Neira Maturski.docx

MJEŠOVITA SREDNJA ŠKOLA BUGOJNO

MATURSKI RAD

NAZIV TEME: REPRODUKTIVNI ORGANI, SPOLNI ODNOS I SPOLNO PRENOSIVE BOLESTI

Učenik:

Mentor : prof. Orhana Burek

Neira Ljubunčić

Bugojno, 2018/19

Table of Contents UVOD ....................................................................................................................................................... 3 1.MUŠKI SPOLNI SISTEM ......................................................................................................................... 4 1.1. Testisi (sjemenici) ......................................................................................................................... 4 1.2. SPERMATOGENEZA ...................................................................................................................... 5 1.3. SPERMATOGONIJALNA FAZA........................................................................................................ 6 1.4. SPERMATOCITNA FAZA ................................................................................................................ 7 1.5. SPERMATIDNA FAZA (SPERMIOGENEZA) ..................................................................................... 7 2. ŽENSKI SPOLNI SISTEM ........................................................................................................................ 8 2.1. VAGINA ......................................................................................................................................... 8 2.2 JAJNICI .......................................................................................................................................... 9 2.3 MATERICA .................................................................................................................................... 10 3. SPOLNO PRENOSIVE BOLESTI ............................................................................................................ 11 3.1. SIDA(sindrom stečene imunodeficijencije) ................................................................................ 12 LITERATURA ........................................................................................................................................... 15

2

UVOD Reproduktivni sistem je sistem organa koji organizmima služi u svrhu razmnožavanja ili reprodukcije. Organi koji pripadaju reproduktivnom sistemu često se nazivaju spolni ili polni organi. Reproduktivni sistem se dijeli na Muški reproduktivni sistem i Ženski reproduktivni sistem, a sačinjavaju ih unutrašnji i vanjski polni organi koji su smješteni u pelvisu , odnosno maloj karlici i oko nje. Snošaj ili spolni odnos je spolno povezivanje dvoje ljudi putem spolnih organa. Normalnim spolnim odnosom najčešće se smatra tjelesni kontakt između žene i muškarca, putem penetracije muškog spolovila u ženski spolni organ. Termin također može opisati i druga seksualna penetrativna djela (poput analnog seksa, oralnog seksa, prstenjačenja ili uporaba dilda) koja mogu prakticirati heteroseksualni i homoseksualni parovi ili više partnera. Spolno prenosive bolesti su zarazne bolesti, koje se prenose izravnim spolnim kontaktom sa zaražene

na

zdravu

osobu.

Obuhvaćaju

pedesetak

bolesti

i sindroma,

uzrokuju

ih mikroorganizmi, bakterije i virusi, a prenose se uglavnom razmjenom tjelesnih tekućina (sjemenom, vaginalnom tekućinom i poljupcem poput herpesa, humanog

i krvlju).

Neke

papiloma

od

spolnih

virusa(HPV),

bolesti a

prenose ni

se

pravilno

korištenje kondoma tijekom vaginalnog ili analnog odnosa ne smanjuje opasnost od tih bolesti.

3

1. MUŠKI SPOLNI SISTEM Muški spolni sistem je sistem

koji je smješten u zdjelici i izvan nje, a služi

za razmnožavanje. Komponente muškog reproduktivnog sistema su: - Parne gonade- testisi - Sistem odvojenih kanala: *pasjemenik - epididimis *sjemevod - duktus deferens - Pridodate žlijezde: *sjemene kesice, kestenjača - prostata, bulbouretralne žlijezde - Kopulacioni organ - penis - Skrotum

Slika br.1. Komponente muškog reproduktivnog sistema

1.1. Testisi (sjemenici) Testisi ili sjemenici predstavljaju primarne parne muške polne organe ovalnog oblika. Nalaze se u preponskom djelu, u kožnom naboru koji se naziva skrotum. Dakle dva testisa su smeštena u kesicama izvan tijela da bi bili na hladnom, jer spermatozoidi u razvoju moraju da budu na nižoj temperaturi od one na kojoj funkcioniše ostali deo tijela. U razvoju fetusa se testisi spuste u mošnice neposredno pre rođenja iz prostora neposredno ispod bubrega. Sjemenici su obavijeni vezivnotkivnom kapsulom (tunika albuginea),od koje polaze kratke septe, koje dijele parenhim sjemenika na 250-400 lobusa (režnjića).U svakom od lobusa se nalaze 2-3 sjemena kanalića. Parenhim (unutrašnjost) sjemenika čine sjemeni kanalići, unutar kojih se nalazi sjemeni epitel i intersticijalne Lajdigove ćelije, koje su odgovorne za endokrinu funkciju sjemenika. Naime, Lajdigove ćelije proizvode muški polni hormon testosteron koji stimuliše spermatogenezu, kontroliše razvoj i održavanje sekundarnih seksualnih karakteristika i deluje na ispoljavanje muškog seksualnog ponašanja. Sjemene kanaliće oblaže sjemeni epitel koji sadrži ćelije spermatogeneze i potporne Sertolijeve ćelije. Čvrste veze izmedu susjednih Sertolijevih ćelija dele seminiferni epitel na bazalni dio gdje se nalaze spermatogonije i adluminski dio koji sadrži spermatocite i spermatide.

