The Order-word 2

THE ORDER-WORD 2 Deleuze and Linguistics

Karl Bühler: Organonmodel & Stuart Hall: Encoding/Decoding

•dominant (or 'hegemonic') reading: the reader fully shares the text's code and accepts and reproduces the preferred reading •negotiated reading: the reader partly shares the text's code and broadly accepts the preferred reading, but sometimes resists and modifies it in a way which reflects their own position, •oppositional ('counter-hegemonic') reading: the reader, whose social situation places them in a directly oppositional relation to the dominant code, understands the preferred reading but does not share the text's code and rejects this reading,

Collectieve assemblages 1.

Belangrijk: vanuit dit collectieve assemblage ontstaat de bepaling van relatieve subjectificerende handelswijzen. Het maakt geen onderscheid tussen personen: het assemblage verklaart de stemmen aanwezig in een stem. Het order-word in het woord.

2.

Deze toewijzingen vinden plaats middel niet-lichamelijke transformaties die worden toegeschreven aan lichamen in een samenleving. Aldus geschiedenen immanente categorizeringen, bijvoorbeeld: Kind-volwassene, verdachte-dader, de Wet (Kafka) maakt ene mens tot ondergeschikt burger, andere tot ordehandhaver (Justitie, politie) en land tot territorium.

Collectieve assemblages Niet lichamelijke transformaties draaien dus niet om het vervloeien van lichamen, dat gebeurt altijd. Gaat erom dat er vanuit een statement en zijn lichamelijke omgeving onmiddellijk een bepaalde onderverdeling wordt uitgedrukt.

Paul Patton:

Collectieve assemblages D&G: November 20, 1923: omstandigheden maakte een semiotische transformatie mogelijk die, hoewel met verstrekkende gevolgen voor iedere lichamelijkheid, uiteindelijk incorporeel was: “de Reichsmark is geen geld meer.” En deze transformaties zijn noodzakelijk immanent aan taal.

Normaals: roep om pragmatics

“As long as linguistics confines itself to constants, whether synthactical, morphological, or phonological, it ties the statement to a signifier and enunciation to a subject and accordingly botches the assemblage; it consigns circumstances to the exterior, closes language in on itself, and makes pragmatics a residue.” (p.82)

Besluit fout 1 1.

Een type statement kan slechts bezien worden vanuit zijn pragmatische implicaties.

2.

In die types kunnen patronen opdoemen: regimes van signs of semiotische machines. “Language in its entirety is indirect discourse. Direct discourse is a detached fragment of a mass and is born of the dismemberment of the collective assemblage.”(p.84)

Postulates of Linguistics

Fout 1: Taal bevat informatie en is bedoeld om te communiceren

Fout 2: Er zit een structuur in de taal die geen beroep doet op een ‘extrinsieke’ factor

Verschuiving of deterritorialisering 1. 2.

Lichamelijke modificaties= geformaliseerd in content Niet-lichamelijke transformatie= geformaliseerd in expression Louis Hjelmslev (commentaar op de Saussure)= zowel content als expression hebben een vorm. • •

Inhoud is geformaliseerd via hand-gereedschap Expressie door gezicht-taal

Vormen zijn verschillend van aard en liggen daarom nooit in elkaars verlengde. Ofwel; er geen correspondentie of conformiteit tussen deze twee. Ze lopen niet naadloos in elkaar over.

Hoe verhouden content en expression zich dan wel tot elkaar? •

De vorm van content en de vorm van expression verhouden zich niet tot elkaar als representatie, maar lopen ook niet parallel aan elkaar; ze bevatten, of verpakken elkaar noodzakelijk (parcelling).

•

Hun functionele onafhankelijkheid is slechts de vorm van het wederzijds veronderstellen van elkaar.

•

De wijze waarop zij bij elkaar worden ingebracht heeft altijd een deterritorialisering (verschuiving) tot gevolg.

Conclusie: hoe verhouden content en expressie zich tot elkaar? •

Er is geen causaliteit tussen content en expressie (te ideologisch of dialectisch). Samenleving is niet bepaald door zijn tools maar door alle deterritorialisering (lichamelijk en niet lichamelijk) die het bevat.

•

Expressie is geen linguistisch systeem. Te lineair. Anti-pragmatisch. “Content is not a signified and expression not a signifier: both are variables in the assemblage.” (p.91)

McLuhan: Extensions of the Body

•

Vorige week vragen over representatie, over haar tekortkomingen. Middels fenomenologie: – Manovich zoekt naar andere vorm van representatie, – Lenoir zegt nieuwe media vragen een nieuwe manier van denken, – Merleau-Ponty en Young zoeken naar alles wat zich aan de reguliere (vaak masculiene, vaak occidentale, vaak christelijke) representaties onttrekt.

•

Deze week staat in het teken van het alternatief: – Deleuze en Guattari, taalkundig het meest uitgewerkte alternatief (mn interessant voor CIW) – McLuhan herdenkt alles volgens de vorm van de media

Ook bij McLuhan 1. 2.

3.

4.

Taal bevat geen informatie en is niet bedoelt om te communiceren: the medium is the message Er is een vervlechting (parcelling) van expression met de content: we live in a message (=niet alleen talig… vooral ook materialistisch) The medium is the message: de vorm van de content (lichamelijke modificaties) is maatgevend, taal (expression) is redundant hieraan. McLuhan’s message= D & G’s collective assemblages.

McLuhan: Myth and mass media •

Alle nieuwe media hebben een drastisch effect op taal en cultuur en onze omgeving: ze geven er vorm aan.

•

Macromyths= dynamische modellen van het universum in actie.

•

Zo werken ‘talen’ ook. Een taal legt een patroon neer van wat we denken en voelen. (Patroon zit verpakt in de wijze waarop een taal gearticuleert wordt, ofwel het medium waarvolgens het functioneert).

Tal van mythes actief in onze wereld •

Oedipus myth (seksualiteit moeder zoon, vader dochter): verklaart dit de preliteraire tijd?

•

Cadmus myth (verhaal over draak met letters als tanden): vertelt dit iets over de macht van de taal?

•

Gorgon myth (Medusa’s blik doet je verstenen): vertelt dit over media?

Veel parallellen met Deleuze •

“Writing has given the means of segmenting many phases of knowing and doing” (p.124)

•

Medium is een collective assemblage, is een mogelijke wereld: “Printing evoked both individualism and nationalism in the sixteenth century, just as it will do again in India, Africa, China and Russia” (p.125)

McLuhan vraagt van ons gevoeligheid. Voorbeelden van mythes waarvolgens wij leven: •

Hula-hoop 30 jaar geleden nog om te rollen, nu om het middel: “It is a live model or drama of the mythic power of the new media to alter sensibility”

•

Een van de belangrijke noviteiten van de boekdrukkunst was het neerzetten van een duidelijk afgescheiden binnen en buiten in termen van ruimte. In de kunst leidt dit tot perspectiviteit en representatie.

McLuhan vraagt van ons gevoeligheid.

“We can, perhaps we must, become the masters of cultural and historical alchemy. And to this end we can, I suggest, find means in the study of media as languages and languages as myths.” (p.127)

http://www.youtube.com/watch?v=oAH6wLW6W