The Aims Of Inclusive Democracy Multilingual: English-german-spanish-french-greek-italian-serbian-arabic

  • April 2020
  • PDF

This document was uploaded by user and they confirmed that they have the permission to share it. If you are author or own the copyright of this book, please report to us by using this DMCA report form. Report DMCA


Overview

Download & View The Aims Of Inclusive Democracy Multilingual: English-german-spanish-french-greek-italian-serbian-arabic as PDF for free.

More details

  • Words: 8,851
  • Pages: 28
http://www.inclusivedemocracy.org/

THE AIMS DEMOCRACY

OF

INCLUSIVE

I. The

ultimate cause of the present multidimensional crisis (political, economic, social, ecological, cultural) is the concentration of power in the hands of various elites, which is maintained and reproduced by the dynamics of the system of the market economy (in its present internationalised form) and its political complement, representative "democracy", i.e. the economic and political system that emerged in the West just two centuries ago.

II.

Overcoming, therefore, the chronic crisis which started with the emergence of this system, and has worsened in the last few years with the internationalisation of the market economy, is not possible through the reforming of the system ― as is utopianly supported by civil societarians, Green parties and organisations, who in the final analysis function as its apologists. Overcoming the crisis is possible only through the creation of a new form of political, social and economic organisation which secures the equal distribution of power among citizens at all levels (political, economic, social, cultural). Inclusive Democracy, therefore, is not simply a new utopia, but a new form of social organisation which aims at securing the equal distribution of power at all levels and consequently the final overcoming of the present multidimensional crisis. The ultimate aim is the creation of a Democratic World Order based on confederations of Inclusive Democracies, which will replace the hierarchical world orders of the present and the past.

III.

Inclusive Democracy constitutes the highest form of Democracy since it secures the institutional preconditions for political (or direct) democracy, economic democracy, democracy in the social realm and ecological democracy. At the subjective level, Inclusive Democracy is grounded on the conscious choice of citizens for autonomy, and not on dogmas, religions and irrational systems or closed theoretical systems, which rule out any questioning about the ultimate grounds of these beliefs ― the cornerstone of democracy.

IV.

Political democracy involves the creation of institutions of direct democracy at the political level, so that all decisions are taken by the demotic assemblies (i.e. the local citizen assemblies at the level of the demos) which confederate at the regional, national, and ultimately continental and global levels and consist of delegates, who are subject to

immediate recall by the demotic assemblies. The function of regional, national and confederal assemblies is only to implement and coordinate the policy decisions of the demotic assemblies. Political democracy secures, therefore, the re-integration of society with polity, and replaces the state as a separate authority over the citizens ― an arrangement which, essentially, has transformed citizens into subjects.

V. Economic democracy involves the creation of institutions of collective ownership of the productive resources (i.e. of the sources of social wealth) and collective control over them by the demotic assemblies. The market economy system, which has led to the present huge concentration of wealth at the hands of the few, as well as to unemployment, underemployment, insecurity, the degradation of social services and the ecological catastrophe, would be replaced by new institutions of democratic control of the means of production which aim at covering the basic needs of all citizens, as well as at securing the individual citizen's freedom of choice with respect to the covering of his/her non basic needs, according to his/her choices for work/leisure. Economic democracy secures, therefore, the re-integration of society with economy, and replaces the money/market economy, which divides citizens into privileged ones, who more than cover every real or imaginary need they may have, and non-privileged ones, who are incapable of covering even their basic needs.

VI. Democracy in the social realm involves the creation of institutions of self-management in the factories, offices and generally the places of production, as well as in educational and cultural institutions (media, art etc.) The worker councils, the student councils, and so on, secure the selfmanagement of the production places, the education places etc., guided by the general aims set by the demotic assemblies, as well as by the preferences of citizens as producers but also as consumers. A model describing how an economic democracy might function in general, and specifically how the decisions of citizens as members of the demotic assemblies might interrelate to the decisions of citizens as members of the self-managed institutions, is described in Vol. 3, No. 2 (1995) of the journal Democracy & Nature, and in more detail in the book Towards an Inclusive Democracy (Cassell/Continuum, 1997), ch.6.

VII.

Ecological democracy involves the creation of institutions and a culture that secure the re-integration of society and nature. This means that the goal of economic activity is not the present eco-catastrophic "development" which is necessitated by competition and profit demands, but the covering of the needs of all citizens in a way that secures the true quality of life that only a harmonious relationship between society and nature can bring about. Ecological democracy, therefore, can be achieved neither within the present market economy system and the consequent "growth economy", nor within any system mainly aiming at growth, like the centralised system of "actually existing socialism".

VIII.

Inclusive Democracy is neither the outcome of a dialectical unfolding in Nature or Society determined by some "laws/tendencies" of natural or social evolution, nor just another utopia like the ones that appear in the libertarian space. Inclusive Democracy, therefore, is incompatible with any closed theoretical system and of course with any religious (or not) irrationalism. The Inclusive Democracy project aims at building a massive movement that will be the synthesis as well as the transcendence of the social movements for socialism, democracy and autonomy, as well as of the new social movements for equality regardless of gender, race, ethnicity etc.

IX. The transition to Inclusive Democracy presupposes, therefore, the creation of a massive movement at the local, regional, national and ultimately continental and global levels aiming at replacing the system of the market economy and representative "democracy" with institutions of direct, economic, ecological democracy, as well as democracy in the social realm. This movement intervenes at all levels (political, economic, social, ecological, cultural) with the aim of creating new institutions and culture. This intervention does not manifest itself only through the creation of alternative forms of individual or social life ("by example"), direct action, or participation in the local elections, but through the combination of these and similar other forms of action ― on the condition that all these activities will be an integral part of a comprehensive political programme of radical social change for an Inclusive Democracy. Participating in the local elections (the only elections compatible with the goal of Inclusive Democracy) aims only at the creation of ID-based institutions and culture at a significant social scale. The ultimate goal is the creation of a dual power in relation to the existing system, through the development of the massive consciousness brought about by the struggle against the existing institutions, as well as the struggle for the new institutions and the setting up of the new institutions themselves. When the majority of citizens has accepted the principles of democratic organisation and takes part in the new institutions en masse, then no power on Earth could stop the collapse of the old system of concentration of power at the hands of the few ― the cause of all troubles for the majority of the human race (the transition strategy towards an Inclusive Democracy is described in detail in Democracy & Nature, Vol. 8, No. 1, 2002).

X. The

intermediate goal is the building of a Network of Citizens for Inclusive Democracy which will aim at the creation of an alternative democratic consciousness, through political intervention as well as cultural activities, with the final goal of contributing to the creation of a wider political movement for the transition to Inclusive Democracy. A first step in this direction might be the creation of study groups which provide the opportunity to deepen the knowledge of activists on the various aspects of the inclusive democracy project including the crucial issues of strategy and tactics.

http://www.inclusivedemocracy.org/

DIE ZIELE DER INKLUSIVEN DEMOKRATIE I.

Die Ursache für die gegenwärtige multidimensionale (politische, wirtschaftliche, soziale, ökologische und kulturelle) Krise ist letztlich in der Konzentration der Macht in den Händen diverser Eliten zu suchen, die ihrerseits das unvermeidliche Resultat der Dynamik der wirtschaftlichen und politischen Organisationsformen ist, die vor gerade erst zwei Jahrhunderten in der westlichen Welt entstanden sind: des Systems der Marktwirtschaft und seines politischen Gegenstücks, der repräsentativen "Demokratie".

II.

Die Überwindung der chronischen Krise, die mit der Entstehung dieses Systems begann und sich im Lauf der letzten Jahre mit der Internationalisierung der Marktwirtschaft verschärft hat, ist daher nicht durch eine Reformierung des Systems möglich, wie es utopischerweise von Anhängern der "Zivilgesellschaft" sowie grünen Parteien und Organisationen behauptet wird, die damit letztlich als Apologeten des Systems fungieren. Die Überwindung der Krise ist nur durch die Schaffung einer neuen Form der politischen, sozialen und wirtschaftlichen Organisation möglich, •welche auf all diesen Ebenen für eine gleichberechtigte Aufteilung der Macht unter den Bürgerinnen und Bürgern sorgt. Insofern ist Inklusive Demokratie nicht einfach eine weitere Utopie, sondern eine neue Form der sozialen Organisation, die über die Sicherung einer gleichen Verteilung der Macht auf allen Ebenen die Überwindung der gegenwärtigen multidimensionalen Krise ermöglicht.

III.

