Φιλορθοδοξος Ενωσις Κοσμας Φλαμιατος Εδρα: Βασ. Ηρακλειου 30, 546 24 Θεσσαλονικη, Τηλ. 697-2176314, E-Mail:
[email protected], Αλληλογραφια: Τ.Θ. 135, 421 00 Τρικαλα
Τα Μελη
της
Eνωσεως Ανηκουν
ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΕΥΧΟΥΣ 7
σε
Ιερες Μητροπολεις
της
Eκκλησιας
Ε ν η με ρωτι κο Δελτίο
της
Eλλαδος
3 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2009
Ραγδαῖες ἐξελίξεις ἐν ὄψει τοῦ Συνεδρίου στὴν Κύπρο: Μητροπολίτης προτείνει την ἀναβολή του!
Οἱ ἀπροκάλυπτες πλέον οἰκουμενιστικὲς ἐνέργειες καὶ οἱ ἀπειλὲς τοῦ Οἰκ. Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου συσπειρώνουν τοὺς Ὀρθοδόξους Χριστιανοὺς καὶ ἐντείνουν τὴν ἀντίδρασή τους ἱ μεθοδευμένες εἰς βά ρος τῆς Ἁγίας Ὀρθοδο ξίας μας ἐνέργειες Φανα ρίου καὶ Ρώμης, ποὺ ὡς φαίνεται κομβ ικ ό-στρατ ηγ ικ ὸ σταθμ ὸ ἀποτελεῖ ἡ συνάντησ η τῆς Μι κτῆς Ἐπιτροπῆς Διαλόγου στὴν Κύπρο μὲ θέμα «τὸν ρόλον τοῦ ἐπισκόπου Ρώμης κατὰ τὴν πρώ την χιλιετίαν», δὲν ἀφήνει πλέον ἀδιάφορους τοὺς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς. Ἤδη τὸ «Κείμενο τῆς Ραβέν νας », ποὺ θὰ συζ ητ ηθ εῖ στὴν Κύπ ρο, χαρ ακ τηρ ίσ τηκ ε ἀπ ὸ ἐ ξ έχ ουσ ες προσ ωπ ικ ότ ητ ες τοῦ θεολογικοῦ κόσμου καὶ τοῦ Ἁγίου Ὄρ ους ὡς ἀπαράδεκτο. Παρ’ ὅλες, ὅμως, τὶς ὀρθόδοξες ἀντ ιδ ράσ εις, παρ ὰ τὸ ὅτ ι δὲν ἔγινε Πανορθοδόξως ἀποδεκτό, ἀφοῦ δύο Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες δὲν τὸ προσυπέγραψαν (Ρωσικὴ καὶ Βουλγαρική), ὁ Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος τὸ ἀποδέχ τηκε, ὅπως διαβεβαίωσε καὶ ὁ καρδι νάλιος Βάλτερ Κάσπερ. Οἱ σκοπιμότητες, λοιπόν, τῶν Πατριαρχικῶν ἐνεργειῶν, ποὺ ἐπι μελῶς προσπαθοῦσαν νὰ συσκο τίζουν, εἶναι εὐδιάκριτες καὶ ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους ποὺ δὲν ἔχουν εἰδικὲς γνώσεις ἐπὶ τοῦ θέματος. Ἡ κατασκευὴ τοῦ πάζλ, τὸ ὁποῖο ἐπὶ δεκαετίες τώρα συνέθεταν μὲ τοὺς ἐπιβλαβεῖς Διαλόγους καὶ τὶς συμπροσευχές, τοποθετών
Ο
Ὁ Πειραιῶς Σεραφείμ: «ποτὲ ἡ Ἐκκλησία κατὰ τὴν πρώτην χιλιετίαν δὲν ἀνεγνώρισεν εἰς τὸν Ἐπίσκοπον Ρώμης πρωτεῖ ον αὐθεντίας καὶ ἐξουσίας εἰς παγκόσμιον ἐπίπεδον. Ἡ ὑπερ τάτη αὐθεντία εἰς τὴν ἀνὰ τὴν οἰκουμένην Ἐκκλησίαν ἠσκεῖτο πάντοτε καὶ μόνον ἀπὸ τὰς Οἰ κουμενικὰς Συνόδους». Ὁ Κονίτσης Ἀνδρέας: «Φρο νῶ, ὅθεν, Μακαριώτατε», ὅπως «γνωστοποιήσητε ἐὰν ἐδόθη εἰς τὰ μέλη τῆς Ἐπιτροπῆς ἡ ὀρ θή-ὀρθόδοξος κατευθυντήριος γραμμή, εἰς ἣν δέον νὰ παρα μείνουν ἀμετακίνητα». Ὁ Ἰωαννουπόλεως Σεραφείμ: «Τὸ θεματολόγιο τοῦ διαλόγου ἐκφεύγει ἐκ τῆς κοινῆς ἀπο φάσεως τῆς Α΄ Πανορθόδοξης Διασκέψεως τῆς Ρόδου ποὺ ὁρίζει μὲ σαφήνεια τὴ “μελέτη τῶν μεταξὺ τῶν δύο Ἐκκλησιῶν θετικῶν καὶ ἀρνητικῶν σημείων, περ ὶ τὴν πίστιν”…».
