ‫ﻻ ‪ :‬در ﭼﻪ ﻣﺴﻴﺮﯼ ﻗﺮار دارﻳﺪ ‪.‬‬ ‫او ً‬ ‫دوﻣًﺎ ‪ :‬ﭼﻪ ﭼﻴﺰﯼ را ﻣﯽ ﺧﻮاهﻴﺪ ﭘﺎﮎ ‪ ،‬ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻳﺎ اﻳﺠﺎد ﻧﻤﺎﺋﻴﺪ )ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ‬ ‫ﭼﻪ ﭼﻴﺰﯼ را ﻣﯽ ﺧﻮاهﻴﺪ ﭘﺎﮎ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪(.‬‬ ‫ﺳﻮﻣﺎ‪ :‬ﻣﺴﻴﺮ ﺻﺤﻴﺢ ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﭼﻬﺎرم ‪ :‬ﻳﮏ ﺑﺎر دﻳﮕﺮ دﺳﺘﻮر را ﺑﺎزﻧﮕﺮﯼ ﮐﻨﻴﻢ‪.‬‬ ‫‪: mount‬‬ ‫‪ mount‬در ﻟـﻐـﺖ ﺑﻪ ﻣﻌـﻨﯽ ﻧﺼﺐ ﮐﺮدن ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ و در ‪ unix‬ﺑﺮاﯼ اﻳـﻨﮑﻪ‬ ‫ﺑﺘـﻮاﻧـﻴـﻢ ﺑﻪ ﻳـﮏ ‪ filesystem‬دﺳـﺘﺮﺳـﯽ ﭘـﻴـﺪا ﮐﻨـﻴـﻢ از اﻳـﻦ دﺳﺘﻮر اﺳﺘﻔﺎدﻩ‬ ‫ﻣﻴﮑﻨﻴﻢ‪.‬‬ ‫ﺑﺮاﯼ روﺷﻦ ﺗﺮ ﺷﺪن اﻳﻦ دﺳﺘﻮر ﻳﮏ ﻣﺜﺎل ﮐﺎرﺑﺮدﯼ را در ردهﺖ ‪ ٩‬را ﻣﺜﺎل‬ ‫ﻣﻴﺰﻧﻴﻢ‪.‬‬ ‫ﺑﻪ ﻃﻮر ﭘﻴﺶ ﻓﺮض ﭘﻴﺶ ﻓـﺮض در ‪ Red hat9‬ﻧـﻤﻴـﺘﻮاﻧﻴـﻢ دراﻳـﻮهﺎﯼ وﻳﻨﺪوز‬ ‫ﺧـﻮد را در ﻟـﻴﻨـﻮﮐـﺲ ﺑﺒﻴـﻨﻴﻢ ﺑﺮاﯼ اﻳﻦ ﮐﺎر اﺑﺘﺪا ﺑﺎ ﮐﺎرﺑﺮ رﻳﺸﻪ وارد ﻣﻴـﺸـﻮﻳﻢ‬ ‫ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺑﻪ ﺷﺎﺧﻪ ‪ /mnt‬ﻣﻴﺮوﻳﻢ و ﺑﺎﻳﺪ در اﻳﻦ ﺷﺎﺧﻪ ﻳﮏ داﻳﺮﮐﺘﻮرﯼ ﺑﺴﺎزﻳﻢ و اﺳﻢ‬ ‫ﻼ دراﻳﻮ ‪ e‬ﻣﯽ ﮔﺬارﻳﻢ ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ‪ Shell‬ﻣﻴﺮوﻳﻢ و اﻳﻦ دﺳﺘﻮر‬ ‫ﺁن را ﻧﺎم دراﻳﻮ ﺧﻮد ﻣﺜ ً‬ ‫‪mount /dev/hda6 /mnt/e‬‬ ‫را ﻣﻴﻨﻮﻳﺴﻴﻢ‬

‫ﻧﮑﺘﻪ‪ :‬ﺑﻴﻦ ‪ hda6‬و ‪ /mnt‬ﻓﺎﺻﻠﻪ وﺟﻮد دارد‪.‬‬ ‫ﺣﺎﻻ دراﻳﻮ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﻣﺎ ‪ mount‬ﺷﺪﻩ اﺳﺖ وﺑﻪ ﻣﺴﻴﺮ ‪ /mnt‬ﻣﻴﺮوﻳﻢ و ﻣﺤﺘﻮﻳﺎت‬ ‫دراﻳﻮ ﺧﻮد را در ﭘﻮﺷﻪ ﻣﻮردﻧﻈﺮ ﻣﻴﺒﻴﻨﻴﻢ‪.