4

Na izlazu iz testisa je oko 6 metara duga cev (epididymis) i u njoj se nalaze spermatozoidi u procesu maturacije. Glatki mišići guraju spermatozoide u kanal koji se naziva ductus deferens koji zatim prelazi u ejakulatorni kanal. Zidovi kanala su od glatkih mišića koji doprinose izbacivanju sperme u toku ejakulacije. Oba kanala (lijevi i desni) ulaze u uretru. Prostata je žlijezda neposredno ispod mokraćnog mjehura koja obuhvata prvih nekoliko centimetara uretre. Prostata luči alkalni fluid koji ima za cilj da održi pokretljivost spermatozoida. Glatki mišići prostate se kontrakuju da bi pomogle ejakulaciju (izbacivanje spermatozoida iz uretre). Neposredno prije ejakulacije luči se i alkalni sekret koji neutralizuje sadržaj uretre i kiselosti koja je tipična za vaginu. Ukupna količina sekreta i spermatozoida je 2-4 ml, tj nekoliko stotina miliona spermatozoida. Penis je spoljni organi sa karakterističnom sposobnošću erekcije (mišićno djelovanja, punjenja krvlju iregularnih krvnih sudova, i zatvaranje kanala za povratak krvi iz penisa

Slika br.2. Građa testisa

1.2. SPERMATOGENEZA Spermatogeneza je proces stvaranja muških polnih ćelija ili spermatozoida, koji se odigrava u muškim polnim žlijezdama testisima ili semenicima. Spermatogeneza se odvija u toku

5

ciklusnih promjena epitela u sjemenim kanalićima. U čoveku, ceo ciklus spermatogeneze traje 72 dana. Proces spermatogeneze je podeljen u 3 faze: 1. spermatogonijalnu fazu (fazu razmnožavanja) 2. spermatocitnu fazu (fazu rasta 3. .spermatidnu fazu ili spermiogenezu (fazu sazrijevanja).

Slika br. 3. Spermatogeneza

1.3. SPERMATOGONIJALNA FAZA Spermatogonijalna faza traje 27 dana. U njoj se na račun primarnih germinativnih ćelija miotičkim deobama obrazuju ishodne (matične) ćelije koje se nazivaju spermatogonije. Spermatogonije imaju diploidan broj hromosoma i umnožavaju se miotički stvarajući nove spermatogonije. Postoje dva tipa spermatogonija: spermatogonije A, koje mogu biti i tamne i svetle i spermatogonije B. Tamne A spermatogonije leže na bazalnoj membrani i svojom deobom obezbeđuju dovoljan broj tamnih A spermatogonija za samoreprodukciju. Sljedećom diobom tamne A spermatogonije daju svijetle A spermatogonije koje posle nekoliko dioba prelaze u B spermatogonije,čija pojava predstavlja posljednji događaj u spermatogonijalnoj fazi.

6

Slika br.4. Razvoj spermatogene ćelije

1.4. SPERMATOCITNA FAZA Spermatocitna faza traje 25 dana. U njoj od spermatogonija B neposredno nastaju spermatocite prvog reda koje takođe imaju diploidan broj hromosoma.

1.5. SPERMATIDNA FAZA (SPERMIOGENEZA) Spermiogeneza traje 22 dana i sastoji se iz dve diobe.Prva je mejoza ili redukciona dioba, a druga ekvaciona ili izmenjena mitotička dioba. U prvoj diobi, na račun svake spermatocite prvog reda nastaju po dve spermatocite drugog reda kod kojih je broj hromosoma reduciran sa diploidnog na haploidan. U drugoj diobi, svaka spermatocita drugog reda se dijeli na po dve spermatide. Dakle, na račun svake spermatocite prvog reda se obrazuju ukupno četiri spermatide. Procesom spermiogeneze se iz spermatida obrazuju spermatozoidi. Glavne karakteristike spermiogeneze su obrazovanje akrosoma i galea capitis u prednjem dijelu glave spermatozida, spiralizacija i kondenzacija hromosoma, stvaranje vrata i kinetičkog dela i odbacivanje citoplazme.