τας συνομωτικῶς στὶς ὁρισμένες —ἀπὸ τοὺς ἀντιχρίστους ἐξουσια στὲς τῆς Νέας Ἐποχῆς— θέσεις τὰ κομμάτια του, τελειώνει. Δυό-τρία κομμάτια ποὺ λείπουν, δὲν μᾶς ἐμποδίζουν πλέον νὰ κατανοή σουμε τὴν ὁλοκληρωμένη εἰκόνα τῆς προδοσίας κατὰ τῆς Ὀρθο δοξίας ποὺ μυστικοπαθῶς ἑτοι μάσ τηκε, παρ’ όλες τὶς περίτε χνες, δαντελωτὲς —πλὴν διαφα νεῖς— κουρτίνες τῆς «ἀγάπης» καὶ τῆς «ἐκκλησιαστικῆς οἰκονομίας», ποὺ προσπαθοῦν νὰ κρύψουν τὸ ἑωσφορικὸ κακοτέχνημά τους. Οἱ ἐφιαλτικὲς μέρες τῶν Συνόδων τῆς Λυὼν καὶ τῆς Φερράρας ἐ πανέρχονται στὴ μνήμη καὶ στὴν ἐκκλησιαστική μας ζωή. Ἔτσι, ἂν καὶ πολὺ ἀργά, οἱ ἀν τιδράσεις πολλῶν ἁπλῶν πιστῶν, ποὺ εἶναι ἐνεργὰ μέλη τῆς Ὀρθο δόξου Ἐκκλησίας ἢ καὶ θεσμικῶν φορέων, πληθαίνουν, ἐκφράζον τας τὴν ὀγκούμενη δυσαρέσκεια καὶ τὴν ἀγωνία τοῦ Ὀρθοδόξου πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας γιὰ τὰ τεκταινόμενα. Ἀκόμα κι ὅσοι σιωποῦσαν, φοβούμενοι τὴν πι θανότητα ἑνὸς σχίσματος, ἢ ὅσοι ἐκ «συνέσεως» ἀντιδροῦσαν ὑπο τονικὰ καὶ ἀρκοῦντο μόνο στὴν προσευχή, ἀποφάσισαν κι αὐτοὶ ν’ ἀντιδράσουν δυναμικά, κάνοντας αἰσθητὴ τὴν ἀντίθεσή τους, στὸν συναντιλήπτορα τοῦ Πάπα καὶ ὑ πηρέτη οἰκουμενιστικῶν σχεδίων
2 • Φ ι λ ο ρ θ ο δ ο ξ οσ Ε ν ω σ ι σ Κ οσ μ α σ Φ λ α μ ι ατοσ •
Πατριάρχη κ. Βαρθολομαῖο, ποὺ ἐνῶ ὁ ἴδιος «διαιρεῖ καὶ βασιλεύει» καὶ προ καλεῖ-συντελεῖ στὸν διαμελισμὸ τῆς Ἐκκλησίας, ἐνῶ ὁ ἴδιος ποδοπατεῖ μὲ τὶς ἀνὰ τὴν ὑφήλιο συμπροσευχές του τοὺς Ἱερούς της Κανόνες, ἔχει τὸ «θάρρος» νὰ κατηγορεῖ αὐτούς, ποὺ δὲν κάνουν τίποτε ἄλλο παρὰ νὰ ζητοῦν τὴν ἐφαρμογὴ τῶν Ἱερῶν Κανόνων, καὶ νὰ ἰσχυρίζεται ὅτι τάχα αὐτοὶ προκαλοῦν προβλήματα στὴν Ἐκκλησία. Βέβαια, τοὺς Ἱεροὺς Κανό νες ποὺ τώρα καταφρονεῖ, θὰ ζητήσει αὔριο νὰ ἐφαρμοστοῦν ἐναντίον τῶν εἰρηνικῶς διαμαρτυρομένων γιὰ τὶς ἀντορθόδοξες ἐνέργειές του!... Τὸ ἐλπ ιδ οφ όρ ο γεγον ὸς ὅμ ως εἶναι, ὅτι ἐδῶ καὶ μερικοὺς μῆνες παρατηρεῖται μιὰ ἁγία συσπείρωση τῶν «τέκ νων τῆς Ἐκκ λησίας», ποὺ ἐπορεύοντο «ὡς μὴ ἔχοντα ποιμέ νας». Συσπείρωση ποὺ ἐνισχύει τὴν πεποίθηση ὅτι ὁ Τριαδικὸς Θεός, ποὺ θέλει τὴν «συνεργία» μας στὰ πράγ ματα ποὺ ἀφοροῦν τὴν Ἐκκλησία, ποὺ μᾶς θέλει ἀγωνιστὲς καὶ ὄχι θεατές, θὰ εὐδοκήσει καὶ παντοδυνάμως θὰ ἐνεργήσει, ὥστε νὰ διασκεδαστοῦν «βουλὲς» καὶ ἐνέργειες ἀνθρώπινες, οἱ ὁποῖες ἔρχονται σὲ ἀντίθεση μὲ τὸ ἅγιο Θέλημά Του.