Inklusive Demokratie stellt die höchste Form der Demokratie dar, weil sie die institutionellen Vorbedingungen für politische (oder direkte) Demokratie, wirtschaftliche Demokratie, Demokratie im sozialen Bereich und ökologische Demokratie etabliert Auf der subjektiven Ebene gründet sich die umfassende Demokratie auf die bewusste Entscheidung der Bürgerinnen und Bürger für Autonomie, und nicht auf Dogmen, Religionen und irrationale Systeme oder abgeschlossene theoretische Lehrgebäude, welche jede Infragestellung der letztlichen Gründe für die jeweiligen Überzeugungen ausschließen. Diese bewusste Entscheidung für Autonomie ist der Grundstein der Demokratie.

IV.

Politische Demokratie erfordert die Schaffung von Institutionen direkter Demokratie auf der politischen Ebene, so dass alle Entscheidungen von den demotischen Versammlungen getroffen werden,

d.h. den örtlichen Bürgerversammlungen auf der Ebene des demos. Demotische Versammlungen föderieren sich auf der regionalen, nationalen und schließlich auch kontinentalen und globalen Ebene. Föderale Versammlungen bestehen aus (normalerweise per Rotationsoder Zufallsprinzip ausgewählten) Delegierten, die von den demotischen Versammlungen jederzeit wieder abberufen werden können. Die Funktion der föderalen Versammlungen besteht nur in der Implementierung und Koordinierung der politischen Entscheidungen der demotischen Versammlungen. Politische Demokratie sorgt daher für die Wiederversöhnung von Gesellschaft und Gemeinwesen und ersetzt den Staat als losgelöste Autorität über die Bürger, Verhältnisse also, welche die Bürger dem Wesen nach in Untertanen verwandelt haben.

V. Wirtschaftliche Demokratie erfordert die Schaffung von Institutionen kollektiven Eigentums an den produktiven Ressourcen (d.h. den Quellen des gesellschaftlichen Reichtums) sowie kollektive Kontrolle über diese Institutionen durch die demotischen Versammlungen. Das System der Marktwirtschaft, das zu der heute herrschenden gewaltigen Konzentration des Reichtums in den Händen Weniger sowie zu Arbeitslosigkeit, Unterbeschäftigung, Unsicherheit, dem Niedergang öffentlicher Dienstleistungen und der ökologischen Katastrophe geführt hat, würde durch die neuen Institutionen demokratischer Kontrolle über die Produktionsmittel ersetzt werden. Diese Institutionen würden sich zum Ziel setzen, einerseits die Grundbedürfnisse aller Bürger zu befriedigen und andererseits die Wahlfreiheit der einzelnen Bürgerin und des einzelnen Bürgers im Hinblick auf die Befriedigung ihrer/seiner nicht grundlegenden Bedürfnisse nach Maßgabe der jeweils nach eigener Entscheidung dafür aufgewendeten Arbeitszeit sicherzustellen. Wirtschaftliche Demokratie sorgt daher für die Wiederversöhnung von Gesellschaft und Wirtschaft und ersetzt die Geld- und Marktwirtschaft und die mit ihr einhergehende Spaltung der Bürgerinnen und Bürger in Privilegierte, die jedes ihrer realen oder imaginären Bedürfnis mehr als befriedigen können, und Nicht-Privilegierte, denen sogar die Befriedigung ihrer Grundbedürfnisse verwehrt bleibt.

VI.

Demokratie im sozialen Bereich erfordert die Schaffung von Institutionen der Selbstverwaltung in den Fabriken, Büros und sonstigen Stätten der Produktion ebenso wie in den Institutionen von Bildung und Kultur (Kunst, Medien usw.). Die Arbeiterräte, die Studentenräte usw. sorgen für die Selbstverwaltung der Produktionsstätten, des Bildungswesens usw. und lassen sich dabei von den durch die demotischen Versammlungen gesetzten Ziele sowie die Präferenzen der Bürger als Produzenten, aber auch als Konsumenten leiten. Ein Modell, das beschreibt, wie die Entscheidungen der Bürgerinnen und Bürger als Mitglieder der demotischen Versammlungen mit den Entscheidungen der Bürgerinnen und Bürger als Mitglieder der selbstverwalteten Institutionen in Einklang gebracht werden könnten, findet sich in Vol. 3, No. 2 (1995) der Zeitschrift Democracy & Nature und, wesentlich

ausführlicher, in dem Buch Umfassende Demokratie. Die Antwort auf die Krise der Wachstums- und Marktwirtschaft (Trotzdem Verlag, 2003).

VII. Ökologische Demokratie erfordert die Schaffung von Institutionen und einer Kultur, welche für die Reintegration von Gesellschaft und Natur sorgen. Das bedeutet, dass das Ziel der wirtschaftlichen Aktivität nicht in der heutigen, ökologisch katastrophalen „Entwicklung" besteht, die der Gesellschaft durch den Wettbewerb und die Erfordernisse des Profits aufgenötigt wird, sondern in der Befriedigung der Bedürfnisse aller Bürgerinnen und Bürger auf eine Art, die jene wahre Lebensqualität hervorbringt, die nur durch eine harmonische Beziehung zwischen Gesellschaft und Natur entstehen kann. Ökologische Demokratie kann daher weder innerhalb des heutigen Systems der Marktwirtschaft und der daraus folgenden „Wachstumsökonomie" erreicht werden, noch in irgendeinem anderen hauptsächlich auf Wachstum abzielenden System wie dem zentralisierten System des „realexistierenden Sozialismus".

VIII.

Inklusive Demokratie ist weder das Ergebnis eines durch irgendwelche „Gesetze oder Tendenzen" der natürlichen oder sozialen Evolution determinierten dialektischen Prozesses in Natur oder Gesellschaft noch einfach eine weitere Utopie wie etliche andere im libertären Rahmen. Inklusive Demokratie ist daher unvereinbar mit jeglichem abgeschlossenen theoretischen System und natürlich auch mit jeder Art von religiösem oder nicht religiösem Irrationalismus. Das Projekt der Inklusiven Demokratie strebt den Aufbau einer massiven Bewegung an, die sowohl die Synthese als auch die Überschreitung der sozialen Bewegungen für Sozialismus, Demokratie und Autonomie sowie der neuen sozialen Bewegungen für Gleichheit ungeachtet von Geschlecht, Abstammung, Herkunft usw. darstellen wird.

IX. Der Übergang zur Inklusiven Demokratie setzt daher die Schaffung einer Bewegung auf lokaler, regionaler, nationaler und schließlich globaler Ebene voraus, die auf die Ersetzung des Systems der Marktwirtschaft und der repräsentativen „Demokratie" durch Institutionen direkter, wirtschaftlicher, ökologischer Demokratie sowie Demokratie im sozialen Bereich abzielt. Diese Bewegung interveniert auf allen Ebenen (der politischen, wirtschaftlichen, sozialen, ökologischen und kulturellen Ebene), um neue Institutionen und Formen der Kultur zu schaffen. Diese Intervention manifestiert sich nicht nur durch die Schaffung alternativer Formen des individuellen Lebens (d.h. durch Beispiel), direkte Aktion oder Teilnahme an den örtlichen Wahlen, sondern durch die Kombination dieser und ähnlicher Handlungsformen unter der Bedingung, dass diese Aktivitäten integraler Bestandteil eines Inklusiven politischen Programms für radikale soziale Veränderungen hin zu einer Inklusiven Demokratie sind. Die Teilnahme an lokalen Wahlen (den einzigen Wahlen, die mit dem Ziel Inklusiver Demokratie vereinbar sind) zielt ausschließlich auf die massenhafte, gesellschaftlich bedeutsame

Schaffung von Institutionen und kulturellen Formen auf der Basis Inklusiver Demokratie. Dabei besteht das eigentliche Ziel in der Schaffung einer Doppelmacht im Hinblick auf das bestehende System durch die Entwicklung eines tiefgehenden Bewusstseins, wie es durch den Kampf gegen die bestehenden Institutionen und durch den Kampf für neue Institutionen und die Etablierung dieser neuen Institutionen selbst entsteht. Wenn die Mehrheit der Bürgerinnen und Bürger die Prinzipien demokratischer Organisation akzeptiert hat und sich en masse an den neuen Institutionen beteiligt, kann keine Macht der Welt den Zusammenbruch des alten Systems der Machtkonzentration in den Händen der Wenigen verhindern - einer Machtkonzentration, welche die Ursache sämtlicher Probleme für den Großteil der Menschheit bildet. Die Strategie des Übergangs zu einer Inklusiven Demokratie ist im einzelnen dargestellt in Democracy & Nature (Vol. 8, No. l, 2002).

X.

