ﺍﻳﻤﻨﻲ ﺩﺭ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﺩﺳﺘﻲ
ﺩﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭﻱ ﺍﺯ ﺣﺮﻓﻪ ﻫﺎ ﻛﺎﺭ ﺑﺎ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﺩﺳﺘﻲ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﻲ ﺷﻮﺩﻛﻪ ﻧﻴﺮﻭﻱ ﻣﺤﺮﻙ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮﺍﻱ ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ ،ﺗﻐﻴﻴـﺮ ﺷـﻜﻞ ﻳـﺎ ﺟﻮﺭ ﻛﺮﺩﻥ ﻣﻮﺍﺩ ،ﺩﺳﺖ ﻛﺎﺭﮔﺮ ﺍﺳﺖ .ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﻫﺎﻳﻲ ﺭﺍ ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻥ ﺣﻘﻴﻘﺘﺎ" ﺍﺑﺰﺍﺭ ﻫﺎﻱ ﺩﺳﺘﻲ ﺧﻮﺍﻧﺪ. ﺍﺑﺰﺍﺭﻫﺎﻱ ﺩﻳﮕﺮ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﻭﻟﻲ ﺑﻪ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﺑﺮﻕ ﻳﺎ ﺑﻪ ﻭﺳﺎﻳﻞ ﻣﻜﺎﻧﻴﻜﻲ ،ﺑﺎﺩﻱ ﻳﺎ ﺍﻧﺮﮊﻱ ﺍﻧﻔﺠﺎﺭﻱ ﻛﺎﺭ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﺷﺎﻳﺪ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ " ﺍﺑﺰﺍﺭﻫﺎﻱ ﻣﻮﺗﻮﺭﻱ ﺩﺳﺘﻲ ﻗﺎﺑﻞ ﺣﻤﻞ" ﻣﻌﺮﻓﻲ ﺷﻮﻧﺪ. ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﺩﺳﺘﻲ ﮔﺮﻭﻩ ﺯﻳﺎﺩﻱ ﺍﺯ ﻭﺳﺎﻳﻞ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺮ ﻣﻲ ﮔﻴﺮﺩ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻛﻠﻨﮓ ،ﺑﻴـﻞ ،ﺗﺒـﺮ ،ﻛـﺎﺭﺩ ،ﺁﭼﺎﺭﻫـﺎ ،ﺩﻳﻠـﻢ ،ﺍﺭﻩ، ﭼﻜﺶ ،ﭘﻴﭻ ﻭ ﻣﻬﺮﻩ ﻭ ﻏﻴﺮﻩ .ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺍﺑﺰﺍﺭﻫﺎﻱ ﺩﻳﮕﺮﻱ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻫﺎﻱ ﺧﺎﺹ ﻃﺮﺍﺣـﻲ ﺷـﺪﻩ ﺍﻧـﺪ. ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﺗﺼﻮﺭ ﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﻓﻘﻂ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﻣﻮﺗﻮﺭﻱ ﺣﻮﺍﺩﺙ ﺟﺪﻱ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﻲ ﺁﻭﺭﻧﺪ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﺩﺳﺘﻲ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﮔﺎﻥ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺣﻮﺍﺩﺙ ﺯﻳﺎﺩﻱ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﻲ ﺁﻭﺭﻧﺪ. ﺑﺮﺧﻲ ﺍﺯ ﻋﻮﺍﻣﻠﻲ ﻛﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺣﺎﺩﺛﻪ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ ﺑﻪ ﺷﺮﺡ ﺯﻳﺮ ﺍﺳﺖ: ﺍﻟﻒ -ﻋﺪﻡ ﻧﮕﻬﺪﺍﺭﻱ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﺩﺭ ﺷﺮﺍﻳﻂ ﻛﺎﻣﻼ" ﺻﺤﻴﺢ ﻭ ﻗﺎﺑﻞ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺏ -ﺑﻪ ﻛﺎﺭ ﺑﺮﺩﻥ ﻧﺎﺻﺤﻴﺢ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﺩﺭ ﻛﺎﺭ) ﻭﺳﻴﻠﻪ ﺍﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻛﺎﺭ ﻧﺒﺎﺷﺪ( ﺝ -ﺑﻲ ﺗﻮﺟﻬﻲ ﻭ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻏﻠﻂ ﺩ -ﺍﻧﺒﺎﺭﺩﺍﺭﻱ ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ ﻃﺮﺍﺣﻲ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﻭ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ:
ﺑﺴﻴﺎﺭﻱ ﺍﺯ ﺣﻮﺍﺩﺛﻲ ﻛﻪ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﻣﻲ ﺍﻓﺘﺪ ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﺍﺭﺯﺍﻥ ﻗﻴﻤﺖ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﺩ ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﻃﺮﺡ ﺧﻮﺑﻲ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﺳﺖ .ﺻﺮﻓﻪ ﺟﻮﻳﻲ ﺩﺭ ﺧﺮﻳﺪ ﺍﺑـﺰﺍﺭ ﺍﺯ ﻧﻈـﺮ ﺍﻗﺘـﺼﺎﺩﻱ ﻏﻠـﻂ ﺍﺳﺖ .ﭼﻜﺶ ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻓﻮﻻﺩ ﺑﺎ ﺟﻨﺲ ﻧﺎﻣﺮﻏﻮﺏ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﭘﺮﻳﺪﮔﻲ ﭘﻴﺪﺍ ﻧﻤﺎﻳﻨـﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺣـﻴﻦ ﻭﺍﺭﺩ ﻛﺮﺩﻥ ﺿﺮﺑﻪ ﺑﻪ ﺍﺟﺴﺎﻡ ﺧﺮﺩ ﺷﻮﻧﺪ .ﺁﭼﺎﺭﻫﺎ ﻭ ﭘﻴﭻ ﻭ ﻣﻬﺮﻩ ﻫﺎﻱ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷـﺪﻩ ﺍﺯ ﻣـﻮﺍﺩ ﻧـﺎﻣﺮﻏﻮﺏ ﺗﺤـﺖ ﻓـﺸﺎﺭ ﻋﺎﺩﻱ ﺑﺎﺯﻭ ،ﺧﺮﺍﺏ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﺑﺎﻋﺚ ﺁﺳﻴﺐ ﺩﺳﺖ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻗﻄﻌﻪ ﻛﺎﺭ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺩﻟﻴﻞ ﺳﺮ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺧـﺮﺍﺏ ﻛﻨﻨﺪ .