•
νδεικτικὰ παραθέτουμε μὲ χρονολογικὴ σειρὰ τὶς τε λευταῖες ἀντιδράσεις ἐλπί δας, πλήθους μελῶν τοῦ σώματος της Ἐκκλησίας:
Ε 1
•
Ἐπίσκοποι, Ἡγούμενοι, Ἀρχιμαν δρίτες, Πρωτοπρεσ βύτεροι, Ἱε ρεῖς, Μοναχοὶ καὶ χιλ ιάδες Λαϊκοὶ ὑπογράφουν «Ομολογια Π ιστεως»1
1. Ἡ «Ομολογια Πιστεως» τάραξε καὶ δυσαρέστησε τὸ Φανάρι. Ἡ «δυσαρέσκεια» μάλιστα ποὺ ἐξέφρασε ὁ Πατριάρχης γιὰ ἕναν ἀπὸ τοὺς ὑπογράψαντες —τὸν Μητροπολίτη Γόρτυνος κ. Ἱερεμία— εἶχε τέτοια «δύναμη», ὥστε ἀναγκάστηκε ὁ κ. Ἱερεμίας (ὁ ὁποῖος, βεβαίως, δὲν εἶναι κάποια ἀγράμματη γριούλα ποὺ δὲν ἤξερε τί ὑπέγραφε, ἀλλὰ καθηγητὴς Πανεπιστημίου) νὰ ἀνακαλέσει ἐπισήμως και ταπεινωτικῶς τὴν ὑπογραφή του! Αὐτὴ ἡ ἐνέρ
Ε νημερωτικο Δ ελτιο 7
κατὰ τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενι σμοῦ. Μὲ αὐτή, ὅπως σημειώνουν οἱ συντάκτες της, «ἐπιδιώκουν μὲ θετι κὸ θεολογικὸ λόγο νὰ ἐπισημάνουν τοὺς κινδύνους ἀπὸ τὴν ἐπὶ δεκαε τίες σταδιακὴ ἐξάπλωση καὶ τωρινὴ ἐμπέδωσ η τῆς συγκρητισ τικῆς καὶ κατασ τροφικ ῆς διδασ καλίας… τοῦ Οἰκουμενισμοῦ», ποὺ «ὀρθῶς χαρα κτηρίσθηκε ὡς ἡ χειρότερη αἵρεση ὅλων τῶν ἐποχῶν». Ἐπίσης τονίζουν, πόσο ἐπιβλαβεῖς εἶναι γιὰ τὴν Ἐκκλη σία οἱ μακροχρόνιοι Διάλογοι μὲ τὶς κάθε εἴδους αἱρετικὲς «ἐκκ λησίες» καὶ ὁμολογίες.
2
•
3
•
Διάφοροι σύλλογοι, blogs, ἐκ κλησιασ τικὰ περιοδικὰ καὶ ἁ πλοὶ πισ τοὶ ἐκφράζουν τὴν ἔντον η ἀντίδρασή τους στοὺς ἀντιπατερικῷ τῷ τρόπῳ διεξαγομένους Διαλόγους, καὶ ὅσες ἄλλες ἐνέργειες καὶ συμ προσευχὲς μὲ τοὺς αἱρετικοὺς ἀπα γορεύονται ἀπὸ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες. Οἱ ὑπεύθυνοι τῆς Μικτῆς Ἐπι τροπ ῆς Δια λόγου Ὀρθοδόξων καὶ Ρωμαιοκαθολικῶν, θεώρησαν ὅτι ἦταν καιρὸς νὰ παρουσιάσουν τὶς ἀντορθόδοξες θέσεις τους γιὰ τὸν Διά λογο, κυρίως ὡς πρὸς τὸ θέμα τοῦ Πρωτείου τοῦ Πάπα, γιὰ πρώτη φορὰ σὲ ἀνοικτὸ ἀκ ροατ ήρ ιο, τὸ ὁποῖο δὲν θὰ ἀποτελοῦσαν μόνον οἰκουμενιστές. Δοκίμασαν, λοιπόν, νὰ περάσουν τὶς θέσεις τους σὲ σπου δασ τὲς —κυρίως— τῆς Θεολογικ ῆς Σχολῆς Θεσσαλονίκης, ἐλπίζοντας ὅ τι, ὑπὸ τὴν ἐπίδραση καθηγητῶν φίλα γειά του θὰ πάρει στὴν ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία τὴν θέση ποὺ τῆς ἀξίζει, μαζὶ μὲ τὴν ἐπιστολὴ ποὺ ἔστειλε στοὺς ἱερεῖς τῆς Μητροπόλεώς του, προσπαθώντας νὰ δικαιολογήσει τὰ ἀ δικαιολόγητα. (Εἴχαμε ὁλοκληρώσει τὸ παρόν κείμενο χθές, ὅταν πληροφορηθήκαμε ὅτι μὲ ἐπιστολές τους, τόσο Περγάμου κ. Ζηζιούλας ὅσο καὶ ὁ ἴδιος ὁ Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖ ος, συνεχίζουν τὸν πόλεμο κατὰ τῆς Ἁγίας Ὀρθοδοξίας μας μὲ ἐκστρατεία ἐκφοβισμοῦ καὶ ἀπειλῶν —ἀφοῦ εἶδαν ὅτι ἔστω κι ἕνας ἀπὸ τοὺς Ἐπισκόπους ἐκάμφθη— γιὰ νὰ σταματή σουν τὴν ἐξωτερίκευση τῆς ἀντιδράσεως καὶ τῶν ἄλλων).