7

2. ŽENSKI SPOLNI SISTEM Ženski reproduktivni sistem se sastoji od para ovarijuma (jajnika) i falopijanski cijevi (jajovoda), uterusa (materica), vagine, i spoljnih genitalnih struktura. Kod žena dakle,postoje posebni izvodni kanali jajnika – jajovodi (Milerovi kanali). Jajnici su, kao i testisi, parne žlijezde. Izuzetak su ptice kod kojih postoji samo jedan jajnik i to lijevi, dok je desni redukovan što je posledica veličine jaja.

Slika br. 5. Ženski reproduktivni sistem

2.1. VAGINA Vagina je mišićna cijev koja je duga približno 10 cm. Vaginalna mukoza posle puberteta je ojačana tako da postane relativno otporna na patogene. U normalnim uslovima ovo je kisela sredina da bi se eliminisali patogeni. Sa spoljne strane je vagina zatvorena sa labium minor i labimum major. Labiumi sprečavaju sušenje mukoze. Bartolinijeva žlezda luči sekret koji održava vlažnost u toku polnog odnosa.

Jajovod sisara sastoji se iz tri dela: 

početni dio (Falopijeva tuba) sa levkastim otvorom koji naleže na jajnik;



materica – prošireni, središnji dio;



vagina – završni dio.

Jajovodi sisara mogu na različite načine da srastaju – kod nekih srastaju vagine, kod drugih delimično i materice. Kod majmuna i čoveka su materice potpuno srasle u jednu neparnu matericu. Dopunske žlezde u ženskom polu su Bartolinijeve žlijezde koje luče sluzni sekret. 8

2.2 JAJNICI Jajnici (ovarijumi) su strukture koje sadrže stotine hiljada primarnih folikula koji su prisutni od rođenja. Od svih ovih folikula samo 300 do 400 ce biti aktivirano i proizvesti jajnu ćeliju. Svaki folikul sadrži oocit (potencijalnu jajnu ćeliju). U ovom dijelu se luči hormon estrogen. Pod dejstvom FSH i LH, i estrogena dolazi do maturacije pojedine jajne ćelije u folikulu odnosno ovarijumu. Zrela jajna ćelija se transportuje do materice peristaltikom falopijanske cevi koja je približno 10 cm duga. Stvaranje jajne ćelije je proces mejoze koji počinje u jajniku (ovarium) i koji je regulisan hormonima. FSH inicira rast ovarijumskog folikula koji sadrži jednu ćeliju koja će stvoriti jajnu ćeliju. FSH takođe stimuliše maturaciju - sazrijevanje jajne ćelije. Samo jedna od 4 ćelije koje nastanu mejozom će postati jajna ćelija, a ostale nazivamo polarne ćelije, (nemaju nikakvu funkciju i nestaju). Stvaranje jajnih ćelija počinje u pubertetu (10 do 14 godina) i traje do menopauze (45 do 55 godina) kada jajnici atrofiraju i ne reaguju na stimulus hipofiznih hormona i hipotalamusa. U periodu dok postoji proizvodnja jajne ćelije to je cikličan proces sa periodom od približno 28 dana (menstrualni ciklus). U svakom periodu počne

razvoj

nekoliko

folikula,

ali

ovulacija

jednog

zaustavlja

rast

ostalih.

Slika br.6. Shema stvaranja reproduktivno sposobnih jajnih ćelija

9

2.3 MATERICA Materica ima oblik kruške visine 7.5 cm, i prečnika 5 cm. U toku trudnoće materica se jako povećava i sadrži placentu (posteljicu) koja obezbeđuje potrebnu ishranu plodu i pomaže u izbacivanju ploda u toku porođaja. Fertilizacija se događa u falopijanskoj cevi. Ako jajna đelija nije fertilizovana ona umire u intervalu od 24 do 48 časova i dezintegriše se u cevi ili u uterusu. Ako je jajna ćelija fertilizovana prelazi u zigot i to traje 4 do 5 dana. Može da se dogodi da zigot ostane vanmaterice (van materična ili ektopična trudnoća).