ﻟﻴﻜﻦ ﺍﺯ ﺑﺤﺜﻲ ﻛﻪ ﮔﺬﺷﺖ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮔﺮﻓﺖ ﻛﻪ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﺩﺳﺘﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻣـﻮﺍﺩ ﻣﻤﻜـﻦ ﺳـﺎﺧﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻱ ﻣﻨﻄﻘﻲ ﻧﺒﺎﺷﺪ. ﺍﺑﺰﺍﺭﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﺩﻱ ﺳﺎﺧﺖ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺗﺮﻳﻦ ﺑﺎﺷﻨﺪ .ﺑﻪ ﻋﻨـﻮﺍﻥ ﻣﺜـﺎﻝ ﭼﻜـﺶ ﻫـﺎﻱ ﺩﺳﺘﻲ ﺑﻪ ﻓﻮﻻﺩ ﺑﺎ ﺩﺭﺷﺘﻲ ﺫﺭﺍﺕ ﻛﻨﺘﺮﻝ ﺷﺪﻩ ﻧﻴﺎﺯ ﺩﺍﺭﻧﺪ .ﻭﻗﺘﻲ ﻓﻮﻻﺩ ﺳﻔﺎﺭﺵ ﺩﺍﺩﻩ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺳﺎﺯﻧﺪﻩ ﺍﻃﻼﻉ ﺩﺍﺩ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﺳﺎﺧﺖ ﭼﻜﺶ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ .ﺻﺮﻑ ﻧﻈـﺮ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﻜـﻪ ﻣـﻮﺍﺩ ﺍﻧﺘﺨـﺎﺏ ﺷـﺪﻩ ﺑـﺮﺍﻱ ﺳـﺎﺧﺖ ﺍﺑـﺰﺍﺭ ،ﻣﻨﺎﺳـﺐ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،ﻣﺤﺼﻮﻝ ﻧﻬﺎﻳﻲ ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﻃﺮﺯ ﺩﺭﺳﺖ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺭﺿﺎﻳﺖ ﺑﺨﺶ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ. ﺍﺑﺰﺍﺭ ﺿﺮﺑﻪ ﺍﻱ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻛﺎﻓﻲ ﺳﺨﺖ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻛﻪ ﺿﺮﺑﻪ ﻫﺎﻱ ﻣﺘﻮﺍﻟﻲ ﺭﺍ ﺗﺤﻤﻞ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭﻟﻲ ﻧﻪ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺳـﺨﺖ ﻛـﻪ ﺩﺭ ﺣﻴﻦ ﻛﺎﺭ ﺧﺮﺩ ﺷﻮﻧﺪ .ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﺳﺨﺖ ﻛﺮﺩﻥ ﻭ ﺁﺑﺪﻳﺪﻩ ﻛﺮﺩﻥ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﺑﺪﻧﻪ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﺩﺳﺘﻲ ﻧﺮﻣﻲ ﻛﺎﻓﻲ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺗﺎ ﺗﺮﻙ ﺑﺮ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ .ﻟﺒﻪ ﻫﺎﻱ ﺑﺮﻧﺪﻩ ﻳﺎ ﻗﻄـﻊ ﻛﻨﻨـﺪﻩ ﺑﺎﻳـﺪ ﺑـﻪ ﺍﻧـﺪﺍﺯﻩ ﺍﻱ ﺳﺨﺖ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻛﺎﺭ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﺪﻭﻥ ﺁﻧﻜﻪ ﻛﺎﺭﺍﻳﻲ ﺧـﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳـﺖ ﺩﻫﻨـﺪ ﻳـﺎ ﭘﺮﻳـﺪﮔﻲ ﻭ ﺷﻜﺎﻑ ﺑﺮﺩﺍﺭﻧﺪ .ﺩﺳﺘﻪ ﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻛﺎﺭﻱ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺁﻥ ﺩﺭﺳﺖ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﻻﺯﻡ ﺩﺍﺷـﺘﻪ ﺑﺎﺷـﻨﺪ ،ﺑـﻪ ﺧﺼﻮﺹ ﺩﺳﺘﻪ ﻫﺎﻱ ﭼﻮﺑﻲ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺻﺎﻑ ﻭ ﻣﻌﻤﻮﻻ" ﺍﺯ ﭼﻮﺏ ﻣﺤﻜﻢ ﻧﻈﻴﺮ ﭼﻮﺏ ﮔﺮﺩﻭ ﺑﺎﺷﻨﺪ .ﺩﺳﺘﻪ ﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺳﻄﺢ ﺻﻴﻘﻠﻲ ﻭ ﻛﺎﻣﻼ" ﺻﺎﻑ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻲ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
ﺟﺎﮔﺬﺍﺭﻱ ﺩﺳﺘﻪ ﻫﺎ ﻛﺎﺭ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻣﺎﻫﺮ ﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﻛﺎﻣﻼ" ﻣﺤﻜﻢ ﻭ ﺑﺎ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﺭﻭﻱ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﻴﺮﻧﺪ .ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﺑﺎﻋﺚ ﻛﺎﻫﺶ ﺣﻮﺍﺩﺙ ﻭ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﻛﺎﺭﺍﻳﻲ ﺷﺨﺺ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ .ﺿﻤﻨﺎ " ﻣﺸﺎﻏﻞ ﺧﺎﺹ ﺑﻪ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﺧﺎﺹ ﻧﻴﺎﺯﻣﻨﺪ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﻣﺤﻴﻂ ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺧﻄﺮ ﺍﻧﻔﺠﺎﺭ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﻳﺎ ﺩﺭ ﻣﺠﺎﻭﺭﺕ ﻣﻮﺍﺩ ﻗﺎﺑﻞ ﺍﺷﺘﻌﺎﻝ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺍﮔﺮ ﻓﻮﻻﺩ ﻣﻌﻤﻮﻟﻲ ﺑﻪ ﻛﺎﺭ ﺭﻭﺩ ﺟﺮﻗﻪ ﺍﻱ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﺑﺎﻋﺚ ﺍﻧﻔﺠﺎﺭ ﻳﺎ ﺁﺗﺶ ﺳﻮﺯﻱ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ .ﺍﺑﺰﺍﺭﻱ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﭼﻨـﻴﻦ ﺷـﺮﺍﻳﻄﻲ ﺑـﻪ ﻛﺎﺭ ﻣﻲ ﺭﻭﻧﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﻓﻠﺰﺍﺕ ﻏﻴﺮ ﺁﻫﻨﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁﻟﻴﺎﮊ ﺑﺮﻟﻴﻴﻮﻡ ﻭ ﻣﺲ ﺑﺎﺷﺪ. ﭼﻜﺶ ﻫﺎﻳﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﻛﺎﺭ ﺭﻭﻱ ﻓﻮﻻﺩ ﺳﺨﺖ ﻭ ﻳﺎ ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺳﻄﺢ ﻛﺎﺭ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﺧﺮﺩ ﺷﺪﻥ ﻳﺎ ﭘﺮﻳﺪﮔﻲ ﻣﺤﺎﻓﻈـﺖ ﺷـﻮﻧﺪ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ .ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭ ﺑﺎ ﺳﺮ ﻏﻴﺮ ﺁﻫﻨﻲ ﻧﻈﻴﺮ ﻣﺲ ﻳﺎ ﺳﺮﺏ ﺑﻪ ﻛﺎﺭ ﻣﻲ ﺭﻭﺩ .ﭼﻜﺶ ﻫـﺎﻳﻲ ﻫـﺴﺘﻨﺪ ﻛـﻪ ﺳـﻄﺢ ﺿﺮﺑﻪ ﺯﺩﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺯ ﭘﻮﺳﺖ ﺧﺎﻡ ﻣﺨﺼﻮﺹ ،ﭘﻼﺳﺘﻴﻚ ﻳﺎ ﻻﺳﺘﻴﻚ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ .ﻧـﻮﻉ ﻛـﺎﺭ ﻣـﻮﺭﺩ ﻧﻈـﺮ ﺗـﻀﻤﻴﻦ ﻛﻨﻨـﺪﻩ ﺟﻨﺲ ﺳﻄﺢ ﺿﺮﺑﻪ ﺯﺩﻥ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ .ﭼﻜﺶ ﻫﺎﻱ ﻧﺮﻡ ﻃﻮﺭﻱ ﻃﺮﺍﺣﻲ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﻧﻴﺮﻭ ،ﺿﺮﺑﻪ ﺭﺍ ﺟﺬﺏ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻛﺎﺭ ﺁﺳﻴﺐ ﻧﺮﺳﺎﻧﻨﺪ .ﺩﺭ ﺑﻌﻀﻲ ﺣﺎﻻﺕ ﺑﻪ ﺟﺎﻱ ﺁﻥ ﻛﻪ ﺍﺯ ﭼﻜﺶ ﻫﺎﻱ ﻧﺮﻡ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺷﻮﺩ ﻳـﻚ ﻻﻳـﻪ ﻏﻴﺮ ﺁﻫﻨﻲ ﺑﻴﻦ ﺳﺮ ﭼﻜﺶ ﻭ ﺳﻄﺢ ﻛﺎﺭ ﺑﻪ ﻛﺎﺭ ﻣﻲ ﺭﻭﺩ. -ﭘﻴﭻ ﮔﻮﺷﺘﻲ ﻫﺎ:
ﭘﻴﭻ ﮔﻮﺷﺘﻲ ﻫﺎ ﺍﺣﺘﻤﺎﻻ" ﺑﻴﻦ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﻫﺎﻱ ﺩﺳﺘﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻧﺎﺻﺤﻴﺢ ﺍﺯ ﭘﻴﭻ ﮔﻮﺷﺘﻲ ﻫﺎ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﻲ ﮔﻴﺮﺩ .ﺑﺴﻴﺎﺭﻱ ﺍﺯ ﺣﻮﺍﺩﺙ ﺩﺭ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﭘﻴﭻ ﮔﻮﺷﺘﻲ ﻫﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺍﻫﺮﻡ ﺍﺳـﻜﻨﻪ ،ﺑﺮﻗـﻮ ﻭ ﻛﺎﺭ ﻫﺎﻱ ﺩﻳﮕﺮ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﺁﻥ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﻃﺮﺍﺣﻲ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﻧﺪ ،ﺍﺗﻘﺎﻕ ﻣﻲ ﺍﻓﺘﺪ .ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺍﻛﺜـﺮ ﭘـﻴﭻ ﮔﻮﺷـﺘﻲ ﻫـﺎ ﺑـﻪ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﻛﺎﺭﮔﺮﻫﺎﻱ ﻧﻴﻤﻪ ﻣﺎﻫﺮ ﻭ ﻳﺎ ﻓﺎﻗﺪ ﻣﻬﺎﺭﺕ ﻛﻪ ﺁﻧﺮﺍ ﺩﺭ ﻭﺿﻌﻴﺖ ﻧﺎ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻭ ﻏﻴﺮ ﺍﻳﻤﻦ ﻧﮕﻪ ﻣـﻲ ﺩﺍﺭﻧـﺪ ﺑـﻪ ﻛـﺎﺭ ﻣﻲ ﺭﻭﺩ .ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﻧﺪﺍﺷﺘﻦ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻭ ﺑﻲ ﺗﻮﺟﻬﻲ ،ﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭﮔﺮﻫﺎ ﻏﺎﻟﺒﺎ" ﻧﻮﻉ ﻭ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﭘﻴﭻ ﮔﻮﺷﺘﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻛﺎﺭ ﻣـﻲ ﺑﺮﻧـﺪ ﺑﺮﺍﻱ ﻛﺎﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻈﺮ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻧﻴﺴﺖ .ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﺩﻻﺋﻞ ﺍﻏﻠﺐ ﺣﻮﺍﺩﺙ ﻧﺎﺷﻲ ﺍﺯ ﻛﺎﺭ ﺑﺎ ﭘﻴﭻ ﮔﻮﺷﺘﻲ ﻫﺎ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻗﻄﻌﻪ ﻛـﺎﺭ ﺩﺭ ﻛﻒ ﺩﺳﺖ ﺩﺭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻣﺤﻜﻢ ﻛﺮﺩﻥ ﭘﻴﭻ ﺑﻪ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﭘﻴﭻ ﮔﻮﺷـﺘﻲ ﺍﺳـﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻳـﻦ ﺣﺎﻟـﺖ ﻛـﺎﻓﻲ ﺍﺳـﺖ ﻛـﻪ ﺑـﺎ ﻟﻴﺰ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺩﺳﺖ ،ﭘﻴﭻ ﮔﻮﺷﺘﻲ ﺩﺭ ﻛﻒ ﺩﺳﺖ ﻳﺎ ﻣﭻ ﻓﺮﻭ ﺭﻓﺘﻪ ﻭ ﺁﺳﻴﺐ ﻭ ﺻﺪﻣﻪ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻧﻤﺎﻳﺪ .ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻗﻄﻌـﻪ ﻛـﺎﺭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻳﻚ ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘﻴﭻ ﮔﻮﺷﺘﻲ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺩﻳﮕﺮ ﻧﮕﺎﻩ ﺩﺍﺷﺖ .ﻗﻄﻌـﻪ ﻛـﺎﺭ ﺑﺎﻳـﺪ ﺩﺭﮔﻴـﺮﻩ ﻳـﺎ ﻭﺳـﻴﻠﻪ ﺩﻳﮕـﺮ ﻣﺤﻜـﻢ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺷﻮﺩ. ﻧﻮﻙ ﭘﻴﭻ ﮔﻮﺷﺘﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻛﺎﻣﻞ ﺩﺭ ﺷﻴﺎﺭ ﺳﺮ ﭘﻴﭻ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﻴﺮﺩ ﻭ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺁﻥ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻧﻮﻉ ﭘـﻴﭻ ﺑﺎﺷـﺪ .