• 3 Ο κ τω β ρ ι ου 200 9
προσκειμένων στὸν οἰκουμενισμό, θὰ τοὺς ποδηγετήσουν στὴ μάνδρα τῆς οἰκουμενιστικῆς ἰδεολογίας. Ὅμως, στὴν Ἡμερίδα ποὺ ὀργάνω σαν στὶς 20/5/09 στὴν Θεσσαλονίκη, προσῆλθαν καὶ ἄλλοι πιστοί, οἱ οποῖ οι, ὅταν ἄκουσαν τὶς ἀντορθόδοξες θέσεις τῶν εἰσηγητῶν, διαμαρτυρή θηκαν ἔντονα καὶ ἔτσι, γιὰ πρώτ η φορ ὰ ἀποδοκιμ άστηκαν ζωντανὰ ἀπὸ μέλη τῆς Ἐκκλησίας μας τὰ σχέ δια τῶν ἀρχιτεκτόνων τοῦ Διαλόγου, Μητροπολίτη Περγάμου κ. Ἰωάννη καὶ καρδιναλίου Βάλτερ Κάσπερ, πρᾶγμα ποὺ ἐνόχλησε ἀφάνταστα τοὺς φανα ριώτικους κύκλους2. Ἔχασαν μάλιστα τὴν ψυχραιμία τους, ὅπως φάν ηκε ἀπὸ τὴ δημοσίευση ὑβριστικοῦ κει μένου τοῦ πατριαρχικοῦ π. Γ. Τσέτση, τὸν ὁποῖο ἀκολούθησε ὁ Οἰκουμενι κὸς Πατριάρχης, ἀπειλώντας ἔμμεσα τοὺς ἀντιδρῶντες καὶ κυρίως αὐτοὺς ποὺ συνέταξαν καὶ ὑπέγραψαν τὴν «Ομολογια Πιστεως».
4
•
Ὁ καθηγ ητ ὴς τῆς Δογματικῆς στὴ Θεολογικὴ Σχολὴ Θεσσα λονίκης κ. Τσελεγγίδης, ὡς καθ’ ὕλην ἁρμόδιος, πῆρε θέση γιὰ τὶς τελευ ταίες ἐξελίξεις στὰ τοῦ Θεολογικοῦ Διαλόγου καί, λόγῳ τῆς κρισιμότητος τῆς καταστάσεως, ἀπηύθυνε ἔκκλη ση πρὸς τοὺς Ἁγιορεῖτες πατέρες 2. Αὐτὴ ἡ Ἡμερίδα, μάλιστα, ἔγινε ἀφορμὴ ὥστε καὶ οἱ πλέον δύσπιστοι νὰ ἀκούσουν μὲ τὰ αὐτιά τους τὶς οἰκουμενιστικὲς «σοφίες». Γράφει εὔστοχα θεολόγος ποὺ ἦταν παρών: «Ἀπὸ τὴν ἡμερίδα μάθαμε πῶς σκέπτονται καὶ πῶς ἐνεργοῦν οἱ ἡμέτεροι στὸ Διάλογο Ὀρθοδόξων καὶ Παπικῶν. Καὶ πῶς μᾶς ζητοῦν νὰ ἀποδεχθοῦμε τὴν παραπληροφόρηση ἢ τὴν ἐλλιπῆ πληροφόρηση ποὺ μᾶς προσφέ ρουν ὡς ὑπεύθυνη ἐνημέρωση. Γιὰ μᾶς ὅμως σωστὴ καὶ ἀλάθητη ἐνημέρωση, μὲ τὴν ὁποία κρίνουμε κάθε ἄλλη θεολογικὴ ἐν ημέρωση, εἶναι οἱ Ὅροι καὶ οἱ ἀποφάσεις τῶν ἁγίων ἑπτὰ Οἰκουμενικῶν Συνόδων, ἡ διδαχὴ τῶν θεοφό ρων Πατέρων… Τὸ δυστύχημα ὅμως εἶναι ὅτι ὁ συμπρόεδρος τῆς “Ἐπιστημονικῆς Ἡμερίδας” Ὀρθόδοξος Καθηγητὴς εἶπε γυμνῇ τῇ κεφαλῇ ὅτι “θὰ πρέπει νὰ ὑπερβοῦμε τοὺς Πατέρες γιὰ νὰ προχωρήσουμε στὴν ἕνωση μὲ τοὺς Ρωμαι οκαθολικούς”»! («Ο ΣΩΤΗΡ», 1/9/09).
3 Ο κ τω β ρ ι ου 200 9 •
Ε νημερωτικο Δ ελτιο 7
καὶ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο νὰ πράξουν τὸ ἴδιο. Στὶς ἐπιστολές του αὐτὲς χα ρακτηρίζει τὴν «προγραμματισμέν η θεολογικὴ συζήτηση γιὰ τὸ Πρωτεῖο τοῦ Ἐπισκόπου Ρώμης… στὴν Κύπρο, ὡς… οὐσιαστικὰ προθύστερη». Κι αὐτὸ γιατί, «θὰ πρέπει νὰ προηγηθεῖ ὁπωσ δήποτε ἡ θεολογικὴ συζήτ ησ η γιὰ τὴ θεμελιώδη διάφορά μας μὲ τοὺς Ρωμαιοκαθολικοὺς στὸ δόγμα καὶ εἰ δικότερα στὸ filioque, τὸ ἀλάθητο καὶ τὴν κτιστὴ θεία Χάρη… Μόνο μετὰ τὴν ἀπόλυτη ταυτότητά μας στὸ δόγμα, μπορεῖ νὰ ἀκολουθήσει συζήτηση γιὰ τὸν τρόπο διοικήσεως τῆς Ἐκκλησί ας». Ἡ ὀρθόδοξη αὐτὴ θέσ η τοῦ κ. Τσελεγγίδη, ὁ ὁποῖος δὲν ἀρνεῖται τὸν Διάλογο, ἀλλὰ τὴν κακότροπη καὶ και νοφανῆ-αἱρετικὴ μέθοδο διεξαγωγῆς του, ἀποδεικνύει τὴν ἀμετροέπεια τοῦ Μητροπολίτη Περγάμου κ. Ζηζιούλα, ποὺ μὲ τὴν χθεσινὴ ἐπιστολή του, κα τηγορεῖ τοὺς διαμαρτυρομένους γιὰ τὴν ἐρήμην τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ πο ρεία τοῦ Διαλόγου, ὅτι δὲν σέβονται τὶς ἀποφάσεις τῆς Ἐκκλησίας3.