Das Zwischenziel des Projektes für Inklusive Demokratie besteht im Aufbau eines Bürgernetzwerks für Inklusive Demokratie, welches durch Vorträge, Seminare, politische Interventionen sowie die Publikation von Büchern, Zeitschriften und Zirkularen die Schaffung eines alternativen Bewusstseins anstrebt, um dadurch zur Entstehung einer breiteren Bewegung für den Übergang zu Inklusiver Demokratie beizutragen. Ein erster Schritt in diese Richtung könnte die Bildung von Studiergruppen der Inklusiven Demokratie sein, die die Gelegenheit geben würden das Wissen der Aktivisten in den verschiedenen Sparten des Projektes zu vertiefen, einschließend der kritischen Themen der Strategie und Taktik.

http://www.inclusivedemocracy.org/

LAS METAS DE LA DEMOCRACIA INCLUSIVA I. La causa fundamental de la presente crisis multidimensional (política, económica, social, ecológica, cultural) es la concentración del poder en manos de varias elites, la cual se mantiene y reproduce gracias a la dinámica del sistema de economía de mercado (en su forma actual internacionalizada) y su complemento político, la “democracia” representativa, es decir, el sistema político y económico que emergió en Occidente justo dos centurias atrás.

II. La superación, por lo tanto, de la crisis crónica que comenzó con la emergencia de este sistema, y que se ha agravado en los últimos años con la internacionalización de la economía de mercado, no es posible a través de la reforma del sistema - como es utópicamente sostenido por movimientos civiles, organizaciones y partidos verdes, quienes en el análisis final funcionan como sus apologistas. La superación de la crisis solo es posible a partir de la creación de una nueva forma de organización política, social y económica que asegure la igual distribución del poder entre los ciudadanos en todos los niveles (político, económico, social y cultural). La Democracia Inclusiva, por lo tanto, no es simplemente una nueva utopía, sino una nueva forma de organización social cuyas metas consisten en asegurar una distribución igualitaria del poder, a todos los niveles, y consecuentemente la superación final de la crisis multidimensional del presente. La meta final es la creación de un Orden Democrático Mundial basado en confederaciones de Democracias Inclusivas, el cual reemplace el orden mundial jerárquico vigente.

III.

La Democracia Inclusiva constituye la forma más completa de Democracia ya que ella garantiza las precondiciones institucionales para una democracia política (o directa), una democracia económica, una democracia en el campo social y una democracia ecológica. A nivel subjetivo, la Democracia Inclusiva está basada en la elección consciente de la autonomía por parte de los ciudadanos, y no sobre dogmas, religiones y sistemas irracionales o sistemas teóricos cerrados, que descartan o excluyen cualquier cuestionamiento acerca de los fundamentos últimos de estas creencias - piedra angular de la democracia.

IV. La

democracia política involucra la creación de instituciones de democracia directa, de tal manera que todas las decisiones sean tomadas

por asambleas populares (es decir, asambleas locales de ciudadanos al nivel del demos) las cuales, a su vez, forman confederaciones a nivel regional y nacional hasta llegar al nivel continental y global. Estas confederaciones se organizan en base a delegados, los cuales podrán ser inmediatamente revocados por sus bases, las asambleas populares. La función de las asambleas regionales, nacionales y confederales es solo para implementar y coordinar las políticas decididas por las asambleas populares. La democracia política garantiza, por lo tanto, la reintegración de la sociedad con el manejo de la política y reemplaza al estado como una autoridad separada y por encima de los ciudadanos - un arreglo que esencialmente ha transformado a los ciudadanos en subditos.

V. La

democracia económica involucra la creación de instituciones de propiedad colectiva de los recursos productivos (es decir, la fuente de la riqueza social) y un control colectivo sobre estos a través de las asambleas democráticas de base. El sistema de la economía de mercado, que ha llevado a la presente concentración de la riqueza en manos de unos pocos, así como al desempleo, el subempleo, la inseguridad, la degradación de los servicios sociales y la catástrofe ecológica, debería ser reemplazada por nuevas instituciones de control democrático de los medios de producción con el objetivo de cubrir las necesidades básicas de todos los ciudadanos, así como de asegurar la plena libertad de elección individual respecto a cubrir sus necesidades suplementarias, de acuerdo a su elección por trabajo y tiempo libre. Una democracia económica garantiza, por lo tanto, la reintegración de la sociedad con la economía, y reemplaza la economía de mercado-monetaria, la cual divide a los ciudadanos entre los privilegiados, quienes pueden más que cubrir cada una de las necesidades reales o imaginarias que pudieran tener, y los no privilegiados, quienes son incapaces de cubrir aún las necesidades más básicas.

VI. La democracia en el campo social involucra la creación de instancias de autogestión en las fábricas, oficinas y lugares generales de producción, así como en instituciones educativas y culturales. El consejo de trabajadores, de estudiantes y demás, asegura la autogestión de los lugares de producción y de los centros educativos, guiados por la meta general de las asambleas democráticas de base, así como por la preferencia de situarse como ciudadanos en vez de productores o consumidores. Un modelo de como una democracia económica, puede funcionar en general, y específicamente como las decisiones de los ciudadanos como miembros de las asambleas democráticas de base pueden interrelacionarse con las decisiones de los ciudadanos como miembros de las instituciones de autogestión, está explicado en el volumen 3, número 2 de la revista Democracy & Nature, y con más detalle en el libro Hacia una Democracia Inclusiva, capítulo 6 (Nordan, Montevideo, 2002).

VII. La democracia ecológica involucra la creación de instituciones y de

una cultura que asegure la reintegración de la sociedad con la naturaleza. Esto significa que el objetivo de la actividad económica ya no será la presente eco-catástrofe del desarrollo, funcional a la demanda de ganancias y a la competición, sino la superación de las necesidades de todos los ciudadanos de manera que asegure una verdadera calidad de vida que solo una armoniosa relación entre sociedad y naturaleza pueden garantizar.

VIII. La Democracia Inclusiva no es ni el resultado de un desarrollo dialéctico de la Naturaleza o la Sociedad determinado por alguna “ley o tendencia” de la evolución, ni tampoco otra utopía como aquellas que aparecen en el espacio libertario. La Democracia Inclusiva, por lo tanto, es incompatible con cualquier sistema teórico cerrado y, por supuesto, también con cualquier irracionalismo, sea este o no religioso. El proyecto de la Democracia Inclusiva tiene como objetivo la construcción de un movimiento masivo que haga de síntesis pero que también trascienda la parcialidad que representan el movimiento social por la democracia, la autonomía y el socialismo por un lado y el nuevo movimiento social por la igualdad en relación al genero, la raza y la etnicidad por otro.

IX. La transición hacia la Democracia Inclusiva presupone, por lo tanto, la creación de un movimiento masivo a nivel local, regional, nacional y fundamentalmente a nivel continental y global, con el objetivo de remplazar el sistema de la economía de mercado y la democracia representativa, por instituciones de democracia directa, económica, ecológica y social. Este movimiento interviene a todos los niveles (político, económico, social, ecológico y cultural) con la intención de crear nuevas instituciones y culturas. Esta intervención no se manifiesta solo a través de la creación de formas alternativas de vida individual o social (por ejemplo), o la acción directa o la participación en elecciones locales, sino por la combinación de estas y otras formas similares de acción - con la condición que todas estas actividades sean una parte integral de un programa político comprensivo de un cambio social radical a favor de la Democracia Inclusiva. La participación en elecciones locales (las únicas elecciones compatibles con las metas de la Democracia Inclusiva) tienen solo el objetivo de crear instituciones de base y una práctica cultural de democracia directa. El último objetivo es la creación de un poder dual en relación al sistema existente, a través del desarrollo de una conciencia masiva sobre la necesidad de luchar por nuevas instituciones. Cuando la mayoría de los ciudadanos haya aceptado los principios de la organización democrática y forme parte en masa de las nuevas instituciones, ningún poder sobre la Tierra podrá detener el colapso del viejo sistema de concentración de poder en pocas manos - la causa de todas las angustias de la mayoría de la raza humana (la estrategia de transición hacia una Democracia Inclusiva es descripta con detalles en el volumen 8, número 1, (2002) de Democracy & Nature.

X.

El objetivo más inmediato es la construcción de una Red de Ciudadanos cuya meta es la construcción de una conciencia democrática alternativa, a través de una estrategia de intervención política como de actividades culturales, con la intención final de contribuir a la creación de un vasto movimiento político de transición hacia la Democracia Inclusiva. Un primer paso en esta dirección debe ser la creación de grupos de estudio que provean la oportunidad de profundizar el conocimiento de los activistas alrededor de los varios aspectos del proyecto de la Democracia Inclusiva incluyendo el aspecto crucial de las tácticas y estrategias.

http://www.inclusivedemocracy.org/

ΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΤΗΣ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ I. Η απώτερη αιτία της σημερινής πολυδιάστατης κρίσης (οικονομικής, οικολογικής, πολιτικής, κοινωνικής, πολιτισμικής) είναι η συγκέντρωση εξουσίας/δύναμης στα χέρια διαφόρων ελίτ την οποία παράγει και αναπαράγει η δυναμική του συστήματος της οικονομίας της αγοράς (στη σημερινή διεθνοποιημένη μορφή του) και το πολιτικό του συμπλήρωμα, η δήθεν δημοκρατία που στηρίζεται στις αντιπροσωπευτικές μορφές διακυβέρνησης. Δηλαδή, το οικονομικό και πολιτικό σύστημα που αναδύθηκε αρχικά στην Ευρώπη, δύο μόλις αιώνες πριν.