‬ﺑﺮاﯼ دراﻳﻮهﺎﯼ دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﺷﺎﺧﻪ ‪mnt‬‬ ‫ﻣﻴﺮوﻳﻢ و ﻳﮏ داﻳﺮﮐﺘﻮرﯼ ﻣﻴﺴﺎزﻳﻢ و اﺳﻢ ﺁن را دراﻳﻮ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ را ﻣﻴﻨﻮﺳﻴﻢ‬ ‫و در دﺳﺘﻮر ‪ mount‬از ﻋﺒﺎرﺗﻬﺎﯼ زﻳﺮ اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﻣﻴﮑﻨﻴﻢ‪.‬‬ ‫‪C=hda1‬‬ ‫‪d=hda5 e=hda6 f=hda7 g=hda8 h=hda9‬‬ ‫ﺑﺎ ‪ type‬دﺳـﺘﻮر ‪ mount‬در ﺧﻂ ﻓﺮﻣﺎن ﻣﯽ ﺗﻮان ﮐﻠﻴﻪ ﻓﺎﻳﻞ ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎﯼ ‪mount‬‬ ‫ﺷﺪﻩ را ﻣﺸﺎهﺪﻩ ﮐﺮد‪ .‬ﺟﺎﻟﺐ اﺳﺖ ﺑﺪاﻧـﻴﺪ ﺑﺮاﯼ دﺳـﺘﺮﺳﯽ ﺑﻪ ﻓﺎﻳـﻞ ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎﯼ ﻳﮏ‬ ‫هـﺎرد دﻳـﮕﺮ و هﻤﭽـﻨـﻴﻦ ﻓﺎﻳـﻞ ﺳﻴﺴﺘـﻤﻬﺎﯼ ﻣﻮﺟـﻮد در ﻓﻼﭘـﯽ دﻳﺴﮏ ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ از‬ ‫دﺳﺘﻮر ‪ mount‬اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﮐﺮد‪.‬‬ ‫‪: umount‬‬ ‫ﺑﺎ اﺟـﺮاﯼ دﺳـﺘﻮر ‪ umount‬ﻣﯽ ﺗﻮاﻧـﻴﻢ هﺮ ﻓﺎﻳـﻞ ﺳﻴﺴﺘﻤﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاهﻴﻢ ﻏﻴﺮ‬ ‫ﻗﺎﺑـﻞ دﺳﺘـﺮﺳﯽ ﮐﻨـﻴﻢ‪ .‬ﻓﺮﻣﺖ دﺳـﺘﻮر ‪ umount‬ﺑﺼﻮرت زﻳﺮ اﺳﺖ ‪) :‬ﺑﺎ ﻣﺜﺎل(‬ ‫‪umount /dev/account‬‬ ‫ﻣﻔﻬﻮم دﺳﺘﻮر ‪ :‬ﻳﻌﻨﯽ ﻓﺎﻳﻞ ﺳﻴﺴﺘﻢ ‪ account‬ﮐﻪ در ﻣﺴﻴﺮ ‪ /dev‬ﻗﺮار دارد را‬ ‫از ﺣﺎﻟﺖ ‪ mount‬ﺧﺎرج ﮐﻦ‪.‬‬ ‫هﺸـــﺪار‪ :‬اﺳﺘـﻔﺎدﻩ ﻧﺎﺑـﺠﺎ از اﻳﻦ دﺳـﺘﻮر ﺑﺎﻋـﺚ اﻳﺠﺎد اﺷـﮑﺎل در ﻓﺎﻳـﻞ ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎ‬ ‫ﻣﯽ ﮔﺮدد ﻟﺬا ﺑﺎﻳﺪ از اﻳﻦ دﺳﺘﻮر در ﻣﻮﻗﻊ ﻟﺰوم و ﺑﺎ ﻓﻬﻢ ﮐﺎﻣﻞ ﺁن اﺳﺘﻔـﺎدﻩ ﮐﺮد‪.‬‬ ‫ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ ‪[email protected] :‬‬