5
•
Τὸ θρησ κευτικὸ περιοδικὸ «Ο ΣΩΤ ΗΡ», ποὺ δια β άζ εται ἀπ ὸ δεκάδες χιλιάδες τακτικοὺς ἀναγνῶ στες σὲ ὅλη τὴν Ἑλλάδα, δημοσίευσε ἄρθρο στὸ ὁποῖο τονίζεται ὅτι στὴν Κύπρο «θὰ συζητηθεῖ ἡ ἔννοια τοῦ παπικοῦ πρωτείου… ὁπότε δὲν ἀπο κλείεται νὰ ξυπνήσουμε μίαν ἡμέρα “βαπτισμένοι” ἀπὸ τὰ μέλη τῆς Μι κτῆς Ἐπιτροπῆς ὡς Οὐνίτες χωρὶς νὰ τὸ ἀντιληφθοῦμε!». Ὅμως «ἡ Ἐκκλησία οὐδέποτε κατὰ τὴν πρώτη χιλιετία ἀνεγνώρισε τὸν ἐπίσκοπο Ρώμης αὐ θεντία σὲ παγκόσμιο ἐπίπεδο. Γιὰ τὴν Ἐκκλησία τὸ θέμα τοῦ Πρωτείου εἶναι λυμένο καὶ δὲν χρειάζεται καμιὰ συ 3. Ἡ Ἐκκλησία, Σεβασμιώτε Περγάμου, δὲν εἶναι οἱ κατὰ τόπους Ἐπίσκοποι ποὺ ἀποφασί ζουν χωρὶς τὸ ποίμνιο καὶ «πρὶν ἀπὸ μᾶς γιὰ μᾶς». Αὐτὴ ἡ Ἐκκλησία ποὺ μᾶς παρουσιάζετε, μοιάζει μ’ ἕνα σῶμα ἀκρωτηριασμένο, μὲ ἀρι στοκρατικὲς προτιμήσεις καὶ ἰδιαιτερότητες, Παπικὲς πρακτικὲς καὶ βλέψεις. Ἐκκλησία, εἶναι τὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ (κληρικοὶ καὶ λαϊκοί) καὶ ὄχι μόνον ἡ οἰκουμενιστικὴ ἀφρόκρεμα τοῦ Φαναρίου καὶ τῶν ὁμοφρόνων ὑποτακτικῶν του.
• Φ ι λ ο ρ θ ο δ ο ξ οσ Ε ν ω σ ι σ Κ οσ μ α σ Φ λ α μ ι ατοσ • 3
ζήτηση... Ἀλλὰ τὸ κείμενο τῆς Ραβέν νας εἶναι ἀπαράδεκτο ἀπὸ πλευρᾶς ὀρθοδόξου, ἀφοῦ πάσχει σοβαρὰ σὲ πάρα πολλὰ σημεῖα… Καὶ ὑπάρχει δι άχυτος ὁ φόβος στὸ ὀρθόδοξο πλή ρωμα ὅτι οἱ ἡμέτεροι,… ἀνεπίτρεπτα ὑποχωρητικοί» θὰ «προσ παθήσουν νὰ ἑρμηνεύσουν τὸ ἐπάρατο παπικὸ πρωτεῖο… ὀρθοδόξως!» (περιοδ. «Ο ΣΩΤΗΡ», 15/9/2009).
6
•
Ὁ Μητροπολίτης Κονίτσης Σε βασμιώτατος κ. Ἀνδρέας πρὶν λίγες μέρες, μὲ ἐπιστολή του πρὸς τὸν Ἀρχιεπίσκοπο ἔγραψε: «…Εἰδικώ τερον ὡς πρὸς τὸ πρωτεῖον, ἐπίμονοι φῆμαι λέγουν ὅτι οἱ Ὀρθόδοξοι πρό κειται νὰ ἀποδεχθοῦν τὸ πρωτεῖον ὡς “πρωτεῖον τιμῆς” τοῦ πάπα, ὅπως καὶ ἦτο πράγματι, προτοῦ οἱ παπικοὶ ἀποσχισθοῦν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησίαν. Ἐν τούτοις, ὅμως, ὁ πάπας θὰ συνεχίζῃ νὰ τὸ θεωρῇ ὡς “πρωτεῖον ἐξουσίας”. Ὁπότε τί πρόκειται νὰ συμβῇ; Θὰ ὑ πάρξῃ, μήπως, κάποιος ἀπαράδεκτος συμβιβασμός;… Φρονῶ, ὅθεν, Μακαρι ώτατε», ὅπως μᾶς «γνωστοποιήσητε ἐὰν ἐδόθη εἰς τὰ μέλη τῆς Ἐπιτροπῆς ἡ ὀρθή-ὀρθόδοξος κατευθυντήριος γραμμή, εἰς ἣν δέον νὰ παραμείνουν ἀμετακίνητα».
7
•
8
•
Ὁ Μητροπολίτης Πειραιῶς Σε βασμιώτατος π. Σεραφείμ, μόλις προχθὲς (1/1/09), φοβούμενος τὰ χει ρότερα στὸ Συνέδριο τῆς Κύπρου, ἔστειλε ἐπιστολὴ στὸν Ἀρχιεπίσκο πο, μὲ τὴν ὁποία τονίζει κι αὐτὸς ὅτι «ποτὲ ἡ Ἐκκλησία κατὰ τὴν πρώτην χιλιετίαν δὲν ἀνεγ νώρισεν εἰς τὸν Ἐπίσκοπον Ρώμης πρωτεῖον αὐθεν τίας καὶ ἐξουσίας εἰς παγκόσ μιον ἐπίπεδον. Ἡ ὑπερτάτη αὐθεντία εἰς τὴν ἀνὰ τὴν οἰκουμέν ην Ἐκκ λησίαν ἠσκεῖτο πάντοτε καὶ μόνον ἀπὸ τὰς Οἰκουμενικὰς Συνόδους». Τέλος, ὁ Μητροπολίτ ης Ἰωαν νουπόλ εως Σεβασ μιώτατος κ. Σεραφεὶμ προτείνει «ἀναβολὴ τῆς συναντήσεως τῆς Κύπρου ἄχρι και ροῦ» καὶ δικαιολογεῖ τὴν πρότασ ή του διὰ πολλῶν καὶ μὲ τὰ ἑξῆς: «Ἤδη Τοπικὲς Ὀρθόδοξες Ἐκκ λησίε ς θὰ
ἀπέχουν ἀπὸ τὴ συνάντηση αὐτὴ κι αὐτὲς ποὺ θὰ συμμετάσχουν θὰ δια φωνοῦν μεταξύ τους γιὰ τὸ ἴδιο θέ μα. Οἱ εὐθύνες τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου καὶ τῶν ὑπολοίπων… εἶναι μεγάλες διὰ νὰ δια φυλάξουν τὴν ἐσωτερικὴ ἑνότητα τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας. Διὰ νὰ διαφυ λαχθεῖ ἡ Ὀρθόδοξη ἑνότητα ἐπιβάλ λεται νὰ προηγηθεῖ τῆς συναντήσεως τῆς Κύπρου Διορθόδοξη Συνάντηση διὰ κοινῆς ἀπόφασης ἐπὶ τοῦ προκει μένου. Ἡ ἀναβολὴ τῆς συναντήσεως τῆς Κύπρου ἄχρι καιροῦ ἐπιβάλλεται διὰ τοὺς ἀκόλουθους λόγους. 1. Ὁ ἐπικεφαλὴς τῆς Ὀρθόδοξης Ἐπιτροπ ῆς τοῦ Δια λόγου ἔχει ἤδη συγκρουσθεῖ μὲ Ὀρθόδοξους Ἀρχιε ρεῖς οἱ ὁποῖοι ἐκπροσωποῦν Τοπικὲς Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες. 2. Τὸ θεματολόγιο τοῦ διαλόγου ἐκφεύγει ἐκ τῆς κοινῆς ἀποφάσεως τῆς Α’ Πανορθόδοξης Διασκέψεως τῆς Ρόδου ποὺ ὁρίζει μὲ σαφήνεια τὴ “μελέτη τῶν μεταξὺ τῶν δύο Ἐκκλη σιῶν θετικῶν καὶ ἀρνητικῶν σημείων, περὶ τὴν πίστιν”…».
•
ξ ὅλων αὐτῶν φαίνεται κα θαρ ά, ὅτ ι ἕν ας μεγ άλ ος ἀριθμὸς ὀρθοδόξων μελῶν τῆς Ἐκκ λησίας δια φωνοῦν πλέον ριζικῶς καὶ «ἐπωνύμως» πρὸς τὰ τε κταινόμενα ἀπὸ πλευρᾶς Πατριαρχεί ου, στὴ διαφαινόμενη ἀπόφαση τοῦ Φαναρίου νὰ ἀποδεχθεῖ τὸ Παπικὸ Πρωτεῖο ὑπὸ ὁποιονδήποτε παρα πλανητικὸ τίτλο, ὅπως π.χ. «Πρωτεῖο διακονίας», τὴν στιγμὴ μάλιστα ποὺ ὁ Πάπας δὲν ἀπαρνήθηκε οὐδεμία ἀ πὸ τὶς κακοδοξίες του καὶ εὑρίσκεται ἐκτὸς τῆς ΜΙΑΣ Ἐκκλησίας καὶ ἄρα δὲν μπορεῖ νὰ συναποφασίζει, ὡς νὰ ἀποτελεῖ μέλος της, παρὰ μόνον ἐὰν μετανοήσει κι ἐπισ τρέψει σ’ αὐτήν. Ὡς ἐκ τούτου γίνεται ἀντιληπτό, ὅτι ὁποιαδήποτε ὑποχώρηση στὸ σημεῖο αὐτό, θὰ ἀποτελέσει ἐσχάτη μειοδο τικὴ ἐνέργεια τοῦ Πατριαρχείου καὶ ὅσων Ἱεραρχῶν τὴν ὑποστηρίξουν. Στὸν κατάλογο αὐτῶν ποὺ ἐπω νύμως διαφωνοῦν —μαζ ὶ μὲ τὶς ἑκα τοντάδες χιλιάδες τῶν ἁπλῶν, ἀλλὰ
Ε
4 • Φ ι λ ο ρ θ ο δ ο ξ οσ Ε ν ω σ ι σ Κ οσ μ α σ Φ λ α μ ι ατοσ •
συνειδητῶν πισ τῶν τῆς Ἐκκ λησίας μας, ποὺ δὲν ἔχουν δυνατότητα πρό σβασης στὰ Μ.Μ.Ε. γιὰ νὰ ἐκφράσουν τὴ διαφωνία τους— προσθέτουμε μὲ αὐτὸ τὸ Δελτίο καὶ τὴ φωνὴ τῆς «Φι λορθοδόξου Ἑνώσεως “Κοσμᾶς Φλα μιᾶτος”», ὅπως καὶ τὴ φωνὴ μερικῶν συλλόγων καὶ σωματείων ποὺ μᾶς ἐξουσιοδότ ησαν, καὶ ζητοῦμε συμ πληρωματικὰ ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο ν’ ἀφουγκραστεῖ καὶ νὰ σεβασθεῖ τὴ φωνὴ τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ, νὰ παρέμ βει πρὶν τὴν 16 Ὀκτωβρίου, ἡμέρα ἐ νάρξεως τῆς Συνάντησης τῆς Μικτῆς Ἐπιτροπῆς στὴν Κύπρο, καὶ νὰ πάρει δυναμικὲς ἀποφάσεις ποὺ θὰ ση ματοδοτήσουν τὴν ἐπιστροφὴ στὴν Πατερικὴ Παράδοση, τὴν ὁποία τόσες δεκαετίες ἡ οἰκουμενιστικὴ ἰδεολογία ἔχει κατακρεουργήσει, διαφορετικὰ ἡ Ἱερὰ Σύνοδος θὰ εἶναι ὑπόλογος ἀπέ ναντι στὸ Τριαδικὸ Θεό μας.
•
ροτ είν ουμ ε στὶς ἀπ οφ ά σεις της ἡ Ἱερὰ Σύνοδος νὰ ἐνσωματώσ ει καὶ τὶς δύο παρακάτω αἰτιολογ ημένες προτά σεις μας:
Π Π
•
ρώτη Πρόταση: Νὰ ἀποφασίσει ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τὴν μὴ ἀποστο λὴ ἀντιπροσώπων στὴν Κύπρο, ὅπως ἔπραξε καὶ ἡ Ἐκκλησία τῆς Βουλγα ρίας. Καὶ τοῦτο, διότι: Ὁ Διά λ ογ ος εἶν αι «σημ αδ εμ έ νος» —ἐκτὸς τῶν ἄλλων— καὶ γιατὶ ὁ συμπρόεδρος τῆς Μικτῆς Ἐπιτροπῆς Μητροπολίτης Περγάμου κ. Ζηζιού λας, ἀσεβώντας καὶ ὑποτιμώντας τὴν Ἐκκλησία μας, ἀρνήθηκε νὰ παράσχει τὶς διευκρινήσεις ποὺ τοῦ ζητήθηκαν γιὰ τὶς παπικὲς «ἐκκ λησιολογικὲς ἀντιλήψεις» ποὺ θὰ ἀποτελέσουν τὴν ραχοκοκαλιὰ τῶν συζητήσεων περὶ τοῦ παπικοῦ Πρωτείου στὴν Κύπρο. Πράγματι, ἡ Ἱερὰ Σύνοδος ἐζήτησε τὶς «διασαφήσεις» αὐτές, ἐδῶ καὶ δύο χρόνια, μὲ τὸ ὑπ’ Ἀριθμ. Πρωτ. 3512/810-2007 Ἔγγραφό της. Καὶ τοῦτο διότι οἱ παπικὲς θέσεις ποὺ προσυπέγραψε ὁ Πάπας ἦταν ὄχι μόνο προσβλητι κές, ἀλλὰ καὶ προκ λητικότατες ἐν ὄψει τῶν συζητήσεων, ἀφοῦ σ’ αὐτὲς
Ε νημερωτικο Δ ελτιο 7
ὑπάρχει ἡ θέση ὅτι μόνον ἡ αἱρετικὴ παπικὴ «ἐκκλησία» εἶναι ἡ ΜΙΑ Ἐκκλη σία∙ τὴν δὲ Ὀρθόδοξη, δὲν τὴν θεωρεῖ οὔτε κἂν ἰσότιμη μὲ τὴν παπική, ἀλλὰ ὡς Ἐκκλησία μὲ ἐλλείψεις καὶ φυσι κὰ κατώτερη. Διαβάζουμε: «Ἡ μόνη ἀληθινὴ Ἐκκλησία, ἡ ὁποία διατηρεῖ τὰ γνήσια στοιχεῖα, τὰ ὁποῖα καθώ ρισεν ὁ Χριστός διὰ τὴν Ἐκκλησίαν (!!!), εἶναι η “καθολικὴ Ἐκκλησία”… ἡ ὁποία διοικεῖται ὑπὸ τοῦ διαδόχου τοῦ Πέτρου». Οἱ ἄλλες Ἐκκλησίες «οἱ ἐπίσκοποι τῶν ὁποίων δὲν εὑρίσκον ται εἰς κοινωνίαν μετὰ τοῦ διαδόχου τοῦ Πέτρου,… ἔχουν “ἐκκλησιολογι κόν ἔλλειμα”»!... Ὑπ’ ὄψιν ὅτι ὁ Πατριάρχης, πα ρόλο ποὺ τοῦ ἐζητήθη ν’ ἀπαντήσει στὸ δόλιο «ἀδελφικὸ» αὐτὸ μαχαί ρωμα τοῦ Βατικανοῦ, ποὺ τοποθε τοῦσε τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία πιὸ κάτω καὶ ἀπὸ τὸ αἱρετικὸ πολιτι κο-θρησκευτικὸ Κράτος τοῦ Πάπα, ὁ κ. Βαρθολομαῖος τὸ ἀρν ήθ ηκε. Ὁπότε, ποιός τάχα Διάλογος «ἐπὶ ἴσοις ὅροις» θὰ γίνει στὴν Κύπρο; Τί Διάλογος μπορεῖ νὰ γίνει μετα ξὺ τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καὶ τοῦ Κράτους τοῦ Βατικανοῦ;... Καὶ πῶς θὰ συμμετάσ χει ἡ Ἐκκ λησία τῆς Ἑλλάδος σὲ ἕνα τέτοιο παιχνίδι ἀποδοχῆς τῶν μεταξὺ Φαναρίου καὶ Βατικανοῦ συμπεφωνημένων ἀντι χρίστων ἀνουσιουργημάτων;
Δ
•