II.

Το ξεπέρασμα επομένως της χρόνιας κρίσης που άρχισε με την ανάδυση αυτού του συστήματος και επιδεινώθηκε τελευταία με τη διεθνοποίηση της οικονομίας της αγοράς δεν είναι δυνατό μέσα από τη μεταρρύθμιση του συστήματος, όπως ουτοπικά ισχυρίζονται οι οπαδοί της κοινωνίας των πολιτών και τα Πράσινα κόμματα και οργανώσεις, που σε τελική ανάλυση λειτουργούν σαν απολογητές του συστήματος. Το ξεπέρασμα της κρίσης είναι δυνατό μόνο με τη δημιουργία ενός νέου τρόπου πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής οργάνωσης που εξασφαλίζει την ισοκατανομή εξουσίας/δύναμης μεταξύ όλων των πολιτών σε όλα τα επίπεδα (πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό, πολιτισμικό). Η Περιεκτική Δημοκρατία αποτελεί επομένως όχι απλώς μια νέα ουτοπία αλλά ένα νέο τρόπο κοινωνικής οργάνωσης που διασφαλίζει την ισοκατανομή εξουσίας/δύναμης σε όλα τα επίπεδα και επομένως το οριστικό ξεπέρασμα της πολυδιάστατης κρίσης. Ο τελικός στόχος είναι η δημιουργία μιας δημοκρατικής παγκόσμιας «τάξης» βασισμένης στις συνομοσπονδίες Περιεκτικών Δημοκρατιών των λαών που θ’ αντικαταστήσουν τις ιεραρχικές παγκόσμιες τάξεις του παρόντος και του παρελθόντος.

III.

Η Περιεκτική Δημοκρατία αποτελεί την ανώτερη μορφή δημοκρατίας εφόσον εξασφαλίζει τις θεσμικές προϋποθέσεις για την πολιτική (η άμεση) δημοκρατία, την οικονομική δημοκρατία, την δημοκρατία στο κοινωνικό επίπεδο, και την οικολογική δημοκρατία. Στο υποκειμενικό επίπεδο, η Περιεκτική Δημοκρατία θεμελιώνεται στη συνειδητή επιλογή των πολιτών για αυτονομία και όχι σε δόγματα, θρησκείες και ανορθολογικά συστήματα ή κλειστά θεωρητικά συστήματα που δεν επιτρέπουν την αμφισβήτηση, το θεμέλιο της δημοκρατίας.

IV. Η πολιτική δημοκρατία συνεπάγεται τη δημιουργία θεσμών άμεσης

δημοκρατίας στο πολιτικό επίπεδο για την άμεση λήψη αποφάσεων μέσω των συνελεύσεων των πολιτών στο τοπικό επίπεδο που συνομοσπονδιοποιούνται σε περιφερειακό, εθνικό, και τελικά σε ηπειρωτικό και παγκόσμιο επίπεδο και απαρτίζονται από άμεσα ανακλητούς (από τις δημοτικές συνελεύσεις) εντολοδόχους. Η λειτουργία των περιφερειακών, εθνικών και συνομοσπονδιακών συνελεύσεων είναι μόνο να εφαρμόζουν και συντονίζουν τις αποφάσεις των δημοτικών συνελεύσεων. Η πολιτική δημοκρατία εξασφαλίζει δηλαδή την επανενσωμάτωση της κοινωνίας με την πολιτεία και αντικαθιστά το κράτος ως χωριστή εξουσία πάνω στους πολίτες που μετατρέπει, στην ουσία, τους πολίτες σε υπηκόους.

V.

Η οικονομική δημοκρατία συνεπάγεται τη δημιουργία θεσμών κοινοκτημοσύνης των πλουτοπαραγωγικών πηγών (δηλαδή των πηγών κοινωνικού πλούτου) και συλλογικού έλεγχου από τους δήμους, δηλαδή τις συνελεύσεις των πολιτών. Το σύστημα της οικονομίας της αγοράς που έχει οδηγήσει στη σημερινή πελώρια συγκέντρωση πλούτου στα χέρια των ολίγων, την ανεργία, την υποαπασχόληση, την ανασφάλεια, την καταρράκωση των κοινωνικών υπηρεσιών καθώς και την οικολογική καταστροφή αντικαθίσταται από νέους θεσμούς δημοκρατικού ελέγχου των μέσων παραγωγής με στόχο την ικανοποίηση των βασικών αναγκών όλων των πολιτών, καθώς και την ελευθερία επιλογής του ατόμου ως προς την ικανοποίηση των μη βασικών αναγκών του, σύμφωνα με τις επιλογές του για εργασία/ελεύθερο χρόνο. Η οικονομική δημοκρατία εξασφαλίζει δηλαδή την επανενσωμάτωση της κοινωνίας με την οικονομία και αντικαθιστά τη χρηματική οικονομία και τις δυνάμεις της αγοράς, οι οποίες διαχωρίζουν τους πολίτες σε προνομιούχους, που υπερκαλύπτουν κάθε πραγματική η φανταστική ανάγκη τους, και μη προνομιούχους που είναι σε αδυναμία να καλύψουν ακόμη και τις βασικές ανάγκες τους.

VI. Η

δημοκρατία στο κοινωνικό επίπεδο συνεπάγεται τη δημιουργία θεσμών αυτοδιεύθυνσης στα εργοστάσια, τα γραφεία και γενικότερα τους τόπους παραγωγής αγαθών και υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένων των πολιτιστικών ―ΜΜΕ, τέχνες κ.λπ., καθώς και τους τόπους εκπαίδευσης. Τα συμβούλια των εργαζομένων/φοιτητών κ.λπ. εξασφαλίζουν την αυτοδιεύθυνση των τόπων παραγωγής, εκπαίδευσης κ.λπ. με βάση τους γενικούς στόχους που θέτουν οι δημοτικές συνελεύσεις και τις προτιμήσεις των πολιτών ως παραγωγών αλλά και ως καταναλωτών. Ένα υπόδειγμα το οποίο περιγράφει γενικά πως θα μπορούσε να λειτουργήσει μια οικονομική δημοκρατία και ειδικότερα πως θα μπορούσαν να παίρνονται οι αποφάσεις των πολιτών ως μελών των δημοτικών συνελεύσεων σε σχέση με τις αποφάσεις των πολιτών ως μελών των αυτοδιευθυνόμενων οργάνων περιγράφεται στο τ. 2 του Περιοδικού Δημοκρατία και Φύση και λεπτομερέστερα στο βιβλίο Περιεκτική Δημοκρατία (Καστανιώτης, 1999), κεφ. 6 & Περιεκτική Δημοκρατία: 10 χρόνια μετά (Ελεύθερος Τύπος), κεφ. 6.

VII. Η οικολογική δημοκρατία συνεπάγεται τη δημιουργία θεσμών και

κουλτούρας που εξασφαλίζουν την επανενσωμάτωση της Κοινωνίας στη Φύση. Αυτό σημαίνει ότι στόχος της οικονομικής δραστηριότητας δεν είναι η σημερινή οίκο-καταστροφική «ανάπτυξη» που επιβάλλουν οι επιταγές του ανταγωνισμού και του κέρδους αλλά η ικανοποίηση των αναγκών όλων των πολιτών κατά τρόπο που εξασφαλίζει την πραγματική ποιότητα ζωής που μόνο η αρμονική σχέση Κοινωνίας και Φύσης μπορεί να επιφέρει. Η οικολογική δημοκρατία είναι επομένως αδύνατο να επιτευχθεί στο σημερινό σύστημα της οικονομίας της αγοράς και τη συνακόλουθη «οικονομία ανάπτυξης», αλλά ούτε και σε ένα σύστημα που έχει επίσης στόχο την ανάπτυξη, όπως το συγκεντρωτικό σύστημα του τ. «υπαρκτού σοσιαλισμού».

VIII.

