σχόλιο για το περιοδικό μεταρρυθμιση

Είναι πανθομολογούμενη η διαπίστωση πως ακόμα και σήμερα το κράτος παραμένει διοικητικά-συγκεντρωτικό, συμπεριφορικά-αυταρχικό και λειτουργικά-πελατειακό. Το 60% και το 80% αντίστοιχα της οικονομίας μας και των σημαντικών αποφάσεων παράγονται στο κλεινόν άστυ. Τουτέστιν, η χώρα πορεύεται με το ένα πόδι δηλ. χωρίς να αξιοποιείται το σύνολο της δυναμικότητάς της. Έτσι, συγκριτικά πλεονεκτήματά της όπως:η φύση, η ιστορία, η ιδιοσυγκρασία μας δεν λαμβάνονται επαρκώς υπόψη. Η ιδεοληψία πως οι επαρχιώτες-πολίτες φέρουν στο όπισθεν μέρος της κεφαλής τους β΄ κατηγορίας φαιάς ουσίας είναι ατυχής. Αυτά δεν είναι μόνο διαπιστώσεις αλλά και αποδοχές που μάς οδηγούν στο μεγάλο ζητούμενο της εποχής μας, που είναι η ολοκλήρωση της δημοκρατικής αποκέντρωσης. Είναι αυτή που θα αναζωογονήσει την βιώσιμη-ισόρροπη ανάπτυξη, θα οδηγήσει στην αναδιανομή πλούτου, θα αμβλύνει ανισότητες και θα αναδείξει τις τοπικές φυσιογνωμίες. Όσοι ασχοληθήκαμε με πρωτολειτουργούντες αποκεντρωτικούς θεσμούς στεκόμαστε εμφαντικά στα προαπαιτούμενα της αποκέντρωσης, που είναι:ειλικρινής πολιτική βούληση, διάθεση για ανάληψη πολιτικού κόστους που θα δημιουργήσουν οι συγκρουσιακές καταστάσεις με τα κέντρα εξουσίας και κεφαλαίου, προσεγμένος τακτικός βηματισμός κατά την υλοποίησή της. Η λύση για ένα προοδευτικό, ισόρροπο και δίκαιο κράτος είναι: 1.Αποκέντρωση 2.Ανεξάρτητα (ακομμάτιστα) σταθερά πλαίσια λειτουργίας για Εκπαίδευση, Δημόσια Διοίκηση, Φορολογία, Επενδύσεις. 3.Άμεση ένταξη της νεολαίας στην παραγωγή του εθνικού προϊόντος. Χώρα που πορεύεται με σβηστό τον κινητήρα της νεολαίας δεν έχει πρόοδο. Αθανάσιος Β.Ραούλης, Λάρισα •

Η λύση για έ κράτος είναι: