φθινόπωρο

Φθινόπωρο!Αλλαγή καιρού και αλλαγή πορείας στο δήμο μας. Του Αθανασίου Ραούλη Διαβάζοντας τον τίτλο παραξενευόμαστε για την αυθαίρετη αναγκαιότητά του.Tί συλλογιστική είναι αυτή δηλ. επειδή αλλάζει ο καιρός πρέπει να αλλάξει χέρια και η δημοτική αρχή της πόλης μας.Μα, για την ελπίδα, την ανανέωση, τη φρεσκάδα.Ναι, αλλά ό,τι πηγαίνει σωστά και ίσα δεν το αλλάζουμε.Πηγαίνει άραγε;Για να δούμε: Ποια από τα μεγάλα έργα που έχει ανάγκη η πόλη πραγματοποίησε η τωρινή δημοτική αρχή.Σχεδόν κανένα.Μήπως βελτίωσε κάτι.Ας πούμε το κυκλοφοριακό.Αντιθέτως, το όξυνε.Μα θα μού πείτε πως τα μεγάλα έργα απαιτούν υψηλούς χρηματικούς πόρους, που δεν τούς είχε.Εδώ είναι η ένσταση.Πέρα από τη χρηματοδότηση οι κρισιμότεροι συντελεστές πραγματοποιήσεως ενός έργου για τα ελλαδικά δεδομένα είναι η απαιτητή διεκδίκησή του και ο χρόνος. Για ποιο μεγάλο έργο η σημερινή δημοτική αρχή ηγήθηκε πείσμονου παλλαρισαϊκού ξεσηκωμού σε συνεργασία όλων των φορέων και των πολιτών.Αδιάψευστος μάρτυρας είναι η τοπική μνήμη.Απλά, συμβιβάστηκε με την ατολμία της και την απραξία της και κρύφτηκε πίσω από τη λαμπερή επικοινωνιακή κρούστα της.Το γέμισμα, μάλλον, της έπεφτε βαρύ.Πώς ζητά και τρίτη θητεία, όταν χρόνος υπήρχε και δεν τον αξιοποίησε προκειμένου να καλυτερέψει η ζωή της πόλης.Ασφαλώς, αφήνει την περπατησιά της αλλά δεν είναι και τόσο ευδιάκριτη.Παραδείγματα:Πού βλέπει κανείς ποδηλάτες και πεζούς να κινούνται στο ίδιο επίπεδο;Πότε οι πεζοί των συνοικιών θα δικαιούνται να μη σκοντάφτουν στα πεζοδρόμιά τους;Θα βάλουμε μια σειρά στις πάσης φύσεως διαφημιστικές πινακίδες;Τί θα γίνει με τις κεραίες κινητής τηλεφωνίας;Γιατί καθυστερεί η υπογείωση των ηλεκτροφόρων καλωδίων;Το λιμανάκι μάς μάρανε και η τσίγκινη μουντζούρα της Νεάπολης; Σε ένα αποκλειστικά μεγάλο έργο αν δινόταν προσπάθεια σε κάθε θητεία θα είχαμε τελειώσει με την ολοκλήρωση του εσωτερικού δακτυλίου και την αξιοποίηση του Πηνειού.Το αρχαίο θέατρο έτσι και αλλιώς είναι συνεχιζόμενο έργο. Και οι υποσχέσεις από το πρόγραμμά της που μπροστά μου το έχω:κατασκευή πολιτικού αεροδρομίου για πτήσεις charter

και διακίνηση εμπορευμάτων(cargo), δημιουργία γραμμής τραμ, υπογείωση σιδηροδρομικών γραμμών, συντονισμός και έλεγχος για ταυτόχρονη εκτέλεση έργων κοινής ωφέλειας και άλλων ηχηρών…Στέκομαι στο τελευταίο, γιατί πρωτοτυπήσαμε πανελλαδικά με τις ασφαλτοκουρελούδες μας(μπαλώματα ασφάλτου), που τελευταία πέφτουν άναρχα για ευνόητους εκλογικούς λόγους. Παραβλέπω και τα ζητήματα αλαζονείας, διαφάνειας, συνέχειας έργου, διαχείρισης ακίνητης περιουσίας με τα πολεοδομικά εξαμβλώματα π.χ κοινόχρηστος χώρος Λαγού και Κρανώνος(οικόπεδο Παπατάκα) αποτελέσματα υπερσυγκέντρωσης εξουσιών και ανθρώπινων λαθών. Προσβάλλομαι,όμως, όταν μικρές πόλεις και κεφαλοχώρια του νομού μας μπόρεσαν και βρήκαν ένα πολιτιστικό στίγμα, ένα σημείο αναφοράς τους, όπως:Τύρναβος-καρναβάλι, Φάρσαλα-γιορτή του χαλβά, Αγιά-γιορτή του κερασιού και εμείς δείχνουμε να αρκούμαστε στο ετήσιο παραδοσιακό παζάρι μας, που μεταλάχθηκε σε μεγάλη λαϊκή αγορά.Αλήθεια, ποιο είναι το γεγονός που κάνει γνωστή την πόλη στη χώρα μας και όχι μόνο. Πότε θα καταλάβουμε πως η κοινωνική πολιτική, τα πολιτιστικά και το πρόσωπο της πόλης(πράσινο, διευκόλυνση στη κίνηση, καθαριότητα, ευπρεπισμός,ευταξία) είναι οι κατεξοχήν προνομιακοί τομείς της αυτοδιοίκησης;

*O κ.Αθανάσιος Ραούλης είναι πρώην Περιφερειακός Δ/ντής Εκπαίδευσης Θεσσαλίας-πρώην Δημοτικός Σύμβουλος