Η Περιεκτική Δημοκρατία δεν είναι ούτε το αποτέλεσμα των δυνατοτήτων που δημιουργούν κάποιοι «νόμοι» ή «τάσεις» κοινωνικής εξέλιξης που δήθεν επιβάλλει η Ιστορία ή η Φύση, αλλά ούτε απλώς άλλη μια ουτοπία, σαν αυτές που διακηρύσσονται στον ελευθεριακό χώρο. Η Περιεκτική Δημοκρατία επομένως είναι ασύμβατη με κάθε κλειστό θεωρητικό σύστημα και φυσικά κάθε είδος θρησκευτικού (ή μη) ανορθολογισμού . Η Περιεκτική Δημοκρατία αποτελεί τη σύνθεση αλλά και την υπέρβαση των κινημάτων για τον σοσιαλισμό, τη δημοκρατία και την αυτονομία καθώς και των νέων κοινωνικών κινημάτων για την ισότητα ανεξάρτητα από φύλο, φυλή, εθνότητα κ.λπ.

IX.

Η μετάβαση στη Περιεκτική Δημοκρατία προϋποθέτει τη δημιουργία ενός μαζικού κινήματος σε τοπικό, περιφερειακό, εθνικό και τελικά ηπειρωτικό και παγκόσμιο επίπεδο με στόχο την αντικατάσταση του συστήματος της αγοράς και της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας με θεσμούς πολιτικής, οικονομικής, και οικολογικής δημοκρατίας καθώς και δημοκρατίας στο κοινωνικό επίπεδο. Το κίνημα αυτό παρεμβαίνει σε όλα τα επίπεδα (πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό, οικολογικό, πολιτιστικό) με στόχο τη δημιουργία νέων θεσμών και κουλτούρας. Η παρέμβαση αυτή δεν εκδηλώνεται απλώς με τη δημιουργία εναλλακτικών μορφών ατομικής ή συλλογικής ζωής («δια του παραδείγματος»), άμεσης δράσης, ή συμμετοχής στις τοπικές εκλογές αλλά με τον συνδυασμό όλων αυτών (και άλλων παρόμοιων) των μορφών δράσης -προϋποτιθέμενου όμως ότι όλες αυτές οι δραστηριότητες θα εντάσσονται σε ένα περιεκτικό πολιτικό πρόγραμμα ριζικής κοινωνικής αλλαγής για την Περιεκτική Δημοκρατία. Η συμμετοχή στις τοπικές εκλογές (οι μόνες εκλογές που είναι συμβατές με τον στόχο της Περιεκτικής Δημοκρατίας) αποσκοπεί μόνο στη δημιουργία θεσμών και κουλτούρας Περιεκτικής Δημοκρατίας σε κοινωνικά σημαντική κλίμακα. Τελικός στόχος η δημιουργία μιας δυαδικής εξουσίας σε σχέση με το υπάρχον σύστημα, μέσα από τη δημιουργία της μαζικής συνειδητοποίησης που επιφέρει η πάλη για τους νέους θεσμούς καθώς και η ίδια η εγκαθίδρυση των νέων θεσμών. Όταν η πλειοψηφία των πολιτών έχει αποδεχτεί τις αρχές δημοκρατικής οργάνωσης και συμμετέχει μαζικά στους νέους θεσμούς τότε καμία δύναμη δεν μπορεί να σταματήσει τη κατάρρευση του παλιού συστήματος της συγκέντρωσης της εξουσίας/δύναμης στα χέρια των ολίγων, που είναι

η αιτία όλων των δεινών για την πλειοψηφία του ανθρώπινου γένους.

X. Ενδιάμεσος στόχος είναι η οικοδόμηση ενός Δικτύου Πολιτών για την Περιεκτική Δημοκρατία που θα στοχεύει στη δημιουργία μιας εναλλακτικής δημοκρατικής συνείδησης, μέσω της πολιτικής παρέμβασης αλλά και των πολιτιστικών δραστηριοτήτων, με τελικό στόχο τη συμβολή στη δημιουργία ενός ευρύτερου πολιτικού κινήματος για τη μετάβαση στη Περιεκτική Δημοκρατία. Ένα πρώτο βήμα στη κατεύθυνση αυτή θα μπορούσε να είναι η δημιουργία ομάδων μελέτης του προτάγματος της ΠΔ, οι οποίες θα παρείχαν την ευκαιρία για την εμβάθυνση της γνώσης των ακτιβιστών στις διάφορες πτυχές του προτάγματος, συμπεριλαμβανομένων των κρίσιμων θεμάτων της στρατηγικής και τακτικής.

http://www.inclusivedemocracy.org/

LES BUTS DE LA DÉMOCRATIE INCLUSIVE I.

La cause ultime de la crise multidimensionnelle que nous vivons (politique, économique, sociale, écologique et culturelle) est la concentration du pouvoir entre les mains de diverses élites. Cette concentration est maintenue et reproduite par la dynamique du système de l’économie de marché (sous sa forme internationalisée actuelle) et de son complément politique, la «démocratie» représentative, c’est-à-dire par le système économique et politique apparu en Occident il y a deux siècles.

II. Ce n’est donc pas en le réformant que l’on pourra surmonter la crise chronique qui s’est ouverte à sa naissance, et qui s’est aggravée ces dernières années avec l’internationalisation de l’économie de marché – c’est pourtant ce que proposent, en toute utopie, les courants dits «de la société civile» et les organisations et partis verts, qui servent en dernière analyse de caution au système. On ne trouvera une issue à la crise qu’en créant une nouvelle forme d’organisation politique, sociale et économique capable de garantir une répartition égalitaire du pouvoir entre les citoyens sur tous les plans (politique, économique, social, culturel). La Démocratie Inclusive n’est donc pas une utopie de plus, c’est un nouveau mode d’organisation sociale qui vise, en répartissant le pouvoir à égalité à tous les niveaux, à résoudre définitivement l’actuelle crise multidimensionnelle. Le but ultime est d’instaurer un Ordre Mondial Démocratique, fondé sur des confédérations de Démocraties Inclusives, qui remplacera les ordres mondiaux hiérarchiques d’hier et d’aujourd’hui.

III.

La Démocratie Inclusive constitue la forme la plus haute de la démocratie, puisqu’elle crée les conditions institutionnelles préalables de la démocratie politique (ou directe), de la démocratie économique, de la démocratie dans le champ social et de la démocratie écologique. Au niveau subjectif, la Démocratie Inclusive repose sur le choix conscient de l’autonomie par les citoyens, et non sur des dogmes, religions et doctrines irrationnelles ou systèmes théoriques clos qui interdisent la discussion sur les fondements ultimes de leurs croyances – pierre angulaire de la démocratie.

IV.

La démocratie politique implique la création d’institutions de démocratie directe au niveau politique: toutes les décisions doivent être prises par les assemblées démotiques (c’est-à-dire les assemblées locales

de citoyens au niveau du dèmos), qui se confédèrent au niveau régional, national, et finalement continental et mondial. Les assemblées régionales, nationales et confédérales sont composées de délégués immédiatement révocables par les assemblées démotiques, et leur unique fonction est de mettre en œuvre et de coordonner les décisions prises par les assemblées démotiques. La démocratie politique assure donc la ré-intégration de la société dans le champ politique, et remplace l’État, cette autorité séparée qui s’exerce sur les citoyens et qui, fondamentalement, a transformé les citoyens en sujets.

V.

La démocratie économique implique la création d’institutions de propriété collective des ressources productives (c’est-à-dire des sources de la richesse sociale) et leur contrôle collectif par les assemblées démotiques. Le système de l’économie de marché a conduit à l’énorme concentration actuelle des richesses entre les mains d’une petite minorité, ainsi qu’au chômage, au sous-emploi, à la précarité, à la dégradation des services sociaux et à la catastrophe écologique. Il serait remplacé par des institutions nouvelles de contrôle démocratique des moyens de production, qui se proposeront, d’une part, de satisfaire les besoins essentiels de tous les citoyens et citoyennes et, d’autre part, d’assurer à chacun la liberté de choisir comment satisfaire ses besoins non essentiels, en fonction de son arbitrage personnel entre travail et loisir. La démocratie économique assure donc la ré-intégration de la société dans le champ économique, et remplace l’économie du marché et de l’argent qui divise les citoyens en privilégiés (qui satisfont tous leurs besoins réels ou imaginaires, et au-delà) et non-privilégiés (hors d’état de satisfaire même leurs besoins essentiels).

VI.