Novi život nastaje u vreme začeća - trenutka u kome se muški spermatozoid i žensko jajašce spoje u jedno. Spajanje polnih ćelija se dešava u telu žene kao rezultat seksualnog odnosa izmedu dva roditelja. Život počinje od jedne ćelije – zigota koja nastaje fertilizacijom jajne ćelije jednim od miliona spermatozoida koji su u tom trenutku raspoloživi. U procesu kretanja kroz jajovod spermatozoidi prolaze kroz finalnu fazu kapacitacije koji omogućuje da enzimskom

reakcijom

spoj

dobije

jednu

ćelijsku membranu. Posle ovog membrana sprečava

ulazak

bilo

kog

drugog

spermatozoida. Pri formiranju nove ćelije po 22 hromosoma (autosomi) i jedan par (polni hromosomi) učestvuju u procesu. Žene imaju XX

hromosom,

a

muškarci

XY

polni

hromosom.

10

ODREĐIVANJE POLA Poslije stvaranja zigota počinje proces umnožavanja ćelija diobom. 3 dana posle oplođenja ima 16 ćelija, i proces se nastavlja u formiranju sfernog tela – morule. U daljem procesu mitoze sfera dobija šupljinu i sve se naziva blastocit (veličine zigota). Blastocit se ugraduje u matericu 7. ili 8. dana posle oplođenja. Embrion je biće u razvoju u periodu od 8 nedelja posle oplođenja. Posle 12 dana se formira embrionični disk (potencijalna osoba). Zatim se formiraju 0tri osnovna sloja: ektoderm, mezoderm i endoderm. 20. dana embrionalne membrane se formiraju. Formira se i amnion (vodenjak) glavni zaštitnik od mehaničkih povreda pri pokretima majke. Posle 5 nedelja počinju da se jasno razlikuju delovi tela embriona. Posteljica (placenta) se formira od tkiva i majke i ploda. Placenta je formirana tipično posle 12 nedelja. Placenta u zrelosti ima oko 17 cm u prečniku. Posle stvaranja zigota počinje proces umnožavanja ćelija deobom. 3 dana posle oplođenja ima 16 ćelija, i proces se nastavlja u formiranju sfernog tela – morule. U daljem procesu mitoze sfera dobija šupljinu i sve se naziva blastocit (veličine zigota). Blastocit se ugraduje u matericu 7. ili 8. dana posle oplođenja. Embrion je biće u razvoju u periodu od 8 nedelja posle oplođenja. Posle 12 dana se formira embrionični disk (potencijalna osoba). Zatim se formiraju tri osnovna sloja: ektoderm, mezoderm i endoderm. 20. dana embrionalne membrane se formiraju. Formira se i amnion (vodenjak) glavni zaštitnik od mehaničkih povreda pri pokretima majke. Posle 5 nedelja počinju da se jasno razlikuju delovi tela embriona. Posteljica (placenta) se formira od tkiva i majke i ploda. Placenta je formirana tipično posle 12 nedelja. Placenta u zrelosti ima oko 17 cm u prečniku.

3. SPOLNO PRENOSIVE BOLESTI U SPB spadaju bolesti koje se mogu prenijeti spolnim kontaktom sa zaraženom osobom (oralnim, vaginalnim i analnim kontaktom), a neke se mogu prenijeti i nespolnim putem (krvlju, s majke na dijete). Uzrokuju bolesti spolnih organa, no mogu zahvatiti i druge organe (jetru, obrambeni sustav, mozak…). Uzrokuju ih brojni mikroorganizmi (virusi, bakterije, praživotinje, paraziti).

11

Simptomi SPB kod žena: otežano i bolno mokrenje, intenzivan svrbež i žarenje vanjskog spolovila, povećana količina te promijenjeni izgled i miris iscjetka iz rodnice, iznenadno krvarenje uz redovite menstruacije Simptomi SPB kod muškaraca: gnojni iscjedak iz mokraćne cijevi, otežano i bolno mokrenje, crvenilo, bol i svrbež vrha penisa često popraćeno otokom i intenzivnim neugodnim mirisom te bjelkastim naslagama

3.1. SIDA(sindrom stečene imunodeficijencije) AIDS je smrtonosna, neizlječiva, spolno prenosiva bolest. HIV se najčešće prenosi spolnim putem, homoseksualnim i heteroseksualnim. Virus u tijelo može ući kroz sluznicu vagine, vulve, penisa, rektuma ili usta tijekom spolnog odnosa. HIV se također