εύτερη Πρόταση: Νὰ ζητήσει ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκ λησί ας τῆς Ἑλλάδος ἀπὸ τὸν Πατριάρχη κ. Βαρθολομαῖο τὴν ἐφαρμογ ὴ ἐπὶ τέλους τῶν Ἱερῶν Κανόνων, ποὺ ἀπα γορεύουν τὶς συμπροσευχές, ὑπενθυ μίζοντάς του ὅτι ὁ ἴδιος, σὲ ἐπιστολή του πρὸς τοὺς Ἁγιορεῖτες τὸ 1999, δήλωνε ὅτι εἶναι ἀντίθετος μὲ τὶς συμπροσευχὲς μεταξὺ ὀρθοδόξων καὶ αἱρ ετικῶν. Ὑπ ερθεμ ατίζοντας —μάλιστα— σὲ ὀρθοδοξία (ὁ κ. Βαρθο λομαῖος) δήλωνε, ὅτι εἶναι ἀντίθετος ὄχι μόνον μὲ ἐκεῖνες τὶς συμπ ρο σευχὲς ποὺ γίνονταν σὲ ναοὺς —τὶς ἐπίσημες— ἀλλὰ καὶ μὲ ἐκεῖνες ποὺ γίνονται στὶς κατ’ ἰδίαν συναντήσεις». Ὑπ ενθύμ ιζε ἐπίσ ης ὁ Πατριάρχης, ὅτι τὸ Πατριαρχεῖο πρωτοστάτησε
• 3 Ο κ τω β ρ ι ου 200 9
γι’ αὐτὴ τὴν ἀπαγόρευση τῶν συμ προσευχῶν κατὰ τὴν «Διορθόδοξον Συνάντησιν τῆς Θεσσαλονίκης»!!! Αὐ τὰ ὅμως στὰ λόγια, γιατὶ —ὅπως στὰ προηγούμενα Δελτία μας ἀποδείξαμε μὲ δεκάδες φωτογραφίες— ὁ Πατριά ρχης συλλαμβάνεται ψευδόμενος, ἀφοῦ πρὶν γράψει τὰ ἀνωτέρω ἤδη συμπροσευχόταν —καὶ συνεχίζει νὰ συμπροσεύχεται— μὲ ἑτερόδοξους Ἐπισκόπους καὶ Ἐπισκοπίνες σὲ ὅλα τὰ πλάτη καὶ τὰ μήκη τοῦ πλανήτη!
•
κ μέρ ους τῆς «Φιλ ορθ ο δόξου Ἑνώσ εω ς “Κοσ μᾶς Φλαμιᾶτος”» ἀνακοινώνουμε ὅτι τὰ μέλη μας φροντίζουν ὥσ τε, σὲ συνεννόηση μὲ τοὺς ὑπευθύνους ἱερεῖς, νὰ πραγματοποιηθοῦν κάποι ες ὁλον υκ τίε ς τὴν παρ αμον ὴ τῆς Συναντήσεως τῆς Μικτῆς Ἐπιτροπῆς Διαλόγου στὴν Κύπρο. Εὐχῆς ἔργον θὰ ἦταν καὶ ἡ Ἱερὰ Σύνοδος νὰ προτρέψει τὰ μέλη τῆς Ἱεραρχίας, ὥστε σὲ κάθε Μητρόπο λη νὰ γίνει ἔστω καὶ μία ὁλονυκτία, ὥσ τε στὴ Συνάντ ησ η τῆς Κύπρου (26-23 Ὀκτωβρίου 2009) ὁ Θεὸς νὰ μὴν ἐπιτρέψει —φωτίζοντάς τους καὶ στερεώνοντας τὸ ὀρθόδοξο φρόνη μά τους— τὴν περαιτέρω ὑποχωρη τικότητα τῶν Ὀρθοδόξων συνέδρων στὰ σχέδια τοῦ Βατικανοῦ καὶ ὡς ἐκ τούτου νὰ ἀποτρέψει τὴν «παράδοση» τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τοῦ Χρι στοῦ στὰ χέρια τοῦ προαλειφόμενου ὡς παγκόσμιου πλανητάρχη ἀντιχρί στου Πάπα.
Ε
Γιὰ τὴν «Φιλορθόδοξη Ἕνωσι “Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος”» Ὁ Πρόεδρος Λαυρέντιος Ντετζιόρτζιο Ὁ Γραμματέας, Παναγιώτης Σημάτης
Συνυπογράφουν καὶ τὰ Σωματεῖα: • Ὀρθόδοξος Χριστιανικὸς Ἀγωνιστικὸς Σύλλογος «Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδί της», Λάρισα-Βόλος. • «Ὀρθόδοξη Ἐξωτερικὴ Ἱεραποστολή», Καρδίτσα. • Ὀρθόδοξο Κέντρο Πατερικῶν Με λετῶν «Ἅγιος Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός», Μεθώνη Πιερίας. • Ἀγωνιζόμενοι Χριστιανοὶ Λαρίσης.