La démocratie dans le champ social implique la création d’institutions d’autogestion dans les usines, les bureaux et les lieux de production en général, ainsi que dans les institutions pédagogiques et culturelles (médias, art, etc.). Les conseils ouvriers, conseils étudiants, etc., assurent l’autogestion des lieux de production, d’éducation, etc., guidés par les buts généraux fixés par les assemblées démotiques, ainsi que par les préférences des citoyens, tant comme producteurs que comme consommateurs. On trouvera un modèle de fonctionnement possible d’une démocratie économique – montrant en particulier comment les décisions des citoyens dans les assemblées démotiques pourraient interagir avec les décisions des citoyens dans les institutions autogérées – dans la revue Democracy & Nature, vol III, n° 2 (1995) et, de façon plus détaillée, dans le livre Vers une démocratie générale (Éd. du Seuil, 2002), chap. 6.

VII.

La démocratie écologique implique la création d’institutions et d’une culture qui assurent la ré-intégration de la société et de la nature. Le but de l’activité économique n’est pas l’actuel «développement» écocatastrophique qu’imposent la concurrence et les exigences de profit, c’est la satisfaction des besoins de tous les citoyens sur un mode qui garantisse

la vraie qualité de la vie, que seule peut apporter une relation harmonieuse entre la société et la nature. La démocratie écologique ne peut donc advenir au sein du système actuel d’économie de marché et de l’«économie de croissance» qui en découle, ni au sein de tout système essentiellement tourné vers la croissance, comme le système centralisé du «socialisme réel».

VIII.

La Démocratie Inclusive n’est ni le résultat d’un processus dialectique à l’œuvre dans la nature ou la société, qui serait déterminé par des «lois/tendances» de l’évolution naturelle ou sociale, ni une simple utopie supplémentaire comme il en apparaît dans l’espace libertaire. Elle est incompatible avec tout système théorique fermé et, bien sûr, avec tout irrationalisme religieux (ou non). Le projet de Démocratie Inclusive vise à construire un mouvement de masse capable de synthétiser et de transcender les mouvements pour le socialisme, la démocratie et l’autonomie ainsi que les nouveaux mouvements sociaux pour l’égalité sans distinction de sexe, de race ou d’ethnie, etc.

IX. La transition vers la Démocratie Inclusive suppose la création, aux niveaux local, régional, national et finalement continental et mondial, d’un mouvement de masse visant à remplacer le système de l’économie de marché et de la “démocratie” représentative par des institutions de démocratie directe, économique, écologique et sociale. Ce mouvement intervient à tous les niveaux (politique, économique, social, écologique et culturel) afin d’instaurer de nouvelles institutions et une nouvelle culture. Il ne le fait pas exclusivement «par l’exemple» (en adoptant des modes de vie individuelle ou sociale alternatifs), ou par l’action directe, ou par la participation aux élections municipales, mais en associant ces formes d’action et d’autres semblables – et surtout en les intégrant toutes à un programme politique global de changement social radical pour instaurer une Démocratie Inclusive. La participation aux élections municipales (les seules compatibles avec l’objectif de Démocratie Inclusive) a pour seul but d’établir, à une échelle sociale significative, des institutions et une culture fondées sur la Démocratie Inclusive. L’objectif ultime est de créer une situation de double pouvoir, grâce à l’élévation de la conscience collective qu’apporte la lutte contre les institutions existantes, et aussi la lutte pour les institutions nouvelles et leur mise en place. Quand les citoyens auront majoritairement accepté les principes d’organisation démocratiques et prendront part aux nouvelles institutions en masse, aucune puissance sur terre ne pourra empêcher l’effondrement de l’ancien système de concentration du pouvoir entre les mains petite élite – source de tous les problèmes qui accablent la majorité du genre humain (la stratégie de transition vers une Démocratie Inclusive est exposée en detail dans Democracy & Nature, vol 8, no 1, 2002).

X. L’objectif intermédiaire est de construire un Réseau de Citoyens pour la Démocratie Inclusive, qui se proposera, tant par l’intervention politique que par des activités culturelles, de susciter une conscience démocratique

alternative, afin de contribuer à la création d’un large mouvement politique pour le passage à la Démocratie Inclusive. Un premier pas pourrait être la constitution de groupes d’étude permettant d’approfondir les connaissances des militants sur les divers aspects du projet de Démocratie Inclusive, dont les problèmes cruciaux de la stratégie et de la tactique.

http://www.inclusivedemocracy.org/

GLI OBIETTIVI DELLA DEMOCRAZIA INCLUSIVA I. La causa più profonda dell’attuale crisi multidimensionale (economica, politica, ecologica, sociale, culturale) è la concentrazione di potere nelle mani di differenti "elite", conservata e riprodotta dalle dinamiche del sistema dell’economia di mercato (nella sua attuale forma internazionalizzata) e dalla sua principale articolazione politica, la democrazia "rappresentativa", ossia il sistema economico e politico sorto in Europa appena due secoli fa.

II. Il superamento di tale crisi cronica, che è iniziata con l'emergere di questo sistema e che si è aggravata ultimaménte con l'internazionalizzazione dell'economia di mercato, non è possibile attraverso la riforma del sistema, come utopisticamente sostengono i discepoli della teoria della civil society, i partiti e le organizzazioni ambientaliste che, in ultima analisi, sono degli apologeti del sistema. E’ possibile superare la crisi solo se si crea un nuovo sistema di organizzazione politica, sociale ed economica che assicuri l’equa ripartizione del potere tra tutti i cittadini e a tutti i livelli (politico, economico, sociale, culturale). La Democrazia Inclusiva costituisce dunque non soltanto una nuova utopia, ma un nuovo sistema di organizzazione sociale che assicura un’equa e generalizzata distribuzione del potere politico e di conseguenza il definitivo superamento della crisi multidimensionale. L'obiettivo finale è la creazione di un ordine democratico mondiale basato su confederazioni democratiche tra i popoli che sostituiranno gli ordini gerarchici del mondo del presente e del passato.

III. La Democrazia Inclusiva costituisce la più alta forma di democrazia poiché assicura i presupposti istituzionali per nuove forme di democrazia politica (diretta), economica, sociale ed ecologica. Sul piano soggettivo, la Democrazia Inclusiva si fonda sulla scelta consapevole dei cittadini per l’autonomia, e non su dogmi religiosi o su sistemi irrazionali e teoricamente chiusi che non permettono l’interrogazione sui loro stessi principi ultimi, aspetto questo che costituisce il fondamento della democrazia.

IV. La democrazia politica comporta la creazione di istituzioni politiche di democrazia diretta, di modo che tutte le decisioni siano prese da assemblee locali di cittadini, le quali si confederano a livello regionale,

nazionale ed infine continentale e mondiale e che sono costituite da delegati revocabili in ogni momento dalle stesse assemblee di base. La funzione delle assemblee regionali, nazionali e confederali è soltanto quella di applicare e coordinare le decisioni politiche prese dalle assemblee di base. In sostanza, la democrazia politica permette l’integrazione della società nella sfera politica, sostituendo lo stato in quanto autorità separata che incombe sui cittadini – un’organizzazione del potere quest’ultima che ha trasformato i cittadini in sudditi.

V.

La democrazia economica comporta la creazione di istituzioni che garantiscano la proprietà comune delle risorse produttive (le fonti della ricchezza sociale) e il loro controllo collettivo da parte delle assemblee locali. Il sistema dell'economia di mercato, che ha portato all’attuale enorme concentrazione di ricchezza nelle mani di pochi, creando nel contempo disoccupazione, sottoccupazione, insicurezza, degrado dei servizi sociali e l’attuale catastrofe ecologica, sarà sostituito da nuove istituzioni di controllo democratico dei mezzi di produzione, favorendo la soddisfazione dei bisogni primari di tutti i cittadini e la libertà di scelta dell'individuo per quanto riguarda la soddisfazione dei suoi bisogni non primari, come il lavoro e il tempo libero. La democrazia economica consente la reintegrazione della società nell'ambito economico, sostituendosi all'economia di mercato fondata sul profitto che divide la società in cittadini privilegiati, in grado di soddisfare ogni loro bisogno, reale o immaginario, ed in cittadini non privilegiati, impossibilitati a soddisfare perfino i loro bisogni primari.

VI.

La democrazia sociale comporta la creazione di istituti di autogestione delle fabbriche, degli uffici e più generalmente dei luoghi di produzione di beni o di servizi, compresi quelli culturali, artistici e scolastici. I consigli di operai e studenti, così come di altre cerchie sociali, assicurano l'autogestione dei luoghi di produzione e d’istruzione sulla base degli obiettivi generali posti dalle assemblee locali e delle preferenze dei cittadini nelle vesti di produttori e consumatori. Un esempio che descrive, in generale, come potrebbe funzionare una democrazia economica e, più precisamente, come le decisioni dei cittadini membri delle assemblee locali si connettono con le decisioni dei membri degli organismi di autogestione, si trova nel vol. 3, numero 2 (1995) della rivista Democracy & Nature e più in particolare nel libro "Per una Democrazia Globale” (Eleuthera, Milano, 1999).

VII. La democrazia ecologica comporta la creazione di istituzioni e di una cultura che assicurino la reintegrazione della società nella natura. Ciò significa che obiettivo dell'attività economica non è l'attuale “sviluppo” ecologicamente catastrofico imposto dalle leggi della concorrenza e del profitto, ma la soddisfazione dei bisogni di tutti i cittadini, in modo da assicurare una reale qualità della vita che soltanto la relazione armonica tra società e natura può garantire. La democrazia ecologica non può realizzarsi né nel contesto dell’attuale sistema di economia di mercato con

la sua filosofia della “crescita”, né nel contesto di ogni altro sistema che abbia per obiettivo la crescita economica, come nel caso del sistema centralizzato del “socialismo reale”.

VIII.

La Democrazia Inclusiva non è il risultato di un disvelamento dialettico della natura o della società determinato da alcune leggi o "tendenze" dell’evoluzione sociale o naturale, ma non è nemmeno semplicemente un'utopia come quelle che appaiono in ambito libertario. La Democrazia Inclusiva è incompatibile con ogni sistema teorico chiuso e, naturalmente, con ogni genere di irrazionalismo religioso o laico. La Democrazia Inclusiva progetta la costituzione di un movimento di massa che costituirà una sintesi, ma anche un superamento, dei movimenti per il socialismo, la democrazia e l'autonomia e dei movimenti sociali che si battono per l'uguaglianza a prescindere dal genere, dalla razza, dall’etnia di appartenenza.

IX. La

transizione alla Democrazia Inclusiva presuppone la creazione rii- un movimento di massa a livello locale, regionale, nazionale ed infine continentale e mondiale, che abbia come obiettivo la sostituzione del sistema di mercato e di “democrazia” rappresentativa con nuove istituzioni di democrazia diretta, economica, ecologica e sociale. Questo movimento agisce a tutti i livelli (politico, economico, sociale, ecologico, culturale) ed ha come obiettivo la creazione di nuove istituzioni così come di una nuova cultura politica. Tale agire non si manifesta semplicemente attraverso la creazione di forme alternative di vita individuale e collettiva, l’azione diretta o la partecipazione alle elezioni locali, ma attraverso la combinazione di tutte queste forme d’azione (e di altre simili) – a condizione che tutte queste attività siano parte di un programma politico generale di cambiamento radicale orientato verso la Democrazia Inclusiva. La partecipazione alle elezioni locali (le sole elezioni compatibili con gli obiettivi della Democrazia Inclusiva), mira soltanto alla creazione di istituzioni e di una cultura democratica Inclusiva su una scala politicamente significativa. L’obiettivo finale è la creazione di un dualismo di potere rispetto al sistema esistente attraverso la creazione di una coscienza di massa forgiatasi nella lotta per implementare queste stesse nuove istituzioni. Quando la maggioranza dei cittadini avrà accettato i principi dell'organizzazione democratica e inizierà a partecipare in massa alle nuove istituzioni, nessuna forza potrà evitare il crollo del vecchio sistema di concentrazione di potere, che rappresenta la causa principale dei problemi della maggior parte del genere umano (la strategia di transizione verso la Democrazia Inclusiva è stata descritta nei dettagli in Democracy & Nature, vol. 8, no. 1, 2002).

X. Obiettivo intermedio è la costruzione di una Rete di Cittadini per la Democrazia Inclusiva che miri a creare una coscienza democratica alternativa attraverso l'intervento politico ma anche attraverso attività culturali e che abbia, con l’obiettivo di contribuire alla creazione di un ampio movimento politico per la transizione alla Democrazia Inclusiva.

Un primo passo in questa direzione potrebbe essere la creazione di gruppi di studio del progetto di D.G., i quali offrirebbero agli attivisti l'occasione per approfondire la conoscenza dei diversi aspetti del progetto, compresi i punti critici della strategia e della tattica.

‫الديمقراطية الشاملة‬ ‫أهدافنا‬ ‫‪1‬‬‫السبب الساسي للزمة المتعددة البعاد الحالية ) سياسي‪,‬‬ ‫اقتصادي‪ ,‬اجتماعي‪ ,‬بيئي‪ ,‬ثقافي ( تركيز السلطة تحت‬ ‫سيطرة الصفوة المختلفات اللتي هن النتيجة الحتمية‬ ‫للديناميكا لشكال المنظمة القتصادية و السياسية اللتي‬ ‫ظهرن في الغرب فقط منذ قرنين ‪ :‬نظام اقتصاد السوق و‬ ‫تتمته السياسية‪ ,‬الديمقراطية النيابية ‪.‬‬ ‫‪-2‬‬ ‫الذي يتغلب على ذلك ‪ ,‬الزمة المزمنة التي بدأت بظهور‬ ‫هذا النظام و قد ساءت في السنوات القليلة الماضية بتدويل‬ ‫اقتصاد السوق‪ ,‬غير ممكن من خلل إصلح النظام –‬ ‫الوهمي التصوري مساند‬ ‫بالروابط المدنية‪ ,‬الحزاب الخضرة و المنظمات الذي في‬ ‫التحليل النهائي يؤدي دور مدافعيها ‪ .‬هزيمة الزمة ممكنة فقط‬ ‫من خلل خلق الشكل الجديد للمنظمة الجتماعية و القتصادية‬ ‫و السياسية التي تؤمن التوزيع المتساوي للسلطة بين المواطنين‬ ‫في كل المستويات ) سياسي‪ ,‬اقتصادي‪ ,‬اجتماعي‪ ,‬ثقافي (‬ ‫الديمقراطية الشاملة‪ ,‬لذلك‪ ,‬ليست ببساطة مدينة فاضلة جديدة‪,‬‬ ‫لكن شكل جديد للتنظيم الجتماعي الذي يؤمن التوزيع‬ ‫المتساوي للسلطة بين المواطنين في كل المستويات ولذا التغلب‬ ‫‪.‬النهائي لتعددية الزمات الحالية‬ ‫‪3‬‬‫تكون ديمقراطية شاملة أعلى شكل للديمقراطية بما أنه يؤمن‬ ‫الشروط المسبقة الخاصة بالمؤسسة ا لسياسية‪ /‬او الديمقراطية‬ ‫المباشرة ( الديمقراطية القتصادية‪ ,‬الديمقراطية في العالم‬ ‫الجتماعي و الديمقراطية البيئية ‪ .‬في المستوى الذاتي‬ ‫الديمقراطية الشاملة متساوية الشخصية ارضيتها تنبع‬ ‫من الختيار الواعي للمواطنين للحكم الذاتي‪ ,‬و ليس على‬

‫المذاهب‪ ,‬النظم العقائد‬ ‫الدينية و الغير منطقية أو النظم النظرية المغلقة التي تستبعد‬ ‫استجواب لهذة ه المعتقدات –حجر ال ساس‬ ‫أي‬ ‫للديمقراطية‬ ‫‪4‬‬‫تستلزم الديمقراطية السياسية خلق المؤسسات للديمقراطية‬ ‫المباشرة فيه مستوى سياسي‪ ,‬حتى ‪b‬تؤ‪a‬خ`ذ كل‬ ‫القرارات بالمجالس الشعبية أي مجالس المواطن المحلية في‬ ‫مستوى العروض ‪ .‬شريك المجالس الشعبية في مستويات قارية‬ ‫و عالمية أخير‪d‬ا و قومية و إقليمية ‪ .‬تتكون مجالس التحالف من‬ ‫المندوبين ) عادة مختار‬ ‫على أساس الدورة أو عشوائي‪f‬ا ( من عرضة للستدعاء الفوري‬ ‫بالمجالس الشعبية‪ .‬وظيفة مجالس الكونفيديرال فقط لتنفيذ و‬ ‫تنسيق قرارات السياسة للمجالس الشعبية ‪ .‬تؤمن الديمقراطية‬ ‫السياسية‪ ,‬لذلك‪,‬الدمج الجديد للمجتمع مع الحكومة و تحل‬ ‫محل الدولة كسلطة منفصلة على المواطنين ‪.‬‬ ‫‪5‬‬‫تستلزم الديمقراطية القتصادية خلق المؤسسات للملكية‬ ‫الجماعية للموارد المنتجة ) أي لمصادر الثروة الجتماعية ( و‬ ‫التحكم المجمع عليهم بالمجالس الشعبية ‪ .‬نظام اقتصاد السوق‬ ‫الذي قد أدى إلى التركيز الكبير الحالي للثروة في ايدي‬ ‫القليل‪ ,‬وأد ى أيض‪d‬ا إلى البطالة ‪ .‬التدهور في الخدمات‬ ‫ست`ب‪a‬د`ل بالمؤسسات الجديدة‬ ‫الجتماعية و الكارثة البيئية ‪ 0‬سي‪a b‬‬ ‫للسيطرة الديمقراطية لوسائل النتاج في تغطية الحاجات‬ ‫الساسية لكل المواطنين‪ ,‬طالما تأمن حرية اختيار المواطن‬ ‫الساسية و الغير اساسية‪ ,‬طبق‪d‬ا‬ ‫‪,‬‬ ‫الفردي في تغطية حاجاتة‬ ‫لختيارة العمل او التأني‬ ‫تؤمن الديمقراطية القتصادية‪ ,‬لذلك‪ ,‬الدمج الجديد للمجتمع‬ ‫بالقتصاد و تستبدل المال ‪ /‬اقتصاد السوق الذي يقسم‬ ‫مواطنين إلى اناس مميزين‪ ,‬الذين يغطون كل حاجاتهم الخيالية‬ ‫أو الواقعية لديهم ‪ 0‬و غير مميزون من هم غير قادرون على‬ ‫تغطية حتى حاجاتهم الساسية ‪.‬‬