širi

i

zaraženom

krvlju

i

krvnim

komponentama. Danas se sva krv testira na HIV i posebnim termičkim postupkom obrađuje te je rizik od zaraze putem transfuzije krvi i krvnih

Slika br. 7. Svjetski znak za sidu

komponenata ekstremno mala. HIV se često širi među intravenskim narkomanima koji koriste zajedničke igle. Prijenos virusa s bolesnika na zdravstvenog djelatnika i obrnuto putem slučajnih uboda zaraženom iglom ili putem instrumenata je rijedak. Žene mogu prenijeti HIV svom čedu tijekom trudnoće. Otprilike četvrtina do trećina neliječenih žena će prenijeti HIV svom djetetu. HIV se na dijete prenosi i putem majčina mlijeka. Uzimanje lijeka zidovudina tijekom trudnoće značajno će smanjiti rizik prenošenja HIV-a na dijete. Ko obolijeva? Visokorizične skupine su: o

homoseksualni i biseksualni muškarci;

o

intravenski narkomani koji među sobom dijele igle;

o

spolni partneri zaraženih osoba;

o

novorođenčad majki zaraženih HIV-om;

o

osobe koje su primile transfuziju između 1975. i 1980. (prije standardnog postupka provjere uzoraka krvi na HIV). 12

Liječenje Iako za sada ne postoji lijek za AIDS, brojni su lijekovi razvijeni u svrhu borbe protiv AIDSa. Ti su lijekovi: zidovudin (poznat kao AZT), didanozin, zalcitabin, lamivudin i stavudin. AZT je lijek koji liječnici najčešće koriste za početak liječenja AIDS-a kod osobe koja pokazuje simptome. Također je to lijek izbora za prevenciju razvoja bolesti kod HIVpozitivnih osoba. Lijekovi novijeg datuma, koji se nazivaju inhibitori proteaze (primjerice indinavir), pokazali su se učinkovitima u snižavanju količine virusa u krvi na duže vrijeme. Znanstvenici još uvijek tragaju za cjepivom protiv AIDS-a. Osobe kojima je dijagnosticirana HIV-infekcija se još nazivaju i "HIV-pozitivne", što znači da učinjene pretrage krvi pokazuju prisutnost tipa 1 (HIV-1) virusa koji je najčešći u Europi i SAD-u, ili tipa 2 (HIV-2) virusa. Oba tipa virusa mogu uzrokovati kroničnu bolest - AIDS. Akutna HIV-infekcija može, ali ne mora nužno napredovati preko simptomatske HIVinfekcije do uznapredovale bolesti, odnosno AIDS-a. Studija koja je obuhvatila osobe zaražene HIV-om između 1977. i 1980. godine, pokazuje kako danas neki ispitanici nemaju uopće simptoma, a kod nekih je prisutno jedino povećanje limfnih čvorova (generalizirana limfadenopatija). To znači da se neće kod svih osoba zaraženih HIV-om razviti AIDS

13

ZAKLJUČAK:

Reprodukcija je proces u kojem živa bića stvaraju nova.Iako je reproduktivni sistem ključni predusolov za opstanak vrste,on istovremeno nije neophodan za opstanak samog pojednica.Večina vrsta ima dva pola ,a svaki od njih ima sopstveni reproduktivni sistem.Reproduktivni sistemi su različitog oblika i strukuture,ali su sa osnovnom funkcijom da proizvode,hrane i transportuju ili jajnu ćeliju ili spermatozoid.Ove dvije vrste ćelija su neophodne da bi se desilo začeće i da bi nastao novi ljudski život. Komponenete muškog sistema su : parne gonade (testisi) , pasjemenik,sjemenovod,sjemene kesice, kestenjača, prostata, penis i drugi .Ženski reproduktivni sistem čine :jajnici, jajovod, materica, vagina i ostale spolno genitalne strukture. Spolno prenosive bolesti su zarazne bolesti, koje se prenose izravnim spolnim kontaktom sa zaražene na zdravu osobu. Obuhvaćaju pedesetak bolesti i sindroma, a jedna od najzastupljenijih je SIDA (sindrom stečene imunodeficijencije).