ﺩﺳـﺘﻪ ﺁﻥ ﺑﺎﻳﺪ ﺻﺎﻑ ﻭ ﻳﻜﻨﻮﺍﺧﺖ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺭﻭﻱ ﺁﻥ ﺑﺎ ﭼﻜﺶ ﺿﺮﺑﻪ ﻧﺨﻮﺭﺩ ﺯﻳﺮﺍ ﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭ ﺑﺎﻋﺚ ﭘﺎﺷﻴﺪﮔﻲ ﺩﺳﺘﻪ ﻭ ﺧﺮﺍﺏ ﺷـﺪﻥ ﺁﻥ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ .ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺩﺳﺘﻪ ﭘﻴﭻ ﮔﻮﺷﺘﻲ ﺑﺎ ﺍﻧﺒﺮ ﺩﺳﺖ ﻭ ﻳﺎ ﮔﻴﺮﻩ ﻣﻤﻨﻮﻉ ﺍﺳﺖ ﻣﮕﺮ ﺁﻧﻜﻪ ﺍﺯ ﻧﻮﻋﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﻛـﻪ ﺗﺤﻤـﻞ ﺗﻨﺶ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ .ﭘﻴﭻ ﮔﻮﺷﺘﻲ ﻫﺎ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺟﺰ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻛﺎﺭﻱ ﻛﻪ ﻃﺮﺍﺣﻲ ﺷﺪﻩ ﺍﻧـﺪ ﺑـﻪ ﻛـﺎﺭ ﮔﺮﻓﺘـﻪ ﺷـﻮﻧﺪ .ﺑـﺮﺍﻱ ﻛﺎﺭﻫﺎﻱ ﺍﻟﻜﺘﺮﻳﻜﻲ ،ﭘﻴﭻ ﮔﻮﺷﺘﻲ ﻫﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﺩﺳﺘﻪ ﻋﺎﻳﻖ ﺑﺮﻕ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺷﻮﺩ .ﻭﻟﻲ ﺍﻳﻦ ﻧﺒﺎﻳـﺪ ﺑـﻪ ﻋﻨـﻮﺍﻥ ﺣﻔﺎﻇـﺖ ﻣﻄﻠﻖ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺷﻮﻙ ﺍﻟﻜﺘﺮﻳﻜﻲ ﺗﻠﻘﻲ ﮔﺮﺩﺩ .ﭘﻴﭻ ﻫﺎ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﺣﺪ ﭘﻴﭽﺎﻧﺪﻩ ﺷﻮﻧﺪ ﺯﻳـﺮﺍ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺻـﻮﺭﺕ ﻟﻐـﺰﺵ ﺁﭼﺎﺭ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﻣﻲ ﺍﻓﺘﺪ .ﻭﻗﺘﻲ ﺳﺮ ﭘﻴﭻ ﻫﺎ ﺩﻧﺪﺍﻧﻪ ﺍﻱ ﻭ ﻳﺎ ﺻﻠﻴﺒﻲ ﺍﺳﺖ ﭘﻴﭻ ﮔﻮﺷﺘﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﺁﻥ ﻭ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺷﻜﺎﻑ ﺑﺎﺷﺪ .ﺿﻤﻨﺎ" ﺣﻤﻞ ﭘﻴﭻ ﮔﻮﺷﺘﻲ ﺩﺭ ﺟﻴﺐ ﺍﻟﺒﺴﻪ ﻛﺎﺭ ﻣﻤﻨﻮﻉ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ. -ﺍﺑﺰﺍﺭ ﻫﺎﻱ ﻟﺒﻪ ﺩﺍﺭ:
ﺑﻌﻀﻲ ﺍﺯ ﺍﺑﺰﺍﺭﻫﺎ ﺍﺣﺘﻴﺎﺝ ﺑﻪ ﻟﺒﻪ ﺗﻴﺰ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺗﺎ ﻛﺎﺭﺍﻳﻲ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻭ ﺍﻳﻤﻨﻲ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﺭﺍ ﺗﺎﻣﻴﻦ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ .ﺑﺴﻴﺎﺭﻱ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺍﺑﺰﺍﺭﻫﺎ ﺑﺮﺍﻱ ﺑﺮﻳﺪﻥ ﭼﻮﺏ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ ﻧﻈﻴﺮ ﺗﺒﺮﻫﺎ ،ﭼﺎﻗﻮ ﻫﺎ ،ﺗﻴﺸﻪ ﻫـﺎ ﻭ ﻏﻴـﺮﻩ .ﺍﮔـﺮ ﻟﺒـﻪ
ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺑﺰﺍﺭﻱ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺗﻴﺰ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻧﺸﻮﺩ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﻟﻴﺰ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺩﺳﺖ ،ﺧﻄﺮ ﻭﻗﻮﻉ ﺣﺎﺩﺛﻪ ﺑﺎﻻ ﻣﻲ ﺭﻭﺩ .ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺑﺮﻳﺪﻥ ﺑﺎ ﻧﻴﺮﻭﻱ ﺑﻴﺸﺘﺮﻱ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ .ﺩﺳﺘﻪ ﭼﺎﻗﻮ ﻫﺎ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺯﻳﺎﺩﻱ ﺩﺍﺭﻧﺪ،ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺤﻜﻢ ﺑﻪ ﺗﻴﻐﻪ ﻭﺻﻞ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﻣﻮﺭﺩ ﻣﺼﺮﻑ ﺩﺭ ﻗﺼﺎﺑﻲ ﻛﻪ ﭼﺎﻗﻮ ﭼﺮﺏ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﺑﺎﻳﺪ ﺻﻔﺤﻪ ﻛﻮﭼﻜﻲ ﺑـﻴﻦ ﺩﺳـﺘﻪ ﻭ ﺗﻴﻐـﻪ ﻗـﺮﺍﺭ ﮔﻴﺮﺩ. ﺑﺴﻴﺎﺭﻱ ﺍﺯ ﺣﻮﺍﺩﺙ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﻋﺪﻡ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺻﺤﻴﺢ ﺍﺯ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﻭ ﻧﺪﺍﺷﺘﻦ ﺣﻔﺎﻅ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮ ﺭﻭﻱ ﺁﻧﻬـﺎ ﺍﺗﻔـﺎﻕ ﻣـﻲ ﺍﻓﺘـﺪ. ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻧﻤﻲ ﺷﻮﺩ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭﭘﻮﺷﺶ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ .ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺣﻤﻞ ﻳﻚ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﻟﺒـﻪ ﺗﻴـﺰ ﺑﺪﻭﻥ ﺣﻔﺎﻅ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﻗﺖ ﺯﻳﺎﺩﻱ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﺁﻳﺪ. ﺩﺭ ﺗﻴﺰ ﻛﺮﺩﻥ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﺩﺳﺘﻲ ﻫﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺟﻪ ﺯﻳﺎﺩﻱ ﻣﺒﺬﻭﻝ ﺩﺍﺷﺖ ﺗﺎ ﺍﺯ ﺣﻮﺍﺩﺙ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮﻱ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﺁﻳﺪ .ﺍﮔﺮ ﺑﺮﺍﻱ ﺗﻴـﺰ ﻛﺮﺩﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺯ ﭼﺮﺥ ﺳﻨﺒﺎﺩﻩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﺑﺎﻳﺪ ﻛﺎﻣﻼ" ﺩﺍﺭﺍﻱ ﺣﻔﺎﻅ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺩﺭ ﺣـﻴﻦ ﻛـﺎﺭ ﺍﺯ ﻋﻴﻨـﻚ ﺍﻳﻤﻨﻲ ﻫﻢ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮔﺮﺩﺩ .ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﺳﻨﮓ ﻫﺎﻱ ﺩﺳﺘﻲ ﻳﺎ ﻓﻮﻻﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺮﺍﻗﺐ ﺑﻮﺩ ﺗـﺎ ﺍﺯ ﻟﻴـﺰ ﺧـﻮﺭﺩﻥ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﻭ ﺑﺮﻳﺪﻥ ﺩﺳﺖ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮﻱ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﺁﻳﺪ .ﺩﺭ ﺍﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻥ ﺍﺯ ﺣﻔﺎﻅ ﻫﺎﻱ ﺩﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺍﻟﻴﺎﻑ ﭼﺮﻡ ﻳﺎ ﻓﻠﺰ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻛﺮﺩ .ﺳﻨﮓ ﭼﺎﻗﻮ ﺗﻴﺰ ﻛﻦ ﺭﺍ ﺑﺎﻳﺪ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺗﻤﻴﺰ ﻧﮕﺎﻩ ﺩﺍﺷﺖ ﺩﺭ ﻏﻴﺮ ﺍﻳﻨـﺼﻮﺭﺕ ﻣﻤﻜـﻦ ﺍﺳﺖ ﻟﻴﺰ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﺭﻭﻱ ﺁﻥ ﺑﺎﻋﺚ ﺑﺮﻳﺪﮔﻲ ﺩﺳﺖ ﻭ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﻫﺎ ﺑﺸﻮﺩ. -ﺁﭼﺎﺭ ﻫﺎ ﻭ ﭘﻴﭻ ﮔﺮﺩﺍﻥ ﻫﺎ:
ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺁﭼﺎﺭﻫﺎ ﻭ ﭘﻴﭻ ﮔﺮﺩﺍﻥ ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﻛﺎﺭ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ ﻭ ﻳﺎ ﻓﻚ ﻫﺎﻱ ﺁﻧﻬﺎ ﺧـﺮﺍﺏ ﺑﺎﺷـﺪ ﻣﻤﻜـﻦ ﺍﺳـﺖ ﺑﺎﻋﺚ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺣﺎﺩﺛﻪ ﺷﻮﻧﺪ .ﺑﺎﻳﺪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺻﺤﻴﺢ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻮﺏ ﻧﮕﻬﺪﺍﺭﻱ ﻛﺮﺩ .ﺍﮔﺮ ﻳﻚ ﺁﭼـﺎﺭ ﻳـﺎ ﭘﻴﭻ ﮔﺮﺩﺍﻥ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﺰﺭﮒ ﺑﺎﺷﺪ ،ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻛﺎﺭ ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﻟﻴﺰ ﺑﺨﻮﺭﺩ ﻭ ﺣﻮﺍﺩﺛﻲ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻭﺭﺩ ﻛﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺟﺮﺍﺣـﺎﺕ ﺟﺪﻱ ﺷﻮﺩ .ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﺮﺍﻱ ﺩﺭﺍﺯﺗﺮ ﻛﺮﺩﻥ ﺩﺳﺘﻪ ﺁﭼﺎﺭ ،ﻟﻮﻟﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻭﺻﻞ ﻧﻤﻮﺩ ﺯﻳﺮﺍ ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﻧﻴﺮﻭﻱ ﻣﺤﺮﻛﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮﻱ ﺑﻪ ﻛﺎﺭ ﺭﻭﺩ ﻭ ﺑﺎﻋﺚ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺗﺮﻙ ﺩﺭ ﻓﻚ ﻫﺎﻱ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﮔﺮﺩﺩ. -ﺁﻣﻮﺯﺵ ﻭ ﺳﺮﭘﺮﺳﺘﻲ:
ﻣﺨﺎﻃﺮﺍﺕ ﺍﺣﺘﻤﺎﻟﻲ ﻣﻬﻤﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﺩﺳﺘﻲ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﺧﻼﺻﻪ ﺫﻛـﺮ ﺷـﺪﻩ ﺍﻧـﺪ .ﻛﻠﻴـﻪ ﺍﺑـﺰﺍﺭ ﺩﺳﺘﻲ ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺧﻄﺮﺯﺍ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻣﮕﺮ ﺁﻧﻜﻪ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﻻﺯﻡ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺯ ﻣﻴﻨﻪ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻛﺎﺭ ﺗﺤﺖ ﻧﻈﺮ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﺎ ﺗﺠﺮﺑـﻪ ﻭ ﻣﺎﻫﺮ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﻮﺩ .ﻳﻚ ﺷﺨﺺ ﻣﺎﻫﺮ ﻣﻌﻤﻮﻻ" ﺟﻌﺒﻪ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﺑﻪ ﺧـﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﻬـﺎ ﺑـﻪ ﺧـﻮﺑﻲ ﻧﮕﻬـﺪﺍﺭﻱ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ .ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﺩﺳﺘﻲ ﺑﻪ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻏﻴﺮ ﻣﺎﻫﺮ ﺩﺍﺩﻩ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﺩﺭ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﻛﺎﺭﻱ ﺑﺎﻳﺪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻧﺒﺎﺭ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﺗﺤﻮﻳﻞ ﺩﺍﺩ ﺗﺎ ﻫﺮ ﺍﺷﻜﺎﻟﻲ ﻣﺸﺨﺺ ﻭ ﻋﻴﺐ ﺁﻥ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺗﺤﻮﻳﻞ ﻣﺠﺪﺩ ﺭﻓﻊ ﮔﺮﺩﺩ ﺩﺭ ﻏﻴﺮ ﺍﻳﻨـﺼﻮﺭﺕ ﺑﺎﻳـﺪ ﺍﺑـﺰﺍﺭ ﻛـﺎﺭ ﻣﻜﺮﺭﺍ" ﺗﻮﺳﻂ ﺳﺮﭘﺮﺳﺘﺎﻥ ﻣﺠﺮﺏ ﺑﺎﺯﺭﺳﻲ ﺷﻮﺩ. ﺳﺮﭘﺮﺳﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺮﺍﻗﺐ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﻛﺎﺭ ﺭﺍ ﺩﺳﺘﻜﺎﺭﻱ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺗﻐﻴﻴﺮﻱ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻧﻜﻨﻨﺪ .ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺟـﻪ ﺩﺍﺷﺖ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﺑﺮﺧﻲ ﺍﺯ ﻛﺎﺭﻫﺎ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﺧﺎﺻﻲ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻴﺎﺯ ﺍﺳﺖ .ﺑﺎ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﻭ ﻧﻈﺎﺭﺕ ﻛﺎﻓﻲ ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻥ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺻﺤﻴﺢ ﺍﺯ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﻭ ﻧﮕﻬﺪﺍﺭﻱ ﺩﺭﺳﺖ ﻭ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮﺍﻱ ﻛﺎﺭ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﺣﺎﺻﻞ ﻧﻤﻮﺩ. -ﺭﻋﺎﻳﺖ ﺍﺭﮔﻮﻧﻮﻣﻲ ﺩﺭ ﻃﺮﺍﺣﻲ:
ﺍﺯ ﻧﻘﻄﻪ ﻧﻈﺮ ﺍﺭﮔﻮﻧﻮﻣﻲ ﺑﻌﻀﻲ ﺍﺯ ﻧﻴﺎﺯﻫﺎﻱ ﺍﺳﺎﺳﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﻃﺮﺍﺣﻲ ﻳﻚ ﺍﺑـﺰﺍﺭ ﺩﺳـﺘﻲ ﻛـﺎﺭﺍ ﺑـﻪ ﺻـﻮﺭﺕ ﺫﻳـﻞ ﺗﻌﺮﻳـﻒ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ: ﺍﻟﻒ -ﻭﻇﻴﻔﻪ ﺍﺻﻠﻲ ﻛﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻣﻮﺛﺮ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﺪ
ﺏ -ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻛﺎﻣﻞ ﺑﺎ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻫﺎﻱ ﺑﺪﻥ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﻣﻄﺎﺑﻘﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺝ -ﺑﺎ ﺗﻮﺍﻧﺎﻳﻲ ﻭ ﺗﺤﻤﻞ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎﺷﺪ ﺩ -ﺧﺴﺘﮕﻲ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺣﺪﺍﻗﻞ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ ﻩ -ﺑﺎﺯ ﺧﻮﺭﺩﻱ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺮﺍﻛﺰ ﺣﻮﺍﺱ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﻛﻨﺪ -ﺁﻧﺘﺮﻭﭘﻮﻣﺘﺮﻱ ﻭ ﻣﻜﺎﻧﻴﻚ ﺯﻳﺴﺘﻲ:
ﺁﻧﺘﺮﻭﭘﻮﻣﺘﺮﻱ ،ﻋﻠﻢ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﮔﻴﺮﻱ ﺍﺑﻌﺎﺩ ﺑﺪﻥ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻭ ﻣﻜﺎﻧﻴﻚ ﺯﻳﺴﺘﻲ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺗﺠﺰﻳـﻪ ﻭﺗﺤﻠﻴـﻞ ﺣﺮﻛـﺎﺕ ﺍﻧـﺴﺎﻥ ﺍﺳﺖ .ﻫﺮ ﻳﻚ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭ ﻃﺮﺍﺣﻲ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﻧﻪ ﻓﻘﻂ ﺍﺯ ﻟﺤﺎﻅ ﻣﻄﺎﺑﻘﺖ ﺑﺎ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻫﺎﻱ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻠﻜﻪ ﺩﺭ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺑـﺎ ﺍﺳـﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﻛﺎﺭﺑﺮﺩ ﺩﺍﺭﺩ .ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻣﺜﻼ" ﺩﺳﺖ ﻗﺎﺩﺭ ﻧﻴﺴﺖ ﺩﺭ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﻫﺎﻱ ﻓﻮﻕ ﺍﻟﻌﺎﺩﻩ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻛﺎﻣـﻞ ﻋﻤـﻞ ﻛﻨـﺪ. ﻫﻤﭽﻨﻦ ﻭﻗﺘﻲ ﻳﻚ ﻋﻀﻮ ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺯ ﺑﺪﻥ ﻧﮕﺎﻩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﻮﺩ .ﻳﻌﻨﻲ ﻭﺿﻌﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﺗﺤﻤﻞ ﻭﺯﻥ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺑﺪﺗﺮ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ .ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺟﻪ ﺩﺍﺷﺖ ﻛﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻫﺎﻱ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺎ ﻳﻜـﺪﻳﮕﺮ ﻭ ﻫﻤﭽﻨـﻴﻦ ﺍﺯ ﺯﻣﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﺯﻣﺎﻥ ﺩﻳﮕﺮ ﻓﺮﻕ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ .ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﮔﻴﺮﻱ ﺭﻭﻱ ﻳﻚ ﻓﺮﺩ ﺩﺭ ﻳﻚ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﺸﺨﺺ ﺷـﺪﻥ ﻛﻠﻴـﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻫﺎ ﻧﻤﻲ ﺷﻮﺩ .ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﺎﻧﻪ ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻫﺎﻱ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺮﺍﻱ ﻃﺮﺍﺣﻲ ﺍﺑﻌﺎﺩ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﺭﻗﻤـﻲ ﺭﺍ ﺍﺭﺍﺋـﻪ ﻣـﻲ ﺩﻫـﺪ. ﻟﻴﻜﻦ ﺩﺭ ﻋﻤﻞ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﻣﺸﺨﺼﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﻃﺮﺍﺣﻲ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﺑﺪﺳﺖ ﻣﻲ ﺁﻳﺪ ﺑﺎ ۹۵ﺩﺭﺻﺪ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺗﻄﺒﻴـﻖ ﻛﻨـﺪ ، ﻳﻌﻨﻲ ۲/۵ﺩﺭﺻﺪ ﺑﺎﻻ ﻭ ۲/۵ﺩﺭﺻﺪ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺮ ﻧﻤﻲ ﮔﻴﺮﺩ. ﺑﺮﺧﻲ ﺍﺯ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﺍﺧﺘﺼﺎﺻﻲ ﻧﻴﺎﺯ ﺑﻪ ﺑﺮﺭﺳﻲ ﻫﺎﻱ ﺧﺎﺹ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻣﺎﻧﻨﺪ: -۱ﻗﺒﻀﻪ ﻛﺮﺩﻥ: ﻇﺮﻓﻴﺖ ﻗﺒﺾ ﺩﺳﺖ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻥ ﻋﻤﺪﺗﺎ" ﺑﺮ ﺣﺴﺐ ﻗﺪﺭﺕ ﻗﺒﺾ ﻭ ﺩﻗﺖ ﺁﻥ ﺑﻴﺎﻥ ﻛﺮﺩ .ﻳﻜـﻲ ﺍﺯ ﺁﻧﻬـﺎ ﻣﻤﻜـﻦ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﻳﻚ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺩﻳﮕﺮﻱ ﺷﻮﺩ .ﺩﺭ ﻃﺮﺍﺣﻲ ﻛﻪ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻧﻴﺎﺯ ﻫﺎﻱ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺗﻮﺟﻪ ﺷﻮﺩ .ﻣﺜﻼ" ﻗﺒﺾ ﮔﻴﺮﻩ ﺍﻱ ﺩﺭ ﺟﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﻛﺎﺭ ﻣﻲ ﺭﻭﺩ ﻛﻪ ﻳﻚ ﺷﺊ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺑـﻪ ﺻـﻮﺭﺕ ﺁﻭﻳـﺰﺍﻥ ﺍﺯ ﺍﻧﮕـﺸﺘﺎﻥ ﻣﻨﻘـﺒﺾ ﺑـﺎ /ﻳـﺎ ﺑـﺪﻭﻥ ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻧﻲ ﺷﺴﺖ ﺣﻤﻞ ﺷﻮﺩ. -۲ﭼﭗ ﺩﺳﺖ /ﺭﺍﺳﺖ ﺩﺳﺖ ﺑﻮﺩﻥ: ﺩﺭ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻳﻚ ﺩﺳﺖ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﻲ ﺷﻮﺩﺗﻘﺮﻳﺒﺎ" ۹۰ﺩﺭﺻﺪ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﺎ ﺩﺳﺖ ﺭﺍﺳﺖ ﻛـﺎﺭ ﺍﻧﺠـﺎﻡ ﻣـﻲ ﺩﻫﻨـﺪ، ﺗﻌﺪﺍﺩ ﻛﻤﻲ ﭼﭗ ﺩﺳﺖ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﻫﻤﻪ ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﻛﺎﺭ ﺑﺎ ﺩﻭ ﺩﺳﺖ ﺭﺍ ﻳـﺎﺩ ﺑﮕﻴﺮﻧـﺪ ﺑﻨـﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ،ﺍﺑﺰﺍﺭﻫـﺎ ﺑﺎﻳـﺪ ﻃـﻮﺭﻱ ﻃﺮﺍﺣﻲ ﺷﻮﻧﺪ ﻛﻪ ﻫﻢ ﺭﺍﺳﺖ ﺩﺳﺖ ﻫﺎ ﻭ ﻫﻢ ﭼﭗ ﺩﺳﺖ ﻫﺎ ﺑﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﻛﺎﺭ ﻛﻨﻨﺪ. -۳ﻗﺪﺭﺕ ﺩﺳﺖ: ﻗﺪﺭﺕ ﺩﺳﺖ ﺩﺭ ﻛﺎﺭ ﺑﺎ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﻫﺎﻱ ﺩﺳﺘﻲ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﻣﻲ ﻳﺎﺑﺪ .ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﺍﻃﻼﻋﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺁﻣﺮﻳﻜﺎ ﻗﺪﺭﺕ ﺩﺳﺖ ﻣﺮﺩﺍﻥ ۴۱/۹ﺗﺎ ۵۹/۸ﻛﻴﻠﻮﮔﺮﻡ ﻭ ﻗﺪﺭﺕ ﺩﺳﺖ ﺯﻧﺎﻥ ۲۴/۵ﺗﺎ ۳۵ﻛﻴﻠﻮﮔﺮﻡ ﺍﺳﺖ. -۴ﺟﻨﺴﻴﺖ: ﺍﻋﺪﺍﺩ ﺫﻛﺮ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﺑﺎﻻ ﺑﺮ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﺟﻨﺴﻴﺖ ﺩﻻﻟﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻃﺮﺍﺣﻲ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﺩﺳﺘﻲ ﻣﻬﻢ ﺍﺳـﺖ .ﻗـﺪﺭﺕ ﻫـﺎﻱ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﮔﻴﺮﻱ ﺩﺭ ﺣﺪ ﺑﺎﻻ ﺑﺮﺍﻱ ﺯﻧﺎﻥ ۶۰ﺩﺭﺻﺪ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ. -۵ﭘﻮﺷﺶ: ﺍﺑﺰﺍﺭ ﻫﺎ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﻪ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﺩﺳﺖ ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﭘﻮﺷﺶ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﻤـﻲ ﮔﻴﺮﻧـﺪ .ﺩﺳـﺘﻜﺶ ﻫـﺎﻱ ﭘـﺸﻤﻲ ﻭ ﻳـﺎ ﭼﺮﻣﻲ ﺣﺪﻭﺩ ۵ﻣﻴﻠﻲ ﻣﺘﺮ ﺑﻪ ﺿﺨﺎﻣﺖ ﺩﺳﺖ ﻭ ۸ﻣﻴﻠﻲ ﻣﺘﺮ ﺑﻪ ﻋﺮﺽ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ.