‫‪6‬‬‫الديمقراطية في العالم الجتماعي تستلزم خلق المؤسسات‬ ‫لدارة ذاتية في المصانع‪ ,‬المكاتب و بوجه‪ l‬عام أماكن النتاج‪,‬‬ ‫وأيض‪d‬ا في المؤسسات التعليمية و الثقافية ) العلم‪ ,‬الفن إلخ ( ‪.‬‬ ‫مجالس العمال‪ ,‬اتحادات الطلبة‪ ,‬وهكذا‪ ,‬تؤمن الدارة الذاتية‬ ‫لمراكز النتاج‪ ,‬مراكز التعليم إلخ‪ ,‬مرشدة بالهداف العامة‬ ‫الموضوعة بالمجالس الشعبية‪ ,‬وأيض‪d‬ا باختيارات المواطنين‬ ‫كمنتجين لكن أيض‪d‬ا كمستهلكين ‪ .‬النموذج الذي يصف كيف ان‬ ‫ديمقراطية اقتصادية قد تشتغل بصفة عامة‪ ,‬و بصفة خاصة كيف‬ ‫ان قرارات المواطنين قد يترابط أعضاء المجالس الشعبية‬ ‫إلى قرارات المواطنين كأعضاء المؤسسات الذاتية الدارة‪.‬‬ ‫ت‪b‬وص`ف في الصدار ‪ ,3‬العدد ‪ ( 1995 ) 2‬للمجلة الديمقراطية‪.‬‬ ‫ومزيد من التفاصيل في كتاب )نحو الديمقراطية الشاملة ‪.(1997‬‬ ‫‪-7‬‬ ‫تستلزم الديمقراطية البيئية خلق المؤسسات و ثقافة تؤمن الدمج‬ ‫هدف النشاط‬ ‫الجديد للجمعية و الطبيعة ‪ .‬هذا يعني أن‬ ‫القتصادي ليس تطور الفاجع البيئي الحالي الذي ‪b‬يح`ت‪o‬م‬ ‫بالمنافسة و طلبات المكسب‪ ,‬لكن غطاء حاجات كل المواطنين‬ ‫في طريقة تؤمن مستوى المعيشة الحقيقي العلقة المتوافقة‬ ‫فقط تلك بين الجمعية و الطبيعة يمكن أن تحدث ‪ .‬الديمقراطية‬ ‫البيئية‪ ,‬لذلك‪ ,‬يمكن أن ‪b‬تح`ق‪q‬ق ليس من خلل نظام اقتصاد‬ ‫السوق الحالي و اقتصاد النمو الناتج‪ ,‬ول خلل أي نظام بشكل‬ ‫رئيسي استهداف النمو‪ ,‬مثل النظام المركزي للشتراكية الحالية‬ ‫‪ .‬في الواقعي‬ ‫‪8‬‬‫الديمقراطية الشاملة تشمل النتيجة لمنطق جدلي يتفتح في‬ ‫الطبيعة أو الديمقراطية الشاملة النتيجة لمنطق جدلي يتفتح في‬ ‫الطبيعة أو الجمعية المحددة ببعض قوانين ‪ /‬ميول للنشوء‬ ‫الجتماعي أو الطبيعي‪ ,‬وليس فقط مدينة فاضلة أخرى مثل‬ ‫التي تظهر في المكان المتحرر ‪ .‬الديمقراطية الشاملة‪ ,‬لذلك‪,‬‬ ‫مختلفة مع أي نظام نظري مغلق و بالطبع مع أي ديني ) أو ليس‬ ‫( اللعقلنية ‪ .‬يستهدف مشروع الديمقراطية الشامل بناء حركة‬ ‫ضخمة التي ستكون التركيب وأيض‪d‬ا تجاوز الحركات الجتماعية‬

‫للشتراكية‪ ,‬الديمقراطية و الحكم الذاتي‪ ,‬وأيض‪d‬ا للحركات‬ ‫الجتماعية الجديدة للمساواة بصرف النظر عن الجنس‪ ,‬الجنس‪,‬‬ ‫العرقية إلخ‬ ‫‪9‬‬‫يستلزم النتقال إلى الديمقراطية الشاملة‪ ,‬لذلك‪ ,‬خلق الحركة‬ ‫الضخمة في مستويات قارية و عالمية أخير‪d‬ا و قومية و إقليمية و‬ ‫محلية تستهدف استبدال نظام اقتصاد السوق و الديمقراطية‬ ‫النيابية مع مؤسسات ديمقراطية بيئية اقتصادية و مباشرة‪ ,‬وأيض‪d‬ا‬ ‫ديمقراطية في العالم الجتماعي ‪ .‬تقع هذه الحركة في كل‬ ‫المستويات ) سياسي‪ ,‬اقتصادي‪ ,‬اجتماعي‪ ,‬بيئي‪ ,‬ثقافي ( بهدف‬ ‫خلق المؤسسات الجديدة و الثقافة ‪ .‬ل يظهر هذا التدخل نفسه‬ ‫فقط خلل ابتكار الشكال البديلة لفرد أو الحياة الجتماعية )‬ ‫بالمثال (‪ ,‬الوسائل غير السلمية‪ ,‬أو المشاركة في النتخابات‬ ‫المحلية‪ ,‬لكن خلل اتحاد هؤلء و الشكال الخرى المتشابهة‬ ‫للعمل ‪ -‬على شرط ان كل هذة التحادات تكون جزء مكمل‬ ‫من برنامج سياسي شامل لتغيير اجتماعي جذري لديمقراطية‬ ‫شاملة ‪ .‬المشاركة في النتخابات المحلية ) النتخابات الوحيدة‬ ‫المتوافقة مع هدف الديمقراطية الشاملة ( تستهدف وحيد في‬ ‫خلق المؤسسات الموجودة في هوية و الثقافة في سلم‬ ‫اجتماعي هام ‪ .‬الهدف الساسي هو خلق السلطة المزدوجة‬ ‫بخصوص النظام الحالي‪ ,‬خلل تطور الوعي الضخم محدث‬ ‫بالصراع ضد المؤسسات الحالية‪ ,‬وأيض‪d‬ا الصراع للمؤسسات‬ ‫الجديدة و المكان المؤسس ا لجديد‪.‬‬ ‫المؤسسات الجديدة نفسها عندما قد قبلت أغلبية المواطنين‬ ‫مبادئ المنظمة الديمقراطية و تشارك بدور في المؤسسات‬ ‫الجديدة ككل‪ ,‬ثم ل قوة على الرض يمكن أن توقف انهيار نظام‬ ‫التركيز القديم للسلطة علي أيدي القليل ‪ -‬سبب كل المشاكل‬ ‫لغلبية البشرية ) استراتيجية النتقال نحو ديمقراطيةشاملة‬ ‫ت‪b‬وص`ف بالتفصيل في الديمقراطية و الطبيعة ‪ ) .‬الصدار ‪,8‬‬ ‫العدد ‪. ( 2002, 1‬‬ ‫ ‪10‬‬‫ا لهدف المتوسط للديمقراطية الشاملة هو بناء شبكة‬ ‫مواطنين للديمقراطية الشاملة التي ستستهدف خلق‬

‫الوعي البديل من خلل المحاضرات‪ ,‬الندوات‪ ,‬التدخلت‬ ‫السياسية‪ ,‬وأيض‪d‬ا نشر الكتب‪ ,‬المجلت و الصحف الخبارية‪ ,‬خدمة‬ ‫للهدف النهائي لمساهمة في خلق حركة سياسية واسعة‬ ‫‪ .‬للنتقال إلى الديمقراطية الشاملة‬

‫‪http://www.inclusivedemocracy.org/‬‬

Related Documents