14

LITERATURA:

1. Džekson,

Tom:

Svetska

enciklopedija

životinja,

MUN,

Zemun,

2007

2. Šorić, Vitko: Morfologija i sistematika hordata, Kragujevac: Univerzitet, Prirodnomatematički fakultet, 2002 3. Stanković, Siniša: Uporedna anatomija kičmenjaka, Beograd: Naučna knjiga, 1950 4. Stanković, Siniša: Ekologija životinja, Beograd: Zavod za izdavanje udžbenika SR Srbije, 1961

5. Đorović Ana, Kalezić, M: Morfologija hordata. Biološki fakultet, Beograd 6. Kalezić,M:

Osnovi

morfologije

kičmenjaka,

ZUNS,

Beograd,

2001

7. Ratajac, Ružica: Zoologija za studente Poljoprivrednog fakulteta, PMF u Novom Sadu i MP Stylos Novi Sad, 1995

8. www.bionet-skola.com POPIS SLIKA: 1. Slika br. 1. Preuzeto sa: https://www.google.com/imgres?imgurl=http%3A%2F%2Fwww.biologija.rs%2Fmuspolo rg1.gif&imgrefurl=http%3A%2F%2Fwww.biologija.rs%2Freproduktivni_sistem.html&d oci, Pristupljeno: 12.01.2019. 2. Slika br. 2. Preuzeto sa: https://www.google.com/url?sa=i&source=images&cd=&cad=rja&uact=8&ved=2ahUKE wiW89Oh75jhAhWLjqQKHUY_AwQQjRx6BAgBEAU&url=http%3A%2F%2Fwww.bi ologija.rs%2Freproduktivni_sistem.html&psig=AOvVaw2D5SwbLR379UwQLCjW0Ec5 &ust=1553451197248244 3. Slika br.3. Preuzeto sa: https://www.google.com/url?sa=i&source=images&cd=&cad=rja&uact=8&ved=2ahU 15

KEwiJ37jt75jhAhUQ26QKHdl3A8MQjRx6BAgBEAU&url=http%3A%2F%2Fwww. biologija.rs%2Freproduktivni_sistem.html&psig=AOvVaw2D5SwbLR379UwQLCjW 0Ec5&ust=1553451197248244, pristupljeno:12.01.2019. 4. Slika br.4. Preuzeto sa: https://www.google.com/url?sa=i&source=images&cd=&cad=rja&uact=8&ved=2ahU KEwj03Jyv8JjhAhUlMewKHQj7AZIQjRx6BAgBEAU&url=http%3A%2F%2Fwww. biologija.rs%2Freproduktivni_sistem.html&psig=AOvVaw2D5SwbLR379UwQLCjW 0Ec5&ust=1553451197248244, Pristupljeno: 12.01.2019. 5. Slika br.5. Preuzeto sa: https://www.google.com/imgres?imgurl=http%3A%2F%2Fwww.biologija.rs%2Funutpolo rgzene1.gif&imgrefurl=http%3A%2F%2Fwww.biologija.rs%2Freproduktivni_sistem.html &docid=N7yy3Wr6hAB2M&tbnid=6w7Oq2pn9_65PM%3A&vet=10ahUKEwju8LPn7pjhAhUSmbQKHW KzBmwQMwg6KAMwAw..i&w=274&h=252&bih=657&biw=1366&q=komponente%20 mu%C5%A1kog%20reproduktivnog%20sistema&ved=0ahUKEwju8LPn7pjhAhUSmbQK HWKzBmwQMwg6KAMwAw&iact=mrc&uact=8, pristupljeno : 12.01.2019. 6. Slika br.6. Preuzeto sa: https://www.google.com/url?sa=i&source=images&cd=&cad=rja&uact=8&ved=2ahU KEwiQjsnj0ZrhAhUvMwKHbFRDLsQjRx6BAgBEAU&url=http%3A%2F%2Fwww. biologija.rs%2Freproduktivni_sistem.html&psig=AOvVaw2J3sX1aJdPvGCP8qVydH5&ust=1553512120254110,pristupljeno : 12.01.2019. 7.

Slika br. 7. Preuzeto sa: https://www.google.com/url?sa=i&source=images&cd=&ved=2ahUKEwiWuvm105rh AhVNNOwKHTUjAyMQjRx6BAgBEAU&url=https%3A%2F%2Fwww.123rf.com% 2Fphoto_34023042_the-text-stop-sida-stop-aids-in, Pristupljeno : 12.01.2019.

16

Datum predaje rada:

Komisija: Predsjednik: Ispitivač: Član:

Mišljenje o radu:

Pitanja: 1. 2. 3.

Datum predaje rada: Ocjena rada: Odbrana rada:

( ) ( ) ( )

17