-ﻣﻌﻴﺎﺭ ﻫﺎﻱ ﻃﺮﺍﺣﻲ:
ﭼﻜﺶ :ﭼﻜﺶ ﻣﻌﻤﻮﻻ" ﺑﺮﺍﻱ ﻗﺒﺾ ﺑﺎ ﻗﺪﺭﺕ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﻭﻟﻲ ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﻛﺎﺭ ﻫﺎﻱ ﺳﺒﻚ ﻗﺒﺾ ﺑﺎ ﺩﻗﺖ ﻧﻴﺰ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻴﺎﺯ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﻌﻤﻮﻻ" ﻳﻚ ﺩﺳﺘﻪ ﺑﺎ ﻣﻘﻄﻊ ﺩﺍﻳﺮﻩ ﺑﻪ ﻗﻄﺮ ۲۵ﺗﺎ ۴۰ﻣﻴﻠﻲ ﻣﺘﺮ ﻭ ﻭﺯﻥ ﺳﺮ ۶/۵ﺗﺎ ۷/۵ﻛﻴﻠﻮﮔﺮﻡ ﻛﺎﺭﺍﻳﻲ ﺧﻮﺑﻲ ﺩﺍﺭﺩ. ﻣﻌﻤﻮﻻ" ﺩﺳﺘﻪ ﻫﺎﻱ ﻓﻠﺰﻱ ﭘﻮﺷﺶ ﺩﺍﺭ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭﻟﻲ ﺩﺳـﺘﻪ ﻫـﺎﻱ ﭼـﻮﺑﻲ ﺍﺯ ﻧـﻮﻉ ﺯﺑـﺎﻥ ﮔﻨﺠـﺸﻚ ﻳـﺎ ﮔـﺮﺩﻭ ﺑﻬﺘـﺮ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ .ﺩﺳﺘﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﻗﺴﻤﺖ ﺑﺎﻻﻱ ﺁﻥ ﻛﻤﻲ ﺍﻧﺤﻨﺎ ﺩﺍﺭ ﻭ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺑﺎ ﻃﺮﺍﺣﻲ ﺻﺤﻴﺢ ﺩﺍﺧﻞ ﻗﺴﻤﺖ ﺍﺻﻠﻲ )ﺳﺮ ﭼﻜﺶ ( ﻗﺮﺍﺭ ﮔﻴﺮﺩ. ﭘﻴﭻ ﮔﻮﺷﺘﻲ :ﻳﻚ ﺷﻜﻞ ﻣﻌﻤﻮﻟﻲ ﻭ ﻣﻮﺛﺮ ﺑﺮﺍﻱ ﺩﺳﺘﻪ ﻫﺎﻱ ﭘﻴﭻ ﮔﻮﺷـﺘﻲ ،ﺳـﻮﻫﺎﻥ ﻭ ﻏﻴـﺮﻩ ﺍﺳـﺘﻮﺍﻧﻪ ﺗﻐﻴﻴـﺮ ﺷـﻜﻞ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺍﻳﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻬﺎ ﮔﻨﺒﺪﻱ ﺷﻜﻞ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺭﺍﺣﺘﻲ ﺩﺭ ﻛﻒ ﺩﺳﺖ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻲ ﮔﻴﺮﺩ .ﻳﻚ ﻃﺮﺡ ﻣﻮﻓﻖ ﺟﺪﻳـﺪ ﻣﻘﻄﻊ ﺳﻪ ﮔﻮﺵ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﻗﻄﺮ ﺳﻄﺢ ﻣﻘﻄﻊ ﺁﻥ ﺑﻴﻦ ۱ﺗﺎ ۵ﺳﺎﻧﺘﻲ ﻣﺘﺮ ﺍﺳﺖ. ﺍﻧﺒﺮ ﺩﺳﺖ :ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻧﺒﺮ ﺩﺳﺖ ،ﺳﻴﻢ ﻟﺨﺖ ﻛﻦ ،ﻣﻴﺦ ﭼﻴﻦ ،ﮔﺎﺯ ﺍﻧﺒﺮ ،ﻗﻴﭽﻲ ﻭ ﻏﻴﺮﻩ ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺑﺎﺷﺪ .ﺷﻜﻞ ﺩﺳﺘﻪ ﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﺖ ﺍﺳﺘﺮﺍﺣﺖ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﺑﻪ ﻭﺿﻊ ﻗﺒﺾ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻓﺮﺽ ﻛﻪ ﻋﺮﺽ ﺩﺳﺘﻪ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﻛﺎﺭ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺮﺩﺍﻥ ۹۰ﻣﻴﻠﻲ ﻣﺘﺮ ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﺯﻧﺎﻥ ۸۰ﻣﻴﻠﻲ ﻣﺘﺮ ﺍﺳﺖ .ﻃﻮﻝ ﺩﺳﺘﻪ ﺑﺪﻭﻥ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﮔـﺮﻓﺘﻦ ﺯﺍﻭﻳﻪ ﺑﺎﻳﺪ ۱۱۰ﻣﻴﻠﻲ ﻣﺘﺮ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻭ ۱۰۰ﻣﻴﻠﻲ ﻣﺘﺮ ﺑﺮﺍﻱ ﺯﻧﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ .ﺯﺍﻭﻳﻪ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺩﺳﺘﻪ ﻭ ﻗﻄﻮﺭ ﺷـﺪﻥ ﺁﻥ ﺩﺭ ﭘﺎﻳﻪ ،ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﺭﺍ ﺭﺍﺣﺖ ﺗﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ. ﺍﺭﻩ ﻫﺎﻱ ﺩﺳﺘﻲ ﻭ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﻣﺎﺷﻴﻦ :ﺟﺎﻱ ﺗﻌﺠﺐ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﺭﻩ ﻫﺎﻱ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺩﺳﺘﻲ ﻭ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﻣﻮﺗﻮﺭﻱ ﺍﺳﺎﺳﺎ" ﺑﻪ ﻳـﻚ ﻧـﻮﻉ ﺩﺳﺘﻪ ﺑﺎ ﻗﺒﺾ ﺗﭙﺎﻧﭽﻪ ﺍﻱ ﻧﻴﺎﺯ ﺩﺍﺭﻧﺪ .ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺭﻩ ﻏﺎﻟﺒﺎ" ﺩﺳﺘﻪ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺑﺴﺘﻪ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﻫﺎﻱ ﻣﻮﺗﻮﺭﻱ ﻋﻤﻮﻣﺎ" ﺩﺳﺘﻪ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺑﺎﺯ ﺍﺳﺖ .ﺩﺭ ﻫﺮ ﻳﻚ ﺍﺯ ﺩﻭ ﺣﺎﻟﺖ ﺩﺳﺘﻪ ،ﺑﺎ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻃـﻮﺭ ﻣﻼﻳـﻢ ﻭ ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﺣﺠﻢ ﻣﺤﺼﻮﺭ ﺩﺭ ﻗﺒﻀﻪ ﺍﻧﺤﻨﺎ ﺩﺍﺩﻩ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺯﺍﻭﻳﻪ ﺍﻳﻲ ﺩﺭ ﺣﺪﻭﺩ ۷۸ﺩﺭﺟﻪ ﺑﺎ ﺳﻄﺢ ﺍﻓﻘﻲ ﺩﺍﺭﺩ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻴﺎﺯ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ .ﺩﺭ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﻫﺎﻱ ﻣﻮﺗﻮﺭﻱ ﺟﺎﮔﺬﺍﺭﻱ ﺩﺳﺘﻪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ .ﺩﺳﺘﻪ ﻭ ﺳﺮ ﺑﺎﻳﺪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑـﻪ ﺑﺪﻧـﻪ ﻃـﻮﺭﻱ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﻴﺮﺩ ﻛﻪ ﺧﻂ ﻋﻤﻞ ،ﺧﻂ ﻓﺮﺿﻲ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺑﺎﺯ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ .ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺳﺮ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺤﻮﺭ ﻣﺮﻛﺰﻱ ﺑﺪﻧﻪ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺍﺯ ﻣﺮﻛﺰ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ .ﺑﺮﺍﻱ ﺍﺭﻩ ﻫﺎﻱ ﻣﻨﺒﺖ ﻛﺎﺭﻱ ،ﺍﺭﻩ ﻫﺎﻱ ﺁﻫﻦ ﺑﺮ ﺳﺒﻚ ﻭ ﻣﺘﻪ ﻫﺎﻱ ﺳﺒﻚ ﺩﺳﺘﻲ ،ﺩﺳﺘﻪ ﺍﻳﻲ ﺷﺒﻴﻪ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﻪ ﭘﻴﭻ ﮔﻮﺷﺘﻲ ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ.